2013 in beeld.

inhoudThema Informele zorg

Thema Vrijwillige inzet

Thema Signalering

Thema Overlastbestrijding

Met:

Partners

2 9 11

Thema Sociaal isolement [2] Samen Meer maakt de wereld groter [3] Stukkie fietsen [4] Overal staat www! [5] Medelijden niet nodig [6] De Donderdag- avondsoos: iedere week een feest [8] Thema Informele zorg [9] Burenhulp: klaar voor de toekomst [9] Pulse-Pendel [10] Thema Vrijwillige inzet [11] Meedoen op maat [12] Vrijwilligerscentrale IJsselstein [13] Anja Luksenburg ‘Mensen hebben mensen nodig’ [14] Taal verbindt [15] Eten [16] Meidencate-ring [16] Top 20 buurt-bbq's [16] Aanschuiftafel [17] Liever bij de peuters [17] Thema Signalering [18] Preventief huisbezoek [19] Maaltijdbezorging [19] Jongeren beantwoorden twee veelgestelde vragen aan het JIP [20] Straatpraat: hoe gaat het in uw wijk? [21] Thema Overlastbestrijding [22] Beter een goede buur... [23] Voorkom burenruzies: 10 tips [23] Straatcultuur in IJsselstein [24] Divers [25] Pulse 2013 in cijfers [25] Sport als middel [25] Partners [26]

18 22 26

Thema Sociaal isolement

1

Participatiesamenleving was hét woord van 2013. Een samenleving die bol staat van ‘eigen kracht’ en ‘burgerkracht’. Waren dit tot nu toe voor u nog holle frasen? Vage beleidstermen met een politieke lading? Als u écht wil weten wat eigen kracht en burgerkracht inhoudt, dan raad ik u aan snel verder te lezen!

Bijvoorbeeld over het driejarig jongetje dat de tijd van zijn leven heeft op de peuterspeelzaal. Over vrij-willigers die senioren leren skypen met hun klein-kinderen. Over het echtbaar dat Burenhulp opzet en de buurtbemiddelaar die conflicten in de kiem smoort. Over vrijwillige docenten die migrantenvrouwen de Nederlandse taal leren. Allemaal men-sen uit IJsselstein die bijgedragen hebben aan de burgerkracht van onze stad en de eigen kracht van de bewoners.

De verhalen bestrijken vijf thema´s: sociaal isole-ment, informele zorg, vrijwillige inzet, signalering en overlastbestrijding. Waarom is dit allemaal be-langrijk?

Pulse-Pendel 19.672 ritten | 116 gebruikers van kanten klaarmaaltijden | 190 deelnemers

beweegactiviteiten voor ouderen | 93% bereik onder peuters met VVE-indicatie | 24 deelnemers aan-

schuiftafel Sterrenwacht | 280 75-plussers een preventief huisbezoek gehad | 331 mantelzorgers

met advies en informatie bediend | 1045 hulpvragen door het meldpunt vrijwillige thuishulp ingevuld | 300

keer een ‘Stukkie gefietst’ | Met rond de 300 hangjongeren gesprekken gevoerd | 36 computercur-sussen | 200 deelnemers aan computercursussen | 64 deelnemers aan taallessen | 12 men-sen op de wachtlijst voor taallessen | 11 taalmaatjes | 19 vrijwilligers voor administratie thuis |

64 peuters nemen deel aan de VVE – en hun ouders aan het ouderprogramma) | 339 vrijwilligers voor

Pulse actief in IJsselstein | www.onsijsselstein.nl – 8.307 unieke bezoekers – bezoekers bekeken gemiddeld

4,37 pagina’s – gemiddeld bezoek duurde 3 minuten 14 seconden | facebook.com/indewijk, gestart

op 23 september 2013 210 fans (67% vrouwen en 32% mannen) | Twitter @OnsIJsselstein 75 vol-gers, gestart september 2013 | Vrijwilligerscentrale: www.vwij.nl – Gemiddeld 140 vacatures – website 7.172 keer bezocht door 4.456 mensen | 24 nieuwe vrijwilligersorganisaties in 2013

Een woord vooraf

Nou, bijvoorbeeld:• Mensen in een sociaal isolement worden veel

sneller ziek.• U heeft vast gehoord over de overgang van zorg-

taken naar de gemeente: zonder informele zorg gaan we het straks niet redden met z’n allen.

• En dat het zonder vrijwilligers niet lukt, dat hoeven we niet uit te leggen.

• Mijn oma zei al ‘voorkomen is beter dan genezen’; en om ellende te voorkomen moet je het op tijd zien aankomen. Oftewel: signaleren!

• En dat overlast een probleem is dat uw hele leven kan verzuren, heeft u ongetwijfeld ook al eens elders gehoord.

Lezenderwijs zult u merken dat de thema’s onlos- makelijk met elkaar verbonden zijn. Al met al is het fascinerend om te zien hoeveel we met zijn allen voor elkaar doen en kunnen doen. Namens alle medewerkers van Pulse kan ik zeggen dat wij er trots op zijn dat we midden in deze dynamiek een rol mogen spelen om dit allemaal mogelijk te maken en op gang te houden.

Ik wens u veel leesplezier!

Marion WiendelsDirecteur/bestuurder Stichting Pulse

Cijfers

2

30% van de Nederlanders zegt zich eenzaam te voelen, ruim 8% zelfs ernstig eenzaam. Dat blijkt uit onderzoek van het RIVM. Wie zijn die mensen? En waarom moeten wij ons als maat-schappij om hen bekommeren?

Iedereen kent gevoelens van eenzaamheid. Maar het wordt pas een maatschappelijk pro-bleem als mensen zich in een sociaal isolement bevinden: als zij een feitelijk gebrek aan con-tacten hebben en daarom weinig steun krijgen in het dagelijks leven.

Eenzaamheid treft vaak ouderen – onderzoek van GGD Midden Nederland spreekt zelfs over 50% van de 75-plussers – maar ook

Sociaal isolement

psychiatrisch patiënten, mensen met een (ver-standelijke) beperking, migranten, alleenstaande ouders en mantelzorgers.

Sociaal isolement is van grote invloed op het welbevinden en leidt tot medische problematiek. Denk aan depressies, hart- en vaatziekten en een verzwakt immuunsysteem. Gebrek aan steun leidt ook tot opvoedingsproblematiek en verwaarlozing. Sociaal isolement belemmert de deelname aan de samenleving. Terwijl partici-patie en onderlinge betrokkenheid juist steeds belangrijker worden.

62%

30%

8%ernstig eenzaam

eenzaam

niet eenzaam

THEMA

3

Tijdens de vijfwekelijkse middagen op het Kamera-plein ontmoet een groep mensen tussen de 30 en 65 jaar elkaar, samen met een vrijwilliger. Ze kletsen bij en plannen activiteiten, zoals samen wandelen, koffie-drinken, een stukje fietsen of knutselen. Na iedere bijeenkomst gaat iedereen met een afspraak de deur uit. Tijdens de volgende bijeenkomst bespreken ze hoe het contact verliep.

Saskia (42) werd vriendinnen met Irmgard en sprak eindelijk weer eens met leeftijdsgenoten.‘Mijn man werkt 40 uur per week in de ICT. Door mijn visuele beperking kan ik niet werken. Ik heb weinig contacten met leeftijdsgenoten. Omdat ik mantelzor-ger ben, spreek ik vooral oudere mensen. Hen bied ik een luisterend oor. Maar ik wil ook zelf wel eens mijn verhaal kwijt. Ik twitter en facebook, maar ik wil ook menselijk contact.Ik ben in vriendschappen vaak teleurgesteld: vriendinnen die ineens niets meer van zich lieten horen. Daar-door ben ik terughoudend. En waar leer je nieuwe mensen kennen? Als je in deze wereld geen kinderen hebt, tel je al snel niet meer mee. Ik kom nooit op het schoolplein, dus ik mis de verhalen uit de wijk.De eerste keer bij Samen Meer vond ik heel spannend. Al die vreemde mensen! Maar het viel me reuze mee. We hebben een hele leuke groep. Mijn persoonlijke doel is om eens per maand een activiteit met een an-der te ondernemen. Afgelopen jaar heb ik twee keer in het stadje koffiegedronken met andere dames, een paar keer iemand gebeld en een paar keer gewandeld met Irmgard.Ook al vind ik het moeilijk om met nieuwe mensen te praten, ik krijg er ook energie van. Je bent even uit je eigen wereld, even uit huis en je hoort andere verhalen.’

