#1 Voorpagina NOV-DEC08Clubblad november/december 2008 blz 6 Marathon Boedapest 5 oktober 2008 De...

CLUBBLAD november / december 2008

De voetjes gefotografeerd nog voordat ze de Zeven Heuvelen bedwongen hadden.

VERDER IN DIT NUMMER :

San Francisco Half Marathon - door Roberto Hofman

Budapest Marathon - door Nico Schipper

Charlottetown Marathon - door Erik Verschuren

KLM Roadrunners

INHOUDSOPGAVE BLZ • Cover 1 • Inhoudsopgave 2 • Clubgegevens 3 • Van de Voorzitter 4 • San Francisco Half Marathon – Roberto Hofman 5-6 • Boedapest Marathon – Nico Schipper 7 • Charlottetown Marathon – Erik Verschuren 8-10 • De Digitale Doos – Zevenheuvelenloop Nijmegen ‘08 11

• Planning RRI lopen 12 • Van de Redactie 13

• Puzzelmarathon #6 14

KLM Roadrunners International Clubblad november/december 2008 blz 2


Clubgegevens Opgericht : 17 december 1985 Voorzitter : Kitty Meijburg-van Loon SPL/PX Tel : 023-5631467 Penningmeester : Wim Verhage SPL/ZW Tel : 06-20803895 Secretaris : Cock v/d Pol SPL/TZ pv 261 Tel: 023-5628354 Mob: 06-51211228 Ereleden: Driek Zwaan Cock v/d Pol Uitslagen & klassementen : Doorgeven via de site (ledenservice) Ledenadministratie : Peter v/d Veldt SPL/CC Wedstrijdcoordinator : Wim Verhage SPL/ZW Tel: 06-20803895 PR: Frank Jegers SPL/CC Jolanda Lucassen Clubblad : John Pot OCC/LM Erik Verschuren OCC/LM Internet: www.klmrri.nl Webmaster: Peter Groot Postbank : 4527630 Bankrekening : 3464.51.973 t.n.v. KLM Roadrunners, W. Verhage, Nieuwkoop Oplage : digitaal Productie: Pot & Verschuren Run2Day Haarlem: 10% korting op schoenen en kleding (niet op aanbiedingen en accessoires)

In Memoriam Op 1 november jl. is Rosa Cabral overleden, de vrouw van Rui. Velen van ons kennen haar, en niet alleen als “vrouw van”, maar ook als loopster bij de KLM Roadrunners. Zo een bericht komt hard aan. Bij mij zeker, omdat het te vaak gebeurt dat mensen in je directe omgeving opeens ziek worden en wegvallen. Veel te jong voor ons gevoel en dat is zeker ook het geval met Rosa. We wisten dat zij ziek was, en toch is dit bericht onverwachts. Rui, kinderen en familie, heel veel sterkte in de moeilijke periode die nu is aangebroken. Namens het bestuur en leden van de KLM Roadrunners. Kitty Beste mensen, Geluk en verdriet liggen dicht bij elkaar. Het bericht van het overlijden van Rosa vind ik moei-lijk te combineren met een normaal voorwoord. Natuurlijk gaat alles gewoon door, en dat is ook wel goed. Maar ik ben nu blij dat het clubblad en site alle informatie bevatten en wil het daarom kort houden. Vanaf 2009 zullen we met een 2 maandelijkse versie van het clubblad beginnen. Deadline kopijdata zijn op de site te vinden. De redactie zal daar wat dieper op ingaan. Op het moment dat je dit voorwoordje leest heeft menig loper de 7Heuvelenloop alweer achter de rug. Nieuwe en unieke loopjes voor de boeg. Je kunt er vast weer alles over lezen in dit laatste clubblad van 2008. Wij zien jullie graag op 20 december, in Langevelderslag, op het strand …. in weer en wind … Een traditie die wij graag in ere willen houden. Met sportieve groeten,


