BBB 2011_2

BONJOBONJOUitgave van Bonjo, jaargang 22, nr.2/04/2011. Molukkenstraat 200, 1098 TW Amsterdam. Tel. 020 6659420

BAJESbulletinbulletin

Vindt u het ook zo vervelend als u uw advocaat niet kunt bereiken? Advocaten die geen tijd voor u hebben of die nooit terugbellen? Een secretaresse die zegt dat uw advocaat in bespreking zit, kost u wel beltegoed. Wij vinden dat dat anders moet. Wij begrijpen dat u niet naar de telefoon kunt grijpen als het u uitkomt. Ons kantoorbeleid is daarom dat wij een bespreking onderbreken als er een gedetineerde cliënt belt. Het kan echter voorkomen dat een advocaat niet binnen kantoor is, omdat hij bijvoorbeeld bij een zitting aan-

wezig is. In dat geval probeert onze telefoniste hem toch mobiel te bereiken. In het uiterste geval noteert zij uw naam en bellen wij u terug in de inrichting.

En omdat wij niet willen dat u uw karige arbeidsloon verdoet aan contact met uw advocaat, hebben wij een gratis nummer waarop u ons kunt bereiken.We begrijpen ook dat u niet wilt wachten tot u weer een nieuwe telefoonkaart heeft. Daarom kunt u ons gratis bellen op 0800-933 64 64 (0800-WEENING).

BEREIKBAARHEID ADVOCATEN

Wij streven er niet alleen naar om de beste advocaat te zijn binnen de rechtzaal, wij bieden ook graag service erbuiten

De bereidheid om mee te doen blijkt

groot en hoger dan verwacht, de

gedetineerden vinden het leuk om

mee te doen, zegt universitair

docent strafrecht en criminologie

Dr. Joni Reef van de Universiteit

Leiden. Zij begeleidt mede het onder-

zoek en heeft ook veldwerk gedaan.

In alle huizen van bewaring in

Nederland worden de versgedeti-

neerden bezocht door 52 speciaal

getrainde interviewers. De deelne-

mers moeten man zijn, Nederlands

begrijpen, en minimaal 18 jaar zijn.

Nadat de interviewer heeft geïn-

formeerd naar de bereidheid, krijgt

een deelnemer een vragenlijst. Na

een week is er een vraaggesprek met

de interviewer in een advocatenka-

mertje. Na deze eerste meting volgt

na ongeveer 2 maanden de tweede

vragenlijst. Die kan in de gevangenis

zijn of daarbuiten, als de detentie

voorbij is of tijdelijk onderbroken.

Bij toestemming van de deelnemer

zullen ook partners en het gezin in

het onderzoek betrokken worden.

Om ook lange termijn effecten van

detentie te meten worden gedeti-

neerden daarna weer na een half

jaar, en vervolgens na een jaar weer

gevraagd worden om mee te doen.

De deelnemers willen niet alleen

graag meedoen maar zijn ook

behoorlijk open over hun delict.

“Maar dat is voor ons niet het meest

belangrijke”, aldus Joni Reef.

Het spreekt voor zich dat de onder-

zoekers zeer benieuwd zijn naar

de mogelijke uitkomsten van de

effecten van opsluiting. Er worden

veel factoren onderzocht om in

kaart te brengen wat er tijdens en

na detentie gebeurt en hoe men de-

tentie beleeft: de onderzoeksgroep

is breed. Jaarlijks worden meer dan

34.000 mensen opgesloten in Ned-

erland. Wat is daarvan het resultaat?

Werkt detentie voor een bepaalde

groep?

En voor een bepaalde groep niet?

Alhoewel het onderzoek vertrouwe-

lijk is en onafhankelijk van justitie

plaatsvindt, en de gegevens dus door

niemand anders dan de onderzoe-

kers gebruikt zullen worden, zijn de

onderzoekers bijzonder blij met de

toestemming van DJI om in gevan-

genissen onderzoek te mogen doen.

De laatste ziet het belang van het

onderzoek in. De uitkomsten kun-

nen uitwijzen of de inspanningen

die nu gedaan (gaan) worden om

resocialisatie van gedetineerden

beter te laten verlopen, effect heb-

ben. Of terugval richting justitiabele

kringen vermeden kan worden,

en wat de praktische problemen

zijn die ex-gedetineerden en hun

gezinnen tegenkomen.

Nico Epskamp

Effect van detentie op werk, gezondheid, gezin in kaart gebracht

WAt ziJn dE BiJWErkingEn vAn hEt ‘mEdiciJn’ gEvAngEniSStrAf?2000 versgedetineerden in langlopend ‘Prison Project’

Wat zijn de effecten van gevangenisstraf? naast straf, boete en vergelding moet het doel toch zijn dat mensen ‘beter’ terugkeren in de samenleving. gevangenisstraf toegediend als medicijn. hoort daar een bijsluiter bij? Wat zijn de bijwerkingen? Wat voor invloed heeft detentie op zaken als werk, gezondheid, sociaal netwerk, inkomen? Wat zijn de gevolgen voor gezin, partners en kinderen? Om dit in kaart te brengen, voeren de Universitei-ten Leiden en Utrecht en het nederlands Studiecentrum criminaliteit en rechtshandhaving het onderzoek Prison Project uit. Om de effecten goed te onderzoeken streven de onderzoekers naar een deelnemergroep van 2000 gedetineerden. Sinds oktober 2010 worden gedetineerden in de hvB’s,

binnen twee weken na het begin van detentie, benaderd om mee te doen.

Je houdt het eigenlijk niet voor mogelijk, maar

het is toch waar! Krijg je vier jaar celstraf op-

gelegd waarvan eentje voorwaardelijk, dan moet

je vier maanden méér zitten dan bij vier jaar

onvoorwaardelijk. Dat werd duidelijk nadat in

een Helpdesk-stukje in het bulletin van februari

de vraag “ Wanneer kan mijn vriend naar het

half open? ” werd behandeld. Vriend had vier

jaar gekregen, waarvan één voorwaardelijk.

Laten wij toch denken dat voorwaardelijk werd

inbegrepen bij het berekenen van VI (vervroegde

invrijheidstelling)!

Getrouw aan wat eens was. Sinds een juli 2008

geldt een nieuwe VI-regeling, zo meldden veel

advocaten na lezing. Artikel 15, lid 3 SR bepaalt

echter dat VI achterwege blijft, indien de rechter

heeft bepaald “dat een gedeelte van de vrij-

heidsstraf niet ten uitvoer zal worden gelegd”.

Dan wordt dus drie jaar bruto, drie jaar netto.

Heb je vier jaar bruto en ben je een zoet jongetje

of meisje geweest dan krijg je VI en dus aftrek

van 16 maanden en resteren dus 32 maanden.

Protesteer dus voortaan heftig als de rechter

je als aanmoediging een stuk voorwaardelijk

oplegt. Dat is een slechte sigaar uit eigen doos.

(Hartelijk dank aan alle alerte advocaten die

gereageerd hebben). NELees voor alle info het prachtige stukje van advocate Anique Slijters in dit Bulletin

Bij voorwaardelijk méér zitten!Rectificatie: Wil je bezoek?

Bel Bonjo

Vrijwilligers komen bij je langs door

heel Nederland om je verhaal te

horen, voor een luisterend oor, een

steuntje in de rug.

Bonjo Bajes Bulletin zit te springen om

cartoons, tekeningen en andere creatieve

uitingen van gedetineerden. We willen die

op veel manieren gebruiken o.a. door ze af te

drukken.

Stuur je crea-uitingen op naar Bonjo,

Molukkenstraat 200, 1098 TW Amsterdam.

Stuur in die cartoons, tekeningen en verhalen

Op dit moment zitten ergens tus-sen zes- en zevenhonderd man-nen en vrouwen opgesloten in nederlandse gevangenissen in de ‘ maatregel inrichting Stel-selmatige daders’ oftewel iSd. iSd werd in 2004 de opvolger van de maatregel Strafrechterlijke Opvang verslaafden en bedoeld om veelplegers intensief aan te pakken. veelplegers krijgen twee jaar gevangenisstraf inclusief ge-plande behandeling met nazorg. met veelplegers wordt gedoeld op veelal verslaafde delinquen-ten die in hun dagelijkse portie voorzien door diefstallen uit win-kels en woningen, door tasjes-roof, auto-inbraken, kantineroof en dergelijke. veroorzaken veel maatschappelijke onvrede, boos-heids, gevoel van onveiligheid. van de straat halen, dus en lang opsluiten. hoe staat het er mee? Een overzicht van de iSd-maat-regel, verhalen van veelplegers, resultaten, frustraties van be-handelaars (bij eerste verlof niet meer terugkeren vanwege drug-gebruik), beschouwingen van advocaten vindt u op de speciale iSd-binnenpagina’s.

p 4 t/m 8

BOnJO BAJES SOngBOOk

dOOr

p 14

zeeuwse deur naar ander leven dan dat in de bajes

p 12/13

Bonjobajesbulletinapril 20112

UitSPrAAk vAn dE mAAnd:‘gEEn gELd’ iS gEEn rEdEn vOOr AfWiJzing StUdiEgELd

Uitspraak gedaan op 24 december 2010 met kenmerk kc2011/013. De klacht is gericht tegen de

beslissing van de directeur om

klagers aanvraag voor vergoeding

van zijn studiekosten af te wijzen.

Klager voldoet aan alle eisen voor

het aanvragen van de schriftelijke

opleiding. Op eigen initiatief is

klager financiële steun toegekend.

Klager verklaart dat hem is toege-

zegd dat hij de studie kon aan-

vragen. Hij heeft een studieover-

eenkomst getekend. De directie

heeft de aanvraag afgewezen

wegens onvoldoende financiële

middelen. De beklagrechter stelt

vast dat klager voldoet aan alle

vereisten die gesteld worden door

de Circulaire betreffende schrifte-

lijke studies van gedetineerden.

Onvoldoende financiële middelen

kunnen nimmer een gegronde

reden zijn om een verzoek als dat

van klager af te wijzen. De directeur

dient naar een andere oplossing te

zoeken. De beklagrechter verklaart

de klacht gegrond en bepaalt dat

klager in aanmerking komt voor de

verzochte tegemoetkoming voor

zijn studiekosten.

Standpunt klager

Klager is het niet eens met de

beslissing van de directeur om zijn

aanvraag voor financiële tegemoet-

koming ten behoeve van de HBO

opleiding Technische Informatica

bij de LOI af te wijzen. Klager

geeft aan dat hij voldoet aan alle

eisen voor het aanvragen van deze

schriftelijke studie. Daarnaast heeft

klager op eigen initiatief financiële

steun toegekend gekregen van de

[...]Vereniging [...]. Klager heeft in-

middels een toezegging ontvangen

dat hij kan rekenen op financiële

steun ter hoogte van

€ 1000,-. Desgevraagd geeft klager

aan dat de door hem gewenste

opleiding een schriftelijk opleiding

is. Klager hoeft voor het volgen

van de opleiding de inrichting niet

te verlaten. In het laatste jaar zal

klager een stage moeten volgen,

maar tegen die tijd zal klager in

een half open inrichting verblijven.

Dit hoeft derhalve geen problemen

op te leveren. Klager geeft aan dat

hij zeer gemotiveerd is en dat hij

over de juiste vooropleiding(en)

beschikt om aan de HBO opleiding

te beginnen.

Sinds 1 juli 2008 is een nieuwe

Voorwaardelijke Invrijheidstelling-

regeling (VI) in werking getreden.

Waar VI voorheen stond voor

vervroegde invrijheidstelling staat

de letter ‘V’ nu voor voorwaardelijk.

Een kleine wijziging van een woord,

maar met grote betekenis voor

mensen die een gevangenisstraf

moeten uitzitten. Waar voorheen

voor straffen van meer dan zes

maanden automatisch korting werd

verleend, gelden nu voorwaarden

voor de invrijheidstelling. Naast

algemene voorwaarden (zoals niet

opnieuw een strafbaar feit plegen)

kunnen door het Openbaar Ministe-

rie bijzondere voorwaarden worden

opgelegd. Als die voorwaarden wor-

den overtreden, kan de VI worden

herroepen. De betrokkene kan direct

opnieuw worden aangehouden en

de verleende ‘korting’ kan worden

teruggedraaid. Dat terugdraaien

kan overigens alleen door de rechter

worden gedaan; niet door de officier

van justitie.

Waarom is de nieuwe regeling

onrecht? Vooral omdat de wetgever

heeft gevonden dat een voor-

waardelijke straf niet samengaat

met voorwaardelijke invrijheidstel-

ling. Bij een deels voorwaardelijke

straf wordt daarom geen VI verleend

over het (onvoorwaardelijke) deel

dat moet worden uitgezeten. Eigen-

lijk is de ‘korting’ van de VI al een

soort voorwaardelijke straf; een deel

van de straf wordt niet ten uitvoer

gelegd onder bepaalde voorwaarden.

VI bij een voorwaardelijk straf wordt

dan gezien als dubbele korting. Maar

dat is de theorie. Wat is de praktijk?

Als een deels voorwaardelijke straf

wordt opgelegd, is bruto netto. 36

maanden gevangenisstraf waarvan

6 maanden voorwaardelijk, betekent

netto 30 maanden zitten in plaats

van (een derde van 30 maanden:) 20

maanden. Een voorbeeld: een ver-

dachte krijgt - vanwege een gering

aandeel bij een strafbaar feit en een

blanco strafblad - 30 maanden waar-

van 6 maanden voorwaardelijk. De

hoofdverdachte krijgt 4 jaar onvoor-

waardelijk. Voorheen betekende dat,

dat de ‘kleine vis’ (twee derde van 24

maanden) 16 maanden moest zitten

en de grote vis (twee derde van 48

maanden) 32 maanden; het dub-

bele dus. In de nieuwe situatie zit

de grote vis nog steeds 32 maanden,

maar nu zit de kleine 24 maanden.

Dat is een veel kleiner verschil. Het

kan nog erger: de kleine krijgt 48

waarvan 8 maanden voorwaardelijk.

De grote vis krijgt 5 jaar onvoor-

waardelijk. Het resultaat? Allebei 40

maanden zitten!

Laat je dus niet zonder meer blij

maken met de dode mus van een

voorwaardelijk deel bij een straf.

Het lijkt alsof je beter af bent met

een voorwaardelijk deel, maar dat

is dus vaak maar schijn. Soms ben

je beter af met een volledig onvoor-

waardelijke gevangenisstraf. Dat

geldt overigens niet voor straffen

tot 12 maanden, want die moeten

altijd volledig worden uitgezeten.

Bij straffen tot 12 maanden wordt

geen VI verleend. Als je dan een deel

voorwaardelijk krijgt, ben je wel

beter af dan met een geheel onvoor-

waardelijke straf.

Ervaring leert dat rechters niet altijd

weten dat er bij een voorwaardelijk

deel geen VI wordt verleend. De

kans bestaat dat ze daardoor effec-

tief een langere straf opleggen dan

eigenlijk de bedoeling was. Het is

daarom belangrijk om de rechter op

zitting even voor te rekenen wat de

eis van het OM in de praktijk precies

betekent. Misschien is dat overbodig

en vertel je de rechter iets wat hij al

weet. Maar beter een keer teveel op

gewezen dan te weinig!

Anique Slijters, advocaat

het onrecht van de nieuwe vi-regelingdoor Anique Slijters

mEdEWErkEr mAAtSchAPPELiJkE diEnStvErLEning

De hoofdtaak van de Medewerker Maatschap-pelijke Dienstverlening is om de gedeti-neerde bij binnenkomst te screenen op de vijf basisgebieden: identiteitspapieren, inkomen, huisvesting, schulden en zorg. Daarnaast moet hij de status van de gedetineerde op deze onderdelen bij het ontslag op tijd en zorgvuldig aan de gemeente

overdragen (en eventueel met de gemeente bespreken). Daarbij wordt ook aandacht besteed aan het vervolgtraject en aan een eventuele doorverwijzing naar andere ketenpartners, zoals de reclassering. Sinds januari 2006 zijn er 183 Medewerkers Maatschappelijke Dienstverlening werkzaam binnen de penitentiaire inrichtingen.

Bonjobajesbulletin april 2011 3

Wake bij het detentiecentrum rotterdam, Op elke 1e zondag van de maand is er

van 19-20 uur een wake voor het hek

van Detentiecentrum Rotterdam aan

de Portelabaan 7 (RET-bus 33).

Informatie via Connie vd Broek:

06-25383472 of 010 - 4116085

Wake detentiecentrum zeist,

Er is momenteel veel gaande rond

asielzoekers. Bijna elke dag lezen we

berichten in de krant over rechtsza-

ken, petities en debatten. Ieder

bericht gaat over mensen. Daarom

waken wij.

Breng bloemen mee! Die blijven in

de hekken gestoken tot wij hen een

maand later vervangen door verse...

Breng licht.

De mensen binnen weten dat wij er

zijn en voelen zich erdoor bemoe-

digd.

Plaats: Detentiecentrum Kamp van

Zeist, Richelleweg 13, Soesterberg

Per auto: Afslag Soesterberg, richting

Militair Luchtvaartmuseum

OV: bus 56, halte Kampweg Soester-

berg, 10 min. lopen via Kampweg

Raden van kerken Zeist en Soest/

Soesterberg. Informatie:

06 29025008 / 06-38795678

Wakes bij detentiecentrum Schiphol Oost voor Pasen, tot en met 24 apr 14.00 uIn de lijdenstijd voor Pasen staan

wij stil bij wat er in deze gevangenis

met mensen gebeurt. Wij geven

een teken van solidariteit aan de

grensgevangenen. Tevens maken wij

duidelijk dat wij grote vragen heb-

ben bij het opsluiten van mensen die

niets misdaan hebben. Dit doen we

door middel van wakes bij het Cel-

lencomplex Schiphol Oost.

DEZE WAKES worden telkens vanuit

de traditie en het gedachtegoed van

een andere geloofsgemeenschap

gehouden:

3 april: Oecumenische wake: Kerken

uit Hoofddorp

10 april: Luthers - Doperse wake

17 april: Palm Pasen Oecumenische

wake: Kerken uit Amsterdam Oost

22 april: Goede vrijdag Franciscaanse

Vredeswacht

24 april: Pasen Oecumenisch Vuur

Locatie: Cellencomplex Schiphol

Oost (Ten Pol 64, 1438 AJ Oude

Meer). Omdat dit Cellencomplex per

openbaar vervoer moeilijk bereik-

baar is, rijden we met auto’s naar

het cellencomplex. Vertrek om 13.30

uur vanaf NS Station Amsterdam

Zuid (naast restaurant Wagamama,

Zuidplein 12).

Info: www.schipholwakes.nl of bel

06 - 3029 5461 en 06 - 5162 6529

vWn: verlengde grens-detentie, noodzakelijk en effectief?Asielzoekers die via Schiphol naar

Nederland komen en geen geldig

paspoort of visum hebben, worden

gevangen gezet in een gesloten

opvangcentrum. Deze Gesloten

Opvang Centrum procedure (GOC-

procedure)* wordt gebruikt als de

IND denkt meer dan de acht dagen

van de algemene asielprocedure,

maar korter dan zes weken nodig

te hebben. In 2008 en 2009 kwa-

men jaarlijks gemiddeld 85 mensen

in deze procedure terecht. De zes

weken termijn werd nogal eens

overschreden. De personen die dit

overkwam zaten in totaal 184 dagen

(2008) en 120 dagen (2009) vast.

‘Onschuldige mensen die Nederland

om bescherming vragen, komen

onacceptabel lang terecht in de

cel’, vat Dorine Manson, directeur

VluchtelingenWerk Nederland de

problematiek samen

WAkES vOOr PASEn BiJ dEtEntiEcEntrA

cruijffiaans voor advocatenEr lag een hele plas bloed. Het deed de tech-

nische rechercheurs, die het café in bezit had-

den genomen, ogenschijnlijk niets. De vloer

lag bezaaid met de resten van een zware vecht-

partij en van de ambulante hulpverlening

daarna. Omgevallen tafels en barkrukken, een

steek- en een vuurwapen, een paar smerige

handdoeken, medisch verpakkingsmateri-

aal en her en der wat rode schoenafdrukken.

Alles werd nauwkeurig gefotografeerd. Som-

mige zaken werden daarna verpakt, gelabeld

en meegenomen. Zoals verwacht leverde het

onderzoek op de ‘plaats delict’ maar een beperkt

inzicht op van wat er was gebeurd. Van het li-

chamelijke resultaat was meer bekend. De eige-

naar van het café en een bezoeker waren allebei

in een been gestoken. Door adequaat ingrijpen

van de medici waren de slagaderlijke verwon-

dingen niet fataal geweest. De verdachte kwam

er met een lichte hersenschudding en wat

schrammen en bulten vanaf. Hij werd vervolgd

voor poging tot zware mishandeling.

De rechtbank filterde uit de diverse getui-

gen-verklaringen een scenario van wat zich

waarschijnlijk had afgespeeld. Er was een

vrouw in het spel geweest. De ex-vriendin van

de verdachte werkte in het café en was het

middelpunt van een in enkele weken tijd snel

oplopend conflict. In de dagen voorafgaand aan

de gewelddadige climax was er herhaaldelijk

telefonisch contact geweest tussen alle be-

trokkenen. De communicatie was bepaald niet

fijngevoelig geweest. De verwijten, beledigin-

gen, provocaties en bedreigingen over en weer

hadden de opgefokte verdachte ertoe gebracht

om zijn opponenten op te zoeken, onzicht-

baar gewapend met een fors mes. Er was ge-

schreeuwd, gescholden, geduwd en getrokken

tussen de verdachte, de barman en de café-

bezoeker. De verdachte was uiteindelijk geval-

len. Hij was geschopt door de twee anderen en

was geslagen met een barkruk en met de kolf

van een vuurwapen. Daarop had hij zijn mes

getrokken en had de twee in de benen gestoken.

