Vice-premier Milquet : diversiteit is een kracht voor de samenleving en geen hinderpaal

Prinses Stéphanie : het Westen heeft meer behoefte aan

een ontmoeting met het Oosten

Het Platform Vrouw en Maatschappij bediscussieerde globale problemen

in het Europees Parlement

De tentoonstelling Ebru waaide als een wind door BrusselAct!o

Driemaandelijks TijdschriftApril 2011 | Nummer: 1

Alle kleuren van België kwamen bijeenVerschillende talen, verschillende kleuren,

gemeenschappelijke emoties

Belgique-BelgiëP.P.- P.B.

1030 SCHAERBEEKBC 33464

Act!o in beeld

KUNST VAN HET SAMEN LEVENIn de afgelopen maanden heeft onze federatie tiental-len politieagenten ontvangen van verschillende rangen in kader van de institutionele dialoog die wij voeren met de politie van de zone Brussel-Noord (Polbruno). Het team van Polbruno, die de dialoog met de lokale bevolking wil bevorderen, heeft ons samenwerkingsaanbod in kader van onze project “Kunst van het Samenleven” met veel plezier geaccepteerd. Hierna zullen er door beide partijen vele contacten en samenwerkingen volgen. Foto: Yusuf Altıntaş

INHOUD | Nummer 1

Het Westen heeft meer nood aan ontmoeting met het Oosten dan omgekeerd

We zullen gezamenlijk oplossingen zoeken voor de problemen van het Brussels onderwijs

6 WoordvandeVoorzitter| “Alstublieft, zegt u het maar ! Hoe kunnen wij bijdragen aan dit land?”

8 Editorial|Bulletin die smaakt naar een tijdschrift

12 Diversiteit is een kracht voor de samenleving en geen hinderpaal

14 Hoe meer werk jullie realiseren, hoe beter onze samen-leving erdoor zal worden

16 Jullie bieden onze samenleving zo veel zonder er iets voor terug te vragen; Dat is voor ons zeer aangenaam

19 Quote| Turks fruit smaakt zoet

20 Het is uitermate belangrijk om solidair te blijven en duurzame partnerschappen uit te bouwen

21 Wij willen bijdragen tot een vreedzame en evenwichtige samenleving

22 Wij zijn de Belgen van de volgende generatie

24 Dossier | Het Jaar van de Vrijwilliger

31 Fedactio schenkt de vrijwilligers hun agenda

34 Levensbeschouwelijke Breuklijnen in België’ door Em. Prof. Dr. Els Witte

36 Van zwart-wit naar gekleurd, een school zonder uitsluiting

38 Wij willen onderwijs hoger op de politieke agenda plaatsen

40 École des Étoiles heeft zeer specifieke doelstellingen die naar perfectie streven

10

32

Insight

OnderwijsenJeugd

Verschillende talen, verschillende kleuren, gemeenschappelijke emoties

46 Indien we wederzijds de spanningen kunnen verminderen door middel van dialoog is dit al een belangrijke stap voorwaarts42SocialeCohesie

enDialoog

Ondernemerschap bij nieuwe Belgen is de hoopen niet het probleem

Vrouwen slagen erin meerdere problemen tegelijk aan te pakken

De tentoonstelling Ebru waaide als een wind door Brussel

De sterkte van het vrijwilligerswerk |EvaHambach

66 Jullie zijn onmisbare economische actoren in Europa

68 Fedactio ontvangt jonge ondernemers uit Aksaray

69 Een cheque ter waarde van dertig duizend euro werd aan de ambassadeur geschonken

80 Fotoalbum bezoekers Ebru

84 Interview | Elif Alduman

92 De tijd van de Vrijwilliger is aangebroken |FrédéricPossemiers

94 De ‘objectieve kennis’ van het Nederlands bij Brusselse ouders en het onderwijs |Prof.Dr.JohanLeman

96 Agenda

52 De persoon die zich vrijwillig inzet, ontwikkelt zijn competenties

56 De inbreng van een gewetensvolle vrouw is van cruciaal belang voor een gezonde samenleving

58 Er is nood aan meer vrouwen in de besluitvorming

61 De vrouw verzekert de stabiliteit van de Chinese samenleving

70

62

76

90

OndernemersenProfessionals

VrouwenMaatschappij

KunstenCultuur

Opiniestuk

6 Act!o

WOOrD VAN DE VOOrzITTEr

30 mei 2010 is de dag dat onze oprichtingsakte ondertekend werd en waarop wij met onze leden rond enkele basisprincipes zijn samengekomen. Tegelijkertijd is het de dag waarop wij ons hebben begeven op een lange, vermoeiende maar een boeiende tocht, vastberaden om trouw te blijven aan deze

principes. Respect voor de mens, - meer nog- liefde voor de hele mensheid, constructieve actie, vrijheid van meningsuiting, basisrechten en -vrijheden, cultureel pluralisme, empathie, transparantie zijn de principes die we hoog in het vaandel dragen. Naast vele andere universele waarden willen we ons ook bewust

zijn van en respect uitdragen voor de waarden van de samenleving waarin we leven. We spreken niet enkel in woorden, maar ook in daden. Daarom dienen deze begrippen in actie omgezet te zijn door te handelen volgens onze principe om meer diensten te creëren.

Vertrekkende vanuit de overtuiging

‘gedeelde vreugde is dubbele vreugde’ willen we de activiteiten en projecten van duizenden initiatiefnemers delen met onze lezers, zodat iedereen rondom ons getuige kan zijn van de prachtige verworvenheden. Zowel via onze website als via gedrukt materiaal, streven we ernaar om alle activiteiten van

İsmAİL CİNgÖz | Voorzitter

“AlStuBliEft, zEgt u HEt MAAr ! HoE kuNNEN wij BijDrAgEN AAN Dit lAND?”

TOEN DE mINISTER HEm VROEg “WAT KAN IK VOOR u DOEN ?”, gAF HIJ ALS ANTWOORD: “ALSTuBLIEFT, zEgT u HET mAAR ! WE zIJN HIER gELuKKIg EN LEVEN gOED. OP WELKE mANIER KuNNEN WIJ BIJDRAgEN AAN DIT LAND?”.

EEN TREFFEND ANTWOORD DAT IS mIJ BIJgEBLEVEN

7Act!oAct!o

onze federatie en verenigingen in beeld te brengen. ‘Onderwijs en Jeugd’, ‘Sociale Cohesie en Dialoog’, ‘Vrouw en Maatschappij’, ‘Professionelen en Ondernemers’, ‘Kunst en Cultuur’, dat zijn de vijf platforms van waaruit onze federatieprojecten vorm krijgen. Deze driemaandelijkse publicatie zal voortaan elk onderwerp binnen deze vijf themagebonden domeinen een plaats geven. Deze publicatie zal niet enkel dienen als een weerspiegeling van de realisaties binnen onze werkingen, maar zal ook artikels of dossiers bevatten met analyses over onderwerpen die de hele samenleving aanbelangen.

Een goede vriend van mij die een succesvol ondernemer is in een naburig land, vertelde me een voorval tijdens zijn bezoek aan een minister. Toen de minister hem vroeg “Wat kan ik voor u doen ?”, gaf hij als antwoord: “Alstublieft, zegt u het maar ! We zijn hier gelukkig en leven goed. Op welke manier kunnen wij bijdragen aan dit land?”. Een treffend antwoord dat is mij bijgebleven.

Samen met al onze verenigingen en vrijwilligers zijn we op zoek naar wat we allemaal kunnen doen en wat we nog meer kunnen realiseren voor onze samenleving. Hierbij willen we ook ideeën of projecten van personen of instellingen benutten die dit nastreven ondersteunen.

Tot slot druk ik mijn wens uit voor een goedgevuld jaar met boordevol activiteiten en initiatieven die bijdragen aan onze samenleving.

İsmail CİNGÖZVoorzitter van de raad van Bestuur

federatie van Actieve Verenigingen van België

HoofdzetelPaleizenstraat 27

1030 BrusselTel: +32 (02) 21 21 900Fax: +32 (02) 21 21 909e-mail: info@fedactio.be

fedactio AntwerpenNoordersingel 9/22140 Antwerpen

Contact: Yakup uzunTel: +32 (03) 669 86 00Fax: +32 (03) 669 86 00

e-mail: antwerpen@fedactio.be

fedactio limburgmartelarenlaan 46

3500 HasseltContact: Özkan Yılmaz

Tel: +32 (011) 43 64 05Fax: +32 (011) 43.65.40

e-mail: limburg@fedactio.be

fedactio CharleroiPlace Charles II 25/1

6000 CharleroiContact: Ertuğrul DemirTel: + 32 (071) 701.777

e-mail: charleroi@fedactio.be

www.fedactio.be

8 Act!o

EDITOrIAL | Alper Uyanık

BullEtiN DiE SMAAkt NAAr EEN tijDSCHrift

Toen we samen met het Fedactio-team tot de beslissing kwamen om een periodieke publicatie te lanceren, hebben we zeer lang geaarzeld of we het zouden uitgeven als een écht tijdschrift.

Uiteraard moesten we met deze publicatie absolute topkwaliteit afleveren, want Fedactio heeft in een relatief korte periode de lat enorm hoog gelegd en wenst dit hoge niveau te behouden bij haar publicaties.

We waren van mening dat de publicaties niet het cachet van een tijdschrift mocht krijgen. We hebben dus doelbewust gekozen om de publicatie, die u nu in handen heeft, niet te labelen als tijdschrift om elke verwarring

tussen het beoogde doel en de middelen te vermijden.

Het lijkt ons zinvoller om dit drukwerk af te schilderen als een ‘bulletin’ dat enerzijds een verslag is van de activiteiten van Fedactio, haar platformen en lidverenigingen, en anderzijds verschillende artikelen, verslagen, dossiers, reportages en interviews in beeld brengt. Toch hopen we van harte dat u ons bulletin smaakt als ware het een tijdschrift.

Het wordt een driemaandelijkse uitgave en we hebben het de naam ‘Actio’ gegeven, het Latijn voor ‘actie’ of ‘activiteit’ betekent. Want elke activiteit waarover u via Actio ingelicht zult worden, is ontstaan op initiatief van proactieve personen die vastbesloten zijn om het waardestelsel van dit land te verrijken en volop bij te dragen aan de sociale cohesie.

De vrijwilligers die hun schouders zetten onder de werking van de bewegingen binnen de civiele samenleving, zijn personen die

zich dag en nacht inzetten en die vaak voor hun vrijwillige activiteiten kiezen boven hun professionele carrière. Daarom moet Actio deze indrukwekkende mobilisatie afspiegelen.

Concreet bestaat Actio uit meerdere rubrieken die overeenkomen met de platformen en hun domeinen van belangenbehartiging waaruit Fedactio samengesteld is. In de rubriek ‘Insight’, kunt u de activiteiten van de door Fedactio geleide ondernemingen bekijken, alsook de berichten doornemen van personen die Fedactio bezocht hebben.

Via de rubrieken ‘Onderwijs en Jeugd’, ‘Sociale Cohesie en Dialoog’, ‘Vrouw en Maatschappij’, ‘Ondernemers en

Professionelen’ en ‘Kunst en Cultuur’ zullen we ons inzetten om u te informeren over alle verrichte werkzaamheden.

In het ‘Opiniestuk’ zullen we ervoor zorgen dat de artikels van verschillende specialisten gedeeld worden. Ten slotte gaan we ook proberen om aan al deze zaken een extra smaakje toe te voegen door nooit eerder uitgegeven dossiers, verslagen, interviews en reportages te publiceren.

In dit nummer kunt u de berichten doornemen van Vice-Eerste Minister Joëlle Milquet, Staatssecretaris Bernard Clerfayt, Vlaams Minister van Onderwijs Pascal Smet, Prinses Stéphanie de Windsch-Graetz en nog vele anderen.

De artikels, die de Voorzitter van het Europees Centrum voor Vrijwilligerswerk en de Voorzitter van ‘Plate-forme francophone de Volontariat’ speciaal geschreven voor de lezers van Actio, zijn zeker ook de moeite waard.

TOCH HOPEN WE VAN HARTE DAT u ONS BuLLETIN SmAAKT ALS WARE HET EEN TIJDSCHRIFT

EDITOrIAL

Dossiernummeréén:hetvrijwilligerswerk…

Zoals u weet, houden vrijwilligers de niet-gouvernementele organisaties in stand. Zij zetten zich ten volle in voor de zaken en kwesties die hen bezighouden, ze nemen afstand van hun eigen rust en sereniteit, leveren een grote inspanning en energie, zetten zich in voor anderen in het teken van een betere toekomst, zonder luchtkastelen te bouwen en zonder zich blind te staren op ondoordachte hersenschimmen die later in rook opgaan. Na drie jaar aandringen overtuigden de NGO’s in 2009 de Europese Commissie er van om 2011 in te luiden als Europees Jaar van het Vrijwilligerswerk. Deze beslissing heeft het mogelijk gemaakt om de kwaliteiten van het vrijwilligerswerk en de enorme voordelen ervan voor de maatschappij te erkennen. Duizenden Europese stichtingen en verenigingen krijgen hiermee de kans om zichzelf in de spotlight te zetten en hun netwerk uit te breiden. Daarnaast hebben ze recht op een daarvoor speciaal vooropgesteld budget dat hun activiteitenaantal kan verhogen, wat ook leidt tot een verhoging van hun toegevoegde waarde.

Om nogmaals de aandacht te vestigen op het vrijwilligerswerk, wijden we het dossier van deze editie toe aan dit onderwerp. Succesvolle verhalen van mensen die als vrijwilliger werken, zijn een bewijs van het feit dat nagenoeg iedereen een plek kan vinden in het vrijwilligerswerk. Volgens Marc Bouteiller is het van fundamenteel belang dat de kandidaat-vrijwilliger zicht bezint om te achterhalen wat hem/haar naar het vrijwilligerswerk leidt.

“Indien men een gezonde werkrelatie wil ontwikkelen, is het van cruciaal belang dat de vrijwilliger een organisatie vindt die zijn/haar competenties valoriseert, hem/haar zodanig aanwerft dat de organisatie de diensten van de vrijwilliger maximaal kan benutten,” aldus professor Leman.

Dit dossier is slechts een begin. We hopen dat er hierna nog veel mogen volgen om ze in de komende edities te delen met onze lezers. We wachten vol ongeduld op uw reacties, opmerkingen en suggesties, zodat we ons steeds kunnen blijven verbeteren.

In de hoop u weer te mogen ontmoeten...

Alper UyanıkHoofdredacteur

Namens fedactioVerantwoordelijke uitgever

İsmail Cingöz

HoofdredacteurAlper uyanık

grafische Vormgevingİsa Özler

redactiesecretaris Yusuf Altıntaş

redactieÖzkan Yılmaz, Seval Kayman,

Salih Türkel, mevlüt Akgüngör, Yakup uzun, Sümeyra marmara, Savaş metin, Elif Alduman, melih

Erdem Koçtepe, Kader Irbik

CoverfotoYusuf Sinan göregen

reclame en sponsoringsponsor@fedactio.be

Abonnementenabonnement@fedactio.be

CorrespondentieFedactio Publicatiedienst

Paleizenstraat 271030 Brussel

Tel: +32 (02) 212 19 03Fax: +32 (02) 212 19 09publicaties@fedactio.be

DrukkerijFSF Print House

fsf@fsfprint.com

Act!o

10 Act!o

PrINsEs sTéPHANIE VAN WINDIsCH-grAETz:

HEt wEStEN HEEft MEEr NooD AAN oNtMoEtiNg MEt HEt ooStEN DAN oMgEkEErD

Op vrijdag 28 januari 2011 had onze Federatie de eer Prinses Stéphanie de Windisch-Graetz te verwelkomen. De prinses heeft banden met de Belgische koninklijke familie via Léopold II én met het Ottomaanse rijk via haar grootvader Nubar Pacha. De prinses bracht eerst een bezoek aan de tentoonstelling ‘Ebru: Reflecties van de Culturele Diversiteit’. Aandachtig bekeek zij de details in de werken van de fotograaf Atilla Durak.

De prinses werd verwelkomd door de Turkse ambassadeur M. Nazif Murat Ersavcı en dr. Adem Kumcu, voorzitter van UNITEE, Confederatie van de Turkse Europese Ondernemers en Professionelen, die aanwezig waren op Fedactio ter gelegenheid van het bezoek van de Turkse Minister van Staat Egemen Bağış en door onze vicevoorzitter Seval Kayman. De prinses voelde zich vereerd en blij met de ontvangst door de ambassadeur, vooral gezien haar banden met het Ottomaanse rijk. Ze nodigde M. Ersavci uit naar de ontmoetingsplek voor Oost en West die zij opgericht heeft met haar stichting ‘Tchaïkhana’.

De prinses, zelf een gerenommeerd fotograaf en schilder, omschreef de tentoonstelling als absoluut bewonderenswaardig en bevestigde het talent en de grote gevoeligheid van de fotograaf: “Het idee om al die verschillende volksgroepen, die verschillende godsdiensten

samen te brengen is hopelijk het beeld van de wereld van morgen.”

De prinses onderhoudt nauwe banden met Turkije, waar zij in juni nog op bezoek was. De tentoonstelling ‘Ebru’ heeft bij haar herinneringen opgeroepen: “Ik heb een deel van de verhalen teruggevonden die mijn ooms en grootmoeder mij vertelden als kind. Wij maakten, van moederszijde, deel uit van het Ottomaanse rijk. Het is als een terugkeer naar de bron. We

nemen het verleden, we leven in het heden maar we moeten bouwen aan de toekomst. Dat heb ik vandaag heel sterk aangevoeld en het is enorm belangrijk. Het interessante is ook om te zien wat de verbeelding toelaat. Met jullie organisatie zijn jullie hier alvast in geslaagd. En ik hoop van harte dat dit zo verder mag gaan, dat het zich ontwikkelt en steeds maar beter wordt.”

Prinses Stéphanie werd verder onthaald in de vergaderzaal van Fedactio, waar ze kennis kon maken met leden van onze raad van bestuur. Aandachtig luisterde zij naar een uiteenzetting door de vicevoorzitters rond de verschillende activiteiten van de federatie. Bij een dampende tas Turkse koffie verwezen de gastheren naar de bekende uitdrukking volgens de welke 1 tas koffie staat voor 40 jaar vriendschap.

INsIgHT

“IK zEg LIEVER OOSTEN-WESTEN, AANgEzIEN HET WESTEN mEER

NOOD HEEFT AAN ONTmOETINg mET HET OOSTEN DAN OmgEKEERD”

FOTO

: Üm

İT V

UrE

L

11Act!o

PrinsesStéphaniekreegeenmozaïekvaasmet het motief van de Heilige Sofie aangeboden van de speciale verzameling van Paşabahçe. ze toonde zich ontroerd en zei dat ze van harte hoopt dat de tas koffie in het gezelschap van onze federatie echt leidt tot 40 jaar vriendschap. FOTO: ÜmİT VUrEL

Vooral het succes en de ontwikkeling van de ‘Ecole des Etoiles’-school trokken haar aandacht. Nadat de prinses had vernomen dat de kinderen een uniform van de school dragen, verklaarde zij dat ze dit heel belangrijk vindt: “Vandaag bestaat er een grote kloof tussen rijk en arm en dat heeft een invloed op kinderen. Ik denk persoonlijk ook dat men leerkrachten zou moeten verplichten een das te dragen. Dit, niet enkel uit respect voor hun eigen persoon, maar eveneens om het respect terug te winnen van de leerlingen.”

De prinses liet ook haar interesse blijken voor het Oosten en de Oosterse filosofie naar aanleiding van een anekdote die dr. Adem Kumcu deelde: “Mijn vader zei altijd: Ofwel leg je een weg aan, ofwel vind je een weg, of je maakt hem vrij. Wees nooit de vierde.” Daarop antwoordde zij: “Wij waren hierover aan het praten op de heenweg. De mensen van het Oosten zijn filosofen.”

Het onderdeel met foto’s als weerspiegeling van de diversiteit aan godsdiensten raakte de prinses eveneens: ”In mijn familie leven 4 verschillende godsdiensten naast elkaar en dit is nooit aanleiding geweest tot problemen of ruzie. Ik begrijp echt niet waarom mensen zo moeilijk overeen kunnen komen.” De prinses nodigde het team van Fedactio uit om Tchaïkhana te bezoeken, de ontmoetingsruimte voor Oost en West, die ze met haar stichting heeft opgezet: “Ik zeg liever Oosten-Westen, aangezien het Westen meer nood heeft aan ontmoeting met het Oosten dan omgekeerd. Niet zo lang geleden organiseerden wij een maaltijd waarbij tientallen mensen van verschillende culturen elkaar voor het eerst ontmoetten. Er heerste zo een warme sfeer dat wij pas om 4u ‘s morgens afscheid konden nemen!”

Tchaïkhana is een ontmoetingscentrum

waar ieder zijn geest moet verruimen met de bedoeling hier beneden een koninkrijk van solidariteit te scheppen die de hele mensheid aanbelangt.

De bedoeling van deze Oosterse ruimte bestaat erin zich te verzoenen met het verleden en zijn wortels terug te vinden, zonder nostalgie, maar door het vergaren van kennis te geloven in de wegen van morgen.

Prinses Stéphanie kreeg een mozaïekvaas met de Heilige Sofie aangeboden van de speciale verzameling van Paşabahçe. Ze toonde zich ontroerd en zei dat ze van harte hoopt dat de tas koffie in het gezelschap van onze federatie echt leidt tot 40 jaar vriendschap.

12 Act!o

JOËLLE mILQUET | VICE-EErsTE mINIsTEr:

DiVErSitEit iS EEN krACHt Voor DE SAMENlEViNg EN gEEN HiNDErPAAl

Onze federatie had de eer om ontslagnemend vice-eerste minister Joëlle Milquet en een delegatie van cdH met de leden van onze Raad van Bestuur te verwelkomen voor een bezoek aan de tentoonstelling ‘Ebru: Reflecties van de Culturele Diversiteit’. Naast de partijvoorzitster waren ook de voorzitster van het Brussels Franstalig parlement, Julie De Groote, de voorzitster van de groep cdH in het Brussels parlement, Céline Fremault, en de Brusselse volksvertegenwoordigers Pierre Migisha en Mahinur Özdemir aanwezig.

De vice-eerste minister omschreef Ebru als een prachtige tentoonstelling op artistiek vlak en het een heel waardevol initiatief omdat het de belichaming is van de godsdienstige, culturele en geografische verscheidenheid van Turkije. Bovendien biedt het de mogelijkheid om de diversiteit op wereldschaal te promoten. Op de vraag of we er lessen uit konden

trekken voor het samenleven in België antwoordde de voorzitster van cdH: “Weet u, ik wil, of het nu in België is of elders ter wereld, ideeën aanmoedigen van verdraagzame samenlevingen, van respect voor de andere, van het aanvaarden van verschillen, van niet-discriminatie en de rijkdom van de diversiteit... Diversiteit is eerder een kracht in een maatschappij dan een probleem. Dus ik geloof, indien we dit toepassen op

de Belgische maatschappij, dat we tussen Vlamingen en Franstaligen, maar ook

FOTO

: YU

sU

F A

LTIN

TAŞ

FOTO

: YU

sU

F A

LTIN

TAŞ

mEVROuW mILquET EN HAAR DELEgATIE uITTEN HuN INTERESSE VOOR HET PROJECT VAN DE ‘ECOLE

DES ETOILES’-SCHOOL EN BELOOFDEN HET VERDER IN DETAIL

TE ONDERzOEKEN

INsIgHT

13Act!o

Onze federatiehaddeeeromontslagnemendvice-eersteminister JoëlleMilqueteneendelegatie van cdH met de leden van onze Raad van Bestuur te verwelkomen voor een bezoek aan de tentoonstelling ‘Ebru: Reflecties van de Culturele Diversiteit’. Naast de voorzitster van de ‘Humanisten’ waren ook de voorzitster van het Brussels Franstalig parlement, Julie De groote, de voorzitster van de groep cdH in het Brussels parlement, Céline Fremault, en de Brusselse volksvertegenwoordigers Pierre migisha en mahinur Özdemir aanwezig.FOTO: YUsUF ALTINTAŞ

tussen personen van Marokkaanse, Turkse of andere origine en mensen van Belgische afkomst diezelfde verscheidenheid moeten aanmoedigen.”

Mevrouw De Groote gaf op haar beurt te kennen dat ze erg bewogen was door de tentoonstelling: “Het gegeven van een gezamenlijke bagage en het behoren tot

zoveel verschillende groepen vertaalt zich in een tandenloze glimlach, in de lijnen van die prachtige gezichten. Het is heel ontroerend, het zijn foto’s die je diep raken.” De voorzitster van het Franstalig parlement loofde ook de aanpak van de kunstenaar om dit project tot stand te brengen: “Hij volgde niet de gewone aanpak van een fotograaf die zelf de persoon die hij fotografeert identificeert. Hij neemt de soms heel complexe identificatie op zich,

als door de persoon weergegeven in een land, waar ook.”

Na afloop deelden de genodigden een gezellige maaltijd met de leden van de raad van bestuur in de receptiezaal van Fedactio. Het project van de ‘Ecole des Etoiles’-school was een van de belangrijkste

gespreksonderwerpen. De basisschool, die op dit moment een afdeling heeft in Haren en in Charleroi, wacht immers op de toestemming van onderwijsminister Marie-Dominique Simonet voor het uitbreiden van haar activiteiten in het secundair onderwijs. Mevrouw Milquet en haar delegatie uitten hun interesse voor het project en beloofden het verder in detail te onderzoeken.

14 Act!o

BErNArD CLErFAYT | FEDErAAL sTAATssECrETArIs:

HoE MEEr wErk julliE rEAliSErEN, HoE BEtEr oNzE SAMENlEViNg ErDoor zAl worDEN

Onze federatie verwelkomde op donderdag 24 februari de heer Bernard Clerfayt, Staatssecretaris voor de Modernisering van de Federale Overheidsdienst Financiën, Milieufiscaliteit en de Bestrijding van fiscale fraude. De heer Clerfayt bracht al eerder een kort bezoek aan Fedactio ter gelegenheid van de fototentoonstelling ‘Ebru: Reflecties van de Culturele Diversiteit’ van de fotograaf Attila Durak, maar kwam deze keer voor een ruime kennismaking met de werking van onze federatie.

Hij is tevens ook de burgemeester van de gemeente Schaarbeek, waar ons hoofdkantoor gezeteld is en kent verschillende van onze lidverenigingen en nam meerdere malen deel aan hun activiteiten. We hebben hem uitgenodigd om een overzicht te geven over de structuur en de platforms van Fedactio. De burgemeester werd vergezeld door de heer Sait Köse, schepen van Sport en Jeugd. Onze gasten werden begroet door secretaris-generaal Özkan Yilmaz, vicevoorzitter Seval Kayman, de platformvoorzitters Yakup Uzun, Sümeryra Marmara, Savas Metin en Elif Alduman en door de bestuursleden Abdurrahman Demir en Alper Uyanik.

De heer Clerfayt luisterde aandachtig naar activiteiten en onze toekomstige projecten en hij feliciteerde ons met de prachtige

transformatie van ons hoofdkantoor.Hij uitte zijn genoegen over de nieuwe

expositiezaal van Fedactio en zei: “Ik zie jullie aanwezigheid, jullie projecten en de infrastructuur die jullie gerealiseerd hebben als een absolute meerwaarde aan onze gemeente. Ik denk dat de ingesteldheid waarmee jullie inzet leveren, jullie verantwoordelijkheid nemen en jullie op een succesvolle manier mobiliseren ten volle gesteund moet worden.”

