Dossier TTIP en ETA - Europahuis Ryckevelde€¦ · van hina en andere groeilanden. ......

Dossier TTIP en CETA

www.europahuis.be -1- laatste update: 03/11/2016

De economie in de EU slabakt en we dreigen onze leidende marktpositie in de wereldhandel te verliezen. De EU ziet mooie economische kansen in verregaande handelsakkoorden met handelspartners Canada (CETA) en de VS (TTIP). Wat wordt er nu juist onderhandeld? Hoe verlopen die onderhandelingen? En waarom groeit het protest tegen deze akkoorden? Lees het allemaal in dit dossier.

1. Waarom?

De EU is al jarenlang het grootste handelsblok ter wereld. Deze positie komt meer en meer in het gedrang door de opkomst van China en andere groeilanden. De EU kijkt naar andere Westerse landen om de krachten te bundelen en zo de machts-positie in de wereldhandel te verstevigen.

Grafiek: Grootste spelers voor internationale handel, 2014.

De VS is veruit de belangrijkste handelspartner van de EU. De economieën van de EU en de VS zijn samen goed voor bijna de helft van het BNP van de wereld en staan in voor bijna een derde van de handelsstromen in de wereld. Het is daarmee ook de belangrijkste handelsrelatie in de wereld, goed voor ongeveer 2 miljard euro per dag. Het akkoord dat voorligt, TTIP of Transatlantic Trade and Investment Partnership, zou ervoor zorgen dat de EU en VS samen de wereldstandaard voor veel goederen kunnen bepalen (vb. voor veiligheidsregels voor auto ’s, voedselproductie, enz.). Boven-dien hopen beide partijen op economische groei en extra jobs.

In 2015 was Canada de 12de grootste handelspartner van de EU, goed voor 1,8% van de totale export van de EU. Voor Canada is de Europese Unie als geheel de tweede belangrijkste handelspartner, na de VS, goed voor 9,5% van hun export. Met het vrij-handelsakkoord CETA (Comprehensive Economic and Trade Agreement) willen de EU en Canada hun onderlinge handel verho-gen en zo beide economieën laten groeien.

1. Relatie EU-Canada

2. De VS: onze belangrijkste handelspartner

De Europese Unie is voorstander van vrijhandel in de wereld en sluit daarom verschillende handelsakkoorden met landen bui-ten de EU. Handelsakkoorden of handelsovereenkomsten zijn bindende afspraken tussen de EU en derde landen om de handel tussen de deelnemende landen te bevorderen. Het gaat dan bijvoorbeeld om het afschaffen van douanetarieven. De EU sloot al handelsakkoorden met onder andere Colombia, Peru, Zuid-Korea, Mexico en Zuid-Afrika. De EU heeft ook al lan-ger belangrijke economische en culturele banden met Canada en de VS. Met deze twee landen wil de EU nu een stap verder gaan via twee gelijkaardige verregaande handelsakkoorden (zie verder).


1. Vrije handel: wederzijdse markttoegang

“Als we de douanetarieven wegwerken en elkaars regels wederzijds erkennen, brengt dat nieuwe kansen met zich mee voor bedrijven die op export gericht zijn en voor de mensen die er werken of willen werken. We weten dat dit recept werkt.”

Cecilia Malmström, EU-commissaris voor handel

De onderhandelingen met Canada over een verregaand handelsakkoord begonnen eerst. Die zijn intussen afgerond en het CETA-akkoord wacht nog op goedkeuring van alle partijen. Dit handelsverdrag vormt ook de blauwdruk voor de onderhande-lingen met de VS over TTIP. Deze onderhandelingen lopen nog. Beide handelsverdragen gaan over meer dan enkel het af-schaffen van douanetarieven. Ze gaan ook over de afschaffing van handelsbelemmeringen zoals wetgeving. Ook zit er in beide akkoorden een gecontesteerde regeling om investeerders te beschermen. Hieronder lees je waarover CETA en TTIP in grote lijnen gaan, los van de verschillen.