Voor Irmgard (42) werd Samen Meer afgelopen jaar een vast onderdeel in haar leven.‘Ik zie iedere keer wel een beetje tegen de activiteit op. Ik kan goed luisteren, maar niet zo goed vertellen. Ik ben vooral bang dat we geen gespreksstof hebben. Daarom maak ik voor de afspraak een lijstje met on-derwerpen waarover ik kan praten. In de Samen Meer groep zitten meer mensen met een achtergrond. Zelf heb ik borderline, waardoor ik niet kan werken. Als je dan met mensen praat die wel werken, voel ik me ongemakkelijk. Ik ben bang dat ze me een nietsnut vinden. Terwijl ik wel vrijwilligers-werk doe in het bejaardentehuis.In het gewone leven zijn mensen niet op zoek naar contact. Ze zijn druk met hun gezin en carrière. Daar kan ik niet over meepraten. Ik heb wel een vriend. Ook bij hem ben ik best stil. Hij praat heel veel, dus dan kan ik lekker luisteren. Verder heb ik twee vrien-den. Ze wonen in Utrecht, die zie ik eens per jaar.Ik zou niet meer willen stoppen met Samen Meer. Het is echt iets vasts geworden in mijn leven. Ik heb al met anderen geknutseld, gefietst, Turkse pizza ge-geten en gewinkeld. Met Saskia ben ik gaan wande-len, bijna 2 uur. We praatten over onze poezen, over familie en over tv-programma’s. We hadden eigenlijk best veel gemeen!’

Liesbeth (32) student rechten, zat van juli tot en met september bij Samen Meer, leerde mensen in de buurt kennen en plukt daar nog steeds de vruchten van.‘In 2009 ben ik teruggekomen naar IJsselstein, nadat ik 8 jaar in Groningen had gestudeerd. Ik kende bijna niemand meer hier en vond het lastig om nieuwe contacten te maken. Toen werd ik geïnterviewd voor Straatpraat (lees hier meer over op pagina 21, red.).

Samen Meer maakt de wereld groterEenzaam noemen ze zichzelf niet, maar ze hebben wel moeite met het aangaan en on-

derhouden van sociale contacten. Omdat ze niet kunnen werken, een beperking hebben,

gewoon verlegen zijn of denken dat ze niets te vertellen hebben. Samen Meer helpt ze de

drempel over, laat ze kennismaken met gelijkgestemden en zoekt naar overeenkomsten.

[Sociaal isolement]

4

Daar gaf ik aan dat ik wel meer contacten in de buurt wilde, en zo kwam ik bij Samen Meer.Ik heb een vorm van autisme, waar ze pas een paar jaar geleden achter zijn gekomen. Ik raak snel over- prikkeld en ben daardoor vaak oververmoeid. Daarom moet ik soms verstek laten gaan bij sociale contacten, dan moet ik op het laatste moment afbel-len. Niet iedereen begrijpt dat.De maatschappij is helemaal ingericht op werkende mensen. Alle activiteiten zijn ’s avonds of in het weekend. Maar als je overdag veel tijd hebt, is het fijn om dingen te doen te hebben. Samen Meer zit in

mijn buurt, dus ik wandelde er zo naartoe. Het is heel laagdrempelig.Via Samen Meer heb ik twee vrouwen leren kennen van mijn leeftijd waar ik nu nog mee knutsel. Daar-naast werk ik mee in de knijperploeg, een groep mensen die eens in de zes weken zwerfafval opruimt in IJsselveld-Oost. Het is ontzettend gezellig. Zo zie ik inmiddels best veel mensen.Ik studeer nu strafrecht aan de Open Universiteit. Ik ben voorlopig arbeidsongeschikt. Toch wil ik graag zin aan mijn leven geven en mezelf nuttig maken. Ik krijg nu een uitkering. Daar doe ik graag iets voor terug.’

Kees Kortekaas is een bekende in IJsselstein: congiërge bij het Cals College in Nieuwegein, assi- stent in de kapperszaak en bij stadsevenemen-ten staat hij vooraan. Zodra hij met vrijwilliger Jan Achterberg op de elektrische duo-fiets van Stukkie Fietsen stapt, groet hij binnen 10 minuten wel 8 mensen. Misschien dat ze daarom vaak maar snel het dorp uitgaan, zodat ze ongestoord anderhalf uur door bossen en weilanden en over smalle paadjes kun-nen fietsen. Soms zelfs met het pontje de Lek bij Vianen over. En er wordt flink doorgetrapt, want Kees wil aan zijn conditie werken voor zijn 10e Fietsvierdaagse komend jaar. Dat moet ongetwijfeld lukken met 530 kilometer in de benen in 35 fietstochten. Weer of geen weer, iedere woensdagochtend om half elf staat Jan bij Kees op de stoep, ook in 2014.

Met Stukkie fietsen huur je tegen een kleine vergoeding een fiets met mankracht. Voor iedereen die graag bui-ten is en fietst, maar voor wie dat moeilijk is. Bijvoor-beeld vanwege beperkingen, of omdat je niemand kan vinden om mee te fietsen.

Stukkie fietsen

530 kilometer in de benen

[Sociaal isolement]

5

Toos Houweling (67): ‘Ik vind het vooral belang-rijk dat ik iets kan vinden als ik iets wil weten. Mailen vind ik soms wel lastig. Het beantwoorden lukt het beste. Gelukkig weet ik nu dat www iets anders is dan het apenstaartje. Daardoor ging het eerst nog wel eens mis. Ik kom ook voor de gezelligheid, even er uit zijn. Ik kom oorspronkelijk uit Oudewater, dus ik leer hier ook nieuwe mensen kennen!’

Janny Baauw (67): ‘Tegenwoordig gaat alles via internet: bankieren, een huis huren bij de woning-bouw, gemeentezaken. Je wordt min of meer ge-dwongen om te leren computeren. Ik zoek ook veel dingen op. Mijn kleindochter had laatst een klaplong. Vroeger keek je dan in een encyclopedie of belde je iemand. Maar nu heb ik er op internet alles over ge- lezen. Wij zijn Griekenlandfanaten, dus ik zoek ook de prachtigste filmpjes op. Dan droom ik helemaal weg!’

Willy van der Voorden (73): ‘Als je vroeger iets hoorde op de radio en meer wilde weten belde je naar 0900. Nu is het: kijk op www… Ik luister bijvoorbeeld op YouTube naar de Gaiter Group, dat is Southern Gospel-muziek. Of ik kijk op de site van schrijf-ster Barbara Taylor Bradford, of ze al

Overal staat

een nieuw boek heeft. Mailen doe ik met kennissen en familie. Maar iemand uitnodigen voor mijn verjaar-dag: dat doe ik niet per mail. Als ik echt contact wil hebben, dan pak ik de telefoon!’

In 2013 gaven 13 vrijwilligers bijna 40 com-putercursussen. De cursisten leren mailen, skypen, facebooken en informatie zoeken op internet. De populariteit is ongekend: de wachtlijst blijft volstromen. Er zijn groepen voor migrantenvrouwen, maar in de meeste cursuslokalen vind je senioren die het zat waren dat ze overal www zagen staan en vervolgens niets op konden zoeken.

Van links naar rechts Janny, Toos en Willy met de docenten Jaap Slooter en Koen Betzold.

www!

6

Iedere dag na school voor je gehandicapte broertje zorgen, meedraaien in het huishouden, veel aandacht hebben voor je zieke zusje en vaak alleen thuis zijn omdat je moeder met je vader naar het ziekenhuis moet. 11 procent van alle thuiswonende jongeren is mantelzorger en draagt op een of andere wijze (mede) zorg voor een langdurig ziek familielid.