De minister toonde grote interesse voor onze activiteiten rond intercultureel dialoog: “Ik vind dat het zich openstellen voor anderen, het delen van wat we weten en wat we al hebben, en de aandacht voor wat de anderen zeggen een zeer nobel doel. Dit stemt ook overeen met onze beleid in Schaarbeek, waar iedereen een gelijke plaats inneemt en waar iedereen erkend wordt zoals hij of zij is. Het vereist dat

gemeenschappen alles met elkaar delen om op die manier tot een verrijking te komen.”

Onze secretaris-generaal Özkan Yilmaz vertelde dat verenigingen vaak politici opdringen voor ondersteuning en gaf aan dat de filosofie van Fedactio op dat vlak anders in elkaar zit. Hij stelde de volgende vraag aan de burgemeester: “We zijn er met onze werking,

"BLIJF VERDER WERKEN AAN WAAR JuLLIE Nu mEE BEzIg zIJN. JuLLIE

DOEN gEWELDIg WERK"

FOTO

: YU

sU

F A

LTIN

TAŞ

FOTO

: YU

sU

F A

LTIN

TAŞ

INsIgHT

15Act!o

thema’s zoals sociale verantwoordelijkheid, het delen van kennis via onderwijs, de rol van de vrouwen in de samenleving, de strijd tegen armoede enz. ook op de agenda staat van de politiek: “Dit maakt ons collectief sterker. Het is niet mijn taak om jullie te vragen een secundaire school te openen, maar indien jullie er behoefte aan hebben, dan zal ik er

zeker zijn. Ik kan zo ook niet vragen om een vrouwenvereniging op te richten, maar als jullie mij nodig hebben, zal ik zeker aanwezig zijn. Jullie zijn alerte burgers die goede daden stellen voor de samenleving. Doe zo voort”.

Na een bezoek aan het studiebegeleidingscentrum Prisma op de eerste en tweede verdieping, hebben de gasten Fedactio verlaten.

onze middelen en onze projecten. Wat kunnen we volgens u nog verder doen voor onze land?”

De heer Clerfayt beantwoordde deze vraag door ons er aan te herinneren dat het beleid een rol speelt in het creëren van de voorwaarden in de samenleving die burgers in staat stellen om hun leven in handen te nemen en hun eigen keuzes te volgen: “Blijven verder

werken aan waar jullie nu mee bezig zijn. Jullie doen geweldig werk. Als alle burgers in de samenleving zoals jullie waren, zouden we zeker sneller vooruitgang boeken. Ik kan jullie twee dingen zeggen: ten eerste, hoe meer werk jullie realiseren, hoe beter onze samenleving erdoor zal worden. En, ten tweede, zullen we altijd bereid zijn om samen met jullie aan projecten te werken.”

Bernard Clerfayt voegde eraan toe dat de realisaties van Fedactio, waarin verschillende

Onze secretaris-generaal Özkan Yilmaz vertelde dat men van de meeste politiciondersteuning verwacht voor bepaalde projecten en gaf aan dat de filosofie van Fedactio op dat vlak anders in elkaar zit. Hij stelde de volgende vraag aan de burgemeester: “We zijn hier met onze structuur, onze middelen en onze projecten. Wat kunnen we volgens u nog verder doen voor dit land?” FOTO: YUsUF ALTINTAŞ

16 Act!o

Op woensdag 2 maart kregen we bezoek van een delegatie van Open Vld die bestond uit de Vlaamse volksvertegenwoordigers Sven Gatz (fractieleider voor het Vlaams Parlement), Marino Keulen, Bart Tommelein (fractieleider in de Senaat), Marnic De Meulemeester, fractiesecretaris Herman De Vos en partijmedewerker Peter De Jaegher. Ook Herman De Croo, Minister van Staat en fractieleider in de Kamer, nam kort deel aan dit bezoek.

De delegatie werd ontvangen in de expositiezaal van Fedactio. Ze werden er rondgeleid in de tentoonstelling ‘Ebru: Reflecties van de Culturele Diversiteit’ door vicevoorzitster Seval Kayman, secretaris-generaal Özkan Yilmaz en de platformvoorzitters Elif Alduman en Mevlüt Akgüngör. De gasten bekeken uitgebreid de veelzeggende foto’s van Attila Durak met veel bewondering en appreciatie. Marino Keulen gaf tijdens deze rondleiding blijk van een uitgebreide historische kennis.

Na de rondleiding gingen we naar de raadzaal op de 6de verdieping waar de gasten opgewacht werden door enkele bestuursleden van Fedactio en afgevaardigden van lidverenigingen.

Nadat iedereen plaatsgenomen had, volgde een korte kennismaking. Onze secretaris-generaal Özkan Yilmaz nam het woord en bedankte de delegatie voor hun komst en hun belangstelling. Hij gaf een presentatie en met

toelichtingen over de oprichting van Fedactio, de werking en de doelstellingen. Daarna gaf hij het woord aan Mevlüt Akgüngör die het platform Onderwijs en Jeugd voorstelde. Hij zette onze visie uiteen en gaf uitleg over de verschillende lidverenigingen zoals de ‘Ecole des Etoiles’-basisscholen en de studentenverenigingen. Mücteba Akgüngör, directeur van Prisma Onderwijscentrum en Ibrahim Anaz, algemeen directeur van de Academie Onderwijs en Jeugdcentrum lichtten verder hun werking toe. Mevlüt Akgüngör gaf ook mee dat zij als platform ook allerlei activiteiten organiseren, zoals de maandelijkse onderwijsavonden en diverse lezingenreeksen in kader van het actief burgerschap.

Vervolgens stelde Cüneyt Er, directeur van Centrum voor Dialoog en Begrip in Antwerpen

(CEDIBA), als vertegenwoordiger van het platform Sociale Cohesie

en Dialoog, hun activiteiten voor en legde hij uit hoe

zij trachten om via dialoog te bouwen aan een vredevolle samenleving. Onze vicevoorzitster Seval Kayman viel hem bij en lichtte het sociale cohesieproject ‘Kunst van het Samenleven’ toe. Het is een project in samenwerking met diverse instellingen, zoals de politiezone

Brussel-Noord (POLBRUNO),

dat

EEN DELEgATIE TOPPOLITICI VAN OPEN VLD HEEFT EEN BEzOEk gEBrACHT AAN FEDACTIO

julliE BiEDEN oNzE SAMENlEViNg zo VEEl zoNDEr Er iEtS Voor tErug tE VrAgEN; DAt iS Voor oNS zEEr AANgENAAM

FOTO

: YU

sU

F A

LTIN

TAŞ

INsIgHT

17Act!o

streeft om contacten tussen autochtone en allochtone burgers te vergroten aan de hand van verschillende ontmoetingen. Marino Keulen beaamde dat informele contacten veel effect hebben en resultaat geven op vlak van sociale cohesie. Daarna nam Arzu Güney, algemeen secretaris van Golden Rose, het woord en legde uit hoe zij als vereniging vrouwen ondersteunen en toeleiden naar een actieve participatie in de samenleving. Ze gaf

voorbeelden van enkele recente activiteiten, zoals het panelgesprek over vrijwilligerswerk in de Kamer en de verschillende culturele avonden. Ali Anaz, voorzitter van de Antwerpse afdeling van Betiad (voorheen Unie van de Actieve Ondernemers, UNACO), vertelde hoe zij zich als ondernemers organiseren en welke diensten hun vereniging aanbiedt. Marino Keulen, voormalig Minister van Inburgering liet weten dat hij destijds goede contacten had met UNACO en het aangenaam is om vast stellen hoe ver de vereniging gevorderd is. Ali Anaz maakte van de gelegenheid ook gebruik om Marino Keulen te bedanken voor diens steun als Minister van Inburgering in kader van het ‘Managers van Diversiteit’-programma. Keulen vertelde dat het ondernemerschap een onzekere toekomst heeft in Vlaanderen. Vele

Naderondleidinggingenwenaarderaadzaalopde6deverdiepingwaardegastenopgewachtwerden door enkele bestuursleden van Fedactio en afgevaardigden van lidverenigingen.FOTO: YUsUF ALTINTAŞ

familieondernemingen weten bvb. volgens hem niet welke toekomst hun ondernemingen wacht en aan wie ze het later moeten overlaten. Hij zei dat vele ondernemersorganisaties in de richting kijken van Turkse ondernemers en stelde dat Turkse ondernemers in dit opzicht de toekomst zijn van Vlaanderen.

De presentatie eindigde met de voorstelling van het platform Kunst en Cultuur door Elif Alduman.

Onze secretaris-generaal rondde af met de woorden dat Fedactio in dienst staat van de samenleving en in dit kader, ongeacht de politieke kleur, bereid is tot samenwerking met beleidsmakers.

Sven Gatz bedankte de leden van Fedactio voor de uiteenzetting en wilde dit nog meegeven: “Jullie doelstellingen zijn heel helder en precies geformuleerd, jullie weten heel goed wat jullie doen en waar jullie naartoe willen. Dat gegeven vormt een stevige basis om vooruit te gaan en kwaliteit te realiseren. Als politici komen wij vaak in contact met verenigingen die meestal vragende partij zijn voor allerlei zaken, maar wat wij hier zien is anders: jullie bieden onze samenleving zo veel zonder er iets voor terug te vragen. Dat is voor ons zeer aangenaam.” Hij voegde hier aan

18 Act!o

toe: “Wat mij ook erg aantrekt in jullie is dat jullie niet vertrekken vanuit de verzuchtingen van het gelijke kansen verhaal en niet bij de pakken blijven neerzitten. Jullie blijven zich met veel enthousiasme inzitten!”

Marino Keulen bedankte ons op zijn beurt ook voor de gastvrijheid en de kennismaking en zei: “Vele allochtone organisaties zijn in zichzelf gekeerd, en, al bedoelt men het met bepaalde initiatieven vaak goed, toch zijn er in praktijk weinig contacten met het autochtone verenigingsleven. Dit is andersom ook het geval. Zo ontstaan er natuurlijk eilandjes in de samenleving, wat segregatie in de hand werkt. Zolang men op zijn eigen eiland leeft en de ander niet stoort, zijn er geen problemen, lijkt het. Maar dit is absoluut niet de manier waarop we moeten streven naar een samenleving waar we met elkaar samenleven, ongeacht onze afkomst en daarom vind ik dat jullie een zeer belangrijke rol spelen als brugfiguren. Ik denk dat onze samenleving hier veel nood aan heeft. Mijn wens naar jullie toe zou zijn om deze brugfunctie nog verder uit te spelen en nog meer mensen bereiken.”

Bart Tommelein liet weten dat Fedactio als voorbeeld kan dienen voor andere minderheden in ons land en vertelde dat ze in Oostende, waar hij vandaan komt, moeilijk in contact komen met een klein aantal minderheden, zoals de Tsjetsjeense en de Poolse gemeenschap.

Marnic De Meulemeester, die naast volksvertegenwoordiger ook de burgemeester is van Oudenaarde, drukte zijn lof uit voor onze werking en nodigde ons uit om naar zijn stad te komen.

Minister van Staat Herman De croo moest wegens een ander programma vroeger vertrekken. Hij drukte zijn waardering uit voor de fototentoonstelling en voor de inrichting van het gebouw. Vooral de raadzaal kreeg zijn bewondering. Hij deelde mee dat hij eens te meer gecharmeerd was door de zin voor kwaliteit en esthetiek van de Turkse mensen.

De bijeenkomst werd afgesloten met de overhandiging van een authentiek handgemaakt bord uit ceramiek en het ondertekenen van ons gastenboek.

MinistervanStaatHermanDeCroodruktezijnwaarderinguitvoordefototentoonstellingen voor de inrichting van het gebouw. Vooral de raadzaal kreeg zijn bewondering. Hij deelde mee dat hij eens te meer gecharmeerd was door de zin voor kwaliteit en esthetiek van de Turkse mensen. FOTO: YUsUF ALTINTAŞ

INsIgHT

19Act!o

Bijna zouden wij politici vergeten dat het leven buiten onze duffe Wetstraatstolp niet stilstaat en dat niet iedereen met ingehouden adem afwacht wie nu mag proberen een federale regering te vormen en welke ronkende titel hij dan enkele weken mag torsen.

Dat bleek nog eens duidelijk toen we de voorbije dagen met Open Vld te gast waren bij

een koepelstructuur van Turkse verenigingen allerhande en verspreid over heel het land. Eerst werden we op de boeiende fototentoonstelling ‘Ebru’ vergast die de etnische diversiteit in de Turkse monoliet op een prachtige manier weergeeft.

Zelf werken ze als koepel rond vijf assen: ondernemerschap, onderwijs, cultuur, sociale cohesie en burgerschap & de positie van de vrouw.

Wanneer ik ‘Turkse’ verenigingen zeg moet ik dat al meteen nuanceren: het gaat hier in grote mate over Belgen van de tweede of derde generatie die van zichzelf zeggen dat ze Belg zijn en zich ook zo voelen maar die tegelijk hun Turkse oorsprong als een brugfunctie willen valoriseren. Wat me in hun verhaal aantrok is dat ze het stadium van de migrantenverenigingen die hun publiek bezig houden met wat subsidies, huiswerkklassen, sport, Turkse koffiekransjes en dies meer ver

voorbij zijn. Ze verwachten wel (minstens morele) steun van de overheid maar verder trekken ze zelf hun plan en willen ze hun lot in eigen handen nemen.

Zo hebben ze met Betiad een eigen vereniging van Turkse ondernemers, legde een Vlaamse Ottomaan met Antwerpse tongval uit, maar ze zijn tegelijk lid van Unizo.

Zo hebben ze een heel duidelijke visie op engagement versus isolement en op actief burgerschap, lichtte een van hen met Gents accent toe.

Zo hebben ze ook enkele (niet-confessionele) scholen waarin (mits duidelijke afspraken met leerlingen maar ook met hun ouders) hogerop de sociale ladder geraken heel hoog op de agenda staat, maar waar ook iedereen welkom is, zo werd ons in een mengeling van verkavelingsvlaams en Aalsters uit de doeken gedaan.

Dit zijn mensen die weten wat ze willen, niet bij de pakken blijven zitten, zich willen emanciperen als groep én als individu. Ik ben er vrij gerust in dat het met deze dynamiek wel goed komt.

Met de federale regeringsvorming daarentegen…

|bron:www.gatz.be|

sVEN gATz | Open Vld-fractieleider in het Vlaams parlement

turkS fruit SMAAkt zoEt

QUOTE

WAT mE IN HuN VERHAAL AANTROK IS DAT zE HET STADIum VAN DE mIgRANTENVERENIgINgEN DIE HuN PuBLIEK BEzIg HOuDEN mET WAT

SuBSIDIES, HuISWERKKLASSEN, SPORT, TuRKSE KOFFIEKRANSJES EN DIES mEER VER VOORBIJ zIJN. zE VERWACHTEN WEL (mINSTENS mORELE) STEuN VAN DE OVERHEID mAAR VERDER TREKKEN zE zELF HuN PLAN EN WILLEN

zE HuN LOT IN EIgEN HANDEN NEmEN.

20 Act!o

Egemen Bagis, de Minister van Staat en hoofdonderhandelaar van de Turkse Republiek, was in ons land ter gelegenheid van de ‘Brussel-Bursa Dagen’ en werd in Fedactio onthaald door Ismail Cingöz, voorzitter van onze Raad van Bestuur. De minister kreeg de gelegenheid om van gedachten te wisselen met de leden van de Raad van Bestuur en was erg opgetogen over de activiteiten die Fedactio verwezenlijkt. De heer Bagis luisterde aandachtig naar een uiteenzetting over de realisaties van onze federatie. Hij voegde eraan toe dat hij enkel maar kon hopen dat we zo verder blijven evolueren. Hij bedankte ook het hele team van Fedactio voor de projecten die ze tot nu toe hebben ondernomen.

Egemen Bagis deelde mee dat hij een geruime tijd in het buitenland heeft geleefd en verklaarde hij het meest opgetogen is door het toonbeeld van solidariteit dat het team

van Fedactio uitdraagt. Hij vervolgde zijn lofrede met de opmerking dat er waarschijnlijk ook in België, zoals overal ter wereld, heel veel structuren zijn die in essentie en opvatting verschillen, maar dat het uitermate belangrijk is om solidair te blijven en duurzame partnerschappen uit te bouwen rond gemeenschappelijke belangen.

Na een maaltijd met de leden van de raad van restuur bracht de heer Bagis een bezoek aan de fototentoonstelling van

de Turkse kunstenaar Attila Durak, ‘Ebru: Reflecties van de Culturele Diversiteit’. Deze artistieke ontmoeting met het Belgisch publiek werd opgezet door het platform Cultuur en Kunst van Fedactio. Aandachtig bestudeerde hij in onze tentoonstellingsruimte de 142 foto’s, de vruchten van 7 jaar werk door Durak en verliet onze lokalen na ons succes te hebben toegewenst.

NA EEN mAALTIJD mET DE LEDEN VAN DE RAAD VAN

RESTuuR BRACHT DE HEER BAgIS EEN BEzOEK AAN DE

FOTOTENTOONSTELLINg, ‘EBRu: REFLECTIES VAN DE CuLTuRELE DIVERSITEIT’.

EgEmEN BAğIŞ | TUrksE mINIsTEr VAN sTAAT VOOr EUrOPEsE zAkEN:

HEt iS uitErMAtE BElANgrijk oM SoliDAir tE BlijVEN EN DuurzAME PArtNErSCHAPPEN uit tE BouwEN

FOTO

: Üm

İT V

UrE

L

FOTO

: Üm

İT V

UrE

L

INsIgHT

DE DELEgATIE BEzOCHT OOK DE TENTOONSTELLINg ‘EBRu: REFLECTIES VAN DE CuLTuRELE DIVERSITEIT’ VAN FOTOgRAAF ATTILA

DuRAK

mUsTAFA DÜNDAr | VOOrzITTEr VAN DE VErENIgINg VAN gEmEENTEN VAN BUrsA

wij willEN BijDrAgEN tot EEN VrEEDzAME EN EVENwiCHtigE SAMENlEViNg

Op vrijdag 28 januari ontvingen wij op onze federatie een afvaardiging van 120 personen uit Bursa, de vierde grootste provincie van Turkije. Zij waren in onze hoofdstad ter gelegenheid van de ‘Brussel-Bursa Dagen’. Deze promotionele reis werd opgezet door de Vereniging van Gemeenten van Bursa, in samenwerking met de gemeente Osmangazi en de Kamer van Handel en Industrie van Bursa. De afvaardiging, die gezellig getafeld heeft met onze voorzitter Ismaïl Cingöz en de andere leden van onze raad van bestuur, werd voorgezeten door de voorzitter van de Vereniging van Gemeenten van Bursa en de burgemeester van Osmangazi, Mustafa Dündar.

De heer Dündar benadrukte dat alle activiteiten die gerealiseerd worden in het kader van de ‘Brussel-Bursa Dagen’ een grote bijdrage kunnen leveren tot de stad: “We zetten ons hard in voor de branding van de stad Bursa. Onze bedoeling is het respect, de interculturele samenhang en zowel streekgebonden als wereldwijde partnerschappen te bevorderen. Wij willen bijdragen tot een vreedzame en evenwichtige samenleving en hopen de kwaliteit van onze

diensten te verbeteren dankzij vernieuwende initiatieven.”

De delegatie van volksvertegenwoordigers, burgemeesters, provinciaal vertegenwoordigers, leden van de administratie en journalisten bezocht ook de tentoonstelling ‘Ebru: Reflecties van de Culturele Diversiteit’ van fotograaf Attila Durak die georganiseerd werd door het platform Kunst en Cultuur. Na afloop van de maaltijd sprak de voorzitter van de delegatie Mustafa Dündar zijn dank

uit aan Fedactio voor het gastvrije onthaal en schonk hij een kalligrafiekunstwerk aan onze voorzitter Ismail Cingöz.

Onze voorzitter nam het geschenk aan in naam van Fedactio en bedankte de heer Dündar: “Voor ons is kunst heel waardevol. De taal gesproken door middel van kunst eveneens. Daarom is ook één van de platforms van onze federatie het platform

Cultuur en Kunst. Want kunst brengt samen en zijn taal spreekt over grenzen heen.”

FOTO

: Üm

İT V

UrE

L

FOTO

: Üm

İT V

UrE

L

22 Act!o

Onze federatie die eind mei 2010 opgericht werd, hield op 8 januari 2011 een jaarlijkse algemene vergadering in het hoofdzetel. Ongeveer 110 vertegenwoordigers van de lidverenigingen en de leden van het bestuur kwamen bijeen. De begroting van het jaar 2011 werd door de lidverenigingen goedgekeurd. De algemene vergadering onderging enkele wijzigingen: zo geeft Hamit Andic het voorzitterschap van het platform Kunst en Cultuur door aan Elif Alduman. Dr. Erkan Toğuşlu geeft het voorzitterschap van het platform Sociale Cohesie en Dialoog door aan Yakup Uzun. Vervolgens werden drie nieuwe personen als vicevoorzitters benoemd: Ertugrul Demir, Ibrahim Ünver en Ibrahim Anaz.

ExtraaandachtvoorhetVrijwilligersjaar2011

Tijdens zijn toespraak herinnerde vicevoorzitter Salih Türkel de leden eraan dat het jaar 2011 door de Europese Commissie is uitgeroepen tot het ‘Europees Jaar van het vrijwilligerswerk’. Hij spoorde de aangesloten verenigingen aan om gebruik te maken van deze gelegenheid door hun activiteiten op het vrijwilligersjaar af te stemmen en voegde hieraan toe dat Fedactio hen hierin wil ondersteunen. Vervolgens legde de secretaris-generaal, Özkan Yilmaz, de nadruk op het belang van de toepasselijke

wetgevingen en de statutaire bepalingen in hoofde van iedere aangesloten vereniging en vervolledigde zijn korte toespraak door de aanwezigen mee te delen dat deze in alle situaties gerespecteerd moet worden.

“WijzijnBelgenvandenieuwegeneratie.”

Aansluitend daarop nam onze voorzitter Ismail Cingöz het woord en legde uit dat hij veel appreciatie toont aan de rol van Fedactio en aan haar aangesloten verenigingen, hun

acties en projecten en vooral aan de waarden waaraan deze verbonden zijn. “Als kinderen van ouders van verschillende geografische en culturele achtergronden vormen wij inmiddels de 2de of de 3de generatie. Wij delen intussen ook de waarden van deze samenleving waarvan wij deel uitmaken en zien onze toekomst hier. Deze samenleving is ook de onze, dit land is ook de onze. Wij zijn dan ook de nieuwe generatie Belgen.” Nadien vervolgde de heer Cingöz zijn toespraak als volgt: “Mijn belangrijkste wens van onze verenigingen en leden die deel uitmaken van deze civiele maatschappij is dat elk

zich verder belangeloos inzet voor onze samenleving. Laat onbaatzuchtigheid, altruïsme en vrijwilligheid onze inzet en motivatie zijn waarmee we bijdrage leveren

ER WAREN ONgEVEER 110 VERTEgENWOORDIgERS

VAN DE LIDVERENIgINgEN AANWEzIg EN DE LEDEN

VAN HET RAAD VAN BESTuuR KWAmEN BIJEEN. DE BEgROTINg VAN HET

JAAR 2011 WERD DOOR DE LIDVERENIgINgEN

gOEDgEKEuRD

ONzE ALgEmENE VErgADErINg Is BIJEENgEkOmEN

wij zijN BElgEN VAN DE NiEuwE gENErAtiE FO

TO: A

LPEr

UYA

NIk

FOTO

: ALP

Er U

YAN

Ik

INsIgHT

23Act!o

aan onze samenleving.” Daarna riep hij de lidverenigingen op om voldoende aandacht te schenken aan sociale cohesie en deelde hiertoe de verschillende mogelijkheden mee: “Cultureel pluralisme, gelijkheid van kansen en vrijheden, participatie in de democratie, respect voor de andere persoon en eerbied voor zijn/haar integriteit, cultuur en status. Kennen, begrijpen en internaliseren van de aan het land verbonden leefregels en waarden, zijn allemaal manieren om die samenhang te bevorderen. Laat ons de vertegenwoordigers

zijn van al deze principes.”

“Latenweonzehartenenactiviteitentoegankelijkmakenvooriedereen”

Verder wees de voorzitter op de noodzaak om zich te bekommeren over de maatschappelijke problemen. Hij voegde eraan toe dat de inbreng van iedereen een oplossing kan bieden en nodigde alle aangesloten verenigingen uit om constructief en positief deel te nemen: “Laten

we onze harten en activiteiten toegankelijk maken voor iedereen. Het verlenen van de best mogelijke bijdrage aan de sociale cohesie is een taak en een plicht die op onze schouders rust. We zijn met alle verenigingen en de bestaande platforms in dezelfde boot gestapt en hebben allemaal dezelfde basisprincipes, waaronder betrouwbaarheid en transparantie, toegeëigend. Ik vraag jullie allen om niet nalatig te zijn en iedereen op de hoogte brengen van alle activiteiten. Zorg voor samenwerkingsverbanden met

verschillende verenigingen, gemeenten en andere instellingen en besteedt hierbij vooral aandacht aan vrijgevigheid, een open geest en een hoge participatiegraad.”

Tot slot maakte de voorzitter van de gelegenheid gebruik om aan iedereen een denderend 2011 toe te wensen. Hij feliciteerde in het bijzonder het Fedactio-team en uitte zijn wens om steeds waardevollere activiteiten te mogen zien.

De algemene vergadering onderging enkele wijzigingen: zo geeft Hamit Andic hetvoorzitterschap van het platform Cultuur en Kunst door aan Elif Alduman. Dr. Erkan Toğuşlu geeft het voorzitterschap van het platform Sociale Cohesie en Dialoog door aan Yakup uzun. Vervolgens werden drie nieuwe personen als vicevoorzitters benoemd: Ertugrul Demir, Ibrahim Ünver en Ibrahim Anaz. FOTO: ALPEr UYANIk

24 Act!o

DOssIEr

Op nadrukke l i jk ver zoek van demaatschappij die het ideeal in 2006 lanceerde, heeftdeEuropeseCommissiehetjaar2011tot“Europees jaarvan het vrijwilligerswerk”uitgeroepen. Een alliantiev an or gan i s at i e s z o a l shet Eur opee s Cent r umVrijwilligerswerk (CEV), deWereldbeweging Scouting,het Sociaal Platform, hetRode Kruis, het EuropeesJeugdforum, het EuropeesOuderenplatform en vele

andere hebben de Europeseinste l l ingen opgeroepen

om dit Europees jaarof f icieel in te luiden.Er werd meer dan 11

miljoeneurovrijgemaakt

Dossier | Alper uyanık

Het Jaar van de Vrijwilliger

25

door het Europees Parlement omde activiteiten rond dit jaarthemate omkaderen. 2011, of f icieel “hetEuropees jaar van het vrijwilligers-werk ter bevorder ing van act iefburgerschap” genaamd, is een jaarmet vier belangrijke doelstellingen:(1) creat ie van een st imulerendeomgeving voor vrijwill igerswerk inde Europese Unie; (2) versterkingvan de positie van de vrijwill iger-sorganisaties en verbetering van dekwaliteit van het vrijwilligerswerk;(3) beloning en erkenning van devrijwill igersactiviteiten en (4) be-wustmaking van de waarde en hetbelang van vr ijwil l igerswerk. Wijmaken graag van deze gelegenheidgebruik om de schi jnwerper s terichten op enkele van de meer dan100 miljoen Europese vrijwill igers

ILLU

sTr

ATIE

: NEC

İP Ş

AH

İN

Het Jaar van de Vrijwilligerwaarvan er 1.5 mil joen actief zijnin ons land.

