Archief routes 1000 bochten

6e editie – 2007 – ‘Belgische Ardennen I’ (3 sterren)

Met bijna 310 km over Belgische wegen, maakte de 6e editie van 2007 het meeste gebruik van ons nationale

wegennetwerk. Met 370 km is het een van de langere edities (4e), maar omdat de bochtenfrequentie met 3,1 niet

zo hoog lag, was het zeker doenbaar. Ook de allereerste rit richting Semois, liep grotendeels door onze Belgische

Ardennen. De noordgrens van die route is nu de zuidgrens, waardoor we het meer noordelijke deel van onze

Ardennen verkennen inclusief doortocht over het hoogste punt van België, de 694 m tellende Botrange.

Voor de vierde keer vertrekken we vanaf onze terreinen in Oberhausen en zetten voor de eerst direct koers naar

het vlakbij gelegen drielandenpunt van België, Duitsland en het Groothertogdom Luxemburg. We passeerden

deze plek 4 jaar terug op het einde van de 2e editie vanuit de andere richting. Wie de beschrijving van die rit er op

napluist, heeft ondertussen geleerd dat je er natte

voeten voor moet over hebben om daadwerkelijk op

het drielandenpunt te staan. Nu leren we dat 30 jaar

voordien in ’77 het Europamonument werd

ingehuldigd (zie kaderstukje).

Tot iets voor Clervaux volgen we de 2003 route in

tegenovergestelde richting en passeren daarbij onze

favoriete Wemperbaach/Woltzvallei. Daarna sturen

we rechtsaf en verlaten de vallei door de Réibaach

stroomopwaarts te volgen en komen we terug in

open terrein op de heuvelrug Antoniushof (515 m).

Bij Hachiville (32 km) passeren we een

benzinestation, wat logisch is. We zitten dicht bij de

Belgische grens en veel landgenoten tanken hier de

goedkopere Luxemburgse brandstof. Vanaf hier

sluiten we aan op het allereerste traject van 2002,

maar ook nu weer in de tegenovergestelde richting.

Zes kilometer verder ronden we bij het ingaan van

Tavigny trouwens de eerste 1000ste bocht uit onze

geschiedenis, maar nu is het een flauwe linker en zijn

we nog maar aan de 129e van deze editie. We volgen

het 2002-traject verder in tegenovergestelde richting

en komen zo automatisch uit in Houffalize (44 km) en

de vallei van de Oostelijke Ourthe. Bij de oude

geheime controlepost van 2002 verlaten we

voormalige traject door gewoon onze weg te

vervolgen. Die klimt nu uit de vallei naar Mormont

(53 km). Vanaf de Côte de Filly (416 m) kijken we links

van ons hoog boven de samenvloeiing van de

Westelijke en Oostelijk Ourthe, waarna de rivier

gewoonweg Ourthe zal heten. Bij Nisramont (61 km)

werd de Ourthe afgedamd waardoor die

samenvloeiing, in feite verzopen in het eigen water,

een stuwmeer vormt. We dalen na een paar mooie

bochten af richting stuwmeer waarna de weg

onmiddellijk terug de vallei verlaat. Aan het rondpunt

van Ortho (64 km) was destijds de eerste van vier (!)

controleposten. Met het stijgen van de

deelnemersaantallen werden de controleposten

gehalveerd omwille van de bottlenecks die deze

posten vormden.

Waar is de Nederlandse steen?

Alhoewel het Europadenkmal, zoals men het

monument hier noemt, op Belgische bodem staat, zijn

de eigenaars van dit stukje grond, naast

fusiegemeente Burg-Reuland, de Duitse gemeente

Arzfeld alsook het Luxemburgse Heinerscheid. Deze

plaatsen zijn voor de 1000 bochten geen nobele

onbekenden want Arzfeld zal in 2011, 2014 en 2017

de doortocht van onze deelnemers meemaken, terwijl

Heinerscheid, gelegen aan de N7 op een boogscheut

van de laatste startplaats Weiswampach, wel 6x

wordt aangedaan. De genoemde gemeentebesturen

beslisten dat er 5 megalieten symbool moesten staan

voor de eerste 5 lidstaten van de Europese

Gemeenschap (Benelux, Duitsland en Frankrijk). Vier

van de vijf stenen komen uit de verenigde landen.

