Afzien in de Tour de France

Samenstelling: Rob MegensDe Digitale School

Afzien in de Tour de FranceIn de Tour de France vragen wielrenners enorm veel vanhun lichaam.De hersenen van de wielrenners werken op volle toerenom hen in de race te houden.Dalen, klimmen, trappen, sturen, remmen, sprintenuitkijken!Hoe verwerkt de menselijke “Regelkamer” dat allemaal?Een kijkje in het menselijk brein.


De hersenen

Vroeger geloofde men dat het hart het lichaam bestuurde. Tegenwoordig weten we dat het hart niets anders is dan een

spier die bloed rondpompt. Je hele lichaam wordt gestuurd door je hersenen.


Grote hersenen, kleine hersenen en hersenstam

Menselijke hersenen wegen + 1,36 kilogram

De kleine hersenen regelen het evenwicht en de lichaamshouding.

De grote hersenen zijn de basis van de intelligentie en het denkvermogen.

De hersenstam regelt de onwillekeurige functies, zoals de ademhaling.

http://members.chello.nl/~rwielens/hersenen/hersenen.htm

Meer weten over de hersenen? Klik dan op de volgende link:








Het zenuwstelsel

Je lichaam zit vol “telefoondraadjes”: zenuwen.Zelfs als je slaapt, flitsen hierover elektrische signalenheen en weer. Deze elektrische signalen heten: zenuwimpulsen.

Iedere zenuw vertakt zich en is verbonden met een bepaald lichaamsdeel. De meeste zenuwen lopen via je ruggegraat van en naarde hersenen: de ‘centrale regelkamer’ van hetzenuwstelsel.

Wil je meer weten over ons zenuwstelsel? Klik dan op de volgende link:

http://members.chello.nl/~rwielens/zenuwen/zenuwen.htm








Pijn

Als de “telefoondraadjes” boodschappen doorgeven aan hetcentrale zenuwstelsel merk je dat je pijn hebt of dat je ietsvoelt.Dan volgt er een pijlsnelle reactie: de zenuwen geven opdrachtaan bepaalde spieren om in actie te komen.Pijn is een vervelend gevoel. Toch is het goed dat we pijn voelen. Als je pijn voelt dan waarschuwt het lichaam dat er iets mis is.


Je spieren wegen bijna de helft van je totale lichaamsgewichtgewicht.

Ze zitten overal: in je benen, je armen, je handen, je hart, je ogen,je huid.

Bij iedere beweging die je maakt, maak je gebruik van spieren.

Dat geldt ook voor de bewegingen binnenin je lichaam, zoals je hartslag en

het voortduwen van voedsel door je darmen. Zonder spieren zou je geen vin kunnen verroeren.

Meer weten?Klik hiervoor op de volgende link:

http://members.chello.nl/~rwielens/spieren/spieren.htm

De spieren








Werkbladen

Werkblad hersenen

Werkblad zenuwen

Werkblad spieren

Antwoorden bij de werkbladen

1. hersenen

2. zenuwen

3. spieren

http://members.chello.nl/~rwielens/hersenen/antwoordvelhersenen.htm

http://members.chello.nl/~rwielens/zenuwen/antwoordvelzenuwen.htm

http://members.chello.nl/~rwielens/spieren/antwoordvelspieren.htm


De eerste Tour de France werd in 1903 georganiseerd door Henri Desgrange als reclamestunt voor het autotijdschrift L'AUTO, waar hij hoofdredacteur van was.

De race bestond uit zes etappes met een totale afstand van 2.428 kilometer.

De eerste Tour de France werd een groot succes voor het autotijdschrift: de oplage van L'AUTO steeg met tienduizenden exemplaren!

Henri Desgrange had daarmee zijn doel bereikt.