26 Act!o

beetje van alles, er is hier ook van alles te doen.” Welke voldoening krijgt hij van zijn werk als vrijwilliger? “Het gaat erom dat ik mij nuttig kan maken. Wanneer ik zie dat mijn oud-collega’s de ganse dag nietsdoen, dan verkies ik ruimschoots deze vrijwilligersactiviteit.”

“Ik werk hier al drie jaar als vrijwilliger in het restaurant. Ik heb geen vaste opdracht, ik spring zowat overal bij. Ik kook, schenk koffie, doe de vaat of maak schoon. Ik houd me ook bezig met de kleren. Het restaurant heeft een stukje grond gekregen en ik ben ook verantwoordelijk voor het onderhouden van de moestuin,” vertelt Nicole. “Ik ken dit huis al acht jaar. Ik kwam hier als klant en ik merkte op hoeveel werk er was. Ik ben niet van het type persoon dat kan blijven zitten en nietsdoen. Voor mij is het een tijdverdrijf, ik kom onder de mensen en ik kan met velen onder hen goed opschieten.” Nicole voegt daar nog aan toe dat veel mensen die het resto regelmatig bezoeken zich wat verloren voelen. Voor velen onder hen is ze een beetje als een moeder: “Een glimlach, een warme verwelkoming … het doet hen plezier. Voor mij is dat genoeg als voldoening.»

Er bestaan ook wat professor Leman “ad-

nkele straten voorbij het Sint-Gillisvoorplein, in een van de volksbuurten van Brussel, versieren foto’s en houtskooltekeningen van

Coluche de gelige muren van het Resto du coeur in de Bosniëstraat. Zoals in alle vestigingen van de vereniging wordt de initiatiefnemer van het project door zijn vaste bezoekers op handen gedragen. Nicole en Freddy, beiden gepensioneerd, verdelen er als vrijwilliger maaltijden aan de minderbedeelden. Ze vertegenwoordigen een specifiek profiel van het vrijwilligerswerk, namelijk dat van de gepensioneerden die zeggen “Ik ben nog veel te jong om te stoppen met werken”, zegt Johan Leman, professor antropologie aan de K.U. Leuven. Freddy is vrijwilliger bij de Restos du coeur sinds 2004. Hij ziet in het vrijwilligerswerk een manier om fysiek actief te blijven. “Mijn grootvader aan vaderszijde heeft gewerkt tot zijn 86 jaar. Mijn vader ook. Ik ben sinds mijn 70ste gepensioneerd. In plaats van thuis te zitten niets doen, verkies ik net als zij om verder te werken. En het is in zekere zin ook een manier om je naasten te helpen,” vertelt hij. “Ik blijf aan de slag, ik sluit me niet op tussen mijn vier muren. Ik doe een

DOssIEr

E

ILLU

sTr

ATIE

: NEC

İP Ş

AH

İN

27Act!o

hoc vrijwilligers” noemt, dat zijn vrijwilligers “op wie men een beroep kan doen voor welbepaalde taken.” Veysel Türüt is een analist-programmeur die een vereniging leidt die ten dienste staat van de Ecole des Etoiles, een basisschool met vestigingen in Haren en in Marchienne-au-Pont, Charleroi. De taken die ze als vrijwilliger vervullen voor de school van hun kinderen komen overeen met de beschrijving van de professor. “We doen soms beroep op de ouders om bijvoorbeeld de muren te schilderen. Het grootste deel van de tijd doet men een beroep op mij bij technische problemen. Maar er zijn ook specifieke taken. Zo hebben we bijvoorbeeld onlangs de koffers van de kinderen naar de Ardennen gebracht toen ze op bosklassen vertrokken,” vertelt Veysel. “We hebben ook een website van de school gemaakt met een andere ouder die ook informaticus is.” Hij kan moeilijk omschrijven wat hem motiveert. “Waarom vrijwilligerswerk? Dat is een goede vraag! Voor mij is vrijwilliger zijn iets van jezelf geven zonder dat je iets terug verwacht. Soms maakt een eenvoudige glimlach ons al gelukkig. Dat is voldoende als motivatie,”

glimlacht hij. “Van vrijwilligerswerk word je misschien niet rijk. Maar een klein gebaar geeft veel voldoening.” Veysel offert ook zijn vrije tijd op om te beantwoorden aan de specifieke noden van de school. “Soms doet men een beroep op mij wanneer ik mijn zoon afzet aan de school, bijvoorbeeld in geval van een netwerkprobleem,” gaat hij verder. “Als ik tijd heb, los ik het onmiddellijk op. Anders laat ik weten wanneer het wel kan buiten de werkuren.” De school gaat deze zomer grote bouwwerken aanvangen. De directie wacht op een fiat van het Ministerie van Onderwijs om haar activiteiten in de middelbare cyclus te kunnen voortzetten. De voorbije winter deed de inrichtende macht een beroep op de ouders om bomen te snoeien op het recent aangekochte terrein om er een moestuin van te maken en er een ecologische ‘natuurklas’ op te richten. Er zijn tal van vrijwilligerstaken voor gemotiveerde ouders die aan dit ambitieuze project willen meewerken.

“Een derde type vrijwilliger is de ‘structurele vrijwilliger’ die zichzelf als volgt beschrijft: ‘Ik kan iets. Er is een organisatie voor wie dat goed uit zou komen. Waarom niet enkele

“Ikwerkhieraldriejaaralsvrijwilligerinhet restaurant. Ik heb geen vaste opdracht, ik spring zowat overal bij. Ik kook, schenk koffie, doe de vaat of maak schoon. Ik houd me ook bezig met de kleren. Het restaurant heeft een stukje grond gekregen en ik ben ook verantwoordelijk voor het onderhouden van de moestuin,” vertrouwt Nicole ons toe. FOTO: ALPEr UYANIk

Freddy ziet in het vrijwilligerswerk een manier om fysiek actief te blijven. “mijn grootvader aan vaderszijde heeft gewerkt tot zijn 86 jaar. mijn vader ook. Ik ben sinds mijn 70ste gepensioneerd. In plaats van thuis te zitten niets doen, verkies ik net als zij om verder te werken. En het is in zekere zin ook een manier om je naasten te helpen,” vertelt hij. FOTO: ALPEr UYANIk

28 Act!o

van die bekwaamheden ten dienste stellen van anderen?’” laat Johan Leman weten. “En geloof mij, ze zijn echt niet ongelukkig omdat ze vrijwilliger zijn.” Een mooi voorbeeld: Frédéric Defays, een ambtenaar die sinds 1993 als vrijwilliger in dienst is bij het Rode Kruis, nadat hij er per toeval als getuige van een verkeersongeval terechtkwam. “Ik liep daar wat met mijn armen te zwaaien. Ik wist niet wat ik moest doen om de slachtoffers te helpen. Ik heb toen een EHBO-cursus gevolgd en heb er fijne mensen leren kennen. Er was een aangename sfeer. ‘Ik waag de sprong,’ dacht ik bij mezelf, en ik heb mij als vrijwilliger aangemeld bij het Rode Kruis,” vertrouwt hij ons toe. “Het is een investering. Vandaag de dag is de combinatie van beroeps- en privéleven niet altijd gemakkelijk. Maar als je je goed organiseert, vind je altijd tijd voor de anderen. Ik ben opgevoed met een groot solidariteitsbesef. Nu kan ik geven aan de anderen. Ik kan hen mijn hulp aanbieden en soms is een eenvoudig dankjewel van een patiënt een enorme voldoening.” Het Rode Kruis kan nu al bijna twintig jaar op Frédéric rekenen. Zo komen we bij wat professor Leman een fundamentele kwaliteit van de vrijwilliger

noemt: het is iemand waarop men echt kan rekenen. “Een goede vrijwilliger is iemand die ‘professioneel’ is in zijn vrijwilligerswerk. Hij doet het met dezelfde precisie, dezelfde hartstocht, dezelfde motivatie als zijn professionele bezigheid, alsof hij ervoor betaald wordt,” beschrijft de professor, maar hij voegt meteen een kleine nuance toe: “Iemand die zijn job goed doet, doet dat ook omdat hij die graag doet.” Met andere woorden, je moet je vrijwillige activiteiten graag doen om ze naar behoren te doen. Johan Leman is zelf vrijwilliger bij het Regionaal Integratiecentrum Foyer in Molenbeek, dat hij al vele jaren leidt, en vindt het belangrijk dat de vrijwilliger zich nuttig voelt om voldoening te halen uit zijn vrijwillige activiteiten. Een ander belangrijk punt is het naar waarde kunnen schatten van zijn capaciteiten om er het beste uit te halen voor de organisatie waarin men de vrijwillige activiteiten beoefent. De antropoloog meent dat om zijn beroepsleven te kunnen combineren met vrijwilligerswerk, men goed moet weten waar men met zijn leven naartoe wil en persoonlijk heeft hij ervoor gekozen om enkele uren aan vrijwillige activiteiten te wijden. “Ik heb een

DOssIEr

“Ik liep daar wat met mijn armen tezwaaien. Ik wist niet wat ik moest doen om de slachtoffers te helpen. Ik heb toen een EHBO-cursus gevolgd en heb er fijne mensen leren kennen. Er was een aangename sfeer. ‘Ik waag de sprong,’ dacht ik bij mezelf, en ik heb mij als vrijwilliger aangemeld bij het Rode Kruis,” zegt Frédéric. FOTO: ALPEr UYANIk

Veyselkanmoeilijkomschrijvenwathemmotiveert. “Waarom vrijwilligerswerk? Dat is een goede vraag! Voor mij is vrijwilliger zijn iets van jezelf geven zonder dat je iets terug verwacht. Soms maakt een eenvoudige glimlach ons al gelukkig. Dat is voldoende als motivatie,” glimlacht hij. FOTO: ALPEr UYANIk

29Act!o

werk en bepaalde vaardigheden waardoor ik dat kan doen. Waarom die niet ten dienste stellen van een centrum dat binnen mijn werkdomein valt? Ik ben antropoloog. Ik hou me veel bezig met alles wat te maken heeft met multiculturalisme en migratie. Dit is een organisatie die daarin actief is en die zich in Brussel bevindt, en nog beter, in Molenbeek. Het is uitermate interessant voor een professor antropologie om contact te kunnen houden met het veld. Ik leer hier ook enorm veel. Ik blijf in contact met jongeren, ik blijf jong, ik blijf in beweging en als antropoloog leer ik wat er hier in Molenbeek leeft. En ik voel me ook goed,” vertrouwt hij ons toe, hoewel hij betreurt dat het aantal personen in het academisch milieu met vrijwillige activiteiten naast hun professionele leven niet voldoende is: “Ik kijk rondom mij en volgens mij zouden er wat meer mogen zijn.”

VolgensprofessorLemanisdevrijwilligeriemand waarop men echt kan rekenen. “Een goede vrijwilliger is iemand die ‘professioneel’ is in zijn vrijwilligerswerk. Hij doet het met dezelfde precisie, dezelfde hartstocht, dezelfde motivatie als zijn professionele bezigheid, alsof hij ervoor betaald wordt,” beschrijft de professor, maar hij voegt meteen een kleine nuance toe: “Iemand die zijn job goed doet, doet dat ook omdat hij die graag doet.”

ILLU

sTr

ATIE

: NEC

İP Ş

AH

İN

30 Act!o

DOssIEr

Moeilijkomhetprofessionelelevenenprivéleventeverzoenenmetvrijwilligerswerk!marc Bouteiller is sinds twee jaar vrijwillig adviseur bij het Rode Kruis. ze zijn niet alleen actief

in de hulpverlening en het maatschappelijk welzijn, maar ze zijn ook betrokken in andere domeinen zoals het inzamelen van bloed of de opvang van asielzoekers. Er zijn tal van activiteiten waarop hun 9.000 vrijwilligers zich met hart en ziel kunnen toeleggen. De meeste van hun vrijwilligers zijn minder dan dertig of ouder dan vijftig jaar. “Er is een groep die moeilijk te bereiken is. Het gaat om mensen met een vrij actief privéleven die hun kinderen moeten opvoeden en die in de volle bloei van hun professionele leven zitten. ze moeten twee verplichtingen vervullen en het is moeilijk om er nog een derde bij te nemen,” merkt marc op. maar volgens hem doen zij die daar wel in slagen hun vrijwilligerswerk op een heel efficiënte manier: “Ik vind dat ze des te efficiënter zijn omdat ze daarnaast twee verplichtingen hebben en omdat ze des te meer gericht moeten zijn op een kwaliteitsvol resultaat. En dat is bovendien ook te merken in het professionele leven van die betrokken vrijwilligers.». marc benadrukt dat om het professionele leven en het vrijwilligerswerk te kunnen verzoenen, het nodig is om een duidelijke motivatie te hebben. En om af te sluiten: “Sommigen komen naar hier na het volgen van een cursus. Anderen komen uit solidariteit, om zin te geven aan hun dagelijks leven omdat ze die zin niet vinden in hun professionele leven. We stellen dus vast dat er tal van redenen zijn waarom men met vrijwilligerswerk begint. Ik vind dat men eerst en vooral voor zichzelf moet uitmaken waarom men vrijwilligerswerk wil doen, want pas wanneer dat duidelijk is, kan men er het best gevolg aan geven.”

FOTO

: ALP

Er U

YAN

Ik

31Act!o

DE AgENDA VAN DE VrIJWILLIgEr

fEDACtio SCHENkt DE VrijwilligErS HuN AgENDA

meer dan 100 miljoen Europeanen zetten zich in als vrijwilliger en leveren daarmee een belangrijke bijdrage aan de maatschappij. Op 3 juni 2009 riep de Europese Commissie 2011 uit als het “Europese jaar van het vrijwilligerswerk” (EYV2011). Doel is de inspanningen van de lidstaten, lokale en regionale autoriteiten en het maatschappelijk middenveld om gunstige voorwaarden voor het vrijwilligerswerk in Europa te creëren, aan te moedigen en te ondersteunen. Dat gebeurt ondermeer door de uitwisseling van ervaringen en best praktices. De Federatie van Actieve Verenigingen van België (Fedactio) onderschrijft het belang van vrijwilligerswerk en stimuleert iedereen om hieraan mee te doen. Daarom publiceerde Fedactio ‘De Agenda van de Vrijwilliger 2011’. In deze officiële publicatie wordt elke week geïllustreerd met één van de vele eigenschappen die gepassioneerde vrijwilligers bezitten. Deze lijst van kwaliteiten is natuurlijk niet beperkend en wil geen gedetailleerde beschrijving van de vrijwilliger geven. De agenda geeft wel een overzicht van de aspecten die vrijwilligerswerk vergemakkelijken. Hij bevat citaten die naar de vrijwilligerskwaliteiten verwijzen en een lijst van vrijwilligerstaken die het belang van het vrijwilligerswerk onderstrepen.

u kunt ‘De Agenda van de Vrijwilliger’ bestellen door uw naam, adres en de gewenste hoeveelheid te mailen naar publicaties@fedactio.be.

PUBLICATIE

32 Act!o

Op zaterdag 26 februari kregen we bezoek van Pascal Smet, Vlaams Minister van Onderwijs, Jeugd, Gelijke Kansen en Brussel, en Bernadette Vriamont, gemeenteraadslid uit Schaarbeek. Ze werden in onze expositiezaal gastvrij ontvangen door onze secretaris-generaal Özkan Yilmaz, vicevoorzitster Seval Kayman en de platformvoorzitters Mevlüt Akgüngör en Elif Alduman. Na de inleiding van mevr. Kayman over het concept van ‘Ebru: Reflecties van de Culturele Diversiteit’, kregen de gasten een rondleiding in de

tentoonstelling. De minister bekeek de foto’s van Attila Durak vol belangstelling en liet meermaals zijn bewondering blijken.

Daarna begaven ze zich naar de raadzaal op de 6de verdieping waar de minister opgewacht werd door enkele bestuursleden van Fedactio en van de lidverenigingen. Na een kennismakingsronde kreeg hij een uitgebreide presentatie over de werking van onze federatie en over de verschillende

realisaties. Hij was ondermeer geboeid door de studiebegeleidingscentra. Mücteba Akgüngör, directeur van het Onderwijs- en Jeugdcentrum Prisma, legde zorgvuldig uit dat hun werking uit 6 pijlers bestaat: studiebegeleiding en ondersteuning, talentontwikkeling, burgerschapsvorming, taalbeleid, ouderbetrokkenheid en sociaal-culturele activiteiten. Hij vertelde dat ze dit jaar rond de 230 leerlingen uit 77 verschillende Brusselse scholen begeleiden.

De minister luisterde ook aandachtig

naar Abdurrahman Demir, voorzitter van de inrichtende macht van de ‘Ecole des Etoiles’, die na een korte uitleg over hun pedagogisch project, vertelde over de plannen voor de oprichting van een afdeling voor het secundair onderwijs. Minister Smet deelde hierop mee dat ze samen met de Franstalige ministers een zogenaamde ‘Taskforce’ opgericht hebben waarmee ze gezamenlijk naar oplossingen zullen zoeken ven het Brussels onderwijs

PAsCAL smET | VLAAms mINIsTEr VAN ONDErWIJs:

wE zullEN gEzAMENlijk oPloSSiNgEN zoEkEN Voor DE ProBlEMEN VAN HEt BruSSElS oNDErwijS

Daarnabegavenzezichnaarderaadzaalopde6deverdiepingwaardeministeropgewachtwerddoor enkele bestuursleden van Fedactio en van de lidverenigingen. FOTO: ALPER uYANIK

ONDErWIJs EN JEUgD

33Act!o

met o.a. het capaciteitsprobleem. Hij lichtte ook zijn initiatief toe om in Antwerpen in enkele scholen onderwijs te organiseren dat vertrekt vanuit en aansluit bij de leefwereld van de leerlingen. Hierop deelde de voorzitter van ons platform Onderwijs en Jeugd, Mevlüt Akgüngör, de minister mee dat zij bereid zijn om hun expertise als platform ter beschikking te stellen aan de uitwerking van dat project. Nadien kreeg Arzu Güney, algemeen secretaris van Golden Rose, het woord en zij vatte kort samen hoe zij vrouwen proberen te versterken in hun actieve deelname aan de samenleving. Onze vicevoorzitster Seval Kayman lichtte toe dat Fedactio met alle lidverenigingen streeft naar de bevordering van de sociale cohesie en gaf uitleg over het partnerschap met de politie van Brussel, zone Noord.

Daarop

nam Özkan Yilmaz het woord, bedankte hij minister Smet voor zijn komst en gaf hem namens Fedactio een mooi aandenken cadeau. Volgens de traditie verzochten we de minister om ons gastenboek te tekenen.

MinisterSmetdeeldehieropmeedatzesamenmetdeFranstaligeministerseenzogenaamde‘Taskforce’ opgericht hebben waarmee ze gezamenlijk naar oplossingen zullen zoeken van het Brussels onderwijs met o.a. het capaciteitsprobleem.FOTO: ALPEr UYANIk

PHO

TO: A

LPEr

UYA

NIk

FOTO

: ALP

Er U

YAN

Ik

34 Act!o

Om actief deel te nemen aan de samenleving en om de actualiteit te kunnen volgen is inzicht in de ingewikkelde structuur van ons land en de kennis van de waarden waarop onze samenleving gebaseerd uitermate belangrijk. Het is vaak moeilijk om de actuele politieke gebeurtenissen te kunnen volgen zonder op de hoogte te zijn van de historische achtergrond, maar meestal is het niet evident om dit via zelfstudie te realiseren. Daarom heeft ons platform Onderwijs en Jeugd samen met het platform Sociale Cohesie en Dialoog en Oxygene Plus het initiatief genomen om een lezingenreeks ‘Politieke Geschiedenis van België’ te organiseren i.s.m. de VUB.

De reeks startte op zaterdag 5 februari met prof. dr. em. Els Witte, voormalige rector en huidige ererector van de VUB. Tijdens haar uiteenzetting lichtte ze de levensbeschouwelijke breuklijnen toe die bepalend zijn geweest in de Belgische geschiedenis.

Ze vertelde dat de diametraal tegenovergestelde houding die de katholieken en vrijzinnigen tegenover de rol van de kerk en godsdienst in de samenleving innamen, vanaf het ontstaan van België in de politieke strijd voor een constante zorgde. Prof. Witte wees erop dat in die periode een ware ideologische burgeroorlog plaatsvond tussen de katholieken en de vrijzinnigen, die bestonden uit liberalen en de socialisten.

De twee belangrijkste strijdpunten waren de

begraafplaatsen en het onderwijs. Vooral voor het laatste is zeer hevig strijd gevoerd en dit staat bekend als de schoolstrijd. Het onderwijs

werd aanvankelijk gedomineerd door de katholieken, maar de vrijzinnigen kwamen op met hun eis om de invloed van het katholicisme in onderwijs te verminderen en neutraal onderwijs te organiseren. De tegemoetkomingen aan de eisen van de ene kant leidde tot het erkennen van de belangen van de andere kant, waardoor de Belgische samenleving steeds verder verzuilde. Zo ontstond volgens Witte het principe van evenredige vertegenwoordiging bij de machtsverdeling.

Terwijl het sterk geïndustrialiseerde Wallonië gedomineerd werd door vrijzinnigen, behielden de katholieken in Vlaanderen een sterke greep in vooral het onderwijs en de sociaal-culturele sector. Ze vertelde ook dat, bij het aanbinden van de strijd in de levensbeschouwelijke sfeer, de katholieken een beroep deden op een sterk en hecht georganiseerde zuil die bestond uit een kern van parochies, bisdommen, scholen en caritatieve instellingen en de bijbehorende culturele en sociaal-economische organisaties.

Els Witte liet weten dat de Katholieke Partij de hoeksteen vormde van deze zuil. In vergelijking hiermee waren de liberale en de socialistische zuil minder sterk uitgebreid, vandaar dat ze de krachten hebben gebundeld. Na een woelige periode en elkaar afwisselende regeringen, waarbij aan elke kant een minister

DE REEKS STARTTE OP zATERDAg 5 FEBRuARI mET PROF. DR. Em. ELS WITTE, VOORmALIgE RECTOR EN HuIDIgE ERERECTOR VAN

DE VuB

LEzINgENrEEks POLITIEkE gEsCHIEDENIs VAN BELIgË I.s.m. VUB

lEVENSBESCHouwElijkE BrEuklijNEN iN BElgië’ Door EM. Prof. Dr. ElS wittE

FOTO

: ALP

Er U

YAN

Ik

FOTO

: ALP

Er U

YAN

Ik

ONDErWIJs EN JEUgD

35Act!o

de regelgeving in eigen voordeel omdraaide, kwam het Schoolpact tot stand. Deze waarborgde de vrije schoolkeuze, maakte de oprichting van nieuwe staatsscholen mogelijk en zorgde ervoor dat het vrij onderwijs kosteloos werd.

Prof. Witte lichtte toe dat de gevolgen voor de politiek vergaand waren en de conflicten plaats maakten voor overleg en het evenredigheidsprincipe. Ze deelde mee dat naderhand de invloed van de levensbeschouwing steeds meer verminderde doordat sociaal-economische zaken meer op de agenda kwamen en de tegenstellingen

tussen de gemeenschappen aanleiding gaven tot formaties van nieuwe partijen. Ze voegde er aan toe dat vanaf de jaren ‘60 de secularisering sterker toenam door hoogtechnologische ontwikkelingen, stijging van de welvaart en consumptie, invloed van de massamedia… en dat dit ook gevolgen had voor de katholieke zuil. Ondanks de afnemende kerkelijkheid, daalde de participatie aan de zuilorganisaties niet. Dit was volgens haar te wijten aan de ontwikkeling van de zogenaamde ‘sociaal-culturele katholiciteit’. Ze had het verder ook over de invloed van de protestgeneratie van ’68 die verschillende ethische thema’s op de politieke agenda heeft gebracht zoals

abortus, euthanasie, anticonceptie, het ongehuwd samenwonen… Ook de opkomst van het feminisme heeft volgens haar de secularisering van België verder in de hand gewerkt.

Prof. Witte antwoordde nadien op de verschillende vragen die het aandachtige publiek haar stelde. Daaropvolgend nam Mevlüt Akgüngör het woord om prof. Els Witte te bedanken voor haar boeiende uiteenzetting en gaf haar namens Fedactio een authentiek cadeau als aandenken. Hij nodigde vervolgens iedereen uit om samen een middagmaal te benutten en liet weten

dat, alvorens de 2de lezing zou starten, de deelnemers de mogelijkheid hebben om de fototentoonstelling ‘Ebru:Reflecties van de Culturele Diversiteit’ te bezoeken.

Tijdens het eten kreeg de professor door algemene secretaris Özkan Yilmaz en vicevoorzitter Ibrahim Anaz uitleg over onze federatie en nadien bracht ze samen met Mevlüt Akgüngör een bezoek aan de tentoonstelling. Ze drukte haar bewondering uit voor de organisatie, sprak haar appreciatie uit voor het initiatief en liet weten dat ze in de toekomst graag bereid is om medewerking te bieden.

ProfessorWitteverteldedatdediametraaltegenovergesteldehoudingdiedekatholiekenen vrijzinnigen tegenover de rol van de kerk en godsdienst in de samenleving aannamen, vanaf het ontstaan van België in de politieke strijd voor een constante zorgde. FOTO: ALPEr UYANIk

36 Act!o

PrOF. IDEs NICAIsE | HOOFD ONDErzOEksgrOEP ONDErWIJs EN LEVENsLANg LErEN HIVA (k.U. LEUVEN)

VAN zwArt-wit NAArgEklEurD, EEN SCHoolzoNDEr uitSluitiNg

Het platform Onderwijs en Jeugd organiseerde op vrijdag 18 februari een gespreksavond met Prof. Dr. Ides Nicaise met als titel ‘Van zwart-wit naar gekleurd, een school zonder uitsluiting’. Het onderwerp ‘sociale mix’ in scholen is zeer actueel en trok een groot publiek aan bestaande uit kabinetsleden van de minister van onderwijs, directieleden, leerkrachten en studenten.

De professor begon zijn uiteenzetting met de problematiek dat in vergelijking met Vlaamse leeftijdsgenoten een lager aantal jongeren van allochtone afkomst naar het hoger onderwijs doorstromen en een grotere schoolse vertraging oplopen. Naargelang de leeftijd stijgt, wordt de kloof groter. De meeste allochtone jongeren komen terecht in het BSO en geraken hierdoor moeilijker in het hoger onderwijs. Uit cijfergegevens blijkt dat ongeveer 15% van de allochtone studenten een diploma hoger onderwijs behaalt. Aan de oorzaak van deze prestaties liggen volgens de professor zowel sociaal-economische als

sociaal-culturele factoren.Eerst weerlegt hij het argument dat deze

ongelijkheid te wijten is aan hoge migratie in België. Aan de hand van een grafiek toonde hij dat België een lagere migratiegraad kent dan in de andere OECD landen waar allochtone jongeren beter presteren en het hoogst scoort op vlak van hun achterstand.

