AFSCHEID NEMEN - Brainlane.com · 2019. 11. 6. · Schoonselhof om het graf van Willy s moeder...

AFSCHEID NEMEN

Gerealiseerd door Mediahuis Brand Studio, onderdeel van de commerciële afdeling van Mediahuis

ALLERHEILIGENB I J L AG E 2 0 1 9

UitvaartenKerkelijk of burgerlijk.

Plechtigheid in eigen Aula.Betrouwbaar en Zorgzaam

Huis ArijsRouwcentrum en funerarium

Assesteenweg 415 - 1741 WAMBEEK02 582 12 91

Overal en altijd tot uw dienst

[email protected]

Ieder mens een apart verhaal

uitvaartverzorging - grafmonumentenHandelsstraat 85 Leerlooierslaan 1Londerzeel Puurs Sint-Amands

052 34 26 00www.uitvaartenannaert.be

Voor een uitvaartin alle sereniteit,

stijlvol funerarium.

Funerarium LesageBrusselstraat 282

1702 Groot-Bijgaarden

Winkel:Kerkplein 11730 Asse

Dag en nacht bereikbaar op het nr.:02/ 466 33 00

[email protected]

ALLERHEILIGENBIJLAGE 2019 | 3

DOOD BEN JE PAS, ALS JE BENT VERGETEN

VOORWOORD

COLOFON

INHOUD

MH Brand Studio is de branded content afdeling van Mediahuis, die samen met commerciële partners verantwoordelijk is voor de inhoud van deze publicatie.V.U.: Hans De Loore, Katwilgweg 2, 2050 Antwerpen – Productmanagement: Evy Nulens – Accountmanager: Christel Raps – Productie: MH Brand Studio / Ann Schoofs – Redactie: Dirk Jacobs, Bart Roggeman, Kizzy van Horne, Geert Houben – Layout: Grafische cel Mediahuis / Ellen Jamar – Beelden: Eigendom van de respectieve merken, tenzij anders vermeld. Fotografie: Karel Hemerijckx

Aan het graf van een dierbare . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 4-5-6

Chrysanten 2019: roestbruin en (donker)paars . . . . . . . . . . . 10-11

Rouwplatform inmemoriam.be steekt in een nieuw kleedje . . . 13

Opleiding tot begrafenisondernemer steeds populairder . . . 15-17

Muziek bij het afscheid . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 19

7 op 10 Vlamingen kiezen voor crematie. . . . . . . . . . . . . . . . . . 23

Vrijwilligerswerk dicht bij de dood . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 20-21

De graven zijn gepoetst, een nieuw bloemstuk of de chrysanten staan klaar. Dat wil zeggen dat het alweer 1 november is en we herdenken wie we hebben verloren.

Dit is niet de ‘leukste’ feestdag van het jaar maar het dwingt me weer even tot ‘stil staan’. Een bezoek aan het kerkhof hoort daar ook bij. Uit onze reportage in het Schoonselhof in Antwerpen blijkt dat

veel mensen nog altijd troost vinden aan de grafsteen of het columba- rium. Niet alleen bij Allerheiligen, maar het hele jaar door.Troost geven, is ook wat talloze vrijwilligers doen. Alle respect voor hen die ons bijstaan in moeilijke tijden van verlies, verdriet en afscheid. Niet iedereen kan hierover praten met vrienden of familie. Soms is het zelfs gemakkelijker om je verdriet te tonen aan mensen die je van haar noch pluim kent. Toch heb ik het gevoel dat het taboe rond de dood langzaam-aan verdwijnt.Dat merken we ook online. Alweer 10 jaar geleden lanceerde Mediahuis de rouwsite inmemoriam.be. In al die jaren groeide het belang aan online condoleren: ondertussen bereiken we dagelijks maar liefst 40.000 bezoekers. Trots kondigen we in deze bijlage onze vernieuwde site aan waar nabestaanden een rouwpagina kunnen personaliseren met teksten en foto’s, en die pagina ook kunnen delen met familie, vrienden en anderen. Zo leven de herinneringen voort, ook bij de volgende generaties en bij iedereen die nog aan de overledenen denkt. Ga dus zeker eens een kijkje nemen op www.inmemoriam.be

Want de herinnering ‘levend’ houden, is waar het om gaat. Bram Vermeulen verwoordt dit mooi: “En als ik doodga, huil maar niet. Ik ben niet echt weg moet je weten, het is maar een lichaam dat ik achterliet, dood ben ik pas als jij me bent vergeten...”

En morgen brengen we die gedachte nog eens extra in ere.

Evy NulensProductmananager rouwrubrieken Mediahuis

4 | ALLERHEILIGENBIJLAGE 2019

EEN NAMIDDAGJE OP EEN KERKHOF

Willy Daelemans (85) en Lea Huybs (80) uit Berchem zijn zelf al tachtigers, maar minstens een keer om de veertien dagen bezoeken ze het Schoonselhof om het graf van Willy’s moeder Maria Verhoeven en zijn broer Johan te onder-houden.

“Moeder is al lang overleden, in 1994 op weg naar haar 97ste levensjaar. Maar zolang we kunnen blijven we dit doen. Uit respect, want ik had een heel goed moederke, ze was altijd goed gezind”, zegt Willy. “Ik vind het belangrijk dat alles netjes is. Als je ziet hoe sommige graven er soms bijliggen, is dat triestig. Aan het graf hebben we een boompje met rozen geplant dat op tijd en stond moet worden gesnoeid en verzorgd. Als je dan die mooie bloemen ziet, geeft dat een warm gevoel. We planten ook altijd verse bloemetjes.

In de zomer, als het droog is, komen we daarom soms ook vaker. Samen met mijn moeder ligt ook mijn broer, die in 2016 overleed, hier begraven. Mijn moeder had altijd laten horen dat ze iemand naast haar wou hebben. Maar mijn vader was al heel lang geleden overleden en ontgraven. Daarom hebben we mijn broer bij moeder begraven. De naam van mijn vader hebben we wel mee op de steen vermeld. Op die manier is hij toch ook nog een beetje bij haar. ”

AAN HET GRAF VAN EEN DIERBAREBegraafplaatsen zijn bijzonder. Ze geven ons een plek om naartoe te gaan om onze overledenen te herdenken, en gewoon ook even stil te staan bij de essentie van het leven. Je lijkt er nooit alleen te

zijn, altijd zie je wel mensen staan aan het graf van een geliefde of bekende of ze komen zomaar wat verpozen in de rust en de sfeer die er hangt. Wij trokken naar het Schoonselhof in Antwerpen, een van de oudste, mooiste en grootste kerkhoven van het land, en vroegen aan toevallige passanten wat hen

naar die plek bracht.

Lea Huybs en Willy Daelemans bij het graf van enkele familieleden.

“Zolang we kunnen, blijven we dit doen”



Op het urnenveld treffen we Yvette Van Linden uit Buggenhout bij de grafsteen van Kristof Goddaert, de 27-jarige profwielrenner die tijdens een training in 2014 smartelijk om het leven kwam bij een ongeluk in de haven van Antwerpen.

“Kristof heeft elf jaar bij ons in gewoond en was als een kind voor ons. Mijn man, Rik ‘Kamiel’ Van Linden, die zelf profwielrenner was, had hem onder zijn vleugels genomen. Het was een heel brave, attentvolle jongen”, mijmert ze. “Spijtig dat zoiets moet gebeuren. Verschillende jonge renners al. Het raakt mij telkens heel diep omdat je weet hoeveel verdriet die mensen hebben. Wij wonen niet ver van het Schoonselhof, in Wilrijk. Ik wilde Kristof, die afkomstig was van Sint-Gillis-Waas, dicht bij ons houden. Zijn moeder heeft een deel van de

“Het is vandaag de verjaardag van mijn mama.Daarom kom ik haar een bloemetje brengen”, zegt de 27-jarige Varsia Arslanian, die half Armeens/half Frans is. Ze komt er haar beide ouders, Armen Arslanian en Marie-Sylvie Loutsch, bezoeken.

