brugse kerkbode kaft voorkant kleur 2010...Sette, K. Groeneveld, D. Vanescote en G. Grootjans. We...

� �� !��!��"##��

INHOUDSOPGAVE

1 Korte (dobbelsteen) gebeden

2 Kanttekeningen bij de brief aan Filemon

6 Gedicht “God is Herder”

7 Gemeentenieuws

9 Wat ik met u zou willen delen

11 Activiteiten

12 Preken met tanden

15 Vrouwenbijbelkring mei 2010

19 Vertrouwen (troostboodschap)

20 Erediensten

23 Rooster lectoren en koffiedienst

24 Uitsmijter of bladvulling?

EREDIENSTEN ZONDAG OM 10.00 UUR

Babyoppas & kinderdienst

Koffiedrinken na de eredienst

hartelijk welkom

www.protestantsekerkbrugge.be

De Brugse Kerkbode, juli & augustus 2010, bladzijde 1


DE BRIEF AAN FILEMON Een korte brief van Paulus (25 verzen) over een prakti-

sche zaak. Niet alleen is de brief kort, maar het is ook de

persoonlijkste van Paulus brieven. Hier komt een andere

Paulus aan bod, niet ambtelijk, maar persoonlijk. Hoewel

de brief in engere zin geen pastorale brief is het toch een

levend pastoraal werk van Paulus.

Paulus heeft heel wat (officiële) brieven (aan kerken) ge-

schreven; verscheidene zijn verloren gegaan (cf. 2 Petrus

3,15; 1 Kor. 5,9). En nog meer particuliere brieven zijn

verloren gegaan.

Deze persoonlijke brief is niet gericht aan een gemeente,

maar aan Filemon (uit Kolosse of Laodicea). Paulus leerde

hem waarschijnlijk kennen toen hij in die omgeving

preekte. Volgens vers 2 kwam er een christelijke ge-

meente aan huis bij Filemon. Onesimus, ook afkomstig

uit Kolosse (Kol. 4,9), was weggelopen en naar Paulus ge-

vlucht. Had hij schade veroorzaakt of geld verduisterd?

(18). Of heeft hij horen vertellen over de ‘vrijheid’ door

Christus gebracht en gedacht dat Paulus hem zou hel-

pen? Paulus zit zelf gevangen, maar hij doet niet wat On-

esimus hoopt. Paulus overtuigt hem, dat een christen –

ook een slaaf die christen wordt– zijn levensstaat moet

aanvaarden. Onesimus komt tot geloof en aanvaardt de

consequenties, waar Paulus hem voor zet. Hij krijgt een

aanbevelingsbrief mee. Hoe zal de ontvangst geweest

zijn? Was Filemon eerst kwaad en kwam hij tot kalmte na

het lezen van de brief, die Onesimus bij zich had?

Omdat de aanleiding van deze brief geen theoretische,

maar een praktische aangelegenheid betreft (het lot van

een weggelopen slaaf), heeft dat ertoe geleid, dat dit Bij-

belboek niet meteen als canoniek (als erkend Bijbelboek)

aanvaard is.


De vlucht van Onesimus is niet zo op zichzelf staand.

Dergelijke bevrijdingspogingen van christenslaven kwa-

men meer voor (cfr. Titus 2,9v). In zoverre heeft de brief

betekenis om in een urgent vraagstuk van die dagen het

standpunt van de apostel te doen zien, tegen de beschul-

diging dat hij revolutionair was.

De brief is sinds het einde van de 2de eeuw bij Marcion en

het fragment van Muratori als canoniek erkend. De echt-

heid van de brief wordt niet betwijfeld. Het is de enige

private brief van Paulus die bewaard is gebleven.

De brief moet niet allegorisch uitgelegd worden. Merk-

waardig is Luthers opvatting: "Gelijk Christus voor ons ge-

daan heeft jegens God de Vader; zo doet Paulus voor One-

simus jegens Filemon. Want Christus heeft ook zijn recht

verzaakt en met liefde en nederigheid de Vader overwon-

nen, zodat Hij zijn toom en recht terzijde heeft moeten stel-

len en ons in genade aannemen, om Christus wil, die zo

dringend voor ons intreedt. Want ieder onzer is zijn Onesi-

mus, zo wij het willen geloven".

Indeling van de brief: Opschrift met groet en genadewens

(1-3), dankzegging en voorbede met lofwoord over chris-

telijke liefde Filemon (4-7), bedoeling van het schrijven

(8-20), besluit, groet, wens (21w).

Paulus (Lat. klein). Saulus (gevraagde, afgebedene, nl.

van de Heer) is de Griekse vorm van het Hebreeuwse

Saul. Hij noemt zich hier niet apostel. Als het om per-

soonlijke verhoudingen gaat, maakt hij geen gebruik van

zijn apostolisch gezag. Hij kiest de eretitel gevangene van

X. en bedoelt dat niet geestelijk, hij zit echt gevangen.

Hij vermeldt Timotheüs (prijst God), kind van Griekse va-

der en Joodse moeder en zijn medewerker en metgezel op

zijn reizen. Hij schrijft aan zijn welgestelde vriend File-

mon, door hem bekeerd te Efeze, die hij "agapètos" (ge-

liefd, geacht, dierbaar) noemt.


Het Nieuwe Testament kent verschillende woorden voor dienen.

1. Douleuo:

1.1. Slaaf in de gewone zin van het woord. Van de

christenslaaf zegt Paulus dat het hem niet allereerst

om vrijheid te doen moet zijn, al mag hij daarnaar

streven, maar om het dienen van Christus. Hij dient

zijn aardse meester niet met ogendienst, maar met

eenvoud des harten en vreze des Heren. De mees-

ters moeten hun slaven goed behandelen, daar zij

ook een Heer in de hemel hebben.

