De Kleine Nelen dankwoord Pasen

Trappenmaker Wim Van Loon

Coronanieuwtjes

Het weer & Tuinweetjes

p. 5 p. 6 p. 8 p. 10

22 april 2020Editie #172

2

Deze editie

12 Tijd van toen

Sport op den Uylenberg

Nieuws uit het gemeentehuis

Trappenmaker Wim Van Loon

De Spycker in ‘t Romanneke

Tuinweetje: Patatten

9

4

6

5

11

CONTACTGEGEVENSHoofdredacteurMarc Claessens - 0473 30 22 94

Lay OutSofie Daelemans - 0477 91 53 13

OprichtersWilly Gommeren & Wout Suykerbuyk

Redactie

www.nieuwsplatformdenuil.beinfo@nieuwsplatformdenuil.bewww.facebook.com/nieuwsplatformdenuil

Voor geïnteresseerden

Hebt u een leuk/interessant nieuwtje dat zich op Horendonk plaats vond? Of wilt u zich vrijwillig stellen voor zelf af en toe eens een interview af te nemen of iets te schrijven? Twijfel dan zeker niet en contacteer ons

AdverterenHet is mogelijk om uw advertentie te laten opnemen in onze nieuwsbrief. Ga naar www.nieuwsplatformdenuil.be/adverteren voor meer info over onze tarieven.

3

ColumnGuy Van Den BroekHij ploegde voort. In deze barre Corona-tijden, waarin vrijwel niets meer het-zelfde is als voorheen, blijft er één constante : de landbouw. Het dagelijks werk van de boer is nog altijd identiek als in de weken daarvoor. Het stelt ons gewone burgers een beetje gerust dat er tenminste nog iets van ons vorige leven is overgebleven. Dieren moeten verzorgd worden, de koeien gemol-ken en de akkers verzorgd. In deze periode wil dat zeggen dat de drijfmest wordt ingereden op de velden of in de weiden en dat er kan gezaaid worden. Je ziet dan ook massaal tractoren op de weg en ze worden amper gehinderd door privé-verkeer. Landbouw zorgt voor voedsel en dat blijft op alle plaat-sen en in alle tijden het meest noodzakelijke voor het overleven van de mens. Dat moet ten eeuwigen dage doorgaan. Nu overal de grenzen gesloten zijn tenminste in Europa, wordt plaatselijk voedsel nog meer gewaardeerd. Het internationale verkeer en zeker de haven van Antwerpen, blijft bijna op het-zelfde ritme doorgaan als voorheen. Zo kunnen we nog altijd kiwi’s en bana-nen kopen in België. Maar zelf een bakje aardbeien gaan halen bij de boer in Nispen -200 meter over de grens- is niet toegelaten. Wel spijtig, vooral voor hem. Toch doet de Corona-crisis ons beseffen dat die intense interna-tionale handel niet zo evident is bij grote crisissituaties en dat plaatselijke voedselproductie in eigen land toch een meerwaarde heeft en voor extra voedselveiligheid zorgt. Overal in Vlaanderen zijn de plaatselijke verkopen bij de landbouwer thuis dan ook sterk toegenomen sinds de Corona-crisis. Er was voordien al een trend ingezet om dichter bij huis te kopen met de slagzin ‘Winkelhieren’ van Unizo. Die trend wordt door de huidige crisis enkel maar versterkt. Vele boeren op Horendonk hebben een deel van hun velden en weiden op Nederlands grondgebied. Het is dan ook logisch dat zij de grens over kunnen met hun tractoren. De wegversperringen zijn daar ook terecht op voorzien. Intussen benijden diegenen die graag opnieuw willen werken dit leven van de boer dat zijn gewone gangetje gaat. Vroeger zouden we dat gewone gangetje dagelijkse weerkerende sleur noemen en nu zijn we er een beetje jaloers op. Zeker nu de scholen nog altijd niet zijn open ge-gaan en vele ouders thuis zitten en soms drie jobs tegelijk moeten doen : kinderen helpen studeren, thuiswerken en het huishouden regelen. Het kan tot stres-situaties leiden, zeker nu het einde daarvan nog altijd niet in zicht is en zeker nog niet is aangekondigd. Het meest pijnlijke voor velen is het contactverbod om vrienden te bezoeken en het wegvallen van het zo intense sociale leven op Horendonk. De neiging om daaraan te ontsnappen wordt steeds groter. We moeten op onze tanden bijten om ons aan de opgelegde afstandsregels te houden om zo erger te voorkomen. Iedereen droomt van een snelle exit, maar voorlopig is het een droom. Wanneer we deze dagen dan een tractor door de straten zien bollen, zijn we een beetje jaloers op de boer die zoals altijd onbezorgd zijn werk doet alsof er niets aan de hand is. Zijn gewone gangetje gaan wordt dan een luxe.

