DONDERDAG, 10 JULI 2008 - European Parliament · 2011. 2. 24. · Parlement op de hoogte te stellen...

DONDERDAG, 10 JULI 2008

VOORZITTER: MARTINE ROUREOndervoorzitter

1. Opening van de vergadering

(De vergadering wordt om 9.00 uur geopend)

Daniel Cohn-Bendit (Verts/ALE). – (FR) Mevrouw de Voorzitter, ik wil iets bij unavragen. Blijkbaar is er op verzoek van het Franse voorzitterschap besloten om tijdensde toespraak van president Sarkozy het maken van opnamen aan banden te leggen.

Ik wil graag weten wie dit besluit heeft genomen, op wiens verzoek dit is gebeurd en wieer zeggenschap heeft over het maken van opnamen in het Europees Parlement. Is dit hetEuropees Parlement of het Franse voorzitterschap? Ik zou het op prijs stellen als ik eenantwoord ontvang voordat de zitting begint.

De Voorzitter. – Mijnheer Cohn-Bendit, u krijgt een antwoord voor het begin van dezitting. Maar als u het niet erg vindt, gaan we nu verder met de stemmingen.

Astrid Lulling (PPE-DE). – (FR) Mevrouw de Voorzitter, als quaestor van dit Parlementwil ik uw aandacht vestigen op het feit dat de toegang tot de ingang van het Parlement aanéén kant wordt geblokkeerd door de oproerpolitie. Officiële auto’s worden door hen nietbinnengelaten. Als sommige leden te laat komen omdat ze een omweg moeten maken enhierdoor niet aan de stemmingen mee kunnen doen, moeten ze hiervoor niet wordengestraft.

De Voorzitter. – Mevrouw Lulling, er zal natuurlijk rekening worden gehouden met hetfeit dat sommige leden moeite hebben om het Parlement binnen te komen.

2. Kredietoverschrijvingen: zie notulen

3. Ingekomen stukken: zie notulen

4. Aanleggen van databank met vingerafdrukken van Roma in Italië (ingediendeontwerpresoluties): zie notulen

5. Stemmingen

De Voorzitter. – Aan de orde zijn de stemmingen.

(Voor uitslagen en nadere bijzonderheden betreffende de stemmingen: zie notulen)

5.1. Gemeenschappelijke visuminstructies: biometrische identificatiemiddelen envisumaanvragen (A6-0459/2007, Sarah Ludford) (stemming)

5.2. Vangstmogelijkheden en financiële tegenprestatie waarin is voorzien bij departnerschapsovereenkomst inzake visserij tussen de EG en Mauritanië(A6-0278/2008, Carmen Fraga Estévez) (stemming)

– Vóór de stemming over de amendementen 1 tot 4:

1Handelingen van het Europees ParlementNL10-07-2008

Avril Doyle (PPE-DE). - (EN) Mevrouw de Voorzitter, ik zou graag steun willen vooreen kleine verandering in de volgende tekst: “De inwerkingtreding van het Verdrag vanLissabon zal leiden tot een nauwere interinstitutionele samenwerking”. Ik zou het op prijsstellen als de collega’s er om begrijpelijke redenen mee instemmen dat dit wordt veranderdnaar: “De inwerkingtreding van het Verdrag van Lissabon zal, als het Verdrag is geratificeerd,leiden tot een nauwere interinstitutionele samenwerking”.

(Het mondeling amendement wordt in aanmerking genomen)

5.3. Door de economische crisis getroffen vissersvloten van de EU (stemming)

5.4. Aanleggen van databank met vingerafdrukken van Roma in Italië (stemming)

– Vóór de stemming:

Jacques Barrot, vicevoorzitter van de Commissie. – (FR) Mevrouw de Voorzitter, dames enheren, maandagavond voerde u een debat naar aanleiding van berichten in de media datde Italiaanse autoriteiten vingerafdrukken zouden nemen van de bewoners vanzigeunerkampen. Ik bevestig natuurlijk het standpunt van de Commissie hierover, zoalsdit op maandag is uiteengezet door commissaris Špidla, die specifiek verwees naar de briefdie ik op 3 juli naar de Italiaanse autoriteiten heb verstuurd. Tijdens het debat zei de heerSchulz dat hij van mening was dat ik het Europees Parlement op de hoogte moest stellen.

Bovendien heb ik het Bureau en de coördinatoren op de hoogte gehouden en aangeziende heer Deprez hier is, kan ik dit zeggen in bijzijn van de Commissie burgerlijke vrijheden,justitie en binnenlandse zaken. Mevrouw de Voorzitter, als ik het goed heb begrepen wildede Conferentie van voorzitters gisteren dat ik een korte verklaring zou geven om hetParlement op de hoogte te stellen van het laatste nieuws. Ik zal een korte samenvattinggeven van de maatregelen die door de Commissie zijn getroffen. Als het om dit soort zakengaat is de Commissie natuurlijk zeer waakzaam. Op 26 mei heb ik gesproken met de heerRonchi. Op 3 juli heb ik de Italiaanse regering om een uitleg gevraagd van het doel en deevenredigheid van de maatregelen. We hadden tijdens de Informele Raad in Cannes eeneerste ontmoeting met de heer Maroni. Hij is de Italiaanse minister van Binnenlandse zaken.

Tijdens deze ontmoeting legde de heer Maroni uit dat de telling zou worden gebruikt omte controleren of de bewoners van de zigeunerkampen recht hebben op eenbijstandsuitkering. Hij maakte duidelijk dat er alleen vingerafdrukken zullen wordengenomen als de identiteit niet op een andere manier kan worden vastgesteld en dat er vankinderen alleen vingerafdrukken zullen worden genomen als hiervoor een gerechtelijkbevel is.

(Rumoer)

Ik herhaal alleen maar wat de minster zei. Ik zal u zo vertellen wat ik heb gedaan. Hij zeidat hij een verzoek had ingediend om het uitvoeren van een telling op grond van religie ofetniciteit te verbieden en dat de Italiaanse regering, in samenwerking met Unicef, eenactieplan was gestart voor het onderwijs aan minderjarigen. Desondanks moet ik zeggendat de Italiaanse regering ermee heeft ingestemd ons voor eind juli een statusrapport overde situatie te sturen. Dit is uiterst belangrijk.

Na deze informele ontmoeting heb ik de directeur-generaal voor Justitie, vrijheid enveiligheid, Jonathan Faull, gevraagd een brief te sturen naar de Italiaanse autoriteiten en

10-07-2008Handelingen van het Europees ParlementNL2

om hierin om een schriftelijke bevestiging van deze informatie te vragen en om hierin, inde aanloop naar het rapport dat eind juli wordt verwacht, te vragen om nadere informatie.Op 9 juli werd de brief verstuurd. Gisteravond laat heeft mijn personeel in Brussel eenvoorlopig antwoord ontvangen. Dit document geeft een verduidelijking van de identificatievan etniciteit en religie.

Als het gaat om de andere aspecten kan ik nu niet zeggen of deze de vragen van deCommissie volledig zullen beantwoorden. Het is onze bedoeling alle benodigde informatieover het vingerafdrukproces te krijgen. Wat is het doel van het nemen van vingerafdrukkenen hoe zullen de vingerafdrukken worden verwerkt? Wat is de rechtsgrondslag die dit typeverwerking van persoonlijke gegevens mogelijk maakt? Worden deze gegevens opgeslagen?Hoe worden ze opgeslagen? Kunnen de gegevens voor andere doeleinden worden gebruikt?Ontvangen de mensen van wie de vingerafdrukken worden genomen, hierover voorafschriftelijke informatie?

Voor wat kinderen betreft hebben we om een bevestiging gevraagd van berichten dat vankinderen onder de veertien jaar alleen vingerafdrukken zullen worden genomen als dit isgoedgekeurd door een rechter en dit het doel heeft om hun identiteit vast te stellen.

We hebben ook gevraagd naar de situatie in de zeventien regio’s in Italië waarvoor denoodverordening niet geldt.

Ten slotte hebben gevraagd om toezending van teksten, maatregelen, besluiten enwetgevingshandelingen, regelgevingshandelingen en bestuurlijke handelingen die ons eenidee van de situatie geven. Het is aan u om te beslissen of we deze kwestie met alle vereistewaakzaamheid gaan opvolgen en natuurlijk of we de noodzakelijke dialoog aangaan metde Italiaanse autoriteiten.

Mevrouw de Voorzitter, ik wil als laatste zeggen dat de Commissie wil dat deze zaak opeen transparante manier wordt afgewikkeld met inachtneming van de grondrechten enhet Gemeenschapsrecht. Wij hebben de rol als bewaker van de Verdragen en, als we eenmaalbeschikken over alle relevante informatie, moeten wij objectief verifiëren of Italië al hettoepasselijke Gemeenschapsrecht in deze gevallen op de juiste manier heeft toegepast.

Zoals commissaris Špidla heeft uitgelegd ben ik er in het algemeen van overtuigd – en ditheb ik ook tegen de Italiaanse regering gezegd – dat het nodig is dat er effectieve oplossingenworden gevonden voor de problemen waar de Roma mee te maken hebben. Dit geldt metname voor de Roma-kinderen die de belangrijkste slachtoffers zijn van de situatie vanarmoede en uitsluiting. De Roma moeten worden geholpen en mogen niet wordengestigmatiseerd. Daarom benadrukte de Commissie in diens verslag dat vorige week werdgepresenteerd, dat de Europese Unie, de lidstaten en het maatschappelijk middenveld dehanden ineen moeten slaan om hun inspanningen effectief te coördineren zodat dit kanworden bereikt.

Manfred Weber, namens de PPE-DE-Fractie. – (DE) Mevrouw de Voorzitter, dames enheren, onder verwijzing naar artikel 170 van het Reglement wil ik namens de Fractie vande Europese Volkspartij (Christen-democraten) en Europese democraten een voorstelbetreffende deze stemming ten tafel brengen.

Er zijn kwesties en politieke meningen die ons verdelen, maar er zijn in dit Parlement ookdingen die ons verenigen. Dit zijn onder meer onze inzet voor de mensenrechten en destrijd tegen alle vormen van racisme. We moeten dus niet toestaan dat we verdeeld rakenover de onderwerpen waarover we het eens zijn, omdat we anders de zaak die ons verenigt,


juist verzwakken. Onze competente commissaris Jacques Barrot heeft uitgelegd dat er nogsteeds onbeantwoorde vragen zijn als het gaat om het beoordelen van de feiten over deproblemen die we wellicht in Italië hebben.

Momenteel zijn we hoofdzakelijk aangewezen op artikelen in de pers en zijn we aangewezenop een breed scala aan formulieren die de afgelopen weken het Parlement rond zijn gestuurd.Daarom stellen wij als PPE-DE-Fractie voor dat de stemming van vandaag wordt uitgesteldtot de vergaderperiode van september, omdat tegen die tijd de feiten zullen zijn opgehelderden we dan zullen weten waarover we stemmen.

Tegen alle leden die het hier niet mee eens zijn, wil ik het volgende zeggen. Als u niet uitbent op het halen van een snelle headline maar de doelstellingen voor ogen hebt om samente werken om iets te bereiken voor de minderheden in Europa en om de handen ineen teslaan met zowel de grote en kleine fracties in dit Parlement, dan kunnen we samen ietsbereiken voor deze mensen. Degenen die alleen uit zijn op een snelle headline en alleen depubliciteit willen halen, moeten nu stemmen. Wij bepleiten uitstel totdat we bekend zijnmet de feiten van deze zaak. Ik moet erkennen dat er genoeg druk van het debat dat we delaatste dagen hebben gevoerd, is uitgegaan om de zaak in gang te krijgen. Ik wil degenendie echte antwoorden willen, vragen om steun voor ons voorstel om dit in september tebespreken.

(Applaus van rechts)

Martin Schulz, namens de PSE-Fractie. – (DE) Mevrouw de Voorzitter, deSociaal-democratische Fractie in het Europees Parlement heeft maandagavond en gisterenopnieuw aan de Commissie gevraagd om verslag te doen van haar discussies met deItaliaanse regering. Commissaris Barrot heeft op een zeer feitelijke maar overtuigendemanier verteld dat de Italiaanse regering informatie heeft gegeven die uiterst incompleetwas en, zo lijkt het mij, niet bijzonder relevant.

U bent allen bekend met dit formulier. Het is een formulier van het type dat normaal wordtgebruikt om misdrijven vast te leggen. Het formulier laat duidelijk zien dat de Italiaanseregering maatregelen neemt die op zijn hoogst geschikt zouden zijn voor een strafrechterlijkonderzoek, maar die beslist niet bijdragen aan de bescherming van kinderen. Afgaand opwat de heer Barrot ons zojuist heeft verteld, is noodzakelijker dan ooit om deze resolutievandaag nog aan te nemen, zodat het Europees Parlement een duidelijk signaal afgeeft.

(Applaus van het centrum en van links)

Roberta Angelilli, namens de UEN-Fractie. – (IT) Mijnheer de Voorzitter, dames en heren,ik ben het eens met het voorstel van de heer Weber en ik wil commissaris Barrot bedanken,niet alleen voor wat hij vandaag in het Huis heeft gezegd maar ook voor zijn inzet om opde best mogelijke manier en op constructieve wijze een oplossing te vinden voor een situatiein Italië waarvan de ware aard moet worden erkend. Het gaat hier namelijk om eennoodgeval waarbij duizenden mensen betrokken zijn. Ik verzeker u dat duizendenminderjarigen in omstandigheden van totale verwaarlozing leven, zonder dat ze rechthebben op medische behandeling, vaccinaties of scholing.

Ik vind dat het er op lijkt dat de Commissie en de Italiaanse regering samenwerken… –Mijnheer de Voorzitter, mag ik uitspreken? Mag ik doorgaan of moet ik stoppen metspreken? Wilt u het Huis er alstublieft aan herinneren dat ik het recht heb om te spreken?– Ik zei dat de Commissie en de regering de juiste kant op gaan en ik geloof met name datwe niet moeten stemmen over een resolutie die vol staat met onnauwkeurigheden en echte


fouten vanuit juridisch oogpunt, ofwel die volstaat met juridische onwaarheden. Het isdaarom een geheel politieke resolutie, die niet is gebaseerd op feiten.

Ik kom nu bij mijn conclusie. Ik wil het Huis er onder meer aan herinneren dat, hoewelcommissaris Barrot vandaag zeer duidelijk is geweest, commissaris Špidla drie dagengeleden heeft gezegd dat hij de tekst, die naar ik meen uit niet meer dan twee pagina’sbestaat, nog moest lezen. Wanneer iedereen van links derhalve koste wat kost een voorbarigoordeel wil vellen over de methoden van een regering, ben ik van mening dat dit oordeelgeheel onrechtmatig is.

(Het Parlement verwerpt het verzoek om de stemming uit te stellen)

– Vóór de stemming over amendement 10:

Marco Cappato (ALDE). – (IT) Mijnheer de Voorzitter, kan in het tweede deel van hetamendement, waarin we vragen om de toepassing van normale, niet-discriminerendeidentificatieprocedures, de frase “on a case-by-case basis” worden toegevoegd? In het Engelswordt het dan “to employ, on a case-by-case basis, ordinary, non-discriminatory…”.


5.5. Situatie in China na de aardbeving en voor de Olympische Spelen (stemming)

– Vóór de stemming over amendement 7:

Vytautas Landsbergis (PPE-DE). - (EN) Mevrouw de Voorzitter, mijn mondelingeamendement betreft paragraaf 8, waarin de Chinese autoriteiten met klem wordt verzochteen einde te maken aan de discriminatie van verschillende groepen. Mijn voorstel is omna “vakbondsactivisten” de term “Falun Gong-leden” in te voegen. Dit zijn mensen die eenbepaalde bewegings- en ademhalingsleer beoefenen, maar ze worden door decommunistische autoriteiten behandeld als dissidenten en vervolgd.


– Na de stemming:

Reinhard Rack (PPE-DE). – (DE) Mevrouw de Voorzitter, we hebben vandaag eenbehoorlijk aantal belangrijke stemmingen. Het is daarom echt niet nodig dat de heerCohn-Bendit de stemmingen voorziet van een niet-aflatende stroom van opmerkingen engepraat. Dit is storend.

José Ribeiro e Castro (PPE-DE). - (EN) Mevrouw de Voorzitter, ik wil uw aandachtvestigen op het feit dat we zojuist een amendement hebben verworpen waarin werdgevraagd om de vrijlating van iemand die we hebben genomineerd voor de Sacharov-prijs.De volgende keer wanneer we de Sacharov-prijs uitreiken, namelijk in december, kunnenwe de winnaar beter een stel handboeien geven. Dan kan hij meteen naar de gevangenis!

(Levendig applaus)

5.6. Strategiedocument 2007 van de Commissie over de uitbreiding (A6-0266/2008,Elmar Brok) (stemming)


5.7. Situatie in Zimbabwe (stemming)

– Vóór de stemming:

Michael Gahler (PPE-DE). – (DE) Mevrouw de Voorzitter, om alles up-to-date te houdenwil ik vragen of de volgende tekst kan worden opgenomen. De tekst vindt u op uw stemlijst:

– (EN) “Is ingenomen met de verklaring over Zimbabwe van 8 juli van de G8-leiders, metname met hun weigering om de rechtmatigheid te erkennen van iedere regering die nietde wil van het Zimbabwaanse volk doet, evenals met hun aanbeveling om een specialegezant van de secretaris-generaal van de VN te benoemen om verslag te doen van depolitieke, humanitaire, mensenrechtelijke en veiligheidssituatie en om regionaleinspanningen te ondersteunen om verder te komen met de bemiddeling tussen de politiekepartijen waarbij de resultaten van de verkiezingen van 29 maart 2008 worden gerespecteerd;is eveneens ingenomen met hun voornemen om verdere stappen te nemen, onder anderedoor het treffen van financiële en andere maatregelen tegen de personen dieverantwoordelijk zijn voor het geweld;”.


5.8. Ruimte en veiligheid (A6-0250/2008, Karl von Wogau) (stemming)

De Voorzitter. - De stemmingen zijn afgerond.

6. Stemverklaringen

De Voorzitter. – Aan de orde zijn de stemverklaringen.

Mondelinge stemverklaringen

– Verslag: Sarah Ludford (A6-0459/2007)

Daniel Hannan (NI). - (EN) Mevrouw de Voorzitter, we hadden niet lang nodig om weerover te gaan tot de orde van de dag. In de aanloop naar het Ierse referendum kwam er geeneinde aan de stroom met verslagen waarin werd gezegd dat het verslag pas kon wordengepubliceerd nadat de Ieren hadden gestemd. Zodra de stemmen veilig waren geteld, gingenwe weer verder met onze agenda van harmonisatiebeleid, met name op het gebied vanmilitarisatie en justitie en binnenlandse zaken.

De laatste keer dat we als Parlement in deze vergaderzaal samenkwamen, zei spreker naspreker dat de Ierse uitslag gerespecteerd moest worden, “maar...”. We weten nu wat dat“maar” betekende. Dat “maar” betekende dat we de uitslag moeten negeren en gewoondoor moeten gaan met het harmonisatieproces op het gebied van strafrecht, burgerlijkrecht, immigratie, asiel en de andere gebieden die onder binnenlandse zaken vallen. Wedoen niet eens meer alsof we de mening van de mensen respecteren. We zijn terug in onzeeigen kleine wereld waarin we doen alsof de kiezers niet bestaan, en we gaan gewoon doormet de dingen waarmee we toch al bezig waren.

Bogusław Rogalski (UEN). - (PL) Mevrouw de Voorzitter, vanwege de zwaardereveiligheidsmaatregelen die vandaag in Straatsburg zijn getroffen – een hoogst uitzonderlijkesituatie die tijdens een plenaire vergadering nog nooit eerder is voorgekomen – kon ik nietaanwezig zijn bij het eerste deel van de stemming. Ik wil daarom graag mijn excuses latenvastleggen voor het feit dat ik afwezig was tijdens de hoofdelijke stemming. De auto die


me naar het Europees Parlement had moeten brengen, was ruim een half uur te laat en ikwil u verzoeken dit excuus op te nemen in het verslag.

De Voorzitter. - Mijnheer Rogalski, we hebben het hier aan het begin over gehad.Natuurlijk wordt het door de vingers gezien dat mensen in de loop van de vergaderingarriveren.

– Voorstel voor een verordening: Door de economische crisis getroffen vissersvlotenvan de EU

Syed Kamall (PPE-DE). - (EN) Mevrouw de Voorzitter, ik weet zeker dat er veel mensengeïnteresseerd zullen zijn in wat ik ga zeggen.

Ik wil het echt hebben over het idee dat we in de visserijsector keer op keer van de ene crisisnaar de andere gaan, zonder dat er wordt geprobeerd het fundamentele probleem aan tepakken. En het fundamentele probleem met de visserijsector is eigenlijk hetgemeenschappelijke visserijbeleid, een beleid dat is gebaseerd op een centrale planning inSovjet-stijl waarbij quota aan verschillende lidstaten worden toegewezen.

De tijd is nu toch zeker gekomen om ons te ontdoen van dit stukje communistische centraleplanning en over te gaan naar een situatie waarin we gebruikmaken van oplossingen diezijn gebaseerd op eigendomsrechten.

Laten we eens kijken naar een aantal van de succesvolste oplossingen voor het in standhouden van visbestanden. In Nieuw-Zeeland en IJsland, bijvoorbeeld, zijn de oplossingengebaseerd op eigendomsrechten en overdraagbare eigendomsrechten.

Het wordt tijd dat de EU niet langer een centrale planning gebruikt en zo een “EUSSR”wordt. Laten we overgaan naar een vrije markteconomie.

– Ontwerpresoluties: Aanleggen van databank met vingerafdrukken van Roma inItalië (B6-0348/2008)

Frank Vanhecke (NI). - (NL) De wijze waarop dit Parlement de voorbije dagen tekeer isgegaan tegen een volstrekt redelijke beslissing van de Italiaanse regering is symptomatischvoor de verstikkende sfeer van linkse politieke correctheid in deze instelling. Ik kan u echterverzekeren dat de grote meerderheid van de bevolking van de Europese landen absoluuthet omgekeerde denkt van dat waarvoor de meerderheid in het Parlement blijkbaar stemt.Dat de Italiaanse regering een vingerafdrukkensysteem opzet om alvast een aanzet te geventot het aanpakken van de enorme problemen die het gevolg zijn van de massale immigratievan de Roma in het land, wordt absoluut gesteund door een grote meerderheid van hetvolk.

De Europese bemoeizucht in dit dossier is trouwens onaanvaardbaar. Het verbaast mij datde Europese Unie zelf voor de Roma niet haar luxueuze gebouwen en voor de Romakinderenniet haar privéscholen openstelt. De veel geprezen zogenaamde mensenrechten houdenblijkbaar op aan de grenzen van de privilegedomeinen van de eurocratie.

Daniel Hannan (NI). - (EN) Mevrouw de Voorzitter, ik realiseer me dat de Commissieburgerlijke vrijheden van dit Parlement bijna de laatste plaats is waar je verwacht dat erwordt opgekomen voor burgerlijke vrijheden. We zagen het begin van een nogal zorgelijkeintolerante trek in die commissie toen er bezwaar werd gemaakt tegen de kandidaatstellingvan de heer Buttiglione voor die commissie. Daarna werden onder het mom vanantiterrorismemaatregelen de meest draconische wetten doorgedrukt.


Ik kan de opmerking van de leider van de Liberaal-democraten, Graham Watson, nietvergeten toen hij zei dat sinds Jacques Delors niemand meer zo veel had gedaan voor hetproces van Europese integratie als Osama bin Laden! En in de stemming die we zojuisthebben gehad, zien we een nogal bizarre weigering om zelfs de feiten van de zaak inoverweging te nemen.

Ik weet niet of de Italiaanse regering gelijk heeft wanneer ze beweert dat eronnauwkeurigheden in dit verslag staan. Mijn eigen gevoelens zijn hier liberaal over. Ikvind het idee van databases niet prettig, en hetzelfde geldt voor het idee van het nemenvan vingerafdrukken. Maar omwille van normale welgemanierdheid en normaal fatsoenhadden we toch de regering moeten toestaan een groep uit dit Parlement uit te nodigen,zodat deze groep de feiten kon beoordelen voordat er werd gestemd. Het doordrukkenvan de stemming voordat er zelfs is geluisterd naar alle feiten bevestigt dat, net als deCommissie werkgelegenheid de laatste plaats is waar er wordt opgekomen voor dewerkgelegenheid en net als de Commissie visserij de laatste plaats is waar er wordtopgekomen voor de visserij...

(De spreker wordt door de Voorzitter onderbroken)

Reinhard Rack (PPE-DE). – (DE) Mevrouw de Voorzitter, namens de delegatie van deOostenrijkse Volkspartij, wil ik graag zeggen dat we het er natuurlijk allemaal over eenszijn dat we alle nodige maatregelen moeten treffen om de moeilijke situatie van de Romate verbeteren, niet alleen in Italië maar ook elders. We moeten deze kwestie verstandigafhandelen. We zijn echter van mening dat we in de huidige situatie niet beschikken overalle feiten en we daarom geen resolutie moeten aannemen, omdat we op deze maniervooruitlopen op de feiten.

– Ontwerpresoluties: Situatie in China na de aardbeving en voor de OlympischeSpelen (RC-B6-0340/2008)

Zita Pleštinská (PPE-DE). – (SK) Ik heb mij onthouden bij de stemming over deontwerpresolutie over de situatie in China na de aardbeving en voor de Olympische Spelen,omdat er niet kon worden gestemd over de amendementen waarin werd gevraagd om devrijlating van politieke gevangenen, en dan met name van de kandidaat voor deSacharov-prijs. Ik wil ook graag van deze gelegenheid gebruikmaken om opnieuw uwaandacht te vestigen op het belang van de vrijheid van meningsuiting. Dit is de belangrijkstevoorwaarde voor het democratiseringsproces in China.

Persvrijheid is erg belangrijk omdat de onafhankelijke media zonder censuur informatiegeven over de mensenrechtensituatie in China. Het is daarom essentieel dat onafhankelijketelevisiestations, zoals NTDTV, uitzendingen kunnen verzorgen. Dit satelliettelevisiestationzendt vierentwintig uur per dag uit in het Chinees en in het Engels, via satellieten in Azië,Europa, Australië en Noord-Amerika. Het Franse bedrijf Eutelsat, dat de satellietuitzendingenvan NTDTV mogelijk maakt, stopte op 16 juni 2008 plotseling met de televisie-uitzendingenin Azië. Het was duidelijk dat dit onder druk van de Chinese communistische partij gebeurde.

Als we succes willen boeken moeten we de woorden in de resolutie steunen met acties.We verzoeken het leiderschap van het Europees Parlement om aan te dringen op dehervattingen van de televisie-uitzendingen in Azië.

Bernd Posselt (PPE-DE). – (DE) Mevrouw de Voorzitter, dit Huis heeft een sterkemensenrechtentraditie, waarop we trots kunnen zijn. Dit is niet in de laatste plaats ookvan toepassing op ons beleid inzake China en Tibet. Daarom vind ik het des te spijtiger dat


onze resolutie van vandaag dit op geen enkele manier laat zien. Dit Huis heeft op eenhistorisch moment niet de kracht gehad om in de aanloop naar de Olympische Spelen inChina de zaken aan de kaak te stellen die het aan de kaak had moeten stellen.

Ik wil daarom het volgende duidelijk stellen. Onze Voorzitter, de heer Pöttering, heeft inde afgelopen maanden onze mensenrechtenbeginselen ondubbelzinnig uitgedragen. DeDuitse bondskanselier Angela Merkel heeft hetzelfde op duidelijke en indrukwekkendewijze gedaan. Ik wil daarom dit Huis oproepen om de duidelijke verklaringen van het beleidinzake China en Tibet van de afgelopen jaren en decennia weer te omarmen en deze resolutieals een moment van zwakte voor het zomerreces te beschouwen.

Laima Liucija Andrikienė (PPE-DE). – (LT) Ik wil graag wat zeggen over het documenten over China. Ik heb voor het document gestemd, maar tot mijn spijt zijn veel belangrijkeamendementen verworpen. Vandaag hebben we gezegd dat de situatie in Tibet normaalis. Dit is niet waar. We hebben geweigerd de geestelijk leider van Tibet uit te nodigen voorde Raad Algemene zaken en dit was een heel verkeerd besluit. We konden zelfs niet stemmentegen degenen die Falun Gong beoefenen. Ik vind dit heel spijtig en ben van mening datdeze kwesties zo snel mogelijk moeten worden aangepakt.

Vytautas Landsbergis (PPE-DE). - (EN) Mevrouw de Voorzitter, ik wil alleen maarzeggen dat ik en veel mensen in mijn fractie in de war zijn gebracht door de stemlijst, omdatwe naar aanleiding van de voorstellen op deze lijst voor een aantal absurde standpuntenhebben gestemd. De dalai lama uitnodigen – nee, daar hebben we tegengestemd. De situatiein Tibet is niet normaal – nee, we gestemd dat deze normaal is. Velen van ons zijn in dewar. Natuurlijk heb ik geprobeerd de situatie te corrigeren, maar de informatie was onjuistweergegeven en onze lijst was uiterst incorrect.

Georg Jarzembowski (PPE-DE). – (DE) Mevrouw de Voorzitter, dames en heren, ikgeloof niet dat de heer Landsbergis de resolutie die we met een tweederde meerderheidhebben aangenomen, daadwerkelijk heeft gelezen. Als hij dat had gedaan, zou hij wetendat we de onhoudbare situatie in Tibet vier keer noemen en de Chinese regering verzoekenom de mensenrechten en culturele rechten in Tibet te respecteren. Mijnheer Landsbergis,u moet geen onwaarheden vertellen. Een groot deel van ons, ofwel de meerderheid van ditParlement, heeft het opgenomen voor de mensenrechten en voor de culturele autonomievan Tibet.

– Verslag: Elmar Brok (A6-0266/2008)

Ryszard Czarnecki (UEN). - (PL) Mevrouw de Voorzitter, ik wil graag mijn redenenuiteenzetten waarom ik tegen dit verslag heb gestemd. Ik ben van mening dat dit verslageigenlijk – en dit zeg ik met diepe overtuiging – een van de controversieelste documentenis die het Parlement onlangs heeft aangenomen. Ik ben ervan overtuigd dat het ontbrekenvan een duidelijk plan over hoe de EU zich gaat openstellen voor het oosten, vooral in decontext van een mogelijke toekomstige toetreding van Oekraïne, een hele goede reden isom tegen het verslag te stemmen. Ik zal het maar niet hebben over het feit dat het voorlopigeconcept van dit verslag compleet knoeiwerk was.

Ten slotte heb ik nog een opmerking voor u, mevrouw de Voorzitter. U hebt twee mensenhet woord laten nemen, waarvan niet was vastgelegd dat ze het woord konden nemen.Houdt u zich alstublieft aan de procedure.


De Voorzitter. - De Voorzitter kan naar eigen goeddunken aan iedereen het woord geven.Ik wilde het woord geven aan leden die feitelijk niet-ingeschrevenen zijn, maar het is mijngoed recht om dat te doen.

Philip Claeys (NI). - (NL) Een van de redenen waarom ik tegen het door amendementenverwaterde verslag-Brok heb gestemd, is de aanbeveling van een zogenaamdcommunicatiebeleid dat in werkelijkheid zal neerkomen op nog meer EU-propaganda.

Het is symptomatisch voor hetgeen fundamenteel verkeerd loopt in de Europese Unie. Inplaats van rekening te houden met de mening van de kiezers gaat men proberen de houdingvan de kiezers zelf te veranderen via propaganda. Welnu, het referendum in Ierland heeftnog eens aangetoond dat die vorm van social engineering een tegenovergesteld effect sorteert.Men kan daar dus beter mee ophouden en respect opbrengen voor de mening en deverzuchtingen van de Europeanen in plaats van exact het tegenovergestelde te doen.

Bernd Posselt (PPE-DE). – (DE) Mevrouw de Voorzitter, ik heb voor het Brok-verslaggestemd, omdat ik van mening ben dat het een belangrijke stap in de goede richting is. Ikben ook een voorstander van het communicatiebeleid waar in het verslag om wordtgevraagd. Bij communicatie horen echter ook eerlijkheid en duidelijkheid. Het wordt tijddat we eindelijk duidelijk zeggen dat Kroatië nog dit decennium tot de EU kan en moettoetreden. De landen in het zuidoosten van Europa hebben beslist uitzicht op EU-toetredingin het volgende decennium. Maar als we eerlijk en duidelijk zijn, moeten we ook zeggendat de EU ondermijnd zal worden als we doorgaan met de toetreding van Turkije tot deEU. We moeten daarom eerlijk zijn tegen onze partner Turkije en eindelijk zeggen dat weandere manieren van samenwerking moeten vinden. Hoewel het Brok-verslag dit niet metzoveel woorden zegt, is dit wel de logische conclusie die op basis van de juiste inhoud kanworden getrokken.

– Ontwerpresolutie: Situatie in Zimbabwe (B6-0347/2008)

Ryszard Czarnecki (UEN). - (PL) Mevrouw de Voorzitter, ik ben een van de auteurs vandit verslag. Ik wil zeggen dat de situatie in Zimbabwe net “Het oneindige verhaal” is. HetEuropees Parlement laat opnieuw haar mening horen over dit onderwerp en ik ben blij datwe politieke verdeeldheid te boven zijn gekomen en ons zo sterk en stellig uitspreken tegende schandalige situatie in dat land. Daarom heb ik voor dit verslag gestemd, dat ik tenslotteheb helpen opstellen.

Syed Kamall (PPE-DE). - (EN) Mevrouw de Voorzitter, ik ben erg blij dat ik het kanhebben over deze ontwerpresolutie omdat ik voor heb gestemd, net als veel collega’s indit Huis.

Ik heb echter een verzoek aan parlementariërs en politici in heel Europa. Laten we ervoorzorgen dat het niet alleen mooie woorden zijn die alleen dienen om ons geweten te sussen.Laten we kijken naar acties, niet naar woorden. Ik heb het natuurlijk over de top in Lissabon,waar we Mugabe ondanks de sancties voor hebben uitgenodigd.

Ik heb het natuurlijk over de top in Rome over de voedselcrisis en voedselzekerheid. Wenodigden Robert Mugabe en zijn trawanten uit, zodat zij konden winkelen in de meestluxueuze winkels van Europa terwijl zijn volk van de honger omkwam.

De tijd voor mooie woorden is voorbij. Het is prima dat we ons goed voelen over wat wehebben gezegd, maar nu moeten we die woorden omzetten in actie. We moeten deze


sancties opleggen aan het regime van Mugabe. Laten we niet langer hypocriet zijn, en danheb ik het vooral tegen mijn Portugese en Italiaanse vrienden.

Christopher Heaton-Harris (PPE-DE). - (EN) Mevrouw de Voorzitter, ik heb voor dezeresolutie gestemd. Net als de heer Kamall heb ik de afgelopen jaren een toenemend aantalbrieven over de situatie in Zimbabwe ontvangen.

De mensen die ik in de East Midlands van het Verenigd Koninkrijk vertegenwoordig, kunneneenvoudigweg niet begrijpen hoe het kan dat we hier altijd van die sterke bewoordingengebruiken als het gaat om Zimbabwe, maar dat we de heer Mugabe wel Europa binnenlatenom het brood te breken met onze leiders. Dit is echt verkeerd en uiterst hypocriet. Hetvermindert de waarde van deze instelling en vele andere instellingen. Ik hoop derhalve datwe hier in de toekomst iets aan kunnen doen, en dat we ons ontdoen van dezeverschrikkelijke man zodat democratie kan zegevieren in Zimbabwe.

– Verslag: Karl von Wogau (A6-0250/2008)

Syed Kamall (PPE-DE). - (EN) Mevrouw de Voorzitter, ten eerste wil ik mijn excusesaanbieden aan al mijn collega’s in dit Huis voor het oponthoud dat ik de volgende sprekerbezorg. Ik ben zijn naam vergeten, maar ik hoop ook dat hij zal gaan staan als hij het woordheeft en dit Huis zijn respect betoont.

Er was ons beloofd dat Galileo geen overbodige luxe zou zijn, maar dat er werd gezochtnaar een functie voor deze satelliet. Als je kijkt naar alle andere satellietsystemen, zoals deChinese en Russische satellietsystemen en het Amerikaanse GPS-systeem, dan vragenmensen zich af waarom wij Galileo nodig hebben. Als je kijkt naar dit systeem, dat eenoverbodige luxe in de lucht is, is het duidelijk dat we aan het zoeken zijn naar meer en meerfuncties hiervoor.

Nu zijn we op zoek naar een militaire dimensie. Waarom hebben we deze militaire dimensienodig? Het is duidelijk dat we deze niet nodig hebben. Dit is louter gebaseerd op jaloezieop de Amerikanen en het feit dat wij met hen mee willen kunnen doen. Laten we ophoudenmet deze complete onzin en het geld van de belastingbetalers besparen, het aan henteruggeven en ons vertrouwen stellen in technologie die veel beter is.

Ewa Klamt (PPE-DE). – (DE) Mevrouw de Voorzitter, ik ben van mening dat de manierwaarop we dit doen niet in overeenkomst is met de goede reputatie van dit Huis. Het isonacceptabel dat het hele Parlement aan het kletsen is wanneer er sprekers opstaan die hetwoord willen nemen. Ik doe dan ook een dringend beroep op u om het Parlement stil tehouden en ervoor te zorgen dat degenen die niet luisteren, de zaal verlaten.

De Voorzitter. - Mevrouw Klamt, ik ben het helemaal met u eens maar zoals u weet,vragen we iedere keer hetzelfde en hebben we iedere keer dezelfde problemen.

Schriftelijke stemverklaringen

– Verslag: Sarah Ludford (A6-0459/2007)

Jean-Pierre Audy (PPE-DE), schriftelijk. – (FR) Op basis van het verslag van mijn Britsemedelid mevrouw Ludford heb ik in eerste lezing van de medebeslissingsprocedure gestemdvoor de wetgevingsresolutie tot wijziging van het voorstel voor een verordening van hetEuropees Parlement en de Raad tot wijziging van de gemeenschappelijke visuminstructiesaan de diplomatieke en consulaire beroepsposten in verband met de invoering van


biometrische identificatiemiddelen, met inbegrip van bepalingen over de organisatie vande inontvangstneming en de behandeling van visumaanvragen. Dit voorstel is erop gerichtde benodigde rechtsgrondslag te creëren voor de lidstaten zodat zij de verplichtebiometrische identificatiemiddelen, de gezichtsopname en de tien vingerafdrukken, vanvisumaanvragers kunnen identificeren. Tevens wil dit voorstel een juridisch raamwerkopzetten voor de organisatie van de lidstaatconsulaten zodat het visuminformatiesysteem(VIS) kan worden doorgevoerd en dat er op hetzelfde moment gemeenschappelijkeaanvraagcentra kunnen worden opgezet. Hierdoor hoeven niet alle lidstaten hun consulatente voorzien van de benodigde apparatuur voor het verzamelen van biometrische gegevens.Ik steun de meeste amendementen, met name de amendementen waarin wordt voorgestelddat de ene lidstaat de andere mag vertegenwoordigen, dat er veiligheidsmaatregelen tenaanzien van externe serviceproviders moeten komen, en dat er voorlichtingscampagnesmoeten worden gehouden.

Pedro Guerreiro (GUE/NGL), schriftelijk. − (PT) De doelstellingen voor dit voorstel vooreen verordening zijn de organisatie van de inontvangstneming en de behandeling vanvisumaanvragen met betrekking tot de invoering op EU-niveau van biometrischeidentificatiemiddelen in het visuminformatiesysteem (VIS). Er worden ten eerste bepalingenvoorgesteld voor de verplichtstelling van het opslaan van biometrische gegevens in hetvisuminformatiesysteem en voor normen om dit te doen. Ten tweede worden er bepalingenvoorgesteld ten aanzien van de organisatie en inontvangstneming van visumaanvragen.

Dit voorstel, dat deel uitmaakt van de communautarisering van het grensbeheer (in hetSchengen-gebied), zal ervoor zorgen dat er “biometrische identificatiemiddelen” (foto’s envingerafdrukken) van visumaanvragers worden verzameld. Deze maatregel is op zijn minsttwijfelachtig en er zijn veel onbeantwoorde vragen. Het gaat dan met name om deeffectiviteit van deze maatregel, de bescherming van persoonlijke gegevens, de doelstellingenen criteria voor het verzamelen van gegevens, de normen die van toepassing zijn op deinhoud van VIS-archieven, toegangsrechten (met name in het kader van overeenkomstentussen de EU en verschillende landen over de uitwisseling van informatie), en ten slotte hetwaarborgen van de rechten, vrijheden en garanties van de burgers.

We zijn het oneens met de communautarisering van justitie en binnenlandse zaken en methet opzetten van structuren en instrumenten voor bewaking en controle op EU-niveau,omdat dit een op ongegronde angsten gebaseerd veiligheidsbeleid promoot.

Daarom hebben wij tegengestemd.

Marian Zlotea (PPE-DE), schriftelijk. − (RO) Ik hoop dat de stem die ik vandaag hebuitgebracht, de onderhandelingen met de Verenigde Staten over visumontheffing mogelijkzullen maken en dat binnenkort alle burgers van de lidstaten vrij kunnen reizen en dezelfdebehandeling zullen krijgen.

Het is van groot belang dat een van de onderwerpen waarover door het Fransevoorzitterschap wordt onderhandeld, betrekking heeft op de voorwaarden die de VerenigdeStaten stellen aan het verlenen van visums aan alle burgers van de Europese Gemeenschap.

– Verslag: Carmen Fraga Estévez (A6-0278/2008)

John Attard-Montalto (PSE), schriftelijk. − (EN) De overeenkomst inzake visserij tussende EU en Mauritanië is voor beide partijen beslist van groot belang.


Als gevolg van deze overeenkomst kunnen vissers uit het Middellandse Zeegebied hunberoep elders uitoefenen vanwege de overbevissing van de Middellandse Zee. Het recentetonijnprobleem is nog maar het begin. Ik ben ervan op de hoogte dat twee visserijbedrijvendeze overeenkomst hebben gebruikt om in de Atlantische Oceaan te vissen. Dit kwam mijter ore toen ik als lid van een officiële EP-delegatie in Mauritanië was en de president dedelegatie vertelde dat alle pogingen om een oplossing voor die overeenkomst te vinden,tot dusver mislukt waren.

Ik heb daarna gevraagd of ik de president onder vier ogen kon spreken. Ik heb hem gevraagdof hij de kwestie ooit had besproken met de Maltese commissaris dr. Joe Borg. De presidentvertelde me dat hij niet met hem had gesproken maar dat als ik dat wilde, ik dat zelf kondoen. Ik heb hierop onmiddellijk contact opgenomen met dr. Borg die, nadat hij de zaakhad bekeken, een overzicht gaf van de belangen die op het spel staan. Ik heb de presidenthiervan op de hoogte gesteld, en hem eveneens gezegd dat de commissaris graag opnieuwwilde beginnen met de besprekingen.

Sylwester Chruszcz (NI), schriftelijk. − (PL) De Europese Unie neemt wederomonrechtmatig bezit van het recht om een aparte staat te zijn. Ik ben van mening dat hetsluiten van internationale overeenkomsten binnen de bevoegdheid van een staat ligt, enniet de bevoegdheid is van een regionale, internationale organisatie zoals de Europese Unie.Daarom heb ik tegen dit verslag gestemd.

Dorette Corbey (PSE), schriftelijk. – (NL) De PvdA-delegatie heeft vóór de overeenkomstmet Mauritanië gestemd, niet omdat deze overeenkomst goed is, maar omdat zij een kleineverbetering is in vergelijking met de bestaande situatie (minder vangsten).

In het algemeen zijn wij tegen deze overeenkomsten, omdat ontwikkelingslanden op dezemanier hun bron van voedsel en inkomsten kwijtraken. In het geval van Mauritanië is hetnog eens extra schrijnend dat ontwikkelingsgeld wordt ingezet om de visserijbelangen testeunen. Een schande!

Christofer Fjellner (PPE-DE), schriftelijk. − (SV) Bij de stemming vandaag over departnerschapsovereenkomst inzake visserij tussen de EU en Mauritanië hebben wij onsonthouden. We hadden te maken met twee ongewenste alternatieven. Of een kortereovereenkomst met hogere visquota of een langere overeenkomst met lagere visquota. Erwas helaas geen mogelijkheid om te stemmen voor de beëindiging van de overeenkomst.

Wij van de gematigde kant zijn tegen visserijovereenkomsten met Afrikaanse staten. Hetverslag bevatte minieme verbeteringen ten opzichte van de huidige overeenkomst, maarook verslechteringen zoals een verlenging van de geldigheidsperiode.

Omdat we te maken hadden met een keuze tussen deze ongewenste alternatieven, hebbenwe ons bij de stemming onthouden.

Duarte Freitas (PPE-DE), schriftelijk. − (PT) Ik ben ingenomen met de voortzetting vande visserijovereenkomst met Mauritanië, al is het gepast erop te wijzen dat hetonderhandelingsproces niet altijd op de meest open en doorzichtige manier is verlopen.

De lidstaten zijn tijdens de onderhandelingsfase niet voldoende geraadpleegd, wat ertoeheeft geleid dat er een protocol is waarbij de vangstmogelijkheden aanzienlijk zijn gedaald,terwijl de financiële tegenprestatie vrijwel hetzelfde is gebleven. Essentiële technischeaspecten ten aanzien van de belangrijkste vloten, zijn niet opgelost. In tegendeel, zonder


veel wetenschappelijke onderbouwing zijn er nieuwe beperkingen opgelegd, zoals eenbijkomende biologische rustperiode.

Desondanks heeft Portugal zich redelijk opgesteld als het gaat om de vangstmogelijkhedenin deze visgronden, namelijk 886 BT voor Categorie 1 (Vaartuigen voor de visserij opschaaldieren met uitzondering van langoesten en krab). Portugal heeft eveneens eenvergunning gekregen voor Categorie 5 (Koppotigen) en de hoeveelheid 300 BT voorlangoesten behouden.

Op basis van deze informatie ben ik van mening dat dit een positieve overeenkomst voormijn land is en stem ik voor.

– Voorstel voor een verordening: Door de economische crisis getroffen vissersvlotenvan de EU

Jean-Pierre Audy (PPE-DE), schriftelijk. – (FR) Ik heb gestemd voor de wetgevingsresolutievan het Europees Parlement van 10 juli 2008 over het voorstel voor een verordening vande Raad tot instelling van een tijdelijke specifieke actie ter bevordering van deherstructurering van de door de economische crisis getroffen vissersvloten van de EuropeseUnie. Een van de belangrijkste uitdagingen voor de visserijsector van de EU blijft in veelgevallen de structurele onbalans die bestaat tussen de vlootcapaciteit en de beschikbarebronnen. Een aantal jaren geleden werd de overcapaciteit van de EU-vloot geschat op zo’nveertig procent. Deze overcapaciteit, in combinatie met de uitputting van de visbestandenna decennia van overbevissing, betekent dat de sector moeite heeft het hoofd boven waterte houden bij externe economische druk, zoals de plotselinge stijging van debrandstofprijzen. Ik had graag gewild dat er een Gemeenschapsinstrument was doorgevoerdwaarin de stijging van de olieprijs jaarlijks was vastgesteld, zodat de interne markt de tijdhad gehad om op de stijgende prijzen te reageren. Ik ben ingenomen met het optreden vande Franse minister van Landbouw en visserij, Michel Bamier, die er hard aan heeft gewerktom dit resultaat te bereiken. Dankzij hem werden er onmiddellijkondersteuningsmaatregelen getroffen.

Duarte Freitas (PPE-DE), schriftelijk. − (PT) De visserijsector is een van de sectoren diehet zwaarst is getroffen door de huidige energiecrisis.

De duizelingwekkende stijging van de brandstofprijzen samen met de verminderdevisserij-inspanning die in het kader het gemeenschappelijk visserijbeleid is doorgevoerd,evenals de stagnatie van de visprijzen bij eerste verkoop, hebben vaartuigeigenaren enschippers in een netelige positie geplaatst.

Daarom is dit voorstel voor een dringende verordening van de Raad gerechtvaardigd omdathiermee wordt beoogd te waarborgen dat de vloot van de EU zich aanpast aan de huidigeeconomische situatie die wordt gedicteerd door de energiecrisis.

Het is zelfs zo dat het voorstel volgt op een mededeling van de Commissie waarin deproblemen en beperkingen waarmee de visserijsector te maken heeft, correct lijken teworden vastgesteld, evenals de maatregelen die nodig zijn om de huidige crisis het hoofdte bieden.

Hoewel ik het initiatief achter de presentatie van deze verordening positief vindt, ben ikvan mening dat de verordening minder biedt dan zou kunnen worden verwacht na hetlezen van de al genoemde mededeling.


De tijdelijke stillegging van de visserijactiviteiten genoemd in artikel 6, met de verplichtingom mee te doen aan herstructureringsmaatregelen, het feit dat motoren niet zijn opgenomenin artikel 7, geheel artikel 9, en lid 3 van artikel 12 waarin alleen wordt opgekomen voorde belangen van visserijbedrijven met trawlers, lijken minder succesvolle punten in ditvoorstel.

Ondanks het voorgaande en gezien de grote moeilijkheden waarin de visserijsector zichop Europees niveau bevindt, verdient dit document mijn steun en ik stem dan ook voor.

Pedro Guerreiro (GUE/NGL), schriftelijk. − (PT) Zoals we in een toespraak tijdens hetdebat van gisteren hebben uitgelegd, hebben we fundamentele redenen om tegen ditvoorstel voor een verordening te stemmen. Als er nog twijfels zijn of die redenen welgegrond zijn, is het genoeg om de toespraken van de Europese Commissie te volgen omdeze twijfels weg te nemen.

Voor de Europese Commissie is het probleem overcapaciteit en het doel en de oplossingis “herstructurering van de vloten”. Hoe zit het dan met de sociaal-economische crisis? Hoezit het dan met de stijgende brandstofprijzen (diesel en vooral benzine)? Hoe zit het danmet de visprijzen bij eerste verkoop? Voor de Commissie is het vrij simpel: “als door sommigelidstaten de capaciteit wordt verlaagd, zullen andere lidstaten hiervan profiteren omdat als dezeverlaging gepaard gaat met een verminderde inspanning, er meer bronnen en marktmogelijkhedenbeschikbaar zullen komen.”

Vandaar het voorstel om ongeveer 1,6 miljard euro (!) vrij te maken voor debuitenbedrijfstelling van vaartuigen.

Het is simpel: als de ziekte niet de doodsteek voor de visserijsector is, dan is de kuur ditwel.

Er zijn geen financiële middelen om de sector te helpen met de gestegen productiekostenen om lonen veilig te stellen. Er wordt echter voorgesteld 1,6 miljard euro vrij te makenvoor de definitieve, gedeeltelijke of “tijdelijke” stillegging van de visserijactiviteiten.

De Portugese regering volgt dit voorbeeld en heeft laten weten dat er ongeveer 8,2 miljoeneuro wordt vrijgemaakt om in 2008 zevenentwintig vaartuigen buiten bedrijf te stellen.

Catherine Stihler (PSE), schriftelijk. − (EN) De negatieve gevolgen van de huidige olie-en brandstofprijzen zijn merkbaar voor alle EU-burgers. Dit zogenaamde reddingspakketzal niet echt bijdragen aan een duurzame visserij-industrie. Hoewel ik een voorstander benvan een verlaging van de capaciteit, aangezien sommige visserijtakken in de Gemeenschapeen overcapaciteit van ten minste veertig procent hebben, denk ik niet dat dit voorstel deveranderingen teweeg zal brengen die zijn vereist om een duurzame EU-visserijsector terealiseren. Tachtig procent van de EU-visbestanden heeft een zorgwekkend niveau. Daaromhebben we een daadwerkelijke verlaging van de capaciteit nodig en moeten er niet tenkoste van de belastingbetaler nog meer vaartuigen worden gebouwd.

– Ontwerpresoluties: Aanleggen van databank met vingerafdrukken van Roma inItalië (B6-0348/2008)

Roberta Alma Anastase (PPE-DE), schriftelijk. − (RO) De situatie van de Roma-bevolkingstaat op een uiterst belangrijk moment opnieuw ter discussie, omdat bepaaldegebeurtenissen aantonen dat het nationale en Europese beleid op dit gebied nog aanzienlijk


tekort schieten. Het is duidelijk dat er toezicht op dit beleid moet worden gehouden en dathet moet worden geconsolideerd.

Ik ben van mening dat de uitkomst van het debat en de resolutie over het nemen vanvingerafdrukken van de Roma in Italië, moeten zijn gebaseerd op twee essentiële conclusies.Ten eerste is het van essentieel belang dat de nationale maatregelen die ten aanzien van deRoma worden genomen, zijn gericht op sociale integratie en het opzetten van een raamwerkvan rechten en verantwoordelijkheden voor deze burgers. Dergelijke rechten enverantwoordelijkheden moeten voldoen aan de EU-grondbeginselen van non-discriminatie,en fundamentele vrijheden en de menselijke waardigheid respecteren. Het waarborgen vande rechten van minderjarigen, ongeacht hun etnische afkomst, moet een prioriteit zijn.Deze benadering is in Roemenië gebruikt en moet ook worden uitgebreid naar de situatiein de andere lidstaten.

Ten tweede moet de oplossing van de integratie van de Roma worden gezocht op Europeesniveau, door een samenhangende en uitgebreide strategie op te stellen waarbij rekeningwordt gehouden met de culturele bijzonderheden van de Roma. Naast het waarborgen vande grondrechten moet deze strategie ook de toegang tot onderwijs bevorderen, met nametot onderwijs over tolerantie; dit laatste in de context van 2008 als het jaar van deinterculturele dialoog.

Jean-Pierre Audy (PPE-DE), schriftelijk. – (FR) Ik heb gestemd tegen de resolutie van hetEuropees Parlement waarin Italië wordt gevraagd te stoppen met de telling van de Romaop grond van etniciteit, omdat deze resolutie voorbarig lijkt te zijn. Ik vind het spijtig dathet Parlement het voorstel voor uitstel tot september 2008 niet heeft aangenomen. Ditwas voorgesteld door mijn politieke fractie, de Fractie van de Europese Volkspartij(Christen-democraten) en Europese democraten. Laten we hierover duidelijk zijn. Ik bennatuurlijk voor het verbod op het nemen van vingerafdrukken van de Roma, waaronderminderjarigen, en op het gebruik van de verzamelde vingerafdrukken. Dit zou duidelijkeen geval van rechtstreekse discriminatie op grond van racisme en etnische afstammingzijn, hetgeen op grond van artikel 14 van het Europees verdrag inzake de rechten van demens verboden is, en het zou ook een geval van discriminatie zijn. Desondanks hebbende argumenten van de vicevoorzitter van de Europese Commissie, mijn vriend JacquesBarrot, de doorslag gegeven. Hij zei immers duidelijk dat de Commissie de situatie opvolledig transparante wijze nauwkeurig volgde om ervoor te zorgen dat hetGemeenschapsrecht wordt nageleefd. Ik heb daarom met een gerust geweten besloten datwe moeten wachten op de verschillende antwoorden die we verwachten van de Italiaanseregering, voordat we politieke initiatieven nemen zoals de aangenomen resolutie. Dit soortinitiatieven zou de door de Europese burger verkeerd kunnen worden geïnterpreteerd.

Alessandro Battilocchio (PSE), schriftelijk. − (IT) Ik heb voor deze resolutie gestemd,hoewel ik hoop dat deze niet voor partijpolitieke doeleinden zal worden aangewend. DeRoma-kwestie is geen rechtse of linkse kwestie, maar gewoon een ernstig en onopgelostprobleem. Er moeten in deze kwestie dringend stappen worden ondernomen; dit is al telang uitgesteld. We zijn voor een cultuur van integratie en we moeten derhalve investerenin praktische inspanningen en toezeggingen.

Ondanks de dubbelzinnige verzekeringen van minister Maroni, moet de maatregel die inonze regering ter discussie staat, worden teruggebracht tot de fundamentele essentie. Hetprobleem met deze maatregel is namelijk niet de identificatie op zich, maar het feit dat ereen etnisch criterium wordt gebruikt evenals een uiterst discriminerende werkwijze (het


nemen van vingerafdrukken), vooral als het gaat om minderjarigen. Wij zijn niet de enigendie deze wantoestanden aan de kaak stellen. Grote delen van de katholieke kerk hebbenluidkeels geprotesteerd, evenals niet-religieuze en katholieke vrijwilligersgenootschappenen -organisaties. De nationale voorzitter van Unicef heeft de inhoud van deze verordeningook resoluut van de hand gewezen. Ik hoop dat deze stem, die in de praktijk eenveroordeling van Italië betekent, de regering een lesje leert en dat zij zich afkeert van hetdwaalpad dat ze is ingeslagen.

Philip Bradbourn (PPE-DE), schriftelijk. − (EN) Britse conservatieve europarlementariërshebben tegen deze resolutie gestemd, omdat het probleem dat hierin wordt behandeld eenzaak is die in zijn geheel een binnenlandse aangelegenheid van een van de lidstaten is endie dus niet op EU-niveau hoeft te worden behandeld.

Glyn Ford (PSE), schriftelijk. − (EN) We hoeven alleen maar “Roma” te vervangen voor“Jood” en we weten waarop dit voorstel is gebaseerd en waar het toe zal leiden als er geenferme oppositie tegen wordt geboden.

Pedro Guerreiro (GUE/NGL), schriftelijk. − (PT) We slaan het toenemende enonacceptabele klimaat van racisme en vreemdelingenhaat met zorg gade, in het bijzonderwanneer de aanzet hiertoe wordt gegeven door neoliberaal beleid dat de situatie verergertin plaats van dat het antwoorden geeft op de behoeften en problemen die leiden tot detoegenomen onzekerheid en verslechterde leefomstandigheden van arbeiders enbevolkingsgroepen.

De maatregelen die onlangs zijn getroffen in Italië, waar op 21 mei voor de periode vaneen jaar de noodtoestand werd uitgeroepen “wegens de vestiging vannomadengemeenschappen in de gebieden Campania, Lazio en Lombardije”, zijn eenvoorbeeld van deze gevaarlijke en onacceptabele maatregelen die discriminatie,rassenscheiding en de criminalisering van burgers en bevolkingsgroepen bevorderen. Dezemaatregelen vormen eveneens een schending van hun rechten, vrijheden en garanties,ofwel hun meest fundamentele mensenrechten.

Dit verhoogt het aantal gevallen van armoede, uitsluiting en sociale desintegratie en is duseen voedingsbodem voor marginalisatie, gettovorming, analfabetisme en deelname aande informele economie, en het moedigt vele burgers van Roma-afkomst aan niet mee tedoen aan de maatschappij.

Zoals al onder de aandacht is gebracht, is het tegendeel nodig. De beste manier om, in hetkader van beleid dat is gericht op inclusiviteit en integratie, de rechten van de Roma tebeschermen is het waarborgen van de toegang tot onderwijs, onderdak, gezondheidszorg,werkgelegenheid en sociale zekerheid.

Gunnar Hökmark (PPE-DE), schriftelijk. − (SV) Discriminatie tegen de Roma is eenernstig probleem dat in elke lidstaat in Europa de kop moet worden ingedrukt. Elke Europeseburger heeft dezelfde rechten, ongeacht nationaliteit, etnische afkomst, godsdienst ofgeslacht. Dit is de grondslag van de successen en ontwikkeling van de Europese Unie eneen beginsel dat we verplicht zijn samen hoog te houden.

Dit leidt tot de vereiste van toegang tot onderwijs en gezondheidszorg, en het recht oprespect voor integriteit en persoonlijke waardigheid. De situatie die de behandeling van deRoma in Italië momenteel kenmerkt, moet in dit perspectief worden gezien. De EU heefteen verantwoordelijkheid te waarborgen dat de grondrechten van mensen in elk landworden gerespecteerd.


Er worden echter ook eisen gesteld voor mensen, ongeacht hun afkomst. Ze moeten wordengeïntegreerd in de maatschappij waarin ze leven, hetgeen de vereiste van een gelijkebehandeling met zich meebrengt. Deze eisen moeten zonder discriminatie wordengeformuleerd en gelijk zijn voor alle burgers. Dit is belangrijk in de strijd tegenmensenhandel, prostitutie en sociale uitsluiting. Volwassenen noch kinderen mogen buitendit verantwoordelijkheidsnet vallen.

Vanwege deze achtergrond hebben we geen van de resoluties waarover vandaag in hetParlement is gedebatteerd, kunnen steunen.

Monica Maria Iacob-Ridzi (PPE-DE), schriftelijk. − (RO) Ik heb voor deze resolutiegestemd en ik ben ingenomen met het feit dat het Europees Parlement zich uitspreekt overdeze handeling die, vanuit het oogpunt van de Europese mensenrechtenwetgeving,discriminerend en illegaal is.

Desondanks vestig ik uw aandacht op het feit dat een resolutie alleen het fundamenteleprobleem niet zal oplossen, aangezien deze wetgevingshandeling niet bindend is. Daaromben ik van mening dat we de Europese Commissie moeten verzoeken stappen te nementegen Italië, zodat dit land stopt met het discriminerende beleid tegen de Roma-bevolking.

De maatregel voor het nemen van vingerafdrukken is eveneens niet in overeenstemmingmet de Europese wetgeving en met andere instrumenten die de mensenrechten in Europawaarborgen. Op het niveau van de Europese Gemeenschap is er Richtlijn 380 van 18 april2008, waarin het nemen van vingerafdrukken van de inwoners vanaf zes jaar van derdelanden verplicht wordt gesteld. Ik benadruk echter dat het hier gaat om derde landen diegeen deel uitmaken van de Europese Unie. Bovendien garandeert Richtlijn 2004/38/EGhet vrije verkeer van burgers van alle lidstaten. Bijgevolg mag etnische afkomst in geengeval de grond zijn voor een wetgevingsmaatregel.

David Martin (PSE), schriftelijk. − (EN) Het optreden van Italië gaat lijnrecht in tegen elkverzoek van het Europees Parlement om een samenhangend EU-beleid inzake de integratievan de Roma. De Roma zijn een van de belangrijkste mikpunten van racisme endiscriminatie. De Italiaanse regering probeert dergelijk racisme en dergelijke discriminatiedoor te vingers te zien en te institutionaliseren. De Italiaanse autoriteiten moeten afzienvan het nemen van vingerafdrukken van de Roma. Ik heb voor de resolutie gestemd.

Mairead McGuinness (PPE-DE), schriftelijk. − (EN) Ik heb gestemd voor uitstel van destemming over dit gevoelige verslag, omdat ik van mening ben dat het gepaster is te wachtentotdat we de beschikking hebben over alle informatie waar de Commissie de Italiaanseregering om heeft verzocht.

Hoewel een meerderheid van stemmen in dit Huis een dergelijk uitstel heeft afgewezen,heb ik me in de eindstemming onthouden. Ik wilde de resolutie niet steunen zonder debeschikking te hebben over alle feiten en ik had wat zorgen over een deel van de tekst. Ophetzelfde moment wil ik ook erkennen dat hard optreden van de autoriteiten dat is gerichtop een bepaalde groep in de maatschappij, niet door de vingers mag worden gezien.

Catherine Stihler (PSE), schriftelijk. − (EN) De behandeling van de Roma in Italië zouonze ogen moeten openen voor het feit dat minderheden in Europa door een populistischerechtse regering op een onmenselijke, discriminerende en vernederende manier wordenbehandeld. Het nemen van vingerafdrukken van kinderen is ronduit verkeerd. Dit doetdenken aan het verleden en zou niet thuis mogen horen in het Europa van nu. Ik verzoek


alle regeringen de Italiaanse regering te veroordelen en om snel op te treden om deRoma-kinderen in Italië te beschermen.

Silvia-Adriana Ţicău (PSE), schriftelijk. − (RO) Ik ben van mening dat het besluit van deItaliaanse regering om vingerafdrukken te nemen van burgers van Roma-afkomst en inhet bijzonder van Roma-kinderen, een ernstige schending is van de grondrechten van deEuropese burgers.

Als er bij een kind op jonge leeftijd vingerafdrukken worden afgenomen, kan dit het kindvoor het leven tekenen. Het nemen van vingerafdrukken bij kinderen jonger dan veertienjaar wordt gedaan op basis van een formulier dat wordt gebruikt bij strafrechtelijkonderzoek. Dit is een schending van de grondrechten van de burgers.

Ik was het niet eens met het uitstellen van de stemming over de resolutie, omdat de situatiedringend is en er een einde moet komen aan het nemen van vingerafdrukken van kinderen.Je kunt niet beginnen bij het uitgangspunt dat sommige kinderen schuldig zijn. Debehandeling van kinderen van Roma-afkomst, die nu in Italië wordt toegepast, isonaanvaardbaar.

We verzoeken de Italiaanse regering te stoppen met het nemen van vingerafdrukken vanminderjarigen van Roma-afkomst in Italië.

De Unie moet een voorbeeld stellen als het gaat om het respect voor grondrechten en deCommissie moet daarom de situatie in Italië onderzoeken en de Italiaanse regeringverzoeken onmiddellijk te stoppen met het nemen van vingerafdrukken van Roma-kinderen.

Daarom heb ik, in het grotere kader van “Aanleggen van databank met vingerafdrukkenvan Roma in Italië”, gestemd voor de resolutie van het Europees Parlement om het nemenvan vingerafdrukken van mensen van Roma-afkomst en in het bijzonder van Roma-kinderente stoppen.

Manfred Weber (PPE-DE), schriftelijk. − (DE) Als coördinator van de Fractie van deEuropese Volkspartij (Christen-democraten) en Europese democraten in de Commissieburgerlijke vrijheden, justitie en binnenlandse zaken, wil ik graag een uitleg geven van destem die ik namens mezelf en de collega’s in mijn fractie heb uitgebracht. Alle fracties zijnverenigd in de strijd tegen racisme en iedere vorm van etnische discriminatie, en bij debevordering van mensenrechten. Het lijdt geen twijfel dat de PPE-DE-Fractie de wens deeltom duidelijkheid te krijgen over de gebeurtenissen in Italië.

In de resolutie verwijzen we voornamelijk naar berichten uit de pers en naar documentenen getuigenissen van verschillende organisaties en personen. De meeste leden konden zichniet met hun eigen bronnen een beeld van de situatie vormen.

De Italiaanse autoriteiten hebben vertegenwoordigers van het Parlement uitgenodigd omnaar Italië te gaan om meer duidelijk te krijgen en ze hebben eveneens aangeboden ommeer informatie te geven. De verantwoordelijke commissaris, Jacques Barrot, heeft beloofdvoor eind juli een informatief verslag te presenteren en onze fractie wilde graag hier opwachten. Ons doel was, en dat is het nog steeds, om eerst de feiten goed op te helderen.Daarom wilden we de stemming over de resolutie uitstellen tot de vergaderperiode vanseptember. Helaas werd ons voorstel afgewezen, net als een reeks amendementen die wehadden voorgesteld. Daarom hebben we de reeds bekende stem uitgebracht.

De PPE-DE-Fractie is nog steeds van mening dat een uitgebreid onderzoek waardevollerzou zijn geweest dan deze resolutie, die in de haast is aangenomen. Onze tegenstanders


wilden alleen de headlines halen en hebben zo de mensen waar het hier om gaat, een slechtedienst bewezen.

– Ontwerpresoluties: Situatie in China na de aardbeving en voor de OlympischeSpelen (RC-B6-0340/2008)

Glyn Ford (PSE), schriftelijk. − (EN) De beslissing om de openingsceremonie van deOlympische Spelen bij te wonen is er een die we gezamenlijk moeten benaderen. Het isgeen beslissing die noodzakelijkerwijs wordt gedeeld door al mijn socialistische collega’s.Desondanks zie ik op die basis geen goede reden om de ceremonie of de Spelen te boycotten.Zelfs de dalai lama steunt dat standpunt.

Ook is het voorstel om de dalai lama uit te nodigen voor de Raad Algemene zaken absurdvoor iedereen die niet opzettelijk de betrekkingen tussen de EU en China probeert teondermijnen. Voor wat betreft discriminatie tegen bepaalde groepen in China, zoalsvakbondsactivisten, is er terecht reden tot zorg. Maar de kritiek van degenen die deRoma-gemeenschap in Italië willen stigmatiseren, is een beetje slecht verteerbaar. Haaleerst de balk uit uw eigen oog, voordat u de splinter uit het oog van de ander haalt.

Patrick Gaubert (PPE-DE), schriftelijk. – (FR) Ik ben zeer ingenomen met de aannamevan deze gezamenlijke resolutie over de situatie in China. Het is belangrijk dat we drukblijven uitoefenen op China voordat de Olympische Spelen in minder dan een maandbeginnen.

We mogen onze ogen niet sluiten voor de ernstige schendingen van de mensenrechten dieplaatsvinden, ondanks de beloften die door China zelf zijn gedaan. Het Europees Parlementheeft de verantwoordelijkheid China te herinneren aan de beloften die dat land in hetopenbaar heeft gedaan. Het is eveneens belangrijk de rechten van de minderheden tenoemen, evenals de rechtsorde en het nog steeds regelmatige gebruik van de doodstraf.

Ten slotte had ik graag gewild dat een aantal van de striktere amendementen tegen Chinawas aangenomen. Ik denk hierbij met name aan de verzoeken om de vrijlating vandissidenten en mensenrechtenactivisten zoals Hu Jia en zijn vrouw Zeng Jinyan, aan eenverwijzing naar de situatie in Tibet die bij lange na nog niet is opgelost en aan debuitensporige en ondoorzichtige vonnissen voor protestanten naar aanleiding van dedemonstraties die in het voorjaar plaatsvonden.

Filip Kaczmarek (PPE-DE), schriftelijk. − (PL) Ik heb me onthouden bij de stemmingover de resolutie over de situatie in China na de aardbeving en voor de Olympische Spelen.Dit heb ik gedaan omdat het Parlement de amendementen heeft verworpen die vraagtekenszetten over het respect voor mensenrechten in China. Hierdoor heeft de resolutie eenondertoon die afwijkt van de bedoelingen van de initiatiefnemers van dit debat. Waaromheeft het Parlement deze resolutie niet behandeld voor het Europees kampioenschap voetbal2008 dat onlangs is gehouden? De reden is dat er geen problemen zijn met het respectvoor mensenrechten in Oostenrijk en Zwitserland. China wijzen op de problemen op ditgebied is geen anti-Chinese handeling, maar gewoon een uiting van de verwachting dat deminimumnormen die onze beschaving er op na houdt, worden nageleefd.

Tunne Kelam (PPE-DE), schriftelijk. − (EN) Ik heb gestemd voor amendement 19 omdatik ervan overtuigd ben dat het uiterst raadzaam is de dalai lama uit te nodigen voor de RaadAlgemene zaken, zodat hij zijn beoordeling van de situatie in Tibet kan presenteren, en dezevenentwintig ministers van Buitenlandse zaken kan uitleggen wat de middenwegaanpak


is en wat zijn concept is van echte autonomie die voor alle Tibetanen in China moet wordengeïmplementeerd.

Eija-Riitta Korhola (PPE-DE), schriftelijk. − (FI) In de resolutie over de situatie in Chinaheb ik gestemd voor amendement 15, dat door de Groenen is voorgesteld. Dit amendementverwoordt op de juiste manier welke mate van incompatibiliteit er is tussen de situatie inChina nu, in de aanloop naar de Olympische Spelen, en de beloften en openbaretoezeggingen die dat land toentertijd heeft gedaan om de mensenrechten en de situatie inTibet te verbeteren.

Ik hecht met name veel waarde aan de eis die in amendement 16 wordt gesteld. Hierin staatdat voordat de Olympische Spelen beginnen, er tastbare resultaten moeten zijn behaaldbij de onderhandelingen tussen de dalai lama en Chinese vertegenwoordigers. Debezorgdheid die in amendement 11 en amendement 12 over de gebeurtenissen in Lhasawordt geuit, verdient ook onze aandacht.

De oproep die in amendement 20 aan de Unie en de lidstaten wordt gedaan, om maatregelenten aanzien van China te treffen is uitstekend gefundeerd. Ik sluit een volledige boycot vande Olympische Spelen niet uit. Het besluit van Voorzitter Pöttering was verstandig enmenselijk. We moeten nu, in de naam van het Olympische ideaal en onze waarden, vooreens en altijd een eind maken aan de manipulatieve trucs die China uithaalt om eenOlympisch podium te bouwen.

David Martin (PSE), schriftelijk. − (EN) De manier waarop de Chinezen met de nasleepvan de aardbeving in het zuidwesten van China zijn omgegaan is een voorbeeld van devooruitgang die dat land in de afgelopen jaren heeft geboekt. Desondanks moet er als hetgaat om mensenrechten nog meer vooruitgang worden geboekt in dat land. Alleen alsbeide partijen betrokken zijn bij een constructieve dialoog, kan er op dit gebied tastbarevooruitgang worden geboekt. De Olympische Spelen werden verwelkomd als eenuitstekende gelegenheid om bij deze dialoog meer gewicht in de schaal te leggen enverbeteringen op het gebied van mensenrechten en vrijheden aan te moedigen. Ik wildaarom benadrukken dat China zich beter moet inspannen om de beloften in te lossen diehet in het openbaar aan het Internationaal Olympisch Comité heeft gedaan om demensenrechten en democratische rechten te verbeteren. Ik heb voor de resolutie gestemd.

Marian Zlotea (PPE-DE), schriftelijk. − (RO) Als lid van de delegatie voor de betrekkingenmet de Volksrepubliek China hoop ik dat we door de stem die we vandaag hebbenuitgebracht, de Chinese autoriteiten kunnen overtuigen hun eigen openbare toezeggingenop het gebied van mensenrechten, rechten van minderheden, democratie en de rechtsordewaar te maken.

Ik moedig de Chinese autoriteiten aan dringend stappen te ondernemen om demensenrechtensituatie te verbeteren door gratie te verlenen aan alle politieke gevangenenen gevangen gezette mensenrechtenactivisten, inclusief degenen die in Tibet gevangen zijngezet na de demonstraties van maart 2008.

– Verslag: Elmar Brok (A6-0266/2008)

Jan Andersson, Göran Färm, Anna Hedh, Inger Segelström en Åsa Westlund (PSE),schriftelijk. − (SV) Wij, de Zweedse sociaal-democraten, hebben ons onthouden bij destemming over het Brok-verslag. We willen in deze stemverklaring ons standpunt over detoekomstige uitbreiding van de EU toelichten.


We zijn van mening dat de criteria van Kopenhagen de enige vereisten zijn die kunnenworden opgelegd aan kandidaat-landen die over EU-lidmaatschap in onderhandeling zijn.Wij steunen de doorlopende uitbreiding van de EU en beschouwen dit als een van debelangrijkste kwesties voor de toekomst van de Unie. We zijn eveneens van mening datde onderhandelingen met Turkije door moeten gaan en dat dit land moet worden beoordeeldop basis van dezelfde objectieve criteria als andere kandidaat-landen.

Adam Bielan (UEN), schriftelijk. − (PL) Mevrouw de Voorzitter, het verslag van de heerBrok onderstreept ons verlangen om onze betrekkingen met het Oosten te verbeteren.Daarom heb ik dit verslag ondersteund. Ik ben echter van mening dat dit verslag niet echtveelzeggend is en dat het ontbreekt aan een duidelijk plan voor het openstellen van deEuropese Unie voor het Oosten. Dit is iets waarop we wel hoopten. We hadden verwachtdat de voormalig voorzitter van de Commissie buitenlandse zaken met een beter opgesteldverslag zou komen.

Petru Filip (PPE-DE), schriftelijk. − (RO) Mijnheer de Voorzitter, wij zijn ons bewust vande complexiteit en de punctuele verdienstelijkheid van het strategiedocument voor deuitbreiding 2007 van de Commissie. We zijn in dit opzicht van mening dat, in de nieuwecontext die is bepaald door de stem van het Ierse volk, ten minste de interne dimensie vande uitbreidingsstrategie weer het onderwerp moet worden van meer gerichte debatten.Het vermogen van de Unie om de doelstellingen van haar beleid te realiseren en eenfunctionele regionale samenwerking te verwezenlijken is, met name in de landen in hetzuidoosten van Europa, afhankelijk van de manier waarop de betrekkingen binnen deGemeenschap zich zullen ontwikkelen.

Ik wil benadrukken dat een onderhandelingsformule die een afwijkende behandeling vooreen andere lidstaat introduceert, ongeacht wat de redenen hiervoor zijn, het begin zal zijnvan een keten met zwakke schakels en ik geloof niet dat een dergelijke benadering ons opde lange termijn voordelen zal brengen. Het succes van ons toekomstige optreden isafhankelijk van de manier waarop we aan de publieke opinie kunnen uitleggen wat derechtstreekse invloed en de langetermijnvoordelen van uitbreiding zijn. Ik zou zelfs kunnenzeggen dat we vanuit een opbouwend perspectief naar de Ierse stem moeten kijken. Dezeuitslag is het bewijs van het feit dat we niet altijd een open partner zijn geweest van deeenvoudige burger, die liever het onderwerp is van efficiënte politieke praktijken dan eenverdediger van ideeën en visionaire concepten.

Robert Goebbels (PSE), schriftelijk. – (FR) Ik heb gestemd voor het Brok-verslag over destrategie voor toekomstige uitbreidingen van de EU om opnieuw mijn mening uit te dragendat een verdere uitbreiding niet mogelijk zal zijn zonder een nieuw verdrag dat het de Uniemogelijk zal maken om met zevenentwintig lidstaten of meer te werken. Dit nieuwe verdragmoet worden vergezeld van een adequaat financieel kader.

Bruno Gollnisch (NI), schriftelijk. – (FR) Mevrouw de Voorzitter, dames en heren, ikbegrijp uit het verslag over uitbreiding van de heer Brok dat nieuwe toetredingen alleenkunnen slagen als, en ik citeer, “er duidelijke en langdurige publieke steun is”.

Deze zin lijkt volslagen hypocriet en komt slechts een paar dagen na de smalende reactievan de eurocratie op het duidelijke “nee” van de Ieren bij het referendum over het Verdragvan Lissabon, wat eenvoudigweg een herhaling is van het Franse en Nederlandse “nee” uit2005. Ook volgt deze zin op de vervanging van het verplichte referendum overEU-toetreding in de Franse grondwet door een pseudo-referendum dat is gebaseerd op een


populair initiatief, maar dat in feite afhankelijk is van de welwillendheid van de FranseNationale Vergadering en de senaat.

