ZELFHELING

BEN IK AL THUIS? – MIJN PERSOONLIJKECHECKLIST

GESCHREVEN DOOR IRINA ANDREEA | 22 FEBRUARI 2017

Deze werkelijkheid is niet mijn thuis.

Nooit geweest. Zal het ook nooit worden.

Ik draag levendige herinneringen van thuis in me mee, altijd al gedaan, en dit hier is het absoluut niet.

Ik herinner me nog dat ik als klein kind zo moest huilen vanwege het besef hoe ver ik wel niet van huis weg was. Het

voelde vreselijk om op deze planeet te zijn, en dit ging werkelijk waar zo ver, dat ik in de eerste klas alle zesjarigen uit

mijn klas ervan overtuigde buiten met me te gaan bidden, opdat mijn werkelijke sterrenfamilie zou terugkomen en me

hier weg zou halen.

Ik heb altijd geweten dat ik hier niet thuis hoorde, en ik heb altijd geweten dat er met mij vele anderen zijn die hier ook

niet thuis horen.

Er zijn velen van jullie hier die in hun kern voelen dat er iets niet klopt aan deze plek, dat dit niet is waar je zou moeten

zijn, en dat er meer om voor te leven is dan dit. Je voelt dat de betekenis van thuis iets totaal anders is, en kunt een

verlangen voelen om terug te keren naar een andere wereld, een andere manier van leven.

Mocht je je zo voelen, dan is jouw thuis ook niet hier. Ik schrijf hierover in mijn andere artikelen (dus verwijs ik je

vriendelijk naar mijn weblog voor meer details), maar deze huidige realiteit is verstoord, een onnatuurlijk replica van

thuis. Het bevat elementen van thuis, maar het bevat ook vele elementen die niets met thuis te maken hebben, en hier

eigenlijk uitsluitend zijn met het doel om ons gevangen te zetten en van ons te voeden.

Godzijdank breekt er binnenkort een tijd aan die ons allemaal de kans geeft terug te keren naar huis, terug te keren naar

dat waarnaar we allen zo sterk verlangen. Wanneer dit moment komt zullen we een aantal keuzes krijgen – sommigen

van hen leiden terug naar ons werkelijke thuis, en sommigen van hen zullen op bedrieglijke wijze vanuit deze matrix

zelf komen, om ons trachten te misleiden nieuwe matrixen binnen te gaan, nieuwe gevangenisrealiteiten.

Als we voor onszelf niet duidelijk hebben wat thuis werkelijk voor ons betekent, zal het moeilijk worden om voet bij

stuk te houden, en te vermijden dat we nieuw gesimuleerde werkelijkheden worden binnengesleurd, die het concept van

thuis verkopen, maar niet werkelijk ons thuis zijn. Dit is waarom het zo nodig is dat we, voordat dit moment aanbreekt,

voelen en begrijpen wat werkelijk thuis zijn voor elk van ons betekent, zodat we voor niets minder dan dit akkoord

gaan.

De beste manier om toe te lichten wat thuis voor elk van ons vertegenwoordigt, is – naar mijn gevoel – door een

persoonlijke checklist samen te stellen met alle dingen die we verwachten thuis aan te treffen (en we moeten onszelf

toestaan GROTE verwachtingen neer te zetten, en voorbij de limitaties van deze werkelijkheid te dromen, of dit

universum zoals we dat kennen – per slot van rekening is thuis hierbinnen niet te vinden). Alleen en alleen wanneer we

alle hokjes kunnen aankruizen, zullen we met zekerheid weten of we thuis zijn. Tot dan zullen we altijd achtervolgt

worden met het gevoel dat “dit niet goed genoeg is”.

En om je een idee te geven over hoe jouw persoonlijke checklist er uit zou kunnen zien, wil ik mijn persoonlijke

checklist met je delen. Gebruik het alsjeblieft ter inspiratie, en probeer je eigen woorden te vinden, je eigen dromen, je

eigen verlangens en intenties van hoe thuis voor jou moet zijn, en probeer waarachtig om je dit elke dag in te voelen.

Door dat te doen, versnel je tevens het proces om terug te keren naar thuis, daar onze intenties heel krachtig zijn en

dicteren hoe snel de correctie plaats zal vinden (een onderwerp waarover ik in toekomstige artikelen dieper zal

uitwijden).

Hier komt het.