De sociaal-economische oorzaken behandelt hij via de achterstandshypothese die aantoont dat de scholingsgraad van de moeder en de werkloosheidsgraad van de vader vele malen hoger ligt bij de allochtone jongeren en dat dit een rechtstreekse effect heeft op de schoolse prestaties. Deze leerlingen missen hierdoor ondersteuning van thuis uit en scoren beduidend lager voor taal en wiskunde. Nicaise stelt echter ook vast dat autochtone leerlingen uit dezelfde sociaal-economische positie even slecht presteren. Als compensatiemaatregelen somt hij voorschoolse stimuleringsprojecten, brede schoolwerking, kosteloosheid en studietoelagen en gewichtenregeling in de

ONDErWIJs EN JEUgD

FOTO

: ALP

Er U

YAN

Ik

37Act!o

financiering van scholen op.Via het integratiehypothese legde hij de

sociaal-culturele oorzaken uit en stelt hij de vraag of deze achterstand cultureel gebonden is. Stellingen die beweren dat allochtonen een niet-onderwijsgerichte cultuur hebben, wuift hij weg met het onderzoek binnen PISA 2003 dat aantoont dat zowel 1ste als 2de generatie allochtonen evenveel of zelfs meer gemotiveerd zijn voor bvb. het vak wiskunde. De onderzoekers stellen vast dat armoede doorgegeven wordt van generatie op generatie (armoedecultuur) waarin men afwijzende houding aanneemt tegenover onderwijs en allochtonen een hoge armoedegraad vertonen. Professor Nicaise lichtte toe dat volgens de bilaterale acculturatietheorie de wrijvingen tussen de culturen oorzaak vormen van een beperkt profijt van onderwijs. Volgens een onderzoek van Prof. Van Craen zijn hierin de voornaamste knelpunten taal, religie, genderrollen en de hoofddoek. Het cultureel interactiemodel tussen de allochtone en de autochtone gemeenschap geeft de verhoudingen weer en het effect hiervan op het onderwijs zoals vroegschoolse participatie, welbevinden (conflictsituaties) en sociale mix in scholen (ontstaan van

concentratiescholen), studieoriëntering (allochtone leerlingen worden vaker georiënteerd naar de ‘lagere’ richtingen zoals BSO, BLO, …), genderverschillen (meisjes komen vaker terecht in het BSO). Dit alles werk cumlulatief op de studieresultaten.

Prof. Nicaise toonde in zijn betoog aan welke maatregelen er zouden kunnen genomen worden om culturele integratie te bevorderen zoals doelgroepgericht werken waarbij zowel aan de kant van de school als de kant van de leerling wordt gewerkt en afbouwen van verborgen discriminaties. Een ander belangrijk maatregel is volgens hem het bevorderen van de sociale mix in de scholen. Dit kan bekomen worden via inschrijvingsprocedures, quota, GOK-financiering of door creëren van zogenaamde magneetscholen die ondanks een hoge allochtone aanwezigheid via hun kwaliteit autochtone leerlingen aantrekken. De professor pleitte ook voor verplicht kleuteronderwijs, intercultureel onderwijs en projecten zoals Onderwijs in Eigen Taal en Cultuur, schoolopbouwwerk, enz…

Na de presentatie volgde een vragenronde waar prof. Nicaise boeiende antwoorden gaf op de vele vragen uit het publiek.

Het wordt steeds moeilijker voor de ouders om de schoolkosten te dragen en volgensprofessor Nicaise dient de overheid verschillende maatregelen te nemen om deze financiële last van de ouders te reduceren.. FOTO: ALPEr UYANIk

38 Act!o

HET PLATFOrm ONDErWIJs EN JEUgD HIELD EEN ONDErWIJsgEsPrEk mET PArLEmENTsLID ELIsABETH mEULEmAN

wij willEN oNDErwijS HogEr oP DE PolitiEkE AgENDA PlAAtSEN

ONDErWIJs EN JEUgD

Op vrijdag 4 februari organiseerde het platform Onderwijs en Jeugd in het kader van de maandelijkse onderwijslezingen een uiteenzetting met als gastspreker Elisabeth Meuleman, Vlaams volksvertegenwoordiger en lid van de Onderwijscommissie. Zij gaf een toelichting over haar visie op het onderwijs van morgen die zij kort samenvat als sociaal, breed en buurtgebonden. Zij presenteerde ook de resoluties en de voorstellen die voorgelegd zullen worden tijdens het Onderwijscongres dat haar partij Groen! binnenkort organiseert. Het publiek bestond uit leerkrachten, begeleiders, studenten en mensen uit het middenveld en stelde interessante vragen waardoor het avond vrij interactief verliep.

Elisabeth Meuleman startte haar betoog met hun doelstelling om onderwijs hoger op de politieke agenda te plaatsen en op die manier nog meer te investeren in het onderwijs. Dit staafde ze met een citaat van de bekende kinderpsychiater Peter Adriaenssens, waarin hij stelt dat investering in kleine klassen een investering in de toekomst betekent en dat onze samenleving op die manier op termijn heel wat uitspaart. Ter vergelijking geeft hij aan dat één jongere in een jeugdgevangenis de overheid jaarlijks €250.000 kost en dat 2 op de 3 delinquenten binnen de 6 maanden hervallen, terwijl een extra kleuterjuf 20.000 € kost. Ze haalde ook voorbeelden aan, zoals de enorme demografische groei in de grootsteden, waardoor extra plaatsen

moeten gecreëerd worden (tegen 2020 35% meer kinderen in het basisonderwijs in Brussel), de toename van kinderen die opgroeien in armoede, de stijging van leer- en gedragsproblemen, de hoge ongekwalificeerde uitstroom (rond de 16 %), jonge leerkrachten die het onderwijs vroegtijdig verlaten… Deze en nog vele andere voorbeelden tonen volgens

haar aan dat er dringend moet worden nagedacht over maatregelen om deze uitdagingen het hoofd te bieden. Vervolgens legde ze uit dat ze voor het onderwijscongres 5 resoluties hebben uitwerkt waarin 38 concrete voorstellen staan. De eerste resolutie gaat over de manier waarop aan elk kind kansen kunnen worden aangereikt. In de huidige situatie hebben kinderen van hoogopgeleide ouders 95 % kans om succesvol het ASO-curriculum te doorlopen, terwijl 80 %

van de kinderen van laagopgeleide ouders in het BSO terecht komen. Men stelt vast dat 70 % van de allochtone leerlingen in het beroeps belanden, waarvan 40 % zonder diploma de school verlaat. Ook kampen steeds meer scholen met leer- en gedragsproblemen waardoor de leerkrachten en CLB’s bij gebrek aan extra omkadering verdrinken in het werk. Volgens de politica wordt de vicieuze cirkel hierdoor niet doorbroken, waardoor onderwijs zijn kerntaak van emancipatie verliest. Daarom stelt zij voor om meer te investeren in vooral het basisonderwijs en in een voorschools traject van zorg en leren. Ze

mEuLEmAN EINDIgDE mET EEN uITNODIgINg TEN AANzIEN VAN DE DEEL-NEmERS Om NAAR HET

ONDERWIJSCONgRES TE KOmEN

FOTO

: Y. s

İNA

N g

ÖrE

gEN

FOTO

: Y. s

İNA

N g

ÖrE

gEN

39Act!o

mEuLEmAN IJVERT OOK VOOR DE VERLAgINg VAN

DE SCHOOLPLICHTLEEFTIJD NAAR 3 JAAR, mAAR mET

EEN 2/3 VERPLICHTE AAN-WEzIgHEID TOT 5 JAAR

FOTO

: Y. s

İNA

N g

ÖrE

gEN

deelde mee dat het aandeel van onderwijs in de totale Vlaamse begroting daalde van 44 % in 1998 (= 6,11 op 14,06 milj.) naar 37 % in 2009 (= 8,26 op 21,8 milj.) en dat België op vlak van uigaven voor onderwijs beduidend lager scoort dan in de andere OECD landen.

Volgens Meuleman moet er extra aandacht uitgaan naar de overgang van kinderopvang naar kleuterklas en oppert het idee voor de uitbreiding van hummelklasjes waar accommodatie is voorzien voor voldoende rust van de kleintjes. Ze ijvert ook voor de verlaging van de schoolplichtleeftijd naar 3 jaar, maar met een 2/3 verplichte aanwezigheid tot 5 jaar. Dit kan voor haar echter in combinatie met een gelijkschakeling van de financiering.

Een ander voorstel dat ze toelichtte, was die van het concept ‘brede school’, dat volgens haar ook ecologische aspecten moet bevatten. In haar visie werkt de ‘groene brede school’ nauw samen met verenigingen, lokale overheden en de buurt en biedt de school ook buitenschoolse activiteiten waarbij de ouders en de buurt betrokken worden. Er zal volgens haar ook meer aandacht moeten uitgaan naar cultuur en duurzame ontwikkeling. Om dit alles structureel te verankeren, ijvert ze voor een ‘brede school’-decreet. Op de vraag van een deelnemer of de brede school zelf het netwerk moet organiseren of de overheid hierin een regierol zal nemen, antwoordde ze dat, zoals in Nederland, op gemeentelijk vlak lokale coördinatoren kunnen aangesteld worden die de samenwerking tussen scholen en buurtverenigingen coördineren.

Een ander punt dat ze aanhaalde, was de sociale mix in de scholen. Ze vertelde dat het GOK-decreet er niet in slaagde om deze te realiseren, maar dat dit via een gecontroleerde schoolkeuzevrijheid wel mogelijk is.

Ze lichtte vervolgens de tweede resolutie toe, waarin nieuwe structuren worden voorgesteld om leerlingen beter te kunnen oriënteren en waarin de studiekeuze uitgesteld wordt. Ze stelde ook het idee voor om de structuur van het leerplichtonderwijs om te vormen tot een 4-4-4-model met

een sterke autonome middenschool van 4 jaar. Deze middenschool zou dienen als een ‘tussenstation’ waar de leerlingen een beperkt aantal vakleerkrachten hebben en in vergelijking met het lager onderwijs meer vrijheid krijgen. Zo zouden de leerlingen een betere vertrouwensrelatie krijgen met de leerkrachten en worden de ouders meer betrokken, waardoor het leerplezier van de leerlingen nog meer zal toenemen. De leerlingen zullen in dit model pas op hun 14de een studierichting moeten kiezen, waarbij ze beter georiënteerd worden. Ze meent dat op die manier het watervalsysteem doorbroken kan worden.

De overige resoluties werden kort behandeld aan de hand van enkele voorstellen, zoals het

invoeren van een verplicht vak ‘burgerschap, filosofie en levensbeschouwing’, waarin aandacht gaat naar de levensbeschouwelijke diversiteit en dialoog, het faciliteren van de oprichting van nieuwe scholen, het invoeren van een schoolopdracht in de plaats van een lesopdracht en investeringen in duurzame schoolinfrastructuur.

Ze eindigde met een uitnodiging ten aanzien van de deelnemers om naar het onderwijscongres te komen en liet weten dat ook niet-leden

welkom zijn met vragen of voorstellen. De platformvoorzitter, Mevlüt Akgüngör, sloot de avond af door de gastspreker en het publiek te bedanken en kondigde de volgende gespreksavonden aan met gastsprekers Prof. Ides Nicaise en Prof. Dirk Jacobs. Hij deelde ook iedereen de vrijwilligersagenda uit die Fedactio recent heeft uitgegeven en bood de aanwezigen koffie en thee aan.

Elisabeth Meuleman kreeg ook een rondleiding in de fototentoonstelling ‘Ebru: Reflecties van de culturele diversiteit’ in onze expositiezaal en liet haar bewondering blijken voor de indrukwekkende foto’s en de warme boodschap die ze uitstralen. Ze schreef het volgende in het gastenboek: “Een hele mooie, aangrijpende expositie… Prachtig voorbeeld van hoe kunst verenigt, verschillen overbrugt, zorgt dat mensen elkaar echt zien… Proficiat!”

40 Act!o

FrANÇOIsE BErTIEAUX | mr-FrACTIELEIDsTEr IN HET FrANsE gEmEENsCHAPsPArLEmENT

éColE DES étoilES HEEft zEEr SPECifiEkE DoElStElliNgEN DiE NAAr PErfECtiE StrEVEN

De ‘Ecole des Etoiles’-basisschool, lid van ons platform Onderwijs en Jeugd, was uitgenodigd door de MR-fractie van Brussel om een presentatie te geven over hun pedagogisch project en hun werking. De voorzitster van de fractie, mevrouw Françoise Bertieaux, heeft naar aanleiding van deze bijeenkomst de aanwezige bestuurders van Fedactio en van de Ecole des Etoiles uitgenodigd op een lunch.

De eerste die het woord nam tijdens deze bijeenkomst was Françoise Bertieaux. Zij vertelde dat zij tijdens een bezoek aan Betiad in mei 2009 de naam ‘Ecole des Etoiles’ voor het eerst hoorde vallen. Zij weet nog dat ze zeer nieuwsgierig was en bezocht de maand daarop de school en zei dat de methode van de school een zeer grote indruk heeft nagelaten. Een jaar later bracht ze een nieuw bezoek aan de school, ditmaal met de onderwijsadviseur van haar partij, de heer Nicolas Sonville.

Bertiaux zei: "Ecole des Etoiles is geen privé-school. Ze is een lid van het officiële netwerk en heeft zeer specifieke doelstellingen die naar perfectie streven en die in overeenstemming zijn met het programma van onze partij”, en noemde de school als een concreet voorbeeld

om aan te tonen dat het mogelijk is om elke leerling individueel bij te houden, zelfs met bescheiden middelen.Tijdens dit tweede bezoek kreeg ze nog meer interessante projecten te zien die ze graag met de hele

fractie wilde delen. Daarop nodigde ze de schoolbestuurders uit om een uitgebreide presentatie te komen geven.

Vervolgens nam de vicevoorzitter van Fedactio, mevrouw Seval Kayman, het woord en lichtte ze zeer kort de activiteiten van de federatie toe. Ze bedankte de MR-fractie voor deze uitnodiging en gaf het woord aan de heer Abdurrahman Demir, de voorzitter van de inrichtende macht van de Ecole Des Etoiles-scholen. Hij startte zijn presentatie met een documentaire

van de Frans-Duitse zender Arte over de schoolproblematiek van allochtone jongeren, waardoor een overzichtelijk beeld gegeven werd van de oorzaken en de gevolgen. Daarna vertelde hij de ontstaansgeschiedenis van de school en gaf hij een toelichting over het pedagogisch project. Hij gaf uitleg over hun werking en over de verschillende projecten die ze uitgewerkt hebben. Nadien gaf hij antwoorden op de gestelde vragen.

BERTIAux zEI: “ECOLE DES ETOILES IS gEEN PRIVÉ-SCHOOL. zE IS EEN

LID VAN HET OFFICIëLE NETWERK EN HEEFT zEER SPECIFIEKE DOELSTEL-LINgEN DIE NAAR PERFECTIE STRE-VEN EN DIE IN OVEREENSTEmmINg

zIJN mET HET PROgRAmmA VAN ONzE PARTIJ”

FOTO

: ALP

Er U

YAN

Ik

ONDErWIJs EN JEUgD

41Act!o

Act!o in beeld PASSERDe voorzitter van de inrichtende macht van de Ecole des Etoiles scholen, dhr. Abdurrahman Demir, heeft in het Franse gemeenschapsparlement een presentatie gegeven over hun pedagogisch project aan de parlementsleden van mr. Hij gebruikte daarbij de passer als metafoor en legde uit dat volgens hem integratie in een multiculturele samenleving tot stand komt als zoals bij een passer de ene been vast staat in de eigen culturele achtergrond en de andere been mee gaat met andere culturen. Foto: Alper Uyanık

De finale van de zang- en gedichtenwedstrijd ‘Kleuren van België’, georganiseerd door twee van onze verdienstelijke verenigingen Beltud (Vereniging voor Belgisch-Turkse Vriendschap en Dialoog) en Prisma Onderwijscentrum, ging door op zaterdag 26 maart in de Brussels 44 Center. Tijdens dit feestelijk evenement hebben Belgische, Turkse en Belgisch-Turkse kinderen Nederlandstalige en Franstalige liedjes gezongen en gedichten voorgedragen. De finalisten van de categorieën ‘Moedertaal – Turkse Gedichten’ en ‘Vreemde Taal – Turkse Gedichten en Liedjes’ kregen er ook een podium.

Seval Kayman, voorzitster van de Vereniging voor Belgisch-

Turkse Vriendschap en Dialoog, en Mücteba

Akgüngör, directeur van Prisma Onderwijscentrum, waren de gastheren van deze muzikale avond. Onder de honderden aanwezigen waren Brussels

Staatssecretaris Emir Kir, de Turkse Consul-Generaal Mehmet Poroy en zijn vrouw Aysegül Poroy, de Schaarbeekse Schepen van Sport Sait Köse, de

Turkse Onderwijsattaché Saliha Eker, de voorzitter van de Federatie van Actieve Verenigingen in België (Fedactio) Ismail Cingöz, voorzitter van de Confederatie van Europees-Turkse Ondernemers (Unitee), dhr. Adem Kumcu ,de voorzitter van de Executieve van de Moslims in België Semsettin Ugurlu en vertegenwoordigers van verschillende middenveldorganisaties. Door de massale opkomst werd het programma live in een aparte zaal uitgezonden, maar ook deze zaal liep vol en waardoor vele

toeschouwers het evenement staand gevolgd hebben.

Beltud en Prisma Onderwijscentrum brachten met deze wedstrijd tientallen kinderen en jongeren samen die een andere culturele afkomst hebben en een verschillende taal spreken. De finalisten van de categorie ‘Nederlandstalige en Franstalige liedjes en gedichten’ waren eerder al via een wedstrijd geselecteerd. De 3 finalisten van de categorie ‘Moedertaal

HET PROgRAmmA, DIE DOOR muSTAFA

ERDOgAN EN SONgÜL YÜRÜKOgLu WERD

gEPRESENTEERT, STARTTE mET EEN WELKOmST-

WOORD VAN VOORzITTER SEVAL KAYmAN

ALLE kLEUrEN VAN BELgIË kWAmEN BIJEEN

VErSCHillENDE tAlEN, VErSCHillENDE klEurEN, gEMEENSCHAPPElijkE EMotiES

FOTO

: Y. s

İNA

N g

ÖrE

gEN

FOTO

: Y. s

İNA

N g

ÖrE

gEN

FOTO

: Y. s

İNA

N g

ÖrE

gEN

sOCIALE COHEsIE EN DIALOOg

FOTO

: YU

sU

F s

İNA

N g

ÖrE

gEN

44 Act!o

– Turkse Gedichten’ en de 6 finalisten van de categorie ‘Vreemde Taal – Turkse Gedichten en Liedjes’ hebben ook een voordracht gegeven. Ze stelden hun talent op een succesvolle manier tentoon aan de jury en het publiek.

Er was ook een optreden van een Kaukasische volksdansgroep en een pantomimevoorstelling van 3 kinderen.

Het programma startte met een welkomstwoord van voorzitster Seval Kayman. Zij vertelde dat kinderen ondanks hun verschillende

afkomst met dezelfde emoties liedjes zingen en gedichten voordragen en dat dit een belangrijke boodschap vormt voor

onze samenleving. Hierna volgde een korte videoclip ‘Gemeenschappelijke Gevoelens’ van onze

Communicatiedienst. De jury bestond uit de zanger Bülent Gök

(finalist van het Turkse

Kinderen tussen 8 en 16 van diverse culturele afkomst hebben via de wedstrijd liedjesen gedichten over gemeenschappelijke emoties zoals vriendschap, liefde, verdriet en vrede tot uiting gebracht en hebben zo hun steentje bijgedragen aan sociale cohesie, verdraagzaamheid en dialoog in onze samenleving. FOTO: Y. sİNAN gÖrEgEN

Idool-programma), algemeen hoofdredacteur van het dagblad Zaman Benelux Tercan Ali Bastürk, vice-voorzitter van Fedactio Salih Türkel, Gents gemeenteraadslid en kunstenares Ilknur Cengiz, de voorzitter van de Europese Ondernemersorganisatie UNITEE, dhr. Adem Kumcu en de Onderwijsattaché Saliha Eker. De winnaars waren Jeffrey Vandendriessche in de categorie ‘Vreemde Taal – Turkse zang’ met het liedje ‘Unutamadim’, Diane Merseli met het gedicht ‘Anne özlemi’ in de categorie ‘Vreemde Taal – Turkse Gedichten’ en Mikail Kurt met het gedicht ‘Gel’ in de categorie ‘Eigen Taal – Turkse Gedichten’.

De zang- en gedichtenwedstrijd ‘Kleuren van België’ werd vorig jaar voor het eerst georganiseerd. De finale en prijsuitreiking vonden plaats in het Koninklijk Conservatorium in Brussel met een spectaculaire show. Kinderen tussen 8 en 16 van diverse culturele afkomst hebben via de wedstrijd liedjes en gedichten over gemeenschappelijke emoties zoals vriendschap, liefde, verdriet en vrede tot uiting gebracht en hebben zo hun steentje bijgedragen aan sociale cohesie, verdraagzaamheid en dialoog in onze samenleving.

FOTO

: Y. s

İNA

N g

ÖrE

gEN

sOCIALE COHEsIE EN DIALOOg

FOTO

: YU

sU

F s

İNA

N g

ÖrE

gEN

46 Act!o

Onze federatie is heel erg begaan met waarden zoals sociale samenhang, dialoog en actieve participatie, en lanceerde zowel een institutionele als een persoonlijke dialoog. Deze wierpen hun eerste vruchten af in de vorm van een duurzaam partnerschap met de politiezone Brussel Noord. (Polbruno).

De eerste stap naar dit partnerschap met Polbruno was het bezoek van mijnheer David Yansenne, korpschef en afdelingscommissaris van de politiezone Schaarbeek, Evere en Sint-Joost-Ten-Node evenals de heer Theo Van Gasse, directeur van de nabijheidspolitie. Onze gasten werden onthaald in de gebouwen van Fedactio door onze vicevoorzitster Seval Kayman en door de voorzitter van ons platform ‘Onderwijs en Jeugd’ Mevlüt Akgüngör.

Ter gelegenheid van dit bezoek gaf Mevrouw Kayman in de eerste plaats informatie rond de algemene structuur van onze federatie en de domeinen waarop onze platforms actief zijn. Er werd een beschrijving gegeven van de activiteiten die zich op veel verschillende domeinen situeren, waarmee we alle lagen van de bevolking bereiken en die georganiseerd worden om de burgers te sensibiliseren en te vormen. Seval Kayman gaf daarna toelichting bij onze wens om een project te realiseren dat kan bijdragen tot een betere verstandhouding

tussen de politie en de burgers. Ze legde uit dat dit één van de redenen is waarom wij de politiechefs van Polbruno wilden ontmoeten, naast het gegeven dat de gebouwen van Fedactio in deze zone liggen. De voorzitter van het platform ‘Onderwijs en Jeugd’, Mevlüt Akgüngör, gaf op zijn beurt een gedetailleerde omschrijving van de doelstellingen van het platform en verduidelijkte het werkterrein van de verschillende lidverenigingen.

Mijnheer Yansenne was vereerd met de uitnodiging en liet weten dat hij openstaat voor een professionele samenwerking met Fedactio. Hij verwees naar de vormingen die Theo Van Gasse, de directeur van de nabijheidspolitie, verzorgt voor de leden van de vereniging Golden Rose, en stelde voor om gelijkaardige activiteiten te organiseren voor de scholen, vormings- en jongerencentra die lid zijn van Fedactio.

“Aandebasiszijnweallenopeenbepaaldmomentindegeschiedenisgeïmmigreerd”

Yansenne gelooft dat de aanwezigheid van meer agenten van migrantenafkomst binnen het politiekorps een oplossing kan zijn om de verstandhouding tussen burgers en politie te verbeteren. Volgens hem moet de politie representatief zijn voor de maatschappij, een afspiegeling

DE EERSTE STAP NAAR DIT PARTNERSCHAP mET

POLBRuNO WAS HET BEz-OEK VAN mIJNHEER DAVID YANSENNE, KORPSCHEF EN AFDELINgSCOmmIS-

SARIS VAN DE POLITIEzONE SCHAARBEEK, EVERE EN SINT-JOOST-TEN-NODE

EVENALS DE HEER THEO VAN gASSE, DIRECTEuR

VAN DE NABIJHEIDSPOLITIE

DAVID YANsENNE | kOrPsCHEF POLITIEzONE POLBrUNO

iNDiEN wE wEDErzijDS DE SPANNiNgEN kuNNEN VErMiNDErEN Door MiDDEl VAN DiAloog iS Dit Al EEN BElANgrijkE StAP VoorwAArtS

PHO

TO: F

EDA

CTI

O

sOCIALE COHEsIE EN DIALOOg

47Act!o

zijn van haar bevolking. Dit zou bij de multiculturele bevolking een geruststellend effect hebben doordat men leden van de eigen gemeenschap aantreft bij de politie. Inderdaad, het integreren van jongeren van buitenlandse afkomst in de politie biedt ook kansen om beter te begrijpen wat er zich afspeelt in de wijken en beter in te spelen op de noden van de bevolking, aangezien de communicatie kan geoptimaliseerd worden. Zodoende uitte mijnheer Yansenne de wens om kennis te maken met de studenten die lid zijn van de vereniging Oxygene Plus om hen te informeren over het politieberoep en de loopbaanmogelijkheden binnen de politie. Deze wens kreeg uiteindelijk vorm en op 16 maart jongstleden werd een informatievergadering gehouden in de lokalen van Oxygene Plus.

Bij deze eerste ontmoeting gaf mijnheer Yansenne ook aan dat hij een positieve evolutie ziet bij de bevolking met een migratieverleden. Ze nemen meer en meer verantwoordelijkheid en voelen zich meer en meer Belg. Hij verwees

ook naar een officiële toespraak van een Turkse minister, onlangs op bezoek in Duitsland die zei: “Jullie zijn allen vooreerst Duitsers en daarna Turken,” waarop hij vervolgde, na er ons te hebben op attent gemaakt dat zijn moeder ook van migrantenafkomst is, “Aan wie behoort het land toe? Niemand kan hierop een antwoord geven, aangezien onze huidige maatschappijen allemaal het resultaat zijn van opeenvolgende migratiegolven. Wij zijn allen, op een bepaald moment in de geschiedenis, geïmmigreerd.”

Tijdens deze ontmoeting, waarbij een hele warme sfeer heerste, stelde onze communicatieverantwoordelijke Alper Uyanik het project Actio voor aan onze genodigden. David Yansenne en Theo Van Gasse waren heel geïnteresseerd en gaven ook informatie over het intern nieuwsblad van de zone met de naam ‘Polbruno Match’ en ze stelden een ervaringsuitwisseling voor op dit domein. Ze verwezen ook naar een radioprogramma dat vanuit Polbruno wordt uitgezonden en dat

gedurende een hele dag live verslag geeft over het reilen en zeilen op het commissariaat. Een gelijkaardig project zou kunnen opgezet worden voor Actio.

