Afscheid van de bourgondiër
1
door Johan van de Beek D e dag na carnaval stond ik op de weegschaal. De naald bleef trillen op 106,1 kilo. Mijn BMI, Bo- dy Mass Index, schommelde rond de 33,5. Ecce homo. Zie de mens. De moderne mens. Zie…de Limburger. Achter die 33,5 school een weten- schappelijk oordeel: ‘ernstig overge- wicht’. Ik kon het drie of vier keer achter elkaar uitrekenen op verschil- lende websites - gewicht gedeeld door de lichaamslengte in het kwa- draat - maar de jury kwam steeds met hetzelfde oordeel: 33,5. Hier- mee kon ik de hand schudden van bijna één op de twee provinciege- noten. Ik was, en dat al een aantal jaren, slachtoffer van die dodelijke combinatie van te weinig bewegen en te uitbundig eten en drinken. Ik had mezelf er wel van overtuigd dat het, in tegenstelling tot wat de Wereld Gezondheidsorganisatie WHO beweerde, niet ging om een chronische ziekte. In mijn geval was het ‘cultureel bepaald’. Ik kon er niets aan doen. Ik was immers - dat was aangeboren - een levensge- nieter, een zogenaamde bourgon- diër, een zuiderling die genoot van het leven en zijn mannetje stond in de keuken. Ik was de natural born griller, koning aller bbq’s. Ik schroeide de mooiste entrecotes, stoofde de malste rundvleeslappen in rode wijn en bouillon, en maak- te een meesterlijke pasta puttanesce. Maar ook voor een vuistvol pinda’s met blokjes belegen kaas of een pi- ta shoarma kon je me ’s nachts wakker maken. En ik was - toegift! - ook nog een journalist. Lid van het eregilde der onmatigen, de lui die altijd als laatsten de kroeg wor- den uitgeveegd, waarna ze op straat nog wat ferme meningen for- muleren in de richting van de maan. Bij dat leven hoorde wijn. Of bier. Of beter nog: wijn en bier (geeft plezier!). En natuurlijk: eten. Er ging geen week voorbij of er was wel een lunch (met wijn, één glaasje of pakken we er nog één?), een etentje (zullen we nog een fles- je pakken?), een gesprekje in de kroeg (ober, nog een keer hetzelfde en graag wat peperworst met kaas) of een receptie of borrel (vlam- metjes, inktvisringen, bitterballen). Ergens, ik weet niet meer precies wanneer, sloeg al dat ‘zuidelijke ge- nieten’ om in zwelgen en kon je zo- wel bij wijn, bier als eten de term ‘veel’ ervoor zetten en bij bewegen ‘nog minder’. Ik pufte, op mijn 57ste, door mijn leven in XXL-col- berts, Volendammerjeans, zuigend aan de Seretide-accuhaler en snui- vend aan de fluticason. Want ik had, toe maar, ook nog astmatische bronchitis en hooikoorts. De oud-katholiek in me wist, op stille momenten, dat hij op zeker twee van de zeven hoofdzonden een ruime voldoende scoorde: gula (onmatigheid) en acedia (vadsig- heid). En superbia (hoogmoed) loer- de om de hoek. Het was vlak voor de vastenperio- de, dat ik een oproep las in een weekblad. Het Academisch Zieken- huis Maastricht en de Universiteit Maastricht (Maastricht UMC+) zochten mensen die wilden deelne- men aan een onderzoeksproject in de strijd tegen diabetes 2. Weten- schappers zouden het effect van be- weging en eetpatroon op de ont- wikkeling van diabetes onderzoe- ken. Mensen die nog geen diabetes hadden, maar als het ware in het voorportaal van allerlei lichamelijk klachten de vingers in de wijwater- bak doopten, mochten zich aanmel- den. Wat me aantrok, waren twee dingen: ik zou begeleid worden door professionals in een afvalpe- riode die binnen acht weken zou moeten leiden tot een gewichtsaf- name van minstens 8 procent. Als ik dat zou halen, zou ik doorgaan naar de ‘tweede ronde’: een perio- de waarin ik aan de hand van een