F E B R U A RY

DENNIS EN GIJS CALIFORNIA

ROADTRIP

DE 300 VAN RYAN CLAUSSVEN OVER OETELDOPE

VEEL FOTO’SVEEL ARTIKELS

[MAG] magazine issue #2tijdschrift voor de Nederlandse aggressive inlineskate scene.

FEBRUARY 2010

http://www.oeteldope.nl/

inhoudsopgave- Advert- Inhoudsopgave- Join!- Editorial / Waarom [MAG]?- Gefeilciteerd Tyron- “het was net 1999”- D&G California roadtrip- Advert- Winterclash 2010 special- polderrol clash report- sequence dominic- Boyd’s clash foto’s- Clash report van Paul- Clash report van Randy- Dominic;s Clash foto’s-Advert- Interview: sven / oeteldope-ingezonden foto’s- de 300 van: Ryan Claus--------------------------------------

-------------------------------------Medewerkers issue #: 2

Fotografie:Rick van DijkNiels groenendijkBoyd VredevoogdDominic SwagemakersDennis Evers

Redactie: Paul PelleRalf van de KerkhofVormgeving:Ralf van de Kerkhof

polderroll vormgeving:Chris Nomden:

www.flickr.com/photos/wrenchmobwww.flickr.com/photos/keisufwww.flickr.com/photos/bojdwww.ds-photo.nl / rollshots.comwww.flickr.com/photos/dennisevers

www.paulpelle.nl

www.resuk.nl

www.polderroll.nl

[mag] is evenals [edit] een lowprofile

openminded initiatief.

We zijn altijd op zoek naar fotograven,

schrijvers, illustratoren,grafische vormegers,

reporters en journalisten om het magazine te vullen

met interessante items.

Stuur je items of vragen naar:

thankyoumag@gmail.comthankyoumag@gmail.com

[EDITORIAL]

Welkom bij [MAG].

Het Nederlandse lowprofile, openminded, non-profit skatemagazine initiatief.

Na de eerste [MAG] die in januari 2010 online verscheen zijn er ontzettend veel positieve reacties onze kant op gekomen, evenals veel aanmeldingen van hulp op het gebied van fotografie, tekst schrijven en vormgeving. Daarnaast is er ook heldere feedback geleverd op verbeter-punten, wat voldoende aanleiding was om deze maand wat meer over de bedoeling en plannen van [MAG] uit de doeken te doen.

[PLATFORM]

We zijn met [MAG] gestart omdat we merkten dat er ontzettend veel talent en enthousiasme op het gebied van fotografie in de Nederlandse skatescene te vinden is. Foto’s worden gepost op fora, maar verdwijnen na een aantal reacties al snel in ‘de grote hoop’ van topics die dagelijks worden aangemaakt. Dat vinden we jammer; door het maken van een magazine hopen we foto’s wat hoger dan de dagelijkse chaos van een forum te trekken.

Naast fotografie hopen we ook een platform te kunnen bieden voor schrijvers, illustratoren, vormgevers of mensen die op een andere manier een bijdrage willen leveren aan [MAG].

[SELECTIE]

Wij grijpen zo min mogelijk in bij wat er in [MAG] gepubliceerd wordt, om zo de kans zo groot mogelijk te houden dat het een magazine wordt van de volledige Nederlandstalige skatescene. Als je moeite doet voor [MAG], heb je onze belofte dat die inzet beloond wordt.

[LEERPROCES]

Op dit moment is [MAG] echter vooral een leerproces voor on-szelf, aangezien we hier compleet nieuw in zijn. We hebben tijd nodig om dingen uit te proberen, dingen te leren en de stijl en sfeer van [MAG] scherp te krijgen. Er zijn mensen die nu al aangeven behoefte te hebben aan een tastbare versie van [MAG]; helaas zit dit nu niet in onze planning. [MAG] is online te bekijken en te downloaden als PDF, waardoor zelf printen altijd een mogelijkheid is.

We zijn pas net begonnen, [MAG] gaat groeien. Wil je met ons mee groeien? Stuur dan een mail naar thankyoumag@gmail.com en we nemen zeker contact met je op.

Hoe maak je een artikel voor [MAG]? ....een online tijdschrift waarvan ik niet eens weet of dat ze uberhaupt wel een artikeltje willen? Aangezien Paul zijn telefoon niet opnam. Maar nu lees ik dat ingezonden moeite wordt beloond.

Woensdagavond is normaal altijd de avond waarop ik rond een uurtje of 18 naar Gijs fiets om daar wat te eten en te wachten tot meestal er nog wat anderen komen om met de Aigo naar een skatepark te rijden voor de gebruikelijke woensdagavond sessie. Maar aangezien Gijs nu aan het klussen is bij Anic gaat het helaas niet door. (en nu ik dit typ trouwens weer, hij is een schuifdeur aan het maken dus mochten jullie ooit hulp nodig hebben bij het klussen, Gijs is je man).

