Tuinderportretjes van Buytentwist · C09 Helen Aartsen herfst 2012 C10 Dick van der Mije zomer 2013...

Tuinderportretjes

Buytentwist

Tuinderportretjes

Van de leden van

Tuinbouwvereniging

Buytentwist

Wietske van der Wielen

Inhoud (paginanummer volgt nog)

TUIN TUINDER TUINSPIEGEL Pag.

A05 Rien Wever nazomer 2009

A06-09 John Tijmstra juni 2017

A12 Dorien Folkers zomer 2016

A14 Anne Kok zomer 2014

A15 Jasper van Lieshout herfst 2015

A16 Anneke van der Henst herfst 2009

A18 Addelies Verster juni 2017

A21 Wouter Mantel zomer 2014

A23 Cor en Monique Duineveld, herfst 2014

A25 Hans en Evelyn Stegeman zomer 2013

A26 Ineke van Engelsdorp juni 2017

A27 Rob Ouwerkerk herfst 2014

A28 Christine Vlamings herfst 2015

A29 Edith Baartmans voorjaar 2014

A30 Ella de Gelder zomer 2015

A32 Tine Walberg voorjaar 2014

A35 Sjoerd Joustra zomer 2014

A36 Ingrid de Vries herfst 2102

A39 John Peters zomer 2013

A40 Wim Post zomer 2013

A41 Lambert Dijkhuizen, zomer 2011

A43 Reina Kors voorjaar 2014

A46 Joop en Jeanne Oosten zomer 2013

A47 Marja van Paassen juni 2017

A50 Caroline en Joe Weill-Cupin juni 2017

A54 Mieke Hoefnagel-Jünger zomer 2013

B02 Fred Aartsen zomer 2014

B04 José van der Heijden zomer 2014

B07 Hanneke van Bergen zomer 2014

B08 Marjan Wehrmeijer voorjaar 2013

B10 Wim Keuter herfst 2012

B11 Bertus van der Vorst voorjaar 2013

B12 Birthe Leemijer juni 2017

B16 Gerard de Vogel zomer 2013

B17 Willem Duijn juni 2017

B18 Annelies Boerman en Yvonne Luth voorjaar 2013

B19 Annemieke en Erik Scheffer zomer 2015

B21 Nick Paterson herfst 2012

B22 Ton van Veenendaal voorjaar 2013

B22-28 Hans Spaans winter 2011

B24-28 Wietske van der Wielen herfst 2015

B23 Ineke Duyfjes herfst 2014

B25-27 Hermien Blom voorjaar 2013

B30 Wim Glas zomer 2014

B31 Piet Veel en Marianne Narold juni 2017

B32 Margreet Landaal en Steven de Ruig zomer 2014

B33 Letteke Halfschepel voorjaar 2013

C02 Carin Warnaars november 2016

C03 Martin Rooimans juni 2017

C06 Machteld Cohen Stuart en Ben Coppes herfst 2014

C07 Else Sarlet voorjaar 2014

C08 Nelleke van Heiningen juni 2017

C09 Helen Aartsen herfst 2012

C10 Dick van der Mije zomer 2013

C12 Melanie Staal herfst 2015

C13 Jacques Verlaat zomer 2014

C14 Atie de Jong zomer 2013

C16 Wiep Vlot voorjaar 2014

C18 Mirjam Stolp en Frances Nuijen herfst 2015

C19 Colette Sloot herfst 2014

C20 Riet Leurdijk zomer 2014

C23 Rikie Makkink herfst 2014

D02 Truus Hofstra en Elly Schalkwijk voorjaar 2013

D03 Anneke van der Werff herfst 2014

Introductie

In dit bestand vindt u alle tuinderportretjes die

gemaakt zijn vanaf de zomer van 2011 en drie wat

uitvoeriger gesprekken onder het kopje ‘Een goed

gesprek met…’. De tuinderportretjes staan in de

volgorde waarin ze werden gemaakt. ‘De goede

gesprekken’ volgen na de ‘portretjes’.

Op Buytentwist veranderen tuinen met een zekere

regelmaat van tuinder. Als zo’n tuin al is gepor-

tretteerd zult u niet opnieuw een portretje van de-

ze tuin vinden omdat er in dit geval voor gekozen

is om aan elke tuin slechts één keer aandacht te

besteden.

De tuinderportretjes geven de lezer een kijkje in de

geschiedenis van de tuinen en de passies, overtui-

gingen en beweegredenen van hun tuinders.

WvdW, juli 2017

Lambert Dijkhuizen, A41

We openen onze reeks ‘Tuinderportretjes’ met het oudste lid van

onze vereniging, Lambert Dijkhuizen.

Lambert tuiniert al ruim 26 jaar op Buytentwist, om precies te zijn

vanaf zaterdag 9 maart in 1985. Hij had daarvoor 5 jaar lang een tuin

in Aerdenhout. Buytentwist lag voor hem echter dichter bij huis en

bovendien sprak de gezelligheid van een echte vereniging hem aan.

Lambert was lang vaak samen met zijn vrouw op de tuin te vinden,

maar toen zij een aantal jaren geleden overleed bleek eens te meer

dat de keus voor Buytentwist een goede was geweest.

Lambert is een echte moestuinier en op de vraag wat er zoal in zijn

tuin staat begint hij te lachen en zegt dat hij in de eerste plaats dingen

verbouwt die hij zelf lekker vindt en er volgt een indrukwekkende

opsomming: knoflook, uien, prei, Bloemendaalse gele, tuinbonen,

tomaten, paprika’s, aardappelen, spinazie, raapstelen en niet te verge-

ten: zwarte bessen. Hij maakt alles zelf klaar en conserveert de over-

schotten door ze in te vriezen of in te maken!

Wie uit het voorafgaande mocht hebben opgemaakt dat we hier te

maken hebben met een gezellige lekkerbek heeft zich op het ver-

keerde been laten zetten: Lambert is waarschijnlijk één van de wei-

nigen, zo niet de enige in onze vereniging die met recht kan zeggen

dat hij tuiniert vanuit wetenschappelijke kennis.

Lambert volgde in Hoorn de Middelbare Tuinbouwschool waarna hij

een tijd bij verschillende tuinders werkte. Na wat omzwervingen

ging hij aan de slag in de Hortus Botanicus in Amsterdam. Hier

werkte hij 25 jaar met groot plezier als wetenschappelijk ambtenaar.

Hij begon bij professor Bianchi die onderzoek deed naar petunia’s.

Vervolgens assisteerde hij ook anderen bij hun onderzoekingen die

regelmatig gepaard gingen met buitenlandse reizen: zo zocht hij ooit

paardenbloemen bij de Poolse grens! De kennis en ervaring opge-

daan tijdens een leven van tuinieren en observeren houdt Lambert

niet voor zich zelf: hij schrijft regelmatig in de Tuinspiegel en wie

hem eenmaal om advies heeft gevraagd zal altijd bij hem terugko-

Nick Paterson, B 21:

Nick Paterson tuiniert dit

jaar voor het eerst op

Buytentwist. Hij had al

eerder een tuin in Haarlem-

Noord en een lapje grond

bij ‘Zonder Werken Niets’.

Bovendien groeide Nick op

op een boerderij in Devon

in Zuidwest Engeland. Dat

verklaart meteen waarom

hij is gaan tuinieren: hij

heeft het nodig, hij wil ‘met

zijn handen in de grond’ !

Nick heeft een ‘siermoes-

tuin’, die hij samen met

zijn vrouw Jessica en zoon

Finian bewerkt. Ze zijn dol

op zacht fruit en het eten

van frambozen is dan ook

een van de favoriete bezig-

heden van het jonge gezin.

Ook geeft Nick hoog op

van de pastinaak; een lieve-

lingsgroente waar hij meer-

dere recepten voor heeft.

In één ding verloochent hij zijn Engelse afkomst niet: het kleine

grasveld wordt zorgvuldig en met liefde onderhouden.

Nick, die in het dagelijks leven sociaal ondernemer in duurzaam

vastgoed is, geniet in zijn vrije tijd vooral van de rust op Buyten-

twist. ‘Het is er geweldig, een heel fijne plek!’

Helen Aartsen, C09

Helen Aartsen is vanaf 2004 lid van onze tuinvereniging. Ze is voor-

al gaan tuinieren om het proces van zaaien tot oogsten mee te kunnen

maken. Haar liefde voor de natuur zorgt ervoor dat deze eindeloze

kringloop haar altijd blijft boeien.

Helen heeft een sier-

en moestuin waarin

fruit in alle soorten

een belangrijke rol

speelt. Het meest

geniet ze er van haar

tuin op een mooie

manier in te delen: ze

ordent de planten en

maakt arrangementen

die haar bevallen. Ze

doet dit alles samen

met haar vriendin

Gerda.

Behalve van de rust

op Buytentwist geniet

Helen ook enorm van

de zangvogels, de

vlinders en de bijen.

Met het plukken van

een mooi boeket

neemt ze vaak iets

van dit paradijs mee

naar huis.

Wim Keuter, B10

Wim Keuter is een

echte oudgediende op

Buytentwist, hij tui-

niert al sinds 1989 bij

onze vereniging.

Wim groeide op in

Losser, in Twente.

Als jongen had hij

daar een buurman

met een volkstuin,

die hij vaak mocht

helpen. Dat inspi-

reerde hem om later

zelf ook te gaan

volkstuinieren.

Wie langs Wims' tuin

loopt ziet in één

oogopslag dat het een

echte ouderwetse

groentetuin is: boon-

tjes, prei en boeren-

kool staan er opge-

steld in keurige rijen.

Het is goed te zien

dat hij vaak op zijn

tuin is en het heerlijk

vindt om met zijn handen de grond te bewerken.

Behalve van zijn tuin houdt Wim ook van mensen: als voormaling

Marineverpleegkundige helpt hij ouderen die bij hem in de buurt

wonen terwijl hij ook het contact met de vele verschillende mensen

op de tuin, vooral tijdens de werkbeurten, als heel plezierig ervaart.

Het verbaast dan ook niet dat Wim in het verleden actief is geweest

voor de vereniging: hij maakte ooit deel uit van de redactie van de

Tuinspiegel!

Ingrid de Vries, A 36

Als ik op de tuin van

Ingrid de Vries kom om

een paar vragen te stel-

len voor dit portretje,

wordt er hard gewerkt.

Niet alleen door Ingrid,

die druk bezig is de

aardbeien van onkruid

te ontdoen, maar ook

door echtgenoot Henk

en buurvrouw Elisabeth

die samen van sloop-

hout een kast voor het

tuingereedschap aan het

timmeren zijn.

Tussen de bedrijven

door vertelt Ingrid mij

dat ze vanaf 2011 tui-

niert bij Buytentwist en

dat ze is dat is gaan

doen omdat ze dat ge-

woon leuk vindt. Ze

heeft een gecombineer-

de sier- en moestuin

met veel fruit, vooral

frambozen en aardbei-

en. Ook de slabonen die ze oogst bevallen haar bijzonder goed.

Als ik Ingrid vraag wat ze het liefst doet op de tuin verklapt ze mij

dat daar graag wel eens een slaapje zou willen doen om zo extra te

kunnen genieten van de rust van Buytentwist. Tot nu toe is het er

helaas nog niet van gekomen, ze is namelijk een drukbezette violist

en het heeft even geduurd voordat de verwaarloosde tuin weer op

orde was. ‘Maar ooit…’.

Hermien Blom, B25-27

Hermien Blom is al zo lang lid van Buytentwist dat ze niet eens meer

precies weet wanneer ze hier met tuinieren begon, maar het moet

rond 1980 zijn geweest.

Wie goed oplet, zal zien dat zij in de zomer haar tuin regelmatig met

een prachtig boeket bloemen verlaat. Dat is dan ook precies de reden

waarom zij ging tuinieren: ze wilde niet altijd de gebruikelijke bloe-

men die op elke straathoek te koop zijn in een vaas zetten.

Ze stelt haar boeketten samen uit de vele éénjarigen in haar tuin

waarvan sommigen, zoals de campanula medium en de papaver nu-

dicaule, haar bijzonder bevallen.

Net als haar bloemen is

Hermien dol op de zon. En

na gedane arbeid, in de

eigen tuin, als werkmees-

ter, als hulp bij medetui-

niers en -in het verleden-

als “Toccer” staat er voor

haar een heerlijke luie

zonnestoel klaar!

Maar behalve van haar

bloemen en de zon geniet

Hermien ook van de stilte

tijdens de lange zomer-

avonden. Die stilte is voor

haar misschien wel een

van de grootste genoegens

van Buytentwist!

Annelies Boermans en Yvonne Luth, B18 Annelies Boermans en Yvonne Luth kennen elkaar al 30 jaar en we-

ten dus precies wat ze aan elkaar hebben. In grote gezamenlijkheid

doen zij, vanaf het jaar van hun lidmaatschap van Buytentwist in

2009, alles wat nodig is om de bijna perfecte volkstuin te creëren: ze

bestellen zaden van “vergeten groenten” en andere moeilijk te ver-

krijgen heerlijkheden, ze zaaien ze voor en planten ze uit om ze tot

slot te oogsten en te verwerken tijdens hun andere favoriete bezig-

heid: koken.

Voor Annelies en Yvonne is het altijd weer een verrassing of iets het

wel of niet goed gaat doen, temeer omdat ze geen gebruik willen

maken van kunstmest. Hoewel hun tuin dus voornamelijk een moes-

tuin is zijn ze ook dol op de lathyrus in al zijn verschijningsvormen

en kleuren en vergeten ze nooit een hoekje te reserveren voor “pluk-

bloemen”. Na gedane ar-

beid, waarbij het uitplanten

van zaaigoed één van de

leukste werkjes wordt ge-

vonden, is het goed naklet-

sen bij een glaasje wijn.

Ondanks het feit dat ze

elkaar al zo lang kennen

hebben ze elkaar nog ge-

noeg te melden maar ook

hun medetuiniers kunnen

op hun warme belangstel-

ling rekenen: ze vinden het

geweldig om met zo veel

verschillende mensen in

aanraking te komen en

omschrijven Buytentwist

als “de wereld in het

klein”!

Truus Hofstra, D02

De leden van Buytentwist die via het prachtige pad vanaf de Bloe-

mendaalseweg naar ons tuincomplex gaan zullen zich waarschijnlijk

vaak hebben verbaasd over de “rommeltuin” D02 en zich hebben

afgevraagd of het ooit nog goed zou komen met deze tuin. Het kan

niet anders dan dat ze tot de conclusie zijn gekomen dat er nog maar

kort geleden iets wezenlijk is veranderd en het is duidelijk dat de

vereniging er dit jaar met Truus Hofstra en haar vriendin Elly

Schalkwijk twee toegewijde tuiniers bij heeft gekregen.

Truus en Elly zijn

druk bezig ge-

weest structuur in

hun tuin aan te

brengen en daarbij

fijne plekjes te

creëren. Het is te

zien dat ze dat met

veel plezier heb-

ben gedaan.

Beiden hebben

goede herinnerin-

gen aan de tuinen

van hun oma’s:

Truus aan de moestuin bij Franeker en Elly aan de tuin met bessen en

fruitbomen. Door zelf te tuinieren hopen ze dat gevoel van vroeger

weer een beetje terug te halen. Ze verheugen zich nu al op de bessen

en bloemen die ze straks gaan plukken!

Voor Truus en Elly is het gevoel in Buytentwist midden in de natuur

te zitten heel bijzonder. En toen twee roodborstjes op één van hun

eerste tuindagen hun huisje kwamen bezoeken voelde dat alsof ze

welkom werden geheten door die natuur.

Bertus van der Vorst, B11

Na heel even op Wieringen in Hippolytushoef een tuin te hebben

gehad kwam Bertus van der Vorst in 1996 tuinieren op Buytentwist.

Hij had er direct naar zijn zin en vindt het nog steeds fijn om bezig te

zijn in zijn tuin om zo, voor zichzelf en voor zijn kinderen, voor een

royale tuinoogst te zorgen.

De tuin van Bertus is een echte moestuin. Hij verbouwt er het vroe-

ge aardappelras lekkerlanders, tuinbonen, raapstelen, spinazie, peu-

len en vooral kapucijners. Om jam te maken zijn er natuurlijk ook

aardbeien en bessen.

Maar Bertus spant zich niet alleen in voor zichzelf en zijn kinderen,

hij is ook een lange tijd zeer actief geweest voor de vereniging. Als

bouwkundige heeft hij er destijds samen met Nol de Lange voor

gezorgd dat het hek aan de kant van de Dompvloedslaan werd ge-

plaatst en zorgde hij er voor dat hat pad op het B-complex vakkundig

werd uitgezet. Bovendien was hij acht jaar lang verantwoordelijk

voor een goede gang van zaken tijdens de werkbeurten!

