Alle spirituele boeken beloven de hemel, Maar blijf wel met beide benen op aarde,

Want hemel en aarde vormen één geheel.

Inleiding.

Uiteindelijk ben je doodmoe door het falen van alweer de zoveelste aannemelijk lijkende theorie.Wat is dat toch? Dat ze bij anderen altijd wel lijken te werken, maar bij jou steeds niet!Je voelt je zwaar ontmoedigd. Je bent helemaal in de war door alle tegenstrijdigheden die met je intellect niet oplosbaar blijken, omdat de theorie nooit overeen stemt met de praktijk. Denken en werkelijkheid zijn verschillend. Wat móét je daar nou mee?!Als je je zo voelt, dan valt het niet mee om in de oneindige wirwar van leringen van al die doctoren, genezers, leraren, filosofen, wetenschappers, predikers en politieke hervormers dè waarheid te vinden, die uiteindelijk ook jóú vrijheid, zuivere vreugde en de best denkbare vorm van genezing zal brengen.

Één ding is echter wel duidelijk: als je in je alledaagse negativisme over je leven blijft hangen, dan vind je natuurlijk nooit waarheid en echt succes of geluk. Want intussen besef je dat elke mens een beperkte geest heeft en dat alleen de inspiratie van een of andere àlles omvattende Geest je zou kunnen verschaffen wat je zo graag van het leven begrijpen wil. Je weet alleen ook dat wat de wereld onder die Grote Geest verstaat, zeker jouw ideaalbeeld niét is.

Daar heb je intussen veel teveel ellende van gezien. Jouw bron van inspiratie kan alleen je éigen Grote Geest zijn, jóúw Hogere Zelf en niet die van een ander. En àls Hij al bestaat, dan vind je Hem dus zeker niet in de buitenwereld, want hij deelt zich alleen maar mee aan jouw eigen geest. En die bevindt zich ergens bij je van binnen.Maar waar en hoe moet je Die in godsnaam zoeken?

Wat hierover geschreven kan worden heeft alleen autoriteit, als het aan de concrete ervaring kan worden getoetst. Dat hebben we intussen wel van het wetenschappelijke denken geleerd. Het moet honderd procent kloppen met jouw beleving. Voor jou krijgt iets alleen autoriteit door het een eerlijke kans te geven en het aan je éigen leven op waarheid te toetsen; aan de persoonlijke beleving van je eigen lichaam, geest en ziel. Het gaat niet om objectieve, maar om sùbjectieve informatie en het waarheidsgehalte daarvan kan alleen worden afgeleid uit je eigen intuïtieve kennis. Het gaat om kennis in de zin van gnosis en dat is en blijft subjectief. Iedereen kan die slechts aan zijn eigen gevoel daarover toetsen.

Misschien betekent dat wel dat Direct Healing voor jou geen universele waarheid is! Welke universele claim ook; je kunt hem alleen persóónlijk beleven. Zonder je persoonlijke bevestiging bestaat er geen enkele werkelijkheid voor je!De centrale vraag hier is zelfs, of er überháúpt wel een werkelijkheid buiten je bestáát, want niemand

2

heeft dat tot nu toe ooit kunnen bewijzen. Dat hebben we altijd alleen maar als vanzelfsprekend áángenomen.

3

Alles in het universumBevindt zich in je.

Vraag alles aan jezelf.

Rumi

1. Het innerlijke woord van de magiër.

Ieder begrip of beeld bevat uitdrukkelijk àlle relaties en verbindingen met àlle andere aspecten van het bestaan die er denkbaar zijn. Definities van woorden of beelden dienen er alleen voor om het perspectief uit te tekenen van waaruit op een bepaald tijdstip naar de werkelijkheid wordt gekeken; van waaruit wordt gedacht. Maar het zijn en blijven simplificaties van die werkelijkheid. Ze hebben als zodanig met waarheid weinig te maken.

De enige waarheid is het hele bestaan zoals het is.

Na de eeuw van relativiteitstheorie en kwantummechanica kan wetenschappelijk eigenlijk niet meer worden uitgegaan van de geïsoleerde mens (subject) en van het wetenschapsobject. Integendeel. Dat standpunt heeft tot logische ongerijmdheden geleid.Je kleurt als mens (subject) al je kennis bij voorbaat in met je hele belevingswereld. Kennis vooronderstelt niet alleen de theoretische achtergrond van waaruit hij tot stand is gekomen (theoriegeladen), maar ook je gehele belevingswereld als zodanig. Elke keuze of richting van je aandacht is afhankelijk van de nadruk

4

die in het verleden in je leven op specifieke keuzes en richtingen heeft gelegen. Iedereen haalt slechts zijn eigen dingen uit het leven naar voren. Niets is daarbij absoluut. Elke keuze of aandachtsrichting is volstrekt arbitrair (subjectief).Nu we dit hebben vastgesteld, kunnen we beginnen.

Wat je ook maar wenst of nodig hebt, het ligt allemaal al, op een of andere manier bereikbaar, in je wezen besloten. Alles is al in je bestaan voorhanden. Het verband tussen jou, en de wereld die het je geven zal, bestaat altijd al. Je hebt er al je hele leven lang voeling mee.Ook de hogere instantie of het hogere kader waar we allemaal wel in een of andere vorm rekening mee houden, is er altijd al geweest; of je dat leuk vindt of niet. Je kunt er niet omheen dat de wereld jou kan omvatten. Hoe eenzaam je je soms ook voelt; een mens is niét geïsoleerd. En hoewel je dat wel weet; wil je dat eigenlijk liever niét weten, want we voelen, ervaren of beléven dat niet zo. Maar dàt is iets héél anders.

We kunnen deze gedachten nog veel sterker uitdrukken: je bent als mens als een volwaardig wezen geschapen. Je bent een volwaardig geheel. Je komt uit het bestaan voort zoals het is en dus kàn het niet anders, dan dat jouw leven niet alleen jezelf, maar ook dat hele bestaan méé omvat. Alles wat denkbaar of benoembaar is; het is allemaal in jóúw leven vervat. Niets is zomaar op een goede dag uit de blauwe hemel erin neergedaald.

5

Zo denken kan je hevig in verwarring brengen; je duizelt ervan. De meesten van ons zijn dit denken absoluut niet gewend.Toch is het ontegenzeggelijk waar, dat je onlosmakelijk verbonden bent met alles wat er bestaat. Je kunt je onmogelijk feitelijk losmaken van de wereld, niet ruimtelijk, niet qua verleden of qua toekomst en al evenmin materieel of geestelijk. Want als je dat probeert, dan gebruik je eenvoudig de denktruc die we in het leven altijd voor alles en iedereen gebruiken. In feite zetten we èlk mens en iéder ding altijd apàrt neer, alsof alles los van de wereld bestaan kan. Dat hoort wel bij denken, maar zodra je eraan vasthoudt, maak je toch de grove denkfout die spirituele tradities ertoe dwingt om uiteindelijk van denken als zodanig àf te zien; of we dat nu doen door irrationaliteit voorop te stellen, of door te geloven of te mediteren. Het is steeds alsof we door de aard van de taal, in ons denken en bewustzijn, alles en iedereen noodzakelijk apàrt zien. Zo gaan we allemaal dagelijks met àlles om, alsof mensen en dingen alleen geïsoleerd kunnen worden opgevat; alsof we alleen maar op onszelf zouden kunnen bestaan, los van het leven als geheel.Maar dat ìs simpelweg niet zo!Op de keper beschouwd is dat zelfs ronduit onzinnig!Zonder samenhang kàn de wéreld niét bestáán.Laten we daarom wat dit betreft de koe voor eens en voor altijd stevig bij de horens vatten.

Alles en iedereen kan alleen als het héle bestaan worden begrepen. Bij elke

6

aanduiding in dit boek, van iets of iemand, ook van jezelf, is Het Hele Bestaan van begin tot eindeI N G E S L O T E N.

Wat er ook bestaat, bestaan heeft en ooit zàl bestaan, het bevindt zich altijd al in je wezen en niet buiten je. De tegenstelling binnen/buiten kun je in feite evenmin hanteren. Ook dat is deze denktruc; eenvoudig omdat je het een niet van het ander kunt losmaken. Zodra je het ene denkt, impliceert dat altijd ook àl het andere.Ja maar…..; hoe moet je dàn denken?!Taalhandelingen (aanduidingen in de taal) geven geen realiteiten aan in de zin zoals we dat hier begrijpen, want in feite bestaan er alleen mensen en dingen die we ‘als de hele wereld’ beschouwen en niet zoals we ze als ego, als mens of als geïsoleerd object ervaren. Daarom vindt Immanuel Kant dat wij ‘das Ding an sich’ niet kunnen kennen en dus stelt hij als piëtist zijn visie op ‘geloof’ voorop.Maar moeten we dan maar onjuiste denksystemen blijven hanteren!?Leiden niet alle denkvormen op deze manier tot aperte dwaasheden?!Bestaan er wel denkwijzen die deze onjuistheden niet bevatten?

Een ding hebben we nu in ieder geval zeker gesteld:

7

Jij bent dus alleen als Het Bestaan Zelf geschapen; als het volwaardige bestaan; als Het Geheel. En zeker niet als daarvan geïsoleerd.

Als we iets dus willen benoemen, dan betekent dat, dat we dat hele bestaan, van begin tot eind, van onder tot boven, van binnen en buiten, erin méé moeten beleven. In onze beleving ontberen we in féite dus nooit iets!

Maar taal, denken en ook egobeleving zijn daar ongeschikt voor. Daartoe moeten we net als mystici de hele werkelijkheid tot in zijn diepste diepte in onszelf gaan leren ‘omvatten’.

8

Voor je gevoel ontbreekt er van alles!

We kunnen dit nu wel allemaal zo bedenken, maar ondanks dat de hele wereld in je besloten ligt, ontbreekt er gevoelsmatig van alles in je leven. Er is voortdurend onbehagen. En dat moet ergens zijn ontstaan.Als kind leefde je tevreden.In je kinderlijke zuiverheid leefde je de heelheid nog.Daardoor voelen kinderen zo puur.Het gevoel dat er je iets ontbreekt, kan alleen bestaan als je je op een of andere manier of op enig moment, tevreden bent gaan stellen met minder dan die puurheid, met jezelf als ‘slechts een déél van dit leven’.Dat moet ergens tussen je baby-zijn en je ‘tot bewustzijn komen’ gebeurd zijn.Maar hoe, en waar, en vooral waaròm?!Misschien was je wel bang alles te missen, als je niet pakken zou wat je pakken kon. Waarschijnlijk geloofde je al snel ineens in de noodzaak en de onvermijdelijkheid van verlies en pijn; van schaarste en tekort, want daar zijn we allemaal bang voor gemaakt.Grote kans dat je die houding hebt overgenomen van de wereld om je heen; van je ouders of van je buren, van je familie en van de geschiedenis.En als je dit ‘ontbreken’ als gevoel intussen niet zelf vol vertrouwen bewust uit je beleving hebt geschrapt, dan is het er vast en zeker nòg.

