DM.sport rocket man ZATERDAG 13/01/2018 sponsoringnide inslikken en bekende. Opvallend toch hoe die...
1
ls alles goed gaat, geraken de Noord- Koreaanse kunst- schaatsers Ryom Tae- ok en Kim Ju-sik over enkele weken zonder kleerscheuren door de gedemilitariseerde zone, lokaal bekend als DMZ Chosun. Een busritje door de Zuid-Koreaanse Alpen verder ligt Pyeongchang, waar de Olympische Winterspelen worden gehouden. Eergisteren viel dan nog het nieuws in de mailbox dat het Internationaal Olympisch Comité (IOC) niet opgeeft in zijn poging om ook een een- gemaakt Koreaans ijshockey- team bij de vrouwen het ijs op te sturen. We zullen meer te weten komen na zaterdag 20 januari, als Noord en Zuid onder voorzitterschap van sportpaus Thomas Bach elkaar treffen in Lausanne. Daar zal ook worden bespro- ken of het niet het uitgelezen moment is om weer eens samen op te marcheren bij de openingsceremonie. Dit is geen primeur. De twee Korea’s ondernemen af en toe heftige pogingen om het goed te maken. Zo ook na de boycot van het noorden van de Spelen in het zuiden (Seoel 1988). In 1991 traden ze onder één Koreaanse vlag op bij het WK tafeltennis in Chiba en het WK voetbal voor de U20. Later zijn ze in Sydney in 2000 en in Athene in 2004 als een eengemaakt team opgestapt in de openings- ceremonie. Ze werden toen op groot gejuich onthaald. Na de editie in Turijn 2006 lukte het nooit meer om hen samen te laten opmarcheren. Dat zorgde nimmer voor grote problemen, want door de internationale landcodes KOR voor het zuiden en PRK (People’s Republic of…) voor het noorden bleven ze uit elkaars vaarwater. De knop van Trump De Noord-Koreanen voor- stellen als de wereldvreemde houten klazen van de sport, die voor het eerst uit hun iso- lement komen, is een brug te ver. Sinds hun eerste verschij- ning op de Zomerspelen van München 1972 won Noord- Korea 54 medailles. België won er 43 sinds 1972 en deed aan twee extra Zomerspelen mee, want Noord-Korea boy- cotte samen met het Sovjet- blok LA 1984 en Seoel 1988. In Winterspelen zijn ze nog slechter dan België en dat die twee kunstschaatsers über- haupt in Pyeongchang zullen aantreden, is een half wonder. Het duo had zich op 29 sep- tember eigenhandig gekwali- ficeerd in Oberstdorf, onder meer met een korte kür op muziek van The Beatles. Een dag later werden de nationale olympische comités verwacht hun nominaties bekend te maken. Behalve Kim Jong-un, die af en toe op een knop drukte en het daaropvolgend langdurend orgasme van de nieuwslezeres, bleef het de weken daarna evenwel oor- verdovend stil in Pyongyang. De deadline voor de olympi- sche aanmelding werd gemist, maar geen nood, de buren waren clement: een wildcard kon ook nog. En toen begon Trump van jetje te geven en dat vond iedereen erover. “Mijn knop is groter dan die van rocket man.” Zou het die zin kunnen zijn die Noord- en Zuid-Korea deed besluiten om zelf nader tot elkaar te komen? Het contrast tussen Seoel 1988 en Pyeongchang 2018 valt wel op: voor de verkiezing van Seoel als olympische stad hadden de Noord-Koreanen nog mee aan de kar getrokken, maar toen de Spelen er eenmaal landden, gaven ze niet thuis. Integendeel, in november 1987 haalden ze middels een door twee Noord-Koreaanse agenten gesmokkelde bom Korean Air-vlucht 858 uit de lucht. Een van de agenten (de vrouw) kon niet op tijd de cya- nide inslikken en bekende. Opvallend toch hoe die Bach zich ineens zelf zo actief om dat dossier bekommert. Die kent zijn klassiekers en weet dat het IOC ooit op een detail na de Nobelprijs voor de Vrede heeft gemist. Ook dat had te maken met gedoe op het Koreaanse schierei- land. In de olympische kromme gedachten zit het ingebakken dat de toekenning van de Spelen van 1988 een trigger was voor de democra- tisering van Zuid-Korea en het aftreden van de militaire junta in 1987. Eerder dan de Spelen was het doodmartelen van de student Park Jong-chul de echte aanleiding voor de brede burgerbeweging die daarna op gang kwam. Dat belette de toenmalige IOC-voorzitter Juan Antonio Samaranch – de geestelijke vader van Bach – niet om het IOC als katalysator in dat proces te bestempelen en alle registers open te trekken om die gedachte ingang te laten vinden. Zelfs het pr-bureau Grey werd ingeschakeld en Noorwegen, waar de Nobel- prijs wordt uitgereikt, kreeg met Lillehammer tegen alle logica en prognoses in de Winterspelen van 1994. Driewerf helaas, Samaranch’ plannetje mislukte omdat het uitlekte in de Noorse pers. Als Noord- en Zuid-Korea effectief dichter bij elkaar komen, en als die klojo uit het Witte Huis daadwerkelijk buitenspel wordt gezet door die Winterspelen in Pyeong- chang, wie weet mag het IOC op herkansing en wie weet kan die Nobelprijs dan alsnog richting Lausanne. Nobelprijs A column Opvallend toch hoe IOC-preses Bach zich zo actief om het dossier-Korea bekommert
Transcript of DM.sport rocket man ZATERDAG 13/01/2018 sponsoringnide inslikken en bekende. Opvallend toch hoe die...
