De vicieuze cirkel van armoede doorbroken

2016 | NUMMER 12

Ik vraag of ik foto’s van ze mag maken. Dat mag,en de oudste dochter Hadassa komt meekijkennaar het resultaat. Ze lacht als ze de foto zietvan haarzelf, die ik net heb gemaakt. De maat-schappelijk werker vertelt: “Deze kinderen zittenin het naschoolse opvangprogramma van hetJaffa Instituut. Zij horen nog bij de gelukkigen,want hun moeder kijkt naar ze om. Ze kan nietgoed voor ze zorgen, maar ze krijgen hier thuiswel liefde – en een voedzame maaltijd krijgenze bij ons. Er zijn duizenden kinderen in Tel Avivwaarvan één van de ouders of soms zelfs alle-bei in de gevangenis zitten of aan drugs ver-slaafd zijn. Die kinderen komen letterlijk opstraat terecht, en sluiten zich vaak aan bij jeugd-bendes. Dat moet voorkomen worden”.

Terug in Nederland denk ik weer aan dat bezoekin Tel Aviv. Ik realiseer me dat mensen als Anna

het alleen echt niet redden, dat haar kinderenzonder hulp vastzitten in de vicieuze cirkel vanarmoede. In de Bijbel staat de opdracht be-schreven om het Joodse volk te steunen en tetroosten. Steunt u mee?

Sara van Oordt-Jonckheere

Het Jaffa InstituutIsraël lijkt een rijk land, maar wie achter de schermen kijkt weetbeter. In Jaffa (bij Tel Aviv), Bet Shemesh en Jeruzalem wordenenkele duizenden kinderen van de ondergang gered door hetfantastische werk van rabbijn David Portowicz en zijn tientallenmedewerkers. Dag in, dag uit – nu al ruim 20 jaar lang - wijden zezich aan de opvang van kansarme jongens en meisjes. Ze komenuit de achterbuurten en krottenwijken, leven aan de rand van deafgrond en redden het alleen met hulp van buitenaf.

Noa* woont met haar drie oudere broertjes enzusjes en haar ouders in een klein tweekamer-flatje in het zuiden van Tel Aviv. Toen Noa naarde kleuterschool ging, werd al gauw duidelijkdat ze zich slecht kon concentreren en nietgoed kon luisteren. Ze kon zich niet concentre-ren op eenvoudige opdrachten zoals het strik-ken van haar veters of het maken van eeneenvoudige puzzel. Daarnaast had Noa last vansterke stemmingswisselingen. Ze gedroeg zichregelmatig agressief naar de andere kinderen.Op een dag werd ze naar huis gestuurd vanschool, omdat ze in de klas alle posters van demuur had gescheurd en alle tafels en stoelenomver had gegooid. Na dit incident stelde de

kleuterjuf van Noa voor dat zij onderzocht zouworden door een kinderpsycholoog. Op deleeftijd van zes jaar werd Noa gediagnosticeerdmet ADHD en een bipolaire stoornis. De medi-catie die Noa sinds die tijd krijgt zorgt ervoordat haar gedrag drastisch verbeterde. Maar nogsteeds had ze moeite om zich te concentrerenen om vriendinnetjes te maken. Tot hun spijtkonden Noa’s ouders zich de dure behandelingniet veroorloven die ze eigenlijk nodig had.Toen Noa voor het eerst mee deed in de na-schoolse opvang van het Jaffa Instituut, advi-seerde de therapeute dat ze één-op-ééngedragstherapie zou krijgen. De therapeuteleerde Noa en haar ouders nuttige oefeningenwaardoor ze beter haar impulsieve gedragleerde te beheersen. Noa is erg enthousiastover de therapie, en heeft een paar vriendinnenkunnen maken onder haar leeftijdsgenootjes.

Christenen voor Israël helpt al meer dandertig jaar kansarme kinderen in Israël.Steun ook de kinderen van Israël. Maak uwgift over op NL38 ABNA 0529 310 252 t.n.v.Christenen voor Israël te Nijkerk, ondervermelding van ‘Jeruzalem 3000’

Steun het Joodse volk

Niet zo lang geleden ging ik samen met een maatschappelijk werker van hetJaffa Instituut in Israël op bezoek bij Anna en haar twee dochtertjes Hadassaen Dafna. Het huisje waarin ze woonden kun je het beste beschrijven als eenschuurtje, weggestopt tussen de hoge flatgebouwen van Tel Aviv. We kwa-men binnen in hun huisje. De woonkamer, keuken, slaapkamer en badkamervormden één ruimte, ongeveer vier bij vijf meter, het was er rommelig envies. Aan de zijkant stonden twee bedden, een tafeltje, een koelkast en eentweepits fornuisje. Meubels waren er verder niet. De kinderen speelden naschooltijd meestal buiten op straat, waar de auto’s op hoge snelheid langsdenderen.

