Daphne wordt wakker gemaakt door vreselijke krampen in haar buik. Zo vlug als ze kan stapt ze het bed uit, maar dan wordt het nog erger.Ze grijpt naar haar buik en beseft dat de bevalling nu bezig is.

‘Aldris! De baby!’ roept ze kreunend.

3

dagen

controle

Aldris wordt meteen wakker en probeert Daphne aan te moedigen.

‘De baby! Ik… Puffen, Daphne, je kan het!’ probeert hij.

Daphne kan niets anders dan te schreeuwen en hopen dat het zo snel mogelijk voorbij is.

De pijn lijkt ondraaglijk en Daphne raakt uitgeput.

‘Aaaah! Zo’n pijn’ krijst ze.

Maar dan lijkt er toch een einde aan te komen. Het einde van de zwangerschap, maar het begin van een nieuw leventje van een zoontje.‘Hallo mijn kleine zoon’, sust Daphne rustiger.

Aldris staat er nog steeds ietwat geschokt bij, maar als Daphne de baby aan hem overhandigt, verschijnt er een glimlach op zijn gezicht.‘Onze zoon’, fluistert hij. ‘Neill, zo noemen we hem, toch?’ vraagt Aldris nog een na.‘Ja, Neill’, glimlacht Daphne.

‘Onze kleine Neill, wat ben je lief’, zegt Aldris en begint hem zachtjes te knuffelen.‘Ik ben je papa’, fluistert hij, ‘en ik zal goed voor je zorgen, dat beloof ik’

Roel zijn slaapkamer wordt in twee delen gesplitst en de ene helft dient voor een slaapkamer voor Neill.‘Ga jij maar eerst eventjes slapen’, zegt Aldris tegen de baby en legt hem in het wiegje.

Zijn dag kan niet op: Aldris is ook nog aangenomen in het leger. Zijn droombaan.Vader worden en een fantastische baan in een ochtend. Het lijkt wel zijn geluksdag!

‘Wat een schatje!’ fluistert Celeste met een hoge toon als ze Neill ziet liggen.‘Ik ga hem gewoon vastpakken’, zegt ze tegen haarzelf.

‘Je bent echt wel minuscuul, ventje’, lacht Celeste als ze merkt dat ze de baby makkelijk in haar handen krijgt.

‘Het is ook een baby’, zegt Jasmine die blijkbaar alles gehoord heeft.

‘Kijk! Moet je zien wat een schatje, deze Neill’, zegt Celeste enthousiast en laat Neill zien.

‘Wat een lieve, lieve baby’, giechelt Celeste.Neill lacht en zwaait met zijn handjes.

‘Ik hou nu al van deze jongen, hij is nu officieel een schatje’, zegt Celeste en trekt gekke gezichten voor Neill’s gezicht.

‘Moet jij hem ook eens?’ vraagt Celeste aan Jasmine.

‘Lijkt me leuk’, glimlacht ze.

‘Je hebt wel Daphnes oogkleur, maar de huidskleur van ons…’, merkt Jasmine op.

‘Ja, hij heeft mijn oogkleur en de huidskleur van jullie’, zegt Daphne trots aan tafel.

‘Hoe bedoel je: van ons? Neill is toch van jou en Aldris?’ vraagt Cédric.

‘Ik bedoel… Aldris’ huidskleur is dezelfde dan die van jullie’.

‘Oh, zo bedoel je…’

‘Waar is Aldris eigenlijk?’ vraagt Daphne dan.

‘Die werkt nu, denk ik. Hij had een nieuwe baan in het leger’, vertelt Cédric.

‘En ik moet naar school denk, ik’, merkt Celeste op.

Iedereen is nu naar school of werkt, behalve Daphne zelf. Die is van plan om Neill te verzorgen.

Maar Neill, die slaapt.

Ze kan het bijna niet eens geloven; ze is nu al moeder en het was helemaal niet de bedoeling…

Daphne besluit om even naar buiten te gaan en een luchtje te scheppen.

Maar dan treft ze een jongeman op de stoep aan, die Daphne wel ziet zitten.

‘En hij heeft lekkere parfum op’, zegt Daphne in zichzelf en droomt weg.

‘Vanwaar die lekkere parfum, mijnheer?’ vraagt Daphne en stort zich op de man, die Geert blijkt te heten.

