Lisa Schoonveld

De onderduikers Anne Frank leren kennen Adolf Hitler Anne Frank gedachten en

overplaatsing In het achterhuis Betrapt

De onderduikers

Otto Frank Baas van het plan, als er een belangrijke beslissing moet worden genomen kijken alle ogen naar hem, vader van Anne.

Edith FrankVaak somber en verdrietig tijdens het onderduiken.Moeder van Anne

Margot Frank Netjes, rustig en haalde goede cijfers jaloers op Anne omdat ze met peter ging, dacht nog veel na over school en werkte in haar school- boeken. Zus van Anne.

Anne Frank, geboren op12 juni 1933. Heeft meestal een idee maar dat keuren Hermann en zijn vrouw de hele tijd af. Ze is druk en iedereen heeft daar commentaar op.

Hermann van pels,

Vanuit kamp Westerbork werd hij naar het kamp Auschwitz-Birkenau getransporteerd. Bij de selectie werd hij enkele weken na aankomst 5 september 1944 naar de gaskamer gestuurd. Vader van Peter van Pels.Op 5 april 1898 geboren en hij stierf in 1944.

Peter van pels Geboren op 8 november 1926 hij overleed op 5 mei 1945 vriendje van Anne Frank. Een verlegen typje, zijn vader was Nederlands en zijn moeder Duits. Iedereen die hem kende noemde hem handig.

Auguste van pels Geboren op 29 september 1900,

stierf op 9 april 1945 Ze werd op 5 september 1944 van haar man en zoon gescheiden en bleef daarna kort bij Anne, Margot en Edith in het vrouwengedeelte van Auschwitz- Birkenau. Daarna ging ze naar Bergen- Belsen, waar ze Anne en Margot opnieuw tegenkwam. Vandaar ging ze naar

Raguhn, een deel van Buchenwald. Ze overleed in Teresienstadt.

Fritz Pfeffer Hij is op 30 april 1889 geboren en op 20 december 1944 overleden.Hij was een duitse tandarts zijn ouders waren ook joods en ze hadden een winkeltje in Amsterdam.

Anne Frank leren kennen.

Hallo ik ben Annelies Marie Anne Frank ik woon in Duitsland Frankfurt Am Main. Ik ben daar in 1933 op 12 juni geboren, ik heb bruin haar en bruine ogen, ik heb een zus Margot, ze is twee jaar ouder dan ik. We lijken een beetje op elkaar maar ik ben toch een beetje jaloers op haar, want iedereen zegt dat ze knapper en slimmer is, het enige waar ze slecht in is is Frans daar had ze een vijf voor. Ik heb ook nog ouders Edith en Otto Frank, mijn vader heeft een bedrijf Opekta , daar maken ze jam. Mijn ouders zijn de beste, ze letten er alleen op of ik gezond ben en plezier heb. Maar eigenlijk maken ze zich grote zorgen over mij en over later door de Duitsers maar dat laten ze niet zien natuurlijk. Ik heb veel vriendinnen en vrienden waar ik woon, ze komen elke dag wel even op bezoek om met ons in onze achtertuin te spelen. Of op het merwedeplein

