qwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmrtyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklz

Bronnenbank

FHK

12/05/2014

Joosje ter Velde

qwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmrtyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklz

J o o s j e t e r V e l d e | P a g e | 1

Inhoud:

Naam: Soort: blz

What the ART?! Filmpje2

Op bezoek in het atelier van digitaal beeldhouwer Eric van Straaten

Artikel/filmpje2

Wat is cultuureducatie? Theorie3

BYTS Bosch Yong Talent Show Editie 2013 Blog4

Boekman 77, het belang van Kunst Artikel Tijdschrift4

Vrolijk van moderne kunst Artikel Tijdschrift5

Jasper Krabbé in Museum Beelden aan Zee Filmpje6

RSA Animate – Changing Education Paradigms Filmpje/animatie6

How to learn? From mistakes Filmpje7

Taking Note of Art History Artikel Tijdschrift8

‘Kunst is een gegeven’ Interview8

To This Day … for the bullied and the beautiful Filmpje9

Introducing Library Resources in the art History classroom

Artikel Tijdschrift10

Maker: AVRO Kunstuur in samenwerking met de blikopenersTitel: What the Art?!

J o o s j e t e r V e l d e | P a g e | 2

Gevonden: Via onderzoek naar het stedelijk Museum, de museum siteDatum: 24 augustus 2013Link: http://vimeo.com/67869382

Dit is een programma dat een tijd lang elke weer gemaakt werd door de blikopeners van het Stedelijk Museum. Dit zijn kinderen van 15 tot 19 jaar die een bijbaan hebben bij het museum. Ze produceren dit zelf samen met AVRO. De eerste aflevering gaat over Koos Breukel portretfotograaf. De blikopeners gaan op zoek naar wat een goede foto nou is en waarom. Ze laten Koos een aantal foto’s zien die ze zelf gemaakt hebben en hij geeft hier commentaar op. Daarna gaat hij zelf aan het werk met het maken van portretten van de presentator van ‘What the art’.Daarna bespreken ze nog meer voorbeelden van foto’s, een foto die hij zelf niet mooi vindt, houdingen en de manier waarop ze hun gezicht houden komen hierdoor aan bod. Daarna verteld hij iets over het licht, dat dit heel belangrijk is en de uitdrukking van iemands gezicht. Terwijl ze foto’s maken van het meisje, zegt hij ook iets over kleding keuze, dat deze je niet van het gezicht moet afleiden. Als laatste verteld hij iets over zijn persoonlijke ervaring met dat sommige mensen wel eens moeten huilen als ze hun zelf op portret zien, omdat dit zoveel zeggend is.

Ik vindt deze bron matig, hij wordt wel beter als je alle afleveringen zou bekijken. Toch vindt ik het eenzijdige informatie die gegeven wordt. Het zou leuk zijn voor bijvoorbeeld een les fotografie, protret fotografie. Je zou het als inleiding kunnen gebruiken om daarna de leerlingen zelf aan de gang laten gaan. Dit is een manier waarop je het zou kunnen gebruiken, maar ook om de kinderen bijvoorbeeld een idee te geven wat sommige kunstenaars vinden van bepaalde dingen. Je hoort namelijk duidelijk Koos Breukel zijn mening over de kunstvorm portretfotografie. Het is dus niet een heel erg informatieve bron, maar je kunt hem wel voor verscheidene dingen gebruiken.

schrijfer: Virtueel Platform redactieTitel: Op bezoek in het atelier van digitaal beeldhouwer Eric van StraatenGevonden: Via de bronnenlijst op de opdracht, de site virtueelplatform.nlDatum: 6 november 2012Link: http://virtueelplatform.nl/kennis/op-bezoek-in-het-atelier-van-beeldhouwer-eric-van-straaten/

