21 januari 2010 / jaargang 52

Informatie- en opinieblad van de Technische Universiteit Eindhoven

MMeer nieueer nieuwwsswwwwww..ttue.nue.nl/cl/curursorsor

/2 /6 /8 /11 /14

Presentatie TU/e-raceauto’s voor seizoen 2010

Achterwielsturing corrigeertslip bij TU/e-racewagensMet een gelikte presentatie toonde het team van University Racing Eindhoven het ontwerp van de twee race-wagens waarmee het gaat deelnemen aan de Formula Studentcompetitie 2010. Dat gebeurde voor groot publiek op dinsdag 19 januari in de Blauwe Zaal van het Auditorium. Voor deelname aan de Electric competition bouwen ze de conventionele auto van vorig jaar om.

Een 600 cc motor van een Suzuki motorfiets met 95 pk vermogen, een chassis en velgen van koolstofvezel, veertig senso-ren die op hoge snelheid tegelijk metingen kunnen verrichten; het is een zeer speciale wagen. Het URE-team gaat er in juli mee racen in Groot Brittannië, een maand later gaan ze naar Duitsland en voor het eerst zullen ze ook meedoen aan de wedstrijd in Oostenrijk. Vanwege de toenemende vraag vanuit de automotive industrie isdit jaar een nieuwe klasse aan de Student Formula toegevoegd: de Electric competition. URE is er ook van overtuigd dat in de auto-sport de elektrische motor de toe-komst heeft en maakt dit jaar de URE05 daarvoor geschikt. Opera-tioneel en financieel manager Joni Driessen vertelt over de batterij en de controllers op het gaspedaal. En dat er is gekozen voor achterwielsturing. “Hiermee kun je de overstuursituatie, wel bekend van achtervolgings-scènes in actiefilms, corrigeren.”

De ontwerpen liggen nu bij de sponsoren. Een daarvan, TNO, bood tijdens de pre-sentatie zijn bijdrage aan: een 3D-geprint inlaatspruitstuk. Wanneer dat goed ingebouwd is en de wagens klaar zijn, gaan de studenten trainen op een parkeerplaats in Ommel.

De competitie bestaat uit een design judging (ontwerp en busi-nessplan en budgetverant-woording) en een dynamic event. Dan mogen de studenten de acceleratie, het bochten-gedrag en het uithoudings-vermogen van de wagensdemonstreren. Het is nog niet bekend wie de coureurs zijn. (NS)/.

Foto’s: Rien Meulman

Ontdekking TU/e-studenten

Afval dumpen met je OV-ChipkaartTwee TU/e-studenten hebbenafgelopen weekeinde bij toevalontdekt dat ze met hun OV-Chipkaart afvalcontainers inhun wijk kunnen openen. Eenwoordvoerder van de OVStudenten Chipkaart, verant-woordelijk voor de introductievan het vervoerspasje voor stu-denten, zegt dat het een uniekgeval betreft en dat de fout bijde gemeente Eindhoven ligt.

Stefan Forschelen, studentWerktuigbouwkunde, en Jeroenden Hollander, studentIndustrial Engineering &Innovation Sciences, brachtenzaterdag afval naar de onder-grondse container in hun wijkHemelrijken in Eindhoven.

“Toen ik klaar was, zag ik pas datik hem geopend had met mijnOV-Chipkaart en niet met deStadpas van de gemeente”, aldusForschelen. Ook afvalcontainerselders in de stad gingen open opvertoon van de vervoerspas. Detwee huisgenoten seinden opmaandag de gemeente in. Een zegsman van de gemeentelaat weten dat het onderzoek nogin volle gang is. Maar intussen iswel duidelijk dat onverwachtetoepassing van de OV-Chipkaartbeperkt is. Toegang tot bij-voorbeeld milieustraten is nietmogelijk. Rob Sebes van OV StudentenChipkaart kent het verhaal in-middels. Hij is platgebeld door demedia of dit de zoveelste

miskleun is met het openbaarvervoersbewijs dat vanaf 1 februa-ri voor alle studenten is verplicht.“We komen op basis van eigenanalyse maar tot één conclusie:de fout ligt bij de beheerder vande afvalcontainers. Die zal ver-moedelijk het eigen chipsysteem‘te open’ hebben afgesteld,waardoor de lezer ook reageert op andere elektronischekaarten.”Volgens hem is de OV-Chipkaartenorm goed beveiligd. Het is deafgelopen twee jaar niet eerdervoorgekomen dat het nieuwe ver-voersbewijs voor andere doel-einden kon worden gebruikt./.Zie ook pagina 3 voor meer nieuws over

de OV-Chipkaart.

Verkeersoverlast bij slagbomen

TU/e-campus door groene golfDe gemeente Eindhoven gaatop korte termijn kijken naareen oplossing voor de ver-keersdrukte bij de uitgang vanhet universiteitsterrein aan DeZaale. Bij de slagbomen staanmomenteel vooral aan het eindvan de dag lange rijenwachtende auto’s. Oorzaak zijnde stoplichten op de randwegdie sinds een paar weken aan-zienlijk korter op groen staan.

Op een deel van de Eindhovenserandweg, waaronder ten oostenvan de TU/e-campus, werd vlakvoor de feestdagen een groenegolf ingesteld. Dit betekent datautomobilisten op de wegkunnen doorrijden zonder tehoeven stoppen voor verkeers-lichten, dit met het oog op eenvlottere en vooral veiligere ver-keersdoorstroming. De groenegolf, nu onder meer actief tussende Berenkuil en de Kennedylaan,wordt komend en volgend jaaruitgebreid naar andere delen vande randweg.

Gevolg van de groene golf is datde stoplichten aan de oostkantvan het universiteitsterreinsindsdien aanzienlijk korter opgroen staan. In circa tien secon-den kunnen nu steeds hooguitdrie, vier bestuurders de campusafrijden, met vooral tussen vieren zes ’s middags lange rijenauto’s en frustratie bij debestuurders tot gevolg.De gemeente onderkent hetprobleem en neemt de hele ver-keersafwikkeling begin februariopnieuw onder de loep. Ondermeer alle zogeheten groen-punten worden dan opnieuwbekeken en op basis hiervanwordt een en ander zo nodig bij-gesteld. Dat de afstemming op dekruising van de randweg met DeZaale en de Javalaan nog verrevan ideaal is, is volgens gemeen-telijk ‘verkeersbeheerser’ Leonvan den Biggelaar helder. Hijverwacht dat de verkeerslichtenmedio februari, nog voorcarnaval, anders worden af-gesteld. (MvdV)/.

CvB schroeft eisen kwaliteit onderwijs opNieuw aangestelde universitair(hoofd)docenten moeten voor-taan aan de BasiskwalificatieOnderwijs (BKO) voldoen. HetCollege van Bestuur heeftbesloten deze regeling aan alle faculteiten in te voeren. De BKO verplicht nieuw aange-stelde universitair (hoofd)-docenten en hoogleraren ombinnen vier jaar middels eenportfolio aan te tonen datmen over vereiste didactischecompetenties beschikt.

Vrijdag 15 januari werden de faculteitsbesturen via een briefop de hoogte gesteld van de invoering van de BKO. In de briefis omschreven voor wie de rege-ling geldt. Het betreft nieuw aan-gestelde universitair (hoofd)-docenten en hoogleraren. Voorhen geldt de verplichting ombinnen vier jaar na aanstellinghet BKO-certificaat te behalen.Het behalen van het certificaatwordt ook een voorwaarde bij bevorderingen en als er sprake isvan een aanstelling voor onbe-paalde tijd. Medewerkers die al indienst zijn en bij wie op basis vanbijvoorbeeld onderwijsevaluatiesis gebleken dat de kwaliteit vanhun onderwijs moet verbeteren,moeten het BKO-certificaat ookhalen.

Twee BKO-pilotprojecten dieliepen bij Scheikundige Techno-logie en Industrial Engineering& Innovation Sciences, zijngeëvalueerd. Uit de evaluatie, die gestoeld is op de ervaringen vanvijftig docenten die begonnenzijn aan het BKO-traject, blijktonder meer dat sommige deel-nemers de tijdsinvestering alseen grote last ervaren en dat dewerkbegeleiding van grootbelang is. Volgens drs. AnjaKlomps, hoofd van DienstPersoneel en Organisatie (DPO),heeft de evaluatie geresulteerd inenkele aanpassingen, bijvoor-beeld op het gebied van de imple-mentatie. “De regeling is nu officieel van kracht en de facul-teiten zijn druk bezig met hetvormgeven van de invoering,waarbij de ene faculteit al watverder is dan de andere”, aldusKlomps. DPO biedt docentenwaar nodig didactische cursus-sen aan en kan hen begeleiden enadviseren bij het samenstellenvan het vereiste portfolio. Datportfolio wordt beoordeeld dooreen commissie die bestaat uit deopleidingsdirecteur, een onder-wijskundige en een onafhan-kelijk lid van een andere faculteit.(HK)/.

21 januari 2010 Cursor2/ Mensen

Cursor/Colofon© 2010. Auteursrechten voorbehouden.

Niets uit deze uitgave mag worden gerepro-duceerd zonder voorafgaande toestemming

van de hoofdredacteur.De redactie behoudt zich het recht voor om

aangeboden artikelen te wijzigen.

Redactie Judith van Gaal, Tom Jeltes, Ivo Jongsma, Sjoukje Kastelein, Han Konings(hoofdredacteur), Frits van Otterdijk, NorbineSchalij, Brigit Span (eindredacteur), Moniquevan de Ven Aan dit nummer werkten verder

mee David Ernst, Gerard Verhoogt, Benjamin Ruijsenaars, Enith Vlooswijk,

Paul Weehuizen Foto’s Bart van OverbeekeLay-out Natasha Franc, Peter Peels

Redactieraad prof.dr.ir. Henk van Tilborg(voorzitter), drs. Joost van den Brekel,prof.dr.ir. Han Meijer, Maarten Klont

(studentlid), Anneliese Vermeulen-Adolfs(secretaris) Basisvormgeving Koos Staal bno

Druk Drukkerij E.M. de Jong B.V. Baarle-Nassau Advertenties Bureau Van Vliet BV,

Passage 13-21, 2024 KS Zandvoort, tel. 023 - 5714745 Redactie-adres TU/e,

Laplace 0.40, postbus 513, 5600 MBEindhoven, tel. 040 - 2472961/ 2474020,

e-mail: cursor@tue.nl, www.tue.nl/cursor.

Cursor is aangesloten bij het Hoger OnderwijsPersbureau (HOP)

Als peuter stond hij, geïnspireerddoor familieleden in de bouw-kunde, al bovenop de werkbankmet een boormachine tussenzijn benen. Dat Van Dijk (28)later bouwkunde ging studerenaan de Hogeschool Windesheimin zijn geboortestad Zwolle, wasdan ook geen verrassing. Hij deedde richting architectuur, “maartijdens mijn tweede stage bij eenarchitectenbureau ontdekte ik:dit is niks voor mij. Architectenschetsen af en toe wat, maar zijnverder vooral veel aan het ver-

gaderen. Het bleek veel mindercreatief dan ik dacht.”Tijdens zijn afstudeerproject,waarvoor hij zich bezighield metde uitwerking van het huisves-tingsplan voor de hogeschool,was hij geïnteresseerd geraakt invastgoed; een vervolgopleidinglonkte. In 2004 startte hij metde mastertrack Real EstateManagement & Developmentaan de TU/e. “Als zij-instromerhad ik geen behoefte om me nogvol in het studenten- en vereni-gingsleven te storten, wat in Delftgebruikelijk is. In Eindhovenvoelde ik me meer thuis.”De in Zwolle opgedane werk-ervaring op huisvestingsgebiedsmaakte naar meer. Al snel nazijn verhuizing naar Eindhovenmailde hij daarom de DienstHuisvesting (DH) van de TU/eof ze een bijbaan voor hemhadden. “Als ik alleen vakkenhad gevolgd, had ik tijd overgehad.Dat past niet bij mij; ik heb nietgraag tijd over.” Van Dijk mochtop gesprek komen: “De universi-

teit was bezig met een nieuw huis-vestingsplan; men vond het leukom daar iemand bij te betrekkendie nog met beide benen in hetonderwijs stond én ervaring hadmet een vergelijkbaar traject.” In februari 2005 kwam Van Dijkin dienst bij DH; eerst voor twee,later voor vier dagen. Hij bemoei-de zich vooral met de eerste fasevan het masterplan Campus 2020:de nieuwbouw van de W-hal. De student was onder andere betrokken bij het overleg met gebruikers, het programma vaneisen en de selectie van de archi-tect. “Ik had verwacht dat alle betrokkenen direct heel enthou-siast zouden meewerken. Maariedereen maakte zich in eersteinstantie vooral druk om kleine,persoonlijke dingetjes: de eigenwerkplek die misschien kleinerwordt, de parkeerplaats die straksmogelijk wat verder weg ligt…Die aanvankelijke weerstandverbaasde me, maar was welheel leerzaam.”Intussen was Van Dijk ook actief

bij de Bouwkunde Bedrijvendagenen was hij lid (en vanaf 2007voorzitter) van de faculteitsraad.Alle ‘buitenschoolse’ bezighedenvulden elkaar mooi aan, vindt hij.Zo leerde hij binnen de facul-teitsraad meer over hoe bijvoor-beeld de universiteit, faculteitenen de medezeggenschap georga-niseerd zijn - waardevolle infor-matie voor zijn werk bij DienstHuisvesting.Inmiddels is hij gestopt met alzijn nevenactiviteiten aan deTU/e; eerst met het werk voor deBouwkunde Bedrijvendagen,daarna met het faculteitsbestuuren afgelopen november met zijnwerk bij DH: “Want ik moest tochmaar eens gaan afstuderen.”Adviesbureau AT Osborne, actiefaan verschillende universiteitenen ook de TU/e, bood Van Dijkeen baan aan als consultant. Zijnambitie en kritische houdingenhadden blijkbaar indrukgemaakt: “Ik heb in het master-planproces regelmatig foutjesuit hun rekenmodel en rapporten

gehaald. Iemand bij het bureauzei dan: “Nú is het Dennis-proof.” Van Dijk accepteerde de baan -voor vier dagen in de week, zodathij daarnaast kan gaan afstuderen.Zijn afstudeervoorstel moet hijnog schrijven. “Het gaat in derichting van duurzame project-ontwikkeling. Veel projectont-wikkelaars zeggen duurzaam tewerken, maar wat houdt dat in?”Van Dijk zou het anderen zekeraanbevelen om naast hun studiewerkervaring op te doen, “maarmisschien wel in een iets andereverhouding dan ik heb gedaan -of je moet, net als ik, niet al tezeer gesteld zijn op je vrije tijd.Je leert zoveel méér door in depraktijk dingen te doen wanneerje alleen met je boeken in de collegezaal zit. Kijkend naar bij-voorbeeld de bekostiging snap ikdat de rector wil dat studentenharder studeren, maar dat wiltoch niet zeggen dat ze alle nevenactiviteiten maar moetenlaten schieten?”/.

Interview: Monique van de VenFoto: Bart van Overbeeke

Actief als vastgoedadviseurvoor de TU/e, voorzitter van defaculteitsraad en bestuurslidbij de Bouwkunde Bedrijven-dagen - je studie zou er haast

bij inschieten. Maar Dennis vanDijk, die met het oog op zijn

afstuderen inmiddels toch maarwat nevenactiviteiten staakte,houdt zichzelf graag scherp en

zijn agenda goedgevuld.

“Ik heb niet graag tijd over”

Dennis van Dijk

We treffen Frank Seegers op de trappenvan W-Hoog. De labbeheerder vanWerktuigbouw heeft lunchpauze en wildaarin even een frisse neus gaan halen.

Seegers werkt al sinds 1971 aan de TU/e.De laatste jaren in de vakgroep van Antonvan Steenhoven in het zogenoemde‘warme lab’ dat misschien zo heet omdathet verbrandingslaboratorium en het motorenlab daar onderdeel van zijn.Seegers heeft goede herinneringen aan

zijn begintijd aan de universiteit. Hij wasals audiovisueel medewerker betrokkenbij het bouwen van de eerste televisie-studio van de TU/e. “Daar werden anima-tiefilms gemaakt en educatieve films gemonteerd. In de inspreekstudio werdenboeken voorgelezen voor blinden. Ookmaakten we elk jaar een TH-journaal. Dat jaaroverzicht werd dan bij de nieuw-jaarsbijeenkomst getoond. Ik geloof datdat al negen jaar niet meer gebeurt.”Mooie tijden. Als videoman maakte hij deovergang van zwart-wit naar kleur mee.Een periode van verandering, ook voor zijntaakomschrijving. In plaats van beeldenmengen ging hij zorg dragen voor de geluidskwaliteit. “Ik kwam achter de geluids-mengtafel en maakte de presentator op eencongres, een personeelfeest of een sinter-klaasviering goed verstaanbaar.” De laatsteuitdaging in het Auditorium was het instellenvan het dolby surroundsysteem in de BlauweZaal. Na het herbouwen van het in 1998uitgebrande Auditorium waren er voorSeegers minder uitdagingen als geluidsman.

Tijdens klusjes voor de open dagen was hijin contact gekomen met Werktuigbouw-kundige Van Steenhoven. Die haalde hemover om bij Werktuigbouwkunde te komenwerken. En daar heeft hij het prima naarzijn zin. (NS)

Nieuws /3Cursor 21 januari 2010

Ach en WeeNieuwe deeltijdhoogleraarvoor analyse medischebeeldenDe faculteit BiomedischeTechnologie heeft dr.ir. MarcelBreeuwer aangesteld als deel-tijdhoogleraar in de vakgroepBiomedische Beeldanalyse.Breeuwer leidt bij PhilipsHealthcare een team dat zichbezighoudt met medische afbeeldingstechnieken.

Volgens Bart ter Haar Romenij,leider van de vakgroepBiomedische Beeldanalyse, isBreeuwer een zwaargewicht inhet onderzoek naar de analysevan beelden van het cardiovas-culaire systeem (hart- en vaat-stelsel). De nieuwe deeltijdhoog-leraar houdt zich bij Philips alsinds 1985 bezig met de ver-werking van audio, video en medische afbeeldingen. In 1996verhuisde hij naar PhilipsHealthcare in Best, waar TerHaar Romenij al jaren meesamenwerkt.“We zitten nu ook middenin eengezamenlijk project. We ont-wikkelen software waarmee je opniet-invasieve wijze kunt zienwelk deel van het hart is aan-getast door een hartinfarct. Datdoen we door MRI-beelden vanhet kloppende hart te analyseren;het deel van het weefsel dat is beschadigd door het infarct kunje herkennen doordat het niet samentrekt. Die informatie

proberen we op zo’n manier aande arts presenteren dat die ermeeeen diagnose kan stellen.” Ter Haar Romenij en Breeuwer -die voor vier jaar een aanstellingheeft gekregen voor een dag perweek- zijn ook in overleg over degezamenlijke begeleiding van af-studeerstudenten en pro-movendi die (een deel van) hunonderzoek bij Philips Healthcarezullen uitvoeren.

Breeuwer volgt prof.dr.ir. FransGerritsen op, die de leerstoelBeeldanalyse Algoritmiek enKlinische Applicaties voor demaximale termijn van acht jaarheeft bekleed. (TJ)/.

Problemen OV-chipkaart niet alleen technisch van aard

Wat betekent ‘ophalen’ bij OV-chipkaart?Twee sandwichbordendragerskwamen op dinsdag 19 januarinaar de campus om voor-lichting te geven bij de pro-blemen die studenten onder-vinden bij het activeren van deOV-chipkaart. De problemenzijn volgens hen niet alleentechnisch van aard. Ook decommunicatie laat te wensenover.

De samenwerkende openbaarvervoersbedrijven proberen deproblemen bij de invoering vande OV chip kaart aan te pakkendoor op 27 plekken in Nederlandvoorlichters in te zetten. Voor 1februari moeten studenten hunOV-chipkaart namelijk geac-tiveerd hebben.Silvana Acquoy uit Scheveningenen Ilja Spierings uit Utrechtlopen rond om studenten aan tesporen hun reiskaart te activeren.Ze krijgen veel vragen die metwat beter gebruik van bepaaldewoorden niet nodig warengeweest. Voor buik en rug dragenze sandwichborden. Daaropstaat: Hé student, ben je al op-geladen? “De woorden ophalen,opladen en activeren wordendoor elkaar gebruikt”, zegtAcquoy. “Bij ophalen denkt eenstudent misschien dat ie de kaartbij een postkantoor zou moetenophalen, maar de organisatie wildat je hem activeert.” Het isprecies een van de problemen die

premasterstudent IE&IS WillemDalinghaus tegenkwam. Dekaart was hem al toegestuurd enhij vroeg zich af waar het overging. Het betekent dus dat hijhem moet activeren. Nu merkthij dat hij niet kan zien of hij inhet weekend nog 40% kortingkrijgt. “De oplaadpaal in hetHoofdgebouw zegt van wel, in-ternet zegt van niet.” Het is eennieuwe vraag voor de voor-lichters. De meest voorkomendeproblemen zijn dat studentengeen kaart hebben ontvangen,dat het activeren niet lukt, dat ereen verkeerd reisproduct op zit.“Ook al zo’n vervelend woord”,zegt Spierings. “Ze bedoelen erde weekkaart, de weekendkaart,het abonnement of de kor-

tingskaart mee, maar een studentdenkt al gauw dat de pas zelf hetreisproduct is.”De voorlichters vinden het nieteerlijk dat de vervoersbedrijvenhet probleem bij de studentenneerleggen. “Wanneer ze bellennaar de studenteninfolijn kostdat tien extra centen per minuut.Daarbij staan ze vaak een half uurin de wacht en dan komt het nogvoor dat de infolijn geenantwoord heeft. Naast financiëlenadelen geeft de klungelige in-voering ook een hoop onze-kerheid. Dat had niet nodighoeven zijn bij een beterecampagne”, vindt Spierings.(NS)/.