Hoewel de tuin van Bertus er zeer verzorgd uitziet is hij geen slaaf

van zijn tuin. Hij gunt zichzelf af en toe een reis naar het buitenland

en heeft wat dat betreft een goede maat aan Kees Markusse, die er

ook een paar keer per jaar op uit trekt. In dat geval zorgen ze voor

elkaars tuin.

Marjan Wehrmeijer, B08

Wanneer uw redacteur naar haar eigen tuin gaat komt zij onvermijde-

lijk langs B08. Deze tuin, die sinds 2011 door Marjan Wehrmeijer

wordt bewerkt, laat haar dan altijd even wegdromen. De tuin is niet

alleen prachtig verzorgd, maar heeft ook een uitgesproken vriende-

lijke uitstraling. Het is kortom een tuin waar je blij van wordt.

Voor Marjan is tuinieren een beetje een uit de hand gelopen hobby.

Haar liefde voor tuinieren leidde er

toe dat ze bij een kweker ging wer-

ken en zelfs nu ze daar mee gestopt

is gaat ze nog graag bij kwekers

langs. En degene die wil weten waar

hij of zij mooie tuinen kan bezichti-

gen moet zeker bij Marjan te rade

gaan want ook het bezoeken van

tuinen behoort tot haar lievelingsbe-

zigheden.

Onlangs werd ze verliefd op de

mooie tuin van het “Zuiderhofje” in

Haarlem. Daar hadden ze toevallig

iemand nodig die de tuin wilde en

kon onderhouden. Marjan was direct

verkocht en zorgt nu dat deze mooie

tuin ook mooi blijft! Ook in haar

eigen tuin, die voor een derde uit

gras, een derde uit sier en een derde

uit moes bestaat is ze doorlopend op

zoek naar de perfectie, hierbij gehol-

pen door haar man Fred met wie ze

samen niet alleen geniet van de tuin, maar ook van de gemoedelijk-

heid en de rust op Buytentwist.

Sinds kort heeft Marjan de belangrijke taak van werkbeurt coördina-

tor overgenomen van Anneke van der Henst en heeft ze, tot er zich

iemand anders aandient, voorlopig ook zitting genomen in de TOC.

U zult haar dus zeker wel eens tegenkomen. Een blijmakende blik op

haar tuin werpen kan natuurlijk altijd!

Ton van Veenendaal, B22

Na één jaar bij Buytentwist op B13 te hebben getuinierd veroverde

Ton van Veenendaal in 2010 een tuin met een prachtige grote kas op

B22. Hier teelt hij niet alleen vele soorten tomaten, maar ook andere

nachtschaden zoals paprika’s en, als het meezit, ook aubergines. Dat

er in de kas al druiven waren toen hij hem overnam was natuurlijk

mooi meegenomen.

Dat de tuin van deze hobbykok voornamelijk een moestuin is zal

niemand verbazen.

Ton is een ervaren tuinier, die in

Broek in Waterland, waar hij

woonde, 15 jaar lang een volks-

tuin had. Maar, zoals bij veel

tuinders op Buytentwist, begon

de liefde voor tuinieren al in zijn

vroege jeugd want zijn vader

had, in de grote tuin bij het ou-

derlijk huis, ook al een groente-

Een moestuin zoals die van Ton

is natuurlijk erg bewerkelijk en

gelukkig wordt hij dan ook ge-

holpen door zijn schoonzus San-

Omdat hij dol is op gezelligheid

is Ton tijdens koffietijd is vaak

te vinden in het clubhuis en ook

op de tuin maakt hij graag een

praatje met deze of gene. Op

mooie zomerdagen vindt hij het heerlijk om met een glaasje wijn te

lunchen op de tuin. Maar het hoogte punt van de dag is ’s avonds,

als hij kan koken met de groenten en kruiden uit eigen tuin!

Letteke Halfschepel, B33

De laatste tuin op het B-complex, rechts is van Letteke Halfschepel.

Ze is op het moment dat ik bij haar tuin aankom druk bezig de scha-

de van “een paar dagen weg” te herstellen. Dat valt, in deze nogal

drassige uithoek van Buytentwist, niet altijd mee. Letteke ziet het

probleem wel, maar doet er niet al te moeilijk over: “Het voordeel

van zo’n natte tuin is dat je hem in tijden van droogte haast niet hoeft

te begieten.”

Letteke, die sinds 2009 op

Buytentwist tuiniert, is een

pragmatische tuinier in die zin

dat ze kijkt naar wat het goed

doet op haar stukje grond en

daar dan mee verder gaat.

Misschien dat ze daarom zo

geniet van de grasparkieten die

ze vanuit haar tuin goed kan

zien: die doen het hier immers

ook goed zonder dat iemand ze

gedwongen heeft! Alleen de

slakken, die op haar tuin een

ware plaag zijn, kunnen niet

rekenen op haar verdraag-

zaamheid. Gelukkig lukt het

haar ondanks die slakken wel

om te oogsten: behalve fruit

ook groenten en dan vooral

kleine courgettes. Bovendien

vind ze het heerlijk om buiten

bezig te zijn op het mooie

complex van Buytentwist dat

ze vooral waardeert vanwege

de natuurlijke uitstraling!

Joop en Jeanne Oosten, A46

Joop en Jeanne Oosten zijn sinds vorig jaar lid van Buytentwist. Ze

vielen direct op door hun ijver en toewijding. Het was dan ook niet

vreemd dat zij op de Algemene Ledenvergadering werden uitgeroe-

pen als “Nieuwkomers van het jaar” en daarbij de tuingieter met

bloemen in ontvangst konden nemen.

Joop en Jeanne wilden altijd graag een volkstuin hebben, maar de

drukke slijperij annex winkel in

het Kleverpark bood hen te

weinig vrije tijd. Nadat ze wa-

ren gestopt met de winkel werd

de vrijgekomen tijd aanvanke-

lijk aan reizen besteed, maar

tenslotte begon het te toch te

kriebelen en werden Joop en

Jeanne de gelukkige bezitters

van een tuin op Buytentwist,

die hen niet alleen gezelligheid

bracht maar waar ze ook genie-

ten van de rust.

Joop vraagt, als beginner op de

tuin, vaak advies aan ervaren

tuiniers als Lambert Dijkhuizen

en Wim Post. Het voorzaaien

en voortrekken vindt hij prach-

tig om te doen, maar er zijn wat

dat betreft voor hem nog vol-

doende geheimen te ontdekken.

Geen geheimen zijn er voor

hem als het gaat om het slijpen

van tuingereedschap en Joop bewijst ons met deze vaardigheid een

grote dienst door het verenigingsgereedschap te slijpen.

Op de tuin worden vooral andijvie, bonen, sla en capucijners ver-

bouwd en gewaardeerd, maar als ik naar Jeannes lievelingen vraag

dan noemt zij onmiddellijk de rozen!

Hans en Evelyn Stegeman, A25

Hans Stegeman begon zo’n dertig jaar geleden, nadat hij was afge-

keurd, te tuinieren op Buytentwist. Hij was dat gaan doen omdat hij

een grote bewondering had voor de groei die voortkwam uit een

klein zaadje. Ook verheugde hij zich op de rust.

Van al het schoons dat

de natuur ons geeft

genoot hij met volle

teugen, maar de rust

werd vaak verstoord:

Hans ontfermde zich

namelijk enkele jaren

over de toenmalige

winkel in het clubge-

bouw. Dit hield in dat

hij, als een tuinlid iets

wilde kopen in de

winkel, vriendelijk

met je meeliep, je het

gevraagde verkocht en

vervolgens weer naar

zijn tuin terug ging

totdat een volgende

tuinder iets wilde ko-

pen, hij vervolgens

weer meeliep, het ge-

vraagde verkocht,

weer terug ging naar

zijn tuin….etc.

Hans is tegenwoordig, na een hersenbloeding, niet meer zo vaak op

de tuin te vinden. Gelukkig heeft zijn vrouw Evelyn de zorg voor de

tuin op zich genomen en ook zij geniet zichtbaar van de variëteit aan

groenten en bloemen. Hans’ passie voor tuinieren is duidelijk op haar

overgeslagen!

Atie de Jong, C14 H

Op de tuin van Atie de Jong

staat een klein monumentje in

de vorm van een tuinder-

schuurtje. Dit schuurtje dateert

uit 1946, de beginjaren van

onze tuinvereniging. Atie nam

het schuurtje over in 1996, het

jaar dat ze bij Buytentwist

ging tuinieren. De man van

wie ze het overnam had het

nog zelf gebouwd! Ondanks

z’n ouderdom ziet het schuur-

tje er nog piekfijn uit en hoe-

wel Atie best een nieuw tuin-

huisje wil hebben zou het haar

moeite kosten het schuurtje

weg te doen.

Atie is gaan tuinieren omdat

ze vaak mensen zag fietsen

met prachtige bossen bloemen

in de fietstassen. Dat wilde zij

Voordat ze naar Buytentwist

ging had ze al 16 jaar een tuin

op een complexje achter het Kennemer Lyceum. Van haar besluit te

gaan tuinieren heeft ze nooit één seconde spijt van gehad, niet alleen

vanwege de bloemen en de groenten, maar ook vanwege de rust en

de gezelligheid.

Atie geniet van het “rommelen”op de tuin maar vooral ook van het

oogsten. Ze wijst op haar bedden met frambozenstruiken en verteld

me dat ze vorig jaar maar liefst 12 kilo frambozen oogstte. Haar ge-

heim is simpel: gewoon goed mesten!

Rob en Moniek van Andel, C11

Rob en Moniek van Andel wandelden een aantal jaren voor hun ple-

zier door verschillende Volkstuincomplexen. Zo konden ze op hun

gemak tuinen met elkaar vergelijken. Toen Rob met pensioen ging

was er eindelijk tijd om een lang gekoesterde wens in vervulling te

laten gaan: Rob, die stiekem altijd al boer had willen worden, kreeg

dit voorjaar een tuin op het mooie complex van Buytentwist.

Rob en Moniek wisten in een paar maanden tijd een verwaarloosd

stukje grond om te toveren tot een fraaie moestuin waar opvallend

veel peulvruchten in staan. De bloemrijke randen van de tuin geven

de toch al zonnige tuin een

nog zonniger aanzien.

Wanneer ik Rob vraag wat

hij graag doet op de tuin, is

zijn antwoord dat hij zich

graag laat verrassen maar

dat hij het vooral heerlijk

vindt zijn verstand op nul te

zetten en de tuin van on-

kruid te ontdoen.

Ook voor Moniek, die in

het dagelijks leven werkt in

het speciaal onderwijs, is

de tuin een heerlijke ont-

spanning. De rust, de ge-

moedelijkheid en de prach-

tige ligging van Buyten

twist dragen daar wat hen

betreft nog eens extra aan

John Peters, A39

John Peters begon eind

2012, na zijn pensione-

ring als marechaussee, te

tuinieren op Buytentwist.

John had nooit eerder een

volkstuin. Toch is hij een

zeer ervaren tuinier. Hij

onderhoudt niet alleen

met passie de eigen tuin

bij zijn woonhuis maar

ook tuinen van oudere

mensen in zijn buurt.

Zijn liefde voor tuinieren

zit bij hem in de genen.

Hij komt oorspronkelijk

uit de Betuwe waar zijn

grootouders een tuinder-

bedrijf hadden. Ook de

andere kant van de fami-

lie had een grote tuin met

veel fruit. John heeft aan

deze tijd nog steeds para-

dijselijke herinneringen en hij laat op zijn beurt goede vrienden weer

graag genieten van zijn eigen tuinparadijs.

John, die bij zijn huis een bloementuin heeft, verbouwt op Buyten-

twist voornamelijk groenten. Hij is dan ook erg blij met de kas op

zijn tuin. Om de grond gezond te houden past hij een uitgekiende

wisselteelt toe. Hoewel hij naar zijn idee nog veel moet leren, be-

merkt hij tot zijn verbazing dat er soms lang vergeten kennis uit zijn

jeugd zomaar komt bovendrijven. Ook zijn buren Lambert Dijkhui-

zen en Wim Post delen hun kennis graag met hem. Kennis en passie,

het zijn de ideale eigenschappen voor een tuinder. John heeft ze alle-

Mieke Hoefnagel-Jünger, A54 H

Mieke Hoefnagel-Jünger heeft een prachtig verzorgde siertuin hele-

maal aan het eind van het A-complex. Ze heet me welkom in wat zij

haar “art-house”noemt. In haar smaakvol ingerichte huisje hangen

aan de wanden mooie aquarellen die zij maakte tijdens een cursus op

“Tinholt”. Mieke tuiniert en aquarelleert niet alleen, ze borduurt ook

graag. Wanneer u in het clubhuis komt kan u daar haar borduurwerk

bewonderen dat zij aan de vereniging schonk.

Mieke heeft het grootste

gedeelte van haar leven in

Amerika gewoond. Zij

werkte daar als lerares aard-

rijkskunde. In 2005 kwam

zij met haar man definitief

terug naar Nederland. Ze

betrokken een appartement

in Overduin waar zij, vanaf

hun dakterras, een prachtig

uitzicht hadden op de tuinen

van Buytentwist. De verlei-

ding om daar te gaan tuinie-

ren was dan ook groot en in

2008 werd Mieke lid van

onze vereniging.

Mieke geniet niet alleen van

de “getemde wilde natuur”

in haar tuin maar ook van

haar rozen die het, op het

moment dat ik haar bezoek,

geweldig doen. Ook geniet ze volop van de rust en gezelligheid op

Buytentwist. Gezelligheid vindt ze tijdens de door Chris de Wit ver-

zorgde ochtendkoffie, rust is er in haar mooie, door een rietkraag

omzoomde tuin.

Dick van der Mije, C10

Dick van der Mije is in 2009

lid geworden van onze vere-

niging. Toch komt hij al veel

langer op de tuin die hij

overnam van zijn zwager Jan

Kampfraath. In eerste instan-

tie kwam Dick er alleen op

bezoek. Later ging hij zij

zwager ook helpen met tui-

nieren. Nu zijn de rollen om-

gekeerd en komt Jan op be-

zoek bij Dick en zijn vrouw.

De functie van de tuin is in al

die jaren dezelfde gebleven:

de bloementuin is een oase

van rust waar bij voorkeur

gelezen wordt of naar vogels

gekeken.

Dick is een ervaren tuinier,

die de bloementuin bij zijn

woonhuis in Schagen onder-

hield tot op het moment dat hij en zijn vrouw verhuisden naar een

oud “familiehuis” in Zandvoort. Ze vinden het heerlijk om, wanneer

het daar te druk wordt, naar hun toevluchtsoord op Buytentwist te

Behalve bloemen staan er op de tuin ook bessenstruiken en mispels,

maar het grootste genoegen geeft het, dit voorjaar gezaaide, gemeng-

de veldmengsel. Klaver, korenbloemen, slaapmutsjes, dille, pimper-

nel en bloemen waarvan we de namen zo snel niet weten staan zacht-

jes in de wind te wiegen terwijl bijtjes van de ene bloem naar de

andere gaan. Bij zoveel schoons is verder vragen overbodig!

Tot slot een bedankje. Dick vraagt zich af wie zo vriendelijk was

zijn verloren autosleutel in het mededelingenkastje op te hangen. Hij

wil hem/haar graag bedanken!

Gerard de Vogel, B16

De vader van Gerard de Vogel begon in 1966 te tuinieren op Buyten-

twist. Dat was in de tijd dat vrijwel alle tuinen nog echte moestuinen

waren en alle tuinders nog echte mannen. Het doel was zoveel moge-

lijk boontjes te verbouwen om zo het gezin op een voordelige manier

van voedsel te voorzien. Helaas was de vader van Gerard geen echte

tuinder: de boontjes werden gelegd en een paar weken later kwam

Gerards vader kijken of er al geoogst kon worden. Dat viel tegen en

op Vaderdag hielpen de kinderen hun vader met het onkruidvrij ma-

ken van de tuin. Toen het onkruid er na twee weken opnieuw stond

besloot Gerard zijn vader weer te gaan helpen. Vanaf die tijd is hij

blijven tuinieren, eerst als hulpje van zijn vader, maar al snel werden

de rollen omgedraaid en hielp de vader zijn zoon. In 1977, toen Ge-

rard steeds meer ging doen voor de vereniging, nam hij het lidmaat-

schap van zijn vader over. Vanaf die tijd is hij zo’n 12 jaar actief

geweest in de tuincommissie en de opstallencommissie, twee com-

missies die in zijn tijd werden samengevoegd tot de tegenwoordige

Gerards tuin is nog steeds een

echte moestuin hoewel hij

tegenwoordig meer bloemen

heeft dan vroeger. Sinds het

overlijden van zijn vrouw, met

wie hij tot zes jaar geleden

met veel plezier tuinierde,

volstaat een wat kleinere op-

brengst. Hij geniet van zijn

tuinsuccessen en wie wil we-

ten hoe asperges dienen te

worden geteeld en hoe men

tuingrond verbetert moet ab-

soluut bij hem langs gaan. Hij

zal u graag te woord staan

want voor hem hoort het ma-

ken van een praatje tot de

genoegens van Buytentwist.

