THIERRY DELEU

C H A O S GEDICHTEN

Netbook 03 De Geletterde Mens 8670 Oostduinkerke (Belgium)

Chaos

VAN DEZELFDE AUTEUR Met de Teerling, gedichten, 1965 Met neergehurkte Adem, gedichten, 1967 Postume gedichten, 1970 Prenatale gedichten, 1971 Staalkaart I en Staalkaart II, gedichten, 1971, 1972 Punt, uit! , gedichten, 1971 Klein Alfabet, gedichten 1965-1972, 1974 Ik, een naaktloper, gedichten, 1977 Verzenboek over de Dood, bloemlezing, 1979 In dit landschap, gedichten, 1980 Eigen-liefde, bloemlezing, 1982 Jaren na Lichtmis, gedichten, 1984 Marc Bourry, man van het volk, biografie, 1986 Memoires, gedichten 1974-1980, 1993 Val der Engelen, gedichten, 1997 Een literaire ontmoeting met André Velghe, essay, 1998 In de weelde van de liefde, verzamelde gedichten, 2000 Ik zou liegen als ik het anders zei, teksten, 2001 Guy van Hoof, dichter zonder kroon, essay, 2002 Eindterm, roman, 2002 Amélie Laforêt, roman, 2003 à titre Personnel, brieven, 2004 Arsène du Frêne, heer van La Vallade, roman, 2004 De kiemjaren, gedichten, 2006 Klamme handen, roman, 2006 Amor vincit omnia, gedichten, netbook, 2007 Magisch alfabet, gedichten, 2007 De doden zwijgen niet, roman, 2008 Bourgondische suite, gedichten, netbook, 2009 Helvetiaanse verzen, gedichten, netbook, 2009 Liefde en dood op Sint-André, roman, 2009 Wulpen, in nevel van tijd, netbook, 2010 Strandjutter, gedichten, 2011 Niets is wat het lijkt, roman, 2011 Marc Vanden Bussche-1661-Dum spiro, spero, co-auteur, 2011

THIERRY DELEU

C H A O S GEDICHTEN

Netbook 03 De Geletterde Mens 8670 Oostduinkerke (Belgium)

Colofon Chaos van Thierry Deleu © 2012, Thierry Deleu en De Geletterde Mens Online Oostduinkerke Alle rechten voorbehouden.

1 Chaos slaat toe in mijn verbeelding ik bied geen verweer ik leef met de gedachte dat hij mijn uitvinding is mijn tijding. Begint chaos niet met de schepping? Eindigt de schepping niet in chaos? Eureka! Ik heb het wiel der verbeelding uitgevonden! Chaos slaapt zijn roes in de armen van Gaia, ik ben Eros, kijk bewonderend toe hoe een gapende leegte dIe vorm krijgt van een Madonna met kind. Ik ben kosmisch geladen androgeen voel creatieve spanning tussen hemel en aarde.

2 Ik loop de Melkweg af bewaar het evenwicht tussen hemel en aarde een kloof gaapt mij na de hemel een kip op eieren met een ellips als een slang rond het middel. Ik zit wankel boven mij dagelijkse werkelijkheid onder mij de Onderwereld ik houd mij vast aan het handvat der verbeelding bereik de Koninklijke weg die naar de goden leidt ben eerste mens.

3 In mijn hand versnipperde foto willekeur wanorde chaos kosmisch concept van god godin in bewegend water stroom naar volgende generatie conflict tussen god en mens hij vindt het gespaakte wiel rijdt chaos naar orde stroom valt stil stilstand statisch proces. Ik doorbreek wereldorde met epische poëzie. Preek de chaosrevolutie.

4 Chaos blijft op zijn hoede. Orde dreigt bedreigt creativiteit. Ik loop de spuigaten uit en suggereer weerstand leg rituele basis voor moord. Wie verzet zich tegen eigen schepping? Wie vergalt wat zijn fantasie creëert? Het prematuurtje wordt zoon van alle goden Drievuldigheid schepping verbeelding chaos embryo’s vermenigvuldigen zich. Het is tijd dat liefde overwint.

5 Wij hebben de gewoonte gewoonten te hebben zij nestelen zich warm in de goddelijke attractor de theologie van de ordehandhavers. Indien gewoonte diepe richel wordt schept zij uit het niet de mythe van herhaling. Ik hou niet van evidente verhalen, ik lust geen kaas van gestuurde resonantie, zij versmachten de link tussen chaos en verbeelding. Mensen raken overwoekerd door patriarchen die huik ontzettend naar de wind zetten.

