De Chinees brengt ‘groeiend geluk’ naar Ameland · gewoon naar ‘de Chinees’, iets wat de...
1
Als familie ‘We praten hier niet over eigenaren, of bazen’, legt T.W. Mei, vader van het gezin uit. ‘We doen het als een familie, delen en overleggen eigen- lijk alles met elkaar’, valt zijn zoon Denny hem bij. Naast de familie Mei zijn er een aantal extra krachten werkzaam bij Hong Yun, maar het ‘familiegevoel’ binnen het team is sterk aanwezig. Het is een team dat laat zien krachtig te zijn door samen te werken, niet door te dele- geren. Voordat Ameland in het vizier kwam, zat de familie Mei verspreid in Nederland. Stuk voor stuk met een goede portie horecaervaring. Het was zoon Denny die al langer met het idee in zijn hoofd rond liep om iets voor zichzelf te beginnen, het liefst samen met zijn familie. Hij bedenkt een aantal concepten, waaronder een rijdende Chinees en een ‘Chitaliaan’, een ware kruising tussen een Chinees en Italiaans res- taurant. Maar dan, begin dit jaar, bereikt hen het nieuws dat er mis- schien iets interessants op Ameland leegstaat, De Welvaart in Hollum. Afgezien van de prachtige uitstra- ling van het voormalige café en hotel, ziet de crew er geen brood in. Maar heel toevallig wordt de familie Mei diezelfde dag getipt dat er mis- schien binnenkort iets vrijkomt in Nes: Chimetzo. Het blijkt een lot uit de loterij, al vrij snel worden de papieren getekend en het goede nieuws verspreid zich als een lopend vuurtje over het eiland: Ameland krijgt weer een Chinees! Je moet het maar durven… De afwezigheid van een Chinees restaurant op het eiland heeft zo’n acht jaar geduurd, en mag toch wel een waar gemis worden genoemd. Een dagje ‘aan de wal’ betekende voor veel Amelanders onder andere een snel bezoekje aan de Chinees voordat ze terugkeerden naar huis. ‘Veel Chinezen durven zich niet te vestigen op een eiland’, verklaart T. W. Mei. ‘Je moet je leven om- gooien en iets volledig nieuws op- bouwen, dat brengt risico’s met zich mee. Daarnaast is het lastig om werknemers te vinden.’ De euforie op Ameland was dan ook des te groter toen Ameland in de smiezen kreeg dat de familie Mei de stap wel durfde te zetten. In het pand aan de Strandweg in Nes hoefde geen grote verbouwing plaats te vinden, het was meer een kwestie van eigen smaak en details aanbrengen. Om met de officiële opening een ware gekte rond de Chinees in de hand te houden, ging Hong Yun met Pasen dit jaar alvast even open waarbij ze drie stan- daardmenu’s aanboden. Maar wat de crew al voorzichtig zag aanko- men, gebeurde: het leek alsof compleet hongerig Ameland voor de deur stond. Denny: ‘Drukte had- den we verwacht, maar dat er zo- veel mensen kwamen…’ Hoewel langere wachttijden logischerwijs het gevolg was, bleek men enthou- siast over de kwaliteit. Hong Yun adviseert voor een bestelling even te bellen en al snel veranderen de wachttijden in een prima ge- smeerde zaak. Echt van het eiland genieten kan de familie Mei nog niet. De crew werkt veelal zeven dagen per week kei- hard door om de Babi Pangang en Saté als warme broodjes over de toonbank te kunnen laten gaan. Over die klassiekers gesproken, het is vooral het traditioneel bekende Chinese eten dat veel gegeten wordt. T.W. Mei, vader van de fami- lie en meester achter de vuren, be- grijpt dat goed maar zou stiekem zijn gasten veel meer willen laten proeven: ‘Ik heb in veel Chinese specialiteitenrestaurants gewerkt en ken hierdoor veel gerechten’. Zonder problemen schotelt T.W. gasten een Chinees 5-gangen diner op hoog niveau voor, ook met min- der bekende maar overheerlijke ge- rechten. ‘Maar je moet kijken naar je markt, naar wat je gasten graag eten’, licht hij toe. Zoon Denny probeert soms wel eens een mooi, iets minder gangbaar gerecht aan te raden: ‘Ik vraag dan waar mensen van houden, welke smaken ze lekker vinden, en daar een perfect passend gerecht bij te adviseren’. Groeiend geluk Hoewel de meeste Chinese restau- rants prachtige authentieke namen dragen, talen wij Nederlanders daar vaak niet naar. Wij gaan namelijk gewoon naar ‘de Chinees’, iets wat de familie Mei ook opviel. Denny kwam met het idee van een dub- belde naam, naast Hong Yun ge- woonweg ‘De Chinees’. Toch is Hong Yun een naam met een prachtige betekenis, en belangrijk dat die naam niet compleet wordt over- schaduwd door wat gebruikelijk is in de volksmond. Het staat namelijk voor ‘Groeiend Geluk’, een beteke- nis waar een mooie gedachte achter zit. ‘Na lange afwezigheid willen wij met dit Chinese restaurant een stukje groeiend geluk naar Ameland brengen, we denken dat het een mooie aanvulling voor het eiland is’, licht Denny toe. Het pand van Hong Yun aan de Strandweg in Nes oogt fris, modern en netjes maar wel met een aan- trekkelijke Aziatische sfeer. Binnen is er een afhaalloket en ruimte om te eten, opvallend is de open keu- ken. T.W. Mei: ‘We willen de gasten laten zien dat we alles op orde heb- ben en schoon aan het werk zijn’. Een slimme zet, de reacties zijn erg positief. ‘In programma’s als de Smaakpolitie is vaak te zien dat Chinese restaurants geen kijkje in de keuken geven, wat het imago van zo’n restaurant veelal niet goed doet. Wij willen het tegendeel bewijzen met een schone, open keuken’, aldus Denny Mei. Nu de zomer is aangebroken, maakt de familie Mei zich op voor het hoogseizoen. Maar na een zomer met veel toeristen hoopt de crew ook op meer Amelander gasten in het laagseizoen om de zaak renda- bel te houden. Denny: ‘We zien al veel gasten onder Amelanders maar daar mogen best nog heel wat bij’. En zo hebben we weer een echte Chinees. Een restaurant met niet alleen heerlijke gerechten, maar ook een gepassioneerd, keihard werkend team. Hong Yun ver- welkomt u graag! Na jaren van afwezigheid heeft Ameland weer een Chinees (afhaal)restaurant. De familie Mei is neergestreken in het centrum van Nes om eilanders en toeristen te voorzien van heerlijke specialiteiten uit de Oosterse keuken. De opening in april liep uit op een complete stormloop waarbij de crew alle zeilen bijzette, om bij zowat het hele eiland Chinees op het bord te krijgen. Nu de openingsgekte een beetje is gekalmeerd, maakt Hong Yun, of in de volksmond ‘De Chinees’ , zich op voor het hoogseizoen. P AGINA 9 H ET VRIJETIJDSMAGAZINE VAN EN VOOR A MELAND Eindelijk! Babi Pangang gewoon uit Nes… De Chinees brengt ‘groeiend geluk’ naar Ameland Mark van der Meulen Advertentie T.W. Mei bereidt met passie heerlijke Chinese gerechten. Zoons Donny (l.) en Denny met hun vader T.W. Mei. Vanaf 9 juli exposeren in het Natuurcentrum (Nes) en het Maritiem Centrum (Hollum) op Ameland zeven kunstenaars van Fria (vakvereniging beeldend kunstenaars in Friesland). De expositie duurt tot en met 22 okto- ber 2016 en sluit daarmee deze editie van Fria over Zee af. De expositie toont zeer uiteenlopend werk, van traditionele schilderkunst en moderne fotografie tot en met glas in lood en een beeld verzonken in zout. Ambachtelijk werk wordt op boeiende wijze gecombineerd met werk van kunstenaars die moderne technieken toepassen en experimenteren met combinaties van materialen. Op verrassende wijze gaan de werken een boei- ende interactie aan met elkaar en met de sfeer van het eiland. Daar waar het Natuurcentrum en het Maritiem Centrum u informeren over de omgeving met haar natuur en geschiedenis bieden de kunstwerken een andere blik op het eiland. Fria kunstenaars gaan over Zee Werk van Doet Boersma.
Transcript of De Chinees brengt ‘groeiend geluk’ naar Ameland · gewoon naar ‘de Chinees’, iets wat de...