* De namen van de kinderen in dit artikelzijn omwille van privacy veranderd.

U kunt uw gi f t overmaken op rekeningnummer NL38 ABNA 0529 3102 52 t .n .v. Chr istenen voor Israël o.v.v. De k inderen van Israël

Rabbijn David Portowicz kreeg al tweemaalde Israëlische Staatsprijs voor Opvoed-kunde, want als geen ander weet hij watdeze Joodse en Arabische jongens en meis-jes uit de sloppenwijken nodig hebben. Al-lereerst is dat liefde, aandacht en begrip,maar daarnaast toch ook de nodige kennisom hun eigen toekomst op te bouwen. Rab-bijn Portowicz: “We doen ons uiterste bestom in de moeilijke omstandigheden van ditmoment met ons werk door te gaan. De situ-atie is hier erg gespannen. Joden en Arabie-ren, die al jaren in ons land in betrekkelijkeharmonie samenleven, houden elkaarscherp in de gaten. De spanning is in allerleiopzichten merkbaar. We kunnen niet andersdan onze veiligheidsmaatregelen opschroe-ven in het belang van de veiligheid van dekinderen die aan ons zijn toevertrouwd”.

Daniël (26 jaar) werd geboren in Ethiopië enemigreerde naar Israël toen hij nog een kindwas. Tijdens de lange en moeilijke reis kwamDaniëls vader om het leven. Zijn moeder moestDaniël en zijn vier broers alleen opvoeden. On-danks het feit dat ze hard werkte, redde ze hetniet om het gezin met vijf zonen onderhouden.Ze leefden in diepe armoede. Daniël kwam te-recht op het internaat van het Jaffa Instituut inBet Shemesh, een middelbare school voorkansarme kinderen. Ondanks zijn problementhuis deed Daniël het heel goed op school, enslaagde hij met glans. Na zijn militaire dienst-

plicht ging hij studeren, en vandaag werkt hijals ingenieur in Israël.

OpmerkelijkDe resultaten van het Jaffa Instituut zijn zondermeer opmerkelijk te noemen. Diefstallen, kleinecriminaliteit, drugsverslaving en alcoholmis-bruik namen in aanzienlijke mate af. Jongensen meisjes van rond de 20 stroomden na hunmiddelbare schoolopleiding voor hun dienst-plicht het leger in, terwijl ze zónder het Jaffa-

instituut kansloos zouden zijn geweest. Hon-derden jongeren zijn nu officier in het leger,volgen een medische opleiding, zijn computer-experts, studeren aan business schools, hebbeneen eigen zaak opgezet of werken zelf bij hetJaffa-instituut en hebben zodoende een voor-beeldfunctie voor de generatie die komen gaat.

Yaniv kwam twee jaar geleden terecht in hetopvanghuis Neve Ofer van het Jaffa Instituut.Hij was acht jaar oud, maar hij leek veel jonger,doordat hij thuis verwaarloosd was en nooitgoed te eten had gekregen. Daardoor liep hijerg achter in zijn fysieke en emotionele ontwik-keling. Nadat Yaniv door de rechter uit huis ge-plaatst werd en in het opvanghuisterechtkwam, voelde hij zich al gauw als een vis in het water. Met zijn aanstekelijke lach enlieve open gezicht verwelkomden de andere

kinderen hem als hun jongere broertje. In hetopvanghuis krijgt Yaniv therapie, eten en on-derwijs, en vooral een warm tweede thuis.Sinds hij in Neve Over woont, is hij al tien kiloaangekomen en heeft hij veel meer energie.Zonder de tussenkomst van het Jaffa Instituutzou Yaniv waarschijnlijk veel leer- en emotio-nele problemen gehad hebben. Nu is hij een gelukkige en gezonde jongen vantien jaar oud.

Verandering is mogelijkDavid Portowicz ten slotte: “De belangrijkstereden dat ik geloof dat mensen het Jaffa-insti-tuut zouden moeten steunen is dat onze instel-ling bewezen heeft dat verandering mogelijk is,ja zelfs zo goed als zeker gegarandeerd kanworden. Tegen mensen die ons willen steunenkan ik oprecht zeggen: Uw investering in hetJaffa-instituut lóónt!”.

De Jeruzalem 3000club steunt verschil-lende projecten voorkinderen in Israël. HetCentrum voor Joodsestudies in Savyononder leiding vanRabbijn Brodmangeeft Bijbels onder-wijs aan seculiereJoodse kinderen enjongeren. De organi-satie Am YisraelEchad organiseert ex-cursies in het heleland om kinderen bekend te maken metde geschiedenis en deJoodse tradities. HetJaffa Instituut geefthulp aan kansarmekinderen.

David Portowicz

“Kinderen uit de sloppenwijken helpen”