Aanvankelijk kun je niets met gedachten als deze. Misschien herken je ze zelfs niet eens.

9

Maar als je dieper doordringt tot de bronnen van eenheid die er in je aanwezig zijn, dan komt er een moment dat je iets wonderbaarlijks ontdekt:

Maar ik bèn al lang alles wat ik wil zijn!Ik ben al alles waar ik zelf voor gekozen heb!

Ik maak mijn leven al lang helemaal zelf!Ik hóéf me helemaal niet beperkt te voelen;

In geen ènkel opzicht zelfs!

Dergelijke gedachten chaotiseren je. Je raakt de draad van je leven tot nu toe helemaal kwijt. Soms weet je door verwarring ineens niet meer waar dit allemaal over gaat.

Maar hoe verder je in JEZELF ALS DE WERELD; in je nieuwe realiteit doordringt, hoe meer je in een heel ander levensgevoel terecht komt, wat je oude gedachten en denkbeelden volledig onderuit zal halen.En op een goede dag wil je niet meer op je oude manier verder. Je wilt je losmaken van het aloude verhaal van je omgeving. Je wilt in een ànder type levensverhaal verder. Je hebt meer dan genoeg van al die leugens.En dat is ook logisch, want als je al kunt zijn wie je wilt zijn en al het gevoel kunt hebben dat je hebt wat je hebben wilt, dan hóéft er ineens niets meer. Dan blijkt het meeste van wat we in deze tijd belangrijk vinden, zo maar ineens overbodig te zijn. Dan lijken alle inspanningen, worstelingen, pijn en lijden, maar ook de daar onvermijdelijk bij horende disciplines van geduld en doorzettingsvermogen, niet meer nodig. Op deze manier denken, ontmaskert àlle donkere

10

schaduwen die er door zoiets als goddelijke voorzienigheid, Karma, predestinatie, zonde, schuld, plicht, oorzaak of welk ander fatalistisch geloof ook, al die jaren al boven je leven hangen.

Hierbij noemt Ellsworth het Bijbelwoord: “Uw wil geschiede”. Dat komt dan inderdaad plotseling in een heel ander licht te staan. Deze uitspraak blijkt ineens niet meer alleen op God van toepassing, maar ook op Jóú. Het is ook Jóúw wil die er ineens ‘geschieden gaat’. Jij blijkt alles te kunnen krijgen wat je hebben wilt. Alles blijkt er namelijk allemaal al lang te zijn! Je had er alleen je geestesogen nog niet voor geopend!

Bezwaren tegen deze vorm van denken zijn er legio. Die lijken ook zo plausibel en vaak zo subtiel, dat ik er maar liever niets meer over zeg. Want dit is geen kwestie van denken of argumenteren. Dit is een andere manier van léven. Dit is namelijk nauwelijks invoelbaar als je geen ervaring hebt met wat die eenheid of heelheid is. Naarmate je hier verder in doordringt, zullen deze bezwaren echter in de praktijk van het leven vanzelf de aandacht op zich vestigen en zich stuk voor stuk oplossen.Daarom ga ik je vragen om deze gedachtegang een kans te geven en hem voorlopig als werkuitgangspunt te gebruiken. Toets de uitspraken door ze te leven en niet door erover te argumenteren of ze bij voorbaat af te wijzen. Zodra je ze namelijk gaat leven, ontdek je, dat wat ik je lang niet zo goed duidelijk kan maken als ik wel zou willen, zich alleen door de praktijk ècht laat verklaren. Je

11

leven zelf zal er de verduidelijkingen voor leveren. Je zult je eigen individuele formules ervoor vinden.En dan ontdek je ook dat er achter al dat argumenteren en discussiëren een hele belevingswereld schuil gaat, die veel realistischer is dan je vroegere leefwereld. Het gaat er alleen heel anders aan toe dan je altijd dacht. In die wereld is niets te goed of te mooi om waar te zijn. Maar als je daar nog in een discussie van moet worden overtuigd, dan ben je kennelijk nog niet genoeg ontmoedigd door de materialistische wereld.

12

Er zit een lacune in je egogeest!

Er blijkt in elke kleine menselijke geest latent een soort omvattende geest werkzaam te zijn. Die kan alles in het bestaan behappen, tot eenheid brengen en belevendigen. Als je dat wilt, kan die kwaliteit je positief ondersteunen. Hij kan jouw geest in beweging zetten en zelfs de sturing in je leven overnemen, zodra jij dat aandurft en er bewust de ruimte voor schept.Je maakt er al lang en breed gebruik van; je hele leven al. Je weet alleen niet wie of wat hij is. En als je niet religieus bent opgevoed, heb je de neiging om het niets bijzonders te vinden, omdat je hem gewoon als een geestelijke kwaliteit ervaart en niets meer.Je kunt die omvattende geest natuurlijk ook gewoon een hogere geestelijke kwaliteit blijven noemen, maar velen noemen hem de Heilige Geest; een van de drie gestalten van God en dat moet een ieder natuurlijk voor zich weten, maar het blijft een vermogen wat zich in onze geest voordoet. En het is uiteraard geen man met een lange baard, die op de wolken of in de hemel troont. Dat is een beeld uit andere tijden; vanuit een heel ander bewustzijn ontstaan. Maar het vertegenwoordigt wel een algemeen geldend principe. Ook als je geen godsprincipe huldigt, bestaan de andere kwaliteiten die gelovigen aan God toekennen natuurlijk tòch, maar daar geldt hetzelfde voor. Je kunt die entiteit of kwaliteit dan ook beter je eigen, strikt persóónlijke vorm geven. Alleen jij kunt Hem namelijk als je eigen eenheidsprincipe ervaren.Als je iets met Direct Healing wilt, zul je je toch open moeten stellen voor zoiets als de vergoddelijking van

13

dit principe. Anders kun je niet begrijpen wat er gebeurt als je geestelijk in beweging komt; als die belevendiging door de ‘Grote Geest’ plaats vindt; ofwel als die omvattende geest manifèst in je wordt.Zodra dat gebeurt, krijg je er namelijk snel genoeg van om nog als een, van de rest van het bestaan afgescheiden, alleen op zichzelf staande mens door het leven te gaan. Je merkt dat je je steeds minder tegen anderen afzet. Je houdt je kritiek op anderen en op het leven steeds meer terug. Dat gaat vanzelf. Aanvankelijk dacht je zèlf alles te regelen en te controleren, maar nu blijkt dat die Universele Geest dat voor je doet. En je begint je eenheid met Hem te vóélen. Dit gebeurt door je heen en meer en meer kun je het ook gewoon láten gebeuren.Hoe vaker je dit leven in overgave zijn eigen gang kunt laten gaan, hoe meer je je een magiër; een tovenaar gaat voelen. Je wordt een soort wonderdoener. Je geest gaat zich namelijk identificeren met die Grote Geest en je krijgt hoe langer hoe meer greep op wat eenheid en liefde zijn. Hij vernieuwt je leven op een wonderbaarlijke wijze. Ineens blijk je zomaar over Liefde, Wijsheid en Kracht te beschikken. De brede, tolerante sympathie van deze Geest harmoniseert je ziel met ‘de zielen van alles en iedereen’ om je heen (hylozoïsme ofwel albezieling).

Wereldverzaking, ascese en armoede.

Dit zich opnieuw vormende leven in je, is geen leven van versterving, verzaking of armoede. Zodra je

14

bewustzijn op deze manier eigenlijk voor de tweede keer geboren is, hang je vanuit jezèlf steeds minder aan de dingen van de wereld van alledag. Dat is dan niet meer zo nodig. Je voelt je steeds creatiever worden in het zelf scheppen van ‘je eigen wereld van eenheid, vertrouwen, liefde en overvloed’. En dat is pure weelde. Uiteindelijk houd je je steeds minder vast aan je oude wereld, omdat je een nieuwe wereld hebt ontdekt, die veel en veel beter voelt.

Het verbaast je misschien, maar je bewustzijn zit zo in elkaar, dat het als een gietvorm of een mal kan dienen voor het volledig transformeren van je bestaan. Het heeft het vermogen om je hele werkelijkheid; alle materie in je leven, ànders te laten zien dan je gewend bent. En geestelijk kun je die ommekeer zèlf beïnvloeden door anders te gaan denken over jezelf en de wereld. Dat komt overigens vanzelf zodra je er aan toe bent, doordat je doodmoe bent geworden van alle worstelingen met je oude bestaan. Er wordt in dit verband niet voor niets gesproken van een ‘wedergeboorte in de Geest’. Je reïncarneert niet zozeer in een ander lichaam, maar je wordt geboren in een volstrekt ander type wereld; een wereld waarin materie alleen nog maar de klei is waar de baksteen uit wordt gevormd; het lichaam waarin de adem ingeblazen wordt. Zo is het mogelijk dat er geestelijk een nieuwe mens wordt geboren. Het beeld ‘reïncarnatie’ komt niet uit de lucht vallen. Alleen wordt er niet lichamelijk of materieel een nieuw lichaam of nieuw vlees gevormd, maar geestelijk. En aangezien Het Leven één is, betekent dat, dat het

15

lichaam vernieuwd aanvoelt, zodra dat eenmaal heeft plaatsgevonden.Direct Healing is op dìt principe gebaseerd.Voor dat gebeurt, zie je echter alleen af en toe glimpen van Dat Leven. Dan sta je nog niet in haar Volle Licht.

Zodra je eraan toe bent om vanuit deze Geest te gaan leven, komt er alle dagen een zodanige overvloed aan fysieke substantie tevoorschijn, dat er geen enkele reden of noodzaak meer is om nog maar iets te hamsteren, te bewaren, te bewaken, te zekeren, te verzekeren of op andere manieren veilig te stellen. Dan zijn je zorgen m.b.t. het materiële, verleden tijd, omdat je leven overal in voorziet. En dit wordt héél letterlijk zo bedoeld!

