BELGIQUE BELGIE Vriendenkring Carabiniers B.P. 3970...

BELGIQUE – BELGIE

B.P.

3970

LEOPOLDSBRG Vriendenkring Carabiniers

en

Carabiniers-Grenadiers

Driemaandelijks

tijdschrift

25 jaargang

AFZENDER:

LEONARDSTRAAT 60/3

3970 LEOPOLDSBURG

Verantwoordelijke uitgever

Kol SBH Peiren W

Leuvensesteenweg 225/4

3070 Kortenberg

DE CARAPAT

P915785

DRIEMAANDELIJKS

AUG-SEPT-OKT 2013

AFGIFTEKANTOOR

3970

LEOPOLDSBURG

De Carapat 25ste jaargang –editie 3 1

Wie doet wat

Antwerpen: Voorzitter

Fernandusdijkstraat 24

Tel: 03/6463955

Schouwaerts Francois

2170 Merksem

Mail: [email protected]

Secretariaat

Grote baan 25

Tel 014/655428

Van Bourgognie Gilbert

2380 Ravels

Rek nr.BE32 6460-1976-7402


Brabant Wnd Voorzitter en secretariaat


Tel & fax 02.252.01.17

Peiren Willy

3070 Kortenberg

Rek nr. BE36-0010-0597-5781


Klas 49 Voorzitter

Zandstraat 51

Tel :014/842645

Beckers Alfons

2431 Laakdal

Klas 50 Voorzitter - Secretariaat

Meldertsesteenweg 9bus 2

Tel: 011/422321 (na 20.00uur)

Aerts Albert

3583 Paal-Beringen

Rek nr. BE13 3300-5209-7239

Klas60 e/d jaren 60

West-Vlaanderen

Voorzitter Secretariaat

Leimolenstraat 31

Tel: 051/501902

Vervaeke Willy

8600 Keiem

Rek nr. 652-4807891-71

Mail:[email protected]

Limburg Voorzitter

Leonardstraat 60/3

Tel 011/344884

Hendrickx Albert

3970 Leopoldsburg

Rek nr. BE26 9796-2155-9029

[email protected]

Secretariaat

H van Veldekestraat 29

Tel:089/565419

Contrijn Francois

3680 Maaseik

[email protected]

Oost-Vlaanderen Voorzitter

Eeklostraat 168

Tel: 09/2268791

Van Poeke Marcel

9030 Gent- Mariakerke

Penningmeester

Geraardbergsestwg 106

Tel: 055/420740

Verdegem Hubert

9960 Brakel

Rek nr. BE90-3900 5439 5332

Oud OOFFRN 1C

West-Vlaanderen

St. Maartensbilk 14 /B13

Tel: 050/310978

Lucas Willy

8000 Brugge


Pieter Boncquetstraat 17

Tel: 051/314245

Dupont Andre

8870 Izegem

Rek nr. BE85 0016-0005-4406

Mars Compagnie De Camps Amie

Hendrickx A

Vercruysse Johan

Av. Des Ramiers 17

1330 Rixenart

Leonardstraat 60/3

3970 Leopoldsburg

baan naar bree 36 bus1

3990 PEER

Hoofdbestuur: Voorzitter Secretariaat


Peiren Willy

3070 Kortenberg

Rek nr. BE36 0010 0597 5781

Afwerking Carapat:

Verantwoordelijke uitgever

Hendrickx Albert

Peiren W,


3970 Leopoldsburg

E-mail [email protected]

3070 Kortenberg

[email protected]

mailto:[email protected]









Het woord van de Voorzitter Beste vrienden,

De man met de zeis blijft ons achtervolgen. Sinds de laatste Carapat verloren wij weer twee leden. In

Heusden-Zolder werd Maurice Clemmen begraven. Hij was jarenlang voorzitter van de Vriendenkring

Klas 50. Samen met Albert Aerts zocht hij de oude legerkameraden terug bijeen en werden zij door

ons ontvangen met een mini-opendeur. Hun veelvuldige jaarlijkse bijeenkomsten waren een zeer

aangename gebeurtenis. Een ander enthousiast lid Roger Deswaef werd in Erondegem begraven op 15

juni. Roger was bestuurslid in de afdeling Oost-Vlaanderen van de Vriendenkring Klas 50. Bij

meerdere gelegenheden zorgde hij voor de locatie in de provincie. Op beide begrafenissen waren er

verschillende leden van de klas 50 aanwezig wat bewijst welke hechte vriendschap werd gesmeed

tijdens de legerdienst. Af en toe mocht ik ervaren welke tonelen zich afspeelden bij hun bezoek aan

hun oude makkers. Ook de echtgenoten werden goede vriendinnen. Deze oud dienstplichtigen hadden

het grote voordeel dat zij met een geheel bataljon werden ingelijfd waardoor de band tussen een grote

massa heel hecht werd. Wij hopen dat het nu voor een tijdje ophoudt en dat wij aanvulling krijgen

vanuit de jonge generaties. Wij weten dat dit niet altijd gemakkelijk is enerzijds omdat het

leeftijdsverschil een grote rol speelt maar ook omdat de jonge echtgenotes al genoeg hun wederhelft

moeten missen en ook omdat de legeradministratie niet altijd gul is voor het verschaffen van de nodige

informatie. Maar wij zullen het er toch op wagen. Enkele leden verloren ook een dierbare en moeten

alleen verder door het leven. Wij wensen hen veel sterkte en moed en steun van de familie om het leed

te verwerken.

Al bij al was de voorbije periode vrij druk. Op verschillende plaatsen waren er plechtigheden. In de

maand mei 1940 werden verschillende gemeenten getroffen door de inval van de Duitsers. Zo waren

wij op 03 mei in Vorst-Laakdal voor herdenking van de pijnlijke ervaring van de Anciens tijdens hun

marsen van de stellig en terug, op 04 mei in Adegem, , de 12de

waren wij aanwezig in Arendonk

waar dit jaar door omstandigheden de Franse delegatie zeer beperkt was.

Dankzij de ereLtKol Bocken was onze Vriendenkring ook aanwezig in Mont-Saint-Eloi op 26 mei

voor de herdenking van de gevechten rond dit onooglijk dorp. Verblijdend was dat op verschillende

plaatsen de delegatie van oud Carabiniers mocht gezien worden en dat enkele oud gediende van de

klas 74 hebben getoond dat ook zij hun anciens niet vergeten. Niettegenstaande hun verschillende

pogingen om de lijst van hun lichting te bekomen kenden zij daarbij weinig succes. Maar hun

aanwezigheid op verschillende plaatsen doet toch deugd en wij waarderen dat ten zeerste. Wij hopen

dat zij er nog dikwijls zullen bij zijn.

Toch kijken wij reeds naar de toekomst. Op 04 augustus heeft de jaarlijkse hulde aan het Veldleger

van 1914-1918 en zijn Chef,koning Albert I , plaats in Nieuwpoort. Om 09u45 verzamelen de

deelnemers aan het monument., om 10u00 beginnen de activiteiten met een oecumenische dienst,

toespraken, neerleggen van bloemen gevolgd door het Europese hymne en het Volkslied. Verder inde

maand en wel op 23 augustus in oud Stuivekenskerke (Diksmuide) brengt de Koninklijke

Vereniging “Vrienden van het OLVhoekje” hulde aan de dapperen die in 1914 aan de Ijzer hun leven

lieten voor onze vrijheid en ons welzijn. Vergeet niet dat zij de Duitse drang om door te stoten naar de

Franse Havens hebben ingedijkt. Twee dagen later, de 25ste

, herdenken wij in Schiplaken de eerste

uitval vanuit Antwerpen waarbij Karabiniers en Grenadiers de vuurdoop ondergingen. De

Karabiniersregimenten werden na de diverse uitvallen gereduceerd tot twee in plaats van vier.

Op 29 september gaan wij twee richtingen uit. In Passendale wordt naar jaarlijkse traditie de

bevrijding van het dorp herdacht. Deze vangt aan met een eucharistieviering om 10u00 in de kerk van

het dorp, ondersteund door het plaatselijke koor dat zeer vermaard is in West-Vlaanderen en er buiten..

Na de mis worden bloemen neergelegd aan het plaatselijk monument opgericht als aandenken aan de

gesneuvelde inwoners en slachtoffers van de beide wereldoorlogen. Nadien steken wij de baan over


voor de bloemenhulde aan de verschillende gedenkplaten, bevestigd aan de muur van het vroegere

gemeentehuis. Aansluitend verplaatsen wij ons naar de hoek van de Carabiniers- en de

Grenadiersstraat waar eveneens een bloemenhulde plaats heeft. Op de diverse plaatsen wordt na de

bloemenhulde de Last Post geblazen en brengt de muziekvereniging het Vaderlandslied. Afsluitend en

bij de terugkeer naar het Ontmoetingscentrum speelt de muziekvereniging afwisselend de marsen van

de Carabiniers en de Grenadiers. In het Centrum wordt een receptie aangeboden door de gemeente

Zonnebeke en wordt het woord genomen door diverse autoriteiten. Voorafgaand aan de plechtigheid in

Passendale leggen wij bloemen neer aan het gedenkteken van de 1C,2C en 3C in Westrozbeke.