En de boer ...

4

Nieuws uit het gemeentehuis

Door de sluiting van de internationale textielmarkt vanwege het coronavirus, is het voor Wereld Missie Hulp VZW niet mogelijk om de rode textielcontainers te ledigen.

Wereld Missie Hulp doet nog een laatste ledigingsronde tussen 14 en 21 april. Uiteraard blijft een minimale dienstverlening verzekerd om sluikstort te vermijden. Op de containers hangt nu een bericht om geen kleding meer te doneren.

We vragen om voorlopig tweedehandskledij bij te houden.

Vanaf woensdag 15 april kunnen burgers zich inschrijven om op 14 mei tussen 17 en 18 uur in hun straat het verkeer te tellen. Het telgebied van het citizen-scienceproject Straatvinken is dit jaar uitgebreid naar heel Vlaanderen.

Het burgerwetenschapsonderzoek Straatvinken is een initiatief van de Ringland Academie onder wetenschappelijke begeleiding van de UAntwerpen en HIVA – KU Leuven. Het vindt dit jaar voor de derde keer plaats en loopt nog door tot 2030. Burgers vinken een uur lang in hun straat elke passerende voetganger, fietsers, tram, bus, auto, bestel- en vrachtwagen af. Elke deelnemer wordt ook uitgenodigd om een leefbaarheidsbevraging in te vullen.

Tellen in tijden van corona

Door de lockdownmaatregelen ingevolge de coronacrisis is het verkeer sterk veranderd. De editie van 2020 zal een nauwkeurig beeld schetsen van die nieuwe realiteit en hoe duizenden deelnemers die beleven. ‘We zijn benieuwd of deze crisis een blijvende impact zal hebben op het verkeer in de Vlaamse straten’, zegt mobiliteitsdeskundige Thomas Vanoutrive, die Straatvinken ondersteunt vanuit de UAntwerpen.

Zelfs als de lockdownmaatregelen onverkort gehandhaafd blijven, houdt de telling geen gevaar in voor de volksgezondheid. Het is een activiteit die je individueel kan uitvoeren, desnoods van achter

het raam van je kot.

Jaarlijkse opvolging blijft belangrijk

Om wetenschappelijke analyses te maken over trends in de mobiliteit is het belangrijk dat er continuïteit is in de data, ook tijdens een apart jaar zoals we dit nu beleven. Door de volgehouden inspanningen van duizenden burgerwetenschappers zal het volgend jaar, bij de vierde editie, mogelijk zijn de eerste conclusies te trekken over de langetermijntrends in de noodzakelijke shift naar duurzaam verkeer en de beleving van de straat.

De Vlaamse regering schuift in haar regeerakkoord 2019-2024 ambitieuze doelstellingen naar voren voor de modal split, de verdeling van de gebruikte vervoermiddelen. Voor heel Vlaanderen is het streefcijfer 40% duurzame vervoermiddelen: te voet, met de fiets of het openbaar vervoer. In de grootstedelijke vervoerregio’s (Antwerpen, Gent en de Vlaamse Rand rond Brussel) ligt die ambitie op 50%. Door jaarlijks het verkeer te tellen kunnen burgers nagaan of het verkeer in onze straten daadwerkelijk evolueert naar een duurzame modal split.

Uit de leefbaarheidsbevraging bij de editie van 2019 bleek al dat meer duurzaam verkeer in de straat een sterke invloed heeft op de tevredenheid van de inwoners. Tegelijk was het ook duidelijk dat er nog veel werk aan de winkel is om de noodzakelijke modal shift te realiseren. Lees hier meer over de resultaten van de vorige twee edities.

Praktisch

Via www.straatvinken.be kunnen deelnemers zich vanaf 15 april inschrijven. De telling vindt plaats op donderdag 14 mei van 17.00 tot 18.00 uur. Deelnemers kunnen gebruikmaken van het papieren telformulier of de online teltool, die vanaf maandag 4 mei te vinden is op de website.

Stop voorlopig geen tweedehandskledij in de rode textielcontainer

Schrijf je nu in om op 14 mei te straatvinken

5

Nieuws uit het gemeentehuis

Nieuws

Wat een succes was het.