Medelijden niet nodig

Jonge mantelzorgers komen samen bij VIP

Jonge mantelzorgers Lamyae, Ian en Kamar in Xperience.

‘Als je ziet dat je moeder en je vader bezig zijn,

dan help je gewoon’

Jonge mantelzorgers zijn bikkels, ze helpen vaak zon-der morren mee in het huishouden en geven emotio-nele steun aan het zieke gezinslid. Zelf vinden ze dat niets bijzonders. En zielig zijn ze al helemaal niet. Zij zijn toch niet ziek?Uit onderzoek van de Nationale Jeugdraad blijkt dat deze groep vaak op jonge leeftijd zelfstandig is. Ook doen ze het vaak goed op school. Zelf zien ze die zelf-standigheid als een goede voorbereiding voor later.Maar er is ook een hoger risico op overbelasting. Er-varingen delen helpt. Niet door het voeren van zware gesprekken, wel door leuke dingen te doen met lotge-noten. Voor Pulse een reden om vier keer per jaar een activiteit de ondernemen met de VIP’s – want dat zijn ze: Very Important Persons. Tussendoor houden de VIP’s contact met elkaar.

7

Jonge mantelzorgers Lamyae, Ian en Kamar in Xperience.

[Sociaal isolement]

‘Je moet er iets meer bij nadenken dan bij iemand anders. Dus ik probeer vaak de verstandigste te zijn‘

Ian (15)‘Mijn broertje van 12 is autistisch en verstandelijk beperkt. Hij vindt het moeilijk als er dingen op korte termijn veranderen. Bijvoorbeeld de weg naar school. Die werd tijdelijk verbouwd, dus moest hij anders fietsen. Dan wordt hij verdrietig en boos, hij begrijpt dat slecht. Hij kan ook lastig met emoties omgaan. Hij gaat naar een speciale school in Utrecht voor kinderen met een verstandelijke beperking.

Er zitten twee kanten aan de situatie met mijn broer-tje. Sommige dingen zijn grappig. Bijvoorbeeld als hij iets verkeerd uitspreekt, dan moeten we lachen. Maar we maken ook wel eens ruzie. Hij kan nogal dwingend zijn. Ik kan dan wel boos worden, maar ik moet wel constant nadenken over hoe ik dingen zeg. Je moet er iets meer bij nadenken dan bij iemand anders. Dus ik probeer vaak de verstandigste te zijn.Hier praten we over wat er aan de hand is. Er zijn veel verschillende soorten mantelzorgers, want

iedereen heeft een ander familielid dat ziek is. Soms een ouder, soms een zusje. We doen hier ook leuke dingen samen. Chocolade maken, lasergamen en snowboarden. De jongeren hier weten wat je door-maakt. Klasgenoten zonder problemen thuis kunnen zich niet inleven.

Ik ben van jongs af aan al zelfstandig, want mijn ouders moesten vaak weg, bijvoorbeeld met mijn broertje naar specialisten en psychologen. Ik leerde al vroeg om alleen naar school te fietsen en was vaak alleen thuis. Ik vond dat zelf niet erg. Die zelfstandig-heid is alleen maar handig en ook leuk.

Op maandag en dinsdag ga ik na school naar huis om voor mijn broertje te zorgen. Verder train ik vier keer in de week karate. Dat doe ik al tien jaar. Sinds vier jaar speel ik eens in de maand een wedstrijd, semi-professioneel. Het is moeilijk om prof te worden, maar ik wil het wel proberen!’

‘Iedereen heeft zijn eigen verhaal, en ieder

verhaal is anders‘

Kamar (16)‘Mijn jongste zusje van zeven heeft epilepsie en een achterstand: ze gedraagt zich als een kindje van twee. Toen ze vijf was, heeft ze een operatie gehad. Vanaf dat moment had ze geen epileptische aanvallen meer en is ze gaan praten. Dat leert ze nu langzaam, daarom praat ze nu als een kind van een. Verder speelt, danst en knuffelt ze graag. Ze is dol op de Teletubbies.

Mijn zusje is zo geboren. Ik weet niet beter dan dat ik haar luier moet verschonen, het is nooit anders geweest. Na school help ik mijn moeder mee. En op zaterdag pas ik op haar. Ik voel me heel normaal en beschouw haar ook als ieder ander zusje. Ik bied zelf aan om mee te zorgen. Als je ziet dat je moeder en je vader bezig zijn, dan help je gewoon. En als ik naar buiten wil dan kan dat.

Hier bij VIP vergeet je de problemen thuis even. Het is best fijn om de aandacht te krijgen, terwijl mijn

zusje eigenlijk degene is die ziek is. Soms praten we er in de groep over. Ik luister veel. Iedereen heeft zijn eigen verhaal, en ieder verhaal is anders.

Ik hoef geen medelijden te hebben. Mijn zusje is mijn zusje. En ik wil graag voor haar zorgen. Ik snap dat ze meer aandacht krijgt: ze heeft het nodig. Ik heb nog een zusje van elf, zij past ook wel eens op. Maar ze is ook nog een kind. Tegen haar zeg ik: speel buiten! Later wil ik ook voor mensen zorgen. Ik volg nu Zorg en Welzijn op het VMBO en wil door naar de opleiding voor doktersassistente.’

8

Daphne is er nog niet, dus blijft Tjeerd bij de ingang van de grote zaal staan en verwelkomt samen met Elke de andere leden van de Donderdagavondsoos. De een komt binnen met een uitbundige knuffel, de ander schuifelt in stilte linea recta naar een van tafel-tjes waar koffie en thee klaarstaat. Bijna alle 42 leden zijn er: IJsselsteiners tussen de 25 en 65 jaar met uiteenlopende verstandelijke beperkingen. Sommigen zijn al 39 jaar lid, zo lang als de soos bestaat.

Avond uitVoor de meesten is de donderdagavond heilig. ‘Ver-gelijk het met een avond uit, zoals een filmpje pakken of naar de kroeg,’ aldus Hans van der Voorn, in het dagelijks leven regiomanager bij het RIVM en al 32 jaar iedere donderdagavond vrijwilliger op de Soos. Samen met nog 7 vrijwilligers-collega’s begeleidt hij de avonden, die altijd verlopen volgens een vast stramien. Eerst koffie en thee, dan een uurtje activitei-ten: cupcakes bakken, puzzelen en sjoelen. Meedoen, bijkletsen, rondkijken, stilzitten, het mag allemaal.

Iemand helpenTjeerd speelt het liefst het kaartspel Phase 10. Maar vanavond wil hij naast Daphne zitten, sinds 2 maan-den zijn verkering. Wat er zo leuk is aan de soos?

De Donderdagavondsoos:

iedere week een feest

Tjeerd, 29 jaar, wandelt met zijn handen losjes in de zakken van zijn donkerblauwe worker als een van de eersten de grote zaal van de Oase in. Een twinkeling in zijn ogen. ‘Kijk eens,’ fluistert hij tegen vrijwilligster Elke Ruis. Voorzichtig haalt hij één hand uit zijn broekzak. Daar schittert een kettinkje met een hartje. ‘Echt bergkristal!,’ roept Elke uit. Tjeerd glundert. ‘Voor Daphne. Van de wintersport meegenomen.’

Tjeerd: ‘Het is hier gewoon supergezellig! De mensen zijn lief. Ik ken iedereen. En ik kom altijd extra vroeg om mee te helpen.’Vriendinnen Marije (42) en Corrie (57), respectievelijk 15 en 25 jaar lid, vinden vooral het contact met ande-ren leuk. Marije: ‘Er komen heel verschillende soorten mensen, waardoor je soms ook eens iemand kan helpen.’ Corrie luistert vooral graag naar anderen. ‘Dan hoor je eens wat anders.’ Marije: ‘Als je echt wil weten hoe leuk het is, dan moet je een avond meelo-pen. Daarna kun je vragen stellen.’