De eerste Tour de France


In 1903 won Maurice Garin op overtuigende wijze de eerste Tour

de France in een tijd van94u. 33min 14sec. De kleine ex-schoorsteenvegerwas voor de start al gebombardeerd tot de grote favoriet voor de eindzege en direct in de eerste etappe van Parijs naar Lyon sloeg hij al toe. Hij won drie van de zes etappes en bereikte Parijs uiteindelijk met een voorsprong van bijna drie uur op zijn concurrenten.Een jaar later won hij nogmaals de Tour, maar werd gediskwalificeerd omdat hij een deel van het parcours met de trein zou hebben afgelegd!

De eerste winnaar van de Tour de France


Meervoudig Tour de France winnaars

Na Maurice Garin wonnen verschillende wielrenners meer dan één keer deTour de France.

Recordhouder is Lance Armstrong met 7 overwinningen!


1907 - 1908: Lucien Petit-Breton

Gedurende enkele jaren was hij de beroemdste renner van Europa. Hij won in 1906 Parijs-Tours, in 1907 Milaan-San Remo en de Ronde van Frankrijk en in 1908 won hij achtereenvolgens Parijs-Brussel, de Ronde van België en weer de Ronde van Frankrijk. Petit-Breton was daarmee de eerste renner, die officieel twee maal de Tour op zijn naam wist te brengen.



1913 – 1914 - 1920: Philippe Thys

Philippe Thys was de eerste renner in de historie, die driemaal de Tour de France op zijn naam wist te brengen



1919 - 1922: Firmin Lambot

In 1919 won hij de Tour, nadat favoriet Eugène Christophe met een gebroken vork was uitgeschakeld. Ook in 1922 leek het of de zege Lambot in de schoot werd geworpen, toen Hector Heusghem een uur straftijd kreeg en Lambot voor de tweede keer de Tour won.



1924 - 1925: Ottavio Bottecchia

In 1924 vertrok Bottecchia als de grote favoriet voor de eindzege. Hij won de eerste rit en pakte meteen de gele trui, die hij in het verdere verloop van de Ronde niet meer afstond. Hij won bovendien vier etappes in die Tour. In 1925 prolongeerde hij weer met veel machtsvertoon zijn eindzege. Al in de eerste rit nestelde hij zich op kop met drie minuten voorsprong. Ook dat jaar won de mystieke, zwijgzame Italiaan vier ritten en de Tour de France.



1927 - 1928: Nicolas Frantz

Nicolas Frantz domineerde twee jaar op rij in de Tour. In de Ronde van 1927 won hij drie ritten.Frantz besliste dat jaar de Tour in de zwaarste rit over de Pyreneeën-cols. In 1928 droeg hij zelfs de gele trui van de eerste tot en met de laatste dag. Maar in de negentiende etappe van Metz naar Charleville kwam Frantz toch even in de problemen toen hij door zijn fiets zakte. Hij legde daarop de laatste honderd kilometer af op een damesfiets en behield daardoor de gele trui.



1930 - 1932: André Leducq

Tijdens de Tour de France van 1930 zorgde André Leducq voor een historische prestatie door na een val in de afzink van de Galibier toch nog de rit én de Tour te winnen. In 1932 maakte André het helemaal bont, door zes ritten te winnen en bovendien voor de tweede maal als eindwinnaar in Parijs te arriveren. In totaal won André Leducq vijfentwintig ritten in de Tour.



1931-1934: Antonin Magne In 1931 was het zover. Na een uitputtende strijd met de Belgen Rebry en Demuysère won de taaie Magne de Ronde van Frankijk. In 1934 herhaalde hij deze triomf, nadat hij al in de tweede rit de macht had gegrepen. Met steun van zijn jonge ploegmaat Vietto kon Magne de fel aandringende Martano van het lijf houden.



1936 - 1939: Sylvère Maes

In 1936 won Sylvère Maes maar liefst vier ritten en na een vinnige strijd met Antonin Magne won 'Lepe Peer' de Ronde. Maes dankte die bijnaam aan zijn tactisch inzicht. In 1939 speelde hij weer de eerste viool. In de Alpen voegde hij de daad bij het woord en zijn tweede Tourzege was een feit.