Anyway.... Sinds het er afgelopen tijd niet van gekomen is met al dat Kerst & Oud en Nieuw, werk, het slechte weer en wat voor smoesjes allemaal nog meer, is het alweer een een paar weekjes geleden dat ik geskate heb. Ik zit me een beetje te vervelen op internet en kom een

te vet filmpje van Eito Yasutoko op Amazing Square tegen ( h t t p : / / w w w. yo u t u b e . c o m /watch?v=-33OxnVzdk8 ) . Ik moest hem even aan Cavin laten zien, die online was op facebook. Cavin zat blijkbaar te chillen bij Nick, aangezien hij zelf geen internet heeft. Al met al stonden we een half uurtje later met zijn drieen

bij Marcanti voor een kleine ses-sie om een artikel te maken voor [MAG]. Omdat Cavin zijn skates nog bij Remy lagen was hij de fotograaf voor de avond. Het was eigenlijk sowieso te koud om te gaan skaten, en hier en daar was het nog glad van de ijzel en bevroren grond.

“ Hoe maak je een artikel voor [mag] ? ”

En als je dan nog er bij optelt dat we er alledrie niet echt veel (meer) van bakken als het gaat om skaten......wat voor artikel moet dat dan gaan worden?

De foto’s zijn misschien niet de vetste, en de truken niet de hardste, maar het was gewoon ouderwets gezellig om met Nick en Cavin ondanks de kou toch te gaan skaten. Het leek weer 1999, en de foto’s doen dat gevoel wel eer aan.

Ik hoop dat iedereen dan ook zin krijgt om zelf met wat vrienden af te spreken om op een lekker gare spot te gaan skaten puur voor de lol. Probeer die oude truken weer eens of probeer gewoon helemaal iets nieuws. Maak er dan ook foto’s van en schrijf een verhaaltje erover zodat ik in de volgende issue van [MAG] wat meer te lezen heb.

bedankt alvast.

text: Dennis Eversfoto’s: Dennis & Cavin.

“HET LEEK WEER 1999”

“schrijf een verhaaltje erover zodat ik in de vol-gende issue van [MAG] wat meer te lezen heb.”

Februari 2010; California road-trip met D&G Gijs had de tickets geregeld en de auto geboekt voor de vakantie. Dat betekende dat ik dus alleen maar mijn tas in hoefde te pakken en klaar moest staan om naar het vliegveld te worden gebracht, relaxed begin van de vakantie.2 uur controle, 9 uur ofzo naar Chicago, uurtje controle, 4 uurtjes vliegen naar San Francisco en nog een half uurtje later stonden we bij onze auto voor de vakantie. Nu hadden we eigelijk een Dodge Charger, maar aangezien dat verhuurbedrijf failliet was ge-gaan kregen we nu een Chevy.

En aangezien we uiteindelijk zo’n 2500 km hebben afgelegd was de auto best belangrijk.kort gezegd zou de trip er ongeveer zo uitzien:SanFran - langs de kust naar beneden naar LA & San Di-ego dan binnendoor terug via Death Valley omhoog naar Yosemite en zo weer terug naar SanFran. Maar dat werd het uiteindelijk niet.

San Francisco was gewoon chill, ik kan er meer over zeggen, maar het is gewoon een chille stad. We hadden mazzel met lekker weer, het was extra warm en zonnig voor de tijd van het jaar. Perfect om dus een beetje door de stad te cruisen en te rond te kijken. We moesten natuurlijk eerst naar die ene rode brug

rijden om daar even te kijken. Nu is het zo dat die ene vette spot uit al die videos (ja je weet nu gelijk welke spot het is) zo’n beetje naast het strand onder aan die brug ligt. Dus voor het eerst de skates aangetrokken en gelijk een toch best lompe streetspot, meteen maar aan de bak dus. Zo vaak zouden we hier niet meer skaten tenslotte.Ondanks dat de rail aan de bovenkant compleet los zit en al 2 jaar niet meer gewaxed was kwam Gijs na de 2e poging met deze soul.

En voor degene die het misschien al gingen missen, ja tuurlijk hebben we koffie gedronken. Bij Phil’s Coffee natuurlijk.

Tijd om door te rijden naar beneden, een paar honderd kilometer slingerend langs de zee richting Los Angeles, waar we bij de neef van Gijs op bezoek zouden gaan. Onderweg zouden we stoppen bij alle pools waar we langskwamen en slapen in motels langs de weg.Maar eerst moesten we toch echt Hubba’s Hideout skaten,

gewoon omdat het moest. Dus ‘s ochtends vroeg in de mist naar Hubba om snel wat grinds te zetten voordat we weggestuurd zouden worden (wat al gebeurd was die avond ervoor toen we alleen maar gingen kijken). In 5 minuten heeft Gijs een aantal topsouls gezet, ben ik 3 keer in de hubba aids gevallen voordat gijs met het briljante idee kwam dat

ik niet alleen moest grinden maar er ook weer af moest springen, en hebben we dat alles ook nog op film en foto staan. De eerste pool die we tegenkwamen was Pacifica, en die pools daar in Cali zijn toch echt next level. Zoveel meer respect voor Stockwell en zijn vrienden. Alles is standaard vert, en goed vert. Tel daarbij op dat de corners

de helft van de tijd nog eens oververt zijn en dan weet je hoe vies het tegenvalt om daar eens flink door heen te boeken. Dat was echt even inkomen dus. Gijs was ondertussen al ingedropt en haalde niet eens de overkant zonder naar beneden te flikkeren omdat het dus zo oververt liep. Eerste “truuk” voor Gijs in een pool en hij was gelijk geblesseerd. Knie goed inpakken dus maar. Het altijd lastig je weg zoeken in vreemde pools. Maar op een gegeven moment kwamen er toch een soort van lijntjes tevoorschijn hier en daar.