Liftschakelaar brandt doorIn één van de liften in Potentiaal, het onderkomen van de faculteitElectrical Engineering, is donderdag 14 januari een magneetscha-kelaar doorgebrand. Door de kortsluiting maakte de lift een aantalkorte starts en stops, waardoor rookontwikkeling ontstond en hetbrandalarm afging. Er bevonden zich op dat moment geen mensenin de lift.Het defect is verholpen en de lift is weer in gebruik, maar de DienstHuisvesting kijkt intussen naar een oplossing op langere termijn.Volgens TU/e-brandweercommandant Mario de Roij van Zuijdewijnworden de liften in het gebouw intensief gebruikt, maar hebben zena bijna een halve eeuw hun beste tijd wel gehad. (MvdV)

Kamervragen over omstreden honderd miljoenCDA en SP willen vanOnderwijsminister RonaldPlasterk weten waarom detechnische universiteitenzoveel verlies maken op deoverheveling van honderdmiljoen euro naar NWO.Waarom kunnen zij zo weiniggeld aan onderzoeksbeurzenterugverdienen?

Vorige week werd bekend dat detechnische universiteiten mil-joenen verlies zouden lijden doorde omstreden overheveling naarNWO. De bijdrage van de TU’swas een stuk hoger dan zij aanbeurzen zouden kunnen terug-verdienen. De TU/e loopt dit col-legejaar hierdoor 4,4 miljoeneuro mis. De TU Delft krijgtzeven miljoen minder en deUniversiteit Twente mist 5,7miljoen. De Universiteit Utrechten de Universiteit vanAmsterdam maakten juistenkele miljoenen winst op deherverdeling. Hoe verklaart de minister dat de

technische universiteiten relatiefminder terugverdienen via deVernieuwingsimpuls dan deandere universiteiten, zoals deUniversiteit van Amsterdam enUniversiteit Utrecht? Ligt datmisschien aan de manier waaropde Vernieuwingsimpuls uitpaktvoor diverse vakgebieden, deaard van het technische onder-zoek, de kwaliteit van het onder-zoek of de aandacht voor valo-risatie? Daar willen CDA en SPgraag antwoord op.En dan volgt de politieke vraag:ziet Plasterk aanleiding tot aan-passing van de verdelingscriteriavan de Vernieuwingsimpuls oftot andere aanvullende maat-regelen voor de technische uni-versiteiten?

Eerder zei Plasterk al dat het aande instellingen zelf is om het geldterug te verdienen. “Daar waarhet beste onderzoek wordtgedaan, gaat het meeste geldnaartoe.” (HOP)/.

De discussie overde TU/e in 2020lijkt mij tot opheden vooral tegaan over studen-tenaantallen, kwa-liteit van onderwijsen onderzoek en deplaats van de TU/eop diverse rang-lijsten. ‘Wij’ moetende beste zijn, bedrijven en studenten moetenworden gelokt. Daarkun je plannen voorbedenken, beleidvoor ontwikkelen. Maar de discussierondom 2020 biedt ons ook de moge-lijkheid om meer wezenlijke vragen te stellen. Laten we dat eens proberen...

Wat is ons bestaansrecht als technischeuniversiteit? Of anders: wat geeft ons hetrecht te bestaan en te doen wat we doen?We doen onderzoek en we leiden op, dat zijn onze kerntaken. Maar waartoe? Ik ben van mening dat een universiteitnaast kennisontwikkeling en opleidingook een maatschappelijk mandaat heeft.Zeker een universiteit die ingenieursopleidt, bouwmeesters van onze wereld.Een wereld die hen steeds met nieuweuitdagingen confronteert en hen somszorgen baart. Ingenieurs proberen deze wereld steeds weer te verbeteren.Dat deden zij in 1920, in 1970 en ook in 2020. Uitdagingen blijven, zo ook de behoefte aan mensen die uitdagingenhet hoofd bieden.

Wie gaat de uitdagingenvan 2020 te lijf? Dat isde basisschoolleerlingvan nu. Die vraagt zichnog niet af wat hij gaatstuderen, laat staan ofhij dat in Delft of inEindhoven wil doen.Die is nog niet bezigmet het oplossen vanmaatschappelijkevraagstukken, maar vanzijn eigen, alledaagseproblemen. En daar-voor gebruikt hij tech-niek. Of misschien ishet wel een kleine

onderzoeker, die de wereld ontdekt enverklaringen zoekt voor wat hij ziet.Wetenschap en techniek zijn voor heminstrumenten om verder te komen, eendoel te bereiken.

Diezelfde twaalfjarige willen we straksbinden aan de TU/e. Doen ranglijsten erdan toe? Welnee! We moeten aansluitenbij de passie om problemen op te lossenen de wereld te begrijpen. Door die passienu te koesteren en te bewaken. Door eenvrijplaats te zijn waar door te dromen, te vragen en out-of-the-box te denken,nieuwe oplossingen ontstaan. Is dat niet waarom wij bestaan? Durven wedromen te verwezenlijken?

Jelle de Jong,directeur Stichting Techniekpromotie

Ook zin om een column te schrijven over de univer-

siteit in 2020? Mail naar e.teitsma@tue.nl.

21 januari 2010 Cursor4/ Opinie

In Haïti struikelen de hulporganisatiesover elkaar in hun pogingen hulp tebieden aan het door een aardbeving getroffen rampgebied. Het gevolg vanalle drukte is dat de hulp juiststagneert. Is dit een onoverkomelijkprobleem waarmee rampen noueenmaal gepaard gaan, of valt dezechaos in de toekomst te voorkomen?

“Een goede voorbereiding is heel belang-rijk om de logistiek bij hulpverlening narampen te verbeteren”, zegt prof.dr.ir JanFransoo, TU/e-hoogleraar OperationsPlanning and Control. “Natuurlijk weet je nooit wanneer een ramp plaatsvindt.Maar er zijn wel regio’s waar relatief vaak rampen gebeuren. Als je in centraalAmerika een depot aanlegt met hulp-goederen, kun je de middelen van daaruitsneller en met andere transportmiddelenaanvoeren dan met het vliegtuig. Nu worden de goederen vanuit allerleiplaatsen op de wereld per vliegtuigvervoerd.In het geval van Haïti bestaat de kans dater een overreactie komt: er worden heelveel goederen gestuurd die pas in de loopvan de komende weken aankomen. Als je ze allemaal bij elkaar optelt, is het

wellicht te veel. Uit logistieke modellenblijkt dat de kraan te ver wordt open gezet als het lang duurt om goederen teverschepen. Mensen nemen die goederendie al onderweg zijn niet mee in hun beslissing. Alle hulporganisaties concurreren metelkaar om het gebruik van de infra-structuur en van vrachtwagens om hungoederen mee te vervoeren. Daardoorworden die schaarse middelen niet efficiënt benut. Als er een ramp isgebeurd, gaan er honderden of, in hetgeval van Haïti, duizenden non-gouver-mentele organisaties heen. Er is niemanddie hierover de regie voert. Die coördinatie ter plekke is heel belangrijk. De overheid is in dit geval onmachtig. Het Rode Kruis of deVerenigde Naties zijn dan voor de handliggende partijen om te coördineren. Het Rode Kruis heeft wel de expertshiervoor in huis, maar heeft te weinigmacht om de regie over andere organi-saties uit te voeren. Het probleem bij rampen is dat niet-gouvermentele organisaties allemaal zelf succes willen boeken, zodat ze deaandacht van de media snel trekken.Daardoor stellen ze namelijk op de

langere termijn hun eigen inkomstenveilig.Er moet dus een soort internationaaldraaiboek voor ramphulp komen, maarook iemand met ervaring en morele autoriteit die hierover beslissingen kannemen. Als je op zo'n korte termijn knopen moetdoorhakken, kun je niet met iedereenoverleggen.

Ik ben wel optimistisch over de toekomst.Met name bij het Rode Kruis bestaan alveel initiatieven om problemen tevoorkomen. Daar zijn ook veel onder-zoekers uit mijn vakgebied bij betrokken.Onze eigen vakgroep doet hier overigensgeen onderzoek naar.”/.Tekst: Enith Vlooswijk

Eigen belangen hulporganisatiesverergeren chaos bij ramphulpverlening

Prof.dr.ir. Jan Fransoo, hoogleraar Operations Planning and Control

AAllss AAmmeerriikkaa ((ddee VVSS)) eeeenn ssllaanngg iiss,, ddaann iiss

PPllaasstteerrkk eeeenn kkoonniijjnnttjjee,, ggeebbiioollooggeeeerrdd

ddoooorr ddeezzee ssllaanngg.. OOnnzzee mmiinniisstteerr iiss zzoo

ggeeffaasscciinneeeerrdd ddoooorr ddee VVSS,, ddaatt hhiijj eerr ssoommss

oonnwwaaaarrhheeddeenn oovveerr vveerrtteelltt.. EEeenn ppaaaarr jjaaaarr

ggeelleeddeenn bbeewweeeerrddee hhiijj iinn NNRRCC

HHaannddeellssbbllaadd:: ‘‘EEuurrooppaa lloooopptt wweetteennsscchhaapp--

ppeelliijjkk aall hhoonnddeerrdd jjaaaarr llaanngg aacchhtteerr bbiijj

ddee VVSS’’.. DDaatt iiss eeeenn ppeerrttiinneennttee lleeuuggeenn..

SStteelltt uu zziicchh wweetteennsscchhaappppeelliijjkk AAmmeerriikkaa

vvoooorr rroonndd ddee vvoorriiggee eeeeuuwwwwiisssseelliinngg..

WWaaaarr wwaarreenn ddee AAmmeerriikkaaaannssee BBoohhrrss,,

HHeeiisseennbbeerrggss,, EEiinnsstteeiinnss,, FFeerrmmii’’ss eenn

DDiirraaccss?? DDee AAmmeerriikkaaaannssee ffyyssiiccuuss RRoobbeerrtt

PPuurrrriinnggttoonn sscchhrriijjfftt iinn zziijjnn bbooeekk ‘‘PPhhyyssiiccss

iinn tthhee NNiinneetteeeenntthh CCeennttuurryy’’:: ““TThhee ssttoorryy

ooff nniinneetteeeenntthh--cceennttuurryy pphhyyssiiccss iiss llaarrggeellyy

tthhee ssttoorryy ooff EEuurrooppeeaann pphhyyssiiccss””.. DDeezzee

ttooeessttaanndd bblleeeeff pprraakkttiisscchh oonnvveerraannddeerrdd ttoott

ddee jjaarreenn 11993300,, ttooeenn vveeeell EEuurrooppeessee wweetteenn--

sscchhaappppeerrss vvoooorr ddee nnaazziitteerrrreeuurr nnaaaarr ddee VVSS

vvlluucchhtttteenn.. ZZoo wweerrddeenn ddee AAmmeerriikkaaaannssee

aattoooommbboommmmeenn ggeemmaaaakktt ddoooorr DDuuiittssee

jjooddeenn --nnoouu jjaa,, OOppppeennhheeiimmeerr wwaass ddee zzoooonn

vvaann eeeenn DDuuiittssee jjoooodd-- eenn ddee AAmmeerriikkaaaannssee

rraakkeetttteenn ddoooorr DDuuiittssee nnaazzii’’ss.. DDee AAmmeerrii--

kkaaaannssee wwiisskkuunnddee wwaass iinn ddee nneeggeennttiieennddee

eeeeuuww bbiijjnnaa nnoonn--eexxiisstteenntt,, eenn wweerrdd ttoott iinn

ddee jjaarreenn 11992200 bbeehheeeerrsstt ddoooorr ddee EEnnggeellss--

mmaann SSyyllvveesstteerr eenn ddee DDuuiittsseerrss KKlleeiinn eenn

HHiillbbeerrtt.. IInn ddee AAmmeerriikkaaaannssee kkaannssrreekkeenniinngg

eenn ssttaattiissttiieekk wweerrdd ttoott vveerr iinn ddee ttwweeeeddee

hheellfftt vvaann ddee ttwwiinnttiiggssttee eeeeuuww ddee ttoooonn

ggeezzeett ddoooorr ddee FFrraannsseenn LLeehhmmaannnn,, LLooèèvvee

eenn LLee CCaamm,, ddee KKrrooaaaatt WWiilllliiaamm FFeelllleerr eenn ddee

PPooooll MMaarrkk KKaacc,, pprroommoottoorr vvaann ddee bbeekkeennddee

AAmmeerriikkaaaannss--NNeeddeerrllaannddssee kkaannssrreekkeennaaaarr

HHaarrrryy KKeesstteenn.. KKoorrttoomm,, bbiijjnnaa aalllleess wwaatt

oonnzzee mmiinniisstteerr eeeenn jjaaaarr ooff vviieerr ggeelleeddeenn

oovveerr AAmmeerriikkaa ((VVSS)) bbeewweeeerrddee,,

wwaass ggeehheeeell ooff ggeeddeeeelltteelliijjkk

oonnwwaaaarr.. OOff hheett oomm

oonnwweetteennddhheeiidd ggaaaatt

ooff oomm mmiisslleeiiddiinngg ddooeett eerr wweeiinniigg ttooee;;

hheett iiss eeeenn oonnddeerrwwiijjssmmiinniisstteerr --wwaass hhiijj

ttooeenn nnoogg nniieett-- oonnwwaaaarrddiigg..

WWaatt mmooeetteenn wwee mmeett ddeezzee ggeebbiioollooggeeeerrddee

mmiinniisstteerr,, ddiiee nnuu wweeeerr pplleeiitt vvoooorr eeeenn

‘‘CCaalliiffoorrnniisscchh mmooddeell’’.. WWaa iiss ddaa?? WWaatt wweeeett

hhiijj eeiiggeennlliijjkk vvaann ddee VVSS;; iiss hhiijj eerr nnaa zziijjnn

ppoosstt--ddooccttiijjdd iinn PPaassaaddeennaa nnoogg wweell eeeennss

--aannddeerrss ddaann aallss wweetteennsscchhaappppeelliijjkk ttooeerriisstt--

tteerruugg ggeewweeeesstt?? IInn AAmmeerriikkaa zziijjnn zzeessttiigg

uunniivveerrssiitteeiitteenn aaaannggeessllootteenn bbiijj ddee

AAssssoocciiaattiioonn ooff AAmmeerriiccaann UUnniivveerrssiittiieess..

DDeezzee zzeessttiigg vveerrlleenneenn mmeeeerr ddaann ddee hheellfftt

vvaann aallllee AAmmeerriikkaaaannssee ddooccttoorrssttiitteellss..

DDaatt bbeetteekkeenntt ddaatt ddee VVSS hheett eeqquuiivvaalleenntt

vvaann hhoooogguuiitt hhoonnddeerrddttwwiinnttiigg eecchhttee

uunniivveerrssiitteeiitteenn hheeeefftt.. OOmmddaatt AAmmeerriikkaa

ttwwiinnttiigg kkeeeerr zzoovveeeell iinnwwoonneerrss hheeeefftt aallss

NNeeddeerrllaanndd,, zzoouu NNeeddeerrllaanndd hhoooogguuiitt zzeess

eecchhttee uunniivveerrssiitteeiitteenn mmooeetteenn hheebbbbeenn..

WWeellkkee ddooeenn wwee wweegg,,

wweellkkee vvooeeggeenn wwee

ssaammeenn?? KKuunnnneenn

wwee oonnzzee uunniivveerr--

ssiitteeiitteenn ttooeevveerr--

ttrroouuwweenn aaaann

eeeenn kkoonniijjnnttjjee??

FFrreedd SStteeuutteell

Opinie TU/eVox Academici

Effe zeuren

Prof.dr.ir. Jan Fransoo.

Foto: Bart van Overbeeke

WWaaaarr mmooeett ddee TTUU//ee iinn 22002200 ssttaaaann iinn ddee rreeggiioo,, nnaattiioonnaaaall eenn iinntteerrnnaattiioonnaaaall??

WWeekkeelliijjkkss ggeeeefftt iieemmaanndd vvaann bbiinnnneenn ooff bbuuiitteenn ddee uunniivveerrssiitteeiitt oopp ddeezzee vvrraaaagg zziijjnn

ooff hhaaaarr vviissiiee..

De TU/e in 2020

Nieuws /5Cursor 21 januari 2010

Reacties doen ertoe!

Het bericht ‘Het is tijd om de teugelsweer aan te halen’ (Cursor 14) las ik metverbazing. Ik hoop van harte dat er eendialoog aangegaan zal worden over deaangekaarte onderwerpen, ik ben name-lijk erg geschrokken van de daar gepre-senteerde mal waarin ik (en elke anderestudent) kennelijk koste wat kost moetpassen.

Ik heb toen kort overwogen een reactiete sturen naar Cursor, maar heb dat nietgedaan vanuit het idee dat het weinigverschil zou maken. Maar toen ikCursor 15 las, zag ik vier reacties en watik in eerste instantie niet verwachtte, istoch waar: deze reacties doen ertoe. Zehebben mij namelijk gerustgesteld doorte laten zien dat er ook mensen zijn diemet een andere bril en een gebalan-ceerdere visie naar het studentenlevenen studenten kijken.

Deze reacties hebben mij ertoe aangezetook te reageren. Omdat ik het niet beterkan verwoorden dan al gedaan is, wil iksimpelweg mijn steun en dank betuigenaan de mensen die in Cursor 15 hun

mening kenbaar hebben gemaaktin ‘En ik vind’ en in de ‘What’s up’-column.

Diana Koenraadt, masterstudente

Computer Science and Engineering

Reve en Roland Holst

In zijn column van 14 januari haalt FredSteutel de volgende uitspraak aan vanGerard Reve (1923-2006) over AdriaanRoland Holst (1888-1976): “U bent hetzingend hart van bronstig Holland engeil Nederland. Achter iemand aanzit-ten en die krijgen of niet krijgen, en bijhet niet krijgen kankeren en bij het welkrijgen morren, dat het toch niet zoveelis, wat je ervan overhoudt, ziedaar deportee van Uw werk.”

Inderdaad was Roland Holst een ‘woma-nizer’; de biografie van Jan van der Vegt(uitgeverij De Prom, Baarn, 2001) be-steedt aan dat aspect van zijn levensstijluitvoerig aandacht. Het is echter vol-strekt bezijden de waarheid engoedkoop zijn uitgebreide oeuvre, de

poëzie zowel als het proza, te karakte-riseren met de bovengenoemde op-risping; ieder die zijn werk ook maar bijbenadering kent, zal dat beamen.Roland Holst wordt vandaag de dagweinig meer gelezen, daarom ter weer-legging van ‘bronstig en geil’ ,‘kankerenen morren’ het volgende gedicht uit zijnin 1960 verschenen bundel ‘Omtrent degrens’.

Even sneeuw

De wind viel stil; al dichter vlokken daalden doodzacht naar het smal pad.Het werd als kwam zij straks weerkloppenom een aandenken dat zij hier vergat –

maar in de dood niet kon vergetenomdat zij het niet missen kon –Het sneeuwde tot het niet meersneeuwde,en het weer werd of ik haar missen kon.

Frans Schurer, emeritus-hoogleraar

Wiskunde

En ik vind...

TU/e-promovendus Ferdy Onink geenlijsttrekker TONTU/e-promovendus FerdyOnink (33) van de faculteitScheikundige Technologie isniet langer de lijsttrekker vanTrots Op Nederland (TON) voorde gemeenteraadsverkiezingin Eindhoven in maart.

Onink haakte in december af.Naar eigen zeggen omdat hij eengebrek aan initiatief en activismemist bij de overige bestuurs-leden. “Ik moest als lijsttrekker

de kar in mijn eentje trekken endan houdt het voor mij op eengegeven moment op.”Onink richtte TON Eindhoveneen jaar geleden op en spen-deerde veel tijd om de partij vaneen structuur te voorzien. “Ik bengeen illusie armer, maar wel te-leurgesteld in de kwaliteit van demensen die TON Eindhovenaantrekt. Het is kennelijk hetgeijkte verhaal van beginnendepolitieke partijen, maar ik weiger

om alleen mee te liften op de lan-delijke tendens zonder er lokaaliets voor te doen. Dat het ookanders kan, bewijst de lokale af-deling in bijvoorbeeld ’s-Herto-genbosch.”Een terugkeer in de nabijetoekomst in de lokale politiek bijeen andere partij sluit Onink uit.(FvO)/.

Bronzen schaatsmedaille

voor professor KoopmansProf.dr. Bert Koopmans van defaculteit TechnischeNatuurkunde is tijdens het ge-westelijk kampioenschap ma-rathonschaatsen voor Brabant,Limburg en Zeeland derde ge-worden in de categorieMasters. Op een natuurijsbaanin Wijk en Aalburg moest hijwoensdag 13 januari slechtstwee andere concurrenten voorlaten gaan.

