De meeste schoollijm komt uit Stadskanaal

1
12 september 2016 , pag. 10 De meeste schoollijm komt uit Stadskanaal HOE MAAKT U HET Ondernemingen blijven soms onder de radar van het gro- te publiek. Deze rubriek toont bedrijven waar noorderlin- gen mooie, opmerkelijke of onverwachte dingen maken. D JEAN-PAUL TAFFIJN D e potjes lijm waarmee u vroeger op school plakte: dikke kans dat ze in Stadskanaal waren ge- maakt. De flessen verf kunnen ook maar zo uit die fabriek zijn geko- men. Collall brengt jaarlijks miljoe- nen tubes, potjes, flessen en dozen op de markt. Hobbylijm en –verf zijn de hoofdproducten. Allerhande andere hobby-artikelen zijn er ook verkrijgbaar. Grote mengmachines, lopende banden waar potjes gevuld worden, inpakapparaten. Bij Collall wordt fors geproduceerd. Vanuit Stadska- naal worden scholen en winkels in Nederland voorzien, maar veel meer gaat de grens over. ,,Onze producten komen op scholen in Europa en daarbuiten terecht. Hier deze zending gaat naar Curaçao’’, zegt directeur Patrick van Rhijn. Hij runt de onderneming samen met zijn vrouw Hester. Een familiebedrijf dus. Al een hele tijd. Hesters ouders namen Collall – een samenvoeging van het Franse col (lijm) en het Engelse all (alles) – eind jaren zeventig over. In 2000 volgden Patrick van Rhijn en zijn zwager hen op. De formule is doeltreffend: voor lijm en plaksel om mee te knutselen moet je bij ons zijn. Voor de spullen die je daar nog meer bij nodig hebt ook. Tan- denborstels om mee te spatten, verfblokjes om mee te kwasten, zelfs vilt en pennen om mee te prikken. ,,Wij maken hier vloeibare lijmen en verven. Voor alle andere produc- ten fungeren we als een groothan- del. Zodat we klanten volledige pakketten kunnen leveren.’’ Het bedrijf, dat twintig werknemers aan zich bindt, ontstond in 1949 in Haarlem. Een lijmfabriekje midden ‘Mijn zus en ik zaten ooit aan de keukentafel tubes in te pakken’ in een woonwijk. Hesters ouders verplaatsten het bedrijf na de over- name vanwege de grondprijs en de investeringspremies naar Stadska- naal. ,,Het was nog klein in het begin’’, vertelt ze. ,,Ik kan me nog herinne- ren dat mijn zus en ik bij grote drukte aan de keukentafel thuis tubes zaten in te pakken.’’ Dat is dertig jaar, een verhuizing naar een nieuw pand en drie uitbreidingen geleden. Maar de basis is in wezen gelijk: lijmen op basis van kunststoffen. ,,Toen hadden we een paar soorten, nu tientallen. En we hebben ook lijmen op basis van aardappelzet- meel.’’ De fabriek is gemoderni- seerd en steeds meer geautomati- seerd. En daar is nog steeds een slag te maken, om efficiënter te kunnen werken en grotere hoeveel- heden aan te kunnen. Om de Europese markt verder open te breken, zijn dagelijks twee agenten met artikelen van Collall op pad door Europa. ,,We merken dat in het buitenland minder op het onderwijs wordt bezuinigd dan hier. Dat maakt dat onze grootste kansen over de grens liggen. An- derzijds richten we ons ook steeds meer op de retail.’’ In het laboratorium van de fa- briek worden de producten getest en nieuwe bedacht. Patrick van Rhijn: ,,Dat gebeurt meestal naar aanleiding van klantvragen. Niet zo lang geleden bijvoorbeeld vroeg iemand naar een lijm die vilt goed kan plakken. Dan gaat onze specia- list aan het werk en nu hebben we daar een speciaal product voor.’’ Het gaat goed met het bedrijf. Jaarlijks is er groei. Zelfs in de cri- sisjaren was er van een dip geen sprake. Hester van Rhijn: ,,De lijm en verf gingen gewoon door. Er werden alleen minder glitters be- steld.’’ Enige breukjaar in die trend was 2011, om een trieste reden. Zwager en mede-eigenaar Luuk Schaub overleed een jaar eerder en zijn gemis deed zich gevoelen. Het was voor Hester van Rhijn aanlei- ding om in het bedrijf te komen helpen. Ze is blijven plakken. Iedereen heeft wel eens een lijmpotje uit Stadskanaal in handen gehad. Zonder te weten dat het er gemaakt is waarschijnlijk. De be- drijfsnaam staat er lang niet altijd op. Het bedrijf maakt ook lijm- en verfproducten die onder de naam van de afnemer worden verhan- deld. Tips? [email protected] Patrick en Hester van Rhijn runnen samen de fabriek. FOTO JEAN PAUL TAFFIJN

Transcript of De meeste schoollijm komt uit Stadskanaal

12 september 2016 , pag. 10

De meeste schoollijmkomt uit Stadskanaal

HOE MAAKT U HET

komt uit StadskanaalOndernemingen blijven soms onder de radar van het gro-te publiek. Deze rubriek toont bedrijven waar noorderlin-gen mooie, opmerkelijke of onverwachte dingen maken.