1.2. Jezus nam gestalte van een slaaf (dienstknecht)

aan (Fil. 2,7v).

1.3. Gelovigen, slaven van de zonde, zijn door Chris-

tus vrijgekocht en daarom zijn eigendom (Rom. 6,6v;

Gal. 3,13).

2. Diakoneo (diakonos):

2.1. Dienen aan tafel

2.2. Van de overheid

2.3. Van Christus

2.4. Alle liefdedienst van de gemeente

2.5. Verkondiging (bediening van het woord)

2.6. Het ambtelijke diaconaat.

3. Leitourgeo (leitourgos): dienst doen voor het volk, die-nen in het algemeen, priesterdienst in het heiligdom,

gebeds- en offerdienst. Kortom: de cultische verering

van God.

4. Latreuo en latreia. Oorspronkelijk loondienst, de dienst

van God (of afgoden!), nooit van mensen!

Ethisch/historisch is de brief aan Filemon interessant

omdat hij licht werpt op Paulus’ houding tegenover de

slavernij. Hij heeft de unieke kans om vanuit christelijk

standpunt te protesteren tegen dit mensonterende feno-

meen.


Hij handhaaft evenwel de bestaande sociale structuren.

“Ieder blijft in de staat waarin hij geroepen werd” (1 Kor.

7,21v., Kol. 3,22v en Ef. 6,5v). De uitspraken over gelijk-

heid man–vrouw in Gal. 3,28 hielden voor Paulus even-

min gelijkberechtiging in. Ook bij Jezus niet. Dat gelijk-

heid in Christus zou moeten leiden tot sociale en juridi-

sche gelijkberechtiging groeit geleidelijk.

Blijkbaar is de kans op vrijlating voor veel slaven wel het

motief geweest voor de overgang naar het christendom.

Bekend is het opschrift van een Romeinse slavenpenning

(afbeelding daarvan in de Gezinsbijbel van het NBG):

"Neem mij gevangen als ik op de vlucht ben en laat me te-

rugbrengen naar mijn meester". Paulus' verzoek om een

weggelopen slaaf weer als broeder op te nemen, was ris-

kant, omdat degene die een ontvluchte slaaf hielp, ge-

straft kon worden.

Paulus erkent de bestaande sociale rechtsverhoudingen

als normaal. Een opheffing van de slavernij was toen bij-

na onmogelijk en zou tot economische chaos leiden. Bo-

vendien was het voor een slaaf, zeker als hij wat ouder

was, moeilijk om in een harde maatschappij te komen,

waar ze in massa tot armoede en werkeloosheid vervallen

zouden zijn. Ook Jezus heeft zich nooit over de ethische

kant van de slavernij uitgesproken. In parabels gaat Hij

van de bestaande situatie uit.

Vrijlating was op verschillende manieren mogelijk. Bij-

voorbeeld bij een testament of als beloning voor een bij-

zondere dienst.

De slaaf kon zich ook vrijkopen (peculium = spaarpot,

vermogen). Vooral wanneer de bezitter slecht bij kas zat

en van de andere kant de slaaf oud en gebrekkig, was hij

graag tot vrijlating bereid.


GOD IS DE HERDER

God is de Herder die waakt over mij,

die mij geleidt naar de groene weiden:

God is mijn Herder, mij altijd nabij,

zijn wenkende stem:

God is mijn Herder, 'k ben veilig bij Hem

Moet ik langs donker en dreigend ravijn,

nooit zal ik listige vijanden vrezen.

God zal mijn hoeder, mijn veiligheid zijn,

God zal een steun en een trooster mij wezen.


God is mijn gastheer, zijn huis is mijn woning,

Hij laat voor 't oog van mijn vijand mij eten,

heeft mij zijn lavende beker genomen:

'k ben als een vriend aan zijn tafel gezeten.


'k Weet mij gelukkig in leven en dood,

steeds hoop ik goedheid van God te ondervinden,

en zoek ik rust in zijn veilige schoot,

'k zal bij mijn Herder steeds zaligheid vinden.

God is mijn Herder, 'k ben veilig bij Hem.


GEMEENTENIEUWS

Ziekte en zorg.

De Heere, zegene u en behoede u!

De Heere doe Zijn aangezicht over u lichten, en zij u genadig!

De Heere verheffe Zijn aangezicht over u, en geve u vrede!

(Statenvertaling, Numeri 6:24-26)

Dhr. O. Verstraete, moest meerdere keren naar de kliniek

voor zware medische behandelingen. En het leed zal helaas

nog niet geleden zijn. We hopen op enige perspectieven!

Mevrouw I. Casier-Verstraete, die op 21 mei in de kliniek

werd opgenomen (hoofdwonde gehecht, ribben gebroken)

gaat langzaam maar zeker vooruit.

We hopen mijnheer A. Deceuninck weer in onze midden te

zien op zondag 4 juli.

Overlijden Quando corpus morietur, fac ut animae donetur, paradisi gloria.

Amen. (Alleluia). Uit het Stabat Mater van G. B. Pergolesi.

Als dit lichaam komt te sterven, laat mijn ziel met blijdschap erven ‘t

hemels Paradijs hier na. Amen (vertaling Joost van den Vondel).

En mijn ziel, als 't lijf moet sterven, de verrukking doet verwerven

die de hemel ons bereidt. Amen. (vertaling Willem Wilmink).

Op 27 mei overleed thuis te Brugge plotseling de heer

Benito Brachetti. Hij werd geboren te Amsterdam op 20

februari 1933 en was leraar Duits-Spaans en van

protestantse origine. Zijn vrouw, Annette Verstraete,

voormalig lerares Latijn en vroeger collega van mijn vrouw,

vroeg mij de eredienst te leiden en deze vond plaats op 3

juni. De rouwdienst in de aula van het crematoriun te

Brugge werd door haar en de familie als troostrijk ervaren.