Na 2 dagen in de regen door San Francisco gelopen te hebben was het op zondagmorgen gelukkig droog toen Hardloper rond 06.00 uur lokale tijd richting de start van de US Half Marathon reed. Al tijdens het inlopen was in de verte de Golden Gate Bridge te zien, gedeel-telijk gehuld in laaghangende wolken. 't Was op dat moment nog maar de vraag of er straks van het verwachte mooie uitzicht genoten kon gaan worden … De speaker vroeg Hardloper naar zijn verwachte eindtijd, waarop deze, achteraf gezien, iets te enthousiast reageerde met ‘One twenty’. Of hij meteen zijn arm maar even op wilde steken, zodat de vrouwen die op jacht gingen naar het parcoursrecord van 1:18 uur konden zien achter wie ze aan moesten. Fijn zo, thanks! Hardloper voor, tijdens en vlak na de start van de US Half Marathon in San Francisco. Direct na de start was er een heuveltje dat redelijk eenvoudig genomen werd. Hierna was het een lang recht stuk waarbij de 1e mijl in 6:04 afgelegd werd en de 2e in 6:33. Hardloper lag op dat moment ergens rond de 25e plaats. "So far, so good." Met de Golden Gate in zicht kwam de eerste serieuze beklimming. Deze leek naar de opgang van de brug te leiden maar niets was minder waar. Het parcours liep helemaal terug naar zeeniveau om vervolgens opnieuw te gaan stijgen. Dit resulteerde in een 3e mijl van 07:13. Toen de bocht om en ... kippenvel: De Golden Gate Bridge omgeven door flarden wolken en een heuse regenboog erachter! Een onvoorstelbaar mooi aanzicht. De Golden Gate Bridge gehuld in nevelen, een typerend beeld van de stad San Francisco.


Het eerste stuk ging langzaam omhoog en leverde, samen met de beklimming er naar toe, een 4e mijls tijd op van 7:22. Leuk detail op de brug: de op regelmatige afstand geplaatste telefoons met teksten als "There is hope" en "Crisis counseling". Zouden deze speciaal voor de wedstrijd opgehangen zijn of er altijd hangen voor verdwaalde zielen die een sprong overwegen? Hardloper schatte overigens al lopend in dat een dergelijke sprong met een juist uitgevoerde fosburyflop mogelijk zou moeten zijn. Terwijl het eind van de brug in zicht kwam, raakten de snellere lopers uit het zicht, evenals de tot dan toe her en der aanwezige vrijwilligers. Rechtdoor lopen dus maar, want daar verderop staan de rode pylonnen. Na een kleine 500 m (?) een tweesprong en verder niets. Wat nu? Hardloper kijkt achterom en steekt vragend zijn armen omhoog. "They're running down there!" wordt er geroepen en het groepje achter Hardloper keert om. "&$^%*&#$^@*#&$^!" Keren, terug de brug op, meteen linksaf naar beneden, onder de brug door en vervolgens aan de andere kant weer klimmen. Ondertussen zijn er al aardig wat lopers voorbij (waaronder de eerste 3 vrouwen blijkt later). Opzij, opzij, opzij, maak plaats, maak plaats, maak plaats. Hardloper in de achtervolging. De motivatie is even weg maar Hardloper besluit door te gaan en begint langzaamaan wat lopers terug te pakken. Zeker de brug af gaat het dan best weer lekker om vervolgens, lopend vlak langs de aanzwellende golven van de Pacific, de rekening gepresenteerd te krijgen: de hamstrings laten van zich horen (lees: voelen) na al dat geklim en het tempo zakt behoorlijk in. Met nog zo'n kleine 500 m te gaan moet het laatste huchje bedwongen worden en daar is dan de finish: 1:34:26, 74e overall van de 2414 finishers en 19e in de 40-49 categorie. De eerste vrouw zit er met haar 1:29:22 ruim 5 minuten voor, ongeveer de verloren tijd aan de andere kant van de brug!? De gemiddelde snelheid blijkt later 7:13 min/mijl. Ondanks het in Hardlopers ogen tekort aan vrijwilligers en het na de 4e mijl ontbreken van een goed zichtbare mijlsaanduiding, een zware maar prachtige wedstrijd. Het aanzicht van de Golden Gate Bridge, gedeeltelijk gehuld in wolken en overspannen door een regenboog, is onvergetelijk! De tijd doet er dan toch eigenlijk helemaal niet meer toe. Maar ooit ..., na een betere voorbereiding, want van al dat "fast-food" word je helemaal niet "faster", zeker nog een keer terug voor een herkansing! Roberto Hofman