1938 - 1948: Gino Bartali

In 1938 keerde Gino Bartali terug in de Tour. Hij kwam op twaalf cols als eerste boven, won het bergklassement, twee etappes en bovendien de Tour met achttien minuten voorsprong. Tien jaar later stond Bartali weer aan de start van een Tour. Hij won meteen de eerste rit, domineerde weer in de cols en bracht voor de tweede maal de Tour op zijn naam.



1949 - 1952: Fausto Coppi

Fausto Coppi verscheen in 1949 voor het eerst aan de start van de Tour, waarin hij een duel uitvocht met zijn landgenoot Bartali. In de zware Alpenrit Briançon-Aosta overklaste hij de hele meute, inclusief Bartali en hij won met vijf minuten voorsprong. Hij won ook nog de twee belangrijkste tijdritten en werd uiteindelijk ook eindwinnaar van deze Tour. In 1951 won Coppi slechts één rit in de Tour, maar in 1952 sloeg hij genadeloos toe. Hij won maar liefst vijf etappes, het bergklassement en was ook in het eindklassement ongenaakbaar.



1953 – 1954 - 1955:

Louison Bobet

Het duurde tot 1953

alvorens Louison Bobet de

Tour op zijn naam kon

brengen. Het was wel het

begin van een fraaie reeks,

want Bobet won ook de

volgende twee jaar nog de

Tour de France. Bobet won

in totaal elf ritten in de Tour.



1957-1961-1962-1963-1964: Jacques Anquetil

In 1957 won Jacques Anquetil toch wel enigszins verrassend voor het eerst de Tour de France. In 1961 won Anquetil Op indrukwekkende wijze weer de Touren dat was het begin van een unieke serie. Vier jaar op rij was hij niet te stuiten en dat betekende een record, dat een tiental jaren later door Eddy Merckx werd geëvenaard. In 1964 slaagde Anquetil er tevens in om de dubbelslag Giro-Tour binnen te halen, terwijl hij in 1963 de Vuelta en de Tour won.



1969 – 1970 – 1971 – 1972 - 1974: Eddy Merckx

In de Tour de France was Merckx niet te stuiten. Al bij zijn eerste deelname in 1969 verpletterde hij alle concurrenten. Viermaal op rij won Merckx de Tour, waarbij hij op alle terreinen domineerde. Hoewel Merckx een begenadigd tijdrijder was, liet hij het niet op een rit tegen het uurwerk aankomen. Ook in de cols en in de vlakke ritten streed hij in de frontlinies. Zo won hij in 1969 alle voorkomende klassementen in de Tour. Driemaal slaagde hij erin om de dubbelslag Giro-Tour binnen te halen. In 1974 lukte hem trouwens nog een bijzondere prestatie. In dat jaar won hij naast Giro en Tour ook nog het wereldkampioenschap. Een op dat moment nog nimmer vertoonde trilogie.Eddy Mercks heeft de meeste ritzeges op zijn naam staan: 34



1975 - 1977:

Bernard Thevenet

In 1975 was Thevenet geweldig op dreef. Hij werd tweede in Luik-Bastenaken-Luik en won de Dauphiné Libéré. Met volle overgave begon hij daarom aan zijn zesde Tour, waarin hij moest afrekenen met Eddy Merckx, die een uniek record wilde vestigen.

In 1977leverde Thevenet strijd met Hennie Kuiper. Thevenet was iets sterker, waardoor hij voor de tweede maal op de Champs Elysées als Tourwinnaar kon worden gehuldigd.



1978 – 1979 – 1981 – 1982 - 1985: Bernard Hinault

In 1978 debuteerde Hinault in de Tour de France en hij sleepte meteen een overtuigende eindzege uit het vuur. Ook in 1979 legde hij iedereen zijn wil op in de Tour. Ook in 1981 en 1982 viel er aan zijn overmacht niet te tornen. Een blessure aan zijn knie hield hem in 1983 uit de Tour, omdat er operatief ingegrepen moest worden. In 1985 won hij voor de vijfde keer de Tour, mede dankzij de steun van zijn ploegmaat Greg LeMond.



