gratis

R E I S G I D S N A A R H E T O N B E K E N D E

gratisNAJAAR 2012

LUITINGH FANTASY

NUMMER 15

Nieuwe DROMEN & DEMONEN vanCharlaine Harris • Cinda Williams Chima • Raymond E. Feist

Bernhard Hennen • Markus Heitz • Robert Jordan Henri Loevenbruck • Michael Scott & Colette FreedmanMark Lawrence • Brandon Sanderson • Richard Schwartz

Michael J. Sullivan • Weis & Hickman • Tad Williams

GEORGE R.R. MARTINGame of Thrones =

Het Lied van IJs en Vuur

De nieuwe TERRY

GOODKIND!

Col BuchananFARLANDER

De geheimenvanASKIR

Lara AdrianMIDDERNACHT

NIEUW! DE COMPLETE DE WETTEN VAN DE MAGIEMET INGANG VAN 15 NOVEMBER 2012 IN E-PUB

VOOR EEN VRIENDENPRIJS: € 9,99 PER DEEL

‘Slechts weinig schrijvers beschikken over de scheppende kracht van Goodkind.’– Publishing News

‘Wie Goodkind eenmaal heeft ontdekt heeft uitzicht op maandenlang leesplezieren zal niet worden teleurgesteld.’ – Publishers Weekly

‘Energiek, bruisend van leven en vol magische hoogstandjes.’– Library Journal

De meeslepende dromen en de betoverende magie van Terry Goodkindin meer dan 10.000 pagina’s nu – eindelijk! – op uw e-reader

EXTRA-EXTRA! De Aflossing, de proloog van De Wetten van de Magie,voor een speciale vriendenprijs: € 3,99!

R UISR UIS

inmiddels heeft genoten vanMichael J. Sullivans Het Konings -

complot en De Elfentoren, met een hoofdrol voor de onvergete-lijke Rolf Molenbeek en de markante Hadriaan Zwartwater, weetprecies waarover we het hebben. De Openbaringen van Riyria zijngegrondvest op een oorspronkelijk thema en een eindeloze tritsverhaalvondsten. De twee hoofdrolspelers behoren tot de meestmemorabele types op nieuw en onontgonnen fantasy-terrein.Sullivan mijdt moeiteloos de platgetreden paden: kwade geestendie verslagen moeten worden en weeskinderen die zijn voorbe-stemd heldendaden te verrichten. Hij schrijft eenvoudig overtwee gewone mannen die op het verkeerde tijdstip op de verkeer-de plek arriveren. Hoewel, gewoon... Goed nieuws voor de groei-ende schare fans van Sullivan: voorjaar 2013 worden DeOpenbaringen van Riyria met twee nieuwe boeken voortgezet.Zo ook De Geheimen van Askir, van de auteur die stormender-hand Europa verovert, Richard Schwartz. Dit najaar verschijntalweer het derde deel, Het Oog van de Woestijn, en de delen viertot en met zes staan geprogrammeerd voor 2013. Wie meer wil

...wie

De verwende fantasy-lezer van nu stelt hoge eisen. Een naadloos gecomponeerde

verhaallijn, een formidabel avontuur en een thema en personages die, zelfs al

houdt men ze tegen het licht, niet doorschijnen. Luitingh Fantasy voldoet aan alle

eisen, met uitroepteken. Want...

weten: elders in dit magazine meer over Schwartz en legendarischAskir.Nu 2013 toch ter sprake is gekomen lichten we met gepaste trotseen tipje van de sluier op: voorjaar 2013 verschijnt nieuw werk vanBrandon Sanderson (De Bron van Verheffing), Henri Loevenbruck(Gallica 1 – De Zoon van de Wolvenmeester), Juliet Marillier (Vlamvan Zeven Wateren) en Elizabeth Hand (De Maangodin).Intussen werkt Adrian Stone (Rune) zoals altijd geïnspireerd aaneen gloednieuwe verhaallijn en nadert Thomas Olde Heuvelt deeindstreep van zijn nieuwste, Hex, waarmee hij terugkeert naarzijn eerste grote liefde, de onversneden literaire huiverroman. DeLuitingh-redactie mocht de eerste hoofdstukken van Hex inzienen kan bijna nergens anders meer over praten. Zo ingrijpend is hetverhaal van de Wyler-heks en de kleine Nederlandse plattelands-gemeenschap die al decennia, zo niet langer, in haar greep ver-keert.Nieuw tussen de grote namen van Luitingh Fantasy is die van TisaPescar. Met Alfa presenteert dit weergaloze talent een wel heel bij-zondere visie op de verborgen wereld van de Europese vampier en

weerwolf. Of is er toch sprake van een onbekendevariant?Zowel Hex als Alfa zijn voor het eerst verkrijgbaarop de 11de editie van de Elf Fantasy Fair (20 en 21april 2013). Wat beide auteurs gemeen hebben isdat zij hun grondthema koppelen aan eenonweerstaanbaar avontuur en – soms is voorspel-len niet zo moeilijk – aan de vooravond staan vaneen internationale doorbraak.Van George R.R. Martin – wie kent hem niet vanGame of Thrones/Het Lied van IJs en Vuur? – ver-schijnt in het vroege voorjaar 2013 Windhaven,een bijzondere toekomstroman in fantasy-sfeerdie hij schreef in samenwerking met zijn goedevriendin Lisa Tuttle. Het succes van Game ofThrones duurt onverminderd voort, maar datgeldt ook het succes van die andere grote HBO-serie, True Blood, waarvan de voorbereidingenvoor het zesde televisieseizoen alweer in vollegang zijn.Als er iets over de boeken met Sookie Stackhouse –de hoofdrolspeelster in True Blood – te zeggen is,dan is het dat Charlaine Harris in haar paranor-male avonturen die zaken die er in een mensenle-ven werkelijk toe doen met gepaste eerbiedbehandelt: iedereen wil communiceren met deander, hoe vreemd die ook is, iedereen wil geliefdzijn, et cetera. Dit najaar verschenen deel zeven enacht, Allemaal dood en Van dood tot erger. Deelnegen, Dood en verdwenen, verschijnt april 2013.

Tot het zover is, is er dit najaar inLuitingh Fantasy-land meer dan vol-doende te beleven. In deze editie vanEclips worden ze allemaal uit- en toe-gelicht, de grote namen, de series ende spraakmakende debuten. Voorelke smaak, voor elke voorkeur is erwel een geschikte titel te vinden diede kou de komende maanden buitende deur houdt. Want, en dit voor degoede verstaander... Winter iscoming!

Nieuws en nieuwtjes, feiten en feitjes, wetenswaardigheden en antwoorden op veelvuldiggestelde lezersvragen, en dit alles met betrekkingtot de stand van zaken in Luitingh-Fantasyland.

B O V E N - Tisa Pescar – weergaloos talentL I N K S - Thomas Olde Heuvelt – op weg naar de top

G E H E E L L I N K S - Adrian Stone – zoals altijdgeïnspireerd, en Sookie Stackhouse – noglang niet dood!

Miljoenen fans van over de hele wereld zijn inmiddels in de ban van

George R.R. Martins Het Lied van IJs en Vuur, de epische fantasy-reeks die de

inspiratie vormde voor HBO’s Game of Thrones (wereldwijd de televisiehit van het

moment). De rijke landschappen, onvergetelijke personages en verrassende

plotwendingen zijn nog steeds op de burelen van Luitingh Fantasy het gesprek

van de dag. Hoogste tijd dus om eens na te gaan wat de wereld van

Het Lied van IJs en Vuur zoal nog meer voortbracht. Heel wat, merkten we algauw.

De wereld van Het Lied van IJs en Vuur

Het magnum opus van

GRRM

DDe boeken van Het Lied van IJs en Vuur – in Nederland zijn erinmiddels zeven verschenen – behoeven geen toelichting.Lezers die alweer een poosje geleden het laatste deel ver-slonden, opgelet, want er valt zoveel meer te beleven.Zo is er in Amerika een kookboek verschenen met de heer-lijkste gerechten uit de Zeven Koninkrijken. Dat wordtsmullen met Sansa’s citroentaart, de varkenspastei van deNachtwacht of de honingvingers van Daenerys. Kortom,ben jij de kok in huis, dan zit je met A Feast of Ice and Firegebakken. Met excuses voor de woordspeling (stuur je onsde foto’s van maaltijden en taartjes?)Ook is het mogelijk een kijkje achter de schermen nemenvan de televisieproducties met het rijk geïllustreerde InsideHBO’s Game of Thrones. Aan wist-je-dat? momenten geengebrek. De handgemaakte kleding van ontwerper GemmaJackson komt uitgebreid aan bod. Zo ook de wapens en har-nassen van zwaardmeester Tommy Dunne. Voor wie ietsvoelt voor het beroep van acteur valt er veel te lezen over detechnieken die de acteurs in Game of Thrones gebruikten omzich in te leven in hun personage.Maar hoe zit het nu met George R.R. Martin zelve? Hijschrijft uiteraard, gedreven als altijd, door aan het volgen-de deel van zijn levenswerk. Wanneer we een volgend boek-deel kunnen verwachten, dat weet alleen de Meester, dieoverigens druk doende is met verschillende projecten.Onder meer met De Wereld van het Lied van IJs en Vuur, eenmega-naslagwerk voor de miljoenen fans die meer willenweten over de geschiedenis van de Zeven Koninkrijken, dievan de draken en die van de ontwikkeling van de stam-boom van de families van Westeros, en ver daarbuiten.Hopelijk laat GRRM – zoals zijn lezers van het eerste uurhem soms vertederd noemen – ons niet te lang wachten.