Dit openstellen van de markt is wat een ‘klassiek’ handelsakkoord meestal omvat. Hierbij spreken de partijen af om douaneta-rieven voor goederen zoveel mogelijk op te heffen en meer mogelijkheden te scheppen voor het aanbieden van diensten en openbare aanbestedingen. Concreet houdt dit het volgende in:

Het wegwerken van douanetarieven voor goederen, met uitzondering van bepaalde gevoelige dossiers, zoals bijvoor-beeld landbouwproducten (voor de EU).

De liberalisering van diensten: Diensten kunnen ook aan de andere kant van de oceaan aangeboden worden. Zo zou een Europese luchtvaartmaatschappij ook toegang krijgen tot het Amerikaanse luchtruim en binnenlandse vluchten tussen bijvoorbeeld New York en Miami mogen aanbieden; of een Amerikaanse of Cana-dese telecomoperator zou ook telefoonabonnementen op de Europese markt kun-nen brengen.

Bedrijven kunnen meedoen aan openbare aanbestedingen aan de andere kant van de oceaan. Zo kan een Belgisch baggerbedrijf kandideren voor een openbare aan-besteding in Canada of in de VS. Vandaag is dat in de VS door de ‘Buy American Act’ niet gemakkelijk, omdat die wet Amerikaanse bedrijven bevoordeelt.

In zowel CETA als TTIP is het wederzijds erkennen van elkaars regels, standaarden en procedures opgenomen. Voor EU-Canada gaat dit bijvoorbeeld over elektronica, speelgoed, machines en meetappara-tuur. Momenteel verliezen bedrijven tijd en geld door hun producten aan te passen aan de regels van elk specifiek land. Zo moet een Europese wagen slagen voor Amerikaanse veiligheids- en kwaliteitstesten, ook al was die wagen eerst al goedgekeurd op basis van Europese veiligheids- en kwaliteitscontroles. Het wegnemen van deze non-tarifaire belemmeringen moet het voor de handelspart-ners makkelijker maken om eigen goederen af te zetten op de markt van het partnerland.

2. Wederzijdse erkenning van elkaars regels

Meer dan een klassiek handelsakkoord


3. Regels die investeerders kansen bieden en beschermen

Allerlei nieuwe regels moeten er voor zorgen dat het eenvoudiger en eerlijker wordt om te importeren, exporteren en investe-ren aan de andere kant van de oceaan. Het gaat onder andere om regels rond concurrentie (principes van vrije markt moeten gerespecteerd worden) en bescherming van intellectuele eigendom (bv. patenten). Binnen dit onderdeel zorgen een aantal voorstellen voor controverse tussen en binnen de EU-lidstaten.

...naar ICS De Europese Commissie bleef niet ongevoelig voor deze kritiek en stelde voor zowel CETA als TTIP een systeem voor met be-tere garanties voor de landen: ICS (Investment Court System). In dit nieuwe systeem wordt een speciale rechtbank opgezet met 15 hooggekwalificeerde rechters: vijf van de EU, vijf van de VS/Canada en vijf uit derde landen. Bovendien komt er een apart tribunaal voor hoger beroep zodat de lidstaten (maar ook de investeerders) de uitspraak van het tribunaal kunnen aan-vechten. De mogelijkheden voor investeerders om een zaak aan te spannen bij het tribunaal worden nauwkeurig omschreven. Bovendien eiste het Europees Parlement dat de werking van dit tribunaal transparant moet zijn.

Een verzekering voor investeerders? Van ISDS … Het meest controversiële van deze regels is de investeerder-staatsarbitrage. Deze zogenaamde ISDS-clausule (Investor-State Dispute Settlement) biedt investeerders, zoals bedrijven, de mogelijkheid om een land voor een tribunaal te dagen als de inves-teerder vindt dat het beleid van dat land de werking en winsten van het bedrijf hindert. Als het bedrijf haar gelijk haalt bij het tribunaal, dan moet het land in kwestie een boete betalen. Zo’n arbitrage tussen investeerders en staten bestaat al langer in andere handelsakkoorden, maar de laatste jaren zien onderzoekers een exponentiële stijging van het aan-tal zaken en almaar hogere boetes. In de grafieken (onder) van OneWorld Longreads zie je welke landen vaakst werden aangeklaagd en vanuit welke landen be-drijven het vaakst hun aanklacht indienen. Een ‘geschikte’ zaak, betekent dat het land bepaalde toegevingen deed zodat het nooit tot een uitspraak kwam. Dit kan financi-eel zijn, of om een aanpassing van de regels gaan. Op oneworld.longreads.nl vind je een kaart en een volledig overzicht van aanklachten op basis van ISDS. Een uitspraak van dergelijk tribunaal schaft de betwiste regelgeving niet per se af, maar de angst voor boetes (en gerechts-kosten) kan de beleidsvrijheid van de lidstaten inperken.

