ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ 1ΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΚΩ «ΙΠΠΟΚΡΑΤΕΙΟΥ» 1. Ιστορική αναδρομή στα γεγονότα του νησιού σχετικά με την εκπαίδευση. Η παιδεία, η απόκτηση δηλαδή της γνώσης υπήρξε σε όλους τους αιώνες της ανθρώπινης ιστορίας και για πολλά χρόνια η πιο μεγάλη δύναμη και ο σταθερότερος εθνικός πλούτος. Όχι μόνο γιατί έδινε τις δυνατότητες στον άνθρωπο να αξιοποιεί τις δυνάμεις της φύσης και να καρπούται τις δυνατότητές της, αλλά κυρίως γιατί ανέσυρε τους λαούς από το σκοτάδι της αμάθειας. Για την διατήρηση όμως των στοιχείων αυτών και την εξασφάλιση της εθνικής κληρονομιάς, ήταν απαραίτητη η ίδρυση ενός σχολείου. Στην αρχή τα πρώτα σχολεία που λειτούργησαν ήταν τα κρυφά. Η πρώτη προσπάθεια για την ίδρυση σχολείου στο νησί γίνεται στις 6 Αυγούστου 1845, όταν η Γενική Συνέλευση των Δημογερόντων της Χώρας και των Χωριών , η οποία πραγματοποιείται υπό την προεδρία του μητροπολίτη Παγκρατίου, αποφάσισε ομόφωνα τη σύσταση Ελληνικού και Αλληλοδιδακτικού Σχολείου για την εκπαιδευτική και ηθική μόρφωση της νεολαίας. Το έτος 1773 υπήρξε ορόσημο, αφού ο μητροπολίτης της Κω Καλλίνικος ιδρύει το πρώτο Αλληλοδιδακτικό Σχολείο στοιχειώδους εκπαίδευσης. Εντός ολίγων ετών δημιουργείται μια εκπαιδευτική άνθιση και δραστηριότητα στην πόλη και στα χωριά της Κω. Τα σχολεία εκείνη την εποχή ακολουθούσαν το πρόγραμμα του Υπουργείου Παιδείας και ήταν ισότιμα σε όλη την Ελλάδα. Αυτοδιοικούμενα και αυτοσυντηρούμενα λειτούργησαν τα ελληνικά σχολεία στο νησί τόσο στην περίοδο τα τουρκικής όσο και στην πρώτη περίοδο της ιταλικής κατοχής (1912-1924). Αυτό βέβαια δε σημαίνει πως οι Τούρκοι και οι διάδοχοί τους Ιταλοί δεν επεδιώξαν πολλές φορές να αναμειχθούν στα σχολικά προγράμματα, ιδιαίτερα στη διδαχή της τουρκικής και ιταλικής γλώσσας. Όμως πάντα, είτε ο μητροπολίτης είτε η σχολική εφορεία με διάφορους τρόπους και προσχήματα, απέκρουαν τέτοιες προσπάθειες. Έτσι ήταν διαμορφωμένο το σχολικό καθεστώς της «κτήσης» όταν το 1923 ο Mario Lago ανέλαβε τη διοίκηση και τις τύχες των Δωδεκανησίων. Ικανός και οξυδερκής πολιτικός, πιστός στις αρχές της πλήρους ιταλοποίσης των νησιών, οργανώνει αμέσως ένα μακρόχρονο και καλά οργανωμένο σχέδιο με στόχο την αλλοίωση της γλώσσας, της παιδείας, της φυλετικής και θρησκευτικής ταυτότητας των Δωδεκανήσων, αλλά και του φυσικού και δομημένου περιβάλλοντος των νησιών.

Η ίδια εκπαιδευτική πολιτική ασκείται μέχρι το 1932, όταν πλέον τα ελληνικά σχολεία, οι εθνικοί πυρσοί της Δωδεκανήσου, περιέχονται σιγά-σιγά στα χέρια των κατακτητών. Με την έναρξη του σχολικού έτους 1932-1933 η εβδομαδιαία τρίωρη διδασκαλία των ιταλικών γίνεται τετράωρη, η γλώσσα επικοινωνίας μεταξύ δασκάλων και μαθητών στα μαθήματα

αυτά ορίζεται η ιταλική, εισάγεται η εκμάθηση της ιταλικής ιστορίας και γεωγραφίας, ενώ το αναλυτικό πρόγραμμα ευθυγραμμίζεται πλήρως με εκείνο των αντίστοιχων ιταλικών σχολείων. Όπως ήταν φυσικό, για να πετύχουν τα καταχθόνια σχέδιά τους οι κατακτητές, επειδή δεν είχαν εμπιστοσύνη στους Έλληνες δασκάλους για τη διδασκαλία των ιταλικών και λατινικών, διόριζαν Ιταλούς ή Φραγκολεβαντινούς καθηγητές. Οι Ιταλοί φυσικά δεν περιορίστηκαν στην «επιμόρφωση» των εκπαιδευτικών. Από το 1929 απαγόρευσαν στις κοινότητες να διορίζουν καθηγητές, που δεν είχαν αντίστοιχο δίπλωμα ιταλικού πανεπιστημίου. Η όλη ιταλική επιμορφωτική προσπάθεια συμπληρωνόταν με την υποχρεωτική εγγραφή των δασκάλων και καθηγητών, ως συνδρομητών σε περιοδικά και συγγράμματα φασιστικού περιεχομένου. Έτσι λοιπόν η ελληνική οικογένεια με βαθιά επίγνωση της αποστολής της παίρνει στου ώμους την από το 1937 το βαρύ έργο της εκπαίδευσης των παιδιών της. Συμπαραστάτες και βοηθούς στο έργο της έχει τους δωδεκανήσιους εκπαιδευτικούς, όσους έπαψαν ή απέλυσαν οι Ιταλοί. Ζωντανεύουν το κρυφό σχολείο παρά τον κίνδυνο που διατρέχουν να τους εντοπίσουν ή να τους φυλακίσουν. Γιατί οι κατακτητές είχαν απαγορεύσει τα ιδιαίτερα μαθήματα με ποινή τη φυλάκιση γονέων και δασκάλων. Μέσα σε αυτό το ιστορικό πλαίσιο ιδρύθηκε και λειτούργησε το Ιπποκράτειο Γυμνάσιο Κω. Υπήρξε το πρώτο και μοναδικό σχολείο της δεύτερης βαθμίδας εκπαίδευσης, που λειτούργησε για περισσότερα από 50 χρόνια στο νησί με τεράστια εκπαιδευτική, εθνική και γενικότερα μορφωτική προσφορά. Τα χρόνια που θα ακολουθήσουν μετά την απαγόρευση της διδασκαλίας της ελληνική γλώσσας και το κλείσιμο των κοινοτικών σχολείων από τους Ιταλούς, θα είναι τα πιο δύσκολα για τους Δωδεκανήσιους. Ο χώρος γνωρίζει νέα πνευματική υποβάθμιση, αφού τα περισσότερα ελληνόπουλα αρνούνται να φοιτήσουν στα ελληνικά σχολεία. Από το καλοκαίρι του 1944 φάνηκε καθαρά ότι ο ολέθριος για την ανθρωπότητα Β’ Παγκόσμιος πόλεμος έβαινε προς το τέλος του. Η άλλοτε φοβερή γερμανική πολεμική μηχανή βρισκόταν στα πρόθυρα της γενικής κατάρρευσης. Το γεγονός αυτό αναθέρμανε τις ελπίδες και έδωσε κουράγιο στο δοκιμαζόμενο Κωακό Λαό και κατ’επέκταση του σχολείου της Κω.