Koopmans bereikte de finish na45 ronden, omgerekend ruimtwintig kilometer. Over de pisteniets dan lof. “Geweldig ijs. Geenscheurtje te zien. Ze hadden debaan goed geveegd en de bochtenlagen er prachtig bij. Ach, goed ofslecht, natuurijs is altijd een ge-noegen.”Het gebeurt niet iedere dag dateen TU/e-hoogleraar een me-daille haalt. En zeker niet tijdenseen kampioenschap op na-tuurijs, dat door de zachtewinters nog maar sporadisch mo-

gelijk is. Maar dat Koopmans inde prijzen rijdt, is voor insidersniet echt een verrassing. Hij magdan wel hoogleraar Fysica vanNanostructuren zijn, maar istevens een begenadigd schaatser.Geboren in Norg, in de strengewinter van 1963. Het legend-arische schaatsjaar waarinReinier Paping de Elfstedentochtwon. In zijn jeugdjaren zat hij in deschaatsselectie van Jong Oranjeen op zijn 23ste kreeg hij eenplaats binnen de Nederlandsekernploeg. Baantjes draaien metHein Vergeer en Leo Visser, meteen voorliefde voor de langeafstand. Op NK’s veroverde hijeen reeks medailles en in 1987was hij reserve voor het EK enWK. “De mate van getraindheidis tegenwoordig wat minder”,zegt hij. “Ik oefen nog maar tweekeer een uurtje per week op deijsbaan in Eindhoven.” (FvO)/.

Eerste terugkomdag voor jonge alumniOm de banden met recent afge-studeerde alumni aan te halenen ze te laten zien wat de TU/eze nog te bieden heeft, vindtdonderdag 28 januari de eersteJong Alumnidag plaats. De dagwordt afgesloten met eenandere première: de eerste uit-reiking van de Marina vanDamme Beurs voor de meestvooruitstrevende alumna vande TU/e.

De organisatie van beide evene-menten ligt in handen van hetAlumnibureau en met name overhet aantal kandidaten dat heeftmeegedongen naar de Marinavan Damme Beurs van negen-duizend euro, is men zeerverheugd. Maar liefst 63 vrou-welijke alumni hebben zichervoor aangemeld of zijn voorge-dragen. Het beursbedrag moet dewinnares besteden aan een acti-viteit die bijdraagt aan de ver-rijking van haar carrière. Drs.Joost van den Brekel, mede-werker van het Alumnibureau,

zegt dat ook de organisatieverrast was door het hoge aantalinzendingen. “Kijkend naar Delften Twente, waar oud-weten-schapster en topmanager Marinavan Damme vergelijkbareprijzen in het leven heeft ge-roepen, is dit een hoog aantal. Wehadden gerekend op 15 à 20 aan-meldingen, maar het werden er63. Een derde daarvan is van zeerhoog niveau.”

OpkomstInmiddels is bekend uit welkedrie kandidaten een juryvolgende week de eerste winnaarvan de beurs kiest. Dat zijn ir.Marte Guldemond, die in 2007afstudeerde bij TechnischeBedrijfskunde, ir. Maria CristinaOnete, in 2008 afgestudeerd bijIndustrial and AppliedMathematics, en ir. JannieWijnen, die vijf jaar terug afstu-deerde bij BiomedischeTechnologie. Voor de Jong Alumnidag, eenmix van lezingen, workshops en

een informatiemarkt die voor-afgaat aan de uitreiking van debeurs, valt het aantal inschrij-vingen wat tegen. “We haddengerekend op een opkomst vantussen de 100 à 200 alumni”,aldus Van den Brekel, “maar deteller staat pas op 56. Alumni zijnin principe wel enthousiast omzo’n dag te bezoeken, maar zewillen er geen werkdag voor op-offeren. Dat hadden we ons nietdirect gerealiseerd toen we hetevenement opzetten, maar in detoekomst is het beter om zo’n dagte verplaatsen naar de avond,vanaf vijf uur, of naar hetweekend. (HK)/.

Op de site van het Alumnibureau is

onder het kopje Jong Alumnidag 2010

meer informatie te vinden over de dag.

Inschrijven kan nog tot en met 27 januari

via Alumninet.

Student wil meer bijverdienenHHeett ggeemmiiddddeellddee bbrruuttoolloooonn vvoooorr bbiijj--

bbaaaannttjjeess iiss nnaa eeeenn ddaalliinngg iinn ddee aaff--

ggeellooppeenn jjaarreenn vvoooorr hheett eeeerrsstt wweeeerr

ggeesstteeggeenn.. UUnniivveerrssiittaaiirree ssttuuddeenntteenn

vveerrddiieennddeenn iinn 22000099 ggeemmiiddddeelldd

99,,2255 eeuurroo ppeerr uuuurr,, tteerrwwiijjll hhbboo--ssttuu--

ddeenntteenn ggeennooeeggeenn nnaammeenn mmeett 99,,0022

eeuurroo bbrruuttoo.. DDaatt bblliijjkktt uuiitt ddee jjaaaarr--

lliijjkkssee BBiijjbbaanneenn MMoonniittoorr vvaann vvaaccaa--

ttuurreessiittee bbiijjbbaanneenn..nnll,, wwaaaarrvvoooorr

22..228899 sscchhoolliieerreenn eenn ssttuuddeenntteenn

wweerrddeenn oonnddeerrvvrraaaaggdd.. DDee 334433 ddeeeell--

nneemmeennddee wwoo--ssttuuddeenntteenn ssttaakkeenn ggee--

mmiiddddeelldd bbiijjnnaa ttiieenn uuuurr iinn hhuunn

bbiijjbbaaaann,, mmaaaarr wwiilllleenn hheett lliieeffsstt 2244

uuuurr ppeerr wweeeekk wweerrkkeenn.. DDee 773322

hhbboo’’eerrss zzoouuddeenn bbiijjnnaa ddeerrttiigg uuuurr

ppeerr wweeeekk wwiilllleenn bbiijjvveerrddiieenneenn;; mmeeeerr

ddaann ttwweeee kkeeeerr zzoo llaanngg aallss zzee iinn

22000099 ddeeddeenn ((rruuiimm 1144 uuuurr))..

GGeevvrraaaaggdd nnaaaarr hhuunn ttooeekkoommssttbbeeeelldd

ggaaff 5544 pprroocceenntt vvaann ddee sscchhoolliieerreenn

eenn ssttuuddeenntteenn aaaann eeeenn bbaaaann ttee aamm--

bbiiëërreenn wwaaaarraaaann zzee pplleezziieerr bbeelleevveenn..

BBiijjnnaa ttwwaaaallff pprroocceenntt vviinnddtt eeeenn

hhoooogg ssaallaarriiss bbeellaannggrriijjkkeerr.. ((HHOOPP))

21 januari 2010 Cursor6/ Onderzoek

Om het rendement van

plastic zonnecellen te

verhogen, moet je weten

wat er in het inwendige van

de zonnecel gebeurt.

De Tsjechische promovenda

Klára Maturová legde plastic

zonnecellen onder de

tastmicroscoop en komt

met aanbevelingen.

Ze promoveerde op

maandag 18 januari.

Elektriciteit uit zonlicht, dat is een goedidee. Maar goed beschouwd staat detechniek waarmee we profiteren van deenergie die de zon ons schenkt nog in de kinderschoenen. Er wordt druk geëxperimenteerd met verschillende materialen en de efficiëntie van de cellenneemt elk jaar toe. In de race om dehoogste rendementen hebben de ‘tradi-tionele’ zonnecellen van silicium eenflinke voorsprong op cellen van organischmateriaal (‘plastic’ zonnecellen). Waar een silicium-cel al een kwartvan het hieropvallende zonlichtkan omzetten inelektriciteit, blijftde plastic concur-rentie vooralsnogonder de acht procent. Toch zijn de plastic cellen zeker niet kans-loos. Ze zijn namelijk veel eenvoudiger(en goedkoper) op grote schaal te produ-ceren en je kunt ze zelfs inbouwen inflexibele folies - wat veel extra toepas-

singsmogelijkheden oplevert. De onderzoeks-groep van prof.dr.ir. RenéJanssen, die als het warein hangt tussen de facul-teiten ScheikundigeTechnologie en Tech-nische Natuurkunde,houdt zich bezig met deontwikkeling van dezeplastic zonnecellen.De Tsjechische promo-venda Klára Maturová(27) wijdde de afgelopenvier jaar aan het bestude-ren en analyseren van dein deze groep geprodu-ceerde plastic zonne-cellen. Ze is gespeciali-seerd in diverse vormenvan tastmicroscopie, een aantal techniekenwaarmee een object meteen precisie van nano-meters in kaart wordt gebracht door een minus-cuul naaldje over het oppervlak te latenbewegen. Het bekendstevoorbeeld is atoomkrachtmicroscopie(‘atomic force microscopy’), waarmee de verdeling van de verschillende werkzame

materialen in deplastic zonnecelzichtbaar kanworden gemaakt.“Die verdelingvan materialenblijkt cruciaalvoor de werking

van de zonnecel”, zegt Maturová.De actieve laag van plastic zonnecellen -ingeklemd tussen twee plaatvormigeelektrodes- bestaat uit twee materialen:een elektrondonor (een polymeer) datmet de energie van het binnenvallende

zonlicht een elektron vrijmaakt, en eenelektronacceptor (in dit geval fullereen)dat het elektron overneemt en naar de negatieve elektrode geleidt. Dat klinkt relatief eenvoudig, maar als je dit procesin meer detail bekijkt, blijkt het volgensMaturová wat ingewikkelder. Het binnen-vallende licht creëert namelijk in eersteinstantie een zogeheten ‘elektron-gat’-paar, waarbij het gat feitelijk de plek iswaar het elektron is verdwenen. Het negatief geladen elektron en het positief geladen gat trekken elkaar aan en blijven een fractie van een seconde om elkaar heen cirkelen. “Alleen als het ‘elektron-gat’-paar binneneen nanoseconde bij het grensvlak tussen

donor- en acceptormateriaal terechtkomt,wordt het paar gesplitst en beweegt hetelektron door het acceptormateriaal naar de negatieve elektrode.” Bestaat het actieve materiaal uit grove blokkendonor- en acceptormateriaal, dan lossende elektron-gat paren als het ware opvoordat ze zich hebben kunnen splitsen.Hierdoor wordt het materiaal slechts opgewarmd zonder dat er elektriciteitwordt geproduceerd. “Daarom is eenfijnere verdeling van beide materialenveel gunstiger: dan is de kans dat hetelektron-gatpaar op tijd een grensvlakbereikt een stuk groter.” Maar een te fijne verdeling, met volledig gemengdeacceptor- en donormoleculen, werkt ook

De acceptor werkt

als een afvoerputje

voor elektronen

Promovenda Klára Maturová.

Foto: Bart van Overbeeke

Dat nieuwe technologieën belangrijkzijn voor economische en bedrijfs-kundige processen, is evident. Maarover hoe het proces van technologischeverandering precies in elkaar zit, isnog niet veel bekend. Dr.ing. Ad vanden Oord promoveerde op maandag 11januari op een door hem ontwikkeldmodel dat binnen het domein van de biotechnologie betere uitspraken doetover de ontwikkeling van nieuwe tech-nologieën.

“Als nieuwe technologieën zo belangrijkzijn voor veel economische en bedrijfs-kundige processen, hoe ontwikkelt eennieuwe technologie zich dan precies?Dat werd nooit echt duidelijk, daar wildeik mijn proefschrift aan besteden”, zegtAd van den Oord, die vorige weekpromoveerde aan de faculteit IndustrialEngineering & Innovation Sciences.“Aangezien technologieën tegenwoordighoofdzakelijk worden ontwikkeld in decontext van organisaties, ben ik uitgegaanvan een ecologisch perspectief.”Een ecologisch perspectief richt zichmet name op hoe een organisme zichverhoudt tot zijn omgeving. Toegepastop technologie is dit het bestuderen vaneen technologie in relatie met zijn omgeving, die voornamelijk bestaat uitandere technologieën en organisaties.

Vernieuwing en ontwikkeling ontstaandoordat (bestaande) technologischecomponenten door organisaties op eennieuwe manier worden gecombineerd.Zoals een computer onder meer uit de componenten moederboard, chips,beeldscherm en toetsenbord bestaat.Sommige varianten worden geselecteerden verder bewerkt, tot er een standaardontstaat die cumulatieve groei mogelijkmaakt.

OmslagpuntMacro-economisch gezien start het ontwikkelingsproces met vele initiatievenrond de nieuwe techniek. Er wordt netzo lang aan het design van de nieuwetechnologie gewerkt tot er een standaardontstaat en de technologische compo-nenten in vaste verhouding tot elkaarstaan. Daarna volgt een brede verspreidingin de maatschappij. Er is dan nauwelijkssprake meer van echte vernieuwing, meervan fine-tuning. Van den Oord: “Als je naar grafiekenkijkt over de groei van een technologie,zie je altijd dezelfde S-curve. Een trageontwikkeling in het begin; vervolgens,na een omslagpunt, is er een snelle(re),cumulatieve groei tot aan een boven-grens, waarna de ontwikkeling weertraag gaat.”Het belangrijkste moment voor een

nieuwe technologie is de ontwikkelingvan een standaard, het omslagpunt in de S-curve. Die maakt cumulatieve ver-anderingen mogelijk. Met die standaardkunnen partijen zich specialiseren ineen of meerdere componenten en in de relaties tussen deze componenten.Door de standaard kunnen individuelecontributies weer worden geïntegreerdin verschillende producten en processendie uit deze technologie voortvloeien.Interessant is overigens dat, hoewel debetrokken partijen eerst de standaard in onderling overleg zelf vaststellen, die standaard vervolgens de groei enevolutie van diezelfde partijen stuurt.Van Oord: “Bij de ontwikkeling vannieuwe technologieën is het enerzijdsbelangrijk te kijken naar de verschillendecontexten waarbinnen de ontwikkelingenplaatsvinden, anderzijds is het toepassenvan een multi-level perspectief eveneensvan belang. Zoals het ontwikkelen vaneen goede theorie betreffende de mens,waarbij micro (psychologische) ken-merken èn macro (sociale) kenmerkeneen grote rol spelen. Dit geldt ook voorde evolutie van technologieën: het gezamenlijk hanteren van een micro-perspectief (een technologie als individuele entiteit) als een macro-perspectief (een populatie van techno-logieën) is van essentieel belang.”

Hij vervolgt: “Door technologie tegelijkte beschouwen als een systeem en als een verzameling technologischecomponenten, kun je analyseren hoetechnologie zich ontwikkelt vanuit eenverzameling losse deelcomponenten toteen efficiënt en geïntegreerd systeem.De meeste theorieën beschouwen technologie als opzichzelfstaand, dusalleen op het niveau van een systeem.Daardoor is het vrijwel onmogelijk om te voorspellen wanneer het omslagpuntzal plaatsvinden.”

RealtimeHet model dat Van den Oord ontwikkelde,gaat er vooral van uit dat je de ontwikke-ling van technologie niet op één, maarop meerdere niveaus moet onderzoeken.Een technologische ontwikkeling vindtnamelijk altijd binnen een bepaalde omgeving plaats, die op zijn beurt zelfook verandert door die technologie. Je moet de ontwikkelingen dus bestude-ren in hun onderlinge samenhang, diesteeds verandert. Voor een goed begripvan technologische verandering moet je tegelijk naar verschillende contextenop verschillende niveaus kijken.In zijn proefschrift legt Van den Oord de basis voor een dergelijk model. Waar traditionele onderzoeken de ver-schillende stadia van technologische

Voorspellen wanneer een technologie in een stroomversnelling komt

Plastic energiebron onder

Onderzoek /7Cursor 21 januari 2010

Onderzoek in het kortKatalysator maakt antivries uit CO2LLeeiiddssee cchheemmiiccii zziijjnn bbiijj ttooeevvaall ggeessttuuiitt oopp eeeenn ssttooff ddiiee kkoooollssttooffddiiooxxiiddee ((CCOO22)) uuiitt ddee lluucchhtt

hhaaaalltt eenn oommzzeett iinn eeeenn nnuuttttiiggee vveerrbbiinnddiinngg,, ooxxaallaaaatt.. DDaatt sscchhrriijjvveenn ddee oonnddeerrzzooeekkeerrss --ddiiee oopp

zzooeekk wwaarreenn nnaaaarr oopp eennzzyymmeenn lliijjkkeennddee kkaattaallyyssaattoorreenn-- iinn ddee uuiittggaavvee vvaann hheett ttiijjddsscchhrriifftt

SScciieennccee vvaann vvoorriiggee wweeeekk.. HHeett bbiijjzzoonnddeerree aaaann ddeezzee kkaattaallyyssaattoorr iiss ddaatt hheett wweell CCOO22 bbiinnddtt,,

mmaaaarr oonnggeevvooeelliigg iiss vvoooorr zzuuuurrssttooff.. DDaaaarrddoooorr lleeggtt hheett aalllleeeenn kkoooollssttooffddiiooxxiiddee vvaasstt,, tteerrwwiijjll

bbeekkeennddee kkaattaallyyssaattoorreenn vvaaaakk eeeerrsstt aallllee zzuuuurrssttooff ((ddaatt rreeaaccttiieevveerr iiss ddaann CCOO22)) uuiitt ddee lluucchhtt

hhaalleenn.. HHeett rreeaaccttiieepprroodduucctt ooxxaallaaaatt kkaann oommggeezzeett wwoorrddeenn iinn ooxxaaaallzzuuuurr ((ggeebbrruuiikktt iinn sscchhoooonn--

mmaaaakkmmiiddddeelleenn)) ooff hheett aannttiivvrriieessmmiiddddeell eetthhyylleeeennggllyyccooll.. NNaaddeeeell vvaann ddee nniieeuuwwee kkaattaallyyssaattoorr,,

ggeebbaasseeeerrdd oopp kkooppeerr,, iiss ddee mmooeeiittee ddiiee hheett kkoosstt oomm hheett sscchhoooonn ttee mmaakkeenn vvoooorr hheerrggeebbrruuiikk;;

ddaatt kkoosstt nnuu nnoogg oonnggeevveeeerr eeeenn uuuurr eenn ddaatt mmooeett dduuiizzeennddeenn mmaalleenn ssnneelllleerr wwiill ddee LLeeiiddssee

vviinnddiinngg oopp ggrroottee sscchhaaaall ttooeeggeeppaasstt kkuunnnneenn vviinnddeenn,, bbiijjvvoooorrbbeeeelldd vvoooorr hheett aaffvvaannggeenn vvaann

CCOO22 bbiijj eelleekkttrriicciitteeiittsscceennttrraalleess.. ((TTJJ))

Sojaboon kan nog veel beterDDee ssoojjaabboooonn ggeenniieett aall bbeekkeennddhheeiidd aallss eeeenn ggeewwaass wwaaaarraaaann ggeenneettiisscchh vveeeell wwoorrddtt ggeesslleeuutteelldd,,

mmaaaarr eerr zziijjnn lleeggiioo mmooggeelliijjkkhheeddeenn oomm ddee bboooonn nnoogg mmeeeerr ttee vveerrbbeetteerreenn.. DDaatt bblliijjkktt uuiitt eeeenn

aannaallyyssee ddiiee vvoorriiggee wweeeekk wweerrdd ggeeppuubblliicceeeerrdd iinn hheett ttiijjddsscchhrriifftt NNaattuurree.. SSiinnddss iinn ddeecceemmbbeerr

22000088 hheett vvoolllleeddiiggee DDNNAA vvaann ddee ssoojjaabboooonn wweerrdd ggeeppuubblliicceeeerrdd,, zziijjnn ggeenneettiiccii ddrruukk bbeezziigg

ggeewweeeesstt ddeezzee ggeeggeevveennss uuiitt ttee pplluuiizzeenn oopp mmooggeelliijjkkee aaaannppaassssiinnggeenn.. IInntteerreessssaannttee ggeenneenn

wweerrddeenn ddoooorr hheenn oopp ddee ooppeennbbaarree ssiittee wwwwww..ssooyybbaassee..oorrgg ggeezzeett.. IInnmmiiddddeellss iiss eeeenn ggeenn

ggeevvoonnddeenn wwaaaarrmmeeee ddee ssoojjaabboooonn rreessiisstteenntt ggeemmaaaakktt kkaann wwoorrddeenn tteeggeenn ddee sscchhiimmmmeellzziieekkttee

ssoojjaabboooonnrrooeesstt eenn eeeenn ggeenn wwaaaarrmmeeee ssoojjaa mmaakkkkeelliijjkkeerr vveerrtteeeerrbbaaaarr wwoorrddtt.. UUiitt ddee ssttuuddiiee

bblliijjkktt ddaatt ssoojjaa vveeeell ggeenneenn iinn ttwweeee-- ooff zzeellffss ddrriieevvoouudd bbeezziitt,, hheettggeeeenn ddee vveerrbbeetteerriinngg ddoooorr

kkrruuiissiinngg vveerrggeemmaakkkkeelliijjkktt.. BBoovveennddiieenn bbiieeddtt ddee ssttuuddiiee vvaann ddee ssoojjaabboooonn vveeeell kkeennnniiss oovveerr

vveerrwwaannttee ggeewwaasssseenn,, zzooaallss ddooppeerrwwtteenn eenn ppiinnddaa’’ss.. OOvveerriiggeennss wwoorrddtt iinn EEuurrooppaa tteeggeennwwoooorrddiigg

nnaauuwweelliijjkkss nnoogg ggeenneettiisscchh ggeemmooddiiffiicceeeerrddee ssoojjaa eenn ssoojjaaoolliiee ggeebbrruuiikktt vvaannwweeggee ddee

wweeeerrssttaanndd hhiieerrtteeggeenn vvaann ccoonnssuummeenntteenn.. ((TTJJ))

MMiisssseelliijjkkhheeiidd,, bbllooeeddiinnggeenn,, oonnvvrruucchhttbbaaaarr--

hheeiidd:: ddeerrggeelliijjkkee vveerrvveelleennddee nneevveenneeffffeecctteenn

vvaann eeeenn cchheemmookkuuuurr zziijjnn mmeett ggeerriicchhtteerree

mmeeddiiccaattiiee ttee vvoooorrkkoommeenn.. DDoooorr uuiittsslluuiitteenndd ddee

ttuummoorr aaaann ttee ppaakkkkeenn mmeett llooccaaaall iinnggeessppootteenn

mmeeddiicciijjnneenn,, wwoorrddeenn ddee oovveerriiggee lliicchhaaaammss--

cceelllleenn oonnttzziieenn.. OOnnddeerrzzooeekkeerrss vvaann ddee TTUU//ee

oonnttwwiikkkkeelleenn eeeenn ggeell oomm ddee mmeeddiicciijjnneenn mmeeee iinn

ttee kkaappsseelleenn.. SScchheeiikkuunnddee--ssttuuddeennttee MMeellllaannyy

RRaammaaeekkeerrss ssttuuddeeeerrtt aaff oopp ddee vveerrbbeetteerriinngg vvaann

ddee ggeell..