Deze magiër wèrkt niet meer voor materieel loon. Die doet de dingen alleen nog omdat hij zich feitelijk één voelt met de Vader; met die Grote Geest; met de Grote Monade; met Moeder Natuur. Hij heeft daardoor alles al in zich. Hij hoeft nergens meer achteraan te jakkeren. Doordat hij in de gewoonste alledaagse dingen de overgave probeert te leven, ziet hij het scheppen van de Grote Moeder; van de Grote Vader; van Brahman; van Allah; van de Godin; van het Hogere Zelf; van de Algeest; van de Macrokosmos; van de Overziel, of hoe je Hem of Haar of Het ook maar noemen wilt, uit zijn eigen spirituele handelen voortvloeien. Je ervaart het op een gegeven moment niet alleen als volstrekt vanzelfsprekend en gemakkelijk, maar vooral ook als altijd weer buitengewoon vreugdevol om op déze manier,

16

geestelijk, je eigen ‘leefwereld van liefde en overvloed’ zèlf te scheppen.

Het schijnbaar ontbreken van perfectie en schoonheid, zoals dat tot uitdrukking komt in je gevoel arm, ziek, oud of ongelukkig te zijn, ontstaat alleen als je je hoofd afwendt van het bestaan zoals het féitelijk is. Als je het zien wil, is er namelijk altíjd overvloed en schoonheid te beleven, mits je maar kijkt naar wat er is en niet blijft hangen in het gevoel van ‘wat er niét is’. Pas als je iets ànders wilt dan er in het moment voorhanden is, dàn heb je een probleem. Neem eenvoudig genoegen met wat er wèl is! Doe je dat niet, dan ben je steeds geneigd om de goddelijke overvloed te verbergen achter de vermeende ondraaglijke dorheid in je bestaan. Je kijkt alleen nog maar door de bril van je angsten en verlangens. En zolang je zo naar je werkelijkheid kijkt, let je alleen op schaarste, op symptomen van ziekte, op rondslingerende rommel en smerigheid. Dan heb je geen aandacht voor het mooie. Dan verbergt het goddelijke zich achter een leven wat van binnenuit afgeknepen wordt; een leven wat niet vrijmoedig stromen kan omdat jij het tegen houdt met je aandacht. Dan gaat dat mooie schuil achter een schijnbestaan; achter een bestaan wat zich niet meer vernieuwt. Een dergelijk leven houdt zich uit alle macht, als een mossel, vast aan een steen of aan de romp van een schip. Maar altijd aan de buitenkant; aan de verpakking; aan de schil of het omhulsel, zonder de binnenkant van de werkelijkheid überhaupt te kùnnen waarnemen. En die binnenkant is er ècht!

17

Wie alleen leeft om te eten of om bezittingen te vergaren die hij zijn eigendom noemen kan; die leeft niet werkelijk; die vormt een omheining om zich heen van spullen die hem afschermen van de stroom van het leven. Het Werkelijke Leven is er alleen voor mensen die als een mééster met hun bestaan omgaan; creatief en vrij van dergelijke onnatuurlijke belemmeringen en beperkingen.Als je bang bent dit onbekende leven binnen te gaan zonder een overvolle bankrekening om op terug te kunnen vallen, realiseer je dan dat het leven wat je ‘bent’, naar je toe is gekomen, zonder dat daar ooit ook maar énige inspanning van jouw kant voor nodig was en dat het vanuit zichzelf naar je toe zal blijven stromen, tenzij jij er door je spanningen, je angsten, of je materialistische benadering, zèlf blokkades voor opwerpt.

18

Leven gebeurt gewoon.

Leven beschikt over Wijsheid en ook over Kracht om die te gebruiken. Daar hoef je zelf niets aan te doen. Integendeel zelfs. Je kùnt er niet eens iets aan doen.

Laat het gaan zoals het gaat!

Als je alles eenvoudig door je heen laat gebeuren, in overeenstemming met het plan van je Grote Vader; ook wel de Logos, de Perfecte Ordening of de Kosmos genoemd, dan begint je persoonlijke wil zich te ontspannen, terwijl die nu nog angstig en gespannen gericht is op de problemen van alledag of van de toekomst.

Neem de tijd om van binnen stil te worden!

Voel wat er dan innerlijk bij je gebeuren gaat.Luister naar wat je natuur je te zeggen heeft.Je hebt wel oren, maar die heb je al zó lang niet meer gebruikt, dat het je veel tijd kost er weer aan te wennen om de stem van deze Geest, of je Hogere Zelf, te horen.Wees hier vanaf nu daadkrachtig in!Zie dat je tot de beslissing komt om de tredmolen niet langer meer te willen verduren. Ga voor bétere redenen leven dan om alledaagse materiële doelen te bereiken. Láát ze toch, al die mensen die er een eer in stellen te worstelen met de problemen van het bestaan, want je bent een schepper; een meester; toch geen bedelaar…?! Gooi dat boetekleed af van verkeerd begrepen geloof…!

19

Sta eindelijk weer eens fier rechtop…!Erken als zoeker naar hogere dingen je wáre karakter, niet als aanschouwer of bèschouwer van het goddelijke, maar als kind van God; als deelhebber aan en in God. Prevel het niet alleen na, maar leef en bèleef het aloude Bijbelwoord: “Ik heb U gezegd: ‘U bent Goden’”. Het staat er echt!Dat woord heeft buitengewoon grote betekenis voor je. Ook al wordt het door de kerken heel anders uitgelegd; het zegt in de praktijk precies wat er staat: je bent wezenlijk namelijk niets minder dan een God of een Godin, omdat je alles in het bestaan in jezèlf kunt omvatten. Het enige probleem is, dat je de grootsheid van je goddelijkheid in je gevoel bent kwijt geraakt.(Mediteer hier desnoods langdurig op; neem het mee je stiltekamer in en breng dit eens in verband met ‘de zondeval’ bijvoorbeeld. Misschien begrijp je dat denkbeeld dan óók beter.)

Voor wie ‘aardse doelen’ blijft nastreven zullen er natuurlijk altijd aardse problemen blijven. Zoek je echter hogere dingen, dan zul je het Goddelijke Leven vinden; een overvloed van alleen maar goede dingen (paradijs). En dit is geen wensdroom, maar het rechtstreekse gevolg van de hiervoor genoemde andere levensinstelling.

Het bestaan heeft je een luxe villa gegeven.Dan ga je toch niet in een krot wonen?

Je dient geen enkel nut door in je eigen achtertuin als een zwerver in een kartonnen doos te gaan leven

20

omdat je buurman dat toevallig ook doet. Je hoeft je echt niet solidair te verklaren door zijn manier van doen met hem te delen. Je vindt het evengoed wel vervelend als hij zo verkrampt is, dat hij tot dergelijke bekrompen reacties op zijn leven komt.Maak je geen zorgen over je medemenselijkheid. Je burenplicht en je naastenliefde leiden er echt niet onder als jij niet met de anderen mee jaagt, achter de dingen aan, die zij zo belangrijk vinden. Het is veel beter om gewoon door te gaan met in je comfortabele villa in liefde te leven zoals dat voor jou het beste voelt.Zoek je toch een taak hierin, kies dan een levensplicht die stabiliserend werkt naar mensen als je buurman. Probeer van binnenuit zo zuiver mogelijk te leven. Leef zo perfect, dat wie je voorbeeld ziet, er het gevoel aan overhoudt, dat hij zelf met minder positiviteit genoegen neemt dan voor de hand ligt. Hij ziet op den duur dat de beste dingen in het bestaan altijd weer op jou blijven toestromen.

Het klinkt allemaal zo simpel!En in feite is het dat ook!Het is alleen anders dan we om ons heen zien!

21

‘Het koninkrijk van de Hemel’.

Als je volgens de gangbare logica denkt, is het moeilijk om het ultieme van het bestaan te benaderen. Logica analyseert. Dat rafelt uiteen. En het ultieme is een kwestie van synthese, van eenmaking door liefde. Mystici beschrijven hun concrete ervaringen in een taal die de meesten van ons vreemd is. Dat komt doordat dàt taalgebruik gééstelijk van aard is en niet materialistisch. Wetenschappers en filosofen proberen de wonderbaarlijke wereld die zich boven of buiten hun alledaagse beleven bevindt, in termen van de matérie te beschrijven. Maar daarmee mis je er de essentie ervan, omdat het eenheidsbegrip en de binding tussen de onderscheidbare delen (liefde) ontbreekt of wordt genegeerd. Ze menen dat de wereld verklaarbaar wordt door hem in stukken te snijden en slechts enkele stukken in hun onderlinge verband te bestuderen; los van het geheel. Terwijl het verband met het geheel er wezenlijk déél van uitmaakt, laat de wetenschap juist dàt stuk over aan de religie.In de westerse landen ontwikkelde zich daartoe het christendom en de metafysische beelden daarvan handhaven zich intussen al twee millennia. Maar omdat die beelden geen logisch verband hebben met onze concrete ervaring, negeren we in ons dagelijks leven de bovennatuurlijke wereld. Analytisch kunnen we er niets mee. We ervaren alleen de buitenkant. In plaats van de synthese; de immanente binding, ontstond de transcendentie. De oplossing raakte búiten ons bereik. We gingen die buiten de dingen en onszelf zoeken.

22

De geschiedenis kent gouden eeuwen van grote bloei op allerlei gebied; op politiek, economisch, wetenschappelijk en cultureel vlak. Maar een gouden tijdperk van helder inzicht in Het Leven als Geheel is er nog nooit geweest. Terwijl alle mystici van alle tijden, in alle culturen, het alleen maar over dit Licht hebben in hun visioenen (prana), was er nooit ‘een era van het Zuivere Licht van de Geest’. En dat ligt echt binnen je bereik, als je maar bereid bent, het in de aard van je denken en je voelen te zoeken. ‘Het koninkrijk van God’ uit de Bijbel is de mystieke interpretatie van de komst van een dergelijk tijdperk in je leven. Het zaad daarvoor heeft twintig eeuwen in de harten van de christenen liggen kiemen. Laten we hopen dat de lichtere slapers onder hen nu iets méér kunnen met de nieuwe dageraad van spirituele belangstelling. Dat zij die wèl ogen hebben nu eindelijk zullen kunnen zien. Want voor kerken en hun gelovigen, die daar zo hevig naar verlangen, is dit te hoog gegrepen. Dit blijft een belevingswereld die voor hen pas ná dit leven komen mag. De aardse mens wordt te zondig geacht om het ultieme te mogen beërven. De meeste mensen gaan er vanuit dat het pas ná dit leven kan komen in de vorm van een sfeer die je eerst moet verdienen. En die noemen ze dan hemel, verlichting, satori of nirwana.

Maar mensen die geestelijk denken, vinden dit een volstrekt verkeerde voorstelling van zaken. Het geluk van de hemelse eenheid- en eeuwigheidbeleving ligt al die tijd al binnen iéders bereik. Ook nu; en óók voor jou!