2. Λειτουργία του Ιπποκρατείου κατά του πρώτους χρόνους ίδρυσής του. Έχουν συμπληρωθεί 96 χρόνια από την ίδρυση και λειτουργία του 1ου Ιπποκρατείου Λυκείου Κω. Η ιστορία του Ιπποκρατείου Γυμνασίου-Λυκείου Κω αρχίζει το έτος 1918, όταν η Κως και τα Δωδεκάνησα βρίσκονταν υπό ιταλική κατοχή. Λειτούργησε για μια μόνο σχολική χρονιά, με διευθυντή τον Καλύμνιο φοιτητή της Φιλοσοφίας Μιχαήλ Σκαρδάση, ως όγδοη τάξη της Αστικής Σχολής Αρρένων η οποία λειτούργησε στη Χώρα. Η έλλειψη όμως οικονομικών πόρων και οι αντιδράσεις των ιταλικών αρχών κατοχής, δεν επέτρεψαν να λειτουργήσει για δεύτερη χρονιά η πρώτη εκείνη γυμνασιακή τάξη. Παρ’ όλες τις δυσκολίες, ύστερα από πέντε χρόνια επανιδρύεται το 1923 η πρώτη τάξη του Γυμνασίου με την παρακάτω ιστορική πράξη της Ελληνορθόδοξης Κοινότητας: <<Συνεδρία της 18/8 και 10/9/1923…Κατ’αυτήν αποφασίζεται η κατάργησις της ΣΤ’ τάξεως του Παρθεναγωγείου, αι δε μαθήτριαι αυτής να φοιτώσιν εις στην ΣΤ’ τάξιν της Αστικής αρρένων. Εγκρίνεται η ίδρυσις της Α’ τάξεως Γυμνασίου…>>. Έτσι το Σεπτέμβριο του σχολικού έτους 1923-24 επαναλειτουργεί η πρώτη τάξη με καθηγητές τους Καλύμνιους φιλολόγους Διονύσιο και Ιωάννη Ρεΐση και με διευθυντή τον πρώτο, ενώ στεγάζεται στις αίθουσες της εκκλησίας του Σταυρού, απέναντι από την είσοδο του Νοσοκομείου στην οδό Μητροπόλεως. Τον επόμενο χρόνο και ύστερα από την αιφνίδια αποχώρηση των Καλυμνίων καθηγητών, τη διεύθυνση αναλαμβάνει ο Αντιμαχείτης φιλόλογος Αναστάσιος Χατζηθέμελης με βοηθό του τον επίσης συμπατριώτη μας Ηρακλή Καραναστάση, πρωτοετή τότε φοιτητή της Φιλολογίας. Το σχολείο εξελίσσεται κάθε χρόνο με την προσθήκη και άλλων τάξεων. Έτσι, το σχολικό έτος 1925-26 λειτουργεί ως πλήρες Ημιγυμνασίου αναγνωρισμένο από το Ελληνικό Υπουργείο Παιδείας, έχοντας συνολικά 18 μαθητές, 4 στην πρώτη, 13 στη δεύτερη και 1 στην τρίτη τάξη. Τη διεύθυνση του σχολείου αναλαμβάνει ο θεολόγος Ιωάννης Παπαπαναγιώτου, τον οποίο διαδέχεται ο φιλόλογος Γεώργιος Κουντούρης. 3. Η οικονομική κατάσταση του σχολείου τα πρώτα χρόνια και η μετεξέλιξή του σε οργανωμένο σχολικό συγκρότημα. Η επαναλειτουργία του Ιπποκρατείου ήρθε να καλύψει τις μορφωτικές ανάγκες και τις πνευματικές αναζητήσεις των νέων της εποχής εκείνης, αλλά και να αμβλύνει την κοινωνική αδικία. Μέχρι τότε ένας μικρός μόνο αριθμός μαθητών μπορούσε να αντιμετωπίσει τις οικονομικές απαιτήσεις, που πρόσφερε η λύση της φοίτησης στα γυμνάσια των γύρω νησιών, όπως στο Νικηφόρειο Καλύμνου στο Βενετόκλειο Ρόδου και στο Πυθαγόρειο Σάμου. Για το λόγο αυτό οι γονείς των μαθητών πλήρωναν στην Κοινότητα οικειοθελώς δίδακτρα, ανάλογα με την οικονομική δυνατότητα που είχε ο καθένας. Όμως, παρά τις προσπάθειες των γονέων, τα τεράστια έξοδα για τη συντήρηση και λειτουργία των εκπαιδευτηρίων του νησιού, αναγκάζουν την Ορθόδοξη Κοινότητα να απευθύνει το Σεπτέμβριο του 1923, έκκληση για οικονομική ενίσχυση στον Έλληνα Υπουργό Παιδείας. Παρά τα συνεχιζόμενα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η Εφορία των Σχολείων, πλήρες και αναγνωρισμένο το Ιπποκράτειο, αρχίζει τη νέα του πνευματική ανέλιξη και πορεία, για να προσφέρει στην Ελληνορθόδοξη παιδία στους σκλαβωμένους Κώους και να γίνει η πνευματική εστία του νησιού. Στο σχολείο αυτό στηρίζουν οι Κώοι τις ελπίδες τους για την εξάλειψη της αμάθειας για την εξασφάλιση του μέλλοντος των παιδιών τους, για την πνευματική και εθνική αναγέννηση του νησιού. Όμως ο τρομερός σεισμός του 1933, ο οποίος συγκλόνισε και ισοπέδωσε το νησί, σε συνδυασμό με τα συνεχιζόμενα οικονομικά προβλήματα της Ελληνικής Κοινότητας, έδωσαν την ευκαιρία στις ιταλικές αρχές κατοχής να υποβιβάσουν το Ιπποκράτειο σε Ημιγυμνάσιο. Ο αριθμός των μαθητών του περιορίζεται στους 42, μεταστεγάζεται στο κτίριο της μητροπολιτικής κατοικίας, στην οδό Ιπποκράτους, ενώ καθήκοντα διευθυντή αναλαμβάνει ο Κώος φιλόλογος Γαβριήλ Παπαθεοφάνους. Εξέχουσα φυσιογνωμία Κώου πατριώτη και ιερωμένου είναι ο Αρχιμανδρίτης Φιλήμων Φωτόπουλος (1875-1961) ο οποίος πρωτοστάτησε στην ίδρυση του Ιπποκρατείου Γυμνασίου όπως και στην επαναλειτουργία του με το τέλος του πολέμου.