We kwamen er achter dat de pool in Santa Cruz die ene was met die fullpipe “ the concrete wave”. Nu had ik zelf nog nooit in een fullpipe geskate, en ik had ook zeker niet de illusie dat ik eens flink over de kop zou gaan daar, maar toch was het zo vet om daar een keer te kunnen skaten. Een beetje onwerkelijk ook wel, dan sta je daar ineens zelf in plaats van dat je het altijd ziet in de films.En ook hier viel het vies tegen flink los te gaan. Maar toch....

Net iets voordat we bij LA kwamen besloten we nog maar een extra nachtje te blijven in een klein dorpje bij

Carmel en Monterrey. Nu blijken dit de meest fancy dorpjes te zijn, het zag er ook allemaal wel leuk uit daar, maar weten wij veel.We hadden ‘s avonds bij een winkelcentrum waar we wat gingen eten wat vette streetspots gezien. Dus we besloten die volgende ochtend

dan om een uurtje of 9 daar nog even te skaten voordat we door zouden rijden naar LA want als we dan rond 10 klaar waren met skaten waren er nog geen mensen en konden we nog even in het zwembad chillen voordat we om 11 uur zouden moeten uitchecken. Goed idee !

Dus we stonden daar ‘s ochtends klaar om een railtje te gaan grinden. Gijs doet een first try bs royale om het railtje te testen, perfect. Dus filmcamera klaar zetten op een statiefje en fotocamera in de hand en Gijs gaat voor poging 2, die nu dus niet lukt. Toen was het blijkbaar klaar met ons goede idee, want ondertussen was er een beveiliger aangekomen en een schreeuwende toezichter of iets in die trend (bleek later dat hij verantwoordelijk was voor verf, geen grap). Niet al te veel later stonden er een man of 7 beveiliging en ondertussen ook politie. Gijs zijn paspoort was ingenomen, mijn rijbewijs. De politie stond te overleggen met de beveil-iging en de verfopzichter en dat duurde allemaal net wat langer dan je zou willen op

zo’n moment.Toen kwam de politie met ons praten, iets in de trend van This is considered vandalism, I have the power to arrest you, you will be put in jail and the bail would be 5000 dollar. ....uhm ok..relaxed...Onderhandelend over de op-ties, inclusief argumenten als plastic skates, beschadigen

niks, rail was al kapot hielp een beetje, want hij heeft nog 15 minuten moeilijk staan kijken naar Gijs z’n skate en die rail. Toen kwam ie weer terug en aangezien we nederlands waren en dat dan toch vrij lastig was bla bla bla. Al met al stonden Gijs en ik

nadat we toch even mochten uitchecken bij het hotel, (zij hielden onze papieren bij zo-dat we terug moesten komen) ondertussen al in de middag een trapleuning te verven.

Qua skaten was dat het voor-lopig even. We zijn nog op bezoek geweest bij de neef van Gijs, het was zo relaxed daar in

LA dat we maar 2 dagen langer zijn blijven hangen. Hierdoor is de route ook aangepast en zijn we niet meer naar San Diego gereden, maar via de Mojave woestijn omhoog naar Bakersfield. Daar zijn we nog op bezoek geweest bij de Intuition Shop, bij Matt Mickey. En hebben we nog wat gestreet daar in de omgeving. Vanuit daar zijn we doorgereden naar Seqouia national park, waar die reuzenbomen staan en waar nog 2 meter sneeuw lag. En vanuit daar terug naar San Francisco, waar we niet al te veel meer gedaan hebben omdat we bij moesten komen van de trip, en de ochtend erna weer vroeg moesten vertrekken terug naar huis

Tekst: Dennis Evers

Foto’s: Dennis Evers, Gijs van Eysden

bekijk dennis foto’s online:

http://www.flickr.com/pho-tos/dennisevers/

http://www.polderroll.nl/

Ivan Malvido 540 transver - 540 gap

foto: Dominic Swagemakers

WINTERCLASH REPORT:BOYD VREDEVOOGD

WINTERCLASH REPORT:PAUL PELLE

[Donderdag]Ik heb een agenda. Voor werk en voor privé. Maar om heel eerlijk te zijn, staat die agenda vaak angstig leeg; en als ik er een keer wat in schrijf blijk ik achteraf te weinig in mijn agenda te kijken; wanneer ik weer een afspraak vergeten ben. Een van de weinig dingen die ieder jaar in mijn agenda staan en wat ik echt niet vergeet: Winterclash.