23

Je moet er alleen in je levenscheppende beeldvorming volledig voor willen en durven gáán. Je kunt het beter niet aan ‘de wereld’ over laten om te bepalen hoe jouw levensbeeld eruit moet zien, want ondanks de openlijke en verkapte religieuze symboliek in onze taal en werkelijkheid is ons dagelijkse bestaan totáál niet op de eenheidsbeleving binnen dit koninkrijk ingericht.Gezien de huidige verbreiding van religieus en mystiek gedachtegoed lijkt het er echter toch langzamerhand op, dat bijna iedereen, hetzij openlijk of heimelijk, naar deze wereld op zoek is. Alleen de meest verstokte materialisten en wetenschappers houden zich er nog verre van. Maar vergis je niet. We hebben ons leven allemáál vermaterialiseerd en verwetenschappelijkt door onze afhankelijkheid van onderwijs en media. Ook wij zitten in die stroom. Je hebt de materialisten niéts te verwijten.

‘Laat Uw koninkrijk (in mij) komen!’

Dit woord uit het christelijke gebed ‘het Onze Vader’ staat symbool voor het land van innerlijke vrede. Dat is het rijk van overvloed aan liefde en goede wil, zoals we allemaal zo graag willen dat dit uitstraalt, vàn alle levende wezens, náár al hun medeschepselen toe. Maar misschien ben jij intussen wel net zo sceptisch geworden als de wereldse mens is.Toch vraag ik me af, of je je wel helemaal hebt afgewend van dergelijke religieuze beelden. Ben je ècht gestopt om jezelf de vraag te stellen naar de betekenis van deze en de vele hiermee vergelijkbare

24

gedachten? Want de meesten van ons houden ze toch nog ergens vast; in een of ander uithoekje van hun geest. Gezien het algemeen in de wereld voorkomende karakter ervan kun je je zelfs afvragen of Carl Jung geen gelijk heeft: dat het archetypen zijn; oerbeelden van bewustzijn in het algemeen. Iedereen wil zich immers vredig en gelukkig voelen?!In de westerse cultuur werden we met christelijke symbolen opgevoed. Niet alleen je moedertaal is ervan vergeven; je gevoelsleven ook. Maar hoewel we er al 20 eeuwen mee leven, wordt het voor de meeste mensen alleen bewust door de symboliek achter de christelijke feesten; zoals het Kerstfeest ‘het feest van de vrede’ wordt genoemd. Maar de vrije dagen naar aanleiding daarvan en de overvloedige bacchanalen maken veel meer indruk dan de vredesgedachte.Hoeveel afschuw velen ook door nare ervaringen met ‘het geloof’ hebben opgedaan, bedenk wel, dat als we het bijvoorbeeld over de ziel van iets of iemand hebben, of als we gewetensvol willen handelen, dat we dan beelden en deugden voor ogen hebben die zich door al die eeuwen van christelijke beleving zo hebben gevormd. En kijk eens naar de rol van christelijke symboliek in de kunstgeschiedenis en naar veel van onze voornamen. Onze cultuur is, zoals dat heet, geseculariseerd; verwereldlijkt. De wereld heeft zich afgekeerd van mythen en ook van kerken die zich isoleren. We denken intussen universeler en internationaler dan onze voorouders. Maar veel ouderen onder ons zijn er nog mee opgevoed. ‘De gouden harpen; het duizend jaar lang God verheerlijken door het zingen van psalmen; of het

25

zalig niets doen voor Gods troon, etend van gouden bordjes met zilveren bestek’. Dergelijke sprookjesbeelden werden niet alleen aan kinderen voorgehouden. Ook volwassenen leefden ermee. Sommigen ‘praten’ nog tot op hoge leeftijd op kinderlijke manier met hun Opperwezen: “Onze Lieve Heertje”, en in vergelijkbare naïeve termen.

Praktisch gezien zeggen metafysische beelden ons in het rijke westen weinig meer. Het lijken restanten van een onderworpenheid, die wij niet meer willen kennen. Vroeger voelde je je als mens één met je heer en meester, net zoals velen de koningin of hun idolen nog altijd toejuichen en verafgoden, omdat een mens zich nu eenmaal èrgens één in wil voelen. Maar de eenheid en de daarbij horende liefde zijn uit ons dagelijkse beleven verdwennen. Daar zijn overdreven, tranceachtige beelden voor in de plaats gekomen, waar velen zich krampachtig aan vastklampen. Niet de realiteit is ons anker, maar we zijn afhankelijk geworden van droombeelden.Veel traditionele mensen verdragen het daarom nauwelijks als je in negatieve zin over hun God, hun kerk, over de koningin of over hun baas praat, want die vertegenwoordigen voor hen de eenheid, die ze in het dagelijkse leven niet meer tegenkomen, of het moet zijn in de gezamenlijke drive om je een goed inkomen, een mooi huis en een stoere auto te verwerven. Ze identificeren zich met hun religie, hun nationale staat en hun werkgever omdat ze hun eenheidsgevoel met de natuur en het bestaan zèlf zijn kwijtgeraakt. Daar gaan ze voor op de vuist als het moet. We verdedigen onze symbolen van eenheid

26

met hand en tand, want die geven ons een gevoel van geborgenheid en veiligheid. En dat heb je nodig, juist ook als je je ontworteld voelt, zoals velen die hun cultuur hebben moeten verlaten. Dan bijt je je daarin juist vast. Daar zijn en worden nog altijd al die volstrekt onzinnige oorlogen voor gevoerd. Daar worden mensen voor gemarteld. Ook onze zoektocht komt hier vandaan.

In de Middeleeuwen voelden velen zich uit lijfsbehoud gedwongen hun feodale heerser te loven, te prijzen of toe te zingen. Er was veel jaloezie en ergernis over de macht en de decadentie van al die vorsten, kerk, adel en rijke kooplui. Als je onderdrukt werd, arm was, of je gedwongen voelde extreem zwaar werk te verrichten om in het onderhoud van je gezin te voorzien, dan leek het jou ook wel eens lekker om je decadent ‘vol te vreten’. Maar nu we, zeker in het geïndividualiseerde noordwest Europa bijna allemaal zwelgen in de overvloed, kunnen wij ons die overdreven eerbied voor eenheidssymbolen steeds minder voorstellen. Velen weten nauwelijks nog dat een mens ook echt eenheidssymbolen nódig heeft.Waar identificeer jij je eigenlijk nog mee?! Stel je je die vraag wel eens? Onze gedachten over individuele vrijheid dulden geen heersers meer boven ons. En al helemaal niet een hersenschim van een God die op een vergelijkbare manier optreedt als een wereldse dictator!Veel potentiële burgers van ‘Het Koninkrijk van de Hemel’ hebben zich dan ook afgekeerd van de naïeve beelden in paternalistische religieuze organisaties en in mystieke stromingen. Want zo kan en mag de wereld er voor hen niet uitzien. Hoe goedbedoeld ook; actieve, creatieve mensen willen geen leven waar alledaags en bovennatuurlijk beleven van elkaar gescheiden zijn. Die doen andere dingen dan op hun knieën zitten, gebedjes prevelen en psalmen zingen, gericht aan een mannelijke God die niet eens, zoals dat heet: een vrouw (of een godin) ‘bekent’. Wat kan dàt voor een God zijn?!Nu steeds meer mensen afstand nemen van kerken en andere religieuze stelsels, kan het taboe op doodgewone fysieke natuurlijke verrichtingen er bij de meesten niet meer in. En bij het vergelijken van de godsbeelden die er in de wereld bestaan, wordt steeds grotere twijfel gevoeld aan de universaliteit van het godsbeginsel van Christenen, Joden en Islamieten. Dergelijke eenheidsbeelden zijn niet consistent. Dat ze niet voor de hand liggen, blijkt duidelijk uit het feit, dat dat beeld eeuwenlang met geweld overeind moest worden gehouden. De geschiedenis staat daar bol van. (verg.: Karl Heinz Deschners “Kriminalsgeschichte des Christentums”).Zijn onze eenheidsbeelden vanuit zichzelf zo weinig plausibel dat geweld en criminaliteit daarbij noodzakelijk waren…..? Blijkbaar wel….!En bijkomend ‘voordeel’ was dat machthebbers in zo’n onlogisch godsbeeld naar believen alles konden stoppen wat ze nuttig achten voor het consolideren van hun macht. Dat is ook altijd zo gegaan. Lees er de literatuur maar op na.

27

Een dergelijke God blijkt alleen met onlogische kunstgrepen nog enigszins invoelbaar te maken. Hij geeft geen enkel aanknopingspunt vanuit de dagelijkse praktijk van je leven. Wat moet je met een hogere macht die de macht en kracht van de menselijke begeerten niet eens kent, omdat hij daarboven verheven zou zijn. Die kan toch onmogelijk oordelen over ons, die er niet alleen genoegen aan beleven, maar meestal ook onder de dwang en drang ervan gebukt gaan!

Het Rijk der Hemelen op aarde.

Wij geloven niet in de verdorvenheid van Moeder Natuur. Wij nemen geen genoegen meer met een hemel in de toekomst. Praktische mensen hebben praktische, logische aanwijzingen nodig om meesterschap te verwerven over het spel van het leven; hiér en nú!Wie na de dood in een of andere hemel verder wil leven, die moet zeker zijn gang gaan. Maar sinds onderwijs al een eeuw lang verplicht is, hebben we allemaal min of meer zelfstandig leren denken. Wij voelen ons gelukkig minder gedwongen om ‘hiernamaalse hemelse koninkrijken’ na te streven dan onze ouders. Je kunt je immers ook op andere manieren goed voelen?!Blijmoedig doen waar je je toe gedreven voelt; in Liefde je vak uitoefenen; heerlijk gewoon doen waar je goed in bent; ergens van ganser harte voor gáán. Wij kunnen er nu dankbaar voor zijn, dat onze voorouders voor veel van ons die ruimte in het leven bevochten hebben. Veel actieve, creatieve mensen bouwen in deze tijd hun huis in eigen beheer, ze maken gedichten, schilderijen, beelden, of ontwerpen, repareren en verfraaien hun eigen kleding. Wij hoeven niet zo nodig meer lofzangen te zingen aan een God die zo vaag, mysterieus en

28

gewelddadig is, dat je er toch niets van begrijpt. Wij willen het bestaan eren door positieve gevoelens over onze activitéiten te hebben. Ik kan me zelfs voorstellen dat straatvegen en tevreden je werk na een dag overzien veel bevredigender is dan ‘zalig niets doen’ in een toekomstige hemel. Een dergelijke hemel willen wij helemaal niet. We willen weten hoe we nú gelukkig kunnen zijn.

