1405 - SF – Eandis snuffelt aan de kabels

Activiteiten

Eandis snuffelt aan de kabels

Honden zijn echte speurneuzen: de politie zet ze in, hulpverleners doen dat en nu waagt ook Eandis haar kans. We testen momenteel of het mogelijk is om honden in te zetten om kortsluitingen in elektriciteitskabels op te speuren. Op onderzoek.

Kortsluitingen opsporen is niet eenvoudig en arbeidsintensief. Daarom startte het Balense bedrijf ‘The Sniffers’ in 2013 met een nieuw en innovatief programma. Ze trainen hoog opgeleide honden, zeg maar de natte neusjes van de zalm, om de geur op te sporen die vrijkomt bij kortsluitingen.

1,2,3, test

Honden inzetten of niet? We gaan hiervoor niet over één nacht ijs. Daarom lopen er enkele testen. Technoloog Kenny Evers leidt alles in goede banen. Zo ook in de Lange Sint-Annastraat, hartje Antwerpen. Daar kregen we op dinsdag 8 april een melding van een kortsluiting. Een ideale gelegenheid om de ‘snifferhonden’ in te zetten. Twee indrukwekkende herdershonden, een Mechelaar en een Duitser, staan met hun baasje Bart Vanbroekhoven van ‘The Sniffers’ klaar om te neuzen. Bart: ‘We hebben deze honden twee jaar intensief getraind voor dit werk. Enkel de beste van de klas zetten we in. Daar we de beste honden hebben voor dit soort werk bewijst onze TÜV certificatie. Onze honden zijn de enige in de wereld die dit TÜV certificaat behaald hebben, alsook een TÜV certificatie op onze methode van training. We verrichten al gelijkaardig werk voor de Nederlandse netbeheerder Enexis, Joulz en Liander en voor de Belgische Netbeheerder Infrax en we zijn blij dat ook Eandis haar eerste stappen zet.’

Snuffelen maar

Aan de slag. Eerst ravotten de trouwe viervoeters wat met hun baasje en dan gaan ze op pad. Gefocust als een panter op zijn prooi kammen ze de buurt uit, met hun neus schurend over het voetpad. ‘De ene hond zal krabben op de plaats waar de kortsluiting zich bevindt, de andere hond zal gaan zitten’, vertelt Bart. ‘Een hond die gaat zitten, noemen we een ‘stille aanduider’.

De honden snuffelen elk om de beurt een kwartier in de Antwerpse straten. Na een goed uur kunnen we voorzichtig ‘eureka’ roepen. Een van de honden blijft krabben aan dezelfde plaats op het voetpad. We nemen de proef op de som met de tweede hond. En ja hoor, hij zet hem neer op dezelfde plaats. De kortsluiting is gelokaliseerd. Nu mogen we al luider eureka roepen.

What’s in it for us?

Kenny: ‘Als er nu kortsluiting is in een elektriciteitskabel, dan moet een meetwagen uitrukken om uit te zoeken waar het probleem zit. We moeten dan ook klanten tijdelijk zonder stroom zetten en een stroomstoot geven om te zien waar het defect precies is. Door honden in te zetten, kunnen we veel tijd en geld besparen en ook zorgen voor minder hinder. Honden gaan op de geur af en kunnen de kortsluiting exact lokaliseren. Niet nodig dus om een volledige straat tijdelijk zonder elektriciteit te zetten.’

Aan de andere kant: de meetwagen blijft een sterk en betrouwbaar alternatief. Want wat als de hond een mindere dag heeft? Of als de geur die vrijkomt bij een kortsluiting niet altijd even sterk is? Bij een interne mof komt er bijvoorbeeld heel weinig geur vrij, bij een driefasige kabel veel meer …

Que sera, sera

Wat brengt de toekomst? Nieuwe collega’s met vier poten, verder intensief gebruik van een meetwagen of gebruiken we de twee naast elkaar? De tijd zal raad brengen. We evalueren grondig de resultaten met de snuffelhonden en beslissen dan of we er in de toekomst een beroep op doen. Voorlopig zijn we voorzichtig positief. We houden je op de hoogte.