Marathon Boedapest 5 oktober 2008 De laatste tijd ging het lopen erg goed, wat dit jaar resulteerde in PR's op bijna alle afstanden (5, 10, 16.1, 21.1 en 30 km.) Maar op die ene, legendarische afstand had ik nog niet zo een scherp PR staan, ook al had ik er inmiddels al 4 gelopen. De eerste keer in Amsterdam (2004) was alles nieuw en liep ik 4:13. In de uitslag zag ik dat het goed was voor een gemiddelde snelheid van 9,99 km/h. Ondanks dat ik vrij lang heb volgehouden dat dit mijn eerste en enige marathon zou zijn, begon het toch te kriebelen om boven de 10 km/h uit te komen. Ook wilde ik wel graag dat mijn tijd met een 3 begon. Dus toen een collega in 2006 Amsterdam wilde doen, heb ik ook ingeschreven en ben op een schema van 3:59 vertrokken. Het werd een dramatische wedstrijd, na 25 km. was ik al leeg en kapot. Ik had wat speling op het schema, maar die werd ruimschoots verpeeld en de eindtijd was 4:20. Zo snel mogelijk moest ik deze ervaring vergeten en richtte ik me op de volgende marathon. De Midwintermarathon in Apeldoorn kwam te vroeg, maar in Utrecht stond ik op Tweede Paasdag 2007 weer aan de start voor mijn derde. Met mijn ambities iets naar beneden bijgesteld heb ik met de pacersgroep van 4:15 meegelopen. Het doel werd bereikt: een nieuw PR met een gemiddelde snelheid boven de 10 km/h: 4:12:48. En toen werd het 2008. Met wat minder kilootjes ging het lopen erg goed. Ik wilde in mijn geboortestad Hoorn in mei een goede marathon lopen. Door verschillende redenen (o.a. de Roparun) heb ik hier niet aan meegedaan en werd een alternatief gezocht. Die werd gevonden in juni in La Roche, in het hart van de Ardennen. De meer dan 800 meter hoogte en vele onverharde paden gaven aan dat het geen snel parcours was en dus werd er geen streeftijd aangehouden. De tijd was met 4:16 nog niet eens zo slecht. Maar het kriebelde wel om nou eindelijk eens een tijd te lopen die paste bij mijn tijden op de kortere afstanden. Dus werd ingeschreven voor Boedapest. Waarom Boedapest, is mij veel gevraagd. In 2004 had ik een collega uit Boedapest die daar de marathon zou lopen. Ik was nog nooit in Oost-Europa geweest en het leek me toen al een leuke gelegenheid om een bezoekje achter het voormalige IJzeren Gordijn met de marathon te combineren. Toen een goede vriend dit jaar aangaf dat hij daar ook wel wilde lopen omdat zijn vriendin uit Boedapest kwam, hebben we de reis gepland. Helaas kreeg hij een blessure en was ik de enige die aan de start stond. Hij was er wel bij als supporter en we hebben ons de avond tevoren te goed gedaan aan de calorierijke Hongaarse maaltijden. Van mijn looptrainer van de triatlonvereniging kreeg ik te horen dat een tijd van rond de 3:30 er wel in zat. Dat zou betekenen dat ik op 5:00 per kilometer weg moest gaan. Ik had zelf al berekend dat kilometers van 5:30 resulteerden in een tijd van 3:52. Iets daartussenin leek me perfect. Ook al omdat ik de week ervoor in de Zilverenkruis-Achmealoop een clubgenootje naar een tijd van 1:51:30 had gehaasd en me dat een mooi tempo leek voor de hele marathon, wat zou resulteren in 3:43. In mijn hoofd ging ik dus met 5:00 per kilometer weg, wetende dat ik per kilometer maximaal 30 seconden mocht verspelen. Dat is grotendeels gelukt, al werd het op het eind wat zwaar. Tot 32 kilometer lag ik op een schema dat zou resulteren in een tijd onder de 3:40. Maar de marathon blijft een rare afstand en wat na de 30 kilometer gebeurt weet je nooit. Het werd zwaar, langs de Duna met tegenwind. De kilometer-tijden liepen licht op, maar niet dramatisch. De 35-ste was de slechtste met een tijd van 6:38. Dat kwam onder andere door een drankpost en dat ik wilde plassen maar eigenlijk niet moest en toch even stil wilde staan. Het tempo werd daarna gelukkig weer hervat waardoor het verlies op het schema heel beperkt bleef en de tijd stopte bij 3:42:35. Een dik PR. Meer dan een half uur van mijn oude tijd af. Het afzien van de laatste kilometers werd snel vergeten in de thermaalbaden van het Széchenyi badhuis, waar alle lopers na afloop gratis toegang hadden. Na een rustige maandag in het mooie Boedapest waarop ik nog wat sightseeing heb gedaan en nog maar een thermaalbad heb bezocht, werd de reis naar huis weer aangevangen. Voorlopig is dit weer mijn laatste marathon. Ik zal er de volgende keer toch niet nog een half uur af kunnen halen. Maar ja, zoals altijd zal het straks wel weer beginnen te kriebelen. Nico Schipper


