MAGNAzine

zine

I

En verder: van de redactie Van de voorzitter Crazy Eelke Olie kit voor de magna Najaars rit Tot de dood ons… Even apeldoorn bellen

DE KOP VAN ROB

JAARGANG 8 NUMMER 3

DEEL I

CO

LOFO

N

MAGNAZINE JAARGANG 8 –NUMMER 2

Het Magnazine wordt viermaal per jaar uitgegeven door de Magna Motor Club. Het clublidmaatschap bedraagt €35,- per motor/ per jaar. (Nieuwe leden: + €5,- inschrijfgeld.) Alle gegevens in dit blad zijn met zorgvuldigheid vergaard. De redactie kan echter geen verantwoordelijkheid nemen voor: • Tussentijdse wijzigingen in de gegevens, onjuistheden in de informatie, alsmede zet- en drukfouten. • Uit deze informatie voortvloeiende contacten en overeenkomsten tussen de lezers van dit blad en de daarin vermelde instanties en/of personen. MMC maakt deel uit van het Honda Platform.

Redactie, Ontwerp en Vormgeving Marcel Koot: M.koot04@chello.nl

Ronald Westra: r.westra@hccnet.nl

Oplage 225 stuks

Bankrelatie

ABN/Amro 61.79.36.943

KVK Breda V 40284527

Voorzitter

Hans Hagemans Tuinslak 42

3824 HV Amersfoort 033-4805841

hagemans@wanadoo.nl

Penningmeester/vice-voorzitter Wim Schutte

Albert Zweitzersingel 200 3822 BX

Amersfoort 033 – 4553329

rene.schutte@wolmail.nl

Secretaris/Ledenadministratie Ad Meesters

Cyclaamstraat 43C 4921 JB

Made 0162 - 683414

magnaad@hetnet.nl

Internet/webmaster Roy Augustijn

Wilhelminastraat 1 7621 TR Borne

info@magnamotorclub.nl

VAN DE REDACTIE : Dit keer weinig nieuws van de redactie. Wel willen wij iedereen bedanken (en dat waren er dit keer aardig wat ) voor het insturen van de diverse stukjes. GA ZO DOOR. Ook een vermelding waard is dat er iemand van plan is een nieuw evenement te organiseren namelijk een WINTERFEEST. Hierover meer in het volgende Magnazine. De jaarvergadering staat gepland in de maand november, meer info volgt. Hopende dat dit blad op tijd in de bus ligt volgt hier de info voor de NAJAARS RIT: Datum 5 oktober, verzamelen tussen 10.30-11.00 uur bij van de valk in LEUSDEN (AFSLAG 7 OP DE A28). Briefing om 11.15 uur MOTOR AFGETANKT HEBBEN!!!! (pomp zit naast van de valk). Vertrek 11.30 uur. Pauze na ongeveer ander half uur rijden,te boomhoek (bij loosdrecht) in cafetaria de stille plas, lunch is geregeld (wel voor eigen rekening) Voor vragen: amanda@sona.nl

2

INHOUD MAGNAZINE

2 . COLOFON/VAN DE REDACTIE

3 . INHOUDS OPGAVE

4 . VAN DE VOORZITTER

5 . EVEN VOORSTELLEN

6 . DE KOP VAN ROB

12 .MAGNA SPECIAAL

13 . NIEUWE LEDEN EN CRAZY EELKE

14 . JAARFEEST GRONINGEN

19 . OLIE KIT VOOR DE MAGNA

22 . MAKE MY DAY

23 . WALLPAPERS

24 . TOT DE DOOD

28 . VAN HARTE

INHOUDSO

PGAVE

3

VA

N D

E VO

ORZ

ITTE

R

4

Van de voorzitter Goede tijden slechte tijden. Niet alleen op de tv want dat zou natuurlijk erg makkelijk zijn. Even zappen en je bent van die ellende verlost. Maar jammer genoeg ook in het echte leven. De goede tijden zijn echter eigenlijk wel prettig, alleen de goede tijden vallen op omdat er dus ook slechte tijden zijn. Om met wat goede tijden te beginnen. Yvon en Ivo zijn in de afgelopen periode met elkaar getrouwd. Yvon, de oprichtster van de club en Ivo, voormalig lid, gaan dus vanaf heden als man en vrouw door het leven. Vanaf deze kant al het geluk gewenst en dus veel goede tijden. Nu de slechte tijden. Vroeg in het voorjaar heeft Nico Beringen eenaanrijding gehad. Enige tijd later is Nico aan de gevolgen hiervan overleden. Nico was nog niet zo lang lid maar toch komt een dergelijk bericht hard aan. Nico is 51 jaar geworden en wij wensen zijn vrouw en familie veel sterkte bij de verwerking van deze klap. Goede tijden waren er weer tijdens het jaarfeest. Langs deze weg en namens alle aanwezige wordt de organisatie reuze bedankt. Ook zij hebben dit jaar weer gezorgd dat er veel leden op zondagmorgenmet een dikke kater aan het ontbijt zaten. Meer over het jaarfeest verderop in het Magnazine. Op het moment van het schrijven resten er nog twee evenementen. De laatste rit van het jaar, op 5 oktober, en de jaarvergadering, ergens in november. Omdat wij er niet bij kunnen zijn op 5 oktober hoop ik jullie dit jaar toch nog een keer te kunnen treffen zodat wij nieuwe afspraken kunnen maken voor het komende jaar. Groeten Hans

EVEN

VOORS

TELL

EN.