De heer Brok, die weliswaar weet dat de grote meerderheid van de Europeanen tegen detoetreding van Turkije tot de EU is, rept zelfs met geen woord over openbare raadplegingvia een referendum. Om de steun te winnen die hij beschrijft, oppert hij simpelweg hetoude, vertrouwde middel van propaganda voor een publiek dat wordt beschouwd alsonwetend en zelfs onnozel.

Als de heer Brok en zijn Europese en nationale tegenhangers zo bang zijn voor het publiek,of het zo minachten, moeten ze ten minste het fatsoen hebben om niet meer op publiekegoedkeuring uit te zijn. De Europese democratie zal er zeker sterker door worden.

David Martin (PSE), schriftelijk. − (EN) Ik ben ingenomen met het verslag van de heerBrok betreffende het strategiedocument voor de uitbreiding 2007 van de Commissie. Ermoet algemeen bekend zijn dat de EU de beloften die ze eerder heeft gedaan op het gebiedvan uitbreiding, blijft inlossen. Strikte en rechtvaardige voorwaardelijkheid moet wordentoegepast op alle kandidaten en potentiële kandidaten aan wie we deze beloften hebbengedaan. Ik ben van mening dat het verslag deze kwesties adequaat afhandelt en ik heb voorhet verslag van de heer Brok gestemd.

Athanasios Pafilis (GUE/NGL), schriftelijk. – (EL) De resolutie is een schandelijkeverdraaiing van de werkelijkheid zoals deze wordt ervaren door de volken van de oude ennieuwe landen van de Unie. Er wordt gedaan alsof de verdieping en uitbreiding van de Unievoordelen voor hen heeft, maar het tegenovergestelde is waar. De voorgestelde plannenvoor de nieuwe uitbreiding hebben als doel een uitbreiding van de uitbuiting en manipulatievan de volken van de toetredende landen, die zich al in een moeilijke situatie bevinden, eneen verdere escalatie van de plundering van deze landen door Europees kapitaal. Vooralhet uitbreidingsproces naar de Westelijke Balkan wordt vergezeld door een gigantischecampagne waarbij de volken van deze landen worden onderworpen en vernederd. Eentypisch voorbeeld hiervan is de eis van volledige samenwerking met het InternationaalStraftribunaal voor het voormalige Joegoslavië. Dit is de pseudo-rechtbank die doorAmerikaanse en Europese imperialistische bullebakken is ingesteld, om de slachtoffers vanhun oorlogen en misdaden in die regio te veroordelen, en die is gebruikt om voormaligpresident Slobodan Milošević te gronde te richten. Deze volken lopen ook met name eenrisico als gevolg van het feit dat het uitbreidingsproces nog steeds is gestoeld op eenwijziging van grenzen en de instelling van protectoraten voor de imperialisten, zoals hetprotectoraat van Kosovo, wat zal leiden tot een nieuwe cyclus van imperialistischantagonisme en botsingen waarvan de mensen uit die regio het slachtoffer zullen worden.

Wij, de europarlementariërs van de Communistische Partij van Griekenland, stemmendaarom tegen de resolutie en bevestigen daarmee opnieuw ons standpunt ten opzichtevan de imperialistische EU en de uitbreiding hiervan.

Charles Tannock (PPE-DE), schriftelijk. − (EN) Britse conservatieven zijn altijd een grootvoorstander van EU-uitbreiding geweest en dit zal ook zo blijven, aangezien er hierdooreen grotere interne markt ontstaat en een losser en flexibeler Europa van natiestaten.

Dit verslag bevat echter elementen die we niet kunnen steunen. We geloven niet in Europaals een politiek integratieproject. Bovendien zijn we het oneens met de belangrijkste aspectenvan paragraaf 19, waarin wordt gevraagd om “een gemeenschappelijke ruimte tot standte brengen waarbinnen op een aantal terreinen een gemeenschappelijk beleid wordt


gevoerd”. Het gaat hier om gebieden als justitie, veiligheid, migratie, reizen zonder visumen onderwijs. Dit kunnen de Britse conservatieven niet ondersteunen. Ook zijn we niet blijmet paragraaf 6, waarin het volgende staat: “om een gebied van vrijheid, veiligheid enrechtvaardigheid te creëren, om alle elementen van het acquis communautaire te handhavenen daarop voort te bouwen, en om de in het Handvest van de grondrechten van de EUneergelegde fundamentele rechten en vrijheden te handhaven”.

Onze zorgen over deze en andere delen van het verslag ondermijnt niet onze steun voorverdere uitbreiding van de EU als kandidaat-landen aan de criteria van Kopenhagen voldoen.

Om de voornoemde redenen hebben we besloten ons bij de stemming over dit verslag teonthouden.

– Ontwerpresolutie: Situatie in Zimbabwe (B6-0347/2008)

Alessandro Battilocchio (PSE), schriftelijk. − (IT) Mijnheer de Voorzitter, het is goed datEuropa haar stem in dit deel van Afrika laat horen. Na de schijnvertoning van depresidentiële campagne waar we een paar dagen geleden getuige van waren, bestaat dekans dat dit gebied opnieuw het toneel wordt van een bitter conflict.

De G8 heeft ook een duidelijk standpunt ingenomen, niet door middel van het opleggenvan sancties, die met name schadelijke gevolgen zouden hebben voor de burgerbevolking,maar door het treffen van financiële maatregelen die specifiek gelden voor bedrijven,banken en leiders van het regime dat sinds 1980 aan de macht is. De ontstane situatie isonacceptabel. De verkiezingen werden gehouden onder ongeschikte omstandigheden,terwijl er systematisch geweld werd gebruikt. Ik hoop eveneens dat de diplomatie van onzeGemeenschap steun zal geven aan het voorstel van de Afrikaanse Unie, waarin wordtgevraagd om een regering van nationale eenheid om deze moeilijke crisis te overwinnen.

Adam Bielan (UEN), schriftelijk. − (PL) Mevrouw de Voorzitter, ik heb de resolutie vanvandaag gesteund omdat ik van mening ben dat we ons hard moeten opstellen ten opzichtevan het geweld in Zimbabwe, en dat we meer sancties moeten opleggen en moeten oproepentot intrekking van de erkenning van het regime van Mugabe. Door de geweldscampagnedie is gericht op de politieke oppositie en die wordt gefinancierd door de staat, is hetuitgesloten dat er bij de presidentiële verkiezingen een vrije twee ronde kan wordengehouden.

Marie-Arlette Carlotti (PSE), schriftelijk. – (FR) Net als andere mensen over de helewereld, willen Zimbabwanen vrede, democratie en welvaart.

Onder Robert Mugabe hebben ze geen van deze dingen. Eens was hij een bevrijder van hetland, maar nu martelt hij het. Het Parlement stuurt vandaag een duidelijke boodschap:Mugabe en zijn regime zijn niet langer gewenst. Het volk van Zimbabwe heeft dit besloten.De EU moet al haar gewicht in de schaal leggen om de Zimbabwanen en de Afrikanen tehelpen bij het vinden van een oplossing voor deze crisis.

Er moet een einde worden gemaakt aan het geweld; dit heeft de prioriteit. Alleen door eendialoog die openstaat voor alle leden van de Zimbabwaanse maatschappij, kan er eenovergangsregering worden ingesteld. Deze regering moet een duidelijk mandaat hebbenvoor de organisatie van vrije en transparante verkiezingen die onder toezicht staan van deinternationale gemeenschap.


Robert Mugabe zal echter niet naar de onderhandelingstafel komen, tenzij hij hiertoegedwongen wordt. Daarom moeten we ons arsenaal met sancties tegen het regimeuitbreiden.

Ten slotte moeten we nu beginnen met het plannen van de herstructurering van hettoekomstige Zimbabwe. Ik ben ingenomen met het voorstel van de Commissie omtweehonderdvijftig miljoen euro aan noodfinanciering vrij te maken, zodra Zimbabweeen wettige en geloofwaardige regering heeft.

Edite Estrela (PSE), schriftelijk. − (PT) Ik heb gestemd voor de ontwerpresolutie van hetEuropees Parlement over de situatie in Zimbabwe, waarin het regime van Mugabe wordtveroordeeld.

De geweldscampagne van de regering tegen de oppositie, de opeenvolgende schendingenvan de mensenrechten en de minachting voor democratische beginselen zijn onacceptabel.De beschaafde wereld moet de situatie in Zimbabwe zonder aarzeling veroordelen. Depolitieke vervolgingen, het willekeurige geweld, honger, leed en de dood van vele burgerszijn het recente “werk” van Mugabe en dit moet de geschiedenisboeken ingaan. Het volkvan Zimbabwe verdient een beter lot. Ik geloof dat het optreden van de internationalegemeenschap cruciaal is bij het oplossen van de huidige humanitaire crisis. De EuropeseUnie moet een voorbeeld stellen.

Filip Kaczmarek (PPE-DE), schriftelijk. − (PL) Ik heb gestemd voor de resolutie overZimbabwe. Het is onacceptabel waar Robert Mugabe mee bezig is. Ik noem hem geenpresident, omdat hetgeen wat zich onlangs in Zimbabwe voltrok geen verkiezingen kunnenworden genoemd. Ik ben het eens met een van de Namibische politici, die zei dat naast detraditionele ziekten, zoals malaria, tuberculose en aids, waar Afrika mee kampt degevaarlijkste ziekte die het dringendst moet worden aangepakt, het Mugabeïsme is. Mugabeis een vijand van zijn eigen volk geworden. Het is zeer frustrerend wanneer een man dievoor vrijheid en onafhankelijkheid heeft gevochten, zich in de loop der tijd ontpopt toteen schadelijke despoot. Ik hoop dat de Afrikanen hun ogen zullen openen en zullenbegrijpen dat mensen als Mugabe slecht zijn voor Afrika als geheel.

Eija-Riitta Korhola (PPE-DE), schriftelijk. − (FI) Mevrouw de Voorzitter, ik heb gestemdvoor de resolutie over de situatie in Zimbabwe, omdat het schrikbewind van presidentMugabe op 27 juni opnieuw de spot dreef met de opvattingen van de internationalegemeenschap en met rechtvaardigheid en democratie. Het lijdt geen twijfel dat depresidentiële verkiezingen in Zimbabwe onrechtmatig waren. Het geweld, de pesterijen,de moorden en de arrestaties waarvan leden van de oppositie in dat land het slachtofferzijn geworden, zijn een bijzonder wreed aspect van het gebrek aan rechtvaardigheid.

Zoals in de resolutie al staat vermeld, heeft Zimbabwe hard een bemiddelingsproces nodigwaarbij verschillende partijen uit de internationale gemeenschap en Afrika zijn betrokken.De partijen moeten tijdens de dialoog duurzame resultaten voor Zimbabwe behalen endit is alleen mogelijk als de hele internationale gemeenschap en haar grote democratischemachten hieraan meedoen. Het volk van Zimbabwe heeft een diepgeworteld verlangennaar democratie.

De situatie in Zimbabwe is een zaak van de hele internationale gemeenschap en van degemeenschap van Afrikaanse staten, en het is absoluut noodzakelijk dat we de tirannie vanMugabe erkennen. Helaas delen China en Libië bij deze zaak niet de mening van deinternationale gemeenschap.


De EU moet de Afrikaanse staten die de betrekkingen van Zimbabwe met Afrika willenboycotten, steunen en aanmoedigen. De politieke en economische steun van Zuid-Afrikavoor het bewind van Mugabe en de uitwijzing van Zimbabwaanse vluchtelingen uitZuid-Afrika, staan daarentegen in contrast met onze gedeelde waarden. Ik wil ook graagmijn steun uitdrukken voor het idee dat in de resolutie wordt voorgesteld, namelijk dat ditgeschil negatieve gevolgen voor de betrekkingen tussen de EU en Zuid-Afrika kan en moethebben.

Jean Lambert (Verts/ALE), schriftelijk. − (EN) Ik heb vandaag voor de resolutie gestemden ik hoop dat de Raad hier een sterk en eensgezind optreden op zal laten volgen. Ik hoopeveneens dat de verandering in houding die we bij Afrikaanse leiders waarnemen, ook zalbetekenen dat we niet het vernederende spektakel hoeven te ondergaan van Mugabe dieinternationale vergaderingen op EU-gebied bijwoont. De macht die Mugabe nu heeft, heefthij verkregen door het bloed en lijden van zijn volk. Onze regeringen moeten hier niet aanbijdragen door mensen gedwongen laten terugkeren naar Zimbabwe. Deze mensen kunnendaar niet alleen fysiek gevaar lopen, maar ze kunnen ook bijdragen aan de instabiliteit vande situatie en de druk op de afnemende bronnen. Een gegarandeerd positieve maatregeldie kan worden getroffen door onze regeringen, bestaat uit het toekennen van een legalemigratiestatus aan deze mensen en ze toestaan te werken. Dit zou ook betekenen dat,wanneer terugkeer mogelijk is, mensen dit doen met actieve vaardigheden en potentiëlefinanciële middelen, hetgeen zal bijdragen aan de fundamentele ontwikkeling. Sterker nog,regeringen moeten een dergelijk beleid toepassen op degenen die niet kunnen terugkerennaar andere landen waar een conflict is. Het volk van Zimbabwe heeft onze steun op elkemogelijke manier nodig.

David Martin (PSE), schriftelijk. − (EN) De situatie in Zimbabwe geeft reden tot zorg.Net als mijn collega’s veroordeel ik het gedrag van de partij ZANU-PF tijdens deverkiezingen. Ik wil eveneens benadrukken dat de verkiezingen van 27 juni niet alsrechtmatig mogen worden beschouwd. Er moeten nieuwe verkiezingen wordengeorganiseerd die democratische normen respecteren. De suggestie om een overeenkomstte bereiken over een overgangsregering in het land, is het onderzoeken waard. Dit zouvoor Zimbabwe een manier kunnen zijn om uit de huidige democratische impasse tekomen. Ik heb voor de resolutie gestemd.

Catherine Stihler (PSE), schriftelijk. − (EN) Ik betreur de situatie in Zimbabwe en verzoekalle europarlementariërs, de Commissie, de Raad en alle nationale regeringen hunveroordeling over Mugabe uit te spreken en een oplossing voor deze crisis te zoeken. Ikben ingenomen met de verklaring van de G8, waarin ze weigeren de rechtmatigheid teerkennen van iedere regering die niet de wil van het Zimbabwaanse volk doet.

– Verslag: Karl von Wogau (A6-0250/2008)

Jean-Pierre Audy (PPE-DE), schriftelijk. – (FR) Ik heb gestemd voor het initiatiefverslagover ruimte en veiligheid dat mijn Duitse collega, de heer von Wogau, heeft opgesteld. Hetwordt tijd dat er een gemeenschappelijke benadering komt voor het behartigen van deEuropese belangen in de ruimte. Het wordt iedere dag duidelijker dat we ruimtemiddelennodig hebben, zodat de politieke en diplomatieke activiteiten van de Europese Unie wordengebaseerd op onafhankelijke, betrouwbare en volledige informatie ter ondersteuning vanconflictpreventiemaatregelen, crisisbeheeroperaties en globale veiligheid (in het bijzonderhet toezicht op de proliferatie van massavernietigingswapens, alsmede daarvoor bedoeldetransportmiddelen), de verificatie van internationale verdragen, de transnationale smokkel


van lichte wapens en handvuurwapens, de bescherming van kritieke infrastructuur en vande grenzen van de Europese Unie, en de civiele bescherming in geval van natuurlijke ofdoor de mens veroorzaakte rampen en crisissen. Galileo vormt in dit opzicht een hoeksteenvan de rol die de EU in de ruimte speelt. Deze benadering moet gepaard gaan met eenEuropese defensie en met steun voor de Europese defensiesector, met name de lucht- enruimtevaartsector.

Glyn Ford (PSE), schriftelijk. − (EN) De Europese Unie moet haar eigenruimtemogelijkheden ontwikkelen. We zijn tegen de bewapening van de ruimte maarerkennen wel dat, zolang de VS weigeren een nauwe samenwerking met de Unie aan tegaan als het gaat om het gezamenlijke gebruik van satellietfaciliteiten in tijden van vredeen oorlog, we in Europa geen andere keus hebben dan te proberen ons eigen systeem teimplementeren.

Voor de ontwikkeling van het Europees gemeenschappelijk buitenlands en veiligheidsbeleiden van de Europese veiligheids- en defensiemogelijkheden is een ruimtedimensie nodig.De heer von Wogau, de voorzitter van onze Subcommissie veiligheid en defensie, heefthet Parlement en Europa een dienst bewezen met dit verslag. Gepaste actie moet hieropvolgen.

Pedro Guerreiro (GUE/NGL), schriftelijk. − (PT) Het is moeilijk om nog duidelijker tezijn.

Door het initiatiefverslag over ruimte en veiligheid goed te keuren heeft de meerderheidvan het Europees Parlement onze voorstellen verworpen waarbij:

- we benadrukken dat het gebruik van de ruimte uitsluitend niet-militaire doelen magdienen en we elk direct en indirect militair gebruik van de hand wijzen;

- we benadrukken dat Galileo uitsluitend een niet-militair project is.

Tegelijkertijd heeft het Europees Parlement onder meer de volgende gevaarlijke maatregelengoedgekeurd:

- de noodzaak van het gebruik van Galileo voor autonome activiteiten in het kader van hetEuropees veiligheids- en defensiebeleid (EVDB) en in het kader van het gemeenschappelijkbuitenlands en veiligheidsbeleid (GBVB);

- de ontwikkeling van een gemeenschappelijk concept voor een geospatiaalinlichtingenbeleid, zodat er voorwaarden worden gecreëerd voor het betrekken van hetEUSC bij elke EVDB-operatie waarvoor observatie en inlichtingen vanuit de ruimte nodigzijn;

- het verkennen van de mogelijkheid van een financiële bijdrage aan het EUSC vanuit deEU-begroting, zodat er voldoende financiële middelen zijn om aan de toenemende behoeftenvan EVDB-operaties te voldoen;

- de mogelijkheid om toekomstige Europese telecommunicatiesatellieten die dienen terondersteuning van EVDB-operaties, vanuit de EU-begroting te financieren.

Met andere woorden, de militarisering van het Galileo-project en het toenemende gebruikvan de begroting van de Gemeenschap voor militaire doeleinden. Daarom hebben wijtegengestemd.


Anna Hedh (PSE), schriftelijk. − (SV) Ik heb tegen het verslag gestemd, omdat ik vanmening ben dat de ruimte alleen voor vreedzame doeleinden mag worden gebruikt. Hetverslag ging veel te ver.

David Martin (PSE), schriftelijk. − (EN) Over het algemeen ben ik ingenomen met hetverslag over ruimte en veiligheid van de heer von Wogau. Ik ondersteun de voorwaardevan de rapporteur dat de ruimte niet mag worden bewapend. De ontwikkeling van vrijwilligeinstrumenten die kunnen bijdragen aan een verbetering van de veiligheid in de ruimte, iseen positieve stap op de weg naar de waarborging van een verantwoordelijk ruimtebeleid.De communautaire begrotingen waaruit het EVDB wordt gefinancierd, zijn momenteelintergouvernementeel. Daarom ben ik van mening dat het ongepast zou zijn om opdergelijke uitgaven in het verslag vooruit te lopen. Deze meningen komen tot uiting inmijn stem.

Athanasios Pafilis (GUE/NGL), schriftelijk. – (EL) Het gebruik van de ruimte is essentieelvoor de effectiviteit van de imperialistische interventies van de EU. Dit is de conclusie vanhet verslag over ruimte en veiligheid van de EU dat door het Europees Parlement isaangenomen. Het verslag onderstreept de noodzaak van het gebruik van de ruimte “voordoor de EU-lidstaten in het kader van de VN, de NAVO of andere soortgelijke organisatiesin te zetten strijdkrachten”. Het verslag verzoekt om een snelle ontwikkeling van de EGNOS-en Galileo-programma’s, volledige ontwikkeling van het Satellietcentrum van de EuropeseUnie en de coördinatie, via het Europees Ruimtevaartagentschap, van decommunicatiesatellieten van de EU-lidstaten voor spionage en bewaking, teneinde“onafhankelijke, betrouwbare en volledige informatie ter ondersteuning vanconflictpreventiemaatregelen, crisisbeheeroperaties...” te kunnen bieden.

In de EU-begroting is alleen al voor de periode tussen 2007 en 2013 het astronomischebedrag van 5,25 miljard euro gereserveerd voor deze doeleinden. Dit feit, alsmede hetbesluit om het Galileo-programma in een stroomversnelling te brengen, laat zien dat deEU het gebruik van de ruimte wil integreren in de strategische bronnen en mogelijkhedenter bevordering van het gemeenschappelijk buitenlands en veiligheidsbeleid en het Europeesveiligheids- en defensiebeleid. Met andere woorden, het mechanisme voor de imperialistischeinterventies van de EU over de hele wereld.

In dit licht bekeken is de oproep in het verslag om de ruimte niet te militariseren, eentypisch voorbeeld van de schandelijke dubbelhartigheid van de spreekbuizen vanimperialistische politiek en dus je reinste hypocrisie.

Glenis Willmott (PSE), schriftelijk. − (EN) De Sociaal-democratische Fractie in hetEuropees Parlement is ingenomen met dit parlementaire verslag. We steunen met namede ontwikkeling van een EU-gedragscode voor activiteiten in de ruimte, evenals deontwikkeling van vrijwillige instrumenten die de veiligheid in de ruimte kunnen bevorderen.

We willen echter niet vooruit lopen op besluiten ten aanzien van de toekomstigeEU-begroting. EVDB-activiteiten worden uit de communautaire begrotingen gefinancierden deze zijn momenteel intergouvernementeel. Daarom hebben we tegen tweeamendementen gestemd, die hierover voorstellen deden met betrekking tot aan de ruimtegerelateerde EVDB-activiteiten.

De Voorzitter. - De stemverklaringen zijn beëindigd.


7. Rectificaties stemgedrag/Voorgenomen stemgedrag: zie notulen

VOORZITTER: HANS-GERT PÖTTERINGVoorzitter

8. Voorstelling van het programma van het Franse voorzitterschap (debat)

De Voorzitter. - Aan de orde is de verklaring van de Raad over de voorstelling van hetprogramma van het Franse voorzitterschap.

President Sarkozy, ik heet u van harte welkom in het Parlement als fungerend voorzittervan de Raad.

(Applaus)

Ik weet dat u hier vandaag bent na een lange reis vanuit Japan. Welkom in het EuropeesParlement, fungerend voorzitter.

(Applaus)

− Ik wil ook graag de voorzitter van de Europese Commissie welkom heten,José Manuel Durão Barroso. Net als de fungerend voorzitter van de Europese Raad is ookhij net teruggekeerd uit Japan. Het was een vermoeiende reis, dus ik zal geen verdereinleidende opmerkingen meer maken.

Fungerend voorzitter van de Raad, ik nodig u zonder verdere omhaal uit om het woord tenemen voor het Europees Parlement.

Nicolas Sarkozy, fungerend voorzitter van de Raad. – (FR) Mijnheer de Voorzitter, damesen heren, het is een grote eer voor mij dat ik het Parlement op zo’n kritisch moment voorEuropa mag toespreken. Ik ben me er heel goed van bewust dat we allemaal een groteverantwoordelijkheid dragen. Natuurlijk heb ik als fungerend voorzitter van de Raad eengrote verantwoordelijkheid, maar alle pro-Europeanen hebben dezelfdeverantwoordelijkheid.

Hoe krijgen we Europa uit de crisis waarin we ons nu bevinden? Hoe voorkomen westarheid? Hoe overwinnen we onze meningsverschillen en kunnen we ze gebruiken omhetzelfde Europese ideaal te dienen? We bevinden ons hier in het hart van de Europesedemocratie. Een ieder van u hebt de eer om plaats te nemen in dit Parlement en heefthiervoor de steun van uw landgenoten moeten winnen. Er zijn mannen en vrouwen vanlinkse partijen, van centrumpartijen en van rechtse partijen. Er zijn gekozenvertegenwoordigers uit zevenentwintig landen. Vandaag moeten we onze verschillen echterbundelen als een kracht voor een lijdende Europese Unie.

We moeten deze verschillen zien als een kans om de Europese burgers, die bezorgd zijn,gerust te stellen. We moeten de democratie levend houden. Dit houdt in dat we moetendebatteren en op hetzelfde moment een beeld moeten creëren van een Europa waarinstarheid geen plaats heeft. Iedereen moet deel uitmaken van de Europese familie met haarzevenentwintig lidstaten. Niemand mag buiten de boot vallen. We zijn nog maar een paarmaanden verwijderd van een belangrijke datum voor het Europees Parlement. Het isverstandig dat iedereen zich hier van bewust is. Op hetzelfde moment moeten wevanochtend de indruk wekken van een Europa dat werkt voor iedereen.


Ik heb gemakkelijkere situaties gezien dan de situatie waarin Europa zich momenteelbevindt. Ik wil graag vrijuit spreken, al ben ik me ervan bewust dat als fungerend voorzittervan de Raad ik namens iedereen moet spreken, rekening moet houden met een iedersgevoelige punten en tegelijkertijd de juiste antwoorden moet geven.

Een eerste opmerking: we hebben een institutioneel probleem. Staatshoofden enregeringsleiders hebben met het Verdrag van Lissabon een compromis proberen te vinden.Niemand heeft gezegd dat het Verdrag van Lissabon al onze problemen zou oplossen,maar het is en blijft de uitdrukking van een compromis dat voor iedereen aanvaardbaar is.Ikzelf, als president van de Franse Republiek, moest mijn verantwoordelijkheden onderogen zien. Frankrijk heeft in 2005 “nee” gestemd en dit gaf een probleem voor Frankrijk.Dames en heren, de kwesties waarvoor we een oplossing moeten vinden, zijn erg moeilijken ingewikkeld. Laten we proberen bij iedereen de indruk te wekken dat we hieraan werkenzonder achterliggende motieven of vooroordelen. Dat wordt er van ons verwacht.

(Applaus)

Vóór de verkiezingen heb ik het Franse volk parlementaire ratificatie van het Verdrag vanLissabon aangeboden. Vóór de verkiezingen heb ik gezegd dat ik geen referendum inFrankrijk zou houden. Het is democratisch dat ik dit tegen het Franse volk heb gezegd. Hetwas een keuze die ik drie dagen voordat ik werd gekozen, heb gemaakt. Dit zou uiterstveelzeggend kunnen zijn. Ik heb geen spijt van die keuze. Ik geloof echt dat institutionelekwesties, de manier waarop we dingen doen in Europa, zaken zijn voor parlementsledenen niet voor referendums. Dit is een politieke keuze die ik maak (applaus) en het is eenpolitieke keuze die ik in mijn eigen land voor de verkiezingen heb gemaakt. Het is daaromeen geheel democratische keuze.

We hebben nu het probleem van het Ierse “nee”. Het is gezien het eerdere “nee” vanNederland en Frankrijk zeker niet aan een Fransman om deze uitslag te veroordelen. Daaromga ik op 21 juli voor het eerst als fungerend voorzitter van de Raad naar Ierland om teluisteren, om de dialoog aan te gaan en om oplossingen proberen te vinden. Het Fransevoorzitterschap zal in oktober of december een methode voorstellen en, naar ik hoop, eenoplossing die de goedkeuring heeft van de Ierse regering.

Het probleem is als volgt: we moeten vermijden dat we onze Ierse vrienden opjagen entegelijkertijd moeten we vaststellen onder welke voorwaarden en met welk verdrag we deEuropese verkiezingen in 2009 gaan houden. We hebben dus wel wat tijd, maar niet zoheel veel. We zijn het verschuldigd aan onze medeburgers dat zij weten op welke grondslagde Europese verkiezingen worden gehouden. De grondslag zal of het Verdrag van Lissabonzijn of het Verdrag van Nice. Er zal geen nieuwe institutionele conferentie worden gehouden.Er zal geen nieuw verdrag komen. Het is of Lissabon of Nice.

Ik wil hier voor de duidelijkheid graag aan toevoegen dat ik altijd een voorstander vanuitbreiding van de EU ben geweest. Dit is mijn mening, maar dat betekent niet dat het ookde waarheid is. De uitbreiding van 2004 was een succes. De familie is weer herenigd. Wemoeten hier geen spijt van hebben. Ik heb echter ook altijd gewenst dat Europa zo verstandigwas geweest om nieuwe instellingen op te zetten voordat de uitbreiding werd doorgevoerd.Dit was een fout waar we vandaag voor boeten. Het zou stoutmoediger zijn geweest ominstellingen op te zetten voordat de uitbreiding een feit was.

Ik wil hier geen misverstanden over laten bestaan. Natuurlijk heb ik geen spijt van deuitbreiding. De familie moet bij elkaar blijven. Maar, Voorzitter Pöttering, het is mijn


rotsvaste overtuiging dat we niet nogmaals dezelfde fouten mogen maken. Als we het bijNice houden, dan hebben we een Europa van zevenentwintig lidstaten. Als we uitbreidingwillen – en persoonlijk wil ik dat – hebben we vóór de uitbreiding nieuwe instellingennodig. Wie had kunnen denken dat Europa met zijn zevenentwintig lidstaten niet in staatzou zijn om zijn eigen instellingen op te zetten en dat het geen andere prioriteit zou hebbendan door te gaan met de uitbreiding? De dingen moeten duidelijk zijn: als we uitbreidingwillen, en dat is het geval, hebben we nieuwe instellingen nodig.

(Applaus)

Ik wil hier graag aan toevoegen, en ik richt me nu tot de heer Schulz, dat ik ervoor ben omde Balkan-landen erbij te halen. Onze Kroatische vrienden zijn, net als onze Servischevrienden, zonder twijfel Europees. De landen die het meest voor de uitbreiding zijn, kunnenechter niet tegelijkertijd “we willen Lissabon niet” en “we willen uitbreiding” zeggen. Hetis Lissabon en uitbreiding. Dit is geen chantage omdat we in Europa niet aan chantagedoen. Dit is een kwestie van consistentie, eerlijkheid en logica. Als het gaat om Kroatiëmoeten we daarom doorgaan met de onderhandelingen, maar moet iedereen zijnverantwoordelijkheid nemen. Als Europa wil groeien, en dit moet het geval zijn, dan moetdit gebeuren met nieuwe instellingen.

Een ander punt. Af en toe hoor ik in Europese debatten mensen zeggen: “ach, het maaktniet uit als we een Europa van verschillende snelheden hebben”. Misschien hebben we opeen dag geen andere keus dan een Europa van verschillende snelheden, maar dat kan alleeneen laatste uitweg zijn. Europa heeft duur betaald voor de tweedeling door een muur vanschaamte. Europa heeft duur betaald voor het dictatorschap waar tachtig miljoenEuropeanen onder gebukt gingen. Laten we goed nadenken voordat we iemand achterlaten.

Tijdens de onderhandelingen over het Verdrag van Lissabon in Brussel, heeft Frankrijkervoor gevochten om ervoor te zorgen dat Polen een plaats zou krijgen in het Verdrag.Hoe vertellen we achtendertig miljoen Polen dat het veel gemakkelijker was om het jukvan dictatorschap waaronder ze gebukt gingen van zich af te schudden, en waarvan zezich hebben bevrijd dankzij mensen van een hoog kaliber als Lech Walesa en JohannesPaulus II, dan om in een vrij Europa te blijven? Deze familie heeft zevenentwintig leden.Niemand mag buiten de boot vallen. We moeten iedereen in de Europese familie aan boordbrengen. Dat is tenminste het doel waar het Franse voorzitterschap naartoe zal werken.

(Applaus)

Ik ben van mening dat we over andere zaken een consensus kunnen bereiken. Er zou watdit betreft niets ergers zijn dan dat Europa een indruk van starheid wekt, omdat er zichwederom een institutioneel drama afspeelt. Dat zou een verschrikkelijke val zijn om in telopen. We verwerpen instellingen die ons tot starheid veroordelen, maar Europeanen zijntegelijkertijd ongeduldig omdat ze denken dat we te star zijn.

Ondanks het institutionele probleem, of misschien zelfs wel vanwege het institutioneleprobleem, heeft Europa een plicht om op te treden en om dit nu te doen. Dit is de boodschapdie het Franse voorzitterschap aan alle Europeanen wil geven. We zijn bezig met hetoplossen van de institutionele problemen, maar we zijn niet veroordeeld tot dadeloosheid.Wat zijn onze prioriteiten dan?

Onze eerste prioriteit is om de Europeanen te laten zien dat Europa ze kan beschermen.Ik wil iets zeggen over het woord “bescherming”. Het is van oudsher zo dat wanneer menseneen regering kiezen, deze regering hen bescherming biedt. Mijnheer de Voorzitter, Europa


moet bescherming zonder protectionisme bieden. Met protectionisme komen we nergens.Het is een echte stap terug nu we zien dat er vandaag de dag Europese burgers zijn dievinden dat Europa, dat bedoeld is om hen te beschermen, een bron van zorg is in plaatsvan een haven van bescherming. Het is daarom aan ons om te laten zien dat Europa henbij concrete kwesties bescherming biedt.

Het gaat hier ten eerste om het pakket maatregelen inzake energie en klimaat. Als er ééngebied is waarop onze landen niets kunnen uitrichten als ze alleen optreden, is het wel bijhet waarborgen van het ecologische evenwicht van onze planeet. Wanneer het gaat omvervuiling, CO2 en de ozonlaag zijn de grenzen tussen onze landen irrelevant. De inzet ishoog: sinds de vergadering van deskundigen van de Intergouvernementele Werkgroepinzake klimaatverandering realiseren we ons dat we de laatste generatie zijn die een rampkan voorkomen. De laatste generatie! Als we nu niet iets doen, kunnen toekomstigegeneraties de schade wellicht beperken maar kunnen ze deze geen halt meer toeroepen.

Elk land in de wereld zegt: “ik wil wel iets doen, maar dan moeten de anderen hiermeebeginnen”. Met dit soort redenaties zullen de kleinkinderen van onze kleinkinderen hetniet meemaken dat er nog beslissingen worden genomen. Als wij Europeanen wachten totanderen iets doen voordat we gaan optreden, kunnen we nog lang wachten. We hebbenEuropa opgericht om ons model van beschaving aan de wereld te laten zien en om onzewaarden te verdedigen.

Een van deze waarden is de zekerheid dat de wereld verdoemd is als we niet meteen eenbeslissing nemen. Europa moet een voorbeeld stellen. Europa moet leiden door hetvoorbeeld te geven. We hebben een doel, namelijk de conferentie in 2009. Deze conferentieis bedoeld voor het beheer en de organisatie van de post-Kyoto-fase. Europa moet hetbesluit nemen om het pakket maatregelen inzake energie en klimaat te aanvaarden en hierverenigd naar toe gaan. Als we dit niet doen, kunnen we geen enkele druk uitoefenen opde Chinezen, de Indiërs, de opkomende landen en de Amerikanen om de afgesprokeninspanningen te leveren. Het is daarom essentieel dat tijdens het Franse voorzitterschaphet door de Commissie ingediende pakket maatregelen inzake energie en klimaat, wordtgeaccepteerd.

(Applaus)

Het is een veeleisend en moeilijk pakket maatregelen, maar ik doe een beroep op een iedersverantwoordelijkheidsgevoel. Als elk land opnieuw wil gaan onderhandelen over eenspecifiek pijnpunt of over de zaken waarmee het problemen heeft, dan zullen we nooiteen overeenkomst bereikt, dames en heren. Daarom vraagt het Franse voorzitterschap omde steun van het Europees Parlement, zodat we het pakket maatregelen inzake energie enklimaat binnen zes maanden kunnen aanvaarden. Dit is een prioriteit. Het is geen rechtseof linkse prioriteit, maar gewoon een kwestie van gezond verstand. Als we met iederelidstaat apart moeten onderhandelen, hebben we geen kans van slagen.

Er zijn natuurlijk punten die moeten worden opgehelderd of aangepast. Ik denk hierbijmet name om een uiterst moeilijke zaak, namelijk de problemen voor onze bedrijven. Wijgaan hen terecht regels opleggen om ervoor te zorgen dat onze planeet in evenwicht blijft.Moeten we in Europa onze bedrijven essentiële regels opleggen en op hetzelfde momentproducten blijven importen uit landen die de regels die wij onze bedrijven opleggen, nietnaleven? Dit is geen kwestie van protectionisme. Het is een kwestie van eerlijkheid enrechtvaardigheid, en een weigering om naïef te zijn. Er is het probleem van een besluit ten


aanzien van een grensmechanisme. Moeten er vrije quota zijn of aanpassingsmechanismen?Ik weet het niet, maar we moeten het in ieder geval wel bespreken.

(Applaus)

Tweede vraag: ik begrijp dat er van sommige landen een aanzienlijke inspanning wordtvereist. Ik denk hierbij met name aan de landen die in 2004 zijn toegetreden en die voorhun energievoorziening grotendeels afhankelijk zijn van fossiele brandstoffen. Deze landenzeggen tegen ons: “we hebben tien jaar lang groei gehad, neem dat niet van ons af”. Er iszonder twijfel een manier om iedereen mee te krijgen en we moeten hier, samen met devoorzitter van de Commissie, aan werken zodat iedereen zich realiseert dat ze niet gedoemdzijn tot recessie, ellende, armoede en werkeloosheid. Dit pakket maatregelen inzake energieen klimaat is een absolute prioriteit voor ons. De wereld kan niet wachten. Europa moetde weg wijzen.

Een tweede punt. Van de zevenentwintig landen, maken er vierentwintig nu deel uit vanhet Schengen-gebied. Met andere woorden, vierentwintig van de zevenentwintig landen.Drieëntwintig zegt u? Oké, drieëntwintig dan, maar dat is nog steeds niet slecht. Hierbijniet meegeteld zijn de landen die geen lid zijn van de Europese Unie maar, en hieromhebben we vaak debatten, wel deel uit maken van het Schengen-gebied. Dus wat betekentdit? Dit betekent dat we hebben besloten dat er volledig vrij verkeer tussen de landen inhet Schengen-gebied is.

Ik wil graag tegen de leiders van de politieke fracties en tegen parlementsleden zeggen datwij in Frankrijk, samen met Bernard Kouchner en Jean-Pierre Jouyet, een beslissing hebbengenomen die zeker niet gemakkelijk was. Sinds 1 juli zijn er niet langer drempels die toegangtot de Franse arbeidsmarkt voorkomen, omdat ik heb aangekondigd dat alle beperkingenwaarover mijn voorgangers hebben onderhandeld, zullen worden afgeschaft. Iedere arbeideruit elk EU-land kan in Frankrijk komen werken.

(Applaus)

Dit was nog niet zo simpel. Dit was nog niet zo gemakkelijk. Er werd me in ieder gevalverteld dat, en Franse europarlementariërs zullen me corrigeren als ik het mis heb, het eenramp zou zijn als ik dit besluit zou aankondigen. Zoals gebruikelijk hebben we het besluitgenomen en er heeft zich geen ramp voorgedaan. Ik was niet blij met het geschil over deberuchte “Poolse loodgieter”. Dit heeft mijn land en Europa als geheel geen goede naamgegeven. Dit is niet waarom we allemaal één Europese Unie zijn geworden.

(Applaus)

Nu we echter geen onderlinge grenzen meer hebben, is het dan eerlijk en redelijk dat wenog steeds ons eigen immigratiebeleid bepalen en hierbij geen rekening houden met debeperkingen van andere landen? Het Europees pact inzake immigratie en asiel is om tweeredenen een essentieel document voor het Franse voorzitterschap.

De eerste reden, en ik wend me hierbij eerst tot de linkerkant van het Parlement, is dat alsalle Europese landen een Europees immigratiebeleid hebben, we immigratie niet langerdeel uit laten maken van nationale debatten, waar extremisten armoede en angst gebruikenvoor waarden die niet de onze zijn. We kunnen alleen een verantwoordelijk debat overimmigratie voeren als we hier een Europees beleid van maken. Dan hebben we niet langerte maken met onderliggende partijgebonden motieven die landen met verschillendegevoelige punten dwingen om samen te werken.


Het voorstel van Brice Hortefeux, dat is goedgekeurd door alle ministers en dat moet wordenbesproken door het Comité van permanente vertegenwoordigers en door de EuropeseRaad, lijkt wat mij betreft de prioriteit te hebben. Het zal laten zien dat Europa geen fortwil zijn, dat Europa niet weigert om mensen op te nemen en dat Europa arbeidsmigrantennodig heeft, maar dat Europa niet iedereen die naar Europa komt, kan opnemen.

Ik wil hier aan toevoegen dat als het gaat om politiek asiel, het niet logisch is dat één persoonzevenentwintig aanvragen bij zevenentwintig landen kan indienen en niet telkens hetzelfdeantwoord op hetzelfde probleem krijgt. Ik wil hier aan toevoegen dat als het gaat omvoortgang met Afrika, we sterker zijn als we samenwerken. Dit is de tweede prioriteit vanhet Franse voorzitterschap.

De derde prioriteit: we willen vooruitgang met een concept waarover vaak wordt gepraatin Europa, maar waar weinig vooruitgang mee wordt geboekt en dat is een Europesedefensie. Ik weet heel goed dat er over deze kwestie veel onenigheid bestaat, maar ik wil ugraag zeggen wat ik denk. Hoe denkt u dat Europa een politieke macht kan worden en zijnstem kan laten horen als het zichzelf niet kan verdedigen en geen middelen kan inzettenter ondersteuning van zijn beleid?

Neem nu bijvoorbeeld Kosovo. Dit is naar mijn mening een succesverhaal van de EuropeseUnie. Dit is een Europees probleem, dat door Europeanen moet worden opgelost. Hoekunnen Europeanen hiermee doorgaan als ze niet de militaire en personele middelenverwerven waarmee gezamenlijk genomen beslissingen kunnen worden afgedwongen?Hoe denkt u dat Europa het meest welvarende economische gebied ter wereld kan wordenals het zichzelf niet kan verdedigen?

Ja, we hebben de NAVO. Het zou bij niemand opkomen, en bij mij al helemaal niet, omhet nut van de NAVO te betwisten. Het is geen kwestie van kiezen tussen een Europeesdefensiebeleid of de NAVO. We kunnen beschikken over zowel de NAVO, de alliantie metde Amerikanen, als een autonoom Europees veiligheidsbeleid. Het zijn deze beide samen,niet de één in plaats van de ander. Ik wil hier aan toevoegen dat Europa niet zijn veiligheidkan blijven waarborgen op basis van de bijdrage van slechts vier of vijf landen, terwijl deandere landen vertrouwen op de inspanningen van deze vier of vijf landen. De lidstatenkunnen niet afzonderlijk hun eigen vliegtuigen blijven bouwen. Hun wapenindustrieënconcurreren met elkaar en drijven elkaar naar de rand van de afgrond. Hierdoor verzwakkende lidstaten uiteindelijk, alleen maar omdat ze niet sterk genoeg zijn om een Europeesdefensiebeleid door te voeren.

De vierde prioriteit: de uiterst moeilijke kwestie van het gemeenschappelijk landbouwbeleid.Ik ben nu aanbeland bij mijn conclusie, die hieraan gerelateerd is. Juist omdat het eenmoeilijke kwestie betreft, moeten we erover praten. Ik weet heel goed dat er onder onslandbouwstaten zijn die het werk van hun boeren met hand en tand verdedigen, maar ookdat er landen zijn die vinden dat dit beleid te veel kost.

Dames en heren, ik doe een beroep op uw gezonde verstand. In 2050 zal de wereld negenmiljard inwoners hebben. Er zijn nu al achthonderd miljoen mensen die sterven van dehonger. Elke dertig seconden sterft er een kind van de honger. Is het redelijk om Europa tevragen zijn landbouwproductie aan banden te leggen wanneer de wereld zo’n grote behoefteaan voedsel heeft? Ik denk niet dat dit redelijk is. Het gaat niet om de Franse landbouw, hetgaat om gezond verstand.

(Applaus)


Ik wil nog een tweede punt toevoegen: voedselzekerheid is een zaak van iedereen, of uwland nu een landbouwstaat is of niet. Is het redelijk om terecht regels voor traceerbaarheiden veiligheid aan onze fokkers en boeren op te leggen en door te gaan met het importerenvan vlees naar Europa dat afkomstig is uit landen die niet voldoen aan de regels die we aanonze boeren opleggen?

(Applaus)

Een derde punt: de landbouwprijzen zijn nog nooit zo hoog geweest. Het is exact het juistemoment om te praten over prijzen, over subsidie en over communautaire preferentie. Ikben eveneens van mening dat we samen met de gezondheidscontrole en financiële arbitragevan het gemeenschappelijk landbouwbeleid, het eens kunnen worden over bepaaldeconcepten zoals toereikende voedselvoorraden en voedselzekerheid voor Europa.

Dames en heren, er is een breed scala aan andere onderwerpen: de sociale dimensie isbijvoorbeeld een ernstige kwestie. Ik wil één ding zeggen. Soms zie ik een bepaaldetegenstrijdigheid: er heerst soms een rotsvaste opvatting dat Europa zich niet overal meemoet bemoeien en dat Europa alleen moet optreden op de gebieden die relevant zijn.Dezelfde mensen die Europa ervan beschuldigen zich overal mee te bemoeien, hebbenechter als eerste commentaar als we niet praten over de sociale dimensie. Tot nu toe wildenlidstaten altijd dat het sociale beleid ten eerste een nationale bevoegdheid was, omdatpensioenen en gezondheidszorg voornamelijk nationale kwesties zijn.

Dames en heren, er zijn een aantal sociale richtlijnen die voorzitter Barroso verstandiggenoeg op de agenda heeft gezet. Ik denk hierbij aan de richtlijnen over ondernemingsradenen tijdelijk werk, en aan een aantal grondregels die aan iedereen in Europa moeten wordenopgelegd. Het Franse voorzitterschap zal hier een prioriteit van maken.

Ook andere onderwerpen zullen op de agenda van het Franse voorzitterschap wordengezet, zelfs als deze niet binnen het terrein van Europa vallen. Ik heb het hier bijvoorbeeldover een kwestie die ons allemaal treft: de ziekte van Alzheimer. (Opmerking van de heerCohn-Bendit op de achtergrond: “nog niet”) Mijnheer Cohn-Bendit, het zou niet bij me zijnopgekomen dat iemand zo jong als u al getroffen zou zijn door een ziekte die miljoenenEuropeanen treft. Maar ook al hebt u er geen last van, deze miljoenen Europeanen zijnvoor mij net zo belangrijk als uw gezondheid.

(Applaus)

Subsidiariteit betekent natuurlijk dat dit geen Europese bevoegdheid is. Desondanks wilik graag dat het Franse voorzitterschap een vergadering organiseert voor alle specialistenuit alle Europese landen, zodat we beste praktijken kunnen delen, zodat onze onderzoekershun vaardigheden kunnen bundelen om meer over deze ziekte te weten te komen en zodatwe samen een oplossing kunnen vinden. Stelt u zich eens voor wat Europeanen dan overEuropa zullen zeggen. Ze zullen zeggen dat het een manier is om deze verschrikkelijkeziektes te genezen. Wat ik zei over de ziekte van Alzheimer zou ook kunnen wordentoegepast op kanker, een ziekte die families verscheurt. Er is geen reden om iedereenafzonderlijk te laten werken aan het vinden van oplossingen om kanker te genezen, als wesamen beschikken over meer middelen en sterker staan.

(Applaus)

Als het gaat om cultuur en sport wil ik ten slotte zeggen dat het een grote fout is om niette praten over de kwesties die het dagelijks leven van Europeanen beïnvloeden. Er is een


Europese uitzondering voor cultuur. We moeten cultuur deel uit laten maken van hetdagelijkse debat in Europa. De wereld hoeft niet te buigen voor één taal en één cultuur. Netals de kwestie van de BTW-heffing op boeken, die u hebt opgelost, moet er een duidelijkeaanpak komen voor de kwestie van de BTW-heffing op video’s en cd’s.

Over sport, dat politieke barrières overstijgt, wil ik alleen zeggen dat ik graag zou zien dat,net als de uitzondering voor cultuur, er een uitzondering voor sport in Europa komt. Ikben een voorstander van het vrije verkeer van personen en goederen, maar ik het accepteerhet idee niet dat we onze voetbalclubs hiervoor moeten laten boeten. De investering dieveel clubs doen in tieners, die bij de club moeten blijven om te trainen, wordt hierdoorondermijnd. Een uitzondering voor sport, die als gevolg heeft dat de markteconomie nietvan toepassing is op sport, moet de steun van alle europarlementariërs hebben.

(Applaus)

Dames en heren, mijnheer de Voorzitter, mijn excuses dat ik waarschijnlijk te veel tijd inbeslag heb genomen. Ter afsluiting wil ik nog een laatste opmerking maken. Ik weetwaarover ik deze opmerking ga maken, namelijk over het hart van de Europese democratie.Europa heeft veel te lijden gehad. Ten eerste van de lafheid van sommigen onder ons, diehet prima vonden om Europa te laten boeten voor verantwoordelijkheden die lagen bijpolitieke leiders die in het openbaar niet de keuzes wilden maken die ze in Brussel nietwilden verdedigen.

(Applaus)

Dat is laf. Ik zeg het volgende tegen de Voorzitter van het Europees Parlement en tegen devoorzitter van de Commissie: het voorzitterschap zal nauw met u samenwerken. Als eenlidstaat het ergens niet mee eens is, dan moet deze dat kenbaar maken. Zoals ik al hebgezegd tegen de Poolse president: hij heeft zelf over het Verdrag van Lissabon onderhandeld,hij heeft zijn woord gegeven, en daar hoort hij zich aan te houden. Dat is geen kwestie vanpolitiek maar een kwestie van moraal.

(Applaus)

Maar Europa heeft nog van iets anders te lijden gehad. Europa heeft te lijden gehad van eengebrek aan debat. Ik wil hiermee afsluiten omdat dit erg belangrijk voor mij is. Onzeinstellingen zijn onafhankelijk, maar onafhankelijkheid is niet hetzelfde als onverschilligheid.Als wij, de politieke leiders, niet de moed hebben om te debatteren, wie zal dit dan welhebben? Waarover moeten we debatteren? Over de juiste economische strategie? Over dejuiste monetaire strategie? Over de juiste wisselkoersstrategie? Over de juiste rentestrategie?Natuurlijk heeft iedereen recht op een eigen mening, en dit zeg ik in het bijzonder tegenonze Duitse vrienden. Niemand heeft echter het recht om een debat, een constructief debat,te voorkomen.

Natuurlijk wil iedereen een overeenkomst, zoals in het geval van de handelsovereenkomstwaarover momenteel wordt onderhandeld. Niemand moet echter bang zijn om te zeggendat Europa niet naïef moet zijn. We moeten discussiëren over de voordelen van vrijhandel,maar we moeten opkomende landen ook zeggen dat er voor hen geen reden is om dezelfderechten te eisen als ze niet dezelfde plichten op zich nemen. We moeten niet bang zijn omeen Europees debat te voeren. We moeten een waardig Europees debat voeren, maar wemoeten niet bang zijn op te komen voor onze mening.


We zetten geen vraagtekens bij de onafhankelijkheid van de ECB als we vragen of het welredelijk is om de rente te verhogen naar 4,25 procent terwijl de rente in de Verenigde Statenop twee procent staat. We voeren een debat. Een vreedzaam debat, waarbij niemand eenmonopolie op de waarheid heeft. Dat heb ik zeker niet en ook de deskundigen niet, die deeffectiviteit van hun beslissingen moeten laten zien.

Dames en heren, samen met de Franse ministers wil ik in deze geest dezeverantwoordelijkheid dragen. Ik weet dat het moeilijk is. Ik weet dat als je fungerendvoorzitter van de Raad bent, je niet de belangen van je land verdedigt, maar die van de Unie.Mijnheer de Voorzitter, voorzitters, ik weet dat we als een team moeten werken in hetbelang van het Europa van de zevenentwintig en ik hoop dat over een half jaar iedereenzal kunnen zeggen: “Europa heeft dankzij uw bijdrage en steun vooruitgang geboekt”.

(Levendig applaus)

De Voorzitter. − Mijnheer de fungerend voorzitter van de Europese Raad, dank u vooruw toespraak. We wensen u gedurende uw hele voorzitterschap moed, vastbeslotenheiden vooral succes toe. Als u succesvol bent, is de Europese Unie namelijk ook succesvolevenals het Europees Parlement. U kunt er zeker van zijn dat het Europees Parlement aanuw kant staat wanneer u uw vastberaden bijdrage levert om de Europese Unie te begeleidennaar een goede toekomst. Het Europees Parlement zal u bij deze taak steunen.

Ik wil eveneens de ministers die u vandaag hebt meegenomen, verwelkomen: BernardKouchner, Brice Hortefeux, een voormalig medelid, en met name uw onderminister vanEuropese zaken, Jean-Pierre Jouyet, die bijna altijd in het Parlement aanwezig is. Ik heet uallen van harte welkom in het Europees Parlement.

(Applaus)

José Manuel Barroso, voorzitter van de Commissie. – (FR) Mijnheer de Voorzitter, fungerendvoorzitter van de Raad, dames en heren, ik ben blij dat ik hier samen met u aanwezig benbij de voorstelling van het Franse voorzitterschap van zes maanden van de Raad en deEuropese Unie. Ik dat dit een voorzitterschap met veel elan en een grote vastbeslotenheidzal zijn, en rijk aan concrete resultaten waar we allemaal naar toe zullen werken. Fungerendvoorzitter, u wilde dat Frankrijk terug zou komen in Europa en dit is zonder twijfeluitstekend nieuws voor ons allemaal.

De Europese burgers en het Europees Parlement, dat hier vandaag vergadert, verwachtenheel veel van het Franse voorzitterschap. Zoals ik op 1 juli tijdens onze vergadering inParijs al heb gezegd, zal de Commissie het Franse voorzitterschap bijstaan en het haarvolledige steun geven om het succes van de Europese Unie tijdens deze zes maanden tewaarborgen. Er zal geen gebrek aan uitdagingen zijn.

De globalisatie is blijvend en de internationale concurrentie wordt steeds moeilijker. Dewereld heeft te maken met nieuwe uitdagingen zoals het gebrek aan fossiele brandstoffenen de klimaatverandering. We moeten nu optreden om gemeenschappelijke oplossingenvoor deze uitdagingen te vinden. Al deze factoren betekenen dat Europa zijn economieënmoet hervormen, zodat het concurrentievermogen wordt vergroot. Ook moeten socialemodellen worden gemoderniseerd en moet er worden geïnvesteerd in onderwijs, onderzoeken innovatie. Europa heeft veel troeven achter de hand, met name als een van detoonaangevende handelsgrootmachten in de wereld. Europa moet echter de moed hebbenom zich aan te passen. Als we bescherming willen bieden, moeten we ons aanpassen. Datis de sleutel.


Het heeft geen zin om te ontkennen dat Europa door een moeilijke fase gaat. Het Ierse“nee”, het wereldwijde economische klimaat, olie- en grondstofprijzen die de pan uit rijzen,de sterke stijging van de voedselprijzen, en dan is er nog de inflatiedruk, die de grootstevijand van de koopkracht is. Inflatie is ook de grootste vijand van sociale rechtvaardigheid,omdat mensen met een laag loon of mensen die van een pensioen moeten rondkomen,het meeste te lijden hebben van een hoge inflatie. Al deze factoren werpen een schaduwover onze economieën en dwingen onze politici, zowel op Europees als op nationaalniveau, om moeilijke keuzes te maken. We moeten deze werkelijkheid recht in de ogenkijken en er met realisme en vastberadenheid mee omgaan.

We zijn zojuist teruggekeerd van de G8-top in Japan. Hier kon ik duidelijk zien dat deinvloed die de Europese Unie heeft, evenals de verwachtingen en de eerbied die we overalter wereld oproepen, in scherp contrast staan met de somberheid die vaak binnen de EUzelf wordt uitgedrukt. Ik kan u vertellen dat de Europese Unie, nu meer dan ooit, buitenEuropa wordt gezien als een positieve en doorslaggevende speler, die een enorme invloedop het wereldtoneel heeft.

Laten we kijken naar twee concrete onderwerpen die bij de G8-top centraal stonden,namelijk klimaatverandering en ontwikkeling. Dit zijn twee kwesties waarbij Europa opwereldwijd niveau het voortouw heeft genomen. De Verenigde Staten hebben zich nuaangesloten bij onze strijd tegen klimaatverandering door onze mening grotendeels teonderschrijven. Ik herinner me dat we vorig jaar in Heiligendamm – president Sarkozywas er toen ook – grote moeite hadden om de Amerikanen en de Russen ervan te overtuigenhet beginsel van verplichte doelstellingen voor 2050 te accepteren. Dit hebben we nubereikt. Dit was mogelijk dankzij onze rol als Europees leider. Als voorzitter van eenEuropese instelling ben ik hier trots op. Het is een succes dat we wederom te danken hebbenaan Europese eenheid.

Het tweede voorbeeld is ontwikkeling, en met name de voedselprijzen die een hoge vluchthebben genomen. Dit is een bedreiging voor alle millenniumdoelstellingen voorontwikkeling. Ook op dit gebied hebben we als een katalysator op kunnen treden dankzijde conclusies van de Europese Raad. Deze was, en ik citeer, “ingenomen met het voornemenvan de Commissie om een voorstel in te dienen voor een nieuw fonds ter ondersteuningvan de landbouw in de ontwikkelingslanden”.

De Europese Commissie zal dit voorstel volgende week aannemen. Ik reken op de volledigesteun van beide takken van de begrotingsautoriteit, zodat Europa in nauwe samenwerkingmet de bevoegde multilaterale organisaties, snel de benodigde hulp kan bieden aan boeren,met name in Afrika. Deze steun is essentieel voor het waarborgen van de “groene revolutie”die Afrika nodig heeft voor zijn stabiliteit en welvarendheid. Zoals u allen weet, is dit ookin het rechtstreekse belang van Europa. Zoals de Europese Raad heeft verzocht, zal onsvoorstel binnen de perken van het huidige financiële perspectief blijven. Onze benaderingbestaat uit het toewijzen van de spaargelden die Europa genereert als gevolg van de stijgingvan de internationale voedselprijzen. Dit gebeurt in het kader van het landbouwsteunbeleidvoor degenen die het hardst door deze stijging zijn getroffen. Overal ter wereld zijn ernood- en rampsituaties. Als u had kunnen horen wat de voorzitter van de Wereldbankheeft gezegd, als u sommige leiders van Afrikaanse landen en andere landen die warenvertegenwoordigd tijdens de uitgebreide vergadering, had kunnen horen praten over dehonger en hongerdood die nu een wezenlijke bedreiging vormen voor een groot aantalmensen in deze wereld, dan zou u begrijpen in hoeverre Europese hulp nodig en onmisbaaris.


(Applaus)

Daarom ben ik van mening dat we wederom een goed voorbeeld kunnen stellen als hetgaat om de solidariteit tussen Europese en Afrikaanse boeren. Dit ter illustratie van het feitdat het gemeenschappelijk landbouwbeleid (GLB) en het ontwikkelingsbeleid samen kunnenen moeten worden toegepast omdat voedselzekerheid, zoals president Sarkozy zojuist alheeft gezegd, een wereldwijd probleem is dat we gezamenlijk aan moeten pakken. Nietalleen, maar samen.

Het klopt dat er zorgen zijn maar, nu meer dan ooit, klopt het ook dat de Europese Unieeen centrale rol speelt bij het wegnemen van deze zorgen. In plaats van alleen maar tedoemdenken – sommigen hebben het zelfs over een mogelijk onomkeerbare achteruitgangin Europa – kunnen we beter de waarde van het concrete en positieve optreden van de EUbenadrukken. Dit is in ieder geval de beste manier om een oplossing te vinden voor deinternationale kwesties, die aan de orde zijn doordat Ierland het Verdrag van Lissabon nietheeft geratificeerd. Hier moeten we een oplossing voor vinden omdat het Verdrag vanLissabon ons effectiever en democratischer kan laten werken, hoewel we dit Verdrag nietmogen gebruiken als excuus om niet onmiddellijk te reageren op de behoeften van onzeburgers.

Europese burgers kijken naar ons voor antwoorden. Het beste antwoord dat we ze kunnengeven is door openhartig met ze in gesprek te gaan en ze te laten zien dat we politiekemoed hebben. Het Franse voorzitterschap heeft deze eigenschappen beide in overvloed.

In een Europa dat terechtstaat, moeten we het bewijs leveren dat Europa werkt. We moetenons concentreren op beleid dat Europa dichter bij zijn burgers brengt en hun dagelijksleven verandert. Meer dan ooit stippelen we nu voor Europa een koers gebaseerd opresultaten uit.

Persoonlijk heb ik er vertrouwen in. Door de prioriteiten van uw voorzitterschap kanEuropa de belangrijkste uitdagingen onder ogen zien en zich tegelijkertijd voorbereidenop toekomstige kwesties.

Ik ben ingenomen met de prioriteit die het Franse voorzitterschap geeft aan de invoeringvan een geïntegreerd beleid inzake energie en klimaatverandering. Fungerend voorzitter,u zei al dat dit de belangrijkste prioriteit van uw voorzitterschap is en we weten hoevastbesloten u bent om deze strategische overeenkomst voor het einde van het jaar af teronden. Dit zou de EU over een jaar een goede uitgangspositie geven bij deonderhandelingen in Kopenhagen. De Commissie zal hieraan haar volledige steun geven,zodat we een ambitieuze en evenwichtige overeenkomst met het Europees Parlement ende lidstaten kunnen bereiken. Ik heb dit als prioriteit voor mijn instelling gesteld, en ik wilde fungerend voorzitter nogmaals bedanken voor zijn onvermoeibare steun voor hetpakket maatregelen inzake energie en klimaat dat door de Europese Commissie isbekendgemaakt.

We moeten ook stappen nemen in de richting van een beleid voor een gecontroleerdeimmigratie naar Europa. Er is eerst een aanpak voor immigratie nodig. In bepaaldebelangrijke economische sectoren heeft een vergrijzend Europa immigratie nodig. Ditmoet samengaan met een goede integratie, zodat we in ons humanistisch Europa trotskunnen zijn op de integratie die we bieden aan degenen die hier echt willen komen om tewerken. De aanname van de “blauwe kaart” onder het Franse voorzitterschap zou eenbelangrijke stap in deze richting zijn.


We moeten echter ook de illegale immigratie aanpakken evenals de uitbuiting die hier vaakuit voortvloeit, met name door vooruitgang te boeken met het voorstel om een straf in testellen voor degenen die illegale arbeiders in dienst hebben. Op dit gebied moeten weeffectief de meeste inspanningen verrichten. We moeten geen dreigementen uiten aan hetadres van de arme arbeiders die alleen maar in Europa willen werken, maar straffen uitdelenaan degenen die hen willen uitbuiten. Deze praktijk is een schande voor Europa. Laat ditduidelijk zijn: we moeten realistisch zijn bij het aanpakken van het probleem van immigratie.

Dames en heren, ik ben er heilig van overtuigd dat ons onvermogen om deze kwestie goeden verantwoordelijk aan te pakken een van de grootste bedreigingen voor Europa vormt.Het immigratieprobleem zal niet worden opgelost door op alle vlakken toegeeflijk te zijn.Dit zou het beste excuus voor extremistische en xenofobische krachten zijn. We moetenillegale immigratie hard aanpakken en tegelijkertijd laten zien dat we grootmoedig enverenigd zijn als het gaat om de integratie van migrantengemeenschappen die willenbijdragen aan de groei en ontwikkeling van Europa. Ik ben van mening dat we hier duidelijkover moeten zijn. We moeten criminaliteit hard aanpakken en tegelijkertijd respect tonenvoor de mensenrechten, die een handelsmerk zijn van de Europese beschaving en onzeplannen voor Europese integratie.

Dit zijn natuurlijk gevoelige kwesties, die gemakkelijk ten prooi kunnen vallen aan polemieken misverstanden. Daarom wilde Commissie met een evenwichtig voorstel komen en heeftzij tien grondbeginselen vastgelegd, zodat we samen vooruitgang kunnen boeken. Ik benzeer ingenomen met het feit dat het Franse voorzitterschap en de Franse ministers vanJustitie en Binnenlandse zaken deze geïntegreerde benadering hebben onderschreventijdens hun informele vergadering in Cannes deze week.

Dames en heren, ik wil u er graag op attenderen dat in Europa, in het Schengen-gebied,waar vrijheid van verkeer een realiteit is, het absurd is om zevenentwintig verschillendesoorten immigratiebeleid te blijven voeren. We hebben een Europees immigratiebeleidnodig.

Onze sociale agenda zit eveneens in de pijpleiding. Er kan geen dynamisch, concurrerendeconomisch model zijn zonder een daadwerkelijke sociale investering om de risico’s vanarmoede, uitsluiting en marginalisatie te voorkomen. Een van de prioriteiten van Frankrijkis de nieuwe sociale agenda die een aantal dagen geleden door de Europese Commissie isbekendgemaakt. Hier ben ik blij mee. Om Europeanen voor te bereiden op de toekomstmoeten we ze kansen geven, toegang tot hoogwaarde diensten, onderwijs engezondheidszorg, en een voortdurende solidariteit. Niemand in Europa mag tussen walen schip vallen. Europa wordt gekenmerkt door kansen en solidariteit.

Dames en heren, de komende zes maanden zullen er veel andere projecten worden gestart.Ik kan ze hier niet allemaal beschrijven maar ik wil graag twee projecten speciaal noemenen dat zijn de projecten voor een Europese defensie en voor de Unie voor het MiddellandseZeegebied, die aanstaande zondag in Parijs zal worden bekendgemaakt. Ik zie deze projectenals twee mogelijkheden voor Europa om zijn rol in de wereld te bekrachtigen. Ook in dezegevallen is het aan ons om deze ambitie te vertalen naar concrete actie.

Ik wens het Franse voorzitterschap van de Raad veel succes. Ze kunnen gedurende dekomende zes maanden, die erg spannend beloven te worden, rekenen op de volledige steunvan de Commissie.


De eerste taak van politici is om uitdagingen onder ogen te zien en hun inspanningen teverdubbelen om deze uitdagingen succesvol het hoofd te bieden.

We kunnen samen heel veel doen. Ik wil vanaf deze plek mijn respect betonen aan de Franseregering voor de inspanningen die zij de afgelopen maanden heeft geleverd door op hethoogste niveau nauw samen te werken met de Europese instellingen. De instellingen, hetvoorzitterschap en de lidstaten moeten allemaal nauw samenwerken. Dit is de sleutel tothet gezamenlijke succes dat we de burgers van Europa verschuldigd zijn. Ik wil mijn respectbetonen aan de toewijding die de fungerend voorzitter hier vandaag opnieuw heeft latenzien om ervoor te zorgen dat de Raad, het Parlement en de Commissie samen concreteoplossingen kunnen vinden voor de concrete problemen waar onze burgers vandaag dedag mee te maken hebben.

Joseph Daul, namens de PPE-DE-Fractie. – (FR) Mijnheer de Voorzitter, fungerendvoorzitter van de Raad, dames en heren, Frankrijk heeft besloten dat zijn voorzitterschapsynoniem zal zijn met politieke inzet.

We hebben politieke inzet nodig om de moeilijkheden met Europese integratie teoverwinnen. De diepst gewortelde moeilijkheid is zonder twijfel het Ierse “nee”, datvanochtend hier is besproken. We moeten onze burgers bij Europa betrekken. Er zijn veelredenen waarom ze twijfels hebben, waaronder angsten die gerelateerd zijn aan globalisatie,stijgende prijzen en veranderingen in traditionele familie- en sociale waarden.

Als we niet iedereen weten te overtuigen dat er alleen op Europees niveau effectief kanworden onderhandeld over belangrijke kwesties zoals veiligheid, klimaatverandering,energie en migratie, kunnen we geen vreedzame toekomst voor ons zien. Europa moet indit opzicht ook sterk genoeg zijn om de belangrijkste regio’s van de wereld, zoals deVerenigde Staten, India, China en Brazilië, te overtuigen.

Het Franse voorzitterschap heeft ook politieke inzet nodig om zijn partners ervan teovertuigen dat het Verdrag van Lissabon ons zal helpen om op een effectievere endemocratischere manier besluiten te nemen over deze gemeenschappelijke kwesties. Deleden van mijn fractie die lid zijn van de Europese Volkspartij, willen graag dat het Verdragtijdens het Franse voorzitterschap wordt geratificeerd door alle lidstaten die dit nog niethebben gedaan. Na een periode van overdenking kijken we er met alle respect naar uit, netzoals we dit hebben gedaan met Frankrijk en Nederland, dat Ierland zijn zesentwintigpartners een oplossing voor de impasse biedt. We vragen iedere lidstaat om niet alleen inzijn eigen belang te handelen maar om verantwoordelijk op te treden. Onze fractie wil dater een eind komt aan dit institutionele debat en we hebben er vertrouwen in dat het Fransevoorzitterschap naar dit doel zal toe werken.

Voorzitters, dames en heren, terwijl wij een beter middel voor besluitvorming in handenproberen te krijgen, stapelen onze problemen zich op. Hierdoor wordt energie opgesloktdie beter zou kunnen worden gebruikt voor het creëren van werkgelegenheid, het verdedigenvan onze belangen en het promoten van ons sociale model en Europa in het algemeen.Zoals ik al zei, hebben we zeker politieke inzet nodig. We moeten er tevens voor zorgendat we de inzet hebben om met een aanpak te komen voor de prioriteiten die de fungerendvoorzitter van de Raad zojuist heeft bekendgemaakt. We moeten dringend optreden omkwesties als klimaatverandering, energie, migratie, voedselzekerheid en defensie aan tepakken.


Als het gaat om klimaatverandering en energie, is het alternatief duidelijk. De enemogelijkheid is dat onze lidstaten ervan overtuigd zijn dat ze voortgang moeten boekenen een voorbeeld moeten stellen in de aanloop naar de top in Kopenhagen, en als dit zo ismoeten we vóór december duidelijke beslissingen nemen om er zeker van te zijn dat onzeinternationale partners hetzelfde doen. De andere mogelijkheid is dat onze lidstaten hebbenbesloten dat er niet dringend hoeft te worden opgetreden, ondanks de verslechterendeklimatologische omstandigheden en onze afhankelijkheid van energie. Ik hoef u nauwelijkste vertellen naar welke kant mijn politieke fractie neigt.

Ook op het gebied van de migratie willen we dat er een einde komt aan deze hypocrisie.Hoewel een aantal landen overal ter wereld al met redelijk bevredigende resultaten eenimmigratiebeleid hebben aangenomen, hebben de meeste van onze landen deze keuzesuitgesteld. Het wordt tijd dat er over dit onderwerp wordt gedebatteerd en dat er eenbeslissing komt, die positief, humaan en verantwoord is. Het concept van het Europeespact inzake immigratie en asiel waarover in oktober wordt gedebatteerd, is een stap in degoede richting. Ik feliciteer de EU-ministers met hun reactie deze week op het concept datdoor Brice Hortefeux is voorbereid. U hebt onze steun, mijnheer Hortefeux.

Ten slotte wil ik het hebben over twee onderwerpen die mij zeer aan het hart gaan en dievitaal zijn voor de toekomst en voor onze onafhankelijkheid: voedselzekerheid en defensie.Ik wil dat we denken aan de minst bevoorrechte mensen, zowel in onze eigen landen alselders in de wereld, waarvoor de stijgende voedselprijzen een wezenlijk probleem zijn. Ikwil dat Europa en het Franse voorzitterschap zich inspannen om hen door deze moeilijketijden heen te helpen.

Als het gaat om defensie, wil ik slechts één vraag stellen: hoe kan Europa geloofwaardigzijn als het geen noemenswaardige defensie heeft? We hebben een defensie nodig om devrede in Europa te waarborgen en om de minst bevoorrechte mensen op deze wereld tehelpen. Onze fractie steunt de inzet van het Franse voorzitterschap om het voortouw tenemen door op deze twee strategische gebieden gedurfde voorstellen aan zijn partnersvoor te leggen.

Dames en heren, Europese integratie is in hoge mate een politieke kwestie. Ik ben ervanovertuigd dat als we dapper genoeg zijn om duidelijke politieke keuzes te maken, onzeburgers Europa weer aantrekkelijk gaan vinden. Ik heb er het volste vertrouwen in dat hetnieuwe voorzitterschap ons hierin zal aanmoedigen. Het in ons aller belang dat we vóórde Europese verkiezingen het vertrouwen van onze burgers winnen.

Martin Schulz, namens de PSE-Fractie. – (DE) Mijnheer de Voorzitter, dames en heren, erzijn aspecten in uw visie, mijnheer Sarkozy, die wij delen en op enkele ervan wil ik meerin detail ingaan. Ik ben blij dat u veilig en gezond uit Japan bent teruggekeerd. We hebbennu opnieuw informatie gekregen over de nieuwe reeks toezeggingen op het gebied vanklimaatverandering en het wordt tijd dat we deze gestand doen.

U noemt het klimaatpakket terecht een prioriteit: het is er een die onze Fractie met u deelt.U zegt eveneens terecht dat individuele staten dit niet zelf kunnen realiseren, tussen tweehaakjes, ook niet de Duitsers en de Fransen door op eigen houtje overeenkomsten inStraubing te sluiten. Er zijn 25 andere landen die hierbij betrokken zijn en daar komt nogbij dat het aan het Europees Parlement is om het uiteindelijke besluit te nemen. We zullenons coöperatief opstellen, maar ontplooi geen tersluikse initiatieven, ook niet met AngelaMerkel, hoe goed dit idee misschien ook lijkt.


Omdat u sport noemde, heb ik vanochtend in de Franse kranten gekeken en mij afgevraagdwat ze vandaag over het bezoek van de heer Sarkozy aan het Europees Parlement zoudenschrijven. Niets! Ze schrijven een heleboel over de Tour de France. Op dit moment draagteen Duitser de gele trui.

(Interrupties)

Ik heb goed naar u geluisterd, mijnheer de fungerend voorzitter van de Raad, toen u hetover andere onderwerpen had, zoals klimaatverandering en in het bijzonder over hetVerdrag van Lissabon. Als we echt willen presteren, hebben we instrumenten nodig. Datplaatst ons voor een dilemma. De burgers willen van ons meer effectiviteit, meertransparantie, meer democratie en zij willen dat de nationale parlementen democratischerworden en meer invloed hebben. Dat is allemaal goed, maar iedere keer als wij prestatieswillen leveren, wordt het benodigde instrument – een herzien verdrag – ons uit de handengerukt.

U hebt gelijk: dit betekent dat we een nieuwe aanpak, een nieuwe start nodig hebben. Wemoeten proberen dit Verdrag van kracht te laten worden. Ik vind het geweldig dat u naarIerland gaat en constructief met het Ierse volk aan de slag gaat. Als ik u een persoonlijketip mag geven, laat dan deze keer Bernard Kouchner maar in Parijs blijven. Ik had de indrukdat zijn vorige bijdragen ons niet bepaald hielpen om de Ieren te overtuigen.

(Applaus, interrupties)

Ik spreek echter over een kwestie waarover onze opvatting volledig tegenovergesteld isaan de uwe. U sprak over vier prioriteiten voor uw voorzitterschap en ik wachtte of er nogeen vijfde kwam. U noemde vervolgens verschillende andere dingen die u belangrijk vond.Geen prioriteiten, alleen andere dingen. Deze “andere dingen” waaronder een sociaalEuropa, zouden een kwestie zijn voor de nationale staten. Ik vind dat een ernstige vergissing.

(Applaus)

Ik wil u zeggen dat wij een andere aanpak van het Franse voorzitterschap verwachten. Eensociaal Europa betekent niet dat we een EU-dienst sociale voorzieningen willen vestigenof dat we EU-kinderbijslag willen invoeren. Een sociaal Europa is iets heel anders: mensenhebben een hele tijd geloofd – en terecht – dat Europa economische vooruitgang mogelijkzou maken. We hebben vijftig jaar eraan gewerkt dat economische vooruitgang in Europaleidt tot meer groei en meer banen, maar ook altijd aan een garantie van meer socialezekerheid.

Steeds meer mensen hebben nu het gevoel dat het juist tegenovergestelde het geval is – datEuropa’s economische vooruitgang ten goede komt aan enkele grote conglomeraten,bepaalde verzekeringsmaatschappijen, hedgefondsen en grote ondernemingen, maar nietaan de bevolking. Het is de taak van de Europese Unie om hun weer het gevoel te gevendat groei in Europa, de economische vooruitgang van dit continent, niet de banken en degrote conglomeraten dient, maar iedere afzonderlijke burger. Als de nationale staten ditmoeten waarborgen, is het aan u als fungerend voorzitter van de Europese Raad om uwcollega staats- en regeringshoofden te vertellen dat zij ervoor moeten zorgen dat niet hetradicalisme van de vrije markt, maar sociale rechtvaardigheid de centrale plaats in hunnationale staten inneemt.

(Applaus)


Ik wil eraan toevoegen dat ons Europees Hof van Justitie iedere dag uitspraken doet. Dezeuitspraken kunnen van invloed zijn op de sociale welvaart in de afzonderlijke lidstaten,zelfs in die mate dat lidstaten geen instrumenten hebben om zich daartegen te verzetten.Daarom hebben wij een sociaal Europa nodig, mijnheer de fungerend voorzitter van deRaad, en daarom verwacht ik dat u zo tegen december van gedachten verandert. Anderszal de Socialistische Fractie in het Europees Parlement u niet kunnen steunen.

Mijnheer de fungerend voorzitter van de Raad, vrees voor sociale uitsluiting leidt totgevaarlijke ontwikkelingen en een zo’n gevaarlijke ontwikkeling dat regeringen die in hetdefensief zijn, geloven dat ze door de jacht op minderheden deze vrees voor socialeuitsluiting kunnen wegnemen. We zien dat op dit moment in een Europese lidstaat. Ikweet niet hoeveel procent van de Italiaanse bevolking wordt gevormd door Roma-kinderen,maar wat ik wel weet is dat er sprake is van een ernstige schending van Europesegrondrechten als een regering zogenaamd om hen te beschermen ze laat registreren doorpolitie-instanties en hun vingerafdrukken neemt.

Uw land, Frankrijk, gaf de Europese internationale gemeenschap haar eerste handvestwaarin grondrechten zijn vastgelegd. De eerste verklaring van de rechten van de mens wasvan uw land. Als president van die republiek maakt u deel uit van de traditie van uw land.Ik vraag u in uw functie van fungerend voorzitter van de Europese Raad uw invloed aante wenden bij de regering van Silvio Berlusconi en haar te zeggen dat Europa eenrechtsgemeenschap is en geen unie van de willekeur.

(Luid applaus)

De Europese Unie staat voor veel belangrijke uitdagingen, maar als we in Europa de socialezekerheid niet kunnen garanderen, zullen mensen zich van Europa afwenden en als ze zichafwenden, zal het Verdrag van Lissabon geen enkele waarde meer hebben; het hele projectzal mislukken. We hebben daarom moed nodig. Ik weet dat u een moedige man bent. Westeunen uw prioriteiten; steun die van ons: een sociaal Europa, klimaatverandering,institutionele hervormingen en mensenrechten. Dan zal uw voorzitterschap een succeszijn.