Το Υπουργείο Παιδείας συγκρότησε στην Αθήνα επιτροπή με πρόεδρο το δωδεκανήσιο καθηγητή Μιχαήλ Βολονάκη, μέλημα της οποίας ήταν να επανδρώσει τα σχολεία της Δωδεκανήσου με προσωπικό και κατάλληλο εξοπλισμό. Ο Βολονάκης ανέθεσε στον Κώο φιλόλογο Γαβριήλ Παπαθεοφάνους το δύσκολο έργο της επάνδρωσης και επαναλειτουργίας του σχολείου. Μ΄ αυτόν τον τρόπο ορίστηκαν ο πρώτος γυμνασιάρχης και οι πρώτοι καθηγητές, που είχαν την τιμή να διδάξουν στο Ιπποκράτειο Γυμνάσιο μετά την απελευθέρωση και κάποιοι από αυτούς ήταν: Παπαθεοφάνους Γαβριήλ (Φιλόλογος – Γυμνασιάρχης), Καμπουράκης Νικόλαος (Μαθηματικός), Ζήκας Αφεντούλης (Φιλόλογος), Σταματιάδου Ευαγγελία (Φιλόλογος) κ.α. Μετά από επτά χρόνια το Ιπποκράτειο επαναλειτουργεί με 45 μαθητές. Στεγάζεται στο κτίριο του σημερινού 7ου Δημοτικού, στην οδό Κοραή με διευθυντή και πάλι τον Γαβριήλ Παπαθεοφάνους. Το επόμενο διάστημα όλοι οι μαθητές υποβάλλονται σε του νησιού, γνωστό στο πανελλήνιο, ενώ οι ποικίλες δραστηριότητες και εκδηλώσεις του ξεπερνούν τα μαθητικά όρια και αποκτούν παγκωακή διάσταση και αναγνώριση. Το 1964 χωρίζεται για πρώτη φορά σε Γυμνάσιο και Λύκειο με 438 και 195 μαθητές αντίστοιχα, ενώ γίνεται και πάλι ενιαίο εξατάξιο Γυμνάσιο το 1968 με 720 μαθητές, αριθμό ρεκόρ στην ιστορία του σχολείου. Το 1981 πραγματοποιείται ο πλήρης διαχωρισμός Γυμνασίου – Λυκείου με τη μετεγκατάσταση του πρώτου στο διδακτήριο της Αγ. Μαρίνας. Ήδη έχει προηγηθεί η αποσυμφόρησή του με την ίδρυση του Γυμνασίου Αντιμάχειας και αργότερα του Επαγγελματικού Λυκείου. Μέχρι το 1997 το Ιπποκράτειο ήταν το μεγαλύτερο Λύκειο του νομού μας έχοντας 450 μαθητές και 37 περίπου καθηγητές. Στις μέρες μας, με τη μετατροπή του σε Ενιαίο Λύκειο και την υποχρεωτική αποσυμφόρηση του με τη δημιουργία του 2ου Λυκείου στην πόλη μας, οι μαθητές του ανέρχονται στους 270 ενώ διδάσκουν 25 περίπου καθηγητές.κατατακτήριες εξετάσεις. Έτσι του Ιούνιο του 1946 εκδίδονται τα πρώτα απολυτήρια του σχολείου. Το 1948 επανδρώνεται και λειτουργεί πλήρως με 94 μαθητές και 10 καθηγητές ενώ μεταφέρεται στη σημερινή του θέση στην οδό Ιπποκράτους. Η ανέλιξη και η πνευματική ακμή του Ιπποκράτειου συνεχίζεται τα επόμενα χρόνια, γίνεται το κέντρο της πνευματικής ζωής. 4. Ιπποκράτειο : Εθνικός πλούτος και πρότυπο σχολείο των Δωδεκανήσων. Το Ιπποκράτειο διαθέτει πλούσια βιβλιοθήκη με εκατοντάδες τόμους βιβλίων σπανίων εκδόσεων. Ο μεγαλύτερος όγκος των βιβλίων προέρχεται από τις δωρεές του Μητροπολιτικού Συνεδρίου το 1927, του Αρχιμανδρίτη Φιλήμονα Φωτόπουλου, του Οδοντίατρου – Θεολόγου Στέργου Δημητριάδη- Κιαπόκα, της οικογένειας Αλεξίου Αναστ. Θυμανάκη, της Πολιτείας, του Δήμου της Κω και άλλων συμπατριωτών μας. Μεγάλο ιστορικό ενδιαφέρον παρουσιάζει το αρχείο εγγράφων και βιβλίων του σχολείου, το οποίο σώζεται ακέραιο και φυλάσσεται σε κατάλληλο χώρο. Το Ιπποκράτειο παρείχε πάντοτε υψηλά επίπεδα εκπαίδευσης και υπήρξε για δεκαετίες πρότυπο σχολείο για τα Δωδεκάνησα και ένα από τα σημαντικότερα εκπαιδευτήρια του Ελληνισμού. Πολλοί από τους 3.500 περίπου απόφοιτους του αναδείχτηκαν σημαντικές μορφές της πολιτικής, επιστημονικής, πολιτιστικής και οικονομικής ζωής του τόπου μας. Υπήρξε το σημείο αναφοράς στα εκπαιδευτικά πράγματα του νησιού, το κέντρο της πνευματικής ζωής, προπύργιο ελπίδας και περηφάνιας αυτού του τόπου. Στη χαραυγή του νέου αιώνα, της νέας χιλιετίας, παρά τις ισοπεδωτικές διαβρώσεις της σύγχρονης ζωής, το Ιπποκράτειο διατηρεί στη συνείδηση των Κώων την αίγλη και την αναγνώριση που του αρμόζει, κάνοντας περήφανους όσους είχαν την τύχη να φοιτήσουν σ’ αυτό

ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ Β’ ΛΥΚΕΙΟΥ «ΙΣΤΟΡΙΑ 1ου ΓΕΛ ΚΩ»

ΣΧΟΛΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ Η ομάδα μας αποτελείται από : Διακογιάννη Θεοδοσία Κοκκίνη Άννα-Μαρία Κοκκίνη Σαββίνα Χατζηστέργος Θεόφιλος Χριστοφοράκης Στέλιος Δημιουργήσαμε αυτό το ερωτηματολόγιο για να ενημερωθούμε για τις απόψεις των μαθητών σχετικά με τον σχολικό εξοπλισμό και τις δραστηριότητες που παρέχει στους μαθητές. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα του ερωτηματολογίου στην πρώτη ερώτηση αν είναι ευχαριστημένοι από τις αθλητικές δραστηριότητες του σχολείου το 58 % απάντησε θετικά ενώ το υπόλοιπο 42 % απάντησε όχι.

Από το 42% που απάντησαν όχι, ζητήθηκαν να προτείνουν μια δραστηριότητα που δεν πραγματοποιείται στο σχολείο. Κάποιες από αυτές ήταν kick boxingστίβος, κολύμβηση κι συμφωνούμε με τους μαθητές που απάντησαν ναι καθώς το σχολειόγια τη σωστή διεξαγωγή των βασικών αθλητικών δραστηριοτήτων όπως ποδόσφαιρο μπάσκετ και βόλεϊ. Από την άλλη το σχολειόπροσφέρει περισσότερες αθλητικές δραστηριότητες για να ικανοποιήσειμαθητών. Στην τρίτη ερώτηση του ερωτηματολογίου μαθητές ρωτήθηκαν αν είναι ευχαριστημένοι από

Είστε ευχαριστημένοι απο τις αθλητικές δραστηριότητες που μπορούν να

πραγματοποιηθούν στο σχολείο σας;

Από το 42% που απάντησαν όχι, ζητήθηκαν να προτείνουν μια δραστηριότητα που δεν πραγματοποιείται στο σχολείο. Κάποιες από αυτές

boxing, hockey επί πάγου, πινγκ πονγκ , , κολύμβηση κι τένις. Από τη μια

συμφωνούμε με τους μαθητές που απάντησαν ναι σχολειό μας διαθέτει επαρκή εξοπλισμό

για τη σωστή διεξαγωγή των βασικών αθλητικών δραστηριοτήτων όπως ποδόσφαιρο μπάσκετ και βόλεϊ. Από την άλλη το σχολειό θα μπορούσπροσφέρει περισσότερες αθλητικές δραστηριότητες

ικανοποιήσει τις ανάγκες όλων των

Στην τρίτη ερώτηση του ερωτηματολογίου μαθητές ρωτήθηκαν αν είναι ευχαριστημένοι από

Είστε ευχαριστημένοι απο τις αθλητικές δραστηριότητες που μπορούν να

πραγματοποιηθούν στο σχολείο σας;

Από το 42% που απάντησαν όχι, ζητήθηκαν να

πραγματοποιείται στο σχολείο. Κάποιες από αυτές επί πάγου, πινγκ πονγκ ,

συμφωνούμε με τους μαθητές που απάντησαν ναι διαθέτει επαρκή εξοπλισμό

για τη σωστή διεξαγωγή των βασικών αθλητικών δραστηριοτήτων όπως ποδόσφαιρο μπάσκετ και

θα μπορούσε να προσφέρει περισσότερες αθλητικές δραστηριότητες

τις ανάγκες όλων των

Στην τρίτη ερώτηση του ερωτηματολογίου οι μαθητές ρωτήθηκαν αν είναι ευχαριστημένοι από

Είστε ευχαριστημένοι απο τις αθλητικές

πραγματοποιηθούν στο σχολείο σας;

Ναι

Όχι

τις εκδρομές που πραγματοποιεί το σχολείο. Το 76% από αυτούς α

Το 24% που απάντησε όχι, ζητήθηκε να προτείνει μια αλλαγή. Οι περισσότεροι πρότειναν να αλλάξει το μέρος των εκδρομών ενώ άλλοι να γίνουν περισσότερες οι εκδρομές. πλειοψηφία των μαθητών καθώς θα έπρεπε πηγαίνουμε σε περισσότερα διαφορετικά μέρη στις ημερήσιες εκδρομές. Στην πέμπτη ερώτηση του ερωτηματολογίου οι μαθητές ρωτήθηκαν αν θέλουν να πραγματοποιούνται στο σχολειό μουσικοθεατρικές παραστάσεις. Το 58% απάντησε θετικά και το 42% απάντησε αρνητικά.

0

10

20

30

40

50

60

70

80

Ναι

τις εκδρομές που πραγματοποιεί το σχολείο. Το 76% από αυτούς απάντησαν ναι ενώ το 24% όχι.

που απάντησε όχι, ζητήθηκε να προτείνει μια αλλαγή. Οι περισσότεροι πρότειναν να αλλάξει το μέρος των εκδρομών ενώ άλλοι να γίνουν περισσότερες οι εκδρομές. Συμφωνούμε με την πλειοψηφία των μαθητών καθώς θα έπρεπε πηγαίνουμε σε περισσότερα διαφορετικά μέρη στις ημερήσιες εκδρομές.

Στην πέμπτη ερώτηση του ερωτηματολογίου οι μαθητές ρωτήθηκαν αν θέλουν να πραγματοποιούνται στο σχολειό μουσικοθεατρικές παραστάσεις. Το 58% απάντησε θετικά και το 42% απάντησε αρνητικά.

Όχι

Όχι

Ναι

τις εκδρομές που πραγματοποιεί το σχολείο. Το πάντησαν ναι ενώ το 24% όχι.

που απάντησε όχι, ζητήθηκε να προτείνει μια αλλαγή. Οι περισσότεροι πρότειναν να αλλάξει το μέρος των εκδρομών ενώ άλλοι να γίνουν

Συμφωνούμε με την πλειοψηφία των μαθητών καθώς θα έπρεπε να πηγαίνουμε σε περισσότερα διαφορετικά μέρη στις

Στην πέμπτη ερώτηση του ερωτηματολογίου οι

πραγματοποιούνται στο σχολειό μουσικοθεατρικές παραστάσεις. Το 58% απάντησε θετικά και το 42%

Αυτοί οι οποίοι απάντησαν ναι στην προηγούμενη ερώτηση ρωτήθηκαν αν θα συμμετείχαν σε κάποια από τις μουσικοθεατρικές παραστάσεις. Το 39% απάντησε ναι, ενώ το 61% απάντησε όχι.