Claim van 4 miljard dollar voor Roemenië

In de zomer van 2015 diende het Canadese bedrijf Gabriel Re-sources een klacht in tegen Roemenië omdat het een streep trok door een vergunning voor een goudmijn. Het Roemeense parle-ment trok de vergunning in omwille van ongeziene burgerprotes-ten tegen de goudmijn, waarvoor mensen zouden onteigend wor-den en het landschap grondig vergiftigd. Het bedrijf wil nu de geleden schade terugeisen van het land via een ISDS clausule in een verdrag tussen Roemenië en Canada.

(foto: Rosia Montana, het dorp dat moest wijken voor de goudmijn)


https://longreads.oneworld.nl/isds/

Hoe verlopen de onderhandelingen?

1. CETA - Comprehensive Economic and Trade Agreement

Het doel was om dit akkoord tijdens de Europese Raad van 21 oktober 2016 goed te keuren, om dan op de EU-Canada top van 27 oktober het akkoord plechtig te ondertekenen. Na de uitslag van het Brexit referendum, besliste de Europe-se Commissie dat dit handelsakkoord toch niet viel onder de ‘exclusieve’ bevoegdheden van de EU, maar onder de ‘gemengde’ bevoegdheden, dit wil zeggen, samen met de nationale lidstaten. Zo wilde de Commissie de kritiek vermij-den dat ze ondemocratisch te werk gaan. Gevolg: alle parlementen van de lidstaten en deelstaatre-gio’s moesten in sneltempo het finale akkoord goedkeuren. Omdat dit in België een materie is van de gewesten, moes-ten zowel de Vlaamse, Waalse als Brusselse gewestregering zich hierover buigen. Zowel Brussel als Wallonië vonden dat ze dit akkoord niet konden goedkeuren. Ze stipten hierbij vooral het arbitragemechanisme (ICS) aan en wilden ook meer garanties voor de veiligstelling van de Europese stan-daarden. Na nieuwe onderhandelingen werd een extra ‘interpretatieve verklaring’ toegevoegd aan het finale ak-koord. Daarin staan tegemoetkomingen aan de bezorgdhe-den van Wallonië, zoals een verstrenging van het arbitrage-mechanisme en extra garanties voor de eerbiediging van de EU-regels en onafhankelijkheid. Doordat België deze speciale garanties kreeg, werd het akkoord eind oktober dan toch ondertekend. Ook het Europees Parlement moet dit handelsakkoord nog goedkeuren. Dit staat op de agenda voor eind 2016. Het treedt waarschijnlijk vanaf 2017 in werking.

Handel is een exclusieve bevoegdheid van de EU. Dit betekent dat de Europese lidstaten niet zelf over hun handelsbeleid kunnen beslissen, maar dat dit via de EU gebeurt. De Europese Commissie kan voorstellen indienen op het gebied van handel en handelsakkoorden. De Commissie heeft toestemming nodig van de Europese Raad om met de onderhandelingen over een handelsakkoord te beginnen. In nauwe samenwerking met de lidstaten treedt de Europe-se Commissie tijdens onderhandelingen over handelsovereenkomsten op als vertegenwoordi-ger van de gehele EU. Als er uiteindelijke overeenstemming is over het akkoord, moet dit worden goedgekeurd door het Europees Parlement en de Europese Raad van Ministers. Dat wil zeggen dat de Commissie tijdens de onderhandeling best rekening houdt met de gevoelig-heden van zowel het Europees Parlement als de Raad van Ministers. De onderhandelingen zelf verlopen achter gesloten deuren. Logisch, aldus de Commissie, want als we al onze standpunten op voorhand communiceren, kan de tegenpartij teveel in onze kaarten kijken wat onze onderhandelingspositie verzwakt. Op dit gebrek aan transparantie komt evenwel veel kritiek. In het geval van CETA (en bijgevolg TTIP) besliste de Commissie in juli 2016, na het referen-dum over de Brexit, dat beide handelsakkoorden, toch tot de ‘gemengde’ bevoegdheden horen - en dus niet tot de exclusieve bevoegdheden van de EU - omdat ze over meer dan puur handel gaan. Dit wil zeggen dat elke lidstaat apart ook nog eens het verdrag moet goedkeuren.