Overlijden

Op 10 juni overleed plotseling mevrouw W.T. Klifman, moe-

der van dhr. J. Klifman. Op 15 juni was de rouwdienst in

Nederland. In Prediker 3 staat dat er een tijd is om te ba-

ren en om te sterven. Dat is de aardse werkelijkheid. Nieuw

leven wordt vreugdevol dat willen we vasthouden, begrijpe-

lijk, maar het kan niet, want er is ook een tijd om te ster-

ven. We hebben daar terecht moeite mee, omdat je verbon-

den bent, je hele leven. Moeders zijn leven–gevers, ze dra-

gen je bij zich en als je eenmaal geboren bent nog, altijd,

tot hun laatste adem! Zij ruste in Gods vrede! Gastpredikanten

Onze ouderling, mevrouw ten Kate, regelt namens de ker-

kenraad de gastpredikanten die bij ons voorgaan.

In de zomertijd komen respectievelijk de predikanten R.

Sette, K. Groeneveld, D. Vanescote en G. Grootjans. We

laten één gastpredikant zelf aan het woord:

Mijn naam is Geert Grootjans. Ik ben inmiddels emeritus

predikant en woonachtig in Ovezande in Zeeland.

In de periode 1966 - 1970 heb ik in Brussel aan de Protes-

tantse Theologische Faculteit gestudeerd en daarna ben ik

in Leiden gaan studeren. In Brussel ben ik getrouwd en

heb ik belijdenis gedaan. Na mijn studie heb ik ruim 6 jaar

de gemeente van Dendermonde gediend en daar een kerk

gebouwd. In 1978 zijn we naar Nederland verhuisd. Ik heb

gewerkt in Heerjansdam onder de rook van Rotterdam. In

1984 zijn we naar Zeeland verhuisd, waar ik werkzaam

was in de gemeenten Wolphaartsdijk en Oostburg. In de ja-

ren in Oostburg waren er intense contacten met de Protes-

tantse gemeente van Brugge.

Daar ben ik met invaliditeitspensioen gegaan en ga ik voor

in diensten in onze provincie. Gelukkig kan ik elk jaar ook

een dienst doen in Brugge.


WAT IK MET U ZOU WILLEN DELEN (Info, juni 2001)

door dr. G. Willems, voormalig predikant te Knokke

EEN BELANGRIJKE STUDIE

Vorig jaar (in 2000) verscheen bij de uitgeverij Lannoo

een boek, geschreven door Karel Dobbelaere e.a. onder de

titel Verloren Zekerheid. Het werk maakt deel uit van een

in 1978 gestart breed internationaal onderzoek naar het

Europees waardesysteem. Eerdere resultaten voor België

werden gepubliceerd in 1984 Stille Ommekeer en 1992 De

Versnelde Ommekeer.

Het blijkt dat de Belgen uit de kaders stappen die traditi-

oneel een normering voor hun gedrag aanreikten. Ze ver-

wachten almaar meer van zelfverwezenlijking, zelf-

ontplooiing en zelfbeschikking. De trend heeft uiteraard

ook zijn gevolgen voor de kerk. Noemde van de vooroor-

logse generaties maar 25% zich onkerkelijk, van de jong-

ste generatie doet 55% dat. De minderheidssituatie van

de kerk blijkt nu dus in de cijfers aanwijsbaar. Niettemin

blijft een belangrijk deel van de Belgische bevolking, dat

zich niet tot de kerk rekent, op overgangsmomenten toch

een beroep doen op kerkelijke rituelen. Bedragen de ker-

kelijke huwelijken nog maar 49% van de burgerlijke hu-

welijken, 66% van de Belgen wordt voor de kerk gedoopt

en 77% kerkelijk begraven. De onderzoekers stellen vast

dat godsdienstigheid in elk geval een zekere kerkelijke

structuur nodig heeft, wil ze over de generaties heen

overleven.

In een interview zegt Dobbelaere dat hij heeft vastgesteld,

dat "randkerkelijkheid" geen nieuwe variant van katho-

liek–zijn is, maar veeleer een aarzelend vaarwel op de weg

naar onkerkelijkheid. Vroeger gingen wij er al te vanzelf-

sprekend van uit, dat die privégodsdienstigheid een

nieuwe en blijvende variant van gelovig–zijn is. Vandaag

stellen we vast dat ze zonder kerkelijke ondersteuning

verdwijnt.


Jongere generaties haken meer en meer af: van de jong-

ste generatie al 55%. Ik denk dat alles wat hier gezegd

wordt over de katholieken in België, eigenlijk ook geldt

voor de protestanten. Wij leven in een zelfde cultuur en

religieuze context en kennen dezelfde problemen. Vooral

de opmerkingen aan het einde van de tekst vind ik be-

langrijk. De zogenaamde privégodsdienstigheid die zegt

"Ik geloof in God, maar ik ga niet naar de Kerk" of "Ik ben

christen maar pratikeer niet" is geen moderne vorm van

christen–zijn, naast de meer traditionele vorm. Neen, dit

privégeloof, dat is nu duidelijk geworden, betekent de

stap uit de kerk die leidt naar het ongeloof, naar het niet

meer christen zijn...

Ik herinner mij iets uit mijn studententijd. Het gebeurde

toen wel eens dat een dominee uit Oost–Duitsland, dat

onder een streng communistisch regime leefde, naar het

Westen mocht om lezingen te houden. Die dominee moest

dan wel erg oppassen, wat hij in het openbaar zei, maar

kon in de wandelgangen toch zijn hart luchten. Welnu,

één van die predikanten bemerkte: "Zeg vooral aan uw

mensen dat zij bij elkaar moeten blijven, samen een ge-

meente vormen, want alleen houdt men het niet uit en

komt men in het ongeloof terecht."