De verdediging had zich op ‘noodweer’

beroepen. Noodweer, de verdediging tegen een

“ogenblikkelijke en wederrechtelijke aanran-

ding”, is een schulduitsluitingsgrond. Men is

niet schuldig en dus niet strafbaar als men een

delict pleegt dat een passende verdedigings-

handeling inhoudt. Een ‘passende’ ‘verdedig-

ing: de reactie moet niet alleen in verhouding

staan tot de directe dreiging, maar er mag op

dat moment ook geen alternatief zijn voor

het delict (bijvoorbeeld weglopen). Het O.M.

bestreed het verweer. De verdachte had de

gevaarlijke situatie zelf mede veroorzaakt door

telefonische bedreigingen te uiten, door zelf

naar het café toe te gaan en door welbewust

een mes mee te nemen. Wie zelf een gevaar-

lijke situatie creëert en zich daarin begeeft, kan

zich niet op een verdedigingsbelang beroepen,

vond de Officier van Justitie. De rechtbank

onderschreef noodweer . Het feitelijke over-

wicht van de uiteindelijke slachtoffers, het

door hen uitgeoefende geweld (met barkruk

en vuurwapen) en het moment waarop de

verdachte het mes had gepakt (hij lag gewond

op de grond), maakte het steken een propor-

tionele verdedigingshandeling. Dat de ver-

dachte in de dagen, uren en minuten daaraan

voorafgaand een escalerende bijdrage had ge-

leverd, deed aan de noodzaak tot reactie op het

cruciale moment niet af. Wie goed verdedigt,

kan nooit verliezen.

Door Ron Booij

Strafadvocaat mr Regter is nieuw gevestigd in Heerlen. Mr Regter is gespecialiseerd in het strafrecht en strafprocesrecht. Mr Regter is lid van de Nederlandse Vereniging van Strafrechtadvocaten en heeft zo’n 15 jaar ervaring als advocaat. Mr Regter verdedigt uw rechten en belangen in heel Nederland in strafprocedures en in beklagzaken!

Een goede verdediging moet meteen vanaf het eerste begin gevoerd worden. Neem daarom zo vroeg mogelijk een specialist in de arm. Dossier- en wetskennis zijn van doorslaggevend belang. In elke zaak, groot of klein.

U wordt door mij steeds op de hoogte gehouden van de ontwikkelingen in het dossier. U weet waar u aan toe bent en u kunt beslissingen nemen.

Hebt u twijfels over uw huidige advocaat of zijn aanpak? Neem contact op met mij. Goede raad hoeft niet duur te zijn, ik werk op basis van toevoeging. Als gedetineerde komt u bijna altijd voor toevoeging in aanmerking.

Neem vrijblijvend contact op met mr Regter op 045-560 22 08 of op 06-30622592 om uw probleem voor te leggen. Mailen kunt u mij op [email protected]. Meer informatie vindt u op www.advocaatregter.nl.

Strafadvocaatmr Regter


De maatregel voor strafrechtelij-

ke opvang van verslaafden (SOV)

ging in 2004 op in de nieuwe ISD.

Veel stelselmatige daders zijn dan

ook drugsgebruikers. De ISD lijkt

nauwelijks een echte verruiming te

betekenen van de SOV. De doelen

van de ISD zijn beveiliging van de

maatschappij en beëindiging van de

recidive van de verdachte, maar het

eerste punt krijgt de hoogste priori-

teit. Kale detentie zonder behande-

ling is het uitgangspunt. Het devies

van het huidige beleid is: bij twijfel

veroordelen. Ook wel risicojustitie

genaamd.

Uitschakelen is doelBij risicojustitie is er geen ruimte

meer iets goeds te realiseren door

bijvoorbeeld hulpverlening en reso-

cialisatie. Beheersing van het kwaad

staat voorop. De daders moeten wor-

den uitgeschakeld. Het strafrecht

wordt zo instrument om delicten te

voorkomen. Zo ook de ISD. De dader

en zijn criminele achtergrond staan

centraal, niet zijn sociale omstan-

digheden en niet het delict. Niet de

ernst van de daad bepaalt nog de

straf, maar het criminele verleden

van de dader.

groepRisicotaxaties van groepen bepalen

het optreden van politie en justitie.

Het individu is ontwikkeld naar

categorie, naar groep. De dader

wordt niet alleen veroordeeld omdat

hij tot een bepaalde categorie be-

hoort, maar hij krijgt de overlast van

de hele groep mede in de schoenen

geschoven. De categorie is boven-

dien heel verscheiden: verschillende

gradaties van verslaving, psychische

problemen (ruim de helft), persoon-

lijkheidsstoornissen, of een verstan-

delijke handicap (15%).

Gezien de problemen (verslaving,

psychisch, maatschappelijk) van

de veelplegers is het bestrijden van

recidive met tweejarige ISD-celstraf

niet realistisch. Voor een preven-

tieve werking zijn hulpverlening en

behandeling een absoluut vereiste.

Overheid zit klemVeiligheidsredenen, niet de ernst

van de delicten, zijn de grondslag

voor de ISD-vrijheidsbeneming. De

overheid zit klem tussen enerzijds

de toenemende roep om veiligheid,

anderzijds de mogelijkheid om hon-

derd procent veiligheid te bieden.

Het aanpakken van de problemen

die veelplegers veroorzaken, is

gerechtvaardigd. De manier waarop

dit gebeurt, is ondoordacht. Het

strafrecht moet het laatste redmid-

del zijn; de strafmaat in verhoud-

ing tot het delict. Er moet worden

gewerkt aan de factoren die tot de

misdaden hebben geleid, met behan-

deling, training en opleiding.

gebrekkige regeling iSdDe huidige ISD-regeling bereikt

haar doel niet, eerder het tegen-

deel: veroordeelden komen slechter

terug in de samenleving, waardoor

het aantal recidivisten toeneemt en

de overlast stijgt. Rechters hebben

de ISD anders toegepast dan de

wetgever bedoelde, namelijk door

toch resocialisatie als uitgangspunt

te kiezen voor psychisch gestoorden

en drugsverslaafden. Daardoor nam

in 2007 83% van de ISD-ers deel aan

een re-integratieprogramma. Door-

dat de ISD-maatregel te haastig is

ingevoerd, was het personeel onvol-

doende voorbereid. Ook was de SOV-

maatregel nog niet geëvalueerd,

waardoor bij de ISD veel dezelfde

problemen ontstonden. Bovendien

blijken de veelplegers meer zorg

nodig te hebben dan wordt geboden.

Ook ontbreekt een juiste rap-

portage aan de rechter, zodat ook

hiervoor ongeschikte daders de

ISD-maatregel krijgen opgelegd.

De doorstroming naar de juiste

zorgvoorzieningen verloopt slecht.

De dagprogramma’s zijn onvol-

doende. Bij de nazorg moet ISD-ers

voldoende mogelijkheden van werk

en woonruimte worden geboden.

Wanneer dit niet gebeurt, is de kans

groot dat zij oude vrienden weer

zullen opzoeken en terugvallen in

criminaliteit. Zoek de oplossingen

voor het recidiveprobleem breder

dan alleen binnen de ISD. Grijp in

een eerder stadium in, met een voor-

waardelijke veroordeling. Of speel

meer in op het feit dat veelplegers

vaak op jonge leeftijd hun eerste

delict plegen en voor hun 18e jaar

veel drugs gebruiken. En zorg voor

een betere informatievoorziening

aan de rechter. Kijk tenslotte naar

het maatschappelijke drugspro-

bleem, oorzaak van veel recidivisme.

( Dit artikel is een bewerking van een artikel van Marene van Zwet in Misdaad en Straf no 6 2010.)

Veiligheidsredenen Voorop bij uitschakelen draaideurcrimineel ISD’er komt slechter terug

de maatregel tot plaatsing in een inrichting voor stelselmatige daders (iSd) is ingevoerd van-wege de vele door draaideurcriminelen gepleegde delicten, de grote overlast en maatschap-pelijke schade en de daardoor toenemende onveiligheidsgevoelens. Om de vicieuze cirkel van opsluiten-vrijlaten-veroordelen-opsluiten te doorbreken, maakt de iSd sinds 2004 opsluiting tot maximaal twee jaar mogelijk. veel langer dan in verhouding staat tot de ernst van de delic-ten zelf. Op dit moment zitten meer dan zevenhonderd mensen vast met een iSd-maatregel.

Winkeldiefstallen om de acute gebruikersnood te lenigen. Soms moet een aanstaande ISD’er wel vijf maal per dag toeslaan om de hoeveelheid te kunnen bekostigen.

Vrijheid van advocaatkeuze is een belangrijk recht. U bent niet verplicht zich bij te laten staan door de advocaat die u op het politiebureau bezocht heeft. Deze ‘piketadvocaat’ hoeft helaas geen deskundige te zijn op het gebied van strafrecht.

Sommige advocaten doen maar een paar strafzaken per jaar. Natuurlijk volstrekt onvoldoende om deskundig te worden en te blijven op strafrechtelijk gebied. Zo kan het gebeuren dat de advocaat die u bijstaat in uw strafzaak zich voornamelijk bezighoudt met familierecht.

Wij vinden dit een onwenselijke situatie. Regelmatig nemen wij zaken over van andere advocaten. Vaak zijn wij daarbij geconfronteerd met dossiers waarin men steken had laten vallen.Ons kantoor behandelt uitsluitend strafzaken. Uw dossier wordt bij ons niet door één advocaat, maar door een team van specialisten zorgvuldig onder de loep genomen. Wij verdiepen ons voortdurend in de laatste ontwikkelingen op strafrecht gebied. Wij beseffen dat onze gedetineerde cliënten regelmatig bezocht willen worden om de voortgang van hun zaak te bespreken. Wij voldoen aan die behoefte!

Ons kantoor is betrokken bij grote strafzaken, maar of u nu verdacht wordt van fietsendiefstal of van moord; wij zien in elke zaak het belang van een goede verdediging.

Wij treden op in het hele land en doen dat ook op basis van toevoeging (pro deo).Goede rechtsbijstand hoeft dus niet duur te zijn!Neem vrijblijvend contact met ons op:

Weening strafrechtadvocaten, telefoon 043 - 3 500 262.Wilhelminasingel 97, Maastricht, Postbus 3084, 6202 NB Maastricht

w w w . s t r a f r e c h t a d v o c a t e n . n l

Zit u helemaal vast,of komt u er even niet meer uit?


door het voor langere tijd opsluiten van enkele hon-derden zeer actieve veelple-gers is het aantal auto- en woninginbraken in de grote steden in de periode 2001-2007 met 30 procent gedaald. de baten van deze daling in de criminaliteit zijn tenmin-ste twee keer zo hoog als de extra kosten die gemoeid zijn met het langer opsluiten en tegelijkertijd behandelen van veelplegers. dat blijkt uit een onderzoek van Ben vollaard van de Universiteit van tilburg in opdracht van het Programma Politie en Wetenschap.

Rechters hebben sinds 2001 de mo-

gelijkheid om daders die voortdurend

de fout in gaan voor twee jaar vast te

zetten. Inclusief voorarrest gaat het

vaak om een verblijf in de gevangenis

van drie jaar. Zonder deze mogelijk-

heid zitten de meeste veelplegers elke

keer dat ze worden gepakt voor korte

tijd vast – tot wel een paar keer per

jaar. Voor deze ‘draaideurcriminelen’

is de maatregel tot langdurige plaats-

ing in een Inrichting voor Stelsel-

matige Daders (ISD) bedacht – een

maatregel waar de in 2001 geïntro-

duceerde Strafrechtelijke Opvang

Verslaafden (SOV) aan vooraf ging.

Voor het eerst is nu het effect

van deze veelplegeraanpak op de

maatschappelijke veiligheid bepaald.

Daarvoor zijn twaalf stedelijke gebie-

den verspreid over heel Nederland

met elkaar vergeleken. Hoewel maar

een kleine groep veelplegers de maat-

regel kreeg opgelegd, blijkt de aanpak

toch een groot effect te hebben op de

criminaliteit in deze steden. De aan-

pak blijkt succesvol in het selecteren

en vervolgens opsluiten van de

meest actieve veelplegers. Dankzij de

aanpak zijn duidelijk minder veelple-

gers actief. Het aantal bij de politie

bekende zeer actieve veelplegers van

25 jaar en ouder lag eind 2007 naar

schatting een kwart lager dan het zou

zijn geweest zonder het opsluitingef-

fect van deze veelplegeraanpak.

Bij het selecteren van veelplegers

blijken de meest notoire daders het

eerst te zijn aangepakt. Daardoor

neemt de extra bijdrage aan de daling

van de lokale criminaliteit af bij het

opsluiten van steeds meer veelple-

gers. De baten van criminaliteit die

daarmee is voorkomen, blijven echter

de kosten van langer opsluiten en be-

handelen van veelplegers overtreffen.

Uit eerder onderzoek blijkt dat de

verbetering van de maatschappelijke

veiligheid door de veelplegeraanpak

samen kan gaan met een beter leven

voor de betrokken veelplegers. De

langere tijd in de gevangenis biedt

de mogelijkheid voor langdurige,

intensievere behandeling, waaronder

aanpak van drugsverslaving. Veelple-

gers blijken daar baat bij te hebben –

al is de behandeling voor verbetering

vatbaar(….)

(Het onderzoeksrapport is uitgegeven in de reeks Politiewetenschap van het Onder-zoeksprogramma Politie en Wetenschap, een zelfstandig onderdeel van het kennis-centrum van de Politieacademie. Politie en Wetenschap is in mei 1999 ingesteld om het wetenschappelijk onderzoek en de kennisontwikkeling op het gebied van politie en veiligheid te stimuleren. De uitvoering van dit programma geschiedt onder leiding van de directeur van het programmabureau, G.C.K. Vlek.)

minder diefstal door langdurig opsluiten van actieve veelplegers

met buitenlander in iSd wordt niets gedaan,gewoon kleine vergrijpen twee jaar uitzitten

Beste lezers van Bonjo,

Mijn naam is Oliver S., en ik zit

in de ISD-maatregel. Ik kom uit

Duitsland, heb geen Nederlandse

papieren, maar woon nu ruim tien

jaar in Nederland. Hier is mijn

leven niet goed verlopen, zodat ik

een straf verdiend heb. Maar voor

wat ik heb gedaan, staat maximaal

drie tot zes maanden gevangenis

op. Maar de regering in Den Haag

heeft de wet veranderd in septem-

ber 2009, waarna ook buitenland-

ers ISD krijgen. Ik heb mijn ISD in

oktober 2009 gekregen in Amster-

dam, voor de duur van twee jaar.

De bedoeling van de rechtbank

was, dat ik een Woon-werk-traject

volgen moet om na deze twee jaar

ik een goed leven voeren kan.

Maar als ik naar de PI Tafelbergweg

(ISD) kom, zeiden ze tegen mij

dat ze mij niet helpen en dat ik

gewoon twee jaar uitzitten moet,

zonder iets. Dat ik geen traject heb,

geen woning krijg na de twee jaar,

dat ik niet buiten werken mag en

dat ik ook geen verlof krijg.

En dat is niet het doel van de ISD

maatregel, want de wet zegt, dat

de ISD’er in de maatregel geholpen

moet worden. Hier weten ze niets

met mij te doen. Dat zegt directeur

Jan Vonk en ook trajectmanager

Hans Oud. Ze zeggen dat ik uitzett-

ing moet aanvragen, wat ik ook

gedaan heb. Na acht maanden heb

ik dan de uitzetting aangevraagd.

Het was juli 2010. Heb deze toch

verloren. De rechter zegt: ze

moeten iets doen met mij.

Ik zit nu totaal dertien maanden in

mijn maatregel en er gebeurt niets.

Heb hoger beroep gedaan tegen

deze uitspraak. Maar tot het zo

ver is, gaan vier tot acht maanden

voorbij. Heb nu ook een aanklacht

bij het Hof van de Rechten van de

Mens in Straatsburg geschreven.

Heb nu ook een nieuwe advocaat

genomen. Deze is gespecialiseerd

op ISD en TBS; hij heet Pijnenburg

advocaten te Amsterdam. Deze

advocaat is echt goed. Hij gaat nu

ook een kort geding tegen justitie

doen, omdat het niet zo kan wat er

is gebeurd. Als men niets met mij

kan doen, mij niet wil uitzetten,

waarom laat men mij niet vrij?

Voor het gepleegde feit staat drie

tot zes maanden. Toch laat men mij

niet vrij. WAAROM…….Ik kan niet

meer.

Beste groeten van Oliver S. , ISD-Amsterdam


Het ministerie van Justitie heeft zijn naam

veranderd in het ministerie van Veiligheid en

Justitie. Deze naamsverandering sluit mooi

aan bij de hoofddoelstelling van de zogenaam-

de ISD-maatregel. De maatregel strekt in de

eerste plaats tot beveiliging van de maatschap-

pij en de beëindiging van de recidive van de

verdachte. Dat is echter minder mooi voor de

veelpleger die is bestempeld tot stelselmatige

dader (in Rotterdam ontvangt de advocaat

het strafdossier met een stempel PGA erop).

Als u dat stempel hebt en blijft recidiveren

dan wordt u vroeger of later besproken in een

overleg van justitiële ketenpartners onder

voorzitterschap van de Officier van Justitie. De

uitkomst van het overleg kan aanleiding zijn

de procedure tot het vorderen van een ISD-

maatregel in te zetten.

In de artikelen 38m tot en met 38u WvSr is het

wettelijk kader van de ISD-maatregel vastge-

legd. De rechter kan niet ambtshalve, maar

uitsluitend op grond van een vordering van

het openbaar ministerie besluiten een ISD-

maatregel op te leggen. De Officier van Justitie

is in de overweging of die een vordering zal

indienen, gebonden aan de richtlijn voor straf-

vordering bij meerderjarige veelplegers (14

juli 2009). In artikel 38m WvSr is te lezen dat

altijd moet zijn voldaan aan de vereisten dat

iemand verdacht wordt van een misdrijf waar-

voor voorlopige hechtenis is toegelaten en ten

tweede dat in de vijf jaren voorafgaand aan

het door hem begane feit, ten minste driemaal

wegens een misdrijf, een vrijheidsbenemende

straf of maatregel, een vrijheidsbeperkende

maatregel of een taakstraf, is opgelegd. En ten

derde, dat het feit is begaan na de tenuitvoer-

legging van deze straffen of maatregelen. Ten

vierde moet er ernstig rekening mee worden

gehouden dat de verdachte wederom een

misdrijf zal begaan. Voorts moet de veiligheid

van personen of goederen het opleggen van de

maatregel vereisen.

Voor 2009 maakte de richtlijn nog een onder-

scheid bij de beoordeling of een ISD-maatregel

moest worden gevorderd tussen veelplegers

die nog meer dan vier maanden gevangenis-

straf hebben openstaan en veelplegers die

minder dan vier maanden hadden openstaan.

Helaas is die eis in de huidige richtlijn komen

te vervallen. Ook kan de ISD-maatregel nu ook

aan illegaal in Nederland verblijvende ‘stelsel-

matige daders’ worden opgelegd.

Volgens de richtlijn wordt er slechts een

ISD-maatregel gevorderd als er aantoonbaar

capaciteit is voor de tenuitvoerlegging (lande-

lijk zouden 1000 plaatsen beschikbaar zijn).

Daarnaast kan de ISD-maatregel niet worden

opgelegd als iemand volledig ontoerekenings-

vatbaar is in de zin van artikel 39 Wetboek van

Strafrecht.

Mocht de officier van justitie een ISD-maatre-

gel willen vorderen, dan krijgt u een uitnodi-

ging voor de meervoudige kamer, ook al gaat

het om het stelen van een pakje kauwgom. Op

deze zitting zal de rechter niet alleen bekijken

of aan de formele criteria is voldaan, maar ook

bezien of de oplegging van een ISD-maatregel

passend is en geboden. Het uitgangspunt is

dat de ISD-maatregel een laatste redmiddel is

als alle andere mogelijkheden zijn uitgeput.

De rechter mag de maatregel namelijk slechts

opleggen indien hij een daartoe strekkend

advies over de wenselijkheid van de maatregel

heeft ontvangen. Deze eis geldt niet onverkort

als de verdachte niet wenst mee te werken aan

een adviesrapport. Niet meewerken aan een

advies kan averechts werken en is vaak een

slecht advies. U heeft dan geen mogelijkheid

de uitkomsten van het advies te beïnvloeden.

De rechter kan de ISD-maatregel voor ten

hoogste twee jaren opleggen en bij zijn beslis-

sing bepalen dat hij tussentijds, bijvoorbeeld

na een half jaar of een jaar, wenst te beoorde-

len of de voortzetting van de tenuitvoerleg-

ging van de maatregel nog noodzakelijk is. De

verdachte kan zes maanden nadat met de ten-

uitvoerlegging is begonnen, ook zelfstandig

verzoeken om een tussentijdse beoordeling.

Belangrijk is nog de bepaling dat de termijn

van de maatregel niet loopt gedurende de tijd

dat de verdachte uit andere hoofde zijn vrij-

heid is ontnomen en gedurende de tijd dat hij

ongeoorloofd afwezig is.

De ISD-maatregel kan ten slotte ook voorwaar-

delijk worden opgelegd, met een proeftijd van

ten hoogste drie jaren. Hierbij kunnen dan ook

weer voorwaarden worden gesteld, waaronder

een intramuraal verblijf in een behandelin-

richting, waaraan de veroordeelde zich moet

houden, omdat anders alsnog de ISD-maatre-

gel wordt gevorderd.

de advocaat van een verdachte die geen iSd-maatregel wil krijgen beziet of:• er wettig en overtuigend bewijs is van het-

geen ten laste is gelegd;

• aan alle formele criteria is voldaan voor toe-

passing van de ISD-maatregel;

• er een gedegen advies ligt met een conclusie

waaruit blijkt dat bijvoorbeeld een voorwaar-

delijke straf met bijzondere voorwaarden of

andere minder vergaande straffen en bijzon-

dere voorwaarden waarmee hulp kan worden

geboden geen soelaas meer bieden;

• de officier heeft aangetoond, dat een plaats

beschikbaar is;

• de ISD-maatregel wel geboden en passend is?

Vb. de verdachte heeft psychiatrische proble-

matiek en heel vaak pakjes kauwgom gesto-

len. 24 x een pakje kauwgom stelen, waarvoor

de dader al 23 x is bestraft, staat niet in ver-

houding tot het opleggen van twee jaren ISD.