5

Beste mede Magna rijders, Mag ik mij even voorstellen? Ik ben Kathleen van Haaren en sinds juni jl. lid van de Magnaclub. Sinds 18 april ben ik de trotse eigenaresse van een Magna V45 (volgens de kenteken papieren een VF 750 C ) die vol liefde door mij “mijn beest” genoemd word. Helaas heeft ze steeds keurig naast het huis onder de hoed gestaan, omdat ik nog niet in het bezit was van het rijbewijs. Maar na twee keer gezakt te zijn, kon ik het niet laten om het beest toch af en toe in te rijden. Als je dan rijles hebt op een kawasaki ER 5 dan merk je na de eerste bocht direct het verschil !!!! Maar…………gelukkig heb ik op 5 augustus dan toch het felbegeerde stempeltje gehaald en ben nu niet meer van de Magna af te slaan. Bij hoge uitzondering wordt nu de auto genomen. De Magna is niet de enige motor binnen het gezin, wij zijn nogal Honda-minded: mijn man rijdt een Pan European ST 1100 (na eerst een jaar op een Deauville te hebben gereden) en dochter lief rijdt een CBR 600 F. Zie je ons al gaan: pa voorop,dochter in het midden en moeders sluit de rij?? En helaas,het optrekken bij de verkeerslichten heb ik nog niet gewonnen!!! Ook een goede vriend is, na het zien van mijn beest, verliefd geworden op de Magna en rijdt een VF 700 (die ik er overigens wel uitrijdt bij de verkeerslichten ! ) Ook hij is lid van de club. Wat ik erg leuk zou vinden is om routes te ontvangen van andere leden. Wij hebben alleen geen tanktassen (en willen die ook niet ) dus als er duidelijke herkenningspunten in de route zijn (B.V. plaatsen in de omgeving ) is dat geweldig. De routes mogen door heel Nederland lopen. Alvast bedankt. Ik groet alle Magna leden en misschien tot gauw. KATHLEEN

DE KOP VAN ROB. In deze rubriek behandeld Rob op zijn eigen wijze stukjes uit

een krant waarin een opvallende of vreemde kopregel zijn aandacht trok.

Ondanks water en zuurstoftekort en toegewaaid door verhitte ventilatoren ben ik er toch in geslaagd om zo nu en dan een krantje open te slaan. Dit gebeurde meestal onder het genot van een ijskoude versnapering tijdens een van de vele zwoele zomeravonden die wij toch maar mooi hebben ontvangen van onze grote onbekende. En wat was het weer opvallend dat we redelijk gespaard bleven tijdens onze welverdiende vakanties van het grote wereldleed. Natuurlijk vernamen we de ongevallen, moorden en branden maar vanuit een tuinstoel onder een parasol met een bacardi lemon of een fris fruitig glaasje rose aan je lippen lijkt het toch allemaal minder erg! Ons eigen “binnen de grenzen leed”is toch wel heel bijzonder in deze periode want toen ik net lekker onderuit lag op mijn eigen grasmatje en begon te lezen viel mijn oog op de kop……………… HET LEVENSGEVAARLIJKE VAN VAKANTIE. Laat maar dacht ik nog, maar ja toch nieuwsgierig geworden las ik verder. “Wat een mazzel dat we er dit jaar niet een hebben gehuurd Marianne”riep ik luid. “Wat hebben we niet gehuurd?”riep ze vanuit de keuken, “een caravan”brulde ik. Mannen van middelbare leeftijd die met een caravan op vakantie gaan, hebben volgens onderzoek de meeste kans op een vakantie met een fatale afloop!!! Ook stond er geschreven dat het risico op lichamelijke kwalen in de eerste twee dagen van de vakantie het grootst is omdat juist in die dagen het lichaam een nieuw evenwicht moet vinden tussen het normale gejakker en een aanzienlijk rustiger levenstempo waarbij het halen van verse croissantjes of een potje jeu de boules de grootste inspanningen zijn

DE

KOP

VAN R

OB.

6

DE

KOP

VAN R

OB.

7

Hoe moet dat nou dacht ik want we gaan naar italie en daar eten ze geen croissantjes en van jeu de boules hebben ze nog nooit gehoord. Ik kreeg het spaans benauwd toen er ook nog stond dat je van vakantie niet alleen ziek kon worden of zelfs dood kon gaan maar ook psychisch ontregeld kon worden. Nou dat was dus nu begonnen en van schrik gooide ik de krant ver van mij weg. In een poging om wat te ontspannen pakte ik een andere krant en wel de telegraaf van 17 juli pagina 7. “Marianne”! riep ik weer keihard de keuken in. “Ik word hartstikke oud en ben helemaal niet doof zoals jij altijd beweert en ik ben kerngezond, kijk maar het staat hier in koeienletters”. Ze kwam naar buiten en las de kop hardop voor MASTRUBEREN IS GEZOND. Ze keek me aan, zei niets en ging weer naar binnen. “En als ik het vijf keer per week doe staat hier, heb ik dertig procent minder kans om op latere leeftijd prostaatkanker te krijgen, mooi toch!” Ik had echt schik maar die verdween snel toen ik op pagina 11 een kop las over jawel prostaatkanker. In Nederland krijgen ongeveer 5000 mannen per jaar prostaatkanker! Nou Magnamannen de boodschap is duidelijk, sla de hand aan jezelf.( vijf keer per week ) Gelukkig vond ik ook wat luchtigere stukjes zoals VROUW ZOEKT HAAR POESJE en………JONGENS STELEN IN OPDRACHT VAN VADER. Hier bleken twee knapen van 14 en 17 uit Lelystad het op een lopen te zetten nadat ze twee dozen in het gras hadden gegooid nadat de toevallig passerende agent ze verdacht vond gedragen. Uit nader onderzoek bleek het om een doos patat en een doos frikadellente gaan die zij uit een koelwagen hadden ontvreemd in opdracht van hun vader? ( mijn zoon stuur ik gewoon naar de snackbar als ik last heb van vetvraatzucht! ) POLITIEMAN DWONG GRATIS SEX AF is dan weer een knap lullig bericht vooral voor de prostituees in Roterdam die hij in hun caravans bezocht en ze onder dwang misbruikte zwaaiend met een fake vreemdelingen pasje om ze zogenaamd aan te geven als hij geen gratis sex van ze kreeg.

DE

KOP

VAN R

OB.