Het succes van George R.R. Martin heeft uiteraard alles te maken met zijn uitzonderlijke schrijftalent en zijn gave om geloofwaardigepersonages neer te zetten. Mede dankzij zijn inbreng en de briljantevertaling naar het televisiescherm is het succes van HBO’s Game of Thronestot grote hoogte gestegen. Wereldwijd werd een miljoenenpubliek vande ene op de andere dag geïntroduceerd in de wereld van Westeros. Dewereld van de Starks en Lannisters, de wolven, de leeuwen, de draken.Televisiezenders in meer dan 50 landen streden eraan voorafgaand omde rechten.Het fenomeen Game of Thrones bereikte Nederland helaas met de nodigevertraging, maar inmiddels wordt er flink vaart gemaakt. Het eerste sei-zoen is zojuist uitgezonden op RTL 4, en met een gemiddelde van eenhalf miljoen kijkers op het late tijdstip van uitzending een groot succes.Nu maar hopen dat de bovenbazen bij RTL hierin voldoende aanleidingzien om snel met de uitzending van het tweede seizoen te beginnen. InAmerika is de met Emmy’s overladen hitserie al toe aan het derde sei-zoen, en werd eerder groen licht gegeven voor het draaien van het vier-de seizoen. HBO verklaarde GoT tot een van zijn best bekeken series ooit(naast kijkcijferkanonnen als The Sopranos, Rome en Boardwalk Empire.)

Liefhebbers van tv-marathons, verzamelaars of fans die de serie op tele-visie hebben gemist, kunnen dat inhalen met de prachtige dvd’s en Blu-ray’s van Game of Thrones. Het eerste seizoen is al verschenen op dvd enBlu-ray, respectievelijk € 32,99 en € 34,99, en een speciale editie (Blu-ray) verschijnt eind deze maand voor € 49,99. Exclusief bij Bol.com,inclusief drakenei presse-papier. (Een aanrader, maar op = op, dus snelbestellen.) Het tweede televisieseizoen op schijf is al te reserveren.

Kun je niet – lees: nooit – genoeg krijgen van Game of Thrones? Alleboeken gelezen? Het tweede seizoen al maanden geleden via debetaalzender van HBO bekeken? Niet getreurd! In samenwerkingmet George R.R. Martin heeft de Franse gamestudio CyanideGame of Thrones: The Game ontwikkeld. Een compleet nieuw ver-haal in de saga van Het Lied van IJs en Vuur. In deze game volg je hetverhaal van Mors Westford, een veteraan van de Nachtwacht methet vermogen om met dieren te communiceren, en Alester

Voor iedereen die elke maand herin-nerd wil worden aan de magie van dewereld van GRRM: behalve verschillen-de kijkboeken zijn er ook twee kalen-ders te koop. Het jaar 2012 is al bijnaweer om(gevlogen), maar de kalendervan 2012 is zeker de moeite waard. Deillustraties van John Picacio tonentwaalf van de meest legendarische per-sonages uit de wereld van Het Lied van IJsen Vuur. Met een cast vol Lannisters enStarks – en wat helden en slechterikenertussenin – weerspiegelen de illustra-ties heel fraai magie, mysterie, roman-tiek en avontuur van de serie.De kalender van 2013, met illustratiesvan Marc Simonetti, is inmiddels ook alverkrijgbaar. In deze editie zijn twaalfklassieke scènes uit de zeven boekengeïllustreerd.

Sarwyck, een rode priester van de R’hllor die na vijftien jaar afwe-zigheid naar huis terugkeert vanwege het overlijden van zijnvader... en vrijwel meteen betrokken raakt in de politieke intrigesaan het hof. Het verhaal in de game loopt chronologisch gelijk aande gebeurtenissen in het eerste boek van Het Lied van IJs en Vuur, HetSpel der Tronen. Fans van de reeks zullen dan ook oude bekendenherkennen zoals de opperbevelhebber van de Nachtwacht, SerMormont, en de sluwe heer Varys uit Koningslanding.

Adviesprijs € 29,95Beschikbaar op PC, Playstation 3 en Xbox 360

December 2012 is het zover!

Het slotdeel van Cinda Williams Chima’s Zwarte Kunst-boeken, De Scharlakenrode Kroon

€19,95

Je hebt je boeken ooit zelf gepubliceerd.Hoe is dat zo gekomen?Ik heb jarenlang geprobeerd mijn boekenvia het traditionele uitgeverskanaal te ver-kopen, maar dat is nooit gelukt. Ik wildehet al opgeven, maar mijn vrouw, Robin,bleef het proberen, en uiteindelijk kreeg zeeen agent geïnteresseerd in mij. Maar zelfshaar contacten in het wereldje wilden nietsvan mijn boeken weten. Ze stelde voor omhet bij kleinere uitgeverijen te proberen.Robin stuurde het eerste boek naar vieruitgeverijen die zich specialiseerden infantasy, maar ze begon tegelijkertijd ook tekijken naar mogelijkheden om de boekenzelf uit te geven. Uiteindelijk vonden weeen klein bedrijfje in Minnesota, datmeteen tekende voor het eerste en tweedeboek. Het Koningscomplot verscheen in okto-ber 2008, het tweede boek zou in april2009 volgen. Maar toen de verschijningsdatum dichter-bij kroop, wisten we al dat er iets mis was.We hadden nog steeds geen drukproeven

gezien. Toen ik contact met ze opnam,gaven ze toe geen geld meer te hebben omhet boek te drukken. Omdat we alle boek-presentaties al hadden gepland, haddenwe nog maar één keuze. De boeken zelf uit-geven.

Je moest dus zelf redigeren, verpakken enverkopen. Was dat moeilijk?De vormgeving was, gezien mijn achter-grond als vormgever, nog het gemakkelijk-ste. Het redigeren van mijn eigen werk, datwas lastig. Mijn vrouw is een goede lezeren geeft keihard kritiek, maar het nakijkenvan spelling en dergelijke, dat ging ons tever. Daarom huurden we freelancers in.Maar er zullen altijd foutjes blijven hangen, of het nu door één of tien mensenis gelezen. Persoonlijk vind ik dat zelfgepubliceerde boeken extra goed moetenworden nagekeken, juist omdat mensenverwachten dat ze vol spelfouten zitten.Feit is natuurlijk dat in elk boek fouten zitten, ook in de boeken van de grote uit -

geverijen. En hoe kan het ook anders, tussen die honderdduizenden woordenmist elke corrector wel eens wat.

Je behaalde behoorlijk wat succes. Waar -om toch de overstap naar een traditioneleuitgeverij?Je eigen boeken publiceren is geweldig, jehebt alle controle, en sommige auteurszullen er meer moeite mee hebben dan ik,maar het professionalisme dat een uitgeve-rij kan bieden is zó belangrijk. Het gaat omhet vertrouwen dat zij, net als jij, de juistekeuzes zullen maken. Dat moet je op eenbepaalde manier kunnen loslaten. Maar jekrijgt er zoveel meer voor terug. Mijn boeken verkopen beter dan ooit. ToenDe Openbaringen eenmaal begonnen te ver-kopen via het internet (zo’n 70.000), warener acht grote uitgeverijen geïnteresseerdgenoeg om een bod te doen. Mijn uiteinde-lijke keuze viel niet op de grootste uitgeve-rij of op diegene die het meeste geld bood,maar op de uitgeverij die met hun plan het

E E N I N T E R V I E W M E T A U T E U R M I C H A E L J . S U L L I V A N

De Openbaringen van Riyria

Wat maakt het werk van

Michael J. Sullivan zo

bijzonder? Het duo?

De twee hoofdpersonen,

die ondanks hun boeven -

bestaan het hart op de

juiste plaats hebben?

Of is het de oorspronkelijk

bedachte wereld, met een

kerk op het oorlogspad en

tovenaars die worden

opgesloten in onneembare

burchten? Onder meer!

Of is het dan toch het

razendsnelle tempo waar-

mee Sullivan ons al deze

informatie voorschotelt?

Moeten we niet vergeten,

nee. Maar het is vooral

bijzonder dat dit allemaal is

gelukt op eigen initiatief,

zonder de backing van een

uitgeverij, een redacteur.

Sullivan heeft dan ook zijn

succes vooral aan zichzelf –

en aan zijn vrouw – te dan-

ken. Wij spraken hem over

deze uitzonderlijke route,

zijn succes, en hoe het nu is

om alsnog door alle grote

fantasy-uitgeverijen over

de hele wereld te worden

uitgegeven.

vertrouwen uitstraalde dat ik zocht. Methun geweldige campagne, zowel online alsoffline, kwamen mijn boeken onder deaandacht van zoveel meer mensen dan mijooit zou zijn gelukt, dat ik nu alleen maartevreden achterover kan leunen.