Ook als iemand op zich aan de formele criteria

voldoet wegens vele vermogensdelicten, maar

wordt berecht op verdenking van een eenvou-

dig geweldsdelict, dan kan de rechtbank van

mening zijn dat de ISD-maatregel niet pas-

send is, omdat de verdachte niet recidiveert

ter zake van vermogensdelicten. Belangrijk is

dat de advocaat de rechtbank weet te overtui-

gen met kracht van argumenten. De recht-

bank overweegt dan ook of de ISD-maatregel

wel in redelijkheid moet worden opgelegd. De

rechters zijn hier redelijk vrij in en zijn niet

verplicht de maatregel op te leggen als aan alle

voorwaarden is voldaan.

de advocaat van een veroordeelde beziet en adviseert zijn cliënt over:Voor- en nadelen van een hoger beroep. Helaas

is een hoger beroep vaak erg nadelig, omdat

de hele procedure zo maar een jaar kan duren

en de termijn van de ISD-maatregel pas gaat

lopen als de uitspraak onherroepelijk is. Vaak

zit de cliënt al die tijd in voorlopige hechtenis

op de recidive-grond. Op www.rechtspraak.nl

is een uitspraak te vinden waarin een advocaat

in cassatie klaagde dat er hierdoor eigenlijk

geen sprake meer is van een reële mogelijk-

heid om de zaak in hoger beroep nog eens

voor te leggen vanwege de risico’s. In die zaak

had de verdachte 1 jaar en zeven maanden in

voorlopige hechtenis doorgebracht, waarna

alsnog de ISD-maatregel voor twee jaren werd

opgelegd.

hoe de cliënt invloed kan uitoefenen op het programma dat hij kan volgen. Belangrijk is

dat ingevolge de Penitentiaire Beginselenwet

bezwaar en beroep mogelijk is indien er te

lang wordt gewacht met het vaststellen van

een zorgplan (deze moet in principe binnen

een maand worden opgesteld) waarin een

inhoudelijk programma wordt vastgelegd.

Een gegronde klacht levert een kleine scha-

devergoeding op en alsnog een verbeterd

programma. Ook als het vastgestelde zorgplan

vervolgens om budgettaire redenen niet wordt

uitgevoerd kan met succes worden geklaagd.

Toch zijn klachten over het weinig voortva-

rend uitvoeren van de behandeling in beginsel

niet klachtwaardig (zie: www.commisievan-

toezicht.nl)

de mogelijkheid en de wijze waarop (nadat minimaal zes maanden zijn verstreken) de cliënt om tussentijdse toetsing kan vragen bij de rechtbank. Helaas blijkt de rechtbank

bij een goede ontwikkeling van de verdachte

hierin argumenten te vinden om een verzoek

tot beëindiging of verkorting af te wijzen (het

werkt immers goed!). Aan de andere kant is

het uitblijven van adequate behandeling aan

veroordeelde buiten zijn schuld om een sterk

argument om de rechtbank te overtuigen

tot een alternatief, waarbij veroordeelde en

samenleving baat hebben.

het is dus zaak in het hele traject de mogelijkheden op een juiste wijze te benutten.mocht u vragen hebben over uw zaak dan kunt u schrijven naar:

mr.drs. Reinier Feineradvocaat bij het Advokatenkollektief Rotterdam

de isd-maatregel: hoe gaat u ermee om?Door Reinier Feiner, advocaat

Als u dit leest, verblijft u in de bajes of in een speciaal aangewezen inrichting voor stelselmatige daders. Als u de inrichting Stelselmatige daders-maatregel (iSd) opgelegd heeft gekregen dan zit u nu:

• in afwachting van de uitkomst van het hoger beroep in voorlopige hechtenis;• (na het onherroepelijk worden van de uitspraak en nadat u eventuele vrijheidsstraf-

fen eerst heeft uitgezeten) in afwachting van een behandelplek in detentie;• of, indien u nergens aan mee wil werken, bent u een kale detentie van twee jaren aan

het uitzitten;• of, als u daartoe gemotiveerd bent èn mazzel heeft, wordt u volgens een op maat

geleverd programma (vastgesteld namens de directeur) de juiste hulp geboden.

Advo

kate

nkol

lekt

ief Ro

tter

dam

Gespecialiseerd in bescherming van burgers tegen de overheid.

Of het nu om strafrecht gaat, problemen met de verhuurder, of problemen met uw uitkering: veertien vakkundige advocatenstaan voor u klaar. Ieder met een eigen specialisme, allen hebben hart voor de zaak, uw zaak.

Crooswijksesingel 343034 cj Rotterdam

telefoon 010 465 09 [email protected]


5 januari 2010 KC2010/001Aan klager is een ISD-traject opge-

legd en zijn klacht richt zich tegen

de late totstandkoming van het

zorgplan en de onzorgvuldige wijze

waarop deze tot stand is gekomen.

De directie stelt zich op het stand-

punt dat zij heeft voldaan aan de

wettelijke termijn nu het zorgplan

binnen 28 dagen is opgesteld. Het

traject kan nog niet worden gestart

in afwachting van de uitslagen van

het RISc-onderzoek. De beklagrech-

ter stelt vast dat het binnen 28 dagen

opgestelde zorgplan geen inhoude-

lijk plan bevat. Het heeft echter vier

maanden geduurd voordat er een

inhoudelijk plan is opgesteld en er

gestart kon worden met het traject.

De beklagrechter is van oordeel

dat de directie verantwoordelijk is

voor dit tijdsverloop en verklaart de

klacht dan ook gegrond. Toegekende

compensatie ter hoogte van € 50,00.

Jurisprudentie beroepscommissie

9 april 2009 08/3069/GAGedetineerde in ISD-inrichting heeft

recht op volledig ISD-programma.

Indien onvolledig programma, dan

beklagwaardig. In casu erkent direc-

teur onvolledig programma en voert

hiervoor budgettaire redenen aan.

Die mogen evenwel niet op gedeti-

neerden worden afgewenteld. Beklag

alsnog ontvankelijk en gegrond.

Tegemoetkoming 150 euro.

6 april 2009 08/3092/GADe directeur is verantwoordelijk

voor de tenuitvoerlegging van de

laatste fase van de ISD-maatregel.

Gelet daarop was hij bevoegd de

onderhavige ordemaatregel op te

leggen. Nu evenwel onvoldoende

blijkt van de gronden voor het

opleggen van die maatregel, is het

beklag tegen die beslissing gegrond.

Tegemoetkoming € 140,=

27 januari 2009 08/2985/GAIndien betrokkene niet meer voldoet

aan de aan het programma van de

laatste fase buiten de inrichting

verbonden voorwaarden, kan de

selectiefunctionaris hem op de

grondslag van een advies van de

directeur terugplaatsen in (het ba-

sisregime van) de inrichting. Klager

heeft zich -tegen de voorwaarden

in- gedurende de nachtelijke uren

op straat begeven. Dat uiteinde-

lijk niet is komen vast te staan dat

sprake is geweest van het plegen van

een strafbaar feit kan daaraan niet

afdoen.

23 oktober 2008 08/1143/GAVoor klachten over voortgang van

ISD-traject bestaat een afzonderlijke

procedure gebaseerd op art. 38m

e.v. WvSr. Rechter toetst noodzaak

voortzetting ISD. Geen sprake van

beklagwaardige beslissing directeur.

Klacht over wijze waarop gesprek-

ken met trajectbegeleider worden

gevoerd betreft feitelijk handelen

en derhalve geen beklagwaardige

beslissing directeur. Klager alsnog

niet-ontvankelijk in beklag.

9 juli 2008 08/0913/GAISD-traject. De selectiefunctionaris

kan een gedetineerde - op grondslag

van een advies van de directeur -

terugplaatsen in het basisregime.

Deze beslissing wordt schriftelijk

aan klager meegedeeld. I.c. was dat

niet gebeurd en was klager evenmin

gewezen op zijn rechtsmiddelen.

Beklag op formele gronden gegrond.

Materieel was de beslissing tot te-

rugplaatsing terecht niet onredelijk

of onbillijk.

6 juni 2007 07/0723/GAPlaatsing in ISD-inrichting Vught.

Klager is tot ISD veroordeeld door

rechtbank Maastricht. Veroorde-

lingen tot ISD van deze rechtbank

plegen in Vught ten uitvoer te

worden gelegd. In casu niet gebleken

van omstandigheden die tot andere

beslissing zouden moeten leiden.

Beroep ongegrond.

19 april 2007 07/0139/GANu voortzetting van de ISD-maatre-

gel recentelijk door de rechter is ge-

toetst, is er ruimte voor de toetsing

van de beslissingen tot uitvoering

van dit rechterlijk oordeel. Klagers

trajectbegeleiding heeft stilgestaan

omdat er te weinig trajectbegelei-

ders waren. Inrichting heeft onvol-

doende inspanning betracht om

zorg te dragen voor klagers extra-

murale fase. Beroep klager gegrond.

Tegemoetkoming € 50,=.

10 april 2007 07/0243/GAKlacht over gebrek aan voortva-

rendheid van behandeling in een

ISD-inrichting in beginsel niet

beklagwaardig.

22 januari 2007 06/1887/GAEen klacht over de voortvarend-

heid van de behandeling in een

inrichting voor stelselmatige daders

betreft geen beslissing als bedoeld

in art. 60 Pbw. Ten aanzien van

dergelijke klachten is voorzien in

een afzonderlijke procedure. Klager

niet-ontvankelijk.

13 juli 2005 05/1068/GA en 05/1069/GAVerblijfsplan voldoet niet aan sedert

oktober 2004 gewijzigde wettelijke

eisen i.v.m. plaatsing in ISD. Het

door omstandigheden ontbreken

van een inrichtingspsycholoog

komt voor rekening en risico van

de directeur. Beroep van directeur

ongegrond. Aangezien de wet geen

uitgestelde tegemoetkoming onder

voorwaarden kent, beroep van

klager gegrond en tegemoetkoming

van 50 euro.

isd-jurisprudentie Van de

beklagcommissie

Uiteraard wordt er volop in beklag gegaan door iSd’ ers. hieronder een selec-tie van jurisprudentie van de beklagcommissie. ter leringhe ende vermaeck, zogezegd maar weer.

remy: van nazorg is nooit wat gekomenIk heb van 2005 tot 2007 in de ISD gezeten. Totaal 28 maan-

den. Ze wilden me van de straat hebben. Ik was geen draai-

deurcrimineel. Ik had wel eens wat bolletjes bij me, maar die

slikte ik door als dat nodig was. Omdat ze me zo moeilijk kon-

den pakken, ben ik via de officier van justitie toch opgepakt.

Ik keek tegen de ISD op. Ik was er niet op uit om gedwongen

af te kicken. Ik had er dan ook in het begin moeite mee. Later

dacht ik: als ik er toch zit, kan ik er maar beter het beste van

maken. Ik keek wat ze voor me konden doen. Dat kon het

beste door mee te werken aan het programma.

Dat betekende dat ik de eerste 18 maanden aan de gespreks-

groep deelnam. Ik draaide mee met het systeem, een beetje

werken, wat sporten.

Je bent in de ISD veel vrijer dan in de gewone gevangenis. De

bewakers/begeleiders waren jonge jongetjes die meer geïn-

teresseerd waren in Nike-schoenen en diamanten oorbellen

dan in het werken met de ISD’ers. Ik was dus niet van plan

met drugs te stoppen en begon mijn draai te vinden, ook al

doordat er binnen tegen betaling coke en alcohol te krijgen

was.

De urinecontroles,die één keer per week plaatsvonden, kun

je door trucjes ontlopen. We planden hoe we daarmee om-

gingen. We planden dus ook het gebruik.

Nadat ik me bij begeleid bezoek aan de GGD en aan mijn kin-

deren goed gedragen had, mocht ik de laatste negen maanden

buiten werken. Ik moest kaarsen maken. Uiteindelijk kwam

ik wegens goed gedrag vervroegd vrij. Als huisvesting werd

ik ondergebracht in het HVO, in De Veste. Daar heb ik het

twee dagen volgehouden. Ik wilde niet weer tussen daklozen,

gebruikers en alcoholisten wonen. Ik wilde een echte woning.

Na mijn vertrek uit De Veste kwam ik weer in het bekende

circuit terecht. Op straat.

Ik meldde me niet meer en werd na twee weken op de telex

gezet en weer opgepakt. Terug naar de ISD. De bedoeling was

dat ik daar weer zeven maanden zou blijven. Maar ik was al

snel weer buiten. Zonder nazorg. Mijn spullen zette ik in een

kluisje op het station. Daar is alles verdwenen.

De nazorg is er nooit van gekomen. Geen sociale dienst, geen

GGD, geen huisvesting. Voor mij is ISD dat je 28 maanden van

de straat af ben en er dan weer gewoon op terecht komt.


de iSd maatregel is een bijzondere maatregel in het strafrecht nu deze maatregel niet slechts resocialisatie als doel heeft maar tevens het ‘van de straat houden’ van veelplegers. in dat opzicht lijkt iSd soms meer op een straf dan een maatregel. maar iSd als (dwang)middel voor resocialisatie: nuttig of nutteloos? Enkele voorbeelden uit mijn praktijk: verstikkend Meneer A is al verschillende keren volledig afgekickt. Iedere keer volledig clean, mooie baan en vriendin, maar ook steeds weer terug bij af. Vervolgens in een ISD traject: weer helemaal clean, goede baan, vriendin, woont bij haar in, maar toch gaat het na een tijdje weer mis. Cliënt levert iedere dag een gevecht tegen de trek en tegen het voorkomen van een terugval. Kan hier niet met collega’s noch met zijn vriendin over praten omdat zij niet weten hoe dit voelt. Vriendin houdt de teugels, gezien de eerdere terugvallen, erg kort. Cliënt ervaart zijn ‘ nieuwe’ leven als verstikkend en gaat wederom in de fout. gefrustreerd Meneer B, ruim 30 jaar harddrugsverslaafde, persoonlijkheidsproblema-

tiek, laag verstandelijk vermogen en inmiddels al op leeftijd. Gaat ene

opvang in en de andere weer uit. Nadat ISD door de rechtbank is opgelegd

werkt hij enthousiast mee aan het ISD traject in de hoop na het traject een

huisje en (vrijwilligers)werk te hebben. Hij doorloopt het traject op zich

prima en het lijkt de goede kant op te gaan. Totdat het einde van het tra-

ject in zicht komt en blijkt dat cliënt nergens terecht kan. Een woonvorm

zonder enige begeleiding behoort gezien de problematiek van cliënt

niet tot de mogelijkheden. Maar een woonvorm met begeleiding blijkt

er gezien zijn specifieke problematiek simpelweg niet te zijn: althans de

instellingen die er zijn willen hem niet aannemen. Volkomen ontredderd

en gefrustreerd beland hij na het ISD traject linea recta in de dagopvang,

clean tussen de verslaafden, oftewel de uitkomst laat zich raden.

Erg eenzaamMeneer C, ruim 20 jaar harddrugsverslaafde. Heeft enkele geleden al

jaren het ISD traject doorlopen, valt terug en 2 jaar later probeert het OM

hem opnieuw in de ISD te krijgen. Het lukt cliënt om dit te voorkomen,

door hangende de ISD zitting in detentie zelfstandig af te kicken en voor

opvang en begeleiding te zorgen bij HvO Querido, Discus. Nu twee jaar

en, weliswaar, enkele terugvallen en wat strafbare feiten verder gaat het

eigenlijk best goed. Cliënt heeft nog steeds begeleiding vanuit Discus,

maar het leven als ex harddrugsverslaafde blijkt iedere dag weer moeilijk

in de ‘gewone’ mensenwereld. In 20 jaar tijd is niet of nauwelijks enig

sociaal contact onder niet verslaafden opgebouwd en het ‘normale’ leven

kan dan erg eenzaam zijn wat maakt dat een terugval steeds weer op de

loer ligt.

dus: iSd nuttig of nutteloos? Soms is iemand kort na het traject weer terug bij af, ondanks alle positieve vooruitzichten, zoals bij meneer A, soms (mede) door het falen van het traject zoals bij meneer B. maar soms kan kennelijk alleen de dreiging van een iSd maatregel al nut hebben zoals bij meneer c.

Meneer B kwam ik overigens drie weken geleden ’s avonds tegen in de

stad: ‘fiets kopen’?

mr. m.J. van Essen, advocaat

isd in de praktijkdoor mr marielle van Essen

62

036 5471060SPECIALIST IN (FINANCIEEL)STRAFRECHT:

DRUGS, GEWELD, DIEFSTAL, FRAUDE,DETENTIERECHT, KLACHTEN, GIJZELING,ONTNEMINGSVORDERING, WAPENBEZIT,

MOORD & DOODSLAG, ZEDENMISDRIJVEN ENVERKEERSOVERTREDINGEN

•KENNISMAKINGSAANBOD:

EERSTE ZAAK ALTIJD KOSTELOOS!•

ADVOCATEN DOOR HEEL NEDERLANDVOOR PERSOONLIJKE AANDACHT

•NOODGEVALLEN 24 UUR/7 DAGEN PER WEEK

MR ROOS 06 24895550

WWW.ALPHA-ADVOCATEN.NLFlevostraat 6 - 1315 CC Almere

Je komt in de iSd als je in een korte periode een aan-tal keren bent opgepakt of op een andere manier met justitie in aanraking bent geweest. Je bent dan twee jaar onder de pannen.

Als je er zit heb je twee mogelijkheden. Je gaat

gewoon twee jaar zitten en ziet dan weer verder of je

werkt mee aan resocialisatie. Als je voor resocialisatie

kiest, blijf je één jaar binnen. Je tweede jaar ben je

extramuraal – zoals dat heet. Je doet dan een woon-/

werktraject waardoor je het gewone leven weer op

poten kan zetten. Ik heb daarvoor gekozen.

Ik ben naar een begeleidwonenproject gegaan en heb

dat goed doorlopen. Daardoor woon ik nu zelfstandig

in Amsterdam.

Ik was in het begin tegen ISD. Maar nu ik aan het

einde van mijn straf ben, heb ik structuur gekregen.

Ik kwam er beter uit dan ik erin ging. Ik heb baat

gehad bij ISD. Dat geldt niet voor iedereen. Het is je

eigen keus of je er beter van wordt.

rené: ik heb twee jaar in de iSd gezeten

colofon

colofon

Bonjo Bajes Bulletin

Is een uitgave van Bonjo en

verschijnt zes maal per jaar.

Oplage: 11.000 exemplaren

Abonnementen € 22,50 per jaar

Losse nummers € 4,50

ISSN 2210-4860

contactadres:Molukkenstraat 200, 1098 TW

Amsterdam

Tel. 020 665 9420

[email protected]

www.bonjo.nl

Advertenties:Tien Königs 06 516 87 502/

034 554 9236

Bestuur BonjoJaap Brandligt, voorzitter

Hendrik Kaptein, penningmeester

Ruud Klein, secretaris

Willemijn Los

Jeroen Pols

Pieter Vleeming

redactieJaap Brandligt

Paul Grijpma

Nico Epskamp

Aan dit bulletin werkten mee:Reinier Feiner

Anique Slijters

Richard van der Weide

Ron Booij

Julia Pompe

Jaap Brandligt

Ad Houtzager

Erik van der Maal

Wim Wal

Nico Epskamp

Mariellle van Essen

Bas Martens

Geertjan van Oosten

druk:Rodi Media, Langedijk

Handling&verspreiding:

Weinmann, Almere

Het volgende BonjoBajesBulletin

verschijnt op 1 juni 2011


in de afgelopen periode zijn wij (sociaaljuridisch advies-bureau van de Stichting k+S) meerdere malen benaderd door mensen die zwaar in de problemen waren geraakt alsgevolg van het feit dat ze hun zorgverzekeringspremie niet of niet volledig of te laathadden betaald. hoe zit dat nu precies? We hebben dit uitgezocht.

Op grond van de Zorgverzekerings-

wet is iedere Nederlander verplicht

verzekerd tegen ziektekosten. Je

bent dus verplicht om een zorgver-

zekering af te sluiten; je kunt je er

niet meer aan onttrekken. Je bent

verplicht om die premies te betalen.

Veel mensen waren niet in staat om

die – volgens sommigen belache-

lijk - hoge premies te betalen of

wilden dat niet. En dientengevolge

ook onverzekerd waren. Het aantal

wanbetalers beloopt op dit moment

vele honderdduizenden.

Dat dreigde het hele systeem te

ontwrichten. Onze overheid wist

daar wel raad op: er werd een aparte

wettelijke regeling ingevoerd die de

wanbetalers moest aanpakken (Wet

Structurele Maatregelen Wanbeta-

lers Zorgverzekering). Die aanpak

had inderdaad succes: het aantal

wanbetalers nam af, en de onver-

beterlijke wanbetalers worden met

sancties alsnog gedwongen om aan

hun verplichtingen te voldoen. De

huidige situatie kan als volgt worden

samengevat:

Als je als verplicht verzekerde (en dat

is dus iedere Nederlander) je premie

niet betaalt, dan:

1* Stuurt de Zorgverzekeraar

betalingsherinnering(en) en

aanmaning(en);

2* Wordt je recht om naar een an-

dere zorgverzekeraar over te stappen

geblokkeerd zolang de betalingsach-

terstand niet aangezuiverd is;

3* Bij twee maanden achterstand

biedt de Zorgverzekeraar je een beta-

lingsregeling aan, maar wel onder de

voorwaarde dat je akkoord gaat met

automatische incasso.

Ook wordt er gewezen op de moge-

lijkheden van schuldhulpverlening;

4* Bij vier maanden achterstand

waarschuwt de Zorgverzekeraar je

dat, als je niet direct betaalt of een

betalingsregeling treft, de vordering

ter incasso in handen zal worden ge-

steld van het College voor Zorgverze-

keringen (CVZ), waardoor de premie

met 30% wordt verhoogd en er

ook alle bijkomende kosten (rente,

administratiekosten, incassokosten,

kosten van juridische procedures)

in rekening zullen worden gebracht.

