ZEECULENTA

23e Jaargang mei 2014

Afdelingsnieuws van de afdeling Zeeland van de Nederlands-Belgische vereniging van

liefhebbers van cactussen en andere vetplanten, “Succulenta”.

"Zeeculenta" is het afdelingsnieuws van de afdeling Zeeland van de Nederlands-Belgische Vereniging van liefhebbers van cactussen en andere vetplanten, SUCCULENTA. Opgericht 12 maart 1968. De afdeling Zeeland komt maandelijks bijeen op de laatste vrijdag van de maand (met uitzondering van de maanden juli en december). Plaats : Heer Arendshuis, Torenring 46, 4458 BC ‘s-Heer Arendskerke Aanvang : 20.00 uur. De afdelingscontributie bedraagt € 20,-- per jaar. Gironummer 2645478 t.n.v. Succulenta Zeeland te Middelburg.

Bestuur : Vacant Sandra van Offenbeek Kees de Bonte

voorzitter/ penningmeester Secretaris Bestuurslid

Secretariaat : Schoolstraat 26 4417 AB Hansweert Tel.: 0113 – 383290 e-mail : cactus.sandra@zeelandnet.nl

Redactie : Tonnie de Rijke Piet van de Vrede Bertus Spee

Hoofdredacteur Redactielid Redactielid

Redactie : Noordweg 444 4333 KL Middelburg Tel.: 0118 – 615047 e-mail : thonderi@hetnet.nl

Website : www.zeeculenta.nl

UITNODIGING

Voor de bijeenkomst te houden op vrijdag 30 mei 2014 in het Heer Arendshuis te ’s-Heer Arendskerke. Aanvang: 20.00 uur

PROGRAMMA

1. Opening en extra verloting.

2. Notulen, ingekomen stukken en ander nieuws.

3. Rondvraag.

4. Praatje Han Mesu

5. Pauze. Plantenverloting, plantenn geschonken door Bertus Spee

6.

Algemene digitale fotowedstrijd.

Categoriën.1. In en om de kas

2. Close up

3. bloeiende planten

4. Natuurfoto.

In iedere categorie 6 foto’s, waarvan 3 cactus en 3 succulent.

7. Sluiting.

Programma 2013 – 2014 Te koop : cactusmeststof, bims, etiketten, watervastepennen en andere benodigdheden voor onze hobby. Belangstellenden kunnen contact opnemen met Han Mesu ( 0118 – 615702

Verslag van de bijeenkomst van 25 april 2014.

Even na achten heet Kees de Bonte iedereen welkom. Afwezig met kennisgeving Herman van Weezepoel, Joke van Lavieren en Bea van IJzendoorn. We zijn met 13 man aanwezig. Planten voor de extra verloting komen van Kees en Kitty Rijk. Geen op of aanmerkingen op de vorige notulen. Ingekomen stukken van Frank en Diane Thys open deur op 17 en 18 mei. En van Groei en Bloei bevestiging met staplaats. Wegens vakantie van Han Mesu, geen praatje van Han. Hij schenkt een plantje die we per opbod verkopen. Deze gaat naar Piet van de Vrede voor 7 euro. Han wil graag weten of hij nog gaat bloeien. Heeft dit bij hem nog niet gedaan. De boeken geschonken door Bertus Spee zouden we vanavond per opbod verkopen maar helaas geen afnemers. Degene die posters wilden hebben konden die nu meenemen. Tijdens de rondvraag wordt er gezellig wat gekletst. Na de koffie de quiz van Piet. Al de antwoorden waren het afgelopen jaar in succulenta te lezen. Iets voor elven sluit Kees de vergadering af. Secretaris Sandra van Offenbeek. Verslag Groenmarkt “Eindelijk was het weer zover 10 mei j.l de dag voor moederdag!

Ben de dag er voor met Ad naar Han gereden en hebben de kratten met

cactussen en vetplantjes meegenomen.

Er waren nog heel wat kratten en de plantjes zagen er van ouds weer heel

mooi uit.

We misten alleen het “echte” geldkistje, nu hebben wij het moeten doen in een

plastic bakje !!!

Je moest voorzichtig wezen dat het papier geld niet weg woei!

Een vraagje aan Han, “gebruik je het geldkistje zelf om je overgebleven euro’s

te bewaren?