DDee bbeeooooggddee cchheemmookkuuuurr wweerrkktt aallss vvoollggtt:: bbooll--

lleettjjeess ggeell mmeett mmeeddiicciijjnneenn wwoorrddeenn iinnggeessppootteenn

iinn hheett lliicchhaaaamm.. DDee ggeell bbeessttaaaatt uuiitt ppoollyymmeerreenn,,

llaannggee mmoolleeccuuuullkkeetteennss,, ddiiee iinn wwaatteerr oopplloossbbaaaarr

zziijjnn.. DDaatt wwiill zzeeggggeenn:: hheett mmiiddddeellssttee eenn tteevveennss

ggrroooottssttee ddeeeell vvaann ddee kkeetteenn iiss hhyyddrrooffiieell eenn dduuss

ggooeedd iinn wwaatteerr oopplloossbbaaaarr.. DDee hhyyddrrooffoobbee ((wwaatteerr--

aaffssttootteennddee)) uuiitteeiinnddeenn zziijjnn ddaatt eecchhtteerr nniieett.. DDee

uuiitteeiinnddeenn zziijjnn ggeesscchhiikktt oomm bbeeppaaaallddee eeiiwwiitttteenn

aaaann ttee kkooppppeelleenn.. DDeezzee kkuunnnneenn zziicchh hheecchhtteenn

aaaann ddee ttuummoorr.. NNaa aaffggiiffttee vvaann ddee mmeeddiicciijjnneenn

wwoorrddeenn ddee oonnsscchhaaddeelliijjkkee bbeessttaannddddeelleenn vvaann

ddee ggeell aaffggeevvooeerrdd ddoooorr hheett bbllooeedd..

OOmm ddee mmeeddiicciijjnneenn ggeerriicchhtt aaff ttee lleevveerreenn oopp ddee

ppllaaaattss vvaann bbeesstteemmmmiinngg,, mmooeett ddee ggeell wweell llaanngg

ggeennooeegg iinnttaacctt bblliijjvveenn.. DDee ggeellss wwaaaarrmmeeee ddee

oonnddeerrzzooeekkeerrss ttoott nnuu ttooee wweerrkktteenn,, bblleevveenn

mmaaaarr eeeenn uuuurr ooff ttwweeee ssttaabbiieell.. AAaann MMeellllaannyy

RRaammaaeekkeerrss ddee ttaaaakk oomm ddee kkeetteennss ssttaabbiieelleerr ttee

mmaakkeenn..

““HHeett ddooeell iiss ddee ppoollyymmeerreenn zzoo ssttaabbiieell ttee kkrriijjggeenn

ddaatt zzee éééénn ooff mmeeeerrddeerree ddaaggeenn mmeeeeggaaaann””,,

vveerrtteelltt ddee mmaasstteerrssttuuddeennttee SScchheeiikkuunnddiiggee

TTeecchhnnoollooggiiee.. ““WWee hheebbbbeenn ddaaaarroomm eeeerrsstt ddee

wwaatteerraaffssttootteennddee ggrrooeepp wwaatt llaannggeerr ggeemmaaaakktt..

HHeett hheellee mmoolleeccuuuull wwoorrddtt ddaaaarrddoooorr iieettss hhyyddrroo--

ffoobbeerr..””

IInn wwaatteerr kklliitttteenn ddee hhyyddrrooffoobbee ddeelleenn ssaammeenn..

ZZoo oonnttssttaaaann cciilliinnddeerrvvoorrmmiiggee mmoolleeccuuuullssttrruucc--

ttuurreenn:: ddee wwaatteerraaffssttootteennddee ddeelleenn wwoorrddeenn

oommkkaappsseelldd ddoooorr ddee hhyyddrrooffiieellee ssttuukkkkeenn uuiitt

ddee kkeetteennss.. UUiitt eexxppeerriimmeenntteenn bblliijjkktt ddaatt ddee

vveerrlleennggddee hhyyddrrooffoobbee ssttrruuccttuurreenn zzoorrggeenn vvoooorr

eeeenn ssttaabbiieelleerree ggeell..

DDee eeffffeecctteenn vvaann ddee wwiijjzziiggiinnggeenn hheeeefftt RRaammaaeekkeerrss

oonnddeerrzzoocchhtt mmeett vveerrsscchhiilllleennddee aannaallyysseetteecchh--

nniieekkeenn.. ZZoo oonnttddeekkttee zzee bbiijjvvoooorrbbeeeelldd ddaatt ddee

mmoolleeccuulleenn zziicchh ssttaappeelleenn ttoott cciilliinnddeerrvvoorrmmeenn..

““DDaatt iiss eeeenn hheeeell mmooooii rreessuullttaaaatt””,, zzeeggtt

RRaammaaeekkeerrss.. ““WWee wwiisstteenn wweell hhooee ddee mmoolleeccuulleenn

zziijjnn ooppggeebboouuwwdd,, mmaaaarr nnoogg nniieett wwaatt vvoooorr

ssttrruuccttuuuurr zzee vvoorrmmeenn iinn wwaatteerr.. PPaass aallss hheett

ppeerrcceennttaaggee ppoollyymmeerreenn ggrroooott ggeennooeegg iiss,,

vvoorrmmeenn zzee ssaammeenn eeeenn ggeell.. HHooee llaannggeerr jjee

wwaacchhtt,, ddeess ttee sstteerrkkeerr ddee ggeell bblliijjkktt ttee zziijjnn..

TToott eerr eeeenn ooppttiimmuumm iiss bbeerreeiikktt..””

RRaammaaeekkeerrss iiss bbiijjnnaa kkllaaaarr mmeett hhaaaarr pprroojjeecctt..

““WWee zziijjnn nnuu nnoogg bbeezziigg mmeett hheett uuiittsslluuiitteenn vvaann

zziijjrreeaaccttiieess.. HHeett hhyyddrrooffiieellee mmiiddddeennssttuukk vvaann

ddee mmoolleeccuulleenn iiss aaaann ttwweeee kkaanntteenn rreeaaccttiieeff..

DDaaaarrddoooorr kkuunnnneenn eerr oonnwweennsseelliijjkkee vveerrbbiinn--

ddiinnggeenn oonnttssttaaaann.. DDoooorr eerr ttiijjddeelliijjkk eeeenn

bbeesscchheerrmmeennddee ggrrooeepp aaaann ttee ppllaakkkkeenn,,

vvoooorrkkoommeenn wwee ddaatt..””

TTeekksstt:: EEnniitthh VVlloooosswwiijjkk

FFoottoommoonnttaaggee:: RRiieenn MMeeuullmmaann

niet. Dan is er namelijk geen aaneen-gesloten gebied van hetzelfde materiaal om elektron of gat naar de elektrode te geleiden. “Je hebt dus wel een bepaaldemate van scheiding tussen donor en acceptor nodig.”Om de werking van de zonnecellen te begrijpen, wil je niet alleen de structuur,maar ook de elektrische eigenschappenvan het actieve materiaal tot in detailkunnen bestuderen. Maturová gebruiktedaarvoor twee geavanceerde vormen vantastmicroscopie: ‘Kelvin probe’-micro-scopie en‘scanning tunneling’-microscopie. Eerst verwijderdeze de bovensteelektrode van eenin de groep vanJanssen gemaaktezonnecel. Het toplaagje van de actievelaag eronder schraapte ze weg. “Dat laagjegeleidt slecht en blijkt niet representatiefvoor de rest van het materiaal.”Vervolgens gebruikte ze de Kelvin probemicroscoop om samenhang tussen deverdeling van donor- en acceptormateriaalen elektrische lading te onderzoeken. De naald van de microscoop fungeertdaarbij als tweede elektrode en wordtdoor het oppervlak aangetrokken met een kracht die afhangt van de ladings-verdeling in het materiaal. De promovenda bestudeerde de zonneceleerst in het donker. “Dan zou je nog geenverschil moeten zien tussen donor en acceptor, maar dat verschil bleek er tochte zijn. Als je vervolgens licht op het materiaal schijnt, zie je overal vrije elektronen. De meeste elektronen zittenzoals verwacht in het acceptormateriaal. Het was heel opvallend dat de ladings-verschillen heel lang bleven bestaan nadat we het licht weer uit hadden

gedaan, tot wel enkele dagen lang. Dat hadden we niet verwacht.” Vervolgenswas het de beurt aan de ‘scanning tunne-ling’-microscoop. Hiermee kun je lokaalde elektrische geleiding van het materiaalvaststellen. Je zet een spanning over het geheel vansample en naald en vervolgens meet je de afstand boven het sample waar je denaald moet houden om die stroomconstant te houden. Zo krijg je een heelnauwkeurig beeld (tot bijna op het niveauvan individuele atomen) van de geleiding

in het mate-riaal. “Demeeste onderzoekersmeten hetverband tussenspanning enstroom voor dehele zonnecel,

maar wij hebben dit nu gedaan voor elkpunt van de cel. En dan zie je dat het acceptormateriaal echt werkt als een soort afvoerputje voor elektronen. Het onttrekt zelfs elektronen uit het omliggende materiaal als de naald van de microscoop in de buurt komt.”De metingen met de tastmicroscoop zette Maturová om in een model dat dewerking van plastic zonnecellen beschrijft.Haar relatief eenvoudige model van deactieve laag beschrijft de meetresultatengoed en voorspelt dat het rendement vande bestaande materialen omhoog kan als meer aandacht wordt besteed aan deverdeling van donor en acceptor, ofwel de morfologie van de actieve laag. “De morfologie blijkt cruciaal, en daar is nog veel winst te behalen.” (TJ)/.

De naald van de

microscoop fungeert

als tweede elektrode

groei alleen achteraf op basis van S-curveproberen te schatten, kan Van den Oordsmodel die realtime voorspellen.Van den Oord: “Technologie is eensysteem van componenten; uit de ontwikkeling van de componenten kun jede ontwikkeling van het hele systeem af-leiden. Immers, als de groei van alle deel-componenten stabiel is, is de groei van

het systeem uiteraard ook stabiel. Door deontwikkelingen op het component-niveaugoed in de gaten te houden, kun je voor-spellen wanneer het omslagpunt zalplaatsvinden waardoor de nieuwe techno-logie in een stroomversnelling geraakt”.(GV)/.

Ad van den Oord. Foto: Bart van Overbeeke

de loep

21 januari 2010 Cursor8/ Achtergrond

Het is een vaak geuite klacht aan dezeuniversiteit: waarom zien we zo weinignieuws over het onderzoek van de TU/ein de media? En het is waar, wie inkranten, tijdschriften en op tv op zoekgaat naar nieuws over techniek, ziet dat in het overgrote deel van de berichten uiteen Delfts onderzoek wordt geput, eenDelftse hoogleraar wordt geciteerd of eenDelftse vinding wordt belicht. Een onder-zoekje dat enkele maanden geleden isgedaan door medewerkers van het CEC,de communicatieafdeling van de TU/e,onderstreept deze constatering. Zij teldenhoe vaak de Nederlandse universiteiten inde afgelopen twee jaar in landelijke krantenwerden genoemd (dus niet alleen het onderzoeksnieuws). De uitkomst was dat de TU/e 186 maal werd genoemd, de TU Delft 699. Twente stond met 272nog ver boven Eindhoven.

De vraag is waarom de TU/e aanwezigzou willen zijn in de media? Wat valt er te winnen? “Ten eerste kan een studentalleen voor de TU/e kiezen wanneer dezede TU/e kent”, zegt ir. Jim Heirbaut, toteind 2009 wetenschapsvoorlichter van de TU/e. Hij was belast met de taak omonderzoeksnieuws in de media te latenverschijnen. “Vervolgens wil je die studie-kiezer een positief gevoel geven en overde drempel krijgen, bijvoorbeeld bij eenopen dag. Van bedrijven wil je dat ze aande bel trekken op het moment dat ze tech-nologische uitdagingen tegenkomen dieze zelf niet krijgen opgelost, en waar deexpertise van de TU/e goed bij aansluit.”Heirbaut vertelt op welke manier hijnieuws van de TU/e de wereld inbrengt;op welke manier hij journalisten verleidtmet het onderzoek. Er is, wat hij noemt,een passief deel. Dat zijn journalisten dienaar de voorlichter bellen omdat ze eenexpert in een bepaald vakgebied zoeken.Voorts is er een actieve aanpak waarin devoorlichter de media op verschillende manieren benadert. Zo maakte hij bijnawekelijks een persbericht over de uit-komsten van een proefschrift wat hij interessant acht voor de media. Ook gaater eens per week een nieuwsbrief de deuruit. Hierin staan de wetenschapsartikelenuit Cursor die -meer of minder- herschrevennaar de perscontacten worden gemaild.Deze perslijst bestaat uit ruim twee-honderd adressen, zoals landelijkekranten, regionalekranten,populair wetenschappe-lijke bladenzoals Quest,Ingenieur, internetmagazines, wetenschappelijkgeïnteresseerde radio en tv, et cetera.Er is nieuws dat via de site van de TU/e de wereld bereikt. Dan is er Cursor, ineerste instantie een intern blad voor studenten en medewerkers, maar hetwordt ook gelezen door journalisten vanlandelijke dagbladen, en zeker door regio-nale media, zoals het Eindhovens Dagblad.Als laatste zijn er de primeurs die Heirbaut

geeft aan journalisten met wie hij eengoed contact heeft. “Wanneer ik vermoeddat nieuws past in iemands krant of programma, bied ik dit exclusief aan. Als een journalist daarop ingaat, wacht iknog even met het algemene persbericht.”

Aan de andere kant staat de journalist diealle persberichten in de mailbox ontvangt.Zoals Joep Engels, al 13,5 jaar wetenschaps-redacteur bij Trouw. “Ik bekijk de pers-berichten die we toegezonden krijgen; het natuurwetenschappelijk/technischnieuws is mijn pakkie-an.” Dagelijksontvangt hij zo’n vijftig persberichten, en met het overgrote deel doet hij niets.“We slaan zelden aan op berichten van instellingen als universiteiten of TNO: de nieuwswaarde is te laag.”De nieuwsberichten die Engels voor zijnkrant maakt, baseert hij meestal op wetenschappelijke publicaties in toon-aangevende tijdschriften. “Voor ons is wetenschap geen geografisch fenomeen.Het feit dat een Nederlandse instellingiets naar buiten brengt, is op zichzelfgeen reden om het te melden. Sterkernog, als er iets van een Nederlandse uni-versiteit komt, dan hoor ik een stemmetjein mijn achterhoofd dat zegt: ‘is dit weliets, is dit niet al eerder bedacht en is het wel zo belangrijk?’ Dat is een soortlogica, omdat goede wetenschappelijkeresultaten vanzelf in tijdschriften voorbijkomen. Dat is samen met congressen hétpodium. Als iets daar niet aanwezig is,dan is het ook bijna altijd niks.”Toch zijn de persberichten aan Engelsniet voor niks gezonden. “Het geeft mijzicht op wat er aan de Nederlandse uni-versiteiten gebeurt. Wanneer ik iets moetuitzoeken en ik heb een expert nodig, danvind ik die met de kennis die ik onderandere dankzij de persberichten opdoe.”Maar hij zegt er direct bij: “Ik heb vanEindhoven een slecht beeld van wat daar gebeurt. Ik heb een lichte associatie met Philips, en dan houdt het wel op.”Bij Trouw heeft technisch nieuws geenhoge prioriteit, vertelt de journalist. En als berichten uit de ingenieurswereldde krant halen, dan is het vaak Delft. “Ikheb een beeld van Delft. Delft is weg- en waterbouw, dijken. Daarbij heeft het een aantal instituten van naam en faam. Van Eindhoven weet ik dat gewoon niet.Ik weet alleen dat katalyse één van speer-punten is. Toch?”De TU/e is minder mediageniek danDelft, stelt Engels. “Eindhoven profileertzich te weinig. Het zou zich moeten laten zien met een aantal onderwerpenwaarvan het kan zeggen: hier zijn wijgoed, en als je iets van dit onderwerp wil weten, dan móet je bij ons zijn. Dat is nu niet het geval.”Twee keer werd hij uitgenodigd in Delftwaarbij hij met een groep een kijkje ineen lab nam. “Dat heeft mij een goedbeeld gegeven. Dat heb ik in Eindhoven

nog nooitgedaan. Als zedat zouden organiseren,dan ben ik daarin geïnte-resseerd. Dat isbeter dan een

persbericht waarvan ik niet goed kanpeilen wat erachter zit.”

Patrick Wiercx is verslaggever van hetEindhovens Dagblad. Hij heeft de onder-wijsinstellingen in zijn portefeuille. Hij herkent de klacht dat de TU/e zich gebrekkig profileert. Al wil hij om te beginnen een compliment maken.“Bijeenkomsten en gebeurtenissen aan

de universiteit worden altijd uitstekendgemeld; wij weten altijd precies wat eraan de hand is. En wanneer ik een vraagheb en ik bel de TU/e, dan krijg ik altijdsnel en correct antwoord.”Maar, zegt Wiercx erbij, het is ook eenbeetje braaf. “Het mag van mij iets asser-tiever: de TU/e moet zelf met enige regelmaat aankloppen met informatieover de grote ontwikkelingen die nietdirect zichtbaar zijn. Wanneer studenteneen brug bouwen over De Dommel, dankomt dat wel in de krant. Maar wanneerhet CvB met grote zaken bezig is, dan wilik dat ook weten. Ik heb het dan bijvoor-beeld over ontwikkelingen als de nieuwecampus.

Er was ooit een presentatie. Vervolgens is er gedoe over de W-hal, dat wordt ookopgelost. Maar daarna valt het stil. Ik hebnu op een briefje staan: informeren naarde stand van zaken rond de campus. Zelf komt de TU/e hier niet mee. Dat iszonde.” Er zijn in Zuidoost-Brabant vijf-endertig middelbare scholen en de direc-teuren ervan ken ik allemaal, verteltWiercx. “Ik heb van allemaal hun telefoon-nummer. Van de faculteiten van de TU/e?Ik ken alleen Jeu Schouten. De anderenheb ik misschien een keer een handgegeven in het kader van de SuperTU/esdays, maar er is nooit een vervolgop dat contact gekomen. Ik denk dan: alsje iets hebt en je wilt dat in de openbaar-

“Journalisten doorzien

niet vanzelf hoe goed

de TU/e bezig is”

De TU/e

Onzichtbaar en TU/e en media/C

Illustratie/JeHet is voor velen aan de TU

inmiddels broederlijke relat

universiteiten: de verschillen

instellingen. Bereikt nieuws ov

al de Nederlandse huisgezi

in Delft in de meeste gevall

relatie tussen de TU/e en jo

je de TU/e meer in

heid, dan bel je die man van de krant. Ikword nooit gebeld door de faculteiten.Hebben deze mensen überhaupt hetgevoel dat ze zich ergens moeten presen-teren? Misschien niet. Fontys doet datanders. Wintels, de nieuwe voorzitter vanhet CvB, gaat met de bezem door de orga-nisatie en hij wil dat graag vertellen. Hijduikt overal op en weet zijn verhaal tebrengen. Ik zou willen dat de voorzittervan de TU/e ook eens aan de telefoonhing. Nog nooit gebeurd.”

Sven de Jong is wetenschapsjournalist bijKennislink.nl, een populair wetenschap-pelijke website gericht op scholieren, studenten en het algemeen publiek.

Voor zijn werk houdt hij zich op de hoogtevan het onderzoek aan alle technischeuniversiteiten. Voor hem zijn de pers-berichten eenbelangrijkebron. “De drietechnische universiteitensturen wekelijkseen soortnieuwsbrief. BijEindhoven zijndat vaak artikelen uit Cursor. Delft zendtmeestal promoties en wedstrijden.Twente is een mix. Daarnaast heb je extrapersberichten bij bijvoorbeeld publicatiesin vooraanstaande bladen.”

De Jong constateert dat de berichten uitEindhoven vaak ‘enigszins abstract zijn’.“De persberichten zijn het laatste jaarkwalitatief verbeterd, maar de onder-werpen die worden aangeboden -beterechips en snellere harde schijven, nano-technologie- vragen een stukje verbeel-ding, ze vragen achtergrondkennis.Wanneer ik dan een ander, meer toegankelijk onderwerp heb liggen, dan zal ik snel ervoor kiezen daarmee aan de slag te gaan.”Een deel van de berichten van universi-teiten bestaat uit de melding van een pu-blicatie in een vooraanstaand weten-schappelijk tijdschrift. Voor De Jonggetuigt dit van weinig inlevingsvermogenin het gemiddelde lezerspubliek inNederland. “Het is vooral een manier voorwetenschappers om elkaar op deschouders te kloppen. Ik schrijf voor stu-denten en scholieren. Die kan het nietschelen waar een onderzoek is gepubli-ceerd. Zij willen weten hoe wetenschaphun leven verandert. Dus daar schrijf ikover”.Het toverwoord in wetenschapscommu-nicatie is volgens de journalist ‘context’.“Zorg dat je direct duidelijk maakt hoe resultaten passen in een bestaande lijnvan onderzoek,leg uit wat ernieuw aan is,wat er nu mo-gelijk is en hoehet bestaandekennisaanvult. Datzijn decrucialevragen bij onderzoek.”Het tweedewat De Jong aanspreekt, is hoe het onder-zoek werd uitgevoerd: “Wat was het door-braakmoment, hoe kwam iemand op hetidee? De anekdote, het menselijke, maakthet aantrekkelijk voor de lezer. Dit wordtnu vergeten. Ook in Eindhoven.”