op mijn lijf geschreven dieet drie jaar lang zou worden gevolgd om te zien of en hoe ik zou kunnen voorkomen dat ik ten prooi zou val- len aan het gevreesde jojo-effect. Al- le spullen die ik nodig zou hebben - Cambridge-poeders, literatuur, metingen, tests - zouden op reke- ning komen van het onderzoek. Sterker nog: ik zou (een beschei- den) bedrag betaald krijgen in ruil voor deelname en het beschikbaar stellen van alle door mijn lichaam geproduceerde data en door mijn hoofd ingevulde vragenlijsten. De eerste fase is inmiddels voorbij. De 8 procent gewichtsverlies heb ik ruimschoots gehaald. Uit de bod- podmetingen bleek zelfs dat die ruim zestien kilo puur vet waren, want qua spiermassa was ik zwaar- der geworden, gevolg van een steeds fanatieker bewegingspro- gramma dat ik me zelf had opge- legd met de racefiets. Ik ben nog niet ‘thuis’. Ik heb nu een BMI van onder de 29 en dat mag nog wel wat omlaag. De komende maanden moeten aantonen of ik de discipli- ne die ik in de eerste acht weken kon opbrengen in de ‘astronauten- voedsel’-fase, ook kan opbrengen in de kookfase. Ik vermoed van wel. Wat ik dankzij de wetenschap- pers van de universiteit en het zie- kenhuis nu al heb gekregen, is een beter gevoel over mezelf. Ik fiets be- ter dan de laatste twintig jaar, snurk niet meer, slaap als een blok, en kan kleren aan die ik vijftien jaar geleden in de zak ‘te klein’ had gestopt. Ja, ik drink nog graag een glas wijn. En soms ook drie. Maar flessen die open zijn, hoeven niet leeg en ik zou niet weten wat ik met een tweede bord eten zou moeten. En waarom heb ik jaren- lang alleen maar sla gegeten in de zomer en waarom niet elke dag, zo- als nu? Over vier maanden rappor- teer ik weer. Meer informatie, ook over deelname: [email protected] Afscheid van de bourgondiër - l - - - - - LIFESTYLE-EXPERIMENT Bij het afvallen is de mate waar- in je toestaat dat de omgeving (familie, collega’s) je kan beïn- vloeden cruciaal. Toen ik jaren geleden, na talloze mislukte po- gingen, stopte met roken, werd me door sommige rokers in mijn omgeving regelmatig voor- gehouden dat ik het niet zou volhouden, dat ik dik zou wor- den, etcetera. Het komt voor dat jouw nieuwe gedrag als een ‘uit de kudde stappen’ wordt er- varen. Toen ik de eerste tien ki- lo kwijt was en dus zichtbaar werd wat ik deed, kwamen, naast positieve opmerkingen (vooral vrouwen sympathise- ren sterk met je) ook de al dan niet lollig of serieus bedoelde ‘adviezen’: je was toch niet dik?; lijkt me niet gezond wat jij doet; je kunt wel afvallen, maar dat krijg je er weer bij; dat is allemaal vocht; ik zou dat niet willen/kunnen wat jij doet; mag dat wel van de dok- ter?; ik snap niet dat jij zonder brood kunt; ik kan dat niet, want ik heb zware botten; elke dag sla eten is heel ongezond; is dat niet vreselijk elke dag die shakes?; wat zegt je vrouw er- van dat je nu zo saai bent?; ik hoor dat je aan het afvallen bent, maar ik zie niks. Etcetera. En plots is iedereen expert op het gebied van afvallen De verslaggever woog op Aswoens- dag 106,1 kilo. Nu 89. Verslag van een lifestyle-experiment. Woensdag 14 mei 2014 C z m b s n S d U v g t V d a m d o l g D m z l D L j r n o d e l w h g E j g l h o w j p d l i Portretten: Aswoensdag 2014 en mei 2014 (rechts) door Anne- miek Mommers. De (gratis) app Weightless werd door de ver- slaggever gebruikt: de neer- waartse curve werkt heel stimu- lerend. Links: bij het onderzoek horen bloedmetingen waarvoor je nuchter moet zijn. Daarna smaakt een boterham met kaas (rechts) als een delicatesse.