Door de Corona-maatregelen is ons zitgedeelte en tuinterras helaas gesloten. Gelukkig kunnen de mensen bij ons nog terecht voor onze ovenverse afhaalbroodjes. Zo zagen we ook onze Paasbrunch in onze zaak aan onze neus voorbijgaan. We zochten hiervoor een alternatief en dat vonden we ook.

Een Paasontbijtmand aan huis geleverd. Wat een succes werd het! We hebben zelfs niet aan alle aanvragen kunnen voldoen omdat we aan ons maximum zaten. Meer dan 100 ontbijtmanden werden er aan huis geleverd gedurende het Paasweekend. Dus hebben we heel wat mensen het Paasgevoel kunnen bezorgen.

Onze Paasmand werd onder andere ook gevuld met heerlijke chocolade van Kevin Demedts, die zich gevestigd heeft in Berlaar met zijn bedrijf Gust Royal.

Voor 1 mei hebben we ook een leuke mand samengesteld. Ditmaal geen ontbijt maar een heus 3-gangen menu.

Een welgemeende dank je wel voor de bestellingen en het vertrouwen!

www.dekleinenelen.be

Het jaarboek De Spycker 2020 is vanaf donderdag 23 april te koop bij dagbladhandel ’t Romanneke tegen de prijs van 20 euro met artikelen over 5 opmerkelijke dorpsfiguren uit Essen, waaronder de Witte Verdonck van Horendonk. Door de Corona-crisis konden we niet van deur tot deur het jaarboek bezorgen. Wie De Spycker koopt gelieve naam en adres door te mailen naar de kring met als e-mail heemhuis@skynet.be. U wordt dan lid van onze Koninklijke Heemkundige Kring en krijgt daarna gratis 2 kleine Spyckertjes in de bus gestopt in de loop van dit jaar en begin volgend jaar.

Guy Van den Broek

Paasontbijtmand

De Spycker te koop bij ‘t Romanneke

Lente….onze kwartel heeft kleintjes. Ingestuurd door De Rijck Patricia

Nieuw leven op Heiblok

6

De coronacrisis is voor veel ondernemers een drama, maar de Ambachtelijke Trappenmakerij Wim Van Loon draait op volle toeren. Zaakvoerder Wim (32) zoekt zelfs met enige spoed nog een extra plaatser. “Wij hebben als team direct de knop kunnen omdraaien.”

c. Klaas De Scheirder Wim Van Loon is trots op zijn team medewerkers. “Iedereen is echt met volle goesting blijven werken.”

Wim Van Loon startte in 2008 zijn eigen bedrijf in volle crisisperiode en stapte daarmee in de voetsporen van zijn vader. Hij kon ook de bedrijfssite terugkopen waar zijn vader altijd zijn trappenmakerij had gehad, maar die het verkocht had toen Wim nog een kleine belhamel was. Nu twaalf jaar later is het opnieuw crisis, maar het bedrijf bloeit als nooit te voren.

Van eenmanszaak groeide het bedrijf naar een kleine kmo met acht personeelsleden en binnenkort zijn er dat zelfs tien. “We hebben iemand gevonden voor de verkoop en nu zoeken we eigenlijk nog een goede plaatser”, zegt Wim Van Loon. “Vooral na de coronacrisis zullen we die kunnen gebruiken, want hier liggen toch al wat trappen te wachten om geplaatst te worden.”

c. Klaas De Scheirder De zolder is netjes opgeruimd en dient nu als stockageruimte voor de trappen.

Skype

Terwijl heel wat bedrijven zijn stilgevallen, is er bij Wim nog heel wat bedrijvigheid. “We doen voorlopig wel enkel plaatsingen in nieuwbouwprojecten of wanneer we zeker weten dat er niemand anders in de woning is”, zegt Wim. “Bestellingen zijn er uiteraard wel minder, maar we hebben nog altijd werk genoeg. Wij hebben

eigenlijk héél snel de omschakeling kunnen maken. Nog voor er zelfs sprake was van de echte lockdown, hebben we onze secretaresse en de tekenaar eigenlijk al naar huis gestuurd. Zij werken nu van thuis uit. De toonzaal ging dicht. Ik had ook twee oude bestelwagens waar ik moeilijk afstand van kon doen. Ze waren op de tweedehandsmarkt toch niet veel waard. Maar nu kunnen we ze perfect gebruiken voor onze plaatsers. Die kunnen nu elk afzonderlijk naar het werk rijden.”