MuziekOndanks de volle zaal is er nog plek op de soos. Vooral nieuwe jonge leden zijn gewenst. Een of twee avonden meedoen is gratis, daarna kost een lidmaatschap 15 euro per maand. Daarvan worden alle spelmaterialen gekocht, hapjes en drankjes met Kerst, Pasen en Sinterklaas geregeld en ieder jaar in juni een dagje uit. Hans: ‘We maken van iedere don-derdagavond een feest. Niet alleen voor de bezoekers trouwens, ook wij hebben een ontspannen avond.’ Uit de zaal klinkt muziek en ondertussen is mens-erger-je-niet in volle gang. Tjeerd heeft toch maar besloten om mee te doen.

Corrie

Marije

Tjeerd

9

waarde 7 miljardMensen worden ouder, meer mensen leven lan-ger met een aandoening of beperking, en er is minder geld voor betaalde zorgverleners. Dus moeten we meer voor elkaar gaan doen, vrij-willig. Gelukkig zijn in Nederland veel mensen daar-toe bereid. 3,5 miljoen mantelzorgers zorgen langdurig en onbetaald voor hun partner, ou-der, broer of zus, kind of buur. En dan zijn er nog de massa’s mensen die als vrijwilliger hulp bieden. Samen vormen zij de ‘informele zorg’.De waarde van deze informele zorg is 7 mil-jard euro, berekende het Sociaal Cultureel Planbureau in 2012. Dit groeit naar verwach-ting de komende jaren naar 13 miljard euro. Ter vergelijking: de kosten van de publiek ge-financierde jeugdzorg, gehandicaptenzorg en ouderenzorg (inclusief thuiszorg) bedragen 22 miljard euro.De informele zorg wordt belangrijker en dat vraagt om het creëren van een sterk netwerk waar zorgbehoevenden op terug kunnen val-len. In IJsselstein bouwt Pulse mee aan zo’n netwerk en ondersteunt de informele zorg waar nodig. Zodat we daar nu en in de toe-komst op terug kunnen vallen.

Burenhulp: klaar voor de toekomst

Coördinatoren Burenhulp IJsselveld-west Mija en Arie van Someren

Een kapotte lamp waar je niet bij kunt, je printer die je niet aan de praat krijgt of geen vervoer naar die belangrijke afspraak in het Antonius. In IJsselveld-West kun je daarvoor sinds 2013 bellen naar Buren-hulp: 24 uur per dag, 7 dagen per week. Vrijwillige coördinatoren Mija en Arie van Someren regelen binnen een mum van tijd iemand uit de buurt die je komt helpen.

Bewonersvereniging Edelstenenwijk hield in mei 2013 een enquête onder 1200 huishoudens en vroeg wie mee wilde helpen aan burenhulp. De bereidwilligheid was hoog: 10% gaf zich op. Daardoor kunnen coördi-natoren Arie, Mija, maar ook Nico Hoogendoorn met hulpvragen terecht bij 120 mensen.

Klaar als het nodig isDe hoge opkomst is heel goed nieuws. Want buren-hulp, ook wel de ‘missing link’ tussen informele zorg en hulpverlening genoemd, heeft de toekomst. Arie: ‘De vanzelfsprekendheid van de verzorgingsstaat zoals we die nu kennen is straks weg, er komt steeds meer neer op familie en mantelzorgers. Nu is de tijd om burenhulp goed op te zetten. Zodat we straks klaar zijn als het echt hard nodig is.’

Informele zorg

THEMA

10

[Informele zorg]

Arie (63) werkte tot voor kort in de telecomsector, Mija (54) is etaleuse en maakt traktaties en cupcakes op bestelling. Samen zijn ze vastberaden om van Burenhulp een succes te maken. Om van andere Burenhulp-initiatieven te leren, volgden Mija en Arie een landelijke workshop bij Movisie, kennisbureau voor sociale vraagstukken.

SuccesfactorenBurenhulp draait nagenoeg volledig op vrijwilligers. En dat is tevens een van de succesfactoren, blijkt uit onderzoek van Movisie. Movisie beschrijft Burenhulp in IJsselstein als een van de best practices in Neder-land, onder andere omdat Pulse écht ondersteunend is aan de vrijwilligers. Pulse grijpt alleen in als de continuïteit in gevaar komt en gebruikt haar kennis en kunde om de verbinding te leggen met andere zorgen welzijnsvoorzieningen. De vrijwilligers dragen het project.

Initiatieven verbindenArie: ‘Na ruim 40 jaar in de Telecom gewerkt te heb-ben, gaat er nu een wereld voor me open! Ik wist niet

Pu

lse-

pen

del

19.672 ritjes maakten de 25 chauffeurs in 2013 voor de ‘Pulse-Pendel’. Van de kapper naar City Plaza en van het Sint Antoniusziekenhuis tot aan de kerk. Iedereen die minder mobiel is of een beperking heeft, kan een beroep doen op de pendel. De chauf-feurs brengen en halen je precies op de afsproken tijd en hebben ruimte voor een praatje of om een handje toe te steken.

Toen Truus van den Burg (59) vijf jaar gele-den hoorde over het tekort aan chauffeurs, meldde

ze zich meteen. Die paar uurtjes per week konden er ook nog wel bij, want ‘ik zit ook 36 uur per week op de bus in Utrecht’.‘Oudjes staan bij mij hoog in het vaandel. Als ik op zaterdag iemand naar de kerk breng, ga ik ook wel eens mee naar binnen. Vorig jaar mocht ik met de bus van oud-Utrecht-voetballer Jean Paul de Jong het jaarlijkse uitje van de verstandelijk gehandicapten rijden. Dat was geweldig! Het is dankbaar werk. Ik hoop dat mensen dat later ook voor mij willen doen.’

De Pulse-Pendel draait in 2014 helemaal op vrijwilligers!

dat we zoveel hadden in IJsselstein: samen fietsen, maaltijdvoorzieningen, bijeenkomsten voor mantel-zorgers. Ook daar verwijzen wij mensen naar door. Het is noodzakelijk om samen te werken en alle initia-tieven te verbinden.’Waarom Arie en Mija dit met zoveel passie doen? Arie: ‘Wij zijn nu nog jong, we hebben onze contacten. Maar ook voor ons is er straks geen plaats meer in de her-berg. Dan hoop ik dat dit soort initiatieven nog bestaan. Daar kunnen we dan zonder schaamte aankloppen.’

Burenhulp IJsselveld-West is 24/7 open en bereikbaar via 06 - 29 36 14 84. Behalve Arie en Mija kunt u ook de andere coördinator Nico Hoogendoorn aan de lijn krijgen.

In 2014 verschijnen de resultaten van een driejarig on-derzoek van Movisie naar buurthulp, de landelijk naam van burenhulp. Nu al is duidelijk dat buurthulp succes-vol kan zijn als gemeenten zich niet dwingend opstellen.Meer weten? Zoek in Google op Movisie en Succesvolle buurthulp. Hier vindt u het gehele artikel van Movisie.

Truus

Van een verzorgingsstaat naar een participatie-samenleving. Dat kan niet zonder vrijwilligers. Dan zou het namelijk slecht gesteld zijn met het welzijn van de IJsselsteinse burger. Dat mogen we best stellen, want alleen al voor Pulse wer-ken zo’n 340 vrijwilligers.Omgerekend naar werkuren zijn dat 75 fulltime betaalde krachten! En dan werkt Pulse ook nog veel met vrijwilligers die zelf initiatief nemen in hun buurt en wijk, en met alle vrijwilligers-organisaties in IJsselstein.Vrijwilligers beheren wijkaccommodaties, doen de redactie van de ouderengids, coachen werk-lozen, geven taalles aan migranten en vervoeren ouderen. En dat is slechts een greep uit de vele werkzaamheden.

Met een enkele betaalde kracht van een paar uurtjes voor het ontwikkelen en faciliteren van initiatieven, worden tientallen vrijwilligers gaande gehouden. Hiervan profiteren alleen in IJsselstein al duizenden mensen.Het doen van vrijwilligerswerk zorgt er ook voor dat mensen uit een sociaal isolement komen en dat ze hun vaardigheden verbeteren.