8

Tegen deze smeerlap is door justitie drie jaar cel geëist voor verkrachting en ambtsmisbruik. Wat mij betreft zo snel mogelijk op water en brood deze nep diender. Geef mij dan maar de politie bij mij in de regio, want van ons eigen Lelystadse dagblad tot en met de voorpagina van de telegraaf is er “hot” news te melden vanuit de polder. MEER CONTROLE STRAND ALMERE en SEKSSURVEILLANCE ALMEERS STRAND UITGEBREID. De agenten hier zijn op zoek naar recreanten die seks met elkaar bedrijven in het openbaar want er waren klachten gekomen van strandbezoekers die zeiden dat ze dat gezien hadden en dat niet leuk vonden vooral niet voor hun kleine kinderen die daar nietsvermoedend een zandkasteeltje aan het bouwen waren. Openlijke vrijpartijen van stelletjes en zelfs hele groepen zouden zich aan het eeuwenoude liefdesspel vergrijpen zomaar in het wild. En het resultaat mocht er zijn want door de verscherpte controles werden er twee vrijende mannen met hun ding op de bon geslingerd. Toevallig komen wij zoals vele zonaanbidders uit de polder al jaren met regelmaat op dit stukje strand waar het o.a. heerlijk naakt recreeren is en ook wij zien wel eens vooral rond lunchtijd nette kantoorpikkies, snelle sportschool type’s en schichtige figuren voorbij trekken. Deze verdwijnen ver weg van ons achter de bossen en de bomen waar vermoedelijk van alles gebeurd. Nou en………laat ze lekker als ik er maar geen last van heb is het motto al jaren lang maar ja het is ook komkommertijd in Almere dus we zullen die effe grijpen moeten ze bij de Almeerse politie gedacht hebben. Ik moet wel bekennen dat ik deze keer wel had willen kijken om toch vooral de gezichten te zien van de agentjes toen ze de sabeldansende billematen uit elkaar moesten halen! Van al deze opwinding krijg je flinke dorst en dan lees je RODE SPA OP TERRAS VAAK LEIDING WATER. Op vijftien van de negenentwintig terrassen kregen onderzoekers van de consumentenbond kraanwater oftewel leidingwater met toegevoegde bubbels. Als je dan de rekening krijgt en er flink de pest in hebt kan ik me voorstellen dat je de ober alle hoeken van het teras wil laten zien.

DE

KOP

VAN R

OB

Maar de volgende kop………STEL VECHT RUZIE OP DE WEG UIT bewijst dat het nog erger kan! Een gebrouilleerd liefdespaar uit Ede is na een achtervolging met auto’s tegen een boom tot stilstand gekomen. Beiden bleven ongedeerd. De vrouw reed in haar auto en zag haar vriend in zijn auto voorbij rijden. Omdat ze ruzie hadden wilde ze hem niet spreken en gaf ze flink gas waarop de partner de achtervolging inzette. Hij reed haar klem na een wilde achtervolging waarbij tegenliggers de berm in moesten duiken om aanrijdingen te voorkomen en sprong vervolgens in haar auto maar zij reed door en hij trok de sleutel uit het contact, het stuurslot blokkeerde en zo was daar de boom. Je zult maar nietsvermoedend op je MAGNAATJE komen aantuffen. En zo kom ik via een bruggetje op een onderwerp waar ik het eigenlijk in dit blad over zou moeten hebben; motoren en zo. Krantenkoppen zijn een dankbaar onderwerp om over te schrijven maar ook ik volg in de vakantie weliswaar in veel mindere mate het televisie journaal. Wij keken naar het komkommer journaal want in de vooraankondiging qua komkommers zal ik maar zeggen was er GOED NIEUWS VOOR MOTORRIJDERS. Ik ging er eens goed voor zitten en verheugde mij al op verlaging van de motorrijtuigenbelasting of vrijstelling voor het dragen van een helm boven de 25 graden en fantaseerde er lustig op los over aparte rijstroken tussen de files alleen voor ons, kortom op goed nieuws voor de motorrijders. Ik nam een slok koffie en daar was ze dan……de boodschapper van het goede nieuws. Een vrouw in een zwart T-shirt die op de lagere school beslist veel is gepest omdat ze stotterde en het uiterlijk had van een cassiére (met alle respect voor dit beroep) bij onze plaatselijke Aldi. Het onderschrift vermelde dat zij van de M.A.G. was, wat ontschoot me maar het was wel iemand die daar een belangrijke functie bekleedde. Ze deed haar uiterste best om het goede nieuws te verkondigen maar door de belangrijkheid van het nieuws moest ze tussen de zinnen door eerst tot tien tellen en flink ademhalen en dan kwam er wel weer iets.

9

Ik werd hierdoor zo afgeleid dat ik onrustig begon te worden en het respect verloor voor alle vrouwen hoe mooi of lelijk dan ook die iets te melden hadden over motorrijden. Gelijk moest ik denken aan een fragment uit het programma zomergasten waarin Paul de Leeuw een stukje liet zien van ene meneer van der Pol die in een vrachtwagen op Polen reed. Met een vet boers accent zei hij, “weet je………vrouwen op de weg is niets anders dan kommer ellende en een hele hoop pech!” Sorry dames, het zijn niet mijn woorden maar ze schoten spontaan in mijn hoofd! Als dikke stront kwam het goede nieuws er eindelijk uit. Zij vertelde dat wij ( lees motorrijders ) als we voorheen van onze fiets vielen meestal erg zwaar gewond waren en er ledematen afbraken en op zijn ergst dwarslaesies te betreuren waren.”En waarom dan wel ?” vroeg de verslaggever. “Nou kijk maar eens” zei ze en de camera zoomde in op een vangrail. We zagen haar heel trots kijken alsof ze hem zelf in elkaar geknutseld had en vervolgde “Maar deze was speciaal en ze hoopte dat er in Nederland zulke komen zei ze,”Kijk al die lelijke ongelukken kwamen omdat wij bijna altijd tegen die paaltjes opknalden maar zijn er voor die paaltjes platen gemonteerd zodat wij niet meer tegen die paaltjes aanvliegen maar tegen de plaat en die veert mee dus wordt je als het ware teruggeketst. Het was er in een keer uitgekomen en mijn mond viel open van verbazing waardoor er wat koffie uit mijn mondhoek lekte. Ik zag de beelden al voor me en vroeg me af wat nou prettiger zou zijn. Tussen de paaltjes door met veel geluk en wat schaafwonden wat ooit een vriendje van mij meemaakte toen hij met 180km p/u op de snelweg van zijn bimota kawasaki viel, tegen een paaltje aan en een of ander lichaamsdeel moeten missen of tegen die plaat van haar en teruggeslingerd de weg op om vervolgens door drie auto’s en een vrachtauto met oplegger te worden overreden. Geef mij die paaltjes maar dacht ik en constateerde dat als wij ( lees motorrijders )weer eens in het nieuws zijn er altijd iemand het woord voert die het net niet heeft zodat alle niet motorrijders denken a gut ze hebben weer iets nieuws! Ik zakte diep weg in de bank en heel even voelde ik mij een niet motorrijder

DE

KOP

VAN R

OB

10

Vanonder een kussentje zag ik met een oog het eindschot, gezeten op een weet ik wat voor motor, compleet met zijtassen en windscherm en met gelukkig een helm op, zwaaide zij vrolijk naar de cameraman terwijl ze de snelweg opdraaide. Als dat maar goed gaat dacht ik nog, maar gelukkig verdween ze zonder enig letsel van het scherm.PFFFFFFFFF, toch nog goed nieuws en ik slenterde weer de tuin in op zoek naar een koel plekje. ROB.