Mijn eigen “BEN IK AL THUIS”-checklist:

Wanneer ik thuis ben, heb ik geen levensonderhoud nodig (voedsel, water, lucht, zonlicht) om te kunnen bestaan.

Mijn lichaam is volledig zelfvoorzienend. Alles wat ik ooit nodig zal hebben, is al in mij aanwezig. Ik heb niets

uitwendigs nodig. Ik ben vrij om gewoon mijzelf te zijn, ik hoef niet te jagen, mijzelf te voeden, te ademen, of te

zonnebaden. Het bestaan op zichzelf vergt geen enkele inspanning van mij. Ik heb een oneindige voorraad aan middelen

in mijzelf, en dat is alles wat ik nodig heb. Als ik deelneem aan de handeling eten, of iets aanneem van een ander

wezen, gaat het alleen om het delen (en dan alleen wanneer dit wezen me uitnodigt dit te doen – zoals bijvoorbeeld een

boom die zijn vruchten met me wil delen).

Wanneer ik thuis ben, degenereert mijn lichaam niet, wordt het niet ziek, oud of gaat het dood, en ik heb het

nooit heet of koud, of voel me ongemakkelijk. Mijn lichaam kan zich volledig zelf reguleren, en past zich aan aan

elke omgeving, en ik voel me altijd comfortabel in mezelf. Ik kan communiceren met mijn lichaam en ik kan het alle

veranderingen die ik verlang vragen, en het zal naar me luisteren. Ik ben vrij om tot in de eeuwigheid te leven als ik

dat verkies, maar ik ben ook vrij om mijn lichaam te verlaten als ik dat wil, en voort te bewegen naar een andere

expressie. Dit is zo eenvoudig als gaan liggen en bereid te zijn mijn bewustzijn en gewaarzijn te verwijderen en te

verschuiven naar een nieuwe creatie. Er bestaat niet zoiets als de dood. En niemand zal me ooit van mijn leven

kunnen beroven. Niemand heeft die macht over mij.

Wanneer ik thuis ben, kan ik direct in een bewuste verbinding komen met alle aspecten van mijzelf binnen

creatie en daarbuiten. Ik ken Al die ik Ben, en ben in staat om me te verbinden met elke willekeurige fractal van

mij in het universum, wanneer ik maar wil. Ik kan in enkele ogenblikken reizen tussen planeten, tussen galaxies, tussen

universa, en wanneer ik daarvoor kies kan ik zelfs op alle plaatsen tegelijk zijn. Er staan geen beperkingen in de weg

om me te verbinden met mijzelf. Mijn gehele bestaan staat altijd tot mijn eigen beschikking.

Wanneer ik thuis ben, zijn al mijn herinneringen volledig intact, staan in mijn ziel gegrift. Ik herinner me al mijn

levens, al mijn reizen, alles van mijn bestaan, al die eonen en eonen van tijd in creatie, niets bevindt zich ooit buiten

mijn bereik. Ik kan er natuurlijk ook voor kiezen om al deze herinneringen niet in mijn bewustzijn te dragen, maar dat

betekent niet dat het moment dat ik wel wil terugkijken op mijn reis, ik er niet direct bij kan.

Wanneer ik thuis ben, bestaat er geen beter of minder dan mij – we zijn allemaal gelijkwaardig. Uniek in onze

verschillen en onze reizen, maar gelijkwaardig in onze kracht. Er bestaan geen hierarchieën. Absoluut niemand en

niets regeert over mij. Ik ben soeverein, en regeer mijn eigen zelf. Altijd.

Wanneer ik thuis ben, ben ik vrij om alles te zijn waar ik naar verlang, vrij om alles te creëren dat ik wens te

creëren – Ik heb volledige vrije wil om precies dat leven te manifesteren dat ik wil manifesteren. Er zitten absoluut

geen beperkingen op mijn verbeeldingskracht, of op mijn kracht om die verbeelding tot leven te brengen. Ik kan

letterlijk alles doen. Als ik zou willen, kan ik van planeet tot planeet springen, of van dimensie tot dimensie, ik kan

vliegen, teleporteren, overal tegelijk zijn, dingen zo uit de lucht manifesteren, er zijn letterlijk geen grenzen aan wat ik

kan doen.