0 10 20 30 40 50 60 70

Όχι

Ναι

Θα συμμετείχατε σε κάποια μουσικοθεατρική παράσταση;

Ναι

Όχι

Θα ήταν καλό να πραγματοποιούνται μουσικοθεατρικες παραστάσεις καθώς βελτιώνουν το πνευματικό επίπεδο των μαθητών και ψυχαγωγούνται ταυτόχρονα. Οι απαντήσεις των μαθητών ήταν αυτές που περιμέναμε καθώς ήμασταν σύμφωνοι με τις περισσότερες από αυτές και μας κάλυπταν απόλυτα.

Ερευνητική Εργασία Β’ Λυκείου Ημερομηνία : 22/05/2015 Θέμα Ερευνητικής Εργασίας : Η Ιστορία του 1ου Γενικού Λυκείου Κω Θέμα Ομάδας : Σχέσεις Μαθητών-Καθηγητών Στην σημερινή εποχή, κάθε σχολείο απαρτίζεται από σύνολα μαθητών και

καθηγητών. Οι σχέσεις που αναπτύσσονται μεταξύ τους είναι σχέσεις

αλληλεπίδρασης και γι’αυτό χαρακτηρίζονται είτε τυπικές είτε προσωπικές. Πολλοί

είναι αυτοί που υποστηρίζουν πως για να γίνει πιο ευχάριστη η εκπαιδευτική

διαδικασία, οι σχέσεις καθηγητή-μαθητή θα πρέπει να είναι πιο άμεσες και

«ζωντανές». Άλλοι πάλι επιθυμούν ένα πιο δασκαλοκεντρικό μάθημα, προκειμένου

να μένουν πιστοί στους σχολικούς κανονισμούς και να διατηρούν την ησυχία και την

ομαλότητα. Με αφορμή αυτούς τους προβληματισμούς, πραγματοποιήσαμε μια

έρευνα, κατά την οποία παιδιά από την Β’ Λυκείου κλήθηκαν να απαντήσουν σε ένα

ευρύ σύνολο ερωτήσεων, το οποίο αφορούσε τις ενδεδειγμένες σχέσεις μεταξύ

μαθητή-καθηγητή. Τα αποτελέσματα της έρευνας, καθώς και οι προσωπικές

παρατηρήσεις, παρουσιάζονται στο παρακάτω κείμενο.

Μία από τις πρώτες ερωτήσεις που κλήθηκαν να απαντήσουν οι μαθητές

αφορούσε τις γενικές σχέσεις καθηγητή-μαθητή και κατά πόσο αυτές θα έπρεπε να

είναι τυπικές, προσωπικές ή να εξαρτώνται από το καθηγητή. Η πλειοψηφία των

μαθητών θεώρησε πως οι σχέσεις που αναπτύσσονται δεν είναι πάντα ίδιες, αλλά

μεταβάλλονται ανάλογα με τον χαρακτήρα του καθηγητή. Είναι γεγονός πως η στάση

του καθηγητή απέναντι στον μαθητή είναι καθοριστική για την ομαλή και εύρυθμη

λειτουργία του μαθήματος. Όσο πιο φιλικός είναι ο καθηγητής, τόσο μεγαλύτερη

άνεση αισθάνονται οι μαθητές, με αποτέλεσμα να επιθυμούν να συμμετέχουν

περισσότερο. Η επικέντρωση του μαθήματος στον καθηγητή, ο οποίος συγχρόνως

χαρακτηρίζεται από ουδετερότητα απέναντι στους μαθητές, τους απωθεί από την

εκπαιδευτική διαδικασία, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει η επιθυμητή συμμετοχή στο

μάθημα. Προφανώς υπάρχουν καθηγητές, οι οποίοι δεν μπορούν να μεταδώσουν

αυτά που αισθάνονται στους μαθητές και έτσι προτιμούν να διατηρούν μια παθητική

στάση απέναντί τους, η οποία άλλοτε λειτουργεί θετικά και άλλοτε αρνητικά. Με την

κατάλληλη στάση του, ο κάθε καθηγητής μπορεί να εξασφαλίσει πνεύμα

συνεργασίας και σωστής επικοινωνίας με τους μαθητές και να εντρυφήσσει στα

ενδιαφέροντά τους.

Η επόμενη ερώτηση που έπρεπε να απαντήσουν οι μαθητές αφορούσε στον

χαρακτήρα του μαθήματος. Γενικά, το μάθημα μπορεί να είναι δασκαλοκεντρικό, να

επικεντρώνεται στους μαθητές ή να προσαρμόζεται ανάλογα με την στάση του

καθηγητή απέναντί τους. Από τη μια πλευρά, ένα δασκαλοκεντρικό μάθημα μπορεί

να θεωρηθεί πιο αποδοτικό, καθώς ο καθηγητής αφοσιώνεται αποκλειστικά και μόνο

στην παράδοση του μαθήματος, δίχως να εξετάζει κάθε μαθητή ξεχωριστά, αλλά στο

σύνολό τους. Έτσι, υπάρχει τυπική διεξαγωγή του μαθήματος και ο μαθητής δεν

μπορεί να πάρει τον κεντρικό ρόλο και να διαμορφώνει την συζήτηση ανάλογα με τις

δυνάμεις και τις δυνατότητές του. Δυστυχώς, τα οφέλη ενός δασκαλοκεντρικού

μαθήματος είναι περιορισμένα. Ο μαθητής δεν θα καταφέρει να αποκτήσει τις

στοιχειώδεις γνώσεις της κριτικής σκέψης, της συνεργασίας και των τεχνολογικών

εργαλείων. Από την άλλη πλευρά, ένα μαθητοκεντρικό μάθημα παρουσιάζει ποκίλα

πλεονεκτήματα σε σύγκριση με το προηγούμενο μοντέλο διδασκαλίας.