“In drie jaar tijd heb ik mijn beide ouders verloren, allebei aan kanker. In 2015 overleed mijn papa. Het ging allemaal heel snel. In september 2014 kreeg hij de diagnose, eind mei 2015 is hij overle-den. Mijn moeder heeft zeven jaar tegen de ziekte gevochten. Vorig jaar, eveneens eind mei, heeft ze helaas de strijd verloren. Ik woon nu zelf in Brussel, maar wilde hen graag hier te ruste leggen. Omdat het hier zo’n mooie, rustige en vredige plek is. Bovendien ligt ook mijn grootvader, die nog ereconsul van Armenië in België was, hier begra-

asse mee naar huis genomen, ze is ook al verschil-lende keren op de plaats van het ongeval geweest. Ik kan dat niet. Dat is voor haar de manier van ver-werken en rouwen. Ieder doet het op zijn manier. Zijn rustplaats hier is dat voor mij. Het gemis blijft, maar er zijn de herinneringen om te koesteren.

Elke week kom ik om het graf te poetsen en op te blinken, alles netjes te schikken,... Ik wil dat het perfect is. Ik vind het alleen een beetje jammer dat alle stenen pal naast mekaar liggen.. Ze hadden er wat ruimte moeten tussenlaten. Als ik dat had geweten, had ik voor een andere optie gekozen.”

ven. Mijn ouders liggen nu naast hem. Minstens een keer per maand kom ik hen een bezoekje brengen. Om een bloemetje te brengen, herinne-ringen op te halen en een beetje te mediteren. Ik deel dan mijn angsten en zorgen met hen en praat met hen over mijn toekomstplannen.” >

Yvette Van Linden bij de steen van profwielrenner Kristof Goddaert.

Varsia Arslanian (27) bij het graf van haar ouders.

“Het raakt me diep als jonge renners

overlijden”

“Ik praat met hen over mijn

toekomstplannen”

Naast een begraafplaats is het Schoonselhof met zijn weidse lanen en statige bomen ook een geliefkoosde plek voor wandelaars en joggers. Er zijn zelfs parcoursen uitgetekend om (op een res-pectvolle manier) te kunnen joggen en wandelen door het park. Iets wat Ingrid De Meester (55) en Koen Van den Langenbergh (55) uit Wilrijk ook vaak doen.

“We wonen hier vlakbij en komen hier minstens een keer per week graag wandelen, weer of geen weer. Het is ideaal om een keer uit te waaien. We vinden het hier rustiger dan in andere parken in de buurt en er valt veel te ontdekken. We wonen hier al zo’n 25 jaar en af en toe ontdekken we hier zelf nog altijd nieuwe plekjes. Als we bezoek krijgen, nemen we de mensen graag ook een keer mee naar het Schoonselhof. Om hen de graven van bekende Vlamingen en Antwerpenaren te tonen. Of naar de oorlogsgraven, zodat dit niet vergeten

wordt. Wat vele mensen ook niet weten, is dat het domein aansluit bij Fort 7 waar je ook mooie wan-delingen kan maken. Je hoeft enkel even de baan over te steken”, vertelt het koppel. “We kijken ook uit naar de restauratie van het kasteel. Een aantal jaren geleden hoorden we dat dit op de planning stond, maar voorlopig is die nog niet gestart. Ho-pelijk komt daar snel verandering in, want nu staat het er helaas wat desolaat en verkommerd bij. Het is een pareltje, dat eens opgeknapt het park nog een meerwaarde zal geven.”

Ingrid De Meester en Koen Van den Langenbergh in het park.

“Wij komen hier minstens een keer per week wandelen”





“Vierde generatie aan het roer”

Begrafenissen Pues is een familiebedrijf, ontstaan in 1900 in Winksele-Delle. Nu staat de vierde generatie aan het roer,

en de familie won ook al enkele Funeral Awards.

Het was rademaker Alfons Pues die vanaf 1900 de plaatselijke doodskisten maakte in Winksele-Delle. Zoon Jozef Pues, een schrijn-werker, zette de traditie verder. Samen met zijn echtgenote Albertine deed hij verzorging van overledenen. Hij zag de onbeholpenheid van de families en hielp hen bij het opstellen van de rouwbrief en de aangifte van het over-lijden. De overledenen bleven thuis opgebaard en daar werd de rouwkamer geplaatst. Een vernuftig buizenstel werd bekleed met doeken die rijkelijk geborduurd waren met goud en zilver. Alle genodigden kwamen de overledene ten huize afhalen en stapten in rouwstoet naar de kerk. Eens de rouwenden vertrokken, ruimde echtgenote Albertine de doeken op want de buren stonden ongeduldig te wach-ten om in dezelfde plaats tafels te dekken voor het rouwmaal. Albertine hielp hen hierbij en spoedig deed men op haar beroep om het rouwmaal volledig te verzorgen. Het beroep van begrafenisondernemer was geboren!

Digitaal condolerenZoon Gilbert Pues was de derde generatie en

samen met zijn echtgenote Lea gaven zij zich volledig voor de onderneming. De tomeloze inzet werd gewaardeerd en de zaak groeide over de dorpsgrenzen heen. Er werd geïnves-teerd in gebouwen en het wagenpark. In 2002 kreeg Lea op de Funeral Award de prijs ‘de vrouw in de uitvaart’. In de jaren negentig kwamen de zonen Tom en David Pues en schoonzoon Kristof Lorent in de zaak. Net op tijd om op het informatica-tijdperk en de digitalisering in te spelen. Zo haalde Pues de krant omdat zij als eerste de mogelijkheid boden om digitaal via hun web-site te condoleren. Zij werden bekroond met de Funeral Award ‘Beste dienstverlening’. Mo-menteel staat de vierde generatie aan het roer met Tom, echtgenote Lieve en Kristof. Pues heeft naast de vestiging in Herent ook een � liaal in Heverlee, Kessel-Lo en Mechelen. Er is 24/24 uur permanentie. Alle infrastructuur is ter beschikking om een uitvaart van A tot Z te verzorgen. Er is een ruime keuze aan drukwerk, kisten, urnen, bloemen, grafstenen en herinneringsjuwelen. Ook het wagenpark is zeer verzorgd.

LuisterenDe voornaamste eigenschap van een begrafe-nisondernemer is dat hij goed kan luisteren naar de wensen van de familie en tracht deze

te vervullen. Samen met vakkundig opgeleide medewerkers put de familie Pues hun vol-doening uit de tevredenheid van de klanten. Vele uitvaarten hebben plaats in de aula van de onderneming en worden dan zeer persoon-lijk uitgewerkt, vergezeld van muziek en beel-den. De kerk blijft echter een vaste waarde en andere families zullen zich hier beter thuis voelen. In de huidige tijd zijn mensen beter voorbereid en begeleid dankzij de Palliatieve diensten. Velen leggen hun verwachtingen voor de uitvaart al vooraf vast bij de onder-nemer om er zeker van te zijn dat alles volgens hun wensen verloopt. Als de familie zich beter voelt om hun overleden familielid thuis op te baren dan kan dat vast en zeker. Uiteraard is de nodige accommodatie beschikbaar om een overledene in optimale omstandigheden te bewaren thuis of in het funerarium. Het is niet de wil van de begrafenisonderneming die voorop gesteld wordt maar deze van de nabestaanden. Een uitvaart waar de familie een goed gevoel bij heeft, geeft heel veel steun bij de verwerking van het rouwproces. In het TV-programma ‘Last days’ van foto-grafe Lieve Blancquaert uitgezonden op één kwam de werking van het familiebedrijf Pues volledig in beeld. Momenteel loopt de Expo ‘Circle of life’ in de Sint-Pietersabdij in Gent, en dat tot 12 januari 2020.