Vrijwillige inzet

11

THEMA

12

Leonie José Overdijk (50), voormalig HR-manager en vrijwilige coach:

‘Meedoen op maat is er voor mensen die ergens stil zijn blijven staan, door taalachterstand of andere omstandigheden. Als dat maar lang genoeg duurt, hebben ze op een bepaald moment geen reden meer om uit bed te komen. Ze hebben geen afspraken en zien weinig mensen. Niemand wacht op hen. Ik ge-loof dat iedereen een doel nodig heeft in het leven. Daar help ik graag bij. Maar ik ben wel streng. Na vijf coachingsessies wil ik wel resultaat zien. Mijn eerste cliënt was Mohammed. Hij zat vanwege gezondheidsklachten meer dan drie jaar thuis. Zijn enige uitje was de wekelijkse taalles. Hij wilde graag meer ondernemen, maar wist niet waar hij moest beginnen. Hem coachte ik tijdens sollicitatiege-sprekken voor vrijwilligerswerk. Dat is gelukt; hij begeleidt nu mensen naar het ziekenhuis en doet boodschappen. Hij staat nu midden in de maat-schappij en is daar heel blij mee.Nu coach ik Maryam. Ze haalde in Iran haar bachelor economie en is nu 2 jaar in Nederland. Ze wil graag schoolassistent worden. In contact komen met Neder- landers vindt ze moeilijk. Dat komt door de taalbar-rière, maar ze is ook verlegen. Ik motiveer haar voor vrijwilligerswerk. Dat gaat met kleine stapjes.’

‘Na vijf sessies wil ik resultaat zien’

Eind 2013 startte Pulse met het nieuwe project Meedoen op Maat, waarin vrij-willigers mensen met een grote afstand tot de arbeidsmarkt coachen. Doel: weer meedoen in de maatschappij door deelname aan activitei-ten of vrijwilligerswerk.De animo voor het project is groot. Deelnemers worden begeleid door vrijwillige coaches, vaak uit het bedrijfsleven. Deze pool van ‘buddy’s’ begon halverwege 2013 en breidt zich gestaag uit met hooggekwalificeerde vrijwilligers.

Liesbeth Jansen (38), ondernemer en vrijwilige coach:

‘We werken echt coachend, dat betekent dat we geen dingen overnemen. Ik heb nu contact met twee dames, een uit Iran en een uit Irak. De Iranese vrouw

heeft psychische problemen. Ik geef haar Neder-landse les, en probeer ondertussen haar vertrou-wen te winnen en haar het huis uit te krijgen, door bijvoorbeeld eens in de Intratuin af te spreken. De Irakese dame gaat ook naar taalles. Ze ziet wel familie en vrienden, maar heeft daarnaast veel tijd over. Ze droomt ervan om in de bibliotheek te wer-ken. Ik heb haar geholpen om daar te solliciteren, maar haar Nederlands was niet goed genoeg. Ik ben ontzettend trots dat ze wel gesolliciteerd heeft. Nu is ze zelfs alleen naar de vrijwilligerscentrale geweest. Dat vind ik zo gaaf! Ik help haar nu bij de afspraken of als ze formulieren niet begrijpt.Het mooiste vind ik dat ik me verbind met mensen die eerder niet in mijn scope zaten. Ik had allerlei oordelen over deze groep, maar de werkelijkheid is totaal anders. En, niet onbelangrijk: we maken ontzettend veel lol!’

Leonie José en Maryam

Coachen, verbinden en motiveren in Meedoen op maat

Museum IJsselstein zoekt een technisch medewerker.

Iets voor u?

13

BEKIJK ALLE VACATURES OP: W WW.VWIJ.NL

Museum IJsselstein zoekt een Technisch medewerker |

Bibliotheek Lek en IJssel zoekt een enthousiaste Gast-

heer/Gastvrouw | Kursus Project IJsselstein zoekt een

penningmeester | Speel-o-theek ’t Speelkasteel zoekt een

medewerk(st)er speel-o-theek | AxionContinu Verpleeg-

huis Isselwaerde zoekt vrijwilligers voor het koken in de

woning | Vecht en IJssel locatie Ewoud zoekt een vrijwil-

liger voor de hobbymiddag | Pulse Taalmaatje zoekt een

Medewerker Kinderopvang | Pulse zoekt een vrijwillige

coach voor Meedoen op maat | Pulse Beheer zoekt Gast-

vrouwen | Pulse Beheer zoekt Receptionistes/telefonistes

voor de Oase | Pulse vervoer zoekt Lid Werkgroep Vervoer

[Vrijwillige inzet]

WANTS YOU!

Heeft u hobby’s of interesses?

Wilt u meer sociale contacten /er vaker even uit?

Wilt u uw cv verbeteren/nieuwe werkervaring opdoen?

Heeft u specifieke talenten, vaardigheden of kennis die u

vaker wilt gebruiken?

Wilt u vaker het gevoel hebben dat u uw tijd nuttig heeft besteed?

Doet u graag wat voor een ander?

Kijk op vwij.nl, daar staan meer dan 100 vrijwilligersvacatures, ook een die bij u past.

U bent een heel bijzonder mens

Wilt u weer eens iets nieuws leren?

Heeft u interesse in financiële werkzaamheden?

Ewoud zoekt hulp bij de hobby-middagen. Iets voor u?

Stichting Kursus Project IJsselstein zoekt een penning-

meester. Iets voor u?

De kinderopvang bij de taallessen zoekt hulp. Iets voor u?

Wilt u iets creatiefs doen?

Kookt u graag?

Werkt u graag met kinderen?

Bent u technisch aangelegd?

Axion zoekt koks voor maaltijden in groepswoningen. Iets voor u?

Al 13 jaar lang, iedere woensdagochtend, schenkt de 88-jarige Anja Luksenburg als vrijwillige gastdame koffie en thee in wijkservicepunt de Oase.Anja: ‘Mensen hebben mensen nodig. De chauf-feurs, de biljarters, ik ken inmiddels iedereen die hier komt. Het is gezellig en leuk om te doen. Ik heb graag mensen om me heen. Ik doe zelf ook nog mee aan de activiteiten hier! Aan koersbal en country line dance. En soms schaak ik een potje mee.’

Voor Pulse werken 15 vrijwillige gastdames. Zij schenken koffie en thee aan bezoekers, cursisten en medewerkers in de Oase. Het is soms flink doorpezen: bij drukbezochte bijeenkomsten schenken ze wel 80 koppen koffie in 5 minuten.

14

Anja Luksenburg‘Mensen hebben

mensen nodig’

‘ik ken iedereen die hier komt’

[Vrijwillige inzet]

15

‘ik ken iedereen die hier komt’

Dat er behoefte was aan taallessen merkte Truus toen ze de kinderen van deze vrouwen nog in de klas had. ‘Toen ik stopte als leerkracht vroegen de moeders: ‘kom je ons nu lesgeven?’ Dat waren vrouwen die zelf nooit de kans hadden gekregen om goed Neder-lands te leren. En taallessen zijn zo belangrijk voor de eigenwaarde van deze vrouwen.’

Symbolisch bedragToen het ROC in 2009 stopte met het aanbod van ‘Nederlands als Tweede Taal’, stapte Truus naar Pulse. Er werd een ruimte geregeld in de Ontmoe-tingskerk, Pulse betaalde de boeken en een coördi-nator voor een paar uur voor de intaketesten en de administratie. In maart 2009 startte de eerste groep.

Taal verbindt

Iedere woensdagochtend volgen 64 vrouwen

in de Ontmoetingskerk 2 uur lang in opperste

concentratie Nederlandse les. Het niveau is

divers: de ene groep leert om zich voor te

stellen, de andere bespreekt het kamerdebat

van afgelopen week. De Taalgroep startte

5 jaar geleden op initiatief van oud-basis-

schooldocente Truus Lippus (68) en draait

nu op 10 vrijwillige docenten.

Vijf jaar later zijn er 7 groepen, 64 cursisten en staan er zelfs 12 vrouwen op de wachtlijst. Deelnemers be-talen een symbolisch bedrag van 5 euro per maand, de 10 docenten werken vrijwillig. Voor de kinderen is oppas geregeld in basisschool De Brug.