Onze vicevoorzitster Seval Kayman, die ook voorzitster is van de Belgisch-Turkse vereniging Beltud, stelde eveneens een project voor dat ze willen opstarten ter gelegenheid van de Werelddag van de Verdraagzaamheid. Dit jaar valt deze dag immers samen met het Islamitische Offerfeest en mevrouw Kayman nodigde het Polbruno-team uit om deel te nemen aan het project, genaamd ‘de kunst van het samenleven’, waarvan het hoofddoel is om een duurzame dialoog op gang te brengen tussen families uit verschillende culturen. Mijnheer Yansenne bevestigde dat de Polbruno-familie met veel plezier aan dit project zal deelnemen en dat het een eer zal zijn de Fedactio-familie te verwelkomen in hun kantoren. Commissaris Yansenne bedankte Fedactio voor dit project en onderlijnde dat deze wederzijdse bezoeken heel belangrijk zijn voor de politie en in het

bijzonder voor de nieuwe agenten van de zone. Hij haalde het voorbeeld aan van een nieuw aangekomen agent wiens ideeën over de Islam en migranten helemaal veranderden na een bezoek aan een familie van Turkse afkomst. Hij betreurde de gemiste kansen om meer bezoeken aan de moslimfamilies tijdens de Ramadan-maand te organiseren en voegde eraan toe: “Wij plaatsten vaste teams in de ‘Gaucheret’-wijk, waar de inwoners geplaagd werden door inbraken en waar veel families van Turkse afkomst wonen. Eerst waren onze agenten heel terughoudend, maar door het onthaal van de Turkse families in de buurt, die heel blij waren dat er voor hun veiligheid werd gezorgd, ontstond een mooie dialoog. Indien we de wederzijds de spanningen kunnen verminderen via dialoog is dit een heel belangrijke stap voorwaarts.”

HeteerstebezoekvanFedactioNa het bezoek van de twee politiechefs

brachten wij het beloofde bezoek aan het in

“AAN WIE BEHOORT HET LAND TOE? NIEmAND KAN HIEROP EEN ANTWOORD gEVEN, AANgEzIEN ONzE HuIDIgE mAATSCHAPPIJEN ALLEmAAL HET RE-SuLTAAT zIJN VAN OPEENVOLgENDE mIgRATIEgOLVEN. WIJ zIJN ALLEN, OP

EEN BEPAALD mOmENT IN DE gESCHIEDENIS, gEïmmIgREERD.”

48 Act!o

Evere gelegen Commissariaat 1 van de zone met de bedoeling de eerste stap te zetten in het project van de dialoog. Onze delegatie bestond uit onze vicevoorzitster Seval Kayman, de voorzitter van ons platform ‘Sociale Samenhang en Dialoog’ Erkan Toguslu, de voorzitter van het platform ‘Onderwijs en Jeugd’ Mevlüt Akgüngör, onze communicatieverantwoordelijke Alper Uyanik, de directeur van het vormingscentrum Prisma, Mücteba Akgüngör, en de voorzitter

van de vereniging Oxygene Plus, Fatih Gözen. Onze delegatie viel een warm onthaal te beurt door een groep van 20 politiemensen waaronder de Korpschef David Yansenne, de directeur van de nabijheidspolitie Theo Van Gasse evenals de adjunct-directrice Dominique Louis, de adjunct-directeur van de gemotoriseerde politie Willem Verbruggen, de personeelsdirecteur Yvan Ausloos, de directeur van de dispatching Frank Dauchy, de chef van de hondenbrigade Daniel Henri, de kabinetschef Mariem Ermilate en vele andere agenten, inspecteurs en commissarissen.

Onze vicevoorzitster nam eerst en vooral het woord om een omschrijving te geven van de activiteiten van Fedactio, waarbij ze verduidelijkte dat zowel de platforms

als de lidorganisaties van Fedactio via hun activiteiten een antwoord proberen te geven op de vraag: ‘Hoe kunnen we een actieve bijdrage leveren tot de sociale samenhang?’ Verder zei ze het volgende: “Wij weten dat de politiezone Brussel-Noord een duurzame dialoog wil tot stand brengen met de burgers. Dat is de reden waarom wij met commissaris Yansenne en commissaris Van Gasse ons project wilden delen van wederzijdse bezoeken. Zo hopen wij een duurzame dialoog tot stand te brengen

die gebaseerd is op wederzijdse ontmoetingen tussen politieagenten en burgers. De eerste stap in deze richting is vandaag gezet met ons bezoek aan de familie Polbruno.”

Commissaris Yansenne bedankte Fedactio in naam van al zijn collega’s en zei: “Wij

Na deze twee korte toespraken had iedereen de gelegenheid om zich voor te stellen.Vervolgens deelden wij aan onze gastheren het gebak dat wij hadden meegebracht. Commissaris Frank Dauchy, die zelf gehuwd is met een vrouw van Turkse afkomst, zorgde voor thee op Anatolische wijze. FOTO: ALPEr UYANIk

FOTO

: ALP

Er U

YAN

Ik

sOCIALE COHEsIE EN DIALOOg

49Act!o

onthalen u hier met een groot gevoel van vriendschap. Wij zijn allen heel blij hier met u samen te zijn. Wij hebben geen enkele collega verplicht aan deze ontmoeting deel te nemen en zijn verheugd u hier met zo velen te mogen verwelkomen. Dit toont nog maar eens aan in welke mate onze agenten verlangen naar dialoog.”

Na deze twee korte toespraken had iedereen de gelegenheid om zich voor te stellen. Vervolgens deelden wij aan onze gastheren

het gebak dat wij hadden meegebracht. Commissaris Frank Dauchy, die zelf gehuwd is met een vrouw van Turkse afkomst, zorgde voor thee op Anatolische wijze. Een warme dialoog ontstond tussen de twee groepen die concrete projecten konden ontwikkelen in navolging van Oxygene Plus, die al een infomoment voorzag rond de mogelijkheden van een loopbaan bij de politie, of Prisma die voor haar leerlingen een politieagent als peter zal aanstellen.

Na deze fase van eerste kennismaking liet het team van Polbruno ons kennismaken met het centraal commissariaat van de zone en de verschillende diensten en departementen die er aanwezig zijn.

Naar aanleiding van deze eerste bezoeken

zijn echte vriendschapsbanden ontstaan tussen het team van Fedactio en Polbruno, waarna ze de dialoog verder konden doorvoeren dankzij de fototentoonstelling ‘Ebru : Reflecties van de Culturele Verscheidenheid’ die voor het Brusselse publiek werd opgezet door ons platform ‘Cultuur en Kunst’. Twee verschillende groepen van agenten, inspecteurs en commissarissen van de zone waar veel families van Turkse afkomst wonen, kwamen een bezoek brengen aan de

tentoonstelling die de culturele diversiteit van dit land weergaf. De eerst groep telde ongeveer 20 personen en de tweede meer dan 30. De commissarissen Yansenne en Van Gasse begeleidden beide groepen. Na het bezoek aan de tentoonstelling deelden de bezoekers een maaltijd met de raad van bestuur en een aantal afgevaardigden van onze lidverenigingen. Het ging uiteraard over de communicatieproblemen tussen burgers en politie, maar de boodschappen van vriendschap en dialoog overheersten. Om de woorden van de korpschef te hernemen, is de belangrijkste boodschap: “Indien we de wederzijdse spanningen kunnen verminderen via dialoog is dit al een belangrijke stap voorwaarts.”

Het ging uiteraard over de communicatieproblemen tussen burgers en politie, maar deboodschappen van vriendschap en dialoog overheersten. Om de woorden van de korpschef te hernemen, is de belangrijkste boodschap: “Indien we de wederzijdse spanningen kunnen verminderen via dialoog is dit al een belangrijke stap voorwaarts”. FOTO: YUsUF ALTINTAŞ

50 Act!o

Act!o in beeld

51Act!o

SYMBOOL VAN VRIENDSCHAPJeffrey Vandendriesche is de winnaar in de categorie “Turks als vreemde taal” van de zangwedstrijd “kleuren van Belgie”, die was georganiseerd door onze verenigingen Beltud en Prisma Onderwijscentrum. Hij bereikte dit met het onvergetelijk nummer “Unutamadim” van de inmiddels overleden Turkse zanger Baris manço die een lange tijd in Luik heeft geleefd. Jeffrey herinnerde ons aan deze legen-darische figuur die de vriendschap tussen Belgie en Turkije symboliseert. Foto: Yusuf sinan göregen

52 Act!o

De vereniging Golden Rose, één van de belangrijkste leden van onze federatie, opende het jaar 2011 met een panelgesprek in de Kamer, want 2011 is door de Europese Commissie uitgeroepen tot het Europees jaar van het Vrijwilligerswerk. De titel van het panelgesprek luidde ‘Hoe het vrijwilligerswerk en het beroepsleven verzoenen?’ en trok vele vrijwilligers uit verschillende verenigingen. Dit panel was ook de eerste activiteit in het Federaal Parlement in het kader van het Europees Jaar van het Vrijwilligerswerk.

Zoé Genot, Federaal Volksvertegenwoordiger voor Ecolo, was gastvrouw en moderator van het panel dat bestond uit Eva Hambach, voorzitster van het Europees Centrum voor het Vrijwilligerswerk (ECV) en van het Vlaams Steunpunt Vrijwilligerswerk, Fatma Keskin, juriste en hoofd van de juridische afdeling van een multinational, en Hüseyin Mercimek, zakenanalist bij een internationale bankgroep.

Arzu Güney, algemeen secretaris van Golden Rose, benadrukte dat zij in het Europees jaar van het Vrijwilligerswerk een mogelijkheid ziet om het aantal vrijwillige activiteiten die Golden Rose al orgniseert, te laten toenemen. Ze wil deze activiteiten dit jaar in de kijker plaatsen om vrijwilligerswerk te stimuleren in alle lagen van de bevolking. Na een dankbetuiging aan Zoé Genot, de panelleden en aan Fedactio voor de ondersteuning, stelde zij een video voor die

speciaal voor dit panelgesprek werd gemaakt door de afdeling Communicatie van Fedactio en bestaat uit reportages over de activiteiten van vrijwilligers binnen de verschillende verenigingen. De volksvertegenwoordigster

Zoé Genot nam vervolgens het woord, deelde haar vreugde mee om deel te mogen nemen aan dit evenement en bedankte Golden Rose en het panel. Ze stelde vast dat het videofragment een goede inleiding was en dat de antwoorden op de centrale vraag van het panelgesprek dankzij de tussenkomsten van de sprekers niet uit zouden blijven.

“Depersoondiezichvrijwilliginzet,ontwikkeltzijncompetenties”

De eerste spreker in ons panel was de voorzitster van het Europees Centrum voor Vrijwilligerswerk. Aan de hand van een aantal cijfers over het vrijwilligerswerk in Europa, toonde zij aan dat 100 miljoen mensen actief zijn als vrijwilliger in Europa, waarvan van 1,6 miljoen in België. Ze verduidelijkte dat het Europees Jaar van het Vrijwilligerswerk het resultaat is van een 2 jaar durende samenwerking van een 30-tal door het Europees Centrum voor Vrijwilligerswerk overkoepelde vrijwilligersnetwerken. Mevrouw Hambach maakte een opsomming van de 4 doelstellingen van dit bijzonder jaar: “Het zorgen voor een klimaat dat vrijwilligerswerk stimuleert, het ondersteunen van structuren

DIT PANEL WAS DE EERSTE ACTIVITEIT IN HET

FEDERAAL PARLEmENT IN HET KADER VAN HET

EuROPEES JAAR VAN HET VRIJWILLIgERSWERK

gOLDEN rOsE OPENT HET JAAr VAN HET VrIJWILLIgErsWErk IN DE kAmEr

DE PErSooN DiE ziCH Vrijwillig iNzEt, oNtwikkElt zijN CoMPEtENtiES

FOTO

: ALP

Er U

YAN

Ik

VrOUW EN mAATsCHAPPIJ

53Act!o

die vrijwilligerswerk organiseren, zorgen voor de erkenning van deze activiteiten en het promoten en opwaarderen van vrijwilligerswerk.” Mevrouw Hambach wees ook op de belangrijke voordelen van het vrijwilligerswerk voor het individu, voor de gemeenschap waarvoor deze activiteiten worden opgezet en voor de hele samenleving: “Iemand die aan vrijwilligerswerk doet, ontwikkelt zijn vaardigheden, in het bijzonder zijn sociale en communicatieve vaardigheden. Hij biedt aan de gemeenschap waarvoor hij zich inzet mogelijkheden door betere en goedkopere diensten aan te bieden. De maatschappij haalt er enerzijds sociaal voordeel uit op vlak van cohesie, samenwerking en vertrouwen, en anderzijds materieel voordeel door de economische inbreng van het vrijwilligerswerk.””

“Hetvrijwilligerswerkiseenevenwichtsoefeningtegendewerkdrukendeconsumptiediedemaatschappijonsoplegt.”

Het tweede panellid, Fatma Keskin, lichtte toe hoe ze als juriste in een sector met grote werkdruk en mama van 2 jonge kinderen er toch in slaagt om zich in te zetten als vrijwilligster. “Naast de activiteiten bij Golden Rose zet ik mij ook in voor andere doelen, zoals het oudercomité van de school van

ZoéGenot,FederaalVolksvertegenwoordiger voorEcolo,wasgastvrouwenmoderatorvan het panel dat bestond uit Eva Hambach, voorzitster van het Europees Centrum voor het Vrijwilligerswerk (ECV) en van het Vlaams Steunpunt Vrijwilligerswerk, Fatma Keskin, juriste en hoofd van de juridische afdeling van een multinational, en Hüseyin mercimek, zakenanalist bij een internationale bankgroep.FOTO: ALPEr UYANIk

mijn dochter en voor een groep studenten die ik probeer te ondersteunen in hun studies en hun toekomstige loopbaan,” vertelt ze. Keskin ziet het vrijwilligerswerk als een evenwichtsoefening tussen de werkdruk en de consumptie die de maatschappij ons oplegt. Ze benadrukte dat een heel goede organisatie noodzakelijk is evenals orde en discipline om vrijwilligerswerk te verzoenen met een loopbaan. Ze voegde eraan toe dat ze in haar privéleven en op de werkvloer steeds de dingen probeert toe te passen die ze bijleert dankzij haar vrijwilligerswerk. Zo haalde zij het voorbeeld aan van een ecologisch verantwoorde maaltijd, die georganiseerd werd door Golden Rose en die haar ertoe bracht haar consumptiegedrag aan te passen door bijvoorbeeld op het bureau minder papier te verspillen.

“Wijmoetenaanonzesamenlevingmeergevendanwekrijgen.”

Hüseyin Mercimek, het laatste panellid, vertelde dat hij in verschillende bronnen op zoek ging naar de definitie van vrijwilligerswerk: “Ik heb verschillende woordenboeken of encyclopedieën geraadpleegd, maar vond nooit een omschrijving die paste bij het gevoel dat ik ervaar bij het verrichten van vrijwilligerswerk. Tot op het moment dat ik een definitie vond waarin men de vrijwilliger

54 Act!o

omschreef als iemand zonder verwachtingen”.De heer Mercimek haalde het voorbeeld

aan van een vrijwilliger in het videofragment die op de vraag ‘Waarom vrijwilligerswerk?’ antwoordde met “Hmmm… goede vraag!” en even moest nadenken. Zoals blijkt uit dit voorbeeld, zijn het plezier en de motivatie die men voelt als vrijwilliger moeilijk te omschrijven. Hüseyin Mercimek gaf ook aan dat het niet steeds eenvoudig is een loopbaan, het gezinsleven met vrijwilligerswerk te combineren. De enige manier om zich hier mee om te gaan is te houden van wat men vrijwillig doet. “Iedere dag pendel ik tussen Charleroi en Brussel en ik werk gemiddeld 12 u per dag. Daarnaast besteed ik ook enkele uren per week als vrijwilliger aan een vereniging die zich inzet voor de interculturele dialoog in Wallonië en waarvoor ik de verantwoordelijk ben in Charleroi. Aanvankelijk begreep mijn echtgenote mijn inzet niet, maar uiteindelijk zag ze in dat dit ik hier plezier aan beleef. Zij is zich dan uiteindelijk ook zelf als vrijwilligster gaan inzetten voor de school van mijn zoontje.” Hüseyin Mercimek rondde zijn woorden af en gaf zijn visie over een betere samenleving, die tot stand kan komen als elk van ons meer zou geven voor de samenleving dan dat we van haar krijgen.

Na de toespraken was er ruimte voor een rondje vragen en antwoorden. Daarna deelde men aan elke deelnemer de Vrijwilligersagenda rond, een uitgave van onze Publicatiedienst.

Na de toespraken was er ruimte vooreen rondje vragen en antwoorden. Daarna deelde men aan elke deelnemer de Vrijwilligersagenda rond, een uitgave van onze Publicatiedienst. FOTO: ALPEr UYANIk

“IkbeneenvrijwilligergewordenvanGoldenRose”

Eva Hambach, de voorzitster van het Europees Centrum voor het Vrijwilligerswerk, had na afloop van het panel een gesprek met de verantwoordelijken van golden Rose. ze gaf toe dat ze zich niet had verwacht aan zo een jonge en dynamische groep vrijwilligers. ze merkte op dat het team van golden Rose heel goed uitgerust is en op een professionele manier functioneert. Het was haar opgevallen dat de man van de voorzitster ook meehielp aan het panelgesprek en vond het een prachtig gegeven dat de echtgenoten medewerking boden. Hierop antwoordde de echtgenoot in kwestie dat hij intussen ook een vrijwilliger was geworden van golden Rose wat iedereen deed glimlachen. Het team maakte van de gelegenheid gebruik om Eva Hambach te verduidelijken dat golden Rose als organisatie niet louter gericht is op de verdediging van vrouwenrechten en dat zij vaak beroep doen op de hulp van mannen voor hun activiteiten. zij zien in dat mannen en vrouwen moeten samenwerken om de uitdagingen in onze samenleving aan te gaan.

VrOUW EN mAATsCHAPPIJ

55Act!o

56 Act!o

In samenwerking met Golden Rose organiseerde de vereniging European Professional Network een panelgesprek met als thema ‘De vrouw in het professionele leven’. Daarbij waren er verschillende sprekers uitgenodigd, zoals tandarts Semiha Özdemir, Brussels parlementslid Mahinur Özdemir en vicevoorzitter van Fedactio, Seval Kayman.

De studenten die uit verschillende steden afkomstig zijn, kwamen eerst tijdens een ontbijt bijeen. Velen onder hen stelden zich de vraag welk professioneel leven er op hen te wachten staat en kregen hierop een antwoord van de sprekers. Mevrouw Seval Kayman kreeg als eerste het woord en illustreerde regelmatig haar toespraak met statistische gegevens. Vervolgens beschreef ze de plaats van de vrouw in het professionele leven. Het volgende thema, ‘De inbreng van een sterk, professioneel en gewetensvolle vrouw in de samenleving’, werd door de tandarts Semiha

Özdemir behandeld. Het laatste onderwerp, ‘Moet de vrouw zich mannelijk gedragen om succes te boeken?’, heeft Brussels Parlementslid Mahinur Özdemir besproken.

Vicevoorzitter Seval Kayman gaf met cijfers aan dat er een onevenwicht bestaat tussen mannen en vrouwen in bepaalde sectoren. Ze deelde ook mee dat de meeste vrouwen voor parttime werk kiezen en dat we kinderen en het huishouden hierbij doorslaggevend factoren mogen beschouwen. Op dit vlak is er sinds de jaren ’80 een zelfs stijging te zien. Ze vervolledigde haar toespraak door te zeggen dat de vrouw vooral aanwezig is in de dienstverlening en het onderwijs, dit in tegenstelling tot de mannen, die zich meer wensen te profileren op technisch gebied.

De tandarts, Semiha Özdemir, opende haar redevoering met haar overtuiging dat de inbreng van een gewetensvolle vrouw van cruciaal belang is voor een gezonde

EPN EN gOLDEN rOsE OrgANIsErEN ‘DE VrOUW IN HET PrOFEssIONELE LEVEN’

DE iNBrENg VAN EEN gEwEtENSVollE Vrouw iS VAN CruCiAAl BElANg Voor EEN gEzoNDE SAMENlEViNg

VrOUW EN mAATsCHAPPIJ

InsamenwerkingmetGoldenRoseorganiseerdendejongeEPN’erseenpanelgesprekmetals thema ‘De vrouw in het professionele leven’. Daarbij waren er verschillende sprekers uitgenodigd, zoals tandarts Semiha Özdemir, Brussels parlementslid mahinur Özdemir en vicevoorzitter van Fedactio, Seval Kayman. FOTO: FEDACTIO

57Act!o

is het moeilijk, zelfs onmogelijk om enige vooruitgang te boeken. Zonder een inbreuk te doen op je eigen waarden en gedachten, zonder ‘mannelijk’ te worden moeten we ernaar streven om op elk gebied actief te zijn.” Zij adviseerde de studenten dat ze zeer doelgericht moeten werken en benadrukte het belang van specialisaties in hun vakgebieden. Als afsluiter merkte ze op dat dit alles niet in het nadeel mag zijn van de dialoog met anderen en het opbouwen van een sociaal netwerk.

Op het einde van het programma konden de studenten een enquête invullen. Zij waren zeer tevreden over de inhoud van het motiverend panelgesprek omdat ze veel informatie vergaard hadden en hun sociale netwerk konden uitbreiden. De studenten waren ervan overtuigd dat de dankzij aanwezigheid en toespraken van deze rolmodellen hun toekomst met een gerust hart in de ogen konden kijken. Zij vonden het programma zeker herhaling vatbaar.

samenleving. De verschillende actoren in de maatschappij moeten handelen met deze gedachte in het achterhoofd. Zij somde enkele eigenschappen van de vrouw op: liefhebben, discipline, toewijding… . Vervolgens zei ze dat de positieve inbreng van de vrouw in de maatschappij enkel mogelijk is als onderwijs een belangrijke plaats krijgt. Deze verantwoordelijkheid moet ook aanwezig zijn bij vrouwen die een prominente rol spelen in de opvoeding van kinderen. Tenslotte deelde ze mee dat, als vrouwen gebruik maken van de

mogelijkheden die hen aangeboden worden, hun inbreng voor een gezonde en stabiele maatschappij onvermijdelijk zal zijn en zij zelfs een stuwende kracht kunnen worden!

De laatste spreker, Mahinur Özdemir, onderlijnde het belang van de steun van familie voor het succes van vrouwen en verduidelijkte dit als volgt: “Achter iedere succesvolle man staat er een vrouw,” en de keerzijde van de medaille is dat er “Achter ieder succesvolle vrouw ook een man staat. Zonder deze steun

Delaatstespreker,MahinurÖzdemir,onderlijndehetbelangvandesteunvanfamilievoorhet succes van vrouwen en verduidelijkte dit als volgt: “Achter iedere succesvolle man staat er een vrouw,” en de keerzijde van de medaille is dat er “Achter ieder succesvolle vrouw ook een man staat. zonder deze steun is het moeilijk, zelfs onmogelijk om enige vooruitgang te boeken. FOTO: FEDACTIO

58 Act!o

Golden Rose, lid van het platform Vrouw en Maatschappij, organiseerde in Diamant Brussels Conference & Business Centre haar eerste panelgesprek. Dit initiatief was een groot succes, zowel op vlak van interactie als het aantal deelnemers. Het panelgesprek werd gemodereerd door mevrouw Meryem Kacar, advocate en voormalig senator, en bestond verder uit drie gastsprekers. Zij besproken het thema ‘Vrouwen in het democratiseringsproces’. Het openingswoord werd gehouden door de heer Jean-Luc Vanraes, Minister van het Brussels Hoofdstedelijk Regering belast met Financiën, Begroting en

Externe Betrekkingen.Eén van de gastsprekers was professor

Eva Brems, volksvertegenwoordiger, mensenrechtenspecialiste en hoogleraar aan de Universiteit Gent. Zij gaf een uiteenzetting met de titel ‘Vrouwenrechten als mensenrechten’. Vervolgens kwam Brigitte Grouwels, Brussels Minister van Openbare Werken en Vervoer aan het woord met ‘De rol van vrouwen in de politiek’. Als afsluiter behandelde de directeur van het Regionaal Integratiecentrum Foyer, mevrouw Loredana Marchi, het volgende thema: ‘De moeilijkheden waarmee allochtone vrouwen geconfronteerd

gOLDEN rOsE OrgANIsEErT EEN PANEL OVEr‘VrOUWEN IN HET DEmOCrATIsErINgsPrOCEs’

Er iS NooD AAN MEEr VrouwEN iNDE BESluitVorMiNg

In zijn openingstoespraak vestigde minister Jean-Luc Vanraes de aandacht op de veleculturen in Brussel en op de alsmaar kosmopolitisch wordende stad met zijn 187 etnische minderheden. FOTO: ALPEr UYANIk

VrOUW EN mAATsCHAPPIJ

59Act!o

DaarnaschetstedeministerBrigitteGrouwels, eenhistorischoverzichtvande rol vanvrouwen in de politiek. In vergelijking met andere democratische Europese landen, is België een van de laatste landen die het vrouwenstemrecht invoerde (1948). FOTO: ALPEr UYANIk

worden en het belang van verenigingen voor hun emancipatie en integratie’.

Het thema over de vrouwenrechten en de heersende sociale ongelijkheden heeft nog steeds zijn weerklanken. Bij de aanvang presenteerde de secretaris-generaal van Golden Rose, Arzu Guney, de doelstelling van het panelgesprek en gaf aan dat vrouwen nog steeds gediscrimineerd worden. Zij maakte een einde aan haar korte inlichting door alle aanwezigen en vooral de heer Jean-Luc Vanraes te bedanken voor hun steun aan het project.

“Meernoodaanvrouwenindebesluitvorming”

In zijn openingstoespraak vestigde minister Jean-Luc Vanraes de aandacht op de vele culturen in Brussel en op de alsmaar kosmopolitisch wordende stad met zijn 187 etnische minderheden. Hij beklemtoonde dat elke persoon als een afzonderlijk individu erkend moet worden zonder enig onderscheid op basis van geslacht, leeftijd, herkomst of geloofsovertuiging. Hij pleitte voor meer aanwezigheid van vrouwen in de besluitvorming en merkte op dat de vrouwen steeds beter vertegenwoordigd zijn in de Brusselse besluitvorming. Maar de minister liet niet na om er meteen aan toe te voegen

dat we de blijvende ongunstige positie van de vrouwen op de arbeidsmarkt niet kunnen ontkennen.

Vervolgens nam professor Eva Brems het woord en zij was van oordeel dat de vrouw in België niet een plaats heeft die het verdient. Ze beschreef een nog steeds onder mannelijke heerschappij bestaande universum waarin vrouwen met meerdere discriminatievormen worden geconfronteerd. Volgens professor Brems laat de wet deze discriminatie toe omdat ze juist door mannen zijn opgesteld.

Daarna schetste de minister Brigitte Grouwels, een historisch overzicht van de rol van vrouwen in de politiek. In vergelijking met andere democratische Europese landen, is België een van de laatste landen die het vrouwenstemrecht invoerde (1948). Niettemin kregen we tot in de jaren ‘70 te zien hoe mannen bijna alle posities op de kieslijsten bezetten. Eindelijk maakte na die periode een feministisch bewustzijn opgang. Na een lange strijd en na het voeren van succesvolle campagnes, werd in 1921 de eerste vrouw in het parlement door mannen verkozen. Brigitte Grouwels rondde haar gesprek met de opmerking dat de plaats van de vrouw nog steeds in ontwikkeling is.

De laatste gastspreker was mevrouw Loredana Marchi, die het belang van de

60 Act!o

Wetrachtenontmoetingsplaatsentecreëren om innovatieve oplossingen tevindenvoormaatschappelijkeproblemen

Sümeyra marmara, voorzitter van golden Rose, gaf haar analyse over het panelgesprek mee: “Voor dit panel, stelden we ons tot doel om de plaats van vrouwen in het democratiseringsproces te bepalen en de belangrijkste oplossingen voor de emancipatie van vrouwen te vinden.