Kun je alvast wat verklappen over je vol-gende project?

Van De Openbaringen van Riyria verschijnenin totaal zes delen, maar dat betekent nogniet het einde van Rolf Molenbeek enHadriaan Zwartwater. Met De Kronieken vanRiyria keer ik terug naar het begin van hetroversduo, terug naar het ontstaan vanRiyria. Maar meer wil ik niet verklappen,want jullie in Nederland moeten boek drienog lezen!

verschijnt maart 2013verschijnt juni 2013

Wat gebeurt er als de held van een profetie faalt? In wat voor wereld zal hij

leven als de Duistere Heer overwint? Die vragen worden beantwoord in HetLaatste Rijk, het eerste deel van een trilogie die stormenderhand fantasy-fans

over de hele wereld weet vast te kluisteren aan de bladzijden. Het werk van

niemand minder dan de coauteur van de laatste drie delen van Het Rad desTijds van Robert Jordan: Brandon Sanderson.

Het Laatste Rijkvan Brandon Sanderson

DDuizend jaar viel de as, geen bloemkwam tot bloei. Al duizend jaar leven deSkaa in angst en ellende. Al duizend jaarregeert de Splinter van de Oneindigheidmet ijzeren vuist en absolute macht, als een ware god onzichtbaar voor hetvolk van de Skaa. Maar als alle hoop verdwenen is, als de mens niet eens meerweet wat hoop is, ontdekt een door hetleven zwaar getekende Skaa, een halflingslechts, in de krochten van de hel – degevangenis van de Duistere Heer – eenonvoorstelbare kracht in zichzelf: demagie van het Mistvolk. Het vermogenmet geesteskracht elke vorm van metaalzijn wil op te leggen. Hij, Kelsier, herrijstals uit de dood, en op dat moment is dekiem gelegd voor een titanenconflict, een machtsstrijd van immense omvangdie vele levens zal eisen.Maar Kelsier is vastbesloten, en hij staatniet alleen in zijn streven de DuistereHeer ten val te brengen. Onder demetaalmagiërs van het Mistvolk vindt hij gedreven bondgenoten. En hij maaktkennis met een jonge vrouw, Vin, eenwees en net zoals hijzelf een Skaa-halfling. Maar Vin, door schade en schande wijs geworden, vertrouwt niemand meer, ook Kelsier niet...

Het regende as uit de hemel.Vin keek hoe de donzige vlokjes door de lucht zweefden. Op hungemak. Onbezorgd. Vrij. De roetdeeltjes daalden als zwartesneeuwvlokjes op de donkere stad Luthadel neer. Ze verzameldenzich in hoeken en werden door de kalme bries in minuscule wervel-winden over de straatkeien gedreven. Ze schenen zo onbekom-merd. Hoe zou dat zijn?Vin zat stil in een van de wachtgaten van de bende – een verborgennis, ingebouwd in de stenen muur aan de zijkant van hun schuil-plaats. Van daaruit kon een bendelid de straat afspeuren op teke-nen van gevaar. Vin had geen dienst; het wachtgat was simpelwegeen van de weinige plaatsen waar je alleen kon zijn.En Vin hield van alleen-zijn. Als je alleen bent, kan niemand je verraden.Woorden van Reen. Haar broer had haar zoveel dingen geleerd, enhij had ze kracht bijgezet door te doen wat hij altijd beloofd had tedoen – door haar zelf te verraden. Dat is de enige manier waarop jij hetzult leren. Iedereen zal je verraden, Vin. Iedereen.De as bleef vallen. Soms stelde Vin zich voor dat ze zelf de as was, ofde wind, of de nevels. Een ding zonder gedachten, gewoon zijn,niet denken, geen zorgen, geen pijn. Dan zou ze... vrij zijn.Ze hoorde vlakbij wat geschuifel en vervolgens werd het luik aande achterzijde van de kleine ruimte opengeklapt.‘Vin!’ zei Ulef, wiens hoofd verscheen. ‘Daar ben je! Camon is al eenhalfuur naar je op zoek.Dat is precies de reden dat ik me hier verstop.‘Je moet opschieten,’ zei Ulef. ‘We staan op het punt aan de klus tebeginnen.’Ulef was een slungelige jongen. Aardig, op zijn manier – naïef,voor zover je iemand die in de onderwereld opgroeide ooit echtnaïef kon noemen. Dat betekende natuurlijk niet dat hij haar nietzou verraden. Verraad had niets te maken met vriendschap; het waseen overlevingsmechanisme. Het leven op straat was hard, en alseen skaa-dief niet gesnapt en geëxecuteerd wilde worden, moesthij wel praktisch zijn.En meedogenloosheid was de meest praktische van alle emoties.Een van Reens andere favoriete uitspraken.‘Nou?’ vroeg Ulef. ‘Kom mee. Camon is woest.’Wanneer niet? Maar Vin knikte, werkte zich overeind uit de benauw-de – maar behaaglijke – begrenzing van het wachtgat. Ze schooflangs Ulef en sprong door het geopende luik, liep een gang door enkwam vervolgens in een vervallen voorraadkamer. De ruimte waseen van de vele vertrekken aan de achterzijde van het magazijn datals dekmantel voor de schuilplaats diende. Het echte hol van debende, bereikbaar via een tunnel, bevond zich in een stenen kelder-ruimte onder het gebouw.Ze verliet het gebouw door een achterdeur. Ulef volgde haar. Deklus zou een paar huizenblokken verder plaatsvinden in een rijkerdeel van de stad. Het was een ingewikkelde klus – een van de meestcomplexe waar Vin ooit aan had meegedaan. Als Camon nietgesnapt werd, zou de buit enorm zijn. Als hij wel gesnapt werd...

Tja, het oplichten van edelen en Gebieders was een erg gevaarlijkeprofessie – maar wel eentje die te verkiezen viel boven het werkenin de smederijen of de textielfabrieken.Vin liet de steeg achter zich en liep een duistere straat in met aanweerszijden krotwoningen, in een van de vele achterbuurten vande stad waar de skaa woonden. Overal op straat lagen skaa die teziek waren om te werken, ineengedoken, terwijl de as om hen heendwarrelde. Vin liep met gebogen hoofd verder en trok de kap vanhaar mantel over haar hoofd tegen de nog altijd neervallende vlok-ken.Vrij. Nee, vrij zal ik nooit zijn. Daar heeft Reen wel voor gezorgd voordat hijwegging.

‘Ben je daar eindelijk!’ Camon priemde een korte, dikke vinger inhaar gezicht. ‘Waar zat je?’Vin zorgde er wel voor dat er geen haat of verzet in haar ogen telezen viel. Ze keek strak naar beneden. Dat was wat Camon ver-wachtte. Er waren andere manieren van sterk zijn. Die les had ze inhaar eentje wel geleerd.Camon gromde wat, hief zijn arm op en sloeg haar met de rug vanzijn hand in het gezicht. Door de kracht van de klap belandde Vinruggelings tegen de muur. Haar wang brandde van pijn. Ze zaktetegen het houtwerk in elkaar, maar verdroeg de afstraffing zwij-gend. Het was niet meer dan weer een blauwe plek. Ze was sterkgenoeg om dat te verdragen. Dat had ze al zo vaak gedaan.‘Luister goed, jij,’ siste Camon. ‘Dit is een belangrijke klus.Duizenden pegels waard – honderd keer zoveel als jij waard bent.Ik pik het niet als je dit verkloot. Begrepen?’Vin knikte.Camon keek haar een ogenblik strak aan. Zijn pafferige gezichtwas rood van woede. Ten slotte wendde hij mompelend zijn blik af.Hij was ergens geërgerd over – niet alleen over Vin. Misschien dathij had gehoord over de opstand van een groep skaa die enkeledagen eerder in het noorden was uitgebroken. Een van de provin-ciale heren, Themos Tresting, was daarbij blijkbaar vermoord enzijn landhuis was tot de grond toe afgebrand. Dergelijke onlustenwaren slecht voor de business; ze zorgden ervoor dat de adel aler-ter en minder lichtgelovig werd. En dat kon de hoogte van Camonswinsten in ernstige mate bedreigen.Hij wil gewoon iemand op z’n donder geven, dacht Vin. Hij is altijd nerveusvoor een klus. Ze keek op naar Camon. Ze proefde het bloed op haarlip. Ze had waarschijnlijk iets van haar vrijmoedigheid laten door-schemeren, want hij gluurde naar haar vanuit zijn ooghoeken enzijn blik verduisterde alsof hij haar opnieuw wilde slaan.Vin gebruikte voor de zekerheid iets van haar Geluk.Niet meer dan een klein beetje; ze had de rest nodig voor de klus.Ze richtte het Geluk op Camon en het kalmeerde onmiddellijk zijnzenuwen. De bendeleider aarzelde – zich niet bewust van Vinsbemoeienis, maar duidelijk wel onder de invloed ervan. Hij stondeen ogenblik roerloos, zuchtte en liet zijn hand zakken.