Een veelgehoord argument voor de afwezigheid van TU/e-onderzoek op deNederlandse televisie is dat de redactiesvan programma’s ervoor kiezen naarDelft te gaan, omdat die stad dichterbijHilversum is.“Dat geldt voor ons zekerniet”, zegt Roland Postma, als eindredac-teur inhoudelijk verantwoordelijk voorhet wetenschapsprogramma Nieuwslicht.“Wij zijn op dit moment zelfs aan hetdraaien bij Liquavista, een Philips spin-out. We hebben geen voorkeur voor Delftof Eindhoven. Het werkt bij ons anders-om: we hebben een onderwerp en gaanrondbellen om te bepalen waar we dat hetbest kunnen maken. Afstand is daarbijgeen criterium.”Wel is het zo dat Delft meer onderzoekheeft te bieden, zeker met de aansprekendeafdeling Lucht- en Ruimtevaart en eenhoogleraar als Wubbo Ockels. “De TUDelft is in dat opzicht meer zichtbaar, en ze willen er graag over vertellen.”Het verbaast Postma dat voorlichters van

universiteitenzo passief zijnin hun bena-dering van demedia. Dat zaghij al toen hijeen aantal jaargeledentelevisiemaker

was bij Klokhuis, een jongerenprogram-ma met veel aandacht voor wetenschap enkennis. “Je krijgt een persbericht en datwas het. Terwijl je toch kunt bedenkenwelke onderwerpen bijvoorbeeld interes-

sant zijn voor Klokhuis of Nieuwslicht.Wij worden bijna nooit direct gebeld metonderwerpen. Ook wetenschappers bedenken blijkbaarniet hoe ze hun onderzoek in de mediakunnen krijgen. Terwijl we er natuurlijkopen voor staan. Graag zelfs.”

Hoe kijkt Jim Heirbaut, de vorige weten-schapsvoorlichter van de TU/e, aan tegende achterblijvende media-aandacht voorEindhoven? “Ik wil dit niet als verdedi-ging aanvoeren, maar de TU Delft is tweekeer zo groot als Eindhoven. Delft ligt inde Randstad, dichter bij de redacties vanlandelijke kranten en tv. Delft heeft ookbetere contacten met de media: een groterdeel van de wetenschapsjournalistenheeft ooit een studie in Delft gevolgd. Aandeze oorzaken kun je weinig doen, opandere heb je wel grip. Zo zijn in Eindho-ven relatief het minst wetenschapsvoor-lichters werkzaam; één. Andere universi-teiten zetten daar meer mankracht op.”De voorganger van Heirbaut, ir. XavierTheunissen, onderstreept deze consta-tering: “Delft heeft zeven man in dienstpuur voor de pers- en wetenschapsvoor-lichting. Zij zijn ook op strategischniveau bezig met de vraag: wat zijn onze

doelen als univer-siteit en inwelke zin kanpers- en weten-schapsvoor-lichting hieraanbijdragen.”Wetenschappersin Eindhovenmoeten zich af-vragen wat zezelf kunnendoen om hun

werk voor het voetlicht te brengen, steltHeirbaut. “Wanneer denken zij na overnieuwswaardigheid van hun werk?Wanneer nemen zij contact op met de af-deling voorlichting of met een journalist?Het is wat mij betreft de plicht van eenwetenschapper om na te denken over demaatschappelijke relevantie van zijnwerk. Een deel van de taak is om met desamenleving te communiceren.”Theunissen: “Een verschil tussen Delft en Eindhoven is bijvoorbeeld dat onder-zoekers in Delft sneller naar een pers-voorlichter stappen met de vraag een onderzoek bij de media onder deaandacht te brengen. Dat is een cultuur.Daarom moet je in Eindhoven als voor-lichter beter je best doen om te weten water speelt, het komt niet vanzelf op je af.”In Eindhoven zijn de onderzoekers trotsop wat de TU/e doet, ze zijn gericht op excellentie, en ze willen er graag overpraten. De heersende mening is: laten weons focussen op onderzoek en niet teveeltijd vrijmaken voor interviews en anderezaken die niet direct bijdragen aan het onderzoek, constateert Theunissen. “Hetis een oprechte en wetenschappelijk gedreven cultuur. Anderzijds wil men erkenning voor de prestaties. En graagook in de media. Maar om dat te krijgen,moeten er een paar stappen gezetworden. Bijvoorbeeld het uitbreiden enmeer strategisch inzetten van de pers- enwetenschapsvoorlichting, net als in Delft.Want journalisten doorzien niet vanzelfhoe goed de TU/e bezig is.”/.

Achtergrond /9Cursor 21 januari 2010

“De Eindhovense

onderwerpen vragen

een stukje verbeelding”

“Ik zou willen dat

de voorzitter van de

TU/e ook eens aan

de telefoon hing”

en de media

weinig assertiefhriz van de Graaf

eannette BosU/e een pijnlijk punt in de

ie tussen de drie technische

n in media-aandacht voor de

ver onderzoek in bètatechniek

nnen, dan is de universiteit

en de afzender. Hoe ziet de

urnalisten eruit en hoe krijg

de krant en op tv?

21 januari 2010 Cursor10/ Universiteitsberichten

TU/e-brede ict en statistiekcursussenCursus Categorical Data AnalysisIn het kader van het ‘Continuing EngineeringEducation /Eindhoven’-initiatief, CEE/e, vindt op 11 en 12 februari 2010 de cursus ‘Categorical DataAnalysis with SPSS/PASW’ plaats. Zowel traditio-nele als moderne methoden voor het analyseren van kruistabellen worden besproken, waaronderlogistische regressie. Deelname is mogelijk voor studenten, medewerkers en alumni van de TU/e.Voor nadere informatie en inschrijving:www.win.tue.nl/ceee of j.j.m.rijpkema@tue.nl.

Cursusprogramma januari en februariCursusprogramma januari: Outlook/Word 2007 en Latex (in de avonduren). Februari: HTML, programeren in C, SharePoint 2007, Categoricaldata analysis met SPSS, Cascading Style Sheets,PHP and MySQL en Latex Advanced.Op de site www.ictcursussen.tue.nl staat het totalecursusprogramma voor 2010. Deelname is mogelijkvoor studenten, medewerkers en alumni van de TU/e.

Dienst Interne ZakenAvondmaaltijden AuditoriumMaandag: pizza tonijn of pizza 4 kazen; gehaktbalop een mix van tomaat-courgette, skin off wedges,zomergroenten; varkensvlees teri yaki, djuvec rijst,China-mix.

Dinsdag: vegetarische aardappelschotel; hutspot met hachee; runderbiefstuk, stroganoffsaus, röstirondjes, luxe gemengde salade.

Woensdag: Zuid-Duitse pasta met kaas en uien;gegrilde kippenpoot, aardappelpuree, broccoli; gepaneerde schol, vissaus l’ Armoricain, kleine krieltjes met peterselie, peultjes.

Donderdag: Braziliaanse stoverij met krieltjes; gepaneerde karbonade, jus, gekookte aardappelen,wortelschijfjes; kalkoenrollade in gevogeltesaus,aardappelpuree met groenten, schorseneren.

Vrijdag:Geen avondopenstelling.

PromotiesH.M. Cheema MSc verdedigt op maandag 25 januarizijn proefschrift en stellingen tegen de bedenkingenvan een commissie. Dit gebeurt vanaf 16.00 uur inzaal 4 van het Auditorium. De titel van het proef-schrift luidt ‘Flexible Phase-Locked Loops andMillimeter Wave PLL Components for 60-GHzWireless Networks in CMOS’. Cheema promoveertaan de faculteit Electrical Engineering. De promotoris prof.dr.ir. A.H.M. van Roermund.

Drs. K.J. Kruszynski verdedigt op maandag 25 januarizijn proefschrift en stellingen tegen de bedenkingen

van een commissie. Dit gebeurt vanaf 16.00 uur inzaal 5 van het Auditorium. De titel van het proef-schrift luidt ‘Interactive Measurements of Three-Dimensional Branching Objects’. Kruszynski promoveert aan de faculteit Wiskunde &Informatica. De promotor is prof.dr.ir. R. van Liere.

L.J. Astola MSc verdedigt op woensdag 27 januarizijn proefschrift en stellingen tegen de bedenkingenvan een commissie. Dit gebeurt vanaf 16.00 uur inzaal 4 van het Auditorium. De titel van het proef-schrift luidt ‘Multi-Scale Riemann-Finsler GeometryApplications to Diffusion Tensor Imaging and HighAngular Resolution Diffusion Imaging’. Astola pro-moveert aan de faculteit Wiskunde & Informatica.De promotor is prof.dr. L.M.J. Florack.

Ir. P.J.A. Harpe verdedigt op woensdag 27 januarizijn proefschrift en stellingen tegen de bedenkingenvan een commissie. Dit gebeurt vanaf 16.00 uur in zaal 5 van het Auditorium. De titel van het proefschrift luidt ‘Concepts for Smart AD and DA Converters’. Harpe promoveert aan de faculteitElectrical Engineering. De promotor is prof.dr.ir.A.H.M. van Roermund.

AfscheidscollegeProf.dr. A.T.A.M. de Waele houdt op vrijdag 29 januari zijn afscheidscollega als hoogleraar bijTechnische Natuurkunde. Dit gebeurt vanaf 16.00uur in de Blauwe Zaal van het Auditorium. De titelvan zijn afscheidscollege is ‘Vijftig jaar in de kou’.

Uitreiking Marina van Damme BeursOp donderdag 28 januari wordt de Marina vanDamme Beurs uitgereikt. Dit gebeurt om 16.00 uurin de Blauwe Zaal van het Auditorium.

Dienst Algemene ZakenInleveren beschilderde spaarvarkenskerstpakketOp woensdag 27 januari tussen 12.00 en 18.00 uurkunnen de beschilderde spaarvarkens worden inge-leverd bij een medewerker van Holland Art Galleryin de hal van het Hoofdgebouw. De prijsuitreikingvindt plaats op woensdag 3 februari om 16.00 uur(ook in de hal van het Hoofdgebouw).

KIVI NIRIAKIVI NIRIA Students-Eindhoven zoekt versterkingKIVI NIRIA Students Eindhoven is op zoek naarnieuwe bestuursleden: enthousiaste mensen die het grootste ingenieursnetwerk van Nederland optimaal willen benutten, voor zichzelf én voorandere studenten.Dus lijkt het je leuk om carrière gerichte workshops,lezingen en excursies te organiseren? Zoek je aansluiting bij het bedrijfsleven? Zin om eens ietsanders te doen dan alleen te studeren? Dan kan het bij KIVI NIRIA Students!Het mooie is dat je dit allemaal naast je studie kan

doen en zo niet onnodig studievertraging oploopt.Als bestuurslid ben je namelijk ongeveer een halvedag in de week bezig. Dit houdt o.a. in het organi-seren van activiteiten, promotiewerk en contactenonderhouden met bedrijven. Daarnaast krijg je eengratis lidmaatschap, trainingen en bestuurservaring. Ben je geïnteresseerd? Stuur dan een mailtje naarkiviniria@tue.nl of kom langs op de KIVI NIRIAkamer in HG 0.25.

Humanity in ActionInschrijven zomerprogrammaStudenten die geïnteresseerd zijn in mensenrechtenen minderheden kunnen zich inschrijven voor hetvier weken durende zomerprogramma Humanity in Action. Tien studenten kunnen deelnemen aanhet Nederlandse programma (van 3 juni tot 4 juli)en drie studenten aan het programma in New York(van 7 juli tot 9 augustus). Belangstellenden kunnen zich tot 5 februari aanmelden viawww.humanityinaction.org.

Universiteit MaastrichtInterviewers gezochtInterviewers gezocht. Per huisbezoek bij respondentverdien je twintig euro. Ook Turks- en M-Arabisch-/Rifberbers-sprekende interviewers (studenten)gezocht. Interesse in bijbaantje? Mail naarURBAN40@gvo.unimaas.nl.

Netwerk Bedrijfsethiek NederlandScriptieprijs bedrijfsethiekJaarlijks looft het Netwerk Bedrijfsethiek Nederlandde NBN-Rabobank Scriptieprijs uit aan de schrijver/schrijfster van de beste afstudeerscriptie die bedrijfsethiek, integriteit en/of maatschappelijkeverantwoordelijkheid als hoofdonderwerp heeft. Ook kunnen scripties worden ingediend waarbijbedrijfsethiek een belangrijke invalshoek is binneneen bredere probleemstelling. Voor zowel master-als bachelor-scripties is er een prijs van duizendeuro beschikbaar. Tot 15 februari 2010 kunnen afstudeerwerkstukken worden ingezonden, die inhet kalenderjaar 2009 goedgekeurd zijn bij een inNederland gevestigde universiteit of hbo-instelling. De scripties kunnen digitaal worden ingediend viawww.bedrijfsethiek.nl.

Stichting Multatuli-lezingNederlandCordaid Multatuliprijs 2010Heeft jouw masterthese betrekking op de multi-culturele samenleving, is die goedgekeurd in 2009en als zeer goed beoordeeld?Dan kom je in aanmer-king voor de Cordaid Multatuliprijs 2010. De prijsbestaat uit een bedrag van maximaal tienduizendeuro t.b.v. vervolgonderzoek van de laureaat of aaneen door hem/haar aan te wijzen onderzoek op het themagebied van de Multatuli-lezing.De thesis bedraagt max. 25.000 woorden met inbegrip van samenvatting, inhoudsopgave en notenen is in beginsel publicabel in de serie Cordaid-Multatuli laureaten.

De thesis dient in digitale vorm bij het bestuur van de Multatuli-lezing ingediend te zijn ultimo 1 april 2010.Het volledige reglement kan worden opgevraagd bij de Stichting Multatuli-lezing Nederland tel: 076-5221078 / 076-5221078.

Postdoctoral researcher for the STW-project E-coagulation (V32.053), Eurandom, department of Mathematics and Computer science (1,0 fte).Tijdelijk dienstverband, salaris maximaal schaal 10CAO Nederlandse universiteiten bijlage 1 (2.379 t/m3.755 euro).

PhD CFD for flame ionization sensor (V35.1025),Combustion Technology, department of MechanicalEngineering (1,0 fte). Tijdelijk dienstverband, salarismaximaal schaal 27 CAO Nederlandse universiteitenbijlage 1 promovendus (2.042 t/m 2.612 euro).

PhD Transient plasma for air purification (V36.381),EES, department of Electrical Engineering (1,0 fte).Tijdelijk dienstverband, salaris maximaal schaal 27CAO Nederlandse universiteiten bijlage 1 promovendus (2.042 t/m 2.612 euro).

PhD Pulsed power switching (V36.382), EES, department of Electrical Engineering (1,0 fte).Tijdelijk dienstverband, salaris maximaal schaal 27CAO Nederlandse universiteiten bijlage 1 promovendus (2.042 t/m 2.612 euro).

Researcher Optical Communication Systems(V36.383), ECO, department of ElectricalEngineering (1,0 fte). Tijdelijk dienstverband, salaris maximaal schaal 10 CAO Nederlandse universiteiten bijlage 1 (2.861 t/m 3.755 euro).

PhD Lightning; From Terrestrial Gamma-RayFlashes to Lightning Protection (V36.384), department of Electrical Engineering (1,0 fte).Tijdelijk dienstverband, salaris maximaal schaal 27CAO Nederlandse universiteiten bijlage 1 promovendus (2.042 t/m 2.612 euro).

PhD student ‘Work crafting and work engagementin human decision processing’ (V39.491), theHuman Performance Management group within the department of Industrial Engineering &Innovation Sciences (1,0 fte). Tijdelijk dienst-verband, salaris maximaal schaal 27 CAONederlandse universiteiten bijlage 1 promovendus(2.042 t/m 2.612 euro).

Roostermedewerker m/v (V37.700),Onderwijsinstituut, faculteit ScheikundigeTechnologie (0,5 fte). Tijdelijk dienstverband, salaris maximaal schaal 6 CAO Nederlandse universiteiten bijlage 1 (1.750 t/m 2.433 euro).

Voor meer informatie ga naar: www.tue.nl/vacatures

Algemeen

Mensen

Vacatures

Studentenleven

Diversen

(Advertenties)

English page /11Cursor 21 januari 2010

WWhheenn ttaakkeenn??December 4th 2009.

WWhhaatt ddoo wwee sseeee??This is me and some of myfellow students and our teacherat the OOTI group, celebrating‘Sinterklaas’. This is only part ofour group of twenty people. It’sa very international group with a lot of different nationalities,like Bangladeshi, Russian,Macedonian, Argentinean,Chinese, Kuwaiti etcetera.

WWhhyy ttaakkeenn??It’s taken to freeze this happymoment. It’s typical of thisgroup. We always celebrate allbirthdays, we organize eventsand we go out together everyFriday. Our relation is very good.We can talk about everything:politics, religion, but also rela-tionships. I think that’s veryspecial because we also have different religious backgrounds.This good relation reflects onour work, too. (SK)

This week’s photographer: Hilal Karatoy (29) from

Turkey. She’s a student in the two-year post Master

program OOTI (Ontwerpers Opleiding Technische

Informatica; design engineer’s program for

computer science)

Very often the brothers Meeldijk, Ruben (23, on the left) and Menno (25), are not recognized as such. Both study Industrial Design, are working on their final project in the same room andeven have the same coach. They regard it as sheer coincidence: “We both go our own ways.”

Menno began on Industrial Design in 2003, Rubenin 2005. “It was actually because of Menno that Igot the idea, but I did choose this program myself”,says Ruben. “It came in handy that I could alreadycatch a glimpse of how things went, I probably hada better insight into the study as a result.”Menno: “When he also came to study here, Ithought for a minute: hang on, can’t he just goand study Spanish or something? But I did notreally mind. And it actually does make sense: we come from the same family, have had thesame liberal, progressive education and thisstudy program fits in well with that.”Meanwhile Ruben has caught up with Menno,and consequently they are both in the final stageof their Bachelor’s program. When both of themended up on the fourth floor of the Hoofdgebouwfor their final project, Menno said to Ruben:“Hey Ruub, we are on the fourth floor, do youknow what that makes us? 2 Brothers on the 4th Floor.”In contrast to the dance-producers duo from the1990s Ruben and Menno are not into music.

Ruben is getting to the final stage of his teamachine with a stress-alleviating function, while Menno is developing a game controller for the X-box that you control with your feet. Can they benefit from each other? Ruben: “Yes,Menno is a genuine source of reflection. Thathas nothing to do with the fact that we arebrothers, though. It is always good anyhow to see if someone else can shed a different light onyour project.” Menno: “However, we do not reallywork together on it. I would not allow that, as Iprefer to do everything myself. Ruben is easier in that respect.” The brothers have always been close, also whenthey were little. They often played with Lego together or were racing through Dordrecht ontheir BMX bikes. Sometimes this went wrong.Menno: “You remember? I had adjusted yourbrakes once, because we wanted to make a coolskid. But I had also tightened the front brakesreally well. So he shows up at home with a hugegraze on his head; he had overturned”, saysMenno, with a grin. (SK)

Robots worldwide learn from each otherthrough databaseThis week, RoboEarth hasstarted, a project led by TU/ewhich is intended to ensurethat robots in industry and he-althcare can learn from eachother and thereby acquire newactions much faster. To thisend a worldwide database willbe set up from which newlylearned actions can be down-loaded. In the project, whichhas a budget of 5.6 millioneuros, six European partnerswill be working together forthe next four years.

“In new environments robotsnow still have to reinvent thewheel time and time again”, saysproject leader dr.ir. René van deMolengraft from the Departmentof Mechanical Engineering. “Inproject RoboEarth we are deve-loping a kind of World Wide Webfor robots, in which they canstore each task and action thatthey have learned. As a result,other robots anywhere in theworld no longer need to learnthese tasks themselves anymore.This means that robots canacquire new actions muchfaster.”One of the challenges for the 21stcentury is the development ofrobots that can move around in

the human world and carry outtasks there that are useful tosociety, for example in care forthe elderly. As it is, robots cannotreact independently to new situ-ations. Each task carried out bythe robot has been prepro-grammed by humans. There isno collective, worldwide memorythat robots can plug into to carry out their tasks in a new environment, for instance.RoboEarth is going to changethat now. It should lead tosomeone in Eindhoven beingable to download a task for hisrobot which a user in Rio deJaneiro, in possession of anidentical robot, has taught hismechanical domestic help.

As stated, the team is led by TU/e.Other participants are Univer-sität Stuttgart, the ETH Zürich,Universidad de Zaragoza, Tech-nische Universität München andPhilips Applied Technologies.The team will be making sixdemos, which will demonstratethe use of RoboEarth; the sixinclude a robot that can offer patients in hospital a drink, and a system that will show how theknowledge gained by robot A canimprove the performance ofrobot B. (TJ)/.

