Boekverslag 1

1. zakelijke gegevens:

Titel van het boek: Fatale liefde. Het heeft geen ondertitel Acteur van het boek:

Carry Slee. Naam van de uitgever: De uitgever is Carry Slee zelf samen met Foreign Media Group. Jaar verschijning van het boek:

In 2010. Aantal bladzijden: 277 bladzijden. Welke druk heb ik gelezen?:

Ik heb de 1e druk gelezen.

2. Samenvatting van het boek

Amber krijgt van haar tante Fien een erfenis van €30.000. Liz en zij kunnen nu een modebe-drijfje starten! Wanneer ze dat gaan vieren ontmoet Amber Leon. Leon doet zich voor als een rijke jonge man met een goed bedrijf. Liz is blij voor haar, want zij zelf heeft al een jaar met Djawad een relatie. Ze wil graag samen wonen met Djawad, maar die twijfelt daar toch nog erg over. Amber gaat ondertussen met Leon allemaal leuke dingen doen, varen, dobberen in een jacuzzi en romantische dinertjes. Djawad vertrouwt hem niet, maar dat trekken Amber en Liz zich niet aan. Liz raakt zwanger van Djawad omdat ze de pil vergeet. Djawad denkt dat het kind van Joe is omdat hij denkt dat hij onvruchtbaar is (wat later fout bleek). Ze krijgen ruzie, gaan uit elkaar en Liz weet niet wat ze moet met haar zwangerschap. Ze gaat met Amber naar Curaçao om na te denken. Ze besluit abortus te plegen. Amber gaat met Leon naar Frankrijk, daar vraagt Leon haar ten huwelijk. Ze zegt ja. Leon leent €25.000 van haar. ‘Om een klant contant te kunnen betalen.’ Via de broer van Djawad, Youssef, komen ze er achter dat de villa niet van Leon is. Ze bellen de politie en die vertelt hen dat Leon een psychische afwijking heeft en dit al vaker gedaan heeft. Ze proberen Amber te waarschuwen en Leon op te pakken. Amber krijgt het door en doet alsof ze naar huis moet omdat haar vader een tweede hartinfarct heeft gehad. Leon krijgt door wat er aan de hand is, verwondt haar en laat haar achter in de kofferbak van de Porsche. De politie vind haar. Leon vliegt naar Nairobi wordt daar opgepakt en doodgeschoten vanwege zijn geld. Djawad en Liz praten hun ruzie uit en gaan weer een relatie opbouwen. Amber krijgt van haar overleden tante Fien een erfenis van €30.000. Liz en Amber kunnen en willen nu een klein mode bedrijfje starten. Wanneer ze dat gaan vieren in een café ontmoet Amber een jonge man Leon. Leon doet zich voor als een rijke jonge man met een goed bedrijf. Leon zegt dat hij werk heeft in de televisie wereld. Maar dat is niet waar. Hij mag een aantal maanden in de villa van zijn neef aan de Loosdrechtse plassen wonen. Hij mag wel veel dingen doen, maar bijvoorbeeld niet de Porsche en de boot van zijn neef gebruiken. Maar toch doet hij het stiekem. Amber is meteen verliefd. Liz is blij voor haar, want Lis zelf heeft al een jaar een relatie met Djawad. Liz wil graag samen wonen met Djawad, maar hij twijfelt daar toch nog erg over. Amber gaat ondertussen met Leon allemaal leuke dingen doen, varen, dobberen in een jacuzzi en romantische dinertjes. Djawad vertrouwt hem niet, maar dat trekken Amber en Liz zich niet aan. Liz raakt zwanger van Djawad omdat ze de pil is vergeten. Djawad denkt dat het kind van Joe is omdat hij onvruchtbaar is (wat later fout bleek). Djawad en Liz krijgen daardoor ruzie, en ze gaan uit elkaar. Liz weet niet wat ze moet doen met haar zwangerschap. Ze gaat met Amber naar Curaçao op vakantie om na te denken, of ze het kind weg laat halen. Liz besluit na er een lange tijd over nagedacht te hebben abortus te plegen. Als Liz abortus gaat plegen die week, gaat Amber met Leon naar Frankrijk. Leon zegt dat hij naar Frankrijk moet voor zijn bedrijf. Maar eigenlijk gaat hij daar naar toe omdat iemand anders in de villa komt. Amber twijfelt of ze mee zal gaan met Leon, maar ze gaat er even tussen uit. In Frankrijk vroeg Leon haar ten huwelijk. Zonder te twijfelen zegt Amber ja. Leon vraagt aan Amber of hij €25.000 kan lenen van haar. Hij zegt dat hij het nodig heeft om een klant contant te kunnen terug betalen. Amber trapt erin,