(Applaus van links)

Graham Watson, namens de ALDE-Fractie. – (EN) Mijnheer de Voorzitter, ik wil tegende fungerend voorzitter van de Raad zeggen dat de Ierse stem tegen het Verdrag diensindrukwekkende voorbereiding op het voorzitterschap problematischer heeft gemaakt.Het heeft ook de zaak van een doelmatig, probleemoplossend Europa sterker dan ooitgemaakt.

De energieen klimaatpakketten worden met de dag urgenter. Het maximeren van de BTWis een zoethoudertje voor de korte termijn: de EU moet haar afhankelijkheid van olie engas verminderen. We moeten veel meer investeren in duurzame energie: op kleine, lokaleschaal om de rekeningen van de huishoudens omlaag te brengen, en op grote schaal, zoalshet benutten van de Mediterrane Unie, om te investeren in de productie van zonne-energiein Noord-Afrika.

Op dinsdag heeft de G8, die de bron vormt van tweederde van CO2-emissie ter wereld, eenuitstootbeperking met vijftig procent als doelstelling aanvaard. Maar de opkomendeeconomieën zeggen terecht dat de lat hoger moet liggen, misschien op tachtig procent,met tussentijdse doelstellingen.


Om de voedselprijzen te stabiliseren hebben we goede ideeën nodig zoals de recenteGLB-hervormingen van commissaris Fischer Boel, geen protectionisme in welkevermomming dan ook. De waarheid is dat mensen zich meer zorgen maken over debenzineprijs en de prijs van een brood dan over de grote doelen van onze Unie. Vandaagmoet niemand zeggen: “Qu’ils mangent de la brioche” (dan eten ze toch luxebroodjes).

De fungerend voorzitter van de Raad vestigt terecht de aandacht op migratie. Maar migratieis slechts beheersbaar als we erin slagen de wanhoop te beteugelen die zovelen ertoe brengtalles te riskeren om hier te komen. Er moeten wegen komen voor legale migratie,maatregelen tegen mensensmokkel en een herziening van ons landbouwbeleid voor eensnelle groei in de landen van herkomst. Het is misschien optimistisch aan het Fransevoorzitterschap te vragen markten te liberaliseren. Maar om veiligheid binnen onze grenzente brengen, moeten we hoop voorbij onze grenzen brengen.

Er is nog een andere manier waarop het Franse voorzitterschap nieuwe paden kan betreden.Frankrijk gaf ons de rechten van de mens. Nu moet Frankrijk voorgaan in de verdedigingdaarvan. Thuis door vaart te maken met de anti-discriminatierichtlijn. In het buitenland:door vrede in de Balkan te verankeren in de toekomst van de Europese Unie; door de Uniein te zetten voor het Middellandse Zeegebied ter verbetering van de mensenrechten inNoord-Afrika; en door eenheid te brengen in onze betrekkingen met Rusland en doorChina’s campagne tegen dissidenten te veroordelen.

(FR) Fungerend voorzitter van de Raad, ga niet naar Peking.Speel in teamverband.

(Applaus)

Voltaire zei eens: “De doden zijn gelijk; het is niet de geboorte, maar alleen de deugd diehet verschil uitmaakt.”

namens de ALDE-Fractie. – (EN)En door het voorbeeld te geven, kan Europa deugd tonenen eisen dat de waardigheid van iedere man en vrouw wordt erkend.

Fungerend voorzitter van de Raad, voor succes moet u werken aan een consensus. U hebthet Parlement, de Raad en de Commissie nodig om een gemeenschappelijke agenda op testellen voor 27 lidstaten en dit Huis. Als we gaan debatteren, moet het over die agendagaan in plaats van over de boodschappers. U hebt zich gestort in een polemiek met depresident van de ECB en met twee commissarissen, maar zij vertegenwoordigen onze Unieen het beleid dat we zijn overeengekomen. Tweedracht zaaien om beter te kunnen heersen,is niet de Europese manier doen. We moeten opkomen voor onze principes, maarsamenwerken om onze gemeenschappelijke doelen te bereiken.

(FR) Mijnheer de Voorzitter, ik weet dat mijn tijd op is, maar geeft u mij nog “soixante petitessecondes pour ma dernière minute” (zestig kleine seconden voor mijn laatste minuut) met CarlaBruni’s echtgenoot.

(Gelach)

namens de ALDE-Fractie. – (EN)Fungerend voorzitter van de Raad, als u opkomt voor uwprincipes en ons samen laat werken aan het bereiken van gemeenschappelijke doelen, alsu dat doet, zullen liberalen en democraten met u samenwerken.

(Applaus)

Cristiana Muscardini, namens de UEN-Fractie. – (IT) Mijnheer de Voorzitter, dames enheren, om de burgers dichter bij Europa brengen is het nodig om Europa een ziel te geven


die de uiteenlopende talen en identiteiten respecteert en de gemeenschappelijke wortelsen waarden opnieuw bevestigt. Dat heb ik in de Europese Conventie voor het nieuweverdrag gezegd en u, fungerend voorzitter van de Raad, hebt zich ingespannen die zielvandaag in uw toespraak tot uitdrukking te brengen.

Zoals Straatsburg een symbool is voor een hernieuwde vrede, zo wappert vandaag deEuropese vlag naast de nationale vlaggen en zou een zichtbare uitbeelding moeten zijnvan het symbool van alle burgers die verenigd zijn door een gemeenschappelijk plan voorverdediging, veiligheid, culturele en economische groei, en van de transparantie van deCentrale Bank. Misschien is dat iets wat we nog missen in het nieuwe Verdrag.

De politiek moet jonge mensen welomschreven doelen geven. Er kan geen economischetoekomst zijn zonder respect voor het milieu en er kan geen respect zijn voor rechtenzonder erkenning van de bijbehorende plichten. We hopen dat het Franse voorzitterschapin zijn doelstellingen het Europees Handvest van plichten opneemt. Democratie en vrijheidzijn gebaseerd op de toepassing van regels. Internet kan geen instrument zijn voorterrorisme, kinderhandelaren en aansporingen tot geweld. We moeten de wetgeving vanonzen landen harmoniseren, over onderwerpen als immigratie en bescherming vanminderheden tot energie en gepaste vooruitgang.

Een nieuw Europa voor een nieuwe relatie met Afrika. Niet alleen groene certificaten ofhandel, maar wederzijdse groei, gezamenlijk deelnemen aan het Euro-Mediterrane project;we moeten denken aan terroristische haarden in Mogadishu en de gewelddadigheden inZimbabwe die de ontwikkeling van democratie verhinderen. Er is veel aarzeling in de EU:we vragen de Raad om “made in” goed te keuren zodat de internationale handel duidelijkeregels krijgt.

De strijd tegen vervalsingen en onrechtmatigheid is een economisch probleem, maar hetbeïnvloedt ook de gezondheid van onze burgers. Kleine en middelgrote ondernemingenbezitten een culturele waarde die bescherming verdient. We bieden het Fransevoorzitterschap onze loyale steun aan, zodat hoop een werkelijkheid wordt die gedeeldwordt door de burgers. Door steun te geven aan de ontwikkeling van wetenschappelijkevorderingen in de bestrijding van zeldzame ziekten kunnen we misschien ook deendemische antipathie van onze intelligente vriend Schulz tegen premier Berlusconibestrijden.

Daniel Cohn-Bendit, namens de Verts/ALE-Fractie. – (FR) Mijnheer de Voorzitter, uwEuropees voluntarisme, uw ambitie voor Europa is een uitdaging die we delen in de Fractievan de Groenen/Vrije Europese Alliantie. Ik zou zelfs zeggen met een parafrase op een lieddat u kent: “het is een drug waar we allemaal aan verslaafd zijn.”

Maar er is een ding dat ik graag wil zeggen. Zijn we ambitieus genoeg zijn om op het eneogenblik te zeggen dat we het klimaatpakket moeten aanvaarden, en dat we het volgendeogenblik door de knieën gaan voor de lobby van de Duitse automobielindustrie, dan hebbenwe verloren omdat iedereen gaat zeggen: “Vergeet ons niet”. Dit is het probleem. We kunnenniet klagen over benzine die te duur is en toch tegelijkertijd de auto-industrie toestaanbenzinezuipende voertuigen te bouwen. We kennen nu al vijftien jaar de technologie omenergie-efficiënte auto te bouwen, maar omdat er geen regels zijn die fabrikanten dwingenom dit te doen, betalen klanten nu voor benzine de prijs zoals die is. Dat is de hardewaarheid; zo lopen de dingen.



U noemt het Europees Pact inzake immigratie en asiel. Laten we het dan over het EuropeesPact inzake immigratie en asiel hebben. Start een dialoog over legale emigratie, laat hetEuropees Parlement deelnemen op basis van de medebeslissingsprocedure, zodat we eenecht politiek debat hebben, een echt democratisch debat. Ik heb er genoeg van, mijnheerDaul, want als we over emigratie praten, zijn we na vijftien seconden aan het praten overillegale immigratie, de dreiging van immigratie. Als Europa is wat het vandaag is, dankthet dit aan de mannen en vrouwen die dit met ons hebben gebouwd. Dat is de waarheid.


Met alle respect, ik ben geen engel, maar we hebben een huis zonder deuren gebouwd.Mensen komen door de ramen naar binnen. Ik zeg u: “Laten we de deuren opengooienzodat mensen Europa binnen kunnen komen. Dan zullen we beslissen wat we doen methen die illegaal binnenkomen.” U zegt tegen ons: “We hebben geschoolde werknemersnodig”, maar tegelijkertijd zendt Europa ieder jaar tienduizenden studenten naar huis diehier kwamen studeren. Laat ze hier blijven; zij zijn geen illegale immigranten.

Nu wat de punten betreft waarvan u zegt dat de sociale dimensie niet tot Europa’s taakbehoort. Fungerend voorzitter van de Raad, u zult Europeanen niet beschermen tenzij wesamenwerken om de sociale en fiscale dumping te bestrijden. We hebben Europeanennodig die dit probleem onder ogen zien. We moeten dit een halt toeroepen en we steunenu hierbij. Moeten we een discussie voeren met de Centrale Bank? Laten we dan een discussievoeren. Moeten we een discussie voeren met de Ieren? Laten we discussiëren. We moetenophouden met te stellen dat de sociale dimensie geen deel uitmaakt van de opdracht vanEuropa. Dit kan zo niet doorgaan.


Ik wil nu naar de kwesties gaan waarover we diep verdeeld zijn. U gaat naar China om deopening van de Olympische Spelen bij te wonen met de Chinese president. U gaat bij deopening van de Olympische Spelen een broodje eten met de Chinese president. Ik hoopdat u ervan geniet! Eet smakelijk! Zelf zal ik denken aan alle gevangenen die wegrotten inChinese gevangenissen. Ik zal denken aan al degenen die zijn gearresteerd. Ik zal denkenaan al degenen die in Tibet slecht worden behandeld. U had een gouden kans om deEuropese waarden van democratie en vrijheid te verdedigen door te zeggen: “Ik zal deopeningsceremonie van de Olympische Spelen, deze maskerade van de Chinesecommunistische partij niet bijwonen.” Dit is wat we willen horen.


Als u uw memoires gaat schrijven, zult u betreuren wat u hebt gedaan. U zult dit betreuren,omdat de mensen die deze onschuldige burgers opsluiten tegen hen zullen zeggen: “Julliezien het, we kunnen doen wat we willen; de westerse wereld is het alleen om onze marktente doen.” Mijnheer de Voorzitter, het is een schande, het is beneden alle peil om naar deopening van de Olympische Spelen te gaan.


Francis Wurtz, namens de GUE/NGL-Fractie. – (FR) Mijnheer de Voorzitter, fungerendvoorzitter van de Raad, voorzitter van de Commissie, ik wil in mijn toespraak de aandachtrichten op de tweevoudige aard van dit Franse voorzitterschap, namelijk een onbetwistbaarsterke kant en een al te duidelijke zwakke kant.


Zijn sterke kant in verhouding tot de gebruikelijke kopstukken van de Unie is dat hetvoorzitterschap niet zegt dat Europa het goed doet en dat het volgens dit stramien moetdoorgaan wanneer een toenemend aantal Europeanen van mening is dat het slecht gaaten dat er dingen moeten worden veranderd. Allemaal prima, maar hoe nu verder? Hier ligthet probleem. Welke conclusies trekt u, mijnheer de fungerend voorzitter van de Raad, uitdeze schijnbare helderheid over de legitimatiecrisis die de Unie vandaag ervaart, in hetbijzonder in relatie tot haar economisch model en haar handelswijze?

U bevestigt dat u de bezorgdheid van de Europeanen over de Unie wilt begrijpen enrespecteren, maar u oefent druk uit op de Ierse bevolking om terug te komen op haarbesluit, toen zij, evenals de Fransen en de Nederlanders, alleen maar vertolkte wat miljoenenandere Europeanen denken. U bekritiseert terecht de manier waarop de Europese CentraleBank de euro vanuit haar ivoren toren beheerst, maar u beveelt nooit aan om de statutenopnieuw te onderzoeken die al deze bevoegdheden verlenen en de bank zelfs deze taaktoekennen.

U verklaart over het onderwerp immigratie dat u “onze waarden dient”, maar u gaf steunaan de schandelijke richtlijn, die verketterd werd door de Hoge Commissaris voorMensenrechten van de VN, door alle mensenrechtenorganisaties en door Europese kerken,juist omdat deze essentiële menselijke waarden schendt. U negeert de sociale kwestie –waarvan u zegt dat die de uitsluitende verantwoordelijkheid van de lidstaten moet blijven– maar u zegt niets over het Europees Hof van Justitie die uitspraak op uitspraak doet endaarbij de verschillende sociale modellen binnen de Unie met elkaar laat wedijveren enzichzelf baseert op de artikelen 43 en 49 van het Verdrag.

U zegt dat u niet houdt van het imago van de “Poolse loodgieter”. Ik ook niet. Dit is eenuitdrukking die is gemunt door populistisch rechts en op de televisie populair is gemaaktdoor mijnheer Bolkestein. Ik zeg: “Welkom aan arbeiders uit alle landen” op gelijke basisop alle terreinen.

(Applaus van links)

Dit is precies wat het huidige Europese recht verbiedt. Fungerend voorzitter van de Raad,mag ik u eraan herinneren dat volgens de Commissie in Nedersaksen voor hetzelfde werkop dezelfde bouw een werknemer van een andere lidstaat de helft van het minimumloonontvangt dat een Duitse werknemer betaald krijgt. Dit is iets wat we niet willen. Weet uwat een man die niet van populisme kan worden beschuldigd, namelijk John Monks,secretaris-generaal van het Europees Verbond van Vakverenigingen, vindt? Hij beschouwtdeze besluiten als “behoorlijk problematisch” omdat zij “het primaat van economischevrijheden boven de grondrechten en het respect voor het arbeidsrecht” verordonneren.Wat is uw antwoord daarop?

U stelt dat u een “Europa dat beschermt” wilt bouwen, maar we horen geen kritiek van uop al die structurele maatregelen die het bestaan van Europeanen onzeker maken: deverplichting van openbare nutsbedrijven om te concurreren; de druk van het Stabiliteitspactop lonen en sociale uitgaven en het aantal door de Commissie opgestelde en door de Raadgoedgekeurde “richtsnoeren” dat u in uw eigen land ijverig toepast.

Ik noem richtsnoer nr. 2: de hervorming van pensioen-, sociale zekerheids- engezondheidsstelsels. Richtsnoer nr. 5: flexibiliteit op de arbeidsmarkt. Richtsnoer nr. 13:het wegnemen van wettelijke, commerciële en andere belemmeringen voor de mededinging.En ik heb ze niet eens allemaal genoemd.


Door de herziening van het standpunt van Frankrijk – en Italië – kon de Raad verder gaandan de verplichtingen die hij zich heeft opgelegd door in te stemmen met eenontwerprichtlijn waarin een 65-urige werkweek wordt toegestaan. Hiermee wordt Dickenstot de nieuwe vader van Europa gewijd!

Een laatste opmerking, mijnheer de fungerend voorzitter van de Raad: dit weekend hebtu ten overstaan van uw Europese gasten – de Voorzitter van het Parlement, de voorzittervan de Commissie en ten overstaan van 2 000 Franse zakenlieden van de rechtervleugel –uw toespraak besloten met woorden die door de vakbeweging in haar geheel als een heelonverstandige aansporing werd geïnterpreteerd door te verklaren dat als er een stakinggaande is, het Franse volk er zelfs niet langer aandacht aan schenkt. De dag na dezebelangrijke gebeurtenis verklaarde uw minister van onderwijs dat dit “een manier (was)om onze Europese partners gerust te stellen in aanwezigheid van de meest aanzienlijkenonder hen.” Welnu, als u de vakbonden moet beledigen om de Europese leiders gerust testellen, wordt het absoluut tijd voor verandering in Europa.

(Applaus van links)

Philippe de Villiers, namens de IND/DEM-Fractie. – (FR) Mijnheer de president vanFrankrijk, in het dagelijks leven moeten mensen in Europa helaas omgaan met desastreuzegevolgen van het beleid van de Europese autoriteiten in Brussel en Frankfurt. De mensenin Europa zien steeds meer dat al hun invloed door hun vingers glijdt en dat hun vrijhedenworden afgepakt of het nu gaat om koopkracht, een dure euro, genetisch gemodificeerdeorganismen, belastingen, visserij, een gebrek aan handelsbescherming, immigratie of zelfsvoetbal, zoals u dat zelf zo-even noemde. Alles glijdt hen door de vingers en ik zou zeggen,mijnheer de president van Frankrijk, fungerend voorzitter van de Europese Unie, dat allesdoor uw vingers glijdt. U hebt het zelf gezegd, u noemde het kritiek. Wel, het is hoog tijdom te handelen en uw daden op uw woorden af te stemmen.

Zo-even bekritiseerde u het gebrek aan voorliefde voor de Gemeenschap en daarin hebt ugelijk. Maar laat ik u eraan herinneren dat die voorliefde werd weggenomen door deOvereenkomst van Marrakesh die u goedkeurde, en niet door het Verdrag van Lissabondat u hebt opgesteld.

U betreurde de onverantwoordelijkheid van de Centrale Bank en u vroeg om daarover eendebat te beginnen. Wij, wij vragen om beslissingen. Misschien mag ik u eraan herinnerendat deze onafhankelijkheid van de Centrale Bank, deze onverantwoordelijkheid die weiedere dag aan het werk zien, werd geregeld en geformaliseerd in het Verdrag van Maastricht.U betreurt het dat het Verdrag van Brussel heeft gezorgd voor een verlaging van debenzinebelasting, maar dat is gewoon een uitvloeisel van de Verdragen van Nice enAmsterdam die u langs parlementaire weg hebt geratificeerd.

Om kort te gaan, u klaagt vandaag en elke dag over de gevolgen van wat u dagelijksaanmoedigt, met andere woorden, het ontnemen van de bevoegdheden van de staat tenbate van postdemocratische fora gevormd door ambtenaren, bankiers en rechters. Uwvoorzitterschap van de Europese Unie biedt een historische kans om Europa weer in dejuiste richting te krijgen, een Europa dat geworteld is in de vrijheid van de naties en dat dedemocratie eerbiedigt. Daarom vragen we u recht te doen aan de stem van het Ierse volken het Verdrag van Lissabon voor dood te verklaren. Het is het niet het Europese volk datzich met Brussel moet verzoenen, het is Brussel dat zich met het Europese volk moetverzoenen!


(Applaus van de eigen fractie)

Jean-Marie Le Pen (NI). – (FR) Mijnheer de fungerend voorzitter van de Raad, u bekleedtnu voor een termijn van zes maanden, roulerend en kortstondig, het fungerendvoorzitterschap van de Europese Unie. Anders dan de meerderheid van de Franse kiezershebt u zich een vlijtige pro-Europeaan getoond. U ging zelfs zover dat u de Constitutie, diehet Franse volk samen met de Nederlanders in 2005 verwierp, opnieuw in een nauwelijksgewijzigde vorm als Verdrag van Lissabon presenteerde. Helaas, stuitte uw plan af op dewil van het Ierse volk.

Het Verdrag van Lissabon is daarom nietig, ondanks alle kunstgrepen die worden gezochtom de wil van de regerende hofkliek, die euroglobalisering aanhangt, op te leggen aan deEuropese bevolking.

Als jong parlementslid stemde ik in 1957 tegen het Verdrag van Rome, dat de eerste stapwas in het proces dat moest leiden tot de Verenigde Staten van Europa, aldus Monnet enCoudenhove-Kalergi die naast anderen tot de initiatiefnemers behoorden. Deze toren vanBabel die alleen kan worden gebouwd op de ruïnes van de naties, en in de eerste plaats vanmijn vaderland Frankrijk. Sindsdien ben ik een resolute tegenstander.

Ons wordt verteld dat globalisering overal fundamentele veranderingen teweeg brengt endat we daaraan moeten toegeven. Maar in werkelijkheid winnen overal in de wereld denaties aan kracht gesteund door fervent patriottisme, behalve in slechts één gebied – Europa.Daar worden de naties en de vaderlanden prijsgegeven, ontmanteld en gedemoraliseerdten voordele van een plan dat geen kracht en geen identiteit bezit, terwijl golven buitenlandseimmigranten steeds vaker binnenvallen en de opstelling van onze economische grenzenons uitlevert aan de ongebreidelde concurrentie van de rest van de wereld.

Geen enkele belofte aan de Europese bevolking om het verlies van haar onafhankelijkheid,soevereiniteit, identiteit en cultuur te aanvaarden, is nagekomen: groei noch volledigewerkgelegenheid, noch welvaart, noch veiligheid. Gevoelens van ongerustheid overheersen,terwijl we staan aan de rand van een systeemcrisis: energie, voedsel en financiële crises. Inde tussentijd is het waar dat het mediacircus zal doorgaan. Gisteren het Europeeskampioenschap voetbal, tennis op Roland Garros, morgen de Olympische Spelen in Peking,en vandaag de miraculeuze saga van een icoon, Ingrid, die lacht, huilt, bidt en komt en aanuw broederlijke arm loopt!

In uw wens om een bevrijder te zijn, raakte u betrokken in de onderhandelingen met deterroristen van de FARC, maar noch u, noch de heer Chavez hebben de Columbiaansesenator mevrouw Betancourt bevrijd. Het was president Uribe die met vasthoudendheid,tegen de algemene beweging van de mondiale progressieve stroming, een beslissendeoverwinning op het criminele terrorisme behaalde. U deed herhaaldelijk vruchtelozepogingen en u ging zelfs zo ver om overlopende communistische terroristen van de FARCvoor asiel uit te nodigen naar Frankrijk; maar tegen wie beschermt u ze? Tegen presidentUribe, de democraat? Nu u zo ver bent gegaan, waarom niet de Taliban, Hezbollah of deTamil Tijgers? U bent de amphisbaena die Caesar zo dierbaar was. Twijfel er niet aan,mijnheer de fungerend voorzitter van de Raad, dat al uw talenten in het orkestreren vande media niet voldoende zullen zijn om alle dreigende gevaren af te weren waarmee u voorhet eind van het jaar zult worden geconfronteerd.

Ons Europa is een schip dat uit de koers raakt, dat vecht tegen de wind en golven, de enigeregio in de wereld die opzettelijk de eigen politieke en morele structuren heeft ontmanteld,


die geen grenzen heeft en geleidelijk wordt overspoeld met massale immigratie die nogmaar net begonnen is! Economisch geruïneerd door ultraliberalisme, sociaal verarmd,demografisch verzwakt, zonder geest en verdedigingsmacht, is Europa gedoemd in hetbeste geval een protectoraat van de VS te worden, en in het ergste geval gedoemd totonderwerping aan de islam. Het wordt hoog tijd om de fatale illusie van federalisme op tegeven en een Europa van de naties te bouwen dat verenigd is door concretere allianties dieongetwijfeld bescheidener zijn, maar wel effectiever. De tweevoudige mislukking van deConstitutie en het Verdrag zou als een waarschuwing moeten dienen. De Europeanenwillen deze projecten niet en ze staan niet toe dat ze worden opgelegd, omdat ze niet willensterven.

(De spreker wordt door de Voorzitter onderbroken)

Nicolas Sarkozy, fungerend voorzitter van de Raad. – (FR) Dames en heren, ik dank u vooruw toespraken.

Ik bedank allereerst de heer Daul, voorzitter van de Fractie van de Europese Volkspartij(christendemocraten) en de Europese democraten voor zijn steun en die van zijn Fractievan onschatbare waarde zal zijn voor het Franse voorzitterschap. Ik ben het eens met uwanalyses en u begrijpt dat ik niet op elk van de punten zal terugkomen, hoewel ook uwbetrokkenheid bij een defensiebeleid volkomen noodzakelijk is.

Mijnheer Schulz, laat ik u zeggen dat ik het gevoel van verantwoordelijkheid in uw toespraakwaardeer. Evenals met de heer Daul hebben wij elkaar ontmoet en discussies met elkaargevoerd en er zijn geen geheimen. Democratie mag geen schimmenspel worden. Het moetons de mogelijkheid bieden onze ideeën te vergelijken en te komen tot een compromis. Ukunt er zeker van zijn dat, evenals in het geval van de heer Daul, het Franse voorzitterschapde steun van de Socialistische Fractie in het Europees Parlement en uw steun waardeert inzaken waarover we consensus hebben. Bovendien zie ik niet in waarom ik zou zeggen datdeze steun mij minder goed uitkomt omdat deze afkomstig is van de voorzitter van deSocialistische Fractie of waarom u zou moeten zoeken naar meningsverschillen met hetvoorzitterschap onder het voorwendsel dat ik niet van dezelfde politieke kleur ben als u.

Laat ik zeggen dat wat betreft het energieen klimaatpakket ik me heel goed ervan bewustben, en ik zeg dit ook tegen de heer Daul, dat het Parlement het laatste woord zal hebben;maar beter nog, het is niet alleen een kwestie van het laatste woord. Het is een beroep ophet Parlement om druk uit te oefenen op de lidstaten die niet dezelfde ambities hebben alshet Parlement, de Commissie en het voorzitterschap. Ik zou niet willen zeggen, mijnheerSchulz, dat u het laatste woord zult hebben. Ik zeg dat uw betrokkenheid absoluutdoorslaggevend is.

Ik wil ook graag tegen de heer Cohn-Bendit zeggen dat er geen sprake is van het op deknieën gaan voor iemand, of dat nu de Franse, Italiaanse of Duitse auto-industrie betreft.Waarom juist de Duitse industrie als doelgroep kiezen? In dit geval moet de fungerendvoorzitter van de Raad rekening houden met de legitieme belangen van elk van de lidstaten.Het gaat erom dat we niet wijken voor de industriële lobby, terwijl we hen billijkevoorwaarden bieden. En dat duidelijk uitleggen dat we het energieen klimaatpakketbeschermen, niet betekent dat we naïef zijn.

Met andere woorden, mijnheer Cohn-Bendit, als we een planetair evenwicht willen bereiken,wil ik niet graag ervan beschuldigd worden dat ik bepaalde verhuizingen van diensten zouaanmoedigen. Er is geen sprake van het respecteren van het milieu en het accepteren van


verhuizingen; er is sprake van het respecteren van het milieu en het weigeren vanverhuizingen. Iedere andere gedachtegang is tot mislukking gedoemd. Als u de lidstatenvraagt te kiezen tussen milieu en groei, plaatst u ons voor een dilemma. Duurzameontwikkeling en respect voor het milieu zijn factoren voor economische groei. Daaromzult u, mijnheer Cohn-Bendit, mij niet kwalijk nemen dat ik deze keer de voorkeur geefaan de analyse van de heer Schulz of de heer Daul boven die van u.

Welnu, mijnheer Schulz, laten we het hebben over wat u een geschilpunt noemde. Ik geloofdat dit niet het geval is. Ik wil u ook zeggen dat Europa niet verantwoordelijk is voor hetfeit dat onze Duitse vrienden er niet in geslaagd zijn een akkoord te bereiken over eenminimumloon, maar dat het Duitse politieke debat u een minimumloon heeft doenweigeren. Zadel Europa niet op met de verantwoordelijkheid voor een sociale mislukkingdie te wijten is aan het nationale politieke debat!

In dit geval past het mij niet als fungerend voorzitter van de Raad een oordeel te geven. Ikzou gewoon willen zeggen: “Mijnheer Schulz, vraag ons niet de problemen op te lossendie u als Duitsers niet in staat bent onder elkaar op te lossen.” Ik wil eraan toevoegen datwe in Frankrijk op het punt van sociale aangelegenheden veel belang hechten aan hetminimumloon. Wat zou harmonisatie op sociaal terrein betekenen? Jullie Duitsers hebbeneen minimumloon verworpen. Wij Fransen willen ons minimumloon behouden.Harmonisatie op sociaal terrein zou dus betekenen dat wij ons minimumloon moetenafwijzen, omdat de Duitsers dat niet hebben. Ik wijs deze sociale teruggang af, ook uit naamvan mijn Europees ideaal. Ik bedank mijnheer Schulz dat u mij toestaat mijn socialebetrokkenheid te verduidelijken.

Aan de andere kant, mijnheer Schulz, voeg ik eraan toe dat u geheel terecht aan de ordestelt de zedelijke verheffing van het financieel kapitalisme, de regels die worden toegepastdoor de kredietbeoordelingsbureaus en het volstrekt laakbaar gedrag van sommige vanonze financiële instellingen. Ik wil daar nog iets over zeggen: in al onze landen zijn erdirecteuren van grote banken die politici de les willen lezen over de strengheid waarmeestaatszaken zouden moeten worden behandeld.

Al we kijken naar wat er in een aantal grote particuliere banken gebeurt, zou ik zeggen datdegenen die beleerden erg slecht op dreef waren en dat ze zich nu er op moetenvoorbereiden dat ze zelf les de les gelezen krijgen. Ik wil eraan toevoegen, mijnheer Schulz– ik zeg dit onder het waakzaam oog van de heer Watson – dat ik tegenstander vanprotectionisme ben. Ik ben vóór vrijheid, maar we kunnen niet langer doorgaan in eenwereld waar geen regels zijn, waarin kredietbeoordelingsbureaus kunnen doen wat zewillen, waarin een aantal financiële instellingen miljarden euro’s in enkele secondenverdienen door op de beursvloer te speculeren.

Het Europa dat wij willen – en het Franse voorzitterschap zal over dit onderwerp voorstellendoen, mijnheer Schulz – voorstellen voor verordeningen waarbij ethische normen wordengesteld aan financieel kapitalisme, omdat we zien dat de redenen voor de stagnatie van demondiale groei het afgelopen jaar zijn gelegen in de subprimecrisis en de vertrouwenscrisisbinnen de financiële instellingen, die doen wat ze willen en wanneer ze dat willen, namelijkgeld lenen aan iedereen onder elke voorwaarde. Als Europa enige betekenis heeft, moethet enige orde aanbrengen in de norm dat alles is toegestaan. Ik wil tegen de heer Schulzzeggen dat ik het volkomen met hem eens ben.

Met betrekking tot het Europees pact inzake immigratie zeg ik tegen de heren Schulz enCohn-Bendit dat het Franse voorzitterschap het Europees Parlement erbij zal betrekken.


Dit is de beste manier om excessen te vermijden. Mijnheer Schulz, u sprak over de excessen,die in een land aan de orde van de dag zijn – het past mij niet de naam te noemen – maarals we allemaal eens zijn over een minimumcorpus voor de kosten, zullen die excessenwaarop uw wijst, niet langer plaatsvinden. En mijnheer Cohn-Bendit, ik weet zeker dat deheer Daul daarmee zou instemmen, waarom zou het Europees Parlement hier niet bijbetrokken zijn? Ik weet niet zeker of het institutioneel mogelijk is.

(Onverstaanbare interruptie van de heer Cohn-Bendit)

Mijnheer Cohn-Bendit, ik ken uw edelmoedigheid. In het algemeen bent u niet zuinig methet geven van advies, vooral niet naar mij toe. Als ik al aan een bescheidenheid als de uwezou lijden, zou ik dit advies niet nodig hebben. Ik wist dat er unanimiteit was vereist, maarlos daarvan heb ik geen unanimiteit nodig om tot het Europees Parlement te zeggen datde kwestie van de immigratie van voldoende belang voor een politieke discussie waarbiju betrokken bent, ook voordat er een Verdrag van Lissabon is of enige wijziging daarvan.Ik ga een politieke verplichting aan en ik kom met Bernard Kouchner en Brice Hortefeuxom het pact aan u te presenteren en met u te bespreken. We zullen met de Voorzitter vanhet Parlement en misschien met het presidium de voorwaarden bekijken over hoe u wiltdat wij ons opstellen.

Mijnheer Watson, problemen bieden een unieke kans. Dat is zeker het geval als men totpresident van een land wordt gekozen en gedurende zes maanden de verantwoordelijkheidvoor het voorzitterschap van de Unie heeft. Als iemand niet van problemen of moeilijkhedenhoudt, kan hij maar beter geen Europeaan worden en zich met politiek bezighouden.Persoonlijk denk ik dat deze moeilijkheden een unieke kans vormen. Weet u waarom?Omdat ze ons een kans bieden om boven ons nationale egoïsme en onze partijdigevooroordelen uit te stijgen.

Als alle dingen vlekkeloos zouden zijn gegaan, was mijn optreden voor het EuropeesParlement niet noodzakelijkerwijs beter verlopen. Want het is een jaar voor de verkiezingenen als u de wind in de rug hebt en alles goed gaat, denkt iedereen aan zijn eigenpartijbelangen of nationale belangen. Maar ik geloof dat hier in hoofdzaak de grotemeerderheid van de Europarlementariërs Europeaan is en zich terdege bewust van de ernstvan de situatie. Iedereen moet zich inspannen. Ik weet niet zeker of zelfs u mijnheer Schulzen u mijnheer Cohn-Bendit uit respect voor het Franse voorzitterschap zo open zoudenzijn geweest als de dingen wat gemakkelijker zouden liggen. Persoonlijk denk ik dat dezemoeilijkheden een unieke kans vormen.

Er is een punt, mijnheer Watson, waarin ik duidelijk een vergissing heb gemaakt. Ik zoulanger over het Europese energiebeleid hebben moeten praten. Een aantal van u draagtspeciale T-shirts omdat u tegen een bepaald soort energie bent. Ik respecteer u. Anderenhebben andere keuzes gemaakt. Maar er is een kwestie die ons allemaal zou kunnenverenigen, en dat is dat we een Europees energiebeleid hebben met transparantie over devoorraden en gezamenlijk onderzoek naar zonne-energie, fotovoltaïsche energie, bio-energieen hydraulische energie. Neemt u me niet kwalijk dat ik dat niet in mijn openingstoespraakheb gezegd, maar de formulering van een energiebeleid – niettegenstaande onze verschillenover nucleaire energie, niettegenstaande deze verschillen – zal een prioriteit zijn voor hetFranse voorzitterschap. Ik denk niet dat voorzitter Barroso er bezwaar tegen heeft dat ikdit zeg, het is evenzeer zijn prioriteit. Het is ook een kwestie waarin we geen tijd mogenverliezen.


Ik wil ook tegen de heer Watson zeggen dat ik geen protectionist ben. Ik ben het nooitgeweest en ik zal het ook nooit worden. Maar u, liberalen, u moet ook aan iets denken: westellen onze grenzen open en dat is in ons voordeel. Maar tegelijkertijd kunnen anderenons niet vragen hier dingen te doen die zij niet accepteren als we die bij hen zouden doen.China, India, Brazilië en Mexico – de grote opkomende landen – kunnen niet zeggen: “Openuw grenzen, verlaag uw subsidies, maar thuis doen wij wat we zelf willen.” Dat is geen vrijehandel en daarmee bewijzen we hun geen dienst. Evenals als het houden van zijn land geennationalisme is, zo is het willen van reciprociteit en bescherming geen protectionisme.Men kan zowel voorstander van vrije handel zijn als een evenwicht in die vrije handelwillen scheppen.

Mijnheer Watson, we zullen er nog eens over moeten praten. Sommigen leggen de nadrukop protectie, anderen op vrijheid. Misschien ontmoeten we elkaar halverwege.

Tot slot wil ik u feliciteren, mijnheer Watson. Ik denk dat we onze smaak als het omchansons gaat, dezelfde is.

(Gelach)

Ik zal uw waardering aan de betrokken persoon overbrengen en ik ben ervan overtuigddat ze haar nieuwste cd voor u, mijnheer Watson, zal signeren. Even goede vrienden!

(Gelach)

Mijnheer Cohn-Bendit, ik heb al veel van uw vragen beantwoord. Ik wil twee onderwerpenbespreken. Het eerste is de kwestie van studenten. Dat is een uiterst belangrijke zaak.Natuurlijk moet Europa zich openstellen voor opleiding van de elites van de hele wereld.Ik denk er zelfs al langer over dat openstelling voor de opleiding van de elites van de helewereld betekent dat zij toegang hebben tot onze universiteiten en tegelijkertijd dat we hunde mogelijkheid bieden de eerste beroepservaring op te doen. Ik denk met name aan artsen.Maar we moeten ervoor waken, mijnheer Cohn Bendit, dat we niet de derde wereld van deelites beroven. In Frankrijk zijn er, en laat u daar uw gedachten over gaan, meer Beninerartsen werkzaam dan in Benin zelf. Ik denk dat Benin zijn elites nodig heeft. Er is geensprake van het weigeren van immigratie als we weigeren de derde wereld van de elites teberoven. We zullen dit debat niet in enkele minuten uitputtend behanelen. Ik ben u dankbaarvoor de wijze waarop u dit ter sprake bracht, maar u moet begrijpen dat het onderwerpeen diepgaander debat verdient en geen karikatuur. Het is niet de kwestie van edelmoedigemensen aan de ene kant en harteloze mensen aan de andere kant. Er zijn staatslieden,mannen en vrouwen, die de beste oplossing proberen te gaan vinden.

Ik wil nu graag iets zeggen over China, een uiterst belangrijk en uiterst moeilijk onderwerp.Mijnheer Cohn-Bendit, evenals iedereen hier hoorde ik de emotie in uw stem, dat strekt utot eer, en ik wil u wel zeggen dat ik uw gevoelens deel. Ik wil trouwens ook tegen de heerWatson zeggen, die mij vroeg een teamspeler te zijn, dat dit precies is wat ik heb gedaan.Als fungerend voorzitter van de Raad heb ik alle lidstaten geconsulteerd om te weten tekomen wat hun mening is en of een van hen gekant is tegen mijn deelname. Straks zal ikde inhoud schetsen, maar eerst spreek ik over de vorm. Ik heb van alle lidstaten huninstemming gehad om de Olympische openingsceremonie bij te wonen. Zoals u weet, ishet een lastig onderwerp, dat we zeer zorgvuldig moeten aanpakken, omdat we ons nieteen vergissing kunnen veroorloven.

Maar mijnheer Watson, u verzoekt mij een teamspeler te zijn. Ik wil dat u weet dat ik allelidstaten hierover heb geconsulteerd. Geen van hen was gekant tegen mijn deelname en


op dit moment hebben dertien van hen gezegd de openingsceremonie te zullen bijwonen.Dat is geen reden, mijnheer Watson. Het is eenvoudigweg een antwoord op de kwestie vanhet zijn van teamspeler.

Laten we nu tot de kern van de zaak komen. Ik begrijp degenen die zeggen dat Europeanenniet de Olympische openingsceremonie in Peking zou moeten bijwonen. Iedereen heefthet recht op een standpunt over de beste manier om op te komen voor de mensenrechten.Ik moet hen respecteren die stellen dat we de ceremonie moeten boycotten. Maar ik denk– en ik geloof dat deze mening moet worden gerespecteerd omdat ze respectabel is – datwe niet door het vernederen van China voortgang zullen maken met het onderwerpmensenrechten, maar door een openhartige en directe dialoog. Ik zou zelfs dit willenzeggen: ik vind niet dat we een kwart van de mensheid kunnen boycotten. Ik vind niet datdit een intelligente of verantwoordelijke keuze is voor degene die verantwoordelijkheiddraagt voor het ambt van fungerend voorzitter van de Raad om tegen een kwart van demensheid te zeggen: ”We komen niet; we gaan u voor de ogen van de hele wereldvernederen.” Ik wil er naar toegaan en ik wil praten.

Over de kern van de kwestie, de verdediging van de mensenrechten, zijn we het eens. Weetdat we over de manier waarop deze mensenrechten moeten worden verdedigd, een debatover kunnen voeren en dat het debat niet zal eindigen door de kwestie van de OlympischeSpelen. Daarom wil ik erheen gaan, over de mensrechten praten en ervoor opkomen. Ikga zelfs verder dan dat, mijnheer Cohn-Bendit. E zijn dingen die ik niet tegen China zalzeggen, omdat China moet worden gerespecteerd. Maar er zijn dingen die China niet tegenEuropese landen moet zeggen, met name niet tegen Frankrijk, omdat Frankrijk en deEuropese landen moeten worden gerespecteerd op dezelfde titel als China. Het is niet aanChina om mijn agenda en mijn afspraken te bepalen.

Op dezelfde manier is het niet aan mij om de agenda en de ontmoetingen van de Chinesepresident te bepalen. Ik wil daarom opkomen voor het vraagstuk van de mensenrechtenen als staatshoofd moet ik tegelijkertijd iets overwegen. We praten altijd overovereenkomsten. Ik zou de juistheid daarvan willen aanvechten, hoewel het voor eendemocratisch gekozen staatshoofd niet illegitiem is om op te komen voor de economischebelangen en de werkgelegenheid van zijn medeburgers. Ik wil over iets anders praten. Chinais een permanent lid van de Veiligheidsraad. We hebben China nodig om een eind te makenaan het schandaal in Darfur, omdat China veel invloed heeft in Sudan. We hebben Chinanodig om Iran te isoleren, zodat noch Iran noch een ander land dat durft te zeggen dat hetIsraël gaat verwoesten, over een atoombom beschikt. Hoe kunnen we China verzoekenons te helpen de vrede in de wereld te vestigen en te zorgen voor stabiliteit in de wereld,als we tegelijkertijd het land boycotten op een tijdstip dat het als gastheer optreedt van eenbelangrijk evenement voor 1,3 miljard inwoners? Dat zou niet rationeel zijn, het zou nietverantwoord zijn en het zou niet waardig zijn voor een staatsman die zichzelf respecteert.

(Applaus)

Nadat ik mijn respect heb uitgesproken voor de opvattingen en gevoelens van de heerCohn-Bendit en iedereen in dit Huis die op dezelfde manier denkt, wil ik tot slot hier ietsaan toevoegen: respecteer net als wij, iedereen die denkt zoals ik. Alvorens ik vertrok, sprakik met de heer Watson en de heer Schulz, de voorzitter van de Socialistische Fractie en ikdenk dat ik namens hem kan zeggen dat hij het geheel eens is met de noodzaak om Chinaniet te boycotten. Hij is een socialist, ik niet. Ik heb het de heer Daul gevraagd en die is heter helemaal mee eens.


Nog een laatste opmerking. Kijk naar wat China deed op het punt van pragmatisme in dekwestie Hongkong. Bedenk, dames en heren, dat dit een heel moeilijke zaak was. Vijftienjaar geleden waren er demonstraties in Hongkong. China wist met pragmatisme de kwestieHongkong op te lossen. Kijk naar Macao. China wist door dialoog de kwestie Macao op telossen. Ik ga zelfs nog verder. Kijk vandaag naar de kwestie Taiwan, waar de door presidentHu Jintao geboekte vooruitgang inzake Taiwan opmerkelijk is. Vijf jaar geleden dachtiedereen dat een confrontatie tussen Taiwan en China onvermijdelijk was, hetgeen niet hetgeval is. Willen we China doen bewegen via een openhartige, moedige en directe dialoogof door vernedering? Ik heb voor dialoog, openhartigheid en moed gekozen.

(Applaus)

Mijnheer de Voorzitter, nog een minuut uit hoffelijkheid voor de heer Wurtz. Allereerstwil ik hem zeggen dat hij er zeker van kan zijn dat ik de vakbonden niet beledig, maar ikbedank hem dat hij erop wijst dat Frankrijk kan worden veranderd, zoals op het ogenblikgebeurt, zonder het land te verlammen. Het is een belediging van de vakbonden te denkendat verlamming hun enige rol is. De vakbonden hebben een rol in de sociale democratie,evenals de politiek verantwoordelijken die hebben. Niets meer en niets minder. Maar menheeft niet het recht verkeersdeelnemers te gijzelen, dat is wat ik heb willen zeggen. Ik weetzeker dat een hoffelijk mens zoals u, mijnheer Wurtz, die nooit iets heeft geblokkeerd,begrijpt wat ik zeg.

Voor de rest, mijnheer Wurtz, zijn we het niet eens, maar dat verhindert mij niet een grotewaardering te hebben voor de manier waarop u uw ontstemming uitte.

Mijnheer De Villiers, ik begrijp uw toespraak des te beter, omdat u ontegenzeggelijkuitdrukking geeft aan een belangrijke politieke tendens in mijn land, in ons land, maar ookin Europa. En ik zal het u nog beter zeggen, mijnheer De Villiers. Persoonlijk beschouw ikuw toespraak niet als een die tegen Europa is gericht, maar als een pleidooi om op eenandere manier aan Europa te bouwen. Ik wil niet de aanhangers van “ja” tegen de aanhangersvan “neen” uitspelen, mijnheer De Villiers. Ik wil eenvoudigweg proberen iedereen op tenemen in een ander Europa dat gebaseerd is op democratie, vrede en groei. Ik heb kennisgenomen van uw bedenkingen, ik ben mij ervan bewust en ik wil proberen erop teantwoorden, niet met woorden maar met feiten.

Wat u betreft, mijnheer Le Pen, terwijl ik naar u luisterde zei ik tegen mezelf dat Frankrijkjarenlang de grote pech had om de krachtigste extreemrechtse vleugel in Europa te hebben.Maar terwijl ik naar u luister, mijnheer Le Pen, ben ik blij dat hieraan een eind is gekomen.

(Luid applaus)

Philip Bushill-Matthews (PPE-DE). – (EN) Mijnheer de Voorzitter, ik verwelkom defungerend voorzitter van de Raad. Allereerst dank ik u namens de Britse conservatievedelegatie voor uw gastvrijheid vorige week. We verheugen ons erop met u samen te werkenaan een succesvol voorzitterschap.

We hebben vertrouwen in uw energie en uw betrokkenheid. Onlangs hebben we een zeergoed boek gelezen en we hebben vertrouwen in uw visie. Ik verwijs natuurlijk naar uweigen boek Témoignage. Aan die collega’s die nog niet het genoegen hebben gehad ditopmerkelijke boek te lezen, stel ik voor dat te gaan doen en in het bijzonder bladzijde 146van het boek open te slaan. Daar beschrijft u de dwaasheid van de 35-urige werkweek enu beschrijft de voordelen, om de UMP-leuze te gebruiken “travailler plus pour gagner plus”(meer werken om meer te verdienen). U gaat verder met te zeggen dat u denkt “dat onze


medeburgers in plaats van het uniforme en rigide beleid van de 35-urige werkweek en deguillotine van pensioen bij 60 jaar, liever een beleid met vrije keuzen zouden zien, zodatdegene die meer wil verdienen, meer kan werken en zodat iedereen zijn eigen werkurenkan regelen volgens zijn eigen levenswijze.”

Fungerend voorzitter, u hebt het in één keer goed! Dat is een waarlijk sociaal Europa. Hetis niet aan regeringen om mensen te dwingen meer te werken of te dwingen minder tewerken, maar het is aan regeringen om mensen in staat te stellen meer te werken als mensenkiezen om meer te werken.

Uw partij is voor vrijheid; uw partij is voor keuze, en dat geldt evenzeer voor de Britseconservatieve partij. Dus als deze beginselen uw voorzitterschap als richtsnoer dienen,zullen we de hele weg met u afleggen. Als de werktijdenrichtlijn wordt herzien, staan wijaan de kant van vrijheid en keuze; als de richtlijn inzake tijdelijk werk wordt herzien, staanwe alweer aan de kant van vrijheid en keuze.

Tot slot, fungerend voorzitter, onze partijen moeten zich niet alleen beperken tot vrijekeuze; het gaat ook over het respecteren van de keuze van mensen nadat zij in vrijheidhebben gekozen. Daarom dring ik er bij u op aan de keuze van het Ierse volk bij hun recentereferendum te respecteren. Ik vraag met klem hun besluit niet als een probleem tebehandelen, maar als een kans die moet worden opgepakt, een gelegenheid voor Europaom zich weer met zijn mensen te verbinden. Dit zal natuurlijk voor u en uw collega’s vande Raad veel werk met zich meebrengen. Maar zoals uzelf hebt gezegd: travailler plus pourgagner plus.

Bernard Poignant (PSE). – (FR) Fungerend voorzitter, ik ben een Franse socialist enEuropeaan. Dat betekent dat ik in Parijs niet een van uw aanhangers ben, maar in Straatsburgben ik niet helemaal een van uw opponenten, vooral niet wanneer u bent omringd doortwee sociaal-democraten. Zelfs als mijn president ongelijk heeft in mijn land, blijft hij mijnpresident. Ik wens daarom het Franse voorzitterschap en dus ook het Europesevoorzitterschap succes.

Vanaf het begin heb ik mij ontspannen gevoeld terwijl ik u gadesloeg, want ik begrijp uwwens in het Franse parlement aanwezig te zijn. Ik zie inderdaad een staatshoofd, maar ookeen enigszins openhartig premier. Wat betreft de sociale paragraaf en uw prioriteiten denkik dat er een onderscheid nodig is. Er zijn inderdaad zaken die nationaal moeten blijven.Ik denk aan pensioenen. Daarentegen moeten we alles wat werkgelegenheid beïnvloedt,zoals een interne markt, een munteenheid en vrij verkeer zo goed mogelijk harmoniseren.

Daarom is er een zeker onderscheid nodig. Ik wil aan deze discussie toevoegen dat ik graagwil zien dat u zich behoorlijk inspant voor het vaststellen van een kaderrichtlijn vooroverheidsdiensten. U deed het al voor restauranthouders en het is nodig vooroverheidsdiensten.

Tot slot denk ik niet dat de Europese crisis alleen sociaal en democratisch van aard is. Ikdenk dat er ook sprake is van een identiteitscrisis. Vanaf het moment dat er vrede en vrijheidkwam en democratie werd gevestigd, maakte de wereld het voor veel van onze burgerslastiger om te zien en te begrijpen wat de betekenis is van de geschiedenis van de Unie.

Daarom zijn zaken als cultuur, onderwijs, de mobiliteit van kunstenaars, jonge mensen,studenten, stedenbanden en al deze dingen belangrijk omdat het Europees bewustzijn nietmeer voor vanzelfsprekend wordt gehouden. Dat vormt zichzelf. Ik vind dat dezeonderwerpen het Franse voorzitterschap moeten doordrenken.


Tot slot, we zullen u natuurlijk over zes maanden gaan beoordelen. Voor een Fransman isdat mooi, omdat dit in Frankrijk een lange periode is, zoals u weet. Dus in december zullenwe de resultaten hebben. Zeker is dat het Verdrag absoluut niet wordt geratificeerd, U wildeeen vereenvoudigd verdrag en u kreeg een gecompliceerde situatie. Ziet u dat maar eensop te lossen!

Mijnheer de fungerend voorzitter, ik wil graag afsluiten met een zin die ik heb geleend vaneen Poolse auteur: “Fransman zijn betekent rekening houden met andere dingen danFrankrijk.” Dat is de reputatie die we hebben en misschien heeft u dat ook een beetje,mijnheer de fungerend voorzitter.

Nicolas Sarkozy, fungerend voorzitter van de Raad. – (FR) Mijnheer de Voorzitter, ik wilmijn verontschuldigingen aanbieden aan Christiana Muscardini omdat ik zo door mijnenthousiasme, dat door de heer Poignant zo vriendelijk werd onderstreept, werd meegevoerddat ik vergat u te antwoorden en te zeggen hoezeer wij uw Fractie nodig hebben.

Ik weet wie daarvan deel uitmaken en ik weet dat u behoort tot degenen die van Europahouden, en dat er Europarlementariërs zijn die evenzeer van hun land houden. MevrouwMuscardini, u kunt ervan op aan dat ik uw opmerkingen volledig in overweging zal nemenen dat ik gedurende de volgende zes maanden samen met de Europese instellingen aan eenEuropa zal bouwen dat rekening houdt met uw bezorgdheid.

Dus de eer komt u toe dat u hebt aangetoond – en daarmee bewezen dat de heer Poignantgelijk heeft – dat ik vergeet hoezeer mijn reputatie eigenlijk wordt overdreven.

Marielle De Sarnez (ALDE). – (FR) Mijnheer de fungerend voorzitter, enkele weken zeiIerland “neen”, en ik denk dat, zoals we allemaal weten, dit de breuk illustreert die steedsgroter wordt tussen de Europese burgers en Europa.

Dit “neen” moet zeker niet worden onderschat. Integendeel, ik denk dat alle politieke leidersmoeten worden gedwongen om rekening te houden met de verwachtingen en zorgen vande mensen en aan hen antwoorden moeten verstrekken, welk verdrag er ook van krachtis. Het is niet zo dat als we het Verdrag van Lissabon zouden hebben, morgen alles als bijtoverslag zou verdwijnen.

Het Franse voorzitterschap kiest voor aandacht op een viertal gebieden. Dat is zeker nuttig,vooral voor wat betreft klimaatverandering. Maar in deze tijd van diepe crises, een financiëleen een voedselcrisis, een prijsexplosie van grondstoffen, toenemende schaarste aan oliedie steeds duurder wordt, ben ik van mening dat hetgeen mensen verwachten niet alleeneen kwestie van dossiers is, maar ook een kwestie van visie; wat mensen verwachten, iseen kwestie van vooruitzichten.

Juist nu wil ik drie sporen ter overdenking voorstellen. De eerste betreft het fundamentelevraagstuk van onze identiteit. Ik heb de diepe overtuiging dat er een Europees model is,dat er een Europese blauwdruk is voor de samenleving. Dit Europees model is economisch,duurzaam en ook sociaal. Dit Europees model gaat bijvoorbeeld de strijd aan tegen groeiendeongelijkheid. Daarom is er een Europees model en we moeten er trots op zijn, we moetenhet opeisen, meevoeren, aanvaarden, verdedigen en beschermen. Dat is het eerste spoor.

Dan is er een tweede spoor voor overdenking. Ik vind dat we een nieuwe visie nodig hebbenvoor de organisatie van de wereld. Ik denk dan in het bijzonder aan Afrika. Ik denk aan hetvraagstuk van landbouwproducten; ik vind dat we moeten stoppen met het subsidiërenvan onze landbouwproducten en in plaats daarvan moeten werken dat Afrika zichzelf


moet kunnen bedruipen op het punt van voedsel en energie. Dit is de nieuwe revolutie dienodig hebben om in de toekomst een rechtvaardiger wereld te krijgen.

(Applaus)

Tot slot, vind ik, en we moeten ons dat voortdurend voorhouden, dat er Europese waardenzijn die we nooit mogen opgeven: dat zijn democratie en mensenrechten. Zij gelden voorons in Europa en zullen gelden in de toekomst gelden van de Mediterrane Unie, waar hetniet mag gaan over handel drijven boven alles, terwijl de mensenrechten buiten beschouwingworden gelaten. Het vraagstuk van de mensenrechten is essentieel voor de komendedecennia; het is de diepliggende identiteit van Europa en verdient te worden verdedigd.

Mijnheer de fungerend voorzitter, volgens mij zijn dit enkele vraagstukken die voor onsliggen; het betreffen fundamentele zaken, met andere woorden, de visie en de dieperebetekenis die we moeten en willen geven aan Europa. Deze vraagstukken zijn niet alleeneen zaak van de politiek, maar ook een gewetenszaak.

Brian Crowley (UEN). – (EN) Mijnheer de Voorzitter, ik heet president Sarkozy opnieuwwelkom in Straatsburg en feliciteer hem dat hij bij het kruisen van de degens met hetParlement reëel is over ideeën, ook al wist hij dat er geen algemene instemming in het Huisover die ideeën bestaat.

Al heel lang hebben we last van mislukte ideologieën uit het verleden, het onvermogenom naar nieuwe grenzen te kijken die voor ons liggen en deze uitdagingen regelrecht hethoofd te bieden. We zijn voorzichtig geweest door achterover te leunen in het vertrouwdegebied van voorbije imperialistische idealen of postfascistische bevelen of zelfs, veronderstel

ik, nieuw 20e eeuws denken over menselijk leven en mensenrechten.

Omdat de complexiteit van de wereld van vandaag heel anders is en veel gevarieerder danwat door één ideologie of één plan kan worden geboden. Terecht noemde u het belangvan het kruisen van de degens met andere regeringen over de hele wereld: met China omhet probleem van Tsjaad en van Sudan op te lossen, door ervoor te zorgen dat de problemenmet de Afrika en de derde wereld het hoofd worden geboden.

We herdenken vandaag al de zeven leden van de vredesmissie in Sudan die hun levenverloren onder het gezag van een VN-mandaat, eenvoudigweg door het falen van regeringenom adequaat te interveniëren en druk uit te oefenen op de autoriteiten in Tsjaad en in Sudanom de levens van vluchtelingen en asielzoekers te beschermen.

Het is allemaal prima om hier in het Parlement wollige taal te gebruiken over het belangvan immigratie en het zorgen voor vrij verkeer van mensen. Maar het is beter als we zorgendat de mensen thuis kunnen blijven. Ik kom uit Ierland, een land dat in honderd jaar twaalfmiljoen mensen moest exporteren. Niemand van hen wilde Ierland verlaten. Ze werdengedwongen Ierland te verlaten. Als we mensen de gelegenheid bieden in hun eigen land teblijven, hen steunen door beleidsmechanismen te organiseren in de handel of op andereterreinen, dan krijgen we dat voor elkaar.

Tot slot, mijnheer de fungerend voorzitter, u sprak eerder over de manier waarop u delegitimatie van uw functie ervaart. De enige manier daarvoor is de ratificatie door hetparlement van het Verdrag van Lissabon. Dat ben ik met u eens. Dat geldt voor Frankrijk.Maar het recht om een referendum te houden, is ook legitiem en dat moet altijd wordenbeschermd. Het is niet het een of het ander. Er zijn problemen en moeilijkheden metbetrekking tot de uitslag in Ierland, maar dat is niet slechts een probleem over de relatie


van Ierland met Europa. Het is een afspiegeling van een diepere malaise voor de mensenen Europa.

Mikel Irujo Amezaga (Verts/ALE). – (FR) Mijnheer de Voorzitter, ik wil u vragen wathet standpunt is van het Franse voorzitterschap over de taalkundige diversiteit. Diversiteitis het basisprincipe van Europa. Alle talen in de wereld maken deel uit van het menselijkerfgoed. Het is de verplichting van de overheidsinstellingen deze talen te beschermen.

(ES) Mijnheer de Voorzitter, in de conclusies de Raad van 22 mei over veeltaligheid wordtde Commissie uitgenodigd een gedetailleerd kader over dit onderwerp op te stellen. Dat isaangekondigd voor de herfst.

Wat is het standpunt van het Franse voorzitterschap over het beleid inzake veeltaligheiden welke acties gaat het ondernemen? Wat is het standpunt van het voorzitterschap enwelke rol kent het toe aan de niet-officiële EU-talen, die ook wel regionale ofminderheidstalen worden genoemd?

Want mijnheer de Voorzitter, we zijn in afwachting van de stemming volgende week inde Franse senaat, en Frankrijk is momenteel een heel slecht voorbeeld voor diegenen vanons die denken dat taalkundige diversiteit een gemeenschappelijk erfgoed is voor alleEuropeanen.

(De spreker vervolgt zijn toespraak in het Baskisch)

Nigel Farage (IND/DEM). – (EN) Mijnheer de Voorzitter, ik wil de heer Sarkozy antwoordgeven. U bent een goed spreker, mijnheer Sarkozy, maar ik weet niet zeker of u een goedluisteraar bent. Het programma van het voorzitterschap dat u vanmorgen hebt onthuld,toont dat u een Europese Unie wil die letterlijk elk aspect van ons leven wil beheersen, datstrekt zich uit van een gemeenschappelijk immigratiebeleid tot hoe we onze ziekenhuizenen voetbalclubs besturen.

Ik beluisterde ook in uw opmerkingen dat u ons sterk wilt isoleren van de rest van dewereld, dat als mensen niet dezelfde normen hebben als wij, wij geen handel met ze gaandrijven. Maar het ergste van alles is de pure arrogantie waarmee u zegt dat u het het besteweet wanneer het over het Europees project gaat. U toont minachting, niet alleen voor hetIerse volk, maar ook voor het democratisch concept waarvan u zegt dat u daar de kampioenvan bent.

U zegt dat de Poolse president zijn woord moet houden, dat hij het Verdrag moet ratificerenomdat hij dat is overeengekomen. Welnu, het Ierse volk heeft gesproken. Respecteert u deIerse stemming? Wilt u ook uw kant van de afspraak houden dat zegt dat dit Verdrag doodis? Ik denk niet dat u het begrijpt, klopt dat? De mensen in Europa willen geen verderepolitieke integratie. Daarom zei Frankrijk “neen”, en in Nederland zei men “neen”, en inIerland zei men “neen”, en als we in Groot-Brittannië hadden mogen stemmen, had eenoverweldigende meerderheid van ons “neen” gezegd.

Wat voor een prijs heeft democratie, mijnheer Sarkozy? Op 21 juli gaat u naar Dublin.Probeer alstublieft niet met hen te doen wat u in Frankrijk deed, een tweede referendumomzeilen, ze overhalen om de regels te veranderen en dit Verdrag via de achterdeur teratificeren. Dat zou een totale minachting van de democratie zijn. Doe dat alstublieft niet.

Margie Sudre (PPE-DE). – (FR) Mijnheer de Voorzitter, fungerend voorzitter van deRaad, om aan onze verwachtingen en aan die van onze medeburgers te voldoen, moetende Raad die u voorzit en het Parlement een duidelijke, begrijpelijke en concrete politieke


wil tonen. Uw aanwezigheid aan het hoofd van de Raad is daarvan nu al een bewijs vanslagvaardigheid. In dit verband hebben we hier in Straatsburg en in Brussel de kwaliteitvan de voorbereiding voor dit halfjaarlijks voorzitterschap gezien, en de mate waarin deleden van de Franse regering zich beschikbaar stellen.

De prioriteiten die u zojuist hebt aangegeven, komen tegemoet aan de zorgen van deburgers van de EU. Ook de andere uitdagingen die u noemde, zoals het economisch bestuurvan de eurozone in reactie op de explosie van de wereldprijzen van grondstoffen enkoolwaterstof of de creatie van stabiliteit en welvaart in het Middellandse Zeegebied, zijnheel representatief voor uw betrokkenheid bij een Europese Unie die sneller reageert opproblemen en meer aandacht heeft voor haar bevolking.

Tegenover de publieke opinie in die gevallen waarin twijfel bestaat en waar mensen somstoegeven aan de verleiding zich op nationaal niveau terug te trekken om de problemen opte lossen, is het belangrijker dan ooit erop te wijzen dat ons continent een aanzienlijk aantaltroeven heeft en nog steeds een van de zeldzame, stabiele gebieden is in een wereld diesteeds onvoorspelbaarder wordt. De Europese Unie moet tonen dat zij de mondialiseringniet ondergaat zonder haar bevolking te beschermen, en ik ben blij met uw betrokkenheidom dat te bewijzen.

De Unie maakt een belangrijke vertrouwenscrisis door en we willen oprecht dat het Fransevoorzitterschap een punt zet achter de meer dan vijftien jaar durende inspanningen omhet functioneren van een uitgebreid Europa te hervormen. Het Verdrag van Lissabon moetzo snel mogelijk in werking treden zoals u met klem hebt aangegeven. We hebben allevertrouwen in uw onderhandelingen met onze Ierse vrienden en in het overtuigen van delidstaten die nog steeds aarzelen over de ratificatie, om dat voor eens en voorgoed te doen.

Mijnheer de fungerend voorzitter van de Raad, u zei vorig weekend dat u niet van planbent uw Europese vlag in uw zak te houden. We hebben gezien dat u deze hebt gehesenonder de Arc de Triomphe naast de Franse vlag. Wij vatten dit symbolische gebaar op alsbewijs van uw besluitvaardigheid om in dienst van de Gemeenschap te handelen, en wijdanken u, Monsieur le Président.

Poul Nyrup Rasmussen (PSE). – (EN) Mijnheer de Voorzitter, ik richt mij tot fungerendvoorzitter van de Raad en zeg u dat ik Rasmussen I ben, niet te verwarren met RasmussenII, en ik wil u over een ding geruststellen. U sprak wijze woorden over het nieuwe Verdragvan Lissabon, en ik zeg tegen de heer Farage dat hij het Deense geval heeft vergeten. Wijstemden “neen” tegen Maastricht maar we stemden “ja” tegen de overeenkomst vanEdinburgh en we zouden er nooit van gedroomd hebben dat te doen, omdat we met onzenee-stem in eerste instantie de rest van Europa zouden blokkeren. We zouden dat nooitzeggen. De heer Farage heeft ongelijk: dit is geen democratie.

Ik wil u geruststellen, mijnheer de fungerend voorzitter, en Frankrijk geruststellen. Wehebben de oplossing voor Denemarken gevonden en we zullen een oplossing voor hetIerse volk vinden.

Mijn tweede punt is dit: ik doe u een verzoek namens de Europese sociaal-democratischepartij en al mijn collega’s en leiders en politieke verwanten. Mijn verzoek is dat u nog eenprioriteit aan uw viertal prioriteiten toevoegt. Mijn prioriteit – en ik hoop dat het de uwezal zijn, ik weet dat het de uwe is – heeft betrekking op banen, op groei en op duurzaamheid.U zei – en ik was blij om te horen dat u dat zei – “we moeten de financiële markten beterreguleren.” Ik ben het helemaal met u eens. We werken op dit moment in dit Parlement


aan een verslag en ik hoop – en ik doe een beroep op mijn collega’s in de PPE-DE enALDE-fracties – dat we het Franse voorzitterschap een oordeelkundig verslag over eenbetere regulering kunnen verstrekken.

Ik spreek over transparantie. Ik spreek over betere regelgeving inzake billijkheid, bonussenen aandelenopties en alles waar u zo verstandig over sprak. Ik spreek oververantwoordingsplicht, verantwoordelijkheid, om te zorgen dat de financiële markt eengeduldige financiële macht voor de lange termijn wordt voor onze lange termijninvesteringen voor meer en betere banen.

Daarmee is een ander idee voor u verbonden. U hebt gelijk als u zegt dat we nu groeiinleveren en banen verliezen, vooral in het Verenigd Koninkrijk, in Spanje en ook inFrankrijk. Waarom niet een nieuw initiatief voor groei, een nieuwe gecoördineerdeinvesteringsmaatregel? Denk aan het volgende scenario: als we samen slechts een procentmeer investeren in onderwijs, in structuur, in alle relevante vraagstukken binnen de volgendevier jaar krijgen we ten minste tien miljoen banen extra bovenop hetgeen we nu hebben.Bedenk wat we samen kunnen doen.

U zei dat sport meer is dan de markteconomie. Ik zou eraan toevoegen: en dat gaat voorheel Europa op. Europa is meer dan de markteconomie. Het gaat over banen en mensen.Laten we daarvoor zorgen. Ik wens het Franse voorzitterschap alle succes.

Silvana Koch-Mehrin (ALDE). – (FR) Mijnheer de fungerend voorzitter van de Raad, uzei dat het niet aan Frankrijk is om te oordelen over het niet Ierse “neen”.

(DE) Daar ben ik het mee eens. Het Ierse “neen” moet worden gerespecteerd. Het Ierse volkheeft volledig het recht om te stemmen zoals het heeft gedaan. Maar het is ook het goedrecht van andere landen in Europa om door te gaan op de weg naar een democratischeren transparanter Europa dat beter in staat is om op te treden. Het Verdrag van Lissabon iseen stap in deze richting. Daarom juich ik het feit toe dat de ratificatie wordt voortgezet.Maar ik vind ook – en op dat punt deel ik uw mening niet, ik ben een andere toegedaan –dat het goed zou zijn om openlijk te spreken over het feit dat er nu al sprake is van eenEuropa met verschillende snelheden. Denk aan de euro, het Schengen-akkoord, het Handvestvan de grondrechten en vele andere gebieden. De gevoeligheden en wensen van de lidstatenvan de EU worden weerspiegeld in hun keuze voor verschillende snelheden voor de dingendie gezamenlijk worden ondernomen.

Een Europa met verschillende snelheden maakt het mogelijk voor landen die meer samenwillen doen, dat ook te doen, want het is belangrijk dat we in Europa het beginsel vanvrijwilligheid in stand houden. Het is belangrijk dat de landen die iets samen willen doendat ook vrijwillig doen en dat alle landen de keuze hebben op enig moment zich daarbijaan te sluiten. Geen land mag worden gedwongen tot een verdergaande solidariteit.

Een Europa met verschillende snelheden maakt het ook gemakkelijker om verder te gaanmet toelatingsonderhandelingen. Ik vind het verkeerd dat Kroatië en Turkije wordengestraft, omdat de meerderheid van het Ierse volk heeft tegengestemd.

Mijnheer de fungerend voorzitter van de Raad, u bent er terecht trots op dat uw land debakermat is van de mensenrechten. Mensenrechten zijn tijdloos; ze zijn universeel. DeOlympische Spelen zijn sportieve evenementen, geen politieke evenementen. Ik vind hetdaarom verkeerd dat u voor de openingsceremonie naar China gaat, en ik ben blij dat deVoorzitter van het Europees Parlement, de heer Pöttering, niet naar China gaat.


Mijnheer de fungerend voorzitter van de Raad, tot slot wil ik zeggen dat u op uw zetel eengroet van veel mijn vrouwelijke collega’s hebt gevonden: een roos en een brief. De briefvraagt uw inzet om meer vrouwen in de top van de Europese Unie te krijgen. De vrouwenhebben op u als “vrouwenman” hun hoop gevestigd. Ik zou er nog een verzoek aan willentoevoegen: als democratisch gekozen afgevaardigde hoop ik dat u ons zult steunen metde verzekering dat dit Europees Parlement zelf mag beslissen over waar het zijn zetel heeft.

Adam Bielan (UEN). – (PL) Mijnheer de Voorzitter, fungerend voorzitter van de Raad,allereerst mijn oprechte gelukwensen voor het opnemen van het voorzitterschap van deEuropese Unie. Dit zal geen gemakkelijk voorzitterschap worden. Het valt in een moeilijkeperiode, maar natuurlijk wens ik u succes. Ierland heeft het Verdrag van Lissabon verworpen.We kunnen niet uitsluiten dat Ierland zich in de toekomst bedenkt, maar het is volstrektniet aanvaardbaar om de Ierse beslissing door middel van dreigementen te beïnvloeden,net zoals de Fransen en de Nederlanders niet zijn bedreigd toen zij drie jaar geleden hetVerdrag verwierpen en daarmee de huidige problemen veroorzaakten. De EU-lidstatenmoeten niet worden opgedeeld in beter en slechter. Daarom dank ik u dat u vandaag hebtgezegd dat geen van de 27 lidstaten buiten de Europese familie kan worden geplaatst, zoalsde vorige spreekster, mevrouw Koch-Mehrin, misschien graag zou willen.

Mijnheer de fungerend voorzitter van de Raad, ik maak graag van de gelegenheid gebruiku dank te zeggen voor de recente openstelling van de banenmarkt in Frankrijk voor Polennaast anderen. We hebben enige tijd moeten wachten voordat dit gebeurde, langer dan inandere landen, maar beter laat dan nooit.

Een ding heb ik vandaag in uw toespraak gemist, namelijk een verwijzing naar onze grootsteEuropese buurman, de Oekraïne. Ik hoop niettemin dat de top in Evian die gepland staatvoor 9 september 2008 ons belangrijk dichter zal brengen tot de ondertekening van eenassociatieovereenkomst met de Oekraïne. Toch zou juist nu een duidelijk signaal van onsbijzonder belangrijk zijn voor onze vrienden in de Oekraïne, vooral op een moment dater verdere dreigingen van Rusland zijn.

Tot slot wil ik u, mijnheer de fungerend voorzitter van de Raad, namens de miljoenenEuropeanen die momenteel worden getroffen door steeds maar stijgende kosten, dankenvoor uw inspanningen om de BTW op brandstof te verlagen. Ik hoop dat u tijdens hetFranse voorzitterschap erin zult slagen andere leiders voor dit idee te winnen, onder wiede premier van mijn eigen land, Polen.

Werner Langen (PPE-DE). – (DE) Mijnheer de Voorzitter, dames en heren, ik wil graaguitdrukkelijk een compliment maken aan de fungerend voorzitter van de Raad. Dit is het

29e voorzitterschap van de Raad dat ik meemaak en ik moet zonder voorbehoud zeggendat ik nog nooit zo’n overtuigende presentatie van een programma en een Europese gedachteheb gezien, en ik zeg dat in alle eerlijkheid.

(Applaus)

Er was slechts een enkel ander moment dat een fungerend voorzitter van de Raad zelfs nogwarmer werd ontvangen, maar dat was uitsluitend bij het begin. Aan het eind had hij nietsgepresteerd wat op de agenda stond. Dat was de Britse premier Blair. We zijn ervanovertuigd, president Sarkozy, dat u uw Raadsvoorzitterschap over zes maanden met goederesultaten zult beëindigen. De manier waarop u vandaag alles hebt uitgelegd – hoe u bentomgegaan met de argumenten van de collega’s, het feit dat u zich vertrouwd hebt gemaaktmet de dossiers, en dat u hier geen verlanglijstje voorlegt, maar uw prioriteiten met behulp


van argumenten presenteert – dit alles geeft mij de hoop dat u inderdaad in staat bent uwambitieuze programma uit te voeren.

Als het erom gaat om samen met u het klimaatpakket af te ronden, kunt u op steun vandit Parlement rekenen. Ik vrees eerder dat binnen de Raad, bij de verantwoording van deRaad en de afzonderlijke lidstaten er nog verdere problemen zullen zijn: dat men daar dena te streven quota niet zal accepteren. We zijn het ook met u erover eens dat kernenergieeen plaats moet krijgen in dit klimaatpakket. Hier in het Parlement is een duidelijkemeerderheid voor het civiel gebruik van kernenergie. Laat u zich niet van de wijs brengendoor deze T-shirts.

Wanneer het erop aan komt dat Duitsland en Frankrijk het leiderschap van de EuropeseUnie samen willen overnemen bij inhoudelijke zaken – niet voor belangrijke verklaringenmet een mondiaal politiek karakter – dan vindt u ons aan uw zijde. Ik moet u zeggen datmevrouw Koch-Mehrin duidelijk niet geluisterd toen u de argumenten voor uw standpuntmet betrekking tot China noemde. Dat was een les in buitenlandse zaken voor dit Parlement,en ik kan u alleen aanmoedigen zo consistent en op koers te blijven zoals u in deze zakenbent geweest.

Robert Goebbels (PSE). – (FR) Mijnheer de Voorzitter, fungerend voorzitter van de Raad,voorzitter van de Commissie, tien landen produceren zestig procent van de mondialeuitstoot van kooldioxide. Onder deze tien bevindt zich één Europees land: Duitsland. De27 EU-lidstaten vertegenwoordigen slecht veertien procent van mondiale uitstoot. DeVerenigde Staten zeventien procent; Brazilië, Rusland, India en China hebben eencumulatieve uitstoot die meer dan eenderde van de mondiale uistoot van CO2 bedraagt.Dit alles toont aan dat Europese initiatieven voor de bestrijding van klimaatveranderingtevergeefs zullen blijven, indien vergelijkbare inspanningen van de Amerikanen, de Chinezenen andere geïndustrialiseerde landen uitblijven.

Terwijl Europa wacht op een dergelijk akkoord moet het blijven vechten tegen hetkoolstoflek. Op het ogenblik investeert geen enkele grote industriële groep in Europa.Arcelor-Mittal sluit in Frankrijk, maar investeert in Brazilië, Rusland, Turkije, India enChina. ThyssenKrupp investeert in Brazilië; Vöest uit Oostenrijk investeert in India. InNoord-Afrika worden momenteel tien fabrieken gebouwd om drijvend glas te producerenvoor de Europese markt.

Bij afwezigheid van een specifieke betrokkenheid van andere industriële landen moetEuropa zijn besluitvaardigheid tonen om zijn industriële structuur, zijn industriële knowhowte beschermen. Het opleggen van offers aan Europese burgers dient geen enkel doel als derest van de wereld niet volgt.

(Applaus)

Jean-Marie Cavada (ALDE). – (FR) Mijnheer de Voorzitter, fungerend voorzitter van deRaad, evenals de Voorzitter van het Europees Parlement en veel andere EP-leden ben ikeen kind van de puinhopen van de Tweede Wereldoorlog en ik waardeer daarom zeer deslagvaardigheid die u in uw toespraak, waarin het scepticisme wordt afgewezen, aan dedag legt. Ik zie het scepticisme als iets dat behoort tot de geest van München en het is hetzuur dat de Europese wilskracht aantast. Daarom waardeer ik zeer de energie die in uwtoespraak aan de dag legt die, zoals bijvoorbeeld mevrouw Lulling zojuist op de televisiezei, wij duidelijk vonden, die wij nauwkeurig vonden en, ik zeg dit zonder enigegekunsteldheid, die wij overtuigend vonden.


Het tweede wat ik wil zeggen, mijnheer de fungerend voorzitter van de Raad, is dat unatuurlijk gelijk hebt en dat moet hier worden gezegd. De vrees en de angst in Europa ende dreigingen waaronder het gebukt ging, waren groot gedurende de opbouw in de jarenvijftig, maar hoewel de vrees en de angst van karakter veranderden, bleven ze grotendeelstot op de dag van vandaag bestaan. Daarom moet er een vastberaden antwoord komen.

Ik ben bijzonder blij met de prioriteiten. Dat zeg ik ronduit, omdat ze wezenlijk zijn, vooralhet immigratiebeleid dat door uw minister, onze vroegere collega, de heer Hortefeux, zalworden uitgevoerd. Twee jaar had ik de eer het Europees Parlement te mogenvertegenwoordigen op de Euro-Afrikaanse conferentie in Rabat. Voor de eerste keer kwamener landen bijeen met dezelfde verantwoordelijkheden, zowel landen van oorsprong,doorgangslanden als landen die immigranten ontvangen, en zoals de heer Watson zojuistzei, ik denk dat dit zeer belangrijk is, vooral – en waarom niet? – door de structuur van deUnie voor het Middellandse Zeegebied, voor een ruimhartig beleid in de nabijheid en metbetrekking tot het toezicht.