Wim Post, A40

Veel tuinders op Buytentwist noemen tijdens het gesprekje dat ik met

ze heb in het kader van de “Tuinderportretjes” de naam van Wim

Post. Hij is iemand die ze graag benaderen wanneer ze een goed

advies nodig hebben. Ik kijk dan ook niet op als Wim mij vertelt dat

tuinieren van kinds af aan zijn hobby is. In de jaren zestig had hij

korte tijd een tuin op Buytentwist. Helaas lukte het hem toen niet om

tuin, gezin en werk te combineren. Maar vanaf 1998 heeft hij een

prachtige bloementuin op het A-complex.

Eén van de wonderen van de tuin van Wim is de enorme variëteit aan

akeleien. In het voorjaar is het zeker de moeite waard om even langs

zijn tuin te lopen om ze te bewonderen. Maar ook ridderspoor, zowel

éénjarige- als vaste planten, behoren tot zijn favorieten. Er stond

hierover zelfs een reportage in het blad Tuinieren. Het zal dus

niemand verbazen dat Wim graag een mooi boeket van tuinbloemen

samenstelt om thuis op een vaas te zetten.

Behalve dat Wim graag tuinders van advies dient is hij ook op aller-

lei manieren actief in onze vereniging. Hij maakte ooit deel uit van

het bestuur en hielp, als timmerman/aannemer, mee bij de bouw van

een nieuw clubhuis toen het oude vervangen moest worden. Tegen-

woordig is hij werkmeester en zorgt hij voor de fraaie bloembakken

op het terras van ons verenigingsgebouw.

Reina Kors, A43

Om op Reina’s tuin te komen moet je onder een rozenpoortje door.

Op zich niet heel bijzonder, maar Reina is reuze trots op haar poortje

want de rozen die er nu zo prachtig bijstaan weigerden in eerste in-

stantie te groeien zoals zij het wilde. Pas nadat ze uit de grond wer-

den gehaald en opnieuw in goed bemeste aarde werden geplaatst

deden ze wat ze moesten doen: een poortje vormen.

Reina werkt in Utrecht bij de Rijksinspectie Leefomgeving. Ze doet

haar werk met veel plezier, maar een kantoor is niet haar natuurlijke

habitat. Zij is een buitenmens en tuinieren komt bij haar voort uit een

diepe innerlijke behoefte. Lang geleden, toen ze nog op driehoog in

Amsterdam woonde, maakte ze bij de benedenburen een geveltuintje,

gewoon omdat ze het niet laten kon. Nu tuiniert ze al weer tien jaar

op Buytentwist.

Reina heeft het tuinieren niet van een vreemde: haar vader was een

gepassioneerde “hobbyboer” die, misschien juist omdat hij het niet

nodig vond het gezin bij zijn hobby te betrekken, bij in ieder geval

één van zijn kinderen een onbedwingbaar verlangen wist te op te

wekken om ook te gaan tuinieren.

Reina’s tuin is een moestuin. Er

zijn weliswaar een rozenpoort,

een siertuintje en een groot

grasveld dat ooit werd aange-

legd toen haar zoon nog klein

was, maar het gaat in deze tuin

om het ieder jaar opnieuw zaai-

en en poten van groenten en

aardappelen. Alles staat er op

het moment prachtig bij en het

is dan ook niet vreemd dat Rei-

na in de zomer bijna helemaal

van de tuin kan leven en ook

anderen, tijdens een barbecue,

kan laten meegenieten van de

oogst van dat moment.

Edith Baartmans, A29

Wanneer ik aankom bij de tuin

van Edith Baartmans is zij druk

aan het schoffelen. Haar man

Ted is bezig met de heg. Mis-

schien ligt het aan het mooie

weer, maar ondanks alle ijver

komen Edith en Ted ontspan-

nen op mij over. Ik heb dan ook

geen moment het gevoel dat ik

hen stoor in hun bezigheden.

Edith bevestigt mijn gevoel als

ze mij vertelt dat ze vier dagen

in de week voor de klas staat op

een basisschool en de tuin ziet

als een heerlijke ontspanning en

een plek waar ze zonder drukte

en druk van buitenaf kan klus-

sen en leuke plekken creëren.

Haar tuin is duidelijk geen pro-

ductietuin en Edith heeft wat

dit betreft ook geen specifieke wensen. Ze zoekt uit wat het doet en

beperkt zich daar toe. Verder is er van alles wat: een heg, een terras-

je, rozen en een grasveld.

Voordat de tuin was zoals hij nu is moesten Edith en Ted heel wat

werk verzetten. In 2008, het jaar dat Edith lid werd van onze vereni-

ging, was er niets. De tuin, die daarvoor volstond met struiken en

coniferen, was door de vereniging “kaalgemaakt”. Alleen het huisje,

dat nu eigenlijk ook aan vervanging toe is, staat er nog.

Bij de familie van Edith zit het tuinieren in de genen: haar vader had

een volkstuin in Heemstede en ook haar dochters willen niets liever

dan tuinieren op Buytentwist. Ze staan op de wachtlijst en werken

tussen de bedrijven door op de tuin van hun moeder. Dat ze er,

evenals hun moeder, ook komen voor de rust en de gezelligheid zou

mij niets verbazen.

Tine Walberg, A32

Tine Walberg bracht haar jeugd door op het Friese platteland. Dat

verklaart dan ook meteen haar liefde voor wat zij noemt: het “boe-

renlandje”. Als kind struinde ze rond bij de boer en hielp met hooien

en koeien melken. Haar vader, die zelf geen boer was maar voor zijn

werk in Friesland terecht kwam, had bij hun huis een moestuin. Tine

hielp hem niet, maar keek waarschijnlijk stiekem de kunst af.

Hoe het ook zij, Tine tuiniert naar eigen zeggen al zeker 32 jaar!

Voordat ze in 2007 lid werd van onze tuinbouwvereniging tuinierde

ze in Enkhuizen en op het in Haarlem langs de Randweg gelegen

“Nooitrust”.

Tine is dol op haar tuin, die ze eigenlijk niet zo bijzonder vindt: “Het

is een echt boerentuintje, een soort gemengd boerenbedrijfje”. Ze

vindt haar tuin gewoon een fijn plekje waar je je gangetje kunt gaan

en niemand je stoort. De tuin biedt Tine, die nu nog les geeft op het

Nova College, het nodi-

ge tegenwicht en het

voor haar zo noodzake-

lijke contact met “Moe-

der Natuur”.

Tine mag haar tuin dan

wel niet zo bijzonder

vinden, de appelboom

die er staat is dat wel.

Hij is heel oud en on-

danks het feit dat zijn

takken zijn afgezaagd

en hij bijna geen appels

meer geeft houdt Tine

van haar boom. En zeg

nu zelf, wat is een Para-

dijs zonder appelboom?

Wiep Vlot, C16

Wiep Vlot kon na vier jaar op de

wachtlijst van Buytentwist te

hebben gestaan dit jaar eindelijk

samen met haar vriendin Anne-

marie Vesters gaan tuinieren.

Thuis heeft ze alleen een kleine

tuin op het noorden met veel

steen, het is dus geen wonder dat

ze naar buiten wilde om te kun-

nen genieten van de zon! Dat dit

in een moestuin moest gebeuren

stond bij haar bij voorbaat vast:

haar vader had een moestuin en

al heel lang wilde zij dat ook.

Dat het er eerder niet van kwam

is ook niet vreemd. Ze had een

gezin en werkte fulltime. Nu de

kinderen de deur uit zijn en ze

haar werk als wijkverpleegkun-

dige heeft teruggebracht naar

50% is er voldoende tijd om te

tuinieren.

Wieps tuin ziet er verzorgd uit maar ze geeft direct toe dat dit niet

haar verdienste is. “De tuin is keurig achtergelaten door de vorige

tuinders maar omdat ze naar Kreta zijn vertrokken konden ze de tuin

niet langer aanhouden”. Ondanks het feit dat de tuin “af”oogt heb-

ben Wiep en Annemarie voldoende nieuwe plannen voor hun tuin.

Zo gaan ze de moestuin gedeeltelijk omtoveren in een bloementuin

en zijn ze van plan om op het meest drassige gedeelte van de tuin een

vijver te maken. Eén plan is al duidelijk vorm aan het krijgen: Wiep

en Annemarie gaan een “theetuin” beginnen! Naast het terrasje is een

groot bed met allerhande kruiden waar thee van gezet kan worden.

Wanneer u deze zomer langs hun tuin loopt en u hoort het zachte

gerammel van kopjes dan weet u dat ze in hun opzet zijn geslaagd!

Else Sarlet, C07

Soms kan iemand van huis uit gewend zijn dat er getuinierd wordt en

toch pas “geraakt” worden door een “vreemde”. Dat was wat er ge-

beurde met Else Sarlet. De vader van Else was een echte tuinman en

het was dus geen wonder dat er bij het woonhuis van haar ouders een

tuin was. Maar toch ging Else pas zelf tuinieren nadat ze iemand had

leren kennen die in Utrecht een prachtige volkstuin had “Toen ik die

tuin gezien had wist ik: dat wil ik ook!” en rond 1999 ging Else tui-

nieren op Buytentwist.

De tuin van Else heeft een duidelijke structuur die gedomineerd

wordt door een grote cirkel die is onderverdeeld in vakken met in het

midden een appelboom. Rond de boom staan planten die er voor

moeten zorgen dat de boom het naar zijn zin heeft. De cirkel staat

symbool voor dat wat Else nastreeft: natuurlijk tuinieren en ordening.

Natuurlijk tuinieren begint bij haar bij de keuze van de planten: plan-

ten die het van nature goed doen en het zonder bestrijdingsmiddelen

kunnen stellen hebben zon-

der meer een streepje voor.

Om die reden is ze dol op de

smeerwortel, een prachtige

plant waar veel insecten op

af komen en waar je niets

voor hoeft te doen.

Ordening bereikt ze niet

alleen door middel van een

duidelijke structuur maar

verrassend genoeg ook door

het wieden van onkruid. De

rust die het wieden haar

geeft ziet ze als een vorm

van ordenen.

Het is duidelijk: Else vormt

met zachte dwang de chaoti-

sche natuur om tot een

mooie tuin.

Wim Glas, B30

Wim Glas is druk bezig op zijn

tuin wanneer ik bij hem langs

kom voor dit tuinderportretje.

Gelukkig wil hij zijn werk-

zaamheden even onderbreken

om mij te woord te staan. Dan

blijkt al snel dat Wim zijn tuin

ziet als een “werktuin”, een tuin

waar hij naar toe gaat om te

spitten, het gras te maaien of

bomen te verzagen. De tuin als

sportschoolalternatief dus.

Wim Glas begon in 1984 te

tuinieren in een tuin op het “ou-

de C-complex”, daar waar nu de

paardenwei van Muller is. Rond

1997 vertrok hij naar B30. Om-

dat hij op een bovenwoning

woont was een tuin op Buyten-

twist een geweldige manier om

zijn drang om buiten in de aarde

bezig te zijn te bevredigen en

daarbij zijn kinderen een mogelijkheid te geven al “rommelend” in

contact te komen met de natuur.

De kinderen zijn nu groot en de boomhut die Wim ooit met ze

bouwde is verdwenen, net als het speelhuisje in de vorm van een

omgekeerde kruiwagen dat bij het clubhuis stond en jaren geleden

door Wim en een aantal andere enthousiastelingen werd getimmerd.

Wat bleef is de tuin die enerzijds “moeilijk” is omdat er maar zo

weinig groeien wil en dat er wat groeit vaak ten prooi valt aan de

veenmollen, maar die anderzijds heel veel te bieden heeft. En dan

neemt Wim me mee naar de achterkant van zijn huisje om me te

laten zien hoe mooi het daar is: de treurwilg, de schittering van het

water in de sloot, de hoge bomen verderop, de stilte…….

Jacques Verlaat, C13h

Jacques Verlaat had lang geleden een volkstuin in de Haarlemmer-

meer. Daar, op die vruchtbare grond, groeide alles moeiteloos. He-

laas werd de oogst waar Jacques zich zo op verheugde ook opge-

merkt door anderen en op een dag waren zijn prachtige rode kolen

verdwenen!

In 1997 kreeg Jacques een halve tuin op Buytentwist. Het was voor

hem een schot in de roos; de tuin was veel dichter bij huis, het com-

plex was, in tegenstelling tot de tuinen in de Haarlemmermeer, goed

omheind en de tuin was niet zo groot. Nu kon hij naast zijn werk

zorgeloos tuinieren en ook voldoende tijd aan zijn gezin besteden.

Het kost Jacques geen moeite mij uit te leggen waarom hij een moes-

tuin heeft. Hij werkte altijd binnen; de tuin zorgde er voor dat hij

naar buiten kon en daarbij vond en vindt hij het geweldig zelf geteel-

de gewassen te kunnen oogsten of de opbrengst nu groot is of klein.

Dat de aardappelopbrengst

dit jaar heel behoorlijk is

kan ik zien wanneer ik

even in zijn huisje kijk:

daar staan, op elkaar gesta-

peld, grote kratten vol met

nieuwe piepers.

Jacques vindt het plezierig

in verenigingsverband te

tuinieren: hij waardeert het

sociale gedrag van de tui-

niers om hem heen: “We

bieden elkaar, als het zo

uitkomt, een luisterend oor

en we helpen elkaar. Maar

we laten elkaar ook vrij”!

Wouter Mantel, A21

Toen Wouter Mantel nog

werkte had hij een heel

klein “volkstuintje” van

5m2 bij de Van Dordt-

straat. Hoe klein dit tuin-

tje ook was, voor Wouter,

die is opgegroeid op het

platteland was het tuinie-

ren op deze paar vierkante

meters iets van “vroeger”.

Tuinieren roept bij hem

gevoelens van nostalgie

op: als kind hielp hij mee

in de moestuin en mis-

schien zijn het zijn herin-

neringen aan de vrolijke

oogsttijd die er voor zor-

gen dat hij juist aan het

oogsten het meeste plezier

beleeft.

Dat voor veel mensen

zaaien en oogsten een zeer serieuze aangelegenheid is weet Wouter

overigens als geen ander: hij werkte tien jaar lang op de administratie

van zaadhandel Royal Sluis. De resultaten van de proeftuinen, waar

het zaad op zuiverheid werd gecontroleerd, werden door hem met

een kroontjespen in vier kleuren inkt genoteerd! Het was precies en

nauwkeurig werk.

Maar Wouters tuin is de tuin van een ontspannen tuinier. Hij hoefde

de tuin, die hij in 2009 overnam, niet ingrijpend te veranderen want

deze stond vol met door hem hogelijk gewaardeerd “klein fruit”. De

aardbeien, zwarte bessen, frambozen, kruisbessen en bramen: Wou-

ter oogst ze en geniet.

Riet Leurdijk, C20

Op het achterste gedeelte van het C-compex, daar waar bijna nooit

iemand komt, ligt de beeldschone bloementuin van Riet Leurdijk. De

ligging van de tuin is zo, dat het lijkt of hij zich voortzet tot aan de

hoge bomenwand in de verte en er één geheel mee vormt.

Voor Riet is de verbinding tussen tuin en landschap vanzelfsprekend.

Ze groeide op in het buitengebied van de Achterhoek en wist niet

beter dan dat tuinen bij het landschap en het leven hoorden. Later

woonde ze lange tijd op een oude boerderij in de Woerdense Verlaat

in het Groene Hart van Holland. Daar had ze een bloementuin van

zo’n 1000 m2.

Voor Riet is tuinieren heel lang een hobby geweest, iets wat ze deed

naast haar werk in de zorg en haar gezin. Maar de hobby bleek een

passie waar ze meer mee wilde doen. Na een cursus plantkunde werd

ze tuinontwerper en ontwierp ze twintig jaar lang tuinen in opdracht.

Het is dus niet gek dat onze vereniging, kort nadat Riet in 2010 lid

werd, een beroep op haar deed om de openbare ruimten bij het club-

huis en de “oude Vlindertuin” opnieuw in te delen.

Wie wel eens op Riets tuin is geweest, herkent in deze kleine stukjes

openbare tuin direct haar hand van tuinieren; haar borders vormen

een aaneengesloten “weef-

sel” waarin een veelheid van

vormen en kleuren van bla-

deren en bloemen met elkaar

contrasteren en waar elke

plant aandacht krijgt. En zo

is Riets tuin misschien wel

een afspiegeling van dat wat

zij op Buytentwist waar-

deert: het feit dat “iedereen

de ruimte krijgt terwijl we

met zo velen zijn”.