B

DE

KOP

VAN R

O

11

MAGN

A S

PECI

AAL

12

WELKOM. Bij deze willen wij : Peter van den Berg, Evert Draaier,Frits Hermans en Hendrik Schipper verwelkomen als nieuwe leden van de MAGNA MOTOR CLUB. Uit het volgende bericht dat ik via e-mail ontving blijkt dat er mensen binnen de club zijn die problemen hebben met het afdalen . In ieder geval wensen wij Eelke sterkte met zijn herstel. Hallo, ik doe de laatste rit niet mee. Ik heb mijn laatste rit op de super al gehad. Deze is in Duitsland totaal los gereden… Ik zit nu thuis met een gebroken rib vlakbij de ruggenwervel. Ben vandaag net thuis gekomen (12 september) uit het krankenhaus, dus rij voorlopig nog ff geen motor. Wist je dat je ook salto’s met een super magna kan maken???? Ik ondertussen wel en ik kan je vertellen het is niet bevorderlijk als je net als ik deed, erop blijven zitten (de landing is zo hard) dus geen motor tocht door de eifel graag als je er nog een uitzet (het is daar zo steil naar beneden, en ik spreek uit ervaring) maar verder veel plezier op de laatste rit. Groeten CRAZY EELKE.

13

Belevenissen jaarfeest 2003 of de MAGNAclub verkent het Groningse land.

Vertrek vrijdagmorgen 10.00 uur. Dit jaar hadden wij geluk. Onze tent, luchtbedden, slaapzakken en extra kleding hoefde niet op de motor geladen te worden. Amanda was zo vriendelijk (of ging het om de hond) om met de auto achter ons aan te rijden. Dit maakte de voorbereidingen al een heel stuk eenvoudiger. Na 13 weken mooi een warm weer was er slecht weer voorspeld. Hoe kan het ook anders, de MAGNAclub had weer een weekend gepland. Een aantal van onze kennissen zeggen al hun uitstapjes af op het moment dat zij weten dat wij met de club op pad gaan. Jullie hebben toch slecht weer wordt er dan gezegd. Terug denkend al alle activiteiten kan ik ze daar geen ongelijk in geven. Ondanks de slechte voorspellingen waren wij toch enthousiast om naar het Groningse af te reizen. Wij hadden dus geen geluk en reden de 187 kilometers in de stromende regen. Bij onze laatste tankstop in de stad Groningen werden de handschoenen nog maar een keer uitgewrongen en de raar verkleurde handen werden met elkaar vergeleken. Bij het binnen rijden van de Zijlsterhoeve werd het droog en konden wij de reeds aanwezige leden begroeten en beginnen met het opbouwen van onze tent. Mijn trainingen hebben vruchten af geworpen en binnen 5 minuten stond ons verblijf voor de komende paar dagen overeind. Een beetje trots op mijzelf (niemand maakte een compliment dat ik het zo snel voor elkaar had) maakte ik ook ons interieur in orde (luchtbedden opblazen en slaapzakken uitrollen) en kon ik gaan beginnen aan wat prettiger dingen in het leven.

(bier). Regelmatig begon het te regenen en regelmatig kwamen er meer en meer leden aan in ons kampement. Die ook aan het ploeteren waren met het opbouwen. Behalve de leden die een trekkershut hadden gereserveerd. Deze mensen werden al snel de watjes van het jaarfeest genoemd maar zij bleven wel droog. Voor de liefhebbers nog enkele bijnamen: stampertje, blondie en zakloper.

Traditie getrouw is er door de organisatie een”herinnerings t-shirt” gemaakt. Hierdoor weten wij na een poosje nog waar het jaarfeest gehouden werd. Deze shirts werden ons uitgereikt met hierbij de gratis drankbonnen voor de feestavond. Deze organisatie had ook geleerd van vorige jaarfeesten en hierdoor was er voldoende drank (ook fris) bij aankomst beschikbaar.

In de middag werd er door een paar fanatiekelingen nog een poging ondernomen om een korte rit te rijden. Kort was de rit want door de op dat moment wederom vallende regen waren deze rijders weer snel terug. De avond begon te vallen een iedereen ging naar het restaurant waar smakelijk werd

gegeten. Na dit eten gingen wij door met waar wij voor het eten mee waren gestopt. Lekker ouwehoeren over van alles en nog wat. Het was droog dus zaten wij rondom het kampvuur en rondom de kratten Amstel. Als laatste, volgens mij was het rond elf uur kwamen Tonne en Vincent ( Bert en Ernie) aan die vanuit België de hele reis naar het noorden hadden ondernomen. Rond een uur of twee doken wij onze tent in om te gaan slapen. Ik lag al lekker

op mijn luchtbed toen Jeanine enthousiast als zij is de tent in dook. Hiertegen was haar luchtbed niet bestand en binnen een paar tellen lag zij redelijk plat op de grond. Regen kletterde tegen de tent en de kou sloeg toe. Wat een vreselijke nacht, geen slaap, geen warmte en geen droom van warme stranden. Wat was ik blij dat ik ’s morgens om 06.30 eindelijk onder een hele warme douche kon gaan staan. Zaterdagmorgen werd er door de meute genoten van een flink ontbijt en werden de ontberingen van de afgelopen nacht met elkaar gedeeld. Eva en Harry hadden speciale slaapzakken gekocht die bestand waren (je warm hielden) tot temperaturen van 20 graden onder nul. Volgens Eva was dit dus een miskoop want ook zij had kou geleden. Na

het ontbijt werd het even wat droger en begon de zon te schijnen. Hierdoor werd het in ons tentje wat behaaglijker en heb ik nog even wat geslapen. Niet te lang want al snel kwamen ook de laatste deelnemers over het grasveld aangescheurd. Om 12.00 uur werd er gestart voor de rit die ons door de omgeving voerde. Onze voorrijder Kees had een mooie route uitgezet die ons langs een aantal mooie plekjes voerde.