1986 – 1989 - 1990: Greg LeMond

In 1986 was hij de eerste Amerikaanse coureur die de Tour op zijn naam schreef na een zenuwslopend tweegevecht met zijn ploeggenoot Hinault. Toen leek er een tijdperk LeMond aan te breken, maar het noodlot sloeg op 20 april 1987 toe. LeMond carrière en zijn leven hingen aan een zijden draadje, maar de Amerikaan knokte door. 1989: LeMond begon aan de laatste etappe, een tijdrit over 24,5 kilometer van Versailles naar Parijs, met een achterstand van 50 seconden op Laurent Fignon. De Amerikaan zorgde voor een geweldige stunt door de Fransman te kloppen en de Tour voor de tweede maal in zijn loopbaan te winnen. Het verschil met Fignon bedroeg uiteindelijk slechts 8 seconden, het kleinste verschil in de Tourhistorie. In 1990 slaagde hij er door een virusziekte aanvankelijk niet in om zijn regenboogtrui eer aan te doen. Na een rustperiode bereidde hij in de Giro de Tour voor. Uiteindelijk won hij weer de Franse Ronde, ditmaal zonder een ritzege te behalen.



1991 t/m 1995: Miguel Indurain

In 1991 brak de 1 meter 88 lange Spanjaard definitief door. Hij werd tweede in de Vuelta en won op indrukwekkende wijze de Tour. Hij was niet als kopman gestart in de Tour, maar in de Pyreneeën sloeg hij wel zijn slag. Met steun van een sterke ploeg en door twee overwinningen in de tijdritten kon hij in Parijs als Tourwinnaar worden gehuldigd. In 1992 was hij de eerste Spanjaard, die de Ronde van Italië op zijn naam bracht. Hij droeg in de Giro maar liefst 20 dagen de rose leiderstrui. Enkele weken later won hij de Spaanse titel en ook in de Tour de France was hij weer de sterkste. Indurain dankte zijn tweede Tourzege vooral aan zijn meesterschap in de tijdritten, die hij met grote overmacht won. In 1993 won hij voor het tweede jaar op rij zowel de Giro als de Tour. In 1994 won hij als derde renner in de geschiedenis voor het vierde opeenvolgende jaar de Tour. Met een vijfde opeenvolgende overwinning in de Tour verbeterde Indurain in 1995 alle bestaande records.



1999 t/m 2005: Lance Armstrong – 1999

Eind 1996 gaf niemand nog een cent voor de loopbaan van de door teelbalkanker getroffen Lance Armstrong. Medici gaven de Amerikaan weinig kans om ooit nog op het hoogste niveau te kunnen fietsen. Bijna drie jaar na de ontdekking van de vreselijke ziekte stond Lance Armstrong in Parijs op de hoogste trede van het podium van de Tour de France. Hij volbracht een wonder en gaf daarmee andere kankerpatiënten enorm veel mentale steun.



1999 t/m 2005:

Lance Armstrong – 2000

Zijn tweede overwinning in 2000 was een bevestiging van zijn terugkeer op het hoogste niveau. De concurrentie werd in de eerste de beste bergrit al de genadeslag toegebracht. Daarna kwam de positie van Armstrong niet meer in gevaar. Met een overwinning in de laatste tijdrit zette Lance Armstrong de kroon op het werk.



1999 t/m 2005: Lance Armstrong - 2001

In 2001 zette hij alles op de Tour. Armstrong wachtte tot de bergen om zijn slag te slaan. In de etappe naar Alpe d’Huez speelde hij een spelletje met zijn concurrenten. Op deze berg legde hij de basis van zijn derde Tourzege. Een dag later deelde Armstrong in de klimtijdrit naar Chamrousse de concurrentie een nieuwe klap toe, maar pas in de Pyreneeënrit naar Pla d’Adet greep hij de gele trui. Zijn leiderstrui kwam daarna geen moment meer in gevaar, zodat hij zich in Parijs kon laten huldigen voor zijn derde Tourzege. Armstrong kwam daarmee op gelijke hoogte met Louison Bobet en Philippe Thys.