N.B.! In deze fase zal je zien dat een

in beginsel vrij kleine betalingsach-

terstand plotseling grote proporties

kan aannemen! Je schrikt je wezen-

loos van het bedrag dat je schuldig

blijkt te zijn. En het vervelende is: je

zit er aan vast, je kan er niet onder-

uit. Kortom: je bent de pineut;

5* Het is wel zo dat, als je het niet

eens bent met de oorspronkelijke

vordering van je Zorgverzekeraar,

je de zaak kan voorleggen aan een

geschillencommissie (de SKGZ);

6* Bij zes maanden achterstand

wordt de vordering definitief in

handen van de CVZ gegeven en vanaf

dat moment moet je dus 130% van je

oorspronkelijke premie betalen,

plus de niet geringe bijkomende

kosten;

7* Als je dan nog niet betaalt, wordt

de zaak voorgelegd aan de kanton-

rechter, die in een zeer summiere

procedure de schuldeiser (dus de

CVZ) in het gelijk stelt (tenzij jij kan

aantonen dat de CVZ geen gelijk

heeft). Het gevolg is dat het vonnis

van de kantonrechter als een ‘execu-

toriale titel’ geldt, dat wil zeggen dat

de CVZ hiermee een deurwaarder

opdracht kan geven om, desnoods

door middel van beslaglegging, de

vordering te incasseren. De totale

vordering is inmiddels vermeerderd

met o.a. de kosten van de kanton-

rechterprocedure, de deurwaar-

derskosten, de wettelijke rente en

natuurlijk de 30% boetepremie;

8* De deurwaarder bericht jou via

een deurwaardersexploot dat je het

verschuldigde bedrag binnen een

bepaalde periode moet betalen en

dat hij anders beslag legt op jouw

inkomen en vermogen;

9* Als de deurwaarder constateert

dat je geen noemenswaardig vermo-

gen hebt en ook geen looninkom-

sten, dan zal hij de uitkeringsin-

stantie (UWV, of gemeente in geval

bijstandsuitkering) informeren

dat er beslag is gelegd. Vanaf dat

moment is de uitkeringsinstantie

verplicht om mee te werken aan

het beslag, maar er is wèl een van

jouw persoonlijke omstandigheden

afhankelijke ‘beslagvrije voet’ die

buiten schot blijft;

10* In deze fase doe je er goed aan

om, ook ter vermijding van het

verder oplopen van de vordering,

zo spoedig mogelijk contact op te

nemen met de deurwaarder om een

betaling sregeling te treffen. Neem

ook contact op met de instelling die

in jouw gemeente verant woordelijk

is voor de schuldhulpverlening. Het

slechtste wat je kan doen is: hele-

maal niet reageren;

11* Houdt er rekening mee dat in

bepaalde gevallen de vordering in

handen kan worden gegeven van het

Centraal Justitieel Incassobureau

(CJIB) te Leeuwarden. En een CJIB-

registratie kan weer andere onge-

wenste gevolgen hebben;

12* Houdt ook rekening met een

(mogelijk) nog ernstiger gevolg: de

Zorgverzekeraar kan in bepaalde

gevallen ‘de dekking opschorten’,

dat wil zeggen dat je betalingsver-

plichting wèl doorloopt, terwijl je

niet verzekerd bent. Je zou dan later

rekeningen kunnen ontvangen

van allerlei medische voorzieningen

waarvan je gebruik hebt gemaakt,

maar die niet (meer) onder de dek-

king vielen. En daar kunnen ook

weer hoge schulden uit ontstaan;

13* Ook kan je een terugvordering

krijgen van de aan jou uitbetaalde

zorgtoeslag gedurende de periode

dat de premiebetalingsachterstand

heeft geduurd.

14* Om al deze bovengenoemde

problemen en extra kosten te voor-

komen, is ons enige advies: betaal

je premie op tijd; In hoeverre is dit

onderwerp ook belangrijk voor gede-

tineerden? In twee opzichten:

A* Zolang je gedetineerd bent, hoef

je geen premie te betalen aan de

Zorgverzekeraar, omdat het Minis-

terie van Justitie verantwoordelijk is

voor je medische zorg. Wèl moet je,

vanaf het begin van je detentie, dit

melden aan je zorgverzekeraar, die

dan jouw premiebetalingsverplich-

tingen opschort voor de duur van je

detentie. Vraag de MMD dit voor je

te regelen.

B* Wat minstens even belangrijk

is: zorg ervoor dat zodra de datum

bekend is dat je op vrije voeten komt

(bijvoorbeeld je v.i.-datum of je PP-

datum), je laat regelen dat jouw

Zorg verzekering hiervan in kennis

wordt gesteld.

Dit kan allerlei bovengenoemde

problemen voorkomen.

voor meer informatie: bel het sociaaljuridischadviesbureau van de Stichting voorlichtingsproject“kriminaliteit en Strafrecht” :tel. 035-5417902 (woensdag t/m vrijdag tussen 11.00 en 17.00 uur; vraag naar Erik van der maal).

detentie en daarna. Je straf is voorbij en dan begint de ellende eigenlijk pas goed. niet alleen wordt voor een job een verklaring omtrent gedrag vereist; kun je niet inschrij-ven voor een corporatie woning omdat je geen formulier iB 60 kunt overleggen en hebben velen nog steeds problemen met het openen van een bankrekening. verzekeren na detentie is ook een onderwerp waar bijna elke ex-gedetineerde ‘doodziek’ van wordt. door zijn/haar strafblad vangt hij bot en is in alle gevallen een stuk duurder uit. voor een WA-, inboedel- of reisverzeke-ring; je hebt de hoofdprijs.

Wie surft op het World Wide Web

die ontdekt nu en dan een aanbie-

der die nog niet zo stringent de

onderlinge afspraken hanteert van

verzekeraars die maximaal geld wil-

len slaan uit de grote groep mensen

die in problemen zijn geraakt. Dat

geven we telefonisch braaf door en

dan hopen we maar dat het ontdekte

gat niet snel gedicht wordt.

Ook heeft Bonjo een Prive Pakket

samengesteld in samenwerking met

Lippmann Verzekeringen. Maar ook

daar worden mensen geweigerd

en auto’s komen sowieso ‘nicht im

Frage’.

Bonjo Bajes Bulletin is er niet om

specifieke bedrijven commercieel

te belichten. Doen we niet. Toch

willen we hier melding maken

van Lastpoint.nl. Vier jaar geleden

gestart in Twente om een “eerlijke

verzekeringsoplossing te zoeken als

het ergens anders niet lukt”.

Er is een grote groep mensen

(naast gedetineerden) die buiten

de verzekeringsboot vallen. Er zijn

bijv. problemen rond overlijden-

risico verzekeringen; rond BKR-

hypotheken; rond drankrijders;

psychiatrische patiënten en ga maar

zo even door. Lastpoint.nl heeft zich

ontwikkeld tot een ‘local hero’ waar

mensen terug komen en de moge-

lijkheid doorgeven.

Verzekeringsvragen worden beant-

woord door de binnendienstmede-

werkers die NIET op provisie werken

maar er zijn om een goede mogelijk-

heid te vinden voor het probleem.

Vaste tarieven zijn er niet maar

worden per vraag vastgesteld. Wel

eerlijk de zaken vertellen.

“Anders verdubbel ik de premie”,

zegt Lastpoint-eigenaar Jeroen Over-

steegen met een dreigende knipoog.

“We proberen mensen met pro-

blemen te helpen met verzekeren.

Niemand hoeft te accepteren en

hogere premies zijn er voor een be-

paalde periode. Het houdt ook weer

een keertje op.

“Wij verzekeren u ook als u elders

geweigerd bent ,” is een motto.

Tweede: “ verzekeren is een ding,

schade uitkeren, dat is daarna niet

makkelijk. Wij garanderen een

goede afhandeling.”

Zie toch maar de advertentie van

lastpoint.nl in dit bulletin.

nE

lastpoint.nl: “Verzekeren is een ding; schade uitkeren, dat is waar het om gaat”

dringend advies aan alle ex-gedetineerden:Betaal je zorgverzekeringspremie!


de site commissievantoezicht.nl is een geweldige bron van informatie. niet alleen vind je daar uitspraken van beklagzaken, info over allerlei ontwikkelingen binnen het gevangeniswezen, maar ook bijv. inspectierapporten over penitentiaire inrichtingen door de inpectie voor de Sanctietoepassing (iSt). deze ‘ doorlichting’ resul-teerde in een uitvoerig rapport over Pi zwolle zuid 1 en 2 . Pi zwolle heeft in totaal 238 plaatsen: 117 mannen en 121 vrouwen, waaronder 30 iSdvrouwen. de iSt betrok zwolle in de themaonderzoeken: beheersing geweld tus-sen gedetineerden in hvb’s (2006); informatieoverdracht in de executieketen (2007); verantwoorde zorg voor delinquenten met psychiatrische of ernstige psycholo-gische problemen (2009), in het vervolgonderzoek (brand)veiligheid en heeft een audit gezondheidszorg laten verrichten in 2007 en 2009.

Nu dan het doorlichtingrapport en, zo schrijft hoofdinspecteur

Wouter van Meurs:” De ISt trof PI Zwolle als een inrichting met

een goede sfeer om in te werken en te verblijven. Sommige

zaken gaan gewoon goed, andere minder goed.”

Hieronder volgen de aanbevelingen van het ISt:

1. Draag zorg dat alle gedetineerden bij binnenkomst goed

geïnformeerd worden over de huisregels.

2. Actualiseer de buitenlandse versies van de huisregels

3. Maak inzich-

telijk of de totale

duur van het dag-

programma en het

aantal netto uren

voor regimeactivi-

teiten per gede-

tineerde voldoen

aan de norm.

4. Monitor de uitval van activiteiten, compenseer activiteiten

die uitvallen en sluit gedetineerden bij uitval niet in.

5. Bied vrouwelijke gedetineerden die in afzondering geplaatst

zijn de gelegenheid te luchten in de open lucht.

6. Bied schoolgaande kinderen de mogelijkheid om regelmatig

hun gedetineerde ouders te bezoeken.

7. Voorzie in een evaluatie van de gewijzigde bezoekregeling en

pas deze zonodig aan.

8. Draag op zeer korte termijn zorg voor een duidelijke

verantwoordelijkheidstoebedeling en regiefunctie voor gedeti-

neerden in afzondering.

9. Verkort de drie-wekentermijn voor de directie om met een

verweerschrift te komen.

10. Plaats gedetineerden die roken niet samen met andere gede-

tineerden die niet roken op een cel.

11. Realiseer een goed functionerend stelsel van mentoren.

12. Zorg dat de PIW’ers op de afde-

lingen regelmatig rapporteren over

gedetineerden en dat de kwaliteit

van rapportages constant is.

13.Realiseer personeelssport voor

medewerkers zodat fysieke weer-

baarheid voldoende aandacht krijgt.

14. Realiseer, zoals voorgenomen,

een beter zicht op de effecten van het

drugsontmoedigingsbeleid.

15. Realiseer een overzichtelijke

luchtplaats waardoor de veiligheid

van gedetineerden, personeel en

maatschappij beter geborgd is.

16. Bereid het vrijhedenbeleid voor

gedetineerden ‘ multidisciplinair’

voor.

17. Realiseer een verlofschema voor alle gedetineerden die in

aanmerking komen voor algemeen verlof.

18. Zorg dat de MMD daadwerkelijk uitvoering kan geven aan

haar taken, zodat gedetineerden beter ondersteund kunnen

worden bij de voorbereiding op terugkeer in de samenleving.

19. Breid de mogelijkheden om aan onderwijs deel te nemen,

uit.

20. Evalueer de re-integratiedoelstellingen en -activiteiten met

de regionale reclasseringsorganisaties.

21. Zet nieuw geworven personeel zo in dat uitval van activitei-

ten voor gedetineerden en personeel zoveel mogelijk voor-

komen worden.

24. Onderzoek de mogelijkheden om de effectiviteit van in-

terne communicatie te verbeteren.

En tenslotte: zorg voor het opstellen van een jaarverslag van de

commissie van toezicht van de PI Zwolle.

Toonaangevende specialisten met een persoonlijke benadering

Overtoom 296

1054 JC Amsterdam

020 60 60 680

bij spoed, buiten kantooruren

06 53 56 24 78

fax 020 60 60 681

email [email protected] w w w.vanoostenadvocaten.nl

A D V O C A T E N

Mgr. Boermansstraat 1a, 5911 BA Venlo T: 077 310 11 59

WWW.VALUASADVOCATEN.NL

ELKE DAG VAST IS ER 1 TEVEEL… U ZOEKT EEN STRAFRECHT ADVOCAAT?

Tegen wil en dank bent u in aanraking gekomen met Justitie. U heeft NU iemand nodig die u kan bijstaan, die voor u opkomt.

BETROKKEN EN DESKUNDIGAls betrokken, ervaren en deskundige strafpleiter staat mr. Misja Geeratz van VALUAS Advocaten u graag bij. Daarvoor komt hij natuurlijk bij u langs om samen uw dossier door te nemen, een strategie te bepalen en de zittingen voor te bereiden. Grote zaken of kleine zaken, uw zaak verdient alle aandacht.

U HEEFT AL EEN TOEGEVOEGDE ADVOCAAT? U TWIJFELT?

NEEM CONTACT OPVoor advies of het overnemen van uw zaak kunt u altijd contact opnemen.

Bel voor informatie naar ons kantoor 077 310 11 59 (ook collect call) of rechtstreeks naar mr. Misja Geeratz 06 39 57 35 25.

mr. M.F.M. Geeratz

PI Zwolle ZuId doorgelIcht In ISt-raPPort

het volgende BonjoBajesBulletin

verschijnt op 1 juni 2011

Boordevol interessante

artikelen


Bonjo vraagt aandacht voor de problemen waar (ex-)gedetineerden tegen aanlopen; waaronder huisvest-ing. het Oranje fonds besloot voor drie jaar het project huisbe-waring van Bonjo financieel te onder-steunen. doel: aandacht te krijgen voor nut en noodzaak van het hebben van huisvesting in het alge-meen en in het behoud van het dak boven het hoofd in het bijzonder.

In alle media (radio/teevee/pers)

kregen we aandacht voor deze pro-

blematiek: door detentie is er verlies

van inkomen; de huur kan niet meer

betaald worden; oplopende schul-

den; deurwaarder; ontruiming; na

detentie een schuld van 8000 euro

en geen kans op resocialisatie zijn

het gevolg. Waardoor recidive heel

nabij is.

Bij de gemeenten hebben we

aangedrongen om soepel bijzondere

bijstand te verlenen opdat de huur

kan worden doorbetaald tot eerste

vonnis. Dat heeft bijna maximaal

resultaat gehad. Mede omdat de

gemeenten sinds 2006 de nazorg

voor gedetineerden op zich hebben

genomen. Is er een reststraf dan is

het raadzaam dat er mogelijkheid

bestaat dat de woning gedurende

een bepaalde periode LEGAAL

kan worden onderverhuurd; in

volkshuisvestings-termen huisbe-

waring geheten.

in een voortdurende campagne in ons blad Bonjo Bajes Bulletin, door

voortdurende informatie richting mmd (medewerkers maatschappe-lijke dienstverlening) is de bek-endheid onder gedetineerden zeer groot. het merendeel zit kort dus daar is bijzondere bijstand op zijn plaats. voor het overige proberen we huisbewaring zoveel mogelijk via zelfredzaamheid te organiseren. dus dat de gedetineerde of hun familie het direct regelen met de corpora-ties. die hebben we uitvoerig geïn-formeerd over het hoe en waarom van huisbewaring; en dat herhalen we regelmatig.

In 2010 hebben we veertig woningen

in beheer gehad , met een gemid-

delde van twintig a vijfentwintig.

Daarmee is de limiet van wat Bonjo

daadwerkelijk zelf aan kan, ook

bereikt.

Ons werkplan voor 2011 is divers: we

bezoeken de grote steden, spreken

met de verantwoordelijke personen

voor nazorg (ex)-gedetineerden,

praten over de problematiek rond

de kerntaken wonen, werk/inko-

men/ onderwijs, aansluitende zorg,

schuldhulpverlening. Dat resulteert

in een verhaal in het Bonjo Bajes

Bulletin maar (bijna) overal is

ons doel: inspanningen om huis-

vesting geregeld te krijgen voor

ex-gedetineerden al – in principe-

gerealiseerd. Dat is wat OF-directeur

Ronald van der Giessen beoogde

toen we met hem spraken over het

project huisbewaring.

Subsidie Amsterdam!Bonjo heeft de ambitie om na 2011 (als de opstartsubsidie ophoudt) het project huisbewaring voort te zetten. En dat wordt mogelijk doordat de gemeenteraad van Amsterdam bij motie in de begrotingsbehandeling 2011 aan Bonjo een subsidie van 25.000 euro heeft verleend. Om het

belang van het werk te onderstre-

pen. Verder gaat gesproken worden

met de Amsterdamse Woningcor-

poraties om voor elke bemiddelde

woning een bedrag van 1000 euro te

ontvangen. De argumentatie is dat

de corporaties gerechtelijke kosten,

kosten van ontruiming en de hele

nasleep bespaard blijft. We denken

dat dit voor alle partijen een goed

plan is.

Andere ontwikkelingen binnen

Bonjo leveren geld op dat in pro-

jecten als huisbewaring gestoken

zal worden. Huisvesting en vooral

het behoud daarvan zal blijvend de

aandacht hebben.

nE

handleiding voor de mmd

De MMD weet Bonjo meer en meer

te vinden voor aanvragen voor huis-

bewaring. De zog. Handleiding voor

de MMD is te vinden op Dpan, het

interne IT-systeem. Ook via de site

www.aansluitendenazorg.nl kan

gegoogled worden naar huisbewar-

ing. Wil de MMD de info hebben:

stuur een mailtje naar nico@bonjo.

nl of [email protected] en u krijgt

alle formulieren gestuurd.

Se habla Español / Ta papia Papiamentu www.mandersadvocaten.nl Tel. 010 - 476 30 60

Huisbewaring vele malen goedkoper en effectiever dan herhuisvesting

bonjo huisbewaring: een eigen huis, een plek onder de zon

dit is een vraag die in de bajes uiteraard vaak de ronde doet. Een vraag die, zeker als je voor de eerste keer zit, lastig is te beantwoorden. het is gelukkig niet zo dat je een goede advocaat altijd moet betalen. Ook is het niet zo dat de piketadvocaat per definitie slecht is. dat zijn, met alle respect, gewoon bajespraatjes. Er zijn slechte advocaten die betaald willen worden, maar er zijn ook goede advocaten die een zaak graag - en goed - voor je op toevoeging (pro deo) willen doen.

Nederland kent gelukkig nog steeds een heel behoorlijk systeem van

gefinancierde rechtsbijstand. Iedere gedetineerde heeft de vrijheid om

zelf zijn advocaat te kiezen. Dat betekent natuurlijk niet dat een advocaat

verplicht is een zaak op zich te nemen. Maar als hij de zaak op zich heeft

genomen, dan krijgt hij daar altijd een vergoeding voor.

Maar is die advocaat wel goed? Net zo min of je weet of de chirurg die

jouw operatie zal uitvoeren aan de drank is of zijn handen heeft gewas-

sen, weet je als gedetineerde ook niet of jouw advocaat wel op de hoogte

is van de wet en alle relevante ontwikkelingen. Toch zijn er dingen die je

wel zelf kunt checken.

Het belangrijkste is dat jouw raadsman jouw vertrouwen verdient. Dat

begint ermee dat hij goed op de hoogte is van de inhoud van het dossier.

Een goede advocaat zal ervoor zorgen dat ook jij een kopie van het dossier

krijgt. Een goede advocaat zal verder niet alleen maar alle positieve pun-

ten met je bespreken en je naar de mond praten. Hij zal vooral aandacht

moeten besteden aan de negatieve dingen die in het dossier voorkomen.

Hij komt immers niet voor de gezelligheid! Een rechter of een officier op

de zitting zal je immers ook lastig vallen met de belastende omstandighe-

den dus daar moet je je weerwoord goed op voorbereiden.

Een goede advocaat bepaalt vanaf het allereerste begin een goede strategie

met je. Moet ik mij op mijn zwijgrecht beroepen of moet ik juist verkla-

ren omdat ik bijvoorbeeld uit noodweer heb gehandeld of een alibi heb?

Moet ik getuigen gaan horen en zo ja welke? Moet ik stukken inbrengen?

Het verloop van een strafzaak wordt meestal al in de korte, maar cruciale

periode direct na de aanhouding bepaald.

Een goede advocaat is meestal ook iemand die niet meteen grote ruzie

maakt met de officier van justitie, hoe opluchtend en prettig dat op eerste

gezicht ook kan zijn. Een goede advocaat zal ook niet doelloos het straf-

proces frustreren met bijvoorbeeld zinloze wrakingsverzoeken. Dat is

namelijk meestal niet in jouw belang, wekt irritatie en houdt het verdere

verloop van de zaak alleen maar op.

Een goede advocaat is iemand waarvan jij na afloop denkt dat jouw kant

van het verhaal niet beter naar voren had kunnen worden gebracht. Stel je

gewoon de vraag of je jezelf bij iemand echt in goede handen voelt. Als je

daaraan twijfelt, bespreek dat dan gewoon eens met je advocaat en vraag

hem uit te leggen waarom hij iets doet of juist niet doet. Als daarna de

twijfel blijft kun je altijd eens een second opinion vragen aan een andere

advocaat. De meeste strafpleiters zijn daartoe best bereid.

Straf krijgen is al vervelend genoeg. Nog vervelender is het als je het

gevoel hebt dat het niet nodig was geweest.

Geertjan van Oosten , Advocaat

heb ik wel een goede adVocaat?


• • • • •

Bijstand van een vakman nodig?

Mr. Sunil V. Ramdihal en Mr. Niels Velthorst zijn gespecialiseerd in strafrecht en voorzien u in alle stadia van uw strafzaak van professionele en gedreven rechtsbijstand. Wij spreken duidelijke gewone mensentaal

en gaan in pro deo zaken even ver als in betalende zaken.

Rhijnspoorplein 30 | Amsterdam T. 020 694 04 66 | E. [email protected]

www.ramdihal.nl

Johan Swart is directeur van Stich-

ting DOOR, de belangrijkste orga-

nisatie in Zeeland voor nazorg aan

ex-gedetineerden. Hij vat het werk

van de stichting samen: “Wij willen

ex-gedetineerden laten zien dat er

een ander leven dan het leven in de

bajes. Met de cliënt zoeken we naar

wat waardevol is. Dat doen we in

samenwerking met de reclassering,

De Waag, het Veiligheidshuis. Wij

vormen de schakel tussen justitie en

samenleving.”

Stichting DOOR zet zich sinds 2001

in voor de opvang en begeleiding

van gedetineerde en ex-gedetineerde

vrouwen en mannen in Zeeland.

DOOR is een afkorting van Door

Opvang en Ontmoeting Resociali-

satie. Doel van de stichting is om

(ex-) gedetineerden weer een plek te

geven in de Zeeuwse samenleving.

De Stichting biedt begeleiding bij

wonen, werken, financiën, relaties

en zingeving. DOOR heeft twee

opvanghuizen in Zeeland, één in

Middelburg en één in Vlissingen.

Daarnaast heeft de stichting een

eigen Arbeid- en Trainingscentrum

(ATC) in Vlissingen.

coördinatieSinds 2010 coördineert Stichting

DOOR de nazorg aan ex-gedetineer-

den in heel Zeeland in opdracht van

de provincie. Vanuit het veiligheids-

huis in Vlissingen bereidt de stich-

ting de terugkeer van gedetineerden

in de samenleving voor.