Tot slot een laatste punt, mijnheer de fungerend voorzitter van de Raad, laten we nietvergeten dat Europa een unieke invloed in de wereld heeft, omdat het de bakermat van decultuur is; omdat de cultuur de bindende kracht is bij onze verschillen; omdat cultuur hetgrondvlak vormt voor onze politieke systemen, en dat is ook de reden waarom we geheelverschillend naar de dingen kijken. Waarschijnlijk is uw energie ook nodig voorvastberadenheid op het terrein van de cultuur.

Jan Zahradil (PPE-DE). – (CS) Mijnheer de Voorzitter, ik wil eerst mijn waarderinguitspreken voor het feit dat Frankrijk zijn arbeidsmarkt met ingang van 1 juli heeftopengesteld voor de nieuwe lidstaten en zo een van de laatste barrières tussen de oude ennieuwe lidstaten heeft opgeruimd. Ik hoop alleen dat mevrouw Merkel spoedig dit voorbeeldzal volgen. Frankrijk, de Tsjechische Republiek en Zweden hebben samen een programmavoor achttien maanden voorzitterschap voorbereid en ik ben blij dat dit prioriteit geeftaan het vraagstuk van de energie, dat absoluut belangrijk is, en ook aan de kwestie van dehervorming van het landbouwbeleid, omdat dit verband houdt met het financiële kaderna 2013 en dus met het geld dat voor ons in de toekomst beschikbaar is. Ik waardeer hetfeit dat Frankrijk deze actuele vraagstukken en problemen wil oplossen omdat deze demensen interesseren en zorgen baren.

Over institutionele zaken spreek ik niet als lid van de PPE maar als lid van de DE, dus is hetwaarschijnlijk geen verrassing dat we het hierover niet volledig een zijn. Ik vind dat we nietkunnen stilstaan voor het Verdrag van Lissabon als een konijn gehypnotiseerd door eenslang. Het betekent niet het einde van de wereld en we willen geen crisissfeer kweken, dusde situatie moet kalm worden opgelost zonder enige politieke druk, zonder wettelijke trucsmaar in overeenstemming met onze eigen regels. Deze regels bepalen dat een verdrag nietin werking kan treden zonder unanieme overeenstemming. Zo’n overeenstemming hebbenwe op dit ogenblik niet. Ik vind niet dat het onmogelijk is verder uit te breiden zonder hetVerdrag van Lissabon. Ik vind wel dat in elk geval Kroatië tot de Europese Unie kan wordentoegelaten zonder het Verdrag van Lissabon. Tegelijkertijd vind ik niet dat we een keuzemoeten maken tussen Nice en Lissabon. We hebben zeker verschillende opties en wemoeten in staat zijn hier verstandig en zonder hysterie naar te kijken en de situatie op telossen. In ieder geval, mijnheer de fungerend voorzitter van de Raad, wens ik u veel succestoe bij uw leiderschap van de Europese Unie.


Pasqualina Napoletano (PSE). – (IT) Mijnheer de Voorzitter, dames en heren, we hebbenhet initiatief voor de Mediterrane Unie gevolgd, waaraan komende zondag op de top inParijs aandacht wordt besteed en we hopen dat het initiatief een succes wordt.

Ik wil wel enkele dingen toelichten. Dit initiatief beoogt de multiculturele Euro-Mediterranedimensie te versterken. Ik geloof dat dit juist is en dat we deze kant op moeten gaan. Alser een beleid kritisch moet worden bekeken, is dat het nabuurschap met de zuidelijkelanden omdat dit nabuurschapsbeleid de landen die zeer verdeeld zijn feitelijk met elkaarlaat concurreren. We moeten dus werken aan integratie tussen deze landen en tussenEuropa en deze landen, en daartoe ook middelen verstrekken.

Ik zeg u in alle openheid, fungerend voorzitter van de Raad, dat we het werkelijk nietwaarderen – en ik zeg dit ook tegen voorzitter Barroso – dat u stopt met de financieringvan het programma Audiovisuel Méditerranée dat de enige culturele coproductie was. U hebtgezegd dat er een Europese culturele uitzondering is, maar ik zou eraan willen toevoegen,mijnheer de Voorzitter, dat er een Euro-Mediterrane culturele uitzondering is. Als u kijktnaar de intellectuele top twintig van de wereld, vindt u in de top tien veel mensen afkomstiguit de moslimcultuur en groot deel ervan komt uit het Euro-Mediterrane deel.

Laten we elkaar helpen door effectief beleid te voeren om de levens van veel mensen indeze landen te veranderen, vooral jonge mensen en vrouwen, die hun hoop op Europahebben gevestigd. We hebben geen goede studenten nodig. We moeten het werkelijkbestaan van deze relatie veranderen en het Parlement wil graag met uw voorzitterschapsamenwerken als u van plan bent die richting in te slaan.

José Ignacio Salafranca Sánchez-Neyra (PPE-DE). – (ES) Mijnheer de Voorzitter, deprioriteiten van het Franse voorzitterschap van de EU zijn realistische prioriteiten die naarmijn mening een voldoende antwoord vormen op wat de heer Barroso, de voorzitter vande Commissie, heeft gezegd over de kritiek dat Europa onmachtig is en incompetent is omgehoor te geven aan de dagelijkse zorgen van onze burgers, namelijk het constitutioneleprobleem, voedsel- en energieprijzen, de Europese defensie en immigratie.

De dood van een immigrant in een koelwagen in de Kanaaltunnel vandaag, of het overboordworden gezet uit een patera-boot op weg naar de Canarische eilanden – zoals enkele urengeleden is gebeurd, behoren tot de grootste hedendaagse tragedies. Het is een ernstig enurgent probleem en de Europese Unie moet met een adequaat antwoord komen.

De fractievoorzitter van de Europese Volkspartij (christendemocraten) en de Europesedemocraten, de heer Daul, sprak van de noodzaak om de politieke wil te mobiliseren. Ikvind dat dit voorzitterschap absoluut geen gebrek heeft aan politieke wil.

Mijnheer de Voorzitter, politieke wil is echter wel noodzakelijk maar niet voldoende. Deomstandigheden tellen ook zelfs als ze voorbijgaand of tijdelijk zijn, omdat ze bestaan,ons beïnvloeden en voor beperkingen stellen. Ik juich het feit toe dat president Sarkozyheeft gezegd dat we de omstandigheden in kansen moeten omzetten.

Ik betreur het feit dat de heer Schulz hier nu niet is, omdat toen hij over sport sprak, ditdeed herinneren aan een bijzondere omstandigheid. Ik wil dat de gele trui opnieuw inSpaanse handen komt, zoals dat in de eerste fase van de Tour de France het geval was.

U hebt echter gelijk, fungerend voorzitter van de Raad, dat er een Europese dimensie aansport moet zijn. Verschillende EP-leden hebben mij gevraagd een verzoek aan u te doenom te kijken of het toepasselijk is dat de Franse sportmannen en sportvrouwen die deel


gaan nemen aan de Olympische Spelen, waarover we vandaag hebben gesproken, eenEU-embleem dragen naast de nationale vlag, zodat de andere lidstaten vrijwillig kunnenaansluiten bij zo’n initiatief.

Fungerend voorzitter van de Raad, we hopen dat het Franse voorzitterschap in staat zalzijn om de krachten te verzamelen en consensus te smeden zodat de Europese Unie, zoalsu voorstelde, onder uw voorzitterschap beslissende vooruitgang boekt.

Harlem Désir (PSE). – (FR) Mijnheer de Voorzitter, fungerend voorzitter van de Raad,u wilde uw voorzitterschap plaatsen onder de vlag van een beschermend Europa en ik denkdat er inderdaad zeer hoge verwachtingen onder Europese burgers leven. Er is hier echtersprake van een tegenstrijdigheid – en u begrijpt de kernboodschap van de SocialistischeFractie in het Europees Parlement – vanwege het feit dat de sociale dimensie van de Europeseintegratie niet de status heeft gekregen van een van de vier belangrijke prioriteiten van uwvoorzitterschap.

Want zoals we bij recente referenda hebben gezien, worden mensen geïnterviewd over deinstellingen en de verdragen, maar ze antwoorden in feite over het verloop van de Europeseintegratie en uiteindelijk over de Europese politiek. Ik denk dat de onbalans die in deafgelopen jaren is geschapen tussen de voortgang van de economische integratie – die werdnagestreefd en dit is een goede zaak – en de stagnatie van de sociale dimensie achter dezedesillusie onder de bevolking van Unie schuilgaat, deze koele houding tegenover de Europeseinstellingen.

Het probleem is niet dat we zeggen dat Europa meer betrokken moet zijn bij alle socialezaken, maar dat zodra er één markt is, inclusief één arbeidsmarkt, er communautaire regelsmoeten zijn ter bestrijding van ongelijkheden, die anders tot sociale dumping zoudenleiden, en om ervoor te zorgen dat er elementen van convergentie in beeld verschijnen dietot betere in plaats van tot slechtere sociale toestanden leiden.

De Commissie heeft zojuist een sociale agenda gepubliceerd. Maar als de Raad zich nietmet enkele concrete vraagstukken bezighoudt – u sprak over een tastbaar Europa – om demacht van de Europese vakbonden te versterken, tijdelijke arbeidskrachten te beschermen,de richtlijn inzake het detacheren van werknemers te verbeteren zodat – dit moet eraantoegevoegd worden – er een richtlijn is inzake de bescherming van openbare diensten ensociale diensten in het algemeen belang, dan zal er geen antwoord zijn op deze behoefteaan bescherming.

Een van uw prioriteiten is het Europa van de immigratie, maar het Europa van de immigratiekan worden gereduceerd tot een Europa van uitwijzingen. Daarom moeten we hier eenverdrag over integratie aan toevoegen waarover we spraken met de heer Hortefeux, en eenverdrag over ontwikkeling. U komt juist terug van de G8; Europa en enkele lidstatenwaaronder Frankrijk werden ervan beschuldigd niet aan hun verplichtingen op het vlakvan overheidshulp voor ontwikkeling te hebben voldaan. Zorg tijdens uw voorzitterschapervoor dat aan de verhoging van deze verplichting tot 0,7 procent van het BBP wordtvoldaan. Dat zal meer effect sorteren dan de schandelijke terugploegrichtlijn om de bijdragenvoor het beheersen van internationale immigratie effectiever te maken.

Jerzy Buzek (PPE-DE). – (PL) Mijnheer de Voorzitter, fungerend voorzitter van de Raad,voorzitter van de Commissie, ik ben het een met de fungerend voorzitter van de Raad. Ditis een moeilijk moment voor Europa. Ieder van ons heeft dit gevoel, ik ook. Toen ikverantwoordelijk was voor de onderhandelingen over de toelating van mijn land tot Europa,


heb ik alles gedaan wat ik kon om ervoor te zorgen dat de toekomstige Europesesamenwerking goed zou verlopen. Ik wil ook benadrukken dat er vandaag gelukkig geenprobleem is met de Poolse steun voor de EU en voor het Verdrag. Een aanzienlijkemeerderheid in het Pools parlement stemde vóór het Verdrag, en bijna tachtig procent vande Polen zijn vóór lidmaatschap van de EU.

Ik steun het oordeel van de fungerend voorzitter van de Raad. We moeten handelen vooren namens onze burgers. De prioriteit voor ons politici is een energieen klimaatpakket,maar we moeten alles doen wat we kunnen om ervoor te zorgen dat het uitvoeren daarvande Europeanen niet treft met hoge prijzen en verlies van concurrentievermogen voor onzeeconomie. Dit pakket moet behoorlijk snel worden goedgekeurd, maar zou heel slechtzijn als de snelheid ten koste van een zorgvuldige afweging gaat. Ons pakket moet hetbewijs worden van ons leiderschap in de strijd tegen mondiale opwarming. Ik ben hetermee eens dat we dit nodig hebben, eerst in Poznán en later in Kopenhagen; maar ditpakket zal niet als voorbeeld dienen voor iedereen. Niemand volgt als de Europese economiehet laat afweten bij de tenuitvoerlegging. Ik ben daarom blij dat u deze risico’s ziet, fungerendvoorzitter van de Raad, en dat u vindt dat de beginselen van de handel in emissierechten– omdat het hier in hoofdzaak om gaat – te goeder trouw zullen worden aangepast. Daarhebben we ervaring mee. De verordening inzake chemische stoffen (REACH) werd belangrijkgeamendeerd in het Parlement met betrokkenheid van de Raad en de Commissie, tot baatvan allen. We kunnen dezelfde weg bewandelen.

Fungerend voorzitter van de Raad, ik feliciteer u met het oppakken van de teugels in Europa.Ik wens u succes in de twee belangrijkste zaken voor de volgende zes maanden: het Verdragen het energieen klimaatpakket.

Enrique Barón Crespo (PSE). – (FR) Mijnheer de Voorzitter, fungerend voorzitter vande Raad, u moet de koe bij de hoorns pakken als het gaat om de twijfel over Lissabon;Frankrijk heeft al een lange ervaring in de kunst van het soms vooruit en dan weer achteruitzetten van stappen bij het werken aan Europa. Ik vraag u om een uitweg te zoeken voorde Ieren waarbij de wil van de overweldigende meerderheid van Europeanen, die er ooktoedoet, wordt gerespecteerd.

Ik wil ook opmerken dat sociaal gezien in het Verdrag van Lissabon er een Handvest vande grondrechten en een Europees sociaal model is opgenomen. Zo zijn er meer dan eenmiljoen handtekeningen verzameld van gehandicapte Europeanen, die een kwart van dehuishoudens vertegenwoordigen en die voorstander zijn van het Verdrag omdat dit deeeuwenoude discriminatie wegneemt. U hebt daarom een steun in de rug om door te gaanen het sociaal model te integreren.

Wat betreft immigratie, u hebt zich gericht tot links. Maar u zult ook erkennen dat linkseregeringen ideeën hadden die u in staat hebben gesteld een minder gesloten en meerprogressief pakket op te stellen. Ik denk dat het Parlement dit verder kan verbeteren, maarwe moeten onvermoeibaar doorgaan met dit vraagstuk.

U hebt ook gesproken over het gemeenschappelijk landbouwbeleid, dat direct metimmigratie samenhangt, maar u noemde Doha niet. Voor het verenigd Europa is hetniettemin van belang om een oplossing te vinden en te antwoorden op demillenniumdoelstellingen, omdat deze allemaal in hetzelfde pakket zitten; het heeft temaken met de exploitatie van onze economische capaciteit om de mensheid verder tebrengen.


Stefano Zappalà (PPE-DE). – (IT) Mijnheer de Voorzitter, fungerend voorzitter van deRaad, dames en heren, als hoofd van de Italiaanse delegatie van de Fractie van de EuropeseVolkspartij (christendemocraten) en Europese democraten, ben ik blij dat u het roer vanEuropa hebt overgenomen en ik ben blij met wat u hebt gezegd. U straalt enthousiasmeen trots uit. U gelooft in het instituut Europa en u zorgt dat mensen erin geloven. EenEuropa dat veel problemen heeft en werkelijk verstandige, verlichte en welingelichte leidersnodig heeft. U hebt laten zien dat u zo iemand bent.

Italië heeft altijd sterke culturele en sociale banden met Frankrijk gehad. Twee landen diebelangrijke offers hebben gebracht om Europa te stichten en te bouwen. Alle lidstatenhebben nu de taak om dit Europa verder te ontwikkelen. Iedereen die in deze instellingwerkt, weet aan hoeveel problemen we het hoofd moeten bieden in het proces vanontwikkeling en integratie, omdat we in dit proces te maken hebben met mensen met eenverschillende geschiedenis, cultuur, sociale status en traditie. De politiek opportunistischestandpunten die nu door de heer Schulz worden vertolkt over de tegenwoordig zeerpopulaire Italiaanse regering helpen daar zeker niet bij. Het is echter een proces dat moetdoorgaan ondanks de teleurstellingen die het soms met zich meebrengt.

Het Verdrag van Lissabon, een uitstekend verdrag, staat in de ijskast en het vereist veelgoodwill om het weer te voorschijn te halen als we de marginalisering van degenen die ditniet begrijpen, willen voorkomen. Maar ik ben het eens met wat u zei: voor een verdereuitbreiding moeten we nieuwe regels opstellen, maar zonder dat we Ierland in de steeklaten. De immigratiegolf in Europa, vooral in sommige lidstaten en hoofdzakelijk in mijneigen land en de landen in het Middellandse Zeegebied, moet worden geregeld en wordenbeschouwd als een gemeenschappelijk probleem in plaats van een argument om onderscheidte maken of feitelijk de situatie uit te buiten door landen te straffen die al zoveel offersbrengen. De mensen in onze landen moeten worden beschermd. Integratie moet op eenredelijke grondslag plaatsvinden.

Fungerend voorzitter van de Raad, de Italiaanse regering en bevolking slaan uw mandaatmet aandacht en vertrouwen gade in de zekerheid dat de geschiedenis en sociale status dieu vertegenwoordigt hoop en ontwikkeling in Europa zullen brengen.

Zita Gurmai (PSE). – (HU) Drie dingen – als de enige spreker afkomstig van de oostelijkekant van de Berlijnse muur. Ik ben teleurgesteld dat gelijke kansen niet in de toespraak vande fungerend voorzitter van de Raad voorkwamen. Gelukkig hebben wij vrouwen van dezeven politieke partijen in een brief nauwkeurig geformuleerd wat we willen: Het is debloem, het is onze bloem voor u, geachte president.

Ik ben ten eerste blij met de inspanningen van het Franse voorzitterschap op Europeesniveau voor sociale gelijkheid tussen mannen en vrouwen, maar tegelijkertijd lijkt hettegenstrijdig dat de lokale instellingen die over gelijke kansen gaan, worden gesloten. Ishet beleid anders dat wat Frankrijk op Europees niveau probeert aan te bevelen?

Twee: de president heeft de Franse burgers geïnformeerd dat in de komende vijf jaar 350 000plaatsen in kinderdagverblijven worden gecreëerd. Dit is een belangrijke maatregel,aangezien het een gelijke kans biedt aan mannen en vrouwen op de arbeidsmarkt en aanhen de gelegenheid biedt hun werk en hun gezinsleven te combineren. Goede kwaliteit,betaalbaarheid en toegankelijkheid voor iedereen zijn hier essentieel, aangezien het eeninstrument is voor gelijke kansen en integratie.


Is hij ten aanzien van het gezinsleven van oordeel dat vrouwen in staat zijn hun werk engezinsactiviteiten te combineren als ze 65 uur per week werken? Vrouwen zijn op dewerkplek weerlozer en in het algemeen geen lid van beroepsorganisaties.

Ja, we hebben een gemeenschappelijk Europees immigratiebeleid nodig, maar het moetzich bezighouden met de rechten en plichten van burgers en immigranten. Migratiebeleidmoet worden aangevuld met het integratiebeleid van het ontvangende land. Dank u wel.

Ioannis Varvitsiotis (PPE-DE). – (EL) Mijnheer de Voorzitter, ik wil graag tegen defungerend voorzitter van de Raad het volgende zeggen: Ik keek met bijzondere belangstellingnaar uw toespraak van vandaag uit. Uw standpunt vandaag heeft me overtuigd dat u tijdensde zes maanden van uw voorzitterschap problemen zult veroorzaken.

De hele wereld wordt geconfronteerd met een van de ergste economische crises van deafgelopen decennia, maar Europa moet ook het hoofd bieden aan zijn eigen crises.

Het is duidelijk dat het Europa van de 27 vandaag niet kan opereren volgens de regels vanhet Europa van de 15. Dit is de een institutionele crisis die Europa doormaakt. Het is ookduidelijk dat sommige lidstaten vandaag geen politieke eenwording van Europa wensenen niet willen dat de visie van onze voorgangers wordt verwezenlijkt. Dit is eenidentiteitscrisis. De institutionele crisis kan worden opgelost, maar hoe kan deidentiteitscrisis worden opgelost?

Ik ben bang dat er maar één oplossing is: de lidstaten die politieke harmonisatie willen,moeten doorgaan, en de lidstaten die Europa uitsluitend als een economische unie zien,moeten achterblijven. Ik ben echt bang dat als we niet doorgaan met deze oplossing Europaop enig moment ophoudt een belangrijke speler aan het internationale schaakbord te zijn.

Crises kunnen leiden tot grote sprongen voorwaarts, maar alleen als de noodzakelijkemoed aanwezig is. Ik geloof dat u zowel visie als moed hebt. Wees moedig!

Othmar Karas (PPE-DE). – (DE) Mijnheer de Voorzitter, mijnheer de fungerend voorzittervan de Raad, ik steun uw uitgangspositie volledig. Ik ben van mening dat u de juistefungerend voorzitter van de Raad bent in een uiterste gevoelige periode, en beschikt overde noodzakelijke sensibiliteit voor de bezorgdheid van de mensen en de besluitvaardigheidom te leiden en te verzoenen. Toen u de vragen beantwoordde, schoof u deverantwoordelijkheid niet af, en noemde u de dingen bij de naam. U loopt niet weg, zietde dingen onder ogen.

Ik wil graag uw sterke betrokkenheid bij de parlementaire democratie accentueren. Dezebetrokkenheid is vooral in deze tijden van belang omdat we in verschillende lidstaten –waaronder mijn land, Oostenrijk – het uitspelen van directe democratie tegen parlementairedemocratie ervaren en zo de uitschakeling bij Europese zaken van parlementen inparlementaire democratieën. Laten we daarom pal staan voor parlementaire democratieen ons verzetten tegen hun uitschakeling.

(Applaus)

Ik vind het ook belangrijk dat u zich tegen de lafheid of, laat ik zeggen, de dubbele moraalvan veel regeringen en leden van regeringen richt met betrekking tot hun gedeelde Europeseverantwoordelijkheden, aangezien deze dubbele moraal een van de belangrijke oorzakenis van het gebrek aan vertrouwen en van het naar elkaar met de vinger wijzen waarmee wemoeten stoppen. We verlangen niet van iedereen meer moed, maar we verlangen wel vaniedereen oprechtheid en karakter.


Ik wil drie punten ter sprake brengen. Het eerste is uw standpunt over het Verdrag. U zitniet als een gehypnotiseerd konijn voor de slang, u wacht niet op Ierland, maar gaat doormet het ratificatieproces en u gaat naar Ierland toe. Het is mijn vaste overtuiging dat wepas tot overstemming met Ierland zullen komen wanneer alle andere 26 lidstaten hetVerdrag hebben geratificeerd.

Maar we moeten Kroatië niet alleen laten. Ik ben blij dat u alle hoofdstukken tot aan heteind van het jaar wilt openen. We hebben ook een tijdpad voor Macedonië nodig. Ik wilook de Raad vragen op de top in december een besluit te nemen over de Small Business Act,omdat de belangrijkste bevoegdheden bij de lidstaten liggen. We vragen een wettelijkebinding en niet alleen maar een politieke verklaring.

Genowefa Grabowska (PSE). – (PL) Mijnheer de Voorzitter, ik heb goed nieuws uitPolen. Vandaag wordt er een debat gehouden in het Poolse parlement dat zal uitmondenin een resolutie waarin de Poolse president wordt gevraagd zijn constitutionele plicht tevervullen en het Verdrag van Lissabon te ondertekenen. Dat is de wil van het Poolse volk.Tachtig procent daarvan steunt de Europese Unie en is buitengewoon blij met hetlidmaatschap. Toont u mij een ander land waarin de steun voor de EU zo groot is. Dit iseen teken dat Polen zijn verplichtingen met betrekking tot het Verdrag zal nakomen.

Een ander onderwerp; ik heb een verzoek aan u, mijnheer de fungerend voorzitter van deRaad. Kunt u de situatie van de kinderen in de Europese Unie op de agenda zetten en eenombudsman benoemen, een advocaat voor zaken met betrekking tot kinderen, naar hetmodel van de Europese ombudsman voor de mensenrechten? We zouden graag zien datde Raad hiermee instemt en deze instelling aanvaardt waaraan Europa zo’n behoefte heeft.

Hartmut Nassauer (PPE-DE). – (DE) Mijnheer de Voorzitter, dames en heren, wanneerik het debat van vanochtend samenvat, zou ik zeggen dat het goed is dat Frankrijk op ditmoment het voorzitterschap heeft en dat het goed is, president Sarkozy, dat u de fungerendvoorzitter van de Raad bent. Dit is een goede dag voor Europa en voor dit Parlement, wantvoor het eerst sinds lange tijd hebben we iemand in ons midden die over Europa met passiespreekt en niet slechts met goede argumenten. Misschien is dat nu juist wat we nodighebben om de Ieren te winnen en onze burgers terug te winnen: passie en inzicht, en totdat inzicht hoort dat Europa zich matigt.

Ik geef u een toverwoord mee: we hebben in Ierland niet alleen het Verdrag nodig, maarook een nieuwe cultuur van subsidiariteit. We hebben voor Europa grenzen nodig naarbuiten, maar ook naar binnen. Een nieuwe cultuur van subsidiariteit zal tot een hernieuwdeinstemming voor Europa leiden; ik ben het met voorzitter Barroso volledig eens op ditpunt. Succes, president Sarkozy.

Marian Harkin (ALDE). – (EN) Mijnheer de Voorzitter, ik verwelkom president Sarkozyin het Europees Parlement. Ik waardeer bepaald zijn weloverwegen en goedbeargumenteerde bijdrage.

Als Iers lid zal ik hem ook verwelkomen als hij Ierland bezoekt als voorzitter van de EU,als een voorzitter die praktische stappen zet om het leven van burgers te verbeteren. Datwerd duidelijk uit zijn prioriteiten.

Ik waardeer ook zijn opmerkingen over voedselveiligheid en het zoeken van een evenwichtbij het opleggen van regelingen en beperkingen op onze eigen ondernemingen en boeren.Zoals hijzelf zei: beschermen zonder protectionisme.


In zijn presentatie en in zijn stem hoorde ik zijn betrokkenheid met Europa. Ik en vele Iersemensen delen deze betrokkenheid. Hij sprak over het overwinnen van onze moeilijkheden.Dat vergt tijd en bereidheid tot compromissen van alle zijden. Daar behoren geen deadlinesbij.

Als iemand die campagne voor een “ja”-stem heeft gehouden, weet ik dat hij het met mijeens dat een Iers “neen” net zo legitiem is als een Frans, Nederlands of Deens “neen”. Hetmoet hetzelfde respect krijgen, dan kunnen we verder. We kunnen voortgang boeken. Ikkijk er naar uit, en ik wens hem het beste bij zijn voorzitterschap.

Jan Tadeusz Masiel (UEN). – (FR) Mijnheer de Voorzitter, fungerend voorzitter van deRaad, het Frans voorzitterschap heeft zojuist zijn doelstellingen uiteen gezet, en ik wenshet succes ermee. De belangrijkste doelstelling die voor u ligt, is het versterken van deEuropese Unie en haar kracht om te handelen. Met dit in gedachten, zou de non-ratificatievan het Verdrag van Lissabon een gemiste kans zijn. Europa heeft Frankrijk nodig vooralin deze moeilijke tijd; het heeft het Frankrijk nodig dat met u, president Sarkozy na hetFranse referendum is bekeerd.

Het is helaas niet Polen dat Europa vandaag verder leidt, maar dat komt eens, en ik geloofdat dit binnenkort gebeurt. Ik hoop voor u dat het Franse voorzitterschap met zijn beleidvan Europese integratie, van gewenste immigratie, van uitbreiding met de Balkanlandenen niet noodzakelijkerwijs met Turkije, de Europeanen hun vertrouwen in en hun gevoelvoor Europa teruggeeft.

Gay Mitchell (PPE-DE). – (EN) Mijnheer de Voorzitter, het kostte Ierlandzevenhonderd jaar om de Britten uit de Ierse republiek te krijgen en ik zit hier steeds weerte luisteren naar mensen die we eruit hebben gegooid en die ons vertellen wat we in Ierlandmoeten doen. Ik vind dit een beetje te veel. Laat alstublieft een beslissing in de RepubliekIerland over aan de bevolking van de Republiek Ierland.

Voorts zou ik tegen de president van de Franse republiek willen zeggen: Als u het oordeelvan de mensen in Ierland wilt veranderen, neemt u dan de heer Le Pen met u mee. Dat zalgenoeg zijn om de mening van de Ierse bevolking te doen veranderen.

Ik was voor Fine Gael, een onderdeel van de Europese Volkspartij, belast met de verkiezingenvoor vier Europese referenda: de Europese Akte, het Verdrag van Maastricht, het Verdragvan Amsterdam en het Verdrag van Lissabon, en ik wil u zeggen dat het Verdrag vanLissabon strandde vanwege uiteenlopende redenen. Mensen begrepen het niet; de regeringwas sinds 1994 aan de macht; politici verschenen voor onderzoekscommissies; regeringen oppositiepartijen – het politieke establishment – wilden dat het werd aangenomen. Menhad angst voor defensie en dienstplicht, abortus en euthanasie – begeleid door spuiten dieleden van dit Huis lieten rondgaan – belastingen, banen en immigratie. Veel hiervan werdgevoed door extreem rechts en extreem links.

Ik wil alleen maar dit zeggen tegen de fungerend voorzitter van de Raad: bereid uw bezoekaan Ierland goed voor. Als het belangrijk is dat u de situatie in Ierland helpt veranderen,kom dan alstublieft voorbereid en wees bereid om te luisteren. U bent van harte welkom,maar het is complex en het zal tijd kosten om deze moeilijke situatie tot een oplossing tebrengen.

Adrian Severin (PSE). – (FR) Mijnheer de Voorzitter, Europeanen hebben hun hoop ophet Franse voorzitterschap gevestigd, met deze hoop moet goed worden omgegaan. Het


voorzitterschap moet voorkomen dat het onrealistische dromen en onredelijke angstenvoedt, onder meer in de buurlanden en de kandidaatlanden.

Inzake het Verdrag van Lissabon zijn er niet genoeg diplomatieke aansporingen voorratificatie. Het voorzitterschap moet een exit- of reddingsstrategie opstellen voor het gevalhet mis gaat. Om het ergste te vermijden, moeten we vanaf het begin laten zien dat we ophet ergste voorbereid zijn.

Ik wil besluiten met enkele woorden over het gevaarlijke verschijnsel van de renationalisatievan Europa. Het nationale populisme is de alarmerendste uiting van dit verschijnsel. Hetmanifesteert zich in de propanda voor het Ierse “neen”, de raciale xenofobie in Italië, maarook in de retoriek over het nationale karakter van sociaal beleid. Europa wordt sociaal ofhet zal instorten. Ik hoop dat het Franse voorzitterschap gevoelig zal zijn voor deze kantvan de medaille.

De Voorzitter. – Het spijt me, maar ik kan niet meer sprekers het woord geven. We zijnal behoorlijk over onze tijd gegaan. Ik ben president Sarkozy en natuurlijk ook voorzitterBarroso dankbaar dat zij vandaag ons hun tijd hebben gegeven. Daarom wil graag eindigendoor de microfoon eerst aan voorzitter Barroso en daarna aan president Sarkozy te geven.

José Manuel Barroso, voorzitter van de Commissie. – (FR) Mijnheer de Voorzitter, ik wilbeginnen met kort in te gaan op de felicitaties van een grote meerderheid van de EP-leden:Felicitaties over de overtuiging, enthousiasme, energie en politieke wil die president Sarkozyhier vandaag tot uitdrukking heeft gebracht. Ik weet zeker dat hij en zijn ministers encollega’s deze zullen gedurende het Franse voorzitterschap zullen tonen.

Ik zeg u dat dit helemaal geen verrassing voor mij is. Ik was ervan overtuigd dat het zeergoed nieuws was dat Frankrijk de verantwoordelijkheid voor het voorzitterschap van deRaad tijdens deze bijzonder moeilijke periode zou dragen. President Sarkozy en ieder vanons zouden natuurlijk liever hebben gehad dat de horizon vanuit een institutioneel oogpunthelderder zou zijn, maar ik geloof dat we juist in deze moeilijke tijden de politieke capaciteitkunnen zien en de het grote belang kunnen bepalen van een sterke politieke wil.

Ik ben voorstander van dit democratisch politieke debat. Ik heb vaak gezegd dat we deverschillen en diverse gezichtspunten die bestaan, bijvoorbeeld hier in het Parlement, uitpolitiek oogpunt moeten erkennen. We moeten weten hoe we aan deze verschillen uitinggeven, omdat Europa verschilt van een nationaal politiek systeem. In onze democratischenationale systemen stellen we niet iedere keer bij een politieke discussie, ook niet wanneerdeze een polariserend karakter heeft, de vraag naar de legitimiteit van de staat. Maar inEuropa worden degenen van ons die vóór Europa zijn, als we met kracht onze bezwarentot uiting brengen, heel vaak geconfronteerd met diegenen die tegen Europa zijn en diealle soorten populismen hanteren om aan onze instellingen schade toe te brengen en omdit grote Europese plan van vrede en solidariteit in gevaar te brengen.

(Applaus)

Daarom moeten we werkelijk in staat zijn al deze gezichtspunten te uiten, terwijl we hetpro-Europese kamp tijdens deze bijzonder moeilijke tijd versterken. Laten we duidelijkzijn, we hebben Europese verkiezingen in juni 2009. Als de verschillende Europese politiekemachten en Europese instellingen niet met een constructieve houding samenwerken,verstrekken we argumenten aan diegenen, de extremen, die populisme, xenofobie ennationalisme exploiteren door een band te vestigen tussen nationalisme en het vaderland,


hetgeen een vergissing is. Trouwens, ik citeer vaak een grote Franse auteur die zei datpatriottisme liefde is voor het eigen volk, en nationalisme haat tegen anderen.

We kunnen ons vaderland liefhebben en tegelijkertijd ons Europees plan met overtuigingverdedigen, zoals de president zojuist zei. Ik hoop daarom dat het debat dat gedurende devolgende zes maanden plaatsvindt, de Europese instellingen zal versterken evenals onsplan voor het Europa van de toekomst.

Ik stel het op prijs op een specifieke vraag te antwoorden. Het was de enige specifieke vraagdie aan mij is gesteld en ik wil de rest natuurlijk aan president Sarkozy overlaten, die in eenbetere positie verkeert dan ik om ze te behandelen. De specifieke vraag kwam van mevrouwNapolitano over het culturele programma van Euromed.

Ik hecht eraan u te informeren dat het huidige programma, het culturele programma metbetrekking tot Euromed, voor dit jaar nog de beschikking heeft over een subsidie vanvijftien miljoen euro. Het is waar dat er over 2009-2010 nog niets besloten is, maar er ligtveel druk op de externe bestedingen en in deze gevallen gebeurt het – ik zeg dat ronduit –dat de betrokken derde landen de voorrang geven aan bilaterale samenwerking ten kostevan regionale budgetten. Het is daarom een kwestie die moet worden besproken met deEuromedlanden. Een van de boeiende aspecten van het Franse initiatief dat een MediterraneUnie beoogt te creëren – een initiatief dat ik trouwens vanaf het eerste moment steun – isdat het een sterker element van regionale samenwerking vormt.

Soms krijg ik de vraag wat de Mediterrane Unie toevoegt aan het proces van Barcelona.Het is natuurlijk een element van grotere politieke aanpassing en ook van politiekeopschaling, vooral dankzij de tweejaarlijkse top; Maar het is ook de dimensie die specifiekeregionale projecten meebrengen en – naar ik nu ook hoop – door zeer specifieke projectenwaaraan we een sterkere private dimensie kunnen geven, aangezien we steeds meer middelennodig hebben.

Dit is het specifieke gebied waarop wij werken. Ter afronding wil ik zeggen: “Veel succesFrankrijk, en veel succes mijn goede vriend president Sarkozy!”

(Applaus)

De Voorzitter. – Ik dank voorzitter Barroso en vicevoorzitter Jacques Barrot voor hundrie uur durende, onafgebroken aanwezigheid hier.

Nicolas Sarkozy, fungerend voorzitter van de Raad. – (FR) Mijnheer de Voorzitter, ik vindhet vanzelfsprekend dat wanneer ik de eer heb fungerend voorzitter van de Raad te zijn,ik voor het Parlement verschijn gedurende evenveel uren als het Parlement dat wenst, enniet alleen op de eerste dag van het voorzitterschap. Bovendien zeg ik tegen u, Voorzittervan het Europees Parlement maar ook tegen elk van de Fractievoorzitters en tegen deconferentie van voorzitters, als u wilt dat ik op bijzondere tijden kom tijdens hetvoorzitterschap, ben ik beschikbaar voor uw Parlement. Dat hoort nu eenmaal bij deEuropese instellingen.

Het Europees Parlement is het hart van de parlementaire democratie. Her is geen kwestievan beschikbaarheid; het is een kwestie van prioriteit. Het voorzitterschap heeft het EuropeesParlement nodig en staat daarom tot zijn beschikking.

(Applaus)


Als de sprekers mij willen verontschuldigen, wil ik graag enkele woorden tot elk van henzeggen. Allereerst wil mevrouw Bushill-Mathews zeggen dat ik behoor tot diegenen diedenken dat Europa het Verenigd Koninkrijk nodig heeft. Ik behoorde nooit tot dieEuropeanen of Fransen die dachten dat we op onze hoede moeten zijn voor onze Engelsevrienden. Het Verenigd Koninkrijk betekent veel meer voor Europa dan het zelf gelooft.Het Verenigd Koninkrijk is de poort naar de Angelsaksische wereld, het vertegenwoordigtde belangrijkste taal ter wereld en het is in economisch opzicht dynamisch zoals het in deafgelopen jaren heeft laten zien. Ik wil tot mijn Britse conservatieve vrienden zeggen: “Weetdat Europa u nodig heeft, dat u hier een plaats hebt en dat als de Britten slechts met éénbeen in Europa staan, Europa wordt verzwakt.” Het Verenigd Koninkrijk is een geweldigland. Het heeft niets te vrezen van Europa en Europa heeft heel veel van het VerenigdKoninkrijk te verwachten.

Tot de heer Poignant, die mij diep heeft doorgrond en daardoor heeft begrepen dat ik vanpolitiek houd en dat het parlement een beetje mijn eigen tuin was, zeg ik dat het parlementinderdaad de plaats voor democratie is en dat ik politieke leiders niet respecteer of begrijpdie zich niet graag hun ideeën uiten en verdedigen in de bakermat van de parlementairedemocratie. Ik hoop dat er in uw opmerking eerder spijt doorklonk dan het oordeel vaneen te zware belasting op de harmonisatie van arbeidsmarkt.

Hetzelfde geldt ook voor de heer Désir; ik ben het geheel met u eens, ik ben tegen volledigeharmonisatie omdat de mensen dat zouden verwerpen. Daarentegen zijn minimale regelsin het kader van een arbeidsmarkt, in het kader van één economische markt geheelvanzelfsprekend.

Laten we ons allemaal bewust zijn van de moeilijkheden. Neem bijvoorbeeld Oostenrijk,dat door een socialistische premier en regering wordt geleid; zij zullen u zeggen dat depensioengerechtigde leeftijd 65 jaar is en dat er 45 jaar premie wordt geheven. U bent zichbewust van de vele moeilijkheden waartegen ik opliep door de premiebetalingsperiode op40 jaar te brengen, en ik kreeg niet de spontane steun van de Franse socialistische partij.

Legt u mij eens uit, toen ik tegen zoveel moeilijkheden opliep met een 40-jarigepremieperiode in Frankrijk, hoe ik dan als voorzitter van Europa voor zes maanden danmoet kiezen tussen de 45-jarige periode van Oostenrijk en de 40 jaar in Frankrijk. Hoe doeik dat dan? De weg van droom naar werkelijkheid is lang, maar dit is misschien het verschiltussen de Franse socialistische partij en de Europese socialistische partij. Soms sta ikgevoelsmatig dichter bij de Europese socialistische partij dan bij de Franse socialistischepartij; ik beken dat het mijn fout is en ik verontschuldig mij ervoor.

(Onverstaanbare interruptie van de heer Schulz)

De Voorzitter. - Zo werkt dat niet. Het is niet aan u te beslissen wie er spreekt. Despreektijd kan niet worden opgesplitst tussen de socialistische Fractie in het EuropeesParlement en de fungerend voorzitter van de Raad. President Sarkozy, bent u bereid eenvraag van de heer Schulz toe te staan? Zo ja, dan krijgt hij de microfoon.

Nicolas Sarkozy, fungerend voorzitter van de Raad. – (FR) Mijnheer de Voorzitter, ja, gestelddat ik niet word getroffen door een verdwaalde kogel uit een Duits-Duits debat.

Martin Schulz (PSE). – (DE) Hartelijk dank, mijnheer de Voorzitter. Dit is heel vriendelijkvan u. President Sarkozy, het is mooi dat u op deze manier toenadering zoekt tot hetsocialisme. Nadat u de standpunten van de Duitse sociaaldemocraten in uw toespraakzojuist zo sterk hebt gesteund en u zich dus hebt gedistantieerd van mevrouw Merkel, stel


ik u de volgende weg voor. Als u zich in de Europese sociaaldemocratie zo thuis voelt,komt u dan eens een keer naar de Duitse sociaaldemocratie. Wij zullen u geleidelijk dichterbij de Franse sociaaldemocratie brengen en aan het eind wordt u een echt goede kameraad.

De Voorzitter. – Mijnheer Schulz, dit heeft niet zo zeer te maken met vriendelijkheid,maar meer met vasthouden aan de vergaderorde – iets wat we in Europa per slot vanrekening graag doen.

Nicolas Sarkozy, fungerend voorzitter van de Raad. – (FR) Mijnheer de Voorzitter, u hebtvast opgemerkt dat ik een socialist aan mijn rechterzijde heb, maar er is een plaats vooreen socialist aan mijn linkerzijde.

(Applaus)

Zoals u weet, dames en heren, vind ik niet dat we tijd verspillen, omdat ik denk datdemocratie op Europees niveau kan worden bevrijd van het geweld dat soms op nationaalniveau plaatsvindt. Het Europees niveau stelt iedereen in staat wat terug te stappen uit deelectorale routine die wreed, vaak onrechtvaardig en altijd lastig is. Tot slot, het feit dat wein een forum als het uwe kunnen praten, terwijl we glimlachen en elkaar respecteren ismisschien ook iets wat mensen aanmoedigt van het Europese ideaal te houden en het zicheigen te maken. In ieder geval zie ik het niet als tijdverspilling en ik hoop dat de heerPoignant en de heer Schulz dat goed begrijpen.

Mevrouw De Sarnez heeft helemaal gelijk. We moeten ons ontwikkelingsbeleid veranderenen de landbouw van voedsel prioriteit geven, Het is heel essentieel; de Afrikaanse landenmoeten de middelen hebben om onafhankelijk te worden op het punt van voedsel en eendeel van het geld dat we hebben bestemd voor de ontwikkeling van grote infrastructurenmoet ongetwijfeld worden geïnvesteerd in microprojecten op het gebied van de landbouw.Dit is een punt waarbij ik volledig uw mening deel.

U hebt mij ook gevraagd te pleiten voor een visie over Europa. Ik deel deze ambitie. Ikhoop dat u zo genereus genoeg wilt zijn om mij over de inhoud van die visie te adviseren.U bent u zich ook hier volkomen bewust dat tussen het soms wereldvreemde grote ideaalen al de technische vraagstukken van het dagelijks leven het probleem voor elk van ons isom voortdurend te moeten beslissen over wat we met grote ideeën doen die soms veruitgaan boven de alledaagse problemen die onze burgers ervaren, en wat we doen met hetoplossen van de technische kwesties die hun dagelijks leven beïnvloeden. Het is niet zoeenvoudig, maar ik zal een poging wagen.

Om u te antwoorden, mijnheer Crowley, ja we moeten aan ontwikkeling doen om illegaleimmigratie tegen te gaan. Bovendien is iedereen zich ervan bewust dat ontwikkeling hetbeste antwoord is op het vraagstuk van immigratie. Er zijn 475 miljoen jonge Afrikanenonder de leeftijd van zeventien jaar en de Straat van Gibraltar tussen Europa en Afrika istwaalf kilometer breed. Afrika’s rampen zullen die van Europa worden, en er zijn geenbarrières of grenzen die dat kunnen tegenhouden. We hebben daarom zeker behoefte aanontwikkelingsbeleid. Maar het is opnieuw lastig om te kiezen tussen multilateralisme enbilateralisme. Dit is een belangrijk onderwerp en ik ben van plan er veel aandacht aan teschenken.

De heer Irujo sprak over taalverscheidenheid. Ik ben het er helemaal mee eens, met inbegripvan – en ik begrijp dat u niet van de term “regionale taal” houdt – officiële talen. Weet u,ik behoor tot diegenen die vinden dat we alle bewegingen voor autonomie ofonafhankelijkheid een dienst zouden moeten bewijzen door ze het monopolie te geven


om hun regionale talen te beschermen. En het zou een zeer ernstige vergissing zijn. Ikspreek nu over Corsica in de Franse republiek; daar wonen mensen die zijn Corsicaan, diehouden van Corsica en die spreken Corsicaans in hun dorpen, maar dat vormt geenbedreiging voor de nationale eenheid. Taalverscheidenheid is in mijn ogen daarom net zobelangrijk als culturele verscheidenheid. Er zal in ieder geval geen culturele verscheidenheidzijn als er slechts één taal is.

Mijnheer Farage, ik bewonderde uw toespraak, maar ik ga een ding tegen u zeggen: deBritten waren heel blij dat ik Sangatte sloot, omdat toch ik degene was die Sangatte slooten u degene was die mij erom vroeg. Zelfs al u een Brit bent die van zijn land houdt, kuntu niet alle immigratieproblemen oplossen, en ik moet u zeggen dat Frankrijk niet van planis de bewaker te zijn van de grens van het Verenigd Koninkrijk. Het is allemaal heel mooiom te zeggen: “In mijn land wil ik geen identiteitskaarten en ik wil geen gemeenschappelijkimmigratiebeleid”, maar dat weerhoudt u er niet van dat u heel verheugd bent alsvreemdelingen in Frankrijk worden tegengehouden omdat hun papieren niet in orde zijn,zodat u ze niet in het Verenigd Koninkrijk krijgt. Net als Frankrijk kan het VerenigdKoninkrijk het niet alleen voor elkaar krijgen.

Ik wil er nog aan toevoegen, mijnheer Farage, dat ik de Polen respecteer, maar u was nietin mijn kantoor toen ik met een aantal collega’s onderhandelde over het Verdrag vanLissabon. We waren in Brussel en wie was er in mijn kantoor? Niet premier Tusk, omdatde premier op dat moment de broer van de heer Kaczynski was. Daar was presidentKaczynski. Ik wil er een ding over zeggen: Hij is een man die ik vertrouw en hij is man dieik respecteer. Maar wanneer u in Europa iets ondertekent en u begint dat niet te respecteren,is er geen Europa meer, dan is er helemaal niets, dan zijn er geen onderhandelingen.Wanneer iemand van ons zijn land in Brussel tot iets verplicht, moet hij die verplichtingook thuis nakomen. Ik zeg dat, niets meer en niets minder.

(Applaus)

Dit is volledig respect voor de Polen, mijnheer Farage, ik geloof dat ik Polen in beschermingheb genomen. Voorzitter Barroso is in staat dit beter te zeggen dan ieder ander. We hebbenPolen nodig, maar we moeten ook respect hebben voor iemands woord als het is gegeven.

Mevrouw Sudre, dank u voor uw steun. Ik ben het met uw analyse helemaal eens en danku daar oprecht voor. Mijnheer Rasmussen, van wie ik begrijp dat hij Rasmussen nr. 1 is, –en ik weet nu wie misschien nr. 2 is – ik wil zeggen dat Denemarken een goed voorbeeldis van een land dat vooruitgang boekt en dat mij in staat stelt alle sprekers te beantwoordenover de Ierse kwestie.

Natuurlijk moeten we de Ieren niet voor het blok zetten. We moeten hen respecteren, maarwe moeten de moed hebben tegen onze Ierse vrienden te zeggen: “U moet ook de anderelanden respecteren die het Verdrag hebben geratificeerd. We lezen u niet de les, maar zijnvan oordeel dat anderen ook een mening hebben en op enig moment zullen we eengemeenschappelijk pad moeten vinden. Europa wil niet doorgaan zonder u, maar Europakan niet stilstand worden gebracht vanwege u.” Ik zeg dit met alle respect voor een landdat “neen” heeft gestemd.

Wij, de Fransen, hebben u voor aanzienlijke problemen en moeilijkheden geplaatst, maarop enig moment moeten we uit deze situatie geraken waarin iedereen naar iedereen kijkten wacht tot iemand anders het initiatief neemt. Het Frans voorzitterschap moet samenmet het voorzitterschap van de Commissie en de Voorzitter van het Europees Parlement


het initiatief nemen. Daarna zullen sommigen ja zeggen en anderen neen. Persoonlijk denkik dat er een oplossing is, maar die ligt zeker niet in het handhaven van de status quo of ineen situatie waarin men zegt: “We wachten en laten de tijd het werk doen.” Persoonlijkdenk ik dat de tijd tegen ons werkt, dat Europa jaren heeft gewacht en dat het er geen belangbij heeft nog langer te wachten. We zullen een oplossing vinden, daarvan ben ik overtuigd,zoals de Denen er een gevonden hebben.

Mevrouw Mehrin, ik was zeer getroffen door uw inschatting van mij als een “vrouwenman”.Ik laat de strekking graag aan u over; ik weet eerlijk gezegd niet precies wat het preciesbetekent en ik hoed me ervoor dit terrein te betreden, aangezien ik liever niet wil dat u eenverkeerd beeld van mij hebt. Ik weet dat het Europa van de verschillende snelheden bestaat.We zijn niet allemaal in de euro, we zijn niet allemaal in Schengen. Maar voordat we eeninstitutioneel Europa met meer snelheden bouwen, zou ik het eerst met elkaar willenproberen. Bekritiseer het voorzitterschap niet dat het de ambitie heeft om iedereen er bijte betrekken. Omdat men voordat we begonnen zijn al zegt: “Hoe dan ook, het is niet erg,laat maar zitten”. Daarna onderhandelen we de ene keer over een sociale uitzondering voorde Britten, de volgende keer over een institutionele uitzondering voor de Ieren en daarnaweer over een uitzondering voor de Polen. Op dat moment vrees ik dat we in situatie terechtkomen waarin alle landen heel terecht zullen vragen om een uitzondering, en waar zal deEuropese Unie dan zijn? Waar zal het plan zijn dat de stichters ten doop hielden? Dat iswat ik erover zeg. Misschien zullen we op dat punt moeten uitkomen, maar ik zou graagons daar willen hebben nadat we hebben geprobeerd de hele familie bij elkaar te houden.

Ik wil ook zeggen tegen degenen die bezorgd zijn over Kroatië dat ik natuurlijk voorstanderben om de onderhandelingen voort te zetten, en ik denk dat we een ernstige vergissingzouden maken om de deuren van Europa voor de Balkanlanden te sluiten, omdat dezelanden vrede en democratie nodig hebben die de Unie hun kan verschaffen, maar ik wilniet terug naar het debat over Lissabon.

Ik zeg tegen de heer Bielan dat ik niet wil gaan dreigen tegen Ierland; ik ben niet in staatom dat te doen en ik zou zelfs niet op het idee komen. Ik ga ernaartoe om te luisteren, maartegelijkertijd moet iedereen begrijpen dat in de peilingen tachtig procent van de bevolkingzegt dat het vóór Europa is; we kunnen niettemin met hen werken zonder hen te bedreigen.

BTW op brandstof is een Frans voorstel; ik wil dat niet aan iedereen opleggen. Ik wil gewoonuw aandacht vragen voor het feit dat ik ervan overtuigd ben dat de olieprijs blijft stijgen.

We moeten de moed hebben om dit tegen onze medeburgers te zeggen.

Er is ieder jaar drie procent minder olieproductie omdat de voorraden uitgeput raken, entwee tot drie procent meer olieconsumptie vanwege de groei van de opkomende landen.Mijn gedachte is eenvoudig dat BTW een belasting is die in verhouding staat tot de prijs.Als morgen de olieprijs 175 dollar per vat is, gaan we dan door zonder iets te zeggen, methet innen van twintig procent belasting op de omhoogschietende olieprijzen? Dat is devraag die ik wil stellen. Samen met het voorzitterschap van de Commissie zullen we hieroverin oktober verslag doen. Ik wil dit in de richting van mijn inzichten proberen te brengen,en we zullen zien wat het resultaat is.

Wat betreft de Oekraïne, er zal een top komen en we zullen vorderingen maken. We moetende Oekraïne aanmoedigen op weg naar de democratie en we moeten het dichter bij deEuropese Unie brengen. De Oekraïne is niet onbelangrijk, het land heeft 42 miljoen


inwoners. Dit is geen kleine beslissing. Voorlopig staan we op het punt van associatie, maariedereen die door de straten van Kiev wandelt, kan zien dat het een Europese hoofdstad is.

Mijnheer Langen, ik dank u voor uw complimenten, ze gaan mij ter harte. De verwijzingnaar Tony Blair stond mij wel aan. Ik weet of dit de reden is dat u de verwijzing maakte,maar ik denk dat Tony Blair een van de staatslieden is die veel voor Europa hebben gedaan,en veel voor zijn land. Eerlijk gezegd weet ik niet of hij bezwaar zou maken dat ik dit zeg,maar op veel gebieden vind ik dat hij het Britse politieke debat en het Europese politiekedebat geloofwaardigheid heeft gegeven en heeft versterkt. Ik vind dat we in Europa leidersnodig hebben en dat in deze tijd Tony Blair onbetwist een van deze leiders was.

Dat geeft me een etiket dat mij wat meer aan de linkerkant plaatst, hoewel ik heb gemerktdat complimenten voor de heer Blair niet altijd van die kant van het politieke spectrumkomen.

Ja, mijnheer Goebbels, anderen moeten een inspanning verrichten en dit is helemaal dekwestie die aan de orde komt in de onderhandelingen over klimaatverandering, maarEuropa moet een voorbeeld stellen. Ik ben niet naïef als ik dat zeg. Ik denk dat wegeloofwaardiger zijn als we de daad bij het woord voegen. Sommigen zeggen misschiendat het beter is om te wachten. Persoonlijk denk ik dat we het risico moeten nemen om tehandelen. In wezen, mijnheer Goebbels, is mijn politieke filosofie dat niets zo erg is alsinactiviteit. Het ergste risico is geen risico nemen.

Mijnheer Cavada, u hebt helemaal gelijk, we moeten reageren op deze vrees. Dank u vooruw steun.

Wat betreft de Mediterrane Unie wil ik in navolging van voorzitter Barroso opmerken dater geen sprake is van kritiek op het proces van Barcelona. Ik wil niettemin een ding zeggen.Barcelona was een heel goed idee, maar er was een probleem op de top van Barcelona.Zover ik mij kan herinneren, was er slechts één Arabisch staatshoofd, premier Abu Mazen.Hoe denkt u dat we een Mediterrane Unie kunnen creëren waarin de noordelijke enzuidelijke kustgebieden dichter bij elkaar worden gebracht, als de zuidelijke kustgebiedenniet komen?

Op de top in Parijs zullen meen ik, maar Bernard Kouchner moet me maar later corrigeren,alle Arabische staatshoofden aanwezig zijn. Dit is misschien een miniem verschil, maarvoor mij is het wezenlijk.

Ik zeg ook tot de heer Zahradil dat het geen kwestie is van het creëren van een crisis voorwat betreft Lissabon, maar we moeten ook niet doen alsof er niets gebeurt. We moetenniet dramatiseren, maar tegelijkertijd is het niettemin zorgelijk dat de laatste drie referendain de Europese Unie in een neen eindigden. Daar waren zeker andere redenen voor, maarhet feit blijft dat het in elk geval geen bijzonder bemoedigend signaal is.

Ik geef mevrouw Napoletano geen antwoord omdat voorzitter Barroso u al een goedantwoord heeft gegeven.

Mijnheer Sánchez-Neyra, er moet een Europese dimensie voor sport komen en ik denk dathet slechts voordelig zal zijn als de statistieken voor de Olympische Spelen per land wordengeteld, maar er kan een speciale kolom voor Europese medailles komen. Dit zou een manierkunnen zijn om te laten zien dat we ook bestaan als Europa van de sport.

Mijnheer Désir, ik antwoordde u over de normen op de arbeidsmarkt. Wat betreft sociaalbeleid hebben we een gedenkwaardig debat. De 35-urige werkweek is niet genoeg om de


verkiezingen te winnen of om een werkelijk sociaal beleid te voeren. Ik voeg eraan toe datde reden waarom ik zoveel moeite deed om de automatische, rigide code van de 35-urigewerkweek in Frankrijk te doorbreken precies gelegen was in de naam van Europeseharmonisatie, omdat geen enkel ander land u op die weg was gevolgd. Geen enkel land.Niet één land. Inclusief de Europese socialistische regeringen. Ziet u, daarom vraag ik graagnaar sociale harmonisatie, maar ik zeg tegen onze Franse socialistische vrienden dat socialeharmonisatie niet alleen erin bestaat dat ideeën in Frankrijk worden beschermd die eldersin Europa niet worden beschermd, omdat dit een uitzondering is en ons land als gevolgdaarvan eronder lijdt.

Ik wil graag de heer Buzek bedanken voor de Europese betrokkenheid van Polen. Ik hebgeen moment getwijfeld aan de Europese betrokkenheid van Polen. Polen is een van zeslanden met de meeste bevolking in Europa, en dit precies waarom ik tegen presidentKaczynski zeg dat wij zijn handtekening nodig hebben, omdat Polen niet zomaar eenEuropees land is. Het is uiterst belangrijk, het is een symbool en natuurlijk moeten we deinstitutionele crisis beperken tot alleen de kwestie Ierland.

Mijnheer Barón Crespo, Doha, ja ik heb het tegen voorzitter Barroso gezegd, ik heb hettegen Gordon Brown gezegd, maar om kort te gaan, Doha, maar niet tegen elke prijs. Ikwil graag twee ideeën verdedigen die mij na aan het hart liggen. Ten eerste heeft men mijgezegd dat als er geen overeenkomst is, er geen groei zal zijn. Sorry, maar er is al zevenjaar geen sprake van een overeenkomst, en de wereld heeft al zes jaar te maken met eenongekende groei. De WTO-overeenkomst is te verkiezen boven het niet hebben van eenakkoord, maar er moet niet gezegd worden dat zonder een akkoord er geen groei kan zijn.We hebben al zes jaar groei gekend.

Ten tweede, wat voorzitter Barroso, de Canadese premier en zelfs Angela Merkel momenteelzeggen is dat het niet goed genoeg is. Brazilië verricht geen enkele inspanning wat betrefthet verlagen van tariefgrenzen in de industrie; er is geen inspanning voor diensten. En watkan er gezegd worden over het gesloten zijn van de Chinese markt? Frankrijk neemt hierovergeen afwijkend standpunt in. Als fungerend voorzitter van de Raad moet ik loyaal hetstandpunt van Unie verdedigen. Maar op het punt van het standpunt van de Unie heb ikniemand gehoord, zelfs de Britse regering niet, die zegt dat de overeenkomst moet wordenondertekend in de huidige fase van de onderhandelingen. We zijn dus unaniem in Europa,zelfs als het niet om dezelfde reden is, waneer we zeggen dat zoals de zaken ervoor staan,dit niet goed genoeg is; dat Europa alle inspanningen heeft verricht en dat niet door kangaan met inspanningen te verrichten als de andere grote regio’s van de wereld zich nietvastleggen om door te gaan. Vanuit dit standpunt gezien denk ik dat we het allemaal eenszijn.

Ik zeg tegen de heer Zappalà dat ik hem bedank voor zijn steun aan het Europeseimmigratiebeleid, en aan mevrouw Gurmai dat ik denk dat de gelijkheid tussen mannenen vrouwen heel belangrijk is, maar dat ik niet weet of haar opmerking ook aan mij wasgericht. In ieder geval is het feit dat zij Hongaarse is voor mij al een onmiskenbare troef.

Ik zeg tegen de heer Varvitsiotis dat ik mij volkomen bewust van het feit dat er een Europeseidentiteitscrisis is, en dat het Europees Parlement misschien ook alle instellingen kan helpenbij deze kwestie. Waarom stellen we ons geen echt debat voor, Voorzitter Pöttering, overwat de Europese identiteit inhoudt? Dit onderwerp Europese identiteit is eerder eenonderwerp voor een debat in het Europees Parlement dan een zaak voor staats- ofregeringshoofd. Misschien kan het Europees Parlement zelfs debatten organiseren over ditonderwerp, en in dat geval komen wij onze mening geven. Persoonlijk denk ik dat het


meer de rol van het Parlement is om de Europese identiteit te definiëren dan de rol vanregeringen die natuurlijk bezig zijn met het dagelijks bestuur van hun eigen land. Als erinderdaad een plek is waar de Europese identiteit moet worden gedefinieerd, denk ik, enik hoop dat voorzitter Barroso het daarmee eens is, is het niet de Europese Raad of deCommissie, maar bovenal het Europees Parlement.

Ik wil reageren op de heer Karas die zegt dat ik diplomatie moet tonen. Ja, begrepen, ik zalproberen diplomatiek te zijn. Ik hoop dat hij van zijn kant er niet aan twijfelt of mijntemperament mij zal verhinderen om diplomatiek te zijn. Het is niet eenvoudigweg eenkwestie van zwak zijn of slim, dynamisch of onhandig. Misschien is het zelfs mogelijk inzowel dynamisch als bekwaam te zijn maar, in elk geval, bedankt dat u mij de gelegenheidbiedt om dit te demonstreren.

(Luid applaus)

De Voorzitter. − Dank u wel, voorzitter Sarkozy. Ik ben al 29 jaar lid van het EuropeesParlement en ik kan me niet herinneren dat er ooit een fungerend voorzitter van de Raaddrieënhalf uur met ons in discussie is geweest en op iedere toespraak heeft gereageerd. Wijverheugen ons op uw volgende bezoek.

Hiermee is het debat over dit punt van de agenda afgesloten.

Schriftelijke verklaringen (artikel 142)

Roberta Alma Anastase (PPE-DE), schriftelijk. – (RO) Ik geloof dat Frankrijk hetvoorzitterschap van de Europese Unie heeft overgenomen op een cruciaal moment, opeen moment dat Europa op zoek is naar passende antwoorden op de talrijke uitdagingenvan strategische aard.

Frankrijk heeft tot taak voor de voortzetting van het ratificatieproces van het Verdrag vanLissabon zorg te dragen, zich te concentreren op de energieproblematiek en het veiligheids-en defensiebeleid van de Europese Unie te consolideren. Ik spreek mijn steun uit voor dezeprioriteiten van het Franse voorzitterschap en ik hoop dat deze met succes zullen wordenuitgevoerd.

Als lid van de Commissie buitenlandse zaken en rapporteur voor de samenwerking in hetZwarte-Zeegebied, wil ik me richten op een belangrijk aspect dat in het buitenlands beleidvan de EU moet worden bevorderd. Ik ben blij met het initiatief van Frankrijk om hetEuropees nabuurschapsbeleid te consolideren, maar ik blijf bij het standpunt dat de aandachten betrokkenheid voor de oostelijke dimensie daarvan even groot moet zijn als die voorde mediterrane dimensie.

Deze doelstelling dient te gelden voor zowel de bilaterale betrekkingen, in het kader vanonderhandelingen over de toekomstige communautaire contractuele betrekkingen, alsvoor de multilaterale betrekkingen binnen de Zwarte Zeesynergie.

Tot besluit, Frankrijk neemt het EU-voorzitterschap over tijdens het Jaar van de intercultureledialoog en het dient de activiteiten op dit gebied met succes voort te zetten.

Jean-Pierre Audy (PPE-DE), schriftelijk. – (FR) Allereerst wil ik mijn complimenten gevenvoor de Europese betrokkenheid van de fungerend voorzitter van de Raad, Nicolas Sarkozy,en voor zijn visie met betrekking tot de uitdagingen waarmee de Unie momenteel wordtgeconfronteerd.


Ik steun de politieke verklaring dat nieuwe, op het Verdrag van Lissabon gebaseerdeinstellingen van wezenlijk belang zijn en dat het zonder deze instellingenonverantwoordelijk zou zijn om verdere toetredingen in overweging te nemen. Eenresultaatgericht Europa moet rekening houden met de verwachtingen van burgers en latenzien dat het een oplossing is en niet een probleem.

Ik steun het idee van een mechanisme aan de grenzen dat eerlijke en niet-vervalsteconcurrentie mogelijk maakt, waarbij rekening gehouden wordt met het effect van demilieumaatregelen in het kader van de energieen klimaatvraagstukken.

De prioriteit voor een Europees legaal immigratiebeleid is ook een menselijke, economischeen maatschappelijke noodzaak. Ik wil graag Brice Hortefeux feliciteren met zijn uitstekendewerk met betrekking tot het Europees immigratiepact.

Wat de Europese defensie betreft, zullen de krachtige standpunten van de voorzitter onsin staat stellen om vooruitgang te boeken met betrekking tot dit moeilijke vraagstuk, inhet bijzonder door soldaten van alle bevolkingen hierbij te betrekken, en de opkomst vaneen Europese wapenindustrie te steunen.

De voorzitter verdedigt het GLB, dat nog nooit zo noodzakelijk is geweest, terecht.

Tot besluit wil ik met klem wijzen op de noodzaak voor een betere dialoog met de ECB,om zo te komen tot een economisch beleid op Europees niveau dat in overeenstemmingis met de huidige mondiale behoeften.

Alessandro Battilocchio (PSE), schriftelijk. – (IT) Dank u, mijnheer de Voorzitter. Ik wilvoorzitter Sarkozy veel succes wensen met zijn werk nu hij zes maanden lang deverantwoordelijkheid op zich neemt voor het lot van de Raad. Helaas pakken de wolkenzich samen boven de toekomst van Europa: de paradoxale uitslag van het Ierse referendum(terwijl Ierland juist dankzij de EU-fondsen de “Keltische tijger” heeft kunnen worden diewe nu kennen), de regeringscrisis in Oostenrijk en de verklaringen van de Poolse presidentzijn allemaal zorgwekkende tekenen. We moeten de kracht en de capaciteiten ontwikkelenom weer een Europese koers uit te zetten waarmee het enthousiasme en de emotie van deburgers, die de EU nog steeds zien als iets dat ver van hen afstaat en ook nogalondoorgrondelijk is, opnieuw tot leven moet komen. Ik maak ook van deze gelegenheidgebruik om de fungerend voorzitter tot het volgende uit te dagen: om de burgers dichterbij de EU te brengen, moeten er concrete signalen worden afgegeven. Het zou fantastischzijn als de Franse president een serieus debat op gang zou kunnen brengen over de kwestievan de twee zetels van het Parlement: laten we alle activiteiten in Brussel concentreren omdaarmee de maandelijkse verhuizing naar Straatsburg (waar het perceel weer voor anderedoeleinden kan worden gebruikt, zoals het centre of excellence voor technologie) tevermijden; dit “uitstapje” betekent een enorme en ongerechtvaardigde verspilling vanfinanciën en energie.

Ivo Belet (PPE-DE), schriftelijk. – (NL) Het Franse voorzitterschap zet in op de juisteprioriteiten: het klimaat, immigratie, defensie, enz., maar laat me inzoomen op één aspectdat minder in de spotlights staat, maar toch uitermate belangrijk is voor onze jeugd envoor de hele sportsector in Europa.

Het Franse voorzitterschap zou willen gaan voor het zogenaamde 6+5-principe in de sport,een beperking van het aantal buitenlandse spelers dus. De doelstellingen zijn prima: declubs verplichten om meer te investeren in hun eigen jeugdopleiding en zo ook de


competitieve balans weer wat rechttrekken. Daarmee gaan we in het Parlement 100 procentakkoord.

Vandaar onze steun voor de home grown-maatregel, die - weliswaar bescheidener - dezelfdedoelstellingen nastreeft. De vraag is of het 6+5 principe in Europees verband haalbaar is.Het botst met het vrije verkeer van werknemers en is alleen toepasbaar als er eenuitzondering op het Europees Verdrag zou komen. Zover zijn we nog lang niet. Het istwijfelachtig of het Hof van Justitie zoiets ooit zou aanvaarden, zelfs met het nieuwesportartikel in het Verdrag van Lissabon.

We willen in het Parlement mee zoeken naar een oplossing die het Europese voetbal tengoede komt. We vragen alleen een solide oplossing, die het voetbal niet in chaos stort. EenBosman bis, daar heeft niemand behoefte aan.

Ilda Figueiredo (GUE/NGL), schriftelijk. – (PT) Voorzitter Sarkozy heeft ongeveer eenderde van zijn toespraak besteed aan het verdedigen van het Verdrag van Lissabon en bleefdaarbij Ierland onder druk zetten en chanteren. Hij vergat daarbij hoe de regels van deEuropese Unie luiden ten aanzien van het van kracht worden van een nieuw Verdrag –ratificatie door alle lidstaten. Welnu, wanneer de meerderheid van de Ierse bevolking hetheeft verworpen, dan is het Verdrag ten dode opgeschreven. De ratificaties dienen te wordenstopgezet. Het aandringen op ratificatie van het Verdrag getuigt van een antidemocratischehouding.

Een andere prioriteit is het verdiepen van het immigratiebeleid. Opvallend daarbij is deterugkeerrichtlijn, die ook wel bekend staat als de “schandalige richtlijn”, omdat deze blijkgeeft van minachting van de fundamentele rechten van de mens, en illegale immigrantendaarin als misdadigers worden behandeld en niet als mensen die, op zoek naar een beteretoekomst voor henzelf en hun gezinnen, de honger in hun land van afkomst zijn ontvlucht.

De sociale dimensie is compleet over het hoofd gezien. Hij is zich wel bewust van het verzetdat bestaat tegen het voorstel om de arbeidsrichtlijn te wijzigen en tegen de voorstellendie door de Raad zijn goedgekeurd en naar het Parlement zijn gestuurd die bedoeld zijnom de arbeidsrechten te verzwakken, waarmee de deur wordt opengezet voor een langeregemiddelde werkweek van wel 60 tot 65 uur, deregulering van de werkgelegenheid enlagere lonen.

Bogdan Golik (PSE), schriftelijk. – (PL) Ik wil de hoop uitspreken dat de zes maandenvan het Franse voorzitterschap zullen worden gekenmerkt door vruchtbaar, effectief werkvoor het welzijn van alle burgers van een verenigd Europa.

Ik zou hierbij nadrukkelijk willen wijzen op het aanzienlijke belang van de landbouw voorde Europese Gemeenschap. In Polen bijvoorbeeld was in 2005 meer dan zeventien procentvan de werkende bevolking werkzaam in de landbouw. Het landbouwvraagstuk is vanindirect belang voor de lidstaten – hierbij denk ik vooral aan het probleem van devoedselzekerheid in de context van de stijgende voedselprijzen op de wereldmarkt.

Ik hoop dat het Franse voorzitterschap een oplossing zal bieden voor een aantalgeschilpunten met betrekking tot het Europese agrarische model. Europa beschikt nietover een dusdanig goed klimaat of het soort agrarische omstandigheden dat het in staat isom de steun aan de Europese boeren volledig stop te zetten. De productiekosten van vlees,melk of graanproducten zullen op ons continent altijd hoger zijn dan in Zuid-Amerika,de Verenigde Staten of Australië. We moeten niet vergeten dat deze landen ook hun boerensteunen.


Naar mijn mening bieden hogere landbouwprijzen de mogelijkheid om de Europeselandbouw verder te ontwikkelen. Er bestaat echter een gevaar dat de extra inkomsten doorde bemiddelende instanties zullen worden onderschept; met andere woorden, een stijgingin de voedselprijzen veroorzaakt een buitenproportionele stijging in de kosten van delandbouwproductiemethode. Het resultaat hiervan is dat de extra inkomsten bij debemiddelende instanties terechtkomen.

De landbouw blijft een belangrijke economische sector. De omstandigheden waaronderdeze momenteel functioneert zijn veranderd, maar de belangrijkste prioriteiten – hetgaranderen van een behoorlijk inkomen voor boeren en voedselveiligheid – gelden nogaltijd.

Pedro Guerreiro (GUE/NGL), schriftelijk. – (PT) Nadat Sarkozy zijn eigen volk een radvoor ogen heeft gedraaid door te beweren dat hij de in het referendum van 2005 geuitewens zou respecteren – waarbij de “Europese Grondwet” werd verworpen – terwijl hijtegelijkertijd bleef doorwerken aan het “miniverdrag”, waarin in feite de inhoud van hetverworpen Verdrag opnieuw werd opgediend en in een andere vorm werd gepresenteerden aldus een nieuw referendum werd voorkomen, is hij nu opeens verantwoordelijk voorhet proces dat Angela Merkel op gang heeft gebracht. Dat wil zeggen, hij moet opnieuwhet federalistische, neoliberale, militaristische Verdrag dat al drie keer is verworpen, proberenaf te dwingen.

Gezien de steeds acutere crisis van het kapitalisme, bieden de grote concerns en de grotemogendheden van de EU, met name Frankrijk en Duitsland, een “uitweg” uit deze situatiedoor verder te gaan met het creëren van federalistisch, neoliberaal en militaristisch beleiden met dit ontwerpverdrag. Dit met het doel om de grondslagen van een “superstaat” teconsolideren teneinde de imperialistische interventiemechanismen te versterken, waarbijnauw wordt samengewerkt met de Verenigde Staten en de NAVO.

Voor dit doel wordt steeds meer gebruik gemaakt van pressie en chantage (uitbreiding, deEU van twee snelheden, enzovoort). De EU toont zich doof, stom en blind ten aanzien vande wil van het Ierse volk en probeert op slinkse wijze voor elkaar te krijgen dat Ierland in2009 zelfs nog voor de verkiezingen van het Europees Parlement een nieuw referendumhoudt.

Gyula Hegyi (PSE), schriftelijk. – (HU) Een van de belangrijkste taken voor het Fransevoorzitterschap zal bestaan uit het coördineren van de verplichtingen van de lidstaten inhet kader van de klimaatverandering. Het is van groot belang dat we op communautairniveau de uitstoot van broeikasgassen terugbrengen. Dat is mogelijk als we hetKyoto-protocol serieus nemen en we, overeenkomstig de bepalingen, de emissies tenopzichte van het referentiejaar 1990 continu en in aanzienlijke mate terugbrengen.

Het zou inderdaad schandalig zijn als de lidstaten waar de emissies tussen 1990 en 2005niet zijn verminderd maar juist zijn toegenomen, nu een beloning van de Europese Uniezouden ontvangen en het voordeel dat zij, in tegenspraak met het Kyoto-protocol, thansgenieten, zouden kunnen behouden. Het zou helemaal ongehoord zijn als de lidstaten diehet Kyoto-protocol wel serieus nemen en oprecht hun emissies terugdringen – waaronderook Hongarije – zouden worden gestraft met meer restricties. Ik hoop dat het Fransevoorzitterschap een dergelijke minachting van het Kyoto-protocol en negatieve discriminatieten aanzien van de nieuwe lidstaten, waaronder ook mijn land, nooit zal accepteren.


Mieczysław Edmund Janowski (UEN), schriftelijk. – (PL) Ik wil graag de Franse voorzitterbedanken voor zijn toespraak waarin veel van de fundamentele problemen van de EU naarvoren worden gebracht. We moeten er inderdaad over nadenken hoe we Europa uit dezecrisis kunnen krijgen. Het is een schrale troost dat vrijwel de gehele wereld zich in eennagenoeg kritieke situatie bevindt. Dit heeft een belangrijke economische en socialedimensie. Ik heb het hier over de dreigende honger in veel gebieden in de wereld ten gevolgevan de sterk stijgende voedselprijzen, over energiezekerheid en ook over de toestand vanhet milieu. Het mondiale financiële stelsel wordt steeds minder stabiel. Waarom leg ik hierde nadruk op? Omdat het ons niet past om zelfingenomen te zijn. De bijna 500 miljoenburgers van de EU vertegenwoordigen momenteel minder dan acht procent van dewereldbevolking, en over veertig jaar zal dit aandeel gezakt zijn tot niet meer dan net dekiesdrempel van vijf procent. In onze Europese visie mogen waarden van een hogere ordedie te maken hebben met het in stand houden van de Euro-Atlantische beschaving daaromniet worden veronachtzaamd. Dit heeft ook een ethische dimensie.

In elk EU-land is gepaste zorg voor het gezin daarom een vereiste, dat, hoewel dit maareen kleine leefgemeenschap is, de hoeksteen vormt van de gehele Europese Gemeenschap.Dat moeten we wel in de gaten blijven houden. Als we dat niet doen, gaan we allerlei zakenuit het oog verliezen zoals dat nu gebeurt, door het woord “huwelijk” te misbruiken voorverbintenissen die geen huwelijk zijn. Het is waar dat we nieuwe wettelijke kaders nodighebben, maar deze moeten zodanig zijn dat de mensen ze kunnen begrijpen. De burgersvan de EU zijn onderworpen aan de maatregelen die door het Parlement, de Raad en deCommissie worden genomen. We verlenen slechts een dienst. Het is in dit licht dat we dekwestie Ierland moeten bezien.

Filip Kaczmarek (PPE-DE), schriftelijk. – (PL) Zoals algemeen werd verwacht, is dekwestie van de ratificatie van het Verdrag van Lissabon een van de prioriteiten van hetFranse voorzitterschap geworden. Echter, tegen de verwachting van de meeste waarnemersin, draait het aan het begin van het Franse voorzitterschap met name om Polen of, omprecies te zijn, niet zozeer Polen, doch de Poolse president, Lech Kaczyński. Ik begrijp deargumenten niet die de president van Polen gebruikt voor zijn weigering om deratificatiedocumenten voor het Verdrag van Lissabon te ondertekenen. Het Verdrag werddoor de Sejm en de senaat geratificeerd. Er is niets gebeurd waardoor de ondertekeningdoor de president zo lang op zich zou moeten laten wachten. Het Verdrag is bijvoorbeeldniet doorverwezen naar het Constitutioneel Tribunaal. Dit lijkt te duiden op een gebrekaan respect voor het parlement en schending van een overeenkomst met de premier, DonaldTusk. Ik ben het met de fungerend voorzitter eens dat deze kwestie niet van politieke, dochvan ethische aard is. Polen heeft over het Verdrag onderhandeld, heeft het ondertekend,en is overeenkomstig de internationale wetgeving verplicht het ratificatieproces voort tezetten. Ik hoop ook ten zeerste dat er snel verandering komt in de situatie met betrekkingtot de ratificatie van het Verdrag en dat er tegen het eind van het Franse voorzitterschapsprake zal zijn van een aanzienlijk positievere houding dan op dit moment.