maar als ze later in een hotelkamer zit, ziet ze dat hij de envelop met geld gewoon in zijn tas heeft en het geld dus helemaal niet aan de klant heeft gegeven. Via de broer van Djawad, Youssef, komen ze er achter dat de villa niet van Leon is. Ze bellen de politie. De politie vertelt hen dat Leon een psychische afwijking heeft en een bedrieger is ook heeft hij dit al vaker gedaan zegt de politie. Ze proberen Amber te waarschuwen en Leon op te pakken. Amber krijgt het door en doet alsof ze naar huis moet omdat haar vader een tweede hartinfarct heeft gehad. Ze rijden meteen terug naar Nederland. Maar ondertussen merkt Leon dat Amber helemaal niet heeft gebeld. Leon krijgt door wat er aan de hand is. Hij boekt meteen een vlucht naar Nairobi. Leon verwondt Amber en laat haar achter in de kofferbak van de Porsche. Als de politie de Porsche heeft gevonden, zien ze Amber liggen in de kofferbak. Leon vliegt naar Nairobi en hij wordt daar opgepakt door de politie. Leon word doodgeschoten vanwege zijn geld wat hij bij zich heeft. Ondertussen zijn Djawad en Liz weer met elkaar een het praten en gaan weer een relatie opbouwen.

3. Over de auteur

Carry slee is geboren in Amsterdam op 1 juli 1949. Beroep: boek schrijfster Haarkleur: blond Kleur ogen: blauw Gewicht: 62 kilo Hobby’s: wandelen – lekker eten – sauna Ook heeft ze een hond, Doenja en een kat, kleine Fay. Het privéleven van Carry: Carry Slee groeide met haar oudere zusje Elles op. Ze kreeg weinig aandacht. Haar moeder was geestelijk ziek, haar moeder eiste al de aandacht omdat ze veel zorg nodig had. Carry’s vader had moeite met de situatie en hij ging er grapjes overmaken. De ouders zijn gescheiden toen Carry 10 jaar was. Maar naar een tijde kwamen ze weer bij elkaar omdat de moeder van Carry het niet aankon. Carry heeft 2 dochters, Nadja en Masja. Ook heeft ze een hond, Doenja en een kat, kleine Fay. Na de middelbare school: Na de middelbare school ging ze naar de Academie voor Expressie door Woord en Gebaar in Utrecht en werkte een aantal jaren als docent drama op het voortgezet onderwijs. In 1989 schreef ze haar eerste boek: Rik en Roosje. Een voorleesboek voor jonge kinderen. Weetjes:

Haar eerst boek, Rik en Roosje, een voorleesboek voor jonge kinderen, verscheen in 1989.

Ze heeft al meer dan 50 boeken geschreven. Vroeger was haar lievelingsboek Kruimeltje.