Onze megaliet is een blauwe leisteen uit Vielsalm, de

Duitse zwerfzandsteen werd vanaf de

Lünebergerheide zo’n 500 km naar de zuidwesten

getransporteerd en ook de Franse steen, tevens een

soort leisteen, had er een flinke reis van meer dan 300

km opzitten want is afkomstig uit de Vogezen. Je

vraagt je waarschijnlijk af, en met jou een groot

aantal Nederlandse deelnemers die we elk jaar van

harte verwelkomen, waar de Nederlandse steen is.

Een open vraag waar wij ooit het antwoord op zullen

geven.

Voor de destijds 700 deelnemers was dit nog niet zo’n probleem. Vermits wij de route hebben ingedeeld in de

huidige drie delen, gaan wij nu gewoon verder met deel 1. Bij La Roche-en-Ardenne bereiken we voor de derde

keer de Ourthe. Na 72 km en 262 bochten ben je misschien toe aan een koffie. Op het pleintje staan hier

traditioneel tientallen motoren en kan je heerlijk aanschuiven bij andere motorrijders aan een van de vele

terrassen. Bij het verlaten van La Roche stijgt de weg een beetje en snijdt een grote meander van de Ourthe af.

Boven heb je een mooi zicht over de burchtruïne en de onderliggende stad. Vrijwel onmiddellijk daalt de weg

terug naar de boorden van de Ourthe en volgen we die tot aan het Q8 tankstation (76 km). Daar slaan we linksaf

de N888 in. In de beschrijving vermelden we zo min als mogelijk de codering van de wegen, maar voor die N888

maken we een uitzondering. De 888 is immers een legendarisch Ducatimodel dat zijn stempel drukte op het

World Superbike. Wel, de weg lijkt geknipt voor deze motorfiets. Spijtig genoeg zijn er nu stukken die dringend

onderhoud nodig hebben, maar het blijft een dijk van een weg voorzien van krappe bochten, vloeiende

doorlopers, snelle tussenstukken en vooral, nauwelijks of geen bebouwde kom. Deze weg bezit haar kronkelende

loop omdat het de overgang van de Ardennen naar de lager gelegen Famenne is. Voor ondergetekende, alsook

veel andere 1000 bochten medewerkers, was het niet zelden de eerste of laatste ‘Ardennenweg’ komende vanuit

of rijdend naar de N4 richting Namen.

Deze keer laten we de N4 voor wat hij is en rijden een scherpe

zuidelijke lus naar Saint-Hubert waardoor we twee Ardeense klassieke

steden, die La Roche en Saint-Hubert toch zijn, met elkaar verbinden.

Vooral de tocht door het immense woud van de Fourneau Saint-

Michel is zinnenstrelend. Vooral de geur van het woud onthouden we.

Fourneau is het Franse woord voor ‘oven’, het gehuchtje bezat een

ijzersmederij dat nu een museum is. Het traject loopt niet door het

centrum van Saint-Hubert (114 km) vanwege de vele

enkelrichtingstraatjes. Maar zij die hier wensen te verpozen, kunnen

gerust een ommetje maken naar het centrum. Bij de basiliek is het

heerlijk toeven. Voorbij St-Hubert sturen we onze motoren terug door

wouden ten noorden van de Ardeense jachthoofdplaats. We

doorkruisen de vallei van de Lomme bij Grupont (125 km) een eerste

keer alvorens Rochefort (135 km), één van de zes traditionele

trappistensteden, binnen te rijden. Ondertussen zijn er al 14

trappistenbieren erkend, waaronder een Italiaanse, Oostenrijkse en

Engelse versie. Natuurlijk konden de Amerikanen ook niet

achterblijven. Deze brouwsels kennen echter een recente geschiedenis

en teren wat op het succes van het product (zie verder kaderstukje).