Eija-Riitta Korhola (PPE-DE), schriftelijk. – (FI) Mijnheer de Voorzitter, ik respecteer deduidelijke wens van de fungerend voorzitter van de Raad Nicholas Sarkozy om eenambitieuze houding aan te nemen ten aanzien van het energieen klimaatpakket van deEU en dienaangaande tot een verdrag te komen tijdens het Franse voorzitterschap. Ik hoopdat dit met name duidelijk maakt dat de uitdagingen van de klimaatverandering eindelijkcentraal in het beleid zijn komen te staan.


Ik zou de fungerend voorzitter van de Raad echter aan de ernst van deze taak willenherinneren – de handel in emissies is een zeer belangrijk marktinstrument en deze raaktzoveel mensen dat we het ons niet kunnen veroorloven naar het soort politiek tijdschemate streven dat ten koste gaat van het milieu en duurzame ontwikkeling. Anders zou Frankrijkzichzelf voor schut zetten, en dat is niet iets waar het trots op zou kunnen zijn.

Vorige maand heb ik een seminar georganiseerd waarbij milieuorganisaties,onderzoeksinstellingen en instellingen die met de gevolgen van de handel in emissies temaken hebben hun mening over de economische effecten ervan naar voren konden brengen.De boodschap die ik ontving was duidelijk: het voorstel van de Commissie zal tot veelhogere kosten leiden zonder dat het een overeenkomstig milieuvoordeel oplevert. Ik verwijsnaar de verontrustende analyse van McKinsey over deze materie. De handel in emissiesmoet worden verbeterd. De situatie is ernstig. We zullen niet meer in staat zijn om deEuropese industrie, die haar eigen zaken inmiddels goed heeft geregeld, als proefkonijn tegebruiken, tenzij dit systeem op een onzorgvuldige manier wordt toegepast. Het is beterom iets niet tot stand te kunnen brengen, dan iets tot stand te brengen wat niet deugt.

Ik heb er vertrouwen in dat we te zijner tijd met een goed resultaat kunnen komen, maardan moeten er wel een aantal essentiële aanpassingen komen. Koolstofemissies zullen nietworden voorkomen door vrome wensen en beloften, tenzij deze deel uit gaan maken vande richtlijn zelf. We dienen standvastig te blijven ten aanzien van het beperken van dezeverplichting maar over de procedure valt zeer zeker te discussiëren. In het Parlement hebbenwe een breed front gevormd tegen de manier waarop de Commissie de alternatieven diethans worden overwogen, tegemoet treedt. Ik verzoek u zich hiervan op de hoogte testellen, mijnheer de fungerend voorzitter.

Marian-Jean Marinescu (PPE-DE), schriftelijk. – (RO) Mijnheer de Voorzitter, u hebteen uiterst ambitieus programma gepresenteerd, dat naar ik hoop met succes zal wordenafgesloten.

Het immigratiepact vormt een belangrijke prioriteit om illegale immigratie terug te dringenen te komen tot een gemeenschappelijk beleid voor legale immigratie.

Niettemin wil ik een aspect benadrukken dat u in overweging zou moeten nemen voordatde geplande maatregelen van start gaan: het pact dient een serie maatregelen te omvattenwaarbij rekening wordt gehouden met de restricties op de Europese arbeidsmarkt diewerknemers uit bepaalde nieuwe lidstaten worden opgelegd.

Het is niet normaal dat de economische migratie uit derde landen het vrije verkeer tussenlanden binnen de Unie overtreft.

Er zijn lidstaten waar overgangsbepalingen van kracht zijn die de toegang tot dearbeidsmarkt voor EU-werknemers reguleren.

Zodra het legale immigratiebeleid ten uitvoer wordt gebracht, bestaat het risico dat Europeseburgers ten opzichte van burgers uit derde landen worden benadeeld.

In dit verband wil ik Frankrijk feliciteren, omdat het op 1 juli de eerste stap in deze richtingheeft gezet, toen het de arbeidsmarkt openstelde voor burgers van de landen die in 2004zijn toegetreden.

Ik hoop dat Roemenië en Bulgarije zo spoedig mogelijk dezelfde behandeling ten deel zalvallen en ik moedig de andere lidstaten aan het Franse voorbeeld te volgen.


Nicolae Vlad Popa (PPE-DE), schriftelijk. – (EN) Frankrijk heeft de taak op zich genomenom zes maanden lang de regie te voeren over de Europese agenda in de moeilijke tijd diena de afwijzing van het Verdrag van Lissabon door Ierland is ontstaan.

Het programma van het Franse voorzitterschap van de EU is ambitieus, maar het dient ookrekening te houden met de verwachtingen van de bevolking. Volgens de meest recenteEurobarometerenquête is slechts 52 procent van de EU-burgers van mening dat hetlidmaatschap een goede zaak is voor hun land. Er is behoefte aan een strategie om deEuropese burgers zich ervan bewust te maken dat, vanuit een economisch en politiekperspectief, de gemeenschappelijke belangen veel belangrijker zijn dan de zaken die onsscheiden.

Uiteraard ligt de prioriteit van het Franse voorzitterschap bij het vinden van een methodeom het Ierse foutje weg te werken. Immers, het Europees proces moet worden voortgezetaangezien het Verdrag van Nice de uitbreiding van de Unie blokkeert.

Wat betreft de tweede prioriteit van het Franse voorzitterschap van de EU – hetgemeenschappelijk landbouwbeleid en hoe dit moet worden voorbereid op toekomstigeuitdagingen – dient te worden vermeld dat er vanaf 2013 in Roemenië eenbedrijfstoeslagregeling van toepassing is. Aangezien Roemenië ook een begunstigde is vanhet GLB, ontvangt het land dit jaar 735 miljoen aan directe Europese steun voor deRoemeense boeren.

Martine Roure (PSE), schriftelijk. – (FR) Ik zal me tot twee punten beperken:

- Het is absoluut onmogelijk om in 27 landen asiel aan te vragen. We hebben de verordeningDublin II, die de kwestie van de verantwoordelijkheid van het gastland regelt. Wel bestaaner nog steeds verschillen tussen de lidstaten ten aanzien van de erkenning van internationalebescherming, en dat is een reëel probleem.

- Het tweede punt waar ik het over wil hebben is het fundamentele humanitaire probleemin deze wereld. Hoe kunnen we met elkaar samenleven in een geglobaliseerde wereld? Wemoeten de dieperliggende oorzaken aanpakken die sommige wanhopige mensen ertoeaanzetten om hun land te verlaten, en mijns inziens weet het Europees immigratiepact nietde juiste balans te vinden tussen het bestrijden van mensenhandelaars, het bevorderen vanlegale immigratie en het vaststellen van een ambitieus medeontwikkelingsbeleid.

Katrin Saks (PSE), schriftelijk. – (ET) Dit jaar biedt de Europese Unie een belangrijkegelegenheid om eens in de spiegel te kijken en ons af te vragen of de beslissingen die wevorig jaar hebben genomen, vruchten hebben afgeworpen. In het afgelopen jaar werd eenbegin gemaakt met het actieplan voor het milieu en energie om de uitstoot vanbroeikasgassen terug te dringen. We hebben gesproken over een gemeenschappelijkimmigratiebeleid voor Europa en een tijdje geleden hebben we getuigenissen gehoord overde enorme groei in illegale migratie. We hebben ook beschermingsvraagstukken aangepakt:gemeenschappelijke Europese strijdkrachten hebben militaire acties uitgevoerd in de restvan de wereld en we hebben sinds 2004 EU-gevechtsgroepen en reactie-eenheden voornoodsituaties gecreëerd.

Het nieuwe voorzitterschap in de persoon van president Nicolas Sarkozy heeft voor eenfrisse wind gezorgd en is veelbelovend voor het Europees beleid; het heeft ons op het ideevan een miniovereenkomst gebracht, en heeft een nieuwe benadering van de nieuwelidstaten geïntroduceerd. Er zijn vele voorbeelden daarvan. Zijn gedrevenheid en initiatiefzullen hem zeker in staat stellen om vele uitdagende projecten te lanceren of te bespoedigen.


Om die reden wil ik benadrukken dat het land dat het voorzitterschap bekleedt de Europesezaken niet in zijn eentje aanstuurt, hoewel het wel het recht heeft om bepaalde puntenvoor de agenda voor te stellen. Fundamenteel voor het voorzitterschap is dat het nietverantwoordelijk is voor de besluiten die door de Europese Raad worden genomen, endaar moet het voorzitterschap zich op richten, in plaats van goede sier te maken met legebeloften. Maar vooral hoop ik ten zeerste dat het Franse voorzitterschap in staat is omoptimisme te wekken bij de Europeanen voor bepaalde projecten.

Toomas Savi (ALDE), schriftelijk. – (EN) Mijnheer de fungerend voorzitter van de Raad,tijdens de laatste Europese top in Brussel is er gesproken over de oprichting van deMediterrane Unie – een belangrijk initiatief voor de gehele mediterrane regio en een prioriteitvan het Franse voorzitterschap.

Maar ik hoop van harte dat wanneer er tijdens dit voorzitterschap nadruk komt te liggenop de Mediterrane Unie, het Baltische Zeegebied en de strategie voor het Baltische Zeegebiedniet zullen worden veronachtzaamd. De Baltische Zee is in feite een meer in de EuropeseUnie geworden, waar sinds 2004 acht lidstaten aan grenzen. De strategie voor het BaltischeZeegebied heeft betrekking op het milieu, de economie, cultuur en onderwijs en veiligheid,en biedt een duurzaam plan voor de ontwikkeling van deze regio.

Het zou me veel genoegen doen als het Franse voorzitterschap er de tijd voor zou nemenom aandacht te schenken aan de vraagstukken met betrekking tot de Baltische Zee, en ikhoop dat de prioritering van het mediterrane gebied niet betekent dat het BaltischeZeegebied aan zijn lot zal worden overgelaten.

Met het oog op het toekomstig voorzitterschap van Zweden zou het redelijk zijn om destrategie voor het Baltische Zeegebied aan de orde te stellen, teneinde een grotere mate vansamenhang tussen de voorzitterschappen te garanderen.

Silvia-Adriana Ţicău (PSE), schriftelijk. – (RO) In de komende zes maanden zal hetFranse voorzitterschap grote verantwoordelijkheid dragen voor de toekomst van deEuropese Unie.

De Unie heeft het Verdrag van Lissabon nodig. Het huidige institutionele kader, met de eisvan unanimiteit voor bepaalde beslissingen, is omslachtig. Bovendien neemt door hetVerdrag van Lissabon de mate van democratisering toe, omdat de nationale parlementenop grond van het Verdrag meer macht krijgen en voor de meeste terreinen demedebeslissingsprocedure wordt ingevoerd.

Het Franse voorzitterschap dient ook het gemeenschappelijk landbouwbeleid te steunen,waardoor Europese boeren in staat worden gesteld om meer te produceren.

Samen met alle lidstaten dient het Franse voorzitterschap oplossingen te vinden voor deimpasse waarin de Unie na het Ierse referendum verkeert.

Het Franse voorzitterschap heeft zijn prioriteiten aangekondigd voor de komende periode:klimaatverandering, immigratie, het gemeenschappelijk landbouwbeleid, en defensie enveiligheid in de Unie.

Komend najaar zal de Unie in Kopenhagen deelnemen aan de sluiting van een internationaleopvolger van het Kyoto-verdrag. De Unie dient een voorbeeld te geven van hoe moetworden opgetreden in de strijd tegen de klimaatverandering en om die reden dient hetaannemen van het energieen klimaatveranderingspakket een van de belangrijkstedoelstellingen van het Franse voorzitterschap te zijn.


Bernard Wojciechowski (IND/DEM), schriftelijk. – (EN) Niemand kan de uitkomstvan het referendum in Ierland verklaren.

Een bepaalde norm kan bij algemene goedkeuring van het volk tot wet worden verheven.De strekking ervan dient aan te sluiten bij het eenheidsideaal. Uw landgenoot Rousseau,een denker die in het Pantheon begraven ligt, schreef: “iedere wet die niet persoonlijk doorhet volk bekrachtigd is, is nietig en helemaal geen wet”. Daarom dient het volk de regeringdie zich de rechten dreigt toe te eigenen die het volk toekomen, een halt toe te roepen.Maar hoe kan het volk deze taak op zich nemen wanneer het daarbij alleen de beschikkingheeft over een instrument dat het niet begrijpt, waarvan de structuur zo gecompliceerd enonduidelijk is als die van het recente Verdrag?

Ik twijfel er niet aan dat u zich – om met Dominique de Villepin te spreken – in deze tempelvan het Europees Parlement – wilt presenteren als bewaker van een ideaal en bewaker vanhet geweten. Ik reken er echter op dat u meer geïnteresseerd zult zijn in het overbrengenvan informatie over de platforms voor het gezamenlijk verwezenlijken van Europesebelangen aan de publieke opinie, wat er op er vervolgens voor zou kunnen zorgen dat demedia zich in plaats van op uw privéleven op uw politieke leven zullen richten.

(De vergadering wordt om 13.40 uur onderbroken en om 15.00 uur hervat)

VOORZITTER: GÉRARD ONESTAOndervoorzitter

9. Goedkeuring van de notulen van de vorige vergadering: zie notulen

10. Quorum

De Voorzitter. – Ik ben verheugd dat de voorzitter van de Commissie constitutionelezaken aanwezig is, want we zitten met een delicaat probleem dat moet worden opgelost.Mijn beste Jo, als je nog even plaats wilt nemen? Ik zal uitleggen waar het om gaat, damesen heren.

In artikel 149 staat dat we kunnen vaststellen of het quorum aanwezig is. Zoals u weet iser altijd een groot aantal Parlementsleden aanwezig om te beraadslagen over de agenda enom de notulen goed te keuren, dus in dat geval is er geen quorum vereist. In artikel 149,lid 3 staat echter dat we kunnen vaststellen of het quorum al dan niet aanwezig is indiendoor ten minste veertig leden daartoe vooraf een verzoek is ingediend.

Ik heb een schriftelijk verzoek ontvangen van veertig leden die ons verzoeken om na tegaan of het quorum al dan niet aanwezig is. Dus is het duidelijk … Mijnheer Posselt, stamij toe om de feiten toe te lichten. Het moge duidelijk zijn dat ik van oordeel ben dat erinderdaad duidelijk vooraf een verzoek is ingediend.

Het probleem is als volgt: daarna is het reglement een heel stuk vager. Er staat nergens datde veertig leden in de vergaderzaal aanwezig moeten zijn om dit verzoek tot vaststellingvan het quorum in te dienen, maar dit wordt ook niet uitgesloten. Ik heb daarom de ruimtedaar zelf over te beslissen. Bij voorgaande gelegenheden, hetgeen we hebben nagegaan, isde Voorzitter van de vergadering steeds van mening geweest dat de veertig leden in devergaderzaal moesten zijn om enige inhoud te geven aan artikel 149, lid 4, waarin staatdat wanneer het quorum wordt vastgesteld, deze veertig leden dienen te wordenmeegerekend. En dat houdt in dat deze veertig leden dus aanwezig moeten zijn.


Echter, ik heb de vrijheid om zelf te beslissen, en dan is er ook nog de wijze waarop hetverzoek is geformuleerd: het betreft de stemming over dringende kwesties, en dat zijn dusalle dringende kwesties; niet één bepaalde, maar alle. Indien we van mening zijn dat hetverzoek om vaststelling van het quorum aanvaardbaar is en het quorum is niet aanwezig,dan komen de dringende kwesties geen van alle aan de orde, en zoals u weet, kunnen dezeniet worden uitgesteld. Dit betekent dat we niet zullen stemmen over Kasjmir, de doodstrafof Bangladesh. Als we daar niet over stemmen, dan worden deze kwesties niet uitgesteldnaar de volgende vergadering. Het Parlement zal dan dus niet over deze kwesties die alsdringend worden beschouwd, beslissen.

Voordat ik daar mijn mening over geef, wil ik daarom in het bijzonder de mening van devoorzitter van de Commissie constitutionele zaken horen. Mijnheer Leinen, vindt u dat ikvan oordeel zou moeten zijn dat de veertig indieners in de vergaderzaal aanwezig dienente zijn, zoals artikel 149, lid 4 impliceert, of kan een vooraf ingediend verzoek volstaan,zoals artikel 149, lid 3 impliceert? Ik zal goed naar uw antwoord luisteren.

Jo Leinen, voorzitter van de Commissie constitutionele zaken. – (DE) Mijnheer de Voorzitter,ik heb het net opgezocht, en in artikel 149, lid 3 staat inderdaad dat leden om vaststellingvan het quorum mogen verzoeken, mits dit door veertig leden gezamenlijk wordt gedaan.Het quorum is bereikt indien een derde van de leden van het Parlement in de vergaderzaalaanwezig is. De Voorzitter stelt daarop vast of het quorum al dan niet is bereikt.

Dan komt lid 4, dat u al noemde, waar staat dat “De leden die hebben verzocht omvaststelling van het quorum […] bij het tellen van de aanwezigen [worden] meegerekend[…] ook als zij niet meer in de vergaderzaal aanwezig zijn.” We zitten momenteel in eenvergadering die is hervat en, mijns inziens, dienen de leden die aanwezig waren en hebbengezegd dat zij wilden dat het quorum zou worden vastgesteld, tot de aanwezigen te wordengerekend, ook als zij hier niet bij de plenaire vergadering van vanmiddag aanwezig zijn.Dat is hoe ik lid 4 interpreteer.

Ik heb gehoord dat u een verzoek heeft ontvangen van veertig leden van dit Huis omvanmiddag vast te stellen of het quorum al dan niet aanwezig is. U kunt om u heen kijken– een derde van 785 is iets meer dan 200, en we zijn op dit moment ongeveer met zijndertigen. We kunnen proberen wat we willen, maar het is onwaarschijnlijk dat wevanmiddag de 200 zullen halen, tenzij iedereen nog komt opdagen.

Mijnheer de Voorzitter, we kunnen de zaak bespreken, maar als u bepaalt dat het aantalleden dat aanwezig is minder is dan een derde van het totale aantal leden, dan kunnen weniet stemmen. Dat is wat er in het Reglement staat.

Bernd Posselt (PPE-DE). – (DE) Mijnheer de Voorzitter, mijnheer Leinen, ik ben veteraanop het gebied van deze spoeddebatten. Vroeger werden ze op vrijdag gehouden, daarnawerden ze verschoven naar de donderdagmiddag. Alle fracties hebben regelmatiggeprobeerd om deze truc van een dergelijk verzoek uit te halen als er een of andere dringendekwestie was die hen niet goed uitkwam, zoals in dit geval het onderwerp Kasjmir.

Dat is dan ook de reden waarom het Reglement werd gewijzigd en de voorwaarde werdingevoerd dat veertig leden – het mag dan wel niet zo duidelijk geformuleerd zijn, maardat was de bedoeling van de aanpassing – in de vergaderzaal aanwezig moeten zijn om dekwestie van de aanwezigheid van het quorum aan de orde te stellen. Deze voorwaardewerd ingevoerd omdat we ons van het probleem bewust waren en sinds dat moment is


nooit meer het vereiste aantal leden in de vergaderzaal aanwezig geweest om vaststellingvan het quorum te verzoeken, dus werd het quorum altijd geacht aanwezig te zijn.

Ik denk dat het juridisch gezien van belang is om de bedoeling van dit artikel in beschouwingte nemen. Ik weet zeker dat het in de notulen van de commissie en de plenaire vergaderingkan worden nagezocht. De bedoeling van de aanpassing was de kwestie van het quorumte koppelen aan een dusdanig hoog aantal aanwezige leden dat het geen regelmatigterugkerend gezelschapsspel zou worden, want dat zou nagenoeg het einde van dezedebatten hebben betekend. Het was juist met het doel om deze debatten veilig te stellendat we toentertijd dit quorum van veertig hebben ingevoerd.

Echter, als we daar nu veertig handtekeningen van maken, dan heeft deze aanpassing geenzin meer.

Pierre Pribetich (PSE). – (FR) Mijnheer de Voorzitter, u vroeg eerst om de mening vanonze college Leinen om te weten te komen wat onze gedachten hierover waren. Zoals mijncollega al heeft gezegd, is het waar dat deze manoeuvre enigszins vertragend lijkt te werken;met andere woorden: veertig van onze collega’s die om hun eigen redenen niet in staat zijngeweest om deze vergadering bij te wonen, proberen van maatregelen en proceduresgebruik te maken om een spoeddebat dat hier vanmiddag plaats zal vinden, te voorkomen.Ik denk echt dat we misschien, in plaats van angstvallig de regels toe te passen, naar degeest van het Reglement moeten kijken.

De eigenlijke bedoeling van het Reglement is om ervoor te zorgen dat de mensen die ditverzoek om vaststelling van het quorum indienen, op zijn minst aanwezig zijn opdat zezelf kunnen vaststellen dat er geen quorum is. Anders is het verzoek mijns inziens óf eenpolitieke manoeuvre óf het is tactiek, maar in ieder geval werkt het vertraging in de hand.Ik zou het niet wenselijk vinden als wij door strikte toepassing van de wet in een situatieterecht kwamen waarin de spoeddebatten die regelmatig op donderdagmiddag wordengeorganiseerd, die toch echt belangrijk zijn, uiteindelijk zouden worden “voorkomen”,hetgeen niet bevorderlijk zou zijn voor het de werkzaamheden van het Parlement.

Sarah Ludford (ALDE). - (EN) Mijnheer de Voorzitter, ik denk dat de voorgaande sprekerseen aantal steekhoudende opmerkingen hebben gemaakt. Ik dacht te hebben begrepen datde heer Leinen, toen hij voorlas uit het Reglement – en hij moet het maar zeggen als ik hetmis heb – suggereerde dat de leden ten minste aan het begin van de vergadering aanwezigmoesten zijn, ook al vertrekken ze daarna. Iedere andere interpretatie zou volledig ingegevenzijn door eigenbelang, omdat mensen die niet aanwezig zijn een verzoek kunnen indienenom vast te stellen dat er geen quorum is, terwijl ze er zelf aan hebben bijgedragen dat ergeen quorum is! Ik begrijp niet hoe het dan juist zou kunnen zijn om te concluderen datzij geheel afwezig kunnen zijn en dan te zeggen dat met de rest van de aanwezigen geenquorum wordt bereikt.

Het andere feit betreft, eerlijk gezegd, hetgeen hier op donderdagmiddag gebruikelijk is.We weten dat bij de spoeddebatten het quorum nooit wordt bereikt, en als daar nu opeenswel een beroep op wordt gedaan, dan kan dit tot een probleem leiden met betrekking tothet Reglement, waarvoor we een oplossing moeten zien te vinden. Als u van plan bent despoeddebatten van vanmiddag te torpederen, dan zou u de spoeddebatten op elkedonderdagmiddag wel kunnen torpederen.

Waar het mij fundamenteel om gaat is: hoe zou het mogelijk kunnen zijn om het Reglementzodanig te interpreteren dat veertig mensen die niet aanwezig zijn tegen de rest van ons


kunnen zeggen dat we met elkaar het quorum niet bereiken en er ook voor kunnen zorgendat dit niet gebeurt?

José Ribeiro e Castro (PPE-DE). – (PT) Mijnheer de Voorzitter, het is niet de eerste keerdat we een dergelijke tactiek hebben meegemaakt en ik wil de aandacht van mijn collega’sen het Bureau vestigen op het volgende: alle parlementen in de wereld hebben twee dingengemeen, regels en reguleringen maar ook parlementaire conventies, de gevestigde praktijk.Dit zien we bij alle parlementen in de wereld, en dit is voor ons de gebruikelijke praktijkop de donderdag, zoals dat vroeger het geval was op de vrijdagochtend. Daar zijn we onsallemaal wel van bewust.

De tactiek waar we nu mee te maken hebben is duidelijk onbillijk en ik ben van meningdat een verzoek van leden die niet in de vergaderzaal aanwezig zijn niet in overweginggenomen kan worden. Voorts zou ik een beroep willen doen op die leden die meerdeskundigheid hebben op het gebied van het voorbereiden van amendementen op hetReglement, dat wil zeggen de heer Leinen, en ook de heer Corbett, om een amendementop dit artikel voor te bereiden, waarin het volgende wordt vastgelegd: indien er een verzoekis om het quorum vast te stellen en als de personen die het verzoek hebben ingediend nietin de vergaderzaal aanwezig zijn op het moment dat de telling plaatsvindt, dan raken dezehun dagvergoeding voor die dag kwijt, en al degenen die niet in de vergaderzaal aanwezigzijn wanneer er bij de telling wordt vastgesteld dat er geen quorum wordt bereikt, rakende helft van hun dagvergoeding kwijt voor die dag, zodat we eens en voor altijd kortemetten kunnen maken met dit soort tactieken. Het is een onbillijke aanval op de manierwaarop het Parlement functioneert, en vooral op de manier waarop de werkzaamhedenin Straatsburg plaatsvinden.

Ewa Tomaszewska (UEN). - (PL) Mijnheer de Voorzitter, ik ben geen jurist, maar hetlijkt mij dat de fatsoensregels een ander soort gedrag voorschrijven dan hetgeen de indienerslaten zien. Dat is één punt. Nu een tweede: als iemand afwezig is, zijn er geen redenen omeraan te twijfelen of er al dan niet een quorum is. In de derde plaats acht ik deze benaderingvan mensenrechtenkwesties, die voor ons van bijzonder belang zijn, in combinatie metafwezigheid en pogingen om de beraadslagingen af te breken, uitgesproken laakbaar. Medunkt dat de geest van de wet belangrijker is dan de letter.

Esko Seppänen (GUE/NGL). - (FI) Mijnheer de Voorzitter, het vraagstuk in kwestie dientte worden behandeld in overeenstemming met het Reglement van het Parlement en mijnsinziens heeft de heer Leinen niet de bevoegdheid om het Reglement te interpreteren omdathij dit niet helemaal alleen mag doen.

Volgens mij, mijnheer de Voorzitter, is het aan u om de verantwoordelijkheid te nemenvoor hoe we wat betreft deze kwestie te werk moeten gaan en na afloop dient de door ugekozen weg te worden bekeken door de Juridische Dienst en de voorzitters, anders komter nog geen duidelijkheid over deze kwestie.

Marios Matsakis (ALDE). - (EN) Mijnheer de Voorzitter, ik heb een motie van orde. Ikgeloof dat de heer Leinen heeft gezegd dat u er zeker van diende te zijn dat de veertig ledenaan het begin van de vergadering waren geteld – dat wil dus zeggen: eerder vandaag. Dat isniet gebeurd. Heeft de Voorzitter de veertig leden die dit hebben ingediend eerder vandaaggeteld? Kennelijk heeft hij dat niet gedaan. Dus het punt van de heer Leinen dat dit voldoetaan lid 4 is in dit geval niet van toepassing.


Zdzisław Zbigniew Podkański (UEN). - (PL) Mijnheer de Voorzitter, dit is ongetwijfeldeen procedure die eigenlijk niet zou hoeven plaatsvinden, maar ook wij zijn rationelemensen. We kunnen het allemaal zien, we hebben ogen in ons hoofd, en ik wil in alleeerlijkheid zeggen dat er geen quorum is. Dat kunnen we allemaal zien. We moeten onszelfniet voor de gek houden. We kunnen niet met interpretaties komen die in strijd zijn methet Reglement en met de wet. Anderzijds is dit zo’n belangrijke kwestie dat we er niet aanvoorbij kunnen gaan. Daarom verzoek ik u hierbij specifiek om dit debat toch doorgangte laten vinden; niet om met interpretaties te komen die niet in overeenstemming zijn metde geest van het Reglement maar om amendementen op het Reglement in te dienen. Alswe het Reglement en de Grondwet schenden, betekent dit dat we zelf met iets bezig zijndat niet goed is voor de democratie en dat we zelf daarmee in strijd handelen.

Neena Gill (PSE). - (EN) Mijnheer de Voorzitter, in feite heeft het quorumvraagstuk nietsmet dit debat te maken. Het debat kan gewoon plaatsvinden. De kwestie van het quorumheeft betrekking op het stemmen. Het verbaast me dat we deze kwestie überhaupt op ditmoment bespreken omdat het quorum alleen vereist is voor de stemming.

Ik ben het met al mijn collega’s eens dat deze dringende kwesties zeer belangrijke zakenbetreffen. Echter, er zijn hier nauwelijks mensen aanwezig. De laatste keer hebben 58 vande 785 leden in dit Huis hun stem uitgebracht. Ik denk echt niet dat het bevorderlijk isvoor de geloofwaardigheid van dit Huis als er zo weinig mensen aan de stemmingen enaan de debatten over belangrijke vraagstukken deelnemen. Daarom verzoek ik u pas eenbeslissing te nemen op het moment dat er gestemd moet worden, omdat het er hieromgaat dat het niet aanvaardbaar is dat er nooit een quorum is.

Wij vinden de debatten over dringende kwesties belangrijk. We dienen ervoor te zorgendat de leden aanwezig zijn. We proberen ervoor te zorgen dat de mensen komen opdagenom over deze kwesties te stemmen. Het is gewoon niet goed als we doorgaan met hetstemmen over dringende kwesties wanneer we daar niet het volledige aantal mensen voorhebben.

Jo Leinen (PSE). – (DE) Mijnheer de Voorzitter, de heer Onesta vroeg me hoe ik artikel149, lid 4 lees. Ik begrijp wel dat de heer Posselt en anderen zeggen dat we sowieso totactie moeten overgaan, ook al houden we ons daarmee niet aan het Reglement. Ik ben ergblij met het argument van de collega die gezegd heeft: of we hebben een Reglement en wehouden ons eraan, of we houden ons er niet aan en hebben het daarom ook niet nodig.

Ik mag dan wel de voorzitter zijn van de Commissie constitutionele zaken, maar het warende leden vóór mij die dit artikel hebben opgesteld en in de plenaire vergadering met eenabsolute meerderheid hebben aangenomen. Lid 4 is heel duidelijk. Er staat: “De leden diehebben verzocht om vaststelling van het quorum worden bij het tellen van de aanwezigen[…] meegerekend, ook als zij niet meer in de vergaderzaal aanwezig zijn.” Dat is duidelijk.Als veertig leden, die bij de vergadering in Straatsburg aanwezig waren, verzoeken om destemming of het quorum te controleren, dan worden ze opgeteld bij het aantal aanwezigen.Dat is hoe ik het lees.

Als u het anders wilt hebben, dan moet u lid 4 wijzigen maar op dit moment is dit het water staat. Mijnheer Posselt, iedereen die dit leest moet dat op deze manier opvatten; het kanniet op een andere manier worden uitgelegd.

Daarom, mijnheer de Voorzitter, is het nu aan u om hierover een beslissing te nemen.


Bernd Posselt (PPE-DE). – (DE) Mijnheer de Voorzitter, mijnheer Leinen heeft me ervanbeschuldigd dat ik zou hebben voorgesteld het Reglement te negeren. Ik was erbij toen hetwerd aangenomen, en u niet. De achtergrond was dat vroeger veertig leden de vergaderzaalin plachten te komen, vervolgens om vaststelling van het quorum verzochten en dan weervertrokken. Daar gaat deze regel over.

De Voorzitter. – Dit is mijn interpretatie na – en dat kunt u van mij aannemen –zorgvuldig naar u te hebben geluisterd. In de formulering van het verzoek van de veertigindieners wordt niet de kwestie Kasjmir genoemd, maar alle dringende kwesties, alledringende kwesties van deze middag, met inbegrip van de doodstraf. Dat is belangrijk. Wekunnen zonder enig probleem de debatten voeren, daar heeft mevrouw Gill gelijk in. Hetprobleem zit hem alleen in de stemming, maar ik wilde dit debat al aan het begin van devergadering voeren zodat er daar de gehele middag geen misverstand over zou bestaan.

Volgens mij heeft het Parlement de moeite genomen om artikel 149, lid 4 op te stellen,waarin staat dat de leden die hebben verzocht om vaststelling van het quorum bij het tellenvan de aanwezigen als bedoeld in lid 2 worden meegerekend, ook als zij niet in devergaderzaal aanwezig zijn, zoals de heer Posselt zei, volgens mij werd dit artikel alleenopgesteld om te voorkomen dat de leden op het moment van de telling de vergaderzaalzouden verlaten, hetgeen betekent dat zij aan het begin van de telling wel aanwezig waren.

Aangezien ik niet kan zien of de veertig indieners aan het begin van de telling aanwezigzijn – tenzij zij, zoals mevrouw Gill zei, later ten tijde van de stemming wel allemaalaanwezig zijn, hetgeen we zullen controleren, in welk geval er om vaststelling van hetquorum zal worden verzocht – zeg ik op basis van hoe andere voorzitters van devergaderingen hebben gehandeld die, net als ik met dit probleem werden geconfronteerd,dat het verzoek om vaststelling van het quorum niet kan worden gehonoreerd omdat deveertig indieners niet aanwezig zijn.

Dit gezegd hebbende, wil ik erop wijzen dat de heer Leinen terecht onze aandacht op hetfeit heeft gevestigd dat de manier waarop lid 4 is geformuleerd tot verwarring zou kunnenleiden. Daarom denk ik dat dit een heel goed moment is – en het is niet aan mij om daarovereen besluit te nemen, maar aan de daartoe bevoegde instellingen – voor de commissie waarjij de voorzitter van bent, Jo, om heel snel duidelijk te maken of er in lid 3 nu wel of nietstaat dat de leden aanwezig moeten zijn wanneer zij hun verzoek tot vaststelling van hetquorum indienen, en of de leden nu wel of niet bij het begin van de telling aanwezig moetenzijn wanneer deze wordt gehouden. Ik denk dat de interpretatie van de Commissieconstitutionele zaken ons uit een lastige situatie zal helpen.

Echter, voor wat vandaag betreft, gezien het belang van de debatten, en gezien de meningendie ik heb gehoord, die duidelijk in grote lijnen ondersteunen wat ik net heb gezegd, en opbasis van eerdere beslissingen, gaan we de debatten toch voeren. Als de veertig indienersniet aanwezig zijn wanneer er moet worden gestemd, zal ik niet om vaststelling van hetquorum vragen. De debatten zullen daarom nu beginnen.

11. Debat over gevallen van schending van de mensenrechten, de democratie en derechtsstaat (debat)


11.1. Vermoedelijk bestaan van massagraven in het door India bestuurde deel vanKasjmir

De Voorzitter. – Aan de orde zijn de zes ontwerpresoluties over het vermoedelijk bestaanvan massagraven in het door India bestuurde deel van Kasjmir (1) .

Marios Matsakis, auteur. − (EN) Mijnheer de Voorzitter, ik ben bijzonder verheugd overuw zeer wijze besluit.

Mijnheer de commissaris, duizenden burgers zijn het slachtoffer geworden van extrajudiciëleexecuties en gedwongen verdwijningen, martelingen, verkrachtingen en andere ernstigeschendingen van de mensenrechten die zich sinds het begin van het gewapende conflictin 1989 in Jammu en Kasjmir hebben voorgedaan. Het is beschamend dat de meeste vandeze misdrijven tot op heden nog niet zijn opgelost. Voorts bestaan er grote zorgen overde veiligheid van mensenrechtenactivisten, waaronder ook degenen die een onderzoektrachten in te stellen naar het lot van de vele vermisten.

Dit Parlement veroordeelt alle handelingen die in strijd zijn met de mensenrechten metklem en verzoekt alle betrokken regeringen zich vastberaden te tonen om de rechtsstaaten het gerechtelijk apparaat te handhaven en hun inspanningen op te voeren om volledigonderzoek naar de politieke misdrijven die in het verleden in Jammu en Kasjmir zijngepleegd, te waarborgen.

Ryszard Czarnecki, auteur. − (PL) Mijnheer de Voorzitter, ik moet zeggen dat het nietgoed is wanneer een voorzitter van de oude EU leden van de nieuwe EU discrimineert dooreen lid van de oude EU, de heer Posselt, tot twee keer toe aan het woord te laten, terwijl ik,de coauteur van drie verslagen, zelfs niet een keer over deze zaak aan het woord kan komen.Ik beschouw dit als discriminatie en vind dit volledig onaanvaardbaar. Ik zal hierover eenpassende brief schrijven, mijnheer de Voorzitter. Ik heb me hier erg aan gestoord.

Wat betreft deze situatie, liggen de zaken niet zo zwart-wit. Op de grens tussen India enPakistan ontstaan conflicten die dikwijls door de Pakistaanse staat worden uitgelokt, zoalswe heel goed weten. We zijn bekend met de zogenaamde bestandslijn die door degewapende strijdkrachten van de twee landen wordt bewaakt. Na de afgelopen periodevan twintig jaar vrede langs deze grens, heeft Pakistan zijn aanvallen op de staat Kasjmirhervat. Daarom vraag ik ook om aandacht te besteden aan de andere zijde. Natuurlijkonderschat ik de kwestie van de graven niet die we hier nu bespreken, hoewel het aantalslachtoffers daarbij waarschijnlijk aanzienlijk kleiner is.

Jean Lambert, auteur. − (EN) Mijnheer de Voorzitter, ik ben blij met de gelegenheid omover deze specifieke kwestie te kunnen debatteren omdat velen van ons in dit Huis het zeerverontrustend achten wanneer er, waar ook ter wereld, een aanzienlijk aantal graven aanhet licht komen die alleen toegankelijk zijn met toestemming van de veiligheidstroepen.

Daarom krijgt deze ontwerpresolutie – samen met de hoorzitting in de Subcommissiemensenrechten volgende week – zelfs nog meer betekenis vanwege de politieke enveiligheidssituatie in het gebied. Zoals dit Huis ook weet, hebben wij al eerder over diealgemene situatie gedebatteerd, misschien ook wel onder minder transparanteomstandigheden.

(1) Zie notulen.


Deze regio kent inderdaad een geschiedenis van verdwijningen. We weten dat een aantaldaarvan in verband worden gebracht met de activiteiten van de veiligheidstroepen. Weweten dat dit het sterkst gemilitariseerde gebied in de wereld is. We weten dat dit ook eengebied is waar mensen worden gearresteerd en zonder proces aanzienlijkegevangenisstraffen krijgen opgelegd. Dit kleurt derhalve onze bevindingen, waardoor hetalleen maar belangrijker wordt dat er een echt open onderzoek plaatsvindt dat volledigetransparantie en volledige toegang voor de internationale gemeenschap biedt.

Ik hoop dat de Europese Unie, zoals in de resolutie staat, ondersteuning zal bieden voorhoogwaardige forensische expertise en alle andere bijstand zal verlenen die voor ditonderzoek nodig is, omdat het voor onze interpretatie van de gebeurtenissen in dat gebiedvan belang is dat we tot een zo volledig mogelijk begrip van de situatie komen. Daarbijhoort ook – zoals anderen al gezegd hebben – de bescherming van mensenrechtenactivistendie zelf deze kwestie proberen te onderzoeken, zoals Pervez Imroz.

Ik denk dat we het er allemaal wel mee eens zijn dat het de taak is van alle democratischgekozen regeringen om dergelijke bevindingen volledig en in volstrekte transparantie teonderzoeken, en om te proberen te achterhalen wiens lichamen daar begraven liggen enwie hun nabestaanden zijn, zodat we de situatie volledig kunnen begrijpen en er niet allerleiinterpretaties op loslaten die misschien onjuist zouden kunnen zijn.

Mijns inziens is het absoluut terecht dat het Parlement deze kwestie bespreekt en een beroepdoet op de Commissie om bijstand te verlenen, met name gezien de aanhoudendeproblemen die we momenteel in de regio zien.

Esko Seppänen, auteur. − (FI) Mijnheer de Voorzitter, ik acht uw interpretatie van hetReglement politiek gezien wel correct maar juridisch gezien niet, en ik wil deze zaak beslistdoor de voorzitters en de Juridische Dienst van het Parlement laten onderzoeken; dit omdatde toepassing van de regel in kwestie de interpretatie die u er vandaag aan hebt gegevenniet toestaat en er daarom nader onderzoek is vereist.

Wat betreft de kwestie die thans aan de orde is: India is wel eens de grootste democratischestaat ter wereld genoemd. Deze staat is qua bevolking inderdaad groot maar of een landook echt democratisch is hangt af van de mensenrechtensituatie aldaar. De maatregelendie door de veiligheidsdiensten van de regering zouden zijn genomen tegenmensenrechtenactivisten in Jammu en Kasjmir wijzen erop dat in India niet alle beginselenvan de rechtstaat worden geëerbiedigd, ondanks het feit dat de regering van het landduidelijk heeft verklaard schendingen van mensenrechten niet te tolereren.

Wij achten het optreden van de Indiase regering weinig geloofwaardig en wij willen wetenwaar de duizenden vermisten zijn gebleven en van wie de lichamen zijn die in demassagraven zijn gevonden. Wij veroordelen de gedwongen verdwijningen, martelingen,verkrachtingen en andere mensenrechtenschendingen. Het feit dat we de Indiase regeringervan verdenken een rol in dit alles te spelen is een bijzonder ernstige zaak. Om die redenverlangen wij als Europees Parlement dat er in opdracht van de Indiase regering eenonafhankelijk onderzoek wordt verricht om de oorsprong van de massagraven en deidentiteit van de moordenaars en hun slachtoffers vast te stellen.

Deze zaak is niet zonder belang gezien de aard van de regio Kasjmir. Het risico bestaat dathet buurland Pakistan zich bij ieder nieuw conflict in de strijd gaat mengen en in dat gevalzouden de gebeurtenissen in kwestie in dit explosieve gebied kunnen werken als een vonk


die nationalistische gevoelens doet ontbranden. We moeten de gezamenlijke resolutieinzake een grondig onderzoek naar de gebeurtenissen in Jammu en Kasjmir steunen.

Bernd Posselt, auteur. − (DE) Mijnheer de Voorzitter, we hebben het conflict in Kasjmirhier dikwijls besproken, en ik moet hierbij zeggen dat er sprake is geweest van een tijd vanhoop, van toenadering tussen Pakistan en India. De hoop bestond dat er enige ontspanningin de situatie zou komen. Helaas heeft de binnenlandse politieke crisis in beide landen totnieuwe verharding geleid en wij als Europees Parlement, werken er hard aan om de situatieweer los te trekken.

Ik ben de heer Gahler bijzonder dankbaar dat hij als hoofdwaarnemer van dewaarnemingsmissie bij de verkiezingen in Pakistan zich zo heeft ingezet voor dedemocratisering van Pakistan, en dat hij ervoor heeft gezorgd dat onze contacten met Indiahetzelfde doel dienen en dat we nu weer het opbouwen van vertrouwen kunnen steunen.

Men zou zich kunnen afvragen waarom we ons met massagraven bezighouden, aangeziendit de doden niet tot leven zal brengen en het klimaat tussen de twee landen zou kunnendoen verslechteren. We doen dit omdat echte vrede alleen tot stand kan worden gebrachtwanneer er recht wordt gedaan aan de slachtoffers – en er zijn niet alleen slachtoffers meteen Pakistaans of Indiaas paspoort. Er zijn slachtoffers aan beide zijden, en het belangrijksteslachtoffer is de bevolking van Kasjmir. Daarom moeten we deze massagraven onderzoeken,we moeten vaststellen waar de vele mensen die verdwenen zijn en over wie hun familiesrouwen, zijn gebleven. Alleen zo kan het vertrouwen worden hersteld dat noodzakelijk isvoor een echte vreedzame oplossing, een oplossing waarvan de mensen zelf ook het gevoelhebben dat ze daar deel van uitmaken.

Kasjmir behoort in de allereerste plaats toe aan de bevolking van Kasjmir zelf. Daarommoeten we onze steun geven aan een oplossing die de Kasjmirse bevolking eindelijk watademruimte geeft, eindelijk politieke vrijheid teweeg brengt en een verstandigecompromisoplossing biedt, want dit is een van de langstlopende conflicten die er bestaan.Het conflict loopt al sinds de Tweede Wereldoorlog, en het is schandalig dat er nog niemandin is geslaagd dit probleem onder controle te krijgen.

Daarom steunen we alle inspanningen om deze onderzoeken te laten plaatsvinden en deslachtoffers de waardigheid en het recht helpen bieden die zij verdienen.

Neena Gill, namens de PSE-Fractie. – (EN) Mijnheer de Voorzitter, even voor de goedeorde, ik behoor niet tot de auteurs van deze resolutie. Ik weet niet wie mijn naam heeftgenoteerd want ik heb niets ondertekend.

Ik wil alleen maar zeggen dat ik oprecht verbaasd ben dat deze zaak al als urgent wordtbeschouwd nog voordat we hierover in de Subcommissie mensenrechten, of welkesubcommissie of delegatie van dit Parlement dan ook, naar behoren hebben gedebatteerd.Dit is geen nieuwe kwestie en deze kwestie is uitgebreid door de media in India onderzocht.Zij is keer op keer aan de orde gesteld. Het zou goed zijn geweest als we hier eerder overhadden gedebatteerd. Dit is de reden dat de socialistische fractie ertegen was om deze zaakin een spoeddebat aan de orde te stellen omdat we van mening waren dat het al eerder naarbehoren had moeten worden besproken in de commissie.

Die hele urgentie is gebaseerd op verslagen van slechts één NGO. Ik ontken niet dat dezedingen gebeuren, maar ik ben hierover in contact geweest met de Commissie, die diversezaken in dit verslag in twijfel trekt. Dus ik vraag me echt af wat dit betekent voor de


geloofwaardigheid van dit Parlement om een spoeddebat te voeren voordat de dingen naarbehoren zijn onderzocht.

Als voorzitster van de Delegatie van het Europees Parlement voor de betrekkingen metIndia, had ik graag persoonlijk de gelegenheid gehad om de inhoud van dit verslag tebekijken en te onderzoeken met hoeveel zaken we te maken hebben en wat de gevolgenvan het conflict in de regio zijn, waar al zo’n 4 500 doden zijn gevallen onder militairpersoneel en al 13 000 burgers het leven hebben verloren. De graven waar we het nu overhebben, bevinden zich in het gebied van de bestandslijn.

De tekst van deze resolutie gaat voorbij aan het feit dat deze kwestie de laatste vijf jaar, nade verkiezingen van 2002, is onderzocht. Bovendien is mij ter ore gekomen dat NGO’stoegang hebben tot het gebied en dat hen gevraagd is de bij hen bekende namen vanvermisten te overleggen om de autoriteiten te helpen de graven te identificeren. Niemandontkent dat bij de verdwijningen veiligheidstroepen betrokken zijn geweest. Wat dezeresolutie niet vermeldt, is dat deze door de autoriteiten zijn onderzocht. Ik zou er persoonlijkbij dit Huis op aan willen dringen niet voor deze resolutie te stemmen.

Tunne Kelam, namens de PPE-DE-Fractie. – (EN) Mijnheer de Voorzitter, ik kan me alleenmaar aansluiten bij de zorgen over de ontdekking – sinds 2006 – van honderden gravenin Jammu en Kasjmir, maar ik maak me vooral zorgen over de gewapende aanval in Srinagar,nog maar elf dagen geleden, op de gerespecteerde mensenrechtenadvocaat Pervez Imroz,en de voortdurende intimidatie van verschillende mensenrechtenactivisten. Daarom denkik dat het zinvol is om er bij de Indiase regering op aan te dringen om een onafhankelijkonderzoek naar deze graven in te stellen en als eerste stap deze plaatsen af te schermen omhet bewijsmateriaal veilig te stellen.

Ook verzoeken we de Europese Commissie om de Indiase regering uit hoofde van hetstabiliteitsinstrument financiële en technische bijstand te bieden voor een dergelijk grondigonderzoek, en voor eventuele verdere maatregelen ter oplossing van het conflict in Kasjmir.

Sarah Ludford, namens de ALDE-Fractie. – (EN) Mijnheer de Voorzitter, ik denk dat weduidelijk moeten zijn over wat deze ontwerpresolutie níét is: deze ontwerpresolutie is geennieuwe versie van het nogal controversiële en betwistbare verslag van vorig jaar; dezeontwerpresolutie gaat niet over het vinden van een politieke oplossing voor het territorialegeschil en het conflict over Kasjmir. Niets van dit alles. Er wordt in deze ontwerpresolutieingezoomd op humanitaire problemen en opgeroepen tot een onafhankelijk en onpartijdigonderzoek en tot het afleggen van verantwoording over de vermeende verdwijningen.

We hadden hier op verschillende manieren mee kunnen omgaan. Het is waar dat deontdekkingen van anonieme graven al in 2006 hebben plaatsgevonden, maar twee dingenmaakten het verzoek om urgentieverklaring noodzakelijk. Het eerste was het rapport van29 maart van de vereniging van ouders van verdwenen personen, en het tweede was deaanslag die op 30 juni door onbekenden is gepleegd op Pervez Imroz, de gelauwerdemensenrechtenadvocaat en oprichter van deze vereniging. Ik denk dat dit deurgentieverklaring rechtvaardigt.

Deze resolutie heeft althans gedeeltelijk als doel om de Europese Unie tot enige actie temanen, niet in de laatste plaats in paragraaf 2, waarin er bij de Commissie op wordtaangedrongen om financiële en technische bijstand te geven aan de Indiase regering. Ookwordt de lidstaten gevraagd om deze kwestie aan de orde te stellen in de komende dialoogover de mensenrechten, die in de tweede helft van 2008 zal plaatsvinden. Dus de


ontwerpresolutie is gericht op het krijgen van een onafhankelijk onderzoek en de toewijzingvan de zaak aan een civiel parket. Ik denk dat dit gerechtvaardigd is en dat dezeontwerpresolutie een duidelijk en afgebakend onderwerp heeft en niet de hele kwestieKasjmir aan de orde stelt.

Leopold Józef Rutowicz, namens de UEN-Fractie. – (PL) Mijnheer de Voorzitter, in deresolutie wordt gesproken over feiten die het resultaat zijn van het conflict tussen Pakistanen India om Kasjmir, dat al vijftig jaar voortduurt. Dit conflict is de oorzaak geweest vanverschillende oorlogen. Alleen China heeft daarvan geprofiteerd. Rusland en de VerenigdeStaten zijn indirect betrokken geweest bij het conflict en er is geld in gestoken doorArabische landen en China. De Verenigde Naties hebben een positieve rol gespeeld bij hetsussen van dit conflict, dat nog steeds aan de gang is. Aanslagen door fundamentalistenzorgen nog steeds voor bloedige oogstperioden. Dat is het grootste probleem voor deinwoners van Kasjmir. De slachtoffers aan Indiase kant worden begraven, terwijl ze aande Pakistaanse kant vaak het doelwit van wraak worden. De sleutelrol bij het oplossen vanhet conflict en het evalueren van de feiten moet worden gespeeld door de Verenigde Naties,niet door ons. We voelen ons moreel verplicht, gezien de heersende situatie in Kasjmir, envoor zover de democratisch gekozen regering van India dit zelf niet doet, om hulp te biedenen voor stabilisatie te zorgen. Maar dat is vooral een morele evaluatie van de ondernomenacties. Ik beschouw dit debat meer als een politieke beschouwing dan als pragmatischeactie. Ik steun de resolutie niet.

Laima Liucija Andrikienė (PPE-DE). – (LT) We zijn ons volledig bewust van het feit dathet militaire conflict in Jammu en Kasjmir al tientallen jaren duurt. Vandaag is hetbelangrijkste punt echter dat de internationale gemeenschap nog steeds informatie overmensenrechtenschendingen ontvangt, zoals onlangs nog met betrekking tot een grootaantal anonieme graven met daarin honderden onherkenbare stoffelijke overschotten,ondanks de belofte van de Indiase regering om geen mensenrechtenschendingen in Jammuen Kasjmir meer toe te staan. We willen weten en we moeten uitzoeken wie deze mensenwaren, van welk geweld ze slachtoffer zijn geworden en welke misdaden ze zouden hebbengepleegd.

We veroordelen niet alleen wederrechtelijke executies en verdwijningen, maar dringen erook bij de Indiase regering op aan om grondig onderzoek te doen naar de massagraven,na de betrokken plaatsen te hebben afgeschermd om het bewijsmateriaal veilig te stellen.Ik ben ervan overtuigd dat de Europese Commissie manieren zal vinden om financiële entechnische bijstand aan de Indiase regering te geven om dit onderzoek mogelijk te maken.

Marios Matsakis (ALDE). - (EN) Mijnheer de Voorzitter, ik wil alleen nog een keer hetwoord omdat ik me als een van de auteurs van deze ontwerpresolutie verplicht voel omantwoord te geven op wat mevrouw Gill heeft gezegd. Het is buitengewoon ongebruikelijkdat de urgente kwesties die we op donderdagmiddag bespreken eerst in de commissie aande orde komen, want anders zouden ze niet urgent zijn.

In de tweede plaats wil ik zeggen dat als de socialistische fractie bij stemmingen demeerderheid wil behalen, de fractie van mevrouw Gill ervoor moet zorgen dat haar ledende vergadering niet verlaten om eerder naar huis te gaan – terwijl wij hier moeten blijvenom te debatteren. Ik zou tegen mevrouw Gill willen zeggen: ik denk dat u eerst naar uweigen fractiegenoten moet kijken, want u bent degene die hierover klaagt, en dan pas naarde leden van andere fracties.


Zdzisław Zbigniew Podkański (UEN). - (PL) Mijnheer de Voorzitter, de massagravenen massabegrafenissen van duizenden mensen in de staten Jammu en Kasjmir doen je derillingen over de rug lopen. Ons Europeanen herinnert dit aan de misdaden van de Duitsersen Russen en de donkere kanten van het fascisme en het stalinisme. Herinneringen aan deconcentratiekampen van Hitler en de Sovjet-moord op Poolse officieren bij Katyń komenweer naar boven. Gezien onze vroegere en meer recente ervaringen moeten we er alles aandoen om de genocide te stoppen, en waar er al genocide heeft plaatsgevonden moeten wedie herdenken en families enerzijds het recht geven op de graven van hun voorouders enanderzijds compenseren. De situatie in Kasjmir vereist dat de Indiase regering de nodigefinanciële en technische bijstand wordt gegeven en dat de VN krachtiger reageren om desituatie in dit deel van de wereld te normaliseren.

Kathy Sinnott (IND/DEM). - (EN) Mijnheer de Voorzitter, wanneer er massagravenworden gevonden, waar dan ook, is het een plicht om uit te vinden wie de slachtoffers zijn,hoe en waarom ze zijn vermoord, wie er onderzoekt en wie er onderzocht wordt, niet omde gemoederen te verhitten, maar om achter de waarheid te komen en de menselijkheidvan de slachtoffers te eren. Dat is het begin van waarheidsvinding, die ons allen bevrijdt.

Olli Rehn, lid van de Commissie. − (EN) Mijnheer de Voorzitter, de Commissie is zichbewust van en heeft rapporten gezien over massagraven in het door India bestuurde deelvan Kasjmir en we volgen nauwlettend de verzoeken van NGO’s aan de Indiase regeringom hier met spoed een onpartijdig en onafhankelijk onderzoek naar in te stellen.Ondertussen zwijgen de Indiase autoriteiten en de centrale regering over deze rapporten.

Ook hebben we informatie ontvangen dat de advocaat Pervez Imroz en een andereNGO-activist, die onderzoek deden naar de beschuldigingen met betrekking totmensenrechtenschendingen in Kasjmir, op 20 en 21 juni zijn geïntimideerd en mishandeld.

De delegatie van de Commissie in New Delhi doet nader onderzoek naar deze kwestie, innauwe samenwerking met het Franse voorzitterschap en de ambassades van de lidstatenin de Indiase hoofdstad. Het voorzitterschap heeft contact opgenomen met deregeringsvertegenwoordiger die in naam van New Delhi het Indiase deel van Kasjmirbestuurt en heeft de bezorgdheid van de EU over de situatie overgebracht. Als deze berichtenaccuraat zijn, is er hier sprake van zeer zorgwekkende ontwikkelingen op het gebied vande eerbiediging van de democratische beginselen en de rechtsstaat, die haaks zouden staanop bepaalde positieve ontwikkelingen in het door India bestuurde deel van Kasjmir, zoalsde “Composite Dialogue”, die nog steeds op de rails staat.

De Voorzitter. – Het debat is gesloten.

De stemming vindt na het debat plaats, tenzij er, zoals ik al eerder heb gezegd, op de juistewijze een verzoek wordt ingediend en blijkt dat er geen quorum aanwezig is.

11.2. Situatie in Bangladesh

De Voorzitter. – Het volgende punt is het debat over zes ontwerpresoluties over desituatie in Bangladesh (2) .

Ewa Tomaszewska, auteur. − (PL) Mijnheer de Voorzitter, de overgangsregering vanBangladesh heeft na de ongeregeldheden van januari 2007 de noodtoestand uitgeroepen

(2) Zie notulen.


en heeft op 11 juni van dit jaar een nieuwe wet aangenomen waarin de mensenrechtenworden beperkt door middel van een zeer opgerekte definitie van het begrip “terroristischeactiviteit”.

In juni heeft er in Bangladesh een golf van arrestaties plaatsgevonden, waarbij de regeringgebruik heeft gemaakt van zijn buitengewone volmachten, die de regering het recht gevenom zonder arrestatiebevel aanhoudingen te verrichten wanneer vermoed wordt dat er eenverband bestaat tussen de betrokken persoon en strafbare feiten. De arrestanten warenleiders, leden en sympathisanten van de twee belangrijkste oppositiegroeperingen, deAwami League en de Bangladesh People’s Party, die weigerden met de regering samen tewerken bij de organisatie van algemene verkiezingen totdat hun leiders zouden wordenvrijgelaten. De beginnende onderhandelingen met de Awami League zijn een teken vanhoop. De enorme stijgingen van de voedselprijzen bedreigen echter de stabiliteit van hetland. In deze omstandigheden vormen de voor december geplande verkiezingen geengarantie dat Bangladesh de weg naar democratie zal inslaan.

We roepen de regering van Bangladesh op om de noodtoestand op te heffen en demensenrechten te respecteren, wat ertoe zal bijdragen dat Bangladesh tijdens de verkiezingenzal voldoen aan de democratische normen. We dringen er op aan dat de strijdkrachtenniet langer worden ingezet bij acties die verband houden met de organisatie van deverkiezingen.

Jean Lambert, auteur. − (EN) Mijnheer de Voorzitter, zoals we weten is het Parlemental een hele tijd bezorgd over de situatie in Bangladesh. We hebben oproepen voor vrije eneerlijke verkiezingen gesteund en ook hebben we oproepen van organisaties van hetmaatschappelijk middenveld gesteund voor de herziening en actualisering van dekiesregisters om een zo groot mogelijke deelname bij die verkiezingen te garanderen.

Ik denk dat het belangrijk is dat we verklaren dat we de vooruitgang die is geboekt bij datnieuwe elektronische register zeer verwelkomen. Het gaat hier om een grote taak, en alsdeze taak op tijd wordt vervuld en minderheidsgroepen en dergelijke ook in dat registerworden opgenomen, zal dat echt een historische prestatie van de autoriteiten van Bangladeshzijn. We weten dat het kiesregister al een zeer positief effect heeft gehad, zeker voor eenaantal vrouwen uit armere families en milieus, die het gevoel hebben dat ze eindelijk eenidentiteit hebben, dat ze nu kleine bedragen kunnen lenen om hun eigen bedrijfje op tezetten, enzovoort.

Dus er zijn enkele positieve tekenen. Ook verwelkomen we de recente actie tegenoorlogsmisdadigers en de actie die de regering heeft ondernomen, gedeeltelijk althans,tegen de corruptie.

Maar we maken ons grote zorgen over de rol en de activiteiten van de interim-regering,die er nog steeds zit, en over de noodtoestand. Er zijn mensen die zeggen dat denoodtoestand als het ware een technische kwestie is, die ervoor moet zorgen dat er na deovergangsperiode in elk geval een regering komt

Maar of je het daar nu mee eens bent of niet: ik denk dat wat er gebeurt met de noodtoestandeen duidelijk gebrek aan “checks and balances” in het systeem aan het licht heeft gebracht,vooral gezien de berichten, zoals we die zojuist hebben gehoord, over massa-arrestaties,het ontbreken van een behoorlijke procesgang, vermeende martelingen, buitengerechtelijkeexecuties, druk op journalisten en toenemend geweld tegen vrouwen.


Daarom moet de interim-regering de veiligheidsmachten beteugelen, stoppen met demassa-arrestaties, de gearresteerde personen ofwel aanklagen ofwel vrijlaten en voor eenbehoorlijk proces zorgen. Deze resolutie is een duidelijke uiting van de wens die mijnsinziens hier in het Parlement leeft dat de noodtoestand wordt opgeheven en hetmaatschappelijk middenveld, met steun van de Europese Unie, in elk geval in haar rol vanwaarnemer, kan meedoen aan volledige, eerlijke en vrije verkiezingen.

Marios Matsakis, auteur. − (EN) Mijnheer de Voorzitter, Bangladesh is een van de armstelanden van de wereld en een land waarvan de territoriale integriteit een uiterstehoudbaarheidsdatum heeft, want als de vloek van de opwarming van de aarde niet wordtafgewend, zal een groot deel van het land in 2050 onder water staan door de stijging vanhet zeeniveau. De noodtoestand, met al zijn antidemocratische manifestaties – die in januari2007 door de overgangsregering te midden van het geweld in de aanloop naar deverkiezingen is uitgeroepen – had al moeten zijn opgeheven. Iedereen die wordtvastgehouden op grond van de noodbevoegdheden moet ofwel voor een rechtbank wordengebracht, ofwel worden vrijgelaten.

Bovendien moet de nieuwe verordening inzake terrorismebestrijding dringend inovereenstemming worden gebracht met de internationaal geaccepteerde normen, waarbijde persoonlijke rechten en vrijheden van mensen moeten worden gerespecteerd. Daarnaastmoeten de strijdkrachten van het land hun betrokkenheid bij het politieke proces van hetland beëindigen en moeten de komende verkiezingen worden gehouden in een klimaatvan niet-gemilitariseerde politieke rust.

Esko Seppänen, auteur. − (FI) Mijnheer de Voorzitter, in de resolutie die we zojuisthebben aangenomen, eist het Europees Parlement mensenrechten voor de bevolking vanIndia.

De situatie Bangladesh is zeer problematisch. Het hele land bevindt zich al achttien maandenin een noodtoestand en aan de horizon zijn nog geen vrije verkiezingen te zien. Bangladeshis geen democratisch land, maar natuurlijk zijn ondemocratische landen en schendingenvan de democratie bepaald geen uitzonderingen in de wereld. Van alle ondemocratischelanden is alleen Zimbabwe door de EU en de Verenigde Staten veroordeeld. Hetondemocratische karakter van de verkiezingen daar kan in de westerse media vrijelijkworden bekritiseerd, omdat het land geen olie heeft. Olie is een beschermende buffer tegenveroordelingen wegens schendingen van de democratie.

Bangladesh is ook geen oliestaat. Om die reden konden de media de situatie in het landuitgebreid laten zien, met de stilzwijgende toestemming van de heersende, van olieafhankelijke grootmachten. Bangladesh heeft de doodstraf weer ingevoerd en na deuitroeping van de noodtoestand zijn er op ondeugdelijke gronden driehonderdduizendmensen gearresteerd, waarvan er in de afgelopen maand twaalfduizend zijn overleden.Diverse personen die in de afgelopen weken zijn gearresteerd waren voorvechters van dedemocratie, actieve lokale leden van politieke partijen en aanhangers van de democratie,die door de staat en de regering criminelen worden beschouwd.

Terrorismebestrijding is ook in Bangladesh het allesoverheersende thema en eenvoorwendsel om de mensenrechten te schenden. Bangladesh is geen rechtsstaat.Mensenrechtenschendingen hebben daar de vorm van allerlei arrestaties, tekortkomingenop het gebied van het recht op verdediging van verdachten, onvolledige publicatie vanvonnissen en gebrekkige motiveringen van die vonnissen. De mensenrechten die zijn vervatin de grondwet worden niet gerespecteerd. Daarom vragen we het Parlement de


gezamenlijke resolutie te steunen waarin we vragen om de onmiddellijke opheffing vande noodtoestand en de organisatie van vrije verkiezingen.

Thomas Mann, namens de PPE-DE-Fractie. – (DE) Mijnheer de Voorzitter, deovergangsregering van Ahmed moet zich richten op zijn echte doelen: het bestrijden vande corruptie, het veilig maken van het land en het scheppen van de voorwaarden voorverkiezingen – in augustus op regionaal niveau en in december op nationaal niveau. Deverkiezingen moeten echter vrij zijn en de internationale verdragen eerbiedigen, en etnischeen religieuze minderheden moeten de kans krijgen om mee te doen, zowel passief als actief.Verkiezingswaarnemers, onder andere van de Europese Unie, moeten de nodige controlesin het land uitvoeren.

Uiteraard moeten aanslagen door extremisten worden voorkomen. De nieuwe, in 2008aangenomen terrorismebestrijdingsverordening, die dit moet bereiken, moet echter inovereenstemming zijn met het internationaal recht. Dat is nog niet het geval. Op dit momentwordt de verordening vooral gebruikt om mensen politiek te vervolgen. Het is geen wonderdat er angst heerst in Bangladesh, waar mensenrechtenactivisten en burgers die kritiekuiten willekeurig worden gearresteerd.

De gearresteerde personen hebben recht op een behoorlijk proces. Demensenrechtenorganisatie Odhikar heeft verklaard dat er bewijzen zijn voormassa-arrestaties en mishandelingen. Als lid van delegatie van het Europees Parlementvoor de Zuid-Aziatische Associatie voor regionale samenwerking (SAARC) heb ikBangladesh diverse malen bezocht. Veel afgevaardigden die hier vandaag aanwezig zijn,waren daar ook bij. In dat gematigde islamitische land zijn er veel personen inverantwoordelijke functies met een positieve grondhouding. Die wachten wanhopig opimpulsen van buitenaf, namelijk van de Europese Unie – de Commissie en de Raad.

Mijnheer de Voorzitter, ik feliciteer u met het besluit dat u zojuist hebt genomen over dequora in het Europees Parlement. Mevrouw Gill, ik zou willen dat we al onze dringendekwesties levend konden houden en niet voortdurend hoeven te zeggen dat ze door dedesbetreffende commissie zullen worden behandeld. De heer Matsakis heeft volkomengelijk. Eén stap verder op deze weg zou betekenen dat er plotseling geen intergroepen meerzouden zijn. Dat zou fataal zijn, want commissies kunnen dit werk niet doen.

We moeten gebruik maken van het feit dat we genoeg tijd hebben, zodat we niet meer desituatie krijgen die we nu hebben, waarin de arme Voorzitter zijn voorzittershamer moetgebruiken. Want in de toekomst zullen we hopelijk tweemaal zo veel tijd hebben, zodathet Europees Parlement de stem van de mensenrechten kan worden en sterker kan worden– en dat heeft tijd nodig.

Neena Gill, namens de PSE-Fractie. – (EN) Mijnheer de Voorzitter, na voorzitter te zijngeweest van de delegatie voor de betrekkingen met de landen van Zuid-Azië, en naBangladesh te hebben bezocht, zou ik willen zeggen dat dit een kwetsbare staat is die meerdan zijn portie aan politieke, economische, sociale en milieurampen over zich heen heeftgehad. Toen ik er was, was ik onder de indruk van de levendige en vrije media en devastberadenheid van de mensen om hun problemen te overwinnen.

Ik denk dat de nadruk in onze betrekkingen met Bangladesh moet liggen bij de steun aandemocratische bewegingen in het land, de vestiging van een rechtsstaat en de opbouw vandemocratische instellingen. De EU heeft een belangrijke rol te spelen bij het helpen van


Bangladesh om deze doelen te bereiken, maar dit moet worden vertaald in constructieveacties die het land moeten helpen, en niet in microbeheer van de problemen van Bangladesh.

Ik ben ingenomen met de aankondiging dat er in de derde week van december verkiezingenzullen worden gehouden en ik roep de overgangsregering op om ervoor te zorgen dat dezeverkiezingen vrij en eerlijk zullen verlopen en dat de Kiescommissie haar werk aan deroutekaart kan voortzetten.

Ik wil iets zeggen over de dingen die de heer Mann over mij heeft gezegd, omdat ik denkdat het niet goed is om op punten uit het vorige debat te reageren. Als we onze urgentekwesties serieus nemen, moet de heer Mann ervoor zorgen dat die mensen hier zijn. Hetis aan ons allemaal om ervoor te zorgen dat onze collega’s hier aanwezig zijn, omdatminderheidsfracties invloed uitoefenen op het beeld dat de wereld van het EuropeesParlement heeft. Het is belangrijk dat we tijdens onze debatten in gedachten houden dathet belangrijk is om urgente kwesties te hebben, maar zorg dat uw mensen hier zijn.

Janusz Onyszkiewicz, namens de ALDE-Fractie. – (PL) Mijnheer de Voorzitter, als wekijken naar de bevolkingsgrootte, is Bangladesh het zevende land van de wereld, met eenbevolking die de 150 miljoen overschrijdt. Dit is een land dat in 1971 onafhankelijk isgeworden, maar twintig jaar onder autocratische regeringen heeft geleden, vaak militaireregimes. In 1991 is er echter iets anders begonnen. De democratie bloeide op en er wasvijf procent groei. De bekende bank Goldman Sachs verklaarde dat Bangladesh zeer goedevooruitzichten had wat betreft economische groei. Nu zien we een enorme teruggang eneen politieke crisis. Het leger is in de straten verschenen. Bovendien wil het leger de grondwetveranderen om, zoals het heet, zijn eigen vorm van democratie in te voeren. Dat hebbenwe vaker gehoord. We hebben van dichtbij kunnen zien wat deze speciale vorm vandemocratie inhoudt. Als deze nieuwe vorm inhoudt dat het leger zich met de politiek gaatbemoeien, lijkt mij dat een heel verkeerde richting.

Ryszard Czarnecki, namens de UEN-Fractie. – (PL) Mijnheer de Voorzitter, de situatiein Bangladesh is altijd zeer ernstig geweest, maar is dat de afgelopen achttien maanden inhet bijzonder geweest – sinds de noodtoestand werd uitgeroepen. Effecten hiervan zijnbijvoorbeeld geweest dat het aantal doodsvonnissen is gestegen, dat meer dandriehonderdduizend personen zijn gearresteerd en dat een deel van hen is gemarteld. Hetprobleem is dat deze repressie niet lijkt af te nemen. Zes weken geleden zijn meer dantwaalfduizend mensen gearresteerd. Dit alles vindt plaats tegen de achtergrond van eendramatische economische ontwikkeling. De prijzen van rijst en ander basisvoedsel zijnmet een derde gestegen. Er zal waarschijnlijk ook een grote emigratiegolf op gang komen.In de komende veertig jaar zullen 25 miljoen Bangladeshi hun land verlaten. Deze exoduszal worden veroorzaakt door de overstromingen die zeer waarschijnlijk zullen plaatsvindenals gevolg van de stijging van de zeespiegel in de Golf van Bengalen. Dit alles leidt tot maaréén conclusie: Bangladesh is een land waar we aandacht voor moeten hebben, dat wemoeten steunen. En we moeten ook de economische en democratische veranderingensteunen in dat land – het armste land ter wereld.

Eija-Riitta Korhola (PPE-DE). - (EN) Mijnheer de Voorzitter, op grond van de in 2007uitgeroepen noodtoestand kan iemand zonder dat er een arrestatiebevel is uitgevaardigdvoor onbepaalde tijd in de gevangenis belanden, alleen op grond van redelijke vermoedensdat hij betrokken is bij corruptiegerelateerde activiteiten. Met de recente arrestatie vanMotiur Rahman Nizami zitten de leiders van de drie belangrijkste politieke partijen vanBangladesh nu alle drie vast op valse beschuldigingen van corruptie.


Sinds maart 2008 zijn ten minste twaalfduizend mensen gearresteerd, die het recht omop borgtocht te worden vrijgelaten is ontzegd. Hieronder bevinden zich honderden ledenvan politieke partijen, maar ook zakenmensen en journalisten zijn het slachtoffer gewordenvan deze heksenjacht onder het mom van corruptiebestrijding.

Met de verkiezingen in december van dit jaar voor de boeg kunnen de politieke leiders nietmet elkaar in debat gaan, waardoor het democratische proces belemmerd wordt. Hoewelde overgangsregering de beschuldigingen ontkent dat deze arrestaties politiek gemotiveerdzijn, is de strategische timing van deze gebeurtenissen te toevallig om te kunnen wordengenegeerd.

De gearresteerde personen moeten wettelijk worden aangeklaagd op basis van bewijzenof onmiddellijk worden vrijgelaten. Anders zal de uitkomst van de verkiezingen fraudeleusen verre van democratisch zijn.

Lidia Joanna Geringer de Oedenberg (PSE). - (PL) Mijnheer de Voorzitter, de problemenin Bangladesh waar we nu al enkele jaren aandacht voor vragen, zijn nog steeds nietopgelost. De wereld hoort steeds meer voorbeelden van mensenrechtenschendingen indat land. Sinds januari 2007 heerst in Bangladesh de noodtoestand. Deterrorismebestrijdingsverordening die op 11 juni is ingevoerd heeft de mensenrechtenverder ingeperkt en is een instrument in de politieke strijd geworden. Tijdens de afgelopenachttien maanden zijn driehonderdduizend arrestaties verricht en is het aantal delictenwaarvoor de doodstraf kan worden opgelegd verruimd. Gevangenen worden gemartelden sterven onder onopgehelderde omstandigheden. De autoriteiten van Bangladesh doenniet veel om de economie van het land te ondersteunen. De voedselprijzen zijn de afgelopenmaanden met meer dan een derde gestegen. Op een kwart van het grondgebied bestaatvoortdurend de dreiging van overstromingen en liggen de humanitaire rampen op de loer.De vrije parlementsverkiezingen, voorafgegaan door de opheffing van de noodtoestand,bieden een kans op verandering in het land. Het is van essentieel belang dat deovergangsregering in de periode voorafgaand aan de verkiezingen de vrijheid van de mediagarandeert, evenals de betrokkenheid van vertegenwoordigers van alle etnische en religieuzeminderheden van het land bij de verkiezingen. De EU moet zo snel mogelijk dewaarnemersmissie in Bangladesh in ere herstellen en daaraan voorafgaand moet het kantoorvan de Europese Commissie in Bangladesh de politieke situatie in het land en de matewaarin de fundamentele mensenrechten worden geëerbiedigd nauwlettend volgen.

Leopold Józef Rutowicz (UEN). - (PL) Mijnheer de Voorzitter, Bangladesh heeft zijnvrijheid en onafhankelijkheid bereikt ten koste van de levens van miljoenen van zijn burgers.Deze natie heeft ook grote verliezen geleden door haar situatie en ligging en heeft te kampenmet de ene na de andere natuurramp. Met 1040 mensen per vierkante kilometer is het landoverbevolkt. Het is niet verstedelijkt en heeft een zeer laag inkomen per hoofd van debevolking. Door het analfabetisme en het gebrek aan wegen en communicatiemiddelen isBangladesh moeilijk te besturen. Er moet voortdurend steun van buitenaf worden gegeven,niet in de laatste plaats voor het creëren van een doelmatig democratisch systeem, wat eenbelangrijk en moeilijk probleem is in islamitische landen. Het is belangrijk om goed na tedenken over de meest effectieve manieren om hulp te geven als we willen dat Bangladeshniet door totalitaire regeringen wordt bestuurd. Ik steun de resolutie. Een discussie overdemocratie kan leiden tot positieve actie door het Parlement.

Filip Kaczmarek (PPE-DE). - (PL) Mijnheer de Voorzitter, de overgangsregering vanBangladesh, gesteund door het leger, arresteert duizenden mensen, waaronder leden van


de oppositie. Deze mensen worden maandenlang vastgehouden zonder dat hen iets tenlaste wordt gelegd. Dit gebeurt onder het voorwendsel van corruptie- enterrorismebestrijding. Ook vervolgt de regering de media en staat de regering toe dat erwordt gemarteld. Dit vindt plaats in een van de armste en meest dichtbevolkte landen vande wereld. Tegen deze achtergrond moet worden gezegd dat het zorgwekkend is dat deEuropese Unie zo weinig aandacht heeft voor de problemen van Bangladesh. Dat moetveranderen, en de parlementaire verkiezingen die voor het eind van dit jaar zijnaangekondigd bieden daartoe een goede gelegenheid. De Europese Commissie en de Raadmoeten beslist een actievere rol spelen bij de pogingen om de noodtoestand opgeheven tekrijgen en een eind te maken aan de mensenrechtenschendingen. De EU moet met namedruk zetten op de komende verkiezingen en zowel de voorbereidingen van de verkiezingenals het houden van de verkiezingen zelf nauwlettend volgen.

Jo Leinen (PSE). – (DE) Mijnheer de Voorzitter, de Europese Unie heeft groot belang bijdemocratie en respect voor de mensenrechten in Bangladesh. Ik sluit me ook aan bij deoproep voor vrije en eerlijke verkiezingen en het in de nabije toekomst opheffen van denoodtoestand. Het is duidelijk dat er in een klimaat van angst en intimidatie geendemocratisch debat kan plaatsvinden.

We stellen onze eisen aan de overgangsregering, dat is waar, maar we moeten er ook opwijzen dat de politieke machthebbers van Bangladesh een wat ongecultiveerde stijl hebbenen problemen niet vreedzaam, maar met gebruik van grof geweld oplossen, vooral tijdensverkiezingscampagnes. Verkiezingscampagnes worden zonder uitzondering gebruikt omminderheden te intimideren. Daarom is onze boodschap aan alle partijen gericht, in deeerste plaats aan de regering, maar ook aan alle politieke partijen.

Desalniettemin, mijnheer de Voorzitter, respecteer ik uw besluit. Maar ik wil er wel opwijzen dat in artikel 149, lid 3 van ons Reglement het volgende wordt bepaald: “Indien destemming uitwijst dat het quorum niet is bereikt, wordt de stemming op de agenda van devolgende vergadering geplaatst”. Ik mag hopen dat deze stemmingen niet zullenplaatsvinden terwijl er maar dertig leden aanwezig zijn, maar wanneer er zeshonderdaanwezig zijn, wat altijd het geval is tijdens middagstemming.

Justas Vincas Paleckis (PSE). – (LT) Bangladesh is een van de armste landen van dewereld. Het is ook een van meest dichtbevolkte landen van de wereld. Bangladesh is hetland dat de meeste risico’s loopt door de klimaatverandering. Tot slot is het een van deminst democratische landen.