E e n m a g i s t r a l e g e s c h i e d e n i s o ve r e p i s c h e t e l o o r g a n g , o n h e i l e n t r i o m f

Ash is een Roshun, een vooraanstaand

lid van een elitegroep sluipmoorde-

naars die nooit faalt. Hij is oud, zijn

spieren zijn stijf en zijn botten kraken

bij elke beweging die hij maakt, maar

tot dusver was hij tegen elke taak

opgewassen. Zijn gebrekkige conditie

blijft echter niet onopgemerkt en na

een opdracht die hij op het nippertje

weet te overleven, wordt hij

gedwongen een opvolger te kiezen.

‘Heroïsche fantasy met als decor een indrukwekkende wereld in oorlog.’ – Publishers Weekly‘Farlander boeit meteen, van de heftige opening tot en met de onverwachte ontknoping.’ – Lisa Tuttle in The Times

Afgaand op zijn intuïtie kiest hij voor Nico, eenstraatarm zwerfkind uit de stad Bar-Khos. Eenstad die na een strijd van tientallen jaren dreigt te bezwijken onder de onstuitbare veroverings-drang van de heerscharen van het Rijk van Mann.Een somber vooruitzicht, want over Mann heerstde Heilige Matriarch Sasheen, een meedogenloze,op macht beluste vrouw die via een waar schrik-bewind haar plannen doordrijft.Als de door-en-door perverse zoon van Sasheen in razernij een vrouw vermoordt die een hangerdraagt van de Roshun, gaan Ash en zijn jeugdigeleerling op pad om het vonnis te voltrekken. Op dat moment beseft Ash dat hij aan de vooravond staat van de moeilijkste opdracht inzijn loopbaan...

Col Buchanan (1973) is geboren in Lisburn, Noord-Ierland. Sinds zijn vroege jeugd leest en schrijft hij fan-tasy-verhalen. Tussentijds, op zoek naar meer avon-tuur in zijn leven, reisde hij de wereld rond en woondeenige tijd teruggetrokken in de bergen van Mourne(Ierland), leefde hij als dakloze in Belfast, raakte hijeven de weg kwijt in een Zen-klooster, en was hij graf-fitischraper bij de plaatselijke politie. Schrijven is deenige constante factor in zijn bestaan. In Lancaster,Engeland, vond hij inmiddels een nieuw thuis, waar hijonder meer de studies Creatief schrijven en Leven &religie volgde aan de universiteit. Met Farlander, zijnfantasy-debuut, won hij meteen de David GemmellLegend Award voor beste fantasy-roman.

Ash was al halfdood van de kou toen ze hem de grote hal vande ijsburcht binnensleurden en aan de voeten van de koningsmeten, waar hij met een grom van verbazing op de vachtenbelandde. Hij bleef liggen, zwaar hijgend, rillend over zijn helelichaam, en het enige wat hij wilde was zich opkrullen tot eenbal rond het zwakke vonkje warmte in zijn binnenste. Zijnadem vormde dampwolkjes in de lucht.Ze hadden hem zijn pelzen afgenomen, zodat hij alleen gehuldwas in de stijve plooien van zijn wollen onderkleding. Ookzijn zwaard was hij kwijt. Hij was alleen, maar de dorpelingenreageerden op zijn aanwezigheid alsof hij een of ander gevaar-lijk wild dier was. Hun kreten deden de rokerige lucht trillen,en de gewapende stamleden schreeuwden om moed te verza-melen terwijl ze rond hem dansten en sprongen en naar hemprikten met hun speren, turend door de damp die van devreemdeling afsloeg en zich als mist verspreidde over de mottige vachten waar hij op lag. Hij hapte nog steeds naaradem. De rijp op zijn schedel vormde druppels die omlaagbiggelden langs zijn beijsde wenkbrauwen en dichtgeknepenogen, over zijn geprononceerde jukbeenderen stroomden envan zijn neus en bevroren baard dropen. Onder het smeltendeijs was zijn huid zwart als de nacht.De kreten van angst en onbehagen zwollen aan, tot het leekalsof de inboorlingen hem ieder moment konden doden.‘Brushka,’ grauwde de koning vanaf zijn troon van botten. Zijn stem was laag en kwam van diep uit zijn borstkas, en hetgeluid echode rond de zuilen van ijs die lange rijen vormdenin de zaal en weerkaatste tegen het hoge koepelvormige plafond. Bij de ingang begonnen gewapende stamleden denieuwkomers die zich daar verdrongen achteruit te duwen. De dorpelingen duwden terug en protesteerden luidkeels. Hun aandacht was getrokken door de vreemdeling die vanuitde storm hun dorp binnen was komen wankelen, en nu wilden ze zien hoe het met hem zou aflopen.Het ging allemaal langs Ash heen. Zelfs dat hij af en toegeprikt werd met een speer voelde hij niet. Het enige wat totzijn bewustzijn doordrong was de gewaarwording van warmteergens dichtbij. Hij hief zijn hoofd en keek om zich heen. Vlakbij hem stond een koperen vuurkorf waarin hompen vet lagente smeulen en te roken. Hij begon naar de bron van de warm-te toe te kruipen, ondanks de klappen van de speren die ophem neer regenden. Hij kroop tegen de vuurkorf aan, ineen-krimpend onder de slagen, maar niet van plan zich te latenverjagen.‘Ak ak!’ bulderde de koning, en de krijgers deinsden eindelijkterug.Stilte daalde neer in de ijszaal, alleen verbroken door het knetteren van de vlammen en het zware gehijg van de krijgers, alsof ze net een heel eind gerend hadden. Toen ontsnapte er aan de keel van Ash een gekreun van opluchtingdat boven alles uit klonk.Ik leef nog, dacht hij met iets van verbazing, als in een koortsdroom, terwijl de gloed van de vuurkorf zijn lichaamdoorstraalde. Hij balde zijn verdoofde handen tot vuisten envoelde hoe de huid begon te prikken.Toen keek hij eindelijk om zich heen om te beoordelen inwelke situatie hij zich bevond. Zijn blik gleed over de kringvan mensen rondom hem. Ze zagen er mager uit, met

ingevallen wangen van de honger, en de uitdrukking in hunogen had iets wanhopigs. Hun huid glom van het vet op deplaatsen die niet aan het oog werden onttrokken door dedekens die ze als poncho’s droegen, en hun neusvleugels, wangen en lippen waren doorstoken met botsplinters.Hij telde negen gewapende krijgers. Achter hen wachtte dekoning op zijn troon van botten.Ash spande zijn spieren, hoewel hij betwijfelde of hij al dekracht had om overeind te komen. Maar hij slaagde erin zichop zijn knieën te hijsen en wendde zich tot de man die dereden was waarom hij hiernaartoe was gereisd.De koning bestudeerde hem alsof hij bij zichzelf overlegdewelk deel van hem hij als eerste zou verslinden. Zijn ogen,hard als scherven vuursteen, gingen bijna teloor in de vlezigeplooien van zijn gezicht. De man was een kolos, en zo dik dat hij een lederen gordel moest dragen om zijn uitpuilendebuik een beetje in toom te houden. Verder was hij bijna naakt, en zijn huid glom van het vet dat er met kwistige handin was gewreven. Zijn enige sieraad was een halsketting vanleer, en zijn voeten waren gestoken in een paar enorme laarzen gemaakt van gevlekte dierenhuiden.De koning nam een teug uit een halve menselijke schedel die als drinkbeker dienstdeed en smakte waarderend met zijnlippen. Er ontsnapte hem een boer, die de vetrollen onder zijnkin deed trillen, en daarna liet hij met zichtbaar genoegen eenlange scheet, die alras de lucht verpestte met zijn stank.Ash bleef zwijgen, onaangedaan. Het leek wel alsof hij al zijnhele leven te maken had met dergelijke lieden: hoofdmannenen bedelaar-koningen, en een keer zelfs een zelfbenoemde god – allemaal figuren die zichzelf bekleedden met de schoneschijn van hun hoge status, of met iets wat enigszins op beschaving leek, maar die onderhuids dezelfde monsters blevendie ze altijd al waren. Zoals deze man hier op zijn troon, enzoals alle heersers die op eigen kracht waren opgeklommennaar de top van de macht.‘Stobay, chem ya nochi?’ vroeg de koning aan Ash. De blik in zijn diepliggende ogen verried intelligentie.Ash schraapte zijn keel. De huid van zijn droge lippen barstteen hij proefde bloed. Hij streek met een hand over zijn keelom te tonen dat hij dorst had.‘Water,’ wist hij ten slotte uit te brengen.Een koninklijk knikje. Een waterzak belandde met een plofaan zijn voeten.Ash dronk gretig, en lang. Na de laatste teug haalde hij diepadem en veegde met de rug van zijn hand zijn mond droog.Op de huid van zijn hand bleef een veeg bloed achter.‘Ik spreek uw taal niet,’ begon hij. ‘Als u mij vragen wilt stel-len, moet u dat in het Handels doen.’‘Bhattat!’Ash hield zijn hoofd schuin, maar hij antwoordde niet.Een frons rimpelde het gezicht van de koning, en de plooientrilden toen hij een bevel naar zijn mensen blafte. Een van dekrijgers, de langste, liep met statige passen naar de zijkant vande zaal, waar een kist tegen de uit het ijs gehakte wand stond.Het was een eenvoudige houten kist, van het soort dat doorkooplieden wordt gebruikt om chee of specerijen in te vervoeren. Allen in de zaal keken in stilte toe hoe de krijgereen leren slot losmaakte en het deksel optilde.