Cecilia Malmström, Europees Commissaris voor Externe Han-del, leidt de onderhandelingen. In de vorige Commissie (2009-2014) was dat Karel De Gucht.

Mei 2009 Start van de officiële onderhandelingen na een jarenlange bestaande afspraak om een ruim handelsakkoord te sluiten.

Augustus - September 2014

Einde onderhandelingen en voorstelling van het finale CETA-akkoord.

Begin 2016 In alle stilte wordt de ISDS clausule bijgewerkt naar ICS (zie p.4), om zo zeker te zijn van een latere goedkeuring in het Europees Parlement.

Juli 2016 De Europese Commissie besluit dat naast de Europese Raad en het Europees Parlement, ook de lidstaten van de EU hun goedkeuring moeten geven over het akkoord.

Oktober 2016

Toevoeging van extra ‘verklaring’ aan het finale akkoord, met extra garanties voor België over onder andere milieu, gezondheidszorg en demo-cratie en een nog strengere aanpassing van het arbitragemechanisme ICS.

30 oktober 2016

Ondertekening van het CETA akkoord door de EU en Canada (foto onder).


Het aantreden van president Obama zorgde voor een verbeterde relatie tussen de VS en de EU. President Obama stipte het handelsverdrag tussen de EU en de VS aan als een van de prioriteiten van zijn tweede ambtstermijn. De verwachting was toen dat de onderhandelingen ongeveer een jaar zouden duren. Een en ander vertraagde de onderhandelingen evenwel: 1. Afluisterschandalen Al in de zomer van 2013 kwam aan het licht dat de Amerikaanse inlichtingendiensten informatie over Europeanen verzamelde. Toen in oktober 2013 ontdekt werd dat ook de telefoons van 35 promi-nente politici, waaronder Merkel, waren afgeluisterd, bekoelden de relaties. 2. Europese boetes aan Amerikaanse bedrijven De Europese Commissie bestrijdt de laatste jaren steeds actiever belastingontwijking en -ontduiking. Hierbij zaten enkele opvallende veroordelingen van Amerikaanse bedrijven, door hun gebruik van speciale fiscale constructies in EU-landen als Ierland en Nederland.

Na Starbucks, pakte de Commissie in september 2016 ook Apple en MacDonalds aan. Dat zorgde voor kritiek vanuit de rege-ring-Obama. 3. Protesten van burgers en het middenveld Zowel in de VS als in de EU groeide het verzet tegen dit groots han-delsakkoord (zie verder).

Stand van Zaken De onderhandelingen zijn op dit moment nog niet afgerond. Dit ak-koord staat dus veel minder ver dan CETA. De bedoeling was om de onderhandelingen af te hebben tegen het einde van de tweede ambts-termijn van Obama (eind 2016). Het ziet er naar uit dat dit niet zal luk-ken. Het wordt afwachten welke kandidaat de Amerikaanse verkie-zingen wint en hoe deze nieuwe president zal staan tegenover dit EU-VS verdrag. Bovendien zorgt het onverwachte verzet tegen de ondertekening van het CETA-akkoord voor een precedent: Wellicht zullen ook nieu-we garanties gevraagd worden bij het TTIP akkoord en zullen de lid-staten ook hiervoor hun toestemming moeten geven.

2. TTIP—Transatlantic Trade and Investment Partnership

Juni 2013 Start van de officiële onderhandelingen: de Europese Raad geeft de Europese Commissie een mandaat (toestemming) om te onderhandelen. Deze onderhan-delingen volgen op een lange voorge-schiedenis van nauwe samenwerking tussen de EU en de VS.