Sjoerd Joustra, A35

Wie op een mooie voorjaarsdag

een oudere heer met een krui-

wagen vol jonge plantjes langs

ziet komen richting parkeer-

plaats kan er bijna zeker van

zijn dat dit Sjoerd Joustra is.

Sjoerd heeft op Buytentwist

namelijk al vijfentwintig jaar

zijn eigen kwekerijtje waar hij

niet alleen bloemen en fruit

maar ook één- en tweejarige

planten voor de tuin van zijn

huis in Aerdenhout kweekt.

De kans om op minder schil-

derachtige momenten kennis te

maken met Sjoerd zijn er overi-

gens ook volop, want als er iets

gedaan moet worden op de

vereniging is hij vaak van de

partij, in het verleden als lid van de TOC, maar ook als de man die

een aanhangwagen vol snoeiafval van de werkbeurten schijnbaar

moeiteloos weet leeg te krijgen. Voor zijn inspanningen veroverde

hij dit jaar zelfs de “Cor Vlug Trofee”, de trofee die wordt uitgereikt

aan leden die zich op een buitengewone manier verdienstelijk hebben

gemaakt met werk op het complex van de vereniging. Sjoerd, die

zeer ingenomen is met dit blijk van waardering, laat met een olijke

blik weten dat hij voor deze trofee zelfs zijn inboedelverzekering

heeft verhoogd! Overigens is de waardering wederzijds want Sjoerd

heeft grote bewondering voor al diegenen op Buytentwist die de

vereniging laten bloeien.

Mocht u zich nog steeds afvragen wie Sjoerd Joustra wel mag zijn

dan zou u tijdens de ochtendkoffie in het clubhuis uw hoofd naar

binnen kunnen steken. Daar, aan de stamtafel, zitten doorgaans een

aantal heren. De man die, genietend van de heerlijke door Chris ge-

zette koffie, een sterk verhaal aan het vertellen is: dat is Sjoerd!

Anne Kok, A14

Van Anne Kok zou je kunnen zeggen dat zij als het ware is opge-

groeid op Buytentwist; als kind ging zij al mee met haar ouders die

een tuin hadden op het oude C-complex. Toen ze ouder werd nam ze,

nu zo’n vijfentwintig jaar geleden, de tuin van haar oom over die

naast de tuin van haar vader lag. Na een onderbreking werd ze in

2003 opnieuw lid van onze vereniging. Ze ging tuinieren op A14.

Deze tuin was van haar vader geweest nadat hij om gezondheidsre-

denen van het oude C-complex was vertrokken.

Annes vader had op zijn nieuwe tuin fruitbomen neergezet omdat de

bomen weinig onderhoud vergden en omdat hij erg van bomen hield.

Anne heeft, sinds zij deze tuin overnam, maar weinig aan dit stukje

grond veranderd.

De tuin geeft Anne veel “posi-

tieve energie”. Ze komt er tot

rust en ze geniet er van om te

zien hoe alles groeit. Boven-

dien sluit het oogsten en het

verwerken van al het onbespo-

ten fruit aan bij haar gezonde

en bewuste levensstijl.

Dat voor Anne haar plekje op

Buytentwist heel dierbaar is

zal niemand verbazen, maar

voor Anne is het meer. Na te

zijn verhuisd vormt deze plek

nog de verbinding met de om-

geving van haar jeugd. Ze

komt nog graag naar het land-

schap en de stad: de duinen en

Haarlem.

Hanneke van Bergen, B7

Voor Anneke van Bergen was haar schooltuintje bij de Molenvijver

de eerste keer dat ze kennis maakte met het idee dat je ergens op een

stukje grond samen met anderen kan tuinieren. Het idee liet haar

nooit meer los en nu tuiniert ze al weer zo’n twintig jaar op Buyten-

twist.

Hanneke tuiniert niet alleen omdat ze het heerlijk vindt om met haar

handen in de aarde bezig te zijn, ze geniet ook van het buiten zijn en

van de vogels, de vlinders en andere insecten. Het was voor haar een

reden om jaren lang deel uit te maken van de vogel- en de vlinder-

werkgroep, werkgroepen die onder meer als doel hebben de diverse

soorten te tellen en in kaart te brengen.

Hanneke probeert in haar tuin zoveel mogelijk variatie aan te bren-

gen maar laat daarbij de natuur -weliswaar gecontroleerd- haar gang

gaan. De werkgroep “Natuurlijk Tuinieren” die ooit op Buytentwist

bestond vertegenwoordigde de idealen van Hanneke; het is dan ook

niet vreemd dat zij in deze werkgroep zat. De paddenpoel die zij op

een nat stuk van haar tuin heeft gegraven ligt duidelijk in het ver-

lengde van deze activiteiten. Ze

heeft er erg veel plezier van.

Doordat de poel water opneemt is

de grond eromheen droger ge-

worden en de padden in de poel

eten de slakken op. Bovendien

ziet het er leuk uit!

Hanneke dreigde een paar jaar

geleden te moeten stoppen met

tuinieren omdat het haar te zwaar

werd. Gelukkig vond Jan, haar

man, dit geen goed idee en hij

begon haar te helpen. Nu is ook

hij een enthousiast tuinier en

krijgt Hanneke de kans om ook

eens, zomaar, te zitten en te ge-

nieten van haar tuin.

Fred Aartsen, B2

Voor Fred Aartsen is de tuin

een plek om te werken. Dege-

nen die met een zekere regel-

maat langs zijn tuin komen zal

het zeker zijn opgevallen; Fred

is altijd bezig en zit nooit te

niksen. Het is ook helemaal

niet mogelijk om niets te doen

op deze tuin want er zijn, be-

halve een half vergane rieten

stoel, geen plekken om te zit-

ten. Om voor dit portretje aan-

tekeningen te kunnen maken

biedt Fred mij, noodgedwon-

gen maar gastvrij, zijn zinken

vuilnisbak aan. Zelf blijft hij

staan.

Freds tuin is een mooi ver-

zorgde tuin met een mix van

groenten, fruit en bloemen.

Dat de bloemen er mooi bij-

staan is echter niet zijn verdienste maar te danken aan de goede zor-

gen van zijn vrouw Hellen die ook een tuin op Buytentwist heeft.

Fred is rond 2010 gaan tuinieren omdat dit hem de gehele dag de

mogelijkheid geeft naar buiten te gaan. Bovendien vindt hij tuinieren

behalve een plezierige ook een “zinvolle tijdsbesteding”. Het is dus

een voordeel dat er “in een tuin altijd wat te doen is”. De tuinbonen,

kapucijners, knoflook, uien, bramen en frambozen kunnen rekenen

op zijn volle aandacht. De oogst wordt doorgaans direct geconsu-

meerd. Van het fruit maakt Fred sap. Zijn recept is simpel: koken,

zeven en opdrinken. Werken en genieten; dit is het goede leven in

een notendop!

Margreet Landaal en Steven de Ruig, B32

Margreet Landaal en Steven de Ruig wonen op een bovenwoning in

het centrum van Haarlem. Dit is op zich al een reden om graag een

stukje grond in de vorm van een volkstuin te willen hebben, maar

voor Margreet en Steven kwam daar ruim zeven jaar geleden nog een

reden bij en dat was Gijs de dalmatiër. Margreet en Steven hebben

een tuin voor hun hond!

Zwartkijkers krijgen nu ongetwijfeld allerhande fantasieën over een

tuin vol graafkuilen en hondendrollen, maar zij hebben het mis. Gijs

is een hele lieve hond die het erg fijn vindt om een beetje te rollebol-

len in vers gemaaid gras. De tuin van Margreet en Steven bestaat dan

ook voor het grootste gedeelte uit een mooi grasveld. Om dit moge-

lijk te maken hebben ze hun tuin, die voorheen nogal drassig was, op

laten hogen en laten draineren.

Natuurlijk hebben Margreet en Steven de tuin ook nog een beetje

voor zichzelf. Stevens aandacht gaat voor een groot gedeelte naar de

moestuin; niet vreemd voor een voormalig hobbykok die van zijn

hobby zijn beroep heeft gemaakt en hij vertelt over de overvloedige

oogst Nieuw-Zeelandse spinazie. Margreet vindt het fijn om klusjes

te doen zoals de heg knippen of het onkruid wieden. Voor haar is het

een manier om de “geest te verzetten” naast haar werk in de “zorg”.

Beiden zijn ze niet alleen dol op dit stukje grond in Buytentwist, ze

prijzen het ook socia-

le klimaat en -heel

opvallend- ook het

echte klimaat. Zorgt

het hier heersende

“microklimaat” er

misschien voor dat

het binnen het hek

van Buytentwist net

iets warmer aanvoelt

dan daarbuiten?

José van der Heijden, B4

Een vriendin maakte José van der Heijden attent op het bestaan van

Buytentwist. Ze pakte de fiets en was verrast daar, op een unieke

plek, gelegen tussen Bloemendaal en Overveen, een groot terrein met

volkstuinen te vinden. Thuisgekomen kwam ze via Google al snel op

onze website terecht. Ze was gelijk verkocht en schreef zich in. Het

lijkt een nogal impulsieve handeling, maar José, die een bedachtza-

me indruk maakt, was van plan om minder te gaan werken en tuinie-

ren als vrijetijdsbesteding stond hoog op haar lijstje.

Nadat José zich had ingeschreven bracht ze een bezoek aan ons

complex. Via via had ze kennis gemaakt met Anneke van der Henst.

Toen ze Annekes prachtige tuin had gezien werd ze nog enthousias-

ter dan ze al was.

In november 2013 was het zover: José kon gaan tuinieren op B4. De

tuin en het huisje waren nogal verwaarloosd dus werd er een nieuw

huisje neergezet en ging de tuin volledig op de schop. Alles ligt er nu

prachtig en strak bij. De tuin is duidelijk een tuin in wording: de

bloemenborders moeten nog tot wasdom komen, het grasveld lijkt

nog onkruidloos en in de moestuin

wordt volop geëxperimenteerd.

Eén experiment lijkt al te lukken:

de tomaten beloven een overvloe-

dige oogst. José wordt bij het

vormgeven van haar nieuwe tuin

geholpen door haar man Adrie. Hij

vindt het, juist vanwege zijn druk-

ke baan, heerlijk om buiten bezig

te kunnen zijn.

In het nieuwe huisje ligt de krant

ongelezen op de grond. José komt

er nu nog niet aan toe. Maar over

niet al te lange tijd zal haar ideaal

om een krantje te lezen in een ver-

zorgde tuin zeker zijn bereikt!

Cor en Monique Duineveld, A23

Op de tuin van Cor en Monique Duineveld wordt hard gewerkt om

de grond na de vakantie weer onkruidvrij te maken. De tuin oogt nu

wat kaaltjes want binnenkort zal er een stuk wordt opgehoogd. Daar

komen dan de nieuwe aardbeiplanten.

Cor en Monique hebben op Buytentwist al zo’n tien jaar een “oogst-

tuin” waar ze van alles van af halen: courgettes, sla, sperziebonen en

snijbonen en natuurlijk ook aardbeien, aalbessen en bramen. En dat

in zulke hoeveelheden dat ze alles -soms met hulp van anderen- di-

rect op kunnen eten. Ze eten hun groenten en fruit dus altijd vers!

Voor op de vaas zijn er plukbloemen: lathyrus, zinnia’s en duizend-

schoon.

De taken op de tuin zijn eerlijk verdeeld: Monique zaait en oogst,

Cor zorgt dat alles onkruidvrij blijft. Samen genieten ze er van als de

kleinkinderen komen. Die vinden het heerlijk bij opa en oma op de

tuin. Ze mogen er dingen die thuis niet mogen: kliederen met water

uit de pomp of het bouwen van een hut, opa en oma doen er niet

moeilijk over. Het is alles van een grote vanzelfsprekendheid. Zoals

Cor, die vracht rijdt voor de bouw, het vanzelfsprekend vindt om met

zijn vrachtwagen afgedankte steigerplanken mee naar de tuin te ne-

men voor wie ze

maar hebben wil.

Dus kijk eens

goed naar de

loopplanken tus-

sen de bedden in

uw tuin; het zou-

den wel eens van

die door Cor be-

zorgde steiger-

planken kunnen

Machteld Cohen Stuart en Ben Coppes, C6

Het huisje op de tuin van Machteld Cohen Stuart wordt net geschil-

derd door Ben, haar man, als ik aan kom zetten. Eigenlijk is het geen

huisje, maar een leuk achthoekig prieeltje, dat je eerder verwacht in

een grote stadstuin dan op een volkstuincomplex.

Ik stel me voor dat er in de grote Haagse tuin van de ouders van

Machteld ook zo’n prieeltje stond. Voor Machteld was de herinne-

ring aan die tuin, waar ook een moestuin was, een reden om in 2003

op Buytentwist te gaan tuinieren. In de tuin achter haar huis stonden

al bloemen, de tuin op Buytentwist moest een moestuin worden. Niet

zo maar een moestuin, maar een biologisch dynamische! Jammer

genoeg bleek dat veel te ingewikkeld en nu is de tuin voor haar en

Ben een heerlijk excuus om buiten te zijn en te genieten van de

prachtige omgeving, de rust en de bloemen.

Wel staat er op de tuin nog

wat klein fruit en een mooie

appelboom op een hoge

stam. De sterappeltjes verto-

nen al rode blosjes en Mach-

teld verheugt zich er nu al op

om ze straks, glimmend ge-

poetst, op een schaal te kun-

nen leggen. Machteld en Ben

zijn niet alleen heel tevreden

met hun tuin, maar ook met

de goede sfeer op Buyten-

twist die volgens hen mede

te danken is aan het deskun-

dige en begripvolle bestuur.

De Tuin- en opstallencom-

missie zal straks in ieder

geval ook tevreden zijn over

Machteld en Ben: als ik af-

scheid neem is het “prieeltje”

helemaal geschilderd!

Rikie Makkink, C23

Toen Rikie Makkink jaren ge-

leden vanuit Warnsveld, bij

Zutphen, verhuisde naar een

flat in Haarlem kon ze haar

draai eerst maar moeilijk vin-

den. Ze was het weidse Gelder-

se landschap gewend en de

boomgaard van haar ouders.

Haar flat had alleen maar een

klein balkonnetje.

Om toch buiten te kunnen zijn

pakte ze de fiets en ging op

zoek naar fijne rustgevende

plekjes zoals Thijsses Hof.

Toch was ook dat niet wat ze

wilde en ze bleef zoeken tot ze

in september 1999 terecht

kwam op Buytentwist.

Rikie heeft, helemaal achterin

het C-complex, precies gevon-

den wat ze zocht: een rustig hoekje waar ze kan tuinieren zoals het

haar uitkomt.

De tuin van Rikie was jaren lang een moestuin waar ze van alles

verbouwde. Nu heeft ze alleen nog wat aardappelen, peultjes, dop-

erwten en tuinbonen. De moestuin veranderde langzaam maar zeker

in een siertuin met hortensia’s, vlinderstruiken en lavendel. Ook

maakte Rikie steeds meer plekjes om te zitten, want zag ze vroeger

haar tuin als een plek waar ze naar toe ging om te werken, tegen-

woordig gaat ze er naar toe om lekker buiten te zijn en gezellig

vriendinnen te ontvangen. Die vriendinnen komen soms om haar te

helpen maar langer dan een half uur houden de meesten het niet vol:

dan gaan ze zitten in één van Rikies gezellige hoekjes om samen met

haar te genieten van haar tuin.

Anneke van der Werff, D03

Toen Anneke van der Werff in 1990 vanuit het weidse Friesland

terecht kwam op een bovenwoning in Haarlem wist ze dat ze een tuin

moest gaan zoeken. Zonder tuin kon ze niet overleven.

Tijdens haar zoektocht werd ze vergezeld door een toverfee. Toen ze

op de Bloemendaalseweg langs een geheimzinnig laantje kwam en

tegen Frans, haar vriend, zei dat ze daar wel zou willen tuinieren

bleek zich aan het eind van het laantje als bij toverslag een volkstui-

nencomplex te bevinden. Nu moest er alleen nog een tuin veroverd

worden. De toverfee zorgde er voor dat ze via haar werk iemand

leerde kennen die net wilde stoppen met zijn tuin op Buytentwist.

Anneke nam die tuin over en vanaf 1992 had ze haar eigen bloemen-

paradijs op het B-complex.

Op weg van de tuin naar huis fietste ze altijd over het “Eef van Om-

merenpad”, het Laantje van Buytentwist dat toen zo heette omdat de

naamgever er een beeldschoon natuurpad van had gemaakt. Op een

dag raakte ze in gesprek met iemand die een tuin langs dat pad had.