Swart is blij dat zijn stichting de ver-

antwoordelijkheid voor de coördi-

natie heeft gekregen: “Het geeft aan

hoe belangrijk goede nazorg voor

ex-gedetineerden is. Het is een grote

uitdaging voor de Stichting om dit

op een goede manier vorm te geven.”

doordokterenGedetineerden uit het hele land kun-

nen bij Stichting DOOR terecht voor

een pakket hulp dat als een maatpak

op de persoon is toegesneden. Dat

te kunnen bieden is wat Stichting

DOOR bijzonder maakt. “Een

kwestie van doordokteren” noemt

directeur Swart dat. “Wij hebben een

model voor een persoonsgerichte

aanpak voor zorg en praktische

zaken. Dus niet alleen huisje-boom-

pje-beestje, maar ook kijken wat er

nog meer is dat aandacht behoeft. En

hoe kunnen we dat samen aanpak-

ken? Want het is wel een weg die je

sámen opgaat.”

Het maatschappelijk belang speelt

ook een grote rol bij de uitvoering

van de trajecten van Stichting

DOOR. Johan Swart, zelfverzekerd:

“Wij bieden een aanpak die zowel

aansluit bij de behoeften van de indi-

viduele gedetineerde als bij de wens

van Justitie om het recidivecijfer na

dertig jaar weer eens wat omlaag te

krijgen. Wij hebben aanbod daar-

voor. Aanbod dat werkt.”

Swart heeft makkelijk praten. Be-

halve de erkenning die zijn stichting

kreeg in de vorm van de verant-

woordelijkheid voor de provinciale

coördinatie, weet hij zich gesterkt

door de uitkomsten van divers

onderzoek.

OnderzoekDe interventies die Stichting DOOR

aanbiedt liggen in het verlengde

van het programma ‘Terugdringen

Recidive’ van het Ministerie van

Justitie. Dat was in 2009 reden voor

het ministerie om de Inspectie voor

de Sanctietoepassing (ISt) langs te

sturen voor een doorlichting.

De ISt was positief. Citaat uit het

onderzoeksrapport: “Op veel criteria

waaraan de ISt toetst voldoet de

stichting overwegend of geheel aan

de verwachtingen. […] Een dergelijk

positief beeld treft de ISt niet vaak

aan bij een doorlichting.”

Ook de wetenschap is enthousiast

over de organisatie. Ex-gedetineer-

den recidiveren bijna 10% minder

dan verwacht als ze begeleid worden

door Stichting DOOR. De recidive

daalt zelfs met 27,5% wanneer de

deelname aan het nazorgprogramma

langer duurt, volgens onderzoek

van prof. dr. mr. Martin Moerings.

Deze hoogleraar was tot voor kort

verbonden aan de universiteit

Leiden als hoogleraar penologie, de

wetenschap die zich bezighoudt met

het onderzoeken van de effectiviteit

van formele straffen.

BedankbriefDat de aanpak van Stichting DOOR

werkt blijkt misschien nog wel het

beste uit de bedankbrief van een

oud-bewoonster. Het verblijf bij

Stichting DOOR heeft haar het zelf-

vertrouwen gegeven om de toekomst

positief tegemoet te kunnen treden:

“Jullie hebben me de ruimte, tijd en

hulp gegeven die ik nodig had om

een begin te kunnen maken met het

herrichten van mijn leven.

DOOR is een solide basis voor mij

gebleken. Van mijn grote mond en

arrogantie van vóór mijn detentie

was weinig over toen ik bij DOOR

kwam. Maar stukje bij beetje raakte

ik de schaamte over mijn verleden

kwijt en bouwde ik weer wat zelfver-

trouwen op. Dat komt omdat ik me

altijd door jullie gesteund wist.”

Ook in puur praktische zin was

DOOR voor deze vrouw een zegen.

“De regeling om mijn nog open-

staande boetes af te kunnen betalen

of het op afstand houden van schuld-

eisers tot een redelijk tijdstip, zijn

dingen die ik alleen nooit zo goed

had kunnen regelen en die voor veel

stress zou hebben gezorgd.”

ZeeuwSe deur naar ander leven dan dat In de bajeSDoor Opvang en Ontmoeting Realiseerbaar

na een periode van detentie wil je waarschijnlijk niets liever dan het gewone leven weer oppakken. het begint met onderdak vinden, een baan zoeken of een uitkering regelen, en mis-schien heb je kinderen waar je voor moet zorgen. meestal gemakkelijker gezegd dan gedaan. Je hebt als ex-gedetineerde een stempel opgedrukt: je hebt ‘gezeten’. Bonjo-lidorganisatie Stichting dOOr in zeeland vindt dat iedereen een nieuwe kans verdient.

Directeur Johan Swart begeleidt ex-gedetineerden bij het vinden van de weg terug

in de samenleving. “Het is een weg die je samen opgaat.”

WonenEen dak boven je hoofd is de eerste prioriteit als je vrijkomt. Stichting DOOR helpt

je bij het zoeken naar een betaalbare woning en zorgt voor onderdak tot je iets ge-

vonden hebt. Als je in de laatste fase van de begeleiding zit, kun je de laatste fase in

een huurwoning van een woningcorporatie wonen, die op naam staat van Stich-

ting DOOR. Wanneer dit goed gaat wordt de woning op jou naam geschreven.

WerkenEen baan zorgt voor ritme in je leven. Op het arbeids- en trainingscentrum leer je

je dagen in te delen en een zinvolle invulling te geven. Een belangrijke stap op weg

naar een leven zonder criminaliteit.

financiënGeen cent te makken, dat leidt vaak tot grote kopzorgen. Stichting DOOR beheert

samen met jou je geld en leer je bovendien hoe je verstandig kunt omgaan met je

budget. Indien nodig start Stichting DOOR een traject om je schuld(en) af te los-

sen of te saneren.

relatiesDoor ‘foute’ vrienden kun je (weer) op het verkeerde pad terechtkomen. Stichting

DOOR helpt je bij het herstellen van oude, positieve relaties en het opbouwen van

een nieuwe vrienden- en kennissenkring.

zingevingHoe ziet jouw toekomst eruit? In individuele gesprekken met begeleiders komt

aan bod hoe jij je leven wilt invullen en hoe je dat wilt bereiken. Het is één van de

onderwerpen van het begeleidingsprogramma van Stichting DOOR.

Stichting dOOr voor hulp bij


Advocatenkantoor Groenendijks t r a f r e c h t a d v o c a t e n

wij nemen graag uw Strafzaak over!bel ons: 070 - 427 93 13en vraag naar Mr. I.A. Groenendijk

• Wij houden ons alleen bezig met strafrecht!

• Ruim 15 jaar ervaring in het strafrecht!

• Alle strafzaken op TOPniveau en Pro deo!

• Regelmatig bezoek van onze advocaat aan u!

• Wij zijn door het hele land actief !• Alle acties in overleg met u!

• Haagse Metselmoorden: vrijspraak

• Grootste cocaïnevangst ooit in Nederland: vrijspraak

• Interpol valse bankbiljetten: vrijspraak

• Verduistering geld bij Waardetransport: vrijspraak

• 1 Overval + 2x voorbereiding in Westland: taakstraf

• Coldcase, mensenhandel/smokkel, moord Rotterdam,

• Cocaine in lattenbodem,• Enzovoorts.

waar kent u ons van?specialisme is een eis voor een strafzaak, dat bieden wij u aan

ZeeuwSe deur naar ander leven dan dat In de bajeS

Eerst zagen en dan timmeren aan je nieuwe toekomst.

Je komt in aanmerking voor een verblijf bij Stich-ting dOOr:- wanneer je in de laatste fase van je detentie zit.

Om de overgang van gevangenis naar het gewone

leven minder groot te maken, volg je een justitieel

traject. Die trajecten kunnen verschillende titels

hebben. Je moet verplicht het hele programma vol-

gen en contact onderhouden met Stichting Reclas-

sering Nederland (SRN).

- wanneer je detentie erop zit. Je krijgt dan bege-

leiding in het kader van maatschappelijke opvang.

Dit programma is in principe vrijwillig, maar je

moet wel een deelnamecontract tekenen.

Om in aanmerking te komen moet je bovendien:- een geldig legitimatiebewijs hebben;

- minimaal 18 jaar oud zijn;

- bereid zijn om mee te werken aan een toekomst

zonder criminaliteit;

- gemotiveerd zijn om aan het programma deel te

nemen.

Je komt niet in aanmerking voor Stichting dOOr als je: - niet gemotiveerd bent.

- kampt met ernstige verslavings- en/of psychia-

trische problematiek

- je veroordeelt bent voor een ernstig

zedendelinquent.

N.B. Op deze contra-indicaties zijn uitzonderingen

mogelijk. Bijvoorbeeld wanneer je onder behande-

ling staat voor je problematiek, en er een plan van

aanpak met de reclassering is opgesteld.

Ben je gemotiveerd voor een leven zonder cri-

minaliteit, neem dan contact op met Stichting

DOOR.

Wie in aanmerking komt

Denk je dat Stichting DOOR iets voor jou kan doen?

Meld je dan aan door het aanmeldingsformulier in te vullen. Dit kun je halen bij je

reclasseringswerker, de BSD (Bureau Selectie en Detentie), de MMD-er (Medewerker

Maatschappelijke Dienstverlening) of de TR-functionaris (Terugdringen Recidive).

Downloaden kan via www.stichtingdoor.nl.

Als je de papieren hebt ingeleverd, worden ze bekeken door de intakecommissie. Wan-

neer de commissie jou een geschikte kandidaat vindt, word je uitgenodigd voor een ge-

sprek. Pas daarna wordt besloten of je daadwerkelijk cliënt van Stichting DOOR wordt.

Die beslissing wordt per brief aan jou duidelijk gemaakt.

hoe kun je je aanmelden?

contactadressen:Secretariaat Stichting

DOOR

Stationsstraat 14

4331 JB Middelburg

Postbus 5076

4380 KB Vlissingen

Telefoon: 0118-635627

Fax: 0118-616010

E-mail: info@stichting-

door.nl

Stichting DOOR

Opvanghuis

Vlissingen

Singel 2

4382 LA Vlissingen

Arbeids Training

Centrum

Glacisstraat 47

4381 RG Vlissingen

www.stichtingdoor.nl

DOOR staat voor Door Opvang en Ontmoeting Resocialisatie. Dit betekent dat Stichting DOOR (ex-)gedetineerden ondersteunt bij hun terugkeer in de maatschappij. Stichting DOOR begeleidt je op het gebied van huisvesting, werk, financiën, relaties en zingeving. Die begeleiding vindt plaats in en vanuit de opvanghuizen in Mid-delburg en Vlissingen, in huurwo-ningen en vanuit het arbeids- en trainingscentrum in Vlissingen. 24 uur per dag.

Stichting dOOr

Uw tijd is te belangrijk om niets te doen!

Vertrouwen hebben in uw advocaat… Zeker weten dat de beste resultaten worden behaald... Niet opgesloten blijven, omdat uw advocaat te weinig kennis van strafrecht heeft… U niet moeten afvragen of uw advocaat u niet vergeten is...

Heeft u een advocaat, maar twijfelt u of de behandeling van uw zaak wel optimaal is? U kunt altijd voor een andere advocaat kiezen. Ook dan kost een goede verdediging u geen geld! Ik ben ruim 20 jaar advocaat, ben gespecialiseerd in strafrecht en behandel alleen strafzaken.

Ik werk alleen. Op die manier weet u zeker dat maar één advocaat uw zaak behandelt, dat u de kwaliteit krijgt waar u recht op heeft en heeft u maar één aanspreekpunt.

Ik behandel megazaken, maar ook met veel plezier kleinere strafzaken. Ook als u bezwaar wilt maken tegen een maatregel, disciplinaire straf of overplaatsing wilt vragen heeft u recht op een advocaat.

Uw zaak is voor u het belangrijkste. Dat begrijp ik. Ik bezoek u regelmatig om uw zaak met u te bespreken. Het maakt niet uit waar u gedetineerd bent. Ik behandel zaken in het hele land. U bent zeker van een goede verdediging!

Neem vrijblijvend contact met mij op.U kunt mij ook buiten kantooruren bellen.

Havenstraat 84531 EK TerneuzenTelefoon 0115 689568Mobiel 06 51337643Telefax 0115 689560

Mr. A.J. Sol, advocaatstrafrechtspecialist

door Job Joris Arnold


L i n a A d v o c a t e n

Venlo 077-351 10 42 i n fo@ l ina -advoca ten .n l www. l i na -advoca ten .n l

i n

zaken, leverings-,

leverings-, zaken

S p e c i a l i s t e n

strafover

uit cassatie

Adv_Bonjo_131x95.indd 1 08-09-2010 15:01:00

het – op één na - oudste beroep van de wereld is dat van gevangenencipier. Wat zoveel wil zeggen als dat de mensheid vanaf het begin mensen opsloot. Leed, lief, lach en een traan. het gevangenenleven is in vele versies bezongen. nu en dan zal Bonjo Bajes Bulletin een tekst afdruk-ken van zo’n bajeslied. Om te beginnen een lied dat is gezongen door the Amazing Stroopwafels, Amsterdammer-pur-sang Willy Alberti en Arie Passchier: de dievenwagen. Stuur ook sugges-ties in voor het uiteindelijk te vervaardigen Bonjo Bajes Songbook, te zingen door de Bonjo Bajes Band.

hierbij ter oefening de tekst. (lach dus niet als je voortaan de wagen ziet staan!)

nogmaals: componeer je eigen bajeslied en stuur dat op naar Bonjo, molukkenstraat 200, 1098 tW Amsterdam.

the Amazing Stroopwafels de dievenwagen

Jongens kom kijken de wagen staat voor

De dieven worden weggereden

Dan zie je die jongens hun handen geboeid

Die heus niet het ergste deden

Vaak is het een jongetje lang werkeloos

Die het deed daar hij niets kon verdienen

Nauw dan zie de moeders staan aan het station

Die stil in een hoekje staan grienen

Lach nooit als je die wagen ziet staan

Je kunt hem gerust wel betreuren

Denk maar alleen wat hij heeft gedaan

Kan morgen mijn ook gebeuren

Want is het niet wreed als je loopt langs de straat

En overal zie je die weelde

Dan denk je hoe mooi is het toch rijk te zijn

Want arm zijn wij dan toch misdeelden

En als dan je kinderen vragen om brood

En je kunt ze ook dat niet eens geven

Nauw dan steel je maar want het is voor je kind

Die heeft toch het recht om te leven

Lach nooit als je die wagen ziet staan

Je kun hem gerust wel betreuren



Lach nooit als je die wagen ziet staat




`t is niet altijd een dief die de wagen in gaat

en das natuurlijk weer het mooie

het zijn soms die jongens die geen dienst willen

doen

en die ze de nor maar in gooien

maar hij die vermoord en die geld is op geloerd

en wordt steeds die schande verweten

hij wordt heus niet in die wagen vervoerd

maar in zijn eigen tatra weg gereden











Componeer je eigen bajessong voor het:

BOnJO BAJES SOngBOOk

Bonjo Bajes Band

Blijf niet vastzitten aan uw toegewezen advocaat!

Wilt u worden bijgestaan door een strafrechtspecialist? Neem contact op met mr. Mathieu van Linde en informeer vrijblijvend naar de mogelijkheden: 050-3113001.

Volgens true crime magazine Koud Bloed één van de 10 beste jonge topadvocaten.Blokzijl Advocaten

Lopende Diep NZ 19712 NV Groningen www.strafrechtadvocaatgroningen.nl

Wil je bezoek? Bel Bonjo!vrijwilligers komen bij je langs door heel nederland

020 6659420

Bel ons als je iets kwijt wilt op 020 665 94 20

Heb je als gedetineerde een

helpende hand nodig voor na je

detentie?

Gemeentelijke Contactpersonen

Nazorg en MMD/BSD moeten

je de weg kunnen wijzen. Wacht

hier niet mee! Je staat er niet al-

leen voor.

Leg als je nog binnen bent al

contact met het UWV-werkbedrijf

in de gemeente waar je voor je

detentie woonde. Laat weten

wanneer je vrij komt. Dan kan er

vast inkomen of een uitkering en

huisvesting voorbereid worden

en heb je een betere start.

hoe gaat het zo’n beetje?

adverterenIn hetbonjobajeSbulletIn?

We informeren u graag over de

mogelijkheden!Bel Tien Königs

06 51687502of mail [email protected]


PEtErBOrOUgh - het privatiseren van gevangenissen en het werk dat daar moet worden verricht, is niets iets wat erg snel veel voordelen oplevert. daarvan is staatssecretaris fred teeven (veiligheid en Justitie) volgens zijn woordvoerder nog meer doordrongen geraakt tijdens zijn bezoek aan groot-Brittannië

priVatiseren geVangenis leVert weinig op

In Groot-Brittannië is 10 procent van de gevangenissen geprivatiseerd en

Teeven kijkt daar nu rond. De voordelen zijn kostenbesparing en verbete-

ring in kwaliteit alom door concurrentie. Volgens de zegsman zijn ook de

publieke gevangenissen in Groot-Brittannië beter gaan presteren toen ze

concurrentie kregen van de private.

Kostenbesparing wordt echter pas na een zeer lange periode bereikt, als

gevolg van enorme reorganisaties op het gebied van gebouwen en personeel.

Daarbij zou privatisering het beste en gemakkelijkste werken in geheel

nieuwe gevangenissen, zo lijkt het. Maar die zijn in ons land weer niet zo

nodig, want we hebben te maken met een dalende behoefte.

In het regeerakkoord staat dat de mogelijkheid van privatisering moet wor-

den onderzocht. Het onderzoeks- en documentatiecentrum van het ministe-

rie doet onderzoek naar de kansen in Nederland en de ervaringen ermee in

andere landen. Pas als de conclusies, die na de zomer worden verwacht, zijn

bestudeerd, wil Teeven eventuele nadere stappen zetten. (ANP)

Staatssecretaris Fred Teeven van Justitie. © anp

AmStErdAm - Omdat het aanbod afwijkt van de vraag van gedetineerden, wil Justitie meer imams inzetten in gevangenissen. de vraag naar de islamitische geestelijken stijgt, terwijl er minder rooms-katholieke, protestantse en humanistische verzorgers worden gevraagd.

mEEr imAmS in gEvAngEniS

Justitie wil daar verandering in-

brengen door het aantal arbeids-

plaatsen bij de Dienst Geestelijke

Verzorging anders te verdelen. Dat

heeft het ministerie van Veiligheid

en Justitie bepaald, meldt dagblad

Trouw.

Gevangenen vinden dat er te veel

humanistische raadslieden zijn en te

weinig imams. Van de 160 beschik-

bare fte’s stijgt het aantal islamitische

geestelijk verzorgers met 8,5 naar

43,5 fte. De humanisten leveren bijna

de helft van hun fte’s in: zij dalen van

twintig naar twaalf.

(bron: Telegraaf van 26 jan.2011)

vrouwelijke advocaten uit rotterdam die cliënten in de gevangenis willen bezoeken, moeten voor zij worden bin-nengelaten hun bustehouder uittrekken. Beugel-bh’s worden vanwege veiligheidsredenen onder een scan gelegd.Bron: Elsevier, 26 januari 2011

Iedereen die door een detectiepoort-

je gaat moet ‘piepvrij’ zijn

Advocaten moeten hun bh uittrek-

ken, deze op een band leggen en aan

de andere kant in een hokje weer

aantrekken. ‘Dit alles ten overstaan

van publiek, personeelsleden en

camera’s,’ zegt de Rotterdamse straf-

pleiter Inez Weski.

OnderscheidDe Rotterdamse Orde van Advocaten

acht de nieuwe maatregel onac-

ceptabel. Het Hoofd Beveiliging van

een gevangenis in Krimpen aan den

IJssel zegt dat detectiepoortjes hoger

zijn afgesteld en dat hiervan niet

wordt afgeweken, meldt het maga-

zine voor juristen ‘Mr’.

Hierdoor gaan de poorten af door

de beugels in bh’s. De Rotterdamse

Orde wil, als er niets verandert, de

zaak voorleggen aan de Commissie

Gelijke Behandeling. Theda Boers-

ma, lid van de Raad van Toezicht

van Rotterdam, meent dat er met

de maatregel onderscheid wordt ge-

maakt tussen mannen en vrouwen.

merkwaardigBovendien hoeven vrouwelijke me-

dewerkers van gevangenissen hun

bh bij binnenkomst niet uit te trek-

ken. De Orde vindt het merkwaardig

dat dit onderscheid wordt gemaakt.

‘Het is onterecht dat gevangenissen

het personeel niet aan de ontkle-

dingseis onderwerpt,’ zo luidt het

standpunt

.

Een woordvoerder van het minis-

terie van Veiligheid en Justitie laat

weten dat iedereen die een gevange-

nis binnenkomt ‘piepvrij’ moet zijn.

advocaat moet bh uIttrekken bIj beZoek clIënt

bakken uit de bak

word Vriend Van bonjo

Gedetineerde: “Mijn vrouw is er vandoor met mijn

beste vriend…..Ik mis ‘m nou al!”

*

Vrouw tegen psycholoog: “Mijn man wil dat ik uit

stelen ga. Moet ik dit pikken?”

*

Pietje moet voorkomen. Bewaarder vraagt: “Heb je alles

bij je?” Antwoord: “Lood in m’nschoenen, stuk in m’n

kraag en zweet in m’n handen!”

*

Rechter aan verslaafde: “Hoeveel heb je nu zo’n beetje

gebruikt in je leven?”. Antwoord: “Kilo of vier, edelacht-

bare. Maar ik ben geen gram aangekomen!”

Word vriend van Bonjo voor slechts 25 euro per jaar en

ontvang het BonjoBajesBulletin gratis! Bovendien heb

je toegang tot de Bonjo-ledenvergaderingen en interes-

sante themabijeenkomsten.

Schrijf, mail of bel nu!

BonjoBajesBulletin, Molukkenstraat 200

1098 TW Amsterdam. [email protected]

020 6659420

Advocaat mr. L.W. Plantenga

“Do you think a zebra is a white animal with black stripes, or a black animal with white stripes?”

- Peter Greenaway -

Of een zebra een wit dier is met zwarte strepen of een zwart dier met witte strepen?

Dat ligt er maar aan hoe je er naar kijkt. Net als een zebra is een strafzaak vaak niet zo zwart-wit als deze op het eerste gezicht lijkt.

Elke zebra heeft een uniek strepenpatroon, zoals de mens een vingerafdruk heeft. Ieder mens is uniek, iedere zaak dus ook. Daarom vergt elke strafzaak een eigen aanpak.

lid van de NVSA

Van Bijnkershoeklaan 3913527 XK UtrechtM 06 41 18 64 93T 030 26 26 660F 030 26 25 834

[email protected]


Wist u dat een deel van de advocaten het strafrecht

er bij doet? En dat zij niet gespecialiseerd zijn in de

behandeling van strafzaken?