We verlaten Rochefort door de Lomme verder stroomafwaarts te

volgen. Enkele mooie bochten snijden de samenvloeiing met de Lesse

af waarna we de schoolreisuitstap-bij-uitstek binnenrijden; Han-sur-

Lesse (141 km). Iets ten zuiden van dit dorpje gaat de Lesse

ondergronds en heeft daarbij een prachtig en wereldberoemd

grottencomplex uitgesleten. Was ik ziek, of had ik geen zin? De grotten

staan nog steeds op mijn bucketlist. Soit, we steken de Lesse over en

rijden over het landelijke en meer lieflijke Famenne naar het eindpunt

van het eerste deel, de Brasserie Mouton net voorbij de dorpskom van

Ave-et-Auffe (145 km).

Mocht je aan de horizon reusachtig grote schotelantennes ontwaren, je vergist je niet. Dit is niet Area 51

luisterend naar buitenaardse tekenen van leven, maar het satellietontvangstcentrum van Proximus. Een van de

vele kaarsrechte wegen in de Famenne mag dan wel de bochtenfrequentie doen dalen, de omgeving is er niet

minder om. We dalen in een rechte lijn terug naar de boorden van de Lesse en ontwaren rechts van ons, aan de

overzijde van de rivier hoog boven een beboste valleihelling, het Koninklijk Kasteel van Ciergnon, dat nog steeds

regelmatig wordt bewoond door het Belgisch vorstenhuis. De kaarsrechte weg wordt abrupt onderbroken door

een zeer bochtige westelijk lus naar Houyet, bekend als vertrekplaats van de kano-afvaart naar de Maas. Vooral

de laatste klim uit de Lessevallei, bij het verlaten van Houyet (164 km), zal je niet licht vergeten.

Rochefort Trappistenbier

De Abdij van de Nôtre-Dame de St-

Rémy brouwt trappist sinds 1899.

Alleen Westmalle, Westvletteren

en het Nederlandse La Trappe

brouwden nog eerder deze

godendrank, of moeten we

eerbiediger spreken van de Drank

van God? De echte liefhebber die

het niet kan laten, raden we alleen

de rode kroonkurk aan, die is 7,5 %

en eentje zal dan nog net kunnen.

De groene (9,2 %) en blauwe (11,3

%) kroonkurk ontstop je best na de

motorrit.

Na 5 vloeiende bochten volgen 12 krappere zich in een razend tempo op en dat over iets meer dan 2 km. Het

asfalt is van circuitkwaliteit, hier moet je dus niet kijken op een hellingshoek meer of minder. Niet voor niets

worden hier jaarlijks klimkoersen gereden met auto’s. Drie organisatoren van de 1000 bochten reden hier ooit

tegen het uurwerk tijdens de Dark Dog Moto Tour rally in de ééncilinderklasse met een BMW, KTM en Yamaha.

Niet zonder succes want met een 3e en 4e plaats (en een uitvaller) in het eindklassement deden we het lang niet

slecht. Als dessert plakken we er nog de mooie kronkelroute naar het dorpje Custinne (172 km) aan vast. Dra

bevinden we ons op hoger gelegen terrein, maar het zijn niet de Ardennen die hier de toppen bepalen, maar de

Condroz, het gebied ten noorden van de Famenne. We doorkruisen deze streek in noordoostelijke richting om de

rivierkloof van de Néblon te bereiken. Deze zijrivier van de Ourthe kronkelt zich dieper en dieper in de Condroz

richting Ourthedal. De weg volgt nauwgezet de loop van de rivier en dat levert een heerlijk bochtenspektakel op.

Aangekomen in het dal bij Hamoir (222 km) staat de bochtenteller hierdoor op 647.

Net als de reeds geciteerde N888, is het hier de N66 die zich naar de Ardennen kronkelt. Geheel toevallig heeft

deze weg dezelfde naam als de wereldberoemde variant in de Verenigde Staten. Voorbij Werbomont (237 km)

slingert de N66 zich gezwind in de vallei van de Lienne en loopt er met iets minder bravoure terug uit. We rijden

door de dichte bossen verder oostwaarts en bereiken bij Trois-Ponts (254 km), na de Ourthe, Lesse en nogmaals

Ourthe, een derde belangrijke rivier van onze Belgische Ardennen, de Amblève. We volgen de rivier

stroomafwaarts en passeren daarbij de Watervallen van Coo, alweer zo’n schoolreisuitstap-bij-uitstek. Ene Gert

Verhulst (van Studio 100, bekend Vlaams productiehuis) was dat ook niet ontgaan. Die heeft er dan maar meteen

een pretpark neergepoot, Plopsa Coo. De watervallen van Coo zijn de grootste van België… wat debiet betreft.