Μαθητοκεντρικό είναι το σχολείο όπου καλλιεργείται η κριτική σκέψη, η ελεύθερη

προσωπικότητα, η δημιουργικότητα και η αυτοβουλία του μαθητή μέσα από μια

συνεργατική σχέση του καθοδηγητικού και συμβουλευτικού εκπαιδευτικού με τον

μαθητή. Σύμφωνα με αυτά τα δεδομένα, ο καθηγητής οδηγεί τον μαθητή στην έρευνα

και την ανακάλυψη μέσα από προσωπικά βιώματα και εμπειρίες. Καταργείται δηλαδή

το χάσμα έδρας και καθισμάτων και το μάθημα λαμβάνει άλλες διαστάσεις. Έμμεσα

αποτελέσματα : διευκολύνεται η επίλυση προβλημάτων, υπάρχει οργάνωση του

ελεύθερου χρόνου για άλλες δραστηριότητες και αντικατάσταση μετωπικής

διδασκαλίας με την ομαδική, ενισχύει την ενεργητική μάθηση και προωθεί την

φαντασία και την πρωτοτυπία. Στην ερώτηση αυτή τα περισσότερα παιδιά θεώρησαν

πως ο χαρακτήρας του μαθήματος πρέπει να εξαρτάται από τον χαρακτήρα του

καθηγητή. Δηλαδή κατά πόσο το μάθημα θα επικεντρώνεται στους μαθητές ή όχι

έγκειται στον ίδιο και μόνο τον καθηγητή.

Το επόμενο ερώτημα αφορούσε τις συνθήκες, μέσα στις οποίες το μάθημα μπορεί

να γίνει πιο αποδοτικό. Συγκεκριμένα, ο καθηγητής οφείλει να σέβεται τους μαθητές ;

Να μπορεί να επικοινωνεί με αυτούς χωρίς προβλήματα ; Να είναι αυστηρός και να

εφαρμόζει κατά λέξη τους σχολικούς κανονισμούς ; Οι απαντήσεις των μαθητών,

λαμβάνοντας υπόψη και τα παραπάνω δεδομένα, ήταν προβλέψιμες. Οι περισσότεροι

θεώρησαν πως ο το πιο αποδοτικό μάθημα μπορεί να επιτευχθεί μέσω του σεβασμού

του καθηγητή προς τους μαθητές. Και αυτό είναι πραγματικά σωστό. Όταν ο

καθηγητής σέβεται τα πρόσωπα με τα οποία καλείται να συζητήσει, τότε το κλίμα

της τάξης γίνεται πιο φιλικό και τα παιδιά νιώθουν πιο ελεύθερα να ενεργήσουν. Ο

σεβασμός του καθηγητή δηλώνει πως σέβεται τα δικαιώματα των παιδιών και

αναγνωρίζει το δικαίωμά τους να εκφράζουν την γνώμη τους. Από την άλλη, αν ο

εκπαιδευτικός είναι αυστηρός και τηρεί τους προβλεπόμενους κανόνες, τότε ανάλογη

θα είναι η ανταπόδοση των μαθητών. Δηλαδή, όχι μόνο δεν θα συμμετέχουν στο

μάθημα, αλλά δεν θα έχουν και την προθυμία να ασχολούνται με οποιαδήποτε

δραστηριότητα τους ανατεθεί. Το μάθημα γίνεται ανιαρό, βαρετό και αρκετές φορές

εκνευριστικό! Αποτέλεσμα είναι η συνολική απόδοση της τάξης να μειώνεται

δραστικά και γοργά. Συνδυάζοντας τις παραπάνω απόψεις, και λαμβάνοντας υπόψη

λοιπές απαντήσεις των μαθητών στο ερωτηματολογίο, αρκετοί είναι αυτοί που

θεωρούν πως το μάθημα θα γίνει αποδοτικό, μόνο αν ο καθηγητής είναι μεταδοτικός

και παράλληλα παρουσιάζει στοιχεία συντηρητισμού και αφοσίωσης στον σχολικό

κανονισμό. Έτσι συνδυάζεται το ομαδικό πνεύμα με τους μαθητές και συγχρόνως

διατηρείται η οργάνωση και πειθαρχία εντός της τάξης.

Εξίσου σημαντικό ερώτημα με τα προηγούμενα ήταν εκείνο για το θέμα ίσης

αντιμετώπισης των μαθητών από τους καθηγητές. Στο ερώτημα αυτό, η πλειοψηφία

των μαθητών δυστυχώς απάντησε πως οι καθηγητές του σχολείου κάνουν διακρίσεις

εις βάρος των μαθητών. Μια μικρή ποσότητα των μαθητών δεν απάντησε στο

ερώτημα ενώ μια ακόμα μικρότερη απάντησε καταφατικά. Γενικά, η διάκριση των

μαθητών εμπεριέχει πολλά αρνητικά στοιχεία για την ομαλή διεξαγωγή του

μαθήματος. Τα αίτια που μπορούν να οδηγήσουν στην άνιση αντιμετώπιση των

μαθητών είναι πολλά. Αρχικά, η κοινωνική καταγωγή των μαθητών μπορεί να

διαχωρίσει τους μαθητές και να οδηγήσει στον αποκλεισμό αυτών από κατώτερες

κοινωνικές τάξεις. Επίσης, η οικονομική κατάσταση των οικογενειών μπορεί, σε

μικρότερο βαθμό, να αποτελέσει κίνητρο για την κατηγοριοποίηση των μαθητών.

Αλλά και η αποκλειστική αφοσίωση των εκπαιδευτικών σε μαθητές «υψηλού»

επιπέδου και η παραμέληση των βαθμολογικά «κατώτερων» , αποτελεί στοιχείου

διχασμού και ομαδοποίησης. Δυστυχώς , όταν παρουσιάζονται τέτοια φαινόμενα στα

σχολικό περιβάλλον, τότε οι μαθητές εκφράζουν την αποδοκιμασία τους και την

απογοήτευση τους σχετικά με τους διδάσκοντες, οι οποίοι πάνω από όλα οφείλουν να

είναι δίκαιοι και να σέβονται το δικαίωμα της ίσης αντιμετώπισης του καθενός,

ανεξαρτήτως φυλής, καταγωγής, οικονομικής-κοινωνικής-ή-εθνικής προέλευσης ή

νοητικής ικανότητας. Από την άλλη, όταν οι καθηγητές ακολουθούν τα δημοκρατικά

ιδεώδη και είναι σύμφωνοι με τις αξίες της ισότητας, τότε και σέβονται τους μαθητές

και φροντίζουν για την εύρυθμη λειτουργία του μαθήματος. Παρόλο που μπορεί να

παρουσιάζονται φαινόμενα ομαδοποίησης των μαθητών εντός της τάξης, τα οποία

οφείλονται στις ατομικές επιδόσεις του καθενός, ο καθηγητής γνωρίζει να διατηρεί το

περιβάλλον την τάξης σε επίπεδα κατανοητά για όλους. Συμπεραίνουμε λοιπόν πως η

διάκριση των μαθητών δεν οδηγεί σε θετικά αποτελέσματα, αλλά στην διαφθορά του

εκπαιδευτικού συστήματος !