Anneke was onder de indruk van de mooie ligging van dit stukje

grond en voor ze haar wens had uitgesproken was hij al verhoord: de

toverfee zorgde er voor dat ze de tuin, die sinds kort van de vereni-

ging was, kon overnemen! Vanaf die tijd stond er op haar telefoon

het bericht dat ze pas na zonsondergang weer te bereiken was. Anne-

ke ging ’s avonds na haar werk vaak naar de tuin om daar te genieten

van het avondlicht.

Tegenwoordig is Anneke één van de drijvende krachten op het

“Landje van De Boer”, waar ze, evenals op haar eigen tuin, voorna-

melijk bloemen teelt. Ze wordt geholpen door enthousiaste vrijwilli-

gers waarvan er veel een tuin op Buytentwist hebben.

Annekes bloemen zijn niet alleen mooi in de tuin maar ook mooi in

een boeket. Ze zijn zelfs extra mooi als je weet dat er bij hun teelt

geen gif is gebruikt. De boeketten die Anneke maakt zijn puur na-

En dan is daar toch weer die toverfee. Op een tafel liggen, slordig,

wat bloemen. Anneke pakt ze één voor één op en schikt ze losjes in

haar hand. En je weet niet hoe het gaat, maar ineens is er een prach-

tig boeket!

Colette Sloots, C19

Ruim tien jaar geleden vertrokken goede vrienden van Colette

Sloots voor twee jaar naar het buitenland. Ze vroegen Colette of die

gedurende hun afwezigheid hun tuin op Buytentwist wilde onder-

houden. Toen ze terugkwamen in Nederland gingen ze echter niet

meer in hun oude woonplaats Haarlem wonen en moesten ze hun

tuin alsnog opgeven. Colette had ondertussen zo veel plezier gekre-

gen in het tuinieren op Buytentwist dat ze de tuin overnam. Je zou

dus kunnen zeggen dat Colette haar tuin niet heeft veroverd maar dat

de tuin Colette heeft verleid.

Misschien dat ze daarom ook zo respectvol omgaat met deze tuin die

nog steeds zo is als haar vrienden hem achterlieten. Het huisje, de

appelboom, de frambozenhagen, een heel oud houten schuurtje uit

het pre-prefab tijdperk en een pruimenboom waar nog nooit een

pruim aan zat staan er nog allemaal. Eigenlijk moeten het schuurtje

en de pruimenboom weg, maar de boom bloeit altijd heel mooi en

het gammele schuurtje is op z’n minst uniek te noemen.

Eén van de fijnste dingen van haar

tuin vindt Colette de ligging. Dit

doodlopende stukje op het C-

complex is heel rustig. Twee van

haar vriendinnen waarderen die

rust blijkbaar ook. Zij komen wer-

ken in de tuin zonder dat Colette

er is en zonder dat die zegt wat ze

moeten doen. Dat wat er is ge-

beurd is altijd een verrassing.

Voordat ik weg ga laat Colette mij

nog haar heerlijke abrikooskleuri-

ge frambozen proeven en als ik

mijn fiets pak rolt er nog zomaar

één in mijn fietstas. Een kleine

geste van een tuin die verleiden

Ineke Duyfjes, B23

Ineke Duyfjes woont sinds 1981 op Villa Buytentwist. Ze woont daar

aan het begin van het laantje dat eindigt bij het tuinencomplex van

onze vereniging. Ineke kwam vanaf 1981 graag op Buytentwist.

Toch dacht ze er niet aan zelf te gaan tuinieren. De vereniging was

toen nog een echt mannenbolwerk met moestuinen waarop hard werd

gewerkt.

Dat het ook anders kon besefte ze toen ze in 1986 een artikel las over

de kunstenares Maria Hofker. Ineke heeft het Franse tijdschrift met

dit artikel altijd bewaard. Maria Hofker had in Amsterdam een volks-

tuin met een romantisch huisje. De tuin was voor haar een inspiratie-

bron en het huisje diende als retraite. Het idee ooit zo’n tuin en zo’n

huisje te hebben liet Ineke nooit meer los. Toch duurde het nog tot

1999 voordat ze op de wachtlijst van Buytentwist ging staan.

In 2001 was het zover: op het B-complex was een tuin met een aan-

minnig huisje vrijgekomen.

Het heette De Vrolijke Noot.

Ineke was gelijk verkocht. Dit

zou de plek worden zoals zij

die in gedachten had: een plek

om rustig te mijmeren en om

inspiratie op te doen voor

schrijven en tekenen.

Voor Ineke was de tuin één

grote ontdekkingsreis. Stukje

bij beetje heeft ze die leren

kennen en “ontgonnen” en

heel langzaam is de tuin ge-

worden zoals hij nu is: een

verscholen wereld waar je pas

kunt komen als je door een

groene poort bent gegaan.

Daar ligt ook, als in een ander

universum, het huisje. Dat doet

-met zijn eigen wetten en her-

inneringen- denken aan de

planetoïde van de Kleine Prins.

Rob Ouwerkerk, A27

Toen Rob Ouwerkerk rond 2009 voldoende tijd kreeg om te gaan

tuinieren op Buytentwist kon een oude liefde weer opbloeien. Hij

mocht, als klein kind, zijn ouders meehelpen bij het tuinieren. Ook

aan zijn eigen “kindertuintje” van 0,3 m2 had hij goede herinnerin-

gen. Maar de behoefte aan lekkere groenten, kruiden en fruit was

uiteindelijk de belangrijkste reden om een volkstuin te beginnen.

Aan de behoefte aan lekker fruit wordt ruimschoots tegemoetgeko-

men. Rob oogst onder meer appels, pruimen, peren, kersen en ver-

schillende soorten bessen. Maar echt enthousiast wordt hij als het

over zijn aardappelen gaat. De rassen die hij verbouwt, pink fir en

rosevals, zijn volgens hem overheer-

Rob is ook een liefhebber van bijzon-

dere groenten. Zo heeft hij op zijn tuin

de appelwortel staan, een grote decora-

tieve plant die wortelknollen vormt

met een frisse appelsmaak. Minstens

even decoratief is het filderkraut, een

Duitse koolsoort. Van de drie enorme

kolen op zijn tuin maakt hij een zuur-

kool die veel zachter van smaak is dan

de van witte kool gemaakte Hollandse

zuurkool. Eén kool is voldoende voor

een vaatje van vier liter!

Rob loopt graag rond op Buytentwist.

Meestal doet hij dat in het kader van

een TOC-ronde, maar regelmatig loopt

hij ook zomaar wat rond om te genie-

ten van de mooie omgeving en de tui-

nen. Vaak valt zijn oog dan op bijzon-

dere bloemen, bloeiende struiken of een fraaie tuinaanleg.

Zo gaan, op een ontspannen manier, het nuttige en het aangename

hand in hand en houdt Rob tijd over om ook op andere manieren

actief te zijn voor onze vereniging: hij is namelijk de man die schuil-

gaat achter “webmaster@buytentwist.nl”.

Annemieke en Erik Scheffer, B19

Half verscholen achter een prachtige mispel ligt op het B-complex de

tuin van Annemieke Scheffer-Afman en haar man Erik. Zij gingen

16 jaar geleden tuinieren op Buytentwist nadat ze waren verhuisd

naar een huis aan de Dompvloedslaan.

Voor Annemieke was tuinieren een vanzelfsprekendheid; haar ou-

ders waren beiden enthousiaste tuiniers. Eriks’ inspiratie kwam van

Heemsteedse vrienden met een volkstuin.

Meer dan tien jaar deed Erik op de tuin het zware werk en zorgde

Annemieke voor de bloemen. Ook maakte Erik zich nuttig op het

complex van Buytentwist. Als leraar “Groene Leerweg” -speciaal

onderwijs waar jongeren leren werken in het groen- maakte hij ge-

bruik van het clubgebouw. Als tegenprestatie maakte hij met zijn

leerlingen tuinen met achterstallig onderhoud schoon.

Een aantal jaren geleden kwam aan deze bevredigende gang van

zaken plotseling een eind. Erik liep bij een operatie een halve dwars-

laesie op en moest een jaar lang revalideren. Erik en Annemieke

moesten daarna het tuinieren opnieuw uitvinden. En dat deden ze,

want in plaats van te stoppen met de tuin op Buytentwist werd de

tuin gedeeltelijk anders ingericht: voor Erik kwamen er verhoogde

bakken waar hij groenten kan zaaien

en verspenen. Een aanwinst is de

kas waarin meerdere soorten toma-

ten worden gekweekt voor saus,

soep en salades. De lieveling is ech-

ter nog altijd het leuke rotstuintje,

gemaakt van oude stenen en dak-

pannen waar zich salamanders, kik-

kers en egels verschuilen. Dit tuintje

vormt samen met de bloemen van

Annemieke, de bakken van Erik en

natuurlijk de mooie mispel een aan-

trekkelijk geheel waar het in alle

jaargetijden goed toeven is!

Ella de Gelder, A30

Als ik Ella naar het nummer van haar

tuin vraag denkt ze even na om vervol-

gens tot de conclusie te komen dat ze het

niet precies weet: is het nu A28 of A30?

Haar aarzeling is niet vreemd als duide-

lijk wordt dat ze al meer dan 25 jaar in

alle harmonie tuiniert met tuinvriendin

Christine Vlamings. Tussen tuin A28

van Christine en tuin A30 van Ella doen

grenzen er niet toe! Het is de sympathie-

ke erfenis van ruim twintig jaar samen

tuinieren op ‘Nooit Rust’ in Haarlem.

Rond 2009 kreeg hun gezamenlijk pro-

ject een vervolg op Buytentwist.

Ella tuiniert al haar hele leven. Het be-

gon bij haar vader op de moestuin in

Hazerswoude-Dorp in het ‘Groene Hart’

van Zuid-Holland. Maar de echte liefde

voor tuinieren werd geboren in de tuin

die ze nooit zal vergeten; de prachtige tuin van haar grootouders! En

daarom is, ook nu nog, voor haar de tuin een middel om te ‘aarden’,

om tot zichzelf te komen.

In de tuin doet de afwisseling van bloemen en planten bijna vergeten

dat er van alles wordt verbouwd. Moes- en siertuin gaan hand in

hand en het toverwoord is ‘variatie’. Ook wordt elk jaar wel iets

nieuws uitgeprobeerd. Dit jaar moesten de komkommer en de auber-

gine het zonder kas stellen. Het bleek een zinvol experiment waarbij

vooral de komkommer het boven verwachting goed deed. Ook de

appelwortel, gekregen van Rob Ouwerkerk, is een groot succes op

deze tuin. Ella roemt de veelzijdigheid van deze wortel en vertelt

enthousiast wat je er allemaal mee kunt doen. Haar enthousiasme

geldt ook de vereniging. Als werkmeester kan ze er ook over oorde-

len; de vriendelijke mensen, de goeie sfeer, de mooie tuinen en de

leuke activiteiten.

Bij mijn vertrek belooft ze mij een recept en trakteert ze me op een

heerlijk olijf-komkommertje. Nog nagenietend verlaat ik de tuin.

Melanie Staal, C12H

In 2012 ging Melanie

Staal tuinieren op

Buytentwist. Zij nam de

tuin van Dick Elings op

B12 over nadat Dick

was overleden. Melanie

kende Dick en zijn tuin

goed; zij had hem ge-

holpen toen hij, door

zijn ziekte, eigenlijk

niet meer goed kon

tuinieren. Voor Melanie

was het helpen van

Dick een soort zelftest.

Ze wilde graag weten of zo’n volkstuin wel iets voor haar was. Zo

kwam ze erachter dat ze (hard) werken in de tuin geweldig vindt

maar dat die hele tuin te groot voor haar was en dus tuiniert ze nu op

een halve tuin.

Melanies’ tuin is een tuin ‘in transformatie’. De tuin die zij overnam

werd gekenmerkt door een overdadige beplanting. Hier wordt door

Melanie langzaam maar zeker structuur in aangebracht. Vanuit de

appelboom gaat de tuin in cirkels vorm krijgen. Aardbeien, kom-

kommers en pompoenen zullen de hele en halve cirkels opvullen. Er

zullen meer artisjokken komen en vooral allerlei soorten bessen,

bramen en frambozen.

Veruit favoriet zijn de stamslaboontjes want “die laten zich niet bin-

den en gaan vanzelf”. Zij zijn, in die zin, een metafoor voor hoe

Melanie het werken in haar tuin ervaart; hier kan zij ‘het moeten’ en

de regels loslaten waardoor haar werk -als projectadviseur ruimtelij-

ke ordening- wordt gedomineerd. Maar de stamslaboontjes verte-

genwoordigen ook zoete jeugdherinneringen; als klein meisje kon zij

niet gelukkiger zijn dan wanneer zij met een mandje in de hand sper-

zieboontjes mocht plukken. Die gelukservaring wil zij in haar tuin

opnieuw oproepen!

Christine Vlamings, A28

Wanneer je op de tuin komt van Christine Vlamings kom je ook op

de tuin van Ella van Gelder ( tuinderportretje 48). Officieel hebben

ze elk hun eigen tuin maar grappig genoeg weet Christine, evenals

Ella, haar tuinnummer niet. Het doet er ook niet toe welke tuin van

wie is; ze hadden nooit meer dan 25 jaar samen kunnen tuinieren als

ze altijd maar weer hadden moeten nadenken over wat van wie is.

De ouders van Christine werkten nauwelijks in hun tuin toch was

Christine daar als kind graag aan het rommelen. Later, toen ze tijdens

haar studietijd in Den Haag woonde, stond haar balkon vol met plan-

ten. In deze tijd, rond 1978, leerde ze Ella kennen. Ze werden goede

vriendinnen. Ella woonde in die tijd al in Haarlem, een stad die

Christine veel meer aansprak dan Den Haag en toen Dick, de man

van Christine, een baan in Haarlem kreeg konden ze verhuizen.

Vanaf dat moment maakten de vriendinnen plannen: ze fantaseerden

over het wonen in een groep op een boerderij met moestuin in

Spaarnwoude. De boerderij ging niet door, de moestuin wel en vanaf

1986 leerde Christine van Ella tuinieren in een tuin op ‘Nooit-Rust’

in Haarlem.

Op Nooit-Rust tuinierden voornamelijk mannen die niets begrepen

van wat die jonge moeders deden op hun tuin; een grasveld? Een

zandbak?? Dat was zonde!! De grond moest wat opbrengen en verder

geen rare fratsen.

Hier op Buytentwist kijkt

niemand raar op wanneer je er

geen strakke beplantingssche-

ma’s op na houdt en de tuin

liever op een organische manier

vorm geeft. Op deze tuin kan

Christine echt gelukkig zijn.

Bij de tafel waar ik met Christi-

ne zit te praten staat nog niet zo

lang een kweepeerboom. Hij

staat daar ter nagedachtenis aan

Dick. De boom heeft het naar

zijn zin; hij hangt vol vruchten.

Mirjam Stolp en Frances Nuijen, C18

Mirjam Stolp en Frances Nuijen zijn sinds 2010 lid van Buytentwist.

Ze tuinierden eerst op een halve tuin op het A-complex maar dit jaar

verhuisden ze naar C18.

Mirjam en Frances, die elkaar zo’n 15 jaar kennen, hebben er lang

over gedaan voor ze besloten een volkstuin te nemen. Jarenlang

bezochten ze de meest prachtige tuinen in het hele land. Een hoogte-

punt waren wat hun betreft de ‘Levenstuinen’ in Teuge in Brabant.

Het bezoeken van al die mooie tuinen kon natuurlijk niet zonder

gevolg blijven; Mirjam en Frances gingen op zoek naar een volks-

tuin. Ze bezochten heel wat volkstuinverenigingen, maar Buytentwist

vonden zij zondermeer de meest aantrekkelijke vereniging. Ze vin-

den het een mooi geheel waar alles niet zo rechttoe rechtaan is. Leuk

vinden ze ook dat de complexen op Buytentwist zo verschillend van

karakter zijn. Het mooist vinden ze het C-complex en nu ze daar

zitten hebben ze het gevoel dat ze daar nooit meer weg zullen gaan.

Een andere reden om naar C18 te verhuizen was de mooie kas die

daar stond. Ze hebben er grootse plannen mee maar voorlopig genie-

ten ze van de enorme druivenopbrengst uit de kas. Op het terras staat

een grote boodschappentas vol kleine, zoete, blauwe druiven. Mirjam

gaat er sap van

maken in de

‘stoomextrac-

tor’die ze van

haar vader mocht

lenen. Maar be-

halve dat ze ge-

nieten van wat er

aan heerlijkheden

van hun tuin af-

komt genieten ze

ook van het buiten

zijn, de wisseling

van de seizoenen

en de stilte.

Jasper van Lieshout en Renske Keur, A15

Wanneer ik langs de tuin van Jasper van Lieshout en Renske Keur

loop sta ik vaak even stil. Vijf jaar geleden tuinierde ik nog op dit

stukje grond en ik ben altijd weer verbaasd over de totale metamor-

fose die daar heeft plaats gevonden. Jasper had geen boodschap aan

mijn lieve kronkelpaadjes en grasveldjes; hij hoogde de tuin op, trok

de paden recht, bemestte de boel eens goed en begon een onvervalste

moestuin. De grond spartelde totaal niet tegen en deed wat Jasper

wilde, namelijk produceren.