Wat hebben schrijversduo’s

als Weis & Hickman en

George R.R. Martin & Lisa

Tuttle gemeen? Los van de

briljante fantasy die zij schrij-

ven of de miljoenen boeken

die zij verkopen. Dat is dat zij,

ondanks hun uiteenlopende

achtergronden, toch de per-

fecte balans weten te vinden

in hun gedeelde schrijfproces.

Wij spraken Michael Scott en

Colette Freedman over hun

samenwerking en het resul-

taat: De Dertien Heiligen.

Hoe hebben jullie elkaar ontmoet?Colette: We worden allebei door hetzelfde agentschap in LosAngeles vertegenwoordigd. Onze manager wist dat Michael eenschrijfpartner zocht en stelde voor dat wij zouden samenwerken.We hebben elkaar toen een paar keer ontmoet, een keer in L.A., laterin Londen en Dublin, en hebben toen besloten om De Dertien Heiligente schrijven.Michael: Onze persoonlijkheden klikten meteen – het vormde debasis voor een goede samenwerking. Je moet elkaars notities enideeën kunnen aanvullen en afschieten, zonder elkaar meteenkapot te maken. Ik zocht dan ook iemand met Colettes specifieke vaardigheden.Iemand die ervaring had met het schrijven van boeken, korte verha-len en, met name, toneelstukken.

Hoe maakten jullie gebruik van Colettes ervaring als toneel-schrijver?Colette: We hebben allebei toneelstukken geschreven. Dat kwamvooral goed van pas bij het schrijven van dialogen en het creëren vaneen unieke stem voor onze personages. Sarah, een tweeëntwintigja-rig meisje uit een goede familie, kan niet hetzelfde klinken alsRobert Elliott, een dief met een heel andere achtergrond. Michaelservaringen als schrijver en die van mij als actrice hielpen daaromenorm bij het schrijven.

Hoe kwamen jullie op het idee van De Dertien Heiligen?Michael: In de mythologie zijn legio voorbeelden te vinden van dit

Over samen schrijven

Colette Freedman is een internationaal geroemde toneelschrijver. Minimaal vijftien vanhaar toneelstukken zijn in productie gegaan,onder meer de internationale hit Sister Cities.Haar stukken worden in steden over de helewereld gespeeld, waaronder Rome en Parijs.

€ 18,95 / 336 blz.978 90 245 5847 6

soort artefacten. Ik kwam ze vaak tegen bij de research voor mijnandere boeken. Wat deze Keltische artefacten zo interessant maakt,is het feit dat ze binnen een autonome groep vallen. Eentje die niet,zoals gewoonlijk, is vergeven van Ierse, Welsh, Schotse, Engelse ofArthuriaanse legenden. Alle artefacten hebben hun eigen geschie-denis en het was een logische stap om die allemaal bijeen te brengenin een roman.

Er zit ook veel echte geschiedenis in. Vertel?Colette: Ik moest nog veel leren over de geschiedenis van deHeiligen. Michael doet al jaren onderzoek naar dit soort zaken. Hetopende mijn ogen naar een compleet nieuwe wereld, eentje met ein-deloze mogelijkheden. Alleen al het zwaard raakt de mythologievan de meest fantastische momenten uit de geschiedenis van demens.

Michael: Onderzoek is ook een van de leukste onderdelen. Toen wedieper gingen graven in de historie en mythologie van elke heiligartefact, ontdekten we steeds meer verhalen. Zo kwamen we er achter dat de legende van Koning Arthur en deridders van de Ronde Tafel eigenlijk gebaseerd is op Ierse en Welshverhalen.

Kunnen we snel meer van jullie verwachten?Colette: We zijn bijna klaar met het vervolg op De Dertien Heiligen, ener verschijnen nog verschillende andere projecten van onze hand.Dus, ja!

Michael Scott, geboren in Ierland, begon vijfentwintigjaar geleden met het schrijven van fantasy, en is

inmiddels uitgegroeid tot een van Ierlands succesvolste auteurs, met meer dan

honderd titels op zijn naam in meerdere genres. Scott wordt in meer dan 37 landen uitgegeven,

en wordt gezien als een autoriteit op het gebied van Keltische legendes.

L e e s p r o e f

Des duivelsIk stapte net uit de lift op de drieënveertigste verdieping van het Five PageMill-gebouw toen de sirenes begonnen te loeien – dat nachtmerrieachtige,ontruim-het-gebouwgeluid als het gegil van gemartelde robots – en besef-te dat mijn kansen op een subtiele aanpak waren verkeken.Had ik al gezegd dat ik onder stress vaak mijn toevlucht tot oude gewoon-tes neem? En wanneer je door monsters achterna wordt gezeten (en dezondebok bent voor de grootste soepzooi tussen de hemel en de hel vande laatste paar duizend jaar) dan raak je echt wel gestrest. Ik voelde me danook schichtig en zat vol vragen. Als ik me zo voel, krijg ik altijd de neigingom dingen door te drukken tot er iets gebeurt.Ik bedaarde ook niet toen een stevig gebouwde bewaker uit het trappen-huis kwam springen, een paar meter van me vandaan, zijn ogen groot vanopwinding en met zijn dienstpistool pal onder mijn snufferd. Hijschreeuwde: ‘Liggen, jij!’ Hij hield het pistool niet op mij gericht maarbegon ermee te zwaaien om aan te geven waar hij me wilde hebben, en ikwist dat ik hem de baas was.‘Wacht even, moet je... moet je mijn werknemerspasje niet zien of zo?’ Ikdeed mijn best als een verwarde en onschuldige loonslaaf te klinken. ‘N-n-niet schieten!’‘Ga plat op je buik liggen, daar!’ Hij maakte weer met zijn wapen stoten-de gebaren in de richting van het niet opvallende maar prijzige tapijt. Desirenes maakten het moeilijk hem te verstaan dus ging ik af op zijn geba-ren en trok ik een angstig en niet-begrijpend gezicht.‘Wat? Ik versta je niet! Niet schieten...!’‘Ga godverdomme liggen!’ Hij greep me met zijn vrije hand bij mijn arm.Ik boog van hem weg om hem uit zijn evenwicht te brengen, rukte toenaan zijn pols zodat hij naar me toe tuimelde terwijl hij met zijn pistoolzwaaide in een wanhopige poging zijn evenwicht te behouden. Het maak-te niet veel uit, aangezien ik hem recht in zijn gezicht beukte en met mijnelleboog nog eens zijn hoofd ramde, waarna hij ineenzeeg als een zoutzak.Ik ben er vrij zeker van dat ik ook zijn neus brak.Ik wist niet of Valds bewakers gewone mensen waren met een loonstrook-je, of soldaten van de oppositie, en ik had geen tijd om deze vent op extratepels te controleren of zoiets. (Eerlijk gezegd zijn extra tepels, behalve opsommige retro-heksensabbats, als teken van trouw aan de hel bijna hele-maal uit de mode geraakt.) Ik liet hem dus maar levend maar buitenbewustzijn liggen op de grond, en mieterde zijn pistool en walkietalkie ineen vuilnisbak, mocht hij eerder bij kennis komen dan verwacht.Alles was verkloot. Ik wist dat ik me beter uit de voeten kon maken vóórer doden zouden vallen, maar ik zit nou eenmaal met die vervelende eigen-schap die ik al noemde – als ik opgefokt raak, heb ik de neiging me schrapte zetten en door te ploeteren. Als een opgefokte neushoorn, zoals mijnvroegere baas het fijntjes formuleerde. Hoe dan ook besloot ik te zien water komen ging.

Tad Williams

Bobby Dollar is een engel

met een probleem. Voor het

eerst in zijn carrière is hij een ziel

kwijtgeraakt. Alle vingers wijzen

naar de hel, maar daar wordt elke

vorm van betrokkenheid ontkend.

Bobby besluit op onderzoek uit te

gaan, vastbesloten te ontdekken

wie of wat er achter de

verdwijning zit. Samen met zijn

enige bondgenoot, de sexy demon

Casimira, komt hij op het spoor

van een complot dat tot in de

hoogste regionen van de

hemel reikt.

‘Bobby Dollar is vanaf de eerste bladzijde een tour de force; zijn brutaalheid, doorzettings-

vermogen en droge humor voegen volop smaak toe aan de totale chaos die om hem heen ontstaat.