DJEAN-PAUL TAFFIJN

De potjes lijm waarmee uvroeger op school plakte:dikke kans dat ze inStadskanaal waren ge-

maakt. De flessen verf kunnen ookmaar zo uit die fabriek zijn geko-men. Collall brengt jaarlijks miljoe-nen tubes, potjes, flessen en dozenop de markt. Hobbylijm en –verfzijn de hoofdproducten. Allerhandeandere hobby-artikelen zijn er ookverkrijgbaar.

Grote mengmachines, lopendebanden waar potjes gevuld worden,inpakapparaten. Bij Collall wordtfors geproduceerd. Vanuit Stadska-naal worden scholen en winkels inNederland voorzien, maar veelmeer gaat de grens over. ,,Onzeproducten komen op scholen inEuropa en daarbuiten terecht. Hierdeze zending gaat naar Curaçao’’,zegt directeur Patrick van Rhijn. Hijrunt de onderneming samen metzijn vrouw Hester.

Een familiebedrijf dus. Al eenhele tijd. Hesters ouders namenCollall – een samenvoeging van hetFranse col (lijm) en het Engelse all(alles) – eind jaren zeventig over. In2000 volgden Patrick van Rhijn enzijn zwager hen op. De formule isdoeltreffend: voor lijm en plakselom mee te knutselen moet je bijons zijn. Voor de spullen die je daarnog meer bij nodig hebt ook. Tan-denborstels om mee te spatten,verfblokjes om mee te kwasten,zelfs vilt en pennen om mee teprikken.

,,Wij maken hier vloeibare lijmenen verven. Voor alle andere produc-ten fungeren we als een groothan-del. Zodat we klanten volledigepakketten kunnen leveren.’’ Hetbedrijf, dat twintig werknemersaan zich bindt, ontstond in 1949 inHaarlem. Een lijmfabriekje midden

‘Mijn zus en ikzaten ooit aan dekeukentafel tubesin te pakken’

in een woonwijk. Hesters oudersverplaatsten het bedrijf na de over-name vanwege de grondprijs en deinvesteringspremies naar Stadska-naal.

,,Het was nog klein in het begin’’,vertelt ze. ,,Ik kan me nog herinne-ren dat mijn zus en ik bij grotedrukte aan de keukentafel thuistubes zaten in te pakken.’’ Dat isdertig jaar, een verhuizing naar eennieuw pand en drie uitbreidingengeleden.

Maar de basis is in wezen gelijk:lijmen op basis van kunststoffen.,,Toen hadden we een paar soorten,nu tientallen. En we hebben ooklijmen op basis van aardappelzet-meel.’’ De fabriek is gemoderni-

seerd en steeds meer geautomati-seerd. En daar is nog steeds eenslag te maken, om efficiënter tekunnen werken en grotere hoeveel-heden aan te kunnen.

Om de Europese markt verderopen te breken, zijn dagelijks tweeagenten met artikelen van Collallop pad door Europa. ,,We merkendat in het buitenland minder ophet onderwijs wordt bezuinigd danhier. Dat maakt dat onze grootstekansen over de grens liggen. An-derzijds richten we ons ook steedsmeer op de retail.’’

In het laboratorium van de fa-briek worden de producten getesten nieuwe bedacht. Patrick vanRhijn: ,,Dat gebeurt meestal naaraanleiding van klantvragen. Niet zolang geleden bijvoorbeeld vroegiemand naar een lijm die vilt goedkan plakken. Dan gaat onze specia-list aan het werk en nu hebben wedaar een speciaal product voor.’’

Het gaat goed met het bedrijf.Jaarlijks is er groei. Zelfs in de cri-sisjaren was er van een dip geensprake. Hester van Rhijn: ,,De lijmen verf gingen gewoon door. Erwerden alleen minder glitters be-steld.’’ Enige breukjaar in die trendwas 2011, om een trieste reden.Zwager en mede-eigenaar LuukSchaub overleed een jaar eerder enzijn gemis deed zich gevoelen. Hetwas voor Hester van Rhijn aanlei-ding om in het bedrijf te komenhelpen. Ze is blijven plakken.

Iedereen heeft wel eens eenlijmpotje uit Stadskanaal in handengehad. Zonder te weten dat het ergemaakt is waarschijnlijk. De be-drijfsnaam staat er lang niet altijdop. Het bedrijf maakt ook lijm- enverfproducten die onder de naamvan de afnemer worden verhan-deld.

Tips? [email protected]

Patrick en Hester van Rhijn runnen samen de fabriek. FOTO JEAN PAUL TAFFIJN