Met haar 15 m hoogte wordt deze waterval met verve verslagen door de Waterval van Reinhardstein die met 60

m de hoogste is van België. Verrassend weetje. Waarom die waterval bijlange na niet de bekendheid bezit van die

van Coo, ligt aan haar moeilijker (te voet) te bereiken ligging diep in de Warchevallei en dat ze amper een meter

breed is. Beter bekend is het feit dat de watervallen van Coo in feite door monniken werden gecreëerd omdat die

een meander van de Amblève hadden doorgestoken. De oude bedding van die meander wordt tegenwoordig

gebruikt als spaarbekken voor een elektriciteitscentrale. Overdag laat men het water uit het hoger gelegen

bekken door nauwe turbinebuizen in dat spaarbekken lopen waarna in de kleine uurtjes tegen nachttarief het

water terug omhoog wordt gepompt. Vlak achter het spoorwegviaduct slaan we rechtsaf en klimt de weg via het

zijvalleitje van de Roannay naar Francorchamps. Bij de ingang van het roemruchte circuit beëindigen we het

tweede deel aan het Total benzinestation. De kilometerteller staat op 270 en er zijn 774 bochten gerond. De

originele derde controlepost lag 9 km verder bij Bévercé, maar omdat je daar even (100 m) van het parcours

moest, hebben we dat stukje er uit gelaten.

De mooi onderhouden weg kronkelt langs de oostzijde van het circuit en bij Les Combes is de weg onderdeel van

het oude, veel langere en nog snellere circuit. Met zijn lengte van 7 km is het huidige Spa-Francorchamps een van

de langste, zo niet het

langste racecircuit ter

wereld waar nog

internationale races

worden gehouden.

Autoraces wel te verstaan,

want de MotoGP en het

World Superbike hebben al

decennia hun rug gekeerd

wegens te gevaarlijk

omdat snelle combinaties

als Blanchimont te slecht

beveiligd zijn voor een

crashende racemotor.

Zelfs het WK Endurance

voor Motoren wordt er

niet meer georganiseerd,

maar hier zou het

financieel plaatje om de

hoek komen kijken.

De geschiedenis leert ons dat het circuit, dat onderdeel vormde van de openbare weg, dubbel zo lang is geweest,

te merken aan de blauwe lijn op het plannetje. De stukken tussen Malmedy en Stavelot waren kilometerslang en

de piloten reden minutenlang volgas. Daarnaast zijn de bochten zo snel, Blanchimont verbleekte bij Burnenville

en La Carrière (voor sommigen was het daar definitief einde carrière) dat de piloten geen ballen maar kokosnoten

in hun broek moeten hebben gehad. Nog voor de snelle rechter van Burnenville verlaten wij het oude racetracé

en slaan linksaf richting Benister. We flirten met de noordelijke valleihellingen van de Warche waar de weg naar

Bévercé (279 km) zich in 23 heerlijk bochten laat leggen in haar klim naar het zeer toepasselijk genoemde Mont

(283 km). Daarna worden de bochten zeldzamer maar stijgt de weg over het gebied van de Hoge Venen verder

naar het hoogste punt van België, de 694 m hoge Botrange (291 km). Omdat de hoogte (het is geen bergtop) net

niet tot 700 meter reikt, heeft men een 6 meter hoge stenen toren gebouwd. Na 23 treden bevindt men zich dus

daar op exact 700 meter boven de zeespiegel. Vanaf hier heb je een prachtig zich over het uniek veengebied van

deze streek, zoals onderstaande foto illustreert.