Deze bron gaat over de beeldend kunstenaar Eric van Straaten die ‘levensechte’ 3D-beeldhouwerken maakt door middel van 3D printen. Hij is een van de eerste kunstenaars die 3D-printen op deze wijze gebruikt. Vroeger was Eric fotograaf en muzikant, maar hij wilde graag wat anders, hij wilde beeldhouwer worden. Het grote probleem was alleen dat hij niet goed genoeg was met de originele materialen die gebruikt worden bij beeldhouwen. Toen 3D-printen een mogelijkheid werd, werd voor hem een pad geopend. Hij noemt zichzelf een sample-artiest, doordat hij soms al bestaande ontwerken gebruik die hij aanpast tot hij ze echt genoeg vindt lijken. Uiteindelijk lijken zijn beelden een soort collages. In het filmpje zie je snel hoe zon beeldje wordt geprint en hoe het er uiteindelijk uirziet. Nadat hij klaar is met printen hoeft hij niks meer te doen, zijn beeld is al helemaal af. De digitale maner van werken brengt mogelijkheden, maar zorgt er ook voor dat hij afhankelijk is van de techniek. Hij vindt het toch heel leuk om binnen zijn beperkingen die de techniek mee brengt mogelijkheden te vinden. Hij zegt dat hij er creatief van wordt. Al zijn beelden hebben een soort geloofwaardigheid, en helemaal niks popperigs.

J o o s j e t e r V e l d e | P a g e | 3

Ik vind deze bron vrij uniek, doordat er bijna nog niemand is die 3D modeleerd met een een 3D-printer. Ik denk dat je deze bron heel goed kan gebruiken voor dingen zoals laten zien wat voor mogelijkheden je hebt in materiaal en technieken. Dat er niet alleen een materiaal is dat je hoeft te gebruiken, niet altijd weer klei, maar dat je vrij bent in de materialen en technieken die je zelf kan bedenken en uitvoeren. Zeker een leuke bron dus om als inspiratie te gebruiken voor jezelf en je leerlingen.

schrijfer: Redactie Cultuuropschool.nl Titel: Wat is cultuureducatieGevonden: Via google, cultuureducatieDatum: 2012Link: http://www.cultuuropschool.nl/info/wat-is-cultuureducatie/

Deze bron wordt het woord cultuureducatie uitgelegd. Dingen zoals cultuureducatie is leren over cultuur, door cultuur en met cultuur. Ze zeggen in deze bron dat het een mengelmoesje is van verschillende stromingen educatie. Deze stromingen zijn kunsteducatie, erfgoededucatie, media-educatie en literatuureducatie. Ofwel eigenlijk dingen waar wij en kinderen dagelijks mee in contact komen. Kunsteducatie is de kennis met kunst en hoe ze zich op kunstzinnige talenten ontwikkelen. Het omvat alle kunstvormen. Er zijn drie verschillende leervormen waar men gebruik van kan maken: - actief, de kinderen actief dingen laten doen, zoals dingen maken of dansen en etc,- Receptief, leerlingen laten luisteren en kijken naar professionele kunstenaars doen,- en reflectief, kinderen laten praten over kunst. Daarnaast heb je erfgoededucatie, waarbij er gekeken wordt naar het verleden en het historische besef wordt wakker geschud. Media-educatie is de educatie die kinderen leert krititisch te kijken naar media, zoals kranten of tegenwoordig internet. Als laatste wordt literatuureducatie beschreven. Dit is de educatie die zich richt op het aanbod van boeken, kinderen leren lezen en vooral streven naar het leesplezier.

Ik vind deze bron vrij aardig, misschien te feitelijk en zegt weinig over hoe je deze moet gebruiken in je lessen. Maar misschien is het wel aardig om in je achterhoofd te houden als je op een basisschool lessen geeft, niet alleen beeldende lessen. Er wordt namelijk over vrij algemene onderwerpen gepraat, zoals geschiedenis en leesplezier. Maar dit alles zorgt wel voor een culturele opvoeding die kinderen anders kan laten kijken naar de wereld. Ik vindt het ook een goede bron qua schrijfstijl, heel informatief en weinig dingen die afleiden van wat ze willen zeggen en duidelijk maken.

schrijfer: Gust van Dijk Titel: BYTS Bosch Yong Talent Show Editie 2013Gevonden: Via een andere bron zijn bron