Dit jaar Berlijn; waarbij Ralf, Jeroen, Lange Ralph en de gebroeders HDP een goede line-up vormden voor een lang weekend vol flauwe grappen, parties en dance battles.

Vol goede moed vertrek ik dan ook om 06:55 vanaf station Tilburg richting Berlijn. Nou ja, 07:10 want de NS heeft vertraging ‘in verband met het koude weer’. Gelukkig belt Ralf om te vertellen dat , naast onze eigen buffer van 30 minuten, ook de balie-medewerkster een safe margin van een uur aan de geplande reis heeft toegevoegd.

Als alles ‘goed’ gaat, ,zullen we dus 1,5 uur te vroeg op station Amersfoort staan. Goed nieuws, om 7 uur ’s ochtends.

Maar de NS zou de NS niet zijn als zij op het traject Tilburg – Amersfoort niet ruim een uur vertraging weten op te wek-ken, met redenen als slecht weer en een aanrijding als oorzaken.

Dat mag de pret niet drukken; uiteindelijk worden we in de internationale trein verwelkomd door Hans (Hardonk) en Edwin (Wieringh). Een reis van nog zo’n 5 uur voor de boeg, gevuld met Nintendo, foto’s maken, kaarten, tukje doen, tekenen, chocoladetaart eten en films checken.

“..Maar de NS zou de NS niet zijn...”

Eenmaal in Berlijn aangekomen snel contact gezocht met Mies en Ivo, die per vliegtuig ons al vooruit zijn gesneld en het apparte-ment al in gereedheid hebben gebracht. Pasta’tje naar bin-nen werken, het Winterclash park checken en in de avond de wijken van Berlijn rustig checken. Berlijn maakt een dubbele indruk op me; een toffe stad met vette street art en een heerlijk sfeertje maar tegelijkertijd een stad met heftige littekens van de

oorlog. Als docent is het echter wel machtig interessant om, naast de Winterclash, ook nog een stad als Berlijn te mogen ervaren.

[Vrijdag]Vrijdag op ons gemak weer richting het Winterclash park, waar we gelukkig het eerste uur kunnen besteden door het staan in een goed georgani-seerde wachtrij. Links en rechts worden we ingehaald door Fransen, Duitsers en ander a-sociaal volk wat geen enkel

probleem heeft met ongege-neerd voordringen. Soms is het maar een last om een degelijke opvoeding gehad te hebben. Eenmaal binnen snel al het beschikbare geld uitgeven bij de UCON-stand, waarna Lange Ralph prinsheerlijk als enige toeschouwer een stoel geregeld blijkt te hebben op de tribune. Held. Snel nog een paar tricks gooien, wat even duurt omdat we met 15 skat-ers 1 helm in ons bezit hebben (Ralf heeft, papa-waardig, zijn zaakjes goed op orde).

“Links en rechts worden we ingehaald door Fransen, Duitsers en ander a-sociaal volk wat geen enkel probleem heeft met ongegeneerd voordringen.”

Het opbouwpark kraakt en hobbelt van links naar rechts – ik heb bij voorbaat al respect voor eenieder die op dit park een run kan rijden.

Later blijkt op dit park ook een wedstrijd plaats te vinden; hierover is vast te lezen in andere reports. Ik moet eerlijk bekennen dat ik zelf ook wel benieuwd ben.

Later in de middag gaan Ralf, Ralph, Jeroen, Donny, Gerben en ikzelf op de foto bij Ignition om daarna een hapje te eten

bij Subway, waar we nieuwe Nederlanders tegenkomen; Bojd, Remy, Marijn en Ryan besluiten samen met ons het ‘vaste’ Berlijnse park te gaan checken.

Het Berlijnse park is 150 keer gaver dan iedereen ons verteld heeft; waardoor we ook uren-lang ons vermaken. Ik in de geheime pool, alle anderen op het streetcourse. Weinig foto’s helaas, maar een park wat de moeite waard is mocht je ooit in Berlijn wakker worden.

Na wat twijfelen en onder-handelen blijkt er vrijdaga-vond een feest ‘aan’ te zijn in de ‘Matrix’, een tent die Duitsland waardig is. Een danskooi? Check. Halfnaakte cowboy-danser? Check. Kudde stampende Hollanders? Check. PARTY TIME! Hier spreken de foto’s, met als enige toevoeging dat Jeroen, op jacht naar een hattrick, hier 2 vrouwtjes scoort en met de laatste mee naar huis gaat. Onze kleine jongen wordt groot....

“Het Berlijnse park is 150 keer gaver dan iedereen ons verteld heeft.”

[Zaterdag]Zaterdag meer typisch Ber-lijnse bezienswaardigheden checken; na Nike-town en McDonalds te hebben gezien toch maar eens richting W’clash, om de finale van de por’s te zien. Veel bier, kletsen en willekeurig roepen later gooit Sven DE trick waar al zoveel over gesproken is: 360 fulltorque, door de hoek, naar topsoul op de stadsmuur van het ducktape-park. Bier, confetti, carnavals-spuit-bussen en veel geschreeuw maakt ‘Kamp Holland’ kenbaar bij de rest van het publiek – om na zo’n 30 minuten feest de mededeling te moeten ho-ren “Sven is door naar de vol-gende ronde”. Volgende ronde?