In Oldehove langs een schitterende molen en via Niehove, met hele mooie oude huisjes en Zoutkamp ging de route langs het natuurgebied (Lauwersmeer) werd er gestopt in de jachthaven van Lauwersoog.

Hier brak de zon echt door en werd er genoten van lekkere vis en een heerlijke zonneschijn. Hierna volgde nog een aantal plaatjes zoals Kleine Huisjes, Broek, Rasquert Baflo. Ook werd het meest bekende dorp

Pieterburen doorkruist. Een mooi en afwisselend landschap, dat had ik niet gezocht in het Groningse land.

Een laatste stop werd door een aantal leden benut om contact te krijgen met leden van het vrouwelijke geslacht maar dit lukte pas toen de dames weer vetrokken. Ik vraag mij toch af hoe dit nu komt. Hieronder de betreffende heren en dame.

Toen als een speer naar ons verblijf gereden om ons klaar te maken voor het feest. De zaterdagavond begon om ongeveer 19.00 uur. Vooraf werd er natuurlijk nog wat gedronken en toen het eten eenmaal klaar stond begon de meute met de aanval. Soep, brood, salade, paté, patat, biefstuk, verse worst, hamburgers, kippenpoten en spareribs stonden op het menu. Een Nederlands verschijnsel is dat iedereen tegelijkertijd aan het eten gaat en daardoor ontstond er een

flinke rij wachtende. De wachttijd werd benut om kennis te maken met de drank die op de avond nog redelijk zou vloeien. Eerst werden er nog glaasjes besteld maar al snel kreeg men door dat grote pullen met bier toch wel wat eenvoudiger was. Nadat iedereen zijn/haar buik rond had gegeten begon de feestavond met o.a. “spijkerslaan” en ring werpen. Hierna nam René Schutte het woord. Hij had een flinke toespraak voorbereid maar door de zenuwen kwam hij niet verder dan de volgende historische woorden.

Rachel, wil jij met mij trouwen!!!!!!!!!! Natuurlijk was het antwoord Ja en was er weer een extra reden om feest te vieren. Wij hebben met zijn allen al een aantal jaren geprobeerd om René zo ver te krijgen dat hij Rachel zou vragen en dat het ons dan nu toch gelukt is betekend dat de club ook iets terug moet doen. Hier kom ik, als het zover is, nog wel een keer op terug. Onze dj voor deze avond had goed door welke muziek er door de groep gewaardeerd werd en er werd druk gedanst. Het optreden van onze Maastrichtse Tukker Danny was natuurlijk ook een hoogte punt. Zijn vertolking van Oerend hard was bijzonder. Achterhoeks met een zachte G klinkt als een klok en is voor herhaling vatbaar. De dansact van Rachel en René Bosch bracht een aantal leden in vervoering. Andere hoogte punten wil ik nog wel noemen, de waterfiets wedstrijd, het steengooien naar de waterfietsen, de nachtelijke douchepartij van Jeroen en het optreden van de bluesbrothers Marcel en Karel. Kortom ik had het niet willen missen. Tot in de kleine uurtjes werd er door gefeest en om half drie lagen wij in onze tent. Voor Jeanine hadden wij een matras geregeld en omdat ik het niet koud meer wilde krijgen had ik alle kleren maar aangetrokken die ik mee had genomen. Het hielp en ik sliep deze nacht redelijk totdat een giga bui losbarstte.

Zondagmorgen is een unieke morgen. Je staat op en rookt een shaggie op het midden terrein. Hier en daar hoor je rits opengaan en kan je de gevolgen van het jaarfeest goed zien. De gemiddelde leeftijd van de clubleden kan dan wel 43 jaar zijn maar wat er die ochtend langzaam uit zijn tent kroop was al rijp voor het bejaardenhuis. Douchen en eten en hierna je tent opruimen. Deze volgorde werd ook aangehouden en de eerste leden vertrokken toch nog redelijk op tijd huiswaarts. Afscheid nemen is nog steeds moeilijk maar je bent toch blij dat je weer op je motor richting huis gaat. De terugreis is niet zo bijzonder, dat Jeanine in de buurt van Zwolle in slaap viel zal niemand meer verbazen. Dat ik bijzonder genoten heb is ook geen nieuws want een samenkomst met deze groep gezellige feestvierders is iedere keer een hoogte punt.

Vanuit mijn campingkasteel groet ik jullie Hans P.S. het is het kleintje naast de motor

Oliekit voor de Magna Zoals diverse Magna, Sabre en Interceptor* eigenaren weten (en sommigen aan den lijve hebben ondervonden, zoals ondergetekende) heeft Honda een "beetje" een ontwerpfoutje gemaakt waardoor de olietoevoer naar de koppen onvoldoende is (zeker bij lage toerentallen) Dit in combinatie met ruime toleranties van de lagervlakken van de nokkenassen kan dit versnelde slijtage veroorzaken van de nokkenassen. Ook is er voor de nokkenassen van ’82 tot halverwege ’83 een verkeerd proces gebruikt voor de harding van de nokken, waardoor bij deze motoren de slijtage helemaal snel ging. Deze zijn gelukkig inmiddels bijna allemaal wel vervangen. Deze mogelijke problemen gelden voor alle VF700,750,1000 en 1100 modellen van ’82-’86, over de Supermagna verschillen de meningen, maar als je het vermoeden van slijtageproblemen hebt zou ik geen risico nemen, een set nieuwe nokkenassen en tuimelaars kost ca. €1000 ex. montage. Het “probleem” is dat je de nokkenasslijtage pas merkt als het te laat is, of als je je nokkenassen een keer bekijkt en je ziet loopsporen(krassen/vegen) of kleine putjes op de “spitse” kant van de nokken. Op http://www.math.uwaterloo.ca/~rblander/moto_long.html is een pagina te vinden waar veel informatie op staat. Nu wil ik al een tijdje een zg. "oiling-kit" voor aanschaffen omdat de Magna die ik nu heb nu nog geen slijtage vertoond en ik dat zo wil houden. Het nadeel is dat deze krengen best behoorlijk duur zijn ($250-280 ex transport en invoerrechten) en nergens in Europa verkrijgbaar. Zelf bouwen is ook nog een mogelijkheid (zie http://www.sabmag.org/oilmods.htm voor diverse bouwbeschrijvingen), maar mijn voorkeur gaat toch liever uit naar een degelijk ontwikkelde en geteste kit. De kit bestaat uit een adapter welke tussen het carter en oliefilter geplaatst wordt. Van hieruit lopen 2 staal omvlochten leidingen via de rechterkant van het blok omhoog naar de koppen. De originele olieleidingen worden verwijderd en het originele aftappunt op de versnellingsbak wordt afgesloten met een bijgeleverde bout. Nu wordt er verse gefilterde olie naar de koppen/nokkenassen gevoerd onder een hogere druk. Vanaf het originele aftappunt werd nl. ook ongefilterde olie vanuit de versnellingsbak (einde van het oliecircuit) via een banjobout aangevoerd.De kit komt compleet met alle bevestigingsmaterialen en Engelstalige