Ik heb vier problemen opgenoemd, vier bedreigingen, en elk daarvan kan op zichzelf eenflorerend land op de knieën krijgen. Om deze keten te doorbreken moet de democratieworden hersteld. Ook de debatten die wij hier vandaag voeren moeten dat doel dichterbijbrengen.

Marios Matsakis (ALDE). − (EN) Mijnheer de Voorzitter, het spijt me dat ik weer hetwoord neem, maar ik moet opnieuw reageren op mevrouw Gill. Zij heeft de beschuldiginggeuit dat het debat van donderdagmiddag en de resoluties het resultaat zijn van de wensenvan kleine minderheidsfracties. Ik wil zeggen dat dit respectloos, onbillijk en ongegrondis. Deze resoluties worden uitgebreid besproken tijdens vergaderingen waarvertegenwoordigers van alle fracties – inclusief de PSE-Fractie – aanwezig zijn, een of tweedagen voor de behandeling hier op de donderdagmiddag. Ze worden goedgekeurd doorde vertegenwoordigers van deze fracties, als die het met de inhoud eens zijn, en dan wordter hier over gedebatteerd en gestemd.


Dus als er een probleem is met betrekking tot de socialistische fractie, is dat niet onze zorg.Dan is dat het probleem en de zorg van de fractie van mevrouw Gill. Misschien bespreektdie fractie deze onderwerpen onvoldoende uitgebreid, of te laat, maar dat is haar probleem.Wat betreft de donderdagmiddagen: het is precies andersom. Het zijn geenminderheidsfracties. De PPE-DE-Fractie heeft de meerderheid op donderdagmiddag, enwat de PPE-DE-Fractie wil gebeurt ook, want die heeft de meerderheid.

Zdzisław Zbigniew Podkański (UEN). - (PL) Mijnheer de Voorzitter, het is een praktijkvan het Europees Parlement geworden om gevallen van schending van de mensenrechten,de democratische beginselen en de rechtsstaat in de plenaire vergadering te bespreken endaarover resoluties aan te nemen. Een van de onderwerpen waar we vandaag naar kijkenis de situatie in Bangladesh, waar de verkiezingen die voor 22 januari 2007 stonden geplandniet zijn doorgegaan en zijn uitgesteld tot december 2008. Dit heeft de situatie verergerd,wat enerzijds tot sociaalpolitieke protesten heeft geleid, en anderzijds tot het verscherpenvan de wet en harder optreden van de gewapende troepen van de regering. De termen“terrorisme”, “handelingen die schade toebrengen aan goederen en mensen” en “ernstigedelicten” worden vaak gebruikt als reden om mensen te arresteren en als rechtsgrond ingerechtelijke vonnissen. De onrust wordt nog versterkt door een voedselcrisis, waardoorde uitgaven voor voedsel met wel zestig procent zijn gestegen. Dat probleem kan niet metgeweld – arrestaties, gerechtelijke vonnissen, gevangenisstraffen – worden opgelost. Ermoet verzoening tussen de strijdende partijen plaatsvinden. Democratische verkiezingenkunnen die verzoening dichterbij brengen, en daarom is een resolutie waarin wordtopgeroepen om die te houden zinvol en moet deze worden gesteund.

De Voorzitter. – Voordat ik het woord geef aan de Commissie, wil ik reageren op mijnvriend de heer Leinen.

Jo, je zei dat als we vanmiddag niet stemmen, de stemming de volgende keer plaatsvindt.Je zou gelijk hebben als het niet om een stemming over urgente kwesties zou gaan, wantin artikel 115, lid 6 van ons Reglement, als geïnterpreteerd door de Commissieconstitutionele zaken waarvan jij de voorzitter bent, wordt duidelijk bepaald datontwerpresoluties over urgente kwesties die niet in de voor het debat uitgetrokken tijdkunnen worden behandeld, komen te vervallen. Datzelfde geldt voor ontwerpresolutieswaarvoor is vastgesteld dat het quorum niet is bereikt.

Daarom geldt voor urgente kwesties, en uitsluitend voor urgente kwesties, dat als voor destemming wordt vastgesteld dat het quorum niet is bereikt, de stemming nooit plaatsvindt.De stemming kan niet worden uitgesteld: dat staat in artikel 155, lid 6.

Olli Rehn, lid van de Commissie. − (EN) Mijnheer de Voorzitter, de parlementaireverkiezingen in december zijn inderdaad essentieel voor het veiligstellen van een duurzamedemocratie in Bangladesh. Er is vooruitgang, maar veel minder dan nodig is, vooral op hetgebied van de mensenrechten.

Tot dusverre hebben we de stappen die de regering tijdens de voorbereidingen van dezeverkiezingen heeft genomen met betrekking tot het electorale kader en de dialoog metpolitieke partijen grotendeels positief beoordeeld. Er is substantiële vooruitgang geboektbij de technische voorbereidingen.

Maar aangezien in Bangladesh de noodtoestand van kracht is, zullen we nauwlettend volgenof de geleidelijke opheffing van de beperkingen op de uitoefening van burgerlijke enpolitieke rechten vrije en eerlijke verkiezingen mogelijk zal maken. Ik wil ook heel duidelijk


verklaren dat onze betrokkenheid bij het proces, met inbegrip van het eventueel opnieuwsturen van een waarnemingsmissie, die begin 2007 is opgeschort, gekoppeld zal zijn aandeze verplichting van de regering.

We delen ook de zorgen die zijn uitgedrukt in uw resolutie van 6 september 2007, evenalsin de ontwerpresolutie die door een aantal fracties is ingediend voor het debat van vandaag.De beperkingen op de uitoefening van fundamentele vrijheden moet beperkt worden totwat noodzakelijk is om de veiligheid te waarborgen.


De stemming vindt plaats na de debatten.

Charles Tannock (PPE-DE), schriftelijk. – (EN) Bangladesh is een groot en strategischbelangrijk land in Zuid-Azië met 153 miljoen inwoners en tachtig miljoen geregistreerdekiezers, waardoor het een van ’s werelds grootste democratieën is.

De overgangsregering heeft de Europese Unie de Verenigde Staten meegedeeld dat er indecember 2008 democratische verkiezingen zullen worden gehouden, na met succes eenkiesregister te hebben aangelegd dat bestand is tegen fraude. De militairen hebben inmiddelstoegezegd dat ze zich zullen terugtrekken uit de beleidsvorming. Oud-premier SheikhHasina is om humanitaire redenen vrijgelaten. De noodtoestand is nog steeds van krachten moet voor de verkiezingen worden opgeheven, zoals in deze resolutie terecht wordtgevraagd. De vele arrestanten die zijn opgepakt na de gewelddadigheden van vorig jaar,die tot het uitroepen van de noodtoestand hebben geleid, moeten worden vrijgelaten ofin beschuldiging worden gesteld. Er moeten zo snel mogelijk EU-waarnemers naar hetland terugkeren om de situatie in de aanloop naar de verkiezingen voor langere tijd temonitoren.

De EU volgt de ontwikkelingen in Bangladesh nauwlettend, gezien het feit dat demensenrechtensituatie in de afgelopen jaren is verslechterd en er sprake is van eentoenemende islamitische radicalisering van de samenleving en een exodus van hindoes,ahmadia’s en christenen, waarbij de regering het succesvolle model van een seculieremeerpartijendemocratie kennelijk heeft verlaten. Bangladesh heeft het in zich om eensuccesvolle democratie is de moslimwereld te worden en de EU moet dit krachtigondersteunen.

11.3. Doodstraf, met name de zaak van Troy Davis

De Voorzitter. – Het volgende punt is het debat over zes ontwerpresoluties over dedoodstraf en met name de rechtszaak tegen Troy Davis (3) .

Marios Matsakis, auteur. − (EN) Mijnheer de Voorzitter, dit Huis heeft een duidelijk enkrachtig standpunt over de doodstraf. Het Parlement is voor de afschaffing van de doodstrafen voor een onmiddellijk moratorium op de uitvoering ervan in landen en staten waardeze straf nog wordt toegepast.

Dat laatste geldt voor veel staten in de VS, zoals Georgia, waar Troy Davis wacht op zijnexecutie, die voor eind juli staat gepland. Behalve ideologische en humanitaire redenenlijken er in het geval van Troy Davis nog extra redenen te zijn om tegen de voltrekking van

(3) Zie notulen.


de doodstraf te zijn, in de vorm van ernstige twijfels over de robuustheid en geldigheid vanhet bewijsmateriaal dat tot zijn veroordeling heeft geleid.

Deze twijfels rechtvaardigen naar ons oordeel de redenering van iedereen die zijn of haargezond verstand gebruikt dat een nieuw proces hier op zijn plaats is. Daarom roepen wede betrokken autoriteiten in de VS op om Troy Davis een nieuw proces te geven en, indienhij schuldig wordt bevonden, om de doodstraf om te zetten in een levenslangegevangenisstraf.

Bovendien roepen we de regering van de VS, en de regeringen van alle landen in de werelddie nog steeds de doodstraf kennen, nogmaals op om de doodstraf af te schaffen, in hetbelang van de mensheid. In het bijzonder doen we een beroep op de regeringen van landenals China, Iran, Pakistan en Saudi-Arabië, waar nog steeds regelmatig executies plaatsvindenen waar dat soms op een gruwelijke en barbaarse manier gebeurt, om te stoppen met hetuitvoeren van executies.

Ryszard Czarnecki, auteur. − (PL) Mijnheer de Voorzitter, dit moet wat mij betreft geendebat over de doodstraf als zodanig worden. Omdat we niet kunnen verhelen dat demeningen over dit onderwerp uiteenlopen, lijkt het me dat we moeten praten over het heelspecifieke geval van een persoon die tot de doodstraf is veroordeeld, waarna zeven van denegen getuigen à charge hun getuigenis hebben ingetrokken. Dit is een heel specifiekesituatie. We moeten niet verzeild raken in een abstract debat over de vraag of de doodstrafhonderd procent verkeerd is of niet. Ik wil de Amerikaanse autoriteiten op dit momentniet oproepen om een wet uit 1972 – dat is 36 jaar geleden – te wijzigen, de wet waarmeede doodstraf weer werd ingevoerd. Dit is een specifieke en buitengewone zaak. De heerDavis verdient een goede verdediging en het is de moeite waard om aan te tonen dat ersituaties zijn waarin ingrijpen een goede zaak is. Ik wil waarschuwen voor generalisaties,en daarom heb ik deze gezamenlijke ontwerpresolutie niet ondertekend.

Jean Lambert, auteur. − (EN) Mijnheer de Voorzitter, dit is zeker een dringende kwestie,omdat, zoals we gehoord hebben, de executie staat gepland voor het eind van deze maand.Dus ik wil er bij iedereen in dit Huis en bij iedereen die naar dit debat luistert op aandringenom persoonlijk protest aan te tekenen bij de Amerikaanse regering – en ook bij de regeringvan de staat Georgia – om te bewerkstelligen dat er gratie wordt verleend. En daarna moetenwe proberen te bereiken dat er een nieuw proces komt, indien nodig. Want dan hebbenwe tenminste een levende verdachte en kan er een nieuw proces plaatsvinden. Ik denk dathet echt belangrijk is dat we in deze zaak onze persoonlijke verantwoordelijkheid nemenen daarnaast ook protesteren als Parlement.

In dit bijzondere geval is er bewijsmateriaal – zoals we ook van veel getuigen hebbengehoord – teruggetrokken of tegengesproken. Het team van de Amerikaanse orde vanadvocaten dat de doodvonnissen in Georgia onderzoekt heeft een rapport uitgebracht overde omstandigheden in die staat, en concludeert daarin dat een van de grootste problemenwaar het op was gestuit een inadequate verdediging was, evenals het vermoeden datveroordeelden die al op de voltrekking van hun doodvonnis zaten te wachten geen adequateverdediging hadden gehad tijdens hun proces. Het team merkte op dat Georgia de enigestaat is die terdoodveroordeelden geen advocaat ter beschikking stellen voor het hogerberoep.

Er is daarom een aantal redenen om zeer bezorgd te zijn over de voorliggende zaak, diewordt genoemd in de titel van de resolutie over de doodstraf, namelijk de rechtszaak tegenTroy Davis. Maar ik wil ook andere zaken noemen, en met name wat er op dit moment


gebeurt met degenen die nu nog in Guantánamo worden vastgehouden. Eén van die gevallenbetreft een Britse ingezetene, Binyamin Mohamed, die al zes jaar in Guantánamo wordtvastgehouden en waarschijnlijk voor een militaire commissie moet verschijnen, waar hijzo goed als zeker de doodstraf zal krijgen.

Dit Parlement, en de Europese Unie als geheel, heeft een zeer uitgesproken mening overde doodstraf. Wij vinden dat die in een beschaafde samenleving niet thuishoort en dat ermeer dan genoeg redenen zijn om geen doodvonnissen uit te spreken. Het geval van TroyDavis is denk ik een klassiek voorbeeld van de wezenlijke problemen die er zijn met hetvoltrekken van de doodstraf.

Ik wil iedereen nogmaals oproepen om, als verantwoordelijke individuen, niet alleen tedoen wat er in deze resolutie wordt gevraagd, maar ook om onze zorg over deze specifiekezaak over te brengen.

Laima Liucija Andrikienė, auteur. – (LT) Het Europees Parlement heeft al heel wat regelsaangenomen om afschaffing van de doodstraf en terechtstellingen, of op zijn minst eenmoratorium op terechtstellingen, aan te moedigen in de landen waar de doodstraf nogbestaat.

Vandaag geven wij, het Europees Parlement, blijk van onze steun aan Troy Davis, eenpersoon die we nog nooit hebben ontmoet, maar die aan het eind van deze maand dreigtte worden terechtgesteld. Kunt u zich voorstellen in zijn positie te verkeren, iemand die17 jaar heeft moeten wachten om of te worden vrijgesproken of ter dood te wordengebracht, terwijl er sterke bewijzen bestaan dat hij onschuldig is, en terwijl zeven getuigendie tegen hem getuigd hebben hun verklaringen hebben ingetrokken, enzovoorts. Er zijnons aardig wat gevallen bekend waarbij een persoon is terechtgesteld en zijn onschuldachteraf alsnog is bewezen. Er zijn veel gevallen bekend van mensen die tot de doodstrafwaren veroordeeld en aan executie ontsnapt zijn dankzij de ontdekking van nieuw bewijsdat aantoonde dat ze niet schuldig waren aan het misdrijf.

Daarom doen wij vandaag opnieuw een oproep aan alle landen op de wereld waar dedoodstraf nog steeds wordt toegepast om onmiddellijk tot maatregelen over te gaan omdeze af te schaffen. Vandaag maken wij ons standpunt tegen de doodstraf duidelijk, doorachter een bestaand persoon te gaan staan en bij de betreffende Amerikaanse rechtbankente pleiten voor een nieuw onderzoek in de zaak van Troy Davis en een lichter vonnis uitte spreken dan de doodstraf.

In mijn ogen is het steunen van een bestaand persoon, en proberen hem te behoeden voorexecutie, ook als hij een enorme fout heeft begaan, de beste manier om ons standpuntomtrent de noodzaak de doodstraf af te schaffen volkomen duidelijk te maken.

Ana Maria Gomes, auteur. − (PT) Mijnheer de Voorzitter, het eerste recht van de mensis de onschendbaarheid van het leven. De doodstraf is het meest respectloze van allevoorbeelden van minachting voor de waardigheid, beschaving en vooruitgang. Nu, opditzelfde ogenblik, terwijl wij hier in vrijheid ademen en spreken, zit ergens een mens, TroyDavis, opgesloten in een cel de minuten af te tellen die hem in het leven nog resten. Hij zital vijftien jaar in de dodencel en heeft het misdrijf waarvan hij is beschuldigd altijd ontkend.Een aantal van degenen die tegen hem hebben getuigd, hebben hun getuigenis ingetrokkenof zichzelf tegengesproken in verklaringen die onder dwang van de politie zijn verkregen.Er is geen duidelijk, objectief en overtuigend bewijs in deze zaak. De toepassing van dedoodstraf op Troy Davis door de autoriteiten van de staat Georgia druist volledig in tegen


het moratorium op de doodstraf dat december vorig jaar is aangenomen door de AlgemeneVergadering van de Verenigde Naties.

Hoewel het moratorium niet wettelijk bindend is, heeft het een enorme morele en politiekebetekenis. Het is nu de taak van de Amerikaanse staten die zich er niet aan houden om hunbeleid te herzien teneinde de doodstraf af te schaffen en de mensenrechten in hun geheelte respecteren. De staat Georgia heeft nu met deze zaak de kans om de meest fundamentelewaarden van een democratie de inhoud terug te geven die zij verdienen. Commissaris LouisMichel heeft onlangs de president van Sudan, Omar al-Bashir, zelf horen zeggen dat hijpersonen die zijn aangeklaagd vanwege misdaden tegen de menselijkheid niet zou uitleverenaan het Internationaal Gerechtshof, net zoals de Verenigde Staten dat niet doen. Hetvoorbeeld dat de Verenigde Staten hierin geven is schandalig, en wij dienen alle beschikbaremiddelen in te schakelen om aan de Verenigde Staten te laten zien dat wij deze houdingen daarmee het vreselijke voorbeeld voor de wereld op het gebied van mensenrechten nietaccepteren.

Daarom is het, zoals in de resolutie wordt verzocht, van cruciaal belang dat hetvoorzitterschap van de Europese Unie en de delegatie van de Europese Commissie inWashington protest aantekenen om te voorkomen dat het vonnis van Troy Davis wordtvoltrokken en ervoor te zorgen dat de Verenigde Staten hun standpunt omtrent de doodstrafdaadwerkelijk herzien.

Józef Pinior, namens de PSE-Fractie. – (PL) Mijnheer de Voorzitter, in 2007 zijn er in dewereld in 24 landen zo’n 1 252 terechtstellingen uitgevoerd. Het werkelijke aantal ligtzonder twijfel hoger. Van deze executies vond 88 procent plaats in China, Iran,Saoedi-Arabië, Pakistan en de Verenigde Staten.

Ik zou twee zaken aan de orde willen stellen in het debat van vandaag. Ten eerste ben ikhet volledig oneens met de uitspraak van mijn collega-afgevaardigde de heer Czarnecki,namelijk dat deze kwestie onderwerp van geschil is binnen de Europese Unie. Dit is niethet geval. Ik zou de heer Czarnecki willen herinneren aan het officiële standpunt in deRooms-katholieke doctrine, wat ook het persoonlijke standpunt was van paus JohannesPaulus II, die tegen toepassing van de doodstraf was. Het lijkt me dat dat voor de heerCzarnecki een zeer duidelijke aanwijzing zou moeten zijn ten aanzien van de houding vande meerderheid in EU-landen over dit onderwerp.

De tweede kwestie is natuurlijk de huidige toestand in verband met Troy Davis in deVerenigde Staten, op wie de doodstraf zal worden uitgevoerd. Wij moeten alles doen watwe kunnen om de uitvoering van zijn doodvonnis uit te stellen en het mogelijk te makendat er een herzieningsproces plaatsvindt, met mogelijke omzetting in levenslangegevangenisstraf als hij schuldig wordt bevonden.

Dumitru Oprea (PPE-DE). – (RO) Meer dan 40 landen zijn sinds 1990 van de doodstrafafgestapt en tegenwoordig zijn er 120 landen waarin deze straf bij wet verboden is.

Op Europees niveau geldt het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens, waarin inartikel 1 het recht op leven is vastgelegd, en volgens protocol 6, artikel 1, “Afschaffing vande doodstraf”, niemand tot een dergelijke straf wordt veroordeeld of terechtgesteld.

.


Er zijn schokkende cijfers over de hele wereld bekend gemaakt. In 2006 zijn er meer dan1591 mensen terechtgesteld en zijn er in 55 landen meer dan 3861 mensen ter doodveroordeeld.

Ik ben van mening dat geen enkel mens het recht heeft een ander mens van het leven teberoven. Hoe kun je iets ontnemen dat jou niet toebehoort? Het gaat mijn verstand zelfste boven, helemaal wanneer we zien dat in de landen waar de doodstraf wordt toegepastdit geen daling van het aantal zware misdrijven tot gevolg heeft gehad.

Wij stellen voor de doodstraf te vervangen door de vrijheidsstraf.

Janusz Onyszkiewicz (ALDE). - (PL) Mijnheer de Voorzitter, onze discussie dient zichnatuurlijk te richten op een fundamentele kwestie, en dat is de algemene betekenis en hetmorele aspect van gerechtelijke vonnissen waarin een persoon ter dood veroordeeld wordt.Een van de argumenten die denk ik van groot belang zijn in deze discussie is de twijfel ofiemand die ergens van wordt verdacht zo absoluut en definitief schuldig kan wordenbevonden aan de daad waarvoor hij terecht staat. In elke andere situatie is er altijd demogelijkheid om het vonnis in te trekken en iemand zijn normale leven terug te geven. Inhet geval van de doodstraf bestaat deze mogelijkheid niet. Met het oog hierop, nog afgezienvan de zuiver morele aspecten, hoe bijzonder belangrijk die ook zijn, moet dit juridischeaspect ook in overweging worden genomen. Hiervan is bij uitstek sprake in de zaakwaarover wij het nu hebben, waarbij er ernstige twijfels bestaan over de gronden van deaanklacht.

Ewa Tomaszewska, (UEN). − (PL) Mijnheer de Voorzitter, iedereen heeft recht op eeneerlijk proces. In dit geval, waarbij veel twijfels bestaan over de schuld van de betrokkene,en zeven getuigen hun getuigenis hebben ingetrokken, dient de zaak opnieuw te wordenbehandeld. Een andere kwestie, die ook door mensen die voor mij hebben gesproken isgenoemd, is het probleem van de onomkeerbaarheid van de doodstraf. Als er twijfelsbestaan, geeft dat des te meer reden is om een dergelijke straf niet toe te passen.

Maciej Marian Giertych (NI). - (EN) Mijnheer de Voorzitter, ik wil de gelegenheid vandit debat te baat nemen om op te roepen tot een moratorium op de doodstraf vooronschuldige ongeboren mensen. Het is de hoogste tijd dat beschaafde landen de praktijkvan abortus staken.

Olli Rehn, lid van de Commissie. − (EN) Mijnheer de Voorzitter, de Europese Unie is eenfel tegenstander van het gebruik van de doodstraf en zet zich actief in voor afschaffing vande doodstraf over de hele wereld.

In landen die de doodstraf handhaven richt de EU zich op een steeds verdere inperking vande reikwijdte ervan en tevens op instelling van een moratorium, teneinde de doodstrafvolledig uit te bannen.

In de Richtsnoeren voor het beleid van de EU ten opzichte van derde landen inzake dedoodstraf, die zijn aangenomen in 1998 en herzien in 2008, is het kader voorEU-maatregelen vastgelegd. Zij bevatten verklaringen of demarches in internationale foraen gericht tegen derde landen, waaronder de Verenigde Staten van Amerika.

Wat betreft de VS maakt de EU zich ernstig zorgen over de hervatting van executies sindsde de facto opheffing van het moratorium op de doodstraf in mei.


Wij hebben bij de regering van de VS herhaaldelijk aangedrongen op herinvoering opfederaal niveau van het moratorium op de doodstraf en wij hopen dat de Verenigde Statenzullen overwegen om de doodstraf in de nabije toekomst wettelijk af te schaffen.

Wij nemen notitie van de ontwerpresolutie van het Parlement over de zaak van de heerTroy Davis. Wij beschikken over inlichtingen van onze delegatie in Washington dat degouverneur van Georgia het executiebevel nog niet heeft getekend en hier schijnbaar geenhaast mee heeft.

Uiteraard zal de Commissie, samen met de EU-lidstaten en het voorzitterschap, deze zaaknauwlettend volgen.


De stemming vindt na afloop van de debatten plaats.

Neena Gill (PSE). - (EN) Mijnheer de Voorzitter, de heer Matsakis heeft mij eerder vandaaggenoemd en daar wilde ik op reageren. Ik wilde het catch-the-eye systeem niet misbruikentijdens een ander debat, dat over het belangrijke onderwerp van de doodstraf ging. Ik geloofechter dat hij verwees naar mijn onbegrip van het systeem van urgenties. Ik wil hier voorde duidelijkheid zeggen dat ik bij een aantal urgenties betrokken ben geweest en zou willenzeggen dat dit het minst transparante en open systeem is dat we hebben.

Natuurlijk houden we er in mijn fractie wel een debat over, maar over de urgenties wordtpas op de donderdag vóór de vergadering in Straatsburg besloten terwijl er op de dinsdagdaarvoor een vergadering van een uur plaatsvindt waarin de urgenties vlug bij elkaar geflanstworden.

Ik vind dat een aantal van deze onderwerpen niet urgent zijn en in een gewoon debatbehandeld zouden moeten worden als we willen dat dit Parlement zijn geloofwaardigheidbehoudt.

12. Quorum (vervolg)

De Voorzitter. – Hierom heb ik aan het begin van de zitting vanmiddag ten minste éénvertegenwoordiger per fractie naar de mening gevraagd, aangezien ik een verzoek hadontvangen om overeenkomstig artikel 149 van ons Reglement het quorum vast te stellen.Dit verzoek kwam voort uit een schriftelijk verzoek van veertig leden. Eigenlijk gaat hetom helemaal eerlijk te zijn om 39 plus één lid, omdat de elfde naam op de lijst volstrektonleesbaar is. Ik kan – wij kunnen – u niet zeggen wie de veertigste ondertekenaar op dielijst is.

Na overleg en nadat ik het standpunt van de voorzitter van de Commissie constitutionelezaken had ontvangen, heb ik de verantwoordelijkheid genomen en heb ik tevens artikel149, lid 4 van ons Reglement geïnterpreteerd, waarin staat dat de leden die hebben verzochtom vaststelling van het quorum, bij het tellen van de aanwezigen worden meegerekendook als zij niet meer in de vergaderzaal aanwezig zijn.

Ik wil uw aandacht vestigen op de woorden “niet meer”. Er staat niet “niet in de vergaderzaalaanwezig zijn”, maar “niet meer in de vergaderzaal aanwezig zijn”. Dit impliceert dat zij erdaarvoor dus wel geweest moeten zijn. Dat “daarvoor” slaat zeker niet op het feit dat zijde voorgaande maanden aanwezig waren, maar alleszins op het moment dat het verzoekom vaststelling van het quorum werd ingediend. Ik heb daarom bepaald dat ik vóór de


stemmingen zou controleren of de veertig ondertekenaars aanwezig waren, ook al kon iku moeilijk zeggen wie nummer veertig was.

Volgens de diensten van het Parlement zijn vijf van hen nu aanwezig. Nochtans, als er nuveertig leden opstaan met een verzoek om het quorum vast te stellen, zal ik dit doen. Zijner veertig leden die willen opstaan en een verzoek om vaststelling van het quorum indienen?

Neena Gill (PSE). - (EN) Mijnheer de Voorzitter, kunt u controleren of er hier veertigleden zijn? Het is erg moeilijk te zien.

De Voorzitter. – Mevrouw Gill, ik geloof dat ik, helemaal sinds vanmiddag, artikel 149uit mijn hoofd begin te kennen. U verwijst naar lid 5. Het is de taak van de Voorzitter vande vergadering, en van hem alleen, om, als hij hiertoe besluit, vast te stellen dat er geenquorum aanwezig is. Hoe dan ook, gezien het belang van de stemmingen die we gaanhouden, met name over iemand die ter dood is veroordeeld, ben ik niet van plan om ditspelletje mee te spelen. Als er geen veertig collega’s zijn die de verantwoordelijkheid nemendoor op te staan, zal ik het quorum niet vaststellen.

Zijn er veertig collega’s die willen opstaan? Ik zie ze niet. In dat geval gaan we over tot destemming.

13. Stemmingen

De Voorzitter. – Aan de orde zijn de stemmingen.

(Voor uitslagen en nadere bijzonderheden betreffende de stemmingen: zie notulen)

13.1. Vermoedelijk bestaan van massagraven in het door India bestuurde deel vanKasjmir (stemming)

13.2. Situatie in Bangladesh (stemming)

- Vóór de stemming over het eerste deel van Overweging K

Thomas Mann (PPE-DE). – (DE) Mijnheer de Voorzitter, één kleinigheid – dat wij “op21 december 2008” vervangen door “voor de derde week van december 2008”. Dit zoudan het precieze tijdstip zijn. Het is maar een kleinigheid, maar wij moeten trouw blijvenaan de feiten.


13.3. Doodstraf, met name de zaak van Troy Davis (stemming)

De Voorzitter. – De stemmingen zijn beëindigd.

14. Zelfverwezenlijking van de jeugd in het beleid van de Europese Unie (schriftelijkeverklaring): zie notulen

15. Noodprocedures voor samenwerking bij het terugvinden van vermiste kinderen(schriftelijke verklaring): zie notulen

16. Mededeling van gemeenschappelijke standpunten van de Raad: zie notulen


17. Rectificaties stemgedrag/Voorgenomen stemgedrag: zie notulen

18. Besluiten inzake bepaalde documenten: zie notulen

19. In het register ingeschreven schriftelijke verklaringen (artikel 116 van hetReglement): zie notulen

20. Verzending van de tijdens deze vergadering aangenomen teksten: zie notulen

21. Rooster van de volgende vergaderingen: zie notulen

22. Onderbreking van de zitting

De Voorzitter. – Ik verklaar de zitting van het Europees Parlement te zijn onderbroken.

(De vergadering wordt om 16.45 uur gesloten)


BIJLAGE (Schriftelijke antwoorden)

VRAGEN AAN DE RAAD (Het fungerend voorzitterschap van de Raadvan de EU is verantwoordelijk voor deze antwoorden)

Vraag nr. 12 van Colm Burke ( H-0447/08 )

Betreft: Somalië

Wat zijn de plannen van de Raad, als vervolg op de conclusies van de vergadering van deRaad Algemene Zaken en Externe Betrekkingen van 26 en 27 mei 2008, om een integralepolitieke dialoog tussen alle partijen te stimuleren en in gang te zetten?

Welke acties onderneemt de Raad om toepassing van de internationale humanitaire enmensenrechtenwetgeving af te dwingen en om te waarborgen dat onderzoek wordt gedaannaar schendingen daarvan om het huidige klimaat van straffeloosheid het hoofd te bieden?

Welke acties onderneemt de Raad om ongehinderde humanitaire hulp te waarborgen ende federale overgangsregering te dwingen om uitvoering te geven aan het voornemen datzij heeft uitgesproken om een centraal punt voor humanitaire hulp te creëren?

Antwoord

Dit antwoord van het voorzitterschap, dat als zodanig noch voor de Raad, noch voor delidstaten bindend is, is niet mondeling gepresenteerd tijdens het vragenuur aan de Raadtijdens de eerste vergaderperiode van het Europees Parlement in juli 2008 te Straatsburg.

De Raad onderzoekt de verschillende mogelijkheden ter verzekering dat alle toezeggingenin de conclusies over Somalië van 26 mei en 16 juni worden nagekomen.

De Raad moedigt een allesomvattende dialoog aan tussen alle in Somalië aanwezige partijen,door middel van een politieke dialoog met de leden van de federale overgangsinstellingen,de gematigde leden van de oppositie en het maatschappelijk middenveld. Met dat in hetachterhoofd geeft de Raad de op 9 juni tussen de federale overgangsregering en de Alliantievoor de Herbevrijding van Somalië in Djibouti gesloten overeenkomst zijn volledige steunen blijft hij politieke en financiële bijstand verlenen aan de inspanningen van de VN.

De Raad maakt zich ernstige zorgen over de extreem slechte humanitaire situatie in Somalië.Hij was ingenomen met het voornemen van de federale overgangsregering een centraalpunt voor de humanitaire crisis te creëren.

De Raad ondersteunt het Bureau van de Hoge Commissaris voor de mensenrechten vande Verenigde Naties, met inbegrip van de onafhankelijke deskundige voor Somalië en heefthen aangemoedigd tot een onafhankelijke informatie- en evaluatiemissie om demensenrechtensituatie aan te pakken.

In een reactie op het verzoek in de conclusies van de Raad over Somalië van 16 junionderzoeken het Secretariaat-generaal van de Raad en de Commissie de mogelijkhedentot uitvoering van Resolutie 1816 over de bestrijding van piraterij en gewapende overvallenin de wateren voor de kust van Somalië.

** *


Vraag nr. 13 van Jim Higgins ( H-0449/08 )

Betreft: Prioriteiten op het gebied van de verkeersveiligheid

Kan de Raad mededelen welke maatregelen hij erdoor hoopt te duwen zodat de EU haarstreefcijfer kan halen om het aantal verkeersdoden tegen 2010 te halveren en welke anderemaatregelen hij zal proberen in te voeren tijdens het huidige Raadsvoorzitterschap?

Antwoord


Wat betreft de te bevorderen maatregelen voor de komende zes maanden met het oog ophet verminderen van het aantal verkeersdoden in de EU, zal het Franse voorzitterschapvan de Raad de aanneming waarborgen van het voorstel voor een richtlijn van het EuropeesParlement en de Raad betreffende het veiligheidsbeheer van wegeninfrastructuur (4) ,waarover de Raad en het Europees Parlement zojuist in eerste lezing overeenstemminghebben bereikt.

Het doel van dit voorstel is te waarborgen dat de veiligheid in alle stadia van planning,ontwerp en uitvoering van de wegeninfrastructuur van het trans-Europees vervoersnetwordt geïntegreerd. Naast milieu- en economische overwegingen, zal de veiligheid in hetontwerp van nieuwe infrastructuur van het allergrootste belang zijn. De voorgestelderichtlijn verleent de beheerders van wegeninfrastructuur bovendien toegang tot derichtsnoeren, scholing en informatie die vereist zijn om de veiligheid in het wegennet tewaarborgen.

Het Franse voorzitterschap hecht tevens veel belang aan het voorstel voor een richtlijn vanhet Europees Parlement en de Raad ter facilitering van de grensoverschrijdende handhavingvan de verkeersveiligheid (5) . Dit wetgevingsvoorstel heeft onder het Sloveensvoorzitterschap reeds een eerste onderzoeksfase doorlopen en het werk gaat door onderhet Franse voorzitterschap, dat het tot een van zijn vervoersprioriteiten heeft gemaakt. Detekst heeft tot doel de tenuitvoerlegging te vergemakkelijken tegen bestuurders die eenovertreding begaan in een andere lidstaat dan die waar hun voertuig is ingeschreven. Hetdoel is de veiligheid op de Europese wegen te verbeteren en tegelijkertijd een einde te makenaan de discriminatie van binnenlandse bestuurders.

Dit voorstel voor een richtlijn vult de regelgeving in het Kaderbesluit van de Raad over detoepassing van wederzijdse erkenning op geldelijke sancties aan. Dit Kaderbesluit vanfebruari 2005 zal ertoe bijdragen dat personen en ondernemingen bekeuringen niet langernegeren. Het stelt een rechterlijke of administratieve autoriteit in staat een geldboeterechtstreeks door te sturen naar een autoriteit in een andere lidstaat en deze boete zonderverdere formaliteiten erkend en geïnd te krijgen.

Tot slot moet worden opgemerkt dat het Franse voorzitterschap op 11 en 12 septembereen seminar in Parijs organiseert over de coördinatie van de verbetering van deverkeersveiligheid, met speciale aandacht voor de kwestie van de controle en boetes. Hettreedt bovendien op als gastland voor een conferentie over de verkeersveiligheid in de stad

(4) COM(2006)0569(5) COM(2008)0151


(Road Safety in our Cities) die op 13 oktober in Parijs wordt gehouden en als onderdeelvan de European Road Safety Day door de Commissie wordt georganiseerd.

** *

Vraag nr. 14 van Mairead McGuinness ( H-0451/08 )

Betreft: Wereldwijde voedselveiligheid

Heeft de Raad stappen ondernomen om de nieuwe maar zeer ernstige ongerustheid inverband met de veiligheid van de voedselvoorziening aan te pakken? Stemt de Raad ermeein dat het probleem van de onzekere voedselvoorziening deels wordt veroorzaakt doorhet jarenlang verwaarlozen van de financiering voor onderzoek en ontwikkeling op hetgebied van landbouw en voedselproductie? Welke stappen acht de Raad van wezenlijkbelang om deze crisis aan te pakken?

Antwoord


Aangaande de stappen die nodig zijn als politieke lange-termijnreactie op de wereldwijdevoedselcrisis, verwijst de Raad het geachte lid naar het antwoord op mondelinge vraagH-0358/08 van Dimitrios Papadimoulis.

Daarnaast heeft de Europese Raad, zoals het geachte lid hoogstwaarschijnlijk wel weet,tijdens zijn laatste vergadering van 20 juni de politieke gevolgen onderzocht van de stijgingvan de levensmiddelen- en olieprijzen. Ik verwijs haar op dit punt naar de conclusies vanhet voorzitterschap.

In de landbouwsector heeft de Unie reeds maatregelen genomen om de druk op devoedselprijzen te matigen door de verkoop van interventievoorraden, de verlaging vanuitvoerrestituties, de opheffing van de braakleggingsverplichting voor 2008, de verhogingvan de melkquota en de schorsing van invoerrechten op granen, waardoor het aanbodtoeneemt en tot stabilisatie van de landbouwmarkten wordt bijgedragen.

De Raad onderstreept bovendien dat er in de EU en over de hele wereld behoefte bestaataan nieuw werk op het gebied van innovatie, onderzoek en ontwikkeling op het vlak vande landbouwproductie. Deze activiteiten zijn met name belangrijk vanwege deklimaatverandering, die aanzienlijke aanpassingsinspanningen van de landbouwsectorvereist. Deze kwestie is op 19 mei 2008 informeel bestudeerd door de ministers vanLandbouw samen met de commissarissen Janez Potočnik en Mariann Fischer Boel, vooralmet het doel toekomstige onderzoeks- en ontwikkelingsprioriteiten vast te stellen.

Tot slot weet het geachte lid ongetwijfeld dat het Franse voorzitterschap samen met deCommissie en het Europees Parlement op 3 juli een conferentie heeft georganiseerd onderhet thema “Who will feed the world?” (“Wie gaat de wereld voeden?”). Het doel van dieconferentie was een bespreking van de uitdagingen waarvoor de landbouw zich vandaagde dag gesteld ziet en de toekomst van de landbouw in de ontwikkelingslanden.

** *


Vraag nr. 15 van Gay Mitchell ( H-0453/08 )

Betreft: Unie van de Middellandse Zee

De beoogde Unie van de Middellandse Zee is toe te juichen met het oog op de betrekklingentussen de EU en de landen rond de Middellandse Zee. Welke plannen heeft de Raad in ditvoorbereidende stadium om erop toe te zien dat deze Unie het proces van Barcelonaversterkt en bevordert? Is duidelijk dat deze Unie geen concurrent wordt van het procesvan Barcelona? Is er enig overleg geweest over de rol die in een Unie voor de MiddellandseZee weggelegd zou zijn voor het Europees Parlement?

Antwoord


Tijdens zijn vergadering van 13 en 14 maart 2008 heeft de Europese Raad de EuropeseCommissie verzocht de benodigde voorstellen in te dienen voor nadere vormgeving vanhet “Proces van Barcelona: een unie voor het Middellandse Zeegebied”. Het verband tussenhet “Barcelona-acquis” en het volgende stadium van het Euro-mediterrane partnerschapis dus zeker gesteld. Het spreekt voor zich dat het absoluut niet elkaars concurrenten zijn.

De partners in het proces zijn in gesprek over de tekst van de verklaring, met het oog opde top in Parijs van 13 juli. Deze verklaring zal naar verwachting de belangrijke functieomarmen die de Euro-mediterrane Parlementaire Vergadering binnen het partnerschapvervult en blijft vervullen. In dit verband speelt de Resolutie van het Europees Parlementvan 5 juni 2008 een zeer positieve rol.

** *

Vraag nr. 16 van Marie Panayotopoulos-Cassiotou ( H-0456/08 )

Betreft: Europees bondgenootschap voor het gezin

Welke maatregelen gaat het nieuwe voorzitterschap nemen voor een zo goed mogelijketoepassing en bevordering van het Europees bondgenootschap voor het gezin, teneindein te spelen op de speciale behoeften van kwetsbare groepen gezinnen (met veel kinderen,éénoudergezinnen, enz.), hun werk en een inkomen te garanderen en ze te helpen bij hetgoed combineren van beroep en privéleven? Is de Raad verder, in het kader van de planningvan gezinsvriendelijk beleid, voornemens een voorstel te doen voor een lager BTW-tariefvoor kinderspullen, zeker in die gevallen waarin voor vergelijkbare producten reedsuitzonderingen gelden?

Antwoord


Het geachte lid heeft de belangrijke kwestie van het gezinsbeleid aan de orde gesteld en hetis goed dat ze erop wijst dat de kwetsbaarste gezinnen steun verdienen. De Raad isvoornemens krachtige maatregelen op dit gebied te nemen.


In zijn conclusies van mei 2007 heeft de Raad zijn steun betuigd aan de instelling van hetEuropees bondgenootschap voor het gezin en er bij de lidstaten op aangedrongen “intensiefgebruik te maken van de kansen die de Alliantie voor het gezin biedt om meningen enervaringen uit te wisselen”. (6)

Zoals het geachte lid weet, herbestudeert de Raad in het kader van de strategie van Lissabonregelmatig de kwesties inzake het werkgelegenheidsbeleid. In februari van dit jaar heeft deEPSCO-Raad een aantal kernboodschappen vastgesteld en bekendgemaakt op devoorjaarsbijeenkomst van de Europese Raad (7) , waarin hij opriep tot meer en betere banenen wees op het belang van inclusieve arbeidsmarkten en het meenemen van degendergelijkheidsdimensie. Deze kernboodschappen zijn in maart 2008 door de EuropeseRaad aangenomen.

Wat betreft het evenwicht tussen beroeps- en gezinsleven, moet de Resolutie van de Raaduit 2000 in herinnering worden geroepen betreffende de evenwichtige deelneming vanvrouwen en mannen aan het beroeps- en gezinsleven (8) . Deze kwestie behoort nog altijdtot de prioriteiten van de Raad, die onlangs conclusies heeft aangenomen met de titel “eenevenwichtige rolverdeling tussen mannen en vrouwen ten behoeve van werkgelegenheid,groei en sociale samenhang”, waarin hij er bij de lidstaten op aandringt “efficiëntemaatregelen te nemen ter bevordering van het combineren van werk, gezin en privéleven,zodat vrouwen en mannen niet worden gedwongen te kiezen tussen een gezin en een baanen evenmin het ene aspect ten koste van het andere moet gaan”. (9)

Wat betreft het toekomstige werk van de Raad op dit terrein, kan ik met voldoeningaankondigen dat het Franse voorzitterschap zijn programma op 15 juli 2008 presenteertaan de Commissie rechten van de vrouw en gendergelijkheid van het Europees Parlement.Het Franse voorzitterschap heeft zijn programma op 25 juni 2008 ook gepresenteerd aande Commissie werkgelegenheid en sociale zaken.

Tot slot kan ik tot mijn vreugde opmerken dat de Raad en het Europees Parlement zijnovereengekomen om de kwestie van het gezin, met name grote gezinnen en alleenstaandeouders, tot een van de prioriteiten te maken van het Europees Jaar van de bestrijding vanarmoede en sociale uitsluiting (2010), wat binnenkort wordt aangekondigd middels eengezamenlijk besluit van beide instellingen. Ik wil het geachte lid, dat rapporteur was voordeze kwestie, bedanken voor haar constructieve bijdrage aan de onderhandelingen.

Wat betreft de BTW-tarieven, weet het geachte lid dat de Raad handelt op grond vanvoorstellen van de Commissie; tot dusver heeft zij geen voorstellen ingediend van het soortwaarop het geachte lid doelt.

Binnenkort moet er overleg over de BTW-tarieven plaatsvinden, maar het zou voorbarigzijn als de Raad vooruitloopt op de uitkomsten.

** *

(6) Zie doc. 9317/1/07/ REV 1.(7) Zie doc. 7171/08.(8) PB C 218 van 31.7.2000, blz. 5.(9) Zie doc. 14136/07 + COR 1.


Vraag nr. 17 van Bernd Posselt ( H-0459/08 )

Betreft: Straatsburg als zetel van het Parlement

In het Verdrag van Amsterdam werd Straatsburg definitief als de enige zetel – en niet, zoalsvaak beweerd wordt als tweede zetel – van het Europees Parlement aangewezen. Daarmeeis het als parlementszetel de hoofdstad van Europa en het symbool van een democratisch,decentraal, dicht bij de burger staand, politiek-cultureel en door wederzijds begrip onderde volkeren gekenmerkt concept van Europa. Hoe staat de Raad tegenover de hierbovengenoemde verankering in het Verdrag en welke maatregelen worden overwogen om depositie van Straatsburg in organisatorisch, politiek en juridisch opzicht te versterken? Deeltde Raad mijn mening dat door een betere concentratie van de parlementaire werkzaamhedenin deze stad, bij voorbeeld door vergaderperioden van opnieuw vijf dagen en een beperkingvan de dure minivergaderperioden in Brussel, veel geld zou kunnen worden bespaard enmeer efficiëntie en effect naar buiten toe zou kunnen worden bereikt?

Antwoord


Artikel 289 van het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap en artikel 189van het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap voor Atoomenergie stellen:“De zetel van de instellingen der Gemeenschap wordt in onderlinge overeenstemmingdoor de regeringen der lidstaten vastgesteld.” Punt 1 van het enig artikel van het achtsteprotocol, betreffende de plaats van de zetels van de instellingen, gehecht aan het Verdragbetreffende de Europese Unie en de Verdragen tot oprichting van de EuropeseGemeenschappen stelt: “Het Europees Parlement heeft zijn zetel in Straatsburg voor de 12perioden van de maandelijkse voltallige zittingen met inbegrip van de begrotingszitting.De bijkomende voltallige zittingen worden gehouden te Brussel. De commissies van hetEuropees Parlement zetelen te Brussel. Het secretariaat-generaal van het Europees Parlementen zijn diensten blijven in Luxemburg gevestigd.”

De Raad mag geen mening verkondigen over de interne organisatie van andere instellingen.

** *

Vraag nr. 18 van Wolfgang Bulfon ( H-0461/08 )

Betreft: Uitbreiding van de uitkeringen uit het solidariteitsfonds

De Raad werd in 2006 door de Commissie verzocht om verordening (EG) nr.2012/2002 (10) inzake de instelling van het solidariteitsfonds van de Europese Unie teherzien. Sinds twee jaar wordt daarover nu intensief in de Raad, onder andere over hettoepassingsgebied, van gedachten gewisseld. Vooral bij rampen, zoals ongelukken in deindustrie of terroristische aanslagen, moet in de toekomst ook steun uit het solidariteitsfondsmogelijk zijn. Heeft de Raad reeds overeenstemming over deze kwestie bereikt c.q. welkeveranderingen van de verordening over het solidariteitsfonds zijn te verwachten?

(10) PB L 311 van 14.11.2002, blz. 3.


Antwoord


De Rekenkamer heeft een Speciaal verslag (nr. 3/2008) opgesteld over de toepassing vanhet Solidariteitsfonds van de Europese Unie.

In dat verslag stelt de Rekenkamer onder andere vast:

dat de Commissie een efficiënt beheer blijkt te voeren;

dat het fonds in geen enkel geval blijk gaf van te weinig flexibiliteit bij de behandeling vande aanvragen;

en dat alle aanvragers die de enquête hebben ingevuld tevreden waren over het fonds endat het fonds dus voldoet aan de onderliggende doelstelling, te weten het tonen vansolidariteit met lidstaten in rampsituaties.

De Raad is voornemens conclusies over dit speciale verslag aan te nemen, waarin hij aangeefteen herziening van Verordening (EG) nr. 2012/2002 momenteel niet nodig te achten.

** *

Vraag nr. 19 van Zdzisław Kazimierz Chmielewski ( H-0462/08 )

Betreft: Recentste aanbeveling van de ICES ten aanzien van de kabeljauw in deOostzee

Door een mij bekende deskundige werd ik op de hoogte gesteld van de recentste aanbevelingvan de ICES (Internationale Raad voor het onderzoek van de zee) voor 2009 ten aanzienvan de kabeljauw in de Oostzee, waaruit een geheel andere benadering blijkt van hetprobleem van de evaluatie van de visbestanden in dit zeebekken. Voor de eerste maal erkentde ICES dat de bij het opstellen van de prognoses toegepaste methodes uitgegaan is vantwijfelachtige (valse?) gegevens. Volgens de nieuwe evaluatie van de ICES zou er op dekabeljauw in de Oostzee op veel ruimere schaal gevist kunnen worden dan de afgelopenjaren het geval was.

Welke interpretatie moet in dit verband worden gegeven aan het voorschrift in het laatsteontwerp voor een verordening van de Raad van 2 april van dit jaar (2008/0063(CNS), blz.6, punt 9) ten aanzien van het herstel van de kabeljauwbestanden: “er moeten bepalingenworden vastgesteld die een gezamenlijke vaststelling van TAC (totaal toegelaten vangsten)mogelijk maken, ook wanneer er onvoldoende gegevens beschikbaar zijn”? Dat zou namelijkeen verdere verlaging van het vangstquotum met betrekking tot kabeljauw in de Oostzeevoor de Poolse vissers kunnen betekenen.

Kan ik erop rekenen dat de Raad, die zich laat leiden door het schitterende idee dat hetherstel van de kabeljauwbestanden tegen elke prijs moet worden verzekerd, zich wel zalbezinnen op de vraag of de krenkende beperkingen ten opzichte van de Poolse vissers welgefundeerd zijn in het licht van de nieuwe inzichten van de ICES?


Antwoord


De Raad wil erop wijzen dat het de taak van de Commissie is een voorstel in te dienenbetreffende de mogelijkheden voor de kabeljauwvangst in de Oostzee voor 2009, op grondvan de aanbevelingen van de Internationale Raad voor het onderzoek van de zee(International Council for the Exploration of the Sea – ICES) en op basis van dewetenschappelijke adviezen van het Wetenschappelijk, Technisch en Economisch Comitévoor de visserij (WTECV). De Raad bestudeert daarna het voorstel.

Overweging 6 van het voorstel voor een verordening van de Raad tot wijziging vanVerordening (EG) nr. 423/2004 (11) wat betreft het herstel van kabeljauwbestanden in hetKattegat, de Noordzee, het Skagerrak en het oostelijke deel van het Kanaal, alsmede in hetgebied ten westen van Schotland, in de Ierse Zee en de Keltische Zee, voorziet in devaststelling op consequente wijze van een totaal toegestane vangst (TAC) ondanksontoereikende gegevens. Deze overweging houdt verband met artikel 6 bis, dat de procedurevastlegt voor de vaststelling van TAC’s in geval van ontoereikende gegevens en met artikel7, dat een evaluatieclausule vaststelt die wijzigingen toestaat op grond van nieuwe gegevensen wetenschappelijke adviezen.

De Raad wil er tevens op wijzen dat Verordening (EG) nr. 1098/2007 (12) van de Raad totvaststelling van een meerjarenplan voor de kabeljauwbestanden in de Oostzee geensoortgelijke artikelen bevat.

Tot slot wil de Raad het geachte lid eraan herinneren dat het, in laatste aanleg, de taak vanhet Hof van Justitie is om besluiten te interpreteren.

** *

Vraag nr. 20 van David Martin ( H-0465/08 )

Betreft: Nationale eenheidsregering in Palestina

De voormalige Amerikaanse president Jimmy Carter heeft onlangs kritiek geuit op deinstandhouding van het embargo van het Midden-Oostenkwartet tegen de Gazastrook. Isde Raad van mening dat de instandhouding van het embargo kan bijdragen tot eenvreedzame oplossing van de interne problemen in Palestina? Ziet de Raad de vorming vaneen nationale eenheidsregering met deelname van Hamas als een aanvaardbare stap naareen oplossing?

Antwoord


(11) Raadsdoc. nr. 7676/08 PECHE 63.(12) PB L 248 van 22.9.2007, blz. 1.


De EU heeft verschillende keren haar ernstige bezorgdheid over de voortschrijdendeverslechtering van de humanitaire situatie in Gaza kenbaar gemaakt. Het Kwartet, dat ophet hoogste niveau bijeen is gekomen, heeft in zijn verklaring van 2 mei en vervolgens inzijn verklaring van 24 juni opgeroepen tot voortzetting van de nood- en humanitaire hulpen de levering van onmisbare diensten aan Gaza zonder obstructie. Het heeft Israël, dePalestijnse autoriteit en Egypte bovendien krachtig aangemoedigd om samen een nieuweaanpak voor Gaza te formuleren, die alle inwoners veiligheid biedt, een eind maakt aanalle terreurdaden en zorgt voor een gecontroleerde, duurzame openstelling van degrensovergangen voor humanitaire doeleinden en commerciële stromen. Het door Egyptebemiddelde bestand, dat op 19 juni van kracht werd, is een stap in de goede richting. Hetvoorzitterschap van de EU heeft in zijn verklaring van 18 juni 2008 zijn genoegen overdit bestand kenbaar gemaakt. Het is belangrijk dat alle partijen het eerbiedigen.

Met betrekking tot “de vorming van een eenheidsregering met deelname van Hamas alseen aanvaardbare stap naar een oplossing” toont de Raad in zijn conclusies van 23 en 24april 2007 zijn bereidheid samen te werken met een Palestijnse regering wier beleidslijnenen daden de beginselen van het Kwartet weerspiegelen. In 2007 is de EU een samenwerkingaangegaan met de leden van de nationale eenheidsregering die deze beginselen haddenaanvaard. De EU heeft notitie genomen van het inter-Palestijns verzoeningsinitiatief datpresident Mahmoud Abbas afgelopen maand heeft opgestart. Wij ondersteunen elke stapdie kan bijdragen aan de vredesinspanningen van de Palestijnse president. Het doel is nogaltijd de oprichting van een onafhankelijke, democratische, levensvatbare Palestijnse staatop de Westelijke Jordaanoever en in Gaza, die alle Palestijnen verenigt en een leven in vredeen veiligheid naast Israël en zijn buren mogelijk maakt.

** *

Vraag nr. 21 van Sarah Ludford ( H-0467/08 )

Betreft: Vingerafdrukken van kinderen ter bestrijding van kinderhandel

Er wordt gezegd dat het van essentieel belang is om vingerafdrukken te nemen van kinderenvanaf zes jaar (of jonger) omdat dat zou helpen in de strijd tegen de kinderhandel. Hetzelfdeargument wordt gebruikt om de stelling te verdedigen dat kinderen onder de twaalf jaareen eigen paspoort zouden moeten hebben.

Er zijn echter te weinig objectieve gegevens beschikbaar om deze beweringen te kunnentoetsen. Is de Raad op de hoogte van enig onderzoek dat een verband aantoont tussen hetnemen van vingerafdrukken van kinderen op jonge leeftijd en de afname van dekinderhandel?

Antwoord


De Raad is zich momenteel niet bewust van onderzoeken die bevestigen dat er een verbandbestaat tussen het nemen van vingerafdrukken op jonge leeftijd en een kleinere kans opkinderhandel.

** *


Vraag nr. 22 van Johan Van Hecke ( H-0469/08 )

Betreft: Multilateraal overleg inzake het Afrikaanse continent

Tijdens de plenaire week in Straatsburg in april is door het Europees Parlement een verslagaangenomen waarin wordt gepleit voor een dialoog met China inzake Afrika. Het EuropeesParlement wijst er in het verslag op dat China zich schuldig maakt aan corruptie enmilieunormen schendt. Daarom vraagt ze de EU samen met China aan tafel te gaan zitten,om samen met Afrika zelf voor het continent een duurzame toekomst uit te stippelen.Naast de groeiende Chinese aanwezigheid op het Afrikaanse continent, tonen ook landenals India en Brazilië interesse in Afrika. Brazilië is momenteel haar landbouwhulp aanAfrika aan het uitbreiden, waarbij de focus ligt op biobrandstoffen. In het licht van destijgende voedselprijzen rijzen er echter veel vragen over landgebruik voor bio-energie inontwikkelinglanden.

Zal de Raad tijdens de volgende top stappen ondernemen om zulke dialoog te initiëren?Welke vorm zal deze dialoog aannemen? Is de Raad van mening dat men ook met de anderenieuwe spelers de dialoog moet aangaan?

Antwoord


De Raad heeft notitie genomen van het verslag van het Europees Parlement over het beleidvan China en de gevolgen voor Afrika. Het verslag zet onder meer de uitdagingen uiteendie de EU als speler op het wereldtoneel het hoofd moet bieden. Tijdens de laatste top injuni is er gedebatteerd over enkele van de door het geachte lid genoemde kwesties vanmondiaal belang. Ze staan in de conclusies van het voorzitterschap vermeld.

De afgelopen jaren hebben de EU en China allebei hun ontwikkelings-, politiek eneconomisch partnerschap met Afrika herzien en verstevigd. Zo heeft de EU op de top vanLissabon in 2007 een gezamenlijke strategie EU-Afrika vastgesteld. China en Afrika hebbeneen gezamenlijke verklaring ondertekend op het Chinees-Afrikaanse samenwerkingsforumdat tijdens de top van 2006 in Beijing werd gehouden.

Sinds 2005 staat Afrika als onderdeel van de bilaterale dialoog op de agenda van debijeenkomsten tussen de EU en China. De Raad is bovendien via een eerste officiëlebijeenkomst van de Trojka vorig jaar in Beijing met de hoogste Chinese functionarisseneen regelmatige dialoog aangegaan, die zich uitsluitend richt op kwesties van wederzijdsbelang in Afrika.

In dit verband heeft de Commissie haar activiteiten verder opgevoerd en verklaard dat zein oktober dit jaar een mededeling aanneemt over China en Afrika met een eventueletrilaterale samenwerking tussen Afrika, China en de EU als doel. Hoewel dit nog nader metChina en Afrika moet worden overlegd en overeengekomen, zal daarnaast samenwerkingworden voorgesteld op belangrijke gebieden zoals de duurzame ontwikkeling vannatuurlijke hulpbronnen, infrastructuur, vrede en veiligheid. China heeft aangegeven niettegen een dergelijke trilaterale samenwerking te zijn, op voorwaarde dat Afrika er ook meeinstemt.

Met betrekking tot de overige nieuwe spelers, zoals Brazilië en India, meent de Raad datde grote mondiale problemen uitsluitend binnen een sterke VN in multilateraal verband


kunnen worden aangepakt. We moeten zorgen dat ook derde landen met belangen inAfrika het beginsel van een doeltreffend multilateralisme ondersteunen, want dat is debeste manier om de internationale vrede en veiligheid te bewaren, de uitdagingen het hoofdte bieden, te waken voor de gevaren en te profiteren van de mogelijkheden van onze huidige,onderling afhankelijke wereld. Er zijn enkele eerste stappen gezet in de richting van India,die zich reeds zorgen maakt over de algemene ontwikkeling van de situatie in Afrika. Ervindt met Brazilië overleg plaats over de aanneming van een actieplan, waarin één hoofdstukaan Afrika wordt gewijd.

** *

Vraag nr. 23 van Koenraad Dillen ( H-0471/08 )

Betreft: Vrijheid van godsdienst in Algerije

Op 3 juni 2008 werden in Algerije vier personen die zich hadden bekeerd tot hetchristendom, veroordeeld tot voorwaardelijke gevangenisstraffen vanwege “de illegalepraktijk van een niet-islamitische godsdienst”. Meer in het bijzonder kregen ze deze strafomdat zij hun godsdienst niet hadden uitgeoefend in het door de wet van 28 februari 2006voorziene kader. Met name voorziet de wet dat de plaats van de uitoefening van eengodsdienst moet worden goedgekeurd door de minister van religieuze aangelegenheden.De veroordeelden hadden in hun appartement een gebedsruimte geïnstalleerd (“Quatrechrétiens condamnés en Algérie”, Le Figaro.fr, 3 juni 2008; Ryma Achoura, “De la prisonavec sursis pour des chrétiens d’Algérie”, Libération.fr, 4 juni 2008).

Artikel 2 van de associatieovereenkomst tussen de Europese Gemeenschappen en delidstaten, enerzijds en Algerije anderzijds (13) , van 22 april 2002 bepaalt dat eerbiedigingvan democratische principes en fundamentele mensenrechten een “essentieel element” isvan de overeenkomst.

Maakt de strafrechtelijke vervolging en veroordeling van de vier bekeerde christenen volgensde Raad een schending uit van de vrije uitoefening van erediensten? Zo neen, waarom niet?Zo ja, welke stappen zal de Raad verder ondernemen onder de associatie-overeenkomst?

Antwoord


Met betrekking tot de godsdienstvrijheid in Algerije betreurt de Raad de door het geachtelid gemelde gebeurtenissen, die behoren tot een reeks recente voorvallen.

De Raad heeft zijn bezorgdheid reeds tijdens de laatste Associatieraad EU-Algerije van 10maart 2008 kenbaar gemaakt en blijft de ontwikkelingen op de voet volgen. De Raad vindtdat de toepassing van de bestaande wetten op de uitoefening van alle godsdiensten inAlgerije moet blijven aansluiten op de normen van het internationaal recht, waarmeeAlgerije heeft ingestemd en dan met name die aangaande de bestrijding van elke vorm vandiscriminatie en de bevordering van tolerantie op het gebied van cultuur,godsdienstuitoefening, minderheden en grondrechten.

(13) PB L 265 van 10.10.2005, blz. 2.


De Raad blijft de Algerijnse autoriteiten daartoe oproepen, vooral in het kader van depolitieke dialoog waarin de associatieovereenkomst voorziet.

** *

Vraag nr. 24 van Dimitrios Papadimoulis ( H-0472/08 )

Betreft: Voorstel voor een lijst gewelddadige wetsovertreders in SIS-kader

Een lidstaat heeft in de werkgroep van het Schengen Informatie Systeem (SIS) een voorstelgepresenteerd (werkdocument 8204/08) voor een lijst van gewelddadige wetsovertredersdie aan internationale demonstraties deelnemen. Dit voorstel is niet alleen heel vaag watde inhoud ervan betreft, maar staat bovendien haaks op de garanties van het communautairrecht in verband met de mensenrechten en de vrijheden.

De nationale vertegenwoordiging van de desbetreffende lidstaat stelt voor in het SISpersonen op te nemen ten aanzien waarvan op basis van bepaalde voorvallen de overtuigingbestaat dat ze ernstige misdrijven zullen gaan plegen, met geweld of met het dreigen metgeweld. Tot de redenen die tot een dergelijke negatieve prognose kunnen leiden, behorenhet feit dat iemand zich verdacht heeft gedragen, in staat van beschuldiging is gesteld of isveroordeeld voor een zwaar misdrijf.

Hoe beoordeelt de Raad dit voorstel? Is het Franse voorzitterschap voornemens dit voorstelin behandeling te nemen (een voorstel dat door mensenrechtenorganisaties en organisatiesdie zich voor vrijheden inzetten terecht is bekritiseerd)?

Antwoord


In zijn conclusies van 13 juli 2001 (14) heeft de Raad erkend dat het gebruik nodig is vanalle juridische en technische mogelijkheden ter vergroting en bevordering van een snelle,beter gestructureerde gegevensuitwisseling over gewelddadige wetsovertreders op grondvan de nationale dossiers. In zijn conclusies van 5 en 6 juni 2003 over de tweede generatievan het SIS (15) heeft de Raad opgemerkt dat het voorstel gewelddadige wetsovertreders inhet SIS II op te nemen een zeker belang had, maar dat er meer onderzoek nodig was naarde haalbaarheid, bruikbaarheid en praktische uitvoering. Hij heeft de desbetreffendewerkgroepen uitgenodigd tot overleg. In Besluit 2007/533/JBZ betreffende de instelling,de werking en het gebruik (16) van het SIS II heeft de Raad dit voorstel niet overgenomen.

Er vindt binnen de desbetreffende werkgroepen nog altijd overleg plaats, met name overde definitie van “gewelddadige wetsovertreder”. In zijn overleg houdt de Raadvanzelfsprekend rekening met de garanties die het Gemeenschapsrecht de burger biedtinzake mensenrechten en fundamentele vrijheden.

** *

(14) Doc. 10916/01(15) Doc. 9808/03(16) PB L 205 van 7.8.2007, blz. 63.


Vraag nr. 25 van Mogens Camre ( H-0474/08 )

Betreft: Terreurlijst, PMOI

Het Britse Hof van Beroep heeft op 7 mei 2008 een beroep van de Britse regering verworpenen heeft de minister van Binnenlandse Zaken de opdracht gegeven om de Iraanseverzetsbeweging, de Volksmujahedeen van Iran (PMOI), van de lijst van verbodenorganisaties te schrappen.

Het besluit om de PMOI in de Europese zwarte lijst op te nemen, werd in december 2006nietig verklaard door het Europees Gerecht van eerste aanleg. De EU heeft de PMOI echterbij een nieuwe update in juni 2007 wel in de zwarte lijst opgenomen en verklaarde dat zezich daarbij baseerde op “het besluit van een bevoegde instantie” binnen de EU, namelijkhet Britse Ministerie van Binnenlandse Zaken. De beslissing van de Britse minister vanBinnenlandse Zaken is nu door de hoogste rechterlijke autoriteit onwettig verklaard en isniet langer vatbaar voor beroep.

Zal de EU de Raad in zijn komende zittingen verzoeken om de wet te respecteren en eropaandringen dat de PMOI van de EU-lijst van terroristische organisaties verwijderd wordt?

Antwoord


De Raad heeft notitie genomen van het oordeel van 7 mei van het Britse Hof van Beroepin de zaak van de Volksmujahedeen van Iran (PMOI).

Zoals gemeld in de werkwijzen van de Raad voor de uitvoering van GemeenschappelijkStandpunt 2001/931/GBVB betreffende de toepassing van specifieke maatregelen terbestrijding van het terrorisme, wordt er naar behoren rekening gehouden met nieuwefeiten ten aanzien van namen op eerdere lijsten bij de beoordeling of hun plaatsing op delijst nog steeds gerechtvaardigd is.

In dit verband beziet de Raad momenteel de gevolgen en consequenties van het Britseoordeel met het oog op een zo spoedig mogelijk besluit op EU-niveau.

Met betrekking tot de uitspraak van het Gerecht van eerste aanleg van de EuropeseGemeenschappen van december 2006 waarnaar het geachte lid verwijst, dient te wordenopgemerkt dat deze de procedure betreft voor aanneming van het besluit om de PMOI teplaatsen op de lijst van personen en entiteiten die betrokken zijn bij terroristische dadenen niet de inhoud. Na de uitspraak van het Gerecht van eerste aanleg heeft de Raad in deeerste zes maanden van 2007 een diepgaand onderzoek verricht en zijn proceduresbekrachtigd voor plaatsing van personen, groepen en entiteiten op bovengenoemde lijsten hun verwijdering overeenkomstig Verordening (EG) nr. 2580/2001 (17) van de Raad.Na dit onderzoek zijn er heldere, transparante procedures ingesteld. Er wordt nu in hetbijzonder een motivering overgelegd voor elke persoon van wie of entiteit waarvanvermogensbestanddelen worden bevroren.

De personen, groepen en entiteiten op de lijst kunnen:

- de Raad verzoeken hun plaatsing op grond van bewijsstukken opnieuw te onderzoeken;

(17) PB L 344 van 28.12.2001, blz. 70-75.


- het besluit van de bevoegde nationale autoriteit overeenkomstig de nationale proceduresaanvechten;

- indien onder Verordening (EG) nr. 2580/2001 van de Raad beperkende maatregelingenop hen van toepassing zijn, het besluit van de Raad voor het Gerecht van eerste aanlegaanvechten, overeenkomstig de voorwaarden van artikel 230, alinea 4 en 5 van het Verdragtot oprichting van de Europese Gemeenschap; en

- indien onder Verordening (EG) nr. 2580/2001 van de Raad beperkende maatregelingenop hen van toepassing zijn, verzoeken om vrijstelling op humanitaire gronden opdat zijin hun essentiële behoeften kunnen voorzien.

** *

Vraag nr. 26 van Jana Hybášková ( H-0476/08 )

Betreft: Uitzendingen van de terroristische televisiezender Al-Aqsa via een Europesesatellietprovider

Hamas, dat in september 2003 door de Europese Unie als een terroristische organisatie isaangemerkt, heeft een televisiezender gelanceerd met de naam “Al-Aqsa”, naar het voorbeeldvan “Al-Manar”, de televisiezender van Hezbollah. Herhaaldelijk wordt in de pers gemelddat in het kinderprogramma van Al-Aqsa-TV Disney-achtige figuren worden gebruikt omkinderen aan te moedigen later zelfmoordterroristen te worden.

Weet de Raad dat Eutelsat, een Europese satellietprovider, “Al-Aqsa” uitzendt op AtlanticBird 4, dat het verhuurt aan de Jordaanse satellietprovider Noorsat? Welke stappen heeftde Raad ondernomen om Eutelsat te doen ophouden met het uitzenden van Al-Aqsa-TV?Heeft de Raad deze zaak besproken met de Conseil supérieur de l’audiovisuel (CSA) inFrankrijk?

Vraag nr. 27 van Frédérique Ries ( H-0484/08 )

Betreft: Europese satellietcapaciteit voor de terroristische televisiezender Al-Aqsa

In haar antwoord op vraag E-1666/08 heeft de Commissie onderstreept dat zij debezorgdheid van het geachte parlementslid deelt met betrekking tot tv-uitzendingen binnende rechtssfeer van een van de lidstaten die aanzetten tot haat. Televisiestation Al-Aqsa vande organisatie Hamas gebruikt Europese capaciteit van de satelliet Atlantic Bird 4 via hetFranse bedrijf Eutelsat, dat capaciteit verhuurt aan de Jordaanse satellietprovider Noorsat,waarmee deze provider terrorisme in Europa en daarbuiten rechtvaardigt en aanzet totgeweld en haat. Net zoals het tv-station Al-Manar van Hezbollah zendt Al-Aqsaprogramma’s uit, waarin kinderen zich als zelfmoordterroristen verkleden en als heldenworden afgeschilderd. In één fragment houdt het populaire konijn Assud ieder kind dattijdens de uitzending belt voor dat het martelaarschap en zelfmoordterrorisme het idealedoel zijn. In een ander fragment zegt het tekenfilmfiguur dat hij de Denen gaat “afmakenen opeten”, omdat een Deense krant politieke cartoons heeft gepubliceerd die hem nietaanstonden. Het konijn Assud heeft in de show een telefoongesprek met iemand die zegterin te zullen slagen de cartoonist te vermoorden, waar Assud het hartgrondig mee eensis.

Wat wil de Raad doen om te voorkomen dat “Al-Aqsa” via Europese satellietcapaciteitwordt uitgezonden? Vormt dit gezien de overeenkomsten tussen “Al-Manar” en deprogramma’s van “Al-Aqsa” die aanzetten tot geweld en terrorisme niet een schending van


artikel 3b (het aanzetten tot haat) van de herziene richtlijn over audiovisuele mediadienstenzonder grenzen (Richtlijn 2007/65/EG (18) ), zoals bij “Al-Manar” het geval was?

Gecombineerd antwoord


De uitzending van televisieprogramma’s die aanzetten tot rassen- of religieuze haat strooktniet met de normen en waarden waarop onze democratieën berusten en is compleetontoelaatbaar.

Artikel 2, lid 4 en 6 van de Richtlijn inzake audiovisuele mediadiensten (Richtlijn89/552/EEG laatstelijk gewijzigd bij Richtlijn 2007/65/EG) stelt dat aanbieders vanmediadiensten die zijn gevestigd in derde landen in bepaalde gevallen onder de bevoegdheidvan een lidstaat kunnen vallen.

De lidstaten waarvoor de betreffende richtlijn geldt, moeten deze onder toezicht van deCommissie toepassen. Onder de genoemde richtlijn is de zorgvuldige overweging van hetdoor het geachte lid aan de orde gestelde onderwerp de taak van de betrokken nationaleautoriteiten.

Daarnaast verwerpt de Europese Unie elke publieke aanmoediging tot een terroristischedaad, zoals blijkt uit de recente wijziging in het Kaderbesluit van de Raad inzaketerrorismebestrijding (2002/475/JBZ), die drie nieuwe strafbare feiten toevoegt: publiekeprovocatie, rekrutering en training voor terroristische activiteiten. Bovendien wordtvoorzien dat alle lidstaten het Verdrag van de Raad van Europa ter voorkoming vanterrorisme (2006) zullen bekrachtigen, dat de partijen verplicht om publieke provocatietot het plegen van een terroristische handeling strafbaar te stellen.

** *

Vraag nr. 28 van Paulo Casaca ( H-0478/08 )

Betreft: Door het Iraanse regime ter dood veroordeelde Europese burgers

Volgens de digitale nieuwsbrief Hands off Cain (nr. 105 van 4 juni 2008) zal het Iraanseregime Foroud Fouladvand, een Europees burger met een Brits paspoort, AlexanderValizadeh, een Europees burger met een Duits paspoort en Nazem Schmidt, een Amerikaansburger ter dood brengen (of heeft het dit al gedaan).

Dr. Foroud Fouladvand is een academicus en een korangeleerde die het Iraanse regime enzijn tirannieke bestuur openlijk heeft veroordeeld.

Is de Raad op de hoogte van deze veroordelingen en geplande executies? Kan hij mededelenwelke maatregelen hij heeft genomen om de betrokken Europese burgers te beschermen?

Antwoord


(18) PB L 332 van 18.12.2007, blz. 27.


De Raad is op de hoogte van de verdwijning van deze drie mensen in Yüksekova, een districtin de Turkse provincie Hakkari, aan de grens met Iran. De ambassades van de EU-lidstatenin Teheran verzamelen momenteel aanvullende informatie en houden de zaak nauwlettendin de gaten, maar ze kunnen niet bevestigen dat deze mensen door de Iraanse autoriteitenworden vastgehouden.

** *

Vraag nr. 29 van Charles Tannock ( H-0483/08 )

Betreft: Europees reisverbod voor president Robert Mugabe

De Raad heeft een Europees reisverbod ingesteld voor een aantal Zimbabwaansefunctionarissen en politici, waaronder president Robert Mugabe. President Mugabe heeftdit verbod in het verleden echter kunnen ontlopen door naar Italië te reizen en zijn rechttot bijwoning van de vergaderingen van de Voedsel- en landbouworganisatie van deVerenigde Naties (FAO) in Rome uit te oefenen krachtens de zetelovereenkomst van deItaliaanse regering met de FAO.

Wat doet de Raad in algemene zin om in het licht van de meest recente gebeurtenissen hetreisverbod aan te scherpen? Welke acties kan de Raad in het specifieke geval van Mugabeen de FAO ondernemen om de Italiaanse regering ertoe te bewegen zijn zetelovereenkomstmet de FAO te herzien om Italië het Europees reisverbod volledig te laten uitvoeren enMugabe de kans te ontnemen door de mazen te glippen? Wat is de mening van de Raadover de waarde en effectiviteit van een dergelijk verbod als het zo gemakkelijk kan wordenontlopen?

Antwoord


De Raad heeft niet overwogen het reisverbod vanwege de meest recente gebeurtenissenaan te scherpen, maar in de conclusies van het voorzitterschap met betrekking tot deEuropese Raad van 19 en 20 juni, heeft de Europese Raad zijn bereidheid herhaaldaanvullende maatregelen te nemen tegen voor geweld verantwoordelijke personen.

Het is de taak van de afzonderlijk lidstaten om overeenkomstig de nationale wetgevingeen reisverbod in te stellen. Italië is niet het enige land dat zetelovereenkomsten heeftgesloten, die Zimbabwaanse leiders bij verschillende gelegenheden toegang tot verscheideneEU-lidstaten hebben verschaft.

De Raad heeft het reisverbod voor de leden van de Zimbabwaanse regering vanaf 2002elk jaar vernieuwd.

** *

Vraag nr. 30 van Yiannakis Matsis ( H-0486/08 )

Betreft: Maatregelen tegen de duurte

Ik vind de voortgalopperende duurte (inflatie) en de voortdurende stijging van de olie- engraanprijzen bijzonder verontrustend, evenals het onvermogen tot het nemen van afdoende


maatregelen ten behoeve van de Europese burger, de economieën van de lidstaten en deeconomie van de EU zelf. Welke beleidsrichtsnoeren volgt de EU teneinde samen met delidstaten de voortgalopperende prijzen voor olie en graan en de duurte tegen te gaan?Worden er concrete maatregelen gepland en zo ja, welke plannen bestaan er en wat houdendeze precies in?

Antwoord


De belangrijke kwesties die in deze vraag aan de orde worden gesteld, zijn in de Raadverschillende keren besproken, met name op grond van de Mededelingen van de Commissie“Het probleem van de stijging van de voedselprijzen aanpakken” (19) en “Maatregelen tegende stijgende olieprijzen” (20) .

De Europese Raad van 19 en 20 juni 2008 heeft dit onderwerp besproken op grond vaneen verslag van de Ecofin-Raad inzake “Recent developments in food prices – main driversand policy responses” (21) (recente ontwikkelingen in de voedselprijzen – de voornaamsteaanleidingen en beleidsreacties). De conclusies van het voorzitterschap stellen derhalveeen reeks specifiek uit te voeren maatregelen vast, waarvan het merendeel vóór december2008 van kracht moet zijn.

In zijn conclusies vermeldt het voorzitterschap bovendien de specifieke maatregelen die,met name op landbouwgebied, reeds door de Europese Unie zijn genomen om de druk opde voedselprijzen te matigen door de verkoop van interventievoorraden, de verlaging vanuitvoerrestituties, de opheffing van de braakleggingsverplichting voor 2008, de verhogingvan de melkquota en de schorsing van invoerrechten op granen, waardoor het aanbodtoeneemt en tot stabilisatie van de landbouwmarkten wordt bijgedragen. Daarnaast hebbende opeenvolgende hervormingen van het gemeenschappelijk landbouwbeleid bijgedragenaan een grotere efficiëntie in de Europese landbouw. De Raad gaat in het kader van de“gezondheidscontrole” van het GLB nadere maatregelen bestuderen om de kwesties hethoofd te bieden.

Met betrekking tot de te nemen maatregelen heeft de Europese Raad onderstreept hoebelangrijk het is om een duurzaam biobrandstofbeleid te waarborgen door het vaststellenvan duurzaamheidscriteria voor de productie van biobrandstoffen van de eerste generatieen het aanmoedigen van de ontwikkeling van de tweede generatie biobrandstoffen uitafvalproducten, alsmede hoe noodzakelijk het is om onverwijld de mogelijke gevolgendaarvan te evalueren voor de landbouwproducten voor levensmiddelen en, zo nodig,eventuele problemen aan te pakken.