Op dezelfde dag organiseert de gemeente Sint-Katelijne-Waver een herdenkingsplechtigheid .Op de

vooravond wordt om 19u00 de Last Post geblazen. Zondagmorgen om 09u45 is er de samenkomst aan

het gemeentehuis (Lemanstraat 63) gevolgd door de optocht naar de kerk, waar om 10u00 een

eucharistieviering wordt opgedragen. Om 11u00 is er de bloemenhulde op de markt en van daaruit

vertrekt de optocht naar de schans van Dorpveld, waar toespraken worden gehouden gevolgd door het

neerleggen van bloemen. Na de plechtigheid volgt een receptie in de SintKatarinaschool (Generaal

Deschachtstraat) en worden mosselen aangeboden in de parochiezaal.

Die dag is er dus overaanbod en hebben noch de West-Vlamingen , noch de Brabanders of

Antwerpenaren geen reden om er niet te kunnen bij zijn .

Begin oktober en wel op de 5de

herdenken wij de slag om Tervate en de gevechten rond

Stuivekenskerke in september 1914. Na een lange verplaatsing vanaf Antwerpen tot de IJzer werden

de Karabiniers en Grenadiers in de strijd geworpen om eerst de Duitse vooruitgang te stoppen en

nadien een tegenaanval uit te voeren naar Tervate. Iedereen weet dat de vooruitgang van de Duitsers

uiteindelijk werd gestopt door het manoeuvre van de sluizen in Nieuwpoort. Maar ook de inzet rond

en in Stuivekenskerke en Tervate droegen bij tot het mislukken van de Duitse intenties en gaven de

tijd om de sluizen in Nieuwpoort open te zetten. In de morgen leggen wij bloemen neer aan het

monument 3C in Sint Joris, deelgemeente van Nieuwpoort..

Vergeten wij ook op niet dat wij 25 septembern in Leopoldsburg en op 26 september in Schaarbeek

onze anciens van alle Regimenten herdenken voor de strijd die zij hebben gestreden waarbij vele hun

leven hebben gelaten voor onze vrijheid, die van onze kinderen en ja, ook al onze kleinkinderen. en

zeker ook achterkleinkinderen. Vele onder u hebben door hun inzet als dienstplichtige ook

meegewerkt aan het behoud van die vrede. Een reden te meer om onze anciens te herdenken zolang

wij het kunnen. Ik weet dat de plechtigheid in Schaarbeek voor vele niet aantrekkelijk is maar ons

monument staat er nu eenmaal en onze voorgangers hebben inspanningen gedaan om hun gevallen

kameraden met dit monument te eren. Tevens verdient de gemeente Schaarbeek onze dank om er na de

afbraak van de kazerne Prins Boudewijn op het Daillyplein te hebben gezorgd dat ons monument een

plaats kreeg in de gemeente aan de rand van het Josaphatpark. Het is nu aan ons om te tonen dat het

ons niet onverschillig laat.

Ieder jaar organiseert de vereniging” Pro Belgica” een plechtigheid als eerbetuiging aan de

vrijwilligers die in 1830 streden voor de onafhankelijkheid van België. Dit gebeurt op zaterdag 28

september op het Martelaarsplein in Brussel. Daar hebben 467 vrijwilligers hun laatste rustplaats

gevonden, in de crypte van het Patriamonument. Deze plechtigheid vangt aan aan de Congreskolom

om 13u45. Aansluitend vertrekt de optocht naar het beeld van Koning Boudewijn op het plein voor de

kathedraal Sint Michiel en Sint Goedele. Van daaruit begeeft men zich naar het Martelarenpleinvoor

de bloemenhulde aan het monument Pro Patria. De optocht wordt ontbonden op de Grote Markt te

Brussel en wordt gevolgd door een receptie in het Stadhuis aangeboden door de stad Brussel.

WP


21 juli 2013.

Het werd geen 21 juli als gewoonlijk. U heeft het allemaal gelezen in de kranten of op TV

gezien en gehoord. Koning Albert II deed troonsafstand ten voordele van zijn zoon Z.K.H.

Prins Filip.. We gaan dus een nieuw tijdperk tegemoet. Veel geruchten worden verspreid over

de nieuwe Koning. Is dit alles niet wat voorbarig. Hij moet zijn kans krijgen en mag niet

vooraf veroordeeld worden.

Bij de inhuldiging van Koning Albert II had men ook twijfels of hij wel dezelfde kwaliteiten

zou hebben als zijn overleden broer koning Boudewijn. Door de jaren heen heeft hij zich

ontpopt als een waardige opvolger met ernst en begrip van de noden van zijn land. Een bilan

opmaken hoort niet tot onze bevoegdheden en zou kunnen leiden tot betwistingen die ons niet

verder brengen. Wij moeten echter erkennen dat in de media met lof werd geschreven over

zijn aanpak van moeilijke dossiers om nog maar te zwijgen over de oplossing van langste

regeringscrisis in dit landje. Tijdens zijn toespraak van 21 juli 2011 liet Hij verstaan dat het

welletjes was geweest en dat de politieke wereld zijn verantwoordelijkheid moest opnemen.

In pijnlijke momenten was Hij een troost voor de families die zwaar werden beproefd, denken

wij maar aan de opvang van de families van de dodelijke slachtoffers van de moorden in

Rwanda en onlangs de bus ramp in Sierre. In heuglijke momenten toonde hij hoe dicht hij

aanleunde bij zijn landgenoten, onder andere de beelden van verleden jaar bij de

feestelijkheden die werden opgezet. Hij wist in te spelen op de gevoelens van zijn volk.

WP

Overlijdensbericht De Heer Louis Vanhees

Echtgenoot van mevrouw Wilma Vanhees

Tafeltennis was zijn leven

Lid van de vriendenkring Carabiniers-Grenadiers

Deelnemer 1ste

Mars Compagnie Kongo 1960

Geboren te Tongeren op 22 januari 1942

En thuis te Kalmthout overleden op 15 juni 2013

Rouwadres: Turfvaartlaan 19, 2920 Kalmthout


Klas 50

Goede vrienden,

Men zegt dikwijls , geen nieuws is goed nieuws. Deze keer is het anders. Op 13 april werd

Clemmen Maurice ,mijn schoonbroer begraven op zijn verjaardag, net een maand geleden.

Nu kregen we het bericht dat onze vriend Roger Deswaef ons ontvallen is en op 15 juni

begraven te Erondegen Erpe Mere . Ja ,Wij krijgen zware klappen te verwerken. Wij hadden

nog afgesproken elkaar nog eens te zien in Lourdes. Ik vertrok op 13 juni als Roger zich bij

ons zou voegen op 15 juni. Maar helaas , het heeft niet mogen zijn. O. L . Heer heeft er anders

over beslist. Ja, wij weten het . Het zal er niet op verbeteren en zitten in een leeftijd waarop

het elke dag kan gebeuren. In naam van de familie Deswaef wil ik u allen Carabiniers en

Grenadiers die er aanwezig waren oprecht danken. Kolonel Peiren, Hobus, Vanloo, Stuyck en

ik zelf met vaandel en ook enkele dames die altijd betrokken zijn geweest bij onze

vriendenkring maar ook hun geliefde moesten afgeven. Dank hier voor José en Jeanneke.

Prof. Martin Moors die ook onze vieringen doet was ook aanwezig op de begrafenis. Hij

heeft een mooi afscheidswoord uitgesproken voor Roger. Roger zijn leuze was “hou het kort

en hou het bij het voornaamste en dicht bij het leven”. Een goede raad van een wijze man. En

dat ga ik ook doen zei Martin. Dat Roger moge rusten in vrede.

U ziet hier bijgevoegd de volledige lijst van onze ontvallen vrienden. Kent u er nog, bel of

schrijf mij . ook zend ik je hierbij een stortingformulier om uw lidgeld te storten voor 2014. (

8 euro).

Maar eerst zou ik graag u, die nog kunnen aanwezig zijn, zien op de dag van de Carabiniers

op 25 september , dus niet in oktober. Stort uw gevraagde bijdrage van 32 euro plus zij die

met de bus meekomen 5 euro samen 37 euro. Dit voor 19 september zie carpat editie 2/2013.

Deze storting moet wel naar de rekening Peiren Willy BE36 0010 0597 5781. Eenenboomlaan

16 1932 Sint-Stevens-Woluwe Laat ons niet alleen. Kom met zoveel mogelijk om de viering

van 25 jaar bestaan te vieren. van de grote vriendenkring waarvan Willy Peiren de voorzitter

is. Dus doe hem een plezier en zorg dat u er bent Parvi Sed Magni. Lees aandachtig uw carpat

, zo blijft u op de hoogte.

Aan onze zieken en mannen die het moeilijk hebben in deze dagen wensen wij veel sterkte en

moed en zal ik er te Lourdes zeker aandenken al is het misschien moeilijk. Denk toch eens

aan onze leuze PARVI SED MAGNI , klein maar dapper. Wat ook uit komt aan onze grotere

leden ha ha ha.

Vele groetjes

Auf wieder sehen.