Ανάμεσα στις ερωτήσεις που υπήρχαν σχετικά με την κατηγορία «Σχέσεις

μαθητών Καθηγητών», υπήρχε το ερώτημα : «Σας αρέσει ο τρόπος διεξαγωγής του

μαθήματος;». Από τα 38 άτομα που συμμετείχαν (16 κορίτσια και 22 αγόρια), τα 21

άτομα απάντησαν «όχι» , ενώ τα υπόλοιπα 17 «ναι». Το επόμενο ερώτημα

παρακινούσε τους συμμετέχοντες να κάνουν προτάσεις για τη βελτίωση της

διεξαγωγής του μαθήματος . Σε αυτό το ερώτημα , 27 άτομα δεν απάντησαν, 4 άτομα

απάντησαν πως θα ήθελαν να αλλάξουν «τα πάντα», ενώ οι υπόλοιπες 7 απαντήσεις

ήταν διαφορετικές , μεταξύ των οποίων :

1)λιγότερο βαρετό μάθημα : προφανώς οι μαθητές προτιμούν να εμπλέκονται σε

πρωτοποριακές δραστηριότητες και να δοκιμάζουν νέα πράγματα.

2)επικοινωνία και κατανόηση μεταξύ καθηγητών και μαθητών : η αμοιβαία

συννενόηση ενισχύει την ομαδικότητα του μαθήματος και δημιουργεί ένα πιο

ευχάριστο περιβάλλον.

3) να υπάρχουν βιντεοπρογράμματα : οι μαθητές προτιμούν να ασχολούνται με

ηλεκτρονικά μέσα, καθώς διαθέτουν αυξημένες γνώσεις στον τομέα αυτό.

4) πιο χαλαρό μάθημα : οι μαθητές δεν μπορούν να αποδώσουν κάτω από συνθήκες

πίεσης και υπερβολικής κούρασης. Γι’αυτό και το μάθημα πρέπει να είναι χαλαρό

και ευχάριστο.

5) ισότητα : Όλοι οι μαθητές πρέπει να αντιμετωπίζουν με ισότητα τους άλλους.

Αλλά και οι καθηγητές πρέπει να εφαρμόζουν το ίδιο και να δείχνουν πάντα σεβασμό

στους υπολοίπους.

6) προσπάθεια : Προσπάθεια όχι μόνο από τους καθηγητές, αλλά και από τους

μαθητές για να διαμορφώσουν ένα πιο φιλικό περιβάλλον διεξαγωγής του μαθήματος.

7 ) αλλαγές στο σύστημα : Η αλλαγή στο τρέχων εκπαιδευτικό ζήτημα είναι θέλημα

της πλειοψηφίας των μαθητών στο σχολείο. Οι περισσότεροι θεωρούν πως η

«περίφημη» Τράπεζα Θεμάτων οδηγεί σε άνιση αντιμετώπιση του σχολικού συνόλου.

Στη σημερινή εποχή, είναι υπαρκτό το πρόβλημα που αφορά τις σχέσεις ανάμεσα

στον εκπαιδευτικό και στους μαθητές. Βέβαια, ο μαθητής έχει τη δυνατότητα να

εκφράσει τις απορίες του σχετικά με το μάθημα αλλά και να απαιτήσει από τον

καθηγητή να του εξηγήσει περισσότερες φορές και με διάφορους τρόπους το σημείο

στο οποίο δυσκολεύεται ή δεν έχει κατανοήσει πλήρως. Ωστόσο υπάρχουν και ένας

αριθμός εκπαιδευτικών οι οποίοι δεν έχουν την όρεξη και τη διάθεση να ασχοληθούν

σε βάθος με τους μαθητές με αποτέλεσμα πολλές από τις απορίες των παιδιών να

μένουν άλυτες. Έτσι λοιπόν, για να είναι αρμονικές οι σχέσεις μεταξύ καθηγητή-

μαθητή αλλά και για να μπορεί ο μαθητής να εκφράσει χωρίς φόβο τις απορίες του

και τη γνώμη του στο θέμα του μαθήματος, θα πρέπει ο εκπαιδευτικός να αγαπάει τη

δουλειά του, έτσι ώστε να τη μεταδίδει και στους μαθητές, να εξασφαλίζει ένα

πνεύμα συνεργατικότητας και σωστής επικοινωνίας με τους μαθητές του μέσα στην

τάξη και στο σχολείο γενικότερα. Με αυτόν τον τρόπο, ο καθηγητής μπορεί να

γνωρίσει την ψυχική ιδιομορφία των μαθητών του, να γεμίσει τη ψυχή τους με τις

αρετές της εργατικότητας και της αυτοβελτίωσης, καθώς και να τους καλλιεργήσει

διάφορες ψυχικές και ηθικές δυνάμεις (υπομονή, επιμονή, θάρρος, ενθουσιασμό,

αισιοδοξία) . Επίσης ο καθηγητής δεν πρέπει να ζει απομονωμένος από τον κόσμο

των γνώσεων. Πρέπει να προσέχει εάν αυτά που διδάσκει ανταποκρίνονται στις

αφομοιωτικές ικανότητες των μαθητών του, αν αναπτύσσουν την κριτική τους σκέψη

και ικανότητα, την ατομική και κοινωνική τους συνείδηση. Ο εκπαιδευτικός για να

κερδίσει το ενδιαφέρον των μαθητών θα πρέπει να γνωρίζει τις δυνατότητές τους, να

οργανώνει κατάλληλα το μάθημά του, να κινητοποιεί το μαθητή με κατάλληλες

ερωτήσεις ή δραστηριότητες και να φροντίζει να ανανεώνει την διδακτική του. Εάν

όλα αυτά δεν συμβαίνουν, τότε οι μαθητές αδιαφορούν, πλήττουν και αρχίζουν να

ενοχλούν τον διπλανό τους παρεμποδίζοντας το μάθημα και να προσέχουν

φαινομενικά.

Κάνοντας λόγο για ποιοτική διδασκαλία πρέπει να γίνει κατανοητό ότι η

διδασκαλία στη σχολική τάξη είναι ένα σύνθετο, πολύμορφο και όχι στατικό

φαινόμενο, το οποίο συνίσταται σε ζωτικές και δυναμικές διαδικασίες που

λαμβάνουν χώρα σε ένα συνεχώς μεταβαλλόμενο, εκπαιδευτικό και κοινωνικό

περιβάλλον που διαμορφώνει τη διδασκαλία και διαμορφώνεται από αυτήν. Η

διδασκαλία είναι αποτελεσματική στο μέτρο που καταφέρνει, ώστε: - να

μεταβάλλεται η συμπεριφορά των μαθητών και μάλιστα προς την επιθυμητή

κατεύθυνση - και όχι προς ανεπιθύμητη κατεύθυνση. Η πορεία που πρέπει κανείς να

ακολουθήσει στα πλαίσια της διδασκαλίας, πρέπει να αποτελείται από τις επόμενες 3

φάσεις: ανάλυση, σύνταξη και εκτέλεση.