Wim is trots op zijn team. “We houden echt rekening met alle veilighedsvoorschriften. Zo wordt elke dag alles ontsmet en de nodige afstand gehouden en handschoenen en mondmaskers gebruiken moest het nodig zijn en dikwijls handen wassen en nemen we in shiften pauze”, zegt Wim.

“De flexibiliteit van het team is enorm. Werknemers met kinderen geven we een flexibel uurrooster zodat er altijd iemand thuis kan zijn voor de kinderen. Ook ik ben mijn partner enorm dankbaar dat ze op haar werk onbetaalde vakantie heeft genomen zodat zij er voltijds voor onze twee dochters en pluszoon.”

c. Klaas De Scheirder Het atelier draait nog op volle toeren.

Trappenmaker Wim Van Loon (32) zoekt zelfs in coronatijd extra volk: “Ons team staat klaar voor elkaar”

7

Lockers

Van de nood een deugd maken is het devies in tijden van crisis. “Omdat we nu met heel wat afgewerkte trappen zitten die we niet kunnen plaatsen, hadden we wel extra stockruimte nodig”, zegt Wim. “Die hadden we wel, maar de zolder stond eigenlijk vol rommel. Het voordeel is dat die nu volledig is opgeruimd (lacht).”

En voor de klanten die bij Wim de vernis of andere producten komen kopen, is er ook een oplossing. “We hebben speciale lockers gemaakt in de zijgevel. Wij zetten de producten erin en de klanten kunnen ze daar komen ophalen zonder dat er een fysiek contact moet zijn. We zijn trouwens ook onze klanten enorm dankbaar dat ze hoewel ze niet meteen hun droomtrap krijgen, toch de voorschotten tijdig hebben betaald. Dat betekent dat wij als bedrijf ook kunnen blijven doorwerken. Ik bezorg hen dan wel foto’s zodat ze echt kunnen zien dat hun trap klaarligt.”

c. Klaas De Scheirder Ze maakten enkele speciale lockers waar de klanten hun producten kunnen ophalen.

Artikel uit ‘Het Laatste Nieuws’

8

Corona nieuwtjes… ben je veel minder vriendelijk dan vroeger?

Het valt op dat veel mensen, fietsers en in mindere mate wandelaars, angstvallig wegkijken als ze anderen kruisen! Of is dat maar een indruk? Ontdekken ze net op dat moment een of andere zeldzame zwarte of groene specht in de bomen of op de grond? Misschien haastte toevallig een betrapte, schichtige ree zich de struiken in? Kan ook zijn dat de zon of wind fietsers parten spelen! Of ze fietsen in een virtueel landschap? We vragen het volgende keer gewoon… Het ligt misschien ook gewoon in onze ‘aard’ dat we onbekenden niet groeten en denken we dat in deze COVID-19-tijd, met een vriendelijk “Hey!” of “Hallo!” het besmettingsgevaar gigantisch verhogen! Toch maar vriendelijk zijn onderweg, me dunkt!

… hebben (bijna) alle mensen een hond?

Opvallend toch dat je tijdens een wandeling langs veld en wei, bijna meer mensen mét dan zonder een hond tegenkomt! Of is dat ook weer de waan van het moment? Of hebben we meer tijd om te ‘gapen’ als we op pad zijn? Zijn het allemaal eenzame mensen of singles die een hond(je) uitlaten? Voer voor een student sociologie die nog een onderwerp zoekt voor zijn afstudeerthesis! Het onderzoeksobject loopt dagelijks voorbij.

... blijven we in ons (kiekens)kot!

Meer dan 100 jaar na den Grooten Oorlog en de bevrijding van Essen (en een stukje Nieuwmoer) uit het isolement -het Kiekenskot- door den Doodendraad en de Rijksgrens, worden we er in de Maatjes aan herinnerd dat de huidige quarantainetoestanden een heel klein beetje

kan vergeleken worden met de afsluiting tijdens WO I. De meeste mensen zitten nog niet op armoedegrens van toen, maar emotioneel en maatschappelijk dreigt voor sommigen toch het randje! Een vriendelijk ‘Hey’, ‘Hallo’ of het ouderwetse ‘Hui’: ja, graag!

… kun je nog tot in Holland kijken!

Nog even kan het: vergezichten alom! De eerste maïs ligt hier en daar al wel te kiemen in de al weer te droge akkergrond, maar de Uilse einders zijn nog ver… Geniet er nog maar even van, te voet, op de fiets of schrijlings op een paardenrug (want dat mag blijkbaar ook weer.)