Albert Aerts


Aandenken aan de overleden vrienden

Carabiniers PB Klas 50 (2013)

E.H Sooi Willems Daelman Roger Huybrichts August Taffin Pierre

Danau Marcel Huysmans Ernest Tanghe Lucien

Deceuninck Michel Hoste Adolf Tanghe Marcel

Agga Jean Decock Albert Horemans Frans Teniers Alfons

Annaert Marcel D’hooghe Hugo Teurlinkx Jozef

Andries Jan De Cocker Basiel Iven

Asselbergs Lamberts De Dauw Leon Iserbiet Georges Vlaeminck Maurits

De Clerq Jean Vangorp John

De Burgrave Daniël Joos Alfons Van Aerschot August

Deceuninck Andre Jamar Jozef Van Aerschot Everard

Baerts Gaston De Grave Cyrill Kaesemans Arthuur Van Apers Andrè

Bamps Julien De Greef Robert Kellens Maurits Van Driessche Will

Bartholomeus Francois De leeuw Lucien Kerckhof Roger Vandendriessche Leopold

Beaujean Paul Debogni Gaston Kerstens Komeel Vanswijgenhoven Jan

Beydts Marcel De Keyser Eduard Kindt Adolf Van De Bosche Marcel

Blomme Lucien De Kunst Paul Klompers Jean Vandebroek Emiel

Blomme Maurice Deman Eduard Vandesompele Jozef

Blondeel Georges Demeester Louis Van Den Brande Frans

Blockx Jos Denayer Lacroix Emiel Vanderwege Jozef

Bogaert Gaston De Pestel Lantsheer Octave V.D.Bergh Louis Marcel

Borremans Gustaaf De Pla Eugene Lapiere Noël V.D.Plaetsen Gabriël

Bosmans Gilbert De Pree Julien Leenders Guiliam Van Britsom Marcel

Bosteijn Roger Dereyer Charel Loncke Walter Van De Bussche Piet

Bytebier Noël De Smet Roger Lonneville Renè Van De Ghinste Willy

Buckings Jean Deveyrman Loos Louis Vandegucht Bernard

Buytaert August Devriesse Willy Luyten August Vanderschelde Victor

Borkelmans Pierre Dewilde Antoon Maenhout Leo Van De Voorde Roger

Boel Filip De Wijngaert Evarist Maes Etienne Van Elven Frans

Bormans Henri Dhondt Jozef Missotten Boudewijn Van Frachen Raymond

Brouns Theo Diellen Juul Michiels Louis Van Herck Alfons

Boyen Fermin Dignef Martin Mussly Frans Van Hool Loïs

Boden Jozef Driesen Gustaaf Molemans Jozef Vanleemput Valére

Clemmen Maurice Driesen Henri Morest Jean Van Meenen Andrè

Caes Henri Duqeunne Frans Onkelinx Edgard Van Meensel Charel

Callens Charles Daniels Julien Parisis Van Munster Theofiel

Castermans Frans Demyttenaere Andre Pauwels Guillaume Van Parijs Marcel

Ceyssens Jozef De kerpel Roger Pintens Willem Vanthielen Marcel

Ceulemans A. Delannoy Jos Pollet Gaston Venken Jan

Ceupens Louis Derudder Joel Poppulier Hubert Vercammen Adolf

Celis Andre Deswaef Roger Pottie Robert Verdurme

Chovau Guido Elst Constant Raves Jean Verplancke Robert

Claes Ferd. Ema George Roothoofd Frans Vervloet Alfons

Claes Ferd. Francois Leopold Schepers Martin Veys Marcel

Clincke Wilfried Flamen Alphons Schaltin Hendrik Van Der Trappen Marcel

Crauwels John Forier Jules Schroeders Edguard Van Goethem Marcel

Cochez Jean Gielen Jos Seeldrayers Richard Van De Broeck Jozef

Coenen Roger Gryson Cyriel Sinnaeve Georges Vermeesen Alfons

Coinne Marcel Gordts marcel Sigar Georges Verwerft Jozef Corneille Richard Gekierde Willy Saelens Cyril

Coopman Arthuur Hanssens Jozef Soetaert Etienne Weyn Roger

Coppejans Marcel Helsen Charel Staes Antoinne Westerlinck Herman

Croonen Emiel Hendicks Doni Stampers Guido Windels Willy

Crombez Marcel Houtmeyers Frans Storme Omer Wuyts Jan

Cottijn Georges Holvoet Willy Suys Andrè Wailly Willy


Provincie Limburg

De slag om Dorpveld 99 jaar herdenking

Zaterdag 28 september 2013

19 u: Last Post van op balkon oud gemeentehuis

Zondag 29 september 2013

9.45 u: Optocht naar de kerk : vertrek aan gemeentehuis, Lemanstraat 63

10 u: Eucharistieviering

11 u: Bloemenhulde aan monument op het marktplein

Optocht naar Dorpveld, Gen. Deschachtstraat, naamafroeping en bloemenhulde.

Voordracht door de leerlingen van Sint-Katarinaschool. Toespraak door de heer Theo

De Vos.

Aansluitend receptie in Sint-Katarinaschool, Gen. Deschachtstraat.

Voor de liefhebbers aansluitend mosselsouper in de parochiezaal

Tot dan

Plechtige herdenking te Sint Katelijne Waver op 29 september 2013.

Jaarlijks grijpt er in Sint-Katelijne-Waver een herdenking plaats aan de schans van Dorpveld

om er ook de Karabiniers van het 2de

Regiment Vestingkarabiniers te herdenken. Zij leverden

in de ruimte tussen de schansen en forten een hardnekkig gevecht om de vijandelijke

vooruitgang te stoppen. Voor hun hardnekkige weerstand werden zij vermeld op de

Legerdagorders en geprezen om hun houding die niet altijd door actieve eenheden werd

betoond.

Reeds de avond voordien wordt de plechtigheid ingeleid met de Last Post om 19u00. De

zondagmorgen vinden de deelnemers zich terug aan het nieuwe gemeentehuis (Lemanstraat

63). Van daaruit vertrekt de optocht naar de kerk waar om 10u00 een eucharistieviering wordt

opgedragen. Na de mis begeeft men zich naar de markt voor een eerste bloemenhulde.

Aansluitend vertrekt de optocht naar de schans van Dorpveld waar de hoofdklemtoon van de

dag ligt. Er worden toespraken gehouden en bloemen neergelegd. Bijzonder in Katelijne is de

deelneming van de jongerenverenigingen. Na de bloemenhulde nodigt de gemeente de

deelnemers uit voor de receptie in de Sint-Katarinaschool (Gen Deschachtstraat). Afsluitend

kan deelgenomen worden aan mosselen eten in de parochiezaal.

Albert Hendrickx


PLANNIG VOOR EEN REIS IN 2014

Beste Vrienden

Er is een voorstel gedaan om een reis te organiseren in het voorjaar van 2014

Deze reis staat in het teken van de eerste wereldoorlog en gaat naar Heuveland en als afsluiter

de Last post in Ieper aan de Menenpoort

Indien er voldoende deelnemers zijn, 35 pers, gaan we op het voorstel in

Planning reisdatums in de maanden, eind mei of begin juni 2014:

Het program

7u00 Vertrek parking Gery Tours in Tessenderlo.

9à10u Ontvangst met koffie en één koffiekoek in De Beiaard te Nieuwkerke. Hierna brengen

we olv de gids een bezoek aan Kemmel waar er uitleg gegeven wordt over de slag van

de Kemmelberg. We zien er een kort filmpje(zero hour) over deze veldslag. Even later

brengen we een bezoek via Mesen aan de Pool of Peace (het ontstaan van de Pool of

Peace zien de mensen in het filmpje waardoor ze zich goed kunnen inleven in deze

gebeurtenis).

Rond de middag nemen we het middagmaal: dagsoep, Heuvellands gebraad met

groentjes en krokketjes, dessert, koffie of thee.

Na het middagmaal maken we een rondrit via MC Rae cemetry om dan naar het Duits

kerkhof te Langemark te rijden en ook een bezoek te brengen aan Tyne Cot Cemetery

(Engels Kerkhof). Vervolgens brengen we een bezoekje aan het Hooge Crater

museum (W.O.1) te Ieper en wordt er wat vrije tijd voorzien om een terrasje te doen

en/of te winkelen.

Omstreeks 17u15 keren we terug naar De Beiaard voor het avondmaal bestaande uit

Breugelbuffel en kunnen we rond 18u45 vertrekken richting Last Post te Ieper en meteen

hierna huiswaarts.

Kostprijs van deze uitstap is 50 euro/pers.

Minimum aantal deelnemers dient 35 te zijn,

Graag een hadden we een lijst opgesteld van de kandidaat deelnemers.

We vragen nog geen stortingen.


Brabant De Carabiniers Brabant bijeenbrengen is niet eenvoudig en toch zou dat ook moeten kunnen. Ik

meende dat de herdenking in Schiplaken daartoe een ideale gelegenheid was. Tot nu toe is dat niet

meegevallen. Is het onbekende ? Is het onverschilligheid ? Bij deze wil ik toch nog een poging wagen.