ESC definitively moving to city center

After many years of negotiations with the municipa-lity of Eindhoven the great wish cherished by theEindhoven Students’ Union (ESC) is going to be fulfilled. The ESC has purchased the monumentalpremises at Ten Hagestraat 13 for 516,000 euros(purchasing costs payable by the purchaser), ac-cording to the data of the Kadaster (Land Register).TU/e is contributing 600,000 euros. The investmentrequired to make the premises fit for housing a studentclub is to be made by the ESC.For three years the ESC had the ardent wish to movefrom the Bunker to the city center. Ten Hagestraat 13,neighboring premises to Dynamo youth center, wouldbe a perfect members’ club, provided renovation andextension are possible. The plans were delayed by thefact that these premises have a listed-building status,but on 12 November the Spatial Quality Committee ofthe municipality promised to cooperate in the furtherrealization of the project. Meanwhile the buildingpermit has been applied for. The ESC expects that itcan move in 2011.

Regional crime squad investigatesmajor computer theft at TU/eAround the turn of the year TU/e fell victim to amajor theft: fifty PCs and monitors were stolen somewhere between 24 December and 4 January.The regional crime squad and TU/e are investigatingthe case internally as well as externally. Ing. MirjamJahnke, head of Security of TU/e, estimates the total

damage at some fifty thousand euros. In order not to intervene with the police investigation, the crimehas not been given any publicity until now, Jahnkeinforms us. Which is why she does not want to sayanything about the location from which the PCs andmonitors were stolen, nor about the manner in whichthe theft took place. Jahnke: “I expect that we cancomplete the internal investigation in two weeks. I cannot say anything about the investigation by thecrime squad.”

Student found dead in space boxA 23-year-old student of Mechanical Engineering at TU/e was found dead in his dwelling, one of the space boxes in the university grounds, on 12 January. The student appeared to have died several days before that date. Later that day the administration of the Mechanical Engineering Department informed all students and employees via e-mail about the sudden death. Operational Manager ir. Alfons Bruekers describes the reactions to the news as ‘shocked, scared, warm and sympathetic’. (MvdV)

Bookstore movedAt the beginningof this year uni-versity bookstoreSelexyz Campusmoved to theground floor ofthe hall of theHoofdgebouw,next to theEducation and

Student Service Center (STU). It had to give way tothe STU, which needs more office space. BookstoreSelexyz Campus is open on Monday from 10.00 to14.00 hours and from Tuesday thru Friday from10.00 to 15.00 hours.

Photo: Bart van Overbeeke

Photos: Bart van Overbeeke

Photo: Bart van Overbeeke

In short

De huisvesting van de TU/e moet binnentien jaar compacter en duurzamer zijn.Minder vierkante meters aan gebouwenen meer ruimtes en voorzieningen diedoor verschillende faculteiten wordengedeeld. Het drukt de exploitatiekostenen zal leiden tot meer uitwisseling vanonderwijs- en onderzoeksdisciplines. In 2020 moet het universiteitsterrein inEindhoven ook daadwerkelijk uitstralendat innovatie daar begint.Dat zijn in grote lijnen de doelstellingen.De route ernaartoe wordt bewaakt doorir. Veronique Marks (47). Zij maakte in september de overstap van deRijksgebouwendienst naar de DienstHuisvesting van de TU/e. Op het eersteoog een ongebruikelijke carrièrestap.Haar voormalige werkgever geldt immersals het summum van bouwend Nederland.“Klopt, de Rijksgebouwendienst is eenstuk groter. Als hoofd projecten ging ikover veel meer gebouwen, mensen engeld, maar daarmee was ik ook druk metmanagement en miste ik de lol van deinhoud. Ik heb een bouwkundige achter-grond en door mijn komst naar de TU/eheb ik toch wat teruggewonnen in demooie opgave die er ligt. Je bent heel duidelijk rentmeester van dit gebied enhet primair proces is heel helder. Als je hier rondloopt, kom je allemaal twintigers tegen. Dat houdt je jong.”

Wat is je rol precies?

“Ik ben de schakel tussen het College van Bestuur enerzijds en de uitvoerdersen gebruikers anderzijds. Mijn rol is eigenlijk heel simpel: ik geef aan departijen door wat er gevraagd wordt envertel wat financieel mogelijk is. Wat de pijnpunten en oplossingen zijn. DeDienst Huisvesting maakt vooral heelhelder waar de keuzes zitten en wat deconsequenties van die keuzes zijn.”

Wat viel op bij je aantreden?

“Iedere faculteit heeft een eigen gebouwen doet zijn eigen ding. Als iemand tijde-lijk een halletje zoekt of zo, is het voorons vaak gokken waar plaats is. Mensenzijn geneigd om hun ruimte af te scher-men, want er zou morgen wel eensgebruik van gemaakt kunnen worden.Dat is allemaal heel menselijk en begrijpe-lijk, maar wat ik mis, is de gedachte datwe één TU/e zijn. Als je ten opzichte vanAziatische concurrenten wilt overleven,kan dat alleen door integraal denken.Juist die vermenging is volgens mij onzeslag- en concurrentiekracht. Qua huis-vesting biedt Campus 2020 daar veelkansen.”

Hoe dan?

“In vergelijking met andere Nederlandseuniversiteiten heeft de TU/e de meestevierkante meters per persoon. Dat is gigantisch. Het brengt veel onderhouden hoge exploitatiekosten met zich mee.Om het betaalbaar te houden, moet je als één TU gaan opereren. Vanuit die gedachte probeert het College vanBestuur meer regie te krijgen op de huisvestingsbehoefte. Waarbij natuurlijkde vraag van de faculteiten mede bepaalthoe we de huisvesting gaan renoverenom het moderner en aanlokkelijker tekrijgen voor de studenten. Vanwege de

duurzaamheid gaat het om mindermeters, maar wel betere meters, om het onderwijs en onderzoek voor elkaarte krijgen. En dat is niet altijd een wens van de faculteiten en zorgt voor spanningsvelden.”

Kun je een voorbeeld noemen?

“De faculteiten Elektrotechniek enNatuurkunde komen straks samen in

één gebouw. Zij hebben een programmaneergelegd dat veel meer kost dan er isbegroot. Die begroting is ontstaan vanuitde gedachte dat er bepaalde onderdelenafgestoten zou worden. Het gaat bijvoor-beeld over zware labs die niet meer nodigzouden zijn, maar waar klaarblijkelijk nuwel weer behoefte aan is. Om de kostente drukken, moeten de faculteiten onderwijs- en onderzoeksruimte meergaan delen. Maar ook de eigen werk-

plekken staan ter discussie. We hebben deeltijdhoogleraren voortwee dagen in de week met een eigenkantoor. Niet echt efficiënt, maar huis-vesting heeft ook te maken met status.Toch bewijst Delft dat het ook anderskan. Toen daar de faculteit Bouwkundewas afgebrand, had niemand meer eeneigen plek. Er waren gewoon ruimtes metvier of twee bureaus, laptops en mobieletelefoons. Dan zie je dat iedereen ineensveel meer gaat samenwerken. Iedereenkomt een beetje uit zijn hol, uit de geves-tigde orde. De TU/e wil ‘The Innovator’zijn en dan zou je in gebouwen, onder-wijs en samenwerking wel wat innova-tiever mogen zijn. Je moet natuurlijk nietieder uur ergens anders heen rennen,daar zijn grenzen aan. Je kunt wel inschuiven, meters sparen en andereontwikkelingen stimuleren zodatmensen beter van elkaar weten waar ze mee bezig zijn. Onze huisvesting zou een beetje sexyer mogen.”

Hoe is het gesteld met de huidige gebouwen?

“Ik maak me heel veel zorgen over de ouderdom van de huisvesting en danvooral de installaties. Het gemakwaarmee gezegd wordt: blijf maar eenjaartje langer zitten. Sinds ik hier ben,hebben we bij Potentiaal twee keer ietsaan de lift gehad. Dat is een installatie uit1965 en had al twee keer afgeschrevenmoeten zijn. Er is geen reserveonderdeelmeer van te krijgen. We laten de lift iederjaar keuren en onderhouden hem netjes.Hij is wel veilig, maar ook oud. Als er wat stuk gaat, kun je niets vervangen en is een grote en dure operatie nodig. Op korte termijn denkt het CvB: zo langer niets stuk gaat, jeukt dat ook niemand.Geld om de oude gebouwen op te knappen,hebben we niet op de balans staan omdatwe nieuw gaan bouwen. De DH doet eigenlijk een heel knappe job door die afgeschreven installaties en gebouwen in de lucht te houden. Als je naar het sanitair kijkt; dat is vreselijk gedateerdmaar het loopt nog, er zit niets verstopten het is ook redelijk schoon. Qua geda-teerdheid en functioneren vind ik dat de DH dat in de loop der jaren erg goedgedaan heeft. Daar heb ik erg veel respectvoor.”

Hoe sterk is de positie van de Dienst Huisvesting?

“Op mijn begroting staan alleen gas,water, licht en onderhoud en dat zijn allemaal van die dingen waar je niks meekunt. Wij zijn heel duidelijk een onder-steunende dienst. Zo simpel is het. Ik kan niet tegen een faculteit zeggen datze geen nieuwe onderzoekshal mogen.Ik kan alleen zeggen wat hij kost of waar alternatieve ruimte is en daar eenmening over hebben, maar het Collegevan Bestuur neemt het besluit. Je kuntwel zorgen dat je adviesrol zo sterk wordtdat je gehoord wordt en faculteiten met je gaan samenwerken om tot eendraagbaar voorstel te komen. Strategischis dat veel handiger. Dan verwerf je eenpositie niet vanuit macht, maar omdat jegoed werk levert. Dat is volgens mij ookhet spel. Als je goed adviseert, krijg jedraagvlak.”/.

21 januari 2010 Cursor12/ Achtergrond

Huisvesting TU/e wordt kwestie van delen

Tekst/Frits van OtterdijkFoto/Bart van Overbeeke

Onder de naam TU/e Sciencepark wordt het universiteits-

terrein de komende tien jaar opgeknapt en heringericht.

Een aantal faculteitsgebouwen worden gerenoveerd of

geheel vervangen. In de tussentijd moeten de oude

onderkomens overeind blijven. Deze strijd op twee

fronten is sinds enkele maanden in handen van

ir. Veronique Marks. Het nieuwe hoofd van de Dienst

Huisvesting (DH) over de uitdagingen en valkuilen

van het bouwproces.

Huisvesting TU/e wordt kwestie van delen

Cultuur /13Cursor 21 januari 2010

Ze zijn al lang graag gezienegasten in het Frits PhilipsMuziekcentrum: de heren vanhet Storioni Trio. Hoewel hetvan oorsprong Brabantse trio,bestaande uit de broers Marcen Wouter Vossen (cello enviool) en hun vriend Bart van de Roer (piano), inmiddels overde hele wereld concerten geeft,ligt hun hart nog steeds inBrabant. Ze besloten daaromhun internationaal opgedanemuziekvrienden naar Neder-land te halen voor een tien-daags festival, met Eindhovenals centrale locatie.

Het festival, dat begon op 14januari en komend weekendwordt afgesloten, is opgebouwdrond het thema ‘Verteld en gezwegen’. Elk concert vertelteen verhaal. Soms letterlijk meteen verteller, soms in beeldtaal

door dansers en soms alleendoor de muziek. Het StorioniTrio krijgt daarbij medewerkingvan meer dan 35 internationaleen Nederlandse artiesten.Hoewel het de derde keer is dathet Storioni Festival plaatsvindt,vinden ze het nog steedsspannend. Na een succesvol openingsconcert samen metviolist Alexander Kagan enpianist Thomas Beijer op donderdagmiddag 14 januarizitten ze aan de nasi in de artiestenlounge van hetMuziekcentrum. “Dit was eenenorm spannend moment. Je zet bepaalde stukken in elkaarwaarvan je van tevoren niet weetof het gaat werken. Het is heelmooi als je dan ziet dát het werkt.De reacties van het publiek warenfantastisch”, aldus Marc Vossen.Behalve de concerten verzorgthet trio tijdens het festival ook

workshops op diverse muziek-scholen. Ze vinden het leuk ommet jonge muziekmakers bezigte zijn. “Wij hebben dat trajectnatuurlijk ook doorlopen. We vinden het belangrijk omdatgene wat wij geleerd hebbendoor te geven en om te laten zienhoe datgene wat wij nu doen, tot stand komt.” De deelnemersvan de workshops mogen opzondag 24 januari laten zien watze opgestoken hebben tijdenshet gratis Storioni AcademyPresentatieconcert in het Frits Philips Muziekcentrum.Voor dit concert betaal je alleenservicekosten à 1 euro; kaartenbestellen kan alleen aan dekassa. (SK)/.Meer informatie over het programma:

www.storionifestival.nl

Een estafette van seks,een carrousel van mense-lijke lusten, een ronde-dans van personagesop zoek naar seksuele bevrediging. Dat is‘REIGEN ad lib’, de nieuwevoorstelling van hetkleine Amsterdamse toneelcollectief DoodPaard, zaterdagavondop de planken van PlazaFutura.

‘Welkom, hijgerige hang-buiken en hitsige schatjes.U krijgt de gelegenheid omdeze avond uw door onbe-teugeld zingenot afgestompte zenuwen telaten kietelen’, belooftDood Paard de bezoekersvan ‘REIGEN ad lib’. Devoorstelling is gebaseerdop de klassieker ‘REIGEN’van de seksbeluste Oosten-rijker Arthur Schnitzler:een verzameling korte

scènes tussen heel ver-schillende personages methetzelfde doel: seks. Hetstuk uit 1896 maakte artsen schrijver Schnitzlerzowel beroemd als verguisd;het veroorzaakte destijdszoveel ophef dat het langetijd niet mocht worden opgevoerd.De hoer en de soldaat, de soldaat en het kamer-meisje, het kamermeisjemet de jongeheer - in estafettevorm bedrijven de hoofdpersonen in‘REIGEN’ steeds vluchtigde liefde. Schnitzler beschreef vooral de aanloopen het vervolg, niet de daad zelf. In het boek werddeze eerder onder meerweergegeven met een rijbloemetjes of sterretjes. In de bewerking van DoodPaard spelen, springen enrollebollen de halfnaakteacteurs op en over zestig

groezelige, gebruikte matrassen die het decorvormen. De daad zelf wordtverbeeld met videoprojec-ties op de gordijnen erachter, ondersteund dooropzwepende muziek.

PreutsMet zijn stuk steltSchnitzler ‘s mens burgerlijkheid en dubbeleseksuele moraal aan dekaak. Iedereen doet het,maar wel in het geniep.Volgens Manja Topper gaathet voor Dood Paard meerover “de geheimen voorjezelf: je geheime fantasieof overspel”, aldus deactrice in het Parool. “Desamenleving is wel opener geworden over seksualiteit,maar er zijn nog steeds afspraken en dogma’s overlust. We leven eigenlijk ineen preutse, kinderachtigetijd.” (MvdV)/.

Reigen: carrousel van menselijke lusten

Internationale muzikale invasie: Storioni Festival

‘Stand Up’ gaat over zes begin-nende stand-upcomedians dieop een avond beurtelings moetenoptreden. Er is een talentscoutin de zaal die aan het eind van deshow twee van hen zal uitkiezen.Deze zelfingenomen, bezonne-brilde scout geeft de mannenmee: “Doe je ding! En onthoud:comedypubliek staat slechts éénstap boven musicalpubliek.” Bijdie stelling voelen ze zich nietallemaal even prettig en er ont-staat een heftige discussie en innerlijke twijfel. Maar het‘ding’ moet gedaan worden en erstaat wat op het spel, dus zoeken ze toch één voor één de micro-foon en het spotlicht. En datloopt niet voor iedereen goed af.Voor deze voorstelling werkenacteurs van Het Zuidelijk Toneelsamen met stand-upcomediansvan Comedy Train. Een samen-werking waarbij over en weerwat van elkaar kan worden opge-

stoken. Acteur Mark Kraan, diede rol van stand-upcomedianKees speelt: “Volgens mij is hetvoor een stand-upper moeilijkerom te acteren, dan voor een acteurom te stand-uppen. Omdat hijmateriaal van een ander moetdoen. Wij zijn het gewend omeen personage te spelen.” JohnBuijsman, in het stuk de coachvan de stand-upcomedians, vultaan: “En wat ik te gek vind aanstand-upcomedy is dat ze hetmet helemaal niks doen. Datvind ik ontzettend knap.”(SK)/.Op 26, 27 en 28 januari speelt HZT try

out-voorstellingen in het Parktheater.

Kaarten kosten 12 euro, bezoekers

jonger dan 26 betalen 7,50 euro.

Houders van de CJP-pas krijgen van HZT

twee kaarten voor 7,50 euro. De re-

guliere voorstelling gaat op 29 januari

in première. Meer informatie en

reserveren via www.parktheater.nl.

Pijnlijk ongemak in ‘Stand Up’ door

De cast van ‘Stand Up’. Foto: Phile Deprez

Pijnlijk ongemak in ‘Stand Up’ door Het Zuidelijk Toneel

‘REIGEN ad lib’ is op zaterdag 23 januari

vanaf 20.30 uur te zien in theater

Plaza Futura aan de Leenderweg. Zie

www.plazafutura.nl en www.doodpaard.nl.

Kijk voor een korte impressie ook op

YouTube, trefwoorden ‘reigen dood paard’.

Foto’s: Sanne Peper

21 januari 2010 Cursor14/ Studentenleven

En hoe is het in Bolivia?

Met nog een maand tegaan, zit ik nu al ruimdrie maanden in Bolivia.Het is het armste land vanZuid-Amerika, maar hetrijkste aan cultuur. Ik benhier om een onderzoek tedoen voor het certificaat

voor Technology, Deve-lopment and Globalisa-tion. Ik onderzoek orga-nisaties die Micro HydroPower(MHP) maken. Dit zijn kleine water-krachtcentrales die metkleine rivieren werken,om afgelegen gemeen-schappen van elektriciteitte zien. Waar het leven indie gemeenschappeneerst ophield na 19.00uur, kunnen kinderen tegenwoordig ‘s avondshuiswerk maken enkijken families ‘s avondstv. Het blijkt dat sommigeorganisaties beter zijn inhet maken van MHP danandere en ik onderzoekwelke factoren hierbij eenrol spelen. Zo zie je bijoverheden die MHPmaken dat de slome, bureaucratische besluit-

vorming en de disconti-nuïteit in het manage-ment de diffusie aardigtegenwerken. Naast mijn stage is ergenoeg tijd om me tevermaken in de omge-ving. Zo heb je hier degrootste zoutvlakte terwereld (zie foto) en eenprachtige jungle. EnBolivianen weten zekerhoe je een feestje moetmaken. Zoals ik al zei, isde cultuur hier nog heelorigineel. In Cochabamba,waar ik woonde voor heteerste deel van mijnstage, wordt elke eerstevrijdag van de maandPachamama (MoederAarde) vereerd dooralcohol aan de aarde teofferen en vuur te maken.De originele cultuur ennatuurgeloof blijven

gewoon bewaard!6 December waren de verkiezingen. MijnBoliviaanse vriendinnetjemoest daarbij helpen. Zokon ik alles van dichtbijmeemaken. In Bolivia is Evo Moralespresident, een socialist afkomstigvan het platte-land. De grotemeerderheid staatachter hem, omdathij de armen helpt.Zo bouwt hijscholen ingemeenschappenen geeft hij geldaan alleenstaandemoeders. De con-current was eenliberaal. Hetverliep verderheel rustig en Evois herkozen, iets

wat nog nooit is gebeurdin Bolivia’s geschiedenis.Op het moment dat dezeCursor verschijnt, heb ikmijn onderzoek afgeronden reis ik rond in Chili enArgentinië. Alles bij allesheb ik hier een super-

goede tijd; het is zekereen aanrader om hiernaartoe te gaan!

Damien Aussems, vierdejaars studentNatuurkunde

Studenten van de TU/e gaan

steeds vaker voor hun

studie naar het buitenland.

Voor stage of voor het

verrichten van onderzoek,

omdat het verplicht is of

omdat ze het leuk vinden.

Cursorlezers kunnen iedere

week over de schouder van

een TU/e-student in het

buitenland meekijken.

“Doppio was het leukste woord in het woordenboek”

Legaal etteren in FeyenoordstadionAAllttiijjdd aall wwiilllleenn wweetteenn hhooee hheett iiss oomm vvooeettbbaall--

hhoooolliiggaann ttee zziijjnn?? BBiijj ddee CChheemmiieewwiinnkkeell kkuunn jjee jjee

ooppggeevveenn aallss ffiigguurraanntt iinn eeeenn ccaallaammiitteeiitteennooeeffee--

nniinngg mmeett ddee bbeevveeiilliiggiinngg eenn ddee ppoolliittiiee iinn hheett

FFeeyyeennoooorrddssttaaddiioonn oopp 2222 mmaaaarrtt..

AAcchhtthhoonnddeerrdd ffiigguurraanntteenn mmooeetteenn ttiijjddeennss ddeezzee

ccaallaammiitteeiitteennooeeffeenniinngg iinn ddiivveerrssee sscceennaarriioo’’ss

wweeeerrssttaanndd bbiieeddeenn aaaann ddee vveeiilliigghheeiiddss--

oorrggaanniissaattiiee vvaann ddee KKuuiipp..

AAllss jjee wwiilltt ddeeeellnneemmeenn mmooeett jjee ddaatt vvóóóórr

2277 jjaannuuaarrii ddoooorrggeevveenn aaaann ddee CChheemmiieewwiinnkkeell

vviiaa cchheemmiieewwiinnkkeell@@ttuuee..nnll.. JJee mmooeett bbeesscchhiikk--

bbaaaarr zziijjnn oopp 2222 mmaaaarrtt vvaann 1177..0000 ttoott 2211..0000,,

llooccaattiiee:: DDee KKuuiipp iinn RRootttteerrddaamm..