WisselwerkingNaast grammatica en spelling, behandelen de docen-ten ook maatschappelijke thema’s. Truus: ‘Voor de verkiezingen gebruiken we voorlichtingsmateriaal voor groep 8 van de basisschool. We praten over democratie en het belang om te gaan stemmen. We zijn op excursie naar het Nederlands openluchtmu-seum geweest. We lezen ook samen brochures van de gemeente, waarbij we ambtelijke taal in gewoon Nederlands vertalen. We kunnen onze eigen invulling aan de lessen geven. Het geeft ons een enorme vol-doeding om te zien hoe taal mensen kan verbinden. Wij leren de vrouwen de taal, maar in de wisselwer-king die ontstaat, leren wij ook veel van hen.’

ThuisvoelenOnderschat ook de sociale functie van de taalgroep niet. In de pauze praten de vrouwen volop met elkaar. Hier komen weer nieuwe initiatieven uit voort. Zo heeft de groep van Truus met een beetje hulp ge-regeld dat het zwembad in IJsselstein een speciaal uurtje dameszwemmen voor hen faciliteert. ‘Voor veel vrouwen eindelijk een kans om te leren zwem-men.’ Truus hoopt dat de Taalgroep blijft bestaan. ‘Als je de taal leert, voel je je thuis in een land. Ik draag daar graag mijn steentje aan bij.’

10 vrijwilligers geven 64 vrouwen taalles

1616

Gevulde eieren, dadels met monchou, hartige taar-ten: Halima, Sihem, Lamyae en Hajar maken menig Pulse-festiviteit tot een waar culinair feest.

Nu ze steeds vaker worden gevraagd, vinden ze het tijd om hun werkwijze te professionaliseren. Dus werken ze aan een ondernemingsplan en sleutelen ze aan de processen. Halima, in het dagelijks leven eerstejaars studente technische bedrijfskunde: ‘Inkoop, keuze van gerechten en het koken: het kan allemaal nog beter. Ik vind vooral de organisatie en de inkoop leuk. Wat kun je voor 150 euro maken voor 150 mensen? De verantwoordelijkheid en dat het iedere keer weer lukt om voor heel veel mensen iets lekkers te koken is supertof!’

V.l.n.r. Jongerenwerker Stella de Bie, Halima, Sihem, Lamyae. Het meisje helemaal rechts is een stand-in voor Hajar. Zij kon helaas niet bij het fotomoment zijn.

Meidencatering

Eiteren Simon Stevinlaan Hazenveld Diamantenhof Kronenburgplantsoen

Kappellestraat Hofstraat Dommelhof Waalsingel Heer Arendstraat Alaskahof Praagsingel Loenapad Eemstraat Gagarinhof Walenburg Tereschkovahof Mars Spoetnikhof Teenschillerlaan Televisiebaan

Top 20 buurt-bbq’sDE VOLGENDE STRATEN ORGANISEERDEN IN 2013 EEN BUURTBARBECUE

PULSE KAN bIJDrAgEN. VrAAg NAAr DE SPELrEgELS bIJ [email protected]

De meidencatering werkt op vrijwillige basis voor non-profitorganisaties. Contact opnemen kan via [email protected]

Kijkt u al uit naar een gezellige buurt-bbq in de lentezon?

17

Aanschuiftafel

Benodigdheden:- Gemarineerde kipfilet à la minute (in paprika-

marinade), 175 gram p.p.- Gedroogde abrikozen en appels- Bleekselderij en bladselderij- Gembersiroop en kaneel- Pot kerriesaus (niet de hele pot gebruiken!)- Lente-uitjes

Voorbereiding:Schil de appels, snijd in blokjes en snijd de abrikozen in vieren. Onthaar de bleekselderij en snijd deze in reepjes. Snijd de kip in blokjes van 4 bij 4 cm (niet te klein). Snijd tot slot de lente-uitjes in ringetjes.

Bakken en sudderen:Bak de kipfilet aan in een koekenpan, doe de kip daarna over in een grote sudderpan. Voeg de abriko-zen, bleekselderij en de lente-uitjes toe en doe er flink wat kaneel bij, een scheut gembersiroop en een deel van de kerriesaus.

Laat dit sudderen, schep regelmatig om. Doe na een kwartier de appelstukjes en de bladselderij erbij. Laat het ongeveer een uurtje sudderen.

Lekker met aardappelen en met rijst!

Liever bij de peutersDe 3-jarige Berenguer is een gelukkig kind, sinds hij naar peuterspeel-zaal “de Petteflet” gaat. Zelfs zo gelukkig, dat zijn ouders Rob en Andrea besloten om als dank een deel van de opbrengst van hun olijfoliehandel aan Pulse te doneren. Rob Villouta: ‘Ik kom uit Amerika en ben half Chileens en half Amerikaans, mijn vrouw is Catalaans. We wonen 2 jaar in IJsselstein. Berenguer ging eerst zowel naar het kinderdagverblijf als naar de peuterspeelzaal, maar we merkten dat hij veel liever bij ‘de peuters’ was, zoals hij dat zelf noemt. Hij voelt zich veilig en leert er goed Nederlands. De leidsters hebben goede kwaliteiten en veel er- varing. De peuterspeelzaal is echt een ‘act of community’: niet commercieel, er is veel liefde en aan-dacht. Wij waarderen dat en willen graag iets terugdoen voor de gemeenschap.’ De olijfolie van Rob en Andrea heet Oliva de Zola en ligt in de kleinere winkels en delicatessenzaken of is te koop via www.olivadezola.nl. Bijzonder: de olie is van één soort olijf gemaakt, de arbequina. Dat zorgt voor een milde, smaakvolle extra vergine olijfolie.

De Poortdijk en ‘de Petteflet’ zijn twee voorscholen (VVE) van Pulse. Peuters van 2,5 tot 4 jaar spe-

len hier tot vier dagdelen per week. Er is veel aandacht voor de (taal)ontwikkeling en

een bijbehorend ouderprogramma. De voorschool is een goede voorbereiding op de grote stap naar de basisschool.

Johan Zwezerijnen, Lida Pouw en Johan Kok koken regelmatig samen voor de Aanschuiftafel. Iedereen die graag samen eet of geen zin heeft om te koken, kan iedere woensdag aanschuiven in MFC de Sterrenwacht. Voor een schappelijke prijs wordt er heerlijk gekookt!

Kipstoofschotel Lida

ETEN

18

Signalering

Problemen op tijd signaleren voorkomt een boel ellende. Kleine problemen zijn vaak nog op eigen kracht op te lossen, eventueel met een beetje profes-sionele of vrijwillige hulp. Dat is fijn voor de men-sen die het betreft en voor hun omgeving, maar ook voor de maatschappij: minder grote problemen betekent minder hoge kosten. Werk maken van signaleren is kiezen voor de langetermijnoplossing.

Pulse zit diep verankerd in de IJsselsteinse maat-schappij. Pulse loopt op straat, komt bij mensen

binnen en gaat op ze af. Voor jongeren zette Pulse in 2013 het laagdrempelige Jongeren Informatie Punt op. In het kader van Preventief Huisbezoek bezochten 10 vrijwilligers dit jaar 283 75-plussers en spraken hen uitgebreid over hun leefsituatie. De vrijwillige maaltijdbezorgers brachten niet alleen maaltijden rond, maar maakten ook een praatje en signaleerden problemen. Hierbij is samenwerking met maatschappelijke partners essentieel. Zo kunnen we snel schakelen en beginnende problemen snel aanpakken.

THEMA

19

Hoe gaat het?Resultaten Preventief huisbezoek 75+

Kees van de Giessen is een van de vijf vrij-willige maaltijdbezorgers. ‘Een keer per maand rijd ik een dag lang heel IJsselstein door om op zo'n 80 adressen maaltijden te bezorgen. Juist het contact met mensen vind ik leuk. Zo zie of hoor ik ook wanneer het niet goed gaat met iemand. Dat geef ik dan door aan Pulse, zodat zij actie kunnen ondernemen.’

