Bomenreis BBB 2016

Zuid-Engeland

Dag 1: Kingley Vale

Natuurreservaat met oud taxusbos, de oudste bomen zijn waarschijnlijk 500-800 jaar.

Er treedt successie op van kalkgrasland over doornstruweel naar taxusbos.

Kalkgrasland met taxusbossen hoger op de hellingen

Verhouding tussen biotopen in successie wordt gereguleerd door begrazing en maaien

Jong taxusbos (hier +/- 80 jaar) in opmars op grasland

Dag 2: New Forest

Nationaal Park van 56.000 ha getypeerd door een mix van bosweide, heide en bos, met wilde en halfwildegrote grazers.

Grote stukken ‘gemene’ grond, waarop graasrechten gelden.

Halfopen landschappen gestuurd door begrazing

Onze gids, Ted Green, legt het probleem van paardenvraat aan de hulstbomen uit.

Veteraanbomen worden doorgaans niet actief beheerd en storten dus af en toe gewoon in.

Zaailingen die kiemen op boomstronken, of zoals hier op de knot van een wegrottende eik, ontsnappen aan begrazing.

Heel veel zwaar liggend en staand dood hout

Bosweide en bos wisselen af met open stukken heide en veen

Zelfs een paardenvlaai was voer voor discussie, hier over de geassocieerde insecten-fauna, ontwormings-middelen en dierziekten.

De boom van de dag: een vrij uitgegroeide beuk in de fleur van zijn leven, met een omtrek van 7m84.

Dag 3: Savenake Forest, oude bosweide met meer dan 6000 veteraanbomen … en regen.

De beheerder van de site, de ForestryCommission, zoekt een evenwicht tussen meer licht voor de veteranen en houtproductie in de aangeplante jonge bossen errond.

Binnenkort wordt als experiment de begrazing opnieuw opgestart in een eerste begrazingsblok.

Sommige knoteiken hebben een opmerkelijke vorm en werden vroeger waarschijnlijk speciaal zo gesnoeid om kromme balken te leveren voor de scheepsbouw.

Deze joekel van een ‘burr’ joeg het hoofd van alle houtbewerkers op hol.

En om de bomenreis af te sluiten: nog een knoteik van meer dan 10m omtrek.

Toplocaties, prachtbomen en fijne mensen, kortom een bomenreis om in te kaderen!