Bron: http://www.carryslee.nl/over/

4. Over het boek

A. illustratie van de voorkant van het boek Op de voorkant van het boek staat een koppel die aan het kussen zijn. Het meisje heeft de benen om de jongen heen geslagen. Wat heeft deze illustratie te maken met het boek: Toen ik goed keek naar de voorkant van het boek zag ik een vrouw en een man die aan het kussen zijn. Toen ik verder en beter keek naar de voorkant, lijkt het net alsof er achter het koppel er vaag water is te zien. Net of de man haar meeneemt naar het diepe. En dat gebeurt ook eigenlijk in dit boek. B. is het boek aan iemand opgedragen? Het boek is aan niemand opgedragen. C. de hoofdpersonen: Amber Overgauw: Amber is een dame van begin 20. Ze is een hoofdpersoon omdat je het merkt aan: ze komt er veel in voor, en het verhaal gaat ook over haar. Goede eigenschappen: 1. zorgzaam: ze helpt Liz als Liz problemen heeft. (in de knoop zit met zichzelf). 2. geduldig: als ze problemen krijgt met Leon, blijft ze rustig en doet er net of er niks aan de hand is. Slechte eigenschappen: Ongeduldig: ze is erg snel ongeduldig, als iets niet lukt. Of als ze in de tijdnoot zit. Meer slechte eigenschappen kan ik niet uit het verhaal halen. Liz Klein: Liz is ook een dame van begin 20. Ze is hoofdpersoon omdat je het merkt aan: Het verhaal draait over Liz, en komt er veel in voor. Goede eigenschappen: 1. vriendelijk: ze doet netjes tegen de mensen, en is behulpzaam. 2. ze heeft een duidelijk kartakter (komt voor zich zelf op.) Als ze iets niet wil laat ze het duidelijk merken. Ook aan haar ouders als hun ouders er niet mee eens zijn als Liz wil gaan samen werken. Slechte eigenschappen: 1. trekt snel conclusies: ze wist meteen dat ze bij haar vriend Djawad weg wou. Ze zegt snel iets zonder er over na te denken.

2. snel gespannen: ze raakt snel in de stress of ze het wel goed doet. Ook raakt ze snel gespannen wanneer ze te horen krijgt dat Leon een oplichter is. Ik vind dat Leon, Djawad, Joe, tante Fien, de ouders van Liz, ouders van Djawad, youssef de bijpersonen zijn. Het verhaal draait wel een beetje over hun, maar het gaat meer over Liz en Amber om wat zij meemaken. D. plaatsen:

Het verhaal heeft veel verschillende plaatsen. Dit zijn er wat: In het appartement van Liz en Amber Hier wonen Liz en Amber samen. Ze wonen in Amsterdam Djawad’s boot,

Djawad woont in een boot, meestal met zijn vriend Joe. Curaçao, Hier gaan Liz en Amber na toe op vakantie omdat Liz er even tussen uit moet door de problemen met Djawad. Ze is zwanger van Djawad maar weet niet of ze het kind wil houden. In Curaçao neemt ze daar de tijd voor om over na te denken. Het huis van de ouders van Liz,

Hier wonen de ouders van Liz. Liz gaat hier nog wel vaak naar toe. Liz verteld er ook dat ze zwanger is van Djawad. Ze kan goed overweg met haar moeder. Het toekomstige huis van Liz en Djawad.

Na een lange tijd wil Djawad toch wel met liz samen wonen. Ze gaan op zoek naar een appartement.

Frankrijk

Hier gaat Amber met Leon naar toe. Amber word er bedrogen en word er geslagen. De politie vind haar in de kofferbak op het vliegveld. Villa van leon’s neef:

Hier mag Leon eens in de zoveel tijd slapen. Maar hij doet voor aan Amber dat het huis van hem is.

E. chronologische of niet-chronologische volgorde:

Ik vind dat het boek wel in een chronologische volgorde staat. Soms zijn er nog wel wat terug blikken zoals: De operatie van Djawad tijdens zijn jeugd. Als amber naar haar ouders gaat. Daar ziet ze het dorpspleintje en denkt ze

terug aan haar jeugd.

Ik vind het wel belangrijk dat het verhaal in een chronologische volgorde staat, want dat vind ik handig en gemakkelijker lezen. Zo begrijp ik het ook beter. De trucs die Carry Slee gebruikt is: Herinneringen Vertraging Het wekken van vermoedens

Herinneringen: Er komen herinneringen terug van Djawad dat hij is geopereerd aan zijn ballen. De dokters hadden toen gezegd dat hij door de operatie onvruchtbaar is geworden.( wat later fout bleek.) Later toen hij zijn boot aan het schilderen was kreeg hij weer hele erge steek in zijn ballen. (hij dacht terug aan vroeger “een herinnering dus”) Hij vertrouwde het niet en ging ermee naar de dokter. De dokter heeft Djawad geopereerd en heeft ook een vruchtbaarheid test gedaan. Daaruit bleek dat hij gewoon vruchtbaar was.. Vertragingen:

Bij vertragingen werd het spannend. Omdat je merkt dat het spannende stukje eraan komt. Als je dan verder wilt lezen en je bent een stukje verder, is het spannende stukje er nog steeds niet. Zo wil je graag door lezen in het boek.