-
Upload
johan-van-de-beek -
Category
Health & Medicine
-
view
91 -
download
1
description
Article (in Dutch) I wrote for my newspaper describing how I lost 16,5 kg bodyfat in 8 weeks, thanks to the scientists of Maastricht UMC+. I am one of the approx. 2500 people taking part in the PREVIEW-study. PREVIEW is an acronym of PREVention of diabetes through lifestyle Intervention and population studies in Europe and around the World. The project is a large multi-national diabetes prevention project funded under European Union 7th Framework Programme. It consists of a large intervention study comparing two diets and two exercise strategies, as well as population observational studies providing insights into the role of sleep, habitual stress and other lifestyle factors. The project is lead by Professor Anne Raben from the University of Copenhagen and there are 15 partners in the consortium. The project will run for 5 years. I wil follow this study as a journalist but also as a participant. I a combining this program with increased activities on my racebike (follow me on Strava)
Transcript of Afscheid van de bourgondiër
door Johan van de Beek
D e dag na carnaval stondik op de weegschaal. Denaald bleef trillen op106,1 kilo. Mijn BMI, Bo-
dy Mass Index, schommelde rondde 33,5. Ecce homo. Zie de mens. Demoderne mens. Zie…de Limburger.Achter die 33,5 school een weten-schappelijk oordeel: ‘ernstig overge-wicht’. Ik kon het drie of vier keerachter elkaar uitrekenen op verschil-lende websites - gewicht gedeelddoor de lichaamslengte in het kwa-draat - maar de jury kwam steedsmet hetzelfde oordeel: 33,5. Hier-mee kon ik de hand schudden vanbijna één op de twee provinciege-noten. Ik was, en dat al een aantaljaren, slachtoffer van die dodelijkecombinatie van te weinig bewegenen te uitbundig eten en drinken. Ikhad mezelf er wel van overtuigddat het, in tegenstelling tot wat deWereld GezondheidsorganisatieWHO beweerde, niet ging om eenchronische ziekte. In mijn gevalwas het ‘cultureel bepaald’. Ik koner niets aan doen. Ik was immers -dat was aangeboren - een levensge-nieter, een zogenaamde bourgon-diër, een zuiderling die genoot vanhet leven en zijn mannetje stondin de keuken. Ik was de naturalborn griller, koning aller bbq’s. Ikschroeide de mooiste entrecotes,stoofde de malste rundvleeslappenin rode wijn en bouillon, en maak-te een meesterlijke pasta puttanesce.Maar ook voor een vuistvol pinda’smet blokjes belegen kaas of een pi-ta shoarma kon je me ’s nachtswakker maken. En ik was - toegift!- ook nog een journalist. Lid vanhet eregilde der onmatigen, de luidie altijd als laatsten de kroeg wor-den uitgeveegd, waarna ze opstraat nog wat ferme meningen for-muleren in de richting van demaan. Bij dat leven hoorde wijn.Of bier. Of beter nog: wijn en bier(geeft plezier!). En natuurlijk: eten.
Er ging geen week voorbij of erwas wel een lunch (met wijn, éénglaasje of pakken we er nog één?),een etentje (zullen we nog een fles-je pakken?), een gesprekje in dekroeg (ober, nog een keer hetzelfdeen graag wat peperworst met kaas)of een receptie of borrel (vlam-metjes, inktvisringen, bitterballen).Ergens, ik weet niet meer precieswanneer, sloeg al dat ‘zuidelijke ge-nieten’ om in zwelgen en kon je zo-wel bij wijn, bier als eten de term‘veel’ ervoor zetten en bij bewegen‘nog minder’. Ik pufte, op mijn57ste, door mijn leven in XXL-col-berts, Volendammerjeans, zuigendaan de Seretide-accuhaler en snui-vend aan de fluticason. Want ikhad, toe maar, ook nog astmatischebronchitis en hooikoorts.De oud-katholiek in me wist, opstille momenten, dat hij op zekertwee van de zeven hoofdzondeneen ruime voldoende scoorde: gula(onmatigheid) en acedia (vadsig-heid). En superbia (hoogmoed) loer-de om de hoek.Het was vlak voor de vastenperio-de, dat ik een oproep las in eenweekblad. Het Academisch Zieken-huis Maastricht en de UniversiteitMaastricht (Maastricht UMC+)zochten mensen die wilden deelne-men aan een onderzoeksproject inde strijd tegen diabetes 2. Weten-schappers zouden het effect van be-weging en eetpatroon op de ont-wikkeling van diabetes onderzoe-ken. Mensen die nog geen diabeteshadden, maar als het ware in hetvoorportaal van allerlei lichamelijkklachten de vingers in de wijwater-