Wetgeving verandert steeds sneller, er wordt eerder tot

vervolging overgegaan en de straffen worden steeds

zwaarder. De inzet van een strafrechtspecialist kan

het verschil betekenen tussen een veroordeling of een

vrijspraak en een hoge of een lage straf. De strafpleiters

bij Cleerdin & Hamer Advocaten zijn echte specialisten

die zich alleen maar met het strafrecht bezighouden.

Zij specialiseren zich zelfs binnen het strafrecht in

bijvoorbeeld jeugdzaken, beklagzaken, cassaties,

internationaal strafrecht, TBS-zaken, enzovoorts.

Het heeft ons gemaakt tot het grootste strafrechtkantoor

van Nederland. Niet voor niets.

Afhankelijk van de zaak werken wij zowel op betalende

basis als op toevoeging. Belt u voor vrijblijvende

inlichtingen over onze rechtsbijstand mr. P.P.J. van der

Meij op telefoonnummer 020 - 6750 756.

Niet voor niets het grootste strafrechtkantoor van Nederland

Alweer enige tijd terug behandelde ik de zaak die landelijke bekendheid kreeg als de “rolschaatsmoord”. cliënt, die een coffeeshop in het mid-den des lands dreef en erboven woonde, was in het vliegtuig naar Brazilië gestapt om zijn familie te bezoeken. hij was aan rust toe na jarenlang -met van overheidswege verstrekte vergunningen- succesvol zijn eigen zaak te hebben opgezet en gerund. daarnaast was hij diverse keren bedreigd en afgeperst vanwege de wietvoorraad. door de stress die dit met zich mee-bracht, ging cliënt zelf wiet roken en raakte hij “van het padje af”: hij werd plotseling psychotisch.

In die psychotische toestand kwam cliënt na een lange en verwarrende

vliegreis aan in Brazilië. Daar sloeg hij vrijwel direct na aankomst met een

rolschaats een willekeurige voorbijganger, die hij voor de duivel aanzag,

dood. Cliënt werd gearresteerd en verbleef enkele maanden ter observatie

onder barre omstandigheden in een psychiatrische inrichting. Aanslui-

tend werd zijn strafzaak aan Nederland overgedragen. Cliënt werd hier ten

lande door het OM moord/doodslag ten laste gelegd.

Ter zitting van de Meervoudige Kamer van de rechtbank betoogde de of-

ficier van justitie uitvoerig dat cliënt had moeten weten wat de invloed van

wietgebruik was op zijn gedrag: culpa in causa heet dat in het strafrecht. In

gewoon Nederlands: eigen schuld, dikke bult, aldus de officier, die stelde

dat cliënt zichzelf verwijtbaar in een ernstige psychose had gebracht of in

ieder geval de kans daarop bewust had aanvaard door wiet te gaan roken.

Hij kon, zo stelde het OM, geen beroep doen op zijn gebrekkige geestes-

gesteldheid ten tijde van het begaan van dit levensdelict. Zitten dus!

Door middel van twee op verzoek van de verdediging benoemde deskundi-

gen toonde ik aan dat cliënt juist niet kon weten dat het roken van wiet tot

een psychose kon leiden, laat staan dat die geestestoestand in geweld zou

uitmonden. Kennelijk, zo rapporteerden de psychiater en psycholoog, had

deze cliënt een kwetsbare persoonlijkheid die, bij gebruik van cannabis,

een psychose teweeg kon brengen. Dat wist cliënt echter niet en kon hij

ook niet weten. Nooit eerder had hij klachten op dat vlak gehad. Integend-

eel, cliënt was de positiviteit en levenslustigheid zelve!

De rechtbank veegde het ‘eigen schuld’-verhaal van de officier van tafel, nu

voldoende duidelijk was dat cliënt er niets aan kon doen dat hij de voorbij-

ganger had gedood. Hij wist absoluut niet wat hij deed op dat moment, had

geen enkele controle over zijn gedrag, zodat de rechtbank hem vrijsprak

wegens gebrek aan bewijs voor opzet op de levensberoving. Ook de voorbe-

dachte rade werd uiteraard niet bewezen geacht. Aangezien cliënt ten tijde

van de zitting genezen was verklaard, verliet hij als vrij man de rechtszaal.

Voor de maatregel van TBS was geen plaats.

richard van der Weide, strafpleiter

geen opzet: Vrijspraak, meVrouw de officier!

mensen met ‘afwijkingen’ in de ogen van ‘normale’ gevangenen hebben het niet gemakkelijk ‘binnen’. Wil je iemand een loer draaien, zeg dan snel dat hij voor ‘zeden’ zit: resultaat verzekerd. de bewuste persoon heeft het daarna niet ge-makkelijk en moet ogen in de rug hebben. houdt iemand de celdeur maximaal op slot: hij is homo en vreest voor ‘uit de kast’ komen. Blauwe ogen duiden op behoorlijk in elkaar geslagen. zulk groepsgedrag is van alle tijden, in iedere groep van klas tot bedrijf. in de gevangenis zit je op elkaar in een afdeling en heb je weinig keuze of uitwijkmogelijkheden.

Nu is er ook een aantal gedetineerde mensen die trans-

sexueel zijn. Je kunt je hierbij iets voorstellen. Extra

bijzonderheid is het als je hermafrodiet bent, oftewel

tweeslachtig. Met een hermafrodiete vrouw gebeurde

het navolgende, zoals opgetekend door een Bonjo-hulp-

organisatie:

‘Ik schrijf u deze mail op verzoek van een van onze

bezoekers, mevrouw X. Zij is door een medegedetineerde

tijdens haar detentie ernstig mishandeld en vroeg zich af

of u haar kunt bijstaan in haar streven de gevangenisdi-

rectie voor het gebeuren aansprakelijk te stellen en om

een schadevergoeding te krijgen.

In het kort de casus: X is een in Marokko geboren herma-

frodiet die zich als vrouw manifesteert. Ze leeft nu al vele

jaren in Amsterdam, heeft geen vast onderdak, geniet

een uitkering en is druggebruikster. Ze moet regelmatig

boetes uitzitten.

In haar Marokkaanse paspoort staat dat ze een man is,

dus mag ze niet in een vrouwengevangenis zitten, hoe-

wel ze dat wel graag zou willen. Haar laatste detentie was

in PI Lelystad. Om problemen met haar mannelijke

medegedetineerden te voorkomen blijft X altijd op cel

tijdens haar detenties en ze geeft ook altijd door aan de

bewaking dat haar deur niet geopend hoeft te worden.

Maar in Lelystad hing er een pasje met haar foto naast

haar celdeur, ook al had X met klem gevraagd geen foto

van haar zichtbaar voor andere gedetineerden op te

hangen.

Tijdens de luchtperiode lag X te slapen en plots kwam

er een gedetineerde haar cel binnen die haar met een

bezemstok te lijf ging tot ze bewusteloos raakte. Haar

jukbeen is nu gebroken en ze moet plastisch chirurgie

ondergaan. De gevangenisdirectie heeft voor het

gebeuren, na haar beklag, twee maanden later excuses

aangeboden.’

na veel overleg heeft de ex-gedetineerde een schade-vergoeding ontvangen voor chirurgische ingrepen en heeft vervolging van de dader maar laten zitten.gaarne enig mededogen en begrip voor de situatie van andere, medegedetineerden…

de lIjdenSweg van ‘afwIjkende’ gedetIneerde


Strafrecht • Tbs-zaken • Penitentiair recht

www.degoeijadvocaat.nl • www.tbsadvocaat.nl

Europaplein 42 (‘De Mare’)1825 tl Alkmaartelefoon 072-56 25 251 – 06-55 30 56 36fax 072-56 22 644; email [email protected]+ extra 06-14 33 95 33 (24 uurs lijn)

Problemen met politie en justitie? Laat u adviseren door een gespecialiseerd strafrechtadvocaat.

Ons gerenommeerde kantoor heeft een landelijke strafrechtpraktijk. Wij zijn 24/7 te bereiken.

Wij werken op betaling en, in voorkomend geval, tevens op basis van een toevoeging.

Van Dam: 0624676183 Jansen: 0610808610 Van Eeuwijk: 0629409800

http://www.ikwilgeenstraf.nl

verdachten die weigeren mee te werken aan psychiatrisch onderzoek om zo tbs te ont-lopen, worden harder aange-pakt. Staatssecretaris fred teeven van Justitie en veiligheid wil dat de rechtbank in zulke gevallen inzage krijgt in oude psychiatrische gegevens van de verdachte om te beoordelen of er sprake is van een psychische stoornis. deskundigen uit het veld reageren overwegend kritisch.

koen voskuil Jaarlijks weigeren

ongeveer zeventig verdachten van

zware delicten als verkrachting

of moord medewerking aan een

zogeheten observatieonderzoek,

waardoor elk jaar tientallen ver-

dachten een tbs-maatregel ontlopen.

Staatssecretaris Teeven wil het

daarom wettelijk mogelijk maken

dat psychiatrische gegevens uit het

verleden kunnen worden gebruikt

voor onderzoek naar de geestes-

gesteldheid van verdachten.

Wim Brunenberg, directeur zorg en innovatie Landelijk Platform ggz: ,,Wat wil de staatssecretaris met

informatie uit oude dossiers? Geeft

deze een reële weergave van de psy-

chische toestand van de patiënt als

de rechtszaak dient? Diagnoses zijn

niet in beton gegoten. Het open-

breken van het beroepsgeheim geeft

enorme moeilijkheden rond dos-

siervorming en privacybescherm-

ing. Het oorspronkelijke probleem

draait om verdachten die weigeren

mee te werken aan een psychiatrisch

onderzoek. Het lijkt mij zinvoller dat

onderzoek verplicht te stellen dan in

te breken in het beroepsgeheim van

de reguliere geneeskunde.”

hjalmar van marle, hoogleraar forensische Psychiatrie: ,, Het door-

breken van het medisch beroeps-

geheim zie ik als bespreekbaar als

er aan twee voorwaarden wordt

voldaan. Het kan alleen als de zaak

zwaar genoeg is; het moet gaan om

tbs-waardige delicten. Bovendien

vind ik niet dat een rechter zelf

inzage mag krijgen in de medische

dossiers. Deze zouden eerst moeten

worden gewogen door een onafhan-

kelijke psychiater, die kan vaststel-

len welke gegevens relevant zijn.”

Pieter van der kruijs, voorzitter vereniging van strafrechtadvocaten: ‘Het is voor rechters nu ook al

mogelijk om verdachten tot een tbs-

behandeling te veroordelen zonder

observatieonderzoek. Ze doen het

alleen niet vaak. Als rechters geen

deskundige oordelen hebben, vin-

den ze het in de praktijk lastig om

tbs op te leggen. Dan veroordelen ze

liever tot een langere gevangenis-

straf. Of de brief van de staatssecre-

taris het makkelijker voor rechters

maakt om nu toch tbs op te leggen,

betwijfel ik.’

Willem Albert Wagenaar, recht-spsycholoog: ,,Ik zie een juridisch

bezwaar als verdachten verplicht

worden gesteld vertrouwelijke ge-

gevens op tafel te leggen. Bovendien

is er medewerking uit de medische

sector voor nodig, wat ik niet gauw

zie gebeuren. Bovendien ben ik niet

voor een verruiming van de tbs-

mogelijkheden, omdat het huidige

systeem zwak is. Als Teeven pleit

voor meer mensen in de tbs, moet

hij ook met voorstellen komen hoe

hij het systeem wil verbeteren.”

Job Joris Arnold, gedetineerdenor-ganisatie Bonjo: ,,Wij begrijpen dat

steeds meer verdachten niet meer

vrijwillig meewerken. De problemen

hebben zich de laatste jaren opge-

stapeld. Dankzij de wachtlijsten had

de tbs al een slechte naam. Onder

druk van de publieke opinie is het

systeem steeds verder uitgehold.

Verlofmogelijkheden zijn terugge-

draaid, het gemiddelde verblijf duurt

nu acht jaar, tegen vierenhalf niet zo

heel lang geleden. Maar het grootste

risico is dat je er nooit meer uitkomt,

de tbs-maatregel kan eindeloos wor-

den verlengd.”

Joost Eerdmans, Burgercomité tegen onrecht: ,, Het kan niet zo zijn dat

zwijgende verdachten onder tbs uit

kunnen komen. Tegelijkertijd ben

ik kritisch over het tbs-systeem. De

longstay van een tbs-kliniek lijkt

meer op een kinderdagverblijf. Het

is geen straf, het is een maatregel.

Sommige categorieën delictplegers,

zoals pedoseksuele moordenaars,

zijn niet te behandelen. Zulke

mensen kun je beter in een psychia-

trische gevangenis stoppen en de

sleutel weggooien.”

(Koen Voskuil –zoon van Bert – werkte jaren voor Nieuwe Revu, sinds een aantal maanden misdaadverslaggever bij het Algemeen Dagblad en ‘de enige verslaggever met 18 dagen zitervaring’. Hij weigerde bronnen vrij te geven en werd daarop gegijzeld.)

deskundigen oVerwegend kritischoVer dwang op obserVatieonderzoek

vroege signalering van agressie bij tbs-patiënten verlaagt het aantal gevallen van agressie en vermindert het gebruik van de isoleercel. verplegingsweten-schapper frans fluttert van fo-rensisch Psychiatrisch centrum (fPc) dr. S. van mesdag (tbs-kliniek) in groningen promoveert dinsdag op dit onderzoek aan de Universiteit Utrecht.

In het FPC Dr. S. van Mesdag onder-

zocht Fluttert de ‘Methode Vroeg-

signalering’. De methode draait om

het herkennen van signalen van

individuele patiënten die agressief

gedrag aankondigen. Een signaal

kan bijvoorbeeld zijn dat een patiënt

meer aan drugs denkt, slechter

slaapt of steeds meer achterdochtig

is. In wekelijkse gesprekken met de

patiënt identificeert en benoemt de

behandelaar deze signalen. Mochten

de signalen optreden dan kan de

patiënt overgaan tot stabiliserende

maatregelen, zoals bijvoorbeeld rust

en afleiding zoeken op zijn kamer.

Fluttert trainde de sociotherapeu-

ten van alle zestien units van de

tbs-kliniek in Groningen om de

methode te gebruiken. Gedurende

een periode van dertig maanden

kwamen in totaal 168 patiënten met

de aanpak in aanraking. En dat bleek

effectief. Ten tijde van de standaard-

behandeling moest er 219 keer een

patiënt gesepareerd worden, in de

isoleercel geplaatst, meestal omdat

hij agressief en onhandelbaar was.

Dankzij de Methode Vroegsignale-

ring verminderde het aantal separa-

ties naar 104. Een halvering van het

aantal incidenten.

De methode is dus geen crisisma-

nagement of agressie-vermindering,

het gaat om het voorkómen van

agressie. Agressie varieert van

schelden en bedreigingen tot fysiek

geweld. Agressie verslechtert het

leefklimaat voor de patiënten en

heeft natuurlijk een negatieve in-

vloed op de werksfeer. De Methode

Vroegsignalering is opgeknipt in

vier stappen. Achtereenvolgens

het informeren van de patiënt, het

identificeren van waarschuwings-

signalen, het gedrag monitoren en

eventueel preventieve maatregelen

nemen.

De Methode Vroegsignalering is in

Nederland en daarbuiten een succes.

In Nederland gebruiken inmiddels

vijf van de negen fpc’s de methode.

In België, Duitsland, Zweden en

Noorwegen werken diverse forensi-

sche instellingen met de methode.

Patiënten in de Mesdag waar Fluttert

werkt lijden vaak aan psychotische

en/of (antisociale) persoonlijkheids-

stoornissen. Ze zijn veroordeeld

voor zware misdrijven met drugs,

seksueel geweld, geweld of doodslag.

In aanvulling op een gevangenis-

straf heeft de rechter de maatregel

‘terbeschikkingstelling’ (tbs) opge-

legd. Alleen mensen die verminderd

toerekeningsvatbaar zijn komen

daarvoor in aanmerking.

Frans Fluttert werkt als onderzoeker bij het Forensisch Psychiatrisch Centrum Dr. S. van Mesdag in Groningen. Hij promo-veerde op 11 januari aan de Universiteit Utrecht.

Bree 35a3074 BB Rotterdam

www.koselaw.nl

KöseAdvocaten

Law O�ce

Agir ceza davasinda tutukluysanizve uzman avukata ihtiyaciniz varsa;

Uzman ceza davasi avukatimiz:av. Havva Yilmaz-Altindag büro 010-215.13.11cep 06-24.22.77.60

agressie Vroeg opsporen bij tbs’ers Vermindert gebruik isoleercel


ik las op diverse nieuwssites berichten over agressie, onder ander ‘Agressie vroeg opsporen bij tbs’ers vermindert gebruik isoleercel’ en dan het verhaal in vrij nederland ‘praten met de pers, hup de isoleer in’. dat gaat over de tbs-er John van t. die begin februari de isoleer in ging en daarna werd overgeplaatst. Omdat hij praat met de media.

ik moest denken aan een drui-lerige middag een paar weken geleden, een van de momenten dat ik een gesprek had met tbs-er geert. hij zit in de laatste fase van zijn tbs- behandeling en woont sinds ruim een half jaar geheel zelfstandig.

Uit mijn verslag: donderdag, 13 januari 2011

‘Ik had om 15 uur een afspraak met

Geert. Geert is sinds driekwart

jaar voorwaardelijk vrij uit de tbs.

Hij staat onder intensieve begelei-

ding van de reclassering. Ik praat

regelmatig met hem via de telefoon

en mail en zie hem af en toe in

zijn woonomgeving. Dergelijke

gesprekken voer ik ook met enkele

andere mensen met een soortgelijke

achtergrond. Dit doe ik, omdat ik de

mens achter het ‘fenomeen’ tbs wil

leren kennen. Ze zijn immers (bijna)

tbs af, maar hun sticker ‘tbs-er’ heb-

ben ze voor het leven. Ik ben van

mening dat het tijd wordt voor een

positieve kijk op de tbs-behandeling,

dit om te voorkomen dat ons hele

tbs-stelsel naar de knoppen gaat en

mensen niet meer de noodzakelijke

behandelingen krijgen. Over tbs

wordt vrijwel alleen gesproken in

negatieve situaties. Voor Geert is tbs

behandeling zijn redding geweest.

Als ik Geert onderweg bel, klinkt

hij vrolijk. Hij is bij de voedselbank

en mijn voorstel om iets later af te

spreken, vindt hij prima: Geert is

flexibel. We spreken af bij een eet-

tentje in het centrum. Rond half vier

arriveer ik en Geert heeft vandaag

een vriend meegenomen. Dat hij

niet meer zo vrolijk is als aan de tele-

foon vanmiddag zie en voel ik gelijk.

Zijn ogen schieten vuur, hij is zeer

geïrriteerd en erg onrustig. Ik geef

hem ruimte te acclimatiseren doch

als ik doorvraag op een antwoord

op een van mijn vragen, kat hij me

af en zegt hij dat ik hem niet moet

onderbreken. “Als je me onderbreekt

kan ik mijn verhaal niet vertellen”,

zegt hij zeer geïrriteerd, terwijl zijn

ogen bijna vuur spuwen. Zijn vriend

valt ons tijdens het gesprek af en

toe in de rede en wordt ook een paar

keer door Geert op zijn plaats gezet.

Als de vriend even later naar buiten

is om een sigaretje te roken, vraag ik

Geert zonder omwegen waarom hij

zo geïrriteerd en vervelend reageert.

Dan barst hij los. Hij vertelt dat hij

een uur geleden in de auto werd

aangehouden door een politieagent.

Dit omdat zijn hond met zijn kop uit

het autoraam hing. De agent wilde

hem daarvoor bekeuren maar Geert

ging verbaal in verzet. Hij kent de

regels als geen ander stelt hij en een

hondenkop uit het autoraam is geen

overtreding en hondengordeltjes be-

staan nog niet of zijn in ieder geval

niet verplicht. Hij kijkt heel boos:

“En dan nog eens wat, de agent hield

zich niet aan de fatsoensnormen, hij

sprak me aan met jij en jou en daar

ben ik niet van gediend en dat heb ik

duidelijk kenbaar gemaakt. Hij heeft

me aan te spreken met ‘u’ en meneer,

dat is het eerste wat hij heeft geleerd

op de apepakjesacademie.” Geert is

dan ook weggelopen tijdens het inci-

dent en vervolgens weggereden. “Je

hebt mijn naam en kenteken en je

bekijkt het maar, ik nok af”, riep hij

de agent nog toe. Zo gezegd, zo ge-

daan. Nog geen kwartier later werd

hij gebeld door de wijkagent die

hem goed kent; deze geeft hem een

uitbrander. Laaiend is hij, “Dit soort

stomme akkefietjes kunnen ertoe

leiden dat ik in de problemen kom,

maar ik werd ten onrechte aange-

houden. Weet je wel dat ik nog nooit

fysiek agressief ben geweest? En dan

maar zeggen dat tbs-ers agressief

zijn, mensen lullen maar wat, ik

heb nog nooit een klap uitgedeeld.”

Zijn vriend knikt en vult gretig aan

“Geert is nooit agressief”.

Ik probeer met hem te praten en de

aandacht te richten op ons doel van

het gesprek, praten over de positieve

kant van zijn tbs-behandeling. Mijn

interview leidt vanmiddag nergens

toe, Geert is opgefokt en kan zich

niet concentreren op ons gesprek.

Uiteindelijk besluiten we het

gesprek af te breken en een andere

keer voort te zetten. “Zonder vriend

erbij dan wel?”, vraag ik, “ik wil je

volle aandacht”. Daar stemt hij mee

in. Fatsoen heeft hij, Geert; hij wil de

serveerster roepen om de drankjes

te betalen. Uiteraard vind ik dat niet

goed, hij heeft geen cent te makken

en de koffie betaal ik. Als hij opstaat

en zijn jas aantrekt, geef ik hem een

paar euro voor een pakje sigaretten.

“Geen boek voor je dit keer Geert,

ik bedacht dat je misschien liever

een pakje shag wil kopen.” Even

zie ik hem twijfelen. “Ik ben geen

rijke vrouw maar het komt uit een

goed hart”, zeg ik lachend. Dankbaar

neemt hij het aan. Buiten zwaaien

Geert en zijn vriend nog op me

en ik blijf een tijdje zitten om het

kleine uurtje met Geert te overden-

ken. Geen antwoord vandaag op de

vragen die ik hem al had gemaild.

Maar wel zoveel mens achter een

tbs-er. De oude mensjes aan het

tafeltje naast me lachen me een paar

keer vriendelijk toe, de opwinding

van het gesprek is hen niet ontgaan.