Nu dat horen wij nog wel van je op de eerst volgende vergadering.

Na het inladen werden we verwend met koffie, thee en wat lekkers.

Het was dan ook heel gezellig.!

Maar ja aan alles komt een eind, we moesten de volgende dag weer vroeg uit

de veren!

Zaterdag om 8.00 waren Ad, Ria, Herman en ik bij de locatie waar we wezen

moesten.

Het regende pijpenstelen en het waaide, maar niet getreurd en vol goede

moed hebben we de stand ingericht.

Het zag er allemaal gezellig uit, en nu nog de kopers!

Er waren dit jaar weer minder kraampjes.

Zouden de kraampjeshouders er geen zin meer in hebben?

Ik hoop dat er volgend jaar weer heel wat kraampjes mogen staan, dat is

uiteindelijk toch gezelliger.

Doordat het zulk slecht weer was, was er ook weinig klandizie en dat was wel

jammer!

Maar alle kraampjeshouders hebben weinig verdiend!

Dus hopen wij maar dat als alles goed mag blijven gaan volgend het beter zal

gaan met de verkoop!

Aan ons heeft het niet gelegen!

Joke

"RUTA NORTE", dagboek van een Copiapoa-expeditie door Noord-Chili in 2011 (vanaf 17-10-2011).

Tonnie de Rijke

22 oktober 2011; Quebrada San Ramon (de echte)(5 km. + nog meer loopkilometers/184 foto's) Deel 2 Van deze verrassing bekomen gaan we weer verder met het ontdekken van Copiapoa rupestris. Dan, om een uur of half een, we zijn dan al vier uren onderweg, doen we DÉ ontdekking waarvoor we deze expeditie opgezet hebben. Zo maar ineens, na een bergrug worden de hellingen wat minder steil en zijn daarop allemaal witte hoopjes te zien. Korter bij gekomen blijkt het waar, we hebben Copiapoa krainziana gevonden, de droomwens van Aad.

Copiapoa krainziana

Alhoewel de hellingen bestaan uit enkelbrekend puin vliegen we de berg op als kinderen op snoepgoed. Het is dan ook adembenemend mooi, de lavabruine helling met tussen de groene struikjes ontelbare clusters spierwitte Copiapoa's krainziana. Ik kende de plant niet eens. De uitlopers van de clusters benaderen soms wel bijna een meter en soms wel tien koppen tegelijk. De jonge planten zijn wel op zijn mooist, door veroudering wordt het onderste snel bruin. Mooi blauw/grijs plantenlichaam als dat al te zien is door zeer dichte spierwitte bedoorning in combinatie met de spierwitte haren. In één woord; juweeltjes! Na een uurtje in dit paradijs lunchen we hier en beginnen de terugweg. Uiteraard komen we weer dezelfde planten tegen, maar we fotograferen er niet minder om. We vinden Copiapoa's die weelderig groeien tussen de Euphorbia's lactiflua. We vinden zelfs nog een tweede exemplaar van Eriosyce rodentiophila, minder mooi dan de eerste, maar toch noch indrukwekkend. Het laatste stuk slenteren we op het gemakje terug nog vol met de Copiapoa-adrenaline. Vermoeid, maar uitermate tevreden zien we om kwart voor vier de oceaan weer. We zijn dan zeven uur onderweg geweest. Om vier uur weer terug in hotel Plaza voor een opfrisbeurt. Aad en ik gaan lekker pootjebaden in de oceaan terwijl André struise plannen heeft om te gaan zwemmen in de oceaan. Het mag dan wel 25 graden zijn en het zwarte zand lekker warm aan je voeten, het oceaanwater wordt beïnvloed door de koude Humboldstroom en haalt waarschijnlijk de tien graden amper. Je krijgt er prompt wintertenen van, maar het is wel een genot voor de geteisterde voeten. André heeft het zwemmen ook al snel gezien, na een paar baantjes komt hij snel opwarmen. Wel een apart gezicht was de zeehond die maar een meter of tien achter André steeds zijn kop boven water stak om te kijken wat dat nou voor zilvergrijs zeedier was (hihihihi). We zijn nog even wezen pinnen en hebben op de plaza lekker een Mega-ijs gegeten als beloning voor deze super(inspannende)dag. En 's avonds hebben we ons weer culinair laten verrassen in het restaurant van de overbuurman. Dit zal een dag worden waar we in het bejaardenhuis nog over praten. Om met Henk te spreken: "Dat ik dit nog mee mag maken!" 23 oktober 2011; Taltal - Parque Nacional Pan de Azúcar - Planta Esmeralda - Chañaral (337 km./192 foto's) Zo, voor de laatste keer een verwenontbijtje met taart en dan op weg naar de pinguïns. Dat valt tegen, we rijden eerst naar Caleta Pan de Azúcar om een bootje te bespreken. Dat er niemand te vinden is, is al een slecht teken. En ja hoor, ze varen niet uit, de zee is te ruw. Dan maar Planta Esmeralda proberen te vinden, dit is op de heenweg mislukt. We denken wat er op de heenweg is misgegaan en nemen vol goede moed de afslag op de Ruta5.

