Door Jou in deze kring geroepen,

door warme dromen diep geraakt,

om zout te zijn in deze wereld,

Jouw woord dat naar de liefde smaakt.

Elk onrecht neem je op de korrel,

een bijtend oordeel, telkens weer,

gezond verstand, ons hart dat fluistert

en dan nog net dat snuifje meer.

In deze kring, rond deze tafel,

strooien we flarden van Jouw Woord,

opdat we niet meer zouden slapen,

niet door de dood worden bekoord.

Want na zes dagen overleven

door arbeid, werken voor het geld,

is er Jouw dag, is er nog ‘ zeven ’

en aandacht voor wat eig’nlijk telt.

Als gij naar de woorden luistert

die hier tot u zijn gezegd

zullen zij een licht ontsteken,

wijzen zij de goede weg..

Als gij naar de woorden luistert

die van mij geschreven staan

zullen zij van vrede spreken

die er schuilgaat in mijn naam.

Als gij naar mijn woorden luistert,

ze van harte wilt verstaan

zullen zij de Vader tonen,

zult gij niet verloren gaan.

Als gij naar mijn woorden luistert

brengt de dood niet langer vrees,

wordt gij tot Gods zoon herboren,

ademt gij zijn levensgeest.

Jij die mij zegt met brood en wijn wie mensen kunnen zijn.

Jij die mij leert hoe mensen voor elkaar te winnen zijn.

Doorbreek mijn angst voor zelfverlies, mijn zorg voor eigen

brood.

Dat ik nog ooit durf op te staan uit zelfbehoud, mijn dood.

Jij die mij kent, jij die mij hoort en weet wat in mij leeft.

Jij weet hoeveel aan goedheid kracht mijn angst verborgen heeft.

Doorbreek mijn waan, mijn zelfverweer,

mijn opgebouwde schijn.

Breng aan het licht bij iedereen de mens die ik moet zijn.