Was St-Hubert het meest zuidelijke punt van deze route, de Botrange is het meest noordelijke en daarmee niet

alleen het hoogste punt van het traject. Via een vlotte weg sturen we terug zuidwaarts en bereiken bij Robertville

(297 km) het gelijknamige stuwmeer, ontstaan nadat de Warche werd afgedamd. Wij steken het stuwmeer over,

maar de dam zelf ligt rechts en dus meer ten westen van ons. Achter de dam ligt in de diepe bossen een van de

mooiste burchten van België verborgen, het Reinhardstein met

vlakbij dat andere geheim van België, die 60 m hoge waterval. Om

deze niet zo gekende plaatsen te bezoeken, dien je de

wandelschoenen aan te trekken vanaf de parking van de dam. Bij

Amel (313 km) bereiken we terug de Amblève maar omdat we

ondertussen in de Duitstalige Oostkantons zijn aanbeland, luistert de

rivier naar de naam Amel, inderdaad de naam waar het dorp is naar

genoemd. Via kleine en smalle wegen sturen we door de brede vallei

en volgen bij Valender (317 km) de rivier verder stroomopwaarts

naar haar brongebied. Bij Wereth (320 km) passeren we niet toevallig

windmolens, want we bevinden ons terug op meer dan 600 m hoogte

op de waterscheidingslijn tussen Maas en Rijn.

Zo’n 800 m voor het dorp passeren we rechts van ons het US

Memorial van Wereth ter nagedachtenis van 11 door de Waffen-SS

vermoordde zwarte Amerikaanse soldaten, die onderdak hadden

gevonden bij boer Langer. Dit gebeurde tijdens het

Ardennenoffensief in december ’44. Wat de boer deed, was lang niet

zo vanzelfsprekend daar de Duitsers hier voor velen onder de

bevolking in feite de bevrijders waren. Het was dan ook niet

verwonderlijk dat de schuilplaats van de GI’s snel werd verraden

door andere dorpelingen.

Een onbekend maar pakkend stukje oorlogsgeschiedenis.

De Amerikanen werden door de Duitse nazi’s zeer simpel gevangen genomen omdat zij slechts over één geweer

beschikten, het waren immers gevluchte artilleristen. Autopsie wees uit dat de soldaten eerst werden gemarteld

alvorens zij werden afgemaakt met de kogel. Boer Langer en zijn familie werd opmerkelijk genoeg ongemoeid

gelaten. Men gaat ervan uit dat de verraders aan de Duitsers hadden gevraagd hen te sparen. Bedekt onder een

dikke laag sneeuw bleven de soldaten daar nog maanden liggen. Langer getuigt dat ook de Amerikanen niet echt

bekommerd waren om de soldaten omdat het ‘maar’ kleurlingen waren. Toen bestonden er nog geen gemengde

eenheden in het Amerikaanse leger en werden de zwarte soldaten door blanke officieren als minderwaardig

kanonnenvlees beschouwd. Op initiatief van Langer werd een eenvoudig monument opgericht ter nagedachtenis

en het is pas in 2004, 60 jaar later (!) dat er een officieel monument, gesponsord door Europese en Amerikaanse

giften, werd ingehuldigd, het enige in zijn soort in Europa. Wil je meer weten van dit wel ontroerend en

schokkend verhaal, surf dan naar https://www.vrt.be/vrtnws/nl/drafts/jan-ouvry/75-jaar-geleden-vermoorde-

afrikaans-amerikaanse-soldaten-herdach/. Je kan daar ook de radioreportage van 4 minuten beluisteren. Kortom,

een onthutsend stukje oorlogsgeschiedenis dat nog steeds jammer genoeg relevant blijkt te zijn.

De afdaling brengt ons in de vallei van de nog zeer prille Our, die op dezelfde beboste heuvelrug ontspringt als de

Amblève (Amel), maar dan van de zuidelijke, in plaats van de noordelijke flank afloopt en daarom onderdeel

vormt van het Rijnbekken. We volgen de rivier stroomopwaarts naar Schönberg (329 km) waarna een curvende

weg ons uit de vallei en naar de Duitse grens brengt. Het mag dan wel een Belgische Ardennen Special zijn, de

1000ste bocht ligt niet op de 310 km Belgische, maar op de 32 km Duitse weg. Op de grens strandt de teller op 986

waardoor de 14e Duitse bocht de 1000ste zal zijn. De bocht ligt in elk geval in een mooie stukje want vormt

onderdeel van de beboste klim uit het dal van de Ihrenbach. Achter een scherpe haarspeldbocht naar rechts

volgen een vloeiende linker en rechter. Die laatste is ‘m, er staan dan op de kop 334 km op de teller.