Ο σεβασμός στην προσωπικότητα κάθε παιδιού και στο ιδιαίτερο περιβάλλον του,

οδηγεί σε ασφαλές κλίμα της τάξης. Οι μικροί ή μεγαλύτεροι μαθητές μαθαίνουν να

αντιμετωπίζουν τον άλλο ως φίλο και συνεργάτη. Η μόνη ελπίδα για μία πιο δίκαιη

κοινωνία είναι η παιδεία. Η εποχή μας απογειώθηκε τεχνολογικά αλλά λησμόνησε τα

ανθρωπιστικά ιδεώδη. Ο σύγχρονος δάσκαλος λοιπόν οφείλει να είναι πρώτα από όλα

άνθρωπος, να διδάσκει με το παράδειγμά του ήθος. Αναλαμβάνει ένα νέο ρόλο,

αυτόν του στοχαστικού- κριτικού εκπαιδευτικού, ο οποίος θα αναδείξει την ηθική και

εκπαιδευτική διάσταση της εκπαίδευσης. Επομένως θα πρέπει να εστιάζει άμεσα ή

έμμεσα, ανάλογα με το σκοπό του μαθήματός του και τους επιμέρους στόχους κάθε

φορά, σε κοινωνικές δεξιότητες και αξίες: αλληλοσεβασμό, κατανόηση, άρση των

στερεότυπων και αποδοχή της διαφορετικότητας. Στερεοτυπικές αντιλήψεις και

συμπεριφορές ενυπάρχουν σε θεωρίες αλλά και σε καθημερινές πρακτικές που πολλοί

εκπαιδευτικοί βιώνουν κατά την διάρκεια της εκπαίδευσής τους και αναπαράγουν στη

συνέχεια κατά στη σχολική τους πράξη νομιμοποιώντας και διαιωνίζοντας μια άνιση

μεταχείριση των μαθητών τους. Η συναίσθηση και το προσωπικό ενδιαφέρον για

κάθε μαθητή είναι τα εφόδια του σύγχρονου «δάσκαλου», ώστε να πετύχει τα

επιδιωκόμενα μαθησιακά αποτελέσματα. Ο εκπαιδευτικός εστιάζει όχι μόνο στην

ανάπτυξη των γνωστικών και κοινωνικών δεξιοτήτων του μαθητή, αλλά και στην

χρησιμοποίηση των εσωτερικών δυνατοτήτων που έχει κάθε παιδί, αποσκοπώντας

στην αυτοπραγμάτωση του. Έτσι μόνον θα είναι δυνατή για όλους τους μαθητές η

ανάπτυξη γνωστικών, κοινωνικών και μεταγνωστικών δεξιοτήτων ικανοτήτων, που

θα τους οδηγήσουν στο να γίνουν παραγωγικοί και δραστήριοι πολίτες όχι μόνο της

Ευρώπης αλλά και του κόσμου.

Καταλήγοντας, υπάρχουν πολλοί τρόποι, οι οποίοι προαναφέρθηκαν παραπάνω,

για να βελτιωθεί ο τρόπος διδασκαλίας αλλά και η σχέση καθηγητών – μαθητών,

αρκεί να υπάρχει διάθεση και από τις δύο πλευρές. Οι σχέσεις μεταξύ εκπαιδευτικού

και μαθητή δεν θα πρέπει να είναι εντελώς τυπική αλλά ούτε εντελώς χαλαρή έτσι

ώστε να υπάρχει αλληλοσεβασμός και κατανόηση και το μάθημα να γίνεται σωστά

και με ενδιαφέρον ταυτόχρονα.

1)Έχετε επισκεφτεί ποτέ τη σχολική βιβλιοθήκη? Για ποιο λόγο? Ταινία Εργασία Έρευνα Μάθημα 2)Κάντε τις προτάσεις σας για την βελτίωση της ……………………………………………….. 3)Πιστεύετε πως πρέπει να υπάρξει γυμναστήριο στο σχολειό? Ναι Όχι 4)Θα το επισκέπτεστε συχνά? Ναι Όχι 5)Είστε ευχαριστημένοι από τον εξοπλισμό των τάξεων σας? Ναι Όχι 6)Δώστε τις προτάσεις σας για την βελτίωση τους ………………………………………………… 7) Θα επιθυμούσατε να δημιουργηθεί αναγνωστήριο…? Ναι Όχι 8) Θα επιθυμούσατε την δημιουργία αίθουσας εκδηλώσεων…? Ναι Όχι

Φύλο: 1) ♂

2) ♀

3) Άλλη επιλογή: ……………………

Τάξη: 1) Α

2) Β

3) Γ

4) Έπρεπε να ήμουν πιο μετά αλλά έχω μείνει 5-6 φορές

Είστε ικανοποιημένοι με τον εξοπλισμό του σχολείου;

1) Ναι

2) Όχι

Αν όχι, από πού υστερεί εξοπλισμός (σημειώστε ένα ή παραπάνω):

○ Βιβλιοθήκη σχολείου ○ Αίθουσες τάξεων ○ Κυλικείο ○ Γυμναστήριο ○ Αίθουσα πληροφορικής

Στην αίθουσα του τμήματός σας, υπάρχει έλλειψη σε οποιουδήποτε είδους εξοπλισμό;

1) Ναι

2) Όχι

Τί πιστεύετε ότι λείπει (το πιο σημαντικό); ………………………………………………………………..! Πιστεύετε ότι μπορεί το σχολείο να προσφέρει τα απαραίτητα χρήματα για να καλύψει αυτήν την έλλειψη;

1) Ναι

2) Όχι

Θεωρείτε ότι θα ήταν σωστό, τα χρήματα του μαθητικού ταμείου να διατίθενται για τον εξοπλισμό του σχολείου αντί για τις πολιτισμικές ανάγκες των μαθητών (πάρτυ, εκδρομές κλπ);

1) Ναι

2) Όχι

Θεωρείτε ότι η ύπαρξη χορηγών του σχολείου, οι οποίοι έναντι διαφήμισης θα παρέχουν χρήματα ή εξοπλισμό είναι θετική για το σχολείο;

1) Ναι

2) Όχι