Als familie‘We praten hier niet over eigenaren,of bazen’, legt T.W. Mei, vader vanhet gezin uit. ‘We doen het als eenfamilie, delen en overleggen eigen-lijk alles met elkaar’, valt zijn zoonDenny hem bij. Naast de familie Meizijn er een aantal extra krachtenwerkzaam bij Hong Yun, maar het‘familiegevoel’ binnen het team issterk aanwezig. Het is een team datlaat zien krachtig te zijn doorsamen te werken, niet door te dele-geren.
Voordat Ameland in het vizierkwam, zat de familie Mei verspreidin Nederland. Stuk voor stuk meteen goede portie horecaervaring.Het was zoon Denny die al langermet het idee in zijn hoofd rond liepom iets voor zichzelf te beginnen,het liefst samen met zijn familie. Hijbedenkt een aantal concepten,waaronder een rijdende Chinees eneen ‘Chitaliaan’, een ware kruisingtussen een Chinees en Italiaans res-taurant. Maar dan, begin dit jaar,bereikt hen het nieuws dat er mis-schien iets interessants op Amelandleegstaat, De Welvaart in Hollum.Afgezien van de prachtige uitstra-ling van het voormalige café enhotel, ziet de crew er geen brood in.
Maar heel toevallig wordt de familieMei diezelfde dag getipt dat er mis-schien binnenkort iets vrijkomt inNes: Chimetzo. Het blijkt een lot uitde loterij, al vrij snel worden de papieren getekend en het goedenieuws verspreid zich als een lopend vuurtje over het eiland:Ameland krijgt weer een Chinees!
Je moet het maar durven…De afwezigheid van een Chinees restaurant op het eiland heeft zo’nacht jaar geduurd, en mag toch weleen waar gemis worden genoemd.Een dagje ‘aan de wal’ betekendevoor veel Amelanders onder andere
een snel bezoekje aan de Chineesvoordat ze terugkeerden naar huis.‘Veel Chinezen durven zich niet tevestigen op een eiland’, verklaart T. W. Mei. ‘Je moet je leven om-gooien en iets volledig nieuws op-bouwen, dat brengt risico’s met zichmee. Daarnaast is het lastig omwerknemers te vinden.’ De euforieop Ameland was dan ook des te groter toen Ameland in de smiezenkreeg dat de familie Mei de stap weldurfde te zetten.
In het pand aan de Strandweg inNes hoefde geen grote verbouwingplaats te vinden, het was meer een
kwestie van eigen smaak en detailsaanbrengen. Om met de officiëleopening een ware gekte rond deChinees in de hand te houden, gingHong Yun met Pasen dit jaar alvasteven open waarbij ze drie stan-daardmenu’s aanboden. Maar watde crew al voorzichtig zag aanko-men, gebeurde: het leek alsof compleet hongerig Ameland voorde deur stond. Denny: ‘Drukte had-den we verwacht, maar dat er zo-veel mensen kwamen…’ Hoewel langere wachttijden logischerwijs
het gevolg was, bleek men enthou-siast over de kwaliteit. Hong Yunadviseert voor een bestelling evente bellen en al snel veranderen dewachttijden in een prima ge-smeerde zaak.
Echt van het eiland genieten kan defamilie Mei nog niet. De crew werktveelal zeven dagen per week kei-hard door om de Babi Pangang enSaté als warme broodjes over detoonbank te kunnen laten gaan.Over die klassiekers gesproken, hetis vooral het traditioneel bekendeChinese eten dat veel gegetenwordt. T.W. Mei, vader van de fami-lie en meester achter de vuren, be-grijpt dat goed maar zou stiekemzijn gasten veel meer willen latenproeven: ‘Ik heb in veel Chinesespecialiteitenrestaurants gewerkten ken hierdoor veel gerechten’.Zonder problemen schotelt T.W.gasten een Chinees 5-gangen dinerop hoog niveau voor, ook met min-der bekende maar overheerlijke ge-rechten. ‘Maar je moet kijken naarje markt, naar wat je gasten graageten’, licht hij toe. Zoon Denny probeert soms wel eens een mooi,iets minder gangbaar gerecht aan teraden: ‘Ik vraag dan waar mensenvan houden, welke smaken ze lekker vinden, en daar een perfectpassend gerecht bij te adviseren’.