Bij het wekken van vermoedens Er komen vragen die tijdens het verhaal onbeantwoord blijven. Zo krijg je de neiging om de vragen zelf te beantwoorden. Bijvoorbeeld: Als Leon vraagt aan Amber of hij geld kan lenen van Amber’s erfenis. Dan denk je zelf al mee van “zal ik het wel of niet doen?’ Ook als je over Leon hoort dat hij in een paleis woont en een dure Porsche heeft dan ga je je zelf ook af vragen van “is hij wel een jongen dat te vertrouwen is?” “is het geen een of andere loverboy?”

F. welk perspectief

Het verhaal is voornamelijk vanuit Liz en Amber geschreven. Je krijgt ook eigenlijk al hun gedachten mee. En je denkt met ze mee wat zij voelen en zo. Soms, de cursief gedrukte stukken, worden vanuit Leon geschreven en af en toe heb je ook een stukje vanuit Djawad. Je merkt heel duidelijk welke stukken vanuit Liz zijn en welke vanuit Amber. Want je leeft dan met diegene haar gebeurtenissen mee. Dat is dus heel makkelijk te lezen. En handig te begrijpen.

G. Heeft het verhaal een gesloten of open einde?

Voor amber is het einde is gesloten. Want, Leon wordt doodgeschoten en het gevaar voor Amber is dus gestopt. Amber vindt het wel lastig te beseffen dat hij nu echt dood is en dat ze al haar geld kwijt is. Maar Liz probeert Amber weer op te vrolijken en vertelt haar dat ze samen naar de bank gaan en geld gaan lenen om hun eigen bedrijfje op te starten. Voor Liz en Djawad is het een open einde: Want zij weten nog niet of het weer goed komt tussen hun. Dat weten wij dus ook niet. Tussen Liz en Djawad is het ook weer bijna goed, ze hebben een goed gesprek met elkaar gehad en ze proberen het elkaar het te vergeven. Dat staat er, maar wij weten dus niet wat voor gevolg er is.

5. Leeservaringen

Onderwerp:

De onderwerpen van dit verhaal zijn, liefde, mishandeling, vriendschap en de toekomst. ik vind het een mooi onderwerp. Deze onderwerpen spreken mij aan, want dit zijn onderwerpen wat je ook in het dagelijkse leven kan overkomen. Het is interessant en je wilt er zo in verder lezen. Ik hou van dit soort boeken, omdat er veel spannende momenten in zit. En ik hou wel van onderwerpen zoals loverboys – ontvoeringen enzovoort, en dit was dus zo’n onderwerp. Dit boek heeft mij ook aan het denken gezet over dingen zoals Amber met haar erfenis. “zou ze het geld wel uitlenen?” of zal ze het niet doen. Ook ben ik aan het denken geweest over zo’n jongen als Leon. Ik zou meteen wel aan mezelf gaan denken en twijfelen van “is die jongen wel betrouwbaar met z’n dure auto en een paleis van een huis?” Ik zou er eigenlijk niet in trappen, maar dat is bij Amber wel gebeurd. In het begin dat Amber Leon ontmoette in het café dacht ik al dat hij een jongen was die niet te vertrouwen is. Toen hij later met de Porsche Amber kwam ophalen wist ik het al meteen. Hij is een bedrieger, hij gaat er met het geld van Amber van door. Dat dacht ik en dat is dus ook gebeurd op het einde van het verhaal. Ook dacht ik met Djawad en Liz dat er een relatie probleem ging ontstaan door het geheim van Djawad. En ik dacht ook al wel dat Djawad wel vruchtbaar zou zijn. Dat was dus ook zo. Dus ik had het wel goed gedacht. Dat vind ik aan de ene kant wel jammer van het boek, dat je al kan weten wat er gaat gebeuren. Maar aan de ene kant is het ook wel spannend, want dan wil je door lezen tot het spannende stukje. Daar door vind ik dat het boek voorspelbaar is uitgewerkt. Het boek word wel grondig uitgewerkt vind ik. Want eigenlijk komt er elk hoofdstuk wel weer een ander onderwerp wat het verhaal nog iets spannender maakt. Maar het is ook wel oppervlakkig uitgewerkt, want je blijft steeds bij de zelfde problemen van Amber en Liz. Alle onderwerpen worden wel uitvoerig besproken, maar ik vind dat de problemen van Joe (de vriend van Djawad) wel wat meer informatie mag geven. Dat vond ik nog een beetje onduidelijk. Maar de rest van het verhaal heb ik niet veel aan te merken. De andere onderwerpen zoals de problemen van Liz en Amber worden wel uitvoerig besproken. Ik heb zelf nog nooit over dit soort onderwerpen boeken gelezen. Ik heb over dit soort onderwerpen eigenlijk alleen maar films gekeken. Maar ik vind als je boeken leest het eigenlijk nog wel spannender, want je kunt er zelf bij over na gaan denken en de personen zelf gaan bedenken hoe ze eruit kunnen zien. Door het boek ben ik wel anders gaan denken over dit soort onderwerpen, je moet beter na gaan denken of je die erfenis bijvoorbeeld wel of niet zal uit gaan lenen aan een jongen die je pas net kent.

Gebeurtenissen:

In dit verhaal komen veel verschillende gebeurtenissen in voor. Maar ik blijf het verhaal er nog wel door snappen. Het staat er duidelijk in wat er precies gebeurt en wat er aan de hand is. Daardoor blijft het verhaal je ook boeien. Ik heb altijd als ik boeken lees en ik snap het verhaal niet, dan blijft mij het verhaal ook niet boeien, en heb ik ook geen zin meer om te gaan lezen. In dit verhaal zit daardoor ook tempo, er zijn eigenlijk nooit momenten die stil vallen, vind ik. Alles gaat wel door in het verhaal. Er komt na het ene gebeurtenis weer een ander. Zo blijft het spannend en wil je door lezen. In dit verhaal gaat het volgens mij vooral om de gebeurtenissen. Het gaat ook wel een beetje om de gevoelens van Liz en Amber, maar meer om de gebeurtenissen wat zij meemaken. Dit verhaal zet je eigenlijk aan het denken, van dat je moet oppassen met wat je doet. En dat je niet overal moet intrappen. Er is niet echt door een van die gebeurtenissen indruk op mij gemaakt. Wel leefde ik wel met Amber en Liz mee. Want, ik zat al zelf helemaal te denken van, “wat als mij en een vriendin van mij het zal overkomen?” “wat zal ik dan doen in die auto met Leon?” dat soort dingen voornamelijk. Gelukkig is er nog geen een van die gebeurtenissen mij overkomen, en ik hoop ook niet dat dat gebeurt. Ik zou dit echt niet mee willen maken! Ik denk ook dat je er niet zo gemakkelijk over heen komt. Dit soort gebeurtenissen zijn geloofwaardig want het komt helaas ook voor in het echte leven. En dit is dus niet verzonnen. Dit is wel een voorspelbaar verhaal, omdat je al eigenlijk zelf al weet dat Leon een jongen is die niet is te vertrouwen.