En daarbij; je wilt toch staan achter mensen en denkbeelden die je zèlf uitkiest, in plaats van achter je werkgever die je niet eens kent; of achter een machthebber die zomaar kan worden vervangen. Of geloof je toch in een god die plotseling anders blijkt te zijn, zodra er een nieuwe theologische denkwijze is ontwikkeld?

Geen enkel praktisch ingesteld mens zal het idee van een koninkrijk van vrede de rug toe te hoeven keren. Nu is voor iedereen de tijd gekomen, anders te gaan denken, want op de hele wereld hangt onrust en onzekerheid in de lucht over allerlei dingen die eeuwenlang volstrekt vast stonden. We zijn allemaal op zoek naar praktische mogelijkheden om meesterschap te verwerven over het spel van het leven. Steeds meer mensen proberen dat op een geestelijke manier, want alleen materieel blijkt dat toch niet te lukken. Maar ook geestelijk meesterschap moet een drager hebben. Ook dat moet zich immers in de praktijk manifesteren. Het in de wereld tot uitdrukking brengen daarvan zal toch je streven blijven; hoe dan ook. Geest (Vader Hemel) en Materie (Moeder Aarde)

29

zijn immers één! En beide manifesteren zich alleen op het platform van je Ziel, de plaats waar alles je bewust wordt.

Bij het terugkijken naar voorbije eeuwen, realiseer je je dat veel van de monumenten van culturen alleen konden ontstaan door geestelijke onderdrukking en lichamelijke uitbuiting van velen. Of de mensen die daaraan werden onderworpen dat ook allemaal zo hebben beleefd, kunnen we hen natuurlijk niet meer vragen, maar als bijvoorbeeld de piramiden niet met bovennatuurlijke middelen zijn gebouwd, wat wel eens wordt beweerd, dan moet er in Egypte, òf een zeer geavanceerde sociale structuur zijn geweest, òf het is ten koste gegaan van de gebroken lichamen van ontelbare menselijke lastdieren. Naar onze huidige maatstaven hebben die dan onder erbarmelijke omstandigheden hun werk moeten doen. En voor de prachtige kunstwerken van alle eeuwen; tempels, kathedralen en openbare gebouwen, geldt dan waarschijnlijk hetzelfde. Die konden alleen ontstaan doordat grote massa’s mensen zo beroofd en berooid waren, dat ze geen andere keus hadden dan slavenwerk te verrichten, om in hun onderhoud te kunnen voorzien. Hoewel we ook in onze tijd lang niet allemaal kunnen doen waar we echt zin in hebben, zijn we vaak trots op onze deelname aan de prestigieuze projecten van onze tijd. Maar er zijn er steeds meer die vraagtekens plaatsen bij de protserige pracht en praal waarmee machthebbers elkaar naar de kroon steken. De tijden van uitbuiting op een dergelijke schaal lijken bij ons voorbij en je mag hopen dat het in die vorm ook nooit meer terug zal keren.Toch lijkt het me voor de hand liggend, je af te vragen of de maatschappelijke druk, de opgejaagde sfeer en de stress waaronder we in deze tijd onze economische activiteiten moeten verrichten, niet eveneens vormen zijn van (nu vaak geestelijke) uitbuiting. En hoe is de situatie elders in de wereld?!Een mens sluit zo gemakkelijk zijn ogen voor zijn eigen realiteit.

Uitbuiting en onwetendheid gaan hand in hand. Waar onderwijs gemeengoed wordt, nemen die af. De oprichting van enkele openbare scholen leidde al tot de Mexicaanse revolutie. Onderwijs en ongecensureerde informatie geeft aanleiding tot revolutionaire omwentelingen. De geschiedenis is daar duidelijk over. En de Arabische lente is er een concreet voorbeeld van in onze eigen tijd.Laten we hopen dat onze vooruitgang, van nu af aan, tot stand kan worden gebracht door vrijwillige actie en interactie van al die unieke individuen. Dat niet alleen het koninkrijk van innerlijke vrede en goede wil er inderdaad komt, maar dat er ook geperfectioneerde bekwame activiteit in de buitenwereld ontstaat. Dat we nooit meer als vee bijeen gedreven zullen worden om als slaven te werken. En dat dus ook de materiële vorm van het meesterschap zich verder ontwikkelen kan.Door het ingewikkelder worden van de maatschappij en zijn productieprocessen ontstond er grote behoefte aan scholing voor steeds meer mensen. En zo ontwikkelde zich een nieuw type samenleving. Sindsdien lijken we onder druk van de steeds groter wordende economische belangen er ook in te slagen om oorlogen en besmettelijke ziekten te voorkomen, machtsmisbruik beter in de

30

hand te krijgen en wedijver en competitie te kanaliseren, want die staan vooruitgang in de weg.Maar is dat inderdaad een kwestie van vooruitgang? Of komt dat voort uit eigenbelang? Doen we dat om betere mensen te worden of is het vooral beter voor ons winststreven? Hoe dan ook; we lijken door geavanceerdere opleidingen en praktijktraining de samenwerking, in steeds betere omstandigheden, vorm te kunnen geven.

Toch raken we met dergelijke ideaalbeelden niet meer dan de oppervlakte van de materiële wereld. Ze heffen ons niet op uit de onpeilbare diepten, waar we al te gemakkelijk zo maar weer in verzeild raken als onze ego’s weer eens wat teveel ruimte krijgen. Dat hebben de wereldoorlogen en de revoluties van de vorige eeuw wel aangetoond. Dat gevoel kennen we maar al te goed.

31

De regeneratie van het individu.

Er is een kans om je ego de mogelijkheid te ontnemen je leven te blijven domineren. Daar moet je echter niet te licht over denken, want om daar gebruik van te maken, moet je op weg gaan, om jezelf in geestelijke zin, volledig opnieuw vorm te geven. Alleen dat zal de noodzakelijke verandering teweeg brengen. Je verliest dan de individualiteit zoals wij die kennen en je gaat jezelf dan langzamerhand lètterlijk als het ongedeelde bestaan zien en je ook als zodanig manifesteren. Individu-zijn krijgt dan zijn oorspronkelijke Latijnse betekenis weer terug. Individu betekent namelijk net als het woord atoom, ‘ondeelbaar’. En het enige wat, geestelijk gezien, ècht ondeelbaar is, is Het Allesomvattende Bestaan. Iets wordt pas deelbaar, zodra we het materieel gaan opvatten.Als we deze regeneratie kunnen voegen bij wat er door wijs beleid op het fysieke, intellectuele en sociale vlak al wordt bereikt, dan is een ommekeer realiseerbaar in de neerwaartse spiraal waarin onze lichamen en geesten terecht lijken te zijn gekomen. Dat laatste blijkt maatschappelijk bijvoorbeeld uit de exorbitant gestegen kosten van de lichamelijke en geestelijke gezondheidszorg. Het zou een revolutionaire ontwikkeling zijn: ‘Volledige lichamelijke èn geestelijke regeneratie van de mens’.Maar daar is een nieuwe wereldbeleving voor nodig.In vergelijking tot de oude orde zal ‘het koninkrijk van God’, waar vele generaties om gesmeekt en voor gebeden hebben, van een heel andere aard blijken te zijn, dan we dachten. De máte van verandering zal

32

niet eens aanwijsbaar groot zijn, want de buitenwereld zal er niet zo veel van merken. Maar de áárd van je beleving zal volledig veranderen. Je krijgt een ander perspectief.Het ‘Rijk der Hemelen’, het ‘Nirwana’, ‘de verlichting’, satori, of hoe je ‘het ultieme bereiken’ ook maar noemen wilt, is geen koninkrijk van luiheid, dromerigheid of passiviteit. Wel een van innerlijke rust, vertrouwen en geestelijke waardigheid. En zeker ook een van váárdigheid op allerlei terrein. Er zal een geestelijke architectuur zijn; de geestelijke wetenschappen zullen de stoutste dromen van de oude alchemisten te boven gaan; er zal een nieuwe kunst en een heel andere, een volkomen nieuwe literatuur ontstaan. Dat komt er allemaal. Daar ben ik van overtuigd. Maar hoe dat dan zal gáán….? Daar is in ieder geval voor nodig dat het individu in geestelijke zin regenereert. Ook jij zult die wedergeboorte moeten doormaken. Je zult ontwaken in het enige ware Zelfbewustzijn; het kòsmische bewustzijn; het bewustzijn van het hele universum; van je Hogere Zelf.Je zult ‘reïncarneren’ in een wereld waarin materie (Moeder Aarde) alleen nog maar een spirituele rol speelt in haar samenleven met de goddelijke Vader (De Geest). Want die wereld zal geen buitenwereld meer zijn, maar een binnenwereld; volstrekt in overeenstemming met de geestelijke feiten van het bestaan. We hoeven dan geen ruimte, tijd en eenheid meer te postuleren (vooronderstellen) om juist te denken, omdat de wereld gééstelijk in ons tot eenheid komen zal. We zijn dan zelf het hele bestaan

33

We bevatten nu immers alle ruimte, tijd en eenheid binnenin onszelf!

Maar zelfzucht kun je niet zelf wegorganiseren!

Hiermee wil zeker niet gezegd zijn dat de hervormingen in de ‘buitenwereld’ waar we ons in onze actiebereidheid altijd zo druk over maken, nutteloos zouden zijn, want voor zover die in liefde gebeuren, geven ze op zijn minst een goed gevoel aan wie dat probeert en ook de uitstraling ervan naar de omgeving zal dan zonder meer positief zijn. Dat is best O.K.Maar voor het reguleren van ego’s zijn wetten en onderdrukkende maatregelen op de lange duur niet effectief. Naast dat ze voorkomen dat mensen zichzelf rechtstreeks aan de werkelijkheid kunnen toetsen, staan die ook toe dat er producten op de markt verschijnen die vanuit een negatieve mentaliteit tot stand zijn gekomen. En wat niet met hart en ziel is gemaakt is inferieur. Dat draagt geen positiviteit de wereld in. Daar hebben zowel maker als gebruiker van het product last van.Echt werkzaam is hier ‘het omvormen van je productiekracht’ in gééstelijke zin; niet in materiële zin. Want alleen door ‘de magische transformatie van de geest’ verander je je neiging om egocentristisch te zijn en egoïstisch te werken, in eenheid, liefde, vertrouwen en begrip.

We hebben het hier over de gééstelijke uitleg van wat de alchemische omzetting is:

34

Van de diepe, donkere materiële ‘zwaarte’ van lood naar de stralende, geestelijke ‘lichtheid’

van goud.