VOLGENDE RONDE??? Geef die jongen zijn prijs en laten we gaan feesten!!

Helaas denkt Jojo daar anders over en wordt er nog een finale gereden. Ook hier heb ik bij-zonder weinig van meegekre-gen, het was in ieder geval wel gezellig.

Ook zaterdagavond een goed feestje gehad: Ik zeg Tresor, King Kong Bar, 4 gekke Deense wijven, Jeroens tong in 3 van die wijven, lamme gast op het podium, Jeroen weg, slapen, Ivo die zijn camera tegen Ralf’s voorhoofd aan gooit (“Kijk eens waar hij allemaal tegen kan”). Wederom een mooi feestje, onze topscorer Jeroen heeft de Nederlandse eer hoog gehouden. Of zoiets.

Zondag [ Maandag ]

Na de Winterclash nog wat culturele dagen gedaan: de Muur, het Joods Monument, Tacheles en de Brandenburger Tor gezien , romantisch gedi-neerd bij Pizza Luigi, tegenover Koffie Balzac – Berlijn is hoe dan ook de moeite waard. Pas wel op voor Nederlanders die in de metro vieze bierscheten laten. Erg onbeschoft.

Een terugreis die even lang is als de heenreis brengt me uit-eindelijk om 00:30 weer thuis.

Dank je wel Berlijn.

“Paul: “You’re safe

here girl, we’re all gay”

Girl :”I know”

Tekst: Paul Pellefotografie: Paul en Ralf

05:10 uurWaar blijven ze nou? Deveril Abels en ik wachten op de Blauwe bedrijfsbus van Pro-Beer. Beer Hendriks welbek-end als Beer en Remy Cadier aka Kip halen ons op voor het avontuur in Berlijn: Winter-clash 2010.

05:36De 2 Amsterdammers staan voor de deur wat later dan gepland maar afscheid van de vrouwen is erg belangrijk. We pakken de tassen, skates en 2 racefietsen en gooien de hele mik achterin. Immer gerade Aus nach dem Autobahn!Door de speakers pompt het geluid van Die Antwoord, de eerste stick wordt ook dich-tgeplakt. Paspoort bij...check, Hash bij...check meer heb je niet nodig!

10:33Door de drukte van de ge-broeders Abels in de eerste 2 uurtjes worden we al snel gekroond tot de Stokstaartjes, de beestenboel is helemaal compleet! Ik ga daarna mijn welverdiende tukje doen. Na een dikke 5 uur volle bak over de snelweg is het tijd om te ontbijten. Je bent niet in Duitsland geweest zonder een echte Wurst te hebben gegeten, perfect om mee te starten bij een chicque wegrestaurant. Naast ons zit een mooie Klaus Diether al te genieten van zijn halve liter FinkBrau,

15:37Gearriveerd in Berlijn eerst even langs de Ignition Shop, Beer wordt verwacht om zijn ticket op te halen. Helaas zijn naam staat op de lijst bij de in-gang van de Winterclash. Am-sterdam laat even weten dat ze zijn aangekomen in de shop, alle ogen op ons gericht. Nu het belangrijkste onze slaap-plek. We komen aan bij een oude fabriek wat is omgebou-wd tot appartementencom-plex. De Israëlische eigenaar vertelt ons dat het vroeger een metaalverwerkingsfabriek is geweest ( lees: munitie produc-tie ) een directe link met zijn voorouders......Door een fout krijgen we 2 tweepersoon-skamers, we pakken een lauw biertje, rollen nog een stick en leggen de rest koud. Een mooie fles Absolut gaat mee naar de Clash.

WINTERCLASH REPORT:BEER, KIP EN DE STOKSTAARTJES

16:28In deze 2 uur hebben we flink wat biertjes geklapt. In een zeer goede stemming pakken we een taxi naar de Winter-clash, de fles Absolut gaat absoluut mee. Geen rij meteen door naar binnen. We delen wat boksen uit, high-fiven hier en daar en drinken ondertus-sen gewoon door. Helemaal in ons element.Ondertussen is de amateur wedstrijd begonnen, met al onze kracht proberen we recht te blijven. Kip is op het par-cours om wat clips te schieten van de Nederlandse delegatie. Vooral als we Edwin, Adil, Dick of Pascal voorbij zien komen laten we van ons horen, voor de rest haten we uiteraard! Edwin kwam zoals altijd hard, de fakie FullCab AO topsoul zal iedereen wel hebben gezien.....EDJUH!.Dick skate zoals altijd erg goed, met vloeiende lijns en de techtricks die van hem zijn ge-wend. “Mr jogging” Pascal was ook aan, wij waren er ook aan.

