Van contract- naar intentiemanagement …

Integrale Facilitaire Dienstverlening: Het door een organisatie laten verzorgen van de integrale levering

van alle (onder het contract vallende) facilitaire producten en diensten. Deze hoofdaannemer is

verantwoordelijk voor de kwaliteit en kosten van de volledige dienstverlening.

Een reeks blogs over vraagstukken. Dit is de tweede uit de reeks.

Enige tijd terug werd ik door twee studenten in het kader van hun scriptie voor hun masteropleiding

geïnterviewd. Het onderwerp: contractmanagement bij geïntegreerde contractvormen ofwel in onze term

integraal facility management (IFM). We deelden dat het in de regel gaat om complexe contracten waarbij de

dienstverlener belangrijke regietaken uit handen van de opdrachtgever neemt. Ook gaat het bij voorkeur om

langdurige relaties waardoor de contracten ook echt kunnen gaan renderen. Immers, de omschakelkosten zijn

substantieel en die moet je terugverdienen, en daarvoor is langere looptijd noodzakelijk. `Doet u mij maar een

jaartje IFM’ is niet echt rendabel.

In dit interview ging het om een laatste toets van de robuustheid en praktische werkbaarheid van het model

dat ze hadden ontwikkeld voor contractmanagement. Een model dat bij voorkeur breed zal worden ingezet in

de praktijk. Een model dat zal moeten helpen het beste uit de IFM-contracten te halen (voor opdrachtgevers)

en het beste te kunnen leveren (door opdrachtnemers). Mijn en onze gezamenlijke conclusie: prima model dat

zeker gaat werken in de praktijk.

Echter echter echter…we deelden ook dat met een dergelijk goed en doorwrocht model de essentie wordt

gemist om het beste uit IFM te halen. Het gaat volgens mij namelijk niet om het IFM-contract, maar om de

IFM-essentie. En die essentie is dat je als IFM provider als partner optreedt en levert wat goed is voor je

partner, in dit geval opdrachtgever. Wat er in een contract staat is dan niks meer of minder dan een uitvloeisel

van die essentie (partnerschap) en dat gaat uiteindelijk terug naar de intenties: `Waarom doen we dit?

Waarom gaan we over op IFM? Waarom neem ik de moeite van de hele bijbehorende transitie?’. Werken dus

volgens de intenties van een IFM-relatie: een partner die helpt de best passende dienstverlening te bieden.

De afspraken en de contractvoorwaarden die daaruit voorvloeien kunnen dus behoorlijk wijzigen: andere

economische omstandigheden, nieuwe

technieken, betere mogelijkheden.

En in dat hele robuuste en praktisch werkbare

model hadden die intenties geen plaats. Is dat

raar? Nee! Het is immers een gangbare

benadering: we zoeken een leverancier, stellen

een contract op en gaan heel strak sturen op

wat er in het contract staat.

Succes met het intentiemanagement!

Richard Lennartz - Dicam etiam invitis profutura