HerentEikestraat 2

016 60 15 06

[email protected]

Extra vestigingen in Heverlee, Kessel-Lo en Mechelen

Het familiebedrijf Pues met de huidige zaakvoerders en hun (schoon)ouders.

Begrafenissen – Crematies – GrafzerkenMet stijl en respect

[email protected]

De Villegasstraat 11853 Strombeek-BeverTel: 02 267 17 97

Steenweg op Brussel 761780 Wemmel

Tel: 02 460 51 52

WillemsUitvaartzorg

Omdat elk afscheid anders is...

Hottat Begrafenissen - CrematiesLange Molensstraat 19-21

1800 Vilvoorde

www.hottat.eu

Voor uitvaartzorg op uw maat.

De Hertogh Grimbergen nvWolvertemsesteenweg 11 - 1850 Grimbergen

tel. 02 270 81 00

Meer informatie vindt u op www.de-hertogh.com

Familie bedrijfmet persoonlijke aanpak

Uitvaartverzorging Günter JanssensBrusselsesteenweg 83

1980 Zemst015 610 766

info@uitvaartverzorgingjanssens.bewww.uitvaartverzorgingjanssens.be

Günter JANSSENS

Uitvaartverzorging

Günter JANSSENS

Uitvaartverzorging


Waar tijd in water glijdt.Patrick Van Roey

WATER-TAXI.beWenduinse steenweg 3

8370 Blankenberge

0477 61 23 14

[email protected]

Onder deskundige begeleiding en met een zeer ervaren bemanning zorgen wij voor een persoonlijk,

traditierijk en ingetogen afscheid op zee.

Wij geven u graag meer infoof vraag uw uitvaartondernemer

met ons contact op te nemen.

U wenst de as van uw dierbare op waardige en persoonlijke manier

toe te vertrouwen aan de zee?

Waterbestendige rouwkaarten

Krista van Reeth

Peuterstraat 70

3130 Betekom

België

0476 35 55 [email protected]

Afscheid nemenis geen keuze,

een persoonlijkerustplaats wel

ETERNAexclusieve urnenMelkouwen 442590 Berlaar

Meer info op www.eterna.be en

bij uw begrafenisondernemer

Afscheid nemen is geen keuze, een persoonlijke

rustplaats wel

E T E R N Aexclusieve urnen

Melkouwen 44 2590 Berlaar

Meer info op www.eterna.be en bij uw begrafenis

ondernemer


Al zie je steeds vaker kleine bloemstukjes of potten met andere bloemen op de kerkhoven, toch blijft de chrysant een populaire Allerheiligenbloem. Chrysan-ten zijn typische najaarsbloemen die het goed doen wanneer de dagen wat donkerder zijn. Ze zijn lang houdbaar, en dat maakt ze ideaal als kerkhofbloem. Toch zien we ook in de typische kerkhofbloem jaar-lijks trends opduiken. “We stappen steeds meer af van de traditionele kleuren wit en geel van chrysan-ten”, zegt Patrick Van Rooy van Bloemenrijk. “De kleuren zijn minder klassiek. De voorbije jaren zagen we de kleur rood, wat voor warmte en liefde staat, al meer opduiken. Dit jaar kleuren de chrysanten roestbruin en donkerpaars. Opnieuw warme kleuren die het bovendien goed doen in de herfst.”

Kleinere pottenChrysanten vind je in verschillende soorten en maten, van de kleine bloemetjes tot de grote bollen. “We stappen af van de grote potten vol chrysanten. De

graven worden kleiner, mensen kiezen vaker voor een crematie waarbij de assen in een urne in de urnenwand geplaatst worden, of uitgestrooid. Daar is geen plek voor grote potten. We zien een trend van kleine en fijne potten met kleine bloemetjes, maar ook de grootbloemige chrysanten zijn populair. Nabe-staanden kiezen voor een pot met bijvoorbeeld een vijftal grootbloemige chrysanten in een ronde pot. De chrysant doet het ook goed als decoratie. Stilaan wordt de chrysant niet meer enkel als kerkhofbloem gezien, maar worden ze vaak in potten aan huis geplaatst. Beginnen de dagen te korten, dan gaan de bloemen open. Dat maakt het een ideale sierplant voor het najaar.”Let er bij aankoop op dat de bloemknoppen net ontluiken. Verwijder regelmatig uitgebloeide bloemen. Zo houd je de plant lang mooi. En geef ze niet téveel water. Vlaanderen heeft trouwens een ideaal klimaat om chrysanten te kweken. Ons land staat dan ook bekend als producent en exporteur naar heel Europa.

Chrysanten blijven populaire bloemen bij Allerheiligen. Al stappen we wel af van de tra-ditionele kleuren en kiezen we dit jaar eerder voor roestbruin en donkerpaars. “De potten

worden ook kleiner”, zegt Patrick van bloemenwinkel Bloemenrijk in Herent.

CHRYSANTEN 2019: ROESTBRUIN EN (DONKER)PAARS

KERKHOFBLOEMEN


ALLERHEILIGENBIJLAGE 2019 | 11ALLERHEILIGENBIJLAGE 2019 | 11

KERKHOFBLOEMEN

Bloemstukjes winnen aan terreinWie op het kerkhof rondloopt, ziet het ook wel met eigen ogen: de opkomst van bloemstukken. “We zien dat vooral de oudere generatie nog steeds kiest voor potten met chrysanten, terwijl de jongere generatie sneller een bloemstukje koopt om bij de rustplaats van een geliefde te leggen. Ik vermoed dat die trend zich de komen-de jaren nog meer zal doorzetten.”



ROUW BIJ JONGE KINDERENDe dood is voor veel volwassenen al een moeilijk onderwerp. Het bespreken met een kindje is vaak nog

zwaarder. Hoe leg je uit dat oma er nooit meer zal zijn? Dat een klasgenootje overleden is? Nochtans zijn kinderpsychologen en rouwdeskundigen duidelijk: spreek erover, dood en afscheid horen nu

eenmaal bij het leven. Stop het niet weg.

1. Wees duidelijk Belangrijk is om uit te leggen dat de dood

onomkeerbaar is. Dat alles wat leeft, ooit sterft. Vertel ze (rekening houdend met hun leeftijd) ook zoveel mogelijk over de feiten en omstan-digheden van het overlijden. De fantasiewereld van kinderen maakt het anders nog veel erger.

2. Laat hen mee afscheid nemen Kinderen mogen gerust mee als je gaat

afscheid nemen of condoleren, maar dwing hen niet. Je kan hen wel stimuleren, vraag hen waarom ze bang zijn als ze er tegenop zien. Bij het condoleren leren ze immers dat er ook zoiets bestaat als troost.

3. Geef ze een taak tijdens de uitvaartdienst Kinderen (zeker plus 6 jaar) kunnen mee naar

de uitvaartdienst. Meer nog: geef ze een taak.

Of laat ze helpen bij de praktische regelingen vooraf: een doodsprentje tekenen, iets voorle-zen, kaarsjes aansteken, …

Bespreek op voorhand dat ze tijdens de dienst eventueel bij een andere volwassene terecht kunnen, als je het zelf te moeilijk hebt: een schooljuf, een opa, ….