22:13 ofzo12.02.2010

De fles Absolut is helaas leeg en de aanheid ebt ook weg. Beer, Kip en de stokstaartjes zijn kapot, damn. We split-ten om een uur of 11 richting appartement. Nemen onze maaltijd voor de dag, lekker kopje noodles en gaan een uiltje knappen. Bis Morgen!

11:43Guten Morgen! We kruipen ons bed uit. Deveril wordt enigszins met hoofdpijn wak-ker, het is geen kater maar door de hoogslaper is er weinig ruimte, mongoal! X en Beer zijn ook al wakker, rustig verplaatsen we ons naar de bar van het IMAHOTEL. Erg lekkere barmeisje trouwens...Na enkele bakken koffie en wat kaiserbroodjes pakken we de fietsen en gaan we Oost Berlijn verkennen. Helaas ligt er flink wat sneeuw maar dat mag de pret niet drukken. Er worden wat clips en plaatsen geschoten hier en daar, uit-eraard komen we ook langs die vervelende muur. Nog een bakkie in een Rauchkafee en op naar de supermarkt. Het gebruikelijke recept: bier en Absolut.

18:0613.02.2010

De beestenboel maakt zijn entree op de Winterclash, aan-heid heerst! Alle Nederlanders zijn klaar om Hollandse Trots Sven Boekhorst naar de finale te schreeuwen. De kwalificat-ies gingen goed. Sven had zijn twijfels maar vol overtuiging weet ik hem ervan te overtui-gen zijn Rollerblades aan te houden omdat hij zo nog moet shinen! Alle Nederlanders ne-men nog wat biertjes om de blonde straks nog een steun in de rug te geven. Allemaal aan de Svenergy!

20:48Sjahwel de finale iedereen voelt de Svenergy, Kamp Holland is aanwezig en de hele “Arena Berlin” weet het. Carnaval op de tribune hele-maal compleet met confetti, bier maar helaas geen tieten. Als Sven indropt gaat ieder-een die iets met Nederland te maken heeft helemaal los. Met dikke stijl en smootheid boekt hij over het parcours. Zijn flatspins zijn onwijs hoog, de disaster soul van de meest verre quarter dodelijk. Maar hij heeft een nieuwe missie, de subbox door de bocht killen met backroyale, na enkele pog-ingen is het nog niet gelukt. Erik Bailey snaket zijn truuk,

no spang dat was om in te komen. Dan gaat Kamp Hol-land achter sven staan en shit is aan. Full speed kom Boekie aan en laat zien wie baas is, 360 full torque to soul door de bocht, legendarisch. Feest op de tribune en iedereen naar de kankah! Eigenlijk komt alleen Fransoos Julien Cudot in de buurt, hij wordt dan ook door de miljoenen tricks die hij her en der landt verdiend 1e. Dikke props voor Sven, zoals hij me vertelde vond hij uit heel zijn carièrre dit misschien wel de vetste contest; alleen door de steun van alle Nederlandse rollers.

22:30De hele Arena is naar onze mening lam, als het niet is zou het wel zo moeten. Absolut is wederom al enige tijd absoluut leeg, Schade. Plannen worden gesmeed en we gaan naar de club. Eerst naar een toko waar we helaas niet binnenkomen, Minime pikt wat meiden op, niet de eerste keer heb ik be-grepen. Nieuwe taxi naar club “KingKong” een club die dus niet bestaat. Het alternatief Tresor Berlin, dikke tekno club in een tof oude fabriek. Ralf, Def, Paul en ik springen in een taxi om nog door te feesten. Gezelligeid heerst en de Becks smaken zeer goed. Kamp Hol-land is wederom goed verte-genwoordigd, de polonaise wordt ingezet, het podium ge-claimed en chicks geschuurd. Winterclash was aan! Bis 2011

Check ook “ de stokstaartjes” Deverill en Randy’s blog:

http://defresh.blogspot.com/

WINTERCLASH FOTO’SDOMINIC SWAGEMAKERS

Brian AragonTruespin topporn

Julien CudotTruespin Acid

Na Sven’s 450 fontvarf-topsoul...trok deze beste man zijn

kleding uit....

Julien Cudotoutspin back savannah?

Dames top 3:

1. Jenna Downing2. Fallon Hefferman3. Mathilde Monneron

Na Sven’s 450 fontvarf-topsoulTrok kamp-Holland ‘m goed los

Eric BailyDisaster ao topsoul revert

Jeff StockwellTruespin mistrial

Roman Abrate450 outspin front savannah

Heren top 3:

1. Julien Cudot2. Roman Abrate

3. Boonnim Worapoj

Julien CudotAlleyoup Fischbrain

Vergezeld van een Mc Chickenmenu, een Quarter-pounder, extra friet en een jukebox met Elvisklassieker spreekt Paul Pelle met Sven Boekhorst over de komende Oeteldope wedstri-jden:

P: Hoe is Oeteldope ooit begonnen?S: Het is ooit begonnen op een kamertje in Haarlem. Waar ik met Randy en Job (van Gerven) zat na te denken over een wed-strijd, omdat ik heel graag een wedstrijd in Den Bosch wilde doen; daar kom ik vandaan. Toen ging het allemaal niet echt lekker en ineens floepte Job die naam eruit, en zodra we die naam hadden ( waar we helemaal achter stonden) zijn we ervoor gegaan.