… vergeet ik de smaak van een vers getapt glas bier!

Tenzij je een cafébaas bent of een eigen tapinstallatie hebt

S.E.

In tijden van Corona

9

SportMet de bruuske voetbalstop door de uitbraak van het Coronavirus, verdween het amateurvoetbal uit de picture en de gazetten. Buiten wat financiële noodkreten van ploegen, zowel prof- als amateur- en provinciale ploegen, die wat ver boven hun stand leefden, stond voetbal heel terecht in de schaduw van het beheersen van de zoveelste Chinese viruspandemie! Als je honden en vleermuizen blijft consumeren in erg onhygiënische omstandigheden, vraag je om ellende en miserie, aldus sommige mensen die menen het te kunnen weten…

Die plotse lockdown van de voetbalactiviteiten betekende niet alleen dat heel wat spelertjes en spelers hun favoriete bezigheid door de neus zagen geboord worden, ook de sociale impact was groot en het leven op de Uylenberg viel stil. Ook in de kantine en dat betekende dan weer dat de belangrijkste bronnen van inkomsten, inkomgelden en kantineverbruik, opdroogden. Ons ‘38ste jeugdtornooi Eddy Jaspers’ en het vele voorbereidend werk van Robin en Tom verdwenen in de prullenmand. Jammer, maar helaas! Maar ook dat proberen we als (ook financieel) gezonde club te boven te komen.

Ondanks dat, wordt er toch al volop gewerkt aan het nieuwe seizoen. Wanneer dat gaat beginnen en hoe het er zal uitzien, is nog koffiedik kijken. Veel zal afhangen van de afbouw van de coronamaatregelen van de overheid, exitmaatregelen, zoals dat door de specialisten wordt genoemd.

Vragen, geen gebrek! Wordt er een Beker van Antwerpen gespeeld? Start de competitie in

september of later? Schuiven we het seizoen een aantal maanden op? Is er een winterstop? Het is allemaal nog erg vaag, wat niet betekent dat er niet aan gewerkt wordt. Er wordt dikwijls en misschien soms wel terecht, geschoten op Den Bond en zijn bobo’s, maar er zijn ook veel stille werkers die niet in de kranten of op tv komen, zij zorgen er wel in stilte voor dat er elk seizoen opnieuw kan gesjot worden!

Verleden week al kregen de velden op de Uylenberg al hun jaarlijkse onderhoudsbeurt: bezanden (tegen als het eens véél gaat regenen!), schudfrezen, bemesten en bekalken, doorzaaien, wellen,… En nu maar hopen op af en toe een bui anders moeten we zelf weer gaan beregenen. (Vorig jaar goed voor meer dan 3400 m³ opgepompt water!). Ook de klimophaag kreeg een grondige beurt en zo kwam aan het licht dat er hier en daar stevige ‘steunberen’ nodig zijn om het gevaarte op zijn plaats te houden.

Ten laatste op 10 mei verwacht men bij Voetbal Vlaanderen de inschrijving van de ploegen en elftallen voor volgend seizoen. Net als de vorige jaren is het schuiven, meten en passen om alle spelertjes en spelers in de juiste categorieën onder te brengen. Uiteindelijk lukt het allemaal wel, maar enkele jongens en meisjes die graag voetballen zijn in elke categorie van, harte welkom! Voldoende ademruimte, altijd makkelijker werken. Laat maar iets van je horen! En vriendjes of vriendinnetjes die willen meespelen, ja graag!

S.E.

Nieuws vanaf de Uylenberg (en verder)

10

Het weer

Weetjes over weertjesWeerspreuken zijn oeroud.

Als je bedenkt welke invloed het weer heeft op onze dagelijkse bezigheden, is het niet verwonder-lijk dat we er zo vaak over spreken. Mensen zijn er al eeuwenlang door gefascineerd. Onder meer vis-sers en boeren – met een inkomen dat afhankelijk is van het weer – weten allang dat de natuur ons voor-tekenen geeft van het weer dat er aan komt. Door goed op te letten ontdekten mensen verbanden, die ze dan beschreven in weerregels en spreuken. Lang voordat Galileo Galilei de eerste thermometer ontwikkelde, toe er nog geen sprake was van com-putermodellen en weerkaarten, waren weerspreu-ken de manier om de beschikbare kennis over het weer gemakkelijk en plezierig door te geven van generatie op generatie.