1999 t/m 2005:

Lance Armstrong – 2002

De vierde Tourzege van Lance Armstrong was geen grote verrassing en sprak veel minder tot de verbeelding dan zijn drie voorgaande

overwinningen.




In 2003 startte Lance Armstrong weliswaar opnieuw als favoriet, maar vanaf de eerste dag werd duidelijk, dat hij niet lekker in zijn vel zat. Armstrong had veel problemen met de aanhoudende hitte en ook zijn ploeg draaide niet zoals de voorgaande jaren. In de etappe naar Alpe d'Huez pakte hij niettemin toch de gele trui. In de Pyreneeën sloeg het weer om en dat was voor Armstrong net op tijd. Hij was binnen enkele dagen weer de oude en sloeg in de rit naar Luz Ardiden zijn slag. Lance Armstrong won voor de vijfde keer op rij de Tour de France en trad toe tot de "Club van vijf", de renners die 5 keer de Tour hebben gewonnen.




Uiteraard stond de Tour van 2004 volledig in het teken van de poging van Lance Armstrong om met een zesde Tourzege een absoluut record te vestigen. Vanaf de eerste etappe had de Amerikaan de Tour in zijn greep. In de Pyreneeën onderstreepte de Amerikaan zijn meesterschap. In de etappe naar Villard-de-Lans heroverde Armstrong de gele trui en met een overwinning in de klimtijdrit op Alpe d'Huez ontnam hij zijn concurrenten hun allerlaatste ambities. Met vijf ritzeges onderstreepte Lance Amstrong zijn meesterschap en in Parijs werd hij voor de zesde opeenvolgende keer gehuldigd als winnaar van de Tour de France.




Bij de start van de Tour op 2 juli in Fromentine was Armstrong topfit. In de eerste etappe, een tijdrit over 19 kilometer, deelde hij meteen een mokerslag uit aan Jan Ullrich. Zijn grote opponent was één minuut eerder gestart, maar werd nog voor de finish door de Amerikaan ingehaald. Lance Armstrong controleerde met zijn ploeg de Tour, die daardoor nooit spannend werd. In de lange tijdrit rond Saint Etienne behaalde Lance Armstrong op de voorlaatste dag alsnog een etappezege, waardoor hij met een gerust hart afscheid kon nemen van de Tour en van de wielersport. Want na de finish op de Champs Elysées beëindigde Lance Armstrong meteen zijn wielercarrière.



De te winnen truien

• Gele trui: de rijder in het klassement (minst gereden tijd)• Groene Trui: beste sprinter (meeste punten behaald bij korte sprints

gedurende de hele Tour)• Bolletjes Trui: beste klimmer (meeste punten behaald door als

eerste de top van de berg te bereiken)• Witte Trui: beste jonge renner (onder de 26 jaar die de minst

gereden tijd heeft).


Parijs finish.

Tot 1951 was Parijs start- én de finishplaats.

Nu alleen nog finishplaats

De finish vindt sinds 1968 traditioneel plaats op de Champs Elysees.


Twee Nederlandse wielrenners hebben ooit een Tour de

France gewonnen:

Jan Janssen won de Tour in 1968

Joop Zoetemelk won de Tour in 1980

Nederlandse Tourwinnaars

Jan Janssen Joop Zoetemelk


Tour de France 2006

De Tour start in 2006 op 1 juli in Straatsburg.

De finish is na 20 etappes op 23 juli in Parijs. De totale afstand is 3600 km.


Klik op het logo van de Tour de France

Meer weten over de Tour de France?

http://www.tourdefrance.nl/

Afzien in de Tour de France

Documents

Transcript of Afzien in de Tour de France