Ik denk dat die predikant uit Oost–Duitsland het juist ge-

zien heeft. Om het populair te zeggen, iemand die op zijn

eentje protestant wil zijn, is een vogel voor de kat. Gelo-

ven leert men samen. Geloven wordt opgebouwd in een

gemeenschap van mensen. Geloven is onlosmakelijk ver-

bonden met het leven van een gemeente. Privégeloof

sterft onherroepelijk. Gemeentegeloof leeft en ontwikkelt.

Of om een meer Bijbels beeld te gebruiken, wie zich van

het volk, dat door de woestijn naar het beloofde land pel-

grimeert, losmaakt, en het op zijn eentje wil doen, wordt

al snel een wit geblakerd geraamte, liggend aan de kant

van de weg...


ACTIVITEITEN

VZW DE VRIENDEN

⇒Uitstap op 21 augustus. We bezoeken het vernieuwde

Romeins Museum te Oudenburg en verbinden dit met

een bezoek in Houthave (tentoonstelling).

⇒Gemeente–hammetjes–avond (voorheen ‘barbecue’) op

zaterdag 25 september, aanvang 19.00 uur

⇒Varia. Op donderdag 18 november is er een interessante

lezing in het kerkcentrum door dhr. J. Berten, voorzitter

van de Gidsenbond.

OPEN KERKEN

Op de startzondag 6 juni van ‘Open Kerken’ ging dhr. P.

Lauwaert van het Vlaams Bijbelgenootschap mede voor in

de feestelijke eredienst. Eva Cardinael, kleindochter van

dhr. en mevr. C. Labeur-Lenders, speelde verdienstelijk

harp, een stukje bibliodrama werd gespeeld Marijke Cla-

risse en mevr. G. Labeur en Dimos was organist. Het ge-

heel stond borg voor een inhoudsvolle en verzorgde ere-

dienst. Uw predikant begon de eerste permanentie, die ik

heel positief heb ervaren van een (lang) gesprek met be-

zoekers, ook al kwamen er die middag slechts 11 in het

totaal langs. Onze kerk staat open voor bezoekers tot en

met 15 augustus op vrijdag, zaterdag en zondag van

12.00–16.00 uur. Wilt u in uw omgeving bekendmaken

dat onze kerk in deze tijd open is?

Er wordt ook publiciteit gemaakt op www.openkerken.be

en op www.bijbelvlaanderen.be en uiteraard op onze site

www.protestantsekerkbrugge.be, waar u meer kunt lezen

over de Bijbeltentoonstelling. Voor bezoekers zijn er overi-

gens interessante brochures over de Bijbeltentoonstelling

(ook in het Frans en Engels!) om mee te geven.


PLEIDOOI VOOR PREKEN MET TANDEN Veel preken bevatten een boodschap van "goed burger-

schap", en verkondigen niet het robuuste, soms ergernis-

wekkende Evangelie van Jezus Christus. "Ze voegen niets

toe. De hoorder verveelt zich. Dat is vreselijk. De prediking

moet daarom weer tanden krijgen." Dat zegt dr. Bert de

Leede1, als docent homiletiek (predikkunde) betrokken bij

de nascholing van predikanten. "Maar dit is absoluut geen

pleidPoi voor klassieke donderpreken!"

De Leede is een man die zijn woorden zorgvuldig kiest.

Dat geldt als je met hem om tafel schuift voor een inter-

view, maar ook als hij op de kansel staat of zijn ge-

dachten aan het papier toevertrouwt. Dat laatste deed

hij voor de eerste digitale nieuwsbrief van Areopagus,

een bezinningscentrum van zendingsorganisatie IZB, dat

predikanten wil helpen bij de evangelie verkondiging in

deze tijd. In een prikkelend openingsartikel stelde hij dat

"het bevrijdende Evangelie" maar al te vaak lijkt te zijn

veranderd in een bemoedigend woord voor nette men-

sen: 'Je mag er zijn met al je tekorten.'

Knuppel

De Leede's analyse werd breed opgepikt in de christelijke

pers: hij is een man naar wie wordt geluisterd, zowel

binnen 'zijn' Protestantse Kerk in Nederland als daarbui-

ten. En hij deint er niet voor terug de knuppel in het

kerkelijke hoenderhok te gooien, in het besef dat het

slaghout ook hemzelf raakt. "Er zat onlangs een onker-

kelijke kennis bij mij in de dienst, iemand met een goed

stel hersens. Ethisch hoogstaand.

1 Van 1994 tot 2006 was dr. Bert de Leede (1950) rector van het

Theologisch Seminarium Hydepark in Doorn. Daarvoor was hij

predikant en studiesecretaris van de Internationale Zendings

Bond in Nederland. In 2001 promoveerde hij op een proefschrift

over de katholieke theoloog Hans Küng.


In het gesprek na afloop van de dienst zei hij: `Ik was het

eigenlijk eens met alles wat u vanaf de kansel zei. Maar

heb ik daar God nu echt voor nodig? … Ik ben nog nooit

zo geschrokken! Ik kon dit niet van mij afschuiven; mijn

preek ging over belangrijke levensvragen. Maar kennelijk

gaf mijn boodschap hem niet het gevoel dat hij God

daarbij nodig heeft. Dat Confronteerde me sterk met de

vraag hoe je preken echt laat landen in het leven van de

hoorders, zodat zij ervaren dat God een geding met hen

heeft …. Het Evangelie is meer dan een boodschap van

troost en kracht in de uitersten van het leven, als je je in

crisissituaties bevindt. En meer dan aanwijzingen voor

het goede leven. Het gaat om wat Dietrich Bonhoeffer er-

gens in zijn brieven schrijft, namelijk dat het Evangelie

mensen in het maden van het leven moet raken."