Verslag PEI marathon 2008 Nadat we in 2005 op Nova Scotia deelgenomen hadden aan de Cabot-trail was ik nog even op familiebezoek geweest in Canada. Eenmaal thuis de verhalen verteld hebbende kwam de vraag of we nog eens terug zouden gaan, want mijn moeder had wel zin om haar zus nog eens te bezoeken. Zodoende ben ik op een gegeven moment gaan googlen om te kijken of er op Prince Edward Island een loopje was en daar vond ik de marathon. Uiteraard had ik daar ook de halve marathon kunnen lopen, maar het idee om weer eens een hele marathon te lopen sprak mij erg aan. Sinds de overwinning op Spitsbergen in 1999 was het er niet meer van gekomen om voor een marathon te trainen. Aangezien onze kinderen nu beiden naar school gaan, zag ik weer mogelijkheden om meer tijd in de trainingen te stoppen. Tijdens de Dam tot Damloop zei ik tegen Wim Verhage dat ik de PEI marathon ging lopen op 19 oktober. Wim was voor oktober nog op zoek naar een leuke marathon. Wim besloot ter plekke om ook naar Charlottetown te komen voor de marathon en mocht het hem om welke reden dan ook niet lukken om in Charlottetown aan te komen dan kon hij nog altijd uitwijken naar de marathon van Toronto. Ik ging 12 oktober met mijn moeder en zus (die het ook wel gezellig vond om mee te gaan) naar Montreal. Van daaruit hadden we besloten om met de auto verder te reizen, aangezien

je met companions alleen maar op KLM vluchten kunt reizen. De autorit (zo’n 1200 km) was overigens geen straf want we hadden fantastisch weer en het was nog volop Indian summer aldaar en files kennen ze daar volgens mij al helemaal niet. Uiteindelijk kwamen wij maandagavond 13 oktober bij de familie aan. Wim arriveerde woensdag op de luchthaven van PEI in

Charlottetown. Donderdag hebben we wat rond gereden, o.a. naar de Confederation Bridge, en genoten van de prachtige herfstkleuren. De Confederation Bridge verbindt PEI met het vaste land van Canada, de provincie New Brunswick. De brug is 12,9 km lang en geopend in 1997. Deze brug is bestand tegen kruiend ijs want dat komt daar in de winterperiodes nog wel eens voor, ook al zijn de winters daar ook niet meer zo streng als 50 jaar geleden.

Aangezien Wim zijn hotel slechts een paar honderd meter van de finish verwijderd was en mijn familie in Montague woont (zo’n 50 km van Charlottetown vandaan) had ik besloten zijn aanbod om de nacht voor de marathon bij hem op de kamer te slapen maar aangenomen. Zaterdagavond zijn we aangeschoven bij de pasta-party welke door de organisatie werd aan-geboden. Wij waren erg onder de indruk van de uitgebreidheid en de keuzemogelijkheid


welke tijdens deze pasta-party geboden werd. Behalve de pastamaaltijd kon je ook muffins eten en op het gebied van drank was er eveneens de nodige keuze. Na de nodige sprekers aangehoord te hebben en nog wat mensen gesproken te hebben zijn we naar het hotel terug gegaan en hebben daar alvorens te gaan slapen nog enkele biertjes genuttigd. We moesten zondagochtend om 8:00 uur bij de finish zijn want van daaruit zouden de bussen vertrekken om ons naar de startplaats te brengen. Na een half uurtje waren we aangekomen bij Brackely Beach en na nog eens een half uurtje wat warmgelopen te hebben, de nodige behoefte nog gedaan hebbende en elkaar succes gewenst te hebben, viel om 9:00 uur dan eindelijk het startschot. Het weer leek in eerste instantie zo aan de kust wat aan de frisse kant maar eenmaal op gang bleken het toch prima omstandigheden te zijn. De eerste 10 km liep parallel aan het strand over een mooie asfaltweg, daarna draaiden we van de kust weg en werd het wat heuvelachtig met hier en daar wat Canadees plat. Bij het halve marathonpunt stonden mijn zus en moeder mij aan te moedigen, tot dan lag ik nog keurig op schema 1:28’34”.