De man lijkt gevleid en zegt niks terug, maar glimlacht.

‘En wat zie je er leuk uit’, zegt Daphne en brengt zich dichter naar de man toe.

‘Bedankt, jij bent ook niet min’, zegt de man uiteindelijk.

‘En hoe mag ik je noemen?’

‘Ik ben Geert, en jij?’

‘Daphne. En Geert, wat brengt jou hier?’

‘Gewoon, wandeling maken, maar blijkbaar was dat een goede keuze anders had ik jou niet ontmoet’, glimlacht hij.

‘Een perfecte keuze, schat’, giechelt Daphne. Plots merkt ze dat Aldris rond deze tijd thuis kan komen.

‘Ik vind het jammer Geert, maar ik denk dat ik moet gaan’

‘Zorg ervoor dat ik je gauw terugzie’, zegt Geert teleurgesteld.

‘Dat beloof ik, voor jou’, antwoordt Daphne en geeft Geert een kus. Die lijkt de kus niet te weigeren, integendeel, hij gaat er helemaal op in.

Daphne gaat op de trap zitten en beseft dan pas wat ze aan het doen was. Aan het flirten met een onbekende man, terwijl ze zelf een relatie heeft met Aldris en daarmee een baby heeft.

Ze heeft gelijk. De romantieksim in haar kon elk moment opborrelen en dan vergat ze al de rest.

Deze ene keer was gewoon een te veel.

Nu nog hopen dat niemand hier achter komt, anders zou ze niet weten wat te doen…

Ze kan niet buiten blijven zitten want ze heeft ook nog Neill, die om aandacht vraagt.

Ze haalt een flesje uit de koelkast en warmt die even op.

Neill drinkt het rustig op.

Als ook Celeste en Jasmine thuis zijn, wordt de telefoon al snel in gebruik genomen.Celeste is van plan om naar Kaj te bellen, de jongen die ze eerder al mee naar huis nam, maar eigenlijk zag ze hem niet zitten.

Vrolijk huppelend komt Jasmine langs, maar als ze ziet dat Celeste druk bezig is aan de telefoon, huppelt ze verder.

‘Natuurlijk krijg je honger van bellen, daarom ben ik hier’, zegt Celeste en trekt de ijskast open.

‘Met wie belde je dan? Of is dat privé?’ vraagt Daphne nieuwsgierig.

Even twijfelt Celeste maar zegt het dan maar gewoon.

‘Kaj… Aparte naam, dat wel, maar daar kan je niet op beoordelen’, besluit Daphne.

‘Inderdaad, maar… Hij is niet bepaald mijn type, geloof ik’

‘Alles kan veranderen, Celeste, geloof me maar’ zegt Daphne wijs en schept haar tosti op een bord.

‘Houd jij je benen maar voor jezelf, die moet ik niet tegen mijn lijf aan hebben’, lacht Ariël en verzorgt Neill voorzichtig.

De kleine Neill wordt door iedereen geliefd en geholpen.

Met een zucht kruipt Daphne die avond in bed.Ze denkt nog eens aan Geert, de erge romantieksim in haar, Aldris, Neill…

Het moet gewoon stoppen. Wie weet wat er allemaal kan gebeuren.

Het is een rustige zaterdagochtend. Aldris is net vertrokken naar zijn huis, Celeste serveert het ontbijt en Ariël zorgt ervoor dat alles er goed uitziet.Een mooie start van het weekend.

Jasmine die schuift voorlopig nog niet aan tafel.Eerst dacht ze dat tante zijn geen leuke bezigheid was, maar dat blijkt helemaal niet. Neill is een fantastisch kereltje, al is hij nog klein.

De rest van de ochtend verloopt normaal. Ariël probeert wat vaardigheidspunten te scoren door te schaken met Cédric, die de schaakregels fantastisch weet toe te passen.

En ook het huiswerk moet gedaan worden…

‘Zeg, wat vind jij nu van Neill? Ik houd nu al van hem’, zegt Jasmine.

‘Neill’, zegt Celeste en denkt even na, ‘die vind ik nog te klein om iets over hem te zeggen’

‘Maar… Nee, laat ook maar’, zucht Jasmine, die iets probeerde uit te leggen.

‘En wie was dat gisteren aan de telefoon?’ zegt Jasmine om maar in gesprek te blijven.