J o o s j e t e r V e l d e | P a g e | 4

Datum: 15 oktober 2013Link: http://kunstkijkennederland.blogspot.nl/

Deze bron gaat over de tentoonstelling van BYTS. Deze tentoonstelling vindt nu plaats in het Stedelijk Museum ‘s- Hertogenbosch. Dit is een tentoonstelling voor de talentvolle kunstenaars die de zogenoemde ‘Bosch-scouts’ genoemd worden. Normaal zouden deze kunstenaars geselecteerd worden, maar dit jaar morgen de eerder geëxposeerde BYTS kunstenaars een vervolg expositie inrichten. De tentoonstelling brengt een mix van vijftien verschillende kunstenaars. De bron heeft twee kunstenaars uitgezocht om te laten zien. De eerste kunstenaar is Inge Aanstoot, 19 jaar, die bijna wandvullende schilderijen maakt met acryl op doek. Ze heeft dingen die haar bezig houden en die je ook terug ziet in de werken. Haar ruimtelijke beelden lijken soms wat onwerkelijk totstand te komen, sommige opbjecten staan raar voor elkaar, ze werkt graag met een soort vervreemding. De andere kunstenaar is Alex Ball, die een geheel tegenovergestelde manier van werken heeft. De formaten van zijn schilderijen zijn klein het het heeft een soort bescheidenheid over zich. Sommige dingen die in de schilderijen staan lijken wel te zweven, maar staan toch in een ruimte. Nu je deze hebt gezien, kun je de rest zelf bekijken in het Stedelijk Museum s’-Hertogenbosch.

Deze bron vindt ik niet heel betrouwbaar, het is als het ware een resencie uit de naam van een site die ook lessen kunstbeschouwing aanbied. Aan de enekant vertrouw ik erop dat ze veel van kunst af weten, maar ze kunnen nergens aantonen dat dit werkelijk het geval is. Ook de blog manier van schrijven schrikt mij af om dit te gebruiken in enig verslag als een goede bron. Toch wilde ik hem hier graag tussen plaatsen omdat ik het ook belangrijk vond om dit soort bronnen aan te geven, de iet wat meer ‘huis, tuin en keuken’-bronnen. Toch is het wel een leuke bron, het geeft een mening van iemand weer die zegt iets te weten van kunst en het is een soort aanprijzing van een tentoonstelling. Misschien als ik de tentoonstelling nog zelf kon bezoeken, zo het een mooie manier van voorbereiding zijn op de tentoonstelling.

schrijfer: Anita Twaalfhoven Titel: Boekman 77, het belang van KunstGevonden: Via de bronnenlijstDatum: 01-01-2009Link: http://kunstzone.nl/magazines/kunstzone-2009/januari/boekman-77-het-belang-van-kunst/?searchterm=kunst

Deze bron is een stukje over het belang van kunst en dat dit even onderstreept moet worden. ‘Wat in Kunst belangrijk is, ligt voorbij de woorden’, schreef Jacques Braque. Maar hoe is de zin van kunst eigenlijk overtuigend in woorden te vatten. Volgens Boekman strekt het belang van kunst zich uit over heel veel terreinen in de samenleving, maar in de eerste plaats kunst zelf. Kunstliefhebbers gaan nou eenmaal graag naar de kunstvoorstellingen toe omdat ze verwachten dat ze een plezierige of dat het een inspirerende ervaring zal zijn. Dat kunst een positief effect kan hebben op het economische vlak, is een fijne meevaller, wat alleen tot stand komt door de waarde die kunst voor mensen heeft. Kunstenaars en kunstliefhebbers hopen dat dit genoeg is om de overheid hun te subsidiëren, maar het probleem is dat de overheid ook elders verantwoording heeft. Er wordt hier besproken of de economische waardering wel recht doet aan de kunstwereld.

Deze bron is een goede bron als je iets zoekt over de waarde van kunst voor de mens. Misschien kun je het gebruiken in een studie over waarom kunst nu belangrijk is voor je en vooral voor kinderen. Ik

J o o s j e t e r V e l d e | P a g e | 5

vindt het een goede bron sowieso, het lijkt een vrij goede site, om dingen te vinden over kunst en artikelen daarvan. De site ziet er ook vrij serieus uit, wat het ook geloofwaardig maakt. Ook worden er een aantal namen genoemd, wat ervoor zorgt dat het niet maar een mening is van waaruit geschreven wordt, maar dat dit meerdere mensen betreft.