bak doopten, mochten zich aanmel-den. Wat me aantrok, waren tweedingen: ik zou begeleid wordendoor professionals in een afvalpe-riode die binnen acht weken zoumoeten leiden tot een gewichtsaf-name van minstens 8 procent. Alsik dat zou halen, zou ik doorgaannaar de ‘tweede ronde’: een perio-de waarin ik aan de hand van eenop mijn lijf geschreven dieet driejaar lang zou worden gevolgd omte zien of en hoe ik zou kunnenvoorkomen dat ik ten prooi zou val-len aan het gevreesde jojo-effect. Al-le spullen die ik nodig zou hebben- Cambridge-poeders, literatuur,metingen, tests - zouden op reke-ning komen van het onderzoek.Sterker nog: ik zou (een beschei-den) bedrag betaald krijgen in ruilvoor deelname en het beschikbaarstellen van alle door mijn lichaamgeproduceerde data en door mijnhoofd ingevulde vragenlijsten. Deeerste fase is inmiddels voorbij. De8 procent gewichtsverlies heb ikruimschoots gehaald. Uit de bod-podmetingen bleek zelfs dat dieruim zestien kilo puur vet waren,want qua spiermassa was ik zwaar-der geworden, gevolg van eensteeds fanatieker bewegingspro-gramma dat ik me zelf had opge-legd met de racefiets. Ik ben nogniet ‘thuis’. Ik heb nu een BMI vanonder de 29 en dat mag nog welwat omlaag. De komende maandenmoeten aantonen of ik de discipli-ne die ik in de eerste acht wekenkon opbrengen in de ‘astronauten-voedsel’-fase, ook kan opbrengenin de kookfase. Ik vermoed vanwel. Wat ik dankzij de wetenschap-pers van de universiteit en het zie-kenhuis nu al heb gekregen, is eenbeter gevoel over mezelf. Ik fiets be-ter dan de laatste twintig jaar,snurk niet meer, slaap als een blok,en kan kleren aan die ik vijftienjaar geleden in de zak ‘te klein’ hadgestopt. Ja, ik drink nog graag eenglas wijn. En soms ook drie. Maarflessen die open zijn, hoeven nietleeg en ik zou niet weten wat ikmet een tweede bord eten zoumoeten. En waarom heb ik jaren-lang alleen maar sla gegeten in dezomer en waarom niet elke dag, zo-als nu? Over vier maanden rappor-teer ik weer.
Meer informatie, ook over deelname:[email protected]
Afscheid vande bourgondiërV ergeet de miljarden eu-
ro’s die jaarlijks opgaanaan terreurbestrijding.Het goedkoopste en effec-
tiefste wapen tegen de terroristenzijn de terroristen zelf. Ze investe-ren in wapens, explosieven en zelf-moordpiloten, maar het komt ken-nelijk niet in ze op om een paarvan hun mensen naar een fatsoen-lijke communicatieopleiding te stu-ren.Toegegeven: wie een paar honderdminderjarige meisjes ontvoert, be-gint al meteen met een fors pr-pro-bleem. Maar een slimme aanpakkan daar op z’n minst voor de doel-groep van fundamentalisten en(kandidaat-)fundamentalisten nogeen draai aan geven. Michelle Oba-ma twittert met tal van andere be-roemdheden foto’s waarop bordjesmet de tekst #Bring Back Our Girlsomhoog worden gehouden. Danreageer je als Boko Haram-leidermet een foto waarop je een karton-
netje toont met een door je tekst-schrijvers verzonnen ad rem ant-woord. Nu hield aanvoerder Abuba-kar Shekau zich in een plakbandvi-deo krampachtig vast aan zijn vol-automatische wapen en een stencilmet triomfantelijke teksten. Zon-der geweer en met een niemendal-lerig liedje zou hij wellicht nog pot-ten kunnen breken op een volgendEurovisie Songfestival. Een bozige,donkere jongen in een camouflage-pak met een piratenhoofddeksel,dat vindt het vaste publiek daar lek-ker camp. Als propaganda voor demoslimzaak ziet het er toch be-hoorlijk kansloos uit.Nog zo’n communicatieles voor be-ginners: laat tekst en beeld elkaarversterken. Nu bejubelt de Boko Ha-ram-baas de bevrijding van demeisjes: „Ze zijn moslim gewor-den.” We zien 130 doodsbange Ni-geriaansen in een camera staren...Het geluk van een gevonden ge-loof.