‘Hm? Wie bedoel je?’

‘Die ene jongen, denk ik. Key ofzo?’

‘Oh, Kaj, die jongen. Ik weet het niet. Hij is wel aardig ofzo en een goede vriend… Maar voorlopig niet meer dan dat’, legt Celeste simpel uit.

‘Oh, voorlopig’, grinnikt Jasmine.

‘Je weet wat ik bedoel’, lacht Celeste.

‘Gideon eet even mee, is dat goed?’ vraagt Aldris vrolijk aan Daphne die net het eten heeft opgediend.

‘Gideon?’

‘Ja, een collega. Gideon, dit is Daphne, Daphne, dit is Gideon’

Daphne draait zich om en ziet dan Gideon. Het is een knappe man, vindt Daphne.Bijna wilt ze hem complimenteren en beginnen met verliefd te worden. Dan beseft ze dat het niet meer mag en dat Aldris er ook nog bij is.

‘Gideon, zo was het toch?’ begint Daphne een gesprek.

De man knikt en brengt wat sla op zijn vork.

‘Gideon Kind noemen we hem altijd’, lacht Aldris, ‘omdat hij altijd zeurt over zijn kind’

‘Ze doet niks anders dan huilen’, legt Gideon uit.

‘Ik heb ook een kind. Of eigenlijk, Aldris en ik hebben een kind. Neill, hij ligt nu te slapen’

‘Daar hoor ik niet veel slechts over’, vertelt Gideon en kijkt naar Aldris die zijn bord leeg heeft.

Samen praatten ze nog wat, maar toen kwam Celeste de kamer binnen. Ze wou graag wat gaan joggen. Natuurlijk biedt Aldris zich als gezelschap aan en vertrekken ze even later om aan hun conditie te werken.

Dat betekent dat Daphne en Gideon alleen thuis zijn.Daphne raakt weer eens de controle over zichzelf kwijt en gaat aan de slag met Gideon.

‘Als dat kind van je maar zo zeurt, mag ik dan je baby zijn?’

‘Probeer je me nu te… Te…’ Gideon komt niet uit zijn woorden.

‘Ik?! Voor deze keer maakt het toch niks uit. Alsof Aldris hier ooit achterkomt. Tenzij jij zin hebt om het te vertellen…’

‘Ik? Nee, dat zou ik nooit doen. Kindje’, grinnikt Gideon.

‘Zo mag ik het horen’

‘Jij bent toch een…’ begint Gideon, maar maakt zijn zin beter niet af. Daphne is te mooi om er ruzie mee te hebben, vindt Gideon.

‘Een schat, ik weet het’, giechelt Daphne.

Daphne komt steeds dichter bij Gideon en geeft hem een gevoel dat ze verliefd is.

De romantieksim is weer van de partij, maar Daphne is haar controle weer eens kwijt.

‘Laatste stukje!’ roept Aldris aanmoedigend naar Celeste die er bezweet uit ziet.

‘Ik – ben – er’, hijgt ze.

‘Prima gelopen,’ complimenteert hij. ‘Maar nu naar binnen en een douche nemen’

Celeste komt als eerste binnen en ziet dan iets wat Aldris beter niet ziet.Ze gelooft het bijna niet eens. Maar toch is het waar. Daphne staat te flirten met Gideon.

Stomverbaasd blijft Celeste voor de deur staan. Aldris geraakt er door en ziet iets late ook wat er aan de hand is.

‘Schatje, al terug? Ik was net bezig met Gideon. Deze lekkere vent’, zegt ze en wijst naar Gideon.

Ook Jasmine heeft nu alles in de gaten. Ze haalt automatisch haar handen voor haar mond. Tranen komen opdagen, maar die houdt ze nog in.

‘Daphne! Wat bezielt jou! Dit is een collega van mij. Geen man van jouw! Dat hoop ik toch tenminste. En… en…’ schreeuwt Aldris, maar meer krijgt hij er voorlopig niet uit.Hij gelooft het niet. Dit kan niet waar zijn. Daphne die flirt met een collega van hem. Hij hield van haar, vertrouwde haar, maar nu is het totaal het tegenovergestelde.

Nog steeds gechoqueerd staat Jasmine voor Daphne.Rustig loopt Daphne door, alsof er niks gebeurd is.