Tijdens het laatste

deel van de route

gaat de

bochtenteller nog

flink te keer want

met een

gemiddelde

bochtenfrequent

van bijna 4,2

bochten/km ligt

die ver boven het

algemene

gemiddelde

waardoor je wordt

getrakteerd op

een spetterende

finale. Via de

grenspost van

Diepert (364 km)

bereiken we terug België en brengt een spannende afdaling ons terug naar de Our. Bij de oude Belgische

grenspost stonden de deelnemers destijds een verrassing te wachten. De organisatie had beslist om hier een

geheime controlepost in te richten en daar het pinnetje uit te delen. Ruimschoot verdiend na 1.134 bochten en

366 km. Het is dan nog 12 bochten en 4 km naar het start/eindpunt van Oberhausen. Deelnemers die te lang op

het terras hadden gezeten en op het laatste kozen voor de snelste route naar de aankomstplaats waren er aan

voor de moeite en moesten hopen op clementie van de mensen aan de infostand om alsnog het felbegeerde

kleinood te ontvangen. En gediscussieerd dat er werd. Graag hadden we toen een top 10 van de meest originele

uitvluchten opgeschreven waarom de deelnemer de geheime controlepost had gemist want dat was rasechte

‘1000 bochten-cult’ geweest!

Verkorte route: 227 km – 4.354 hoogtemeters

Tot La Roche-en-Ardenne

(72 km) volgt de verkorte

route het grote traject. De

inkorting, die een totale

lengte kent van 227 km,

verlaat de Ourthevallei via

de kronkelende loop van de

N89. Bij het dorp Samrée

(81 km) wordt er linksaf

geslagen naar Dochamps (84

km). Op weg naar Manhay

(93 km) dwarsen we de

vallei van de Aisne, een

zijrivier van de Ourthe die

ontspringt op de Baraque de

Fraiture. De inkorting kruist,

net als de grote toer, de

vallei van de Lienne, maar

dan een stukje meer stroomopwaarts alvorens terug aan te sluiten op het 1000 bochten traject te Basse-Bodeux

(107 km). Zo bereiken ook de deelnemers van de inkorting de Hoge Venen en de Botrange en wordt er tevens

langs het circuit van Spa-Francorchamps gereden. De kleine toer loopt bijgevolg enkel door de Belgische

Ardennen en doet de Famenne met de vallei van de Lesse en Condroz niet aan. Op de kaart vormt de grijze lijn de

inkorting.

De deelnemers van de korte rit konden op het gezellige plein van La-Roche-en-Ardenne verbroederen met de ‘1000 bochten-gangers’.

1000 BOCHTEN - 2007 'Belgische Ardennen I'

PLAATSEN tanken km km cumul bochten bocht.cum. bochtenfreq. freq. Cum.