De voorzitter deelde mee dat het platform Vrouw en maatschappij activiteiten blijft organiseren om naar oplossingen te zoeken voor sociale problemen. zij eindigde door te stellen dat de vereniging golden Rose voor iedereen en voor elk voorstel open staat.

De geslaagde avond eindigde na een vraag- en antwoordronde.

Het thema over de vrouwenrechtenen de heersende sociale ongelijkheden heeft nog steeds zijn weerklanken. FOTO: ALPEr UYANIk

VrOUW EN mAATsCHAPPIJ

verenigingen voor de ontplooiing voor allochtone vrouwen benadrukte. Voor haar is onderwijs de oplossing voor vele maatschappelijke problemen. Ze waardeert het bestaan van verenigingen die een stap vooruit hebben gezet om de integratie en het sociaal succes van allochtone vrouwen te bevorderen. Zij vermeldde ook dat er nu, in tegenstelling de mannen, een aanzienlijk aantal hoogopgeleide vrouwen is.

61Act!o

Elke maand organiseert de vereniging Golden Rose een culturele avond waarbij een bepaald land wordt voorgesteld. Afgelopen maand proefden de Golden Rose-leden van de Chinese cultuur. Voordien kwamen de Marokkaanse en de Italiaanse cultuur aan bod. Om een volmaakte avond op touw te zetten, ging Golden Rose een partnerschap aan met de China Belgium Art & Culture Society. De vertegenwoordigers van de partnervereniging hebben de deelnemers laten kennis maken met verschillende thema’s, gaande van de geschiedenis en de geografie tot de positie van de vrouw in de samenleving. Vooral de thee-plechtigheid trok veel belangstelling. Mevrouw Liu Beijia heeft deze plechtigheid geleid en verklaarde dat de theecultuur alom tegenwoordig is in China. Ze vertelde daarbij dat de Chinezen steeds met thee en deze plechtigheid hun dag beginnen en eindigen.

Tijdens de avond werd ook de Chinese muziek voorgesteld. Mevrouw Beijia liet geluiden van typische Chinese muzieksinstrumenten horen en toonde deze instrumenten aan de hand van afbeeldingen. Vervolgens gaf ze informatie over de architectuur en geschiedenis van steden zoals Peking, Shanghai, Canton en Chengdu, met de nadruk op het feit dat Shanghai door de Europeanen verkozen werd tot meest aantrekkelijke stad. De aandacht werd ook gevestigd op de panda’s en de beschermende

maatregelen die China nu neemt, met o.a. het fok- en onderzoekscentrum dat vanuit Chengdu opereert.

‘De positie van de vrouw in China’, het volgende thema, werd uiteengezet door mevrouw Zhenyi Zhao. Men is van mening dat de status van de vrouw de stabiliteit van de Chinese samenleving verzekert. Volgens de Chinese traditie is de vrouw ondergeschikt

aan de man. Dit gebeurt niet onder dwang, maar op basis van vrijwillige inschikkelijkheid. Aan de vader; vóór het huwelijk, de echtgenoot na het huwelijk of de zoon in geval van echtscheiding of overlijden. Er is dus eerder sprake van een patriarchale dan van een matriarchale samenleving. Ondanks alles is de functie die de vrouw in haar familie vervult, enorm belangrijk. Om dit

standpunt te versterken gaf men het voorbeeld van het woord ‘vrede’ in Chinese karakters die samengesteld zijn uit de ideografische symbolen ‘dak’ en ‘vrouw’.

Op het einde van de avond hebben de gasten de gelegenheid gekregen om te proeven van heel wat hapjes zoals gesauteerde noedels, Chinese salades, garnaalkroketten, kroepoek, lenterolletjes en gesauteerde Shanghai-rijst. Ze hebben tot op zekere hoogte de eetstokjes kunnen hanteren en met de vertegenwoordigers van China Belgium Art & Culture Society kunnen napraten om zich nog meer te doordrenken van de Chinese cultuur.

CHINEsE CULTUrELE AVOND VAN gOLDEN rOsE

DE Vrouw VErzEkErt DE StABilitEit VAN DE CHiNESE SAMENlEViNg

FOTO

: ALP

Er U

YAN

Ik

FOTO

: ALP

Er U

YAN

Ik

DE gASTEN HEBBEN DE gE-LEgENHEID gEKREgEN Om TE PROEVEN VAN HEEL WAT

HAPJES

62 Act!o

Het platform Vrouw en Maatschappij van onze federatie heeft zich in het Europees Parlement gebogen over wereldwijde vraagstukken waarmee de mensheid oog in oog staat. Dit gebeurde onder leiding van Golden Rose, een van de belangrijkste middenveldorganisaties van het land. Onder de naam «Vrouwelijke kijk op wereldwijde vraagstukken» heeft het platform een panelgesprek georganiseerd waar praktische oplossingen voor racisme, armoede, opvoeding

en ecologische problemen besproken werden. Moderator van het panelgesprek was Emine Bozkurt, rapporteur voor de Commissie Vrouwenrechten en Gendergelijkheid van het Europees Parlement. Gastsprekers waren Isabelle Durant, vicevoorzitter van het Europees Parlement, Françoise De Boe, coördinator van het Centrum voor Armoedebestrijding en vicevoorzitter van Fedactio, Seval Kayman. Terwijl Isabelle Durant het ecologiethema onder handen nam, behandelde Françoise De Boe het thema armoede en had Seval Kayman het over

opvoeding. Fatima Hanine, juridisch adviseur van het Centrum voor Racismebestrijding die uitgenodigd was om over racisme te spreken, heeft moeten excuseren voor het evenement. Françoise De Boe nam het thema van haar over. Emine Bozkurt leidde het panelgesprek in, stelde de gastsprekers voor en gaf daarna het woord aan Arzu Güney, secretaris-generaal van Golden Rose. Güney motiveerde de organisatie van dit initiatief door te vertellen waarom vrouwen een waardevolle

bijdrage leveren aan de samenleving. «Via dit panelgesprek zetten we nogmaals een stap naar een betere toekomst,” sprak Güney en ze voegde hier aan toe dat meer vrouwen moeten deelnemen in beslissingsprocessen over globale vraagstukken. Isabelle Durant, vicevoorzitter van het Europees Parlement en partijlid van Ecolo, vindt dat we ons moeten focussen op wat vrouwen in dit opzicht algemeen kunnen bijdragen tot de wereld. Durant, die pleitte dat vrouwen gevoeliger zijn voor ecologische kwesties, bevestigde dit met de volgende uitspraak: «Toen ik besliste

HET PLATFOrm VrOUW EN mAATsCHAPPIJ| BEDIsCUssIEErDE gLOBALE PrOBLEmEN IN HET EUrOPEEs PArLEmENT

VrouwEN SlAgEN EriN MEErDErE ProBlEMEN tEgElijk AAN tE PAkkEN

VrOUW EN mAATsCHAPPIJ

EmineBozkurtleiddehetpanelgesprekin,steldedegastsprekersvoorengafdaarnahetwoord aan Arzu güney, secretaris-generaal van golden Rose. FOTO: IsA ÖzLEr

63Act!o

om in de politiek te stappen, was Ecolo de enige partij die in mij opkwam. Aandacht voor ecologie is, mijns inziens, ligt immers in de aard van de vrouw.» Vrouwen kunnen verschillende problemen tegelijk aanpakken en deze eigenschap komt zelden voor bij mannen en dat is waarom vrouwen volgens Durant meer op de voorgrond moeten treden. Bovendien stelde Durant dat vrouwen door het moederschap een andere kijk hebben op gebeurtenissen, dat ze daardoor de zaken anders beoordelen en dat dit een pluspunt is voor hen. Iedereen moet volgens Durant bereid zijn om ruimte te maken voor de vrouw in de maatschappij van de toekomst. Ze voegde hieraan toe dat haar partij voor 60% uit vrouwen bestaat en beëindigde haar toespraak met de volgende woorden: “Laten we niet toelaten dat onze toekomst wordt bepaald door mannen”.

Namens Fatima Hanine heeft Françoise De Boe, coördinator van het Centrum voor Armoedebestrijding het thema racisme besproken. Ze had het over haar persoonlijke expertise, de discriminatie van vrouwen en kansarmen. Met een uiteenzetting over de moeilijkheden die allochtone vrouwen ondervinden, verduidelijkte ze dat zij op alle vlakken obstakels tegenkomen en kansen tekort komen om deze moeilijkheden te overbruggen. De Boe gaf aan dat dit vooral een moeilijkheid vormt in het professionele leven van allochtone vrouwen omdat ze moeten strijden tegen vooroordelen. Bovendien is er

Het platform Vrouw en Maatschappij van onze federatie heeft zich in het EuropeesParlementgebogen over wereldwijde vraagstukken waarmee de mensheid oog in oog staat. Dit gebeurde onder leiding van golden Rose, een van de belangrijkste ngo’s van het land. Onder de naam “De visie van vrouwen op wereldwijde vraagstukken” heeft het platform een panelgesprek georganiseerd waar praktische oplossingen voor racisme, armoede, opvoeding en ecologische problemen besproken werden. FOTO: IsA ÖzLEr

volgens haar discriminatie tegenover vrouwen op grond van sociaal-economische factoren en vormen hierbij ook gedwongen huwelijken een probleem. De Boe voegde eraan toe dat België een grote strijd levert tegen armoede en dat er veel organisaties zijn die zich hiervoor inzetten. Desondanks is er volgens De Boe nog steeds een kloof die overbrugd moet worden wat betreft gelijke kansen. Zij pleit voor gelijke kansen voor iedereen en haalt aan dat niet iedereen dezelfde gezondheidszorg krijgt. «Vrouwen ondervinden ook culturele problemen. Zo zijn er complicaties op vlak van taal. Deze problemen worden steeds erger en laaggeschoolden zullen hiermee in de toekomst obstakels ondervinden,” waarschuwde De Boe. Seval Kayman, vicevoorzitter van Fedactio, wees op de stijgende nood aan vrouwen door te vertellen over haar eigen ervaringen. Kayman had het over de ongeregeldheden van het Belgische onderwijssysteem. «Binnengeraken in scholen is een probleem. Al bij de aanvang worden er hindernissen ondervonden op de weg naar succes. We weten dat het Belgische onderwijssysteem een negatief resultaat behaalde op de PISA-test. Er is een enorme kloof tussen autochtone en allochtone leerlingen. De grootste oorzaken van deze kloof zijn taalproblemen en sociaal-economische problemen van het gezin. Dezelfde problemen komen ook in andere landen voor, maar niet in dezelfde mate als in België.» Zo vestigde ze de aandacht op problemen in het onderwijs.

64 Act!o

Act!o in beeld

65Act!o

“MAG IK EEN VRAAG STELLEN ?”De panel “Vrouwelijke kijk op globale problemen” geor-ganiseerd door onze Platform Vrouw en maatschap-pij heeft vele belangstellenden getrokken. zo duurde de vragenronde aan het eind langer dan het toesprakenge-deelte. Enkelen moesten zelfs zich hard inspannen om de microfoon toegereikt te kunnen krijgen om hun vraag te stellen. Foto: İsa Özler

66 Act!o

ONDErNEmErs EN PrOFEssIONALs

De Federatie van Actieve Ondernemers (Betiad), lid van Fedactio, en de Federatie van Jonge Ondernemers van Nederland (Hogiaf) ontvingen de Staatssecretaris van Buitenlandse Handel van de Turkse Republiek tijdens een intersectoraal ontmoetingsprogramma dat zij gezamenlijk organiseerden. De ontmoetingen gingen door in het Antwerpse Hiltonhotel en trokken meer dan 400 Belgische en Nederlandse ondernemers aan. Onder de genodigden waren ook de voorzitter van de vereniging van Turkse exportbedrijven Mehmet Büyükeksi, de Turkse ambassadeur Nazif Murat Ersavci en de consul-generaal te Antwerpen Deniz Cakar aanwezig.

Betiad en Hogiaf hebben ter gelegenheid van deze 2de editie van de intersectorale ontmoetingen zakenmensen en ondernemers uit de twee landen in Antwerpen samengebracht. De eerste editie vond vorig jaar plaats en verenigde Belgische en Franse zakenmensen. Zo hebben de federaties de ontmoeting van deelnemers uit gelijkaardige economische sectoren mogelijk gemaakt waardoor zij de mogelijkheid kregen om nieuwe partnerschappen tot stand te brengen. Er waren werkgroepen waarin de problemen in de verschillende sectoren besproken werden. Zo hebben de

ondernemers ideeën kunnen uitwisselen met hun collega’s die actief zijn in het buurland. Er werden een aantal oplossingen voorgesteld voor de aangehaalde problemen en dankzij de bilaterale vergaderingen ontstonden ook projecten voor partnerschappen.

Savas Metin, de voorzitter van ons platform Ondernemers en Professionelen, benadrukte het belang en de meerwaarde van dit soort

ontmoetingen omdat de ondernemers die lid zijn van federaties zoals Betiad en Hogiaf er mogelijkheden en middelen krijgen waarmee ze de crisis om kunnen zetten in nieuwe kansen. Mehmet Büyükeksi, voorzitter van de Vereniging van de Turkse Exportbedrijven, gaf een uiteenzetting rond de economische ontwikkeling van Turkije : “Turkije wordt als land op de voet gevolgd door de

internationale gemeenschap. Zijn politieke stabiliteit en het klimaat van veiligheid hebben in grote mate bijgedragen tot de vooruitgang van het land.’

Dr. Adem Kumcu, voorzitter van Unitee – de Confederatie van de Verenigde Turkse Europese Ondernemers en Professionelen – een koepelorganisatie van meer dan 50 verenigingen van bedrijven die actief zijn in heel Europa, hield een toespraak voor

DE ONTmOETINgEN gINgEN DOOR IN HET ANTWERPSE HILTONHOTEL

EN TROKKEN mEER DAN 400 BELgI-SCHE EN NEDERLANDSE ONDERNE-

mERS AAN

zAFEr CAgLAYAN | TUrksE mINIsTEr VAN sTAAT VOOr BUITENLANDsE HANDEL:

julliE zijN oNMiSBArE ECoNoMiSCHE ACtorEN iN EuroPA

FOTO

: A

LPEr

UYA

NIk

FOTO

: ALP

Er U

YAN

Ik

67Act!o

FOTO

: ALP

Er U

YAN

Ik

de deelnemende ondernemers tijdens de ontmoetingen op initiatief van de twee federaties. Verwijzende naar Unitee, verklaarde de voorzitter van de federatie dat de ondernemers “nu deel uitmaken van een structuur die meer dan tienduizend ondernemers en tweeduizend alumni samenbrengt.” Mijnheer Kumcu maakte ook van de gelegenheid gebruik om de doelstellingen van de recent opgerichte confederatie toe te lichten: “Vooreerst zal Unitee vanaf nu uw belangen verdedigen in een geest van wijsheid, spaarzaamheid en verbondenheid. Ten tweede zal Unitee zich inzetten voor ondernemers van Turkse afkomst die aanwezig zijn in Europa en zich openstellen voor nieuwe perspectieven. Ten derde wil ze de openheid versterken van zowel de Turkse als Europese economie voor de hele wereld, met de bedoeling weerstand te bieden tegen de wereldwijde economische crisis. ”

Ook onze eregast van het programma, de Staatssecretaris van de Turkse Republiek Zafer Caglavan, belast met buitenlandse handel, richtte het woord tot de deelnemers en bedankte Betiad en Hogiaf voor het organiseren van deze volgens hem zeer belangrijke ontmoetingen. Minister Caglayan verwees naar de laatste institutionele hervormingen in Turkije en naar de economische vooruitgang, waarbij hij onderlijnde dat de Turkse economie, samen met China, de grootste groei kende in tijden

Mijnheer Caglayan lichtte dit toe met een aantal cijfers: “De ondernemers van Turkseafkomst dragen jaarlijks 2,1 miljard dollar bij aan de Belgische economie en 8,1 miljard dollar aan de Nederlandse economie. Jullie zijn vandaag de dag niet te omzeilen economische actoren in jullie gastland”. FOTO: ALPEr UYANIk

van crisis. Volgens de minister is Turkije op deze manier “een voorbeeld geworden voor de rest van de wereld.” Hij richtte zich tot de aanwezige Belgische en Nederlandse zakenlui en haalde aan dat het “dankzij hen is dat Turkije vandaag beter gekend is in Europa.”

Mijnheer Caglayan lichtte dit toe met een aantal cijfers: “De ondernemers van Turkse afkomst dragen jaarlijks 2,1 miljard dollar bij aan de Belgische economie en 8,1 miljard dollar aan de Nederlandse economie. Jullie zijn vandaag de dag niet te omzeilen economische actoren in jullie gastland. ” Hij besprak ook de verhoudingen van Turkije tot de Europese Gemeenschap en stelde dat de economische integratie van Turkije in het Europa van de 27 geslaagd is, ondermeer door de invoering van de douane-unie 15 jaar geleden. Turkije is “feitelijk” het 28ste lid is van de unie. Verwijzend naar de laatste hervormingen in Turkije onderlijnde de minister dat deze niet werden doorgevoerd om zich aan te passen aan de Europese normen, maar omdat het Turkse volk ze verdient.

Op het einde van zijn toespraak ontving de minister als aandenken twee gedenkplaatjes uit handen van de voorzitter van Betiad Brussel, de heer Kenan Sezer, en van de voorzitter van Hogiaf, de heer Mehmet Kabakyer. De discussietafels werden voortgezet na een korte onderbreking.

68 Act!o

Het platform Ondernemers en Professionals, verbonden aan Fedactio, heeft de leden van de Vereniging van Jonge Ondernemers uit Aksaray ontvangen (Agiad). De groep van 28 ondernemers startte het Europees bezoek in München, waar ze een tentoonstelling over de bouwsector bezochten. Daarna zijn de jonge ondernemers naar België gereisd om er de Belgische ondernemers als leden van het platform Ondernemers en Professionals, te ontmoeten.

De voorzitter van het platform Ondernemers en Professionals, de heer Metin Savas, heette hen welkom in Fedactio. Hij gaf hen een korte beschrijving van de activiteiten en legde de rol uit van de Turkse ondernemers in de economische ontwikkeling. De tweede spreker van de avond was de voorzitter van Betiad, de heer Kenan Sezer. Hij gaf een gedetailleerde ontstaansgeschiedenis van

de vereniging en informeerde de aanwezigen over de toekomstige activiteiten van Betiad.

Vervolgens kreeg de voorzitter van Agiad, de heer Reha Güven het woord. Allereerst bedankte hij Fedactio voor het warm onthaal en de gastvrijheid. Hij vertelde op zijn beurt over het ontstaan van Agiad en gaf een beschrijving van hun werkwijze. Later op de avond hadden de ondernemers uit beide

landen de gelegenheid om met elkaar kennis te maken en visitekaartjes uit te

wisselen. Op het einde van de avond kreeg Fedactio een traditioneel tapijt

als geschenk aangeboden.Tenslotte deelden de heer

Metin Savas en de heer Reha Güven mee dat ze deze bijeenkomst zeer nuttig vonden voor de ontwikkeling van professionele projecten en toekomstige partnerschappen.

BUsINEssONTmOETINg

fEDACtio oNtVANgt joNgE oNDErNEMErS uit AkSArAy

FOTO

: NU

H k

ILIÇ

De groep van 28 ondernemers startte het Europees bezoek in München, waar ze eententoonstelling over de bouwsector bezochten. Daarna zijn de jonge ondernemers naar België gereisd om er de Belgische ondernemers als leden van het platform Ondernemers en Professionals, te ontmoeten. FOTO: NUH kILIÇ

ONDErNEmErs EN PrOFEssIONALs

69Act!o

Betiad, een lidvereniging van Fedactio, is volop bezig om nieuwe stappen naar nieuwe projecten te ondernemen. Zo organiseerde de vereniging een solidariteitsdiner ten voordele van de slachtoffers in Pakistan die na de overstromingen in erbarmelijke omstandigheden leven.

Kenan Sezer, de voorzitter van Betiad, hield eerst een welkomstwoord, waarna de voorzitters en andere vicevoorzitters van de lidverenigingen een toespraak hielden.

Zowel ambassadeurs en hun medewerkers als parlementsleden, gemeenteraadsleden en bestuurder van verenigingen woonden deze avond bij. Daarnaast waren er ook een honderdtal mensen uit het bedrijfsleven onder de uitgenodigden.

Het diner ging door in de receptieruimte van Fedactio en er hing een hartelijke sfeer. Toen het woord gegeven werd aan N. Murat Ersavci, de ambassadeur van Turkije in Brussel,

bedankte hij de ondernemers voor de genomen samenwerkingsinitiatieven. “Ik heb er enorm van genoten om hier vanavond aanwezig te zijn. Bovendien is het een bijzondere eer dat ik van deze solidariteitsbeweging deel mocht uitmaken.” Hij sloot zijn toespraak af met de volgende woorden toe: “Moge God iedereen beschermen en nooit meer pijn ondervinden.”

In de loop van avond bedankte Jalil Abbas Jilani, de ambassadeur van Pakistan in Brussel, de Turkse bevolking en deelde de volgende mee: “De hulp en de steun die we van

de Turkse bevolking gekregen hebben zullen we nooit vergeten. In elke noodsituatie in Pakistan, voelden we de aanwezigheid van de Turkse bevolking.”

De avond eindigde met de overdracht van een cheque ter

waarde van €30.000, die de voorzitter Kenan Sezer aan de ambassadeur Jalil Abbas Jilani overgehandigd heeft.

EEN NIEUWE sOCIALE VErANTWOOrDELIJkHEIDsPrOJECT DOOr BETIAD

EEN CHEquE tEr wAArDE VAN DErtig DuizEND Euro wErD AAN DE AMBASSADEur gESCHoNkEN

PHO

TO: A

LPEr

UYA

NIk

De avond eindigde met de overdracht van een cheque ter waarde van €30.000, die devoorzitter Kenan Sezer aan de ambassadeur Jalil Abbas Jilani overgehandigd heeft.FOTO: NUH kILIÇ

70 Act!o

DE mODERATOR VAN DE PANEL WAS DE HEER

ADEm KumCu, VOORzIT-TER VAN uNITEE, EN HET ONDERWERP WAS: ‘DE

PROBLEmEN VAN ONDER-NEmERS VAN ALLOCHTONE AFKOmST’. ER KWAm EEN HONDERDTAL AANWEzI-

gEN OPDAgEN, WAT VOOR EEN SOORTgELIJK EVENE-mENT ALS EEN SuCCES

KAN BESCHOuWD WORDEN

PANELgEsPrEk OVEr ‘ETNIsCH ONDErNEmErsCHAP’

oNDErNEMErSCHAP Bij NiEuwE BElgEN iS DE HooPEN NiEt HEt ProBlEEM

Betiad, de Federatie van Actieve Ondernemers van België en lid van het platform voor ondernemers en professionals van Fedactio, heeft op 10 december 2010 een panel georganiseerd in de lokalen van de Federatie van Actieve Verenigingen van België. De moderator was de heer Adem Kumcu, voorzitter van Unitee (United Turkish Enterprises and Business Professionals of Europe), en het onderwerp was: ‘De problemen van ondernemers van allochtone afkomst’. Er kwam een honderdtal aanwezigen opdagen, wat voor een soortgelijk evenement als een succes kan beschouwd worden.

De panelleden waren de Brusselse ministers, de heer Emir Kir en de heer Benoît Cerexhe, en de directrice van IRFAM, mevrouw Pascale Charhon. De heer Cerexhe had het over de maatregelen die door het Brussels Hoofdstedelijk Gewest genomen zijn om de economische activiteiten van de ondernemers te ondersteunen en te ontwikkelen. Vervolgens kreeg mevrouw Pascale Charhon het woord en ze behandelde volgend thema: ‘Het maatschappelijk verantwoord ondernemen en haar relatie tot de integratie van de migranten’. Zij rondde haar presentatie af met een reeks praktische voorstellen die de integratie van migranten

op het gebied van ondernemerschap zouden kunnen bevorderen.

“OndernemerschapbijnieuweBelgenisdehoopenniethetprobleem.”

De heer Adem Kumcu legde in zijn openingstoespraak nadruk op de rol van etnisch ondernemerschap, omdat het vandaag een tot belangrijke stimulans voor sociale integratie uitgegroeid is. Hij zei dat de bedrijven een prominente rol spelen bij het terugdringen van de werkloosheid en de werkgelegenheid, terwijl het de economische toenadering tussen de landen van herkomst en gastlanden bevordert. De heer Kumcu vertegenwoordigt meer dan 50 verenigingen van ondernemers die actief

zijn in 15 Europese landen. Hij verdedigde het idee dat “een ondernemerschap uitgaande van een immigrant hoop geeft en geen probleem vormt,” omdat zij transnationale ondernemers zijn die steeds belangrijke spelers zullen zijn in de internationale handel in Europa.

De heer Emir Kir legde het belang van de beroepsopleiding uit om de werkgelegenheid te verhogen en de werkloosheid in Brussel te bestrijden. Hij pleit voor een verbetering van het onderwijs en denkt dat er een

FOTO

: NU

H k

ILIÇ

ONDErNEmErs EN PrOFEssIONALs

71Act!o

tweedekans-beroepsopleiding gegeven moet worden aan jongeren die niet geslaagd zijn in hun schoolloopbaan.

De Minister van Economie, de heer Benoît Cerexhe, heeft de aandacht gevestigd op de rol van de immigrant in het ondernemerschap. Zij leveren een belangrijke bijdrage aan het ondernemerschap door werkgelegenheid te creëren. Hij wees erop dat in Brussel een op de twee bedrijven door een buitenlandse persoon of een persoon van buitenlandse afkomst gerund worden. Na het analyseren van de drempels waarmee ondernemers te kampen hebben, beschreef hij de mogelijkheden en maatregelen waarover zij beschikken om hen in staat te stellen deze obstakels te overwinnen.

Alvorens zijn toespraak af te sluiten, kondigde de heer Cerexhe aan dat er volgend jaar in Turkije een economische missie zal gehouden worden en stelde aan Betiad voor om aan de voorbereiding hiervan samen te werken.

Ten slotte kreeg mevrouw Pascale Charhon, directeur

DepanelledenwarendeBrusselseministers,deheerEmirKirendeheerBenoîtCerexhe,ende directrice van IRFAm, mevrouw Pascale Charhon.FOTO: NUH kILIÇ

belast met Europese zaken bij IRFAM, het woord en benadrukte ze het belang van het concept ‘sociale verantwoordelijkheid’ met als doel niet alleen volledig te voldoen aan de betreffende wettelijke verplichtingen, maar ook om te investeren in menselijk kapitaal, het milieu en de relaties met belanghebbenden. Mevrouw Pascale Charhon deelde mee dat de vereniging Betiad bijzonder goed geplaatst is om te praten over diversiteit en om een cultuur van diversiteit te bouwen binnen het bedrijf dat zal gebruik maken van de verschillen in de arbeidsmarkt en binnen het klantenbestand, om haar concurrentiepositie te verbeteren en om te gaan met veranderingen. Ze zei dat Betiad onbewust belangrijke principes

toepast en zich in een unieke positie plaatst om een andere boodschap over te brengen, namelijk één van diversiteit en multiculturaliteit.

Na het rondje vragen en antwoorden en de conclusies van de heer Adem Kumcu, werd de avond afgesloten met een vriendschapsdrankje.