Ik denk dat een naam heel belangrijk is, want als je daar helemaal achter staat ben je ook bereid om daar helemaal in mee te gaan, dat je het een beetje als ‘je kindje’ ziet. Het-zelfde eigenlijk met Mind the Gap.

P: Vorig jaar had je een nieuw concept, met ballen en goud-staven. Dit jaar is het weer ‘terug naar het eerste idee. Hoe komt het?S: Dat komt door door jou. Na de vorige Oeteldope heb jij, en anderen ook, tegen me gezegd dat de nadruk te veel lag op de top 5. Het idee van

Oeteldope is juist om eens een wedstrijd te organiseren in de miniramp, die gezellig is zoals een sessie. Het idee van de bal-len was om het maximale uit een skater te halen, omdat het met runs soms wel eens saai kan worden. Dit jaar gaan we wel weer de top 5 vaststellen met best tricks, ook omdat dit beter te jureren is.

P: Ben je toch wel tevreden over het concept van vorig jaar? Heb je eruit kunnen halen wat je wilde bereiken? S: Het mocht wel wat sneller lopen, ik vond het wel super vet dat Adil bijvoorbeeld er echt voor ging en dat je Dick zichtbaar voor zijn goudblok-ken zag gaan. Na 5 rondes waren we echter wel terug bij af: de blokken werden niet zo snel verdeeld als ik gehoopt had. Ik was erg blij dat Adil die 630 topsoul gooide!

P: Dit jaar 2 stops, Eindhoven erbij.S: Ja, ik heb het idee dat er wel vraag is naar 2 wedstrijden. De miniramp / spine in Eind-hoven is echt een mooie baan en ik vind het leuk om events te organiseren. Het is leuk dat beide edities in Brabant zijn, misschien volgend jaar Tilburg. Het liefst zou ik een ‘Brabant Open’ organiseren. Over een paar jaar kan het zelfs een hele tour worden, met een finale op een speciale

‘tijdelijke’ miniramp die spe-ciaal daarvoor naar Nederland wordt gehaald ofzo.

Zoals die Spine die laatst in Berlijn stond.

P: Wat is jouw absolute hoogtepunt van 2 jaar Oeteldope? S: Wat tricks betreft zeker de 630 topsoul van Adil. Ik weet nog wel dat ik het zag en dacht “kan dit?”. Hij zette hem ook in alsof hij het al jaren deed, echt gaaf. En waar iedereen het ook nog steeds over heeft is jul-lie dansbattle (tussen Bop en Paul in jaar 1 ,red.) Niet dat het persé dit jaar weer moet hoor, haha! Verder was een hoogtepunt om een wedstrijd in een skatepark te organiseren. Het is iets minder stressvol dan bijvoorbeeld Mind the Gap; je hebt wat meer ruimte om je spullen kwijt te kunnen en zelfs een plekje om je even terug te trekken.

P: Wat is je grootste teleurstell-ing?S: Mijn grootste angst was wel of het blokkensysteem wel zou werken. Je kunt zoveel van tevoren bedenken, uiteindelijk moet je toch kijken of het in de praktijk ook werkt. De opkomst van vorig jaar vond ik vooral in het begin van de dag vervelend. Later heb ik daar minder last van gehad. Een ander hoogtepunt is de media aandacht ieder jaar

INTERVIEW:Met Sven Boekhorst over “Oeteldope”

weer. SBS6, Omroep Brabant en dit jaar Z@ppsport; dat gaat altijd wel lekker.

P: Je hebt al eens eerder gezegd dat je verbaasd was over hoe fanatiek de junioren met Oeteldope omgaan. Kun je daar wat meer over vertellen?S: Ja inderdaad. Ik organiseerde dat omdat ik ook lessen geef in Den Bosch. Het was eigenlijk een beetje ‘voor erbij’, samen met Randy. Toen ik van oud-ers hoorde dat sommige kids 2 weken van tevoren niet konden slapen of bang waren hun run te ver-geten kreeg ik wel in de gaten dat het meer teweeg bracht dan ik zelf had gedacht. Ik wil er niet te nonchalant mee omgaan; ik voel toch wel een zekere druk om ook die wedstrijd goed te organiseren.

P: Wat hoop je van Eindhoven?S: Goede opkomst, gezellige sfeer, vette tricks. Ik ben wel benieuwd waar het publiek gaat staan en of iedereen het goed kan volgen. In Den Bosch is het meer een arena, dat is iets meer gebouwd op toe-schouwers. Ik ben wel erg blij met de medewerking van Area – ik vind de organisatie wel erg meegaand met het inlinen. World Skate Center overigens ook trouwens, echt toffe gas-ten! P: Ga je dingen aanpassen aan

het park in Eindhoven? S: Ik heb wel plannen om iets toe te voegen, zodat het niet dezelfde miniramp als altijd is. Wat dat precies is, kun je op de dag van de wedstrijd zien...