IJsselstein wil graag weten hoe het met haar oude-ren gaat. Waar hebben ze hulp bij nodig? Weten ze welke voorzieningen en activiteiten er zijn? En maken ze er gebruik van?

Pulse startte daarom met Preventief Huisbezoek 75+ in Centrum en Zenderpark. Hiervoor werden vrijwil-ligers opgeleid om onderzoek te doen. Zij gaven voor-lichting en namen een vragenlijst af over de leefsitu-atie, wensen en behoeften. Ouderen wilden leren computeren en bankjes naast de route naar het centrum. De computercursussen kwamen er. Net zoals de bankjes. En met de apotheek werd contact opgenomen om te praten over het hoge medicijngebruik onder ouderen in Zenderpark.Ouderen bleken ook weinig te bewegen. Reden voor Pulse om samen met Ewoud meer beweegactiviteiten op te zetten.

Maaltijdbezorger Kees

…vanaf 2014 zet Pulse de maaltijdbezorging voort zonder subsidie.

Ook tijd voor een praatje

[Signalering]

In 2013 was IJsselstein-Noord aan de beurt. 10 vrijwilligers bezochten met een koffer vol voorlichtingsmateriaal en een vragenlijst 283 ouderen. Ine Voormolen (68) was een van de vrijwilli-gers. Ze trof ouderen met beperkingen die geen idee hadden dat ze ondersteuning aan konden vragen, of mensen die hun partner verloren en die daardoor erg eenzaam waren. ‘Een andere man zorgde al lange tijd voor zijn ernstig zieke vrouw. Verzorgen, schoonmaken, koken, hij deed alles zelf en was daardoor overbelast. Hem kon ik verwijzen naar het steunpunt mantelzorg en tafeltje-dekje. De bezoeken vind ik soms best confronterend. Dan denk ik: hoe zou ik zelf zijn als ik die leeftijd heb bereikt?’

De GGD maakt per deelwijk van IJsselstein-Noord een rapport en verwacht deze voor de zomer te presenteren.

20

Jongeren beantwoorden twee veelgestelde vragen aan het JIP

Ik ga naar school, maar ik hoor niet bij

de groep.

Jezelf blijven Het ligt eraan waarom je niet bij de groep hoort. Wanneer het vanwege een nieuwe school is, dan kun je op ze afstappen en een praatje maken. En dan vragen of ze een keer af willen spre-ken. Als het is omdat ze je niet leuk vinden, dan moet je gewoon jezelf blijven en andere mensen zoeken buiten de groep. Er zijn genoeg andere mensen die jou misschien wel leuk vinden.Sacha (12)

Betrekken Ik zou me proberen te betrekken bij wat er in de klas gebeurt en zo aardig mogelijk doen. zodat ik niet helemaal buiten alles sta en zo aardig mogelijk doen. Jantine (16)

Andere klas Probeer zo vriendelijk mogelijk te zijn tegen iedereen. Als dat echt niet lukt: ga naar de mentor en vraag een gesprek aan. Als dat niets oplost zou ik vragen of je naar een andere klas kan.Sophie (17)

Kijk verder Blijf jezelf en kijk verder dan die groep. Er zijn vast mensen die ook niet bij de groep horen. Probeer af en toe een praatje met iemand te maken of ga eens naast iemand zitten die je aardig lijkt.Susanne (21)

Sociaal Ik zou mezelf zo sociaal mogelijk opstellen, zodat anderen mij aardig vinden. Dus praten met de groep en niet te veel aandacht opeisen. Jorn (20)

JIP staat voor Jongeren Informatie Punt en is er voor alle jongeren tussen de 12 en 24

jaar. Ze kunnen er gratis, anoniem en zonder afspraak informatie en advies krijgen

over alles wat voor hen belangrijk is.

Wat moet ik doen?

21

Boos Als mijn familie mijn vriend niet accepteert, zou ik heel boos worden, omdat ik zelf wil bepalen wie ik leuk vind. Dan hopen dat ze hem uiteindelijk wel accepteren.Jantine (16 jaar)

Gesprek Ga samen met je ouders en je vriend een gesprek en kijk wat het probleem is. Als dit niets oplost, zou ik de twee zaken gescheiden houden.Sophie (17)

Eigen mening Je moet juist je eigen mening volgen. Het is jouw vriend. Niet die van een ander. Wat anderen vinden, moeten zij weten.Sacha (12)

Zelf kiezen Jij moet met diegene omgaan, dus het is belangrijk dat je zelf je vriend kiest. Tenzij je zelf inziet dat het een abnormale vriend is. Levi (19)

Hoe beleven bewoners hun eigen wijk? Voor de integrale wijkteams – Pulse, Provides, po-litie en gemeente – is het belangrijk om con-tact te houden met bewoners en signalen over de wijk boven tafel te krijgen. Vooral als er klachten zijn.

Hiervoor is Straatpraat ontwikkeld: een interview-methode waarbij medewerkers uit de wijkteams bij bewoners doorvragen over openbare ruimte, vei-ligheid en sociaal contact in de wijk. De resultaten worden besproken in de wijkteams. Worden klach-ten bevestigd of komen er nieuwe klachten naar voren? Dan ondernemen de wijkteams actie.

Sociale controleIn mei 2013 spraken vrijwilligers 102 bewoners uit de wijken Hazenveld en Overwaard. 98% van de bewoners was tevreden over de wijk, 96% voelde zich altijd of meestal veilig, ondanks inbraakgolven in het verleden. 91% gaf aan voldoende contact te hebben met de buren, soms was dit contact rede-lijk intensief, vaak ook vluchtig. Voor veel mensen was dit voldoende. Sociale controle in de wijk werd als een meerwaarde ervaren. Sommige bewoners misten dit.

Poep en rommelAandachtspunten waren er ook: hondenpoep, rom-mel bij het speeltuintje in Hazenveld en gevaarlijke verkeerssituaties in Overwaard voor schoolgaande kinderen. Jongerenwerkers van Pulse hebben jon-geren aangesproken op de rommel en het aanpas-sen van de Utrechtseweg levert naar verwachting verbeteringen op in de verkeers-veiligheid. Op alle aandachtspunten is door Pulse, Provides of de ge-meente actie ondernomen.

Straatpraat: hoe gaat het in uw wijk?

[Signalering]

Contact06 441 32 [email protected]/jipijsselstein@jipijsselstein

Of kom op maandag, woensdag of vrijdag langs op de Overtoom 7, onder de bibliotheek.

Mijn ouders accepteren mijn

vriend niet.

Wat moet ik doen?

22

THEMA

Buurtbemiddeling in 2013

IJsselstein en Lopik: 77 meldingen

IJsselstein en Lopik: 16 buurtbemiddelaars

Nieuwegein: 67 meldingen

Nieuwegein: 13 buurtbemiddelaars

In IJsselstein verbeterde ruim twee derde van de overlast na interventie,

in Nieuwegein ruim de helft.

‘Steeds meer gemeenten bestrijden woonoverlast met buurtbemiddeling’, kopte een persbericht van het ministerie van Veiligheid en Justitie onlangs. Ook in IJsselstein, Nieuwegein en Lopik werden afgelopen jaar 144 zaken voor buurtbemiddeling aange-meld. Iedere zaak die buurtbemiddeling oplost, scheelt politie en woningbouwcorporaties tijd en geld. Daarom schreef het Centrum voor Criminaliteitspreventie en Veiligheid (CCV) onlangs alle gemeenten en woningbouwcorporaties aan die woonoverlast nog niet met buurtbemiddeling bestrijden.

Maar er is meer te doen tegen overlast. Ook het verbeteren van de sociale cohesie in een wijk werkt, door bijvoorbeeld buurtbarbecues en wijkspeeldagen te faciliteren. Jongeren- overlast wordt aangepakt door jongeren alternatieven te bieden, te motiveren lid te wor-den van een sportclub en te verwijzen naar officiële hangplekken en buurtcentra. Samen zorgen we zo voor een leefbare wijk.