De Europese Raad heeft zich ook vastbesloten verklaard te blijven streven naar eenveelomvattende, ambitieuze en evenwichtige afsluiting van de Doha-ronde en derde landente ontmoedigen voor levensmiddelen exportbeperkingen en -verboden op te leggen. DeEuropese Unie zal deze kwestie binnen de WTO en op andere relevante internationale foraaankaarten.

(19) Doc. 9923/08(20) Doc. 10824/08(21) Doc. 10326/08


De Europese Raad is ingenomen met het initiatief van de Commissie om de kwestie vanbeperkende regelgeving in de detailhandel te onderzoeken en met het voornemen van deCommissie om de activiteiten op de met goederen verbonden financiële marktennauwlettend in de gaten te houden, met inbegrip van de speculatieve handel, het effectdaarvan op prijswijzigingen en de eventuele beleidsconsequenties. Hij heeft de Commissieverzocht voorafgaand aan de Europese Raad van december 2008 verslag uit te brengenen een voorstel tot adequate beleidsreacties te overwegen, met inbegrip van maatregelenter verbetering van de doorzichtigheid van de markt.

Wat betreft de olie- en gasprijzen, is het voorzitterschap verzocht om samen met deCommissie de haalbaarheid en gevolgen te onderzoeken van maatregelen om het effectvan plotselinge verhogingen in de olie- en gasprijzen te matigen en daarover vóór deEuropese Raad van oktober 2008 verslag uit te brengen. De Europese Raad heeft bovendiende lidstaten, de Commissie en de Europese Investeringsbank verzocht maatregelen teondersteunen ter vergemakkelijking van investeringen door huishoudens en de industriein energiezuinigheid, het gebruik van hernieuwbare energiebronnen en eenmilieuvriendelijker gebruik van fossiele brandstoffen. Hij heeft de lidstaten en de Commissieopgeroepen de uitvoering van het Actieplan voor energie-efficiëntie voor 2006 tebespoedigen en een eventuele herziening daarvan te overwegen.

In dezelfde conclusies wordt de Commissie aangemoedigd om niet alleen de voedsel- enolieprijzen in de gaten te houden maar ook de ontwikkelingen in andere met goederenverbonden markten en de Raad Algemene Zaken en Externe Betrekkingen om het werkvan de andere relevante Raadsformaties inzake met de voedsel- en olieprijzen verbondenkwesties nauwlettend te volgen en vóór de Europese Raad van oktober 2008 verslag uitte brengen.

** *

Vraag nr. 31 van Helmuth Markov ( H-0489/08 )

Betreft: Colombia, een regering die wordt gesteund door paramilitaire groeperingen

In Colombia heeft het Hooggerechtshof vastgesteld dat 64 parlementariërs die de regeringvan president Uribe steunen banden hebben met paramilitaire groeperingen(doodseskaders). De president heeft zijn trouwe parlementariërs verzocht om te voorkomendat het nationale Congres van Colombia een wet zou aannemen voor de hervorming vanhet congres teneinde politieke partijen te beletten om parlementariërs die banden metparamilitaire groeperingen hebben te vervangen. Het is een logische conclusie dat dezeregering zich verlaat op politici die verbonden zijn met paramilitaire groeperingen en datde herverkiezing van de president van deze parlementariërs afhangt.

Zal de Raad de onderhandelingen over een associatieovereenkomst voortzetten met eenregering die door paramilitaire groeperingen wordt gesteund? Is het verstandig indien denieuwe overeenkomst een mensenrechtenclausule bevat om een dergelijke overeenkomstte ondertekenen met een regering die de mensenrechten al schendt voordat de overeenkomstis getekend?

Antwoord



De Raad heeft notitie genomen van informatie over mogelijke banden tussen politiekefiguren en leden van Colombiaanse paramilitaire groeperingen en hij zal de ontwikkelingenop dat terrein nauwlettend volgen. De associatieovereenkomst waarover met deAndesgemeenschap wordt onderhandeld, zal vanzelfsprekend de standaardclausule overmensenrechten en democratische beginselen bevatten. In dit geval moet gewezen wordenop de conclusies van de Raad over Colombia van eind 2007, waarin de Raad de completesolidariteit van de EU met het Colombiaanse volk uitspreekt alsmede haar volledige steunaan de Colombiaanse regering in haar streven naar een oplossing van het interne gewapendeconflict via onderhandelingen en het belang onderstreept dat de EU hecht aan devoortschrijdende uitvoering van de wet op gerechtigheid en vrede (Justice and Peace Law– JPL), het daaraan gerelateerde rechtskader en het proces van demobilisatie, ontwapeningen re-integratie (demobilisation, disarmament en reintegration – DDR) onder die wet.

De Raad verklaart opnieuw dat de EU en haar lidstaten bereid zijn tot hulp aan deColombiaanse regering, de staatsinstellingen, het maatschappelijk middenveld eninternationale organisaties bij het verlenen van steun aan activiteiten ter bevordering vanvrede, waarheid, gerechtigheid, genoegdoening en verzoening alsmede bij het verlenenvan steun aan activiteiten die de DDR-processen vooruit helpen.

De Raad in ingenomen met de stappen die de Colombiaanse regering en autoriteiten hebbenondernomen voor een transparante, doeltreffende uitvoering van de JPL, het werk van denationale commissie voor verzoening en herstel en de rol van het grondwettelijk hof. Hijis tevens ingenomen met de benoeming en het werk van de hoge commissaris voor desociale en economische integratie van gewapende personen en groepen.

Hoewel de Raad erkent dat er reeds veel is bereikt, neemt hij er ook notitie van dat deuitvoering van de JPL nog verre van compleet is. Hij dringt bij de Colombiaanse regeringaan op ondersteuning van en financiële bijstand voor een snelle, doeltreffende uitvoeringvan alle aspecten van de JPL – inclusief de aanstelling van voldoende functionarissen voorde JPL-eenheid van het bureau van de procureur-generaal –zodanig dat het recht van deslachtoffers op waarheid, gerechtigheid en genoegdoening voorrang krijgt.

De Raad heeft bovendien de vastberadenheid van de Colombiaanse regering aangemoedigdom de eerbiediging door de strijdkrachten van de mensenrechten te verbeteren en hij isingenomen met de vooruitgang die op dat terrein reeds is geboekt. Maar hij heeft met grotebezorgdheid de aanhoudende problemen opgemerkt van de schending van demensenrechten, waaronder buitengerechtelijke executies, door sommige leden van deveiligheidstroepen.

Tot slot heeft de Raad gezegd zich zorgen te maken over de opkomst van nieuweparamilitaire en andere gewapende, criminele groepen. Hij neemt notitie van deinspanningen die de autoriteiten zich reeds hebben getroost ter bestrijding van dezeopkomende groepen en hij roept de Colombiaanse regering op haar voortdurendeinspanningen te verhogen en de maatregelen ter bestrijding van deze groepen op te voeren.

** *


Vraag nr. 32 van Philip Claeys ( H-0490/08 )

Betreft: Opheffing sancties tegen Cuba

Bepaalde media maken melding van het feit dat de lidstaten van de EU ernstig overwegenom de sancties tegen Cuba op te heffen niettegenstaande de fundamentele bezwaren vanonder andere Human Rights Watch en andere mensenrechtenorganisaties.

Kunnen de Cubanen zich ten volle op het VN-Verdrag voor de burgerlijke en politiekerechten en het VN-Verdrag inzake economische, sociale en culturele rechten beroepen?Welke wezenlijke, tastbare en bewezen vooruitgang is er volgens de Raad in Cuba op hetvlak van de vrijheid van meningsuiting, de vrijheid van vereniging, de vrijheid van beweging,de persvrijheid en de structurele hervorming van het gerechtelijk apparaat sinds 2003 toenvoor het eerst sancties werden opgelegd?

Antwoord


Op 28 februari 2008 heeft Cuba het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten enpolitieke rechten en het Internationaal Verdrag inzake economische, sociale en culturelerechten ondertekend, wat het EU-voorzitterschap in zijn verklaring van 4 maart 2008heeft toegejuicht.

De Cubaanse burger kan zich pas op de bepalingen daarin beroepen wanneer deze verdragenzijn geratificeerd. De Raad wijst echter op het feit dat Cuba door de ondertekening reedszijn voornemen kenbaar heeft gemaakt de burger- en politieke rechten in deze verdragen,de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens en anderemensenrechtenovereenkomsten die Cuba heeft geratificeerd, te eerbiedigen.

In zijn conclusies van 23 juni 2008 over Cuba heeft de Raad de Cubaanse autoriteitenverzocht deze verdragen te ratificeren en uit te voeren en heeft hij de Cubaanse regeringopnieuw opgeroepen de toezegging die zij door ondertekening van deze tweemensenrechtenverdragen heeft gedaan, werkelijkheid te maken.

In dezelfde conclusies heeft de Raad notitie genomen van de tot dusver door de Cubaanseregering doorgevoerde veranderingen. Hij heeft zijn steun toegezegd aan liberaliserendeveranderingen in Cuba en de regering aangemoedigd deze in te voeren.

De Raad heeft de Cubaanse regering opgeroepen de mensenrechtensituatie doeltreffendte verbeteren, onder andere door de onvoorwaardelijke vrijlating van alle politiekegevangenen, onder wie ook de personen die in 2003 werden opgepakt en veroordeeld.Dat blijft een hoofdprioriteit voor de EU. De Raad heeft de Cubaanse regering bovendienopgeroepen de toegang tot Cubaanse gevangenissen voor internationale humanitaireorganisaties te vergemakkelijken.

De Raad heeft aangegeven dat hij achter het gemeenschappelijk standpunt van 1996 blijftstaan, dat nog altijd geheel ter zake geldend is en hij heeft zijn vaste voornemen nogmaalsbevestigd om te streven naar een dialoog met de Cubaanse autoriteiten alsmede metvertegenwoordigers van het maatschappelijk middenveld en de democratische oppositie,overeenkomstig het EU-beleid, om de eerbiediging van de mensenrechten en eendaadwerkelijke vooruitgang in de richting van een pluralistische democratie te bevorderen.


De Raad benadrukt dat de EU ten behoeve van een vreedzame verandering in Cubapraktische ondersteuning wil blijven aanbieden aan alle maatschappelijke sectoren. De EUherhaalt bovendien haar dringende verzoek aan de Cubaanse regering om vrijheid vaninformatie en meningsuiting te verlenen, waaronder toegang tot het internet en zij heeftde Cubaanse regering uitgenodigd daar aan mee te werken.

De EU heeft het recht van de Cubaanse burgers herhaald om onafhankelijk over huntoekomst te beslissen en gezegd dat zij bereid blijft positief bij te dragen aan de toekomstigeontwikkeling van alle sectoren van de Cubaanse maatschappij, mede door middel vaninstrumenten voor ontwikkelingssamenwerking.

De Raad heeft daar aan toegevoegd dat de EU klaar was voor hervatting van een uitgebreide,open dialoog met de Cubaanse autoriteiten over alle onderwerpen van wederzijds belang.Sinds juni 2007 vindt er op ministerieel niveau en bilateraal voorafgaand overleg plaatsover de mogelijkheid van een dergelijke dialoog tussen de EU en Cuba. Deze dialoog moethet hele spectrum van potentiële samenwerkingsgebieden omvatten, waaronder demensenrechten, politiek, economie, wetenschap en cultuur en deze moet plaatsvinden opeen wederzijds onvoorwaardelijke, niet-discriminerende en resultaatgerichte basis. In hetkader van deze dialoog zal de EU tegenover de Cubaanse regering haar kijk uiteenzettenop democratie, universele rechten van de mens en fundamentele vrijheden. De Raad heeftnogmaals bevestigd dat zijn beleid inzake het contact van de EU met de democratischeoppositie van kracht blijft. Tijdens bezoeken op hoog niveau moeten demensenrechtenkwesties altijd worden aangekaart; waar nodig, zullen bijeenkomsten metde democratische oppositie deel uitmaken van de bezoeken op hoog niveau.

De Raad heeft er dus mee ingestemd te streven naar bovengenoemde uitgebreide dialoogmet de Cubaanse regering. In dit verband heeft de Raad ingestemd met de opheffing vande reeds opgeschorte maatregelen uit 2003 als middel om de politieke dialoog tevergemakkelijken en maximaal gebruik te kunnen maken van de instrumenten uit hetGemeenschappelijk Standpunt van 1996.

Bij de jaarlijkse herziening van het gemeenschappelijk standpunt in juni 2009 zal de Raadzijn betrekkingen met Cuba evalueren, met inbegrip van de doelmatigheid van de politiekedialoog. Vervolgens zal de dialoog worden voortgezet indien de Raad deze doeltreffendacht, vooral met betrekking tot de elementen uit punt 2 van de conclusies.

** *

Vraag nr. 33 van Christopher Heaton-Harris ( H-0493/08 )

Betreft: Sport in het Verdrag van Lissabon

Na het “nee” in het Ierse referendum kan het Verdrag van Lissabon als zodanig niet meerin werking treden. Dit geldt derhalve ook voor de bepaling betreffende de juridischebevoegdheid op het gebied van sport (artikel 149 van het Verdrag van Lissabon). Gaat deRaad nu alle andere manieren onderzoeken om alsnog de juridische bevoegdheid op hetgebied van sport te krijgen?

Antwoord



De Unie beschikt bij wet uitsluitend over de in de Verdragen aan haar toegekendebevoegdheden. De Raad kan de Unie derhalve geen nieuwe bevoegdheden toewijzen.

Wat betreft de juridische bevoegdheid op het gebied van sport, die is voorzien in artikel149 van het Verdrag van Lissabon, moet worden opgemerkt dat de Europese Raad van 19en 20 juni notitie heeft genomen van de uitkomst van het Ierse referendum en heefttoegegeven dat er meer tijd nodig was om de situatie te analyseren. De Raad heeft bovendienin herinnering geroepen dat het Verdrag van Lissabon tot doel heeft een uitgebreide Uniedoelmatiger en democratischer te laten functioneren en hij heeft verklaard dat deparlementen van 19 lidstaten het Verdrag hadden geratificeerd en dat het proces daartoein de overige lidstaten doorging (22) .

** *

Vraag nr. 34 van Georgios Toussas ( H-0500/08 )

Betreft: Vervolging van juristen door het dictatoriaal bewind in Pakistan

In november 2007 heeft het vanuit Amerika aangestuurde militaire bewind van generaalMusharaf in Pakistan de staat van beleg afgekondigd, op grote schaal arrestaties verrichten bruut geweld gebruikt tegen de Pakistaanse bevolking. Het militaire bewind nam daarbijook de “juridische wereld” van het land op de korrel omdat deze zich tegen de dictatuurhad gekeerd. In dit kader werden duizenden rechters gevangen genomen en werden 45justitiemedewerkers uit het midden- en hoger kader, waaronder de president van hetHooggerechtshof, Iftikar Tsodri, uit hun functie gezet en politiek vervolgd. De verdrevenrechters hadden zich ook uitgesproken tegen de ontvoering en detentie van hun landgenotenin centra als bijvoorbeeld Guantanamo, alsmede tegen de verkwanseling van de rijkdommenvan Pakistan. Vier maanden na de nederlaag van Musharaf en de verkiezing van een nieuweregering zijn de betroffen rechters nog altijd niet vrijgelaten, terwijl de Amerikaanse drukop het land om - in het kader van de “oorlog tegen het terrorisme” - een trouw Amerikaansbondgenoot te blijven absurde vormen aanneemt.

Wat gaat de Raad doen voor de herinstallatie van de vervolgde rechters en het herstel vande democratische rechten en vrijheden van het Pakistaanse volk?

Antwoord


De EU is sterk vóór de eerbiediging van de onafhankelijkheid van het gerechtelijk apparaat,die onderdeel uitmaakt van een democratie, zij waarborgt de rechtsorde en zij beschermtde constitutionele orde en persoonlijke vrijheden.

Met betrekking tot Pakistan, maakte de EU zich ernstige zorgen over de schorsing van depresident van het hooggerechtshof en verscheidene andere rechters, aangezien dat besluiteen bedreiging vormt voor de grondbeginselen van de constitutionaliteit en de rechtsorde.

(22) De Europese Raad heeft notitie genomen van het feit dat Tsjechië zijn ratificatieproces pas kan voltooien wanneerhet grondwettelijk hof zich positief heeft uitgesproken over overeenstemming van het Verdrag van Lissabon metde Tsjechische grondwet.


De EU steunt voorvechters van de mensenrechten over het algemeen, dus ook personendie strijden voor de onafhankelijkheid van het gerechtelijk apparaat.

In het algemeen moedigt de EU de nieuwe Pakistaanse regering aan de mensenrechten enfundamentele vrijheden te eerbiedigen en het democratische systeem te consolideren omzo de onafhankelijkheid van het gerechtelijk apparaat te herstellen. Deze kwesties makenintegraal deel uit van de dialoog tussen de Europese Unie en Pakistan.

De Europese Unie zet zich in om het Pakistaanse volk te helpen bij de opbouw van eenwelvarende, stabiele samenleving op basis van mensenrechten, democratie en rechtsorde.

** *

Vraag nr. 35 van Konstantinos Droutsas ( H-0502/08 )

Betreft: Intimidatie van Mohammed Barake door de Israëlische autoriteiten

Op 20 mei 2008 werd Mohammed Barake, lid van het bestuur van de communistischepartij van Israël, voorzitter van Hadas en fractieleider van Hadas in het Israëlische parlement,door de Israëlische politie verhoord, op basis van de valse beschuldiging van vermeendedeelname aan een aanval op een politieman tijdens demonstraties tegen de oorlog inLibanon in 2006. Mohammed Barake, die op 13 en 14 mei 2008 aan hoorzittingen in hetEuropees Parlement heeft deelgenomen, is bekend vanwege zijn standpunten vóór vredeen veiligheid in het Midden-Oosten.

Veroordeelt de Raad dit optreden van de Israëlische autoriteiten, dat een rechtstreekseaanval vormt op het beleid van Hadas en de communistische partij van Israël voor eenrechtvaardige oplossing van de Palestijnse kwestie en de vreedzame coëxistentie vanIsraëliërs en Palestijnen?

Antwoord


De Israëlische gerechtelijke procedure loopt nog en aangezien het een binnenlandseIsraëlische aangelegenheid betreft, mag de Raad zich daar niet in mengen. De Raad heeftechter wel verschillende keren laten blijken voorstander te zijn van een eerlijke,veelomvattende en duurzame oplossing van het Israëlisch-Palestijnse conflict.

** *

Vraag nr. 36 van Athanasios Pafilis ( H-0509/08 )

Betreft: Nieuwe golf van anticommunisme

Op dinsdag 17 juni 2008 heeft het parlement van Litouwen goedkeuring gehecht aan eennieuw wetsontwerp dat het gebruik in de publieke ruimte van communistische enfascistische symbolen verbiedt.

Dit betreft een onaanvaardbare, historisch ongegronde en gevaarlijke gelijkschakeling vanhet communisme en het fascisme, die onder andere neerkomt op een belediging van denagedachtenis van de miljoenen communisten die hun leven hebben gegeven in de strijdtegen het fascisme.


Op overtreding van dit verbod, genomen door de autonome politieke autoriteiten vanLitouwen, een land waar de communistische partij verboden is, staan onder andere boetes.Zodra de nieuwe wet door de president is ondertekend, staat op het gebruik in de publiekeruimte van de hamer en sikkel een boete van tussen 150 tot 300 euro.

Zoals bekend gebruiken veel communistische partijen, waaronder die van Griekenland,de hamer en sikkel als hun symbool en verkiezingsteken.

Wat vindt de Raad van deze onaanvaardbare en historisch ongegronde daad? Wat vindtde Raad van het feit dat op basis van deze wet communistische partijen, waaronder decommunistische partij van Griekenland, tijdens de Europese verkiezingen in Litouwen nietactief mogen zijn en naar de stem van in Litouwen verblijvende Grieken mogen dingen?

Antwoord


Aangezien hij hierin niet bevoegd is, heeft de Raad deze kwestie niet besproken.

** *

Vraag nr. 38 van Laima Liucija Andrikienė ( H-0514/08 )

Betreft: EU-onderhandelingen met Rusland over de nieuwe partnerschaps- ensamenwerkingsovereenkomst

Moskou heeft het vermoeden uitgesproken dat het recente Ierse “nee” tegen het Verdragvan Lissabon gevolgen zou kunnen hebben voor de gesprekken over een nieuwe strategischepartnerschapsovereenkomst tussen de Europese Unie en Rusland (www.euobserver.com).Wat is het standpunt van het Franse voorzitterschap tegenover de eventuele invloed vanhet ratificeringsproces voor het Verdrag van Lissabon op een nieuwe partnerschaps- ensamenwerkingsovereenkomst met Rusland? Is Rusland bereid om onderhandelingen overde nieuwe partnerschaps- en samenwerkingsovereenkomst te beginnen? Wat was de reactievan Rusland op het EU-onderhandelingsmandaat dat betrekking heeft op al lang bestaandeen nog steeds onopgeloste problemen die op initiatief van Litouwen in het EU-mandaatwerden opgenomen?

Antwoord


Er bestaat geen rechtstreeks verband tussen het ratificatieproces van het Verdrag vanLissabon en de onderhandelingen over een nieuwe overeenkomst met Rusland. Daaromzal de uitkomst van het Ierse referendum geen invloed hebben op de onderhandelingenen zullen ze doorgaan zoals gepland. Rusland en de EU zijn feitelijk klaar voor deonderhandelingen over een nieuwe bilaterale overeenkomst ter vervanging van de huidigepartnerschaps- en samenwerkingsovereenkomst. Deze onderhandelingen zijn gestarttijdens de onlangs in Khanty-Mansiysk gehouden EU-Rusland-top, waarbij een gezamenlijkeverklaring werd aangenomen met de volgende inhoud:


“We zijn overeengekomen dat het doel bestaat uit het sluiten van een strategischeovereenkomst die een uitgebreid kader biedt voor de betrekkingen tussen de EU en Ruslandin de nabije toekomst en die bijdraagt aan de uitbreiding van onze betrekkingen. Deovereenkomst moet een versterkte juridische basis bieden voor alsmede juridisch bindendeverplichtingen omvatten op de voornaamste gebieden van de betrekkingen, zoals vastgesteldin de vier gemeenschappelijke EU/Rusland-ruimten en hun routekaart die op de top inMoskou van mei 2005 zijn overeengekomen.

De nieuwe overeenkomst zal berusten op de internationale toezeggingen die de EU enRusland met elkaar verbinden.”

De eerste onderhandelingsronde werd op 4 juli 2008 in Brussel gehouden en daar werdovereenstemming bereikt over de manier waarop het onderhandelingen gaan plaatsvinden.

** *

Vraag nr. 39 van Neena Gill ( H-0517/08 )

Betreft: GLB en stijgende voedselprijzen

De Franse minister van Landbouw, Michel Barnier, heeft erop aangedrongen dat Europaeen plan voor de voedselzekerheid opstelt en zich verzet tegen verdere kortingen op deEuropese landbouwbegroting. Dit zou echter contraproductief kunnen blijken en wereldwijdeen stijging van de voedselprijzen in een crisisperiode kunnen veroorzaken, terwijl het inhet geheel niet zou bijdragen tot de gezondheid van de Europese landbouw op lange termijn.Kan de Raad zijn standpunt inzake het effect van het GLB op de voedselprijzen uiteenzetten?

Antwoord


De Raad is zich terdege bewust van de noodzaak van relevante, doeltreffende reacties opde stijgende voedselprijzen.

Zoals het geachte lid weet, is het onderwerp op 19-20 juni door de Europese Raadbestudeerd (23) , op grond van het werk van de Raad en de Mededeling van de Commissie (24) .

De explosieve prijsstijging vormt een complex fenomeen, met tal van kernoorzaken engevolgen.

De genoemde redenen behelzen hoofdzakelijk de klimaatkwestie en de recente slechteoogsten in bepaalde landen op aarde, die voornamelijk het gevolg waren van ongunstigeklimaatomstandigheden; de groei van de mondiale vraag naar bepaalde levensmiddelen,met name vanuit sommige opkomende landen; de wereldwijde ontwikkeling vanbiobrandstoffen; de gevolgen van speculatie op de financiële markten op grond vanprijsvolatiliteit en -stijgingen en de verhoogde voedselproductie- en transportkostenvanwege de gestegen olieprijzen.

(23) Doc. 11018/08, punt 25 tot en met 40.(24) Mededeling van de Commissie aan het Europees Parlement, de Raad, het Europees Economisch en Sociaal Comité

en het Comité van de Regio’s: Het probleem van de stijging van de voedselprijzen aanpakken – Richtsnoeren voormaatregelen van de EU (doc. 9923/08)


Met het oog op deze complexe situatie benadrukt de Europese Raad het belang van adequatecontrole door alle bevoegde instanties en draagt hij een aantal mogelijk te bewandelenwegen aan. In dit verband noemt hij onder andere de landbouw, die als onderdeel van demogelijke reacties op de huidige crisis een nuttige bijdrage kan leveren.

In dit verband stelt de Europese Raad in zijn conclusies: “de Unie heeft reeds maatregelengenomen om de druk op de voedselprijzen te matigen door de verkoop vaninterventievoorraden, de verlaging van uitvoerrestituties, de opheffing van debraakleggingsverplichting voor 2008, de verhoging van de melkquota en de schorsing vaninvoerrechten op granen, waardoor het aanbod toeneemt en tot stabilisatie van delandbouwmarkten wordt bijgedragen”.

De Europese Raad meldt bovendien in wezen dat de opeenvolgende hervormingen vanhet gemeenschappelijk landbouwbeleid (GLB) “de marktgerichtheid ervan hebben verbeterd[…] en ervoor gezorgd hebben dat de EU-landbouwers beter op prijsontwikkelingenreageren”; volgens de Europese Raad is het derhalve van belang deze gerichtheid voort tezetten en te verbeteren, terwijl “tevens een eerlijke mededinging moet worden gegarandeerden de landbouw overal in de EU duurzamer moet worden en een adequatevoedselvoorziening moet garanderen.”

Met het oog op de toekomst wijst de Europese Raad op het volgende: “In de context vande “check-up” van de GLB zal de Raad zich beraden op verdere stappen om deze aspectenaan te pakken”.

De diensten van de Commissie bereiden bovendien specifieke maatregelen voor om dearmste mensen, zowel in Europa als de rest van de wereld, te helpen en de Raad zal dezete zijner tijd bestuderen. We moeten daarnaast onze inspanningen voortzetten om delandbouw in ons samenwerkingsbeleid een hogere prioriteit toe te kennen.

Tot slot moeten de voorspellingen van een grotere oogst in het volgende landbouwjaarbijdragen aan verlaging van de druk op de landbouwprijzen.

** *

Vraag nr. 40 van Ryszard Czarnecki ( H-0519/08 )

Betreft: Terrorismebestrijding

Europa is vastbesloten om het terrorisme te bestrijden in al zijn vormen. Is het de EuropeseRaad bekend dat van vooraanstaande politici in sommige Europese landen bekend is datzij meetings hebben bijgewoond die georganiseerd zijn door leiders van de extremistischeKhalistani, die zich uitsluitend bezig houden met het coördineren van alle terroristischeen separatistische groeperingen in India ten einde de eenheid en integriteit van datdemocratische, liberale en seculiere land te verstoren?

Antwoord


De Raad heeft de aanwezigheid van Europese politici op door extremistischeKhalistani-leiders georganiseerde bijeenkomsten niet besproken.


In het kader van haar onverdroten strijd tegen het terrorisme heeft de Europese Unie eenlijst uitgegeven van personen en entiteiten die betrokken zijn bij terroristische handelingen.De Khalistan Zindabad Force staat op die lijst en hun vermogensaandelen zijn derhalve inde hele Unie bevroren.

** *

Vraag nr. 41 van Pedro Guerreiro ( H-0521/08 )

Betreft: Goedkeuring van ontwerprichtlijnen door de Raad

De Raad heeft zijn goedkeuring gegeven aan de richtlijn over gemeenschappelijke normenen procedures in de lidstaten voor de terugkeer van onderdanen van derde landen dieillegaal op hun grondgebied verblijven (unanimiteit vereist) en aan het voorstel tot wijzigingvan de richtlijn betreffende een aantal aspecten van de organisatie van de arbeidstijd(gekwalificeerde meerderheid vereist).

Hoe heeft iedere lidstaat over elke van deze besluiten gestemd (voor, tegen, onthouding).

Antwoord


Met betrekking tot de richtlijn over gemeenschappelijke normen en procedures in delidstaten voor de terugkeer van onderdanen van derde landen die illegaal op hungrondgebied verblijven, wil de Raad erop wijzen dat het bedoelde voorstel berust op artikel63, lid 3 b) van het EG-Verdrag. Dientengevolge is de medebeslissingsprocedure vantoepassing en zal de Raad met gekwalificeerde meerderheid een besluit nemen.

Op de plenaire vergadering van 18 juni 2008 heeft het Parlement amendementenaangenomen op voorstel van de Commissie. Aangezien deze amendementencorresponderen met de wijzigingen die de voorzitter van het Coreper in de brief van 4 juni2008 aan de voorzitter van de Commissie burgerlijke vrijheden, justitie en binnenlandsezaken had aangegeven als aanvaardbaar voor de Raad, kan worden vastgelegd dat er bijeerste lezing overeenstemming is bereikt (25) . Daarom heeft er nog geen stemming in deRaad plaatsgevonden, maar was er veeleer sprake van overleg, waarbij informeelovereenstemming over de inhoud van die brief werd bereikt.

Momenteel vindt er door deskundigen van de beide instellingen een juridische entaalkundige herziening plaats van de tekst die uit de stemming van het Parlement isvoortgekomen. Daarna zullen het Europees Parlement en de Raad met gekwalificeerdemeerderheid een besluit nemen en de wetstekst aannemen.

Met betrekking tot de richtlijn betreffende bepaalde aspecten van de organisatie van dearbeidstijd: op 9 juni 2008 heeft de Raad met gekwalificeerde meerderheidovereenstemming bereikt over een algemeen compromis dat door het voorzitterschapwas voorgesteld. Vier delegaties (Grieks, Hongaars, Maltees en Spaans) konden hetcompromisvoorstel van het voorzitterschap niet aanvaarden en drie andere delegaties(Belgisch, Cypriotisch en Portugees) hebben zich onthouden van stemming. Vijf delegaties

(25) Doc. 9829/08.


(Belgisch, Cypriotisch, Grieks, Hongaars en Spaans) hebben een gezamenlijke verklaringuitgegeven voor opname in de notulen van de Raad (26) , waarin ze hun standpunt uitleggen.In deze verklaring benadrukten de delegaties bovendien dat ze bereid waren om constructiefnaar eventuele alternatieven te zoeken om in de laatste aannemingsfase met hetvoorzitterschap, de Commissie en het Europees Parlement tot een algemeen compromiste komen.

** *

Vraag nr. 42 van Silvia-Adriana Ţicău ( H-0523/08 )

Betreft: Uitbreiding TEN-T-netten

In 2005 stelde de groep deskundigen op hoog niveau, onder leiding van mevrouw Loyolade Palacio, een verslag op over de uitbreiding van de TEN-T-netwerken met als doel deEuropese vervoersnetten beter te laten aansluiten op die van de buurlanden van de Unie.Begin 2008 heeft de Commissie in dat verband een mededeling gepubliceerd. Tijdensdiezelfde periode heeft de Unie zich gebogen over de voortgang van de prioritaire projectenbetreffende de trans-Europese vervoersnetten. Doel is de in 2004 goedgekeurde lijst vandertig prioritaire projecten uit te breiden. Op 6 mei jl. stond de uitbreiding van deTEN-T-netten en het afstemmen ervan op de behoeften van de netwerken van de 27 lidstatenook op de agenda van de informele Raad van transportministers in Ljubljana.

Kan de Raad mededelen hoever de discussies over deze uitbreiding gevorderd zijn, welktijdrooster ervoor is afgesproken en, vooral, welke projecten op vervoergebied (maritiemvervoer, hogesnelheidstreinen, vrachtvervoer per spoor, luchtvaart, wegvervoer) mogelijkzijn om de Unie toegang te verlenen tot de Zwarte Zee?

Antwoord


Het geachte lid is zich er terdege van bewust dat de Raad zich niet op grond van een voorstelvan de Commissie kan buigen over in geldende rechtsinstrumenten om te zettenamendementen. De Commissie heeft nog geen voorstel ingediend ter wijziging vanBeschikking nr. 884/2004/EG van het Europees Parlement en de Raad van 29 april 2004betreffende communautaire richtsnoeren voor de ontwikkeling van een trans-Europeesvervoersnet, die een lijst van 30 prioritaire projecten bevat. Volgens de Commissie staateen voorstel ter herziening van deze richtsnoeren en de lijst van prioritaire projectengepland voor 2010, overeenkomstig artikel 19, lid 3 van bovengenoemde beschikking.

Opgemerkt dient te worden dat prioritair project nr. 7, waaraan wordt gewerkt(autosnelwegas Igoumenitsa/Patra-Athene-Sofia-Boedapest, met inbegrip van een aftakkingnaar Boekarest en Constanţa) en prioritair project nr. 18 (rivierverbindingasRijn/Maas-Main-Donau), waarvan een deel overeenkomt met de definitie van depan-Europese corridor VII, bijdragen aan de verbinding met de Zwarte Zee.

De Raad vindt het heel belangrijk dat er rekening wordt gehouden met de veranderingendie in de EU hebben plaatsgevonden sinds de richtsnoeren voor het trans-Europees

(26) Doc. 10583/08 ADD 1.


vervoersnet (TEN-T) zijn aangenomen en dat er wordt ingesprongen op de behoeften vande groeiende handels- en vervoersstromen, zoals vermeld in de conclusies over de verlengingvan de belangrijkste trans-Europese vervoersassen naar de buurlanden, die in juni 2007door de Raad Vervoer, Telecommunicatie en Energie werden aangenomen.

** *

VRAGEN AAN DE COMMISSIE

Vraag nr. 49 van Jim Higgins ( H-0450/08 )

Betreft: Werknemers met tijdelijke contracten in het onderwijs

In het lager en middelbaar onderwijs is het thans gebruikelijk om personeel in dienst tenemen op basis van tijdelijke contracten voor het schooljaar die worden verlengd aan hetbegin van het nieuwe schooljaar. Deze contracten lopen af aan het begin van de grotevakantie waardoor dit personeel, zoals secretaresses en onderhoudspersoneel, niet dezelfderechten heeft als het personeel in vaste dienst, zelfs als het dezelfde diensten verleent envaak jarenlang in dezelfde positie werkzaam is. Is de Commissie niet verontrust over dezepraktijk?

Antwoord

De voornaamste doelen van Richtlijn 1999/70/EG (27) van de Raad betreffende de doorhet EVV (28) , de UNICE en het CEEP gesloten raamovereenkomst inzakearbeidsovereenkomsten voor bepaalde tijd zijn de kwaliteit van arbeid voor bepaalde tijdte verbeteren door de toepassing van het non-discriminatiebeginsel te garanderen en eenkader vast te stellen om misbruik als gevolg van het gebruik van opeenvolgendearbeidsovereenkomsten of arbeidsverhoudingen voor bepaalde tijd te voorkomen.

Om misbruik als gevolg van het gebruik van opeenvolgende overeenkomsten voor bepaaldetijd te voorkomen, verplicht clausule 5 van de raamovereenkomst de lidstaten om een ofmeer van de volgende maatregelen in te voeren:

(a) vaststelling van objectieve redenen die een vernieuwing van dergelijke overeenkomstenof verhoudingen rechtvaardigen;

(b) vaststelling van de maximale totale duur van opeenvolgende arbeidsovereenkomstenof arbeidsverhoudingen voor bepaalde tijd;

(c) vaststelling van het aantal malen dat dergelijke overeenkomsten of verhoudingen mogenworden vernieuwd.

Alle lidstaten hebben een of meer van deze maatregelen ingevoerd. Het resultaat is datovereenkomsten voor bepaalde tijd niet vaker dan een bepaald aantal malen of na eenbepaald tijdsbestek niet meer mogen worden vernieuwd, tenzij daar objectieve redenenvoor bestaan. Het gevolg van dit soort omzettingswetgeving moet zijn dat overeenkomstenvoor bepaalde tijd niet oneindig kunnen worden vernieuwd of verlengd.

(27) PB L 175 van 10.7.1999.(28) Europees Verbond van Vakverenigingen.


Met uitzondering van Spanje, waar de wetgeving is veranderd om godsdienstleraren ookonder de richtlijn te laten vallen, is de Commissie zich niet bewust van het systematischgebruik van herhaalde overeenkomsten voor bepaalde tijd voor personeel in het lager enmiddelbaar onderwijs.

Het Gemeenschapsrecht is bedoeld om misbruik van herhaalde overeenkomsten voorbepaalde tijd te voorkomen. Het geachte lid wordt verzocht alle relevante informatie overde plekken waar en de manier waarop dergelijke praktijken plaatsvinden aan de Commissiedoor te geven. Op grond daarvan zal de Commissie besluiten welke maatregelen er moetenvolgen.

** *

Vraag nr. 50 van Evangelia Tzampazi ( H-0501/08 )

Betreft: Nieuw voorstel voor een Europese richtlijn tegen discriminatie

De EU beschikt over een modern en ambitieus wettelijk kader tegen discriminatie. Ditkader wordt nu aangevuld en versterkt met een nieuwe richtlijn, die het beginsel van gelijkebehandeling ook op andere gebieden dan werkgelegenheid zal laten gelden. Zoals bij deomzetting in het nationale recht van de bepalingen van de twee voorgaande richtlijnentegen discriminatie (2000/78/EG (29) en 2000/43/EG (30) ) evenwel is gebleken, is dezeomzetting alleen onvoldoende om in de praktijk tot gelijke behandeling te komen.

Welke nieuwe concrete maatregelen bevat het voorstel van de Commissie voor een richtlijntegen discriminatie op het vlak van preventie, stalking en intimidatie, verbetering van dewerking van de gelijkheidsinstanties, steun aan slachtoffers van discriminatie en verbeteringvan de toegang tot rechtbanken in het geval van discriminatie, teneinde tot eendoeltreffender toepassing van de wetgeving te komen?

Antwoord

Op 2 juli 2008 heeft de Commissie, als onderdeel van de Vernieuwde sociale agenda (31) eenvoorstel (32) goedgekeurd voor een richtlijn die discriminatie op grond van leeftijd, handicap,seksuele geaardheid en religie of overtuiging buiten de werksfeer verbiedt. Daarnaast heeftzij een Mededeling Non-discriminatie en gelijke kansen: een vernieuwdengagement (33) aangenomen, die haar algemene beleid op dit terrein uiteenzet.

De voorgestelde richtlijn omvat bepalingen tegen intimidatie en represailles alsmede eeneis tot oprichting van gelijkheidsinstanties, met name voor de ondersteuning van slachtoffersvan discriminatie. Deze bepalingen sluiten in grote lijnen aan op soortgelijke bepalingenin Richtlijn 2000/43/EG (34) . De Commissie meent dat deze bepalingen, wanneer ze naarbehoren in nationale wetten worden omgezet en uitgevoerd, voldoende garanties biedenaan slachtoffers van discriminatie die verhaal willen halen.

(29) PB L 303 van 2.12.2000, blz. 16.(30) PB L 180 van 19.7.2000, blz. 22.(31) COM(2008)0412 def.(32) COM(2008)0420 def.(33) COM(2008)0426 def.(34) PB L 180 van 19.7.2000


** *

Vraag nr. 51 van Konstantinos Droutsas ( H-0503/08 )

Betreft: Griekse werknemers gebukt onder hoge prijzen en werkloosheid

Uit gegevens van het Griekse Bureau voor de Statistiek blijkt dat de geregistreerdewerkloosheid in Griekenland het eerste trimester van dit jaar 8,3 procent bedroeg en datnieuwkomers op de arbeidsmarkt (33,4 procent), jongeren (17,3 procent) en jonge vrouwen(22,2 procent) het zwaarst worden getroffen. Van alle mensen zonder baan is 46,7 procent(200 000 personen) langdurig werkloos; zij ontvangen na de eerste twaalf maandenwerkloosheid zelfs de absurd lage werkloosheidsuitkering van 404 euro niet meer.

Welke maatregelen is de Commissie van plan te gaan nemen om, in een periode dat desociaal-economisch zwakkeren gebukt gaan onder sterk stijgende prijzen en achterblijvendesalarissen en bijstandsuitkeringen, tegemoet te komen aan de voorstellen van de vakbondengericht op een daadwerkelijke bescherming van de armen in de lidstaten van de EU, eenwerkloosheidsuitkering van 80 procent van het basisloon en sociale bescherming gedurendede hele duur van de werkloosheid, totdat een fulltime, vaste baan is gevonden?

Antwoord

De Commissie beseft welke uitdagingen de lidstaten het hoofd moeten bieden bij hunaanpak van de stijgende prijzen en werkloosheid.

Zoals de Europese Raad van maart 2008 bevestigde, blijven de fundamenten van deEuropese economie stevig: de overheidstekorten zijn sinds 2005 meer dan gehalveerd ende overheidsschuld is ook tot iets onder de 60 procent gedaald; de economische groeibedroeg in 2007 2,9 procent, maar zal in 2008 waarschijnlijk lager uitvallen; er zijn deafgelopen twee jaar 6,5 miljoen banen gecreëerd. Hoewel conjuncturele factoren er ooktoe hebben bijgedragen, zijn deze ontwikkelingen tevens te danken aan de structurelehervormingen van de afgelopen jaren onder de Strategie van Lissabon, de gunstige effectenvan de euro en de interne markt. Het resultaat is dat de werkloosheids- en langdurigewerkloosheidscijfers dalen en de werkgelegenheid voor vrouwen en oudere werknemerstoeneemt.

Niettemin blijven er meer inspanningen nodig op het gebied van de inclusievearbeidsmarkten. Er moet meer vaart worden gezet achter de integratie van mensen in demarge van de arbeidsmarkt (laagopgeleiden, gehandicapten, migranten en kansarme jeugd),willen we voldoen aan de werkgelegenheidsdoelstellingen voor 2010. Bovendien moetenwe de sociale dimensie van de vernieuwde “strategie voor groei en werkgelegenheid”uitbouwen.

De integratie van kwetsbare groepen behoort tot de prioriteiten van de Opencoördinatiemethode voor sociale bescherming en sociale integratie. Aan de hand van ditproces coördineert en stimuleert de Europese Unie de maatregelen van de lidstaten voorde bestrijding van armoede en sociale uitsluiting alsmede voor de hervorming van hunsociale beschermingssystemen via uitwisseling van goede praktijken en wederzijds leren.Ter bevordering van de integratie van de kansarmste personen stimuleert de Commissieeen nieuwe “actieve integratie”-strategie die voldoende inkomenssteun combineert metsterkere banden met de arbeidsmarkt en een betere toegang tot diensten. Wat betreft degevolgen van de stijgende voedsel- en olieprijzen in het bijzonder, wordt het geachte lidverwezen naar de recente Mededelingen van de Commissie over deze kwesties, waaronder


de Mededeling “Het probleem van de stijging van de voedselprijzen aanpakken –Richtsnoeren voor maatregelen van de EU” (35) .

Bovendien vinden er nu een aantal potentiële innovaties plaats in het Europeesvoedseldistributieprogramma voor de meest hulpbehoevenden in de Gemeenschap (36) ,waaronder al meer dan 20 jaar voedselhulp aan de meest hulpbehoevenden wordt verstrekt.Het programma wil de initiatieven van de lidstaten aanvullen en het budget is verhoogdvan nog geen 100 miljoen euro in 1987 tot ruim 305 miljoen euro in 2008.

** *

Vraag nr. 52 van Georgios Toussas ( H-0506/08 )

Betreft: Verhindering vakbondsactiviteiten op industriepark Schistós

De werkgevers van het industriepark Schistós in Attica in Griekenland verkrachten dearbeidersrechten en beknotten de vakbondsvrijheden. Op de avond van 11 juni jl.verwijderden ze de container waarin de vijf vakbonden die op het park actief zijn tijdelijkwaren gehuisvest. De actie van de werkgevers is overduidelijk gericht op het creëren vaneen “arbeidstto” en op het niet naleven van de collectieve arbeidsovereenkomsten en vande regels inzake de gezondheid en de veiligheid van werknemers. Duizenden werknemerszijn onmiddellijk in het geweer gekomen en hebben de terugkeer van hun vakbonden ophet industriepark geëist.

Veroordeelt de Commissie het optreden van de werkgevers, dat een directe aanval op hetrecht van het uitoefenen van vakbondsactiviteiten en op de vrijheid van expressie is?

Antwoord

De Commissie wil erop wijzen dat de vrijheid van vereniging als een grondrecht moetworden gezien. Dat recht moet worden geëerbiedigd in elke situatie die valt binnen detoepassingssfeer van het Gemeenschapsrecht.

In het Bosman-arrest heeft het Hof van Justitie verklaard dat “de vrijheid van vereniging,[...] neergelegd in artikel 11 van het Europees Verdrag tot bescherming van de rechten vande mens en de fundamentele vrijheden en voortvloeiend uit de constitutionele tradities diede lidstaten gemeen hebben, behoort tot de fundamentele rechten die […] in decommunautaire rechtsorde worden beschermd.”

Bovendien stelt artikel 12 van het Handvest van de grondrechten van de Europese Uniedat iedereen het recht op vrijheid van vereniging heeft, met name op vakverenigingsgebied.Het Gemeenschapshandvest van de sociale grondrechten van de werkenden bevat eensoortgelijke bepaling (punt 13) (37) .

Er bestaat echter geen EG-regelgeving die uitdrukkelijk voorziet in een recht van vereniging.Krachtens artikel 137, lid 5 van het EG-Verdrag is het recht op het treffen van maatregelenop het gebied van het sociaal beleid niet van toepassing op het recht van vereniging.

(35) COM(2008)0321 def. van 20 mei 2008(36) Verordening (EG) nr. 1234/2007 van de Raad(37) Deze twee handvesten zijn momenteel juridisch niet bindend.


De Commissie wil benadrukken dat het EG-Verdrag de Commissie niet de bevoegdheidverleent om actie te ondernemen tegen particuliere bedrijven die inbreuk hebben gepleegdop het recht op de vrijheid van vereniging. In dat geval moeten de nationale autoriteitenen dan met name de rechtbanken, er op grond van de relevante feiten van het specifiekegeval en overeenkomstig het nationaal, Gemeenschaps- en internationaal recht voor zorgendat dat recht op hun grondgebied wordt geëerbiedigd.

** *

Vraag nr. 53 van Justas Vincas Paleckis ( H-0512/08 )

Betreft: Vrij verkeer van werknemers

Eerder dan gepland, namelijk reeds op de eerste dag van zijn EU-Raadsvoorzitterschap,heeft Frankrijk de voor het vrij verkeer van werknemers uit de nieuwe EU-lidstaten geldendebeperkingen (met uitzondering van Roemenië en Bulgarije) opgeheven.

In 2006 kregen Oost-Europeanen in Frankrijk het recht van vrije toegang totwerkgelegenheid, maar dit recht werd beperkt tot bepaalde beroepsgroepen. VoorOost-Europeanen was slechts 40 procent van de Franse arbeidsmarkt toegankelijk. Nogvoor het aflopen van de tot 2009 geplande overgangstijd heeft Frankrijk nu besloten allebarrières weg te nemen. Anders dan gevreesd, leidt de gedeeltelijke openstelling van dearbeidsmarkt niet tot een massale toestroom van arbeidskrachten uit Oost-Europa. Desymbolische “Poolse loodgieter” zorgde niet voor een verstoring van de Franse arbeidsmarkt.

Inmiddels gelden in Duitsland, Oostenrijk, Denemarken en België voor werknemers uithet oosten nog altijd beperkingen.

Welke invloed zal dit door Frankrijk - een de grootste EU-staten - gegeven voorbeeld volgensde Commissie hebben op de staten waar beperkingen van kracht zijn? Wat zal het gevolgzijn van de afschaffing van de barrières voor de Franse economie?

Antwoord

De overgangsregelingen in het Toetredingsverdrag van 2003 dat de lidstaten toestaat detoegang tot hun arbeidsmarkten te beperken, zijn opgesplitst in drie afzonderlijke fasen.De huidige (tweede) fase eindigt op 30 april 2009. In deze fase mogen alle lidstaten die detoegang tot hun arbeidsmarkt nog steeds beperken voor werkenden uit acht van de 10lidstaten die op 1 mei 2004 zijn toegetreden zelf beslissen of ze de toegang tot het eindevan die fase beperken of de beperkingen eerder opheffen.

In principe moeten alle beperkingen op 30 april 2009 worden opgeheven; alleen lidstatendie daardoor een ernstige verstoring van hun arbeidsmarkt of een dreiging daartoe ervaren,mogen de toegang tot hun arbeidsmarkt — indien ze dit vóór 30 april 2009 aan deCommissie melden — nog maximaal twee jaar blijven beperken.

Het besluit van Frankrijk om zijn arbeidsmarkt vrij toegankelijk te maken heeftwaarschijnlijk een positief effect op de Franse economie, aangezien Franse ondernemingenuit een groter aanbod van werknemers kunnen putten, waardoor ze vacatures waarvoorgeen lokale arbeidskrachten beschikbaar zijn eenvoudiger kunnen vervullen. De ervaringin alle lidstaten die hun arbeidsmarkt vroeger dan vereist vrij toegankelijk hebben gemaaktleert dat de arbeidsmigratie uit de “nieuwe” lidstaten de knelpunten op de arbeidsmarktheeft ontlast, de flexibiliteit van de beroepsbevolking heeft vergroot, de inflatoire druk


heeft verlaagd en heeft bijdragen aan de economische groei, zonder dat dit grote negatievegevolgen heeft gehad voor de werkgelegenheid of de lonen van de lokale arbeidskrachten.

** *

Vraag nr. 54 van Athanasios Pafilis ( H-0513/08 )

Betreft: Nieuwe golf van bruut geweld tegen arbeidsmigranten

Het algemene beleid tegen migranten en de “straffeloosheid” van bedrijven leiden totbarbaars geweld tegen werknemers. Een typisch voorbeeld is het textielbedrijf “LadyFashion”, waar de werkgever de protesten van de werknemers tegen de onaanvaardbarearbeidsomstandigheden “beantwoordt” met intimidatie en bruut geweld. Tegelijkertijdverhindert het bedrijf op elke wijze dat vakbonden er actief kunnen zijn. Een groot aantalwerknemers is in opdracht van de werkgever door “zware jongens” met buizen en stokkenafgetuigd omdat ze weigerden op zondag te werken. In reactie op protesten van dewerknemers in verband met dit geweld verklaarde het bedrijf dat ze allemaal zouden wordenontslagen. Een vergelijkbaar geweldsincident heeft zich reeds eerder voorgedaan toen eenarbeidsmigrant zijn loon opeiste.

Veroordeelt de Commissie deze acties, alsook het feit dat vakbondsactiviteiten wordenbelemmerd ten gevolg van het algemene werknemersonvriendelijke beleid?

Antwoord

De Commissie vindt de uitbuiting van werkenden en de schending van hun fundamentelemensenrechten onaanvaardbaar. Alle mensen, ongeacht hun nationaliteit, verdienen respectvoor zowel hun lichamelijke als geestelijke waardigheid en integriteit. Deze rechten zijnneergelegd in het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie dat in 2000 in Niceplechtig is afgekondigd. Bovendien heeft de werkgever krachtens Richtlijn 89/391/EEG (38)

de algemene plicht te zorgen voor de veiligheid en gezondheid van de werknemers in allemet het werk verbonden aspecten.

Met betrekking tot illegaal in de EU verblijvende immigranten heeft de Commissie in mei2007 een voorstel voor een richtlijn goedgekeurd tot vaststelling van sancties voorwerkgevers van illegaal verblijvende onderdanen van derde landen (39) . Onder dat voorstelkan werkgevers sancties worden opgelegd, met inbegrip van boetes en betaling vanachterstallig loon. Daarnaast kan werkgevers in de ernstigste gevallen strafrechtelijk sanctiesworden opgelegd, onder meer wanneer sprake is van grove uitbuiting. De lidstaten moetendan doeltreffende klachtmechanismen opzetten, aan de hand waarvan onderdanen vanderde landen hun klachten direct of via aangewezen derden zoals vakbonden of andereverenigingen kunnen indienen.

Wat betreft de specifieke vraag van het geachte lid over de belemmering door werkgeversvan vakbondsactiviteiten, wil de Commissie erop wijzen dat de vrijheid van verenigingmoet worden beschouwd als een algemeen grondbeginsel van het Gemeenschapsrecht.Die vrijheid dient dus te worden geëerbiedigd in elke situatie die binnen de toepassingssfeervan het Gemeenschapsrecht valt.

(38) Richtlijn 89/391/EEG van de Raad van 12 juni 1989 betreffende de tenuitvoerlegging van maatregelen ter bevorderingvan de verbetering van de veiligheid en de gezondheid van de werknemers op het werk, PB L 183 van 29.6.1989.

(39) COM(2007)0249 def.


In het Bosman-arrest, heeft het Hof van Justitie verklaard dat “de vrijheid van vereniging,[...] neergelegd in artikel 11 van het Europees Verdrag tot bescherming van de rechten vande mens en de fundamentele vrijheden en voortvloeiend uit de constitutionele tradities diede lidstaten gemeen hebben, behoort tot de fundamentele rechten die […] in decommunautaire rechtsorde worden beschermd.” Bovendien stelt artikel 12 van het Handvestvan de grondrechten van de Europese Unie dat iedereen het recht op vrijheid van verenigingheeft, met name op vakverenigingsgebied. Het Gemeenschapshandvest van de socialegrondrechten van de werkenden bevat een soortgelijke bepaling (punt 13) (40) .

Krachtens artikel 137, lid 5 van het EG-Verdrag is het recht op het treffen van maatregelenop het gebied van het sociaal beleid niet van toepassing op het recht van vereniging.Bovendien wil de Commissie benadrukken dat het EG-Verdrag de Commissie niet debevoegdheid verleent om actie te ondernemen tegen particuliere bedrijven die inbreukhebben gepleegd op het recht op de vrijheid van vereniging. In dat geval moeten de nationaleautoriteiten en dan met name de rechtbanken, er op grond van de relevante feiten van hetspecifieke geval en overeenkomstig het nationaal, Gemeenschaps- en internationaal rechtvoor zorgen dat dat recht op hun grondgebied wordt geëerbiedigd.

** *

Vraag nr. 58 van Christopher Heaton-Harris ( H-0494/08 )

Betreft: Bedrijfsleven in de Europese Unie

Zal het bedrijfsleven in de Europese Unie in de ogen van de Commissie sterker of zwakkerzijn nu het Verdrag van Lissabon niet in werking kan treden? Wat zullen de gevolgen voorhet bedrijfsleven zijn van het “struikelen” van het Verdrag van Lissabon (nu het niet in alle27 lidstaten wordt geratificeerd)?

Antwoord

De voorzitter van de Commissie heeft in zijn toespraak voor het Parlement van 18 juni2008 benadrukt dat het Verdrag van Lissabon een essentieel hulpmiddel blijft om deuitdagingen het hoofd te bieden waarmee Europese Unie zich nu geconfronteerd ziet, zoalsde opbouw van een democratischere Unie, de uitbreiding van de bevoegdheden van hetParlement, de erkenning van de rol van de nationale parlementen, de uitbreiding van hetvermogen van de Unie om te handelen op gebieden zoals migratie, energie,klimaatverandering en interne veiligheid en het verhogen van de samenhang endoeltreffendheid op het wereldtoneel.

Met betrekking tot het industriebeleid verleent artikel 157 van het huidige Verdrag totoprichting van de Europese Gemeenschap reeds een duidelijk mandaat voor eenindustriebeleid op Gemeenschapsniveau. Dat beleid heeft de juiste raamvoorwaarden totdoel voor het concurrentievermogen en de innovatie van onze industrie, rekening houdendmet het feit dat de meeste bedrijven klein tot middelgroot zijn. Het omvat horizontale ensectorale initiatieven die ondernemingen moeten helpen de uitdagingen te lijf te gaan ophet gebied van de globalisering, de snelle technologische veranderingen en de aanpassingaan de klimaatverandering om hun concurrentievermogen te verbeteren en groei, innovatieen werkgelegenheid te creëren.

(40) Deze twee handvesten zijn momenteel juridisch niet bindend.


Het Verdrag van Lissabon voorziet de volgende aanpassingen in het nieuwe artikel 173:“De Commissie kan, in nauw contact met de lidstaten, alle dienstige initiatieven nemenom deze coördinatie te bevorderen, met name initiatieven om richtsnoeren en indicatorenvast te stellen, de uitwisseling van beste praktijken te regelen en de nodige elementen methet oog op periodieke controle en evaluatie te verzamelen. Het Europees Parlement wordtten volle in kennis gesteld.” Het Verdrag zou de rol van de Commissie in het industriebeleidexplicieter maken, vooral inzake de coördinatie van haar eigen werk met dat van de lidstaten.Het zou ook de rol van het Parlement versterken bij de verwezenlijking van de in het Verdragvastgestelde doelstellingen.

Het Verdrag van Lissabon zou echter niet leiden tot een fundamentele heroriëntatie vanhet huidige industriebeleid van de EU. De wijzigingen van het Verdrag van Lissabon ophet gebied van het industriebeleid zijn niet essentieel voor het streven van de Commissienaar dit moderne industriebeleid.

** *

Vraag nr. 61 van Manuel Medina Ortega ( H-0441/08 )

Betreft: Voedselcrisis en gemeenschappelijk landbouwbeleid

Onlangs heeft in Rome de Wereldconferentie van de FAO over voedingsmiddelenplaatsgevonden. Welke maatregelen denkt de Commissie voor te stellen naar aanleidingvan de op deze conferentie aan de orde gestelde vraagstukken teneinde hetgemeenschappelijk landbouwbeleid op de resultaten van deze conferentie af te stemmen?

Vraag nr. 63 van Mairead McGuinness ( H-0452/08 )

Betreft: Optreden van de EU in het licht van de voedselzekerheid in de wereld

In de mededeling van de Commissie (COM(2008)0321) “Het probleem van de stijging vande voedselprijzen aanpakken - Richtsnoeren voor maatregelen van de EU” worden eenaantal maatregelen uiteengezet om de crisis aan te pakken en de ergste gevolgen van desituatie te verzachten, met name voor ontwikkelingslanden waar zich voedselopstandenhebben voorgedaan en steeds meer honger en ondervoeding voorkomen. In de mededelingwordt slechts kort ingegaan op het gemeenschappelijk landbouwbeleid van de EU enworden enkele kleine wijzigingen opgesomd die zijn doorgevoerd in het licht van degroeiende bezorgdheid over de voedselproductie. Kan de Commissie een duidelijkeverklaring afleggen over de noodzaak voor de EU om de voedselproductie te handhavenen te verhogen in het licht van de bezorgdheid over de voedselzekerheid in de wereld? Kande Commissie tevens in grote lijnen weergeven hoe zij de complexe interactie ziet tussenmaatregelen ter leniging van de klimaatverandering, het geringere gebruik van hulpstoffenin de landbouw en de voedselproductie en de noodzaak om de duurzame voedselproductieeen sleutelrol toe te bedelen?

Vraag nr. 64 van Gay Mitchell ( H-0454/08 )

Betreft: Voedselcrisis en onbestede landbouwsubsidies

De voedselcrisis in combinatie met de aanhoudende stijging van de olieprijs dreigt de groteontwikkelingssprongen van de afgelopen 15 jaar teniet te doen. De mondiale voedselcrisisvraagt om een sterke leidersrol van de EU. Hoe staat het tegen deze achtergrond met deplannen van de commissaris om onbestede landbouwsubsidies aan boeren in


ontwikkelingslanden te geven als bijdrage in de stijgende kosten en als hoognodige financiëleinjectie in de landbouwontwikkeling?

Vraag nr. 68 van Alyn Smith ( H-0475/08 )

Betreft: Wereldwijde voedselcrisis

Is de EU echt bereid om de wereldwijde voedselcrisis aan te pakken? Zo ja, zou ze dan nietveel meer moeten ondernemen om het potentieel van haar eigen boeren en kwekers tebenutten?

De Commissie lijkt nog steeds niet bereid om boeren en kwekers in de EU te vragen, volledigaandeel aan de waarborging van de wereldvoedselproductie bij te dragen. Het is duidelijkdat de voedselproductie in de wereld, dus ook binnen de EU, moet toenemen.

Er zijn aanzienlijke investeringen in onderzoek en ontwikkeling nodig en daarnaast zoueen grondige hervorming van de bureaucratie, die nu belemmerend werkt, een grootverschil maken.

Hoe denkt de Commissie te reageren op deze uitdaging en hoe zal ze een productieve enconcurrerende EU-voedselvoorzieningsketen ontwikkelen ten behoeve van eenononderbroken voorziening van de gehele wereld en van de EU-consumenten?


De eerste algemene opmerking van de Commissie beantwoordt voor een deel alle viervragen over het verband met de gezondheidscontrole. Dit voorstel omvatbeleidsveranderingen als reactie op de bezorgdheid over de voedselproductie en de groeiendevraag naar voedsel: er wordt voorgesteld om de braakleggingsverplichting af te schaffenen het melkquotasysteem wordt gefaseerd opgeheven. Deze maatregelen dragen bij aande nulstelling van de braaklegging en de verhoging van de melkquota eerder in 2008, diereeds van invloed zijn geweest op de productie van dit jaar. Deze invloed op de productievormt in de loop van de tijd een cumulatieve, belangrijke reactie op de bezorgdheid overde voedselveiligheid. Dat is de reden waarom het Gemeenschappelijk Landbouwbeleid(GLB), ook in de toekomst, bijdraagt aan de leniging van de mondiale druk op devoedselprijzen.

De heer Medina Ortega vraagt naar de maatregelen naar aanleiding van de conferentie overvoedselveiligheid van de FAO (41) van 3 tot en met 5 juni 2008 in Rome. De commissarisvoor Landbouw en plattelandsontwikkeling heeft aan deze conferentie deelgenomen ende Commissie heeft reeds gereageerd op de verklaring, die opriep tot dringende,gecoördineerde actie ter bestrijding van de negatieve gevolgen van de explosief stijgendevoedselprijzen voor ‘s werelds kwetsbaarste landen en volkeren. De Commissie is ookactief betrokken bij een snelle, succesvolle afronding van de Doha-ontwikkelingsagenda.De Commissie wil een overeenkomst sluiten die leidt tot verbetering van de voedselsituatiein de ontwikkelingslanden. Daarnaast en deze kwestie is reeds door de commissaris voorOntwikkelingssamenwerking en humanitaire hulp aan de orde gesteld, werkt de Commissieaan een voorstel voor een nieuw fonds ter ondersteuning van de landbouw in deontwikkelingslanden. De EU gaat een kordate reactie ondersteunen om het aanbod vanlandbouwproducten in ontwikkelingslanden te vergroten en met name zorgen voor denodige financiering voor landbouwproductiemiddelen en hulpverlening. De Commissie

(41) Food and Agriculture Organisation – Voedsel- en Landbouworganisatie van de Verenigde Naties


is van plan om later in juli 2008 met een concreet voorstel te komen. Dit uitgebreide pakketbeantwoordt ook de vragen van de heer Smith.

Mevrouw McGuinness vraagt om het oordeel van de Commissie over de klimaatveranderingen het verband met een duurzame voedselproductie. De Commissie meent dat de gevolgenvoor de landbouwproductie in Europa per regio en sector sterk verschillen en dat er dusniet één oplossing bestaat voor alle problemen van de Unie. Zoals de commissaris voorLandbouw en plattelandsontwikkeling in haar antwoord op de vorige vragen aangaf, heeftde Commissie voorgesteld om bij de gezondheidscontrole in te gaan op de groeiendebezorgdheid over de klimaatverandering en een duurzame voedselproductie aan de handvan maatregelen van de tweede pijler.

** *

Vraag nr. 66 van Bernd Posselt ( H-0460/08 )

Betreft: Karlsbader Oblaten

De wereldberoemde specialiteit Karlsbader Oblaten (soort wafeltjes) werd eeuwenlangdoor Zuid-Duitse bakkers in de Boheemse “Bäderdreieck Karlsbad-Marienbad-Franzenbad”gebakken, in de 19de en 20ste eeuw ook in andere delen van Europa en in de wereld. Thanswordt een topkwaliteit van dit gebak vooral door de firma Wetzel in het Beierse Dillingenaan de Donau vervaardigd. De eigenares, Marlene Wetzel-Hackspacher, bouwde daar nahaar verdrijving uit haar Boheemse geboorteland na de Tweede Wereldoorlog, de productieopnieuw op. Kan de Commissie garanderen dat de familie Wetzel-Hackspacher ook in detoekomst deze specialiteit onder de naam “Karlsbader Oblaten” distribueren en producerenkan en hoe staat het met bepaalde pogingen uit de Tsjechische Republiek om aan dezewaardevolle traditie een eind te maken?

Antwoord

De Commissie bevestigt dat zij bezwaren heeft ontvangen tegen het voorstel om“Karlovarské oplatky” te registreren als een Beschermde Geografische Aanduiding (BGA)en dat er overleg plaatsvindt tussen de betrokken partijen. Zolang dat proces loopt, kande Commissie niet ingrijpen en zou het verkeerd zijn om commentaar te leveren op degegrondheid van de argumenten aan beide zijden in deze zaak.

De Commissie wil er echter wel op wijzen dat het gebruik van de naam “Karlovarskéoplatky”, indien deze zou worden geregistreerd, beschermd zou zijn tegen onder meermisbruik, namaak of vervalsing, zelfs wanneer de beschermde naam is vertaald. In hetgeval van een geschil en wederom ervan uitgaande dat de naam “Karlovarské oplatky”wordt geregistreerd, waartoe nog niet is besloten, zou het de taak van de nationalerechtbanken zijn en zo nodig in laatste aanleg van het Europese Hof van Justitie, om tebepalen of het gebruik van de door het geachte lid bedoelde “Karlsbader Oblaten” valtonder de toepassingssfeer van deze of enig andere bepaling in Verordening (EG) nr.510/2006 van de Raad van 20 maart 2006 inzake de bescherming van geografischeaanduidingen en oorsprongsbenamingen van landbouwproducten en levensmiddelen (42) .

** *

(42) PB L 93 van 31.3.2006, blz. 12.


Vraag nr. 67 van David Martin ( H-0466/08 )

Betreft: Doha-ontwikkelingsagenda van de Wereldhandelsorganisatie - Herzienetekst over de landbouw

Kan de Commissie, naar aanleiding van de uitgebrachte herziene tekst over de landbouwwaaraan de meeste lidstaten hun steun hebben betuigd, mededelen of er in verband metde onderhandelingen op het gebied van de landbouw ook positieve reacties zijn gekomenuit andere handelsblokken in de Wereldhandelsorganisatie? Denkt de Commissie dat ernu voorwaarden zijn geschapen voor een succesvolle afsluiting van deonderhandelingsronde tegen het einde van dit jaar?

Antwoord

De huidige concept-modaliteitentekst over de landbouw wordt door de leden van deWereldhandelsorganisatie (WTO) in het algemeen gezien als een aanvaardbare basis voorverdere onderhandelingen. Bepaalde kwesties moeten echter nog worden geregeld. DeCommissie werkt daarom met andere WTO-leden in Genève samen, zodat de voorzittervan het onderhandelingscomité voor de landbouw een definitieve tekst kan opstellen, dieeen geschikte basis vormt voor de onderhandelingen op ministerieel niveau.

Wat betreft de vraag of er nu voorwaarden zijn geschapen voor een succesvolle afsluitingvan de ronde voor het einde van 2008, denkt de Commissie dat het heel wel mogelijk isde overeenkomst te sluiten en zij doet haar best om dat doel op grond van het mandaatvan de Raad te realiseren. Er moet echter nog heel veel gebeuren.

Algemeen directeur Lamy van de WTO heeft nu duidelijk gemaakt dat hij van plan is rond21 juli 2008 een ministeriële bijeenkomst te organiseren om over de modaliteitenovereenstemming te bereiken. Of die ronde voor het einde van 2008 is afgesloten, hangtgrotendeels af van de uitkomsten van die ministeriële bijeenkomst en de wil van de ledenom de onderhandelingen daarna voort te zetten.

In elk geval moet de definitieve overeenkomst veelomvattend zijn en kwesties behelzenmet een duidelijk belang voor de EU. Met name het ambitieuze resultaat dat in de landbouwwordt beoogd, moet ook worden behaald op andere onderhandelingsterreinen, zoalsNAMA (43) , Diensten en Regels en Geografische Aanduidingen.

** *

Vraag nr. 69 van Zbigniew Krzysztof Kuźmiuk ( H-0510/08 )

Betreft: Gelijktrekking van de rechtstreekse areaalbetalingen in de nieuwe en deoude lidstaten

In haar schriftelijke antwoord van 17 juni 2008 (H-0387/08) op mijn vraag over deinvoering van de modulatie in de nieuwe lidstaten staat de formulering dat in 2012 derechtstreekse betalingen in de oude en nieuwe lidstaten hetzelfde zullen zijn (na invoeringvan de modulatie) en 87 procent van het volle bedrag van de rechtstreekse areaalbetalingzullen belopen.

Helaas zal het bedrag per hectare niet gelijk zijn, hoewel de productiekosten in de nieuween oude lidstaten in 2012 reeds in sterke mate gelijk zullen zijn.

(43) Non Agricultural Market Access – markttoegang voor niet-landbouwproducten.


Binnen welke periode denkt de Commissie dat de rechtstreekse areaalbetalingen per hectarein de oude en nieuwe lidstaten op hetzelfde niveau zullen zijn gekomen?

Antwoord

Niet-productiegebonden steun berust op historische of regionale productiereferentie voorde EU-15 en de betrouwbaarste gegevens die toentertijd voor de EU-10 beschikbaar waren,zoals overeengekomen in het Toetredingsverdrag. Daarom is het niveau van de rechtstreeksebetalingen niet alleen opgesplitst voor oude en nieuwe lidstaten, maar voor alle lidstaten,regio’s en afzonderlijke boeren (afhankelijk van het gekozen niet-productiegebondenbetalingsmodel).

Uit de effectbeoordeling van de gezondheidscontrole blijkt dat één bedrag voor de heleEU-27 de algemene “ongelijke” betalingsverdeling over de boerderijen niet zou verbeteren,maar zou leiden tot enorme budgettaire herverdelingen over de lidstaten. Bovendien zouhet de inkomensverhoudingen verstoren tussen de landbouw- en andere sectoren van deeconomie, aangezien de landbouwinkomens in de EU-12 sinds de toetreding tot de EU alsterk zijn gegroeid.

Het gezondheidscontrolevoorstel vereenvoudigt de vooruitgang in de richting van eengelijkvormiger bedrag binnen een lidstaat, aangezien de herverdeling van de steun die datzou impliceren door elke lidstaat aan de hand van objectievere criteria kan wordengeorganiseerd. Een belangrijke verandering in de toekenning van fondsen aan de lidstatenkan echter alleen worden overwogen in het kader van de begrotingsherziening en hetalgemene niveau van de fondsentoekenning en niet alleen in relatie tot de rechtstreeksesteun.

** *

Vraag nr. 70 van Silvia-Adriana Ţicău ( H-0524/08 )

Betreft: Irrigatiesystemen in de Europese Unie

In alle landen van de Europese Unie zijn de gevolgen van de klimaatverandering reeds tevoelen. De komende jaren zal de EU in staat moeten zijn zowel de oorzaken van ditverschijnsel te bestrijden als zich aan te passen aan het nieuwe klimaat. Met name de landenin het zuiden en oosten van de Unie zullen steeds meer te maken krijgen met droogte, hitteen woestijnvorming in hun landbouwgebieden, hetgeen consequenties heeft voor deproductie van voedselgewassen. Bovendien, zo blijkt uit wetenschappelijk onderzoek, zalwater en met name drinkwater, de komende jaren een schaars goed worden.

Welke maatregelen heeft de Commissie op het oog om een doeltreffend irrigatiesysteemte ontwikkelen waarmee de landbouwsector in voornoemde lidstaten doeltreffend blijften niet alleen in staat is de eigen bevolking te voeden, maar ook landbouwproducten naarandere landen uit te voeren? Welke communautaire middelen worden er voor dezemaatregelen uitgetrokken? Hoe zal het beleid van de Unie met betrekking tot irrigatie vanlandbouwgrond er in de toekomst uitzien?

Antwoord

Het Gemeenschappelijk Landbouwbeleid biedt reeds financiële hulp ter aanmoediging vanveranderingen in de landbouwpraktijk. Dat betekent, bijvoorbeeld, de vervanging van oudeirrigatiesystemen door nieuwe met een geringer waterverbruik, het veranderen van


akkerland in grasland, het terugdringen van het watergebruik voor bestaande gewassenen de aanleg van bassins en andere voorzieningen. Deze hulp wordt met name gebodenin de vorm van milieumaatregelen voor de landbouw en investeringssteun.

Daarnaast heeft de Commissie onlangs zogenaamde gezondheidscontrolevoorstelleningediend voor de herziening van de hervorming uit 2003 van het GemeenschappelijkLandbouwbeleid. Bepaalde voorgestelde maatregelen zouden kunnen bijdragen aan hetwegnemen van de bezorgdheid rond de watervoorraden. De voorgestelde nieuwe standaardvoor goede landbouw- en milieuvoorwaarden vereist van de toelatingsprocedures dat zehet gebruik van water voor irrigatie eerbiedigen. Het voorstel tot verhoging van de verplichtemodulatie tot maximaal 13 procent vóór 2013 zou nieuwe middelen opleveren terversterking van de plattelandsontwikkelingsprogramma’s, onder andere voor de verbeteringvan het waterbeheer. Bovendien wijst de Commissie het geachte lid met betrekking tot dedroogten op het feit dat de Commissie in juli 2007 een Mededeling heeft aangenomenover “De aanpak van waterschaarste en droogte in de Europese Unie”, die de belangrijkstebeleidsoriëntaties voor toekomstige maatregelen onderstreept. Deze mededeling benadruktde grote hoeveelheid water die in Europa bespaard kan worden en de noodzaak om datook daadwerkelijk te doen alvorens aanvullende oplossingen voor de watervoorraden teoverwegen. Dat geldt voor de landbouwactiviteiten en de irrigatie in het bijzonder, wantverbeterde irrigatietechnologieën en -praktijken plus betere irrigatienetten kunnen eenaanzienlijke waterbesparing opleveren. De Commissie wil voor het eind van 2008 meteen vervolgverslag van de mededeling komen.

** *

Vraag nr. 71 van Marian Harkin ( H-0429/08 )

Betreft: Europees Jaar van het Vrijwilligerswerk

Kan de Commissie, daar ieder jaar meer dan 100 miljoen Europeanen vrijwilligerswerkverrichten en daar hierdoor de solidariteit tussen generaties, de interculturele dialoog ende sociale samenhang worden bevorderd die alle deel vormen van de in de Verdragenverankerde waarden en doelen van de EU, ermee instemmen dat zij, door 2011 uit te roepentot het Europees Jaar van het Vrijwilligerswerk, op ideale wijze gerichte steun zou kunnenverlenen aan alle vrijwilligers in de hele EU?

Antwoord

De Commissie is zich terdege bewust van het belang van vrijwilligerswerk in Europa ende waardevolle bijdrage van dat werk aan onder andere de sociale samenhang, het actieveEuropese burgerschap, de intergenerationele solidariteit en de interculturele dialoog.

De Commissie heeft het werk van het Parlement, het Comité van de Regio’s en hetEconomisch en Sociaal Comité op het gebied van het vrijwilligerswerk de afgelopenmaanden op de voet gevolgd.

Met name het verslag over de bijdrage van het vrijwilligerswerk aan de economische ensociale samenhang dat het geachte lid heeft gepresenteerd, vormt een belangrijke stap inde richting van steun aan het vrijwilligerswerk in de Europese Unie en bevat uitstekendeadviezen. De Commissie is het volledig eens met de mening dat vrijwilligerswerk van belangis voor de bevordering van de sociale opname via informele en niet-formele leerprocessen,zoals in het verslag wordt onderstreept.


De Commissie gaat een onderzoek opstarten over vrijwilligerswerk in de Europese Uniemet de nadruk op de stand van zaken en de grootste problemen en uitdagingen voor deEU op dat terrein met het doel de beleidsmakers te helpen bepalen wat de beste aanpak isen wat de reikwijdte van mogelijke toekomstige initiatieven op Europees niveau kan zijn.

Op grond van de uitkomsten van bedoeld onderzoek zal de Commissie bestuderen welkeinitiatieven het beste kunnen worden ondernomen op het vlak van het vrijwilligerswerken nadenken over een toekomstig Europees Jaar van het Vrijwilligerswerk.

** *

Vraag nr. 72 van Avril Doyle ( H-0446/08 )

Betreft: Energie-intensieve industrieën en de gevolgen van CO2-lekkage binnenhet ETS van de EU

Op 23 januari 2008 heeft de Europese Commissie een pakket vérstrekkende voorstellengepresenteerd waarmee uitvoering moet worden gegeven aan de ambitieuze plannen vande Europese Unie in het kader van de klimaatverandering en de bevordering vanhernieuwbare energie tot 2020 en daarna. De kern van deze strategie is de versterking enuitbreiding van het Emissions Trading System (ETS: stelsel voor de handel in emissierechten)van de EU, het belangrijkste instrument van de EU om de CO2-uitstoot op kostenefficiëntewijze terug te dringen.

Zou er een internationale overeenkomst bestaan, dan zou het risico van CO2-lekkagemogelijk verwaarloosbaar zijn. Een dergelijke overeenkomst is er echter nog niet.

Er is meer informatie nodig om te kunnen vaststellen voor welke energie-intensieveindustrieën de gevolgen van CO2-lekkage bij uitstek voelbaar zullen zijn. Daartoe verzameltDG Ondernemingen momenteel de resultaten van een vragenlijst die is verzonden naarverschillende sectoren binnen het ETS van de EU.

Zou de commissaris, gelet op de zorg over deze kwestie, de voortgang tot dusver kunnenbelichten en een indicatie kunnen geven van de voorlopige resultaten waarvan hij onswellicht deelgenoot zou kunnen maken?

Wanneer kan het Europees Parlement een uitgebreid verslag van de bevindingen van deCommissie tegemoet zien?

Antwoord

De hoogste prioriteit van de Commissie is het afsluiten van een ambitieuze, uitgebreideinternationale klimaatovereenkomst voor de periode na 2012, wanneer deKyoto-verplichtingen aflopen. Bij het ontbreken van een internationale overeenkomstkunnen bepaalde energie-intensieve industrieën hun productie naar landen buiten Europaverplaatsen, wat leidt tot grotere mondiale emissies (CO2-lekkage).