Zijn weerspreuken waar?

Voor zo goed als elke dag in het jaar zijn er datum- of dagspreuken, maar er zijn ook maandspreuken en seizoensspreuken. Andere spreuken gaan over de zon, over dieren, planten en insecten. Die duizenden spreuken kennen veel lokale varianten, al dan niet in de meest gekleurde dialecten die je je kunt voorstellen. Je hoort spreuken die echt nergens op slaan en waarschijnlijk toevallig enkele

keren waar geweest zijn, maar evenveel keren de bal missloegen.

Seizoensvoorspellingen komen de ene keer (deels) uit, de andere keer totaal niet. Anderzijds zijn er ze-kere spreuken met een grote kern van waarheid of die zelfs volledig kloppen. Die zijn erg interessant om eens wat dieper op in te gaan en te kijken waar die kennis vandaan kwam. Sommige zijn gebaseerd op ervaring en op heel nauwkeurige waarneming, en wanneer we ze analyseren, kunnen we ze weten-schappelijk uitleggen. Sommige van die ‘rijmelarij-en’ zitten er vblijkbaar niet ver naast of er zelfs knal bovenop.

Om te onthouden,

“Blijf met heel veel liefde en interesse omhoog kijken naar wat er in de lucht gebeurt. Bekijk hoe de natuur daarop reageert, in kleine en grote zaken. Er is zoveel te zien om je over te verwonderen. Boven-dien is er altijd de spreuk ‘De eerste dag zegt niets, de tweede dag zegt iets, de derde dag zegt meer, en de vierde dag zegt het weer’ voor als je het even niet meer weet.

Artikel uit ‘Buiten’

St. Joris (23 april) St.Joris warm en schoon, heeft ruw en nat tot loon.

11

tuinweetjesIn volle coronatijd doen we de voorbereidingen in de tuin, zeker nu de tuincentra terug open zijn.

Bij ons thuis zijn we onze ouders gaan helpen (op afstand!) om aardappelen te zetten. De grond was klaar om te beginnen, en hebben we ongeveer 500 patatjes in de grond gestopt.

Op de foto zie je dat we eerst de lijnen trokken met een zelfgemaakte stok.

Normaal maken we de gaten met een speciale ijzeren gatenmaker, maar dit jaar was de grond te droog, dus werd het met een schup (spade) gedaan.

Dan werden de kleine aardappeltjes in de ope-ning gelegd en werd de grond er terug over gedaan.

Nadien hebben we alles nog mooi gelijk getrok-ken met een rijf (hark).

En nu mag het gerust wat regenen, zodat de plantjes tevoorschijn komen. Hopelijk kunnen we binnen enkele maanden nieuwe patatjes eten!

José Schrauwen

Pompoenen Tomaten

Patatten zetten

Tomaten en pompoenen staan klaar om uitgeplant te worden, maar het is nog wachten. Er kan nog steeds vorst optreden.

12

Tijd van toenMijn plechtige communie

Ik had een schoon lichtblauw kleedje aan, gemaakt door Lucia Raymakers. Ons Jeanne kleedde mij op tijd aan en dan moest ik te voet naar de Kerk. Ik ging naar de straat en Mit Luyten stond al op mij te wachten. Ik was nog niet ver hoor, toen kwam er een fietser van den Uil, ik ging een paar stappen opzij, en wat ge-beurde er? Ik struikelde en viel recht in een plas water! Dat was een ramp! Héél mijn mouw vol slijk, dus rap terug naar huis. Ons Jeanne trok mijn kleed uit, waste het meeste vuil eruit in een sopje, en met een strijkijzer op de Leuvense stoof streek ze de stof droog. En dan bij ons Jeanne rap achter op haar fiets naar de mis. Daar kwam ik natuurlijk te laat aan, en kreeg ik weer kijven van de zuster, maar ons Jeanne zei: “ Laat ze maar gerust, want ons Martha is in een plas water gevallen! “. Dat vonden de zusters wel heel erg. Na de mis mochten de kinderen van de klanten bij Liske Mop gaan eten en dat was héél goed en dan had ik toch nog wel een hele schone dag voor mijn Plechtige communie! Foto’s zijn er niet van deze dag, zo was dat vroeger hé!

Martha Schrauwen

13

Den UilNieuwsplatformVoor al uw vragen en/of opmerkingen kan u terecht op onze

website of stuur ons een mailtje!

www.nieuwsplatformdenuil.beinfo@nieuwsplatformdenuil.be