Cabaretiers

Peinzend, met één hand tegen het hoofd: "Ik hoor veel

preken, en lees er voor mijn werk aan het seminarium

ook heel wat. De prediking is mij vaak te weinig 'ruig':

het is allemaal zo netjes, terwijl het leven niet netjes is.

En wij mensen ook niet, trouwens. De werkelijkheid is

vaak vele malen weerbarstiger dan ik in de verkondiging

terughoor. De Bijbel heeft het daar wél over. Cabaretiers

en films ook. Maar — kerkgangers voelen dat haarfijn

aan —dominees vaak niet."

Hoe komt dat? "Misschien dat wij als predikanten te veel

in ons veilige wereldje zitten en te weinig de tegenwind

van deze tijd voelen: de secularisatie, de tijdgeest, het

wijdverbreide idee dat je alles uit dit leven moet halen, óf

een buiten-Bijbelse spiritualiteit waarin alles draait om

het menselijk welbevinden. In de verkondiging moeten we

die tegenwind opzoeken en vanuit Bijbelteksten scherp

aan de wind zeilen … Ik kan zelf niet eens zeilen, maar

dat vind ik zo'n mooi beeld."


Joris Goedbloed

Bijbelse preken, brengen een boodschap die de hoorders

stoort, voor keuzes stelt, ergert. Dat heeft De Leede goed

in z'n oren geknoopt sinds hij het werk van Soren Kier-

kegaard las. Deze grote Deense filosoof waarschuwde

anderhalve eeuw geleden al dat we van Jezus Christus

geen ongevaarlijke Joris Goedbloed moeten maken: lief,

onschadelijk en tandeloos.

"Het Evangelie loopt steeds het risico `versoft' te worden

in onze preken," zegt De Leede. "Het is ten diepste een

weerbarstige boodschap, die ons tot bekering roept, tot

een leven voor Gods aangezicht, tot vreemdelingschap —

we zijn op weg naar een ander Vaderland. Soms wordt

het allemaal te lief, te 'ongevaarlijk', te voorspelbaar."

Met nadruk: "Nee, geen pleidooi voor klassieke donder-

preken. Die praten in algemene termen de mens naar

beneden! Wel voor partijdige prediking: God doet recht.

Doen onze preken daarin mee? Zo niet, dan wordt het

religieuze prietpraat." .

Daarmee houdt het de Leede ook zichzelf de spiegel

voor: "In hoeverre heb ik de ruwheid van het leven aan

de orde gesteld in de prediking? Daar horen mensen van

op, merk ik. Er zit in ieder mens een natuurlijke weer-

stand tegen de boodschap van Gods Woord. Tegelijk ver-

langt men dat die boodschap voluit klinkt. Diezelfde

dubbelheid zit ook in mijn domineeshart. Enerzijds

hechten aan je comfortzone, bang daarom mensen tegen

de haren in te strijken. Anderzijds kun je intens verlan-

gen naar nieuwe vrijmoedigheid. Want alleen dan kun-

nen wij met vrucht en vreugde werken in een kleiner

geworden en soms heel kwetsbare kerk."

Tekst van G.J. Schaap.


Vrouwen(bijbel)kring van mei 2010 Elia : Het gebed onder de bremstruik (1 Koningen 19)

Elia raakte in een penibele toestand, nadat hij een gewel-

dig hoogtepunt had bereikt in zijn loopbaan als profeet.

In 1 Koningen 18 zagen wij hem als de grote overwinnaar

over de Baäldienst, hier in dit hoofdstuk lijkt hij echter

de grote verliezer te worden. Zijn leven liep gevaar. Izebel

dreigde dat zij hem het lot zou laten delen van de profe-

ten van de Baäl, die Elia had laten doden.

(1 Koningen 19:1-2) “Toen Achab aan Izebel verhaalde alles wat Elia gedaan had, en hoe hij al de profeten met het zwaard gedood had, zond Izebel een bode tot Elia om te zeggen : Zo mogen de goden doen, ja nog erger, indien ik morgen om deze tijd uw ziel niet ge-lijk zal maken aan de ziel van een hunner.”

De profeet verkeerde zelf ook in een diepe depressie, zo-

dat hij de dood eigenlijk verkoos boven het leven. Onder

een bremstruik in de woestijn bad hij een droevig gebed: (1 Koningen 19:4) “Zelf echter trok hij een dagreis ver de woestijn in, ging zitten onder een bremstruik en begeerde te mogen sterven, en zeide : Het is genoeg! Neem nu Here, mijn leven want ik ben niet beter dan mijn vaderen.”

Dit gebed lijkt op dat van de profeet Jona, die boos was

op God omdat Hij genade had betoond aan de stad Ni-

neve. (Jona 4:3) “Nu dan, Here, neem toch mijn leven van mij, want het is mij beter te sterven dan te le-ven.”

Elia was echter meer moedeloos dan boos, hoewel er in

zijn gebed op de Horeb wel een bepaalde vorm van ver-

ontwaardiging doorklinkt. Het is natuurlijk ook begrij-

pelijk dat hij na de confrontatie met het volk en de profe-

ten van Izebel op de berg Karmel totaal uitgeput was.


Door zijn vermoeidheid was Elia in slaap gevallen onder

de bremstruik in de woestijn. Niemand zag hem daar en

niemand kon hem hulp bieden. Hij had zijn knecht ach-

tergelaten in Berseba en was alleen een dagreis ver de

woestijn ingetrokken. Toch was er Eén die vol mededogen

op hem neerzag, Eén die later zo heel persoonlijk ‘de God

van Elia’ wordt genoemd (2 Koningen 2:14).