schrijfer: Trix Broekmans Titel: Vrolijk van moderne kunstGevonden: Via de fontys MediatheekDatum: Mei 2013Link: http://up3xt5ae3w.search.serialssolutions.com/?ctx_ver=Z39.88-2004&ctx_enc=info%3Aofi%2Fenc%3AUTF-8&rfr_id=info:sid/summon.serialssolutions.com&rft_val_fmt=info:ofi/fmt:kev:mtx:journal&rft.genre=article&rft.atitle=Marien+van+der+Meer%3A+%E2%80%98Vrolijk+van+moderne+kunst%E2%80%99&rft.jtitle=Skipr&rft.au=Broekmans%2C+Trix&rft.date=2013-05-01&rft.pub=Bohn+Stafleu+van+Loghum&rft.issn=1876-8695&rft.eissn=2211-8772&rft.volume=6&rft.issue=5&rft.spage=50&rft.epage=50&rft_id=info:doi/10.1007%2Fs12654-013-0093-8&rft.externalDBID=n%2Fa&rft.externalDocID=2013_12654_6_5_93&paramdict=nl-nl

Deze bron gaat over Marien van der meer. Ze wil haar passie voor hedendaagse kunst delen met de patienten van Sophia Revalidatie, dus bouwt ze thuis aan haar eigen collectie. De liefde voor hedendaagse kunst voor Marien ontstond zes jaar geleden, toen ze directeur werd bij Altrecht, waar ze een grote hedendaagse kunst collectie hebben. Ze zegt dat als ze het verhaal van de kunstnaar kent ze het werk nog beter begrijpt en dat deze kunst haar vrolijk maakt. Veel mensen die bij Sophia Revalidatie komen hebben een zware tijd achter de rug. Kunst, zo geloofd Marien, dat kan je helpen het te verlichten of even te vergeten. Bij de Revalidatie willen ze onderzoeken of kunst ook een positief effect kan hebben bij de behandeling. Met behulp van een adviseur probeerd ze haar bescheiden collectie uit te breiden. Hoe ze dit betaald krijgt, doet ze vaak op creatieve manieren en in samenwerking met paticulieren en bedrijven.Ook is ze thuis begonnen met een collectie, ze werd geïnspireerd door een familie die elk jaar een kunstwerk koopt. Dit gunt ze zich zelf nu ook elk jaar.

Deze bron is nogal op de oppervlakte gebleven, maar het toont wel een interessant punt over kunst en ziekte en handicaps. Of kunst kan helpen bij mensen die een zware tijd achter de rug hebben is volgens mij wel een onderzoek waard. Je zou dit als informatie bron kunnen gebruiken als je met kinderen werkt met een handicap, motoriek of geestelijk. De bron zelf heeft dus weinig diepgang, maar het opent wel een mogelijkheid tot expirement.

schrijfer: J.M. Kreyns Titel: Jasper Krabbé in Museum Beelden aan ZeeGevonden: Via de Opium SiteDatum: 02-12-2013Link: http://avro.nl/opium/Player/20131202_jaspersrubriek/#.Uq29jvTuKCk

J o o s j e t e r V e l d e | P a g e | 6

Dit stukje van de aflevering gaat over een van de grootste beeldhouwers van de vorige eeuw, Charles Despiau. Maar Jasper had toch nooit van hem gehoord, wat kwam door hij tijdens de tweede wereld oorlog bevriend was met een van de grootste nazi’s van belgië. Na de oorlog was hij hierdoor in discridiet gebracht. De vraag is, kijk je nu anders naar zijn werk doordat je dit weet?Zijn leermeester was Rodin, die nog heel barok werkte. Maar Despiau was eerder ingetogen, waarbij hij goed gekeken had naar de Griekse en de Etruskische beeldhouwkunst. Eigenlijk was dit heel goed voor de ontwikkeling van de moderne beeldhouwkunst.Het verschuiven van het voetje van een beeld was misschien iets kleins, maar was nog nooit eerder gedaan. Hij werkte graag anders en het was een gigantische stap. Hij portreteerde graag vrouwen. Ook maakte hij een beeld van een vrouw die voor het eerst over de oceaan overvloog. Hier kijkt ze heel open, misschien kwam dit wel door haar geschiedenis, dat ze haar zoon verloor. Dat hij dit kon vangen in een beeld is wel heel knap. Een van zijn eerdere beelden ziet er nog uit zoals zijn leermeester hem geleerd had, klassiek.

