Bengeltje Krijgt een banaan

in zijn schoen

Bengeltje ligt in bed. Bengeltje had vandaag

bananen in zijn oren. Daarom mocht hij zijn schoen

niet zetten.

Bengeltje krijgt een idee. Hij sluipt naar beneden en

pakt zijn schoen. Bengeltje loopt naar zolder. “Zo, nu

kan Sinterklaas toch een cadeautje in mijn schoen

doen. Hij weet toch niet dat ik stout was vandaag!

Bengeltje hoort een geluid. Zou dat Sinterklaas zijn?

Of Zwarte Piet? Hij loopt naar de zolder. Zijn schoen is

nog leeg.

Bengeltje gaat naar zijn kamer. Hij pakt een krukje en

kijkt uit het raam. Bengeltje ziet de maan en hij ziet

heel veel sterren. Maar geen Sinterklaas of Zwarte Piet.

Bengeltje gaat weer in zijn bed liggen. Eindelijk valt hij

in slaap.

Het is ochtend. Bengeltje is al wakker. Papa en mama

slapen nog. Het is half zeven. Bengeltje mag eigenlijk

nog niet opstaan.

Op zijn tenen sluipt hij naar de zolder. Wat ziet

Bengeltje nou? Er zit geen cadeautje in zijn schoen,

maar een banaan! Er ligt ook een briefje bij.

Mama is nu ook wakker. “Wat ben jij aan het doen

Bengeltje?” vraagt mama.

Bengeltje loopt naar mama toe. “Ik ging kijken of

Sinterklaas een cadeautje in mijn schoen had gedaan.

Maar er zat een banaan in! En er lag een briefje bij.

Mama pakt het briefje en leest het voor.

Bengeltje heeft soms bananen in zijn oren.

Wat papa en mama zeggen, kan hij dan niet horen.

Gisteren luisterde Bengeltje niet zo goed.

Terwijl hij best weet hoe dat moet.

De Luisterpiet heeft dat doorverteld.

Met zijn mobiel heeft hij Sinterklaas gebeld.

Daarom krijgt Bengeltje een banaan in zijn schoen.

Dus Bengeltje, je mag dat nooit meer doen!

Sinterklaas

Papa, mama en Bengeltje moeten lachen om het

gedichtje.

“Nou, dan moet je vandaag maar heel lief zijn.

Misschien krijg je dan wel een cadeautje in je schoen”,

zegt papa.

Bengeltje is de hele dag lief. Hij mag daarom ‘s avonds

zijn schoen zetten. Hij legt er ook een wortel bij voor

het paard.

Bengeltje ligt in bed. Hij kan niet slapen. “We zijn

vergeten een sinterklaasliedje te zingen!” roept

Bengeltje.

“Sinterklaas kapoentje. Gooi wat in mijn schoentje.

Gooi wat in mijn laarsje. Dank u Sinterklaasje!”

zingen papa en Bengeltje.

“Ik denk dat Sinterklaas dat wel gehoord heeft. Hup,

naar bed jij. Het is al heel laat!” zegt papa streng.

Bengeltje kan nog steeds niet slapen. O jee, mijn

schoen is veel te klein. Daar past vast geen groot

cadeau in!

Hij pakt zijn laars en zet hem op zolder neer.

“Zo, dat is beter! Hier past een veel groter cadeau in.”

Bengeltje gaat weer naar zijn bed en valt in slaap.

Bengeltje wordt wakker. Zijn lampje is nog niet aan.

Hij mag dus nog niet opstaan.

Maar Bengeltje wil heel graag weten of er iets in zijn

laars zit. Hij loopt de trap op naar de zolder.

“Ja, er zit een cadeau in mijn laars!” roep Bengeltje blij.

Geschreven en geïllustreerd door

Harriët Gargoskij Eerder verschenen:

‘Bengeltje heeft bananen in zijn oren’

Kijk op www.ikbenbengeltje.nl

voor leuke kleurplaten en meer

informatie over Bengeltje.

Bengeltje steunt

Stichting Jarige Job