6 Afgod Patriarch verbant chaos hij wil wet en orde, zijn visie doodt leven vergalt liefde. Verman jullie mannen vrouwen laaf jullie niet aan droge bronnen verwek geen potentiële aanhangers van axioma’s, chaos is vrouwelijk intuïtief flirt met taal chaos verleidt tot grootse dingen. Mens zit geklemd tussen het alledaagse en het extreem verhevene, tussen vrijheid en solidariteit.

7 De dichter wettelijke erfgenaam van goddelijke verbeeldingskracht dit is zijn geboorterecht zijn poëtisch vermogen. Hij is in staat tot creëren van ideale schoonheid. Dichters hebben een geheime geschiedenis, hun traumatisch verleden, hun relatie met fijnbesnaarde intelligentie en ongebreidelde creatie. Ik ben geen haar beter, ik leef in dynamisch evenwicht met de natuur, wil die link niet kwijt.

8 Een dichter kan nooit op dieet. Is dit niet gelijk aan het verhinderen van zijn ego? Ik wil geen verklaring, zij verstoort mijn woorden, zij bedreigt mijn hallucinogene taal. Op dichten zit geen rem, dichters leven in ontucht, hun zelfbeeld is waardeloos, hoogstens kan religie hen bekoren, alleen om als kankerende aberratie snel over te vloeien in een nieuw soort gedrag dat chaos toegang verleent. Een onbegrensde grens. Geen code.

9 Ik voel de chaos trillen in mijn lijf ik word gedefinieerd in termen van controle, ik word gemodelleerd, ik wil geen insluiting. Die vrees creëert twijfel rommeligheid ik zoek geen waarheid maar spel verbazing, ik zet een project op stapel, lees: ik span een verbeeldingsnet in de oceaan van de chaos, ik dobber, vis nieuwe ideeën op. Opgelet, dit is geen model maar een uithaal naar standaard netten en wetten, regelgeving.

10 ’s Nachts word ik verscheurd, keer terug naar de dag, kruip onder mijn bed, bid, tot de kleine wezens verdwijnen, dit is leven boven het maaiveld van verbeelding en angst, metafoor van idee-jagen, dit is eten en drinken, kunst die neerdaalt uit de hemel het gebied waar platonisme schittert en straalt. Zei Plato niet dat het Goede het Ware was en dat beide Mooi zijn? Ik voel de kracht tot in mijn botten, chaos is opslagplaats van schoonheid, geen wanorde te bespeuren, geen tijd en ruimte, orde op ingebedde verwarring. Ik voel de kracht in mijn letterlijke droom.

11 Lezer, we bevinden ons op een rauw en ruw plateau, jij maakt jouw masker, ik het mijne, jij ontwerpt jouw droom, ik de mijne, samen staan wij op hetzelfde stukje onroerend goed, langs onze huizenhoge dromen loopt een kronkelend geestespad, wij creëren soorten realiteit. Is dit geen fijn gevoel van omvang en vorm? Deze middag stapel ik mijn dromen op en jij? Ineens merk ik het: jij bent van goddelijke signatuur.

12 Waar de vonk ook vandaan komt, welkom, verbeelding komt van boven het noembare, het is een uitstraling zij daalt en stijgt, de dichter stelt zich open laaft zich aan haar oneindige rivier met de chaoswatervallen een landschap dat zichzelf opheft geen grenzen alleen woorden die rollen uit haar mond zij stoort zich aan overheersing hekelt macht bejubelt tweeslachtigheid. Zijn dit geen kenmerken van authentiek dichterschap?

13 Mijn lief is mijn partituur mijn cultuur Tuin van Eden, hoogste goed. Hoed je voor Mardoek zijn paradigma van wet en orde onderdrukking van chaos verstikking van verbeelding. Liefde centrum van de ruimte, geen loze slogans of verdoken agenda. Angst vrijwaart de wijngaard niet van alle kwaad. Voor mijn lief en ik intuïtie enig waardefilosofie.

14 Onze cultuur lijdt aan mannelijke ziekte testosteronvergif wij vergaan aan vieringen geen oog voor afkoeling van het universum geen tijd voor bezinning feesten zijn ontzielende kristallen van koud angstzweet wij hebben geen verbinding meer met de Muze, auto’s missen creatieve motoren, jeugd vliegt uit de bocht. De mens is zijn toekomst kwijt en kwijlt na elke aanslag.