P: Is er een afterparty al bek-end? S: Er is nog geen officële afterparty, Cordez of Plein 79 in Den Bosch zijn altijd wel chill. Het is vooral kijken op de dag zelf wat er zich ontwikkelt. Ik zou graag een afterparty zien, maar ik snap ook wel dat mensen aan het einde van de dag graag naar huis willen.

P: Bij Oeteldope skate je zelf niet. Vind je dat niet jammer?S: Eigenlijk vooral de dag daarna, maar op de dag zelf zit het niet in mijn hoofd. Ik zou het raar vinden denk ik, iets organiseren en dan zelf ook gaan skaten. Ik kijk wel altijd mee met de jury wie er in de top 5 zitten, ik zorg wel altijd dat ik het daar mee eens ben.

P: Welke kwaliteit van jou zorgt ervoor dat Oeteldope een succes wordt? S: Ik denk het perfectionistisch zijn. Ik wil er helemaal voor gaan en zie het niet als werk. Wel raar, want zo ben ik hele-maal niet met alles in mijn leven. Maar wanneer ik echt iets voor ogen heb maakt het me niet uit om er tot bijvoor-beeld 03:00 ’s nachts

aan te werken.

P: Thanks Sven, nog shout outs? S: Randy en Job voor het bedenken van de naam natuurlijk, beide parken (World Skate Center en AR-EA51), de gemeente Den Bosch en de gemeente Eindhoven en alle sponsoren: Rollerblade, BE_Mag, Lageja, Downtown, Forward Freestle, en Mister Three.

Oeteldope kun je bezoeken op:

20.03.2010 | Eindhoven AREA 5126.03.2010 | Den Bosch WSC NK Junioren27.03.2010 | Den Bosch World Skate Center

Check voor meer info: http://www.oeteldope.nl

oeteldope flyer:

Hans HardonkAlleyoup MakioSkatepark Amsterdamfoto: Rick van dijk

INGEZONDEN FOTO’S

Tyron BallantineAlleyoup TopacidSkatepark Amsterdamfoto: Rick van dijk

JelleSoulTijdens snert sessieSkateland Rotterdamfoto: Rick van Dijk

Daan HegtFront savannahSkateland Rotterdamtijdens snertsessiefoto: Rick van dijk

JelleSoulTijdens snert sessieSkateland Rotterdamfoto: Rick van Dijk

“De 300 van” is een open spreekbuis, waarin eenieder die zich geroepen voelt een stuk mag insturen over een zelf te bepalen onderwerp. De enige voorwaarde is dat het stuk maximaal 300 woorden telt, de titel, auteursnaam en referenties niet meegeteld.Deze maand een stuk van Ryan Claus

Winterclash 2010 voelt nu alweer maanden oud. De Berlijnse showdown van de hardste rollers ter wereld was wéér een groot succes. Voor mij persoonlijk was deze editie helemaal uniek: Winterclash 2010 was voor mij de aller-eerste. Na een kleine twee jaar op m’n skates te hebben gestaan, was ik klaar voor mijn eerste clash. Ik kende de meeste pro’s, ik was voldoende verslaafd aan mijn nieuwe passie, maar bovenal had ik

inmiddels genoeg (hele) toffe gasten leren kennen om mee te partyen in de Duitse hoofd-stad. En allejezus wat was het hard!

Waar te beginnen? De tricks, het bier, De Martix, Sven, de Hollandse mongolen na de trick van Sven? Aangezien dit mijn eerste Clash was en eigenlijk überhaupt mijn eerste grote skatewedstrijd die ik heb mogen getuigen, heb ik geen referentiekader naar voorgaande edities. Maar gelukkig heb ik tot nu toe alleen maar positieve dingen gehoord van de Nederlandse veteranen, dus kan ik vol overtuiging zeggen dat dit jaar KEI en KEIHARD was. Eindelijk heb ik gezien hoe hecht de Nederlandse skatescéne echt is. Ik weet al een tijdje dat de scène in Nederland niet groot is en dat de meeste boys elkaar

op z’n minst bij voornaam (of belachelijke bijnaam) kennen. Maar in Berlijn (van alle plek-ken in de wereld) zag ik voor het eerst een ware band tus-sen de Hollanders. Die band uitte zich in ongeveer dertig minuten, direct na DE trick van de wedstrijd, de 450 outspin Front Farvnugen to Topsoul op de 89-meter hoge Razorbox. Holland ging uit zijn dak en daarmee was weer een klein stukje Nederlandse skatege-schiedenis ingevuld.

Ik wil nogmaals mijn petje af doen naar Sven, de enige skater die ik twee jaar geleden kende, voordat ik zelf in mijn Remedy’s sprong. Verder wil ik iedereen bedanken die het weekend hebben gemaakt wat het was: De mannen van V.I.C., Rollerdam, UH44, DSA en natuurlijk de onmisbare Eindhovenaren. Tot 2011!

[DE 300 VAN]

ingezonden foto’s:thankyoumag@gmail.com

Timmy van RixtelFishbrain over the mess

@ Eindhoven “boetespot”foto: Niels Groenendijk