door Paul van der Steen
Aan de kant LIFESTYLE-EXPERIMENT
Bij het afvallen is de mate waar-in je toestaat dat de omgeving(familie, collega’s) je kan beïn-vloeden cruciaal. Toen ik jarengeleden, na talloze mislukte po-gingen, stopte met roken, werdme door sommige rokers inmijn omgeving regelmatig voor-gehouden dat ik het niet zouvolhouden, dat ik dik zou wor-den, etcetera. Het komt voordat jouw nieuwe gedrag als een
‘uit de kudde stappen’ wordt er-varen. Toen ik de eerste tien ki-lo kwijt was en dus zichtbaarwerd wat ik deed, kwamen,naast positieve opmerkingen(vooral vrouwen sympathise-ren sterk met je) ook de al danniet lollig of serieus bedoelde‘adviezen’: je was toch nietdik?; lijkt me niet gezond watjij doet; je kunt wel afvallen,maar dat krijg je er weer bij;
dat is allemaal vocht; ik zou datniet willen/kunnen wat jijdoet; mag dat wel van de dok-ter?; ik snap niet dat jij zonderbrood kunt; ik kan dat niet,want ik heb zware botten; elkedag sla eten is heel ongezond; isdat niet vreselijk elke dag dieshakes?; wat zegt je vrouw er-van dat je nu zo saai bent?; ikhoor dat je aan het afvallenbent, maar ik zie niks. Etcetera.
Plakbandvideo
Meer columns en blog: www.limburger.nl/paulReageren? [email protected]
En plots is iedereen expert op het gebied van afvallen
De verslaggeverwoog op Aswoens-dag 106,1 kilo. Nu89. Verslag van eenlifestyle-experiment.
24/7 onlinewww.limburger.nlFoto’s, video’s of tips? Stuur je bijdrage naar [email protected]
Tussenstand van de online poll:Wat vindt u?
Mijn vakantiegeld:
Los ik schuld mee af 34,3 %Gebruik ik
voor vakantie 30,8 %
Zet ik op de bank 34,9 %
Foto's en video's Online:Lezersfoto's lente 2014Handbalfinale Lions - BevoViering 600 jaar WeertStadsprocessie RoermondVVV - FC Dordrecht
'Verdachten Gulpen zetten fotograaf onder druk'Marco Borsato nog een keer in KerkradeAanhoudingen voor valsemunterij'Nee tegen Europese bemoeie-nis pensioen'
Neergang Roda JC dramatisch'Verdachten Gulpen zetten fotograaf onder druk'Trainer René Trost weg bij VVVBurgemeester Schmidt van Meerssen treedt afLoods in brand bij kasteel Cortenbach
Meest besprokenBest bekeken
DO
SSIE
R
De stand van zaken in de affaire-Van Rey. Hoe verloopt de actie Stop de moord op het Limburgse woord? En hoe zit het ook alweer met de arbeiders van het A2-project? Op onze website vindt u dossiers met informatie over de meest uiteenlopende onderwerpen. Om op uw gemak nog eens in te duiken en terug te lezen.
Dossiers op Limburger.nl
Woensdag 14 mei 2014
www.limburger.nl
themavandedag
Nagenoeg alle Limburgse schouw-burgen hebben hun brochuresvoor het nieuwe seizoen gepresen-teerd. Deze krant maakt een selec-tie uit het rijke aanbod. Van BertVisscher, Caro Emerald en RichardGroenendijk tot War Horse, Dream-girls, De ontdekking van de hemel, Ag-nes van God en Swanlake on Ice tothet pikante Crazy Horse, de terug-keer van Huub Stapel en de musi-cal van Kinderen voor Kinderen.