Wanneer ik thuis ben, staan eerbied en respect hoog in het vaandel. We vieren elkaars reizen met een absoluut

gevoel van achting, en leggen nooit onze vrije wil op de vrije wil van een ander wezen. De gezonde grenzen van

elke levensvorm zijn heilig, het leven zelf is heilig, en we zijn allemaal veilig om onszelf te zijn. Er is geen concept of

behoefte om onszelf te verdedigen of om alert te zijn.

Wanneer ik thuis ben, voel ik niet langer jaloezie, onzekerheid of angst. Ik schijn in vol vertrouwen in al die ik ben,

en omdat ik niet groter of kleiner ben dan een ander, heb ik geen behoefte mezelf te bewijzen. Het is onnodig te leven

voor andermans potentieel.

Wanneer ik thuis ben, kan ik op een intiem niveau voelen, zien en communiceren, met elke levensvorm in creatie.

Ik kan mijzelf echt delen en laten zien, en anderen kunnen zichzelf echt delen en laten zien aan mij. Er bestaat geen

schuilen, geen terughoudendheid, – we opereren vanuit een plaats die gevuld is met eerlijkheid, authenticiteit en

transparantie. Dit geeft ons ongelooflijke empathische vermogens, waardoor we elkaar echt en zo moeiteloos kunnen

begrijpen. Ik zou middenin het bos kunnen zitten en met elke rots, elke boom, elke plant, elk apart luchtdeeltje, elke

druppel water, elk dier kunnen communiceren. Er bestaan geen hindernissen in onze dialogen. We spreken allemaal

dezelfde taal.

Wanneer ik thuis ben, zijn we meesters in heilige relaties. We opereren vanuit een zeer gebalanceerde dynamiek

van geven en nemen – voor alles dat we nemen, bieden we iets gelijkwaardigs terug. En dit vindt zo moeiteloos plaats,

zo natuurlijk, dat we er nooit om hoeven te vragen, of erom hoeven te worden gevraagd, alle levensvormen kennen,

inherent aan elkaar, de harmonie en het ritme van het zichzelf delen met een ander, en hoe dit behouden blijft.

Wanneer ik thuis ben, leven we allemaal in hechte, veilige, authentieke samenlevingen, waar we elkaar waarlijk

ondersteunen, en niet in competitie zijn met elkaar. We zijn echt een familie, en functioneren vanuit een plaats van

absoluut vertrouwen en intimiteit. We houden van elkaars gezelschap, en we houden ervan om onze reizen met elkaar

te delen. We zijn nooit alleen of geïsoleerd, of hebben een plek waar we niet thuis horen. Daarentegen zal elke

samenleving die we tegenkomen ons vreugdevol opnemen alsof we een van hen zijn.

Wanneer ik thuis ben, zijn mijn eigen ervaringen en wijsheid heilig. Ik heb geen enkele behoefte om het pad van

een ander te volgen, hun ervaringen te kopiëren, of hun wijsheid. Ik ben gelukkig door te bewegen en te expanderen

vanuit mijn eigen tempo, om mijn eigen lessen te leren, en mijn eigen pad te creëren. Ik ontdek mijzelf door mijn

ervaringen, niet door ervaringen van iemand anders. We genieten allemaal van onze reizen, onze prestaties, onze

realisaties, en hebben geen verlangen dit te lenen van iemand anders. Dit is feitelijk ook hoe we onze leeftijd meten

binnen een bepaalde creatie – door onze eigen ervaringen te meten. En of we nou een ancient zijn of net komen kijken

binnen een bepaald universum, we zijn altijd trots op onze leeftijd en ons niveau van wijsheid. Er bestaat geen

verlangen je te haasten naar je bestemming.

Wanneer ik thuis ben, gaat alles alleen nog maar over plezier, over het ervaren van echte vreugde, over

speelsheid, en spontaniteit. We nemen onszelf niet te serieus op de wijze zoals we dat doen in deze realiteit, we

houden ervan om elkaar te plagen, spelletjes te spelen, om heel erg kinderlijk te zijn, altijd te verkennen, te ontdekken,

met een voortdurende lach op ons gezicht. Het leven is geen geval somber, nooit! Het is pure gelukzaligheid, elke stap

op het pad.

Ik zou heel graag jouw lijst horen, ik denk dat er grote waarde en betekenis kan schuilen in het delen van onze intenties

over hoe we ons ons thuis voorstellen. En vergeet vooral niet om GROOT te dromen! ECHT GROOT!

Bedankt voor het lezen!

NEDERLANDSE VERTALING DOOR BARBARA HETTEMA