Overlast-bestrijdingStank, lawaai, troep, vandalisme of agressief gedrag. Overlast in de buurt kan het dagelijks leven behoorlijk verpesten.

Voorpagina Net binnen Algemeen Economie

Beurs Sport Tech

Achterklap Opmerkelijk

Cultuur en Media Wetenschap Gezondheid

Lifestyle Auto

NUfoto Datablog

Redactieblog Weer

Verkeer NU.nl-apps

Colofon

45

40

35

30

25

20

15

10

5

0

Zaken komen binnen bij Pulse via

39%

28%27%

42%

20% 20%

10%

IJsselstein/Lopik

Nieuwegein

Politie Woningbouw-corporatie

Op eigen initiatief

Overige instanties

10%

23

Zelfstandig mediator Marly Reijnders is een van die 29 buurtbemiddelaars. ‘Buurt- en burenconflicten kom je in alle lagen van de bevolking tegen. De zaken waarin wij bemiddelen, gaan in de kern niet om één ergernis. Het is een emmer die langzaam overloopt. Het begint met een kleine irritatie, een woordenwisse-ling en eindigt in scheldpartijen en soms zelfs geweld. Mensen raken verstrikt in hun eigen beleving. Tijdens de gesprekken ben ik onpartijdig. Ik luister goed en vraag vooral veel door.

Beter een goede buur…

Drie op de tien Nederlanders hebben weleens last van buren of de buurt: van herrie, pesterijen of luidruchtige huisdieren. Heb je een conflict? Dan kun je in 185 gemeenten tegenwoordig een beroep doen op buurtbemiddeling. Zo ook in IJsselstein, Lopik en Nieuwegein. Daar helpen 29 getrainde vrijwillige buurtbemiddelaars een oplossing te vinden voor een conflict in de buurt. Dat doen ze door gesprekken te voeren met alle partijen afzonderlijk én gezamenlijk. Bij ruzies is buurtbemiddeling het proberen waard: het is vaak succesvol en het kost je als burger niets.

‘ Mensen raken verstrikt in hun eigen beleving’

Buurtbemiddelaar Marly Reijnders

Voorkom burenruzies met deze 10 tips Neem irritaties serieus: wat begint als een kleine ergernis kan behoorlijk uit de hand lopen

Ga er niet bij voorbaat vanuit dat uw buren u met opzet dwars zitten

Wacht niet tot de bom barst

Een boos briefje of een bars telefoontje zet de verhoudingen verder op scherp

Begin niet met beschuldigingenmaar stel vragen

Leg rustig uit waar u last van heeft

Draag praktische oplossingen aan

Maak heldere afspraken

Maak van ‘leven en laten leven’ uw motto

Raap uw moed bij elkaar en ga praten met

uw buren zolang het nog kanDE MEEst vooRkoMENDE coNfLictEN

❶ Geluidsoverlast ❷ Pesten ❸ overlast van dieren

[Overlastbestrijding]

Zaken die een hele buurt of portiek aangaan vind ik het meest bijzonder. Daar zijn soms wel 15 gezinnen bij betrokken. Vooraf denk ik wel eens: dat wordt helemaal niks. Maar het verbaast me telkens weer dat het toch lukt om mensen bereid te vinden om met elkaar om de tafel te gaan, de angel er uit te halen en onderlinge afspraken te maken. Mensen hebben er belang bij om naar elkaar te luisteren, dat weten ze zelf ook. Je bent buren, je moet het met elkaar doen.’

24

Zo’n 7% van alle jongeren in IJsselstein hangt regelmatig in groepen rond op straat. ‘Straat-cultuur,’ noemt jongerenwerker Jazz Ishwardat dat. ‘Die is er altijd geweest en zal altijd blijven.’ Maar hoe beperk je de overlast voor de buurt en hoe zorg je dat jongeren niet afglijden in de criminaliteit?

Dat begint met ‘integraal werken’ met politie, woning-bouwvereniging, GGD, jeugdzorg en jongerenwerk. Met bewonersverenigingen en ouders. Die allemaal vanuit hun eigen discipline en opdracht naar de jongeren kijken. Jazz: ‘Bewoners willen vaak het liefst dat de wijkagent repressief optreedt: als de jongeren maar weg zijn. Wij zien ze dan ergens anders opdui-ken, dus dat is geen oplossing. Jongerenwerk bekijkt het probleem vanuit pedagogisch perspectief en gaat voor de langetermijnoplossing.’

Koplopers en meelopersDe problemen van sommige jongeren zijn veelom-vattend: schulden, problematische thuissituaties, drugsgebruik en schoolverzuim, op latere leeftijd soms zwaardere criminaliteit. Jazz: ‘Ieder individu is weer anders, heeft een eigen omgeving, eigen cultuur en eigen thuissituatie.’ Bovendien zijn de groepen divers. Je hebt koplopers en meelopers. En iedere leeftijd vraagt een andere aanpak: kinderen van 9 probeer je op een sportclub te krijgen, voor jongeren van 16 zoek je bijvoorbeeld een bijbaan.

‘Je moet in hun koppies gaan zitten’

Jongerenwerker Jazz Ishwardat

Oude garde benuttenCruciaal in het jongerenwerk is dat je de jongeren van jongs af aan persoonlijk kent en contact houdt, zodat je ‘in hun koppies gaat zitten’. Jazz: ‘Weet wat ze kunnen en wat ze leuk vinden, zodat ze dat later in kunnen zetten. De oude garde benutten we als rol-model. Sommigen draaien nu hele voetbaltoernooien. We motiveren jongeren om een bijbaan te zoeken. Hiervoor hebben we goede contacten met een aantal winkeliers die deze jongens graag kansen willen bieden.’

Yin en YangMaar jongerenwerk kan het niet alleen. ‘Repressief en preventief werken is als Yin en Yang. Ook wij zijn gebaat bij duidelijk en snel optreden van politie bij overtredingen en bij snel doorpakken door jeugdzorg als dat nodig is.’ En de gemeente is nodig als het gaat om buitenplekken. Helaas zijn die in IJsselstein niet dikgezaaid. Jazz: ‘Als jongeren kunnen kiezen tussen buiten voor een warme Albert Heijn staan of op een open winderig plein, dan weet je het wel.’

Straatcultuur in IJsselstein

25

Sport als middel

Ridouan Ezzafzafi (24) traint 30 straatjongeren uit IJsselveld-Oost die deelnemen aan het zaalvoetbal-project Sport als Middel. Zelf was hij ooit een van hen. Misschien dat de jongens hem daarom graag als vaste trainer wilden, nadat hij zes jaar geleden een keer inviel. Sindsdien traint hij iedere week 2 groepen: van 8 t/m 13 en 14 t/m 17 jaar. Samen met jongerenwerker Didi Muhiya organiseert hij ook toernooien.Ridouan: ‘Teamsport verandert hun gedrag en daar hebben ze in het dagelijks leven baat bij. De jongens leren luisteren en rekening houden met elkaar. Som-mige jongens groeien echt, ook sportief gezien. Het is mooi om te zien dat ik daar mijn hand in heb ge-

had. Je merkt dat de jongens ook buiten het voetbal met elkaar omgaan. Ze hebben een goede invloed op elkaar. Een aantal zijn op eigen benen verder gegaan en voetbal-len nu bij een gewone club.’

‘Teamsport verandert gedrag’

Het selectieteam 2013 8 – 13 jaar. Geheel rechts trainer Ridouan Ezzafzafi.

subsidie gemeente IJsselstein

deelnemersbijdragen

subsidie gemeente Nieuwegein

subsidie gemeente Lopik

Pulse 2013 in cijfers

%

75%

15%

7%3%

DIVErSMedewerkers

75

fte's

27,5

fte's

Vrijwilligers

personeelskosten

huisvestingskosten (incl. wijk-, jongerencentra en peuterspeelzalen)

activiteitenkosten

organisatiekosten overheadKosten

48%

14%10%

17%

11%

€ 2.305.000,-Omzet

2013 in beeld.

Documents

Transcript of 2013 in beeld.