Deze bron is vrij leuk om te gebruiken bij een les over beeldhouwkunst. Ik vind het heel interessant te zien hoe deze man werkte en de uitleg erbij is heel duidelijk. Het kan een goede inleiding zijn voor een les, maar ook voor een dagje naar het museum zelf. Of voor onderzoek bij een project over beeldhouwkunst. De bron is niet oppervlakkig, gaat in over invloeden van zijn leermeester en over de groei van zijn werk. Misschien is het wel vrij kort er wordt er veel in deze paar minuten gestopt, maar het is wel heel duidelijk.

Verteller: Sir Ken RobinsonTitel: RSA Animate – Changing Education ParadigmsGevonden: Via upworthy, site met interesante maatschappelijke filmpjesDatum: 14-11-2010Link: https://www.youtube.com/watch?v=zDZFcDGpL4U

Dit hele filmpje gaat over hoe je educatie vroeger was en hoe deze vorm van educatie niet meer past in de huidige tijd. Dit wordt aangekaart door bijvoorbeeld het voorbeeld van ADHD in Amerika. Dat het heel erg opvalt dat kinderen in het westen van Amerika, waar het drukker bevolkt is, een grote procent van de kinderen AHDH heeft. Ook wordt er vertelt over dat de bevolking in twee delen wordt verdeeld, de slimme en de domme mensen, oftewel mensen die veel naar school geweest zijn en mensen die dat minder geweest zijn. Tegenwoordig kan dit niet meer, want je hoeft helemaal niet dom te zijn als je minder educatie hebt gehad. Zo heeft Sir Ken Robinson nog een aantal voorbeelden met een leuke animatie. Ik kende dit filmpje al, maar het was wel grappig dat Judith dit filmpje ook liet zien bij het college over Century Skills. Al met al is de boodschap met de vraag, is ons schoolsysteem fout of gewoon simpelweg ouderwets? Ik vind dat dit een goede vraag is om bij stil te staan en dat doet Sir Ken Robinson heel goed met veel voorbeelden.

Ik vind deze bron vrij goed, ik ben het niet met alles eens wat Sir Ken Robinson zegt, maar hij zegt wel een aantal dingen die echt heel erg aangeven hoe het schoolsysteem nu niet meer kan werken. De bron gaat vooral over educatie zelf, dus niet perse over beeldende kunst. Daarnaast is het ook nog leuk om naar te kijken door de tekeningen en de animaties, het houdt je heel goed bij het filmpje en bij het onderwerp. Voor mijn eigen lessen is dit een te grote bron, te algemeen. Het is misschien een

J o o s j e t e r V e l d e | P a g e | 7

goede bron om te gebruiken bij het samenstellen van een nieuwe vorm van lesgeven of als je op een school zit waar ze heel erg bezig zijn met andere vormen van les geven.

Ook is de bron betrouwbaar, alleen wat mist is een man of vrouw die hem weerwoord geeft, dan was deze bron nog veel betrouwbaarder geweest.

Verteller: Diana LaufenbergTitel: How to learn? From mistakesGevonden: Via TedtalkDatum: 2010Link: http://www.ted.com/talks/diana_laufenberg_3_ways_to_teach#t-57480

Deze bron is waarbij Diana Laufenberg haar ervaringen deelt over hoe ze kinderen probeerde te leren. Ze begint met een verhaal over haar oma, haar vader en zelfs zij zelf, dat wanneer ze wilde leren, ze echt naar school moesten of in boeken moesten kijken. Van persoon op persoon leerde je vroeger, maar tegenwoordig kun je overal bij met de informatie, je kunt zo op het internet gaan. Ze verteld dat om de kinderen echt te laten leren, gaat ze vooral met hen ingesprek. Ze laat ze niet uit een boekje leren, maar stelt hun een vraag, of een opdracht, waarbij ze heel veel aan zelfreflectie doen. Uiteindelijk was het idee van haar lessen dat je leert van je fouten, je moet kinderen hun eigen gang laten gaan binnen de opdracht en dan zorgen dat ze aan het einde van deze de opdracht erover praten. Het praten is misschien wel het belangrijkste. Al met al gaat deze bron ook over het veranderen van de vorm van educatie nu we overal bij kunnen met het internet.