Schiplaken is een deelgemeente van Boortmeerbeek. Het dorp leunt aan op Hofstade en ligt midden i

het groen. Einde augustus 1914 werd er hard gevochten rond Schiplaken en de toenmalige Carabiniers

hebben er de Duitse reserves die al diep in België waren binnen gedrongen laten terugkeren naar de

streek rond Mechelen om de flank van de penetratie te vrijwaren. Dit gebeurde in het kader van de

verschillende uitvallen vanuit Antwerpen waarop de geallieerden hadden aangedrongen bij koning

Albert I. Telkens namen de Carabiniers er aan deel en het kostte hen veel inspanningen en uitgedunde

rangen. Na de derde uitval bleven slechts twee Regimenten van de vier over. Het zou tot 1917 duren

vooraleer er terug vier Regimenten Carabiniers terug deelnamen aan de oorlog.

Wat houdt de herdenking in ? Om 10u00 is er een mis in de kerk van de Heilige Familie in het dorp

Schiplaken, gevolgd door een bloemenhulde. Op het einde biedt de gemeente Boortmeerbeek een

receptie aan gespekt met korte toespraken. De Vriendenkring Brabant organiseert nadien een eetmaal

in het Veilinghof aan Kampenhout Sas, deelname in de kosten € 32,00. De stemming is er altijd

opperbest. Wij nodigen alle Brabanders uit om met ons aan tafel te gaan. Inschrijven kan bij W.

Peiren, Leuvensesteenweg 225/4, 3070 Kortenberg . Er wordt gevraagd het bedrag te storten op

rekening van de vriendenkring Carabiniers en Carabiniers-Grenadiers BE36 0010 0597 5781,

Eenenboomlaan 16, 1932 Sint Stevens Woluwe. Laar u niet misleiden door de adressering, dat komt

later in orde en overgebracht naar mijn adres.

Eens deelgenomen vraagt naar meer. Wie komt er op af ? Wij verwachten U.

Niet moeilijk te vinden. Op de E 19 uitrit Zemst, rechtsaftot over de Tervuursesteenweg en na +/-

100m rechtsaf Schiplaken. Wij verwachten u en van harte welkom.

WP

Oost-Vlaanderen De vakantie van de voorzitter.

Laatste vergadering op zondag 02 juni met veel verjaardagen.

Lidkaarten schrijven en opsturen aan vier nieuwe leden: Maes Marc, Van deWalle Eric, Samson Yvan

en Vervack Georges.

Uitstap naar ons monument in Raverschoot (Adegem)

- uitgebloeide bloemen meebrengen (7 stuks);

- vert de gris en oude boenwas verwijderen van de bronzen platen op het monument met

terpentijn (weer wat bijgeleerd).

Kaartjes opsturen naar Hubert en Denise.

Zijn broer Etienne is op 12 juni overleden. Hij heeft nog voor ons enkele jaren terug de mis

opgedragen in de kapel op de watersportbaan. Wij bieden aan de familie onze oprechte blijken van

medeleven aan bij het overlijden van pater Etienne Verdegem.

Brief opstellen voor het banket. Controle door de secretaris en de penningmeester.

Antwoorden aan de provincie op uitnodiging voor deelname aan het Te Deum op 21 juli.

Lidkaarten schrijven en opsturen voor drie nieuwe leden: Forget Geert, Vanoverbeke W. en Scholliers

Louis.

Uitnodiging ontvangen voor het bijwonen van het afscheidsbezoek van de koning en de koningin aan

de stad Gent op woensdag 17 juli. Dit in het kader van de Confederatie.

De voorzitter en de ondervoorzitter Etienne Flerick waren uitgenodigd en aanwezig en aanwezig op de

plechtige ontvangst en het bezoek van onze vorsten. Deze plechtigheid ging door in de Pacificatiezaal

die prachtig versierd was met bloemen.


Na de begroeting en de voorstelling van de notabelen hield burgemeester Termond een korte, gevatte

toespraak. Als geschenk bood hij een kopergravure en een boek aan. Nadien volgde een receptie .

De plechtigheid verliep vlekkeloos.

Buiten waren ze minder braaf.

Een horde persmensen hebben in het stadscentrum gefilmd, waarvan wij niets hebben teruggezien.

Opstellen en invullen van papieren voor subsidies van de provincie Oost-Vlaanderen. Daar was ik een

dag of twee zoet mee.

Aangezien er op zondag 21 juli geschiedenis werd geschreven hebben wij alles gevolgd op televisie.

Het Te Deum hebben wij dit keer overgeslagen. Het vuurwerk hebben wij gezien op RTBF.

Nu schrijf ik een artikeltje voor De Carapat.

Vooruitzichten

Op 10en 11 augustus heeft de militaire openluchtshow “Wings and Wheels” plaats in Ursel. Deze

behoort tot onze vaste uitstappen. Inkom € 10,00. Vorig jaar hebben wij er korpsadjudant Smets

ontmoet.

Rond 15 augustus vliegen wij er weer in met een eerste bestuursvergadering.

Op 06 september herdenkt de stad Gent de bevrijding om 16u00 in het Zuidpark.

Te Adegem gaat op 08 september de plechtigheid door op Canadees kerkhof (zie De Carapat)

Op zondag 06 oktober organiseren wij een banket ter gelegenheid van het 25-jarig bestaan van de

Vriendenkring Carabiniers en Carabiniers-grenadiers.

De vergaderingen gaan door op volgende zondagen: 01 september, 29 september en 03 november in

café Flora om 10u00.

M. Van Poecke

Toespraak door de Jacques BOCKEN ter gelegenheid van de herdenking

in Mont Saint-ELOI op 26 mei 2013

Beste oud-strijders en familie van oud-strijders,

Dames en heren,

Waarde vrienden,

Naar jaarlijkse traditie staan we hier vandaag samen met de oud-strijders, waardig en in stilte.

Samen met hen denken we terug aan de jonge soldaten die hun leven gaven tijdens de 2e

Wereldoorlog en in het bijzonder de 3e Carabiniers uit België en de 4

e Dragonders uit Frankrijk.

Ze deden dat voor hun landgenoten en de daaropvolgende generaties, opdat wij in een vrij land kunnen

leven, opdat ons land opnieuw vrede zou kennen, opdat wij nooit meer een oorlog hoeven mee te

maken.


De Tweede Wereldoorlog was gekenmerkt door een ongekende brutaliteit. De burgers werden

beschouwd als valide doelen door alle betrokken partijen. Daarom spreekt men over een totale oorlog.

De strijd was bijzonder hard, ook de behandeling van de krijgsgevangenen. Het was de enige oorlog

waarbij kernwapens werden ingezet.

De herinneringen aan Wereldoorlog II kunnen nog naverteld worden door mensen die het hebben

meegemaakt en die hier vandaag aanwezig zijn.

Vandaag is de dag waarop we deze zinloze strijd herdenken. Een oorlog die onze beide landen

zwaar getroffen heeft.

We brengen hulde aan de soldaten die zo dapper gevochten hebben voor ons land, aan de nog in leven

zijnde oud-strijders, weggevoerden, oud-krijgsgevangenen, politieke gevangenen, oorlogsinvaliden,

oorlogsvrijwilligers, burgerslachtoffers.

Zij weten wat schuilen voor een bombardement is, wat het betekent om te vluchten, niet wetend wat

de toekomst zal brengen, niet wetend waar men die nacht zal slapen, niet wetend of men iets te eten

zal vinden.

Voor de jongere generatie is deze feestdag belangrijk. We herdenken niet alleen het vele

bloedvergieten van toen, maar vieren ook het einde van deze waanzin. We vieren het neerleggen van

de wapens en het zwijgen van de kanonnen.

De vrede die we nu kennen, is uniek. Echte vrede is zeer broos en daar moeten we elke dag samen aan

meewerken.

Er zal over de hele wereld pas vrede zijn wanneer iedere gemeenschap of individu geen politieke,

sociale, religieuze of economische tegenstellingen meer kent.

De wereldoorlog mogen we nooit uit ons geheugen wissen. Daarom is het goed dat we hier jaarlijks

samenkomen om te herdenken, met een huldebetoon aan de strijders

Onze huidige en vrije levenswijze hebben wij te danken aan de volharding van onze voorouders. Dat is

iets wat nooit mag vergeten worden.

Aan de familieleden van hen die als slachtoffer vielen, betuigen wij onze oprechte deelneming met

hun leed om het vroegtijdig gewelddadig levenseinde van hun dierbare verwanten.

Laat ons eindigen met de wens dat het nooit meer oorlog wordt.

Met dank aan diegene

die zich inzetten voor

het opluisteren van

deze ceremonie en al

de aanwezigen die

deze viering bijwonen.

Jacques BOCKEN

Ere Majoor

(Gedenkplaat in de kerk van Mont-Saint-Eloi)


Arendonk 2014

De priester van

Arendonk, eerwaarde

pater Vienne heeft

voorgesteld om na het

middagmaal in

Arendonk (11 mei

2014)een bezoek te

brengen aan de abdij

van Postel. Hij wil ons

een rondleiding geven

met de nodige uitleg.