DDee CChheemmiieewwiinnkkeell bbeennaaddrruukktt ddaatt ddeeeellnnaammee

ggeesscchhiieeddtt oopp eeiiggeenn rriissiiccoo.. ((SSKK))

Studenten tillen OCW voor 27 miljoenFraude met de studiebeursvoor uitwonenden kostnaar schatting zo’n 27miljoen euro per jaar.Gemeenten mogen strakscontroleren of studenteninderdaad uitwonendzijn, schrijft Onderwijs-minister Ronald Plasterkaan de Tweede Kamer.

Studenten die bij hunouders wonen, ontvangeneen basisbeurs van 93 europer maand, terwijl zelf-standig wonende studen-ten 260 euro krijgen.Daarom sjoemelen studen-ten wel eens: ze beweren opkamers te wonen, terwijl

dat niet zo is. Zo strijken zemaandelijks 167 euro extraop.Vijf procent van de adres-sen in de gemeentelijke basisadministratie kloptniet, bleek onlangs uit on-derzoek van het ministerievan Binnenlandse Zaken.Als studenten net zo vaakhet verkeerde adres opge-ven als andere burgers,komt de fraude met de uit-wonendenbeurs volgensOCW neer op 27 miljoeneuro per jaar.Het risico van de fraudewas klein. De InformatieBeheer Groep stond nooitop de stoep, en daarbij: er

stond geen boete op.Hooguit werd achteraf debeurs voor uitwonendenomgezet in een beurs voorthuiswonenden. Maar daar wil ministerPlasterk verandering inbrengen. Er komen boetes,huisbezoeken en betere op-sporingsmehoden. In uit-zonderlijke gevallen wordtde bewijslast omgekeerd:dan moet de studentaantonen dat hij inderdaadwoont waar hij zegt tewonen.

GevoeligDat laatste ligt gevoelig,niet alleen bij de studen-

tenbonden, maar ook bijenkele fracties in deTweede Kamer. Is om-kering van de bewijslastniet al te rigoureus? Nee,antwoordt ministerPlasterk. Alleen als er een‘specifiek vermoeden’ is enwanneer ‘uit data-analyseblijkt dat het risico groot is’zal dit middel wordeningezet. Hoe de studentkan bewijzen dat hij ergenswoont? Dat wordt nognader uitgewerkt.Het is nog niet bekendwaar de fraudebestrijdersprecies op gaan letten,maar Plasterk geeft welvoorbeelden. Als stu-

denten in dezelfde straatwonen als hun ouders, kaner wel eens sprake zijn vanfraude. Ook als er abnor-maal veel studenten in hetzelfde huis wonen, is ereen verhoogd risico. Het heeft geen zin om voorde Dienst UitvoeringOnderwijs (voorheen IB-Groep) een eigen opspo-ringsapparaat op te tuigen,vindt de minister. Hij wilgraag aanhaken bij desociale recherche van degemeenten en voertdaarover overleg. De gemeenten zullen daarextra middelen voorkrijgen.

Als studenten een boetekrijgen, moeten ze diemeteen betalen. Plasterkdenkt nog na over de ge-vallen waarin een armlas-tige student die boete nietdirect kan voldoen. “Het isin ieder geval niet mijn bedoeling dat het bedragwordt opgeteld bij de lang-lopende schuld nu dezeschuld pas minimaal tweejaar na het ophouden metstuderen hoeft te wordenvoldaan en onder zeersoepele, inkomensafhan-kelijke voorwaarden kanworden afbetaald.”(HOP)/.

Vissers gepresenteerd als profrenner

VVoooorr JJoobb VViisssseerrss,, ssttuuddeenntt SScchheeiikkuunnddiiggee TTeecchh--

nnoollooggiiee,, iiss eeeenn nniieeuuww lleevveenn bbeeggoonnnneenn:: ssiinnddss

11 jjaannuuaarrii vvaann ddiitt jjaaaarr iiss hhiijj pprrooffeessssiioonneeeell wwiieell--

rreennnneerr.. SSkkiill--SShhiimmaannoo,, wwaaaarr hhiijj eeeerrddeerr eeeenn

ppaaaarr mmaaaannddeenn ssttaaggee lliieepp,, pprreesseenntteeeerrddee VViiss--

sseerrss vvrriijjddaagg 1155 jjaannuuaarrii iinn RRootttteerrddaamm aallss éééénn

vvaann ddee vviijjffeennttwwiinnttiigg pprrooffrreennnneerrss iinn ddeezzee ppllooeegg..

EEiinndd mmaaaarrtt hhoooopptt hhiijj zziijjnn aaff--

ssttuuddeeeerrpprraaaattjjee ttee hhoouuddeenn eenn

zziijjnn iinnggeenniieeuurrssttiitteell ttee hhaalleenn,,

mmaaaarr vveerrddeerr ssttoorrtt hhiijj zziicchh ddee

kkoommeennddee jjaarreenn vvoooorr hhoonnddeerrdd

pprroocceenntt oopp hheett wwiieellrreennnneenn..

22001100 zziieett hhiijj bboovveennaall aallss

lleeeerrjjaaaarr:: ““IIkk wwiill eerr zziijjnn vvoooorr

mmiijjnn ppllooeeggggeennootteenn,, mmeezzeellff

vveerrbbeetteerreenn eenn kkiijjkkeenn ooff iikk kkaann

ssllaaggeenn aallss pprrooffrreennnneerr..””

CCoonnccrreettee ddooeelleenn sstteelltt hhiijj zziicchh

vvoooorr ddiitt sseeiizzooeenn nnoogg nniieett..

““WWeell wwiill iikk ggrraaaagg ddee VVllaaaammssee

kkllaassssiieekkeerrss rriijjddeenn eenn hhoooopp iikk

zzooddooeennddee mmiijjnn sstteerrkkee ppuunntteenn

ttee oonnttddeekkkkeenn..””

DDee vveerrwwaacchhttiinnggeenn vvaann ddee 2255--

jjaarriiggee VViisssseerrss,, ddiiee aaffggeellooppeenn

jjaarreenn ddiivveerrssee ccrriitteerriiuummss wwoonn

eenn zziicchh ddaaaarrmmeeee iinn ddee kkiijjkkeerr ssppeeeellddee bbiijj

ddiivveerrssee pprrooffppllooeeggeenn,, zziijjnn hhoooogg.. PPllooeeggggeennoooott

KKooeenn ddee KKoorrtt,, aaffggeessttuuddeeeerrdd bbeewweeggiinnggss--

wweetteennsscchhaappppeerr:: ““HHiijj kkaann nnuu vvoolllleeddiigg vvoooorr

hheett wwiieellrreennnneenn ggaaaann lleevveenn.. TTiijjddeennss hheett

ttrraaiinniinnggsskkaammpp hheeeefftt hhiijj aall eeeenn ggooeeddee iinnddrruukk

ggeemmaaaakktt..”” ((CCvvKK))

SSttuuddeenntteennttoonneeeellvveerreenniiggiinngg DDooppppiioo vviieerrddee

zzaatteerrddaagg 1166 jjaannuuaarrii hhaaaarr 2255--jjaarriigg bbeessttaaaann.. DDee

llaannggee zzooeekkttoocchhtt nnaaaarr oouudd--lleeddeenn wwiieerrpp zziijjnn

vvrruucchhtteenn aaff:: vvaann ddee aacchhtthhoonnddeerrdd oouudd--

DDooppppiiaanneenn kkwwaammeenn eerr rruuiimm ttwweeeehhoonnddeerrdd

nnaaaarr ddee rreeüünniiee.. EEeenn vvaann ddee eeeerrssttee bbeessttuuuurrss--

lleeddeenn kkwwaamm ssppeecciiaaaall oovveerr uuiitt EEnnggeellaanndd eenn

ooookk ddee iinniittiiaattiieeffnneeeemmsstteerrss vvaann ddee oopprriicchhttiinngg

vvaann DDooppppiioo,, LLooeess HHeerrrreemmaannss eenn MMaarriiaann OOvveerr--

ddiijjkk,, wwaarreenn aaaannwweezziigg..

BBeehhaallvvee hheeeell vveeeell bbiijjpprraatteenn wweerrddeenn eerr,, hhooee

kkaann hheett ooookk aannddeerrss,, ‘‘ssttuukkjjeess’’ ggeeddaaaann.. HHeett

aalllleerreeeerrssttee bbeessttuuuurr nnaamm ddee jjoonnggeerree ggeenneerraa--

ttiieess DDooppppiioo mmeeee nnaaaarr ddee jjaarreenn ttaacchhttiigg,, ttooeenn

hheett aalllleemmaaaall bbeeggoonn.. IInn vveerrbbaanndd mmeett eeeenn

mmaannnneennoovveerrsscchhoott mmooeesstteenn ttooeenn vvaaaakk

ssttuukkkkeenn hheerrsscchhrreevveenn wwoorrddeenn zzooddaatt eeeenn

hheetteerroosseekkssuueeeell sstteell eeeenn hhoommooppaaaarr wweerrdd ((““eenn

ddaatt wwaass wwaatt iinn ddiiee ttiijjdd hhoooorr””)),, ooff eerr ggeewwoooonn aaff

eenn ttooee eerrgg bboonnkkiiggee ‘‘vvrroouuwweenn’’ oopp hheett ttoonneeeell

vveerrsscchheenneenn..

EEnn hhooee wwaass ddee nnaaaamm DDooppppiioo ooookk aallwweeeerr

oonnttssttaaaann?? KKwwaamm hheett nnoouu vvaann ‘‘dduubbbbeell’’ iinn hheett

IIttaalliiaaaannss,, ooff hheett ttwweeeekkooppppiiggee hhoonnddjjee vvaann

AArrtteemmiiss,, ddee ggooddiinn vvaann ddee jjaacchhtt?? HHeett eeeerrssttee

bbeessttuuuurr hheellpptt ddee DDooppppiiaanneenn uuiitt ddee ddrroooomm..

““HHeett wwaass ggeewwoooonn hheett lleeuukkssttee wwoooorrdd iinn hheett

wwoooorrddeennbbooeekk..”” ((SSKK))

Foto: Cees van Keulen

Foto: Rien Meulman

Studentenleven /15Cursor 21 januari 2010

““DDeezzee kkaaaarrtt iiss nnoogg nniieett

ggeeaaccttiivveeeerrdd hhèè!!”” IIkk vvooeell

hhooee ddee zzwweeeettddrruuppppeellttjjeess

oonnddeerr mmiijjnn ddiikkkkee wwiinntteerrjjaass

lliijjnnttjjeess aaaann hheett vvoorrmmeenn zziijjnn..

HHiieerr hhaadd iikk aall oovveerr ggeehhoooorrdd;;

eerr sscchhiijjnneenn mmeennsseenn iinn

uunniiffoorrmm rroonndd ttee llooppeenn ddiiee

vvoolllleeddiigg vveerrttrroouuwweenn oopp

ddeezzee nniieeuuwwee tteecchhnniieekk..

CChhiippss lliieeggeenn nniieett.. IIkk hhaadd

hhiieerr ooookk eeiiggeennlliijjkk hheelleemmaaaall

nniieett mmooeetteenn zziijjnn.. IIkk hhaadd aall

llaanngg iinn UUttrreecchhtt mmooeetteenn zziijjnn..

NNaaaasstt mmiijj zziitt eeeenn vveerrwwaarrddee

AAmmeerriikkaaaann ddiiee nniieett bbeeggrriijjpptt

wwaaaarroomm hhiijj SScchhiipphhooll

ppaasssseeeerrtt tteerrwwiijjll hhiijj ddaaaarr nneett

vvaannddaaaann kkwwaamm eenn tteeggeenn--

oovveerr mmee eeeenn ssttuuddeenntt uuiitt

AAmmeerrssffoooorrtt ddiiee eerr nneett aacchhtteerr

kkoommtt ddaatt hhiijj ttoocchh bbeetteerr iinn

SScchhiipphhooll hhaadd kkuunnnneenn uuiitt--

ssttaappppeenn.. DDee oopplluucchhttiinngg ddaatt

iikk nnoogg wweell ddee jjuuiissttee oommlleeii--

ddiinngg aaaann hheett vvoollggeenn bbeenn,,

kkaann ddee tteelleeuurrsstteelllleennddee

mmeeddeeddeelliinngg ddaatt LLeeiiddeenn--

UUttrreecchhtt oonnggeevveeeerr eeeenn uuuurr

ggaaaatt dduurreenn nniieett eecchhtt oovveerr--

sstteemmmmeenn.. EEnn ddaann zziitt iikk ooookk

nnoogg mmeett ddiiee oonnggeeaaccttiivveeeerr--

ddee kkaaaarrtt.. ““DDaatt kkoonn nnoogg nniieett,,

ttoocchh??””,, pprroobbeeeerr iikk zzeennuuww--

aacchhttiigg.. ““JJaawweell,, ddaatt kkaann ssiinnddss

vvaannddaaaagg..”” TTeerrwwiijjll iikk mmee

hheerriinnnneerr ddaatt hheett uunniiffoorrmm

ggeelliijjkk hheeeefftt,, oonnttssttaaaann eerr

oonnddeerr mmiijjnn wwiinntteerrjjaass aalllleerr--

lleeii ggeeoommeettrriisscchhee ppaattrroonneenn

ddiiee FFiibboonnaaccccii oonnggeettwwiijjffeelldd

eennoorrmm ggeebbooeeiidd zzoouuddeenn

hheebbbbeenn.. HHeett dduuuurrtt eevveenn

vvoooorrddaatt iikk iinn ddee ggaatteenn kkrriijjgg

ddaatt ddee ccoonndduuccttrriiccee mmee nnuu

aaaann hheett uuiittlleeggggeenn iiss hhooee iikk

mmiijjnn OOVV--kkaaaarrtt kkaann aaccttiivvee--

rreenn.. TToottaaaall oovveerrddoonnddeerrdd

ssttaammeell iikk ddaatt iikk ddaatt ddaann

vvaannddaaaagg nnoogg zzaall ddooeenn,, mmaaaarr

zzee iiss aall oonnddeerrwweegg nnaaaarr ddee

vvoollggeennddee oonnwweetteennddee

ssttuuddeenntt.. AAllss vveerrvvoollggeennss iinn

UUttrreecchhtt bblliijjkktt ddaatt ooookk ddee

ttrreeiinn nnaaaarr EEiinnddhhoovveenn nniieett

rriijjddtt,, ttrreekktt eerr eeeenn ssoooorrtt oomm--

ggeekkeeeerrddee wwaavvee oovveerr ppeerrrroonn

1155.. IIkk bbeesslluuiitt ddaann mmaaaarr eeeenn

ppooggiinngg ttee ddooeenn oomm mmiijjnn

OOVV--kkaaaarrtt ttee aaccttiivveerreenn.. NNaa

eeeenn mmiinnuuuutt ooff ddrriiee wweeeett hheett

aappppaarraaaatt mmee iinn ggeebbrrookkeenn

NNeeddeerrllaannddss ttee vveerrtteelllleenn ddaatt

““oopphhaalleenn bbeesstteelllliinngg ttiijjddee--

lliijjkk nniieett mmooggeelliijjkk”” iiss.. IIkk

ggeeeeff ttoocchh ddee vvoooorrkkeeuurr aaaann

eeeenn NNeeddeerrllaannddss sspprreekkeennddee

mmeeddeewweerrkkeerr vvaann hheett ppoosstt--

kkaannttoooorr ddiiee eerr mmiisssscchhiieenn

llaannggeerr ddaann ddrriiee mmiinnuutteenn

oovveerr ddooeett,, mmaaaarr wweell hheett

ggeewweennssttee rreessuullttaaaatt wweeeett ttee

bbeerreeiikkeenn.. HHeebb iikk ddee lleeeeffttiijjdd

aall bbeerreeiikktt ddaatt iikk mmaagg zzeeuurreenn

oovveerr ddee vvoooorruuiittggaanngg vvaann

ddee tteecchhnnoollooggiiee,, ooff vvaalltt ddiitt

éécchhtt oonnddeerr ddee ccaatteeggoorriiee

““vvrrooeeggeerr wwaass aalllleess bbeetteerr””??

MMoonniiqquuee HHeennddrriikkss iiss

ssttuuddeennttee TTeecchhnniisscchhee

IInnffoorrmmaattiiccaaVVoooorr iiddeeeeëënn,, ttiippss ooff ddeeeellnnaammee aaaann hheett ppaanneell:: ccoonnssttuuddeenntteennbboonndd@@ttuuee..nnll •• TTeekksstt eenn ffoottoo’’ss:: AAnnnniieekk ddeenn HHaammeerr eenn BBeerrddiieenn ZZwwaarrtthhooeedd..

AAnnnneekkee rrooeepptt uuiitt:: ““JJaammmmiiee,, ddeezzee

bblloonnddee hhuunnkk mmaagg mmiijj wweell eellkkee nnaacchhtt

iinn ssllaaaapp llaacchheenn.. ZZiijjnn sscchhoonnee bblloonnddee

llookkkkeenn zziijjnn mmiisssscchhiieenn iieettwwaatt vvrroouuwwee--

lliijjkk,, mmaaaarr hheett ggeeeefftt wweell ddee ddoooorrssllaagg

vvoooorr eeeenn ssuuppeerrsscchhoooonnhheeiidd!!”” JJaanniinnee

ddeennkktt ddaatt hhiijj eeeenn bbeeeesstt iinn bbeedd iiss,, eenn

ddee rreesstt vvaann zziijjnn lliicchhaaaamm zziieett eerr vvaasstt

ooookk ggooeedd uuiitt.. HHiijj hheeeefftt eeeenn ggrroottee

gglliimmllaacchh oopp zziijjnn ggeezziicchhtt eenn eeeenn mmooooii

kkooppppiiee.. JJaanniinnee vviinnddtt hhaaaarr zzoonnddeerr ggeell

--oofftteewweell hhaaaarr wwaaaarr jjee lleekkkkeerr ddoooorr--

hheeeenn kkuunntt rraaggggeenn-- aallttiijjdd eerrgg sseexxyy..

““SScchhaattttiigg””,, iiss hheett eeeerrssttee ddaatt EEnniittiiaa

rrooeepptt.. ““OOookk aall wwiilllleenn mmaannnneenn ddaatt

nniieett ggrraaaagg hhoorreenn..”” HHeett kknnuuffffeellggeehhaallttee

vviinnddtt zzee eerrgg hhoooogg bbiijj hheemm.. ZZee vviinnddtt

hheett ooookk ggaaaaff ddaatt eerr ggeeeenn ttrrooeepp iinn zziijjnn

hhaaaarr zziitt;; zzoo kkaann zzee ddaaaarr lleekkkkeerr ddoooorr--

hheeeenn wwooeelleenn zzoonnddeerr ddaatt hhiijj zzeeuurrtt ddaatt

zziijjnn hhaaaarr iinn ddee wwaarr rraaaakktt.. AAlliiccee iiss

ddee eenniiggee ddaammee ddiiee ddeezzee hheeeerr eecchhtt

nniieett zziieett zziitttteenn;; zzee vviinnddtt hheemm eeeenn

‘‘wwaannnnaabbee pprriinnccee cchhaarrmmiinngg’’..

MMaaaarrtteenn SSjjooeerrddssmmaa ((2233))

BB ggeenneerraattiiee 22000066

““ZZoo’’nn oonnsscchhuullddiiggee,, lleeuukk uuiittzziieennddee

jjoonnggeenn zzoouu iikk zzoo aaaann mmiijjnn ffaammiilliiee

vvoooorrsstteelllleenn””,, rrooeepptt AAlliiccee mmeetteeeenn..

MMaaaarr hhiijj iiss wwaaaarrsscchhiijjnnlliijjkk iieettss ttee lliieeff

vvoooorr hhaaaarr.. DDiiee ggrroottee ddiieeppee ooggeenn

ggaaaann nniieett oonnooppggeemmeerrkktt aaaann AAnnnneekkee

vvoooorrbbiijj;; zzee vveerrddrriinnkktt eerr mmeetteeeenn iinn..

ZZee vviinnddtt hheemm ‘‘lleekkkkeerr aallss ddee eeeerrssttee

hhaapp vvaann eeeenn kkooeekkjjee nnaa vviijjff jjaaaarr

vvaasstteenn’’.. EEnniittiiaa mmooeett bbeekkeennnneenn ddaatt

zzee ddeezzee jjoonnggeenn vvaakkeerr hheeeefftt zziieenn

rroonnddllooppeenn eenn ddaatt zzee aallttiijjdd eevveenn

bblliijjfftt kkiijjkkeenn.. ZZee ddeennkktt ddaatt hhiijj eeeenn

wwoommaanniizzeerr iiss,, mmaaaarr aacchh,, hheett oooogg

wwiill ooookk wwaatt hhèè!! JJaanniinnee vviinnddtt hheett ttooff

ddaatt hhiijj eerr nniieett zzoo ddoooorrssnneeee uuiittzziieett..