Elia kreeg hier géén vermaning te horen, geen enkele be-

risping met betrekking tot zijn plotselinge inzinking. God

gaf op milde wijze wat Zijn dienstknecht nodig had om er

weer bovenop te komen. Hij wist wat nu in de eerste

plaats noodzakelijk was : versterking en kracht naar li-

chaam en ziel. Daarom zond Hij een engel, die hem voor-

zichtig wekte uit zijn diepe slaap en hem een maaltijd

aanbood met de woorden: (1 Koningen 19:5-6) “Daarop legde hij zich neer en sliep in onder de bremstruik. Doch zie, daar raakte een engel hem aan en zeide tot hem : Sta op, eet. Toen hij rondzag, was daar, aan zijn hoofdeinde, een koek op gloeiende stenen gebakken en een kruik water. Hij at en dronk en legde zich weer neer.”

Maar de engel raakte hem voor een tweede keer aan en

zei: (1 Koningen 19:7-8) “Doch werderom , ten tweede male, raakte de engel des Heren hem aan, en zeide : Sta op, eet, want de reis zou voor u te ver zijn. Toen stond hij op, at en dronk en ging door de kracht van die spijs veertig dagen en veertig nachten tot aan het gebergte Gods, Horeb.”

God zorgt voor spijs en drank, zelfs in de wildernis. Ja,

Hij is machtig om een tafel aan te richten midden in de

woestijn. (Psalm 23:5) “Gij richt voor mij een dis aan voor de ogen van wie mij benauwen; Gij zalft mijn hoofd met olie, mijn beker vloeit over.”

Dat deed Hij niet alleen voor Elia, Hij deed het voor een

hele natie.


Tijdens de woestijnreis van Egypte naar Kanaän voorzag

Hij Zijn volk op wonderbare wijze van spijs en drank. Het

manna dat neerdaalde uit de hemel en het water dat

vloeide uit de geslagen rots stilde de honger en leste de

dorst van het volk van pelgrims, dat zich uit de slavernij

van Egypte op weg had begeven naar het Beloofde Land.

Zo zorgt God ook voor ons als gelovigen die op weg zijn

naar een beter, dat is een hemels vaderland. Hij richt ook

voor ons een dis aan ‘in de woestijn’, d.i. de wereld als

het terrein van onze vreemdelingschap. Het nieuwe leven

dat wij van God hebben ontvangen, wordt door God Zélf

onderhouden. Er zijn hemelse hulpbronnen die ons ter

beschikking worden gesteld.

In Johannes 6, waar Christus Zichzelf voorstelt als het

ware brood van het leven, vinden wij ook de beide begrip-

pen ‘spijs’ en ‘drank’. Deze gééstelijke spijs en drank heb-

ben wij nodig op onze levensreis. De reis zou anders ook

voor ons te ver zijn. Het woord dat de engel tot Elia

sprak, geldt in figuurlijke zin ook voor ons : ‘Sta op, eet,

want de reis zou voor u te ver zijn’. Alléén door de kracht

van de spijs en de drank die God ons schenkt, kunnen

wij de reis voltooien. Laten wij onszelf dus afvragen welke

spijs wij nuttigen. Er is zoveel voedsel verkrijgbaar. Er

zijn allerlei religies en filosofieën die ons als teerkost wor-

den aangeboden. Waaraan geven wij de voorkeur ? Eten

wij van het voedsel dat God ons geeft ? Of verlangen wij

misschien terug naar het voedsel van Egypte, het land

van de slavernij (een beeld van de tegenwoordige boze

eeuw) ? Bij de Israëlieten ging het helaas op die manier,

zoals blijkt uit het boek Numeri (Numeri 11:5; 21:5).

Maar dat voedsel geeft geen kracht voor de reis naar Kan-

aän.

Elia was om zo te zeggen een ander mens geworden, na-

dat hij had gegeten van de spijs die God hem gaf.


Hij lag niet meer hulpeloos neer, maar voelde zich in

staat om weer op reis te gaan. Het voedsel van boven had

inderdaad een geweldige kracht. Elia ging ‘door de kracht

van die spijs veertig dagen en veertig nachten tot aan het

gebergte Gods, Horeb (1 Koningen 19:8).

Wat was het einddoel van Elia’s pelgrimstocht ? Het was

de berg Horeb, d.i. de Sinai, die hier evenals elders wordt

omschreven als het gebergte of de berg Gods (vgl. Exodus

3:1; 12; 18:5). Deze uitdrukking houdt verband met Gods

openbaring aan Zijn volk Israël. God troonde hier, en Hij

had Zijn volk op arendsvleugelen gedragen en tot Zich ge-

bracht. (Exodus 19:4) “Gij hebt gezien, wat Ik de Egyp-tenaren heb aangedaan, en dat Ik u op arendsvleuge-len gedragen en tot Mij gebracht heb.”

Zoals Israël hier eens God ontmoette, kreeg Elia bij deze

berg een heel persoonlijke ontmoeting met Zijn Zender. Is

dat ook niet het doel van onze pelgrimsreis? God wil ons

bij Zich hebben, in Zijn tegenwoordigheid. Hij voedt ons

op en Hij brengt ons op de plaats waar wij Hem ontmoe-

ten en Hem beter leren kennen. Dat geldt nu al in gééste-

lijk opzicht, maar in de volle zin van het woord zal het

pas werkelijkheid worden bij de komst van de Heer. Dan

zullen wij voor altijd bij Hem zijn en delen in Zijn heer-

lijkheid en Hem zien van aangezicht tot aangezicht.

Mevr. P. Verstraete-Desmet.

40 jaar gehuwd.

De heer en mevrouw W. ten Kate-van de Westeringh

trouwden op 2 juli 1970. Zij schreven dat zij het de moeite

waard vinden om dat op feestelijke wijze te herdenken dat

zij 40 jaar geleden elkaar hun “ja” woord gaven. Ook in juli

1970 gaven de heer en mevrouw A. Deceuninck-Wage

elkaar het ja-woord. In de eredienst van zondag 4 juli

willen wij hier op sobere wijze bij stilstaan. Wij wensen

beide echtparen nog vele gezegende jaren!