4. Blijf herinneringen ophalen Zorg er voor dat de herinneringen aan de over-

ledene goed bewaard blijven, dat de overledene een permanent plekje in het leven van je zoon of dochter krijgt. Blijf de naam uitspreken. Stop dierbare spullen die aan hem of haar doen herinneren ook niet weg.

5. Laat je eigen verdriet zien Stop als volwassene je verdriet niet weg. Ook

je tranen niet.

6. Rituelen Op bepaalde momenten van het jaar of bij

feestdagen is het zinvol om expliciet aandacht te besteden aan het overlijden. Bijvoorbeeld bij vaderdag, een verjaardag, enz. Bedenk een ritueeltje dat terug kan komen: een kaarsje aansteken, een bloemetje naar de grafsteen brengen, ….

7. Aanwezig zijn als je kind dat vraagt Geef aandacht aan het rouwende kindje op het

moment dat hij/zij het nodig heeft. Zet de tv af, als een kindje plots begint te wenen en zijn verdriet toont. Wees dan meteen 100 procent aanwezig. Als je weinig signalen krijgt, kan je soms ook expliciet polsen hoe het gaat.


ZINVOL VOOR JEZELF EN JE NABESTAANDEN

UitvaartnieuwsInmemoriam.be wil de 40.000 dagelijkse be-zoekers ook op de hoogte houden van nieuws uit de uitvaartwereld en infoberichten delen over alles wat met overlijden te maken heeft. “Ook in de toekomst willen we dé rouwsite in België blijven met nog meer informatie, een mobiele site en extra mogelijkheden voor onze bezoekers om te condoleren, rouwen en herdenken.”

PionierIn 2009 was Inmemoriam.be de eerste Belgische rouwsite. Vandaag, 10 jaar later, lanceert Media-huis een nieuwe versie. “Inmemoriam wordt stijl-voller, nieuwer en moderner. Het is een rouwsite, maar dat wil niet zeggen dat er geen kleur gebruikt mag worden. We lanceren een aangename site om naar te kijken die bovendien gebruiksvriendelijk is voor de smartphone en tablet.”

HerdenkingspaginaDagelijks trekt Inmemoriam.be zo’n 40.000 bezoekers, mensen die overleden familieleden, vrienden of kennissen via het platform op een eigentijdse manier willen herdenken. Inmemoriam wil overledenen dan ook een laatste rustplaats bie-den, een plek waar ze voor altijd herdacht en nooit vergeten worden. “Wie via de uitvaartondernemer een rouwadvertentie in de kranten Het Nieuws-blad, De Standaard, Gazet van Antwerpen of Het Belang van Limburg bestelt, krijgt automatisch een rouwbericht op Inmemoriam.be. Daarnaast kunnen familieleden ook beslissen om enkel een bericht op Inmemoriam.be aan te kopen en te plaatsen. Ze krijgen er een herdenkingspagina voor de over-ledene. De beheerders van de pagina kunnen er tal van informatie toevoegen, van de rouwbrief tot het doodsprentje, een mooie foto, een eigen tekst, citaat of video. Ze kunnen indien gewenst regel-matig wijzigingen aanbrengen, zodat hun dierbaren nooit vergeten worden. Iedereen kan trouwens een rouwbericht delen via Twitter, Facebook, Instagram en andere sociale media. Zo kunnen ze op een snelle manier iedereen verwittigen na het overlij-den van een dierbare.”

CondoleancesInmemoriam.be is niet enkel een herdenkingssite waar familieleden troost halen uit berichten en reacties, maar waar iedereen uiting kan geven aan zijn of haar verdriet. “Bezoekers moeten op een laagdrempelige manier hun condoleances kunnen overbrengen. Dit kan door in het online rouw-register een persoonlijke boodschap achter te laten of digitaal een kaarsje te branden of een bloemetje te plaatsen bij het overlijdensbericht van een dier-bare”, zegt Evy Nulens. Wil je voor de uitvaart van iemand die je kent bloemen sturen, kan dat ook via Inmemoriam.be. “Op de online herdenkingspagina vind je de gegevens van de uitvaartondernemer, als deze partner is van Inmemoriam.be”, zegt Evy. “Daar staat ook een knop met ‘bloemen sturen’. Is de uitvaarondernemer geen partner, kan je via een bloemenleverancier alsnog een boeket sturen. We blijven Inmemoriam.be verder ontwikkelen. Zo den-ken we eraan om in de toekomst de mogelijkheid te bieden om een persoonlijk condoleance-kaartje te versturen. En we onderzoeken nog andere mogelijkheden.”

VERNIEUWD INMEMORIAM.BE IS MODERN EN SEREEN ROUWPLATFORM

Inmemoriam.be, dé rouwsite in België, is vernieuwd. Nog meer moet de herdenkingssite een sereen platform bieden aan iedereen die troost zoekt na het overlijden van een

dierbare. “Als marktleider in rouwberichtgeving ondervinden we de nood aan een sterk online rouwplatform”, zegt productmanager Inmemoriam

Evy Nulens van Mediahuis.

“Ook in de overlijdenssector voelen we de digitale evo-lutie. Met inmemoriam.be bieden we daar een antwoord op”, zegt productmanager Inmemoriam Evy Nulens van Mediahuis.


Wanneer je in Tremelo binnenstapt bij Uitvaartcentrum

Eraly voel je het meteen: hier wordt voor mij gezorgd. In de

emotionele storm die een afscheid met zich meebrengt, is

Eraly een windstille oase van rust. Nabestaanden krijgen

er de ruimte en de tijd om verlies te verwerken. “En dat

mag je heel letterlijk nemen”, zegt medezaakvoerder

Jozef Eraly. “Een afscheid is een intens persoonlijk

gebeuren. Dat laat zich niet in kille tijdsschema’s duwen.

Daarom leggen we de familie geen beperkingen op naar

het gebruik van onze ruimtes en de tijd die ze nodig

hebben om op hun eigen manier die laatste momenten

met een dierbare te beleven.”

Een ode aan het leven

Eraly wil het taboe rond afscheid nemen doorbreken.

De inrichting straalt rust uit, maar ook hoop. “We maken

verdriet bespreekbaar en brengen een ode aan het leven”,

legt Jozef uit. “Het interieur is niet somber, maar sfeervol

en subtiel kleurrijk.” De gestileerde windmolentjes, die

in het logo van de uitvaartonderneming de drie stadia van

het leven symboliseren, zijn nooit ver uit beeld. “Overal in

het gebouw is de windmolen een teken van rust: Eraly zet

de nabestaanden letterlijk even uit de wind. Bovendien

wordt blazen vaak geassocieerd met wensen. Denk maar

aan het wegblazen van een wimper of de zaadjes van een

uitgebloeide paardenbloem. Het is een mooie gedachte

dat we met het aanblazen van een windmolentje onze

laatste wens voor de overledene willen uitdragen.”

Kist met eigen ontwerp

Geen bandwerk bij Eraly. Elk afscheid is per definitie erg

persoonlijk. “Samen met de familie maken we van de

ceremonie in onze intieme aula een scenario op maat.

Daartoe kan een digitale levensloop van de overledene

behoren, gestoffeerd met foto’s en videofragmenten.

Eigen voorwerpen die aan de geliefde herinneren krijgen

een ereplaats bij het afscheid. Zelfs de kist of de ashouder

kan je met eigen ontwerp of toevoegingen individueel

en uniek maken. We doen er bij Eraly alles aan om de

nabestaanden de tijd en de ruimte te geven om het verlies

te kunnen plaatsen.”