Margoten Annein de achtertuin

Anne frank tweede van links met haar vrienden op het Merwedenplein

Adolf HitlerGeboren op 20 april 1889 in Oostenrijk.Hitler schreef een boek toen hij in de gevangenis zat, in 1924.Dat komt omdat Hij een staatsgreep wilde plegen in Duitsland.Dat betekent dat hij meteen baas wou worden van Duitsland.Zijn boek heet Mein Kampf, dat betekent mijn strijdHet boek van Adolf Hitler dat zijn ideeën over Duitsland, ras en politiek bevat, het gaat ook over joden haat. Het eerste deel is door hemzelf grotendeels tijdens zijn gevangenschap in de gevangenis van Landsberg am Lech gedicteerd en is met het oog op publicatie nog bewerkt door Rudolf Hess. Rudolf Hess heeft hem meegeholpen om het boek te schrijven. Hij was de secretaris van Hitler, Hitler benoemde Hess later tot zijn plaatsvervanger als partijleider, die partij hete de NSDAP. Hitler begon de tweede wereld oorlog, en was verantwoordelijk voor het oppakken van de joden waaronder Anne Frank en haar familie.Hij heeft zelfmoord gepleegd op 30 april 1945 in zijn bunker in Berlijn, dat was vlak voor het einde van de oorlog in Nederland.Duitsland heeft zich overgegeven op 5 mei 1945.In de 2de wereld oorlog heeft hij van de circa 140.000 Joden in Nederland werden er tussen de 104.000 en 110.000 vermoord, ongeveer 75 procent in totaal. In Europa ong. tussen 5 en 6 miljoen Joden.

Anne Franks gedachten en overplaatsingIk had een mooi leven het is alles wat ik me maar kan wensen, al was mijn droom dat ik naar Hollywood mocht met deze foto. Maar opeens begon mijn vader over onderduiken en ik werd bang want het werd oorlog. We pakten van alles in, en we brachten alles naar de zaak van mijn vader, achter een deur. Ik logeerde bij mijn oma, mijn vader verkocht zijn bedrijf aan Johannes Kleiman omdat hij wist dat de regels ook in Nederland zouden komen. Joden mogen geen bedrijf hebben. Ook mogen we op veel bankjes niet zitten en in sommige winkels mochten we niet komen. Later moesten we een jodenster dragen, we waren er trots op maar later werden onze rechten afgenomen en op dat moment waren we vernederd het deed pijn. Mijn ouders hebben het lang verscholen maar ik wist eigenlijk wel wat er aan de hand was. Mijn vader kreeg een oproep ik rende zo snel mogelijk naar mijn zus en ik vroeg wat er ging gebeuren als ze ons te pakken hadden en Margot zei : rustig maar ze pakken ons niet. en samen gingen we naar mijn moeder. Ze pakte een boek en ze opende een bladzijde, er stonden allemaal foto’s van mij op. Op de eerste was ik waarschijnlijk 4 dacht ik en op de 2de 5 en de derde 6 en zo werd ik steeds ouderDe laatste foto was in Duitsland dat is een van mijn laatste foto’s daar. Ze waren allemaal klaar met inpakken en ik en mijn moeder maakten gordijnen voor de ramen.

In het achterhuis We zaten daar en ik bedacht wat ik allemaal kon doen. Ik had een paar schoolboeken mee en Miep Gies, de helper van ons onderduikers proces had nog een paar boeken mee genomen. Ik las ze allemaal uit en had meer boeken nodig maar het werd steeds lastiger om het te kopen en vooral ook het eten. Het was moeilijk om te krijgen omdat er allemaal maatregelen waren. Alle lekkere en goeie spul ging naar Duitsland. Het was voor de gewone mensen ook niet te verdragen. Probeer elke dag wel wat te leren omdat ik heel misschien nog naar school ga na de oorlog, en zo denkt mijn zus er ook over. We zitten er al een tijdje en er was nog plek over er kwamen drie mensen bij, Hermann van Pels Auguste van Pels en Peter van Pels en ook een paar dagen later een tandarts Fritz Pfeffer. Ik mocht hem niet zo, hij moest bij mij op de kamer slapen.Ik zit er vaak om in mijn dagboek te schrijven en naar een eikenboom kijken die de hele onderduik proces mij bezig houd.Margot en ik schrijven vaak briefen naar elkaar vooral ik nu Peter vaker tegenkom en ook wel eens hallo zeg.Ik leerde hem beter kennen en hij is best verlegen. Ik zit vaak bij hem, hopelijk merkt mijn vader het niet. En van zijn ouders mag het vast ook niet. Margot is jaloers en vindt het niet leuk het is veel makkelijker met briefen te praten, stiller en handiger het is niet zo makkelijk om gewoon te praten.