‘A-aldris’, zegt Celeste met een trillende stem.Aldris is haar zus. Het is niet leuk om Aldris in zulke situaties te zien.

‘Ik… Ik weet het gewoon niet’, zegt Aldris en loopt verder.

Snel springt Daphne van Gideons schoot af als ze ziet dat Aldris er is.

Aldris heeft het heus wel gezien, maar loopt gewoon verder. De trut.

Het is vroeg in de ochtend en straks zal Aldris moeten werken.

Eerst brengt hij nog wat tijd door met Neill.

‘En nu moet ik werken. Ik hoop voor je dat Daphne je niet zal mishandelen, je weet maar nooit met haar…’, zucht Aldris en stelt zich het ergste voor.

Hij geeft Neill een kus en vertrekt naar zijn werk.

Denkend staat Daphne voor het raam.

Ja, ze flirtte weer eens met een andere man. Het ergste is nog dat Aldris er uiteindelijk bij was. Wat scheelde er toch met haar?

Nu wilt ze zo gauw mogelijk Aldris terugwinnen. Want diep van binnen houdt ze van hem. Daar is ze zeker van.

Ze is dan ook van plan om meteen haar excuses aan te bieden als Aldris terug thuis is.

Ze zucht en blijft naar buiten staren.

Haar leven is gewoon een grote puinhoop op dit moment.

Terwijl de rest van de familie gezellig aan tafel zit, staat Daphne te darten.Ze negeren Daphne, maar dat begrijpt ze volkomen.Het is ook niet leuk als een familielid bedrogen wordt, maar Daphne kan zich dan niet bedwingen.

Daphne kijkt naar het gezinnetje dat praat over leuke dingen. Ze zou er zo graag bij willen zitten. Die lieve mensen, die Daphne eerst zo apprecieerde maar haar nu haten.

Om de tijd te vullen begint Daphne aan een maaltijd.

Totdat ze plots een auto hoort stoppen. Ze legt alles op het aanrecht en gaat naar buiten.Het moet Aldris zijn die thuiskomt.

‘Aldris! Ik wou me verontschuldigen voor gisteravond’, zegt Daphne meteen.

Aldris doet alsof Daphne er niet is en wilt naar binnen lopen.

‘Luister, het spijt me maar –’ begint Daphne.

‘Nee, Daphne, flirten met mijn collega kan gewoon niet. Wie weet wie je nog allemaal aan de haak hebt geslagen terwijl ik er niet was.’

Ookal is het geen vraag, Daphne antwoordt er niet op.

‘Alsjeblieft, geef me een tweede kans, Aldris’ smeekt ze glimlachend.

‘Daphne, ik vind dat je overdrijft. Het is gewoon niet leuk voor me en wees blij dat ik je niet weg heb gestuurd. Maar nee, daar ben ik te goed voor’, vertelt Aldris.

‘Ik beloof het! Het was maar een collega, dat maakt niks uit, toch?’

‘Daphne!’, roept Aldris. ‘Stop er gewoon mee, oké?’

‘Maar…’, blijft Daphne doorgaan.

Aldris heeft er totaal geen zin meer in en vertrekt gewoon naar binnen.

Met een sip gezicht blijft Daphne buiten.Wat ging er fout?

Ze had zich er bijna op verheugd om haar te verontschuldigen. Aldris weer een blij te zien en hem te omhelzen. Maar dat is niet gebeurd.

Gelukkig gebeurt er wel iets waar Aldris weer gelukkig van wordt. Neill is vandaag jarig en zal opgroeien tot een peuter.

Nadat de kaarsjes uitgeblazen zijn, is het moment aangebroken. Neill wordt in de lucht gegooid en landt in de armen van Aldris. ‘Mijn lieve Neill! Je ziet er goed uit maar eerst wat veranderen’, zegt Aldris.

Pas na de make-over houdt Aldris pas echt van deze jongen. Hij lijkt best veel op Aldris. Hopelijk krijgt hij wel meer geluk in de liefde dan Aldris, denkt hij.

‘Knappe kerel van me’, lacht Aldris trots.

‘Kerel!’ kraait Neill en glimlacht naar zijn vader.

‘Ja, jij bent mijn kereltje. En een grote kerel!’ roept Aldris en gooit Neill hoog in de lucht.

Neill krijst en lacht van het plezier.Die twee zouden nooit te scheiden zijn.