Groeiend gelukHoewel de meeste Chinese restau-rants prachtige authentieke namendragen, talen wij Nederlanders daarvaak niet naar. Wij gaan namelijkgewoon naar ‘de Chinees’, iets watde familie Mei ook opviel. Dennykwam met het idee van een dub-belde naam, naast Hong Yun ge-
woonweg ‘De Chinees’. Toch is HongYun een naam met een prachtigebetekenis, en belangrijk dat dienaam niet compleet wordt over-schaduwd door wat gebruikelijk isin de volksmond. Het staat namelijkvoor ‘Groeiend Geluk’, een beteke-nis waar een mooie gedachte achterzit. ‘Na lange afwezigheid willen wijmet dit Chinese restaurant eenstukje groeiend geluk naar Amelandbrengen, we denken dat het eenmooie aanvulling voor het eiland is’,licht Denny toe.
Het pand van Hong Yun aan deStrandweg in Nes oogt fris, modernen netjes maar wel met een aan-trekkelijke Aziatische sfeer. Binnenis er een afhaalloket en ruimte omte eten, opvallend is de open keu-ken. T.W. Mei: ‘We willen de gastenlaten zien dat we alles op orde heb-ben en schoon aan het werk zijn’.Een slimme zet, de reacties zijn ergpositief. ‘In programma’s als deSmaakpolitie is vaak te zien dat Chinese restaurants geen kijkje inde keuken geven, wat het imago vanzo’n restaurant veelal niet goeddoet. Wij willen het tegendeel bewijzen met een schone, open keuken’, aldus Denny Mei.
Nu de zomer is aangebroken, maaktde familie Mei zich op voor hethoogseizoen. Maar na een zomermet veel toeristen hoopt de crewook op meer Amelander gasten inhet laagseizoen om de zaak renda-bel te houden. Denny: ‘We zien alveel gasten onder Amelanders maardaar mogen best nog heel wat bij’.
En zo hebben we weer een echteChinees. Een restaurant met niet alleen heerlijke gerechten, maarook een gepassioneerd, keihardwerkend team. Hong Yun ver-welkomt u graag!
Na jaren van afwezigheid heeft Ameland weer een Chinees (afhaal)restaurant. De familie Mei is neergestreken in het centrumvan Nes om eilanders en toeristen te voorzien van heerlijke specialiteiten uit de Oosterse keuken. De opening in april liep uit opeen complete stormloop waarbij de crew alle zeilen bijzette, om bij zowat het hele eiland Chinees op het bord te krijgen. Nu deopeningsgekte een beetje is gekalmeerd, maakt Hong Yun, of in de volksmond ‘De Chinees’ , zich op voor het hoogseizoen.
P A G I N A 9H E T V R I J E T I J D S M A G A Z I N E V A N E N V O O R A M E L A N D
Eindelijk! Babi Pangang gewoon uit Nes…
De Chinees brengt ‘groeiend geluk’ naar Ameland
Mark van der Meulen
Advertentie
T.W. Mei bereidt met passie heerlijke Chinese gerechten.
Zoons Donny (l.) en Denny met hun vader T.W. Mei.
Vanaf 9 juli exposeren in het Natuurcentrum (Nes) en het Maritiem Centrum (Hollum) op Ameland zeven kunstenaars van Fria (vakverenigingbeeldend kunstenaars in Friesland). De expositie duurt tot en met 22 okto-ber 2016 en sluit daarmee deze editie van Fria over Zee af. De expositie toont zeer uiteenlopend werk, van traditionele schilderkunsten moderne fotografie tot en met glas in lood en een beeld verzonken inzout. Ambachtelijk werk wordt op boeiende wijze gecombineerd met werkvan kunstenaars die moderne technieken toepassen en experimenteren metcombinaties van materialen. Op verrassende wijze gaan de werken een boei-ende interactie aan met elkaar en met de sfeer van het eiland. Daar waar hetNatuurcentrum en het Maritiem Centrum u informeren over de omgevingmet haar natuur en geschiedenis bieden de kunstwerken een andere blik ophet eiland.
Fria kunstenaars gaan over Zee
Werk van Doet Boersma.