De Commissie kan momenteel niet exact vaststellen welke sectoren en/of subsectoren hetrisico van CO2-lekkage lopen. Dat moet worden uitgezocht op grond van alle objectieveen relevante criteria, met name het vermogen van de desbetreffende sectoren om eenstijging in de kosten vanwege de nieuwe regels binnen het Emissions Trading Scheme (ETS)door te berekenen zonder verlies van aanzienlijke marktaandelen aan minder CO2-efficiënteinstallaties buiten de Gemeenschap, het vermogen van deze sectoren om de uitstoot verder


terug te dringen en het beleid inzake de klimaatverandering in de landen waar deconcurrentie actief is.

De Commissie doet onderzoek naar deze kwestie en stelt voor uiterlijk juni 2010 vast testellen welke sectoren of subsectoren een significant risico lopen op CO2-lekkage.

De Commissie beoordeelt de situatie van deze energie-intensieve industrieën op grond vande resultaten van de internationale klimaatovereenkomst of eventueel afgesloten sectoraleovereenkomsten. Op basis van die beoordeling overlegt de Commissie uiterlijk in juni2011 een verslag aan het Parlement en de Raad en stelt zij zo nodig aanvullende maatregelenvoor. Dergelijke maatregelen kunnen een aanpassing betreffen op de gratis toewijzingen,de toevoeging van importeurs aan het ETS of een combinatie daarvan.

De Commissie werkt al specifiek aan de kwestie van de CO2-lekkage. Via een enquête dienaar alle Europese industriële organisaties is verzonden heeft de Commissie gegevensverzameld, die nu het onderwerp vormen van een gedetailleerde analyse waarvoormomenteel een analytisch kader wordt ontwikkeld.

De doelstelling van het werk van de Commissie op dit terrein is een evaluatie van het risicovan CO2-lekkage, rekening houdend met de in het voorstel van Commissie tot wijzigingvan de ETS-richtlijn opgenomen criteria. De Commissie blijft de belanghebbendeninformeren over de uitkomsten van dit werk zodra er relevante resultaten beschikbaar zijn,net zoals op de bijeenkomst van 11 april 2008 is gebeurd. Een soortgelijke bijeenkomstis voorlopig voorzien voor eind september 2008.

De Commissie houdt ook het Parlement en de Raad op de hoogte van de geboektevooruitgang en resultaten van dit werk, met het doel voor eind 2008 een overeenkomstover het klimaat- en energiepakket te sluiten.

In deze fase van het werk is de Commissie echter niet van plan officieel verslag te doen vande voorlopige resultaten.

** *

Vraag nr. 73 van Manolis Mavrommatis ( H-0464/08 )

Betreft: Euronews wint de aanbesteding van de Commissie voor een internationaleArabischtalige zender

In een interview met een Spaanse krant in juni 2007 heeft Philippe Cayla, bestuursvoorzittervan Euronews, gezegd dat Euronews de aanbesteding van de Commissie heeft gewonnenvoor het opzetten van een internationale Arabischtalige nieuwszender, die de klok rondzal uitzenden, zeven dagen per week.

Kan de Commissie zeggen welke televisiezenders hebben meegedongen naar dezeaanbesteding en wat de selectiecriteria waren? Zal de Commissie verdergaan met hetfinancieren van de oprichting van televisienieuwszenders in andere Europese talen? Welkelogica wordt gevolgd voor de volgorde van de selectie van talen die zullen volgen?

Antwoord

Zoals bepaald in het Financieel Reglement zijn de specificaties van de aanbesteding(waaronder de uitsluitings-, selectie- en toewijzingscriteria) voor het opzetten van een


Arabische versie van een internationale nieuwszender op tv in het Publicatieblad (44)

bekendgemaakt, evenals de uitkomsten van de procedure (45) .

Er bestaan momenteel geen plannen voor nieuwszenders op tv in andere Europese talen.

** *

Vraag nr. 74 van Sarah Ludford ( H-0468/08 )

Betreft: Niet-erkenning van Britse samenlevingscontracten in Frankrijk en viceversa

Volgens informatie van burgers worden Britse samenlevingscontracten niet erkend doorde Franse autoriteiten als een equivalent van het huwelijk en zelfs niet als een equivalentvan het “Pacte Civil de Solidarité” (PACS). Bovendien kunnen koppels geregistreerd alspartners in het Verenigd Koninkrijk niet naar Frankrijk verhuizen en een PACS aangaanomdat ze een “certificat de coutume” (wetscertificaat) nodig hebben dat verklaart dat departners niet reeds getrouwd zijn of een samenlevingscontract of PACS afgesloten hebbenin het Verenigd Koninkrijk. In geval van overlijden van een van beide partners brengen deFranse autoriteiten de overlevende partner een successierecht van 60 procent in rekeningen beschikt deze partner volgens de Franse wetgeving niet over enige rechten. Indien eenFranse burger een PACS wil aangaan met een Britse burger op de Franse ambassade inLonden, dan is een “certificat de coutume” niet vereist, ook wanneer beide burgers reedseen samenlevingscontract in het Verenigd Koninkrijk gesloten hebben. In artikel 25 vanhet tussen Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk gesloten verdrag ter voorkoming vandubbele belastingheffing is bepaald dat burgers in Frankrijk en het Verenigd Koninkrijkop fiscaal gebied niet verschillend behandeld mogen worden indien ze zich in dezelfdesituatie bevinden.

Is de Commissie niet van mening dat een dergelijke situatie een hindernis vormt voor hetvrije verkeer van burgers en hun familie en dat deze verschillende vereisten in verband methet “certificat de coutume” en de belastingwetgeving als discriminatie op grond van seksuelegeaardheid moet worden gezien? Welke stappen zal de Commissie ondernemen om dezesituatie aan te pakken? Zal ze de desbetreffende lidstaten vragen om een wederzijdseerkenning van dergelijke contracten te garanderen en zo het vrije verkeer van EU-burgerste waarborgen?

Antwoord

Het geachte lid wijst de Commissie op de problemen van de niet-erkenning door de Franseautoriteiten van Britse samenlevingscontracten als een equivalent van het huwelijk of vanhet PACS (46) .

Wederzijdse erkenning op het vlak van het familierecht is een prioriteit voor de Commissie.Momenteel vormt Verordening (EG) nr. 2201/2003 van de Raad van 27 november 2003betreffende de bevoegdheid en de erkenning en tenuitvoerlegging van beslissingen inhuwelijkszaken en inzake de ouderlijke verantwoordelijkheid (47) (de Brussel

(44) Publicatieblad S 134-163977 van 14 juli 2007(45) Publicatieblad S 30-039418 van 13 februari 2008(46) Pacte Civil de Solidarité.(47) PB L 338 van 23.12.2003.


IIa-verordening) het voornaamste rechtsinstrument met betrekking tot de wederzijdseerkenning op het vlak van het familierecht. De Brussel IIa-verordening legt de wederzijdseerkenning vast van bepaalde beslissingen inzake echtscheiding, scheiding van tafel en bedof nietigverklaring van het huwelijk.

Er bestaat echter geen Gemeenschapsregelgeving voor de erkenning binnen de EuropeseUnie van huwelijken of samenlevingscontracten tussen mensen van hetzelfde geslacht.Dientengevolge is de Commissie niet bevoegd te onderzoeken of er sprake is vanonderscheid tussen gehuwde paren en paren met een samenlevingscontract.

De waargenomen verschillen tussen sommige lidstaten in hun omgang met in anderelidstaten gesloten samenlevingscontracten en de gevolgen daarvan voor de belasting,worden veroorzaakt door een gebrek aan eenvormige regels inzake de erkenning vanhuwelijken en samenlevingscontracten in de Europese Unie.

De Europese Gemeenschap is niet bevoegd wetgeving aan te nemen over kwesties inzakede burgerlijke staat, die rechtstreeks van invloed zijn op het dagelijks leven van de Europeseburger. Zolang de Gemeenschap geen aanvullende bevoegdheid krijgt toegekend, ontbreekthet de Commissie aan een juridische basis om op dat vlak te handelen.

De Commissie is echter wel met een vergelijkende studie bezig naar de akten van deburgerlijke stand, in een reactie op de behoefte aan wederzijdse erkenning van die aktenvanwege de groeiende mobiliteit van de burgers binnen de Europese Unie. Dat terrein valtmomenteel onder het nationaal recht en internationale verdragen. Het doel van devergelijkende studie is het verkrijgen van overzicht over het nationaal recht en de praktijkenop dit gebied om zo de praktische problemen van de burgers vast te stellen en daar mogelijkeoplossingen voor aan te dragen. Deze uitgebreide studie wordt naar verwachting in deloop van 2008 afgerond. Het biedt de Commissie een solide basis voor de evaluatie vanmogelijke maatregelen op Europees niveau ter verbetering van de wederzijdse erkenningvan akten van de burgerlijke stand, om zo het feit teniet te doen dat de burgers in kwestienadelige persoonlijke en financiële gevolgen ondervinden vanwege het ontbreken vanwederzijdse erkenning.

** *

Vraag nr. 75 van Dimitrios Papadimoulis ( H-0473/08 )

Betreft: Interne transacties binnen concerns - bevoegdheden belastingautoriteiten

In de ogen van de Griekse consument heeft de interne markt volledig gefaald bij deharmonisatie van de prijzen en met name de prijzen van de basisconsumptiegoederen. Alvele jaren behoort de consumptieprijsindex in Griekenland tot de hoogste in de EU-15 endeze ligt dan ook aanzienlijk boven het communautair gemiddelde. Onlangs heeft hetCentrum voor Consumentenbescherming de prijzen vergeleken van 86 producten voordagelijks gebruik in winkels in Berlijn en Thessaloniki die tot dezelfde supermarktketenbehoren. Daarbij bleek dat over het geheel de producten in het filiaal te Thessaloniki 32,57procent duurder zijn en voor veel producten de prijzen zelfs 100 procent hoger zijn.

Over welke maatregelen beschikt de Griekse regering in geval van ongecontroleerdeprijsberekening bij interne transacties binnen ondernemingen, om de prijzen weer terugte brengen naar EU-niveau? Over welke maatregelen beschikt zij om de ongecontroleerdeprijsberekening die zich bij interne transacties binnen ondernemingen manifesteert, eenhalt toe te roepen? Hebben de nationale belastingautoriteiten het recht om gegevens die


de ondernemingen hun voorleggen, als onwaarachtig te kwalificeren als het gaat om a)interne transacties binnen ondernemingen of b) importeurs van basisconsumptiegoederen,wanneer de prijsberekening voor de producten duidelijk afwijken van de prijzen die inandere lidstaten gelden?

Antwoord

Het hoofddoel van het concurrentiebeleid van de EG is de markten in de EU ten behoevevan de consument beter te laten functioneren. De Commissie werkt nauw met de nationalemededingingsautoriteiten (National Competition Authorities – NCA’s) van alle lidstatensamen inzake de toepassing van de mededingingsregels van de EG (in het kader vanVerordening 1/2003 van de Raad) om te zorgen dat de markten functioneren ten gunstevan de consument. Zodra vermeende concurrentiebeperkende praktijken wordenonderbouwd met wettig en economisch bewijs, vindt er een onderzoek plaats.

Opgemerkt dient echter te worden dat prijsverschillen tussen verschillende lidstaten nietnoodzakelijkerwijs verband houden met een slechte toepassing van de mededingingsregels.Een aantal kernfactoren kan van grote invloed zijn op de prijsvorming. De geconstateerdeprijsverschillen kunnen voortvloeien uit een combinatie van factoren aan de aanbodzijdeop EU- en wereldniveau (structurele ontwikkelingen, klimaatomstandigheden enz.) enoorzaken aan de vraagzijde (groei van de mondiale vraag naar goederen, veranderingenin eetpatronen, opkomst van nieuwe markten enz.) of uit de structuur en werking van dedetailhandel en distributiesector in een lidstaat. Dergelijke factoren zijn bijvoorbeeld devoorkeur van de consument op de desbetreffende markt, de verhandelbaarheid van bepaaldegoederen/diensten en de kostenbestanddelen (kosten van de infrastructuur, personeelskostenenz.).

De NCA’s zijn de aangewezen instanties om specifieke kwesties inzake het functionerenvan de detailhandel en/of levensmiddelenketen op hun eigen grondgebied aan te pakken.Vooral de gevolgen van de stijgende consumentenprijzen kunnen worden verlicht wanneerer gezorgd wordt voor voldoende concurrentie en minder ongerechtvaardigde regelgevingdie de concurrentie ten nadele van de consument in de detailhandel van een lidstaat kanbeperken.

De mededingingsregels van de EG verbieden afspraken tussen concurrerende bedrijvendie zijn bedoeld om de concurrentie te beperken of weg te nemen door middel van vasteprijzen, productiebeperking, verdeling van de markt, toewijzing van klanten of districten,manipulatie van aanbestedingsprocedures of een combinatie daarvan. Voor zover internetransacties binnen ondernemingen de concurrentie kunnen verstoren (en met name dekleinhandelsprijzen), verbieden de mededingingsregels concurrentiebeperkende zakelijkepraktijken die een onderneming met een machtspositie kan toepassen om haar positie opde markt te behouden of verstevigen. In dit verband is het berekenen van een buitensporighoge prijs in relatie tot de economische waarde van het product of de producten in kwestie(buitensporige/uitbuitende prijsstelling) vastgesteld als een vorm van gedragingen diemisbruik opleveren.

De Commissie blijft de ontwikkelingen op het gebied van de vergelijkbare prijsniveaus inde gaten houden. De hoogte van en verschillen tussen de consumentenprijzen in de lidstatenworden ook bijgehouden via het jaarlijkse Consumer Markets Scoreboard. De eerste editievan dat scorebord werd begin 2008 gepubliceerd en krijgt voortaan elk jaar een vervolg.Bepaalde prijsverschillen, vooral bij niet-verhandelbare goederen en diensten, kunnen


worden veroorzaakt door inkomensverschillen tussen de lidstaten. Niettemin kunnenaanzienlijke verschillen tussen de lidstaten ook wijzen op de noodzaak van nader onderzoek.

Uit de evaluatie door de Commissie van de interne markt blijkt dat de detailhandel een vande sectoren is die grondige controle behoeft vanwege zijn kernfunctie voor de consumenten-en toeleveringsmarkten en zijn huidige fragmentatie. Voor 2009 wordt er een verslag overde controle opgesteld voor een analyse van de mogelijke oorzaken van het slechtefunctioneren van distributiediensten, gezien vanuit het standpunt van zowel consumentals leverancier.

De Commissie heeft op 20 mei 2008 een Mededeling aangenomen met de titel “Hetprobleem van de stijging van de voedselprijzen aanpakken – Richtsnoeren voor maatregelenvan de EU” (48) . Die stelt enkele initiatieven voor om de gevolgen van de gestegenvoedselprijzen in de EU te verminderen, te weten controle op de prijsontwikkeling;aanpassing van het Gemeenschappelijk Landbouwbeleid (GLB); maatregelen voor deminstbedeelden; onderzoek naar de werking van de levensmiddelenketen. De Commissiegaat een taskforce samenstellen voor het onderzoek naar de werking van delevensmiddelenketen, met inbegrip van de concentratie en marktsegmentatie van delevensmiddelenkleinhandel en -distributiesector in de EU.

** *

Vraag nr. 76 van Jana Hybášková ( H-0477/08 )

Betreft: Uitzendingen van de terroristische televisiezender Al-Aqsa via een Europesesatellietprovider

Hamas, dat in september 2003 door de Europese Unie als een terroristische organisatie isaangemerkt, heeft een televisiezender gelanceerd met de naam “Al-Aqsa”, naar het voorbeeldvan “Al-Manar”, de televisiezender van Hezbollah. Herhaaldelijk wordt in de pers gemelddat in het kinderprogramma van Al-Aqsa-TV Disney-achtige figuren worden gebruikt omkinderen aan te moedigen later zelfmoordterroristen te worden.

Weet de Commissie dat Eutelsat, een Europese satellietprovider, “Al-Aqsa” uitzendt opAtlantic Bird 4, dat het verhuurt aan de Jordaanse satellietprovider Noorsat? Welke stappenheeft de Commissie ondernomen om Eutelsat te doen ophouden met het uitzenden vanAl-Aqsa-TV? Heeft de Commissie deze zaak besproken met de Conseil supérieur del’audiovisuel (CSA) in Frankrijk?

Vraag nr. 77 van Frédérique Ries ( H-0485/08 )

Betreft: Europese satellietcapaciteit voor de terroristische televisiezender Al-Aqsa

In haar antwoord op vraag E-1666/08 heeft de Commissie onderstreept dat zij debezorgdheid van het geachte parlementslid deelt met betrekking tot tv-uitzendingen binnende rechtssfeer van een van de lidstaten die aanzetten tot haat. Televisiestation Al-Aqsa vande organisatie Hamas gebruikt Europese capaciteit van de satelliet Atlantic Bird 4 via hetFranse bedrijf Eutelsat, dat capaciteit verhuurt aan de Jordaanse satellietprovider Noorsat,waarmee deze provider terrorisme in Europa en daarbuiten rechtvaardigt en aanzet totgeweld en haat. Net zoals het tv-station Al-Manar van Hezbollah zendt Al-Aqsaprogramma’s uit, waarin kinderen zich als zelfmoordterroristen verkleden en als helden

(48) http://ec.europa.eu/commission_barroso/president/pdf/20080521_document_en.pdf


worden afgeschilderd. In één fragment houdt het populaire konijn Assud ieder kind dattijdens de uitzending belt voor dat het martelaarschap en zelfmoordterrorisme het idealedoel zijn. In een ander fragment zegt het tekenfilmfiguur dat hij de Denen gaat “afmakenen opeten”, omdat een Deense krant politieke cartoons heeft gepubliceerd die hem nietaanstonden. Het konijn Assud heeft in de show een telefoongesprek met iemand die zegterin te zullen slagen de cartoonist te vermoorden, waar Assud het hartgrondig mee eensis.

Wat wil de Commissie doen om te voorkomen dat “Al-Aqsa” via Europese satellietcapaciteitwordt uitgezonden? Vormt dit gezien de overeenkomsten tussen “Al-Manar” en deprogramma’s van “Al-Aqsa” die aanzetten tot geweld en terrorisme niet een schending vanartikel 3b (het aanzetten tot haat) van de herziene richtlijn over audiovisuele mediadienstenzonder grenzen (Richtlijn 2007/65/EG (49) ), zoals bij “Al-Manar” het geval was?


De Commissie deelt de bezorgdheid van het geachte lid met betrekking tot het feit datprogramma’s die aanzetten tot haat onder de bevoegdheid van de afzonderlijke lidstatenvallen. Ze werkt actief samen met en bevordert de samenwerking tussen de lidstaten omte zorgen dat het Gemeenschapsrecht op dit bijzonder gevoelige punt volledig wordttoegepast.

Artikel 22a van Richtlijn 89/552/EEG verbiedt uitzendingen die aanzetten tot haat opgrond van ras, geslacht, godsdienst of nationaliteit. Daarnaast moet in herinnering wordengeroepen dat het recht op de vrijheid van meningsuiting behoort tot de hoekstenen vaneen democratische, pluralistische maatschappij.

De Commissie weet dat Al-Aqsa TV wordt uitgezonden via Atlantic Bird 4 van de inFrankrijk gevestigde satellietexploitant Eutelsat. De Commissie heeft tot dusver echter geenformele klacht ontvangen over de programma’s van Al-Aqsa TV.

Wanneer een niet-Europese zender krachtens de criteria in de richtlijn valt onder debevoegdheid van een lidstaat, is het in eerste instantie de taak van de desbetreffende nationaleautoriteiten om ervoor te zorgen dat de uitzendingen van deze zender voldoen aan deregels van de richtlijn, met name het verbod op het aanzetten tot haat op grond van ras,geslacht, godsdienst of nationaliteit. Het ligt dus in eerste instantie binnen de werkingssfeervan de Franse regelgever, het Conseil Supérieur de l’Audiovisuel (CSA), om te controlerenof de door Al-Aqsa TV uitgezonden programma’s aanzetten tot haat en om de nodigemaatregelen te treffen. In tegenstelling tot de zender Al Manar is er, naar het oordeel vanhet CSA, onvoldoende bewijs om een volledig verbod op Al-Aqsa te rechtvaardigen. Totop heden heeft de Commissie geen reden het oordeel van het CSA in twijfel te trekken.

Vooral met het oog op de gevolgen die het oordeel van de regelgever in de ene lidstaat kanhebben voor de andere lidstaten, heeft de Commissie stappen ondernomen om eenvruchtbare, doeltreffende samenwerking tussen de regelgevers van de lidstaten tewaarborgen en biedt zij een platform voor de onderlinge uitwisseling van informatie. DeCommissie verwijst met name naar de bijeenkomst van maart 2005 onder voorzitterschapvan de commissaris voor Informatiemaatschappij en media in het kader van het verbodop de uitzendingen van Al Manar door de Franse regelgever.

(49) PB L 332 van 18.12.2007, blz. 27.


De Commissie zal de kwestie Al-Aqsa TV in het kader van de volgende bijeenkomst metde nationale regelgevers voorafgaand aan het zomerreces van 2008 aankaarten en hetgeachte lid vervolgens informeren over de uitkomst van die bijeenkomst.

** *

Vraag nr. 78 van Nickolay Mladenov ( H-0480/08 )

Betreft: Resultaat van de vergadering van de subcommissie “Politieke zaken:mensenrechten en democratie” van de EU en Egypte van 2 en 3 juni voor wat betreftal-Manar

In het actieplan EU-Egypte zegt Egypte toe dat het “mee zal werken aan bestrijding van allevormen van discriminatie, intolerantie, racisme en vreemdelingenhaat en met name hetaanzetten tot haat en laster op grond van godsdienst, overtuiging, ras of herkomst”. Dedoor de overheid geleide Egyptische satellietaanbieder Nilesat gaat door met het naarEuropa doorzenden van het satellietkanaal van Hezbollah, al-Manar, waardoorboodschappen over haat en terrorisme Europa kunnen bereiken. De Commissie heeft inhaar antwoord op mijn vraag H 0246/08 (50) aangegeven dat de subcommissie “Politiekezaken: mensenrechten en democratie” het juiste mechanisme is om vraagstukken metbetrekking tot de strijd tegen racisme en vreemdelingenhaat aan de orde te stellen. Desubcommissie is op 2 en 3 juni in Brussel bijeengekomen.

Kan de Commissie in grote lijnen mededelen of en hoe al-Manar aan de orde is geweest enwelke stappen met Egypte zijn overeengekomen aangaande al-Manar en de toezeggingenvan Egypte ten aanzien van de bepalingen inzake de “bestrijding van discriminatie,intolerantie, racisme en vreemdelingenhaat” in het actieplan EU-Egypte?

Vraag nr. 79 van Rumiana Jeleva ( H-0491/08 )

Betreft: De resultaten van de vergadering van het subcomité EU-Egypte overmensenrechten en democratievraagstukken op 2 en 3 juni over Al-Manar

De erkenning dat de haatdragende en gewelddadige inhoud van de uitzendingen van hettv-station Al-Manar van Hezbollah in strijd is met artikel 3b van Richtlijn2007/65/EG (51) betreffende audiovisuele mediadiensten zonder grenzen (voormalig artikel22a) heeft ertoe geleid dat alle Europese satellietproviders stoppen met het uitzenden vande programma’s van deze zender. Voorts zijn de uitzendingen van Al-Manar via Nilesat instrijd met de toezeggingen van Egypte in het Actieplan EU-Egypte en met name metbetrekking tot de strijd tegen onverdraagzaamheid, discriminatie, racisme envreemdelingenhaat en het bevorderen van respect voor godsdiensten en culturen.

In hoeverre heeft de Commissie de kwestie Al-Manar tijdens de vergadering van hetsubcomité aangekaart en hoe beoogt de Commissie Al-Manar tegen te houden in hetuitzenden van de boodschap van haat en terreur naar Europa door middel van niet-Europesesatellietproviders?

(50) Schriftelijk antwoord, 22.4.2008.(51) PB L332 van 18.12.2007, blz. 27.



Een bijeenkomst van de allereerste subcommissie politieke zaken ooit was een belangrijkestap in de richting van nauwere politieke betrekkingen met Egypte en meer vertrouwen inhet proces van de politieke dialoog, waarbinnen de Commissie ook constructief en opgrond van onderling vertrouwen en respect kwesties van wederzijds belang aan de ordegaat stellen.

De Commissie deelt de bezorgdheid van de geachte leden dat het door genoemd tv-stationuitgezonden materiaal zou kunnen aanzetten tot haat. De subcommissie politieke zakenvan de EU en Egypte is inderdaad het juiste mechanisme om vraagstukken aan de orde testellen met betrekking tot de strijd tegen racisme, vreemdelingenhaat enonverdraagzaamheid. Daaronder valt ook het proces uit het gezamenlijke actieplan vande EU en Egypte om de rol van de media te versterken in de strijd tegen vreemdelingenhaaten discriminatie op grond van religieuze overtuiging of cultuur en om de media aan temoedigen hun verantwoordelijkheid op dat gebied te nemen.

Echter, gezien de vele andere dringende ontwikkelingen op mensenrechtenen politiekterrein die aan bod moesten komen, alsmede gezien de door de EU overeengekomenprioriteiten voor deze dialoog, is samen met de lidstaten besloten het aanzetten tot haatvia de media in die allereerste bijeenkomst van de subcommissie nog niet ter sprake tebrengen.

De Commissie blijft de kwestie vanzelfsprekend nauwlettend volgen en kan deze bij eenandere gelegenheid tijdens de regelmatige politieke dialoog van de EU met Egypte aan deorde stellen.

** *

Vraag nr. 80 van Costas Botopoulos ( H-0481/08 )

Betreft: Bezoek van een equipe van Eurostat aan Griekenland

In de eerste week van juni heeft de politieke vertegenwoordiger van de PASOK die bevoegdis voor economische kwesties, de heer Lukas Katselis, contact opgenomen met het bureauvan de directeur-generaal van Eurostat met de vraag om met het oog op het aanstaandebezoek van een equipe van Eurostat aan Griekenland, een bijeenkomst te organiseren metde leiders van de grootste oppositiepartij, zodat deze op de hoogte worden gesteld van deevaluatie van de toestand van de Griekse economie door Eurostat. De vertegenwoordigervan Eurostat weigerde een dergelijke bijeenkomst met het argument dat het bezoek vanzuiver technische aard is en dat alleen met de regeringsdiensten contacten worden gelegd.

Is de Commissie het eens met deze weigering van Eurostat om een bijeenkomst teorganiseren met vertegenwoordigers van de grootste oppositiepartij?

Vloeit de reden voor deze weigering voort uit bepaalde voorschriften of praktijken van deCommissie?

Vindt de Commissie dat dergelijke praktijken helpen om het beginsel van transparantie envan gelijke toegang tot informatie voor alle politieke partijen en, bij uitbreiding, voor deburgers van de Unie, actief te bevorderen?


Antwoord

De Commissie (Eurostat) legt geregeld contacten methodologische bezoeken aan lidstatenaf om met de bevoegde autoriteiten lopende zaken te bespreken aangaande de waarde vande aangemelde tekort- en schuldstatistieken. Deze bezoeken vinden plaats in het kader vande uitvoering van Verordening 3605/93 van Raad zoals laatstelijk gewijzigd bij Verordening2103/2005 van de Raad. Na verloop van tijd verschijnt er vervolgens een verslag van debesprekingen op de website van Eurostat, in overeenstemming met bovengenoemdeverordening van de Raad.

Wat betreft het voor 2008 geplande bezoek aan Griekenland, kan de Commissie (Eurostat)bevestigen dat een vertegenwoordiger van de Panhelleense Socialistische Beweging (PASOK)op 3 juni 2008 contact heeft gezocht met de vraag of deze politieke partij mag deelnemenaan de besprekingen met de Griekse autoriteiten in het kader van het contactbezoek.

De desbetreffende diensten van de Commissie (Eurostat) hebben genoemdevertegenwoordiger laten weten dat de bevoegde autoriteiten van de lidstaat de delegatiesamenstellen die dit soort bijeenkomsten bijwoont.

In dit verband bevestigt de Commissie (Eurostat) dat zij volledig staat achter het beginselvan transparantie en gelijke toegang tot informatie voor alle EU-burgers, overeenkomstigde daarvoor momenteel geldende regels. De Commissie (Eurostat) kan verzekeren dat allebetrokken partijen de gelegenheid krijgen om naar behoren te worden gehoord.

** *

Vraag nr. 81 van Bogusław Sonik ( H-0482/08 )

Betreft: Sanitaire voorschriften met betrekking tot bijproducten van dierlijkeoorsprong

Wie is volgens de Europese wetgeving op het grondgebied van een lidstaat (in casu Polen)verantwoordelijk voor de aanwijzing en het functioneren van verbrandingsinrichtingenvoor gevaarlijke materialen van categorie I, zoals bijvoorbeeld vleesbeenmeel (als bijproductbij de verwerking van gestorven dieren of vee) in de context van verordening (EG) nr.1774/2002 (52) van het Europees Parlement en de Raad van 3 oktober 2002 houdendesanitaire voorschriften met betrekking tot bijproducten van dierlijke oorsprong dieongeschikt voor menselijke consumptie zijn of richtlijn 2000/76/EG (53) van het EuropeesParlement en de Raad van 4 december 2000 inzake de verbranding van afval.

Ik zou graag verduidelijking willen krijgen over de betekenis van de term “bevoegdeautoriteiten”, die in de wetsteksten wordt gebruikt. Hoe beoordeelt de Commissie hetfunctioneren van verbrandingsinrichtingen die vleesbeenmeel (afval van cat.I) in Polengebruikten in de jaren 2006-2007 en wat is de huidige situatie op dit gebied?

Antwoord

Verordening (EG) nr. 1774/2002 (54) legt een uitgebreid kader vast voor de inzameling enverwijdering van niet voor menselijke consumptie bestemde dierlijke bijproducten. Onder

(52) PB L 273 van 10.10.2002, blz. 1.(53) PB L 332 van 28.12.2000, blz. 91.(54) PB L 273 van 10.10.2002.


die verordening mag de verwijdering van dierlijke bijproducten van categorie 1 plaatsvindenin een goedgekeurde verbrandingsinstallatie die werkt overeenkomstig de Richtlijn inzakede verbranding van afval.

Elke lidstaat moet over een verwijderingssysteem beschikken dat alle dierlijke bijproductenkan verwerken die op zijn grondgebied ontstaan.

Exploitanten van verbrandingsinstallaties moeten de toepasselijke wettelijke eiseneerbiedigen en ze worden officieel gecontroleerd door de bevoegde autoriteiten van hunlidstaat.

De Verordening met betrekking tot dierlijke bijproducten stelt als bevoegde autoriteit decentrale autoriteit van een lidstaat vast of een andere autoriteit waaraan de bevoegdheid isgedelegeerd om de naleving van de verordening te waarborgen.

De Richtlijn inzake de verbranding van afval stelt geen bevoegde autoriteit vast maaromschrijft wel enkele van haar taken. De richtlijn vereist van de bevoegde autoriteiten datze de vergunningaanvragen voor de exploitatie van afvalverbrandings- enmeeverbrandingsinstallaties beoordelen. De bevoegde autoriteiten zijn verantwoordelijkvoor het afgeven van de vergunningen alsmede voor de maatregelen die ervoor zorgen dataan de eisen in de Richtlijn wordt voldaan en zij moeten de voorwaarden van de vergunningperiodiek herbeoordelen en zo nodig aanpassen. De bevoegde autoriteiten treffen bovendienhandhavingsmaatregelen indien de installatie niet voldoet aan de voorwaarden van devergunning en dan met name aan de in de richtlijn vastgestelde emissiegrenswaarden.

De lidstaten moeten dus bepalen welke autoriteiten verantwoordelijk zijn voor de juisteuitvoering van het Gemeenschapsrecht op hun grondgebied.

Sinds 2005 hebben de veterinaire inspectiediensten van de Commissie twee bezoeken aanPolen gebracht ter beoordeling van de door de Poolse autoriteiten getroffen maatregelenvoor een correcte handhaving van de regels inzake dierlijke bijproducten. Bij hun tweedebezoek in april 2007 bleken de maatregelen voor een juiste verwijdering van dierlijkebijproducten van categorie 1 grotendeels voldoende.

** *

Vraag nr. 82 van Yiannakis Matsis ( H-0487/08 )

Betreft: Maatregelen tegen de levensduurte

De galopperende levensduurte (inflatie) en de voortdurende scherpe stijgingen van de olie-en de graanprijzen zijn onrustbarend, alsook het onvermogen om voor de Europese burgers,de economieën van de lidstaten en de EU zelf adequate maatregelen te nemen. Welkebeleidsrichtsnoeren volgt de EU om samen met de lidstaten de galopperende olie- engraanprijzen en de stijgende levensduurte aan te pakken? Zijn er plannen voor concretemaatregelen en zo ja, welke?

Vraag nr. 83 van Laima Liucija Andrikienė ( H-0515/08 )

Betreft: EU-strategie tegenover stijgende voedsel- en brandstofprijzen

De EU en de wereld staan voor een ernstige voedsel- en brandstofcrisis. Plant de Commissieeen of andere vorm van strategie om de nieuwe uitdaging van stijgende voedsel- enbrandstofprijzen tegemoet te treden? Wat is de invloed van die ontwikkelingen op deuitvoering van de strategie van Lissabon in de Europese Unie?



De reactie van de Commissie op de gestegen voedsel- en olieprijzen is uiteengezet in tweerecente mededelingen, waarop het overleg met de lidstaten tijdens de vergadering van deEuropese Raad op 19 en 20 juni 2008 was gebaseerd. De Commissie wil de steunonderstrepen die haar aanpak van de Europese Raad ontving.

In het geval van de olie zijn de prijsstijgingen grotendeels het gevolg van belangrijkestructurele verschuivingen in de wereldeconomie. We verlaten het tijdperk waarin oliegoedkoop en goed verkrijgbaar was. Dit is een onvermijdelijke en algemene/mondialetrend die vraagt om een helder onderscheid tussen kortetermijnmaatregelen om de schadevoor kwetsbare sectoren in de samenleving te verkleinen en langetermijnmaatregelen omde overgang naar een koolstofarme economie te begeleiden en bevorderen.

De regeringen van verbruikslanden en in steeds grotere mate van producerende landen,hebben op de korte termijn nauwelijks invloed op de prijzen op de mondiale oliemarkten.De politieke druk van burgers en bedrijven richt zich daarom op bijstand, zodat dekwetsbare groepen hun energie in deze tijd van prijsstijgingen kunnen blijven betalen. Ermoet een evenwicht worden gevonden waarbij de gerichte, in tijd begrensde steun aan dekwetsbaren bij de leveranciers niet de indruk wekt dat de belastingbetaler bereid is deprijsstijgingen voor zijn rekening te nemen en deze dus niet hoeven worden doorberekendaan de consument. Het is ook belangrijk dat de hoge prijzen alle gebruikers ertoe aanzettenom hun energieverbruik te matigen en wijzigen, terwijl aanvullende beleidsmaatregelenzich eveneens moeten richten op een grotere energiebesparing en -efficiëntie. Daarom ishet noodzakelijk verstorende belastingmaatregelen of andere overheidsingrepen tevermijden, aangezien ze de economische actoren van de nodige aanpassingen weerhouden.

Het is daarnaast van belang de samenwerking te verbeteren tussen de olieproducerendeen olieverbruikende landen om de marktwerking te verduidelijken en toekomstigeprijsvolatiliteit te vermijden. Het voorbeeld van de onlangs in Jeddah gehouden top verdientnavolging. Tegelijkertijd zullen we de bestaande dialoog met onze voornaamste leveranciers,zoals Rusland, Noorwegen en de OPEC (55) , versterken. Ook een grotere transparantie metbetrekking tot de olievoorraden kan helpen. In dat verband blijft de Commissie bekijkenin hoeverre het haalbaar is de openbare beschikbaarheid van gegevens over de commerciëlevoorraden te waarborgen en komt zij eind van het jaar met een voorstel tot herziening vande bestaande Gemeenschapswetgeving inzake noodvoorraden.

Zoals de Europese Raad heeft bevestigd, is het juiste antwoord op de hoge olieprijzen eenstructurele verschuiving van het Europese energiesysteem naar schone energievormen eneen efficiënter energiegebruik. Het voorstel van de Commissie van 23 januari 2008 inzakehet klimaat- en energiepakket voorziet in een verschuiving naar een koolstofarme economie.Dat verlaagt de Europese invoer van energie en maakt deze minder vatbaar voorschommelingen op de markt. Nu de energieprijzen stijgen, zijn de voordelen van hetklimaat- en energiepakket nog duidelijker en is de aanneming daarvan dus een prioriteitvan de Commissie die het Parlement en de lidstaten zouden moeten delen.

De EU moet de uitdaging van de energie-efficiëntie serieuzer nemen als we de doelstellingvan 20 procent besparing op het energieverbruik vóór 2020 willen realiseren. De Commissieblijft bij de lidstaten aandringen op volledige uitvoering van het bestaande actieplan voor

(55) Organisation of the Petroleum Exporting Countries (organisatie van olie-exporterende landen)


energie-efficiëntie. Later in 2008 dient de Commissie een voorstel in voor de herschikkingvan de richtlijn betreffende de energieprestatie van gebouwen.

Met betrekking tot de voedselprijzen heeft de EU reeds actie ondernomen. Zij heeft deverplichting om 10 procent akkerland braak te leggen voor de oogst van 2008 tijdelijkopgeheven, de melkquota met twee procent verhoogd en de invoerrechten op de meestegranen tijdelijk opgeschort. Het herziene Gemeenschappelijk Landbouwbeleid (GLB) steltonze boeren in staat om hun productiebeslissingen steeds meer te baseren op demarktsituatie in plaats van op de vraag wat de meeste subsidie oplevert. Dat komt omdatde subsidies steeds vaker van de productie worden losgekoppeld. De gezondheidscontrolevan het GLB zal de beperkingen voor boeren nog verder verkleinen, waardoor ze flexibelop de toenemende vraag kunnen reageren. De braaklegging zal permanent wordenopgeheven, de rol van de marktinterventie zal verder worden teruggedrongen en demelkquota zullen tussen nu en 2015 geleidelijk verdwijnen. De meeste van de nu nog aande productie gekoppelde subsidies zullen worden losgekoppeld, zodat boeren grotendeelsvrij zijn om te produceren wat de markt verlangt.

Drie specifieke maatregelen verdienen speciale vermelding. Ten eerste zal de Commissiebinnenkort een voorstel indienen voor een verordening tot vaststelling van een snelinstrument om te reageren op de voedselprijzencrisis in de ontwikkelingslanden. DeCommissie voorziet een in tijd begrensd instrument dat uitsluitend betrekking heeft op delandbouwproductie in de landen die het hardst zijn getroffen. Er worden niet bestedemiddelen uit de landbouwbegroting aangewend om de eigen productie inontwikkelingslanden te stimuleren. Ten tweede komt de Commissie als reactie op debezorgdheid van de kwetsbaarste personen in de EU met een voorstel voor een verordeningtot herziening van het voedselhulpprogramma ter verhoging van de beschikbare financiëlemiddelen. Het doel is de vergroting van de steun, het waarborgen dat deze gericht is op deminstbedeelden en het verzekeren van een juiste goederenmix. Ten derde gaat de Commissieonderzoek verrichten naar de levensmiddelenketen, de ontwikkeling van de prijzencontroleren en de ontwikkelingen op de met goederen verbonden financiële markten naderanalyseren.

Met betrekking tot de invoering van de strategie van Lissabon wil de Commissie inherinnering roepen dat de rol van hernieuwbare energie en koolstofarme,hulpbron-efficiënte producten, diensten en technologie in haar laatste verslag over destrategie was opgenomen. De gestegen olieprijzen tonen aan dat een overstap naar eenkoolstofarme economie de Europese economie ten goede komt.

** *

Vraag nr. 84 van Jens Holm ( H-0488/08 )

Betreft: Oppositie in Colombia

Zondag 31 mei heeft president Uribe senator Alexander López fel aangevallen en hem enandere politici die samenwerken met de sociale beweging uitgemaakt voor “politici dieEmcali hebben geruïneerd en leiding hebben gegeven aan terroristische acties in Cali,waarbij werd samengezworen met ELN en FARC....” en als “politici die klassenhaat zaaien”.

Tegelijkertijd heeft de procureur-generaal, een voormalige viceminister van de regeringvan president Uribe, een zaak aangespannen tegen verschillende afgevaardigden, senatorenen erkende tegenstanders van de regering van Colombia die volgens in de computer van


guerillaleider Raúl Reyes gevonden informatie banden zouden hebben met de FARC; dezecomputer is volgens INTERPOL in de periode van 1 t/m 3 maart 2008 door de geheimediensten van Colombia gemanipuleerd.

Welke maatregelen neemt de Commissie om te waarborgen dat in Colombia een zekeremate van politieke oppositie en vrijheid van meningsuiting mogelijk blijft? Welkeinitiatieven worden door de Commissie genomen na de publicatie van de verklaring vanhet Sloveense voorzitterschap over Colombia, waarin wordt vastgesteld datmensenrechtenactivisten zijn vermoord en zelfs een aantal mensen die betrokken zijn bijdoor de Europese Unie gefinancierde programma’s?

Antwoord

De Commissie volgt de situatie in Colombia op de voet en deelt de bezorgdheid van hetgeachte lid over de politieke polarisatie in het land en de nadelige gevolgen voor hetdemocratisch systeem aldaar.

De democratie van Colombia is een van de oudste en meest verankerde in Latijns-Amerika.Ondanks de grote steun voor president Uribe vanuit het volk en de meerderheid van hetparlement, is de politieke oppositie, met name de Liberale Partij en de “Polo DemocráticoAlternativo”, sterk vertegenwoordigd in het Colombiaanse congres en bestuurt zij eenaantal districten en gemeenten, waaronder de stad Bogotá. De stemmen vanuit de oppositiezijn ook luid in de media, waar ze worden vertegenwoordigd door invloedrijke krantenzoals “El Nuevo Siglo” en “Semana”.

De Commissie meent dat banden van politici en functionarissen met gewapendegroeperingen in Colombia de democratie van het land in de kern aantasten. Het is daaromvan cruciaal belang dat dergelijke banden tot op de bodem worden onderzocht en bestraft,ongeacht of ze worden onderhouden met voormalige paramilitairen, waarvoor reeds ruim60 parlementariërs zijn aangeklaagd, of met guerrillagroepen. Dat is een taak voor degerechtelijke instanties van Colombia, die met hun in de grondwet gegarandeerdeonafhankelijkheid volledig onpartijdig en neutraal moeten handelen.

Hoewel de vrijheid van meningsuiting in de Colombiaanse grondwet is gewaarborgd,wordt deze in de praktijk beperkt door de dreigingen tegen en aanvallen op journalistenen mensenrechtenactivisten. Ondanks de inspanningen van de regering en de verbeteringendie daaruit voortvloeien, blijft Colombia voor deze groepen een van de gevaarlijkste landenter wereld. Sinds begin 2008 is er sprake van een nieuwe golf bedreigingen en agressie,wat zeer zorgelijk is, niet in de laatste plaats omdat deze onder meer tegen een aantalpersonen is gericht die nauw verbonden zijn met het samenwerkingsprogramma van deEU in Colombia, met name de door de EG gefinancierde “vredeslaboratoria” in MagdalenaMedio en andere regio’s.

De Commissie heeft haar bezorgdheid regelmatig tegenover de Colombiaanse regeringgeuit. De bedreigingen tegen en aanvallen op mensenrechtenactivisten waren het onderwerpvan een onlangs in Bogotá gehouden demarche van de ambassadeurs van de EU-trojka envan de verklaring van 19 mei 2008 van het EU-voorzitterschap, waarnaar het geachte lidverwijst. Ze zijn half mei 2008 ook aan de orde gesteld door de directeur-generaal Externebetrekkingen tijdens zijn bezoek aan Colombia.

Na de verklaring hebben de EU-missiehoofden in Bogotá een bezoek gebracht aanMagdalena Medio, waar ze een ontmoeting hebben gehad met mensenrechtenactivisten,gemeenschapsleiders en vertegenwoordigers van het maatschappelijk middenveld en waar


ze de steun van de EU hebben betuigd aan het werk van de betrokken personen enorganisaties alsmede de solidariteit van de EU met betrekking tot de door hen ontvangendreigementen. Soortgelijke ontmoetingen hebben ook in Bogotá plaatsgevonden.

Om de mensen in het veld te helpen beschermen, heeft de delegatie van de Commissie inBogotá een bijeenkomst georganiseerd met de vertegenwoordigers van de door de EGgefinancierde projecten en de regionale veiligheidsfunctionaris van de EG, waarinaanbevelingen zijn gedaan met betrekking tot de veiligheid van de projectmedewerkers.Het vredeslaboratorium in Magdalena Medio heeft ook enkele preventieve maatregelengetroffen, waaronder het tijdelijke vertrek van de projectleiders en deskundigen uit dezuidelijke regio Bolívar.

De Commissie blijft de mensenrechtenactivisten door middel van haarsamenwerkingsprogramma steunen. Zij ondersteunt met haar vredeslaboratoria onderandere de journalistiek op regionaal niveau; op nationaal niveau draagt zij bij aan definanciering van een symbolisch alternatief tv-programma (Contravía, van de bekendeverslaggever Hollman Morris, een van de mensen die onlangs met de dood is bedreigd).De EG ondersteunt bovendien het werk van het gerechtelijk apparaat met enkelegrootschalige activiteiten ter vergroting van de capaciteit van het bureau van deprocureur-generaal en het hooggerechtshof, om hen te helpen bij de zaken van deslachtoffers van het interne Colombiaanse conflict.

** *

Vraag nr. 85 van Dimitar Stoyanov ( H-0492/08 )

Betreft: Politieke druk op het justitiële apparaat Van Bulgarije in verband met besluit2007/848 van de ministerraad

Op 28.12.2006 besloot de ministerraad van Bulgarije de openbare aanbesteding voor deexploratie van bodemschatten op het continentaal plat van de Zwarte Zee te sluiten. Dereden daarvoor zijn wetsovertredingen door de kandidaat, Melrose Resources SARL,Luxemburg. Een jaar later, op 6.12.2007, nam de ministerraad besluit 2007/848 aan,waarmee hij nu juist de opdracht voor de exploratie aan deze firma Melrose verleent. Ditbesluit werd onder inbreuk op de ambtelijke procedure genomen, wat, evenals hetinconsequente optreden van de raad van ministers de verdenking van corruptie aan de topdoet rijzen. Deze verdenking wordt nog versterkt door de houding van de hoogsteadministratieve rechtbank van Bulgarije en van het openbaar ministerie. De hoogsteadministratieve rechtbank weigert bewijsmateriaal tegen de ministerraad te verzamelen;de ware reden daarvoor is politieke druk. Hoewel het openbaar ministerie over aanwijzingenbeschikte dat er sprake is van een strafbaar feit heeft het de gerechtelijke procedure gestaaktzonder een onderzoek in te stellen.

Welke maatregelen voor een dringend uit te voeren onderzoek zal de Commissie nemenin verband met dit schandalige geval van bestuurlijke willekeur en weigering om recht tespreken?

Antwoord

Uit de vraag van het geachte lid blijkt dat het contract in kwestie betrekking heeft op deexploitatie van natuurlijke hulpbronnen. Volgens artikel 7 van Richtlijn 2004/17/EG vanhet Parlement en de Raad van 31 maart 2004 houdende coördinatie van de proceduresvoor het plaatsen van opdrachten in de sectoren wateren energievoorziening, vervoer en


postdiensten, is deze richtlijn van toepassing op contracten inzake activiteiten die deexploitatie beogen van een geografisch gebied “met het oogmerk op de prospectie ofwinning van aardolie, gas, steenkool of andere vaste brandstoffen”.

Uit de vraag van het geachte lid blijkt echter dat de aanbestedingsprocedure in kwestie in2006 al liep, d.w.z. voorafgaand aan de Bulgaarse toetreding tot de Europese Unie. Uit deverschafte informatie valt af te leiden dat de procedure in december 2006 slechts wasopgeschort en uit niets blijkt dat de procedure officieel was beëindigd of gestopt. Hetcontract werd later, op 6 december 2007, toegekend. Omdat de procedure al liep vóór detoetreding van Bulgarije tot de Europese Unie, zijn de EG-richtlijnen inzake openbareaanbestedingen niet van toepassing.

** *

Vraag nr. 86 van Struan Stevenson ( H-0495/08 )

Betreft: Veiligheid in de luchtvaart en luchthavens in derde landen

Vliegtuigpassagiers die op weg naar huis vanuit een derde land een tussenstop op EU- ofEER-luchthavens maken, lopen nog altijd het risico dat hun vloeibare duty free-aankopenin beslag worden genomen.

In juli 2007 werd verordening (EG) nr. 915/2007 (56) aangenomen om aan deze belachelijkesituatie een eind te maken. Een groot aantal niet-EU-landen heeft in het kader van detoepassing van deze verordening gevraagd om toetsing van de veiligheidsnormen op hunluchthavens en, bij een positieve beoordeling, om goedkeuring door de relevante autoriteitenvan de EU.

Hoe komt het dat één jaar na de aanneming van de verordening slechts één land isgoedgekeurd? Gaat de Commissie initiatieven ontplooien om het proces van goedkeuringvan meer landen te bespoedigen?

Vraag nr. 88 van James Nicholson ( H-0497/08 )

Betreft: Belastingvrije aankopen

Het feit dat nog steeds belastingvrije aankopen in beslag worden genomen bij passagiersdie, komend vanuit een niet-EU-land, op doorreis naar huis een luchthaven in de EU/EERaandoen, brengt onnoemelijk veel schade toe aan de belastingvrije sector en detoeleveringsbedrijven. Passagiers zijn niet bereid belastingvrije producten te kopen omdatzij inbeslagneming vrezen.

Met de invoering van Verordening (EG) nr. 915/2007 (57) zou dit probleem wordenopgelost. Veel derde landen hebben op basis van deze verordening een aanvraag ingediendom te bereiken dat passagiers in hun dutyfreewinkels producten kunnen kopen zonderbang te hoeven zijn voor inbeslagneming.

In veel van de derde landen die een aanvraag hebben ingediend, is de veiligheid op deluchthavens minstens even goed en in sommige gevallen zelfs beter dan op EU-luchthavens.Waarom is desondanks het afgelopen jaar slechts één land goedgekeurd?

(56) PB L 200 van 1.8.2007, blz. 3.(57) PB L 200 van 1.8.2007, blz. 3.



Zoals uitgelegd in het antwoord op parlementaire vraag H-0022/08 van de heerNicholson (58) heeft de Commissie met Verordening (EG) nr. 915/2007 (59) van deCommissie een middel ontwikkeld tot vaststelling van gelijkheid van veiligheidsmaatregelenvoor vloeistoffen, aerosols en gels (LAG’s) die op de luchthavens van derde landen zijnverkocht, waardoor er vrijstelling kan worden verkregen van inbeslagneming bijveiligheidscontroles op luchthavens van de Gemeenschap.

Sinds Verordening nr. 915/2007 van kracht is geworden, heeft een aantal derde landeninteresse getoond in een vrijstelling van de algemene regels van de Gemeenschap inzakeLAG’s.

Tot dusver is alleen aan Singapore een vrijstelling toegekend. De Commissie deelt deteleurstelling van de geachte leden dat niet meer derde landen zijn vrijgesteld. Maar het istot op heden voor de Commissie onmogelijk om verdere vrijstellingen aan luchthavens inandere derde landen te verlenen, aangezien nog geen van hen alle vereiste informatie heeftverschaft die nodig is voor het verificatieproces.

De snelheid van het proces voor de gelijkstelling van de veiligheidsvoorzieningen op deluchthavens van derde landen wordt grotendeels door het derde land zelf bepaald. Omgelijkstelling te verkrijgen, moeten ze aantonen dat hun veiligheidsnormen gelijk zijn,onder andere aan de hand van een analyse van de nationale wetgeving en anderetoepasselijke informatie. Bovendien moeten ze de door de InternationaleBurgerluchtvaartorganisatie aanbevolen veiligheidscontrolerichtsnoeren toepassen voorde controle op vloeistoffen, gels en aerosols en speciaal verzegelde tassen gebruiken voorop de luchthaven verkochte vloeistoffen. Na analyse van die informatie kan de Commissieeen aanvullende inspectie houden.

Hoewel veel derde landen belangstelling hebben getoond voor plaatsing van hunluchthavens op de lijst van vrijgestelde luchthavens, hebben er maar een paar de informatieverstrekt om hun zaak te motiveren of, in sommige gevallen, helaas het gebruik van speciaalverzegelde tassen niet ingevoerd in de winkels op de luchthaven.

Om de zaak te bespoedigen, heeft de Commissie de betrokken derde landen laten wetendat ze in de eerste plaats de benodigde informatie en/of garanties moeten verstrekken overde structuur van de beveiliging op hun luchthavens, omdat die de voortgang van het procesbelemmeren.

** *

Vraag nr. 87 van Frieda Brepoels ( H-0496/08 )

Betreft: Opwaardering relaties EU-Israël

De Associatieraad besliste op 16 juni 2008 over een opwaardering van de relaties EU-Israël,met de bedoeling om een versterkte politieke dialoog, meer economische samenwerking,een betekenisvolle integratie in de Europese interne markt en samenwerking op vlak van

(58) Schriftelijk antwoord van 19 februari 2008.(59) Verordening (EG) nr. 915/2007 van de Commissie van 31 juli 2007 houdende wijziging van Verordening (EG) nr.

622/2003 tot vaststelling van maatregelen voor de tenuitvoerlegging van de gemeenschappelijke basisnormen ophet gebied van de beveiliging van de luchtvaart (Voor de EER relevante tekst), PB L 200 van 1.8.2007.


justitie en binnenlandse zaken tot stand te brengen. Commissaris Ferrero-Waldner gaf aande pers toe dat de tekst bewust vaag is gehouden. Een delegatie van het Europees Parlementdie begin juni de regio bezocht was unaniem van mening dat vanwege het aanhoudendeconflict nu geen opwaardering kan worden doorgevoerd. Gaza is nog steeds eenopenluchtgevangenis. Israël blijft nederzettingen bijbouwen. De bouw van de muur gaatnog steeds verder. De Voorzitter van het Europees Parlement schreef op 29 mei 2008 eenbrief aan de commissaris om het Parlement te informeren en te consulteren over mogelijkeEU voorstellen aan de Associatieraad. Tot op heden is dit op geen enkele manier gebeurd.

Vindt de Commissie dat het Parlement niet vooraf moet worden geconsulteerd? Zo nee,waarom niet? Wanneer zal dit wel gebeuren? Waarom werd de tekst moedwillig vaaggehouden? Wat staat er precies in en wat bedoelt de EU met deze opwaardering? Op welkegebieden en in welke mate zal de relatie met Israël worden opgewaardeerd? Vanaf wanneerzal deze nieuwe overeenkomst in werking treden? Denkt de Commissie niet dat de EUhiermee een belangrijk drukmiddel uit handen geeft om invloed uit te oefenen op devredesonderhandelingen? Waarom werd op geen enkele wijze een relatie gelegd met hetlopende vredesproces?

Antwoord

De Commissie wil eerst duidelijk maken wat er tijdens de Associatieraad van 16 juni 2008is besloten: een partnerland, een van de meest ontwikkelde in onze omgeving, wil nauwermet de EU samenwerken.

De Commissie heeft in haar Mededeling van april 2008 aan het Parlement en de Raadinzake het Europese Nabuurschapsbeleid (ENB) reeds uitvoerig haar mening gegeven overde ontwikkeling van intensievere, vruchtbaardere betrekkingen met onze ENB-partnersop grond van het differentiatiebeginsel, waarbij ze Israël heeft genoemd als een van dekoplopers binnen het ENB. Alle volgende ontwikkelingen van de bilaterale betrekkingenmet Israël blijven binnen dit ENB-kader.

De ministers hebben in hun verklaring van 16 juni 2008 – wat een openbaar documentis – verklaard dat de ontwikkeling van de betrekkingen met Israël moet worden gezien inde context van het vredesproces in het Midden-Oosten.

Tijdens de Associatieraad met Israël op 16 juni 2008 is een nieuw begin gemaakt met eenproces dat niet leidt tot een nieuwe associatievorm maar dat berust op onze bestaandeEuro-Mediterrane Associatieovereenkomst met Israël.

De EU en Israël hebben ter vergroting van de samenwerking gebieden van wederzijdsbelang vastgesteld, die in de EU-verklaring staan opgesomd. Het overleg daarover zal dekomende maanden plaatsvinden. De onderhandelingen zijn nog niet begonnen. DeCommissie is bereid het Parlement te informeren over alle vooruitgang die wordt geboektop de gebieden die binnen onze bevoegdheid vallen.

** *

Vraag nr. 89 van Ryszard Czarnecki ( H-0499/08 )

Betreft: Misleiding door extremistische Khalistaanse groeperingen

Het Europees Parlement en de lidstaten van de Europese Unie hebben zich altijd ingezetvoor mensenrechten en democratie. Heeft de Commissie de lidstaten gewaarschuwd dat


zij zich niet voor het karretje van extremistische Khalistaanse groeperingen moeten latenspannen, waarvan bekend is dat zij in het verleden onder het mom van mensenrechten enzelfbeschikking geweld hebben gebruikt om hun doel te bereiken?

Vraag nr. 90 van Leopold Józef Rutowicz ( H-0520/08 )

Betreft: Extremistische elementen actief in Europa

Weet de Commissie dat er in Europa extremistische elementen actief zijn die deKhalistan-beweging voor een eigen staat voor de Sikhs nieuw leven willen inblazen (enIndia via de weg van het geweld willen ontmantelen)? Zo ja, wat heeft de Commissie gedaanof wat gaat ze doen om de lidstaten van de EU ertoe te brengen dergelijke activiteiten dekop in te drukken?


De kwestie van terrorisme in verband met de Khalistan-beweging die onafhankelijkheidnastreeft voor een Sikh-volk (Khalistan) moet eerst worden bekeken in de ruimere contextvan Punjabs recente politieke geschiedenis. In de Indiase deelstaat Punjab, die vanaf dejaren tachtig meer dan vijftien jaar door het geweld van Sikh-separatisten werd geteisterd,is de rust midden jaren negentig weergekeerd nadat de beweging succesvol was bestreden.Na jaren van rechtstreeks bestuur vanuit New Delhi, werd het democratische proces metde verkiezing van een democratische regering in 1997 met succes nieuw leven ingeblazen.De laatste deelstaatverkiezingen in 2007 hebben de Akali Dal-partij (die uitsluitend debelangen van de Sikhs behartigt) weer aan de macht gebracht.

In verscheidene in de Indiase pers verschenen artikelen wordt beweerd dat er nog altijdeen terroristisch netwerk bestaat, voornamelijk buiten India en dat dat mede verklaart hoeSikh-militanten op 14 oktober 2007 een bom tot ontploffing konden brengen in eenbioscoop in Ludhiana (zeven doden, onder wie een tienjarig kind en 40 gewonden). Uiteen analyse van de Commissie blijkt echter dat het volk de ideologie heeft verworpen diein Punjab tot 15 jaar terrorisme heeft geleid.

In antwoord op de vragen van de geachte leden meent de Commissie dat zij de lidstatenhet beste kan waarschuwen voor het gevaar van misbruik door extremistischeKhalistan-groeperingen door hen uit te nodigen de gezamenlijke inspanningen van de EUen India in hun strijd tegen het terrorisme nauwlettend te volgen en hun steun te gevenaan ontmoetingen tussen de EU-werkgroep terrorisme en Indiase deskundigen alsmedeaan verzoeken van India om meer samenwerking met Europol.

** *

Vraag nr. 91 van Wiesław Stefan Kuc ( H-0504/08 )

Betreft: Gebruik van productieresiduen

In de afgelopen jaren zijn steeds meer staatsbedrijven in handen van particuliere eigenarengekomen, vooral in de nieuwe lidstaten. Helaas heeft niemand eraan gedacht wat te doenmet de achtergebleven productieresiduen. De achtergebleven industriële afvalstoffen gaaneen ernstige bedreiging vormen voor het milieu en de volksgezondheid. Na de aankoopvan het bedrijf hebben de nieuwe eigenaren meestal niet voldoende financiële middelenmeer over om deze residuen te gebruiken (of te vernietigen). Middelen daarvoor wordenevenmin beschikbaar gesteld door de staat. Door het ontbreken van binnenlandserechtsbepalingen met betrekking tot de afvalstoffen en vanwege de geweldige kosten van


de vernietiging van deze afvalstoffen gaan de ondernemers een passieve houding innemen.Misschien kan men een dergelijke situatie enige tijd uithouden, maar na enkele jaren blijkende problemen dan moeilijk te beheersen te zijn.

Is de Commissie voornemens enige maatregelen te nemen in deze kwestie?

Antwoord

Het beheer van afval, inclusief productieafval, moet voldoen aan de bepalingen van dedesbetreffende Gemeenschapswetgeving, waaronder met name Richtlijn 2006/12/EGbetreffende afvalstoffen (60) . Volgens deze richtlijn moeten de lidstaten de nodigemaatregelen nemen om te zorgen dat de nuttige toepassing of verwijdering van afvalstoffenplaatsvindt zonder gevaar voor de gezondheid van de mens en zonder dat procédés ofmethodes worden aangewend die nadelige gevolgen voor het milieu kunnen hebben. Denuttige toepassing en verwijdering van afvalstoffen moeten met name plaatsvinden zonderrisico voor water, lucht, bodem, fauna en flora, zonder geluids- of stankhinder teveroorzaken en zonder schade te berokkenen aan natuur- en landschapsschoon. Dezerichtlijn bepaalt dat, overeenkomstig het beginsel “de vervuiler betaalt”, de kosten vanverwijdering van afvalstoffen voor rekening komen van (a) de houder die afvalstoffenafgeeft aan een afvalophaler of onderneming die afval verwerkt; en/of (b) de voorgaandehouders of de producent van het product dat tot ontstaan van de afvalstoffen heeft geleid.

Bepaald productieafval kan gevaarlijk zijn. Gevaarlijke afvalstoffen vormen een groterrisico voor het milieu en de volksgezondheid dan ongevaarlijke afvalstoffen en vereisendus een strenger beheerssysteem. In dat geval zijn de bepalingen van Richtlijn 91/689/EGbetreffende gevaarlijke afvalstoffen (61) van toepassing, met inbegrip van aanvullenderegistratie-, controle- en beheersverplichtingen van “de wieg tot het graf”, van de producentvan de afvalstoffen tot de uiteindelijke verwijdering of nuttige toepassing.

De lidstaten moeten ervoor zorgen dat alle eisen van de bovengenoemde regelgevingworden omgezet in nationale wetgeving en dat er aan die eisen wordt voldaan. DeCommissie controleert regelmatig de omzetting door de lidstaten van de regelgeving vande Gemeenschap betreffende de afvalstoffen. In het geval de communautaire wet- enregelgeving niet of onjuist in nationaal recht wordt omgezet of wanneer de toepasselijkecommunautaire weten regelgeving niet wordt nageleefd, kan en zal de Commissiejuridische stappen tegen de betreffende lidstaat ondernemen.

Over de kosten van de invoering van de communautaire weten regelgeving inzakeafvalstoffen moet per geval door de bevoegde nationale autoriteiten worden beslist. Delidstaten mogen financieel bijdragen aan de nuttige toepassing of verwijdering vanindustrieel afval, zeker wanneer het niet meer mogelijk is de huidige of vorige houder ofproducent van het afval te achterhalen. Daartoe kunnen de lidstaten hun eigen middelengebruiken, of communautaire financiering overeenkomstig de toepasselijke procedures.

De communautaire financiering van prioriteiten op milieugebied is geregeld in het groteoperationele programma Infrastructuur en milieu van het Cohesiebeleid 2007-2013 en16 regionale operationele programma’s in Polen. Zo komt er in de categorie voor hetbeheer van huishoudelijk en industrieel afval bijvoorbeeld ongeveer 8,8 miljard eurobeschikbaar (ongeveer 13,5 procent van het totale bedrag voor de programmaperiode

(60) PB L 114 van 27.4.2006.(61) PB L 377 van 31.12.1991.


2007-13) voor milieu- en risicopreventieprojecten in Polen, waarvan 1,3 miljard euro istoegewezen aan de afvalsector (twee procent van de totale financiering). Elke nieuwe lidstaatkrijgt een eigen bedrag toegewezen. Ondanks deze middelen zal er nog altijd een aanzienlijkfinancieel gat overblijven bij de invoering van de EU-regelgeving, met inbegrip van deafvalstoffenrichtlijnen, waarvoor in het Toetredingsverdrag overgangsperioden zijnvastgesteld.

Met betrekking tot het afvalbeheer wordt er vanuit het operationele programmaInfrastructuur en milieu steun verleend aan initiatieven ter voorkoming of beperking vande productie van stedelijk afval, voor de introductie van technologieën voor hergebruiken neutralisatie van stedelijk afval alsmede voor het wegnemen van de gevaren vanafvalverwijdering overeenkomstig de nationale en regionale afvalbeheersplannen en aaninitiatieven inzake de sanering van voormalige industrie- en militaire terreinen. Wat betreftde grondsanering is er steun beschikbaar voor grote projecten in niet-stedelijke gebieden,maar alleen wanneer de huidige grondbezitter niet verantwoordelijk is voor deverontreiniging of schade aan het milieu.

Onder dit operationele programma zullen ook grote ondernemingen en kleine totmiddelgrote bedrijven (MKB) in aanmerking komen voor steun om aan de milieueisen tevoldoen. De bijstand heeft onder andere tot doel de hoeveelheid geproduceerd afval andersdan stedelijk afval te verminderen, de regeneratie en het hergebruik van afvalstoffen teverhogen alsmede de nuttige toepassing van productie- en gevaarlijk afval te vergroten.

De financiering van het operationele programma Infrastructuur en milieu geschiedt vanuitde regionale operationele programma’s die de afvalbeheersprojecten kunnen ondersteunen,op voorwaarde dat ze binnen de regionale afvalbeheersplannen vallen. Regionaleoperationele programma’s dragen ook bij aan de financiering van het MKB op het gebiedvan het afvalbeheer. Ze kunnen bijvoorbeeld ondersteuning bieden aanmilieubeheerssystemen, de rationalisatie van middelen en afvalbeheer, industrieelafvalbeheer en beheer van gevaarlijk afval en aan de invoering van de beste beschikbaretechnieken (BBT).

** *

Vraag nr. 92 van Karin Riis-Jørgensen ( H-0505/08 )

Betreft: Verkoop van terrein in de haven van Aalborg

In 2006 verkocht de zich in het bezit van de gemeente Aalborg, Denemarken, bevindendevennootschap Aalborg Havn het haventerrein Østre Havn aan de particuliere firma A.Enggaard. Het terrein van 75.000 vierkante meter werd voor 44 miljoen Deense kronenverkocht. Volgens deskundigen lag de prijs die voor het terrein bij deze transactie werdbetaald ver onder de marktwaarde. Bovendien is er voor deze verkoop geen aanbestedinggehouden en is er evenmin gevraagd om een door een onpartijdige deskundige vastgesteldetaxatie van de verkoopwaarde.

Is de Commissie van oordeel dat deze transactie in strijd is met de EU-richtsnoeren opmededingingsgebied? Kan de gang van zaken als ontoelaatbare staatssteun worden gezien?Is de Commissie voornemens in deze zaak op te treden?


Antwoord

Met de Mededeling betreffende staatssteunelementen bij de verkoop van gronden engebouwen door openbare instanties (62) heeft de Commissie algemene richtsnoeren voorde lidstaten opgesteld om haar algemene aanpak van het probleem van staatssteun doorde verkoop van gronden en gebouwen door openbare autoriteiten transparant te maken.Deze mededeling stelt dat wanneer een openbare instantie voor de verkoop niet van planis gebruik te maken van een onvoorwaardelijke biedprocedure, er vóór deverkooponderhandelingen een onafhankelijke taxatie moet worden verricht door een ofmeer onafhankelijke taxateurs van onroerend goed om de marktwaarde vast te stellen opgrond van algemeen aanvaarde marktindicaties en taxatiecriteria. De aldus vastgesteldemarktprijs is de minimale aankoopprijs die kan worden overeengekomen zonder datstaatssteun verleend wordt.

De door het geachte lid aan de orde gestelde zaak is de Commissie niet bekend. Mocht deCommissie meer gedetailleerde informatie ontvangen over de vermeende staatssteun metbetrekking tot de verkoop van een haventerrein in Aalborg, dan kan zij mogelijk eenspecifieker oordeel vellen en zo nodig actie ondernemen. Ter vergemakkelijking vanklachten over staatssteun en als richtsnoer voor potentiële indieners van klachten, staatop de website van het Directoraat-generaal Mededinging een klachtenformulier terbeschikking.

** *

Vraag nr. 93 van Frank Vanhecke ( H-0507/08 )

Betreft: Terugnameovereenkomst Griekenland-Turkije

Volgens de Griekse minister van Binnenlandse Zaken, de heer Prokopis Pavlopoulos, leeftTurkije zijn verbintenissen krachtens de terugnameovereenkomst met Griekenlandgeenszins na en zet het land door zijn beleid zelfs aan tot een massale toename van illegaleimmigratie naar Griekenland. Intussen zou de laatste onderhandelingsronde over eenterugnameovereenkomst tussen de EG en Turkije dateren van december 2006. Geen enkelefundamentele vooruitgang zou hebben plaatsgevonden in de onderhandelingen.

Hoe evalueert de Commissie de uitvoering van de terugnameovereenkomst tussenGriekenland en Turkije en de verklaringen van de Griekse minister van Binnenlandse Zaken?Hoe verklaart de Commissie het feit dat er nog altijd geen terugnameovereenkomst tussende EG en Turkije is gesloten? Wat zijn de obstakels? Welke invloed heeft de weigering vanTurkije om een terugnameovereenkomst af te sluiten met de EG en/of deterugnameovereenkomst met Griekenland na te leven op de onderhandelingen?

Antwoord

Kwesties met betrekking tot bilaterale terugnameovereenkomsten tussen lidstaten en derdelanden vallen binnen de bevoegdheid van de desbetreffende landen. In de regelmatigebijeenkomsten van het JLS (63) -subcomité met Turkije zal de Commissie echter altijdaandringen op de noodzaak van terugnameovereenkomsten met buurlanden en een juisteuitvoering van de bestaande terugnameovereenkomsten.

(62) PB C 209 van 10.7.97.(63) Justice, Liberté, Sécurité (Justitie, vrijheid, veiligheid).


Wat betreft de terugnameonderhandelingen tussen de EG en Turkije, heeft de laatste formeleonderhandelingsronde in december 2006 plaatsgevonden. De contacten tussen deCommissie en de Turkse autoriteiten zijn daarna voortgezet, maar hebben tot op hedenniet tot verdere vooruitgang geleid. De ondertekening van een terugnameovereenkomstmet Turkije blijft een prioriteit voor de EU en daarom denkt de EU momenteel na overmanieren om uit de impasse te geraken.

** *

Vraag nr. 94 van Ivo Belet ( H-0508/08 )

Betreft: Spaarlampen van Europese producenten

De Commissie broedt op een voorstel om het gebruik en de productie van traditionelegloeilampen uit te faseren ten voordele van milieuvriendelijke spaarlampen.

Wanneer komt de Commissie met dit voorstel?

Welke maatregelen voorziet de Commissie om Europese producenten te ondersteunen bijde efficiënte overschakeling naar de milieuvriendelijke technologie van spaarlampen?

Wat is de impact die deze maatregel, in zijn meest ambitieuze vorm, zal hebben op deEuropese werkgelegenheid en welk flankerend beleid is in dit verband gepland?

Samenhangend met de timing voor de uitfasering van het gebruik van gloeilampen: wanneervoorziet de Commissie een herziening van de Eco-designrichtlijn (algemeen, maar ookspecifiek voor lampen) en de herziening van de Richtlijn 98/11/EG (64) betreffende deetikettering van het energieverbruik van lampen voor huishoudelijk gebruik?

Antwoord

De Commissie werkt momenteel aan een mogelijke uitvoeringsmaatregel onder deKaderrichtlijn voor ecologisch ontwerp (65) voor algemene verlichtingsapparatuur. Hethoofddoel is het vaststellen van minimale energie-efficiëntievereisten waaraan lampenvoor algemene verlichting (inclusief gloeilampen) moeten voldoen om op de EU-markt teworden verkocht. Het voorstel is het resultaat van een voorbereidendetechnisch-economische milieustudie waaruit aanbevelingen naar voren zijn gekomen voorde potentiële verbetering van de milieuprestaties van algemene verlichtingsproducten,rekening houdend met de levensduur van de lamp. Er vindt momenteel eeneffectbeoordeling plaats, die moet bijdragen aan de evaluatie van de milieu-, sociale eneconomische effecten van de verschillende beleidsopties.

Al het tot dusver beschikbare bewijsmateriaal toont aan dat de efficiëntievereisten moetenworden vastgesteld op een niveau dat in de praktijk leidt tot de geleidelijke verdwijningvan de traditionele gloeilamp voor algemene verlichtingsdoeleinden. De effectbeoordelingonderzoekt onder andere het juiste moment voor het van kracht worden van de vereistenen de gevolgen van de maatregel voor de Europese verlichtingsindustrie en dewerkgelegenheid met het oog op het behoud van het concurrentievermogen van de Europese

(64) PB L 71 van 10.3.1998, blz. 1.(65) Richtlijn 2005/32/EG van het Europees Parlement en de Raad van 6 juli 2005 betreffende de totstandbrenging van

een kader voor het vaststellen van eisen inzake ecologisch ontwerp voor energieverbruikende producten, PB L 191van 22.7.2005.


verlichtingsindustrie, rekening houdend met de noodzaak van snelle actie ter bestrijdingvan de klimaatverandering.

De voorlopige datum voor de aanneming door de Commissie van de uitvoeringsmaatregelinzake algemene verlichting is het voorjaar van 2009, na behandeling door het Parlement.Er is dus nog geen definitief besluit genomen.

De Commissie moet de Richtlijn inzake de etikettering van het energiegebruik van lampenvoor huishoudelijk gebruik (66) in 2010 aanpassen aan de vastgestelde efficiëntievereisten.De Richtlijn betreffende ecologisch ontwerp hoeft niet te worden herzien om aan te sluitenop een uitvoeringsmaatregel inzake verlichting.

** *

Vraag nr. 95 van Anne E. Jensen ( H-0518/08 )

Betreft: Omgang van de Commissie met de digitale tachograaf

Er is gebleken dat de invoering van de digitale tachograaf in de praktijk tot problemen heeftgeleid en na de uitspraak van de Europese ombudsman van 26 mei 2008 in verband metklacht 284/2006/PB kunnen er vraagtekens worden gezet bij de rol van de Commissie alsbestuurder.

Wat zal de Commissie ondernemen om ervoor te zorgen dat een gebeurtenis die in debovenbedoelde klacht wordt omschreven, zich niet herhaalt?

In haar antwoord op vraag P-1488/08 geeft de Commissie toe dat de technische specificatiesvoor de digitale tachograaf niet langer van deze tijd zijn en dat zij daarom voornemens isdeze aan de ontwikkeling van de techniek aan te passen.

Op welk punt in deze technische herbeoordeling bevindt men zich nu en hoe ziet hettijdschema voor de aanpassing eruit?

Antwoord

De Commissie is op de hoogte van de uitspraak van de Europese Ombudsman inzakeklacht 284/2006/PB in verband met de uitvoering van de communautaire regelgevinginzake de invoering van de digitale tachograaf in commerciële voertuigen. De Commissieis ook op de hoogte van de motivaties voor die uitspraak.

De Commissie roept echter in herinnering dat de unieke aard van de situatie noopte totonmiddellijke actie om het risico van veel grotere vertraging in de invoering van de digitaletachograaf te voorkomen, wat in de hele Gemeenschap een negatieve invloed had kunnenhebben op een goede werking van de markt voor het wegtransport.

De Commissie meent dat een dergelijke situatie voorkomen kan worden met de juistebepalingen in de wetgeving inzake het uitstel van de invoering van ingewikkelde technischemaatregelen, die afhangen van zowel de industrie als een doeltreffende coördinatie opEU-niveau.

Zoals uiteengezet in het antwoord op prioritaire vraag P-1488/08 van het geachte lid, isde Commissie voornemens de technische specificaties van de tachograaf in 2009 aan te

(66) Richtlijn 98/11/EG van 27 januari 1998 houdende uitvoeringsbepalingen van Richtlijn 92/75/EEG van de Raadwat de etikettering van het energieverbruik van lampen voor huishoudelijk gebruik betreft, PB L 71 van 10.3.1998.


passen aan de technische vooruitgang en laat zij een onderzoek uitvoeren met het oog opde vaststelling van bedoelde aangepaste specificaties. Momenteel vindt de raadpleging vande belanghebbenden, waaronder de sector voor het wegvervoer, de fabrikanten van detachograaf en handhavingsorganisaties, in het kader van dit project plaats. Op de langeretermijn kan de Commissie, op grond van de uitkomsten van deze raadplegingen en verdereontwikkelingen, met name in de context van het actieplan Intelligente Vervoerssystemen,overwegen om in een later stadium een voorstel bij het Parlement en de Raad in te dienenter herziening van Verordening 3821/85.

** *

Vraag nr. 96 van Pedro Guerreiro ( H-0522/08 )

Betreft: Verscherping van de sociaal-economische crisis in de visserij als gevolg vande stijging van de brandstofprijzen (benzine en diesel)

Gezien de verscherping van de sociaal-economische crisis in de visserij als gevolg van destijging van de brandstofprijzen (benzine en diesel) en de recente acties die de sector indiverse lidstaten, zoals Portugal, heeft georganiseerd om de dringende roep om effectievesteunmaatregelen kracht bij te zetten, wilde ik de Commissie het volgende vragen:

hoe is de situatie ten aanzien van elk van de voorstellen die zij op 17 juni heeftaangekondigd, met name met het oog op de besluiten van de Raad Landbouw en Visserijvan 23 en 24 juni?

Antwoord

De Commissie deelt het geachte lid met genoegen mee dat zij in het College van 8 juli 2008een pakket wetgevingsmaatregelen heeft aangenomen overeenkomstig de op 17 juni 2008aangekondigde voorstellen. Dat pakket is reeds op 15 juli 2008 voor advies naar hetParlement en voor aanneming naar de Ministerraad gezonden.

** *


DONDERDAG, 10 JULI 2008 - European Parliament · 2011. 2. 24. · Parlement op de hoogte te stellen...

Documents

Transcript of DONDERDAG, 10 JULI 2008 - European Parliament · 2011. 2. 24. · Parlement op de hoogte te stellen...