Vervelend is dat hij

onze reactie moet

kennen voor begin

september, om die

activiteit te kunnen

inschrijven in zijn

agenda en op die

manier communies en vormsel voor 2014 vast te leggen. Ik zou dus graag uw reactie hierop

kennen voor 20 augustus 2013. Wie dus geïnteresseerd zou zijn laat mij iets weten hetzij met

een telefoontje (02.252.01.17), hetzij met een mailtje ( [email protected]) .

21 april 2013 Veldwezelt

Spijts alle goede voornemens om het niet te vergeten en met de vaste overtuiging dat ik mijn

verplichting was nagekomen was het een nalatigheid om geen artikel in de Carapat te zetten in

de maand mei. Om dit goed te maken hieronder mijn relaas.

Het was 21 april, we waren uitgenodigd in Veldwezelt op de herdenking van de Duitse inval

op 10 en 11 mei 1940 Het was de zesde compagnie van het 2 Karabiniers die hier opgesteld

was. Op het ogenblik dat niemand het vermoedde werden zij als eerste in de strijd gemengd.

Zevenentachtig jonge Karabiniers vonden hier de dood, tweeëndertig werden er gewond.

Daarom zijn elk jaar de Karabiniers vertegenwoordigd.

Dit jaar mochten we een delegatie ontvangen van het Bataljon Carabiniers-Grenadiers dat

vertegenwoordig was door de 2 Commandant Majoor De Vos, Kapitein ……………. en de

Korpsadjudant adjudantmajoor Smedt

Na de eucharistie viering was er een dodenappel gehouden achter de kerk, gevolgd door een

bloemenhulde. Res. Kolonel Swinnen van het 2 Carabiniers legde de bloemen neer aan het

monument van de Carabiniers die hun leven lieten. De optocht gaat verder naar het monument

van de burgerslachtoffers van Veldwezelt. Toespraken worden gehouden door de burgerlijke

autoriteiten van de gemeente Lanaken, gevolgd door de traditionele bloemenhulde. Aan de

overkant van de straat ligt de begraafplaats van Veldwezelt, achteraan bevinden zich de

graven van de slachtoffers van dat nutteloos geweld. Ook hier volgen volgens het vaste

stramien de gebeurtenissen elkaar op. Na de plechtigheid worden we uitgenodigd om deel te

nemen aan het banket in het Berenhof. Het is een eenvoudig maaltijd waar de Carabiniers

toch vertegenwoordigd zijn met 10 personen, Hier vernoem ik graag Res. Majoor Bocken en



zijn collega, Albert Aerts die met de vlag van de Klas 50 weer paraat was op de ganse

plechtigheid.

Bedankt nogmaals aan iedereen, en hopelijk zien we elkaar terug volgend jaar op zondag 27

april 2014

Albert en Sam


Provincie Antwerpen

Het legermuseum in de Artillerieschool in Brasschaat

Woensdag 05 juni 2013 een stralende zomerdag. Het is nog vroeg wanneer 43 Karabiniers

verzamelen aan de kazernepoort van de Artillerieschool in Brasschaat. Mannen en vrouwen

uit alle hoeken van het Vlaamse gewest. De ene al wat vroeger uit de veren dan de andere

want iedereen kent het gevaar van de ring rond Antwerpen. Goed gemutst en vol verwachting

op wat komen zou?

Om 10uur worden we afgehaald door de verantwoordelijke van het museum en na wat

geharrewar kunnen we de kazerne binnen. Via een doolhof van straten bereiken we het

museum. Ik wed dat niemand nog terug naar de ingang kan rijden.

In de voormiddag maakten we kennis met duizend bommen en granaten, de één al wat dikker

dan de ander, de één wat zwaarder dan de ander. Voor ons infanteristen even wennen aan die

kanonballen.

Wat we wel

moesten

vaststellen is:

dat al dat

geweld dienst

had of deed

om oorlog te

voeren,

mensen te

doden of te

kwetsen, en

dat is bij

ieder van

ons wel

bekend van

de dagelijkse

televisiebeelden. Een film brengt ons dichter bij de realiteit hoe het er aan toegaat wanneer

deze mastodonten in actie komen op het schietveld. Wanneer de film eindigt maken we kennis

met de verschillende zalen en rijkdommen van het museum. Kasten vol met kentekens, de

oude garde werd hier ten toon gesteld en druk werd er gediscuteerd over dat kenteken of dit

kostuum.

Zonder dat we het wisten was het middag en François toonde zich van zijn gulle kant en bood

ons een aperitief aan waarna we aan tafel gingen om de Belgisch vermaarde maaltijd “friet

met steak” te gebruiken. Ergens kon ik nog opmerken dat “de soep” het beste van den troep

fel gegeerd was. Spijtig de koffie werd vervangen door een fluitstoot, maar niet gezeurd,

water was er voldoende aan tafel.

In de namiddag zetten we onze ontdekkingstocht verder, tussen al dat wapengekletter van

vroeger en nu. De interesse was er niet minder om en onze gids bracht het ene verhaal na het

ander, alsof hij nooit aan het einde van zijn verhaal zou komen. Enkele vrouwen hadden reeds

het wapengekletter vervangen door op de koer lekker te genieten van het zonnetje. Binnen

kwamen de kelen droog te staan en stilaan nam de goesting naar een frisse pint de overhand

Eindelijk Schol…. Maar het was een fijne dag voor ons zandstuivers

Francois Schouwaerts


DE MARS COMPAGNIE

KANS OF ONKANS BIJ WERKELIJKE OPERATIES Bij commentaar over werkelijke militaire interventies dienen heel wat elementen onderzocht te

worden. Hoewel men zich kan steunen op vaststaande gegevens zijn er toch verrassende en niet te

voorziene elementen die vooropgestelde en uiterst nauwkeurige plannen in de war kunnen sturen. Wij

denken aan onvoorziene interventies van de vijand, bruuske klimaatwijzigingen, epidemieën,

logistieke onderbreking en dergelijke meer.

Laten we een voorbeeld aanhalen tijdens de laatste wereldoorlog en meer in het bijzonder in de oorlog

tussen Duitsland en de Sovjet-Unie in 1941.

MOSKOU betekende voor Duitsland het hoofddoel! De inname van deze stad moest, in de ogen van

de Wehrmacht en Hitler, het einde

betekenen van het Sovjetleger.

Het Duitse leger viel de Sovjet-Unie

aan op 22 juni 1941 en bereikte in een

uiterst snelle blitzkrieg reeds in

september 1941 een frontlijn op

ongeveer 300 Km van Moskou. Zie

bijgevoegde kaart.

Vanaf deze frontlijn zal het

eindoffensief op Moskou ingezet

worden en meer bepaald op 2 oktober

1941. Op dat tijdstip was het weer nog

ideaal voor de talrijke Duitse

Pantserdivisies en waarborgde een

snelle opmars ,wat ook het gebeurde,

althans tijdens de eerste dagen. .

Op 7 oktober, dus na amper 5 dagen

hadden de Duitse pantserdivisies

ongeveer 100 á 150 Km afgelegd en

werden negen Sovjetlegers omsingeld

(ongeveer 500.000 man).Veel Russen

konden zich redden maar het aantal

doden en gekwetsten en door Duitsers

genomen krijgsgevangen liep hoog op.

Hoewel de Duitse generaals heel goed

wisten, dat in_die tijd van het jaar, de

weersomstandigheden radicaal konden

keren, waren zij er toch van overtuigd,

dat dit geen grote hinder zou vormen voor hun offensief.

Op 8 oktober echter vielen hevige regens en dat was enorme PECH voor de afwerking van het

offensief.

Modder, zowel op het land als op de wegen, die bijna nergens verhard waren, remden aanzienlijk de

mobiele Duitse eenheden . Ook de logistieke aanvoer (levensmiddelen, munitie, benzine) geraakte niet

meer op tijd bij de eenheden zodat het Duitse offensief met enorme moeilijkheden te kampen had.

Na de regen viel de eerste sneeuw, gevolgd door zware sneeuwstormen (blizzard)en half november

begon het flink te vriezen (-20° C).

De Duitse divisies werden gevoelig afgeremd maar bleven in hun opdracht geloven, zodanig,dat de

voorste pantsers op 27 november tot op 30 Km van de Noorderwijken van Moskou genaderd waren.

Zij hadden dus wel 50 dagen nodig om een kleine 200 Km te overschrijden (4 km per dag), wat heel

wat trager was dan tijdens de eerste dagen van het offensief (ongeveer 20 á 30 km per dag)


Doch de meeste divisies zijn daar niet in geslaagd en werden opgehouden, enerzijds door de Russen

,anderzijds door de weersomstandigheden, het gebrek aan winterkledij; en enorme logistieke

problemen ! En eind November had de Russische luchtmacht de overmacht op de Duitse !

Door deze vertragingen hebben de Russische troepen de kans gekregen zich te herpakken, door onder

andere verse troepen uit het verre Oosten en Siberië over te brengen. In tegenstelling met de Duitsers

waren de Russen hun winterklimaat ook beter gewoon. Zij hadden een aangepaste winterkledij, een

beter moreel en uithoudingsvermogen.

De Russen, zowel legereenheden als de bevolking, moesten zich wel terugtrekken, doch pasten de

vernietigingspolitiek toe zodat de Duitsers geen onderdak meer vonden.