Deze bron kun je misschien gebruiken bij het maken van een opdracht op dezelfde basis als Diana doet. Daarnaast kan je ook het internet betrekken. Ik vindt deze bron best goed, een beetje eenzijdig aangezien hier ook weer geen tegenwoord wordt gegeven. Het is een vrij algemene bron, je kunt het ook gebruiken voor bijvoorbeeld wiskunde lessen.

Schrijver: Sooran ChoiTitel: Taking Note of Art HistoryGevonden: Via links tijdens OT bijeenkomstDatum: 13-04-2014Link: http://arthistoryteachingresources.org/2014/04/13/taking-note-of-art-history/

J o o s j e t e r V e l d e | P a g e | 8

Deze bron gaat over of je wel tijdens een kunstgeschiedenis les notities moet nemen, of dit wel goed is voor het begrijpen van de stof. Ze geeft een aantal voorbeelden van wat ze zelf heet gemerkt bij de lessen die ze geeft. Daarnaast onderbouwd ze deze met een aantal feiten en theorieën. Het is natuurlijk een goede vraag, tijdens het opschrijven van de feiten die in een kunstgeschiedenis les langskomen, wordt er dan nog wel goed opgelet en onthouden wat er precies gezegt wordt. Zelf merk ik ook wel dat ik dingen opschrijf, maar meteen weer vergeet. Zelfs als ik daarna de notities door lees dat ik veel dingen me niet kan herinneren. Ook laat ze aan het einde het open voor wat de beste manier is. Ze zegt dat iedereen zijn eigen stijl heeft, maar dat ze zelf geloofd dat minder aantekeningen tijdens de colleges de interesse van de studenten meer houdt, dan als je constant maar alles moet opschrijven.

Deze bron is een vrij goed voor hoe je voor de klas staat en kunstgeschiedenis aanbiedt. Ik weet niet of ik het helemaal geloof, maar ik denk dat het zeker het waard is om het uit te proberen in een eigen les. Ook is de bron betrouwbaar, aangezien de schrijfster zelf lerares is, maar ook een PhD kandidaat in Art History. Ze leert kinderen in de Bronx Community College, een achterstandbuurt, kunstgeschiedenis. Ik zou dus zelf zeggen dat ze een betrouwbare bron is.

Het is dus zeker een bron die ik later in een kunstgeschidenis les wil raadplegen.

Schrijver: Job van SchaikTitel: ‘Kunst is een gegeven’Gevonden: via de site Cultuur in de spiegel, die ik van iemand gehad hadDatum: 27-11-2010Link: http://www.cultuurindespiegel.nl/files/items/Barend%20van%20Heusden%20-%20Dagblad%20van%20het%20Noorden%2027-11-2010.pdf

Deze bron is vooral een bron over hoe de politiek en de maatschappij tegenover kunstfunding staat. Ondanks dat deze bron eigenlijk bijna niet aan mijn eigen lessen gebonden kan worden, wilde ik deze toch erbij doen. Ik vind het wel een interesant standpunt wat Barend van Heusden inneemt. Hoe je tegenover kunst staat is natuurlijk wel een belangrijk vraagstuk waar wij als kunstenaars en leraren in de dop over na denken.

Hij neemt een ander standpunt in dan wat de meeste nemen. Dat kunst niet is iets om naar te kijken, maar een middel om naar de wereld om je heen te kijken. Dit, natuurlijk, op de meest abstracte manier die er is. Ook het voorbeeld wat hij verteld over Rembrandt en Urban dans voor kinderen uit centrum Rotterdam, voor hun is dat hun kunst.

Ondanks dat deze bron al weer bijna 4 jaar oud is, speelt dit vraagstuk over het bezuinigenen en is kunst wel nodig in de educatie ook in de huidige politiek. Ik denk dat de vraag of je kunst nodig hebt en hoe je er naar moet kijken nog wel een hele lange tijd een punt van discussie is, dus het is belangrijk dat we hier ook veel van weten en bijhouden.