handleiding. Er is geen speciaal gereedschap nodig en kan door een handige thuissleutelaar in ca. 2 uur gemonteerd worden. Een monteur zou het in 1 a 1 ½ uur moeten kunnen doen. Voor de kits kom je al gauw uit bij 3 mogelijke leveranciers: www.holeshot.com, www.v4honda.com en www.drp123.com (bijna lege

webpage, maar goede info via de mail) waarbij de prijzen liggen tussen de $250,- en $279,-. Als een rechtgeaarde Nederlander ga ik natuurlijk proberen of dat goedkoper kan, en zo kom ik op de groepsaankoop uit om groepskorting te krijgen. Ik heb alle leveranciers een mailtje gestuurd met dezelfde vraag over groepskorting waarbij ik enkele aardige aanbiedingen kreeg en een hele goede aanbieding van Dave Dodge (Dodge Racing Products) Deze man staat in de Amerikaanse VF wereld zo'n beetje aangeschreven als een god en moet ook zeer betrouwbaar zijn en goed materiaal leveren (en is overigens een absolute V4-Fanaat) Maar ter zake, Dit is de deal die ik heb kunnen maken: * Bij afname van 5-9 kits, 10% korting. Dus $224,10 per kit+ verzendkosten = $228,- Dit is bij de **huidige koers ca.€210,-. Hier komt helaas nog douanerechten en BTW bij, daardoor komt het totaal op €234,- hier komt nog €5,75 bovenop voor verdere (aangetekende) verzending binnen Nederland door mijzelf. Bij afname van meer kits wordt het steeds interessanter * 10-14 kits, 20%+verzending= $204,- ,dat wordt €188,- + douane,BTW & PTT =€216,75,- * 15+ kits, 25%+verzending= $191,- Dat wordt €176,- +douane,BTW & PTT =€204,75 Dus Je ziet het, Hoe meer deelnemers hoe meer korting. Nu ben ik dus op zoek naar meer mensen, (JULLIE DUS!!!) die mee willen doen. Zoals je begrijpt, heb ik helemaal niets aan misschien, of aan alleen als er 15 of meer meedoen, want de kortingen zijn dus duidelijk gebaseerd op hoeveel er afgenomen worden. Ik verdien hier zelf ook helemaal niets mee, behalve het feit dat ik mijn kit ook goedkoper heb.

Degenen die mee willen doen of vragen hebben kunnen dat per mail of telefoon doen. Opgeven kan tot 2 weken na het verschijnen van deze Magnazine. Een week voor ik ga bestellen stel ik de deelnemers via de mail of telefoon op de hoogte van het definitieve bedrag en aantal deelnemers (mail heeft mijn voorkeur, maar dat heeft nu eenmaal niet iedereen). Dan heeft iedereen een paar dagen de tijd om te zorgen dat ik het geld krijg (het gaat om behoorlijke bedragen, dus ik schiet voor NIEMAND geld voor). En naar aanleiding van het aantal personen dat er betaald hebben doe ik de bestelling bij Dave Dodge en houd de deelnemers op de hoogte van de voortgang. Zodra de kits bij mij binnen zijn stuur ik ze per aangetekende post op. Als je je opgeeft heb ik de volgende gegevens nodig: naam en adresgegevens emailadres (Indien van toepassing) type motor (er zijn 2 kits, 1 voor VF1000/1100 en 1 voor VF700/750) *voor het gemak schuif ik alle -F en -R modellen maar even onder de noemer Interceptor **$1=€0,9226 www.gwk.nl ik rond alle bedragen af op hele Euro's voor makkelijker be- en verrekenen. Door koerswisselingen kan de prijs nog lichtelijk veranderen. Ik wil je niet ongerust maken, het is een probleem dat zich voor KAN doen en niet iedere Magna heeft er last van. Om het zeker te weten moet je je nokkenassen een keer (laten) nakijken. Kleine putjes en krassen zijn het beginnende stadium. MagnaManiac © magnamaniac@hetnet.nl 0492-517761

Make my day!