15 Mijn levensjaar telt driehonderd vierentachtig dagen zo houd ik mij jong en stabiel, in deze context is mijn sterfelijkheid bestendig, alles is vloed, alles in beweging, dit is geen spel van dobbelstenen maar een mogelijkheid om te ontsnappen aan tijd en verandering, ik leef ik verschuif ik verkies chaos boven orde raadsels boven dogma ik creëer dieptezicht.

16 Chaos is vrouw moederschoot bron van alle dingen geest die beweegt over aanschijn van wateren wind die golven doet ontstaan, chaos creëert orde wankel evenwicht tussen duisternis en licht potentie en zwakte van lichaam en geest, chaos is ook verbeelding die opborrelt uit onderbewustzijn. God schiep uit chaos de mens en die laatste kweekte dieren en planten.

17 Verbeelding is platonisch omgaan met woorden in stijgende en dalende beweging, het woord wordt vleselijk mens hoe hij probeert vergeefs chaos te doorboren te temmen in model te gieten. De dichter verzandt in orde wordt alchemist magiër bron van tegenstellingen warhoofd spaart bliksem op in gapende leegte, hij waant zich god in ‘t diepste van zijn galmen en geuren.

18 De dichter is een helderziende ziet voelt hoort schimmen van mensen achter de schermen van het leven de scène laat hem onberoerd spel fake niet de realiteit hij voedt zich aan grensvervagende relaties orgiastische toestanden werkelijkheid als uitdrukking van chaos, teksten worden fonetisch opgezegd achter de gordijnen gelispeld in omarmend gefluister.

19 Ik heb een pact gesloten met de fysische wereld ik gedraag mij de anderen zichtbaar en zichtbaar van streek accepteren mijn geestgedaante het spook in mij dat blindheid verhult in witte gewaden. Ik ben alleen extase zij liggen aan de machinerie van hun ego een doodlopende weg een foutieve wending waaruit geen ontsnappen mogelijk. Ik vaar ten hemel heen en terug.

20 Luister en luister goed, schuw onderdrukking, ingekapseld in leugen en regel, verwelkom de chaos, stel je open voor de wil van de wereldziel, dat en dat alleen zal je geest bevrijden van controle en overheersing, laat je niet inenten met illusie, herwin het geloof in de Ultieme Verbinding met alles en iedereen in de kosmos.

21 Ik heb goed nieuws, lezer: de chaos is op komst, de wetenschap volgt de revolutie van het denken op de voet, een reuzenstap terug, de hogepriesters van Mardoek aanvaarden chaos als creatief beginsel, ommezwaai zo groot als de uitvinding van het wiel. Verbeelding creativiteit inspiratie in opwaartse spiraal. Chaos, Gaia, Eros delen de schone lakens uit.

22 De dichter is opnieuw Bach de Goddelijke Vonk in de mens, verbeelding is geen biologische kwantiteit, maar uitstraling, ik herhaal de chaos is een vrouw, uit de moederschoot komt de allesomvattende potentie, uit duisternis komt licht, laat het schijnen over de hoofden van mensen over alles, de wereld is mooi, de dichter is back in town, alleluja!

Een ongewone bundel voor een dichter die vooral lyrische poëzie schrijft. In Chaos gebruikt hij de taal van de ratio, de beredenering. Chaos bevat een boodschap, een filosofie. Het zijn alle cerebrale gedichten. Cerebraliteit in poëzie is niet gebruikelijk, zelden doet een dichter beroep op de gedachte in plaats van op het gevoel, op het verstand in plaats van op het hart, op de rede in plaats van op de emotie. Deze gedichten zijn geschreven op cerebraliteit, maar toch is het gevoel nog steeds een grote factor. De dichter schakelt op generlei wijze het bestaan van een oer-instinctieve zinnelijke passie uit. De gedichten hebben een grote woorddichtheid, geen abstract gewauwel maar ze zeggen keihard waar het op aan komt. Het is een nieuw facet van zijn veelomvattende “poëzie”. Hij dicht over chaos, maar zijn gedichten zijn niet chaotisch. De dichter beweegt zich tussen hemel en aarde en in deze positie wordt hij geïnspireerd door de chaos. De chaos die hij ophemelt als bron van zijn verbeelding, vertaalt hij in een vormvaste structuur. In deze en vorige gedichten, hoe groot de ratio of de emotie ook is, verpakt hij zijn boodschap met zorg voor presentatie. Hij beweegt zich tussen hemel en aarde, de chaos die hij daar ontmoet, inspireert hem en het verbeelde giet hij in een leesvriendelijke vorm.