Al met al is de bron goed betrouwbaar, zelfs ondanks dat deze al een beetje oud is. Het is dus geen bron voor mijn eigen lessen, maar meer voor het zelfverreiken van mijn ideeën over kunst en over kunst in de maatschappij en politiek.

J o o s j e t e r V e l d e | P a g e | 9

Verteller: Shane KoyczanTitel: To This Day … for the bullied and the beautifulGevonden: Via TedtalkDatum: februari 2013Link: http://www.ted.com/talks/shane_koyczan_to_this_day_for_the_bullied_and_beautiful

Deze tedtalk gaat over een poët die anders was dan andere toen hij klein was. In het begin verteld hij over hoe hijzelf was toen hij klein was, dat zijn ouders weg waren gegaan omdat hij stom was. Toen hij 14 was werd hem gevraagd wat hij wou doen als hij ouder was, waarna alles wat hij zei werd afgedaan als iets doms. Ze vroegen hem wat hij wilde doen en zeiden daarna wat hij niet moest doen. Hij had dromen die uitgelachen werden en stom genoemd. Ook verteld hij dat hij ondanks dat hij pesters zo haatte, zelf een pester was geworden. Het gaat ook over het opkomen voor jezelf en je dromen, na een lange tijd kwam hij namelijk weer terug bij de droom die hij als eerste had, poëzie.

In een gedicht probeert hij dan het gevoel van pesten te vertellen, samen met een animatie filmpje. Dat ondanks dat je opgroeit en een man hebt en kinderen, je je nog steeds lelijk kan voelen omdat het jaren tegen je gezegt is. Het puin wat erover blijft wanneer je gepest bent, dat neem je mee als je niet meer tegen jezelf kan zeggen dat je wel goed bent.

Deze bron is misschien heel anders dan de andere, maar ik vond het wel een hele mooie bron. Het helpt mensen begrijpen wat het is om gepest te worden en andere zullen zich er in herkennen. Pesten is iets wat overal is, wat je ziet op elke school. Als leraar heb jij een taak binnen de klas om kinderen op hun gemak te stellen, hun een veilige leeromgeving aan te bieden, dus ook iets doen tegen pesten. Ik vind het belangrijk dat als je een leraar bent, je ook weet hoe pesten is en voelt, zodat je het kan herkennen en tegen gaan. Deze bron is dus een meer over hoe je tegenover een onderwerp als pesten staat en hoe je ermee om moet gaan, natuurlijk als leraar leer je het meeste via het echt meemaken, maar jezelf voorbereiden kan geen kwaad.

Schrijver: Amy BallmerTitel: Introducing Library Resources in the art History classroomGevonden: Via Arthistory teaching siteDatum: 09-12-2013Link: http://arthistoryteachingresources.org/2013/12/09/introducing-library-resources-in-the-art-history-classroom/

J o o s j e t e r V e l d e | P a g e | 10

Deze bron is vooral een praktische bron over hoe je bieb opdrachten kan voorbereiden voor je leerlingen. Zelf ben ik niet geweldig met het gebruik van de bieb of de mediatheek, laat staan dat ik dan kinderen kan advizeren in het zoeken van boeken voor hun onderwerpen. Tegenwoordig is het vrij normaal tijdens onze kunstgeschiedenis lessen dat we boeken weten te vinden, maar de bron is een goede hulp als het je niet meteen lukt. Ook het voorbereiden van alleen maar hoe je de opdracht presenteerd met de bieb wordt besproken, een paar handige tips over hoe je dit doet en over hoe je tijdens de les moet reageren en regelen.

De bron is weer compleet anders dan de andere en het is meer een bron voor als je voor het eerst een les en opdracht gaat voorbereiden met het gebruik van de mediatheek/bibliotheek. Het is dus een vrij algemene bron, je hoeft het niet alleen te gebruiken voor je kunst lessen, maar ook voor andere lessen waar boeken voor onderzoek nodig zijn.

Ik vind de bron best betrouwbaar, aangezien de schrijfster zelf in heel veel bibliotheken op universiteiten en andere plekken heeft gewerkt. De bron is voor de rest een vrij simpele bron en heel praktisch, meer is er eigenlijk niet over te vertellen.