Ik woon in Almere Bijlmer. Officieel heet de wijk anders, maar de gelijkenis met de ambiance van de Gliphoeve is treffend. De politie is er mijn beste vriend. Minstens een paar keer per week komen ze een praatje met me maken ("Heeft u nog iets gezien / gehoord?"), en dat is meer dan ik van mijn buren kan zeggen. Inbraken zijn aan de orde van de dag. Nu laat ik mij niet zo snel om m'n kop zitten. Ik heb een waakhond gekocht. Ik heb prikkeldraad en alarmsystemen geïnstalleerd, een paar valkuilen gegraven, en wat boobytraps geplaatst. Ik ben niet de enige; de gemiddelde Almeerder blijft er fit bij. Verder heb ik op de deur een foto van Tineke Netelenbos geprikt met de tekst "Forget about the dog". In het Engels zoals u ziet, want dat heeft in deze buurt meer impact. Het schijnt te werken. Mooi is anders, een als fort vermomd huis, maar uiteindelijk went alles. Zeggen ze. Waar dezelfde gemiddelde Almeerder nooit aan zal wennen zijn de files. Soms beginnen ze al in de stad zelf, en mag je blij zijn als je na een uurtje of zo de A6 in zicht krijgt. Als motorrijder doen deze files me natuurlijk weinig. Er zijn alternatieve routes die voor auto's niet toegankelijk zijn, en in geval van nood tuf ik gewoon tussen de rijen door. Alle acties van de MAG ten spijt, zijn er nog steeds automobilisten die motorrijders uit de grond van hun hart haten. Ze haten ons omdat we sneller op kunnen trekken. Omdat we geen last van de file hebben. En omdat we veel eerder op het werk zijn dan zij. De frustratie druipt van ze af. "Weer zo'n agressieve aso!" zie je ze denken. Vooral piepjonge autobestuurders met een puistenkop (meestal in een aftands Golfje, voorzien van een petje, en immer omgeven door "Boem Boem Boem" geluiden uit de cd-speler) hebben de pest aan ons. Erg intelligent komt dit volk niet op me over. Het zijn nauwelijks meer dan hormonen op poten met het IQ van een verlepte geranium. Ze willen 'cool' zijn, met gillende banden optrekken, veel risico's nemen, en laten zien dat ze o zo goed kunnen rijden. Er gaan er dan ook jaarlijks veel van dood. Da's triest, maar het bevestigt de evolutietheorie - ondeugdelijke genen worden niet doorgegeven aan de volgende generatie. Triester is dat ook anderen slachtoffer worden van deze potentiële 'Darwin Award' winnaars. Niet zelden schuiven ze nèt iets naar rechts of nèt iets naar links, alleen maar om mij de pas af te snijden. "Ik in de file, jij in de file!" schreeuwde er laatst eentje tegen me. Maar ik heb een plan. Ik ga mijn motorfiets omtoveren tot een rijdende blikopener. Net als bij Robot Wars - compleet met slijptollen, beitels, cirkelzagen, hamers, en pikhouwelen. Voor de bediening ervan vind ik vast nog wel een plekje. Als laatste monteer ik informatieve bordjes rondom het frame met de tekst "Make my day!" Mocht u toevallig een puistenkop hebben, in een aftands Golfje rijden, een petje op hebben en op de A6 rijden: u bent gewaarschuwd.

M

AKE

MY

DAY

!

22

WALL

PAPE

RS

Meer wallpapers te vinden op home.hetnet.nl/~chrisboullart

23

Tot de dood ons…………… Ik lig hier op de IC aan allerlei slangen en kabeltjes die met mijn lichaam verbonden zijn. Achter me staat een monitor te piepen en geluidjes te geven, aan de piepjes te horen gaat het niet goed. Mijn vrouw en de dokter staan aan mijn bed aan de ene kant en een verpleegster aan de andere kant. Ik hoor ze met elkaar praten en zo te horen gaat het over mijn kritieke toestand. Mijn vrouw kijkt heel bezorgd en houd mijn hand vast en praat tegen mij. Ik kan alles horen maar niets terug zeggen of mij bewegen , ik lig als een plank in bed. Plotseling gaat de monitor piepen als een gek, ik krijg het benauwd en ga liggen schudden , ik krijg geen lucht meer en ik probeer te schreeuwen , mijn mond gaat wijd open maar er komt geen geluid uit. Ik hoorde de verpleegster zeggen dat ik naar lucht hapte, maar ik weet wel beter, ik probeerde aandacht te trekken. Opeens houdt het schokken op en ik lig stil in bed, alles is stil ,de dokter ,mijn vrouw en de verpleegster, je kunt een speld horen vallen. De dokter kijkt even naar mij en controleert mijn pols en hart en zegt tegen mijn vrouw dat ik ben heengegaan en vraagt tegelijkertijd de tijd van overlijden aan de verpleegster. Deze geeft door 23.45 uur en schrijft dat ook in het logboek wat bij de monitor ligt. Ik kan alles volgen, ik zie alles en hoor alles , ik lig in een hele witte kamer en ik bekijk alles als door een scherp centrum en wazige randen. Mijn vrouw blijft bij mij en de dokter en verpleegster gaan de kamer uit. Mijn vrouw houdt weer mijn hand vast en zit huilend naast mij, ze strijkt met haar andere hand door mijn haar. Ze kijkt op haar horloge ,want ze verwacht de kinderen,deze hadden er al kunnen zijn. Wij hebben 3 kinderen ,twee dochters en een zoon. Ze moeten nog wel wat reizen om hier naar toe te komen. Ik wil ze wel troosten maar ze hoort mij niet en ik kan niet bewegen,alleen zien. Even later gaat de kamerdeur open en de verpleegster komt binnen met de kinderen. Alle drie huilen ze, kijken naar mij en lopen naar hun moeder , dus ze geven toch om me, ik probeer te knipperen met mijn ogen om contact te krijgen , maar ze reageren niet.

VA

N E

EN L

ID

24

VAN E

EN L

ID

25

Zien ze dat niet dan, ik knipper met mijn oogleden en geen reactie. Ik ben niet dood ik leef . De zuster ziet dat mijn oogleden niet geheel dicht zijn en strekt haar hand uit om ze te sluiten. Ik roep heel hard dat ze mijn ogen niet moet sluiten maar ze hoort me niet en dan word het voor mij donker. Nu moet ik proberen om mijn ogen weer open te krijgen , al is het maar een klein beetje. Ik probeer met veel inspanning mijn oogleden omhoog te krijgen en opeens zie ik een streepje licht, gelukkig dat is weer gelukt. Mijn kinderen zijn verdrietig en vragen aan moeders of ik geleden heb, deze verklaart van niet. Ze verteld dat ik in coma ben geraakt en daarna een hartstilstand heb gekregen. Volgens mij liegt ze de kinderen voor want het was anders en ik ben niet dood, het lijkt alsof. Na verloop van tijd moeten mijn vrouw en kinderen weg omdat deze kamer weer gebruikt moet worden voor een andere patiënt. Ze nemen afscheid van mij ,voorlopig en gaan de kamer uit, nog even omkijkend ,helaas kan ik niets doen zoals zwaaien bv. Ik word even later weggereden en met de lift gaan we naar beneden de kelder in ,daar ergens in een ruimte word ik weggezet ,tot ik opgehaald word door de begrafenisondernemer. Na een tijdje hier gelegen te hebben heb ik een tijd liggen denken hoe kom ik uit deze situatie? Ik ben volgens de geleerden overleden en afgevoerd voor zover ik het kan begrijpen. Als ik zo lig te piekeren . hoor ik weer een deur open gaan en gaat het licht aan in de ruimte waar ik lig. Er komen twee personen binnen naar mij toe, ze bekijken de papieren die op het eind van het bed liggen, en ze moeten mij hebben. Ze leggen mij op een brancard en dekken me onder met een deken en daaromheen een zeil, ik lig van top tot teen ingepakt en word een auto ingeschoven. Deze auto rijdt ongeveer een minuut of 25- 30 en stopt dan weer. Ik word weer uitgeladen en in een ruimte gebracht om mij klaar te maken voor de laatste reis richting hemel. Het lijkt wel een droom, ik probeer wakker te worden, maar deze droom gaat door wat ik ook probeer. Ik word gewassen en verzorgd zoals geschoren en gekamd, nagels geknipt etc. Voor het doorlekken wordt er een prop watten in mijn anus gepropt en een touwtje om mijn penis geknoopt zodat daar ook niets meer langs komt, ik moet alles lijdzaam toezien en toestaan, daarna krijg ik nog een pamper aan als afsluiting. Erger kan niet, wat een vernedering.