2013-2016 Onderhandelingen in verschillende ron-des, intussen passeerden al 15 onder-handelingsrondes de revue.

September 2015

Na een grootschalige bevraging over TTIP, stelt de Europese Commissie een nieuw arbitragesysteem voor: ICS in plaats van ISDS. De bevraging bracht namelijk een grote bezorgdheid over dit arbitragesysteem aan het licht.

“Dit akkoord heeft potentieel. Het kan veel groei en jobs opleveren. Het kan de keuzes voor de consument vergroten en prijzen van producten en diensten verlagen. Het kan zowel de EU als de VS helpen onze wereldpositie te behouden in een veranderende wereld. "

Karel De Gucht , mei 2014, toenmalig Commissaris voor Externe Handel en grondlegger van TTIP


De Europese Commissie en ook werkgeversorganisaties en bedrijven zijn grote voorstander van CETA en TTIP. Maar het pro-

test tegen deze handelsakkoorden blijft groeien: Meestal zijn het vakbonden, ngo’s en middenveldorganisaties, maar steeds

meer ook bezorgde burgers.

Protesten

De kritieken

Gaandeweg zijn heel wat kritieken geformuleerd over beide akkoorden. Hieronder een greep uit de meest gehoorde kritie-ken: 1. Teveel macht voor grote bedrijven Het arbitragemechanisme zou bedrijven een stok achter de deur geven om democratisch genomen maatregelen van alge-meen belang aan te vechten. ICS zou niet verenigbaar zijn met de Europese standaarden voor de onafhankelijkheid van rech-ters. Ook zouden lobbyisten van grote bedrijven nog meer macht krijgen. Het was nu al zo dat deze de teksten van de handelsakkoorden vooraf konden inzien en mee bepalen.

2. Normen inzake milieu, sociale rechten van werknemers en producten gaan naar beneden De EU heeft na al die jaren heel wat regels in verband met consumentenbescherming, productie van voedsel en be-scherming van het milieu. Een acceptie van elkaars regels, kan zorgen voor minder strenge normen. Zo hanteert de EU het ’voorzorgsprincipe’: het moet 100% zeker zijn dat een product niet schadelijk is, voor het op de markt mag komen. Bij de VS is dit omgekeerd: slechts als echt wordt aangetoond dat een product niet veilig is, mag het niet. Bijvoorbeeld voor cosmetische producten verbiedt de EU 1.300 chemische in-grediënten, de VS slechts 11. 3. Bedreiging voor de democratie Het wordt moeilijker om nieuwe wetgeving aan te nemen om milieu, sociale rechten en consumentenveiligheid te bescher-men. In dat geval zou een akkoord van alle handelspartners nodig zijn. Op die manier kunnen de VS en Canada nieuwe wetgeving in de EU tegenhouden en vice versa.

4. Geen garantie voor economische groei en meer jobs Studies van de Europese Commissie voorspellen economische groei en meer jobs aan beide kanten van de oceaan. Er zijn ech-ter ook studies die dit tegenspreken, of stellen dat er net jobs verloren zullen gaan door een grotere concurrentie.

De tegemoetkomingen

VERZET Europees burgerinitiatief ’Stop TTIP en CETA’ Het Europees burgerinitiatief ‘Stop TTIP en CETA’ diende in oktober 2015 meer dan 3,2 miljoen handtekeningen vanuit de hele EU in. Voor een geldig burgerinitiatief zijn maar 1 miljoen handtekeningen nodig. De Commissie oordeelde dat het burgerinitiatief niet geldig was, omdat het niet om een wetsvoorstel ging. ‘TTIP-vrije zones’ Over heel Europa verklaarden al duizenden steden en ge-meenten zich ‘TTIP en CETA-vrij’. In België zijn dit al Leuven, Halle, Borgerhout en Gent en staan er nog meer op stapel. Belgische Coalitie STOP TTIP In 2014 werd een coalitie ‘STOP TTIP’ opgericht. Intussen maken al meer dan 30 organisaties, vakbonden en mutuali-teiten deel uit van de Belgische coalitie.