BetraptWe hoorden opeens gekraak bij de deur, iedereen was doodstil Het duurde heel lang voor dat het weging, Het was de loodgieter maar.

We zitten al lang in het achterhuis en mijn dagboek zit vol ik schrijf het nu op briefjes.Na meer dan twee jaar werden we verraden, ons onderduikadres werd ontdekt. We werden door de Grüne Polizei en Nederlandse politie-agenten op 4 augustus 1944 gearresteerd en via kamp Westerbork naar het concentratiekamp Auschwitz-Birkenau afgevoerd, en een maand later overgebracht naar Bergen-Belsen. Het is niet bekend wie ons verraden heeft.

Mijn dagboek werd gevonden door twee personeelsleden in het voorhuis Miep Gies en Bep Voskuijl Nadat zij waren gearresteerd werden de onderduikers en twee andere helpers, Victor Kugler en Johannes Kleiman, naar het hoofdkwartier van de Gestapo in Amsterdam-Zuid gereden. Na enige tijd in een kamer met andere gevangenen te hebben gezeten werden Kugler en Kleiman naar een andere cel gebracht. Het was de laatste keer dat ze hun vrienden zagen. Van de onderduikers overleefde alleen Otto Frank, de bedenker van het onderduikplan, de oorlog.

De volgende dag werden we naar de gevangenis aan het Kleine-Gartmanplantsoen gebracht, waar we twee dagen verbleven. Op 8 augustus 1944 werden we naar het Centraal Station van Amsterdam gebracht. Zodra de passagiers binnen waren, gingen de deuren op slot. 's Middags kwam de trein op zijn bestemming aan: kamp Westerbork.

We werden in een strafbarak gezet omdat we niet vrijwillig voor tewerkstelling in Duitsland in werkelijkheid: voor massavernietiging hadden gemeld. Onze hoofden werden kaalgeschoren, we kregen minder eten en we moesten harder werken dan andere gevangenen. Het werk bestond uit de demontage van afgedankte batterijen.

In de ochtend van 3 september 1944 werden omstreeks duizend mensen naar het oosten gebracht. Een selectieleider kwam de avond tevoren naar de strafbarak, waar hij de namen op zijn lijst voorlas. Ook wij hoorden daarbij. Het was de laatste trein die vanuit Westerbork naar Auschwitz zou vertrekken.

Op 5 september, terwijl het in Nederland Dolle Dinsdag was, arriveerde de trein in het vernietigingskamp Auschwitz II - Birkenau. We doorstonden de beruchte selectie voor de gaskamers. Vervolgens werden de mannen van de vrouwen gescheiden. Otto Frank, Hermann van Pels, Peter van Pels en Fritz Pfeffer werden naar het nabijgelegen kamp Auschwitz I weggevoerd. Ik , Margot, moeder Edith en Auguste van Pels wij bleven achter in het vrouwenkamp van Birkenau. Na enkele weken kreeg ik schurft. Ik werd in het zogenaamde Krätzeblock Nederlands Krabblok ondergebracht dat door een hoge muur gescheiden was van de rest van het kamp. Margot ging met mij mee. Op 28 oktober 1944 vertrok een transport met 1308 vrouwen uit Birkenau naar het concentratiekamp Bergen-Belsen. Waarschijnlijk maakten ook Anne en Margot daar onderdeel van uit. Edith bleef achter en stierf op 6 januari 1945. Rond eind februari of midden maart 1945 overleed Margot. Enkele dagen later overleed ook Anne, waarschijnlijk aan de gevolgen van vlektyfus. In die periode lieten naar schatting 17.000 gevangenen het leven in Bergen-Belsen. Van een kamp-administratie was toen geen sprake meer, de reden dat de exacte overlijdensdata van Anne en Margot niet meer te achterhalen zijn.