FOTO

: NU

H k

ILIÇ

72 Act!o

HEEFT u uW PLAATS gERESERVEERD IN DE BuSINESS CATALOguS VAN BETIAD?

www.businesscatalogue.bewww.betiad.be

Act!o in beeld

GLIMLACHENDE GEZICHTENDe Turkse Staatssecretaris van Buitenlandse Handel zafer Caglayan hield een toespraak tijdens de Intersec-toriële Ontmoeting tussen Belgische en Nederlandse Ondernemers georganiseerd door Betiad en Hogiaf. Tijdens deze boeiende toespraak liet hij het publiek meermaals glimlachen door enkele grappige anekdotes te vertellen. Foto: Alper Uyanık

76 Act!o

HET PLATFOrm kUNsT EN CULTUUr HEEFT DUIzENDEN PErsONEN ONTVANgEN TEr gELEgENHEID VAN zIJN EErTsE PrOJECT

DE tENtooNStElliNg EBru wAAiDE AlS EEN wiND Door BruSSEl

Het platform ‘Kunst en Cultuur’ organiseerde in samenwerking met Beltud de tentoonstelling ‘Ebru: Reflecties van de Culturele Diversiteit’ van de bekende fotograaf Atilla Durak. De tentoonstelling ging door van 12 januari tot 13 maart in de toonzaal van de Federatie van Actieve Verenigingen van België en heeft duizenden bezoekers verwelkomd.

De kunstwerken stellen Turkse culturele gemeenschappen voor uit verschillende streken. Het zijn portretten die elk een verhaal vertellen. In de toonzaal van Fedactio werden 143 van de 500 foto’s tentoongesteld aan de kunstliefhebbers.

Bij de openingsplechtigheid kwamen verschillende politici, kunstenaars, vertegenwoordigers van verenigingen en studenten op bezoek. De aanwezigen waren als het ware een afspiegeling van de tentoonstelling. De senator Bert Anciaux, Minister van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest Emir Kir, de voorzitter van de raad van Vlaamse Gemeenschapscommissie Carla De Jonge, Brussels parlementslid Mahinur Özdemir, schepen van Schaarbeek Sait Köse, de consul-generaal Mehmet Poroy met zijn vrouw, de kunstenares Ayşegül Poroy, Saliha Eker als Attaché Onderwijs van Turkije, de voorzitter van Betiad Kenan Sezer en de voorzitter van EYAD Metin Edeer waren enkele van de aanwezigen. De pers was ook veeltallig

aanwezig.Attila Durak heeft in verschillende landen

meerdere tentoonstellingen gehad, o.a. 11 in Turkije, 2 in de V.S. en 5 in Europa. Net zoals in de andere landen, was er ook hier in België veel belangstelling voor de tentoonstelling.

De foto’s van Atilla Durak zijn het resultaat van 7 jaar werk en vertrekken vanuit de culturele diversiteit van Turkije. Ze geven een boodschap door aan de wereld van ‘vrede, dialoog en broederschap’. De reden hiervoor verduidelijkt de kunstenaar als volgt: “Om aan het nieuwe en oude dilemma van de culturele politiek te beantwoorden, werd ‘Ebru’ in het begin van de 21ste eeuw als een meer betekenisvol woord gebruikt als metafoor voor mozaïek. De culturen in een mozaïek zijn onderling homogeen en worden ondanks grote culturele verschillen als een stabiele eenheid beschouwd. Dit

in tegenstelling tot de Ebru, waar water een basiselement is en waar de verschillen niet onveranderlijk zijn. Ebru is een nieuwe taal om de culturele verschillen in Turkije zichtbaar en begrijpbaar te maken.

De tentoonstelling weerspiegelt de verschillende culturele, etnische en religieuze groepen die in Anatolië leven. De beschrijving van elke persoon die gefotografeerd werd is op een originele manier weergegeven. De fotograaf Durak was te gast bij elke persoon die gefotografeerd werd en vroeg hen hoe ze

DE TENTOONSTELLINg WEERSPIEgELT DE VER-

SCHILLENDE CuLTuRELE, ETNISCHE EN RELIgIEuzE gROEPEN DIE IN ANATOLIë

LEVEN.

FOTO

: AT

TİLA

DU

rA

k

kUNsT EN CULTUUr

77Act!o

zich in algemene termen zouden beschrijven. De titels van de foto’s zijn gebaseerd op die beschrijving.

Atilla Durak onderscheidt zich op die manier van andere fotografen die de klassieke methode hanteren. De boodschap van Durak is: “Ik accepteer je voor de manier waarop je jezelf beschrijft.”

Tijdens zijn korte toespraak deelde de kunstenaar mee dat de 143 kunstwerken elk een verhaal vertellen en dat ze allemaal het volgende zeggen: ”We zijn hier, we zijn verschillend op gebied van taal, geloof en cultuur, maar het

belangrijkste gemeenschappelijke kenmerk is dat we mensen zijn.”De foto’s tonen aan hoe op een vreugdevolle manier met verschillen kan samengeleefd worden.”

Atilla Durak benadrukte ook dat je van de foto’s kunt leren hoe verschillende volkeren vreedzaam kunnen samenleven en dat België, dat op dit vlak problemen heeft, hier een voorbeeld aan kan nemen. Volgens hem moeten vooral de politici de boodschap van de tentoonstelling goed begrijpen. “Diversiteit maakt ons mooier,” aldus Durak en hij

vervolgde met deze woorden: “Turkije probeert haar fouten recht te zetten en vertoont grote veranderingen. Het heeft lang geduurd, maar nu zijn we ons meer bewust van het belang van diversiteit.”

Onder de gasten van onze openingsplechtigheid bevond zich ook senator Bert Anciaux. De senator benadrukte de doelstelling van de tentoonstelling en vond dat België deze boodschap moest ter harte nemen om de diversiteit te erkennen.

“Jaren geleden hebben de Walen de Vlamingen vernederd, maar momenteel

gebeurt het omgekeerde. Nu kleineren de Vlamingen de Walen,” vertelt Anciaux. Hetzelfde probleem vinden we ook in de verschillende groepen in onze samenleving. Op dit vlak heeft Turkije volgens Anciaux een grote vooruitgang geboekt en België zou Turkije als voorbeeld moeten nemen. Anciaux: “In mijn politieke carrière heb ik me altijd toegelegd op het thema diversiteit. Hierbij volgde ik Turkije ook van dichterbij en het mag gezegd dat Turkije een onwaarschijnlijk lange weg heeft afgelegd. Gedurende mijn bezoek in Istanbul,

Bijdeopeningsplechtigheidkwamenverschillendepolitici,kunstenaars,vertegenwoordigersvan verenigingen en studenten op bezoek. De aanwezigen waren als het ware een afspiegeling van de tentoonstelling. De senator Bert Anciaux, minister van het Brussels Hoofdstedelijk gewest Emir Kir, de voorzitter van de raad van Vlaamse gemeenschapscommissie Carla De Jonge en Brussels parlementslid mahinur Özdemir waren enkele van de aanwezigen. FOTO: ALPEr UYANIk

78 Act!o

een maand geleden, heb ik ongelooflijke dingen meegemaakt en ongelooflijke mensen leren kennen. De politieke en sociale veranderingen zijn duidelijk te merken.” Verder zei Anciaux: “Buiten de diversiteit is er

onze gemeenschappelijke waarde dat we mens zijn.” Volgens hem moet er een einde komen aan de racistische houdingen. ”In België leven er ook verschillende volkeren en we moeten net zoals Turkije op dit vlak samenwerken.”

De Minister van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest Emir Kir verwoordde zijn tevredenheid als volgt: “In één woord: prachtig. Fedactio en fotograaf Atilla Durak, hebben ons met de foto’s alle kleuren van Turkije voorgedragen. De betekenis van de tentoonstelling is zeer groot. Diversiteit is onze rijkdom. Ons gedachtegoed moet gebaseerd zijn op tolerantie.”

De voorzitster van het platform ‘Cultuur en Kunst’ van Fedactio, Elif Alduman, deelde mee dat ze bij dit eerste project al meer dan vijfduizend bezoekers mocht verwelkomen. Mevrouw Alduman gaf aan dat vooral eminente politici enorm veel interesse hebben getoond, met name vice-eerste minister Joëlle Milquet,

Staatssecretaris voor Maatschappelijke Integratie en Armoedebestrijding Philippe Courard, Staatssecretaris voor de Modernisering van de Financiën Bernard Clerfayt, Vlaams minister Pascal Smet,

minister van de Brusselse hoofdstedelijke regering Brigitte Grouwels, Staatssecretaris van het Brussels hoofdstelijk gewest Emir Kir, vicevoorzitster van het Brussels parlement Céline Delforge en nog andere politici.

Alduman had ook de eer om Egemen Bagis en de delegatie in de Gemengde Parlementaire Commissie EU-Turkije te verwelkomen. Ze gaf aan dat sommige mensen deze tentoonstelling in Turkije niet hadden kunnen bijwonen en dat ze in Brussel de kans hadden om ze te bezoeken.

Elif Alduman had ook de eer Prinses Stéphanie de Windisch-Graetz te verwelkomen. De prinses heeft enerzijds banden met de Belgische Koninklijke familie via Leopold II en anderzijds met het Ottomaanse rijk via haar grootvader Nubar Pacha. De prinses, zelf een gerenommeerde fotografe en schilderes, omschreef de tentoonstelling als

Atilla Durak benadrukte ook dat je van de foto’s kunt leren hoe verschillende volkerenvreedzaam kunnen samenleven en dat België, dat op dit vlak problemen heeft, hier een voorbeeld aan kan nemen. Volgens hem moeten vooral de politici de boodschap van de tentoonstelling goed begrijpen. “Diversiteit maakt ons mooier,” aldus Durak en hij vervolgde met deze woorden: “Turkije probeert haar fouten recht te zetten en vertoont grote veranderingen. Het heeft lang geduurd, maar nu zijn we ons meer bewust van het belang van diversiteit.”FOTO: ALPEr UYANIk

kUNsT EN CULTUUr

79Act!o

absoluut bewonderenswaardig en bevestigde het talent en de grote gevoeligheid van de fotograaf: “Het idee van al die verschillende volksgroepen, die verschillende godsdiensten die hij samenbracht is hopelijk het beeld van de wereld van morgen.”

“Naast al deze gebeurtenissen is het belangrijk dat we samen met onze buren, de kunstliefhebbers van Schaarbeek, een geheel hebben gevormd, wat een geweldig gevoel is,” vertelde Elif Alduman. “Ik ben ik ervan overtuigd dat onze toonzaal in de Paleizenstraat die de twee paleizen van de koning in het centrum van Brussel samenbrengt een grote bijdrage zal leveren aan de kunst en de kunstenaars. Ons platform, vertrekkend vanuit het geloof dat culturele en artistieke activiteiten niet een bepaalde klasse toebehoren, heeft in dit deel van de stad, waar meer allochtonen leven, een toonzaal geopend om de Brusselse kunstliefhebbers te kunnen bereiken.”

Alduman deelde ook mee dat het project Ebru een einde wil stellen aan de discussie over ‘culturele diversiteit’. Elif Alduman zei: “Ebru, metafoor van de fotograaf Atilla Durak is voor België en voor Europa een nieuw concept. Om de culturele diversiteit te illustreren heeft men jarenlang de metafoor van mozaïek gebruikt. Ik ben ervan overtuigd dat we tegenwoordig meer in aanraking zullen komen met de Ebru-metafoor.”

De voorzitster deelde eveneens mee dat haar volgende project een tentoonstelling is van Belgische kunstenaressen. “Er is ook een tentoonstelling voorzien waarbij we de culturele erfenis en de schoonheid van België willen voorstellen. We hebben projecten als een Westers concert met Oosterse instrumenten en een Oosters concert met Westerse instrumenten. Daarnaast organiseren we in samenwerking met Bozar, voor de maand september, een concert. We denken ook aan signeersessies met dichters en schrijvers.”

De voorzitster, Mevrouw Alduman, kondigde eveneens aan dat er vanuit de stad Gent en de gemeente Sint-Joost-ten-Node een vraag was om de tentoonstelling Ebru volgend jaar opnieuw te organiseren.

Elif Alduman is echter van plan om het project in 2012 opnieuw in het programma op te nemen: “Ebru wordt nu voorgesteld in Nederland en Armenië. Na deze landen gaan wij de fototentoonstelling Ebru opnieuw voor de kunstliefhebbers tentoonstellen.”

Achtergelaten berichten in het gastenboek van Ebru:

• Hartelijk bedankt voor uw dynamisme, uw projecten en uw sociale bijdragen.

Joëlle MILQUET | Vice-Eerste Minister

• Wat een mooi beeld van een Turkije dat we eigenlijk te weinig kennen. Prachtig.

Pascal SMET | Vlaams Minister van Onderwijs

• Wat een verrassing!! De veelkleurigheid, de grote verdienste van deze fototenttonstelling is dat ze het gangbare beeld dat we hebben van Turkije en de clichés aan diggelen slaat, proficiat!

Bernadette VRIAMONT | Gemeenteraadslid Schaarbeek

• Een prachtige, kleurrijke, leerrijke en zeer diverse tentoonstelling!

Prof. Dr. Machteld DE METSENAERE | Hooglerares VUB

• Hoe een mozaïek een ebru wordt. Prachtige foto’s uit de rijkdom van Turkije.

Sven GATZ | Voorzitter Open Vld-fractie

Vlaams Parlement

• Een hele mooie, aangrijpende expositie…Prachtig voorbeeld hoe kunst verenigt, verschillen aanbrengt, zorgt dat mensen elkaar echt zien. Proficiat!

Elisabeth MEULEMAN | Vlaams Parlementslid

• Gefeliciteerd met deze prachtige reportage die met zeer veel kleur en de nodige menselijkheid de dagelijkse geprivilegieerde kenmerken illustreert van een prachtige gemeenschap.

Theo VAN GASSE |Directeur Nabijheidspolitie Polbruno

80 Act!oAct!o

Fotoalbum bezoekersEbru

Vice-Eerste minister JoëlleMilquetencdH-team

minister van Staat HermanDeCrooFractieleider Open Vld in het

Vlaams Parlement SvenGatz

Federaal StaatssecretarisBernardClerfayt

Federaal StaatssecretarisPhilippeCourard

Vicevoorzitter van het EPIsabelleDurant

Prinses Stéphanie vanWindiszch-Graetz

Turkse minister van Staat EgemenBağış

Vlaams minister van Onderwijs, Jeugd, gelijke Kansen en Brussel PascalSmet

80

81Act!oAct!o

Brussels minister van Vervoer BrigitteGrouwels

Brussels Staatssecretaris EmirKırVoorzitter van de VgC-Raad CarlaDejonghe

Senator BertAnciauxBrussels Parlementslid MahinurÖzdemir

Vlaams Parlementslid MarinoKeulenVlaams Parlementslid MarnicdeMeulemeester

Federale volksvertegenwoordiger KattrinJadinFederale volksvertegenwoordiger DavidClarinval

Brussels Parlementslid CélineDelforgeBrussels Parlementslid DominiqueBraeckman

Vlaams Parlementslid FatmaPehlivan

Brussels Staatssecretaris EmirKırSenator BertAnciaux

VuB Docent Dr.GuyRedigBrussels Parlementslid FouadAhidar

Vice-Voorzitter van het Waals Parlement SophiePécriaux

81

82 Act!o

Een delegatie van de gemengdeParlementaireCommissieEU-Turkije

Wnd. Burgemeester SchaarbeekCécileJodogne

6de Schepen van SchaarbeekSaitKöse

Voorzitter OCmW SchaarbeekDominiqueDecoux

Turkse Ambassadeur in Brussel N.MuratErsavcıPakistaanse Ambassadeur in Brussel J.AbbasJilani

Turkse Consul-generaal in Brussel MehmetPoroySchilder AyşegülPoroyFotograaf AttilaDurak

Corpschef politiezone Polbruno DavidYansenneDirecteur Nabijheidspolitie Polbruno TheoVanGasse

Deputy Head of unit Eu-Turkije, Dg uitbreiding Europese Commissie ChristosMakridis

82 Act!o

Fotoalbum bezoekersEbru

83Act!o

em. prof. dr. Els WitteElsWitte

Wetenschappelijk Directeur IRFAm AltayMançoDirectrice ENAR PascaleCharhon

Turkse Sociale Diensten en godsdienst attaché Prof.Dr.HalifeKeskin

Delegatie van de provincie Bursa

LaatstejaarsLucernacollege

Voorzitter Fedactio İsmailCingözAlgemene Directeur ITC Europa Ümitİdil

TÜBİSAD Vertegenwoordiger Brussel OnurEryüce

Regisseur RabiaKaçarattaché Onderwijs Turkse

ambassade in Brussel SalihaEkerEx-Senator MeryemKaçar

Schilder MuratYağan

83Act!o

Act!o

kUNsT EN CULTUUr

FOTO

: YU

sU

F A

LTIN

TAŞ

84

INTErVIEW | Elif Alduman, Voorzitter Platform kunst en Cultuur

Bij de heel geïnteresseerde bezoekers overheerste

na afloop vaak een intens gevoel van verbazing over

de manier waarop die verschillende etniciteiten

en identiteiten in de foto’s in elkaar overliepen

Act!o 85

De tentoonstelling ‘Ebru’ van de internationaal befaamde Turkse fotograaf

Attila Durak, in de nieuwe expositiezaal van Fedactio in Schaarbeek, was een

schitterende start voor het nieuwe platform ‘Kunst en Cultuur’ van onze

federatie. Duizenden bekende en minder bekende bezoekers bewonderden de

door Durak geschapen wereld waarin verschillende identiteiten door elkaar

vloeien in een prachtige ‘foto’ van de diversiteit. zo lanceerde het platform ‘Kunst

en Cultuur’ haar werking die als doel heeft culturele en artistieke evenementen

toegankelijk te maken voor de lokale gemeenschap. Actio ging praten met

mevrouw Elif Alduman, voorzitster van het platform ‘Kunst en Cultuur’ over de

tentoonstelling ‘EBRu’ en de andere op stapel staande projecten.

Beste Mevrouw Alduman, de werking van het platform ‘Kunst en Cultuur’ werd gelanceerd met de fototentoonstelling van Attila Durak. Was u tevreden over de belangstelling van de Belgische kunstliefhebbers?

Ja, ik ben zeker tevreden. Zowel het bezoek als het bezoekersprofiel waren ongelooflijk. Er waren meer bezoekers dan verwacht.

De tentoonstelling, die gepland was tot 31 januari, werd tot tweemaal toe verlengd en liep uiteindelijk tot 13 maart. Hoe kan u dit verklaren?

De tentoonstelling was op zich een groot succes. Hierdoor alleen al verdient de tentoonstelling deze belangstelling. Onze huidige locatie is voor een dergelijk initiatief een nieuwe plek. We waren daarom ook enigszins bezorgd dat er minder aandacht voor zou zijn. We hebben geprobeerd om onze tentoonstelling via verschillende kanalen, zoals culturele centra, bibliotheken, kunstenaars en kunstliefhebbers bekend te maken. Nu plukken we de vruchten van deze inspanningen. Geen enkele moeite werd gespaard. Hoe meer tijd je in iets steekt, hoe betere resultaten je krijgt. In dit project hebben we het zelfde meegemaakt. We bedanken iedereen voor hun belangstelling.

Jullie hebben tot op de dag van de opening intensief gewerkt. Zijn er enkele

anekdoten over het voorbereidingsproces die u met ons kan delen?

De personen die de tentoonstelling bezochten, waren onze genodigden. Natuurlijk trokken de foto’s ook de aandacht van toevallige voorbijgangers. Een beetje vreemd was wel dat sommigen de tentoonstelling ‘bezochten’ door het raam. Hoewel het mij uiteraard verheugde dat ook de voorbijgangers konden meegenieten. Sommigen die toevallig voorbijkwamen liepen dan binnen om de foto’s van dichterbij te bekijken. Er was ook een groep die per ongeluk naar de tentoonstelling kwam. Ze waren op weg naar naar een tentoonstelling die door een andere vereniging werd georganiseerd. Onderweg vroegen ze de plaats van de tentoonstelling aan de plaatselijke bevolking. De mensen die onze expositie kenden, hebben hen onmiddellijk de weg gewezen naar onze tentoonstelling. In het begin was er dan ook wat verwarring maar uiteindelijk hebben we op deze manier een aantal waardevolle mensen ontmoet.

Heel ontroerend was ook het telefoontje van een man tijdens het voorbereidingsproces:“Ik heb de foto van mijn moeder op jullie uitnodiging gezien. Hoe is die foto bij jullie terecht gekomen?” Achteraf bleek dat het ging om de zoon van de Syrische dame, die op de foto staat die we bij onze uitnodigingen gebruikt hadden en dat hij in België leeft. Hij wist niet dat er een foto van zijn moeder was gemaakt. Dat is een heel mooie herinnering

86 Act!o

aan dit evenement! Hoeveel bezoekers heeft de

fototentoonstelling ‘Ebru’ verwelkomd?Er kwamen gemiddeld 100 bezoekers per

dag, maar velen bezochten de tentoonstelling ook naast andere evenementen die in Fedactio plaatsvonden, zo hebben we zeker meer dan 150 personen over de vloer gehad. Uiteindelijk hebben ruim 5000 mensen de tentoonstelling ‘Ebru’ bezocht.

Kunt u het algemene profiel van de bezoekers beschrijven?

Onze gasten waren, onder andere, Prinses Stephanie de Windisch-Graetz, vice-voorzitster van het Europees Parlement Isabelle Durant, vice-eerste minister Joëlle Milquet, voorzitters van verschillende partijen en andere waardevolle gasten. Onze bezoekers kregen uitgebreide informatie over de fototentoonstelling ‘Ebru’, waardoor ze er zich van bewust werden dat Anatolië vele verschillende etniciteiten en levensstijlen kent. Bij de heel geïnteresseerde bezoekers overheerste na afloop vaak een intens gevoel van verbazing over de manier waarop die verschillende etniciteiten en identiteiten in de foto’s in elkaar overliepen. Zelfs onder de Turkse bezoekers waren er mensen die niet wisten dat er in Anatolië zoveel verschillende identiteiten leefden.

Een gastenboek is een belangrijk instrument om de gedachten en meningen van de mensen te kunnen achterhalen. Welke boodschap trok het meest uw aandacht?

Als ik het gastenboek globaal moet beoordelen, bevat het net als de tentoonstelling verschillende kleuren. Het is duidelijk af te leiden uit het taalgebruik en het gebruik van andere letters in het gastenboek dat er mensen van verschillende bevolkingsgroepen aanwezig waren. Tijdens het lezen van de boodschappen heb ik gemerkt dat de tentoonstelling ook de

aandacht en de bewondering van de jonge mensen heeft getrokken. Vooral een tekstje dat geschreven werd door een kinderhand is me bijgebleven. Met zijn kleine handjes en in gebroken letters schreef het in het Nederlands “Het is een zeer mooie tentoonstelling.” Ik heb zeker hoop voor de toekomt, want er staat een nieuwe kunstliefhebbende generatie op.

De kunstenaar heeft de tentoonstelling ‘Ebru’ genoemd dat als metafoor staat voor een andere metafoor, namelijk mozaïek. Wat vonden de Belgische kunstliefhebbers hiervan?

Ze vonden het zeer mooi en betekenisvol. ‘Ebru’ wordt verkregen door het vermengen en in elkaar laten overlopen van verschillende kleuren en dit wekte de nieuwsgierigheid van de bezoekers op. Wat men niet mag vergeten, is dat het gebruik van het begrip ‘Ebru’ als metafoor voor multiculturalisme nog nieuw is voor de Westerse samenleving. Hier gebruikt men meer het begrip ‘mozaïek’ als metafoor voor multiculturalisme. De harmonie tussen kleuren, de vermenging van kleuren en het vormen van één geheel met kleuren wordt, vind ik persoonlijk, beter verwoord door de metafoor ‘Ebru’, dan door ‘mozaïek’ of een ander woord. Geleidelijk aan zal men hier ook meer en meer deze metafoor gaan toepassen.

Het multiculturalisme in Turkije was de aanzet voor het opzetten van deze tentoonstelling en het is duidelijk dat de kunstenaar hiermee een oproep naar heel de wereld doet. Hoe hebben de bezoekers deze boodschap opgevat?

De tentoonstelling werd door geheel andersdenkende politici en mensen met verschillende levenswijzen en filosofieën bezocht en iedereen was onder de indruk. Sommigen onder hen lieten weten dat ze er emotionele gedachten aan overhielden: “Als mens hebben we allemaal veel gemeen met elkaar. Het feit dat culturen en levenswijzen

HEEL ONTROEREND WAS OOK HET TELEFOONTJE VAN EEN mAN TIJDENS HET VOORBEREIDINgSPROCES: “IK HEB DE FOTO VAN mIJN mOEDER OP JuLLIE uITNODIgINg gEzIEN. HOE IS DIE FOTO BIJ JuLLIE TERECHT

gEKOmEN?” ACHTERAF BLEEK DAT HET gINg Om DE zOON VAN DE SYRISCHE DAmE, DIE OP DE FOTO STAAT DIE WE BIJ ONzE uITNODIgINgEN gEBRuIKT HADDEN EN DAT HIJ IN BELgIë LEEFT. HIJ WIST NIET DAT ER EEN

FOTO VAN zIJN mOEDER WAS gEmAAKT

kUNsT EN CULTUUr

87Act!oFOTO

: YU

sU

F A

LTIN

TAŞ

kunnen verschillen, mag hier niets aan veranderen.” Op politiek vlak zijn er momenteel veel problemen in België en we hebben van verschillende politici vernomen dat deze tentoonstelling hierop een positieve manier invloed kan hebben. Dit toont aan dat de kunst en de achterliggende betekenis ervan universeel is. Men moet onbevooroordeeld de tentoonstelling bezoeken, dan pas kan men de boodschap naar behoren begrijpen. Belgische kunstliefhebbers zijn hier perfect in geslaagd!

Ondanks het feit dat dit jullie eerste tentoonstelling was, zijn jullie er in geslaagd om een prinses, vicepresident

OP POLITIEK VLAK zIJN ER mOmENTEEL VEEL PROBLEmEN IN BELgIë EN WE HEBBEN VAN VERSCHILLENDE POLITICI VERNOmEN DAT DEzE

TENTOONSTELLINg HIEROP EEN POSITIEVE mANIER INVLOED KAN HEBBEN. DIT TOONT AAN DAT DE KuNST EN DE ACHTERLIggENDE BETEKENIS ERVAN uNIVERSEEL IS. mEN mOET ONBEVOOROORDEELD DE TENTOONSTELLINg

BEzOEKEN, DAN PAS KAN mEN DE BOODSCHAP NAAR BEHOREN BEgRIJPEN. BELgISCHE KuNSTLIEFHEBBERS zIJN HIER PERFECT IN gESLAAgD!

en tal van mensen met hoge status te verwelkomen. Aan wat heeft u dat succes te danken?

Het hele project werd tot een goed einde gebracht door een enorm gemotiveerd team. Vanaf het moment dat we in contact waren met de kunstenaar hebben we er alles aan gedaan om het project steeds te steunen. Dus als we mogen spreken van een succes, dan hebben we dat te danken aan zo’n team.

Kunt u meer informatie geven over de komende projecten binnen het platform Kunst en Cultuur?