Laat je meevoeren

“Eraly gunt iedereen het afscheid in een sfeer van

familiale verbondenheid, zonder afleiding van waar het

echt om draait: elkaar steunen. Daarom nemen we de

administratieve beslommeringen die een overlijden

met zich meebrengt voor onze rekening. Met de

derde generatie actief in uitvaart, is Eraly een ervaren

familiebedrijf met een hart voor familie.”

ERALY BRENGT ODE AAN HET LEVEN“We geloven in de kracht van windstilte”

Tremelo (hoofdzetel)Kruisstraat 169-171

016 53 68 50

Verkooppunten in:Rotselaar, Herent,

Haacht

Funeraria in:Keerbergen,

Rotselaar, Haacht

[email protected]


TABOE ROND DE DOOD VERDWIJNT

Ondanks het feit dat je geen attest van beroeps-kennis meer moet voorleggen om je als begra-fenisondernemer te vestigen, is de opleiding bij SYNTRA Limburg bijzonder in trek. Een dertigtal cursisten startten aan het eerste jaar ‘Funerair medewerker’ om volgend jaar eventueel het spe-cialisatiejaar tot begrafenisondernemer te volgen. “De interesse dit jaar is enorm”, zegt docent en uitvaartondernemer Gert Hansen. “Het taboe rond de dood verdwijnt stilaan. Mogelijk heeft ook de één-serie ‘Komen te gaan’ die in het voorjaar op televisie te zien was, er iets mee te maken.”

Van wetgeving tot etiquetteIn verschillende modules leren de cursisten het beroep van uitvaartondernemer kennen. Dat gaat van de wetgeving tot materialenkennis, omgangs-vormen, etiquette, protocol en lichaamsverzorging. “Het werk van een uitvaartondernemer is een stuk complexer dan vroeger. Het is belangrijk dat je de basis kent wanneer je als funerair medewerker of begrafenisondernemer aan de slag wil”, zegt docent en uitvaartondernemer André Creemers.

“De cursisten moeten in eerste instantie goed begrijpen dat je als uitvaartondernemer 24 op 24, 7 op 7, 365 dagen lang op elk moment opgeroe-pen kan worden. Daarnaast zijn de wensen en de verwachtingen van de familie groter dan vroeger. Er is veel meer mogelijk, van een plechtigheid in de kerk tot in de eigen aula of elders. Ik verzorgde al uitvaarten in de stal van een boer en in een café.” Ook de investeringen vandaag de dag zijn niet min. “Tachtig procent van onze uitvaartdiensten vinden in een eigen aula plaats. Dat wil zeggen dat je moet investeren in een state-of-the-art aula waar muziek en beeld mogelijk zijn, want de plech-tigheden worden steeds meer persoonlijk en de koffietafels worden tegenwoordig binnen de eigen gebouwen verzorgd. Ook zijn er nog maar weinig drukkers die rouwdrukwerk verzorgen, de drukwer-ken die meer en meer gepersonaliseerd worden en minder de standaard rouwbrief, dus dat doen we ook zelf. Daarvoor hebben we gespe- cialiseerde machines nodig. En ga zo maar door”, voegt Gert toe.

>

OPLEIDING TOT FUNERAIR MEDEWERKER IS BIJZONDER SUCCESVOL

Het beroep van uitvaartondernemer houdt veel meer in dan het uitvoeren en verzorgen van de uit-vaartplechtigheid. Er is de complexe wetgeving, de familie heeft bepaalde wensen, en zoveel meer.

De cursisten van de opleiding ‘Funerair medewerker’ bij SYNTRA leren er alles over.

“De interesse in de opleiding is dit jaar enorm,” zeggen docenten Gert Hansen en André Creemers. “Mogelijk heeft de één-serie ‘Komen te gaan’ daar iets mee te maken.”

“De cursisten moeten goed

begrijpen dat je als uitvaartondernemer 7 dagen op 7, op elk moment opgeroepen

kan worden.”


www.rouwcentrumbaudewyns.be

Rouwcentrum BaudewynsBegrafenissen - Crematies

Verheydenstraat 23 1700 Dilbeek

Wij helpen u op wegin deze moeilijke periode...

Rouwcentrum Van Hemelrijck FilipEdingsesteenweg 69, 1730 Asse

02 452 89 32

[email protected]

Op 1 november 2019, zal het Intercommunaal Crematorium van Brussel zijn deuren openen van 10 tot 17 uur.

Bij deze gelegenheid zal, om 10 uur, een burgerlijke herinneringsplechtigheid georganiseerd worden,

in de zaal Georges Tosquinet, dat toegankelijk is voor allen.

Intercommunaal Crematoriumvan Brussel

Inlichtingen: [email protected] 61 – 1180 Brussel

02 370.13.56

Begrafenissen - Crematies Grafmonumenten

Rouwcentrum De Hertogh bvba Kruisstraat 25 - 1851 Humbeek

02 269 13 59

[email protected]



“Volgend jaar hopelijk zelfstarten met een uitvaartcentrum”

Cursist Jill Vernelen (36) uit Eindhout werkte ooit als commercieel adviseur in de bouwsector. Na het overlijden van enkele familieleden verdiepte ze zich onder andere in rouwbegeleiding. Nu start ze de opleiding om samen met haar man een uitvaartcentrum te openen. “Over de zin- geving van een mooi afscheid heb ik al heel wat geleerd. Het is vooral de wetgeving waarin ik me verder wil verdiepen”, zegt Jill. “Mijn man haal-de eerder al zijn diploma en volgend jaar hopen we te starten. We willen het vooral anders aan-pakken en meer aandacht schenken aan alles wat voor en na de begrafenisplechtigheid plaats vindt. We willen mensen verbinden op een ander niveau. Ik kijk enorm uit naar dit lesjaar.”

“Ik was bang voor de dood,maar dat was uit ontwetendheid”

Steven Wampers (25) uit Bree denkt eraan om ooit samen met zijn vriendin een uitvaartonderneming te starten. “Ik werk als zorgkundige in een woonzorgcentrum. Wanneer je met oudere mensen werkt, krijg je regelmatig te maken met overlijdens. Dat schrikte me af. Ik was bang voor de dood, vooral uit onwetendheid zo bleek, want ik kon er meteen goed mee om. Ik hoop dit jaar meer te ontdekken over de lichaamsverzorging en omgang met de familie. Het stuk theorie en wetgeving is saai, maar wel heel belangrijk.”

TABOE ROND DE DOOD VERDWIJNT

Jill Vernelen Steven Wampers

Met passieMaar dit alles neemt niet weg dat de uitvaart- ondernemers hun job met veel passie doen. “Je moet er feeling voor hebben. Maar dan is het wel een heel schoon beroep met veel menselijk contact. Je komt bij families tijdens hun moeilijkste momenten en we doen er dan ook alles aan om hun geliefden een mooi afscheid te bezorgen”, aldus André Creemers. De meeste cursisten beseffen dit. “Velen onder hen komen uit de zorg, anderen kregen te maken met verlies in hun familie. Niet iedereen zal als uitvaartmedewerker of begrafenisondernemer aan de slag gaan, maar ze krijgen de basis mee”, zegt Gert nog.

“Ik wil families tijd geven om rustig afscheid te nemen”

Lotte Gielen (23) uit Hoeselt verwacht dat de lessen over de wetgeving het moeilijke gedeelte van de opleiding zijn. “Na het verlies van verschillende mensen groeide mijn nieuwsgierigheid naar het beroep van begrafenisondernemer. Ik denk dat het iets is wat me ligt. Ik wil straks vooral families de tijd geven om rustig afscheid te nemen van de overledene. Ik ben benieuwd naar wat we allemaal zullen leren.”