Geen alledaags tafereeltje voor hen

denk ik en dat in een Limburgs boe-

rengat op een troosteloze donder-

dagmiddag. Als ik even later buiten

in de regen loop, besluit ik Geert nog

even te bellen. Hij neemt na een paar

tellen op. “Hoe gaat het Geert”, vraag

ik “is je irritatie een beetje gezakt?”.

“Ja”, zegt hij. “Sorry voor het gesprek

en mijn gedrag. Ik zei net al tegen

mijn maat die vrouw is de hele reis

voor noppes gekomen, ze moet een

paar uur reizen om mij te zien”. “Ik

vind het niet erg”, zeg ik, “ik heb

meer Geert gezien dan ik zou zien

als we niet echt zouden ontmoeten”.

“Dit is niet de echte Geert”, zegt

hij. Ik bevestig dat dit ook een stuk

‘Geert’ is en dat ik het zo goed van

hem vind hoe hij met de situatie

omging. “Ik was nodig toe aan een

sigaret, die heb ik nu kunnen kopen

en net gehad, dankjewel nog. Zullen

we volgende week na 19 uur een keer

bellen. Dan zorg ik dat ik alleen ben

en gaat de tv uit, kunnen we rustig

praten?” Ik stem in, “lijkt me een

goed plan, we zouden een column

samen kunnen starten”, opper ik

luchtig. “Ik vind het best”, zegt hij,

“Je mag hier rustig over schrijven

en mensen laten weten hoe onze

gesprekken verlopen. En nog iets, ik

heb gebeld naar het politiebureau

en mijn excuses aangeboden. Ik kan

niet tegen onrecht en daarom was

ik zo pissig. Maar ik was beslist niet

agressief en vind dat ik in mijn recht

stond”. “Ik weet het Geert, ik ben dat

ook soms met mensen en gezags-

dragers, maar jij zult je extra moeten

inhouden en gedragen. Stoom afbla-

zen bij je maten of desnoods schrijf

je het mij.” Hij bedankt me wederom

en we sluiten het gesprek af. Een dag

later stuurt hij me per mail een do-

cument met de naam ‘biografie’. Een

bijzonder gebaar: Geert vertrouwt

me….

Terugdringen van agressie en ge-

weld onder tbs-ers, ik moet glim-

lachen. Is het niet zo dat elke vorm

van irritatie bij een tbs-er wordt

uitgelegd als agressie? Welk aandeel

hebben we zelf in het veroorzaken of

versterken van agressie bij de ander?

Wat doen we eraan om te luisteren

naar de ander en in hoeverre zijn we

verantwoordelijk voor hetgeen we

bij de ander veroorzaken?

Waar een wil is, is een weg, dat

hield Geert me voor in ons gesprek

vandaag, Daarom valt hij tot nu toe

niet terug in zijn oude gedrag. Geert

heeft het prima gedaan. Hij nam

afstand van de prikkels die hem

dreigden te verleiden tot minder

relaxed gedrag. Dat heeft hij immers

geleerd. Ik vond hem een kei en hij

was vandaag mijn held en dat heb ik

hem laten weten!

Julia Pompe

De Mens achter het fenomeen TBS :

leven na de tbS-klInIekdoor Julia Pompe

Kuijpers en van der Biezen Advocaten is het

advocatenkantoor van mr. Arthur van der Biezen en

mr. Jan-Hein Kuijpers, gespecialiseerd in strafrecht.

Het naar hen vernoemde advocatenkantoor werd

opgericht in 2001, waar vanuit zij diverse bekende

strafrechtzaken behandelen waaronder de zaak

Holleeder en onlangs die van de weduwe van de

omgekomen schilder bij de Catshuisbrand,

de A73-moorden, de gevechten tijdens oud en nieuw

in Culemborg en vele andere spraakmakende zaken.

Mr. Arthur van der Biezen en mr. Jan-Hein Kuijpers

komen beiden uit de school van oud strafpleiter

Piet Doedens, waar zij de kneepjes van het vak leerden

en zich door ontwikkelden tot strafrechtspecialisten,

ieder in een eigen stijl.

www.kuijpersvanderbiezen.nl Al 10 jaar topkwaliteit, ook pro deo!

Havensingel 8

5211 tx ’s-Hertogenbosch

telefoon +31 (0) 73 614 86 64

fax +31 (0) 73 614 64 56

[email protected]

Prinsengracht 706hs

1017 la Amsterdam

telefoon +31 (0) 20 420 20 42

fax +31 (0) 20 623 68 36

[email protected]


Hendriksen Advocatuur

Bent u op zoek naar een straf-rechtadvocaat die bereikbaarheid, doortastendheid en juridische kennis hoog in het vaandel heeft staan? Neemt u dan contact op met Hendriksen Advocatuur!Bereikbaar op telefoonnummer 020-3300362 of 06-42125202 Gevestigd in het centrum van Amsterdam.

www.hendriksenadvocatuur.nl

the big

switch

Ik wist al een tijdje dat Hendrik door de politie gezocht werd. Er was al

twee keer een inval geweest om 7 uur ’s ochtends. Maar hij was telkens

niet thuis. Het werd maar niet duidelijk waar hij van verdacht werd.

Mogelijk werd zijn betrokkenheid bij een reeks van inbraken aangeno-

men. In die zaken zaten er al verdachten vast. Hun advocaten konden be-

vestigen noch ontkennen dat Hendrik in de dossiers voorkwam als dader.

De politie wilde ook niets zeggen. Hendrik moest zich gewoon komen

melden. Indringende gesprekken met hem brachten mij niet verder. Hij

bezwoer niets op zijn kerfstof te hebben. ‘Wat zou het dan kunnen zijn,

Hendrik?’ ‘ Ik wwweet het egt niet, Meester’ was zijn antwoord. ‘Ga je dan

toch melden, man’ adviseerde ik. ‘ Als je niets misdaan hebt zul je nooit

lang vast zitten en zo’n leven als voortvluchtige is toch ook geen pretje?’.

Dit advies was helaas tegen dovemansoren gericht. Als hij zich al zou mel-

den, dan na de zomer, want nu kwam het mooie weer er aan en dan wilde

hij niet vast zitten. Een alleszins begrijpelijke motivering, vond ik wel.

Hendrik nam voorzorgsmaatregelen op een manier die mijn bewonde-

ring kreeg. De broer van Hendrik heet Johan. Hij is een paar jaar jonger,

maar ze lijken sprekend op elkaar. Ze trekken vaak met elkaar op. Johan

werd niet gezocht. Op een goed moment reden ze samen in de auto geze-

ten tegen een verkeerscontrole op. Hendrik trok uit zijn achterzak het ID-

bewijs van Johan. En omgekeerd. De politie checkte niet goed, want aan

de hand van de geboortedata had men wel kunnen zien welke de jongere

van de twee was. De beide broers misdroegen zich nogal en werden gear-

resteerd wegens wederspannigheid door, zoals de rechtspraak het mooi

verwoordt: te duwen en te trekken in een andere richting dan die verbali-

santen hem trachten te bewegen. De broers werden verhoord, kregen een

boete en zouden worden vrijgelaten. De laatste check is dat er nog even

wordt gekeken of er straffen open staan of dat er een opsporingsbevel is.

‘Kip, ik heb je!’, moet de politie hebben gedacht. ‘ Hendrik, jij mag blijven!’

. Johan werd vrijgelaten. Mijn kantoorgenote Mr. van Vliet spoedde zich

derwaarts om Hendrik te bezoeken maar trof…. Johan. De gezochte Hen-

drik was inmiddels vrijgelaten. Mr. van Vliet vroeg de wachtcommandant

indringend om Johan vrij te laten nu er geen enkele basis was om hem

vast te houden. Hetgeen geschiedde. Johan vertelde mij later wel dat ze

hem nog een paar uur hebben laten rotten. De rechercheur die de deur

open deed gaf hem ook nog een klap met de vlakke hand, uit frustratie. Dat

vond Johan niet leuk, maar hij had het graag voor zijn broer over. Ik heb

kostelijk om deze geniale ‘switch’ gelachen.

Bas martens, advocaat

hoe door arrestatie het leven van een persoon drastisch en vaak dramatisch verandert, dat zal het merendeel van onze lezers uit ervaring be-kend zijn. Ook heeft de gedetineerde weet van de effecten die detentie heeft op het leven van vrouw en kinderen, partners en familieleden. Sociale netwerken veranderen door het verblijf in de gevangenis, kinderen worden op school onder-werp van gekonkel. hebben gedetineerden in de bajes rust en weinig problemen, BUitEn lopen de achterblijvers tegen enorme problemen aan. Een voorbeeld:

Een Almeers echtpaar met drie kinderen tot achttien

jaar komt lokaal stevig in het nieuws wegens vermeende

oplichting. Het besluit de woning te verkopen en naar

Amsterdam te verhuizen. In Almere heeft het twintig

jaar gewoond, in Amsterdam daarvoor – in jeugd en

kort na huwelijk- dertig jaar. Medio november vorig

jaar betrekt het bemiddelde paar een mooie woning

in Amsterdam met een kale huur van 1500 euro. Dat

kon gemakkelijk betaald worden. De gebeurtenissen

volgen elkaar daarna snel op: eind november wordt het

faillissement van meneer aangevraagd en uitgesproken

waarna alle bankrekeningen van het echtpaar geblok-

keerd worden door de curator. Zes december wordt het

26-jarige huwelijksfeest sober gevierd; zeven december

wordt echtgenoot gearresteerd als verdachte van fraude/

oplichting.

Mevrouw is doortastend: die hoge huur is dodelijk. Er

moet snel een andere woning gevonden worden. Met

een historie van 30 jaar in het Amsterdamse moet dat

toch lukken. De urgentievraag bij Dienst Wonen loopt

onmiddellijk vast vanwege haar zeer korte verblijf in de

gemeente. Ze krijgt het advies van de begrijpende amb-

tenaar om urgentie aan te vragen in Almere, woningruil

en een woonkostentoeslag aan te vragen bij DWI. In

Almere heeft het gezin geen relatie met een woningcor-

poratie en welke gemeente ziet een bijstandsgezin in

wording graag komen? Eind januari kreeg het gezin voor

het eerst een uitkering. Daarvoor is van de kinderbijslag

geleefd en is de huur niet betaald. Geluk is dat de man op

dezelfde dag uit detentie wordt geschorst. Hij kan weer

zaken gaan regelen. Onder de indruk van de problemen

die hij in de gevangenis aantrof, zal hij zich na oplos-

sen van zijn eigen sores, zich gaan bekommeren om de

problemen van andere gedetineerden.

tussen wal en schip

van ‘vader-kind-dagen’ tot onderwijs en van brood tot spelen: Bonjo wil het graag weten!

vertel ons wat jullie dagelijkse

praktijk inhoudt in de peni-

tentiaire inrichtng waar je zit.

Schrijf of bel naar: Bonjomolukkenstraat 2001098 tW Amsterdam020 6659420


Een nieuwe toekomst zonder criminaliteit...

... begint bij Stichting DOOR

Dé DOORstart voor (ex-) gedetineerdenStichting DOOR biedt al tien jaar deskundige opvang en nazorg aan

(ex-)gedetineerden in vrijwillig en justitieel kader.

Stichting DOOR trekt zich het lot aan van gedetineerden en ex-gedetineerden.

Wat doen wijStichting DOOR verleent begeleiding op het gebied van wonen, werken, financiën, relaties en zingeving. Een mooie kans voor (ex-)gedetineerden op een toekomst zonder criminaliteit.

AanmeldenGedetineerden kunnen onder de volgende justitiële titels bij Stichting DOOR aanmelden: penitentiair Programma, schorsing Preventieve Hechtenis onder bijzondere voorwaarden, inrichting voor Stelselmatige Daders (ISD), artikel 43 lid 3 PBW, bijzondere Voorwaarde.

InformatieWilt u meer informatie over onze stichting? Kijk op onze website www.stichtingdoor.nl of neem tijdens kantooruren contact met ons secretariaat op, via telefoonnummer: (0118) 63 56 27. Wij staan u graag te woord.

Mijn naam is Pascal van der H., ben 31 jaar oud en zit nu 8 jaar in detentie. (Ik moet nog 5,5 jaar).

Van de 8 jaar zit ik nu 6 jaar lang op een bgg-regime (beperkt gemeenschap geschikt):

Vught 3,5 jaar, De Schie 2,5 jaar en nu 3 maand in Zoetermeer. Ik ben net naar de bieb geweest en

weer genoten van jullie krant. Op de laatste bladzijde staat: hoe gaat het zo’n beetje? Ik voelde me

aangesproken om jullie te schrijven, want wat ik hier meemaak heb ik nog nooit meegemaakt

op een bgg. Ik heb veel klachten en ben ook voor veel dingen in beklag gegaan. Maar zoals jullie

weten, kun je niet voor alles in beklag gaan. Hier een aantal punten:

1) We krijgen geen bestek. We hebben alleen 1 lepel op cel. Ook tijdens het middageten krijgen

we geen mes en vork;

2) We mogen geen nagelknipper hebben en op de afdeling zijn ze niet. Lange nagels!;

3) Geen vriezer op de afdeling. Heb een mini op cel waar 1 kip in past. Vriest matig;

4) Er is geen O&O (Ontspanning en Onderwijs). Ze zeggen dat dat 1 jaar geleden is afgeschaft.

Vreemd , laatst in De Schie nog 50 ct per week betaald;

5) Geen reiniger op de afdeling. Mag niet, omdat men niet in contact met andere kant mag

komen. Er zijn zes cellen aan elke kant en het is er gewoon vies;

6) Geen schaamschot/douchegordijn in de cel. Ieder die door het luikje kijkt, ziet me naakt staan;

7) Alleen een grote TL-balk aan plafond en geen lamp op bureau. Gezellig dat licht!;

8) Kuisheidsregime! Mogen geen pornoboekjes van buiten naar binnen. Heb 3 abo’s op dat soort

boekjes.

9) Geen drank of snoepautomaten in bezoekzaal. Niet teveel praten tijdens bezoek, want dan

krijg je een droge strot. Verleden week bzt gehad en mocht ook niets meenemen;

10) Na twee maanden nog steeds mijn spullen niet vanuit Rotterdam. Geld ook heel traag;

11) Keuken heel matig ingericht met vieze oude pannen, spatels en garde. Alleen op woensdag is

er recreatie en dan willen 6 man koken op 1 4-pitter. Dus stress en ruzie. Iedereen heeft hon-

ger en je moet het gelijk opeten, want er is geen ruimte om het later op te warmen. En zo kan

ik wel doorgaan. Maar ik blijf lachen. Want wat moet je anders?

Ga zo door met jullie blad, Bonjo!

Pascal van der h.

Woensdag 5 januari was ik getuige van een voedselkwaliteitscontrole van de door justitie

verstrekte warme maaltijd. Op deze dag stond, zoals één keer in de twee weken gebruikelijk, de

overheerlijke smaakvolle aromatische maaltijd van zalmmedaillon met doperwten en aardap-

pelblokjes op het menu. De gemiddelde gedetineerde weet dan waar we het over hebben en in de

gesloten afdeling worden deze maaltijden alleen in hoogste nood genuttigd.

Laat een directielid nu net met het afdelingshoofd deze onaangeroerde bakjes zien staan.

“Waarom worden ze niet gegeten?”, was de vraag. Nieuwsgierig geworden warmden beide heren

de maaltijden op en begonnen te eten. Zo zag ik hoe ze hun walging probeerden te verbergen

en het na enkele hapjes voor gezien hielden. “Het valt uiteen als je het aanraakt” en “ik heb net

gegeten…”, waren te horen.

Enigszins bezorgd werd geïnformeerd naar de kwaliteit van de overige dertien maaltijddagen.

Bezorgd dropen ze af. Ze wisten nu wat bewoners al heel lang weten: niet te vreten!

Piet van der Wal, Scheveningen

B r i E v E n

maaltIjdgenot

Van huishoudelijke aard

Waarom de justitiële maaltijden zo uniform en afschuwelijk smaken is heel gemakkelijk te

verklaren. De prefab maaltijden zijn best met ‘grote zorg’ bereid en bevatten ongetwijfeld

alle noodzakelijke voeding- en bouwstoffen en vitamines. Volgens bereidingsadvies moeten

de maaltijden vlak voor gebruik worden opgewarmd en dat gedurende vijf minuten. Enkele

gaatjes prikken in de folie en zo, we weten het allemaal ‘van buiten’. Wat gebeurt er in de

praktijk? De warmhoudwagens worden gebruikt als opwarmwagens en de maaltijden wor-

den daar om een uur of negen ’s ochtends ingezet. Te heet, te lang en zo vergaat alle smaak

en structuur. De inrichtingen moeten extra zorg besteden aan de juiste bereidingswijze

VOLGENS VOORSCHRIFT van de leverancier. Deze levert volgens contract de maaltijden

koelvers aan. Volgens info uit de

bajes wordt ook hier de hand mee gelicht. Diepgevroren dus.

nE

waarom smaken die maaltijden zo krom?bereiding Volgens aanwijzing helpt al Veel!

verhalen over detentie, over detentieomstandigheden, over de oorzaken en gevolgen van gevangenisstraf, de problemen die je ondervindt; daarover wordt Bonjo Bajes Bulletin graag geïnformeerd. maar we krijgen ook brieven waarin bijv. politieoptredens in algemene zin aan de kaak wordt gesteld; scheldpartijen die alle kanten uitgaan. ze worden bekeken en beoor-deeld, maar concentreer je op je eigen (detentie) omstandigheden. Een persoonlijk verhaal over het optreden van bijv. een arrestatieteam, dat dan wel. maar algemene beschouwingen hierover, dat dan weer niet.

redactie

Welke brieven wel, en welke niet


Willemsparkweg 1931071 HA AmsterdamTel. 020 - 420 1475

[email protected]

B r i E v E n

Autospuiter en schadehersteller Maikel J. H. te Veenhuizen

raakte in 2005 mede door gokverslaving alles kwijt en gede-

tineerd. Hij besloot tijdens detentie het roer om te gooien,

rondde de opleiding CIOS in 2008 af, zette zijn eigen sportbe-

drijfje op met naschoolse sportactiviteiten, hardlooptrainin-

gen en verhuur. Lukte niet zo best. Er kwam een faillissement

en in mei 2010 een veroordeling voor verduistering en oplich-

ting (er zitten honderden mensen hiervoor vast, meestal na

aangeven van de curator. Die er zijn inkomen uit moet halen…

red). Maikel moet schadevergoeding betalen.

Heeft inmiddels een uitstelregeling met al zijn crediteuren uit

faillissement georganiseerd en alles is bevroren tot einde de-

tentie mei 2012. Echter, het Centraal Justitieel Incasso Bureau

(CJIB) weet van geen uitstel: “ In december ontving ik de eer-

ste acceptgiro waarna een verzoek voor een betalingsregeling

werd afgewezen. Maar volgens mij is de gestelde termijn van

12 maanden met uitzondering van 36 maanden een regel van

het CJIB zelf en staat dat niet wettelijk beschreven. Dan heb je

ook nog de tweede verhoging. Die tweede verhoging brengt

aanzienlijke extra kosten mee, waardoor je nog verder in de

problemen komt. Ik roep elke gedetineerde in Nederland op

om in protest te gaan hier tegen. Want iedereen heeft recht

op een herkansing om zo goed mogelijk terug te keren in de

maatschappij, ongeacht wat hun verleden ook is. Zo verliest

iedereen: de gedetineerde, maar ook de benadeelde partij.

Stuur een brief ook naar de politieke partijen in de Tweede

Kamer. Zodat die weten wat er leeft.

maikel h., veenhuizen

strafrechtadvocaten die doorbijten

[email protected]

Tweede Boerhaavestaat 461091 AN Amsterdamtelefoon 020 689 7910

al weer het cjib: licht de politieke partijen in

De nieuwe bezoekzaal was bijna klaar, inclusief de slangenta-

fel. Niemand die daar blij mee was. “Maar het kan erger,” zei

de bewaarder met wie ik over de nieuwe bezoekzaal in gesprek

was. Hij vertelde dat hij weleens naar die programma’s over

het gevangeniswezen in Amerika op National Geographic

keek.

“In Amerika zitten gedetineerden achter glas tijdens het be-

zoek,” zei hij. Maar niet in elke gevangenis, kon ik hem vertel-

len. Ik was net weer terug van een bezoek aan een van mijn

correspondentievrienden in een Amerikaanse

gevangenis. Afdeling death row, de dodencellen dus. En in

deze gevangenis is een ‘gewone’ bezoekzaal. Met tafeltjes

en krukjes van staal die weliswaar aan de vloer zijn gelast maar

er komt geen glas of tussenschot aan te pas.

Alleen als strafmaatregel of als de bezoekzaal vol is, dan is er

ook bezoek achter glas. Maar er is dus geen slangentafel.

Voor de rest is een bezoek aan die Amerikaanse gevangenis

en een bezoek aan een gevangenis in ons eigen land eigenlijk

niet te vergelijken. De bezoekdagen zijn daar in het weekend

en op feestdagen en aangezien de bezoekzaal van death row

maar plaatst biedt aan 26 gevangenen en hun bezoek is het

zaak om op drukke feestdagen zo vroeg mogelijk in de rij te

staan. Het bezoek begint om negen uur ’s ochtends. Maar het

parkeerterrein van de gevangenis is pas toegankelijk vanaf ze-

ven uur. Langs de kant van de weg staan mag ook niet. Dus bij

de dichtstbijzijnde benzinepomp vormt zich een rij auto’s. Op

drukke dagen betekent dat al ruim voor zessen. Zeven uur zijn

we dan op het parkeerterrein van de gevangenis, tegen achten

in de rij, inchecken, controle, het duurt uren voor we eindelijk

binnen zijn. De bezoektijden zijn zoals gezegd van negen uur

’s ochtends en duren tot drie uur ’s middags, je kunt dus zes

uren op bezoek als je dat wilt. De mensen die elke week bezoe-

ken doen dat niet altijd, mensen die van ver komen vaak wel.

Er zijn veel mensen die van ver komen. Amerika is een groot

land; bezoekers komen uit verschillende staten. Men kan in

de zaal maaltijden en snacks kopen, en er staan magnetrons

geschonken door de vrouw van een gevangene) waarin je die

maaltijden kunt opwarmen.

Vooral mannen die lange tijd geen bezoek hebben gehad, eten

zich het schompes en hebben daardoor aan het eind van het

bezoek vaak last van hun ingewanden. Tochgebeurt het de vol-

gende dag, tijdens het extra bezoek weer, want lekker eten is

een unicum. Er wordt niet alleen flink gegeten. Gevangenen

enbezoekers wandelen ook door de zaal, ze kaarten, scrabbe-

len, schaken, dammen, en kinderen spelen Mens-erger-je niet.