We zijn van plan om op korte termijn projecten te organiseren voor de verschillende kunstliefhebbers, zoals: concerten, tentoonstellingen, literaire activiteiten en zelfs wedstrijden. Ook zijn we van plan om op termijn internationale activiteiten te organiseren zodat we de mensen een bredere visie kunnen bieden over de verschillende culturen. Een eerstvolgende tentoonstelling zal er één zijn met verschillende creaties van dames die opgegroeid zijn in verschillende culturen in België. Daarnaast willen we ook een concert organiseren dat de muziekcultuur van Oost en West zal vermengen. Binnen dit kader zal er met Oosterse instrumenten Westerse muziek gepresenteerd worden en omgekeerd. Een ander project zal gelanceerd worden in Gent voor de leerlingen van het lager- en middelbaar onderwijs. Door het organiseren van een fotowedstrijd met als titel ‘België’ willen we beloftevolle leerlingen belonen met een prijs om hen dichterbij kunst te brengen. Met nog een andere fotowedstrijd willen we ons richten op getalenteerde jongeren die hun stem willen laten horen. Het onderwerp zal ‘België en zijn 4 seizoenen’ zijn. De bedoeling is dat ze van elk seizoen de mooiste foto’s nemen en er een mooi geheel van maken. Zo willen wij aan de meest getalenteerde jongeren een prijs uitreiken en vervolgens hun werk tentoonstellen.

88 Act!o

Act!o in beeld

89Act!o

LES OVER KUNSTDe fototentoonstelling Ebru van Attila Durak kreeg massale aandacht en lokte vele bezoekers gedurende de expositie. Onder die vele bezoeken was misschien wel het meest waardevolle bezoek die van de leerlingen van Ecole des Etoiles Charleroi. Ondanks de afstand, kwamen ze speciaal hiervoor naar Brussel en bezichtigden de foto’s met veel interesse en enthousiasme. zij stonden versteld hoe met behulp van fotografie de culturele verschillen zo mooi vastgelegd konden worden. Foto: Alper Uyanık

90 Act!o

OPINIEsTUk

EVA HAmBACH | Voorzitter Europees Centrum voor Vrijwilligerswerk

DE StErktE VAN HEt VrijwilligErSwErkInleiding

Het Europees Jaar van het Vrijwilligerswerk 2011 biedt ons de kans om de meerwaarde van het vrijwilligerswerk te benadrukken. Volgens de beschikbare gegevens zijn er ongeveer honderd miljoen Europeanen actief als vrijwilliger. Op het eerste zicht lijkt dat misschien een enorm aantal, maar als je het anders bekijkt, is een sensibiliseringscampagne om nog meer mensen aan te zetten zich te engageren, wat geen overbodige luxe is.

Nu zijn drie op tien bewoners in de Europese Unie actief als vrijwilliger. Er zijn er dus nog zeven op tien die zich (nog) niet inzetten als vrijwilliger. Met het Europees Jaar van het Vrijwilligerswerk willen de Europese instellingen het vrijwilligerswerk op een positieve manier in beeld brengen.

We moeten dit jaar ook aangrijpen om na te gaan of er drempels zijn die een vrijwillig engagement in de weg staan. Want het is pas als we de drempels wegwerken dat er meer mensen de weg naar het vrijwilligerswerk vinden.

DevierdoelstellingenvanhetEuropeesJaarvanhetVrijwilligerswerk2011

Een eerste doelstelling is de realisatie van een vrijwilligersvriendelijk klimaat. Dat houdt in dat regelgeving ‘vrijwilligersvriendelijk’ is en geen extra barrières opwerpt, dat mensen goede informatie krijgen over wat vrijwilligerswerk inhoudt, dat er goede ondersteuningsstructuren zijn en dat de regelgeving is afgestemd op de noden van organisaties en vrijwilligers.

Een tweede doelstelling van het themajaar bestaat uit de versterking van organisaties en de ontwikkeling van een kwalitatief goed vrijwilligersbeleid. Als vrijwilligers immers goed gesteund, begeleid en omkaderd worden tijdens hun engagement, dan is de kans groter dat ze dat engagement volhouden. Organisaties die een kwalitatief

vrijwilligersbeleid opzetten, kunnen dan weer meer uitdagingen aan.

In een derde doelstelling wordt verwezen naar de (h)erkenning van het vrijwilligerswerk, wat zowel inhoudt dat vrijwilligers gewaardeerd worden, ze in de kijker worden gezet of een pluim krijgen voor hun inzet, maar ook omdat vrijwilligers door hun engagement competenties ontwikkelen, talenten aanscherpen en vaardigheden ontdekken die van nut kunnen zijn op de arbeidsmarkt, zonder dat dit de eigenheid van het vrijwilligerswerk moet aantasten.

Vanzelfsprekend hoopt de Europese Commissie (en met haar de organisaties in de EU-lidstaten) dat dit jaar meer mensen over de streep getrokken worden en dat het vrijwilligerswerk toeneemt. Een verdubbeling van het aantal vrijwilligers, zoals EU

Commissaris Reding in een openingsrede vooropstelde, is wellicht te hoog gegrepen, maar als we al een lichte stijging kunnen waarnemen, is er toch een positieve evolutie op gang gezet.

Is vrijwilligerswerk te combineren met een professionele loopbaan?

Ja, dat is zeker het geval. Uit de schaarse cijfers waarover we beschikken, blijkt dat mensen die al actief zijn op de arbeidsmarkt, ook erg actief zijn in het vrijwilligerswerk. De boutade ‘If you want something to be done, ask a busy (wo)man,’ is dus zeker van toepassing.

We zien namelijk een ondervertegenwoordiging van mensen die een zwakkere sociaal-economische positie hebben, zij vinden moeilijker de weg naar het vrijwilligerswerk.

Uit een onderzoek van de VUB blijkt ook dat jongeren die actief zijn en naast hun studies een studentenjob hebben, daarvoor hun vrijwillig engagement niet laten staan. Vanzelfsprekend kan men niet zomaar beweren dat de activiteit van mensen, in

“IF YOu WANT SOmETHINg TO BE DONE, ASK A

BuSY (WO)mAN”

91Act!o

combinatie met vrijwilligerswerk, geen consequenties heeft.

Zo kan men vaststellen dat mensen hun tijd steeds beter gaan managen, wat ook implicaties heeft op het vrijwillig engagement, dat meer en meer op maat van de vrijwilliger moet zijn en dus wanneer het hem of haar past. Organisaties zullen daar rekening mee moeten houden.

Bovendien is het niet altijd evident om alles te combineren. Voor vrouwen is de druk wellicht nog groter, en uit cijfers kunnen we eveneens afleiden dat als de jonge vrouw start met haar loopbaan, zich settelt in een gezin en de kinderen grootbrengt, het voor haar minder vanzelfsprekend is om vrijwillig engagement op te nemen. Hier ontstaat dus een drempel tot inzet die wellicht met een aantal creatieve ingrepen (door bvb. kinderopvang te voorzien, of activiteiten en vrijwillig engagement organiseren wanneer de kinderen op school zijn…) kan verholpen worden.

De moeilijkheden, glazen plafonds en zo verder, die op de arbeidsmarkt opgetekend kunnen worden, gelden spijtig genoeg ook in het vrijwilligerswerk. Vrouwelijke vrijwilligers doen nog vaak de hulpverlenende, dienende, zorgende taken. Daar is niets mis mee, maar het geeft wel aan dat het voor vrouwen ook in de wereld van het vrijwilligerswerk niet altijd gemakkelijk hun plaats kunnen verwerven

CompetentiesontwikkelenMisschien kan dit Europees Jaar van

het Vrijwilligerswerk ook wel aangegrepen worden om alle drempels, die vrouwen ervan weerhouden om zich als vrijwilliger in te zetten, op te lijsten en naar oplossingen te vinden?

Want, we kunnen niet ontkennen dat vrijwilligerswerk een belangrijk forum is voor informele leerprocessen. Vrijwilligers doen kennis en ervaring op via het vrijwilligerswerk, wat een versterkend effect heeft op het individuele leven, en ook een weerslag heeft op de positie die men kan innemen in de samenleving en op de arbeidsmarkt. Vrijwilligerswerk werkt in deze zin dan toch ook emanciperend.

Het feit dat er dankzij vrijwilligerswerk competenties ontwikkeld worden, wordt algemeen aanvaard. Zowel in België als in andere landen van de Europese Unie wordt aandacht besteed aan dit gegeven en wordt hier en daar gezocht naar manieren om op een accurate manier de competenties die

mensen ontwikkelen via het vrijwilligerswerk in kaart te brengen zodat ze die talenten ook buiten het vrijwilligerswerk kunnen verzilveren. Vrijwilligers hebben vaak meer mogelijkheden om sociale contacten te leggen, kunnen functioneren in een team en kunnen ook bijzondere vaardigheden en kennis ontwikkelen, zeker ook als ze actief zijn in een meer leidinggevende (bestuursfunctie) of een technische functie.

Het vrijwilligerswerk heeft daarom heel wat te bieden. Voor het individu, omdat men eigen talenten kan ontdekken, kan experimenteren, of als uitlaatklep om drukke bezigheden elders te compenseren met dingen die men graag doet en die ten dienste staan van andere mensen of van de samenleving. Maar ook voor de organisatie die een breder (en vaak ook goedkoper) aanbod kan ontwikkelen, haar doelstellingen kan realiseren en mensen bij haar werking kan betrekken. Dat de hele samenleving mee geniet van het vrijwilligerswerk, staat ook buiten kijf. Vrijwilligerswerk zorgt voor een warmere, meer solidaire samenleving, waar mensen voor elkaar opkomen en het goede doen.

En vanzelfsprekend is de bijdrage van elke vrijwilliger waardevol. Dank je wel voor jullie inzet!

ILLU

sTr

ATIE

: İs

A Ö

zLEr

92 Act!o

FréDérIC POssEmIErs | Voorzitter Plate-forme Francophone de Volontariat

DE tijD VAN DE VrijwilligEr iS AANgEBrokEN Afspraakop(on)bekendterrein…

Monitor in een jeugdbeweging, in een vakantiehuis, huiswerkbegeleider voor kinderen, begeleider in een kinderdagverblijf, in een cultureel centrum, in onderwijs, trainer of coach in een sportclub, een hulpverlener in een verblijf voor mensen met een handicap, bestuurslid in een NGO, in een milieuorganisatie of seniorenbeweging, een

lid van een gemeentelijke adviescommissie, bezoekers van zieken of gevangenen, hulpverlener in een rusthuis of ziekenhuis, een chauffeur voor sociaal vervoer... Ze hebben allen een gemeenschappelijk kenmerk! Het zijn allemaal vrijwilligers!

Vrijwilligers? Dit is de juridische terminologie om te beschrijven wat men in Franstalig België ‘bénévoles’ noemt. Dat wil zeggen, burgers die ervoor kiezen om op vrijblijvende wijze, onbaatzuchtig en gratis hun tijd, energie en bedrevenheid te besteden aan anderen en/of aan de gemeenschap. In België zijn er meer dan anderhalf miljoen vrijwilligers, met ongeveer 700.000 aan de Franstalige kant, die zich engageren in de sector van het vrijwilligerswerk, zij het de non-profit of, met andere woorden, maatschappelijke organisaties. Dit zijn mannen en vrouwen van alle leeftijden, alle beroepen, uit alle sociale lagen en alle culturele achtergronden.

Dus wat zouden onze steden en dorpen, het platteland en de wijken zijn zonder de vrijwillige inzet van deze mensen, die uiteindelijk meer

dan ooit zijn betrokken in het ontwikkelen van een rechtvaardigere en meer solidaire maatschappij. Het zijn mensen die meer dan ooit bijdragen in het vormen van de sociale, economische en democratische meerwaarde waar onze samenleving behoefte aan heeft. Een krachtig antwoord op de opkomst van het individualisme en de teruggetrokkenheid, van isolement en eenzaamheid, een nieuwe

vorm van armoede, de steeds toenemende commercialisering van goederen en diensten voor de gehele bevolking.

Vrijwilligers?Veelbetekenendewoordenendaden,zowelvoorhetindividualsvoordegemeenschap...

Van initiatieven door burgers en de lokale gemeenschap, de vrijwillige en creatieve inzet, tot het collectieve niveau en van vereniging en sociale verbintenis, van nieuwe inter-persoonlijke en inter-generationele solidariteit, van sociale diensten toegankelijk maken voor een groter publiek, tot het individuele niveau van ondernemerschap en zelfontplooiing. Vrijwilligers zijn door gezamenlijke sociale acties betrokken bij de verbetering van het individuele welzijn en bij de versterking van het samenhorigheidsgevoel in de maatschappij.

Zo stellen wij op prijs wat we dagelijks ervaren dankzij het optreden van honderdduizenden vrijwilligers, wat zo doordrongen is van en mede mogelijk gemaakt

DuS WAT zOuDEN ONzE STEDEN EN DORPEN, HET PLATTELAND EN DE WIJKEN zIJN zONDER DE VRIJWILLIgE INzET VAN DEzE mENSEN, DIE uIT-

EINDELIJK mEER DAN OOIT zIJN BETROKKEN IN HET ONTWIKKELEN VAN EEN RECHTVAARDIgERE EN mEER SOLIDAIRE mAATSCHAPPIJ. HET zIJN mENSEN DIE mEER DAN OOIT BIJDRAgEN IN HET VORmEN VAN DE SOCIALE, ECONO-mISCHE EN DEmOCRATISCHE mEERWAARDE WAAR ONzE SAmENLEVINg

BEHOEFTE AAN HEEFT

OPINIEsTUk

93Act!o

is door hun regelmatige inzet gedurende het hele jaar en wat meestal op een discrete en pretentieloze manier verloopt. Ze zijn aanwezig in een tiental grote sectoren en, zoals we hebben ondervonden, zijn de profielen en het voorkomen van deze vrijwillige en geëngageerde mensen net zo rijk en divers.

“Wanneer men liefheeft, waardeert men,” voor sommigen is het nog steeds essentieel om de vrije investering en de versterking van de vrije ruimte te benadrukken als betrouwbare waarden in inter-persoonlijke relaties, zoals in sociale, sportieve of culturele acties in de jeugd- of ouderenverenigingen, in bewegingen die de individuele of collectieve rechten en het milieu verdedigen, en in hulporganisaties… Vandaag zeggen we samen met anderen dat de boodschap, die wordt gegeven door alle vrijwilligers, bijna subversief is in een wereld waar waarden vaak geschat worden op basis van commerciële criteria.

2011…EuropeesJaarvandeVrijwilligerDe rijkdom van een samenleving kan of

moet ook worden beoordeeld op de manier waarop haar burgers in haar investeren en waarmee ze deze vrije ruimtes zullen opbouwen en ontwikkelen. Daarom is het een van de uitdagingen van Europa om haar verantwoordelijke, actief kritische en solidaire burgers (of kortweg ‘VAKSB’) te stimuleren om bij te dragen tot die ontwikkeling.

Europa heeft met een goede reden 2011 tot ‘Europees Jaar van de Vrijwilliger’ uitgeroepen. Het is o.a. een fantastische gelegenheid voor het Nederlandstalig Platform van de Vrijwilliger en zijn lidorganisaties, die ongeveer 300.000 vrijwilligers tellen, om u uit te dagen voor het (her)ontdekken van het vrijwilligerswerk gedurende het gehele jaar, in het bijzonder via hoofdartikels, symposia, maar ook via een reizende tentoonstelling (die waarschijnlijk bij u en anderen in de buurt zal stoppen) om onze website www.levolontariat.be/2011 te verkennen.

Wij zullen echter niet wachten tot het einde van het jaar om een aantal van onze hoge verwachtingen aan te kondigen in deze EJV2011. Laat mij toe enkele bijdragen toe te lichten die een stempel hebben gedrukt op dit jaar:

Defilosofieendealgemeneaanpakvanonshandelen:socio-politiekdraaitrond3belangrijkepunten:

o De uitvoering van het Verenigingscharter

op het niveau van de federale entiteiten;o de versterking van de participatieve

democratie en de herbevestiging van collectieve sociale actie;

o de bouw van vrije ruimtes in onze samenleving, waar alles om geld draait en die de commercialisering van goederen en diensten voor de bevolking tegemoet komt.

Onzebijdragetotdetoegankelijkheidvanvrijwilligerswerkis:

o Het wegwerken van drempels voor vrijwillige uitkeringsgerechtigden en buitenlanders die zich willen engageren;

o en voor de werkende medemens, de invoering van een burgerschapsverlof.

Enonzebijdragetotdeondersteuningvanhetvrijwilligerswerkis:

o Versterking van het Vrijwillige Management (AC, AG, RP) als motor van de dynamiek van het verenigingsleven;

o de nadruk leggen op de aanwerving en ondersteuning van geëngageerde vrijwilligers, vooral op vlak van de opleiding;

o de meerwaarde van de ervaring als vrijwilliger gedurende zijn levensloop;

o de waardering van geëngageerde vrijwilligers binnen een solidaire gemeenschap door de media van de openbare diensten (in termen van erkenning en waardering, maar meer in termen van tegenmacht).

Onzebijdrageinverbandmetdeorganisatievandeondersteuning:

o Resultaten in het structureren van de ondersteuning voor vrijwilligerswerk. De ontwikkeling van een ondersteunende structuur voor het vrijwilligerswerk is gedecentraliseerd en dicht bij de burger, bij de verenigingen en de lokale of provinciale overheid;

o en, tot slot, de oprichting van een observatorium van het verenigingsleven en het vrijwilligerswerk op het federale niveau.

Onze beste wensen voor het Europees Jaar van de Vrijwilliger en bij het ontdekken van onze websites

www.levolontariat.be en www.yaquasengager.org !

94 Act!o

OPINIEsTUk

Marie-Dominique Simonet, de Franstalige minister van het basisonderwijs, en de hele Franstalige Gemeenschapsregering vragen het Grondwettelijk Hof om de maatregel te vernietigen die eist dat ouders hun objectieve kennis van het Nederlands zouden aantonen om voor hun leerplichtige kinderen toegang te krijgen tot het Nederlandstalig onderwijs te Brussel. De Franstalige regering oordeelt dat dit ingaat tegen haar belangen. Ze wil terug naar een vroegere situatie waarbij een verklaring op erewoord over de kennis van het Nederlands volstond.

Laten we proberen om de problematiek ‘zonder emoties’ te benaderen: 1. Stel dat de Franstalige scholen eenzelfde plicht invoeren, en eisen dat de ouders een objectieve kennis van het Frans zouden aantonen, dan zouden vandaag heel wat mensen te Brussel voor hun kinderen geen school meer kunnen vinden, want bij veel ouders ontbreekt de kennis zowel van het Nederlands als van het Frans. 2. Het Nederlandstalig onderwijs kan drie argumenten aanvoeren om zijn standpunt te verdedigen: (a) de straat-omgangstaal te Brussel is in veel wijken overwegend het Frans en niet het

Nederlands; hieronder verstaan: het eerste contact in winkels en onderling op straat verloopt meestal in het Frans (als het niet in het Marokkaans, Engels of Turks is) en niet in het Nederlands, dus: de verwerving van de Franse taal vindt meer ondersteuning buiten de school dan bij het Nederlands het geval is.

(b) Om de kwaliteit van het Nederlands te waarborgen is er bijgevolg een hogere aanwezigheid van Nederlandstaligheid op school zelf vereist dan met het Frans het geval is. (c) We bieden bijkomend als gemeenschap cursussen Nederlands aan voor de ouders, de Franstaligen kunnen eenzelfde aanbod doen met het Frans. 3. Het Franstalig onderwijs kan hiertegen inbrengen dat dit nog niet betekent dat alle lasten voor de opvang van anderstaligheid die niets met het Frans of het Nederlands te maken heeft, op haar zou moeten doorverrekend worden.

Tot daar, denk ik, kort samengevat, enkele

objectieve argumenten. Wat daarbij opvalt, in beide standpunten, zowel dit van de Franstaligen als dit van de Nederlandstaligen, is dat anderstaligheid meestal enkel als een ‘last’ gezien wordt. Beide gemeenschappen zien er blijkbaar vreselijk tegen op en ze kunnen

DE STRAAT-OmgANgSTAAL TE BRuSSEL IS IN VEEL WIJKEN

OVERWEgEND HET FRANS EN NIET HET NEDERLANDS; HIER-

ONDER VERSTAAN: HET EERSTE CONTACT IN WINKELS EN ON-DERLINg OP STRAAT VERLOOPT

mEESTAL IN HET FRANS (ALS HET NIET IN HET mAROKKAANS, ENgELS OF TuRKS IS) EN NIET

IN HET NEDERLANDS

PrOF. Dr. JOHAN LEmAN | k.U. Leuven

DE ‘oBjECtiEVE kENNiS’ VAN HEt NEDErlANDS Bij BruSSElSE ouDErS EN HEt oNDErwijS

FOTO

: ALP

Er U

YAN

Ik

95Act!o

aanhaalt, zijn reëel, maar zien over het hoofd dat ze nergens ook de belangen van de Franstalige gemeenschap willen in rekening brengen. Met andere woorden: de Vlaamse gemeenschap kan van enig egoïsme verdacht worden. Als de zaak doorgaat, vrees ik voor de Vlaamse gemeenschap dat het Grondwettelijk hof niet anders zal kunnen dan vaststellen dat de Vlaamse gemeenschap hier niet kosjer optreedt, wat ons internationaal weer geen deugd doet.

Wat leiden we hieruit af? Dit is een typisch debat waarin een voorafgaand overleg tussen de Franse en Vlaamse gemeenschap op niveau van het Brussels gewest zin zou hebben gehad. Men had bijvoorbeeld kunnen laten berekenen hoeveel niet het Frans beheersende allochfonen er in Brussel wonen met kinderen op leerplichtleeftijd en aan de hand daarvan een faire opdeling van de ‘lasten’ laten uitrekenen. Omgekeerd had ook de Franse gemeenschap evident vandaag eerst een overleg kunnen voorstellen met de Vlaamse gemeenschap vooraleer naar het Grondwettelijk hof te stappen. En wellicht had dit debat ook een aanleiding kunnen zijn om, aan beide zijden, of toch minstens aan Vlaamse zijde, over een positiever didactisch beheer van de anderstaligheid in een fundamenteel meertalige stad als Brussel na te denken.

het mentaal en politiek niet opbrengen om ook eens na te denken over anderstaligheid als een ‘troef ’. Men kan dit betreuren, maar het is nu eenmaal zo vandaag in België.

Een half jaar geleden hebben we er in een opiniestuk hier in op deze site (13 juni 2010: ‘Toenemende apartheid in het Brussels Nederlandstalig onderwijs’) op gewezen dat het o.i. onnodig en provocerend was om via een speciaal onderwijsdecreet in het Vlaams Parlement een voorrangsregel in te voeren die bepaalde dat na eerst voorrang gegeven te hebben aan de broers en zusjes van kinderen (van gelijk welke taal) die er al school lopen, van de resterende plaatsen nog eens 55 procent (in plaats van de vroegere 45 percent) naar kinderen met een Nederlandstalige ouder te laten gaan. Met de vroegere 45 percent kon immers perfect gewerkt worden. Sommigen (niet allen!) wilden echter het onderste uit de kan. De nieuwe 55 procent regel is er blijkbaar te veel aan geweest voor de Franstalige minister. En deze heeft een argument: is er immers een objectieve reden aanwijsbaar, buiten alleen maar de belangen van de Vlaamse gemeenschap, waarom enkel maar het Franstalig onderwijs de “lasten” op zich zou moeten nemen van de anderstaligheid die uit de migratie volgt? De twee redenen die de Vlaamse gemeenschap

DetweeredenendiedeVlaamsegemeenschapaanhaalt,zijnreëel,maarzienoverhethoofddat ze nergens ook de belangen van de Franstalige gemeenschap willen in rekening brengen. met andere woorden: de Vlaamse gemeenschap kan van enig egoïsme verdacht worden.FOTO: ALPEr UYANIk

FEDACTIO | April - Juni 2011

AgENDA

›

Een trip naar Texas ?

9-24 april 2011

Om eventjes uit te blazen in de Paasvakantie, organiseert

Oxygene Plus een excursie naar de Verenigde Staten. met

deze gelegenheid zullen de studenten nieuwe horizons ver-

kennen zoals Dallas, Austin en San Antonio. Instellingen die

zullen worden bezocht zijn onder andere Rice university en

NASA. De groepen vertrekken tussen 9 en 24 april 2011.

Voormeerinfo:http://www.oxygeneplus.be

›

Youth in Culture Canon

april-mei 2011

De activiteiten in het kader van de interculturele uitwis-

selingsprojecten « Youth in Culture Canon », georgani-

seerd door studentenvereniging Oxygene Plus, verlopen

ononderbroken. De studenten krijgen de kans om een cur-

sus fotografie te volgen, warbij ze theorie omzetten naar

praktijk door foto’s te nemen in de stad. Tijdens een reis

naar Antalya zullen de studenten hun foto’s delen met de

leden van de studentenvereniging AgID. Als bekroning van

het zware werk zullen de foto’s tentoongesteld worden in

Brussel.

Voormeerinfo:http://www.oxygeneplus.be

Om meer informatie te krijgen over al onze komende activiteiten, gelieve onze website te bezoeken www.fedactio.be.

›

moederschap in verschillende culturen

2-12 mei 2011

moederdag krijgt dit jaar door golden Rose een veelzijdige

behandeling. De activiteiten onder de titel “De beteke-

nis van moederschap in verschillende culturen en levens-

beschouwingen” zullen een week (2-12 mei) duren. Een

schilderijententoonstelling, een filmavond en rondetafel-

gesprekken zijn de activiteiten die aan bod zullen komen.

Bezoeken aan rusthuizen en moeders van kankerpatiënten

zijn eveneens gepland. Op het programma staat ook nog

een panel met het onderwerp “moederschap in verschil-

lende geloofsovertuigingen”.

Voormeerinfo:http://www.goldenrosebrussels.be

›

›

Sociale Wetenschappen Olympiade

Onderwijslezingen

21 mei 2011

28 april 20116 mei 2011

Dit initiatief van de Vlaamse Olympiade Vereniging (VOV)

is een primeur. In het kader van dit project zullen leerlingen

het sociale leven vanuit een breder perspectief benaderen.

Deze olympiade wordt naast K.u. Leuven, Vrije universiteit

van Brussel, universiteit van Antwerpen, gent en Hasselt,

unizo ook gesteund door Fedactio.

Voormeerinfo:http://www.sowo.be

Het Platform Onderwijs en Jeugd van Fedactio vervolgt

zijn maandelijkse onderwijslezingen met een tweetal eve-

nementen. Op 28 april om 19.30 zal dr. Altay manço, di-

recteur van het onderzoeksinstituut IRFAm in het Frans

het onderwijsachterstand van allochtone jongeren op ta-

fel leggen. Daaropvolgend zal op 6 mei om 20.00 uur in

het Nederlands Prof.dr. Dirk Jacobs, hoogleraar sociologie

aan de VuB, de onderzoeksresultaten van PISA voor België

toelichten en de redenen van ongelijkheid van ons onder-

wijs bespreken.

Voormeerinfo:http://www.fedactio.be

Act!o in beeld

EUROPEES JAAR VAN HET VRIJWILLIGERSWERKDoor de enorme druk van vele middenveldorganisaties heeft het Europees Parlement het jaar 2011 uitgeroepen tot “het jaar van het vrijwilligerswerk”. Wij hebben naar aanleiding hiervan een agenda uitgebracht om duidelijk te maken dat wij volledig achter deze gedachtegoed staan. Opmerkelijk was dat de laatste exemplaren uitgedeeld zijn in het Europees Parlement. Ons restte enkel nog hier een foto van te trekken. Foto: İsa Özler

| Sponsors

pierre cardinMEUBEL

www.abcpierrecardin.be

www.sinbo-europe.cominfo@sinbo-europe.com

Act!o gratis publicatie van Fedactio

ISSN : 2034-1059