Tòt het zover is zal de spirituele zoeker nog altijd ìn de materialistische wereld leven, ook al wil hij “er niet meer toe behoren”, zoals dat in de kerken wordt genoemd. Zodra je dit van binnen eenmaal weet, wìl je niet meer vàn een dergelijke wereld zijn. Als je er nog wèl toe behoort en er ook graag bij wilt horen, dan wil je voluit mee functioneren en ontkom je er niet aan om met de meute mee te jachten en te jagen achter het materiële aan, al is het maar voor de vorm, of om je een inkomen te verwerven. Natuurlijk voel je ook dan heel goed dat er zoiets als een sociale plicht bestaat om met de anderen ìn de wereld samen te leven. Want je wilt er natuurlijk wel bij horen. We kunnen nu eenmaal niet zonder elkaar.Maar je bent niet alleen een sociaal wezen vanwege je dierlijke bestaan; of om je voedselvoorziening, onderdak en voortplanting veilig te stellen. Het sociale beperkt zich niet tot de mensen om je heen. Dat geldt je héle bestaan; je héle wereld; Je héle Kosmos; of, als je dat ten minste zo noemen wilt: zowel God als Zijn volledige schepping.

Om je geestelijk honderd procent goed te voelen is het nodig om zowel binnen je als buiten je de vele obstakels te overwinnen om spiritueel de eenheid te leven. Dat wil niet zeggen, dat je er geen materiële wensen of verlangens meer op na zou houden. Je

35

hoeft echt niet ascetisch te worden. Want je kunt tòch niet zonder je behoeften. En die houden je ook in beweging; ze vormen je drijfveren om te leven en om ook zèlf de wereld te willen zijn. Dit betekent alleen, dat je het belang van onzelfzuchtigheid leert kennen en gaat doorgronden.Wat de wereld goed noemt is dat over het algemeen namelijk ook. Het moet alleen niet op de eerste plaats worden gesteld. En je kunt het ook niet nastreven ten koste van anderen, want dan verlies je je eer en je zelfrespect en daarmee ook je liefde, zowel voor jezelf als voor de ander. Hoe je overigens ook leeft en waar je je ook bevindt, na je regeneratie kun je zonder enig probleem verder je eigen leven blijven leiden; precies zoals je dat altijd al deed. De processen waar je in mee functioneerde veranderen niet, versnellen niet en worden ook niet afgebroken of onderbroken. Alles gaat verder, precies zoals het altijd is gegaan. Het wordt alleen helder en bewust.Je hoeft ook echt niet bang te zijn dat het je plezier in je leven zal vergallen, omdat je de dingen nu ineens tegen je gevoel in zou moeten gaan beleven. Integendeel juist. Je plezier zal zich juist verdiepen en vergeestelijken. Want dan is er geen macht meer in de wereld van vlees en bloed die je nog kan deren. Zelfs als je dat niet altijd zo kunt voelen, wordt je van binnen dan omhuld door de beschermende, alomtegenwoordige, almachtige mantel van je eigen Grote Geest. Dan heb je je immers definitief op Hem afgestemd?! En dan kun je doen wat je ten diepste wilt.

36

Dan gebeurt alleen nog wat er, ook voor je gevoel, duidelijk en concreet bij jóúw leven past. Geen hand hoef je meer op te heffen om voor je ‘recht’ op te komen, want dat gebeurt dan allemaal gewoon. Dat doet Het Leven voor je; helemaal vanuit zichzelf. En dit is echt niet symbolisch maar lètterlijk bedoeld. Zo voelt dat aan als je dit proces van regeneratie van harte aangaat.

37

Vier praktische aangelegenheden.

Maar goed.Ik sta intussen natuurlijk al weer veel te lang stil bij de theorie in plaats van bij de praktijk. Daarom ga ik je als conclusie vier praktische zaken aanreiken. Eerst twee neigingen waar je voor op je hoede moet zijn, dan een formule om zelfrealisatie te bereiken en als laatste een woord; hèt magische woord, wat het schateiland van het eeuwige en oneindige binnen je bereik zal brengen.

1. Spirituele groei is en blijft slechts groei.

De eerste tendens is de neiging om jezelf gespannen en angstig steeds maar weer onder druk te zetten om toch ‘in godsnaam’ maar te veranderen. Want je vindt jezelf niet goed genoeg. Wie vanuit dit gevoel leeft, accepteert zichzelf niet zoals hij is. Doordat ‘de wereld’ afwijzend op beperkingen en tekortkomingen reageert, zijn we niet zo gemakkelijk in staat ons te realiseren, dat we allemaal al lang precies goed zijn zoals we zijn. Onze cultuur snapt hier helemaal niets van. Door de voortdurende nadruk op oorzaak en schuld voelt het strijdig met je gewone logica. Dus probeer je uit alle macht weer ’goed’ worden, terwijl je, nota bene, altijd al, honderd procent goed wàs.

Je kunt niet plotseling of snel groeien naar de situatie waarin je jezelf wel goed genoeg voelt zoals je al bent. Want hoewel de mogelijkheid van een groeistoot natuurlijk bestaat, is en blijft het

38

belangrijkste principe van groei ‘geleidelijkheid’. Probeer je begrenzingen dus maar niet opzij te duwen en graaf jezelf niet steeds op om te zien of je al wortels krijgt, want dan moet je groei weer van voren af aan beginnen.Herinner je dat je Vader; die innerlijke Grote Geest, alle veranderingen al lang heeft ingeschapen in je vermogen om lichamelijk en geestelijk te blijven groeien en voel je daar rustig onder. Alle voorwaarden zijn aanwezig. Je hoeft niets te doen. Wij moeten vooral werk maken van ‘niet-doen’; van ‘woe-wei’, ofwel overgave. Onderga je leven dus bewust. Reageer op wat je door onontkoombare innerlijke drang en door druk van buitenaf ertoe drijft om te handelen. Vóég je daarnaar. Handel niet vanuit denkbeelden of ideaalbeelden. Dat ligt veel minder voor de hand dan je denkt. Jouw aandeel is niets meer, maar zeker ook niets minder dan, om levend van moment tot moment, bewust je leven, in het nu, te leven en te bèleven. Leef zoals het je à la moment gegeven wordt.

Het is nu de tijd om met bewustzijn van de noodzaak ertoe, tot deze regeneratie te komen. Dat wordt aangegeven door het feit dat je NU dit boek leest. Anders zou je je wellicht hebben verzet tegen de veranderingen die dat met zich meebrengt. Dit alles komt NU in een ordelijk en ook natuurlijk proces op je af. Je hoeft echt niet naar India om onder een meester te studeren. Wat je nodig hebt, ligt al vanaf het begin ‘in je genen’ besloten. En jouw bestaan is Hèt Bestaan, of zo je wilt, God zelf, die de Liefde voor je bestaan wordt genoemd. Hij

39

leert je, in zijn gestalte van De Grote Geest, in je stiltekamer, hoe je je innerlijke bronnen kunt aanboren, zodra je ze nodig hebt. En dat gaat niet vlugger dan Het Leven zelf aangeeft. Je zeer begrijpelijke ongeduld is geen maatstaf. Neem de tijd om te leren omgaan met de krachten die je aanboort. Je hebt alle tijd van de wereld. Niets moet.Wees zuiver, mentaal helder, kalm en aandachtig.Ook al zul je je nog heel lang identificeren met je onrust en je angst, realiseer je steeds weer, dat degene die alles kalm en aandachtig observeert een heel andere instantie is dan wie hier zo onrustig reageert op alles wat er in zijn denken en gevoelsleven gebeurt. Maak eerst onderscheid tussen deze twee aspecten van je wezen. Stel vervolgens vast welke van de twee jij echt bent en identificeer je dan alleen nog maar dáármee. Want zolang je denkt dat je je alledaagse ego bent, groei je niet meer. Dan raak je steeds verder geïsoleerd en ingekapseld in de negativiteit van je eigen Zelfafwijzing.

2. Neem niet alleen kennis van dit alles.

De tweede tendens is een heel andere.Misschien kan ik deze neiging het beste weergeven in de vorm van de volgende waarschuwing:‘Stel je er niet tevreden mee om verstandelijk kennis te nemen van deze dingen.’ Het is niet voldoende om vast te stellen dat iets tot de mogelijkheden behoort. Het moet zich in je levenspraktijk steeds weer concreet bevestigen. Anders kun je er beter niet aan beginnen.

40

We weten heel goed dat veel ziekten vermeden kunnen worden door je anders af te stemmen op je leven. Toch vatten we kou of krijgen we griep. Iets weten, doet vaak minder met je dan je wel zou willen. Intellectuele perceptie gaat weliswaar vooraf aan het laten zien dat zo’n gedachte praktisch zinvol kan zijn, maar laat het daar niet bij blijven. Anders glijd je op den duur af naar de negativiteit. Ik kom hier later nog uitvoeriger op terug dan je op sommige momenten lief zal zijn. Hier volsta ik er nu mee je aandacht te vragen voor de noodzaak ervoor te zorgen dat je theorieën in de praktijk kloppen, door er zelf in je leven met aandacht mee om te gaan. Het gaat er niet om je theorieën in te oefenen of jezelf te conditioneren, maar je moet ze wel léven.Want oefenen is als onderwijs; dat bereidt je hooguit vóór op je leven, maar het sluit er zelden direct op aan. We moeten het echte leven léven; niet beóéfenen.Ellsworth zegt: “Ik heb in mijn leven heel wat hervormers, priesters en leraren geobserveerd. Velen preekten jaar in jaar uit zelfvoldaan over doctrines waarvan ze zelf niet bereid en in staat bleken om aan te tonen dat die in hun éigen leven ook echt werkten. Controleer dit in hemelsnaam. Neem niets, maar dan ook helemaal niets van mij aan, als je er niet absoluut zeker van bent dat het echt bij je past. Alles moet strikt persoonlijk voor jóú zijn praktische nut bewijzen, iedere dag weer, eenvoudig doordat je dat in je eigen beleven zo ervaart. Het is namelijk nog altijd zo, dat er geen enkele weg is die voor iedereen van begin tot eind begaanbaar is. Wat voor mij onmiskenbaar een hoofdpunt lijkt, hoeft dat voor jou

41

helemaal niet te zijn. Sleep geen kennislast met je mee in de vorm van niet, of maar gedeeltelijk voor jou realiseerbare denkbeelden. Alle mensen zijn verschillend en elke levensvorm heeft zijn eigen bestaansrecht. Wat er ook bestaat; niets kan er worden gemist. Elk levensaspect is een ‘noodzakelijke voorwaarde’ om alle andere in de wereld te laten meedraaien. Dat is onze eenheid.”