Wentel uw weg op de Here en vertrouw op Hem, en Hij zal het maken.

Bij veel mensen is het lied Beveel gerust uw wegen be-

kend. Dit lied van de Duitse (Lutherse) dichter Paul Ger-

hardt (1607-1676) gaat terug op Psalm 37 vers 5. Luther

gaf dit vers weer met de woorden “Befehl dem HERRN

deine Wege und hoffe auf Ihn. Er wird’s wohl machen”.

Beveel gerust uw wegen, schrijft Gerhardt. Uit het gezang

spreekt een sterk geloofsvertrouwen. Deze verzen zijn

geen studeerkamerwerk, maar ze zijn ontstaan uit een le-

vend geloof en er spreekt een persoonlijke ervaring uit:

Gerhardt werd uit zijn ambt ontzet vanwege gewetensbe-

zwaar, drie van zijn vier kinderen stierven en nadien zijn

vrouw.

En toch de woorden: Beveel gerust uw wegen! Aan hoe-

veel ziekbedden zal er gebeden zijn: Wanneer ik eens moet

heengaan, ga Gij niet van mij heen?!

De herhaalde imperatieven van de Psalm hebben een di-

dactisch karakter; ze geven een opvoedkundige raad:

Wees niet afgunstig, vertrouw op de Heer, wentel uw weg

op de Heer.

Dit laatste roept het beeld op van God als Reisgenoot,

aan Wie je de last mag overgeven.

Beveel gerust uw wegen! Deze goede raad is in gezang

427 niet alleen een aansporing, maar ook een bemoedi-

ging om door te gaan.

De Psalm wil ons helpen om tot een inwendig tweege-

sprek te komen. Verlies je geduld niet! Vertrouw! Ander-

zijds: loop niet met gesloten ogen naar het onbekende

land.

Bepaalde droevige feiten hoeven niet ontkend te worden,

maar toch kan de gelovige vasthouden aan het geloof dat

God in Christus regeert en ons draagt!


EREDIENSTEN 10.00 u.

ZONDAG 4 JULI – MAALTIJD VAN DE HEER

DANKDIENST VOOR LIEFDE & TROUW Predikant Ds. J.C. de Beun

Ouderling Mevr. G. Labeur

Diaken Dhr. J. van Groenigen

Bijbellezing 1 (uit) Genesis 12/ Mevr. A. Klifman

Bijbellezing 2 (uit) Psalm 27 & 91 / Mevr. R. ten Kate

Bijbellezing 3 (uit) 1 Korintiërs 13 / Mevr. G. Labeur

Organist Dimos de Beun

Collecte Zending

Koffiedienst Fam. P. Luteijn/Mevr. E. Vanryckeghem

ZONDAG 11 JULI – GASTPREDIKANT Predikant Dhr. R. Sette2

Ouderling Dhr. A. Deceuninck

Diaken Mevr. A. Laureys

Organist Dhr. P. Vandenkerckhove

Collecte Grote Witte Ten Dillingen

Koffiedienst Fam. W. Constant

ZONDAG 18 JULI – GASTPREDIKANT Predikant Ds. K. Groeneveld3

Ouderling Mevr. R. ten Kate

Diaken Mevr. T. Berg


Collecte Mobiele Bibliotheek (China)

Koffiedienst Fam. A. Michiels-Ameel

2 Rafaël Sette, voormalig lid van onze gemeente en nu van Roese-

lare, is master in de Protestantse Godgeleerdheid. 3 Ds. K. Groeneveld is predikant van de Christelijke Gereformeer-

de Kerk te Antwerpen–Deurne. Hij is tevens voorzitter van het

Comité Protestants Evangelisch Godsdienstonderwijs.


ZONDAG 25 JULI Predikant Ds. J.C. de Beun




Bijbellezing 1 Genesis 18:20-33 / Dhr. P. Hellebuck

Bijbellezing 2 Lucas 11:1-13/ Ds. J.C. de Beun

Collecte Kerk

Koffiedienst Fam. J. Klifman

ZONDAG 1 AUGUSTUS – MAALTIJD VAN DE HEER Predikant Ds. J.C. de Beun

Ouderling Dhr. A. Deceuninck



Bijbellezing 1 Prediker 2:1-11 / Mevr. D. Constant

Bijbellezing 2 Lucas 12:13-21 / Ds. JC de Beun

Collecte Zending

Koffiedienst Mevr. J. Lagauw-Wage

ZONDAG 8 AUGUSTUS Predikant Ds. J.C. de Beun




Bijbellezing 1 Jesaja 65:17-25 / Mevr. H. Coudyser

Bijbellezing 2 Lucas 12:32-40 / Mevr. C. Luteijn

Collecte Kerk

Koffiedienst Fam. W. Buijs

Vakantie van de predikant: 5 juli tot en met 22 juli en

van 10 augustus tot en met 24 augustus.

In dringende situaties ben ik bereikbaar! U dient uw bood-schap wel in het antwoordapparaat in te spreken en ik zal u dan zo snel mogelijk contacteren.


ZONDAG 15 AUGUSTUS – GASTPREDIKANT Predikant Ds. D. Vanescote4




Collecte Sociale Dienst Oostende

Koffiedienst Fam. J. van Groenigen

ZONDAG 22 AUGUSTUS – GASTPREDIKANT Predikant Ds. G. Grootjans Ouderling Dhr. A. Deceuninck


Organist Dhr. P. Vandenkerckhove

Collecte Kerk

Koffiedienst Fam. A. Deceuninck

ZONDAG 29 AUGUSTUS Predikant Ds. J.C. de Beun




Bijbellezing 1 Deuteronomium 24:17-22

Mevr. G. Labeur

Bijbellezing 2 Lucas 14:1-14 / Dhr. W. Constant

Collecte Kerk

Koffiedienst Mevr. H. Coudyser & mevr. M. Verbeke

ZONDAG 5 SEPTEMBER – MAALTIJD VAN DE HEER Predikant Ds. J.C. de Beun




4 Ds. D. Vanescote was vele jaren predikant van onze kerk. Na-

dien werd hij (voor onze huidige voorzitter dr. G. Liagre) voorzitter

van de synodale raad en is nu met emeritaat, maar nog altijd

kerkelijk actief!