Ze hebben ook hun oorlogsindustrie tijdig kunnen afbouwen en meer naar het oosten laten

overbrengen zodat hun bewapening niet in het gedrang kwam.

Voor de Duitsers was dat zuivere pech,want bij gunstig weer hadden ze Moskou vlugger kunnen

bereiken en inpalmen. Voor de Sovjettroepen heel wat geluk en een uitstekende kans om zich te

herpakken!

Op 2 en 3 december begon het uitzonderlijk hard te vriezen (-40°). Deze temperaturen hadden een

nadelige invloed, niet alleen op de manschappen, maar ook op de wapens, de pantsermotoren en

camions, de dynamo’s en batterijen. De Duitse manschappen, om zich wat op te warmen,dronken zich

half zat met schnaps; velen hadden bevroren ledematen, diarree door slechte en onvoldoende voeding.

Ze waren volledig uitgeput.

Het was dus geen verrassing, dat het Duitse offensief werd stopgezet op 5 december 1941 In 20 dagen

hadden de Duitsers 155.000 gekwetsten of doden door de vrieskou verloren en bovendien 800

pantsers, 300 kanonnen en mortieren!

En s'anderendaags gingen de Russen over tot het tegenoffensief !

&&&&&&&&&

Wij, leden van de marscompagnie Congo 60 hebben niet de pretentie een vergelijk te kunnen aangaan

met bovenvermelde dramatische oorlogsfeiten.

Wij hebben er een beetje van kunnen proeven en we moeten niet beschaamd zijn om te verklaren dat

ook wij wat geluk gekend hebben.

Vooreerst dat onze operaties in het droog seizoen plaats hadden, wat aanzienlijk voordeliger was dan

tijdens het regenseizoen, wanneer grote hitte en hoge vochtigheidsgraad het klimaat minder draaglijk

is voor blanken.

Daardoor ook hadden we minder last van insecten, muggen en dergelijke, en hadden we ook praktisch

geen gezondheidsproblemen. Volgens de medische diensten bleek dat nochtans niet het geval bij

andere marscompagnies!

Bij de aanval op Socopetrol hadden we ook dat beetje geluk toen de mitrailleur van de tegenstrever

opgesteld aan de ingangspoort van het benzinecomplex een hapering had, en de meeste soldaten van

de tegenstrever op de vlucht sloegen.

In verdediging in het stadscentrum verwachtten we een aanval van. Congolese troepen. We hebben ze

zien aankomen maar door een voor ons onbekende reden hebben ze rechtsomkeer gemaakt!

Al onze andere interventies onder andere, bewaking van vitale punten op verschillende

plaatsen,escortes van benzinewagens naar de vlieghaven (ten bate van de vluchtelingen), bezetting en

beveiliging van de "beach" waar vluchtelingen met overzetboten naar Brazzaville werden vervoerd,

werden zonder enige hapering uitgevoerd.

In verdediging rond de luchthaven van Kinshasa greep een incident plaats tussen de eerste minister

Lumumba en vluchtelingen. Een van onze mannen had de eerste Minister in zijn vizier en gelukkig

heeft hij de trekker van zijn geweer niet overgehaald.

Een bijzonder zwaar incident in de basis van Kitona tussen onze Carabiniers en de Para's werd

gelukkig op vriendschappelijke wijze beslecht!

Onze eenheid werd ook in Boma ingezet voor een bewakingsopdracht, en daar ook hebben we geen

noemenswaardige problemen gehad.


Voorbereiding, kennis, tucht, kameraadschap en solidariteit zijn noodzakelijk, maar een tikkeltje geluk

is ook wenselijk.

Het viel ook mee dat buiten alle verwachtingen onze interventie tamelijk vlug ten einde liep, zodat de

terugkeer naar België reeds na een maand werkelijkheid werd.

Het had ook wel anders en minder goed gekund. Dat hing van heel wat politieke omstandigheden af.

A.De Camps


Carabiniers-Grenadiers en Cavalerie … een traditionele band. door Kol SBH Geert VANLINTHOUT

Deel 3

VOROBIEFKA - ZBOROV

Op 09 juni 1916 zien de Belgen hun eerste kameraad sneuvelen: Jacques de Becker, de zoon

van de Leuvense senator de Becker-Remy. Een mitrailleurwagen breekt zijn

achterwielophanging bij het innemen van een schootsstelling en glijdt in een bomkrater waar

hij vast geraakt. De onderluitenant Tanghe snelt ter hulp om de wagen weg te slepen.

Soldaat de Becker haakt de sleepkabel los en wordt op dat ogenblik dodelijk getroffen in het

voorhoofd. Hij wordt in de pantserwagen van Tanghe gesleurd en overlijdt in de armen van

Tanghe.

Luitenant Maurice Tanghe

Hij zal later Korpscommandant van het

4 Bn / 1 Regt Carabiniers Prins Boudewijn en na de

Tweede Wereldoorlog generaal-majoor worden. Hij

zal om het leven komen tijdens de grote brand in het

Brusselse warenhuis Innovation in 1967.

De rest van het ACM-Korps zal verder ingezet worden om de aanval van de Russen te

steunen tot de inname van Vorobiefka – Jezerna en Zborov. Met hun pantserwagens geven ze

vuursteun aan de oprukkende infanterie en steunen ze hen verschillende malen wanneer de

vijand een tegenaanval uitvoert. Ze voeren verschillende raids uit om stellingen van de vijand

te veroveren, soms samen met de Don-kozakken. Het optreden van de Belgen haalde zelfs de

“Wiener Zeitung”. De samenwerking tussen gevechtsvoertuigen en stormtroepen is dan ook

een absolute primeur. Twintig jaar later zou deze tactiek weliswaar op veel grotere schaal

gebruikt worden door de Duitsers.

Raid van de Belgische pantserwagens

Na hun succes in Zborov wordt het ACM-

Korps begin september bevolen om een stuk

zuidelijker te gaan opereren. Bij de uitlopers

van het Karpaten-gebergte moeten ze het

Zevende Leger in de omgeving van de stad

Bucac gaan versterken bij hun offensief. Half

september start de aanval. Ze rukken op tot

voorbij het stadje Svistelniki waar de

Belgische pantserwagens gestopt worden. Hier verliest het ACM-Korps zijn eerste en enige

pantserwagen aan de vijand. Deze loopt vast in de modder nadat het geraakt was door een

Duitse obus. De bemanning, onder wie een van de markantste ACM-leden, de worstelaar

Constant le Marin, kon zich redden. Ze kunnen ermee leven want de pantserwagen markeert

het verste punt van de opmars. Even nadien start namelijk de Pruisische tegenaanval. De

manschappen van het ACM-Korps blijven samen met de geslonken Russische divisie

weerstand bieden. De buitgemaakte wagen zal drie jaar later opduiken in Berlijn, waar hij

ingezet zal worden tijdens de straatrellen. De tsaar Nicolaas II schrijft op 13 augustus in zijn


communiqué: «De Belgische afdeling pantserauto’s heeft dapper bijgedragen tot de

overwinningen in de sector van Zborov en heeft prachtige uitslagen bekomen.» Als

waardering voor de Belgische heldendaden schenkt de tsaar ter vervanging van het verloren

voertuig een Russische wagen. Voordien waren hun acties te Vorobiefka en Zborov ook al in

de officiële dagorders van het Russisch Groot Hoofdkwartier op 16 juni en 13 augustus 1916

verschenen.

Eind september 1916 wordt het ACM-Korps teruggetrokken naar de achterhoede, komen

terug onder het bevel van het Zesde Legerkorps en overwinteren te Jezerna. Sommige

soldaten worden samen met enkele gewonden terug naar “België” gestuurd en worden

vervangen door een nieuwe lichting “vrijwilligers”. Majoor Semet voert tijdens deze

winterperiode aanpassingen aan de structuur van de “gevechtscompagnies” van het ACM-

Korps uit om deze beter aan te passen aan de Russische tactiek. De eenheid beschikt vanaf

dan over drie gevechtscompagnies. De drie cyclisten pelotons versterkt met motorrijders

worden verdeeld over drie compagnies waarbij de batterij 1 en 4 over drie pantserauto’s

beschikt en batterij 2 er vier heeft. Zo zouden de door de pantserauto’s veroverde posities

beter behouden moeten blijven tot ze afgelost worden door Russische infanterie. De rest van

de motorrijders vervoegen de bevoorradingscompagnie zodat deze nu ook

beveiligingselementen heeft.

In februari 1917 breekt in Sint-Petersburg de burgerlijke revolutie uit. Op 15 maart draagt

Nicolaas II op aandringen van de legeraanvoerders de macht over aan zijn broer, grootvorst

Michail, die afziet van de troon. Rusland heeft geen tsaar meer, de Sovjet-Unie is in de maak.

De gematigde socialist Alexander Kerenski neemt het roer in handen. Voor de Belgen

verandert er niets. De vijand blijft dezelfde en Kerenski besluit in juni tot een grootscheeps

offensief. Het ACM-Korps zit opnieuw in de vuurlinie als eind juni 1917 het laatste Russische

offensief start.