ZZiijjnn kkaappsseell iiss vvlloott mmaaaarr aannddeerrss eenn

hhiijj kkiijjkktt oonnttzzeetttteenndd sscchhaattttiigg uuiitt

zz’’nn ooggeenn.. OOookk zziijj zzoouu hheemm zzoo mmeeee--

nneemmeenn nnaaaarr hhaaaarr ffaammiilliiee.. MMaaaarr zzee

kkaann ooookk lleeuukkeerree ddiinnggeenn vveerrzziinnnneenn

ddiiee zzee mmeett ddeezzee jjoonnggeenn zzoouu kkuunnnneenn

ddooeenn……

““DDeezzee mmaann ddooeett mmee hhee--llee--mmaaaall

nniikkss””,, zzeeggtt EEnniittiiaa.. ZZee vviinnddtt zziijjnn

kklleeddiinngg nniieett mmooooii,, eenn ddee zzoonnnneebbrriill

vvaann eeeenn mmaann mmooeett hhaaaarr ooookk ssttaaaann,,

vviinnddtt zzee ((eenn ddaatt ddooeett ddeezzee dduuss

nniieett!!)).. AAnnnneekkee vviinnddtt ddiitt eecchhtteerr hheett

bbeetteerree wweerrkk;; zzee wwiill bbeesstt eeeenn ppaaaarr

uuuurrttjjeess oopp sscchhoooott zziitttteenn bbiijj ddeezzee

kknnaaaapp.. AAlliiccee vviinnddtt ddaatt ddeezzee jjoonnggeenn

eeeenn lleeuukk kkooppppiiee hheeeefftt;; zzee zzoouu bbeesstt

eeeenn bbeesscchhuuiittjjee wwiilllleenn eetteenn mmeett

hheemm.. VVoooorr JJaanniinnee iiss ddeezzee jjoonnggeenn

ttee ggeewwoooonn.. OOpp ssttrraaaatt zzoouu hhiijj hhaaaarr

ttoottaaaall nniieett ooppvvaalllleenn,, mmaaaarr hhiijj iiss nniieett

oonnaaaannttrreekkkkeelliijjkk.. ZZee hhoooopptt vvoooorr hheemm

ddaatt hhiijj eeeenn lleeuukkee ppeerrssoooonnlliijjkkhheeiidd

hheeeefftt eenn nniieett zzoo bbuurrggeerrlliijjkk iiss aallss

hhiijj eerruuiitt zziieett.. WWeell ddooeett hhiijj zz’’nn bbeesstt

oomm zziijjnn eeiiggeenn ssttiijjll ttee hheebbbbeenn..

RRoobbiinn RRooeellooffss ((2211))

TTNN ggeenneerraattiiee 22000066

AAnnnneekkee vviinnddtt ddaatt mmeenneeeerr eeeenn bbeeeett--

jjee bbooooss eenn ddoonnkkeerr kkiijjkktt oopp ddee ffoottoo..

HHiijj zziieett eerr mmaaaarr ccrriimmiinneeeell uuiitt.. ““AAllss

iikk iieemmaanndd nnooddiigg hheebb oomm iieemmaanndd ttee

vveerrmmoooorrddeenn,, wweeeett iikk bbiijj wwiiee iikk mmooeett

zziijjnn””,, zzeeggtt zzee.. BBiijj JJaanniinnee ssllaaaatt ddeezzee

mmaann hheelleemmaaaall ddee ppllaannkk mmiiss..

ZZee vviinnddtt ddaatt hheett ppaakk hheemm aarrrrooggaanntt

mmaaaakktt.. DDee ffoottoo zziieett eerruuiitt aallssooff hhiijj

mmooddeell iiss,, dduuss mmiisssscchhiieenn iiss hhiijj wweell

hheeeell kknnaapp iinn hheett eecchhtt.. EEnniittiiaa vviinnddtt

ddaatt hhiijj vveerrvveeeelldd kkiijjkktt oopp ddee ffoottoo..

MMiisssscchhiieenn iiss hhiijj wweell lleeuukk aallss hhiijj

llaacchhtt.. ZZiijjnn hhaaaarr vviinnddtt zzee vveeeell ttee

llaanngg,, eenn hhiijj lliijjkktt oopp eeeenn ttyyppiisscchhee

ssttuuddeenntteennbbaall.. DDeezzee mmaann mmaaaakktt

ttoottaaaall ggeeeenn iinnddrruukk oopp hhaaaarr.. AAlliiccee

ddaaaarreenntteeggeenn vviinnddtt hheemm hheelleemmaaaall

ggeewweellddiigg!! HHiijj iiss vvaasstt eenn zzeekkeerr

hheett nniieeuuwwee ggeezziicchhtt vvoooorr ddee aalllleerr--

nniieeuuwwssttee ppaarrffuumm vvaann HHuuggoo BBoossss..

““GGeelluukkkkiigg hhoouu iikk wweell vvaann ddiiee

ggeeuurrttjjeess””,,vvooeeggtt zzee ddaaaarr aaaann ttooee..

DDaa ggee’’tt mmooaarr wwiitt ((ssiinnddss 22001100))

Anneke Kruyen, derdejaars Technische NatuurkundeAlice Lammers, vierdejaars Biomedische TechnologieEnitia Karijodinomo, tweedejaars Industrial DesignJanine Paulusse, eerstejaars Technische InnovatieWetenschappen

PPaanneell vvaann ddee wweeeekk

MMaarrcceell HHooooggsstteeddeerr ((2233))

BB ggeenneerraattiiee 22000077,,

MMiisstteerr TTUU//ee 22001100

BESTE

KEUS

RRoobbiinn ddee JJoonngg ((2211))

TTBBKK ggeenneerraattiiee 22000077

Denk als een INNOVATOR; laat andere mensen het vuile werk voor je doen.Cursor gaat voor je op pad om de beste keus te zoeken, zodat het studenten-leven in Eindhoven nog wat aangenamer wordt: De ConStudentenBond, da ge’t moar wit. Deze keer onder het mom van ‘Van ’n schone tafel ette nie lang’, op zoek naar de lekkerste man van de universiteit: Mister TU/e.

Reanimatie voor studentengolfclub De Club De Club Spring special enmeer samenwerking methet Studentensportcen-trum zijn de maatregelendie ESGV De Club inzet omde golfvereniging nieuwleven in te blazen. Voornieuwe leden is eenaantrekkelijk programmaopgezet om het golfvaar-digheidsbewijs te halenen wie wil golfen bij hetStudentensportcentrumwordt automatischproeflid van De Club.

Terwijl overal in het landstudentensportvereniging-en hun ledenaantal ziengroeien, is daar bij de

Eindhovense club geensprake van. Durand Rekko,penningmeester van ESGVDe Club, vermoedt dat datkomt omdat het in Eind-hoven ook mogelijk was tegolfen bij het Studenten-sportcentrum zonder lid-maatschap van ESGV. Wás,want per 1 februari wordenstudenten die een golf-cursus willen doen meteenproeflid. Directeur WimKoch: “Dat geldt niet voorde korte kennismakings-cursus van vier lessen,maar wel voor de baanper-missie en de GVB-cursus.De studenten profiterendoor dat lidmaatschap van

informatie vanuit deNederlandse Golf Federatieen ze zijn hiermee terwijlze golfen ook verzekerd viadie bond.”Rekko is blij met dezestructurele maatregel.“Daarnaast hebben wij eenlenteactie om leden tewerven. Op maandag- enwoensdagavond geven wetwee series van negenweken les. Tussendoor is erde mogelijkheid om jebaanpermissie te halen enorganiseren we de Driving-range shoot out. Dat is eendag van wedstrijdjes omhet golfen te oefenen.” Nade tweede lessenserie zal

het examen plaatsvinden.De springspecial wordt af-gesloten met clubkam-pioenschappen./.

De Club Spring special kost 249

euro (exclusief examengeld) en

start op 1 februari. Inschrijven is

mogelijk door te mailen naar

bestuur@esgvdeclub.nl.

ICTheek winnaar eerste TU/e Puzzle HuntEen klein wit potje datverstopt zat achter deverlichting boven eennooddeur, dat was hetvoorwerp waar vijftienteams in decemberdagenlang naar op zoekzijn geweest. De eersteTU/e Puzzle Hunt isachter de rug en zowel dedeelnemers als organisa-tor Stack hebben eenhoop lol gehad. Totwinnaar is uitgeroepen:ICTheek & WTB.

Computervereniging Stackheeft een puzzel gemaakt

in navolging van de MITMystery Hunt. Door het op-lossen van twintig, ook inCursor gepubliceerde,raadsels zou het mogelijkzijn de verstopplek van eenobject te ontdekken. Dat isgeen van de vijftien teamsgelukt. Hoewel de vierleden van ICTheek & WTBalle problemen goed hadopgelost, maakte verkeerdknip- en plakwerk dat ze defoute kant op gingen. MaarStack is trots op hen enreikte de hoofdprijs uit,een Playstation 3.Dat gebeurde onder grote

belangstelling in hetStacklokaal op dinsdag 12december. Angelo Wentz-ler, TU/e-alumnus en eenvan de initiatiefnemersvoor de Puzzle Hunt, gafeen toelichting op de oplos-singen. Hij legde uitwaarom er bij enkele puz-zels de rare eenheid‘Smoot’ is gebruikt. “DeSmoot is een eenheid dieop MIT is ontstaan als stu-dentengrap - als ontgroen-ing moest een stel studen-ten een brug opmeten metmedestudent Smoot alslineaal. De heer Smoot was

5 voet 7 lang en is fysiekover de brug gedragenterwijl er streepjes op debrug gezet werden. Nogsteeds worden periodiek demaatstreepjes op de brugbijgewerkt. Wij hebbendeze eenheid als knipoognaar MIT gebruikt.” Wentzler noemt de deel-name boven verwachtingen denkt dat de moeilijk-heidsgraad precies goed is,gezien de hoge scores. “Depuzzel was in het Engelsopgesteld om exchangestudents niet uit te sluiten.Toch waren er alleen

Nederlandstalige deel-nemers, al zijn er welChinese en Japansestudenten ingeschakeldvoor raadsel 6.”Op de tweede en derdeplaats zijn respectievelijkde teams Pael en SimonStevin geëindigd met beideachttien goede ant-woorden. Stack is van planvolgend jaar weer een huntte organiseren. /.De complete oplossing en een log-

boek van de jacht zijn te zien op

www.stack.nl/wiki/Puzzle_Hunt

MMiisstteerr TTUU//ee

Kleren m

aken de man. O

fde vrouw. A

lthans, zo luidthetgezegde. Cursor steltdaaromm

aar eensnietde intellectuele capaciteiten van TU

/e’erscentraalen gaatzoek

opzoek

naar datene excentrieke voorkomen, die kekke trui ofopvallende bril.

FFrraann

ss GG

oooo

ssss

eenn

ss,, bb

eevv

eeiilliigg

eerr

IIeedd

eerree

ddaa

gg hh

eeee

fftt FFrraann

ss ee

eenn

ddoo

nnkk

eerrbb

llaauu

ww uu

nniiffoo

rrmm aa

aann

..

““PP

rriimmaa

kkww

aalliittee

iitt””,, zz

eegg

tt hhiijj.. VV

aann

ddee

TTUU

//ee mm

oogg

eenn

ddee

bbee

vvee

iilliiggee

rrss vv

oolldd

ooee

nndd

ee jjaa

ssss

eenn

,, ssoo

kkkk

eenn

,, bbrroo

eekk

eenn

,,

bblloo

uuss

eess

,, ssttrroo

ppdd

aass

ssee

nn,, ttrruu

iieenn

,, sscc

hhoo

eenn

eenn

eenn

TT--ss

hhiirrttss

bbee

ssttee

lllleenn

.. AAllllee

ss ww

aatt zz

iicchh

ttbbaa

aarr iiss

dduu

ss.. OO

nndd

eerrgg

ooee

dd

mmoo

eettee

nn zz

ee zz

eellff aa

aann

sscchh

aaffffee

nn.. DD

ee TT

--sshh

iirrttssdd

iiee FFrraa

nnss

ddrraa

aagg

tt,, zziijjnn

oovv

eerriigg

eenn

ss vv

aann

hhee

mmzz

eellff.. DD

aaaa

rr hhaa

dd hh

iijj

nnoo

gg zz

oo’’nn

ggrroo

ttee vv

oooo

rrrraaaa

dd vv

aann

,, ddaa

aarr hh

ooee

fftt ddee

TTUU

//ee

nniiee

tt vvoo

oorr ttee

zzoo

rrggee

nn..

FFrraann

ss ww

eeee

tt wwaa

aarroo

vvee

rr hhiijj pp

rraaaa

tt aallss

hhiijj zz

eegg

tt ddaa

tt ddee

kkww

aalliittee

iitt vvaa

nn dd

ee bb

eevv

eeiilliigg

iinngg

ssuu

nniiffoo

rrmmee

nn pp

rriimmaa

iiss..

HHiijj vv

eerrzz

aamm

eelltt nn

aamm

eelliijjkk

NNee

ddee

rrllaann

ddss

ee kk

rriijjggss

mmaa

cchh

tt--

uunn

iiffoorrmm

eenn

.. TThh

uuiiss

hhee

eefftt FFrraa

nnss

ppaa

kkkk

eenn

vvaa

nnaa

ff 119944

55..

HHee

tt ggrroo

oottss

ttee gg

eedd

eeee

llttee iiss

vvaa

nn dd

ee lluu

cchh

ttmmaa

cchh

tt.. ““TT

iijjddee

nnss

oopp

eenn

ddaa

ggee

nn vv

aann

ddee

lluucc

hhttmm

aacc

hhtt oo

nnttmm

ooee

tt iikk hh

eeee

ll vvee

eell

mmee

nnss

eenn

ddiiee

wwaa

tt vvoo

oorr mm

iijj kkuu

nnnn

eenn

bbee

tteekk

eenn

eenn

oopp

ddiitt

ggee

bbiiee

dd..””

IInn ee

eenn

sspp

eecc

iiaaaa

ll ggee

bboo

uuww

ddee

rruuiimm

ttee ttoo

oonn

tt hhiijj oo

pp

2266

zzee

llffggee

mmaa

aakk

ttee pp

oopp

ppee

nn dd

ee mm

aaaa

ttwwee

rrkkpp

aakk

kkee

nn.. GG

eekk

lleedd

ee

ttuunn

iieekk

,, ccee

rreemm

oonn

iieeee

ll tteenn

uuee

,, aavv

oonn

ddbb

aaaa

ddjjee

,, ddaa

tt zziijjnn

ddee

tteerrmm

eenn

wwaa

aarr ee

eenn

vvee

rrzzaa

mmee

llaaaa

rr wwaa

rrmm vv

aann

wwoo

rrddtt.. ““

HHee

tt

nniiee

uuww

ssttee

ppaa

kk hh

eebb

iikk ee

eenn

mmaa

aann

dd gg

eellee

ddee

nn gg

eekk

rreegg

eenn

..

HHee

tt wwaa

ss vv

aann

lluuiittee

nnaa

nntt gg

eenn

eerraa

aall BB

eenn

jjaamm

iinnss

.. IIkk kk

rreeee

gg hh

eett

vvaa

nn ee

eenn

kkee

nnnn

iiss.. DD

ee mm

eenn

ssee

nn ww

eettee

nn ww

eell dd

aatt iikk

iinnttee

rreess

ssee

hhee

bb..””

WWaa

aarrss

cchh

iijjnnlliijjkk

ggaa

aatt FFrraa

nnss

hhiiee

rr oooo

kk ee

eenn

mmaa

aattpp

oopp

vvoo

oorr mm

aakk

eenn

vvaa

nn pp

uurrss

cchh

uuiimm

eenn

ppoo

llyyee

ssttee

rr.. IInn dd

ee ttee

nnttoo

oonn

--

ssttee

lllliinngg

ssrruu

iimmttee

iiss nn

oogg

ppllaa

aattss

vvoooo

rr ttiieenn

nniiee

uuww

ee mm

oodd

eellllee

nn..

OOpp

aaffss

pprraa

aakk

kkaa

nn dd

ee ccoo

lllleeccttiiee

ggee

dduu

rreenn

ddee

ddee

zzoo

mmee

rr--

mmaa

aann

ddee

nn bb

eekk

eekk

eenn

wwoo

rrddee

nn..

IInn dd

ee ww

iinnttee

rrmmaa

aann

ddee

nn kk

rriijjggee

nn dd

ee ttww

eeee

mmoo

ttoorrffiiee

ttssee

nnvvaa

nn

GGoo

ooss

eenn

ss vvoo

oorrrraa

nngg

.. DDaa

nn kk

uunn

nnee

nn zz

ee llee

kkkk

eerr dd

rroooo

ggee

nn ww

aarrmm

ssttaa

aann

.. DDee

bbee

vvee

iilliiggee

rr iiss bb

lliijj ddaa

tt zziijjnn

vvee

rrzzaa

mmee

lliinngg

nniiee

tt

ccoo

mmpp

lleeee

tt iiss.. ““

ZZoo

bblliijjfftt zz

ooee

kkee

nn ee

eenn

llooll..””

((NNSS

))

Jeroen B

riels/ 23 / derdejaars

Biom

edische Tech

nologie

“Dit is m

ijn ban

d An

very. We spelen

melodisch

e pun

krock en ikzelf sta

daar rechts m

et die mooie gitaar.

Deze foto is in

maart 20

09

gemaakt

op ‘Sn

orrepop’, een h

opelijk jaarlijksteru

gkerend festival in

de Bosu

il teW

eert. Het gaat er sim

pelweg om

omn

aar mu

ziek te luisteren

met een

snor!

Zelf h

adden w

e natu

urlijk ook sn

orrenop, m

aar door al het gezw

eet zijn ze

eraf gevallen, m

aar let ff op de details:kijk n

aar het dru

mstel, jah

aaa.H

et publiek droeg

trouw

ens w

el snorren

. H

et waarom

?K

ijk naar D

ave Grohl,

Freddie Mercu

ry en

Jimi H

endrix: ech

te rockers dageneen

snor!”

Je d

es

kto

p a

lss

pie

ge

lva

n je

zie

l?

Cu

rso

r sp

oo

rtw

ek

elijk

se

en

de

sk

top

op

en

pra

at

me

td

e g

eb

ruik

er.

DDaa

mmee

ss,, ss

ppoo

eell dd

iiee dd

uurree

ppaa

rrffuumm

ss mm

aaaa

rr ddoo

oorr

hhee

tt ttooiillee

tt:: aallss

jjee oo

pp zz

ooee

kk bb

eenn

tt nnaa

aarr

((ffyyss

iieekk

ee)) aa

aann

ddaa

cchh

tt vvaa

nn mm

aann

nnee

nn,, kk

uunn

jjee

zzee

bbee

tteerr hh

eett aa

aann

ggee

kkoo

eekk

ttee zz

wwee

eett vv

aann

jjee

nnaa

cchh

ttsshh

iirrtt llaattee

nn rruu

iikkee

nn.. TT

eenn

mmiinn

ssttee

,, oopp

hhee

tt

mmoo

mmee

nntt dd

aatt jjee

vvrruu

cchh

ttbbaa

aarr bb

eenn

tt.. WWaa

nntt dd

aatt

bblliijjkk

eenn

mmaa

nnnn

eenn

ttee kk

uunn

nnee

nn rruu

iikkee

nn,, aa

ll wwiiss

tteenn

zzee

ddaa

tt zzee

llff nniiee

tt.. TTww

eeee

oonn

ddee

rrzzoo

eekk

eerrss

uuiitt FFlloo

rriiddaa

vvrroo

eegg

eenn

eeee

nn aa

aann

ttaall vv

rroouu

wwee

nn ee

eenn

nnaa

cchh

ttsshh

iirrtt aaff ttee

ssttaa

aann

ddaa

tt zzee

ddrriiee

nnaa

cchh

tteenn

aacc

hhttee

rr eellkk

aaaa

rr hhaa

dddd

eenn

ggee

ddrraa

ggee

nn.. VV

eerrvv

oollgg

eenn

ss mm

oocc

hhttee

nn mm

aann

nnee

lliijjkkee

vvrriijj--

wwiilllliigg

eerrss

aaaa

nn dd

ee kk

lleedd

iinngg

ssttuu

kkkk

eenn

rruuiikk

eenn

,, wwaa

aarrnn

aa hh

eett

tteess

ttooss

tteerroo

nngg

eehh

aallttee

iinn hh

uunn

sspp

eeee

kkss

eell ww

eerrdd

bbee

ppaa

aalldd

..

WWaa

tt bbllee

eekk

:: bbiijj dd

ee mm

aann

nnee

nn dd

iiee aa

aann

sshh

iirrttss rroo

kkee

nn vv

aann

vvrroo

uuww

eenn

iinn hh

uunn

vvrruu

cchh

ttbbaa

aarrss

ttee pp

eerriioo

ddee

((rroonn

ddoo

mm dd

ee

eeiiss

pprroo

nngg

)),, nnaa

mm hh

eett ttee

ssttoo

ssttee

rroonn

ggee

hhaa

llttee dd

uuiidd

eelliijjkk

ttooee

..

OOoo

kk gg

aavv

eenn

zzee

aaaa

nn dd

ee nn

aacc

hhttss

hhiirrttss

vvaa

nn dd

eezz

ee vv

rroouu

wwee

nn

hhee

tt lleekk

kkee

rrsstt ttee

vviinn

ddee

nn rruu

iikkee

nn.. DD

ee oo

nndd

eerrzz

ooee

kkee

rrss ttoo

nnee

nn

hhiiee

rrmmee

ee vv

oollgg

eenn

ss hh

eenn

vvoo

oorr hh

eett ee

eerrss

tt aaaa

nn dd

aatt mm

aann

nnee

nn

kkuu

nnnn

eenn

rruuiikk

eenn

ooff vv

rroouu

wwee

nn vv

rruucc

hhttbb

aaaa

rr zziijjnn

.. WWee

lllliicchh

tt

bbee

ïïnnvv

llooee

ddtt dd

iitt zzee

llffss oo

nnbb

eeww

uuss

tt hhuu

nn gg

eedd

rraagg

.. OOff dd

ee gg

eeuu

rr

vvaa

nn pp

aarrffuu

mm oo

nngg

eeww

eenn

ssttee

iinnttiimm

iitteeiittee

nn kk

aann

vvoo

oorrkk

óómm

eenn

,,

vvee

rrtteellllee

nn dd

ee oo

nndd

eerrzz

ooee

kkee

rrss nn

iieett.. ((TT

JJ))