Adembenemende actie, fascinerende personages en een hoofdpersoon die gokt met zijn leven

laten de lezer smachtend naar het volgende deel achter.’ – Publishers Weekly, met ster

Ik wist dat ik hoogstens zo’n zeven of acht minuten had vóór hetgebouw zou vollopen met mannen met wapens die ze graag opmij zouden gebruiken, dus ik haastte me de trappen op naar devierenveertigste verdieping, waar ik even halt hield om het uitzichtte bewonderen op de Stanford-universiteit, een griezelige gotischetoren, door het panoramavenster aan het andere eind van de gang.De voornaamste kantoorsuite nam blijkbaar de hele verdieping inbeslag, dus ging ik door de enige deur en stond ik opeens voor dekalmste vrouw op wie ik ooit een pistool heb gericht. Ze was ookbloedmooi – slank, met Europees-Aziatische trekken, kort donkerhaar en een uitzonderlijk kille blik. Ik betwijfelde geen secondedat ze al op een geruisloos alarm had gedrukt.‘Wie ben jij?’ vroeg ze op de toon van een verveelde caissière. Zekeek niet eens in de loop van de .38, al bewoog die vlak voor haarneus. ‘En wat moet je?’‘Ik kom voor je baas,’ legde ik uit. ‘Zal ik maar gewoon door-lopen?’Ik moet haar nageven dat ze niet omslachtig ging tegenstribbelenof dreigen, maar simpelweg over het bureau sprong, blazend enklauwend als een ocelot onder invloed van methamfetamine, enhaar best deed mijn gezicht eraf te rukken met haar lange, knalro-de vingernagels. In de korte tijd dat we op het tapijt lagen te rol-len, had ik geconcludeerd dat zij even sterk was als ik, en misschienook een betere vechter dan ik, en – afgaand op de vreemde manierwaarop ze met haar ogen rolde terwijl we over de vloer rollebol-den en ik haar tanden probeerde weg te houden van mijn nek –zo goed als zeker geen mens. Echt, dat wijf was éng.Ik zei al eens dat demonen niet van zilver houden. Dat is een vande weinige klassieke redmiddelen die werken, tenminste eenbeetje. (Wijwater richt bij een dienaar van de hel bijvoorbeeldevenveel uit als Pepsi-light.) Zilver doodt hen niet altijd, maar brengt hun vrijwel altijdschade toe. Jammer genoeg had ik door alle commotie van die week geen zilveren kogelsop zak, dus toen ik even mijn hand vrij kon maken, hield ik mijn pistool tegen haar gezichten schoot drie gewone kogels af. Ik had mijn geluiddemper erop zodat de .38 niet veellawaai maakte, maar zij om de dooie dood wel. Ze tolde naar achteren, krijsend als een dril-boor, en klauwde naar wat er van haar gezicht over was als iemand die probeert zeepsop uitzijn ogen te krijgen, en toen kwam ze weer op me af. Iedere gewone demon in een stoffe-lijk lichaam zou al door een schot in het gezicht zijn geveld, maar zij was echt zo’n koppi-ge moordmachine – zelfs als je haar armen en benen af zou hakken, zou ze nog als een slangover de vloer kronkelen en met haar tanden naar je enkels happen.Ik háát die koppige types.Zodra ze het bloed uit haar resterende oog had geveegd, sprong ze op me af en probeerdehaar armen om me heen te slaan om me te vloeren. Ik wilde mijn laatste paar kogels nietverspillen en deed daarom mijn best haar met de kolf van mijn Smith & Wesson bewuste-loos te beuken. Het enige resultaat was echter dat haar kaak onnatuurlijk ver zijwaarts werdgeslagen, zodat ze er als een ontzettend angstaanjagend Popeye-spelend meisje uit ging zien,terwijl ze zich daar totaal niet door liet belemmeren. Ze zat opeens weer boven op me, uit-halend en maaiend met haar nagels naar mijn ogen, zodat ik die alleen nog kon bedekken.Ondertussen probeerde ze ook haar knie door mijn kruis heen naar mijn borstkas te stotenom mijn ballen te laten kennismaken met mijn hart, een samenkomst die nooit valt aan teraden.Aan die meid had ik echt mijn handen vol, en de wachtposten konden nu ieder momentbinnendringen, en dan zou alles zijn verkeken voor je nieuwe makker Bobby Dollar.Het was niet de eerste keer dat ik plotseling met een loeiende, brullende duivelin boven opme zat – en God mag weten ook niet de laatste – maar terwijl de scheve, scherpgetandemond van Kenneth Valds secretaresse naar mijn gezicht hapte en me met bloederig schuimbesproeide, kon ik alleen maar overpeinzen hoe ik in hemelsnaam toch weer in zo’n bui-tengewoon onaangename situatie was verzeild.En zoals gewoonlijk was het weer eens mijn eigen stomme schuld geweest.

‘Toen ik hoorde

dat Tad Williams

urban fantasy ging

schrijven, ging mijn

hart sneller kloppen.

Nu ik het gelezen heb,

weet ik dat het nog

beter is dan ik durfde

hopen. Het is heerlijk

sarcastisch, snel van

plot, en vooral

origineel!’

– Patrick Rothfuss

‘Een fantasy-roman van zeldzaam formaat, die eigenlijk zonder onderbreking moet worden gelezen, en niet alleen het eerste deel, maar alle drie!’ – Lire et délires

‘Een pakkende fantasy-kraker voor jong en oud.’ – Wochen-Kurier

‘Henri Loevenbruck heeft een prachtig fantasy-epos geschreven. Meesterlijk, hoe hij erin slaagt de lezer zoveel plezier te verschaffen.’ – Lire et délires

C O M P L E E T !

€18,95€18,95

€18,95

Met zijn veelgeprezen romans

over het geheimzinnige rijk

Askir, die de lezer meesleuren

in een spannend rollenspel-

avontuur, wist Richard

Schwartz in Europa

tienduizenden fantasy-fans

aan zich te binden.

De avonturen van de halfelfin

Leandra en haar reisgenoot

Havald, die via een magische

poort in het legendarische

verleden van Askir belanden,

zijn in het buitenland al

jarenlang ongekend

populair.

R I C H A R D S C H A R T Z

verschijnt januari 2013

verschijnt mei 2013

Extreem winterweer dwingt de

gasten van een afgelegen herberg in

een ondergesneeuwd berglandschap

binnenshuis te blijven. Ze kunnen

geen kant meer op, de donkerelfin

Zokora, de halfelfin Leandra en de

krijger Havald. Van verveling is echter

geen sprake. Als tijdens een buiten -

gewoon stormachtige nacht een van

de andere gasten op beestachtige

wijze wordt vermoord, beseffen

Havald en Leandra dat ook hun leven

gevaar loopt, en ze gaan op zoek naar

de dader. Al wat vaststaat is dat de

moordenaar geen mens is. Hun

speurtocht neemt een verrassende

wending als ze onder de herberg

onverwacht een oeroud geheim

R i c h a r d S c h w a r t zEen werelddebuut van formaat! Schwartz introduceert

met zijn Askir-boeken een compleet nieuwe ervaring voor

de fantasy-lezer van nu. Wat zich ontrolt als een ware

whodunit – een moord in afgesloten herberg – ontwikkelt

zich langzaam naar een klassieke avonturenroman.

L A R A A D R I A N ’ S

M ID D ER NACHTVijftig tinten grijs met een bite

Lara Adrian’s Middernacht-boeken nemen de lezer mee naar een wereld vol duistere passie, gevaar en bloedlust. Een wereld waarin goede en slechte vampiers

het tegen elkaar opnemen in een strijd op leven en dood. Elk boek vertelt het verhaal van een vrouw die onlosmakelijk verbonden wordt met deze wereld,

en moet kiezen tussen goed en kwaad, tussen lust en liefde

Het was verkeerd om de vrouw lastig te vallen.Dat wist Lucan al toen hij die avond op het bordes van GabrielleMaxwells appartement stond te wachten terwijl hij haar een poli-tiepenning en een legitimatiebewijs liet zien. Die waren niet vanhem. Ze waren zelfs niet echt, maar alleen een hypnotische mani-pulatie om haar mensenbrein te laten geloven dat hij degene wasvoor wie hij zich uitgaf.Een eenvoudig trucje voor de ouderlingen van zijn soort, zoals hij,al vond hij het zelden nodig er gebruik van te maken.Maar nu, kort na middernacht, stond hij hier weer en overtrad hijzijn toch al bescheiden persoonlijke erecode nog meer door aanhaar voordeur te morrelen, die niet op slot bleek te zijn. Precieszoals hij had verwacht, nadat hij haar eerder op de avond die sug-gestie had gegeven toen hij met haar stond te praten. Hij had haarlaten zien wat hij graag met haar zou willen doen en in haar zach-te bruine ogen had hij haar verraste, maar ontvankelijke reactiegezien.Op dat moment had hij haar kunnen nemen. Ze zou hem gewillighebben ontvangen, daarvan was hij overtuigd, en het besef vanhet intense genot dat ze daarbij zouden hebben beleefd, had hembijna de das omgedaan. Maar zijn eerste plicht was jegens zijnStam en de krijgers die zich bij hem hadden aangesloten om hetgroeiende probleem van de Muiters te bestrijden.Het was al erg genoeg dat Gabrielle de moord bij de nachtclub hadgezien en het aan de politie en haar vrienden had verteld voordathaar herinnering aan de gebeurtenis kon worden gewist, maar zehad het ook klaargespeeld om er foto’s van te maken. Die warenweliswaar korrelig en bijna onherkenbaar, maar evengoedbelastend. Hij moest de opnamen te pakken krijgen voordat ze dieaan iemand anders kon laten zien. Dat was hem tenminste goedafgegaan. Eigenlijk zou hij nu bij Gideon in het technisch labora-torium terug moeten zijn om de Muiter te identificeren die bui-ten La Notte was ontsnapt, of samen met Dante, Rio, Conlan en deanderen door de stad moeten rijden om nog meer zieke broedersop te sporen. En dat ging hij ook doen, zodra hij zijn laatste klus-je met de lieftallige Gabrielle Maxwell had afgehandeld.Lucan glipte het oude bakstenen gebouw in Willow Street binnenen trok de deur achter zich dicht. Gabrielles verleidelijke geurvulde zijn neusgaten en voerde hem nu naar haar toe, net als die