Nee, er is helaas geen televisie voor de kleintjes, zover zijn ze

daar nog niet.

Gevangenen en bezoek krijgen wel de gelegenheid om op de

foto te komen. Er wordt ook veel in de Bijbel, Koran of Thora

gelezen. Maar wat iedereen vooral veel doet is praten. Niet al-

leen met elkaar, maar ook met anderen die daar rondlopen.

Velen, ook de bezoekers, kennen elkaar al jaren. De sfeer in

de zaal is bijna feestelijk te noemen en het is niet voor te stel-

len dat deze mannen al zolang in deze naargeestige omgeving

leven.

De meesten al tientallen jaren,met de dood op de hielen. “Als je

naar die straffen kijkt die ze in Amerika opleggen,” zei de man

die ik, weer terug in Nederland, in mijn eigen bajes bezocht,

“dan hebben we hier toch weinig te klagen.”

We zaten in de oude bezoekzaal, nog net niet aan de slangen-

tafel. Ik had hem het verhaal van mijn bezoek in Amerika ver-

teld. En ik was het wel met hem eens. In vergelijking met het

gevangeniswezen in Amerika valt er hier weinig te klagen.

Oké, die slangentafel is niet leuk. Maar gelukkig is het ver-

blijf in een gevangenis niet voor eeuwig en ook die slangen-

tafel is dus voor een gedetineerde en het bezoek een tijdelijke

ergernis.

Vergelijken heeft eigenlijk geen nut, maar toch… In die gevan-

genis in Amerika wachten de mannen òf op hun executie òf op

omzetting van hun straf in levenslang en dat is ook echt lev-

enslang. Gelukkig wonen wij in Nederland, in een beschaafd

land zonder doodstraf. In een land waar bijna iedereen na een

gevangenisstraf de kans krijgt een nieuwestart te maken, een

toekomst op te bouwen. En dat is dus het grootste verschil met

die mannen in zo’n Amerikaanse gevangenis: een toekomst.

dini

het Verschil


Bij Reclassering Nederland is geen

enkele vorm van cliëntenparticipa-

tie. Ook bij de rechtsvoorgangers

was dat niet het geval. De invloed

van de reclassering is de laatste jaren

toegenomen, waarbij de belangen

van cliënten nauwelijks worden

meegewogen.

De cliënt centraal. In de maatschap-

pelijke dienstverlening en zorg is

het uitgangspunt om de cliënt als

gesprekspartner te betrekken bij de

medezeggenschap, inspraak en be-

langenbehartiging. Hiervoor is in de

negentiger jaren de basis gelegd in

de Wet medezeggenschap cliënten

zorginstellingen (WMCZ). In andere

sectoren van dienst- en hulpverle-

ning zijn de belangen van cliënten

nadrukkelijk beschreven . Hierbij

merken wij wel op dat de medezeg-

genschap in de wetgeving is veran-

kerd. Bijvoorbeeld in de jeugdzorg is

de cliëntenraad gebaseerd op de Wet

op de jeugdzorg.

verslavingszorgInstellingen voor de justitiële

verslavingszorg zijn instellingen

als bedoeld in de zin van de Wet

Toelating Zorginstellingen (Wtzi).

Op grond van de regelgeving zijn ze

verplicht een cliëntenraad op te rich-

ten. Een duidelijk voorbeeld hiervan

vinden we in de brochure van de

verslavingszorg Noord- en Midden-

Limburg. Dit betekent dat reclasse-

ringscliënten van deze organisaties

toegang hebben tot de cliëntenraad,

daar zitting in kunnen nemen of

zich kunnen laten vertegenwoordi-

gen. Voor cliënten van de RN is deze

mogelijkheid niet weggelegd.

is een cliëntenraad verplicht? (informatie van website LOc)De Wet Medezeggenschap Cliënten

Zorginstellingen (Wmcz) regelt de

inspraak van cliënten in zorgen

welzijnsinstellingen. Hierbij gaat

het bijvoorbeeld om een beschermde

woonvorm, multifuntioneel cen-

trum, thuiszorginstelling, ver-

pleeg- of verzorgingshuis. In al deze

vormen van zorg moeten aanbieders

een cliëntenraad instellen.

voor wie geldt de Wmcz?De wet geldt voor instellingen die

hun geld krijgen uit de Algemene

wet bijzondere ziektekosten (Awbz),

Wet maatschappelijke ondersteu-

ning (Wmo) en Zorgverzekerings-

wet (ZvwW).

Wat is een instelling?De WMCZ zegt dat een zorgaanbie-

der in al zijn instellingen een cliën-

tenraad moet instellen. De wet geeft

niet precies aan wat een instelling

is. Algemeen stellen we dat het moet

gaan om een zelfstandige eenheid.

Vaak is dat een locatie, bijvoorbeeld

een verzorgingshuis.

Maar het kan ook zijn dat de instel-

ling zorg op verschillende plekken

biedt. Zoals bijvoorbeeld de thuis-

zorg of een circuit voor jeugdzorg.

Veel aanbieders hebben meer dan

één instelling. En dus meer dan één

cliëntenraad.

En als een instelling heel klein is?De rechter heeft gezegd dat een in-

stelling met 44 cliënten een redelijk

aantal is voor een cliëntenraad. Voor

minder dan 9 cliënten hoeft geen

cliëntenraad te komen. Maar het

mag natuurlijk wel.

En wat als het niet lukt?De aanbieder moet ervoor zorgen

dat er een cliëntenraad komt. Soms

lukt dit niet. Dan moet hij het na

twee jaar weer proberen.

Waarom eigenlijk een cliëntenraad?Een cliëntenraad is ervoor om

inspraak aan cliënten te geven. Het

is dus geen doel maar een middel.

En met dit middel kunnen cliënten

invloed hebben op de kwaliteit van

de zorg en dienstverlening. De cliën-

tenraad kan vertellen wat cliënten

nodig hebben om hun leven zo goed

mogelijk te leven.

meer informatieWilt u de medezeggenschap in

uw instelling eens onder de loep

nemen? Of bent u op zoek naar een

nieuwe medezeggenschapsstructu-

ur? Kijk dan in het dossier ‘Medezeg-

genschap in grote organisaties’ op

deze site.

Wettelijke basisVoor de RN ontbreekt de wettelijke

basis van cliëntenparticipatie. In de

Reclasseringsregeling 1995 is hi-

eromtrent niets te vinden. Hiervoor

moet de regeling aangepast worden.

Een andere mogelijkheid is om de

medezeggenschap in de statuten te

laten vastleggen. Op dit moment is

er een klachtenregeling. Cliënten die

menen rechtstreeks in hun belang

getroffen te zijn door gedragingen

die in het kader van reclassering-

swerkzaamheden zijn verricht en

die niet direct of indirect voortv-

loeien uit vastgesteld beleid, kunnen

klagen. Vreemd genoeg kunnen

cliënten op het beleid geen enkele

invloed uitoefenen, terwijl zij mees-

tal gebruiker zijn van de producten

hieruit voortkomend.

Ad houtzager en hans Liebrand, januari 2010

cliëntenraad bij reclassering nederland dringend gewenst Voor doelmatige belangenbehartiging

Wekelijks komen bij Bonjo telefoontjes en brieven binnen van mensen die zich dolgedraaid voelen door procedures. vooral rich-ting forensische psychiatrie, al dan niet richting kliniek, dagbe-handeling, rapporten hier en daar; in de Bonjo-oren klinkt het als kafkaiaanse toestanden. En de betrokkene, de gedetineerde voelt zich machteloos, onbegrepen, gefrustreerd. Waar moet hij heen? Wie kan een gesprekspartner zijn? Onze Erik van der maal kan ook niet alles af! Ad houtzager en hans Liebrand, beide uitermate betrokken bij gedetineerden en nazorg, hebben het plan om een cliëntenraad op te richten. zie hieronder het hoe en waarom.

nE

Begin maart is een re-integratieproject voor ex-gedetineerden gestart, ontwikkeld door miO Partners en SWAt4All. deze twee organisaties hebben de handen ineen geslagen om ex-gedetineer-den een zogenaamde businessclass aan te bieden, gericht op het starten van een eigen bedrijf. het doel van dit project is om recidive te voorkomen en om ex-gedetineerden perspectief te bieden voor de toekomst. zij worden door businesscoaches voorbereid op het kunnen starten van een eigen bedrijf. Ervaren mensen begeleiden de ex-gedetineerden bij het weer oppakken van hun leven.

Mio Partners, Maatwerk in Ondernemerschap, is een Utrechtse organisatie

die mensen begeleidt bij het verwezenlijken van hun eigen onderneming.

Directeur Abdellatif Harchaoui: “Het klinkt cliché, maar wij denken echt

mee en werken samen met iemand een plan uit. We proberen kwaliteiten en

competenties aan te boren en daarmee de ondernemendheid van mensen te

vergroten,vanuit het perspectief van kansen en mogelijkheden. Het onder-

nemerschap is voor iedereen bereikbaar.” SWAT4ALL is een stichting die

mensen in een maatschappelijke achterstandspositie begeleidt ‘naar een zin-

gevend en zelfvoorzienend bestaan, zodat zij volwaardig kunnen deelnemen

aan de samenleving’.Uitgangspunt is dat niemand aan zijn of haar lot mag

worden overgelaten, ook niet wanneer alle formele procedures bewandeld

zijn.

Het is erg lastig om als ex-gedetineerde weer aan de slag te gaan. Het vinden

van een baan is niet gemakkelijk. “We zien dat veel van die jongens, zonder

begeleiding, binnen de kortste tijd weer op de oude manier hun geld ver-

dienen”, aldus Jan van der Does, directeur van stichting SWAT4ALL. Werk

– ook en juist als zelfstandig ondernemer - speelt een significante rol bij de

vermindering van recidive. En voor veel (ex)gedetineerden vormt het zelf-

standig ondernemerschap een aanlokkelijk perspectief. Jan: “De meeste ex-

gedetineerden zijn vrije jongens die niet voor een baas willen werken. Het

hebben van een eigen bedrijf is voor hen een goede optie om op legale wijze

een inkomen te verwerven”. Een eigen bedrijf, in combinatie met aandacht

voor zingeving en normatief handelen.

De businessclass is gericht op het starten van een eigen bedrijf. Of de ex-

gedetineerden uiteindelijk wel of niet geschikt blijken voor het zelfstandig

ondernemerschap, is volgens Adellatif niet eens het belangrijkste. “Veel

belangrijker is de weg ernaar toe.”

Het project wordt mogelijk gemaakt door financiële bijdrage van Stichting

Instituut GAK.

Back on trackBen jij (ex)gedetineerd en ervaar je hoe lastig het is om na je detentie weer aan de slag te gaan? heb je ideeën of plannen voor het opzetten van een eigen bedrijf? neem dan contact op met miO Partner of SWAt4ALL: tel: 030-2510480; 030-2626719

buSIneSSclaSS voor ex-gedetIneerden:

back on track met je eIgen bedrIjf

kiJk Uit! naar de volgende BonjoBajesBulletinverschijnt op 1 juni 2011, boordevol informatieve artikelen


SUdOkU’S

makkelijk

redelijk

moeilijk

“Being born was my first big mistake”, zingt Gene Pitney

– de kleine man van het grote verdriet- in “Looking

through the eyes of love”. De tweede grote fout die

35% (!) van de gedetineerden in Nederlandse gevange-

nissen maakten, was niet af te kunnen blijven van ander-

smans lijf. In veel gevallen aan het eind van een avond

“uit”, wanneer- meestal oiv koning alcohol – frustaties,

onvrede over het eigen bestaan en de vooruitzichten

daarvan, vermeend oneerbiedige houding van het slacht-

offer, algemeen superioriteitsgevoel enz., een uitlaatklep

vinden in het mateloos trappen en slaan van een meestal

willekeurig slachtoffer. Vaak is men daarnaar op zoek.

“Zomaar”.Ook zijn er die , al te graag, in de bres sprin-

gen voor onrecht dat een familielid, vriend of kennis is

aangedaan. Ze waren er niet bij maar rennen al de deur

uit. “Mijn neefje mocht een dancing niet in en werd

aangepakt door de portiers. Hij komt bij mij. Ik in de

auto mee, portiers komen naar buiten met een pistool.

Ik pak er ook een uit de auto en schiet op ze. Zij naar bin-

nen. Wij weg. We worden aangehouden: neefje mocht

naar huis, ik krijg 18 maanden. En zo ging die onzin

maar door”,aldus een oprechte spijtoptant met in totaal

5 jaar en veel cursussen achter de kiezen. Wil opleiding

voor jongeren-werker nu afmaken en pogen een jongere

generatie te overtuigen af te zien van geweld aan de

hand van zijn eigen voorbeeld. In het algemeen zijn er

hordes jongeren die “niets pikken”, om wat voor reden

dan ook. Leeftijdscategorie: tussen 16 en 26. De Staat pikt

het ook niet, straft hard. De gevangenisdeur gaat open

en voor lange tijd dicht.

Het macho-gedrag wordt niet zelden doorgezet in de nor.

Om het minste geringste gaat men op de vuist. Miss-

chien hebben ze wel “geen gemakkelijke jeugd” gehad.

De rechter legt ‘agressie-beheers’ begeleidingen op.

Dat begint in de gevangenis en duurt tot twee en meer

jaar na het einde van de straf. Intussen merken ze dat bi-

jna alles hen door de vingers glipt. Als de partner bij hen

blijft ( de meesten hebben vrouw of vriendin en kind),

dan wil het moment van inkeer nog wel eens komen. Er

is ook veel dwarshout.

De categorie gewelds- en zedenmisdrijven, vooral in

“huiselijke kring”, is de laatste tien jaar in toenemende

omvang present. Er zijn meer mogelijkheden voor vrou-

wen en meisjes om aangifte te doen en/of te vluchten.

Het is toch nog maar het topje van de ijsberg. Een op de

vijf huisjes schijnt zo zijn zeden-incest-gewelds-kruisje

te hebben.

Onverbeterlijk zijn in mijn ogen de narcistische typjes,

zo vervult van hun eigen zelf en druk bezig met het

eigen uiterlijk dat enig zelfkritisch vermogen niet aan

de orde is .Ongelooflijk hoe die hun vriendinnen tele-

fonisch intimideren. “Waarom was je er niet? Waar was

je? Met wie? “Alsof zij wel thuis waren op de momenten

die telden. De knallende ruzie klinkt ver door de zeker

niet-geluid-arme telefoonhokjes heen. “Als je alles naar

de kloten wilt helpen, dan moet je zo doorgaan”, krijgt

het type desgevraagd te horen. Wil nog wel eens helpen.

Elk bajes-verhaal is weer anders. Every picture tells a

story. In de buitencategorie bizarre moorden viel toch

wel de “ computerspel-moord”op. Welke types het duo –

homofiele zoon , thuiswonend met zijn vriend bij alleen-

staande vader- precies verbeeldden weet ik niet meer,

maar ze gingen zo in het spel op dat vader op cyberspel-

identieke wijze bizar het loodje legde. De dader in zwarte

cape gehuld kreeg vier jaar plus TBS met verpleging.

Ontoerekeningsvatbaar dus. Zoon kreeg drie jaar zónder.

Hij ging in beroep omdat zijn vriend ook in beroep ging.

Samen zaten ze in hetzelfde HvB en knuffelden innig

met elkaar tijdens het ‘luchten’. Beroeps-resultaat: zoon

óók TBS!

Dat is overigens een trend die een drie jaar geleden is

ingezet. Bijna iedereen ging in hoger beroep en het

resultaat was dat men meestal weg kwam met een

kortere straf. Zoals in Nederland meestal een ommez-

waai nagenoeg 180 graden is, zo ook hier: de meesten

krijgen een ‘klapje toe’. Nu hoeft men een Hoger Beroep

niet meer in het Huis van Bewaring af te wachten. Een

doorstroom naar ‘ half open’ en ‘ open’ wordt niet meer

geblokkeerd. Toch ziet de verstandige af van het het

instellen van beroep.

nico E.

berIcht uIt de bajeS

Wij pleiten voor u!Vestiging Utrecht

Vasco da Gamalaan 11030 7074112

Vestiging TilburgVerdiplein 96013 5353885

www.bmbadvocaten.nl

4 5 8 3

9 3 4

1 6

8 6 2 1 9

9 1 2 7

5 8 2 9

5 3

2 5 6

6 9 8

8 9 2

4 8

6 1 9

4 7 2

5 9 6 8 7

9 5

3 4

2

9 5 6

3 5 1 7

7 9 4

6

3 8 5

4 2 5 3

6 8 2

6 1 4

5

4 6 9


mr Richard van der Weide,de pitbull onder de pleiters

Johannes Verhulststraat 113

1071 MZ Amsterdam

telefoon 020 6727 838

fax 020 6727 839

gsm 06 460 239 69

e-mail [email protected]

website www.advocatenkantoorvanderweide.nl

van der weideadvocatenkantoor

De top van de nieuwe generatie strafrechtadvocaten

Advocaten:mr Y. Özdemirmr M. van Stratummr drs. P. Kruikmr R.P.M. Kocken

Rijswijkseplein 392516 EB Den Haag070 388200006 [email protected]

DOORTASTENDE BIJSTAND VOOR ALLE SOORTEN STRAFZAKEN

‘Op weg naar een zonnige toekomst’ is een kleurrijke, handzame, schitterend uit-gevoerde gids met een schat aan praktische informatie. Achtereenvolgens komen aan de orde: huisvesting, geldzaken, kinderen, familie, werk en opleiding. de gids bevat handige extra’s zoals voorbeeldbrieven en een checklist.

De Dienst justitële instellin-

gen, ook de huisbaas van gedetineerde vrouwen, vond het boekje zo handig

dat hij besloot om het gratis beschikbaar te stellen aan elke gedetineerde

vrouw. Dames, vraag er dus naar in de inrichting. Zijn de boekjes op? Dan

kunnen ze nabesteld worden bij Bonjo.

Andere belangstellenden kunnen het bestellen via www.Bonjo.nl/ publi-

katies. Het boekje is ontwikkeld met steun van het Oranje Fonds kost daar-

door maar 12,50 euro. Het is zeer handig, ja onmisbaar voor iedereen die

direct of indirect te maken heeft met (ex-)gedetineerde vrouwen.

Gedetineerde vrouwen vormen een kwetsbare groep. Per jaar komen in

Nederland ongeveer 3.000 vrouwen uit detentie. Hun positie verschilt sterk

van gedetineerde mannen. Veel vrouwen smokkelen drugs om de zorg voor

hun kinderen te kunnen bekostigen of omdat ze in een afhanke-

lijkheidspositie verkeren en eenvoudig onder druk te zetten zijn. De zorg

voor de kinderen vormt tijdens en na de detentie een extra uitdaging, maar

vooral last. Door vrouwen beter voor te bereiden op hun terugkeer in de

samenleving, kan terugval worden voorkomen. Dit boekje helpt hierbij.

De gedetineerde heeft ingevolge

artikel 48 lid 2 Pbw recht op licha-

melijke oefening en het beoefenen

van sport gedurende ten minste

drie kwartier per week, voor zover

zijn gezondheid zich daar niet tegen

verzet. De directeur kan de gedeti-

neerde aldus verbieden om deel te

nemen aan de sport, wanneer de

inrichtingsarts van oordeel is dat dit

medisch onverantwoord is. Over het

algemeen worden in het dagpro-

gramma een aantal sportmomenten

per week opgenomen. Het staat de

gedetineerden vrij om hieraan mee

te doen, maar bij niet-deelname krij-

gen de gedetineerden hiervoor geen

vervangende activiteit. Dit is anders

wanneer gedetineerden wegens hun

gezondheidstoestand niet aan de

sport kunnen deelnemen

De RSJ bepaalde eerder dat wanneer

gedetineerden buiten eigen schuld

fysiek niet in staat zijn deel te ne-

men aan één of meerdere sportmo-

menten, het aan de directeur van de

inrichting is om naar alternatieven

te zoeken voor die gemiste sportmo-

menten. Zo kan worden gedacht aan

het aanbieden van een compensatie

voor het gemiste moment door bij-

voorbeeld het aanbieden van een an-

der (wel voor die persoon geschikt)

sportmoment. Het gaat hier echter

niet om een afdwingbaar recht op

een andere vorm van sportbeoefe-

ning dan volgens het programma

aan de gedetineerden van zijn afde-

ling wordt geboden.

Het kan ook voorkomen dat een

sportmoment onverhoopt niet door

gaat. De RSJ heeft duidelijk gemaakt

dat wanneer een sportmoment

slechts eenmalig is vervallen als

gevolg van een tekort aan sport-

instructeurs op het betreffende

moment, dit de directeur niet kan

worden aangerekend. Dit is echter

anders wanneer het sportmoment

gedurende een langere tijd (voor een

substantieel deel) is komen te verval-

len. De directeur dient in dat geval

zo spoedig mogelijk zorg te dragen

voor de oplossing van het probleem.

Ten aanzien van het vervallen van

de sportmomenten geldt dat de

directeur moet voorzien in een ver-

vangende activiteit. Dit is vooral van

belang wanneer het aantal aan de

gedetineerden aangeboden sportu-

ren (door de wettelijke regimeverso-

bering) tot een gering aantal uren is

beperkt.

Wat is mijn vi-datum?de brave gedetineerde kan nog steeds rekenen op ‘vi’, voorwaarde-lijke invrijheidstelling. Je moet het sinds vorig jaar wel ‘verdienen’. En nederland kent nauwelijks variatie. dit in tegenstelling tot bijvoor-beeld België waar je als first offender, dus als je voor de eerste maal in de bak belandt, een derde van de opgelegde straf dient uit te zitten. Bijgaand een staatje van opgelegde straffen en minus vi.

Opgelegd minus vi12 maanden 12 maanden13 maanden 12 maanden en 10 dagen14 maanden 12 maanden en 20 dagen15 maanden 13 maanden16 maanden 13 maanden en 10 dagen17 maanden 13 maanden en 20 dagen18 maanden 14 maanden19 maanden 14 maanden en 10 dagen20 maanden 14 maanden en 20 dagen21 maanden 15 maanden22 maanden 15 maanden en 10 dagen23 maanden 15 maanden en 20 dagen24 maanden 16 maanden

Praktische handleiding voor gedetineerde vrouwen

‘op weg naar een zonnige toekomst’

geregeld klachten oVer onderwijs en Vorming

tenminste drie kwartier per week sport

BBB 2011_2

Documents

Transcript of BBB 2011_2