Lotte Gielen

WAAROM STUDEERT IEMAND VOOR UITVAARTONDERNEMER? cursisten aan het woord


Wij helpen u zowel voor, tijdens, als na de uitvaart doorheen een moeilijke

periode…

Tiensesteenweg 295, Sint-Truiden 011/687718

www.begrafenissen-vanmechelen.be

Met aula en koffiezalen

Begrafenissen/crematies

VANMECHELEN

Elke dag beleeft u met uw kinderen, familie en vrienden mooie momenten. De herinnering aan die momenten maakt u onvergetelijk, maar helaas niet onsterfelijk.

Sta er dus nu al eens bij stil dat een uitvaart al gauw zo’n 5.000 euro kost. En dat het niet alleen de kosten zijn die doorwegen, maar óók de praktische zorgen: zoals alle paperassen die na de uitvaart in orde gebracht moeten worden. Niet evident in een periode van intense rouw.

Daarom, stel het niet langer uit, en bespaar uw nabestaanden later de kosten én de praktische zorgen van uw uitvaart. Zo helpt u hen door één van de moeilijkste periodes van hun leven: uw afscheid.

En dat is een hele geruststelling, voor u én voor uw nabestaanden. Zij gaan u daar later heel dankbaar voor zijn. Kijk vrijblijvend op dela.be of bel 0800 200 11.

DELA Natura- en levensverzekeringen N.V. – Belgisch bijkantoor (ondernemingsnr. 0665.931.229) gelegen te Noorderplaats 5 bus 2 te 2000 Antwerpen, bijkantoor van DELA Natura- en levensverzekeringen N.V., vennootschap naar NL recht (KvK-nummer 17078393), gelegen te Oude Stadsgracht 1, 5611DD Eindhoven, NL, toegelaten voor Tak 21 levensverzekeringen onder codenr. 2864; fabrikant DELA Uitvaartzorgplan, levensverzekering Tak 21 onderworpen aan BE recht – dekt levenslang uw uitvaartkosten voor het bedrag waarvoor u verzekerd bent. Men is niet gedekt voor een overlijden dat het gevolg is van een uitgesloten risico, met name zelfmoord binnen het jaar na de inwerkingtreding van de polis; vrijwillige deelname aan collectieve gewelddaad/terreur of oorlog (professionele omstandigheden [bv. militairen, politie, brandweer] uitgezonderd); misdaad of wanbedrijf indien men deze als (mede)dader pleegde. Offerte, premieberekening en algemene voorwaarden: www.dela.be en/of uw makelaar. Klachten: [email protected] of Ombudsman Verzekeringen (de Meeûsplantsoen 35, 1000 Brussel). Indien u kosteloos een kopie wenst van de Algemene Voorwaarden, gelieve een e-mail te richten aan [email protected].

‘U bent onvergetelijk, maar niet onsterfelijk.’


HET VERHAAL ACHTER DE MEEST GEDRAAIDE UITVAARTLIEDJES

NOG BEGRAFENIS-KLASSIEKERS

Volgens uitvaartvlaanderen.be is dit de meest gekozen muziek voor begrafenissen.

1. Rob De Nijs Zo zal het zijn

2. Clouseau Afscheid van een Vriend

3. Marco Borsato Afscheid nemen bestaat niet

4. Andrea Bocelli Con Te Partirò

5. Schubert Ave Maria

6. Celine Dion Fly

7. Lisa Gerrard & Hanz Zimmer Now we are free (track uit de film Gladiator)

8. Guns ‘N Roses November Rain

9. Robbie Williams Angels

10. Will Tura Ik mis je zo

Dela’s Laatste LijstNog meer inspiratie nodig? Uitvaartverzeke-raar Dela maakte een afspeellijst met 100 uitvaartliedjes. Het is een overzicht op Spotify van wat mensen nu denken dat ze op hun eigen uitvaart willen horen. www.dela.be/nl/uitvaart-verzorgen/tijdens-de-uitvaart/uitvaartinspiratie/afscheidsmuziek

MUZIEK BIJ HET AFSCHEID

Muziek is een belangrijk onderdeel geworden bij begrafenissen. En sommige nummers zijn daarbij echte klassiekers, die altijd opnieuw gedraaid worden,

omdat ze troost geven of om het leven van de overledene te herdenken.Maar hoe zijn die liedjes tot stand gekomen?

AFSCHEID VAN EEN VRIEND – CLOUSEAU

Zonder jou tikt de klok even snelMaar de tijden veranderen welDus ik neem afscheid, jij moet nu gaanWeet dat je in m’n hart altijd blijft voortbestaan

Afscheid van een Vriend is, zoals iedereen wel weet, een nummer van Clouseau, en het dateert al uit 1992.Het gaat over een goede vriend van zanger Koen Wauters. Maar het was geen lied bij een overlijden, want de vriend leeft nog.Zo zei Koen Wauters het: “Afscheid van een vriend gaat over een goede vriend, die ik daarmee wilde wakker schudden. Hij had een ziekte, maar in plaats van het een beetje kalmer aan te doen, maakte hij het steeds bonter. Ik had mij voorge-steld dat hij dood was. Mij helemaal ingeleefd bij dat idee van ‘we gaan hem begraven’. Toen wij dat liedje voor het eerst speelden, was hij erbij. Die heeft dat tot het eerste refrein uitgehouden en is toen naar buiten gelopen. Ja, de boodschap kwam over. Hij leeft nog altijd en ik ben peter van zijn kind.”

TEARS IN HEAVEN – ERIC CLAPTON

Would you know my nameIf I saw you in heaven?Would it be the sameIf I saw you in heaven?

Eric Clapton schreef met Tears in Heaven één van de mooiste nummers uit zijn carrière. Toch had de muzikant de plaat liever nooit gemaakt want het gaat over het overlijden van zijn zoontje, in 1991 bij een ongeval. De jongen viel uit een raam en was meteen dood. Een klein jaar componeerde Clapton het lied ‘voor mijn kleine jongen’. Het was niet de bedoeling dat het zou worden uitgebracht. Uiteindelijk wist een filmregisseur hem te overtui-gen, het wel te doen. Eric Clapton: “Het argument was dat het nummer misschien iemand zou helpen en dat haalde mij over.”

TIME TO SAY GOODBYE – ANDREA BOCELLI & SARAH BRIGHTMAN

Time to say goodbyeHorizons are never farWould I have to find them aloneWithout true light of my own with youI will go on ships over seasThat I now knowNo, they don’t exist anymoreIt’s time to say goodbye

Deze song werd eerst door Andrea Bocelli uitge-bracht in het Italiaans, onder de naam ‘Con Te Partirò’ (letterlijk vertaald: Met jou vertrek ik). Het werd een hit. In 1996 kwam er een nieuwe versie, samen met Britse sopraan Sarah Brightman. ‘Time to say Goodbye’ werd voor het eerst live gezon-gen…. tijdens een (heel druk bekeken) boksmatch in 1996: de afscheidswedstrijd van de Duitse bokser Henry Maske. De Engelse vertaling werd een wereldwijde hit, en al snel een begrafenis- klassieker. “Het werd een soundtrack van heel veel levens,” zei Bocelli daarover.Het lied werd ondertussen ook door veel andere grote en kleine namen gecoverd.