avond bij de club en op het politiebureau. Geruisloos liep hij doorhaar appartement en ging hij via de hoofdverdieping de trap opnaar haar slaapkamer op zolder. Door de dakramen in het gewelf-de plafond stroomde het bleke schijnsel van de maan binnen, datzacht over Gabrielles bevallige rondingen gleed. Ze sliep naakt,alsof ze hem verwachtte, met haar lange benen in verdraaidelakens gewikkeld en haar haren in weelderige golven van donkergoud als een waaier op het kussen uitgespreid.Haar geur omhulde hem, zo zoet en zwoel dat het pijn deed aanzijn tanden.Jasmijn, dacht hij, en hij trok zijn lippen op tot een flauw lachje vanwaardering. Een exotische bloem die haar geurige blaadjes alleenopenvouwt op aandringen van de nacht.Stel je nu voor mij open, Gabrielle.Maar hij besloot dat hij haar niet zou verleiden, niet op dezemanier. Vannacht wilde hij alleen even proeven, precies genoeg omzijn nieuwsgierigheid te bevredigen. Dat was alles wat hij zichzelftoestond. Na afloop zou ze zich niet kunnen herinneren dat zehem ooit had ontmoet en ook niets van de verschrikkingen die zeeen paar avonden geleden in het steegje had gezien.Zijn eigen behoefte moest maar wachten.Lucan ging naar haar toe en liet behoedzaam zijn heup naast haarop de matras glijden. Hij streelde de glanzende zachtheid van haarharen, streek met zijn vingers langs de tengere lijn van haar arm.Ze bewoog zich, kreunde zachtjes, werd wakker door zijn lichteaanraking. ‘Lucan,’ mompelde ze, slaapdronken, maar onbewustbeseffend dat hij haar kamer binnen was gekomen.‘Het is maar een droom,’ fluisterde hij, verbaasd omdat hij zijnnaam van haar lippen hoorde rollen zonder dat hij daarvoor eenvampiertruc had gebruikt.Met een diepe zucht kroop ze tegen hem aan. ‘Ik wist wel dat jeterug zou komen.’‘O ja?’‘Hmhm.’ Het was een bromgeluidje diep in haar keel, hees en ero-tisch. Haar ogen bleven gesloten, haar gedachten waren nog ver-strikt in het web van haar dromen. ‘Ik wilde dat je terugkwam.’Daar glimlachte hij om, terwijl hij met zijn vingers over haarkalme voorhoofd streek. ‘Ben je niet bang voor me, schoonheid?’Ze schudde zacht haar hoofd en drukte zijn hand tegen haar wang.

Lee sp ro e f Ik was al wel vaker in herberg De Hamerkop geweest engenoot daarom het voorrecht een tafeltje dicht bij detoog het mijne te mogen noemen. Van daaruit had ik eengoed zicht op de deur en het toeval wilde dat ik netopkeek toen zij de herberg betrad.

Ze wist hoe je een entree maakt: eerst de flits die deduistere herberg door de kieren in de luiken heen ver-lichtte, toen de donderslag die de aarde deed beven. Datze uitgerekend op dat moment de deur van de herbergopenduwde en een koude luchtstroom de helft van derokerige talkkaarsen doofde, was ongetwijfeld toeval.

De wind greep met koude vingers naar de deur ensloeg die met zo’n knal achter haar terug in het kozijndat ik even bang was dat de leren band die als scharnierdienstdeed zou scheuren. Nogmaals stroomde er een ver-blindend, glinsterend licht door elke kier van de zwareluiken en de deur; weer volgde een donderslag en deherberg trilde op zijn grondvesten.

Alleen het gejank van de wind was te horen terwijl wesprakeloos de donkere gestalte opnamen. Hier en daarsloegen mensen het teken van de drievuldigheid enkusten een idool, een huurling riep een god aan van wieniemand hier ooit had gehoord.

Een moment lang stond ze daar en liet haar ogen opons rusten. Haar nachtblauwe mantel, zwaar en nat vanhaar rit door een van de ergste sneeuwstormen van deafgelopen tien jaar, deed geen afbreuk aan haar vrouwe-lijkheid; de natte stof leek haar vormen eerder nog tebenadrukken. De capuchon had ze ver over haar gezichtgetrokken en gunde ons in het onvaste schijnsel van deovergebleven kaarsen een blik op een ronde, vastberadenkin en een volle mond die tot een dunne streep was vertrokken. Na een rit door een dergelijke sneeuwstormzou ik ook niet in een stralend humeur zijn.

Haar huid was wit, zo wit als de sneeuw die deze afge -legen herberg dreigde te bedelven. De lange cape verhul-de de rest van haar lichaam tot aan de punten van haarmaliënlaarzen, en ondanks de kleine vlokjes die zich ophaar mantel hadden gevlijd, was moeiteloos het fonke-lende donkerblauw te herkennen dat het kenmerk is vanmithril.

Voor iedereen zichtbaar stak de greep van hetbastaard zwaard door een spleet in haar cape ter hoogtevan haar linkerschouder. De zilveren drakenkop torendeboven haar hoofd uit, het donkere, gevlochten leer van de

greep leidde naar een pareerstuk dat bestond uit tweeklauwen die zilverachtig fonkelend in de flakkerendeschaduw bijna levend leken. De ogen van de draak werden gevormd door twee dreigend donkere robijnen.Toen ze haar hand hief om haar capuchon naar achte-ren te schuiven en haar mantel open te slaan, liep er eenelmsvuur via de greep over haar hele gestalte, waardoorze in een zwak blauw licht gehuld werd.

Haar bleke gezicht was minstens zo indrukwekkendals haar optreden. Een klassieke schoonheid, ondankshet feit dat haar ogen roodachtig gloeiden. Ook haarhaar was nu te zien. Het was in een lange, witblondevlecht gebonden en leek, vervuld van het elmsvuur, vanbinnenuit verlicht te worden. Een albino – of anders eenvan de legendarische elfen.

De uitrusting die onder haar openhangende mantelte zien was, was een fortuin waard, het soort schat waarkoninkrijken onderling over in twist konden raken: eenmaliënkolder van mithril, fijn en zacht als zijde en nauwelijks zwaarder dan leer, die als een donkerblauwerivier over haar vormen viel en haar in een oplaaiendlicht hulde.

In de kettinghaakjes op haar borst schemerde eengreep die in het ritme van haar ademhaling even opglin-sterde, dan weer verzwakte om dan opnieuw te verschij-nen.

Een brede zwaardgordel hing rond haar heupen enbenadrukte haar slanke taille, waar ook nog een anderzwaard aan hing: een al minstens net zo exquis lang-zwaard.

De handschoenen die ze vervolgens uittrok warenvan donkerblauw leer, zacht en soepel, glanzend enbedekt met fijne schubben. Ik schudde langzaam mijnhoofd, omdat ik mijn ogen niet kon geloven. Draken -huid kon ik uit duizenden herkennen en dit leer wasniet alleen onmiskenbaar afkomstig van een draak, maarook nog eens van een heel specifiek lichaamsdeel. Hetbeest dat het leer voor die handschoenen had gedo-neerd, had niets meer aan zijn ballen.

In de herberg bevonden zich een stuk of veertigmensen en ze wist ons stuk voor stuk in een staat vanhypnose te houden, als konijntjes voor een slang. Hetkwam door de uitdrukking op haar gezicht, de blik uitdie rode ogen die over ons dwaalden.

‘Mijn naam is sera maestra de Girancourt, draagstervan Steenhart, het zwaard der gerechtigheid.’