3. De formule voor zelfrealisatie.

Zelfrealisatie voelt voor mij als het belangrijkste in mijn leven. Het voelt als een universele formule, die van toepassing is op alle aspecten van mijn leven; of je nu van blindheid wilt genezen of voorspoed, geluk of beroemdheid nastreeft, of wat dan ook.Deze formule is gebaseerd op de volgende natuurwetmatigheid:

Als je jezelf wilt realiseren, moet je op zijn minst weten wèlk zelf je precies wil verwerkelijken, want dat moet je daarna nooit meer los hoeven laten.

Dat kan onmogelijk die uiterlijke, vluchtige en o zo weinig effectieve persoonlijkheid zijn die je in je dagelijkse leven ‘je ik’ noemt en die zo dikwijls in de fout gaat?! Die heeft wel zijn plek in het leven en hij is ook prima op zijn plaats in jouw wezen als basis voor je bewustzijn, maar jij kent hem zelf het beste. Je hebt ervaren dat beperking en misleiding belangrijke kenmerken van hem zijn. Hoe zou hij dan je ware ik kunnen zijn? Hij kan zo ontzettend veel niét.

42

Ik denk dat je intussen bij bittere ervaring hebt, dat hij je echt niet helpen kan.

43

Alles raakt alles altijd overal aan!In de woorden van Blaise Pascal:

“Het bestaan is een cirkelWaarvan het centrum overal

En de omtrek nergens is.”

Het Allesomvattende IK is je enige èchte identiteit.

Het begrip ‘ego’ is in het westen, zowel in de filosofie als in de psychologie al vanaf de Middeleeuwen de kern van de meeste beschouwingen over de mens. Maar op andere tijden en plaatsen waren de accenten die bij het denken over de werkelijkheid werden gelegd heel anders. Het is afhankelijk van je filosofische, culturele en religieuze erfgoed welke achtergronden, omschrijvingen, of definities je daarbij hanteert.Sinds de filosofie wordt geacht wetenschappelijk te zijn, is de Babylonische spraakverwarring over het ego alleen maar toegenomen. Wetenschap levert wat dat betreft geen eenheid op. Iedereen gebruikt het begrip ‘ego’ op zijn eigen manier, vermengd met velerlei interpretaties uit allerlei culturen en denkwerelden.In de 17e en 18e eeuw ontdekten veel westerse filosofen de oosterse filosofie en in de 19e eeuw werd onder andere onder invloed van figuren als Blavatsky en Vivekananda de ego-opvatting van India in het westen ten tonele gevoerd. Geïnspireerd door Hindoeïsme en Boeddhisme werd een variant van die opvatting in de 2e helft van de 20e eeuw voor grote groepen gemeengoed (New Age-beweging).De wetenschap doet verwoede pogingen zijn opvatting ‘zuiver’ westers te houden door bij Descartes aan te haken (“Cogito ergo sum”). Maar via de teksten en de muziek van cabaret en popcultuur is dit veel bredere egobeeld ook in de psychologie binnen geslopen. Dat wordt nu verbonden met de implicaties van de Kwantumtheorie en het holisme. Zo is ons huidige egobeeld ontstaan.

Voor zowel populaire, religieuze als wetenschappelijke ego-opvattingen, geldt in deze tijd zonder uitzondering, dat we onszelf lòs beleven van het geheel van het leven. We stellen onszelf centraal en hebben nauwelijks bewustzijn van de wereld waar we deel van uitmaken. We kunnen ons bestaan niet bevatten ‘omdat we alleen op onszelf gefocust zijn’. We zijn niet op ‘Het Bestaan’ als zodanig, maar alleen

44

op onszelf gericht. Daarom hebben we innerlijk de overkoepelende instantie nodig van een Hoger Zelf of Grote Geest, die wèl in staat is dat alles te overzien. Want dat vermogen blijkt wel degelijk in ons te bestaan. Dat Hogere Zelf voorziet je daar van impulsen waar je gecorrigeerd moet worden, als je in je egocentrisme in je eentje tekort schiet.Alleen die overkoepelende instantie is je ware wezen. Dat Hogere Wezen omvat namelijk alles: je geweten, je intuïtie, je invoelingsvermogen en al het overige wat er in en buiten je aan kwaliteiten bestaat.

Je ego beperkt zich tot de kenmerken, eigenschappen en belevingen van je lichaam, ziel en geest alléén. Dat vormt dus een veel te beperkt perspectief op je bestaan. Dit oppervlakkige ‘ik’ ligt eigenlijk ingebed in Het Grote Ik, wat één is met De Vader, met De Grote Geest, met de Kosmos, met Tao of hoe je Bestaan als zodanig of Je Natuur ook maar uitdrukken wilt. Je ego doet alleen net alsof het daarin centráál staat en beperkt zich slechts tot dàt deel van de schepping. Dat ego kan je volledige wezen; de eenheid van alle mogelijke perspectieven op het bestaan, onmogelijk overzien.

Het Allesomvattende IK is je enige ware ‘IK BEN’;

Dit is je feitelijke bestaanskern;Volledig één met de hele Schepping.

Één-zijn is geen bedenkseltje of slechts een theorie.Elke zichzelf respecterende filosoof weet dat ‘tot eenheid brengen’ een voorwaarde is van het denken.

45

Geestelijk en gevoelsmatig heb je af en toe spontaan toegang tot die eenheidsbeleving of allesomvattendheid. Een-zijn kan als gevoel heel prominent aanwezig zijn, bijvoorbeeld onder vrienden, of bij het vrijen, maar de extase daarvan blijft meestal tot momenten beperkt en wordt maatschappelijk slechts beperkt geaccepteerd.Toch is het absoluut bij al je geestelijke aangelegenheden bij voortduring concreet aanwezig. In je denken, zowel als in je gevoel wordt elke aparte gedachte, iedere analyse, elke onderscheidbare intuïtie, of welke andere ervaring ook, altijd weer op het geheel van je leven; op jouw één-zijn met Hèt Leven, betrokken. Je geest schat voortdurend het belang in van de dingen die er gebeuren, zowel voor je eigen concrete bestaan, als voor het leven als geheel, de mensheid, de aarde en de Kosmos.

Alles is altijd inbegrepen. Alles is één met jou.

Je leeft niet alleen met de dingen die in het middelpunt van je aandacht staan. Als iets groot in je aandacht is geweest, voegt het zich altijd weer terug in, in de achtergrond, van waaruit jij het met je aandacht naar voren hebt gehaald (Gestalt). Alles wordt altijd weer tot zijn werkelijke proporties teruggebracht nadat het in je bewustzijn is geweest. Je ego heeft de dingen op jouw manier groot in je bewustzijn geplaatst, maar dat is geen indicatie voor de werkelijke verhoudingen in de wereld. Dat weet je bij soms bittere ervaring.Integendeel; dat trekt de verhoudingen altijd schééf.

46

Alleen je één-zijn met Het Bestaan brengt alles weer tot ‘normale natuurlijke proporties’ terug, ofwel tot het volledige bestaan zoals het is; tot de wereld en Jou als ‘zijn schepper’. Alleen vanuit dat geheel leeft en bestaat jouw innerlijke ‘IK BEN’ werkelijk. Al de rest is slechts ‘ver-schijn-sel’ (Maya = schijn).Het schijnt slechts zo te bestaan (fenomenologie).Zolang je echter toestaat dat dit één-zijn alleen theorie blijft, heeft het geen waarde voor je. Dan voel je het eerder als een belemmering. Pas als het zijn macht tot omvatting bij je van binnen gaat demonstreren, dan begin jij je werkelijke kracht te ontplooien. Dan begin je je in je dagelijkse leven feitelijk één te voelen met je bestaan en maak je een begin met het opheffen van je afgescheidenheid en van de vervreemding van Je Eigen Leven.

Hoe benader je deze werkelijke identiteit dan?

Wel……: de westerse cultuur gebruikt daar al vele eeuwen het beeld van ‘de Christusfiguur’ voor. En of Jezus nu werkelijk bestaan heeft of een mythe is, dat doet er eigenlijk niet zoveel toe. Feit is, dat hij voor velen een geestelijke realiteit is, op elk moment van hun leven. De realiteitswaarde hiervan kan onmogelijk worden betwijfeld; meer dan een miljard mensen beleven dat zo. En ook andere religies hebben hun bemiddelaar bij hùn God, die voor hèn DE identiteit vertegenwoordigt.

Jezus trok zijn aandacht regelmatig van de wereld terug om na te denken of te bidden. Zo herkende en

47

accepteerde hij de innerlijke realiteit van zijn één-zijn met De Vader en met De Heilige Geest (zoals de alomvattende geest in het christendom wordt genoemd). En zo maakte hij in alle rust en helderheid van binnenuit zijn geestelijke aanspraak op deze werkelijkheid waar, in de welbekende oneliner of ‘mantram’:

“Ik ben in de Vader en de Vader is in mij”.

Ook jij kunt ditzelfde fenomeen ervaren aan de hand van je eigen concrete voorbeelden; door over je eigen een-zijn met het bestaan na te denken. Zodra je in staat bent je te realiseren dat je zonder de rest van het bestaan geen ènkele bestaansgrond hebt en bereid bent dat onder àlle omstandigheden overeind te houden, dan kan ook jij proberen om je daar in concrete situaties van bewust te blijven. Houd je er in positieve zin aan vast, net zo lang, tot het niet meer uit je gevoelsleven weg te brànden is. Dat is wat christenen met de Christusfiguur; Islamieten met Mohammed en Boeddhisten met Boeddha proberen te doen.Deze formule van Jezus wordt in het christendom dus al 2000 jaar beproefd. Als je die stil en met rustige, heldere aandacht, tot in de verste uithoeken van je bewustzijn kunt leven en beleven, dan trek je niet alleen ièts goeds naar je toe, maar àl het goede van het bestaan. Want dan accepteer je je volledige erfenis; de consequentie van het simpele feit dat je uit het bestaan bent voortgekomen; ofwel ‘een kind’

48

van Het Bestaan bent. Jouw God en Het Bestaan zijn dan één geworden!

God is hier het beeld van de ideale vaderfiguur.