Door die productietuin zou je denken dat Jasper een plattelandsach-

tergrond heeft, maar niets is minder waar. Hij had wel altijd belang-

stelling voor natuur en op het balkon van zijn appartement stonden

wat bakken met planten maar dat je ook kon tuinieren in een volks

tuin werd hem pas duidelijk door een vriendin met zo’n tuin. Zij

inspireerde Jasper en Renske en vier jaar lang hadden die een siertuin

met een luxe huisje in Amsterdam Sloterdijk. Jasper en Renske gin-

gen pas ‘moestuinieren’ toen ze verhuisden van Amsterdam naar

Haarlem en een tuin kregen op Buytentwist.

Toen Jasper zijn talenten als moestuinier aan het ontdekken was

werd het hem duidelijk dat hij die talenten niet helemaal van een

vreemde had. Zijn vader vertelde hem verhalen over zijn grootvader

die hij nooit eerder had gehoord: Jaspers grootvader tuinierde tijdens

de crisis en de oorlog fanatiek op ‘wil-

de’ volkstuingrond in de buurt van

Helmond. Met de aardappelopbrengst

van die grond werd een varken vetge-

mest. Hoe meer opbrengst hoe vetter

het varken! Jaspers grootvader zou

waarschijnlijk vreemd hebben opgeke-

ken van groenten zoals palmkool en

pompoenen; bij aardappelen, bieten,

spruiten en boerenkool had hij vast

goedkeurend geknikt, maar dat zijn

kleinzoon het een uitdaging vindt om

de grond zoveel mogelijk op te laten

brengen had hij begrepen als geen

ander!

Wietske van der Wielen, B24-28

In het najaar van 2004 fietste ik het laantje van Buytentwist in. Ik

kwam uit het Gemeentehuis van Bloemendaal dat op het duin tegen-

over het laantje ligt. Daar had ik bijna tien jaar lang tentoonstellingen

ingericht in galerie “Achter de Zuilen”, maar nu wilde ik ‘de Parnas-

sus afdalen’ en de aarde gaan bewerken in een volkstuin.

Ik wist dat zich aan het eind van het laantje een volkstuincomplex

bevond maar ik was nooit verder gekomen dan de kwekerij van de

gebroeders De Boer. Nu ging ik langs hun vervallen schuurtje op

zoek naar de ingang van Buytentwist. Helaas was het hek gesloten.

Op het moment dat ik weer wilde vertrekken kwam er iemand aan.

Het bleek de voorzitter te zijn. Voor ik het wist had ik een rondlei-

ding gehad en een aanschrijfformulier ingevuld en eind november

veroverde ik een tuin op het A-complex. De tuin moest helemaal

opnieuw worden ingericht en er kwam een nieuw huisje. Ik vond het

geweldig! Hier kon ik de herinneringen tot leven wekken die ik had

aan de volkstuin van mijn vader in Amsterdam Sloterdijk: de sloot

met eendjes, het kleine grasveldje omzoomd met gulden roede waar

je je zo fijn kon verstoppen en het bed met aardbeien om van te

snoepen. Ook kon ik nu groenten en fruit telen die in de supermarkt

niet te krijgen waren, zoals zwarte bessen en courgettebloemen.

Waarschijnlijk had ik nog steeds naar volle tevredenheid op A15

getuinierd als Hans Spaans in 2010 niet had besloten zijn tuin op te

zeggen. Zijn enorme tuin bestond uit twee delen, het moestuinge-

deelte B22 en de siertuin B24-28. Ineens kreeg ik de gelegenheid om

samen met mijn man, Hans de Groot, dicht bij huis een droom te

realiseren die anders nooit werkelijkheid zou zijn geworden; we fan-

taseerden namelijk over een eiland ergens in een polder met bomen

en een grasveld en veel bloemen waar we in een bootje naar toe zou-

den roeien. Tijdens de najaarsborrel van 2010 werd de siertuin ver-

loot. In de hoge hoed van Lambert Dijkhuizen zaten twee lotjes. Na

trekking bleek ik de gelukkige. Heel even voelde het als een soort

verraad aan mijn oude tuin, maar wanneer ik nu, in mijn eigen park-

je, luister naar het geruis van de bladeren en kijk naar de wolken en

de bomen in de verte overheerst er maar één gevoel: verwondering.

Dorien Folkers, A12

De dochter van Dorien is dol op artisjokken. Dorien Folkers ver-

bouwt daarom niet alleen artisjokken, ze weet ook precies hoe je ze

klaar moet maken. Toevallig vraagt buurman Henk haar net om raad

op het moment dat ik bij haar op de tuin kom voor dit portretje.

Dorien, die nu een jaar op A12 tuiniert, is al vanaf ongeveer 2006 lid

van onze vereniging. Ze begon, heel voorzichtig, samen met vriendin

Harmke Breitner te tuinieren op een halve tuin op het B-complex.

Toen ze na een jaar of vijf zeker wisten dat ze wilden blijven volks-

tuinieren verhuisden ze samen naar een hele tuin op A11. Dat de

daartegenover gelegen tuin een jaar geleden vrij kwam beschouwde

Dorien als een kans die ze niet mocht laten schieten en nu hebben de

vriendinnen elk hun eigen tuin. Aan hun samenwerking heeft dit

overigens niets veranderd; ze bespreken als voorheen hun tuinbezig-

heden op hun gezamenlijke terrasje en zorgen tijdens afwezigheid

voor elkaars tuinen.

Als kind stopte Dorien in de tuin van haar moeder vaak zaadjes in de

grond. Dat daar vervolgens iets geweldigs uit kon groeien fascineer-

de haar enorm. En ook nu verbaast ze zich daar nog steeds over.

Het zelf zaaien en oogsten van groenten heeft er toe geleid dat ze

steeds meer waardering voor groenten en fruit heeft gekregen en

meestal weet ze met dat wat haar tuin oplevert een volledige maaltijd

tevoorschijn te toveren. Het is dan ook niet gering; Dorien verbouwt,

behalve de geliefde artisjokken, onder

meer kapucijners, tuinbonen, sla,

andijvie, courgettes en in de kas staan

tomaten, komkommers en augurken.

Die augurken worden ingemaakt. De

allergrootste augurken komen als zure

bommen in een grote pot terecht. Ooit

werd er, bij het afscheid van een col-

lega die als freelancer wel wat geld

kon gebruiken, zo’n pot met zure

bommen geveild. Dat die pot toen 125

euro opbracht is voor Dorien nog

steeds een hoogtepunt in haar leven

als volkstuinier.

Carin Warnaars, C02

Zodra Carin Warnaars de kans kreeg ging ze te tuinieren. Ze begon

als ‘balkontuinier’. Daarna kwam er een dakterras met mooie Itali-

aanse potten en, na opnieuw een verhuizing in 1991, eindelijk een

huis met een echte achtertuin. Carin was toen al lang lid van de Ne-

derlandse Tuinenstichting waarmee ze overal in het land tuinen ging

bekijken. Maar dat er heel dicht bij haar huis een schitterend volks-

tuinencomplex was, dat wist ze niet.

Tijdens een vakantie, zo’n twaalf jaar geleden, werd ze gebeld. Aan

de lijn was een vriendin met de vraag of Carin haar wilde helpen met

haar volkstuin op Buytentwist. Carin reageerde enthousiast. Vanaf

dat moment leek het alsof er op het Franse platteland als bij toverslag

ontelbare moestuinen waren verschenen. Terug in Nederland kwam

dan eindelijk het grote moment; het hek bij de Dompvloedslaan ging

open en samen met haar vriendin liep ze Buytentwist op. Carin stond

versteld dat er, zo dicht bij haar huis, zo’n eldorado was waar ze

geen weet van had! Natuurlijk ging ze haar vriendin helpen en toen

die na een jaar haar tuin op het A-complex vaarwel zei nam zij de

tuin over.

Tegenwoordig tuiniert Carin op het C-complex. Haar tuin is een

echte moestuin met, natuurlijk, ook bloemen voor ‘de pluk’ en een

kas met kleine tomaatjes en komkommertjes. Favoriet zijn de herfst-

framboos, de uit Frankrijk meegenomen roze knoflook en de roseval

aardappeltjes. Allemaal roze, net als de uitbundig bloeiende herfstas-

ters in een hoekje van de tuin!

Carin is niet alleen een enthousiast tuinier, ze is ook een zeer actief

verenigingslid. Veel leden maakten kennis met haar als degene die

de tuinenuitgifte regelde. Op het moment is ze onze penningmeester

ad interim. Ze nam deze taak op zich toen bleek dat er, na het vertrek

van de vorige penningmeester, niemand was die deze verenigingsva-

cature wilde invullen. Maar Carin wil geen slachtoffer worden van

haar dadendrang; dit jaar stopt ze onherroepelijk met het penning-

meesterschap om zich daarna met vernieuwd enthousiasme te kunnen

wijden aan datgene waarvoor ze lid werd van Buytentwist: tuinieren!

Martin Rooimans, C03

Martin Rooimans tuiniert al zo’n zeventien jaar op Buytentwist, de

eerst twee jaar op A04 en daarna op C03. De keuze voor die laatste

tuin was weloverwogen; de ligging is namelijk geweldig. Martin had

de sanering van de woestenij die de tuin bij overname was er destijds

graag voor over.

De ouders van Martin hadden in Spijkenisse een grote tuin van on-

geveer 800 m2. Martin werkte er graag en vaak. Toch blijkt tijdens

ons gesprek dat het hebben van ouders met een hart voor tuinieren

lang niet altijd wil zeggen dat de kinderen daar dan ook dol op zijn;

de broer en zus van Martin vonden tuinieren ronduit verschrikkelijk!

Maar vader Rooimans wist bij Martin blijkbaar de juiste toon te tref-

fen. Grappig genoeg was hij het ook die tijdens een logeerpartij bij

Martin en zijn vrouw Ida als vanzelf de weg naar het nabijgelegen

Buytentwist wist te vinden om vervolgens tot de conclusie te komen

dat het een geweldig complex was. Martin moest daar maar gauw

eens gaan kijken! En zo geschiedde.

Martins tuin is een siertuin. Er zijn weliswaar frambozen, rode en

blauwe bessen, bramen en appels, maar die gaan op in het totaal van

bloeiende planten. Karakteristiek voor deze tuin is de elegante rood-

bladige pruimenboom: sier en fruit in één. Leuk is dat de mooie uit-

straling van de tuin met eenvoudige middelen wordt bereikt: de plan-

ten zijn eigenlijk heel gewoon. Het aan-

brengen van structuur is blijkbaar het

wondermiddel, want sinds Ida, die te-

genwoordig intensief meewerkt op de

tuin, daar zorg voor draagt is de tuin er

alleen maar mooier op geworden.

Veel mensen kennen Martin nog uit de

tijd dat hij met de toc regelmatig een

ronde langs de tuinen maakte. Diegenen

die hem beter kennen hebben hem onge-

twijfeld wel eens horen uitleggen waar-

om hij het op de tuin zo heerlijk vindt:

“Het is een soort thuiskomen, je hangt

je jas aan de kapstok en laat het dage-

lijks gebeuren even achter je”.

Willem Duijn, B17

Toen ik zo’n zes jaar geleden een tuin kreeg op het B-complex leerde

ik, links en rechts groetend, snel welk gezicht bij welke tuin hoorde.

Een jaar of drie geleden had ik de indruk dat er op B17 een nieuwe

tuinder was gekomen. Maar Willem Duijn zit al vanaf 1987 op zijn

tuin! Tijdens ons gesprek wordt duidelijk waarom het zolang duurde

voor ik hem voor het eerst zag.

Willem is, al zou je dat na het voorafgaande niet zeggen, een echt

‘mensenmens’. Hij stond lange tijd als leraar voor klassen met pu-

bers en tegenwoordig staat hij heel intensief mensen bij in het zoeken

naar een antwoord op levensvragen. De tuin is hierbij voor Willem

altijd een geweldige afleiding geweest waarbij hij zijn tijdelijke af-

zondering koestert, mede met behulp van dichte bosschages waar-

achter hij vaak verdwijnt. En zo begrijp ik hoe het kwam dat ik hem

pas laat in het vizier kreeg.

Willem tuiniert al een leven lang; als kind had hij een schooltuintje

bij de Stadskweektuin in de Kleverparkbuurt. Hij verbaasde zich toen

over de enorme kroppen sla die uit piepkleine zaadjes tevoorschijn

kwamen. Veel later huurde hij drie jaar lang een stukje grond aan de

Schipholweg. Maar nu tuiniert hij dus al dertig jaar op Buytentwist.

Willem, die al zijn hele leven een fascinatie heeft voor alles wat

groeit en bloeit, is ook geïnteresseerd in natuurgeneeswijzen. Hij

volgde hier zelfs een cursus in en hij

begon zijn tuin dan ook als een krui-

dentuin. Maar omdat hij ook belang

hecht aan gezonde voeding veran-

derde de tuin gaandeweg in een

groentetuin met vooral dagelijkse

groenten en is er van de kruidentuin

niet veel meer over. Wel staat op dit

moment de hoge valeriaan prachtig

te bloeien. Misschien staat deze plant

symbool voor de rust die Willem

nodig heeft en op Buytentwist ook

vindt. Rust, die hem ruimt, inspiratie

en energie geeft om de ander op een

open manier tegemoet te treden.

John Tijmstra, A06 en A09

Zoals John Tijmstra vroeger als kind met zijn moeder de tuin in liep,

neemt hij mij, voor dit portretje, mee zijn tuin in. Hij begint direct,

als was het een excursie, te vertellen over wat er allemaal te zien is.

Wat ik op dat moment nog niet kan weten, maar wat mij tijdens ons

gesprek snel duidelijk wordt, is dat John in 1992 een tweejarige gid-

sencursus afrondde bij het Instituut voor Natuureducatie in Zuidken-

nemerland en sindsdien excursies leidt. Zijn neiging tot uitleggen en

vertellen komt dus niet uit de lucht vallen.

John heeft al sinds 1981 een volkstuin. Hij tuinierde eerst op ‘Nooit

Rust’, maar toen dat steeds verder werd opgeslokt door projectont-

wikkelaars verhuisde hij in 1999 naar Buytentwist.

John begon met tuinieren op A09 en niet veel later maar kwam daar

A06 bij. Beide tuinen zijn productietuinen, maar terwijl op A09

voornamelijk de gebruikelijke groenten staan, is A06 een ‘kleinfruit-

paradijs’. De rode, witte en zwarte bessen, aardbeien, frambozen en

kruisbessen kent iedereen, maar honingbes, appelbes, theeberry,

loganberry en jostabes zijn, in ieder geval voor mij, allemaal nieuw.

Je vraagt je af wat een mens moet met zoveel bessen. Het antwoord

is simpel: Jams en chutneys maken is een hobby van John en hij

experimenteert hiermee dan ook volop. Een verrukkelijke aanrader is

zijn laatste probeersel: aardbeienjam met vlierbloesem.

Omdat John wil weten wat er op zijn bord ligt is zijn moestuin heel

belangrijk voor hem. Waarom som-

mige groenten in de supermarkt niet

lekker zijn en biologische producten

wel goed smaken kan John als che-

misch analist uitstekend uitleggen.

Zijn kennis deelt hij graag met zijn

medetuiniers. Daarbij zet hij zich ook

op andere manieren voor de vereni-

ging in, omdat hij beseft dat het be-

staan van zo’n vereniging als Buyten-

twist geen vanzelfsprekendheid is.

Maar bovenal gaat het hem om het

bezig zijn met de natuur, want: “Con-

tact met de aarde ontlaadt”.

Marianne Narold en Piet Veel, B31

Marianne Narold en Piet Veel, hadden in de tachtiger jaren een tuin

bij Cruquius waar ze vanuit hun woning in het centrum van Haarlem

naar toe fietsten. Op een gegeven moment was deze tuin niet meer te

combineren met werk en gezin maar de behoefte om te tuinieren

bleef bestaan. Ruim vier jaar geleden besloten ze toch weer een

volkstuin te nemen en na drie jaar op de wachtlijst van Buytentwist

te hebben gestaan konden ze in maart 2016 aan de slag op B31.

Omdat hun tuin deel had uitgemaakt van een groter geheel stond er

geen huisje op. Toevallig konden zij, net toen ze die nodig hadden,

een aantal prachtige serredeuren bemachtigen die bij een verbouwing

uit een Bloemendaals herenhuis waren gekomen. Met die deuren als

uitgangspunt is een huisje gebouwd dat oogt als een Frans tuinhuis.