VRIJWILLIGERSWERK DICHT BIJ DE DOODMeer dan 1 miljoen Belgen doen aan vrijwilligerswerk. Van buurtkrantjes ronddragen tot voorzitter zijn

van een culturele vereniging. Voor sommigen gaat het nog verder, zij zetten zich vrijwillig in in een sector waar de dood, verdriet en rouwen om de hoek loeren. Waarom doen ze dat? Wat drijft hen? We laten drie van zulke gedreven vrijwilligers aan het woord: iemand die actief is in de palliatieve zorg bij mensen op

hun levenseinde, een ambulancier en een vrijwilliger van Tele-Onthaal waar ze vaak gebeld worden door mensen met een groot verdriet of in diepe rouw.

OMGAAN MET VERDRIET EN OVERLIJDEN

“Toen ik na het secundair onderwijs een studiekeuze moest maken, twijfelde ik tussen verpleegkunde en leerkracht. Ik werd leerkracht en geef Nederlands en economie in het secundair onderwijs, en dat doe ik met enorm veel plezier. Toch bleef mijn nieuws-gierigheid naar de medische wereld groot. Toen Hulpverleningszone Noord-Limburg vrijwillige ambulanciers zocht, besloot ik mijn kans te wagen.”

“Ik had dan geen verpleegkundige achtergrond, mijn motivatie was enorm en ik studeerde als een gek. Ik slaagde in het examen en na een stevige opleiding ambulancier-hulpverlener bij het PLOT, en een interne stage, mocht ik aan de slag. Ik ben

een bezige bij en ik zie het als mijn roeping om anderen te helpen, al ben ik er me wel bewust van dat dit niet altijd lukt. Dat maakt het niet altijd gemakkelijk.”“Sommige dagen rukken we uit voor kleine akke-fietjes, maar vaak worden we ook opgeroepen voor zware ongelukken, of krijgen we te maken met reanimaties of intoxicaties. Zeker als er kinderen en jonge mensen bij betrokken zijn, grijpt het me enorm aan. Vorig jaar nog reanimeerde ik een veertiger, een vader van twee kinderen die aan hartfalen leed. Hij haalde het niet. Dat heb ik lang met me meegedragen. Op zo’n momenten stel ik mezelf de vraag of ik echt niet meer kon doen. Ik vraag dan feedback aan de dokter, die feedback heb ik nodig om niet onzeker te worden. Dat ik

heel sociaal en een echte babbelaar ben, trekt me wel door die moeilijke momenten. Ik spreek erover met de collega’s. Het klinkt misschien raar, maar tijdens zware dagen maken we tussendoor een mopje. Dat heb je echt nodig om die dagen door te komen. Ook staat het Fire Stress Team altijd klaar om ons hulpverleners die het moeilijk hebben bij te staan. Daarnaast is sporten mijn grote uitlaatklep. Tijdens het lopen en fietsen maak ik mijn hoofd leeg. Ik trek me op aan de gedachte dat we niet iedereen kunnen helpen. Af en toe krijgen we wel eens een bedankje van de familie, zelfs al konden we de persoon niet meer helpe. We halen echt al-tijd het onderste uit de kan. Daar doe ik het voor.”

VRIJWILLIG AMBULANCIER

“Sporten als uitlaatklep”

Talita Emmers (32) uit Lommel is vrijwillig ambulancier.



OMGAAN MET VERDRIET EN OVERLIJDEN

“Een mens sterft vaak zoals hij of zij geleefd heeft. Was het iemand die op zijn strepen stond, een vechter, merk je dat ook op het einde. Was het eerder een kalm en minzaam persoon, zal zij of hij ook rustiger heengaan. Daar is geen verklaring voor. Maar niemand moet alleen sterven. Je komt tenslotte ook niet alleen op de wereld. Daarom zet ik me in voor Panal, het Palliatief Netwerk Arrondisse-ment Leuven.”

“Als vrijwilliger verblijf ik regelmatig ’s nachts thuis bij palliatieve patiënten. Familieleden contacteren ons wanneer het water hen niet meer aan de lippen staat, maar ze bijna kopje onder gaan. En toch willen ze hun dierbare niet alleen laten ’s nachts. Ik werkte jarenlang als verpleegkundige en had beroepshalve al eens te maken met Panal. Nog geen maand nadat ik met pensioen ging, werd ik vrijwilliger bij hen. Misschien kan ik er niet meer voor de patiënt zijn, voor de familie betekent het heel wat. Ik put enorm veel energie en kracht uit de dankbaarheid die ik van hen krijg.”

Bernadette Stevens (64) uit Herent zet zich in bij Panal.

PALLIATIEVE ZORG

“Niemand moet alleen sterven”“Ik vind de dood niet akelig, ik ben er me van bewust dat de dood bij het leven hoort. Natuurlijk kom ik situaties tegen die ook ik moeilijk vind. Zo herinner ik me een vader die op sterven lag met zijn vijf kleine kinderen rondom hem. Dat beeld grijpt me nog steeds naar de keel. Empathie is menselijk, we moeten er vooral voor waken dat het geen medelijden wordt. Wanneer ik de warmte in een familie voel, en het gevoel heb dat het met iedereen in orde komt, kan ik het ook gemakkelijker van me afzetten. Soms kan ik een sterfgeval moeilijker plaatsen. Ik ga wel eens naar de afscheidsviering om zelf ook volledig afscheid te kunnen nemen. Gelukkig heb ik een zeer goede echtgenoot die me de ruimte geeft om dit vrijwilli-gerswerk te kunnen doen. Na een moeilijke nacht bij een palliatief patiënt kom ik thuis in een warm nest met een liefdevolle man. Ik heb drie zonen en zes kleinkinderen. Dat maakt dat je de moeilijke momenten sneller van je af kan zetten. En we kunnen altijd terecht bij verpleegkundigen van Panal en collega-vrijwilligers. Een goede vorming en begeleiding is belangrijk.”

AAN DE TELEFOON BIJ TELE-ONTHAAL

“Het allerbelangrijkste is luisteren, luisteren, luisteren”“Na een opleiding van enkele maanden, waarin je meer uitleg krijgt over hoe je een telefoon-gesprek aanpakt, hoe je kan reageren en wel-ke de veelbesproken thema’s zijn, ging ik aan de slag bij de hulplijn Tele-Onhtaal. Gemiddeld een viertal uren per week bied ik een luiste-rend oor aan iedereen die er nood aan heeft.”

“Oproepers bellen om allerlei redenen. Regelmatig zijn dat mensen die rouwen om het verlies van een dierbare of een verbroken relatie. Er is ook meer verborgen verdriet, zoals om een onvervulde kinder-wens en misbruik. Mensen in diepe rouw zien het verschil tussen licht en donker niet meer. Het aller-belangrijkste is dan luisteren, luisteren, luisteren. Als vrijwilliger moet je ook stiltes kunnen verdragen. Op dat moment zoekt de oproeper naar woorden, als die er al zijn. En soms komt hij letterlijk weer op adem.”“Het is niet altijd gemakkelijk, want natuurlijk raken de gesprekken waarin hevige emoties aan te pas ko-men me. Zeker als er herkenning is met mijn eigen leven, neem ik een verhaal wel eens mee naar huis.

En dat zeg ik wel eens aan de oproeper. Het kan helpend zijn, een steun, wetende dat iemand later op de dag nog even aan je denkt. Het moeilijkste is als tijdens een crisisgesprek de lijn plots verbroken wordt. Iedereen belt anoniem, je hebt geen grip. Ik kan er nadien over praten met een collega- vrijwilliger of met de professionele begeleiding van Tele-Onthaal. Belangrijk is ook dat je mild bent voor jezelf. Uiteindelijk zijn we allemaal doeners en willen we zo graag helpen, maar soms valt er niets op te lossen. Verlies kan je niet wegen of meten. Het is zo erg als het voelt voor de oproeper op dat moment. De verhalen die we horen zijn bijzondere verhalen van heel gewone mensen, verdrietig en tegelijk ook puur. Ze verdienen gehoord te worden. En daar zijn wij voor, om te luisteren. Dat ik het vertrouwen krijg van de oproeper en heel even getuige mag zijn van hun verhaal maakt het zeer waardevol vrijwilligers-werk.”