Heeft de koopavond zijn langstetijd gehad? De animo onder consu-menten is in vijf jaar gehalveerd.Dit komt mede door de verruimdeopeningstijden van een groot aan-tal winkels. Uit cijfers van CityTraf-fic blijkt dat klanten het vooral inde voorbije twee jaren fors hebbenlaten afweten. De koopavonden inMaastricht en Roermond trokkenruim 30 procent minder publiekten opzichte van 2011.
Criminele organisaties die zich be-zighouden met mensenhandelmoeten beter in kaart worden ge-bracht. Dat is één van de conclu-sies uit het rapport van de Natio-naal Rapporteur Mensenhandel enSeksueel Geweld tegen Kinderen,dat gisteren werd gepresenteerd.Uit het rapport blijkt daarnaast datveel mensenhandelaren nog vrijuitgaan, ondanks dat onder meer justi-tie weet om wie het gaat.
De voorlopige WK-selectie vanOranje telt één grote verrassing:Gregory van der Wiel is niet opge-roepen. De rechtsback van ParisSaint Germain had de laatste we-ken last van een peesontsteking.Van Gaal geeft de voorkeur aanLimburger Paul Verhaegh en DarylJanmaat als rechtsbacks. Uiterlijkop 2 juni moet Van Gaal zijn defini-tieve selectie van 23 spelers bekend-maken.
Veel werkgevers gaan hun leaserij-ders een brandstofrekening sturenals die niet zuinig genoeg rijdenmet hun hybride auto. De wagensdie op elektriciteit en op benzineof diesel kunnen rijden, blijken alsleaseauto namelijk veel duurder ingebruik dan vooraf was berekend.Dat komt doordat veel werkne-mers op benzine rijden. Uit gemak-zucht of doordat er te weinig moge-lijkheden zijn om op te laden.
De 14-jarige Marie-Christine deLoë uit Mheer onderging begin ditjaar een operatie om haar groei teremmen. Samen met haar oudersnam ze zeker een halfjaar de tijdom er goed over na te denken voor-dat de knoop werd doorgehakt. Opeen gegeven moment werd duide-lijk dat ze minstens 1,90 meter zouworden. Dat betekende voor haarhet moment om te besluiten de in-greep te ondergaan.
Nacer Bouhanni heeft gisteren deeerste Giro-etappe op Italiaansgrondgebied gewonnen. De Frans-man was de snelste in een door val-partijen op kletsnatte wegen flinkontregelde eindsprint. Tom Veelersvan Giant-Shimano werd derde na-dat ploegmaat Luka Mezgec de rit-winst door kettingproblemen inrook had zien opgaan. Favoriet Mar-cel Kittel, eveneens Giant, stapteziek uit de ronde.
Elke week komt er zo’n zeven mil-joen kilo aan glas binnen bij degrootste glasrecycler van Neder-land, de Glasbak. Wat is beter voorhet milieu? Het glas vuil inleverenof eerst schoonspoelen? Het ant-woord in de rubriek Wegwijs luidt:je kunt je potjes en flessen onge-poetst in de glasbak gooien. Vandie zeven miljoen kilo glas is name-lijk een groot deel rotzooi en daaris de recycler op voorbereid.
A4 BINNENLAND
Leasen ‘stekkerauto’duurder dan gedacht
A10/11 SCALA
Marie-Christine (14)kreeg rem op de groei
B12/13 CULTUUR
Bladeren door denieuwe theatergidsen
B15 ECONOMIE
Interesse koopavondin vijf jaar gehalveerd
C5 SPORT
Van der Wiel haakt afbij selectie Van Gaal
C7 SPORT
Nacer Bouhanni wintwandeletappe in Giro
A13 SCALA
Glas vuil inleveren ofeerst schoonspoelen?
A6/7 BUITENLAND
‘Mensenhandelarenbeter in kaart brengen’
Voor meer Toos & Henk, zie www.limburger.nl.
Portretten: Aswoensdag 2014en mei 2014 (rechts) door Anne-miek Mommers. De (gratis) appWeightless werd door de ver-slaggever gebruikt: de neer-waartse curve werkt heel stimu-lerend. Links: bij het onderzoekhoren bloedmetingen waarvoorje nuchter moet zijn. Daarnasmaakt een boterham met kaas(rechts) als een delicatesse.
A3 HE-A02R
Pdvreede
De Limburger/Limburgs Dagblad