Zodra je dat net zo gemakkelijk begint te accepteren als je aanvaardt dat je een kind van je biologische vader en moeder bent, dan begint er wezenlijk iets in je bestaan te veranderen. Want als je ‘De Vader’ ook als je eigen Vader erkent; met andere woorden: als je jouw bestaan volledig kunt identificeren met ‘Het Bestaan als Geheel’, dan kun je je zelfs identificeren met alles wat Jezus over zichzelf zegt. Want ook jij bent een godenzoon-dochter.Je hoeft in principe de aandacht van De Vader (of Het Bestaan) ook niet door gedachten, gebeden, meditaties of affirmaties ergens op te richten, want Hij weet best wat jij in feite wilt. “De Vader en ik zijn immers één”! Bidden en mediteren zijn eigenlijk overbodig, want een goede vader weet echt wel wat zijn kind drijft.Misschien hebben jouw biologische ouders je niet zo goed in beeld gehad, omdat ze door hun ego daarin werden belemmerd, maar iets in hen kent jou vaak beter dan jij jezelf kent. Je komt immers uit hen voort! Ouders zien veel meer van hun eigen kind dan van andere kinderen. En zoals zij op jouw doen en laten anticiperen, zo doet De Vader of Het Bestaan dat ook.Als je niet al te slechte ervaringen met een vader hebt, kun je daar misschien ook met betrekking tot Het Bestaan op vertrouwen. En júist als je slechte

49

ervaringen hebt, ben je misschien extra gemotiveerd om dat te leren.Maar je kunt natuurlijk je vertrouwen in Het Bestaan alleen vergroten door het niet bij de gedachte te laten. Alleen je steeds bevestigde eigen ervaring ermee kan je hier geloof of zelfs zekerheid in geven; net zoals een liefde tussen mensen zich ieder moment weer bevestigd wil weten. Naïef geloven op gezag van anderen heeft echter met vertrouwen in deze realiteit niets te maken. Dit is een heel andere vorm van geloven; geen goedgelovigheid, maar Vertrouwen met een gróte V.Pas als je je leven feitelijk aan Hem hebt overgedragen, kun je met recht zeggen: “Het is niet ik, maar de Vader in mij die het doet.” Weer datzelfde dynamische beeld van de overgave.

Met het juiste begrip en de juiste omvatting van dit idee kan zelfs de hevigste aanval van de wereld je niet meer deren. Dan kun je altijd vriendelijk blijven en met groot mededogen je hoofd schudden over de egoïstische, egocentrische, criminele en misschien moorddadige of zelfs kannibalistische acties van sommige mensen om je heen. Dan denk je berouwvol terug aan de tijd dat ook jij nog tot dergelijke stommiteiten in staat was. Dan prijs je je gelukkig, dat jij nu niet meer voor de keus wordt gesteld anderen te doden of jezelf en hen in gevaar te brengen en kun je mededogen met hen opbrengen.

Echte overgave aan het bestaan heft je gevoel van beperking door zonde of tekortkoming onmiddellijk

50

op. Het geeft je het gevoel, met elkaar, gezond of heel te zijn.Ook kun je alles waar je als mens in je hart maar naar kunt verlangen, nu Zelf gaan scheppen. In deze formule is het volledige potentieel van onbeperkte wijsheid en macht latent aanwezig. Die kun jij vrijmaken door je stille overpeinzingen; door jezelf in je gevoel van eenheid te laten gaan; door je natuur, zoals die zich hier en nu manifesteert, te accepteren, precies zoals je NU bent, inclusief al je gebreken, beperkingen of negatieve karaktertrekken. Die horen er gewoon bij. Dat ben jij! Die hoeven helemaal niet storend te zijn. Dat hebben wij er met onze morele oordelen maar van gemaakt!

4. En nu dan over het Magische Woord.

Dat woord is al helemaal vervat in de formules waar we het zojuist over hebben gehad. Zoals die er staan zijn ze er echter slechts een extractie of abstractie van. En opdat je het niet zou missen, zal ik het je omstandig vertellen, al heb je het natuurlijk al lang geraden:

Het enig echt magische woord is ‘Liefde’. En dan heb ik het over de liefde voor het Een-zijn, want dat is God.

Iets in je weet dit je hele leven al. Het gaat om Liefde zonder slinksheid, angst of overwegingen van eigenbelang. Die Liefde geeft vrijwillig van al zijn

51

schatten. Die Liefde glimlacht in vriendelijk en begrijpend meevoelen.Liefde handelt altijd vrij van zorgen. Dit in tegenstelling tot de leugens om bestwil en de angstige terughoudendheid waarmee het zogenaamde ‘gezonde verstand van de wereld’ zijn belangen beschermt. Want het is niet dit ‘gezonde’ wereldse verstand wat mensen redt die werkelijk gered moeten worden, of hun nood nu materieel, financieel of moreel is. Eigenbelang onttrekt zich heel gemakkelijk aan het gevoel van medeverantwoordelijkheid voor de ander.De onpersoonlijke, perfecte Liefde van de Geest overstijgt de liefde en de haat van de wereld. Deze Liefde beschikt over een inzicht wat niet gangbaar is. Het is namelijk volledig boven het materiële bestaan verheven; het bevat het heldere witte licht van geestelijk begrijpen (Wijsheid).

Zonder Liefde kom je niet ver op het spirituele pad.Zodra de ‘instroom van de Grote Geest’ (in-spiratie) mogelijk wordt, treedt ook ‘zijn onmiddellijke herstellende vermogen’ in werking. En dàt is Direct Healing.

52

Het meest praktische beginsel ter wereld.

Je één voelen met elkaar in Liefde is het kompas van geest, ziel en lichaam. Daarmee kun je jezelf altijd je veilige haven binnen loodsen, zonder de kans op rotsen van welke aard dan ook, schipbreuk te lijden. Er zijn eigenlijk nooit meer dan twee manieren om iets te doen: die van het lagere zelf, en die van de eenheid in liefde. Alleen als we ons lagere zelf toestaan om in liefde één te worden met het hele bestaan, dan ontstaat de weg van Direct Healing; helemaal vanzelf.

Ik vraag je daarom, op dit moment, om NU te beginnen met het bestuderen en verder in praktijk brengen van die eenheid in liefde.Om daar iets mee te kunnen, moet je het namelijk ècht bestuderen en pràktiseren, vergelijkbaar met hoe je bijvoorbeeld schilderen, muziek, of Frans studeert.Maar je zult eerst moeten weten waar we het over hebben: Als we in dit boek over liefde praten, hebben we het altijd over liefde in eenheid; liefde gericht op je heelwording; op heel-zijn met alles en iedereen.

Die Liefde is èn een kunst, èn een kunde.

53

Daar blijf je je hele verdere leven aan werken. Het doet er niets toe hoe ver je er van nature al in gevorderd was, want je kunt er altijd verder in komen. Je kunt altijd meer meesterschap over je leven verwerven. En dan gaat het niet over ‘controle uitoefenen’, maar over Meester Zijn: “Door je heen je natuur Meester te laten zijn”.

Het is echter maar heel soms, of slechts betrekkelijk korte periodes dat de ontwikkeling van deze praktische discipline van DE Liefde ook op een prozaïsche manier verloopt, zeker zoals ik hier de indrukwekkende resultaten ervan beschrijf. Zodra je namelijk over de top van je ervaring heen bent (peak-experience), is het vooral een kwestie van volhouden, van hard werken en vaak ook van puur ‘afzien’, om in het jargon van de wielrennerij te spreken. Zolang we namelijk nog niet weten hoe ‘overgave’ in elkaar zit, is er een soms bijna mechanische inspanning voor nodig om steeds weer opnieuw bij je Liefde te komen. Want echte liefde is bij ons onder zoveel droesem en vuiligheid begraven, dat het alleen maar met noeste arbeid (innerlijke worstelingen) eronderuit opgegraven kan worden. We zijn vaak zo gespannen, dat we ons niet eens meer kunnen òntspannen. Soms moet je je eerst hevig inspannen, tot je er bijna kotsmisselijk van wordt, voor je in staat bent om je in ‘de afgrond van de ontspanning’ te storten, want zo voelt dat soms aan.Ik maak het maar liever niet al te idyllisch; anders valt het in tijden van heftige innerlijke strijd zo tegen.

54

Dit is wèl de sleutel tot alle ontwikkeling en tevens tot het verkrijgen van wat je het allerliefste wilt.Het kan ook niet anders dan dat je je er, op ieder moment opnieuw, op instelt. Het is daarbij nodig voortdurend bij jezelf te rade te gaan. Je moet steeds opnieuw van binnen ontdekken wat je er juist vanàf brengt om liefde uit te drukken, want je verliest het, om de haverklap, ook zo maar weer uit het oog. Waar en wanneer maak je juist géén gebruik van je mogelijkheden om de liefde in eenheid te leven?

Dat is steeds de centrale vraag…….!Onderzoek dat intensief bij jezelf…….!Exact daar ligt de toegang tot het inzicht in wat die onderdrukte liefde bij jou precies is!Verdrongen liefde ligt bij iedereen aan de basis van hun ongeneeslijke kwalen, ook aan al jóúw ongelukken en ongemakken; aan àl je belemmeringen; aan àl je gevoelens van ongelukkig zijn; aan de pech in je leven, aan je pijn; aan alle verstoringen van ‘een goed leven’, zoals we dat als beeld voor ogen hebben.

De àndere kant daarvan is echter, dat als je er eenmaal in slaagt om deze breed uitgemeten en onbevreesde liefde te laten stromen, zowel naar jezelf, als naar alle levende en dode schepselen, dat het dan je meest zekere veiligheidsgarantie is, juist tégen alle vormen van ziekte, ongevallen en je ongelukkig voelen. Want dan ben je ineens intuïtief weer volledig op Het Bestaan afgestemd. Dan laat je

55

het verder voor honderd procent aan Het Leven over om je problemen op te lossen, want zelf kun je immers toch niet bepalen hoever Het Bestaan moet gaan om jou te kunnen genezen; wat er bij jou voor nodig is om je eindelijk geheeld te kunnen voelen.Perfecte liefde geeft onvoorwaardelijk vertrouwen in de eenheid van ‘het bestaan wat je bent’. Ook als je angst ‘bènt’, kun je uiteindelijk steeds weer bij die Liefde uit komen. Zodra het eenmaal je levensinstelling is geworden, gaat dat namelijk vanzelf. Het leven drijft je er dan zèlf naar toe. Als dat lukt, en je in staat bent de angst in het moment zelf in Je Liefde te hullen, dan wordt hij er vanzelf in omgezet; dan wordt hij getransformeerd. Ik denk dat de grondslag van alle ziekten ook angst genoemd kan worden. Angst voor afgescheidenheid.

Alleen je innerlijke goddelijkheid (= liefde) kan ziekte ‘uitdrijven’. Als je liefde zó opvat, is het het meest praktische genezende beginsel voor alle kwalen ter wereld.Daar kan werkelijk niets aan tippen.Vandaar dat Direct Healing er onlosmakelijke mee verbonden is. Zonder DE LIEFDE is spiritueel heel zijn nu eenmaal onmogelijk.

Vervul jezelf met liefdeEn je kunt rekenen op

Een optimaal rendementVan jezelf en je omgeving.

Aleister Crowley.

56