Van daaruit ging de route verder over een trail. Vroeger lag hier een spoorbaan maar de trein was op het eiland niet rendabel vandaar dat de rails weggehaald werden en er grindpa-den voor in de plaats zijn gelegd. Hierover kan lekker gefietst worden en zoals in ons geval dus ook gelopen. Op zich liep het prima, lekker door de natuur maar na verloop van tijd raakte je hier toch op uitgekeken. Bij het 32-km punt kwam de man met de hamer langs en helaas moest ik de medeloper waarmee ik al vanaf het begin samen gelopen had laten gaan. Een paar km verderop kwam ik uiteindelijk weer op de verharde weg. In eerste instantie ging het heuvel af maar dit genot werd weldra afgestraft met een stevige klim heuvel op. Met kleine dribbel-pasjes lukte het me toch

om de heuvel op te komen. Dit tafereel herhaalde zich nog twee keer voordat ik me uiteinde-lijk licht dalend naar de finish kon begeven. Met een eindtijd van 3:00’37” bleek het tijdverlies toch nog mee te vallen en kwam ik tevreden en voldaan over de finish. Wim kwam even later met 3:54’30” over de finish.


Na lekker gedoucht te hebben begaven we ons weer terug naar de finish waar wederom door de organisatie tijdens de prijsuitreiking voor de nodige versnaperingen gezorgd werd. Al met al een prima georganiseerde marathon en zeker in deze tijd van het jaar de moeite waard om te lopen. Wim ging de volgende dag weer terug naar huis en wij trokken nog even verder naar Nova Scotia om nog wat familiebezoekjes af te leggen. Al met al kijken we terug op een zeer geslaagde reis met als hoogtepunt een eveneens zeer geslaagde marathon.

Erik Verschuren


- DE DIGITALE DOOS - DE DIGITALE DOOS - DE DIGITALE DOOS - // Zevenheuvelenloop 2008 // Zevenheuvelenloop 2008 // Zevenheuvelenloop 2008 // Koen Hesseling “The Great Organiser” Ook de firma Bakker was weer van de partij Hij bracht ons veilig naar het Keizer Karel College in Nijmegen alwaar wij ons omkleedden Voor de wedstrijd met zijn allen op de foto en ook jullie verslaggever was erbij aanwezig Vertrek en aankomst op de Groesbeekseweg; na 1.15 nog geen spoor van vermoeidheid ☺


KLM Roadrunners planning

Dag Datum Loop Waar Afstanden Tijd KLM Kar

Opmerkingen

Zo 30 nov 08 Plantaris Jubileumloop Roelofarendsveen 5, 10 en 20 km 11.00 uur Nee Zo 07 dec 08 Ter Speckeloop Lisse 5, 10 en 20 km 12.00 uur Nee Zo 14 dec 08 AVH-cross Hoofddorp 2.5, 5 en 10 km 11.00 uur Ja Za 20 dec 08 Clubkampioenschap Langevelderslag 6 en 10 km 15.00 uur Ja

Alle lopen en vooral tijden onder voorbehoud. Bij twijfel, bel even met de organisatie. De KLM klassementslopen zijn aangegeven in grijs. Onze KAR zal aanwezig zijn bij de KLM klassementslopen waar dit erachter vermeld is.

Evenement Informatie Plantaris Jubileumloop www.plantaris.nl Ter Speckeloop www.zorgenzekerheidcircuit.nl AVH-cross www.avhaarlemmermeer.nl KNAU trimloop agenda www.atletiek.nl/ klik door via “loopsport” -> ”loopsport” naar trimloop