Maar de weg wordt slechter en slechter, wij komen midden in een mijnbouwgebied terecht en kunnen niet verder. Uiteindelijk vinden we een mijnwerker die weet waar we naar toe willen, de kust. Het werk dat de mijnwerkers hier doen is trouwens mensonterend in onze ogen, er zijn diepe spleten, mijnschachten kun je het niet noemen, in de bergen gehakt, driepoot met katrol er boven en zo laten de mijnwerkers mannetje voor mannetje zakken. Van veiligheidsvoorschriften hebben ze hier nog nooit gehoord. En af en toe komt er een emmertje kopererts naar boven. Dat wordt dan handmatig gesorteerd en verder verwerkt voor transport naar de koperindustrie. Als souvenir heb ik wat groene stukjes kopererts meegenomen. Dan vinden we eindelijk de goede weg, gewoon een vlak spoor door een shovel getrokken door het desolate landschap, en vinden om twaalf uur de eerste cactussen, Copiapoa rupestris, Copiapoa columna-alba en andere Copiapoa's uit de cinereahoek. Heel erg mooie blauwe planten met gitzwarte doorns en een wollige schedel. Ook Eulychnia saint-pieana zien we hier, maar die hebben het wel erg zwaar in deze omstandigheden. Plots worden we naar de overkant van de weg geroepen, Henk en André hebben iets nieuws gevonden!

Thelocephala esmeraldana

En ja hoor, her en der groeien hele kleine cactusjes, soms wel clustertjes met tien kopjes. Allemaal mini en deels onder de grond. We hebben Thelocephala esmeraldana gevonden. Eigenlijk kan de dag nu al niet meer stuk.

Wij rijden verder door een landschap dat ik alleen ken uit natuurfilms. Wat een verlaten woestenij, letterlijk niks overleeft hier en dan toch die kleurenpracht. Dan, om half één, komen om een bocht ineens op de plaats die in zoveel cactusboeken afgebeeld wordt. Zomaar uit het niets een voetbalvelden grote zandvlakte die letterlijk bomvol staat met Copiapoa columna-alba. Da's pas fotogeniek.

Copiapoa columna-alba

Sommige planten zijn wel een meter hoog, en ze staan weer allemaal schuin dezelfde kant op. Lopende door de zandvlakte valt het aantal zaailingen op, je kunt bijna nergens lopen zonder er op te trappen, er wordt hier goed voor het nageslacht gezorgd. Heel typerend dat deze habitat zo duidelijk afgebakend is, buitenom de plaats waar ze groeien stopt het ook ineens, net alsof daarbuiten de omstandigheden ineens niet ideaal meer zijn. Opvallend dat de bedoorning van de planten behoorlijk variabel is, maar de talrijke bloemen zijn in ieder geval allemaal hetzelfde. Ook cristaten komen hier voor. Ze worden uit alle hoeken, ook liggend, gefotografeerd. Tussen het cactusveld komen ook leuke geelbloeiende bodembedekkertjes voor. En dan is het nog niet op want tussen de Copiapoa's columna-alba vinden we ook nog Copiapoa cinerascens en rupestris of daarop lijkende Copiapoa's. Wordt vervolgd

Afzender redactie: redactie Zeeculenta

p/a. Noordweg 444

4333 KL Middelburg