KONIOUKI

De Belgen krijgen eind juni 1917 de opdracht om één compagnie (de 2de) af te delen bij de

divisie die Koniouki moet aanvallen, één compagnie (de 4de) bij de divisie die Bichki moet

aanvallen, en een andere (de 1ste) bij de reservedivisie te Nichouf. Tevens wordt hen

gevraagd om de loopgrachten in de voorste Russische linie ter hoogte van Koropatniki te

versterken. Enkele vrijwilligers uit de bevoorradingscompagnie gewapend met enkele

machinegeweren vervoegen deze laatste stelling. Zij zullen vijf dagen in deze loopgrachten

vechten en zijn getuigen van de eerste aanval van Sovjeteenheden die immense rode vlaggen

meedroegen. De Russen veroveren met steun van de 2de

compagnie op de eerste dag van het

offensief het versterkte dorp Koniouki. Het Oostenrijkse spervuur heeft de Russische voorste

gelederen echter vreselijk uitgedund. Al snel zal dit “kleine” succes uitmonden in een debacle,

zowel voor de Russen als voor het Belgische ACM-Korps.

Belgische Pantserwagens steunen de

Russische infanterie

De 4de

batterij vervoegt tevens op 2 juli

Koniouki om de Russische posities te

ondersteunen. Ze merken echter dat de

stelling waar ze toekomen, geïsoleerd is

van de andere stellingen. Terwijl ze zich


klaarmaken om samen met een Russisch bataljon te vertrekken, vallen ze onder artillerievuur.

Een obus slaagt in tussen twee pantserauto’s: drie sneuvelen, acht zijn gewond. Nadat de

zware wapens uit de vernielde wagens gehaald waren, trekken de twee overgebleven

pantserauto’s weg uit Koniouki. De achtergebleven cyclisten zeulen hun gesneuvelde en

verwonde kameraden op berries van takken en tentzeilen onder hevig Oostenrijkse

beschietingen terug naar de bevriende lijnen. Majoor Semet ontneemt commandant Bridoux

voor dit feit het commando over deze compagnie. De wapenfeiten van begin juli worden wel

vermeld op de dagorders van 3 juli, nr 717: « Z. Ex. Generaal Notbeck, commandant van het

6de

korps, betuigt zijne erkentelijkheid aan de 2de

en de 4de

batterij voor hunne roemrijke

deelneming aan de verovering van Koniouki, op 1-2 juli 1917. De commandant der 16e

Divisie feliciteert de Belgen voor hunne medewerking tot de eerste overwinning van Vrij

Rusland. »

Op 6 juli trekt de 2de

gevechtscompagnie van luitenant Tanghe en Dufosset terug naar

Koniouki. Ze gaan de Russische infanteristen helpen om een Oostenrijkse tegenaanval te

stoppen en vuren op de vijandelijke stellingen. Op een bepaald moment valt de “geschonken”

Russiche pantserwagen aan en breekt door het prikkeldraad van de Oostenrijkse stelling om

de vijand van dichtbij te bestoken. Het machinegeweer stokt en de pantserplaten zijn niet

bestand tegen het spervuur. De bemanningsleden, behalve de chauffeur die zwaargewond of

dood is, kunnen de pantserwagen gewond verlaten en dankzij de steun van hun collega’s,

onder wie luitenant Tanghe, de bevriende linies bereiken. De chauffeur, wachtmeester

Auguste Godefroid, wordt later op de lijst van de campagne van het ACM-Korps als

“verdwenen, vermoedelijk gedood” opgenomen.

De goed geëncadreerde Oostenrijkse-Duitse troepen gaan verder in de tegenaanval. Aan de

Russische kant van het front is de chaos algemeen. Dit gold niet voor enkele fanatieke

eenheden zoals de Kozakken en het Tsjechisch Legioen. Voor hen stond overgeven gelijk met

de dood. In zulk gezelschap trokken de Belgen zich tijdens zware achterhoedegevechten terug

naar hun basis in Tarnopol.

De 1ste

compagnie van luitenant Van der Donckt, die niet ingezet is in de gevechten rond

Koniouki, komt eind juli eindelijk in actie. Ze worden opgeroepen om naar Kozova te trekken

om de flanken van het Zesde Legerkorps te beschermen. Op 21 juli, komen ze in contact met

Duits-Oostenrijkse troepen. Een pantserauto loopt vast na een vuurgevecht, waarbij luitenant

d’Aspremont-Linden in de borst geraakt wordt. Terwijl de anderen de pantserwagen uit de

gracht duwen, observeert Graaf Jean de Liedekerke de vijand vanuit een onbeschermde

stelling. Hij wordt dodelijk getroffen tijdens deze actie. Het gebruikelijke scenario: een

combinatie van materiaalpech en roekeloosheid. Nadien zullen de mannen van de 1ste

compagnie dagenlang stand houden langs de Serte, een bijrivier van de Dnjestr. Na een tijdje

zullen ze zich terug bij de rest der Belgische troepen voegen. Tegen eind oktober 1917 had het

expeditiekorps zich een weg naar Kiev gevochten. Ze verschansen er zich in en rond het Sint-

Michaëls klooster.

Eind 1917 volgt de fatale klap als de Oktoberrevolutie de Bolsjevieken aan de macht brengt.

Er volgen een aantal chaotische maanden waarin de Belgen op een bepaald moment Vodka

brouwen om te ruilen tegen levensmiddelen. Even breekt zelfs muiterij uit in het korps. Ze

slagen er wel in om hun mitrailleurs verborgen te houden voor de Bolsjevieken. Eind 1917

krijgen ze het bericht dat koning Albert bevolen heeft om het ACM-Korps te repatriëren. De

Belgen slagen erin om Vladivostok te bereiken na een "avontuurlijke tocht" via de Trans-

Siberische spoorlijn door noord-China.

Op 18 april 1918 varen ze met de SS Sheridan naar San Fransisco, waar ze op 12 mei

aankomen. Na 4 jaar oorlogspropaganda was het ‘Brave Little Belgium’ alom bekend in de

Verenigde Staten. De Belgen van het ACM-Korps worden gebruikt om geld in te zamelen

voor Amerikaanse humanitaire organisaties ten voordele van de slachtoffers in Europa alsook


voor de rekrutering van vrijwilligers voor het US Army. Ze maken dan ook een opvallende

tournee door de States. Op 15 juni 1918 vetrekken ze vanuit New York richting Bordeaux.

Defilé in Sacramento (USA)

Kort na hun aankomst in Bordeaux op 24

juni vertrekken ze naar Eu, een stadje

aan de kust in Normandië waar het

opleidingscentrum van de Belgische

artillerie gevestigd is.

Op 15 juli 1918 wordt het ACM-Korps

officieel ontbonden. De leden van het

ACM-Korps worden verdeeld over de

verschillende Belgische eenheden, die

zich klaar maken voor het grote

eindoffensief.

Met versterkingen en vervangingen inbegrepen, deden in totaal 444 Belgen dienst in de

eenheid. Zestien onder hen sneuvelden in Rusland. De officieren Semet, Tanghe en Van der

Donckt hebben het tot generaal geschopt. Andere leden hebben hun beroemdheid op een

andere manier verworven, zoals Julien Lahaut, die als volksvertegenwoordiger tijdens de

eedaflegging van Boudewijn in 1950 ‘Vive la République’ riep en een week later vermoord

werd.

1. De tradities van het ACM-Korps en de link met cavalerie en Carabiniers-Grenadiers

Na de Eerste Wereldoorlog richten de ACM-veteranen de “Union Fraternelle des Anciens

ACM” op. Het is de oudste Belgische vereniging van oud-strijders van de Eerste

Wereldoorlog. De statuten dateren van 19 februari 1919. De vereniging wil de

vriendschappelijke relaties tussen de leden bevorderen en hun materiële belangen behartigen.

Deze “fraternelle” zal als voorbeeld dienen voor het oprichten van andere “verbroederingen”

zoals bij de Carabiniers en Grenadiers.

Voorblad van het ACM Bulletin

van mei 1969.

- Het bevat alle oorden waar het

ACM-Korps langs gekomen is.

Het ACM-Korps heeft echter nooit een officieel embleem gehad. De vlag die majoor Collon

ontving in Parijs 17 april 1915 was niet officieel, daar er geen KB bestaat die de uitreiking

http://www.philatelicdatabase.com/wp-content/uploads/2008/06/1969-acm-bulletin-cover.jp


van dit embleem toen bekrachtigde. Tevens kan het “protocollair” niet dat een buitenlandse

generaal in de plaats van de Belgische vorst of zijn vertegenwoordiger optreedt bij een

“officiële” plechtigheid. Op 19 juli 1930, tijdens een plechtigheid in het Koninklijk

Legermuseum, overhandigt luitenant-generaal de Kempeneer, vertegenwoordiger van koning

Albert, aan de verbroedering van het ACM-Korps echter hun embleem als erkenning van hun

heldendaden. Alle korpsleden krijgen tevens tijdens deze plechtigheid bij wijze van erkenning

een officieel militaire medaille van de veldtocht in Rusland. In 1934 wordt na ministerieel

akkoord op de vlag de volgende drie citaties geborduurd: VOROBIEFKA – ZBOROV –

KONIOUKI. Tijdens een plechtigheid in de kazerne van het 2de

Lansiers wordt op 10

februari 1934 de nestel, kleur van het Oorlogskruis 1914/18, verkregen en door luitenant-

generaal van Emelen, vertegenwoordiger van de Koning, opgehangen aan de vlag van de

Verbroedering der anciens ACM. Een eskadron van het 2de

Lansiers had voordien het vaandel

opgehaald in het Koninklijk Legermuseum en zal het nadien terug naar het museum

escorteren. In hetzelfde jaar wordt in het Legermuseum een aparte vitrine over het ACM in

Rusland ingehuldigd die nog altijd te bezichtigen is. In 1935 wordt het embleem door de

verbroedering van het ACM-Korps officieel terug toevertrouwd aan het Koninklijk

Legermuseum.