kalender


Van de Redactie Rosa Cabral Ook wij willen als redactie graag even stilstaan bij het overlijden van Rosa Cabral. Wij sluiten ons aan bij de woorden die Kitty heeft uitgesproken in haar In Memoriam en wensen Rui en de rest van de familie heel veel sterkte toe bij het verwerken van dit grote verlies. Clubblad Tijdens de laatste bestuursvergadering is op verzoek van de redactie nogmaals het clubblad ter sprake gebracht. Wij hebben de wens geuit om, wegens logistieke redenen, het clubblad in het vervolg een keer in de twee maanden uit te brengen. We kunnen jullie melden dat het bestuur hiermee accoord is gegaan en dat dientengevolge met ingang van dit nummer het clubblad “tweemaandelijks” zal verschijnen. De deadline voor kopij is vanaf nu de 22-ste van iedere oneven maand. Dus als jullie je stukjes inleveren vóór 22 januari 2009, proberen wij eind januari het JAN/FEB-nummer op te leveren, gevolgd eind maart door het MRT/APR-nummer et cetera. En als er aanleiding toe is zullen we uiteraard niet schromen om tussentijds een “speciale editie” uit te geven. Dit gezegd hebbende realiseren wij ons plotseling (wat gaat de tijd toch snel) dat dit clubblad derhalve het laatste van dit jaar is. Velen van jullie zullen wij ongetwijfeld nog bij de clubkam-pioenschappen in Langevelderslag ontmoeten, maar wie daar niet aanwezig kunnen zijn wensen wij vanaf deze plaats namens redactie en het voltallige bestuur alvast fijne feest-dagen en een goede jaarwisseling toe. Estafette Onlangs hebben wij Roberto Hofman gesproken die nog steeds in het bezit is van het estafettestokje. Om plausibele redenen (alhoewel de meningen hierover binnen de redactie duidelijk uiteenlopen) is Roberto niet in staat gebleken zijn bijdrage tijdig aan te leveren voor het vorige clubblad en ook deze keer is hij hierin helaas niet geslaagd. Maar, ….. ter compen-satie heeft Roberto toegezegd voor het JAN/FEB-clubblad iets te produceren waarover nog in lengte van jaren gesproken zal worden. We zijn erg nieuwsgierig! Zevenheuvelenloop Tijdens de laatste editie van de Zevenheuvelenloop hebben wij een paar foto’s genomen die wij jullie presenteren in de Digitale Doos van dit clubblad. Hopelijk kunnen we jullie hiermee prikkelen om een volgende keer ook eens een (kleine) camera mee te nemen naar een loopje. Wat kiekjes met enkele korte zinnen erbij en je hebt al snel een leuk beeldverslag en sfeer-reportage voor je collega hard-lopers, en ….. met een korte tekst erbij kun je zelfs spreken van een ‘echt’ verslag. Wie durft ??? Met sportieve groeten, Erik Verschuren John Pot


KRUISWOORDRAADSEL / KRUISWOORDRAADSEL

Horizontaal:

1 leren blaas van een harmonica - 5 dierengeluid - 8 staat van de USA - 14 vaartuig - 16 klinker - 17 insect - 18 op alle plaatsen - 19 Europeaan - 20 een zekere - 21 vreemde munt - 22 scheur - 25 finale - 28 soort viool - 29 deel van een fuik - 30 kijken - 31 judograad - 32 vreemde munt - 34 insect - 36 dommekracht - 40 pausennaam - 41 gevoel - 42 doortochtgeld - 45 gestampte aardappelen met bruine bonen - 48 projectieplaatje - 49 godin van de vrede - 51 roofvogel - 54 stellig - 55 brandend - 56 Spaanse uitroep - 57 rond en dik - 58 boeddhistisch bouwwerk - 60 dominee - 65 rondrijden - 66 muziekterm - 67 hier of daar - 68 familielid - 69 gewas .

Verticaal:

1 soort slee - 2 Engels bier - 3 deel van de vinger - 4 streek - 5 pelterij - 6 wilde haver - 7 gravure - 8 deel van de dag - 9 gebladerte - 10 tennisterm - 11 Indonesisch kledingstuk - 12 wolkam - 13 zonder gezelschap - 15 fort - 20 bouwland - 22 verfrissing - 23 Japanse parelduikster - 24 dunne stengel - 25 Ierland - 26 traagheid - 27 streek - 33 kunsttaal - 34 gedekte tafel - 35 tegenvoeter - 37 geestdrift - 38 koopmansgoed - 39 loge - 43 hectogram - 44 watering - 45 medemens - 46 redenaar - 47 voldoende - 48 aanwijzend vnw. - 50 leuning aan de buitenzijde van een schip - 52 indompelen - 53 luister - 57 Griekse letter - 59 lof - 60 voor (Latijn) - 61 belemmering - 62 kunstschaatsterm - 63 Griekse letter - 64 strijdpaard .


#1 Voorpagina NOV-DEC08Clubblad november/december 2008 blz 6 Marathon Boedapest 5 oktober 2008 De...

Documents

Transcript of #1 Voorpagina NOV-DEC08Clubblad november/december 2008 blz 6 Marathon Boedapest 5 oktober 2008 De...