‘De ster van Richard Schwartz schiet als een komeetaan het firmament omhoog.’ – Phantastik-Couch.de

Haar lippen waren iets geopend en haar kleine, witte tanden glom-men in het vage schijnsel vanboven. Haar hals was sierlijk, trots,een vorstelijke zuil van albast boven de tere botten van haar schou-ders. Wat zou ze zoet smaken en zacht aanvoelen op zijn tong.En haar borsten... De perzikachtige donkere tepel die onder hetlaken uit piepte dat slordig over haar lichaam lag, was onweer-staanbaar. Hij plaagde het knopje tussen zijn vingers, trok erzachtjes aan en gromde haast van begeerte toen het zich onder zijnaanraking samentrok en hard werd als een parel.Zelf werd hij ook hard. Wellustig bevochtigde hij zijn lippen, hun-kerend om haar te bezitten.Gabrielle lag loom te kronkelen onder het rommelige laken.Langzaam trok Lucan de katoenen sprei weg om haar helemaal teontbloten. Beeldschoon was ze, zoals hij geweten had dat ze zouzijn. Tenger, maar sterk, haar lichaam nog soepel door haar jeugd,lenig en blank. Haar stevige spieren gaven vorm aan haar elegantebenen en haar kunstenaarshanden waren slank en expressief.Onwillekeurig kromden ze zich toen Lucan met zijn vingers langshaar borstbeen omlaag gleed naar de holte van haar buik. Daar washaar huid zijdezacht en warm, te verleidelijk om te weerstaan.Hij boog zich op het bed over haar heen en schoof zijn handenonder haar. Voorzichtig tilde hij haar naar zich toe, hief haar opvan de matras. Hij kuste de bekoorlijke welving van haar heup enliet zijn tong in haar navel spelen. Ze snakte naar adem toen hij hetondiepe kuiltje verkende, en de geur van haar behoefte omhuldezijn zinnen.‘Jasmijn,’ mompelde hij schor. Zijn tanden schuurden licht overhaar warme huid toen hij kussend steeds lager ging.Nadat hij met zijn tong bij haar binnen was gedrongen en ze vangenot kreunde, schoot er een vlaag van wellust door hem heen.Gevangen onder zijn kleren klopte zijn stijve. Ze was vochtig engeil, zijn tong zat als in een warme koker. Hij zoog aan haar als aanzoete nectar, totdat haar lichaam schokte in ontlading. Maar hijbleef haar likken en bracht haar zo naar nog een hoogtepunt, ennog een.Slap en naschokkend lag ze in zijn armen. Zelf beefde Lucan ooken zijn handen trilden toen hij haar voorzichtig op het bed lietzakken. Nog nooit had hij zo hevig naar een vrouw verlangd. Hijwilde meer, besefte hij, verward over zijn neiging om haar te

beschermen. Gabrielle steunde zachtjes toen haar laatste climaxvervaagde en draaide zich op haar zij, onschuldig als een jongkatje.In zwijgende razernij keek Lucan op haar neer, hijgend vanwegezijn hevige begeerte. Een doffe pijn trok zijn mond strak toen zijnhoektanden vanuit zijn tandvlees naar buiten kwamen. Zijn tongwas droog en de lust vormde een knoop in zijn maag. Zijngezichtsvermogen werd scherper toen zijn verlangen naar bloeden ontlading hem in zijn greep kreeg, en zijn pupillen verlengdenzich tot katachtige streepjes in zijn bleke ogen.Neem haar, drong zijn onmenselijke, bovennatuurlijke kant aan.Ze is van jou. Neem haar.Alleen maar even proeven, had hij zich voorgenomen. Hij zouhaar geen kwaad doen, maar enkel haar genot vergroten terwijlhijzelf ook een beetje aan zijn gerief kwam. Zodra het dag werd,zou ze zich van dit ogenblik toch niets kunnen herinneren. Alszijn Dorstlesser zou ze hem een versterkend slokje leven gevenom later wazig en bevredigd wakker te worden, zonder enig ideehoe dat kwam.Het was een schrale troost, hield hij zichzelf voor, terwijl zijnlichaam al gestimuleerd werd door de behoefte zich te voeden.Hij boog zich over de roerloze gedaante heen en streek voorzich-tig de rode lokken opzij waaronder haar hals schuilging. Zijn hartklopte onstuimig, vuurde hem aan zijn brandende dorst te lessen.Alleen maar proeven, meer niet. Alleen genieten. Hij kwam naarvoren met zijn mond open, zijn zintuigen overstelpt door haarbedwelmende vrouwelijke geur. Weer drukte hij zijn lippen ophaar warme huid, rustend op de zwakke hartslag die hij onderzijn tong bespeurde. Zijn hoektanden schampten langs de fluwe-len zachtheid van haar keel, waarin haar hart nu heviger klopte,net als een ander veeleisend deel van zijn lichaam.Vlak voordat hij met zijn scherpe tanden haar tere huid zou door-boren, viel zijn scherpe blik op een piepklein moedervlekje achterhaar oor.Het was bijna onwaarneembaar, een nietig vlekje in de vorm vaneen traan die in een omgekeerde halvemaan viel, maar Lucandeinsde geschokt achteruit. Het symbool, dat zo zeldzaam wasonder mensenvrouwen, betekende maar één ding...Stamvrouw.

€9,95 tot 1 december €9,95 tot 1 december

verschijnt februari 2013

V E R S C H I J N I N G S

het laatste nieuws opwww.dromen-demonen.nl

het laatste nieuws opwww.dromen-demonen.nl

het laatste nieuws opwww.dromen-demonen.nl

het laatste nieuws opwww.dromen-demonen.nl

het laatste nieuws opwww.dromen-demonen.nl

het laatste nieuws opwww.dromen-demonen.nl

het laatste nieuws opwww.dromen-demonen.nl

het laatste nieuws opwww.dromen-demonen.nl

het laatste nieuws opwww.dromen-demonen.nl

het laatste nieuws opwww.dromen-demonen.nl

het laatste nieuws opwww.dromen-demonen.nl

Reeds verschenen

oktober

Reeds verschenennovember

9789024556663, €14,95, 288 blz. 9789024555611, €19,95, 448 blz.

9789024558476, €18,95, 336 blz. 9789024529964, €19,95, 304 blz.

9789024558544, €19,95, 560 blz.

9789024558520, €24,95, 512 blz. 9789024546299, €18,95, 320 blz.

9789024558834, €16,95, 640 blz. 9789024547043, €19,95, 424 blz.

1 – Game of Thrones 1George R.R. Martin

2 – Het Lied van IJs en Vuur 1 – Het Spel der Tronen

George R.R. Martin3 – Het Lied van IJs en Vuur 5.2

– Zwaarden tegen DrakenGeorge R.R. Martin

4 – Het Lied van IJs en Vuur 2 – De Strijd der Koningen

George R.R. Martin5 – Het Lied van IJs en Vuur 5.1

– Oude Vetes Nieuwe StrijdGeorge R.R. Martin

6 – Het Lied van IJs en Vuur 3.1 – Staal en SneeuwGeorge R.R. Martin

7 – Het Geheim van de Witte Wolvin 1

– De RingHenri Loevenbruck8 – Drakenelfen 2

– Het Groene LichtBernhard Hennen

9 – Het Lied van IJs en Vuur 3.2 – Bloed en Goud

George R.R. Martin10 – Het Lied van IJs en Vuur 4 – Een Feestmaal voor Kraaien

George R.R. Martin

Luitingh FantasyTOP 10

Eerste helft 2012

K A L E N D E R

het laatste nieuws opwww.dromen-demonen.nl

het laatste nieuws opwww.dromen-demonen.nl

het laatste nieuws opwww.dromen-demonen.nl

het laatste nieuws opwww.dromen-demonen.nl

het laatste nieuws opwww.dromen-demonen.nl

het laatste nieuws opwww.dromen-demonen.nl

het laatste nieuws opwww.dromen-demonen.nl

het laatste nieuws opwww.dromen-demonen.nl

het laatste nieuws opwww.dromen-demonen.nl

het laatste nieuws opwww.dromen-demonen.nl

het laatste nieuws opwww.dromen-demonen.nl

het laatste nieuws opwww.dromen-demonen.nl

het laatste nieuws opwww.dromen-demonen.nl

het laatste nieuws opwww.dromen-demonen.nl

het laatste nieuws opwww.dromen-demonen.nl

het laatste nieuws opwww.dromen-demonen.nl

het laatste nieuws opwww.dromen-demonen.nl

het laatste nieuws opwww.dromen-demonen.nl

het laatste nieuws opwww.dromen-demonen.nl

het laatste nieuws opwww.dromen-demonen.nl

het laatste nieuws opwww.dromen-demonen.nl

het laatste nieuws opwww.dromen-demonen.nl

het laatste nieuws opwww.dromen-demonen.nl

het laatste nieuws opwww.dromen-demonen.nl

het laatste nieuws opwww.dromen-demonen.nl

December2011

9789024558360, €19,95, 480 blz.

Januari2012

9789024558551, €17,95, 432 blz. 9789024558759, €18,95, 368 blz.

Februari2012

9789024558629, €14,95, 288 blz. 9789024558575, €19,95, 448 blz.

9789024558667, €19,95, 448 blz.

1 – Het Lied van IJs en Vuur 1 – Het Spel der Tronen

George R.R. Martin2 – Het Lied van IJs en Vuur 2

– De Strijd der KoningenGeorge R.R. Martin

3 – Het Lied van IJs en Vuur 3.1 – Staal en SneeuwGeorge R.R. Martin

4 – De Zwarte Magiërs 1 – Het Magiërsgilde

Trudi Canavan5 – Het Lied van IJs en Vuur 3.2

– Bloed en GoudGeorge R.R. Martin

6 – Het Lied van IJs en Vuur 5.2 – Zwaarden tegen Draken

George R.R. Martin7 – De Zwarte Magiërs 2

– De MagiërsleerlingTrudi Canavan

8 – De Zwarte Magiërs 3 – De OpperheerTrudi Canavan

9 – Het Lied van IJs en Vuur 5.1 – Oude Vetes Nieuwe Strijd

George R.R. Martin10 – Het Lied van IJs en Vuur 4 – Een Feestmaal voor Kraaien

George R.R. Martin

Luitingh Fantasy

TOP 10 - ebooksEerste helft 2012