Ondanks dat velen het ACM-Korps zien als de voorlopers van de “moderne cavalerie”,

zullen hun anciens vanaf 1938 een onderkomen vinden bij het 1ste

Regiment Carabiniers

Prins Boudewijn, aan wie de Fasten van het ACM-Korps toevertrouwd wordt. Het feit dat in

die periode het IVde

bataljon van het 1ste

Regiment Carabiniers Prins Boudewijn bevolen

wordt door Luitenant-kolonel Tanghe, ancien van het ACM, zal daar zeker niet vreemd aan

zijn. De citaten van het ACM-Korps - Vorobievka, Zborof, Koniouky – worden tevens aan het

IVde

Bn / 1ste

Regiment Carabiniers Prins Boudewijn toevertrouwd door volgende officiële

onderrichtingen: KB van 21-12-1938, KB van 18-02-1939 en het Dagorder van het Leger van

08-04-1939. Op 18 februari 1939 wordt tijdens een plechtigheid een gedenkplaat van het

ACM-Korps ingehuldigd in de Prins Boudewijnkazerne van het 1ste

Regiment

Carabiniers Prins Boudewijn te Schaarbeek/Brussel. De gedenkplaat verdwijnt echter

spoorloos aan het einde van de Tweede Wereldoorlog.

Inhuldiging van de gedenkplaat in de Prins Boudewijnkazerne

Na de bevrijding van België worden in maart 1945 vijf brigades, waaronder de 3de

Infanteriebrigade "Rumbeke", opgericht om na een opleiding in Schotland en Ierland, naar

Duitsland gezonden te worden. Op 7 maart 1946 neemt dat 1ste Bataljon van deze brigade het

vaandel en de tradities van het 1ste Regiment Carabiniers Prins Boudewijn over, wat

nadien bekrachtigd wordt door het Besluit van de Prins Regent van 11 april 1946. De

“tradities” van het ACM-Korps, verankerd sinds 1938 aan het 1ste Regiment Carabiniers


Prins Boudewijn, worden op haar beurt toevertrouwd aan de “Zware Wapens Compagnie” en

worden later overgenomen door de “steuncompagnie” van het bataljon.

De citaten van het ACM-Korps - Vorobievka, Zborof, Koniouky –worden in de tweede helft

van de jaren zeventig vermeld op de gevel van de blok F12 in het kwartier Prins Boudewijn,

kwartier van het 1ste

Regiment Carabiniers Prins Boudewijn sinds 1974 en vanaf 1992 tot

2012 kwartier van de Carabiniers-Grenadiers. De F12 was de blok, waar zich in de jaren

zeventig het wachtlokaal bevond, maar bij de “jongere generatie” is de F12 beter gekend als

de blok, waar de “bar onderofficieren”, de “bar BV” en het museum gehuisvest was.

Blok F12 / Kwartier Prins Boudewijn

met links de citaten van het ACM-Korps

In 2012 verhuisde het Bataljon

Carabiniers Prins Boudewijn – Grenadiers

volledig naar het voormalige kwartier van

2/4 L, het kwartier Commandant SBH

Van Dooren, waar sinds de laatste

transformatie van eind 2009 de nucleus

van de 3de

compagnie al gehuisvest was.

Vandaag de dag vinden we in alle compagnies van het Medium Bataljon Carabiniers Prins

Boudewijn – Grenadiers een mengelmoes van “infanteristen” en “cavaleristen”, zoals het ook

het geval was in het ACM. Zoals Prins Boudewijn het bindmiddel was bij het ontstaan van het

Regiment Carabiniers prins Boudewijn-Grenadiers in 1993, zo zouden de tradities van het

ACM het bindmiddel kunnen worden tussen de “Carabiniers-Grenadiers” en de “cavaleristen”

in het “nieuwe bataljon”. De tradities van het ACM-Korps samen met enkele “ACM stukken”

uit de voormalige traditiezaal van blok F12, zullen er zeker een plaats vinden. De 3de

compagnie “Direct Fire” of “zware Cie” kreeg alvast op 22 september 2010 tijdens de

“transformatie”-plechtigheid in Tessenderlo officieel de “zwarte” compagniewimpel met de

bijpassende “zwarte” sjaaltjes, niet toevallig de “kleur” van de muts van de Cavalerie en 2/4

L, maar ook van het 4de

Bataljon van het Regiment Carabiniers, traditiedrager van het ACM-

Korps, die op haar beurt “zwarte” uniformen had.

Bronnen:

1. Reizigers door de Grote Oorlog – De odyssee van een Belgisch pantserkorps 1915-1918;

August Thiry & Dirk Van Cleemput; Davidsfonds/Leuven; 2008

2. Met dank aan Kol SBH b.d. Jacques VERSPREET (gewezen CO van 1ste Regiment

Carabiniers Prins Boudewijn) die na opzoekingen in zijn archieven mij belangrijke

informatie kon geven in verband met de verbinding tussen het ACM en de Carabiniers.

Deze gegevens komen uit een artikel van een oud-karabinier Pierre Champion,

gepubliceerd in de "Carabinier" tijdschrift van het Interkarabinier alsook een artikel van

LtKol Emile Engels uit het tijdschrift van KVOO.

3. Dappere Belgen in Galicië; Frank Decat; Knack, 07 november 2007

4. De geschiedenis van het Regiment Carabiniers Prins Boudewijn, door Kolonel SBH W.

Verbraeken (http://karabiniers.skynetblogs.be/archive/2005/12/12/ de-geschiedenis-door-

kol-sbh-verbraeken.html)

5. Teksten en illustratie op het internet :

- http://www.memoire-acm.org/

- http://www.greatwardifferent.com/Great_War/Russia/Russia_00.htm

http://www.greatwardifferent.com/Great_War/Russia/Russia_00.htm


- http://www.greatwardifferent.com/Great_War/Russia/Auto_Canons_01.htm

- http://www.rumormillnews.com/cgi-bin/forum.cgi?noframes;read=79179

- http://mailer.fsu.edu/~akirk/tanks/hol/Netherlands.htm

- http://www.dekenaat-nazareth.be/SLAG%20BIJ%20DE%20EDEMOLEN%20NAZARETH.htm

- http://www.forumeerstewereldoorlog.be

- http://www.forumeerstewereldoorlog.nl

- http://www.mil.be/cav/index.asp?LAN=nl

- http://users.skynet.be/Karabinier/index.htm

- http://groups.yahoo.com/group/ABL_History/message/6894 (artikel uit De Standaard,

08/11/2003)

- Volgens http://groups.yahoo.com/group/ABL_History/message/6890 is nog meer te lezen in :

a. Le tour de monde en guerre des autos-canons belges 1915-1918 ; Marcel THIRY;

Le Grand Miroir; 2003. (heruitgave van hetzelfde boek verschenen in 1965).

b. Ma campagne de Russie ; Valère BRASSINE ; Ed. PIM-Services, 45 rue de Fer,

Namur ; 1957.

c. Avec le corps belge des autos-canons dans la révolution russe ; Edgard VAN DER

DONCKT ; Brussel; 1920.

http://www.rumormillnews.com/cgi-bin/forum.cgi?noframes;read=79179

http://mailer.fsu.edu/~akirk/tanks/hol/Netherlands.htm

http://www.dekenaat-nazareth.be/SLAG%20BIJ%20DE%20EDEMOLEN%20NAZARETH.htm

http://www.forumeerstewereldoorlog.be/

http://www.forumeerstewereldoorlog.nl/

http://www.mil.be/cav/index.asp?LAN=nl

http://groups.yahoo.com/group/ABL_History/message/6894

http://groups.yahoo.com/group/ABL_History/message/6890


IN EN ROND HET REGIMENT

De pas vertrokken korpscommandant LtKol SBH Bart Laurent werd op 26 juni bevorderd tot Kolonel

SBH. Tevens werd hij aangeduid voor het volgen van de leergangen in het NATODEFENCEcollege

in Rome, voor de periode van augustus 2013 tot juni 2014.

De compagnies hebben kampperiodes meegemaakt in het buitenland (Marnehausen en Grafenwöhr) en

zijn intussen teuggekeerd in het Regiment. De trainig voor de opdracht EUBG (European Union Battle

Goup) kan dus worden verder gezet o.a. tijdens een kampperiode in Bergen in oktober.

WP

BELGIQUE BELGIE Vriendenkring Carabiniers B.P. 3970...

Documents

Transcript of BELGIQUE BELGIE Vriendenkring Carabiniers B.P. 3970...