1 Oberhausen (03 t/m 13-18) BEL 1 0 0,0 0 0

2 Ouren (02-03-05 t/m 12-17-18-19) BEL 1 2,5 2,5 10 10 4,00 4,00

Grens LUX (3-landen) - Ouren (08-09-12-19tw) BEL 1 2,0 4,5 15 25 7,50 5,56

3 Lieler (03-08-09-10-12-19) LUX 1 2,5 7,0 18 43 7,20 6,14

4 Hoffelt LUX 1 24,0 31,0 61 104 2,54 3,35

5 Hachiville (02-09) T LUX 1 0,8 31,8 6 110 7,50 3,46

Grens BEL - CR333A LUX 1 1,9 33,7 4 114 2,11 3,38

6 Buret (02-09-13-15) BEL 1 2,3 36,0 8 122 3,48 3,39

7 Tavigny (02-09-13-15) BEL 1 2,7 38,7 8 130 2,96 3,36

8 Vissoule (02-09) BEL 1 2,1 40,8 8 138 3,81 3,38

9 Houffalize (02-09-13) E&D BEL 1 3,8 44,6 21 159 5,53 3,57

10 Mormont BEL 1 8,8 53,4 31 190 3,52 3,56

11 Nisramont BEL 1 8,0 61,4 29 219 3,63 3,57

12 Ortho (02-09) E&D BEL 1 2,7 64,1 5 224 1,85 3,49

13 La Roche-en-Ardenne E&D BEL 1 7,9 72,0 38 262 4,81 3,64

14 Vecpré (13) T BEL 1 3,5 75,5 7 269 2,00 3,56

15 Charneaux (13) BEL 1 16,4 91,9 41 310 2,50 3,37

16 Harsin (13) BEL 1 3,1 95,0 3 313 0,97 3,29

17 Nassogne (02-09-13) BEL 1 5,2 100,2 6 319 1,15 3,18

18 Saint-Hubert (05-13) E&D + T BEL 1 13,2 113,4 39 358 2,95 3,16

19 Grupont BEL 1 11,9 125,3 26 384 2,18 3,06

20 Wavreille (02-09) T BEL 1 4,2 129,5 9 393 2,14 3,03

21 Hamerenne BEL 1 3,7 133,2 3 396 0,81 2,97

22 Rochefort E&D BEL 1 1,4 134,6 11 407 7,86 3,02

23 Han-sur-Lesse E&D BEL 1 6,0 140,6 14 421 2,33 2,99

24 Ave-et-Auffe - Taverne Mouton (begin deel 2) E&D BEL 1 4,3 144,9 7 428 1,63 2,95

25 Hérock BEL 2 12,2 157,1 11 439 0,90 2,79

26 Hour BEL 2 2,3 159,4 11 450 4,78 2,82

27 Petit-Hour BEL 2 1,1 160,5 4 454 3,64 2,83

28 Houyet BEL 2 3,8 164,3 22 476 5,79 2,90

29 Vêr BEL 2 4,6 168,9 25 501 5,43 2,97

30 Custinne BEL 2 3,1 172,0 15 516 4,84 3,00

31 Leignon BEL 2 10,0 182,0 31 547 3,10 3,01

32 Pessoux BEL 2 4,5 186,5 15 562 3,33 3,01

33 Barvaux-Condroz BEL 2 8,8 195,3 13 575 1,48 2,94

34 Failon BEL 2 2,6 197,9 8 583 3,08 2,95

35 Maffe BEL 2 2,4 200,3 6 589 2,50 2,94

36 Méan BEL 2 1,8 202,1 4 593 2,22 2,93

37 Bonsin BEL 2 3,1 205,2 7 600 2,26 2,92

38 Ocquier BEL 2 3,3 208,5 6 606 1,82 2,91

39 Hamoir E&D BEL 2 13,1 221,6 41 647 3,13 2,92

40 Filot BEL 2 3,0 224,6 12 659 4,00 2,93

41 Ferrières (13) BEL 2 5,2 229,8 15 674 2,88 2,93

42 Werbomont (13) E&D BEL 2 7,2 237,0 14 688 1,94 2,90

43 Basse-Bodeux (13) BEL 2 13,4 250,4 27 715 2,01 2,86

44 Trois-Ponts (13) E&D BEL 2 3,9 254,3 7 722 1,79 2,84

Tankstations (Q8 en Total) T BEL 2 0,9 255,2 2 724 2,22 2,84

45 Coo E&D BEL 2 1,8 257,0 7 731 3,89 2,84

46 Moulin du Ruy BEL 2 5,4 262,4 18 749 3,33 2,85

47 Ruy BEL 2 1,4 263,8 3 752 2,14 2,85

48 Neuville BEL 2 2,6 266,4 8 760 3,08 2,85