ls alles goed gaat,geraken de Noord-Koreaanse kunst-schaatsers Ryom Tae-ok en Kim Ju-sik overenkele weken zonderkleerscheuren door
de gedemilitariseerde zone,lokaal bekend als DMZChosun. Een busritje door deZuid-Koreaanse Alpen verderligt Pyeongchang, waar deOlympische Winterspelenworden gehouden.
Eergisteren viel dan noghet nieuws in de mailbox dathet Internationaal OlympischComité (IOC) niet opgeeft inzijn poging om ook een een-gemaakt Koreaans ijshockey-team bij de vrouwen het ijs opte sturen. We zullen meer teweten komen na zaterdag 20 januari, als Noord en Zuidonder voorzitterschap vansportpaus Thomas Bachelkaar treffen in Lausanne.Daar zal ook worden bespro-ken of het niet het uitgelezenmoment is om weer eenssamen op te marcheren bij deopeningsceremonie.
Dit is geen primeur. Detwee Korea’s ondernemen afen toe heftige pogingen omhet goed te maken. Zo ook nade boycot van het noordenvan de Spelen in het zuiden(Seoel 1988). In 1991 traden zeonder één Koreaanse vlag opbij het WK tafeltennis inChiba en het WK voetbal voorde U20. Later zijn ze in Sydneyin 2000 en in Athene in 2004als een eengemaakt teamopgestapt in de openings -ceremonie. Ze werden toenop groot gejuich onthaald.
Na de editie in Turijn 2006lukte het nooit meer om hensamen te laten opmarcheren.Dat zorgde nimmer voorgrote problemen, want doorde internationale landcodesKOR voor het zuiden en PRK(People’s Republic of…) voorhet noorden bleven ze uitelkaars vaarwater.
De knop van TrumpDe Noord-Koreanen voor -stellen als de wereldvreemdehouten klazen van de sport,die voor het eerst uit hun iso-lement komen, is een brug tever. Sinds hun eerste verschij-ning op de Zomerspelen vanMünchen 1972 won Noord-Korea 54 medailles. Belgiëwon er 43 sinds 1972 en deedaan twee extra Zomerspelenmee, want Noord-Korea boy-cotte samen met het Sovjet-blok LA 1984 en Seoel 1988.
In Winterspelen zijn ze nogslechter dan België en dat dietwee kunstschaatsers über-haupt in Pyeongchang zullenaantreden, is een half wonder.Het duo had zich op 29 sep-tember eigenhandig gekwali-ficeerd in Oberstdorf, ondermeer met een korte kür opmuziek van The Beatles. Eendag later werden de nationaleolympische comités verwachthun nominaties bekend temaken. Behalve Kim Jong-un,die af en toe op een knopdrukte en het daaropvolgendlang durend orgasme van denieuwslezeres, bleef het deweken daarna evenwel oor-verdovend stil in Pyongyang.
De deadline voor de olympi-sche aanmelding werdgemist, maar geen nood, deburen waren clement: eenwildcard kon ook nog.