Nood aan een gesprek? Bel gratis en anoniem 106 (24/7) of chat via www.tele-onthaal.beDe West-Vlaamse Hanna (45) werkt als vrijwilliger

voor Tele-Onthaal.

Zoals het gisteren eens was,

zal het morgen nooit meer zijn…

Uitvaartcentrum HeselmansDiesterstraat 56

3980 Tessenderlo


Eigen aula en koffietafels

Afscheid nemen vanhet leven...

Is afscheid nemen van uw geliefden...

Welk type uitvaart u ook kiest :

kerkelijk of aula, intiem of openlijk,

crematie of begraving..budgetair of financieel, uw wensen met onze

mensen samen naar een verzorgde uitvaart!

Beringen-MijnKerkstraat 3 - 5 - 7

KoerselKerkplein 24

PaalTessenderlosesteenweg 27

Tel. 011/42 28 [email protected]



CREMATIE VOOR 7 OP 10 VLAMINGEN

Zeven Vlamingen op tien worden gecremeerd. In Wallonië is dat net geen 45% en 57% voor het Brussels Gewest wat het cijfer op 60% brengt voor België.

In de afgelopen twintig jaar is het aantal crematies in ons land zelfs verdubbeld. De cijfers ogen nog indrukwekkender als we terugflitsen naar 1977. Toen waren er amper 3.275 crematies in België of nog geen 3% van het aantal overlijdens dat jaar. Veertig jaar later tikt dat cijfer af op 65.221. De stijging heeft hoofdzakelijk te maken met het dalend aantal gelovigen waardoor ook het aantal kerkelijke diensten een duik neemt. Opvallend is dat Wallonië ten opzichte van Vlaanderen achterop hinkt. De aloude tradities, het gehecht zijn aan de lokale gemeenschap en zelfs de goedkopere con-cessies voor een graf spelen hier een rol volgens sectorspecialisten. Ze voegen er meteen aan toe dat de achterstand een tijdelijk fenomeen is en dat de Walen aan een inhaalbeweging bezig zijn.

AULA VERDRINGT KERKSteeds meer uitvaarten vinden plaats in de aula bij een begrafenisondernemer.

De kerk boet aan populariteit in om als laatste plek afscheid te nemen van een dierbare. Uitvaartverzekeraar Dela becijferde dat meer dan drie uitvaartplechtigheden op vijf vandaag gebeuren in de aula van een uitvaartcentrum of crematorium. In 2009 bedroeg dit cijfer nog 35%. De ontkerkelijking speelt hierin een grote rol. Een andere factor is dat nabestaan-den steeds meer kiezen voor een kleine, intieme, persoonlijke dienst. Een logisch gevolg is dat vandaag steeds meer begrafe-nisondernemers investeren in een eigen aula voor een begrafenis op maat. Tot voor kort kon je daarvoor hoofdzakelijk enkel in het crematorium zelf terecht. Opvallend is dat West-Vlaanderen koploper is in Vlaanderen waar 70% kiest voor een uitvaart in een aula. Limburg maakte op tien jaar tijd dan weer de grootste sprong en verdubbelde naar 60%. Oost-Vlaanderen sluit de rij met 55%.

WE SCHENKEN MEER AAN GOEDE DOELEN VIA TESTAMENT

De Vlaming laat via zijn testament steeds meer geld na aan goede doelen. Dat blijkt uit cijfers van de Vlaamse overheid.

In 2017 konden 1.080 organisaties rekenen op een vermelding in het testament. Vorig jaar waren het 1.258 goede doelen die een gift incasseerden, goed voor een stijging van 16%. De Vlaamse over-heid berekende intussen dat de inkomsten die het haalt uit giften in drie jaar tijd geklommen zijn van ruim 15 miljoen euro naar 23 miljoen. Een verkla-ring is het groeiend aantal alleenstaanden of het gebrek aan heel dichte familie. Daarnaast maken de goede doelen meer en meer reclame voor het schenken van een nalatenschap via een duolegaat. Hierbij doen de nabestaanden ook hun voordeel, want de successierechten verminderen. Probleem is wel dat de kersverse Vlaamse regering plant om het duolegaat af te schaffen, en dat vanaf 2021. Meerdere goede doelen vrezen voor een ramp omdat ze er een groot deel van hun inkomsten uit halen. Zo int Artsen Zonder Grenzen zelfs al 30% van zijn middelen uit de nalatenschappen.

UITVAARTNIEUWS

Uitvaartspecialist DELA ontwikkelde een webapplicatie ‘Mijn herinnering aan jou’ om kinderen te helpen rouwen, want kinderen rouwen ook.

DELA Funerals Assistance 1, Noorderplaats 5 bus 2, 2000 Antwerpen | RPR 412.937.710

De partners van DELA in uw buurt:

Uitvaartzorg Porrezwww.uitvaartzorg-porrez.beZottegem09 364 54 64

Uitvaartzorg Verheydenwww.uitvaartzorgverheyden.beWetteren09 366 19 92

‘Mijn herinnering aan jou...’

Want kinderen rouwen ook.

Toen papa overleed, hebben we een herinneringsboom geplant ...

... waar we nu herinneringen kunnen bewaren ...

‘Mijn kind heeft een dierbare verloren.’ Via www.mijnherinneringaanjou.be kan u de applicatie raadplegen. Of wenst u gewoon meer

informatie? www.dela.be/nl/mijnherinneringaanjou of ga langs bij een begrafenisondernemer in uw buurt die partner is van DELA.

... en altijd terug kunnen bekijken.

Leon en Marie nemen kinderen mee op pad doorheen het labyrint van rouw en helpen hen bij het creëren van een mooie herinneringswereld. www.mijnherinneringaanjou.be

DELA wil mensen helpen voor, tijdens en na de uitvaart. In het licht van deze missie ontwikkelde uitvaartspecialist DELA in samen-werking met haar rouwspecialisten en rouwtherapeute Lies Scaut ‘Mijn herinnering aan jou’, een online tool om kinderen te helpen rouwen, want kinderen rouwen ook… en dat wordt al wel eens vergeten. De applicatie focust zich op kinderen uit het basisonderwijs en wil kinde-ren een steun bieden in hun rouw-proces om de herinneringen aan de overledene levendig te houden.

De virtuele herinneringswereld kan op elk moment geopend worden en er kunnen volgens hun eigen behoeftes eindeloos herinneringen aan toegevoegd worden. Zo krijgen kinderen de boodschap dat de overledene mag verder leven in hun hart en in de herinneringswereld!

Maar er is meer. Kinderen hebben vaak een fout beeld van alles wat met de uitvaart, de overledene of de opbaring te maken heeft. Daarom werd er ook een educatief luik ont-wikkeld waarin kinderen informatieve film-pjes kunnen bekijken over afscheid nemen. Zo kunnen ze voorbereid en met de juiste verwachtingen aan het rouwproces starten.

AFSCHEID NEMEN - Brainlane.com · 2019. 11. 6. · Schoonselhof om het graf van Willy s moeder...

Documents

Transcript of AFSCHEID NEMEN - Brainlane.com · 2019. 11. 6. · Schoonselhof om het graf van Willy s moeder...