In de achterwand zit, geheel in stijl, nog een openslaand raam met

zicht op het Landje van De Boer.

Marianne en Piet hebben de taken op de tuin verdeeld; Piet, die graag

kookt, doet de groenten en Marianne de bloemen. Aan de indeling

van de groentetuin hebben ze vooralsnog niet veel veranderd. De

groenten zijn bij voorkeur niet de alledaagse die je ook gewoon in de

supermarkt kan kopen. Wel zijn er appelwortel, paarse bonen, palm-

kool en verbazingwekkend decoratieve boomspinazie met jonge

blaadjes van een fluorescerend hardroze. Fraai is ook de phacelia,

een bijenplant die tegelijk groenbemester is. Marianne bevindt zich

met haar bloementuin nog in de gelukzalige fase van ‘nadenken’. De

dahliaknollen die ze kreeg lopen hierop alvast vooruit; de jonge plan-

ten beginnen volop knoppen te vormen.

Marianne en Piet zijn beiden, beroepsmatig en als vrijwilliger, actief

op het gebied van natuureducatie. Marianne begeleidt in de Kenne-

merduinen een bijzonder project dat onder de naam ‘Verwonderd

Duin’ via kunstbeleving mensen bewust wil maken van hun omge-

ving en de schoonheid van de natuur.

Dat zij ’s avonds soms moeite hebben hun tuin te verlaten verbaast

mij niets; dat moment waarop de rust van het duin ook Buytentwist

bereikt is tegelijk een moment van verwondering.

Nelleke van Heiningen, C08

Nelleke van Heiningen had meer dan twintig jaar geleden, in het

Friese Engelum, een huis met een grote tuin waar ze nog steeds met

een zekere heimwee aan terug denkt. Die stilte en het uitzicht daar

mist ze in de stadstuin bij haar huis in Overveen. Maar sinds eind

2015 heeft ze een halve tuin op Buytentwist waar ze geniet van de

bijna landelijke rust en waar ze weer in de verte kan staren.

Op het grasveld, precies midden in die tuin, staat een kleine prui-

menboom. De boom stond er al, evenals twee mooie berkenbomen.

Voor Nelleke gaven die berken de doorslag om voor C08 te kiezen.

Zij houdt van deze bomen met hun lichte stam, ritselende blaadjes

en sierlijke twijgjes. In die twijgjes zag Nelleke direct materiaal voor

het maken van een kunstwerkje; zij is beeldend kunstenaar en wie

haar werk kent weet dat zij kan toveren met materiaal dat afkomstig

is uit de natuur.

Afgezien van de bomen en het huisje heeft Nelleke de tuin helemaal

opnieuw vorm gegeven; ze liet de tuin ophogen, legde met hulp van

haar zoons een terras en paden aan en richtte de tuin verder in met

een grasveld en borders. Op het terras staat een pot met een schitte-

rende hosta’s te pronken. Ook staat er een pot met ‘autum fire’, een

grassoort die in de herfst van groen naar rood verkleurt. De borders

zijn op een zodanige wijze in en rond het grasveld gegroepeerd dat

de tuin veel groter lijkt dan hij in werkelijkheid is. Dicht bij het terras

is een vak met hoogopgaand koninginnenkruid. Daar is ook, als her-

innering aan Friesland, een border met ligularia, kattekruid en mon-

nikskap. Helemaal vooraan in de tuin staat, te midden van bloeiende

geraniums en ander fraais, een zwarte vlier in bloei; de lichte bloem-

schermen van deze ‘black lace’ steken prachtig af tegen het donkere

blad van de struik. Zittend op het terras wordt je blik als vanzelf die

kant op geleid om dan verder te gaan, over de tuinen van Buytentwist

naar de hoge bomen in de verte en tenslotte naar de lucht en de wol-

ken……..

Addelies Verster, A18

De ouders van Addelies Verster hadden bij hun huis in Gilze-Rijen

een grote tuin. Als kind vond zij het heerlijk om in die tuin te wer-

ken. Zo’n ervaring blijft je je hele leven bij en toen Addelies in 1999

in een appartement in Haarlem ging wonen nam zij een tuin op

Buytentwist.

Tuin A18 heeft een duidelijke indeling; voorin is de siertuin, achterin

de moestuin. Het siergedeelte heeft een terrasje met een leuke half-

ronde bank en een grasveldje met een mooie breeduitgroeiende ap-

pelboom. Ook staat er een lage, perfect ronde, conifeerachtige struik

die prachtig bloeit met kleine witte bloemetjes. Helaas bloeit de

struik nu niet en weet Addelies ook niet hoe hij heet. De rozenstrui-

ken daarentegen staan, overdadig bloeiend, onmiskenbaar roos te

Het moesgedeelte achterin de tuin bestaat uit vier vakken voor de

zogenaamde ‘wisselteelt’. Jaar na jaar schuiven de vlinderbloemigen,

kruisbloemigen, bladgroenten en nachtschaden een vak op. De op-

brengst is op deze manier zodanig dat Addelies de hele zomer haar

eten uit de tuin kan halen. Zo zal zij deze avond de laatste kapucij-

ners eten.

Addelies beschouwd het werken op haar tuin als een weldaad. Of het

nu zomer of winter is, ze geniet van het bewegen in de buitenlucht.

Dan, aan het eind van ons gesprek, ziet Addelies plotseling iets wat

zij in haar lange tuindersloopbaan nog nooit heeft gezien; een bij

zoemt ijverig rond in

de bloemen maar in

plaats van geel zijn de

stuifmeelklontjes aan

de achterpoten rood!

Het is maar iets

kleins, maar plotse-

ling besef je waarom

tuinieren zo leuk is:

op onverwachte mo-

menten kan de natuur

je op een verrassende

manier verbazen.

Ineke van Engelsdorp, A26

Toen de kinderen van Ineke van Engelsdorp ook wel zonder de per-

manente aandacht van hun moeder konden, besloot die om het roer

om te gooien; ze ging, nu zo’n twintig jaar geleden, bij het hove-

niersbedrijf Azalea werken nadat zij daar Marjan Wehrmeijer had

ontmoet. Samen volgden ze de vierjarige opleiding tot hovenier in

Alkmaar. Ineke is dus een echte professional, maar wie denkt dat

terug te kunnen zien in haar tuin A26 komt bedrogen uit; de volks-

tuin is voor Ineke pure ontspanning en veel regels waar ze zich als

hovenier zeker aan zou houden lapt in haar tuin op Buytentwist on-

bekommerd aan haar laars.

Toen Ineke in april 2014 met haar tuin begon dacht ze een siertuin te

beginnen waarin ze regelmatig een boekje zou lezen. Maar het werd

een tuin met een moesgedeelte. Ook is ze altijd aan het werk omdat

ze werken in de tuin nu eenmaal veel leuker vindt dan lezen. Boven-

dien viel op het A-gedeelte van Buytentwist, met al die enthousiaste

moestuiniers, ook niet te ontkomen aan moestuinieren.

Ineke heeft de indeling van A26 min of meer gelaten zoals die was

toen zij de tuin kreeg. Achterin is het siergedeelte met plukbloemen

en vaste planten afgewisseld met éénjarigen zoals zinnia’s en gouds-

bloemen. Halverwege staan twee mooie appelbomen bij een terras

dat in letterlijke en figuurlijke zin een rustpunt vormt in de tuin.

Voorin is de moestuin met vooral de bekende groenten zoals courget-

te, bietjes, andijvie, prei, uien en knoflook. Ineke, die zelf natuurlijk

op veel tuinvragen een ant-

woord heeft, en zich ook ver-

dienstelijk maakt als werk-

meester, vindt het heerlijk dat

zij op haar beurt met háár

vragen altijd wel bij iemand

terecht kan. Dit is wat zij

waardeert op Buytentwist:

“Men laat elkaar zijn ding

doen, maar als je hulp nodig

hebt staat iedereen voor je

klaar!”

Birthe Leemeijer, B12

Veel mensen met een volkstuin geven op de vraag waarom ze zo’n

tuin hebben een voor de hand liggend antwoord; ze willen onbespo-

ten groenten eten, genieten van het buiten zijn of een bloementuin

beginnen. Bij Birthe Leemeijer, die vanaf begin 2015 op Buytentwist

tuiniert is het antwoord niet zo eenvoudig.

Als beeldend kunstenaar maakt Birthe, in opdracht, werk in de ‘open

ruimte’. Eén van haar eerste projecten was verbonden aan een prijs-

vraag waarvoor in Almere 1 hectare bos ontworpen moest worden.

Birthes voorstel was verbluffend in zijn eenvoud: zij wilde een “re-

servaat voor eenzaamheid”. Haar voorstel werd geaccepteerd en ook

uitgevoerd. Maar toen tijdens de realisatie van haar project bleek dat

zij niet zo veel verstand van “groen” had als zij wel zou willen, be-

sloot ze ‒ in deeltijd ‒ een hoveniersopleiding te volgen. Ook wilde

zij in de praktijk planten en hun eigenschappen leren kennen. Helaas

was de tuin bij haar huis in Haarlem daarvoor te klein. Pas toen zij

een keer, vanuit het Landje van De Boer, de prachtige tuinen van

Buytentwist zag liggen drong het concept “volkstuin” tot haar door;

een vereniging van hobbytuinders waar je lid van kon worden! Ze

werd aspirant-lid en vier jaar later kon zij gaan tuinieren op B12.

Twee dingen bevielen Birthe aan haar nieuwe tuin: de ligging aan het

breedste gedeelte van het water langs het terrein van “Overduin” en

het feit dat er geen huisje was. Birthe kon nu het huisje bouwen dat

ze al lang in haar hoofd had zitten en daarbij ook nog gebruik maken

van een schitterend achteruitzicht. Het huisje is stoer en dromerig

tegelijk; stoer door het gebruik van brede ruwhouten planken en

dromerig door de lichtval en de doorkijkjes die gecreëerd werden

met behulp van mooie oude deuren en ramen.

De voor de fundering van het huisje uitgegraven grond werd gebruikt

om een aantal grote bakken te vullen voor de moestuin. Tussen deze

bakken lopen brede schelpenpaden. De pronkboontjes, snijbiet en

artisjok zijn natuurlijk heerlijk om te eten maar Birthe geniet even-

veel van de diverse verschijningsvormen van de planten in haar tuin

of ze nu eetbaar zijn of niet. Maar ook biedt het werken haar tuin

haar een welkome “focuswisseling”, die vastgelopen creatieve pro-

cessen vruchtbaar blijkt te beïnvloeden.

Caroline Weill-Cupin en Joe Cupin, A50

Bij Joe Cupin zit het tuinieren in de genen. Toen hij jong was en zijn

grootouders ‒ met tegenzin ‒ hielp in hun tuin in Arkansas, had hij

dat nog niet zo in de gaten, maar toen hij dertig was had hij een huis

met een grote tuin in Little Rock waar hij alsnog gepassioneerd tui-

nierde. In zijn tuin met bloemen en bomen verbouwde hij ook ver-

schillende soorten tomaten en pepers. Alles werd in het hete klimaat

van Arkansas in de open lucht verbouwd en Joe wordt nostalgisch als

hij denkt aan zijn zondoorstoofde “grote bonkige, dieprode, sappig-

frisse tomaten”. Maar negentien jaar geleden verliet Joe de VS om

Caroline Weill te gaan helpen bij het tuinieren in haar Haarlemse

“postzegeltuintje”.

In de zomer van 2015 nodigde buurvrouw Ella de Gelder Caroline en

Joe uit op haar tuin in Buytentwist om daar, samen met haar man, te

genieten van een maaltijd met oogst uit Ella’s tuin. Joe en Caroline

werden op slag verliefd op het tuinencomplex en niet lang daarna

stonden zij op de wachtlijst.

In 2016 kwam er een tuin vrij waar verder niemand belangstelling

voor had; A50 was niet veel meer dan een drassig grasveld met wat

heermoes. Voordat daar wat kon gebeuren moest de grond eerst ge-

freesd worden. Na goede raad vanuit de vereniging hoogde Joe, met

hulp van vrienden, de grond op met 5 m3 aan aarde zand en mest

zodat hij dit voorjaar met zijn moes-

tuin kon beginnen. Joe, die kok is,

wil graag dingen uitproberen die hij

niet zo goed kent, zoals onze Neder-

landse “vergeten groenten”. Van-

daag, op 26 juni, kondigt de eerste

oogst zich al aan: een courgette!

Caroline zal over een tijdje de sier-

tuin voor haar rekening nemen. Nu

wiedt ze alleen nog maar de perken

en de paden. Samen dromen ze van

een grasveld met een bloemenborder

waar zij hun gasten zullen ontvan-

gen om ze te laten genieten van een

maaltijd met oogst uit eigen tuin.

Marja van Paassen, A47

Zo’n elf jaar geleden kwam Titus Ahrens, de vriend van Marja van

Paassen, enthousiast thuis van een bezoek aan Buytentwist waar hij

iemand kende en hij moedigde Marja aan daar ook een tuin te ne-

men. Marja, die “altijd al bezig was met plantjes”, wist als dochter

van een hovenier wel het één en ander van tuinieren, maar dat bracht

ze alleen in praktijk in haar Haarlemse stadstuin. Titus’ enthousiasme

was echter aanstekelijk en in juni van 2006 begonnen ze te tuinieren

op A47.

Het zal niemand verbazen dat de tuin, zo ver in het seizoen, vol on-

kruid stond. Gelukkig voorzag tuinbuurvrouw Margreet Huijing ze

van geweldige adviezen zodat er alsnog een goede start gemaakt kon

worden en vanaf die tijd ervoer Marja het tuinieren op zo’n groot

stuk grond als een pure luxe. In die begintijd moet de jostabessen-

struik geplant zijn. De struik heeft nu eerbiedwaardige afmetingen;

de bemoste takken hangen laag, zwaar van het vele fruit. Niet ver

daarvandaan staan vijf gele rozen. Ze werden ooit door Marja als

stekje meegenomen vanuit de tuin bij haar woonhuis en het is haast

niet te geloven dat de stekjes gewoon in de grond werden gestoken

om daarna als vanzelf tot volwaardige struiken uit te groeien! Ook de

hortentia daarnaast is indrukwekkend, niet alleen door zijn overdadig

bloei maar ook doordat hij, manshoog, minstens de halve breedte van

de tuin in beslag neemt. Bij het terras is een mooi veld met bloeiende

sedum dat daar helemaal uit zichzelf verscheen. Voorin de tuin staan

twee kunstig gevlochten “bollen”. Het blijken afgestorven mini-

treurwilgjes te zijn, prachtig geel en olijfgroen bemost. Marja heeft

ook hier niets voor gedaan; het is

gewoon nog een cadeautje van

de natuur. Marja vindt het heer-

lijk dat zij op haar tuin naar ei-

gen inzicht kan inrichten en het

geeft voldoening als iets wordt

zoals zij het in gedachten had.

Maar juist omdat zij haar tuin

vaak de vrije hand geeft wordt

het soms mooier dan gedacht en

dat is dan een klein wonder.

Een goed gesprek met Anneke van der Henst, A16

Afgelopen winter kreeg ik nieuwe overburen op de tuin. Ik zag ze

niet, maar ik wist dat ze er moesten zijn, want er verscheen een grote

berg hout, afgedekt met een zijl. Naar mijn gevoel gebeurde er een

hele tijd niets. Medetuiniers die langs kwamen bleven soms staan en

schudden meewarig hun hoofd. Men vroeg zich af wat dat worden

moest. Het was dan ook niet niets: de nieuwe tuiniers van A16 zou-

den heel wat werk dienen te verzetten op het sterk verwaarloosde

stuk grond. Er moest een huisje worden afgebroken en een nieuw

huisje worden neergezet. Er moest heel veel steen worden opge-

ruimd. Alle grond moest worden omgespit en de heermoes verwij-

derd. Degene die deze klus ging klaren kon bij voorbaat verzekerd

zijn van applaus.

Tegen de tijd dat ik kennis maakte met Anneke van der Henst en

haar man Gert was er al heel wat veranderd: het oude huisje was

afgebroken, de berg hout werd een nieuw huisje en onder het onkruid

kwam de grond tevoorschijn. De toon van de voorbijgangers werd

een stuk positiever: dat kon nog wel wat worden.

En nu, op het moment dat het tuinseizoen op zijn eind loopt, spreken

sommige tuiniers mij nog wel eens aan; ze vragen me of ik niet heel

erg blij ben met mijn nieuwe overburen, omdat ze iets hebben gedaan

wat onmogelijk leek: in één seizoen een paradijs te voorschijn tove-

ren uit een wildernis!

Ja, natuurlijk ben ik blij. En niet alleen vanwege het mooie uitzicht

op Anneke’s tuin maar ook omdat Anneke en haar man Gert buiten-

gewoon aardige mensen zijn. Het is dus de hoogste tijd dat ook de

andere tuiniers kennis met hen maken.