49 Francorchamps (begin deel 3) E&D + T BEL 2 3,1 269,5 14 774 4,52 2,87

50 Burnenville BEL 3 4,9 274,4 22 796 4,49 2,90

51 Bernister BEL 3 1,4 275,8 5 801 3,57 2,90

52 Bévercé BEL 3 3,0 278,8 17 818 5,67 2,93

53 Mont BEL 3 3,7 282,5 23 841 6,22 2,98

54 Sourbrodt E&D + T BEL 3 11,5 294,0 13 854 1,13 2,90

55 Robertville BEL 3 3,3 297,3 4 858 1,21 2,89

56 Waimes BEL 3 5,7 303,0 18 876 3,16 2,89

57 Steinbach (Luik) BEL 3 1,6 304,6 8 884 5,00 2,90

58 Ondenval BEL 3 1,7 306,3 1 885 0,59 2,89

59 Eibertingen BEL 3 5,2 311,5 16 901 3,08 2,89

60 Amel E&D + T BEL 3 1,2 312,7 4 905 3,33 2,89

61 Valender BEL 3 4,4 317,1 17 922 3,86 2,91

62 Wereth (04) BEL 3 3,3 320,4 15 937 4,55 2,92

63 Herresbach (04) BEL 3 3,8 324,2 16 953 4,21 2,94

64 Andler (04) BEL 3 2,4 326,6 7 960 2,92 2,94

65 Schönberg (04) BEL 3 2,5 329,1 10 970 4,00 2,95

Grens DUI (Lindscheid) - N695 BEL 3 3,1 332,2 16 986 5,16 2,97

1000e bocht 2007 DUI 3 1,8 334,0 14 1000 7,78 2,99

66 Bleialf (11-18) E&D + T DUI 3 2,2 336,2 12 1012 5,45 3,01

67 Grosslangenfeld (11) DUI 3 3,6 339,8 18 1030 5,00 3,03

68 Winterspelt (11) DUI 3 3,0 342,8 16 1046 5,33 3,05

69 Niederüttfeld (03-14) DUI 3 10,1 352,9 21 1067 2,08 3,02

70 Leidenborn (03-06-14) DUI 3 3,1 356,0 16 1083 5,16 3,04

71 Lützkampen (03-04-06-10-11-12-14) DUI 3 2,8 358,8 16 1099 5,71 3,06

Grens BEL (Diepert) - L15 (06-18) DUI 3 4,9 363,7 19 1118 3,88 3,07

72 Stoubach (04-13-14) BEL 3 4,1 367,8 20 1138 4,88 3,09

73 Oberhausen (03 t/m 13-18) BEL 3 2,4 370,2 8 1146 3,33 3,10

Ourvallei

O u r t h e O r i e n t a leHouyet & Custinne

Néblonvallei

RoannayvalleiWarchevallei

Amelvallei

Duits gedeelte

0

1

2

3

4

5

6

7

0 20 40 60 80 100 120 140 160 180 200 220 240 260 280 300 320 340 360

gemiddelde bochtenfrequentie/km

afstand bochten frequent.

België 4,5 25 5,56

Luxemburg 29,2 89 3,05

België 298,5 872 2,92

Duitsland 31,5 132 4,19

België 6,5 28 4,31

370,2 1146 3,10

afstand bochten frequent. plaatsen

België 309,5 925 2,99 64

Duitsland 31,5 132 4,19 6

Luxemburg 29,2 89 3,05 3

370,2 1146 3,10 73

afstand bochten frequent. hoogtemtrs hoogte % plaatsen freq. Pl.

deel 1 144,9 428 2,95 2742 1,9 24 6,0

deel 2 124,6 346 2,78 2261 1,8 25 5,0

deel 3 100,7 372 3,69 1899 1,9 24 4,2

370,2 1146 3,10 6902 1,9 73 5,1

hoogste punt: Bortrange 694 m (na 291 km op N676 tussen Mont en Sourbrodt)

grensovergangen

uit in

België 2 2

Duitsland 1 1

Luxemburg 1 1

4 4

Korte rit 227 km - 4.354 hoogtemeters (1,9 %)

België309,5 km

84%

Duitsland31,5 km8%

Luxemburg29,2 km

8%

km's/land

België92581%

Duitsland13211%

Luxemburg898%

bochten/land