Personages:

Bij mij werden de hoofdpersonen levendig. Ik leefde helemaal met Amber en Liz mee, zoals de gebeurtenissen wat zij allemaal mee maakten. Toen ik aan het lezen was had ik onder het lezen, zelf al helemaal een beeld bij mij in gedachten. Hoe de mensen eruit zouden zien, hoe Curaçao eruit zal zien, hoe het appartement van Amber en Liz eruit zal zien, allemaal dat soort dingen. Het boek leefde als te ware voor mij. Daardoor kon ik me ook goed verplaatsen in de personen. Ik zat zelf al te denken, van “wat als ik het zal meemaken?’” enzovoort. Ik kon me inleven in de personen. Ik heb niet echt dat ik op een van deze personen van het boek zal willen lijken. Ik wil het liefst me zelf zijn, en geen ander. Ik ben mezelf, en daar moet je eigenlijk trots op zijn! Ik kan me het voorstellen dat Liz eerst boos reageert op Djawad van dat hij eerst onvruchtbaar is, dat geld ook voor Amber als ze het te horen krijgt van Leon. De reacties zijn heel normaal vind ik. Ik zal ook zo reageren als ik dat te horen krijg. Daardoor zijn de reacties ook voorspelbaar. De personen hebben me niet echt laten beïnvloeden. Ik zal ook hetzelfde doen als wat zij zouden doen. Eigenlijk heel normaal dus. Wel had ik als ik Amber was, meteen in de gaten gehad toen hij met de Porsche kwam en zijn huis liet zien. Zou ik al meteen denken dat hij een jongen is die niet is te vertrouwen. Dat heeft me wel beïnvloed dat mensen dat vaak al niet meteen merken, omdat ze zo verliefd zijn op die persoon. Dat heeft me ook aan het denken gezet. Dat mensen het vaak niet merken dat het een “loverboy” is. Omdat ze zo verliefd zijn, en echt voor die persoon willen gaan. Ik kom ook genoeg over de personen te weten, om dat ik ze begrijp. En ik denk zelf al mee van wat ze zouden gaan doen en zeggen. Zo begrijp ik ook hun innerlijk. Door de gebeurtenissen die ze eigenlijk meemaken veranderen ze in mijn opzichte bijna niet. Wel is Amber nog meer onzekerder geworden denk ik. Dat is te begrijpen, want je maakt dan ook wel in een keer heel veel mee. De beslissing die Liz heeft genomen om weer een relatie op te bouwen met Djawad, vind ik wel begrijpelijk. Want je kan niet zomaar in een keer afstand van iemand doen waar je eigenlijk toch best nog veel van houd. En waar je eerst een hele lange relatie mee had. Je gevoel kan niet in een keer weg zijn van die gene.

Bouw:

De bouw van het verhaal is vrij logisch. Er komen wel veel gebeurtenissen achter elkaar aan. Maar je blijft het verhaal begrijpen, doordat het er duidelijk staat en duidelijk word uitgelegd. Het verhaal is spannend doordat je kunt lezen dat het spannende stukje er bijna aan komt. En je leeft met de personen mee, als je dat doet word het ook al een stuk spannender. Maar als je verder leest dan is het spannende stukje er nog niet en dan wil je graag verder lezen tot het spannende stukje, en ondertussen word het steeds spannender. Het verhaal heeft daardoor geen moeilijke opbouw. Ik zou het niet begrijpen als er veel flash- back in zou staan. Dan zou ik door de war raken. Maar in dit verhaal komt het bijna niet voor. In dit verhaal staan bijna geen terugblikken maar ook geen tijdsprongen. Het gaat niet in een keer een jaar verder of zo. Het staat er in zoals het net lijkt of je van de ene dag naar de andere dag gaat. Daardoor wordt het voor mij gemakkelijk lezen, en begrijp ik het veel en veel beter dan dat er veel terugblikken in zal staan. Want dan zou ik heel snel door de war raken. In dit verhaal komt er een slot wat wel bij het verhaal past, maar wat wel in een keer heel snel gaat vind ik. Amber word geslagen en in de kofferbak gevonden, Leon gaat er met het geld vandoor naar Nairobi en word daar doodgeschoten. En dat was het einde eigenlijk. Het is geen plezierig einde, maar wel een einde dat ik zelf ook al had bedacht. Dit verhaal is eigenlijk een verhaal waar allemaal dingen inkomen wat je al zelf verwacht wat er gaat gebeuren.