Ik krijg mijn kleren weer aan maar mijn vrouw heeft niet meegegeven wat we eertijds hadden afgesproken. De afspraken welke wij gemaakt hebben als er iemand van ons kwam te overlijden hebben we op papier gezet en besloten om deze regels te zullen handhaven. Ik had reeds een pak gekocht wat ik mooi vond en een paar nieuwe schoenen erbij. Mooi overhemd en stropdas dus als een keurig gekleedde heer naar het hiernamaals. De kist moest van eikenhout zijn met metaal kleurige handvatten geen kruisjes of dergelijke want wij geloofden niet in een of ander god. De muziek welke er gedraaid moest worden bij de uitvaart moest muziek moest zijn van de Stones of de Beatles. Dat waren de belangrijkste dingen waar we respect voor moesten hebben, onze laatste wens. Daar lag ik dan met mijn kloffie en oude schoenen en geen overhemd met stropdas, ik had het weer uit willen trekken maar dat ging niet. Ik werd weer in de koeling gezet en werd later ( voor mij leek het niet zo lang , ik had geen tijds besef), weer in een rouwkamer gereden waar ik werd tentoongesteld. Vrienden en familie kwamen langs , buren en kennissen en mijn vrouw en kinderen stonden naast mijn kist links en rechts zachtjes te praten met iedereen die langs kwam. Ja als je dood bent ,ben je een goede vent geweest ,niets dan goeds over zo’n persoon . Na verloop van tijd werd het weer wat rustiger en stiller, mijn vrouw en kinderen bleven nog even om afscheid te nemen van mij . De laatste tastbaarheid ging weg, hierna alleen nog herinneringen en foto’s en mijn spullen thuis, waar misschien om gevochten zal worden. Wacht maar tot ik weer wakker ben ,dan zeg ik jullie eens de waarheid. Mijn vrouw neemt afscheid van mij na de kinderen ( wij waren alleen in deze ruimte ) met de woorden dat ze nu zal genieten van haar leven en zich van onze beloften niets aan zal trekken. Ze zei dat ik er niets van zou merken , maar van af nu deed ze haar eigen wil. Ik maar denken wat ze zou bedoelen, ik wilde gecremeerd worden en uitgestrooid worden in de stad op het plein waar de kroegen staan welke ik regelmatig bezocht. Ik hoopte dat deze eis ook ingewilligd zou worden , verder zou ik het niet weten wat ze nog moet verzieken. Misschien mijn motor verkopen, deze wilde ik aan mijn zoon geven daar was hij altijd al aan verknocht geweest. Nee dat zal ze heus niet doen.

VA

N E

EN L

ID

26

Ik probeerde wakker te worden ,deze droom werd eng, hij duurde te lang. Helaas ik werd niet wakker en je weet in dromen gebeuren leuke en ook rare dingen die je af en toe niet kan koppelen. Maar ja mijn vrouw nam afscheid van me en zei dat ze nog een laatste verrassing had. Je kunt me toch niet horen maar je wens van cremeren gaat niet door, je wordt begraven. Je gaat de grond in en laat de wormen maar aan je vreten, ik geef je aan het ongedierte. Toen ging ze weg. De kist werd gesloten en er werd een sobere plechtigheid gehouden voor vrienden en familie en mensen van mijn werk. Na de plechtigheid gingen we naar het kerkhof ,ik lag op een brancard met slechte vering want ik lag te schudden in mijn kist. Door dat schudden werd ik steeds meer wakker, opeens stonden we stil, ik probeerde de geluiden van de mensen op te vangen, maar dat geluid werd gedempt door het deksel van de kist. Na enige tijd kwam er weer beweging in de kist, ik voelde dat de kist naar beneden ging . Even later stopte de kist en stond op de bodem van het graf, de touwen werden weer naar boven getrokken, en daar lag ik. Ik was geheel wakker en ik hoopte dat deze droom een boze droom was en over was als ik mijn ogen zou openen. Ik opende mijn ogen en het was donker, ik lag in een kist, ik hoorde dat er wat gegooid werd op het deksel, ze waren de kuil aan het dicht gooien. Ik riep uit volle borst dat ik er uit wilde maar niemand hoorde mij, ik begon met mijn handen en voeten te slaan en trappen om de aandacht te trekken. Ik schopte uit alle macht en sloeg met mijn armen en ik kreeg steeds minder lucht. En opeens wordt het licht en ik zie de dokter en mijn vrouw en kinderen, ik lig in het ziekenhuis. Ik probeerde naar adem te snakken en opeens zakte ik weg en ik hoorde de dokter zeggen dat dit mijn laatste gevecht was en het einde van mijn bestaan. Ik ging door een tunnel en hoorde nog de dokter zeggen , tijdstip overlijden 23.45 uur……………..

VAN E

EN L

ID

27

VA

N H

ART

E

28

WIE

HEE

FT H

IER

EEN P

ROBL

EEM

EVEN APELDOORN BELLEN.

29