ROOSTER LECTOREN 2010

DATUM LEZING 1 LEZING 2

25/07 Dhr. P. Hellebuck Predikant

01/08 Mevr. D. Constant Ouderling

08/08 Mevr. H. Coudyser Mevr. C. Luteijn

29/08 Mevr. G. Labeur Dhr. W. Constant

05/09 Mevr. M. Caproni Mevr. I. Casier

19/09 Ouderling Mevr. A. Klifman

26/09 Predikant Dhr. P. Hellebuck

03/10 Ouderling Mevr. D. Constant

17/10 Mevr. C. Luteijn Mevr. H. Coudyser

24/10 Mevr. I. Casier Mevr. M. Caproni

31/10 Mevr. A. Klifman Ouderling

07/11 Dhr. P. Hellebuck Predikant

21/11 Mevr. D. Constant Ouderling

KOFFIEDIENST

05/09 Fam. W. ten Kate

12/09 Fam. D. Schittecat

19/09 Fam. P. Luteijn & Mevr. E. Vanryckeghem

26/09 Fam. W. Constant

03/10 Fam. A. Michiels-Ameel

10/10 Fam. J. Klifman

17/10 Mevr. J. Lagauw-Wage

24/10 Fam. W. Buijs

31/10 Fam. J. van Groenigen

07/11 Fam. A Deceuninck

14/11 Mevr. H. Coudyser & Mevr. M. Verbeke

21/11 Fam. W. ten Kate


UITSMIJTER OF BLADVULLING?

WAT IS UW LIJFLIED?

Tandarts: Kroont Hem met gouden kroon.

Bouwvakker: Een vaste burcht is onze God.

Verzekeraar: Volle verzeek'ring.

Gevangene: Ik zie een poort wijd open staan.

Groenteboer: We zullen heel de aarde vullen met lof.

Politicus: Staand op de beloften.

Bibliothecaris: Wees stil en weet.

Advocaat: Geen andere pleitgrond hebben wij.

Beursanalist: Wat de toekomst brengen moge.

Aannemer: Houd uwer knechten werk in stand.

Douaniers: Daar zijn geen grenzen.

Tuinbouwer: De woestijn zal bloeien.

Brandweerman: Met U ga ik door water en door vuur.

Zeeman: Scheepken onder Jezus’ hoede.

Weerman: Daar is ’s werelds duis’tre wolken.

Belastingambtenaar: U bent waardig te ontvangen.

Kapper: Hij zalft mijn haar en hoofd.

Politicus: Heer onze daden en hun loze gronden.

Schoonheidsspecialiste: Gij die de schoonheid zelve zijt

Autocoureur: Zo vrolijk als een held, die tot de zege snelt.

Leraar: De les was hard die Gij ons gaaft.

Dominee: Nooit kan ’t geloof te veel verwachten.

Taxichauffeur: God wijst mij een weg.

Bakker: Gij hebt gezegd, geef gij hun brood.

KERKENRAAD

Predikant

Ds. J.C. de Beun – ℡℡℡℡ 050 - 35.50.84

Blauwvoetstraat 32 – 8310 Assebroek

[email protected]

Ouderlingen

Mevr. R. ten Kate – ℡℡℡℡ 050/35.60.69

Baljuwlaan 5, 8310 Sint-Kruis

Mevr. G. Labeur – ℡℡℡℡ 050/38.26.86

Veldstraat 46, 8200 Sint-Michiels

Dhr. A. Deceuninck – ℡℡℡℡ 050 / 31.69.23

Rond den Heerdstraat 14, 8000 Brugge

Diakenen

Mevr. A. Laureys – ℡℡℡℡ 050 / 32.24.00

Bevrijdingslaan 8, bus 4, 8000 Brugge

Mevr. T. Berg – ℡℡℡℡ 0487 / 51.97.59

Sint-Baafsstraat 66, 8200 Sint-Andries

Dhr. J. van Groenigen – ℡ 050/38.72.62

Zandwege 10, 8490 Varsenare

Bankrekeningen

Kerkenwerk Protestantse Kerk Brugge

280-0202516-17

Diaconie

001-4461304-59 t.n.v. Diaconie Verenigde

Protestantse Kerk Brugge

VZW Vrienden 000-0165874-04

t.n.v. Vrienden Protestantse Kerk Brugge

Nederlandse giro 400456

t. n.v. Verenigde Protestantse Kerk Brugge

�� !"#$%&'((#)"*+,-"�.+&/"0"#1$23"%)$)#"45��6789:8;89<=9>=?@A9>BC?DEF=G7GHCCG9IJA9KILM9N77=OHF=PA��Q=B89MRM9S9IR8RM8KTU9=VWCXBY9Z<=O=?@[7P\@=G8O=��$%&((#�0$%�$2/+2&"5�] __��#.//"�a$+*b�c��#-"%%+%/4%.aa"#�5�de_]ee_��"*/+f�c��"*/+g."�dh�h�]___��ij�k�1�elml�

brugse kerkbode kaft voorkant kleur 2010...Sette, K. Groeneveld, D. Vanescote en G. Grootjans. We...

Documents

Transcript of brugse kerkbode kaft voorkant kleur 2010...Sette, K. Groeneveld, D. Vanescote en G. Grootjans. We...