Taalgebruik:

Ik vind het verhaal gemakkelijk is te lezen. Er staan niet veel moeilijke woorden in. Ook is het snel te begrijpen. Ik heb erg moeite met begrijpend lezen, maar in dit verhaal eigenlijk helemaal niet. Dat was erg handig voor mij. De zinnen staan er allemaal duidelijk in. Er staan bijna geen tijdsprongen in. Dat is dan ook al meteen makkelijker lezen. In dit verhaal staan niet veel aparte stukken tekst met beschrijvingen. Het staat eigenlijk onder het lezen beschrijft wat er gaat gebeuren en wat er aan de hand is. Als er veel aparte beschrijvingen zouden staan, weet ik niet of ik het dan nog wel zou gaan begrijpen. Ik vind het nu veel gemakkelijker lezen. Ik heb wel eens een boek gelezen waarbij er wel aparte stukken staan met beschrijvingen. Dat vind ik erg ongemakkelijk lezen. Je raakt er in de war door. Zo is het ook al een stuk minder leuk om het boek te lezen. In dit verhaal staan er ook niet zoveel dialogen in. Wat ik bij soms wel makkelijk vind lezen maar vaak ook niet. Bij dit soort onderwerpen vind ik het niet fijn. Want ik vind het onduidelijk maken. Vaak weet ik niet wie het daardoor zegt. En dan snap ik het verhaal al niet meer.

6. Recensie en eigen mening:

Het verhaal start goed. Je bent meteen benieuwd naar wat er gaat gebeuren na de eerste pagina. Nieuwsgierig lees je verder. En dan begint het echte verhaal. Goed, maar de spanning is weg. Dat heb ik me trouwens het hele boek door afgevraagd, wanneer komt het thrillergedeelte? Alles gaat zijn gangetje. Dezelfde stijl, het hele boek door. Af en toe een kleine versnelling met wat actie, maar niets echt bijzonder. Het verhaal zit wel mooi in elkaar. Er zitten goede wendingen en ingewikkelde plotlijnen in. Doch, de spanning blijft weg. Op het einde komt er wat meer schot in de zaak. Het thrillergedeelte lijkt toch aan te breken. Het is dan ook best spannend en goed, het einde. Maar toch heeft het boek me niet omver kunnen blazen. Fatale liefde is goed geschreven en las erg aangenaam. Door de originaliteit van het verhaal blijft het boek ook boeien tot de laatste pagina en ik heb me niet verveeld tijdens het lezen. Maar echt goed kan ik het niet noemen, daarvoor kan je het te makkelijk weg leggen, zonder je al teveel af te vragen wat er gebeuren gaat. Nieuwsgierig want je wilt verder lezen in het verhaal, je bent benieuwd wat er verder gaat gebeuren. Spannend er komen veel spanning momenten in het verhaal. ‘Zou het goed gaan?’ Ingewikkelde sommige stukken zijn ingewikkeld. (niet makkelijk te lezen). Originaliteit dit is een boek dat origineel is, het is een origineel einde want bij de meeste boeken loopt het goed af, en bij dit boek dus niet. Dat maakt het een orgineel boek. Bron: http://www.crimezone.nl/web/Thriller/9789049924218_Fatale-liefde.htm#.Unz-BXBg88w

Eigen mening: ik vind het een mooi en interessant boek. Er zitten veel spannende momenten in, waardoor je snel wilt gaan verder lezen. Dit soort onderwerpen zijn echt onderwerpen waar ik van hou bij lezen. Ik leef helemaal met de personen mee. Wel is het een boek waar veel gebeurtenissen in komen. Maar je weet al dat wat er gaat komen en hoe het afloopt. Zo word het al wel iets minder spannend. Maar toch is het ook wel weer spannend om dat het dan in een keer iets sneller gaat. Maar je blijft het toch volgen. Wat ik ook mooi vind aan dit boek is, dat ik alles snapte. Toen ik begon met lezen dacht ik dat ik het niet zal gaan begrijpen omdat ik moeite heb met begrijpend lezen. Daar verbaasde ik me wel over. Als ik uit school kwam dan pakte ik het boek en kwam ik tot rust. Ik vind dit boek echt een aanrader!