En toen begon Trump vanjetje te geven en dat vondiedereen erover. “Mijn knop isgroter dan die van rocketman.” Zou het die zin kunnenzijn die Noord- en Zuid-Koreadeed besluiten om zelf nadertot elkaar te komen? Het contrast tussen Seoel 1988 enPyeong chang 2018 valt wel op:voor de verkiezing van Seoelals olympische stad haddende Noord-Koreanen nog meeaan de kar getrokken, maartoen de Spelen er eenmaallandden, gaven ze niet thuis.Integen deel, in november1987 haalden ze middels eendoor twee Noord-Koreaanseagenten gesmokkelde bomKorean Air-vlucht 858 uit delucht. Een van de agenten (devrouw) kon niet op tijd de cya-nide inslikken en bekende.
Opvallend toch hoe dieBach zich ineens zelf zo actiefom dat dossier bekommert.Die kent zijn klassiekers enweet dat het IOC ooit op eendetail na de Nobelprijs voorde Vrede heeft gemist. Ookdat had te maken met gedoeop het Koreaanse schierei-land. In de olympische
kromme gedachten zit hetingebakken dat de toekenningvan de Spelen van 1988 eentrigger was voor de democra-tisering van Zuid-Korea en hetaftreden van de militairejunta in 1987. Eerder dan deSpelen was het doodmartelenvan de student Park Jong-chulde echte aanleiding voor debrede burgerbeweging diedaarna op gang kwam.
Dat belette de toenmaligeIOC-voorzitter Juan AntonioSamaranch – de geestelijkevader van Bach – niet om hetIOC als katalysator in dat proces te bestempelen en alleregisters open te trekken omdie gedachte ingang te latenvinden. Zelfs het pr-bureauGrey werd ingeschakeld enNoorwegen, waar de Nobel -prijs wordt uitgereikt, kreegmet Lillehammer tegen allelogica en prognoses in deWinter spelen van 1994.Driewerf helaas, Samaranch’plannetje mislukte omdat hetuitlekte in de Noorse pers.
Als Noord- en Zuid-Koreaeffectief dichter bij elkaarkomen, en als die klojo uit hetWitte Huis daadwerkelijk buitenspel wordt gezet doordie Winterspelen in Pyeong -chang, wie weet mag het IOCop herkansing en wie weetkan die Nobelprijs dan alsnogrichting Lausanne.
DeMorgen.ZATERDAG 13/01/201818
DM.sportHans VandewegheSportjournalist@hansvdw
Nobelprijs
Acolumn
Opvallend tochhoe IOC-preses
Bach zich zoactief om hetdossier-Koreabekommert
Zuid-Koreapakt goudin disciplinesponsoring
Grote bedrijven pompen miljoenen in Olympische Winterspelen en
JEROEN VISSER
Over vier weken beginnen de Winterspelenvan Zuid-Korea, een van de succesvolstesportlanden ter wereld. De reden? Forsinvesteren in sport is een maatschappelijkeplicht voor bedrijven. ‘Niemand kan eraanontsnappen.’
Zuid-Korea had al twee keer naast de Winterspelengegrepen, toen het in december 2009 een paarden-middel uit de kast trok. Samsung-baas en IOC-lidLee Kun-hee, een paar maanden eerder veroor-deeld tot drie jaar cel en een boete van 85 miljoeneuro voor belastingontwijking en mismanage-ment, kreeg gratie, op voorwaarde dat hij deWinterspelen naar Pyeong chang zou halen.
De invloed van Lee was “absoluut noodzakelijk”om het olympische bid te winnen, zo verdedigdede toenmalig Zuid-Koreaanse president LeeMyung-bak zijn beslissing. Anderhalf jaar later washet geregeld. De sponsors stroomden toe. Een vande belangrijkste: Samsung.
De relatie tussen sport en bedrijfsleven is in weinig landen zo hecht als in Zuid-Korea. Neemalleen al autofabrikant Hyundai, die niet alleen devoetbalbond en de golffederatie financiert maarook waakt over onder meer de Hyundai Steel RedAngels en de Hyundai Motors Jeonbuk (voetbal),Hyundai Capital Skywalkers (volleybal) en deHyundai Mobis Phoebus (basketbal).
De kracht van het verbond werd geïllustreerdtoen de organisatie van de Winterspelen onlangsbekendmaakte dat het meer dan 1 miljard dollaraan sponsorgeld en donaties heeft opgehaald, bijeengebracht door een recordaantal van 81
► Het Olympic Sliding Centre in de bergen rond Pyeongchang ligt te wachten op de Spelen. Straks wordt daar om de medailles in het bobsleeën, rodelen en skeleton gestreden. © AFP