1. Beschermde sectoren Al van bij het begin zijn bepaalde sectoren uit de onderhandelingen gehaald, of kregen ze een uitzondering. Ook tijdens de onderhandelingen zelf, werden bepaalde gevoelige dossiers uit de akkoorden gehaald. Voor TTIP is dat bijvoorbeeld de filmin-dustrie en liggen ook de chemische en landbouwsector gevoelig. Bij CETA gaat het bijvoorbeeld om bepaalde landbouwpro-ducten, zoals gevogelte en eieren. 2. Betere garanties voor het arbitragemechanisme tussen investeerders en staten Het arbitragemechanisme is zowel voor TTIP als voor CETA aangepast om tegemoet te komen aan de kritiek. De oude ISDS clausule heet intussen ICS en bevat meer garanties om de onpartijdigheid en de democratie te vrijwaren (zie vorige).


Zijn deze akkoorden een goed idee?

De douanetarieven die vandaag van toepassing zijn

tussen de VS en de EU en Canada en de EU zijn al zo

laag, dat het afschaffen ervan weinig verschil uit-

maakt voor bedrijven.

Door deze akkoorden komen producten van een veel

lagere standaard de EU binnen: De EU hanteert het

’voorzorgsprincipe’. Dat stelt dat als er twijfel is over

de veiligheid van een product (vb voedsel), het uit

voorzorg uit de rekken moet worden genomen tot het

zeker is dat het veilig is. In de VS is dat net het omge-

keerde: pas als je echt kan bewijzen dat een product

ONveilig is, wordt het uit de handel gehaald.

De hoge EU-standaarden dreigen er op achteruit te

gaan: als een bedrijf de keuze heeft tussen goedkoop

produceren aan lagere standaarden of duurder produ-

ceren aan hogere standaarden, dan kiezen ze natuur-

lijk voor de eerste optie. Uiteindelijk krijgen we zo een

race to the bottom.

Met TTIP zouden de exportbeperkingen van Ameri-

kaans gas en olie moeten verdwijnen. Zo kan de VS via

TTIP vervuilend schaliegas naar de EU importeren. Dat

staat haaks op de ambitieuze klimaatdoelstellingen en

het streven naar meer groene energie in de EU.

Bij vorige handelsakkoorden is al gebleken dat vooral

de kleinere KMO’s de dupe zijn en de moordende con-

currentie niet aankunnen, met faillissementen en job-

verlies als gevolg.

Handelsbelemmeringen wegnemen dreigt voorrang te

hebben op regels voor het algemeen belang.

De democratie wordt uitgehold: De EU zal meer moei-

te hebben om nieuwe regelgeving aan te nemen als

deze in strijd zijn met de handelsverdragen.

Er is een gebrek aan transparantie: TTIP en CETA wor-

den vooral in achterkamers besproken. Zelfs Europar-

lementsleden krijgen maar moeilijk toegang tot de

documenten die de Europese Commissie op tafel

heeft gelegd. Vooral grote bedrijven proberen via in-

tensief lobbywerk TTIP mee vorm geven. Dit is niet

democratisch.

Vrijmaking van diensten: Alle diensten worden gelibe-

raliseerd, tenzij ze expliciet werden vrijgesteld, vb.

onderwijs. Dit zijn ‘negatieve lijsten’.

TTIP en CETA bieden een uitgelezen kans om de Euro-

pese economie nieuw leven in te blazen: momenteel

is er amper groei in de EU. Als we het grootste han-

delsblok in de wereld willen blijven, kunnen we dat

realiseren door de bestaande handelsbarrières met

onze belangrijkste handelspartner (VS) weg te werken

en goede banden aan te halen met gelijkaardige part-

nerlanden, zoals Canada.

Momenteel kijken veel bedrijven, zeker KMO’s, op

tegen de douanetarieven die ze moeten betalen. Ver-

laagde/afgeschafte douanetarieven zullen leiden tot

meer handel met de VS en Canada, wat zorgt voor

economische groei en het creëren van jobs.

Momenteel is het bijzonder moeilijk voor een Euro-

pees bedrijf om mee te doen aan openbare aanbeste-

dingen in de VS, omwille van de ‘Buy American Act’.

Met TTIP wil de EU een einde maken aan deze protec-

tionistische maatregel, zodat Europese bedrijven zich

ook kandidaat kunnen stellen voor een openbare aan-

besteding in de VS. Ook in Canada zullen Europese

bedrijven kunnen meedingen naar openbare aanbe-

stedingen.

Dankzij TTIP en CETA zullen bedrijven competitiever

en innovatiever worden. Daar geniet de consument

van.

Door de concurrentie met de VS en Canada zullen de

producten en diensten goedkoper worden voor de

consument, met een toegenomen koopkracht van de

burger als gevolg. Meer koopkracht is dan weer goed

voor de staatskas, die op haar beurt kan investeren in

jobs.

Zowel Canada als de VS hebben hoogstaande stan-

daarden voor hun producten: het klopt niet om te

stellen dat de EU-standaard alleen naar beneden zou

gaan, want soms zijn de VS of Canada zelfs strenger.

Wederzijdse erkenning van elkaars procedures en

standaarden betekent een enorme administratieve

vereenvoudiging, tijdswinst en vooral een kostenbe-

sparing. Dit geld kan op zijn beurt beter geïnvesteerd

worden.

Nee, helemaal niet Ja, zeker


Zijn deze akkoorden een goed idee?

Een externe arbitrageregeling bevoordeelt de inves-

teerders:

Initieel is ISDS ontstaan om investeerders te

beschermen in landen met een zwakke rechts-

staat. Zowel de EU-lidstaten als Canada en de

VS zijn toch sterke rechtsstaten met een on-

afhankelijke rechtsspraak?

Als een investeerder een staat wil aanklagen,

kan hij dit doen via het nationale rechtssysteem

én via ICS. Maar als een staat een investeerder

wil aanklagen, kan dat enkel via het eigen

rechtssysteem. Voor een investeerder is zo’n

ICS-mechanisme dus een recht, voor een staat

een plicht.

Het kost veel geld om een ICS zaak te starten.

Gezien het principe ‘de verliezer betaalt’, is een

staat al sneller geneigd om in zijn beleid geen

investeerders tegen de schenen te schoppen.

Dat beperkt de beleidsvrijheid van de lidstaten.

Overzicht TTIP en CETA op Nederlandse website Europa Nu.

Dossier: relatie EU-VS

Officiële pagina’s van de Europese Commissie over CETA en over TTIP.

Belgische coalitie tegen TTIP en CETA: www.stopttip.be

Hierover wil ik meer weten

De economieën van de EU en de VS vertegen-

woordigen samen 40% van het wereldwijde BBP.

Indien zij tot gemeenschappelijke standaarden

komen, zetten ze meteen de toon voor de rest van

de wereld.

De VS heeft al verschillende vrijhandelsakkoorden

met het verre Oosten. De EU kan toch niet achter-

blijven?

Een externe arbitrage voor investeerders maakt

al deel uit van zoveel internationale handelsver-

dragen. Het is toch normaal dat investeerders

bescherming moeten kunnen genieten? Boven-

dien zijn het vooral westerse bedrijven, ook Euro-

pese, die hier al het meeste voordeel uit haalden.

Meer VS / Canada en minder Rusland is politiek

een verstandige keuze. TTIP en CETA zullen de

Trans-Atlantische banden verder aansterken.

De VS kan een stabiele partner worden in het aan-

leveren van energie.

Nee, helemaal niet Ja, zeker

http://www.europa-nu.nl/id/vjqlqfk8uvi0/trans_atlantisch_vrijhandels_enhttp://www.europahuis.be/nl/over-de-eu/dossiers/actualiteit/dossier-relatie-eu-vshttp://ec.europa.eu/trade/policy/in-focus/ceta/http://ec.europa.eu/trade/policy/in-focus/ttip/http://www.stopttip.be/-nl-

Dossier TTIP en ETA - Europahuis Ryckevelde€¦ · van hina en andere groeilanden. ......

Documents

Transcript of Dossier TTIP en ETA - Europahuis Ryckevelde€¦ · van hina en andere groeilanden. ......