Als ik Anneke’s tuin oploop voor dit gesprek wordt er hard gewerkt.

Er is net een terrasje bij de vijver gemaakt en nu wordt het terras bij

het huisje onder handen genomen door een goede vriend van Anneke

daarbij geholpen door Gert, die het ook erg naar zijn zin heeft op de

tuin, hoewel hij in eerste instantie van plan was om Anneke alleen

maar te helpen bij de zware klussen.

Het blijkt dat het terrasje bij de vijver een verjaarscadeautje is en het

terras bij het huisje een extraatje: de vriend kan de hobbelig gelegde

stenen niet aanzien en zonder zich ook maar iets aan te trekken van

het protest van Anneke worden de tegels verwijderd en vervolgens

opnieuw gelegd. Ons gesprek wordt dan ook begeleid door het veel-

belovend geklop van rubber op steen.

Op mijn vraag waarom ze wilde tuinieren op Buytentwist is het ant-

woord simpel maar overtuigend: bij haar woonhuis was een leuke

tuin met een vijver waar ze met veel plezier tuinierde, maar nadat de

huiskamer was uitgebouwd bleef er weliswaar een heerlijk onder-

houdsvriendelijk terras maar ook veel vrije tijd over want ze hoefde

aan de tuin nu niet veel meer te doen dan de afgevallen blaadjes van

de bamboe op te vegen. Kortom: Anneke begon het gerommel in de

aarde en het groeien van de plantjes te missen. Hoewel ze haar tui-

niersdriften heel goed kon uitleven in de grote tuin van haar zoon

wilde ze graag een plek waar zij het zelf helemaal voor het zeggen

had. Nadat ze gestopt was met haar werk als secretaresse besloot ze

een volkstuin te nemen.

Dat het Buytentwist werd is niet alleen te danken aan de prachtige

ligging van het complex, maar ook aan de buitengewoon vriendelijke

ontvangst van Hans Stegeman die, op het moment dat Anneke de

tuinen wilde bekijken, in de winkel aanwezig was. Hans vertelde het

een en ander over Buytentwist en zo kwam ze in maart 2008 op de

wachtlijst. In november kreeg ze haar tuin.

A 16 was, zoals reeds gezegd, een chaos en er waren momenten dat

Anneke zich afvroeg waar ze aan begonnen was. Het bouwvallige

huisje gaf zich niet in één keer gewonnen en de composthoop waar-

van haar was gezegd dat die de beste compost bevatte die er maar te

krijgen viel, zat vol glas.

Maar al snel begon de tuin vorm te krijgen, ook met hulp van en-

thousiaste medetuiniers. Zo hielp Chris de Wit haar met het omspit-

ten van de tuin, kreeg ze van Sjoerd Joustra plantjes die uitgroeiden

tot beeldschone korenbloemen en kreeg ze natuurlijk veel goede

raad, die ze dankbaar aanvaarde.

Anneke heeft het tuinieren niet van huis uit meegekregen. Toen ze

klein was woonde ze in Den Helder. Daar had het huis van haar ou-

ders wel een tuin, maar die was betegeld. Je kon er mooi hutten

bouwen, maar plantjes waren er niet. Over een latere periode, toen

het gezin naar Utrecht was verhuisd, heeft ze nog een aardige anek-

dote: haar vader had, waarschijnlijk aangemoedigd door collega’s,

een volkstuin genomen waar hij boerenkool verbouwde. Maar toen

bij het oogsten bleek dat alles vol slakken zat hield hij het tuinieren

direct weer voor gezien.

Maar wie weet is toen bij Anneke, die haar vader mocht vergezellen,

wel de kiem gelegd voor haar huidige liefde voor tuinieren.

We zijn even stil. Het kloppen van de rubber hamer op de stenen

klinkt nog steeds. Het terrasje is bijna af.

Afscheid van Hans Spaans, B22-28

Bij elke tuinvereniging zijn er ieder jaar weer tuinders die komen en

tuinders die gaan. Op zich is dit dus niets bijzonders. Maar het af-

scheid van Hans Spaans van Buytentwist is in meerdere opzichten

memorabel.

Hans Spaans was 35 jaar lid van onze vereniging. Tijdens deze 35

jaar heeft hij zich op verschillende manieren voor de vereniging in-

gezet en realiseerde hij in de laatste 14 jaar van zijn lidmaatschap een

schitterende sier- en moestuin op de 800 m2 grote tuin B22-28.

Hans Spaans werd in 1975 lid van onze vereniging. Voordat hij B22-

28 betrok had hij eerst twee andere tuinen op het complex.

Zijn derde en laatste tuin werd al vanaf 1945 door de gebroeders De

Boer verhuurd aan particulieren. Om er te tuinieren hoefde je geen

lid te zijn van de vereniging. Dit veranderde op 1 januari 1997, toen

de gebroeders De Boer hun bedrijf beëindigden.

De vereniging zat namelijk tezelfdertijd dringend om grond verlegen

omdat de heer Muller de grond had gekocht die door de vereniging

werd gehuurd van de familie Roozen. Omdat Muller dit ‘oude C-

complex’ wilde gaan gebruiken als paardenwei had hij de huur opge-

zegd. Gelukkig kon een groot deel van de vrijkomende grond waarop

de gebroeders De Boer hadden gezeten gekocht worden van de Ge-

meente Bloemendaal. Zo kwam het achterste stuk van het B-complex

onder beheer van de vereniging. Op dit stuk lag de grote tuin met

daarop de heer De Lange als vrije tuinder. Omdat De Lange geen lid

wilde worden van de vereniging kwam zijn tuin vrij en werd deze in

zijn geheel, met toestemming van het bestuur, overgenomen door

Hans Spaans.

Het verhuizen van de tuinders vanaf het oude C-complex naar de

nieuwe grond op B en het eerder aangekochte nieuwe C-complex had

heel wat voeten in aarde. Een jaar lang, van juli 1996 tot mei 1997,

werkte een enthousiaste groep leden, waaronder Klaas Versluis,

Henk de Bie, Rien Wever, Han Klein, Nol de Lange en niet te verge-

ten Hans Spaans keihard aan de benodigde infrastructuur voor de

nieuwe grond en het ontruimen van het oude C-complex.

Toen een aantal jaren later bleek dat het oude clubhuis nodig aan

vervanging toe was, was Hans Spaans samen met Gerard Siteur,

Wim Post, Cor Vlug, Floor Stokman, Hans Stegeman, Ton van Vel-

zen, Hans Krooder en Han Klein weer van de partij. In de winter-

maanden van 2004-2005 werd het oude clubhuis gesloopt en vervan-

gen door het huidige clubhuis. Dit alles binnen een budget van €

32.500!

De bekroning van de grote inzet van al deze betrokken leden was de

opening van het clubhuis in mei 2005.

Hans Spaans wijdde zich vanaf dat moment volledig aan zijn grote

tuin waarop hij zijn passie, het kweken en verzorgen van fuchsia’s,

volledig kon uitleven. De meer dan 100 fuchsia’s zijn z'n grote trots.

Hij heeft ze dan ook meeverhuisd naar de nieuwe tuin die hij inmid-

dels, samen met zijn vrouw, betrokken heeft op A.T.V. de Hofgeest

in Santpoort-Noord.

Met dank aan Hans Spaans

Een goed gesprek met Rien Wever, A05

Het gesprek met Rien Wever begint met een vrolijke noot. Als Rien

ons vanuit zijn tuin tegemoet komt haalt een van de redacteuren haar

kleine Italiaanse trekharmonica tevoorschijn om Rien muzikaal te

verrassen. De stemming zit er dus meteen goed in en Rien vertelt dat

hij als jongen van een jaar of tien mondharmonica ging spelen. Sa-

men met een vriendje ging hij langs de deuren; “we maakten met het

roet van verbrande kurk ons gezicht zwart, ik speelde op het mond-

harmonicaatje en hij zong sinterklaasliedjes en dan kreeg je bij de

één een handvol met snoep en bij de ander een dubbeltje. Dat hebben

we jaren gedaan tot we een jaartje of veertien waren en toen waren

we zo brutaal om cafés in te stappen. Daar zaten ze half beschonken

aan de tap en kregen we geen dubbeltje maar wel vijftig cent of wel

eens een keer een gulden totdat de politie er achter kwam en toen

was het feest afgelopen. Vanaf die tijd speel ik dus mondorgel.”

De toon is gezet en het is de hoogste tijd om Rien uit te horen over

het verleden -en heden- van zijn tuin op Buytentwist.

Na zijn rozen te hebben bewonderd vraag ik hem hoe lang hij al op

Buytentwist tuiniert. Het blijkt zo’n 21 jaar te zijn. In het begin com-

bineerde Rien zijn tuin met zijn werk als agent bij de Rijkspolitie in

Amsterdam, maar hij blijkt een echte Haarlemmer te zijn en ‘op

stand’ geboren aan de Nieuwe Gracht. Waarop we concluderen dat

hij, met zijn ‘A1-locatie’, in ieder geval wat zijn tuin betreft nog

steeds op stand zit. Rien lacht en grapt: “Je krijgt gewoon waar je

recht op hebt”.

Het blijkt dat dit Riens derde tuin op Buytentwist is. Hij nam de tuin

zo’n tien jaar geleden over van Louis Froeling, die al vanaf 1945 bij

de vereniging tuinierde en dus een tuinder was van het eerste uur.

Louis moest wegens ziekte zijn tuin opgeven en hij vond dat Rien,

die in die tijd last van reuma begon te krijgen, zijn tuin moest krij-

gen. Zo verhuisde Rien met lichte tegenzin vanaf het B-complex

waar hij, helemaal achterin, zes jaar lang een tuin had, naar de tuin

naast het clubgebouw. Het heeft hem nooit gespeten.

Zijn eerste tuin had hij op het toenmalige C-complex. Hij begon in

1989 te tuinieren op wat nu de paardenwei van Muller is. Rien ver-

telt: “Toen ik mijn tuintje kreeg, een klein tuintje nog niet de helft

van wat ik nu heb, was ik er vreselijk blij mee want ik zat midden in

de natuur. Na drie maanden kwam Hans Spaans naar me toe en vroeg

me of ik niet in de Toc wilde zitten. Ik zei: wat is de Toc nou joh? De

tuinen opstallencommissie zegt-ie. Ik vroeg hem wat je moest doen,

want ik had me er nooit in verdiept. Het bleek dat ik tuintjes moest

controleren: kijken of er zevenblad of heermoes in stond. Ik zei tegen

Hans Spaans dat ik dat helemaal niet kon doen, hij moest me eerst

maar eens vertellen wat zevenblad was. Maar na nog een paar maan-

den had ik zo veel geleerd van alle geweldige tuinders om me heen

dat ik vond dat ik voldoende wist om in de Toc te gaan zitten. Dat

heb ik vervolgens acht jaar gedaan.”

“Je zat toen met z’n zessen in de Toc. Ieder van ons was contactman

voor zo’n 25 tuinders want er waren toen nog ongeveer 150 tuinen.

We hadden lijsten waarop we invulden wat er niet in orde was. We

waren toen erg streng. Dat is tegenwoordig wel anders!” en hij kijkt

naar zijn eigen onkruid dat dan wel onzichtbaar mag zijn voor de

argeloze voorbijganger maar dat volgens hem in de tijd dat hij in de

Toc zat niet zou zijn getolereerd. ”Nu er niemand is die nog iets van

mijn onkruid zegt moet ik het wel uit mijzelf opruimen!” Het lijkt of

hij een grapje maakt, maar de ondertoon is ernstig: natuurlijk zou

iedereen zonder tussenkomst van de Toc uit zichzelf moeten zorgen

dat zijn of haar tuin in orde is.

Er zijn volgens Rien tegenwoordig ook veel te weinig Toc-ronden:

dat zou veel vaker moeten. Hij heeft ook wel een oplossing: bij de

werkbeurten zouden iedere keer twee mensen aangewezen kunnen

worden om een Toc-ronde mee te lopen. Zo raken de tuiniers weer

meer betrokken bij het werk van de commissie.

Het verbaast Rien ook dat men tegenwoordig wel eens boos wil wor-

den als men een brief van de Toc krijgt met open aanmerkingen,

terwijl men het zich vroeger veel meer aantrok.

Er is volgens hem ook minder discipline dan vroeger. Misschien was

er meer controle over en weer? Een feit is, dat nieuwe leden toen

meteen bij de werkbeurten werden ingeschakeld. Er werd streng op

toegezien dat je de kantjes er niet van afliep. Zo leerde je de mensen

op de tuin snel kennen. Het vergrootte niet alleen de discipline, maar

ook de saamhorigheid. Als lid zou je je verantwoordelijk moeten

voelen voor het geheel. Zo is het Rien een doorn in het oog dat men-

sen bijvoorbeeld wel klagen dat de winkel in het clubhuis niet vaak

genoeg open is, maar dat ze blijkbaar niet op het idee komen daar

zelf iets aan te veranderen!

Hij oppert dat de betrokkenheid bij de vereniging misschien ook

vergroot zou kunnen worden door een instituut lid van verdienste in

te stellen en het begrip erelid weer inhoud te geven. Deze bijzondere

lidmaatschappen zouden dan natuurlijk niet beperkt dienen te worden

tot voormalige bestuursleden. Er zijn volgens hem voldoende leden

die zich buitengewoon verdienstelijk hebben gemaakt voor de vere-

niging zonder ooit in een bestuur te hebben gezeten.

Rien mag dan zo zijn bezwaren en opmerkingen hebben, je kunt hem

er onmogelijk van beschuldigen een kankeraar te zijn. Hij heeft hier

op Buytentwist heel veel plezierige dingen meegemaakt waar hij

uren over zou kunnen vertellen en hij is dankbaar dat hij hier, op dit

geweldige stuk historische grond onder de rook van een geweldige

stad, mag tuinieren: “Ik ben een blij figuur, dat zit in mezelf. Ik ben

blij geboren, ik belandde lachend in de wieg en toen ik in de box

terecht kwam lachte ik weer. Als ik straf kreeg op de lagere school

dan onderging ik dat lachend. Ik kreeg nogal eens straf. Ik was een

rumoerig kind, ik hou niet van stilzitten. Maar hoewel ik van buiten

druk ben, ben ik van binnen rustig.”

Riens zonnige karakter zorgt er voor dat mensen hem, nu hij wat

minder vitaal is dan voorheen, graag willen helpen zijn tuin op orde

te houden. Hermien is wat dit betreft zijn steun en toeverlaat, zoals

hij dat in het verleden ook voor anderen was. Hij heeft al veel men-

sen zien vertrekken die het, ondanks de geboden hulp, uiteindelijk

niet meer konden bolwerken.

Op de vraag hoe hij er zelf onder zou zijn als hij met tuinieren zou

moeten stoppen zegt hij dat hij er wel pijn in het hart van zou heb-

ben, maar ook dat het dan gewoon zo is: “Daar doe ik niet moeilijk

over”.

“Maar als ik hier voor het laatst het hek uit zou gaan dan zou ik toch

wel even slikken, dat is dan een mooie periode die ik achter de rug

heb”.

Tuinderportretjes van Buytentwist · C09 Helen Aartsen herfst 2012 C10 Dick van der Mije zomer 2013...

Documents

Transcript of Tuinderportretjes van Buytentwist · C09 Helen Aartsen herfst 2012 C10 Dick van der Mije zomer 2013...

Keyboard herfst 2008

Telethaleia herfst 2013

Wévé nieuws zomer herfst'07

Kiosk herfst 2012

2016 Herfst

Herfst 2011

HERFST 2015

Begrippen herfst

Activiteitenkalender - Noorscholen · 2016. 11. 14. · Herfst VLL(groep3) Kleuters: start thema herfst Luizencontrole Spelinloop kleuters Kleuters: Themabijeenkomst thema herfst

Herfst 2013

ecologievoorjou.weebly.com · Web viewBeschikbaarheid van voedsel is heel belangrijk, zowel in de lente, zomer, herfst en winter. Wat geven de onderstaande afbeeldingen weer? Dit

PowerPoint Presentation · 2017-03-29 · Winter Lente Zomer Herfst Winter Dimensionering - begrippen: •Zelfconsumptieverhouding •Opgewekte PV-energie die ogenblikkelijk verbruikt

Woord vooraf - WordPress.com...tokkelen. Buiten is het nog steeds een gezonde mix tussen zomer en herfst. De zomer overschaduwt nog steeds deels de herfst. Niettemin hangt de herfst

Herfst elders

Bazuintje herfst 2009

Kiosk herfst

Wasschappels Magazine · 2015. 11. 28. · Na deze zinderende zomer is het nu herfst, van oudsher het jaargetijde van overvloed. Als Janine Jansen en haar ensemble het herfstjaargetijde

permanente ZomerHoHfo zomertijd stHfomftLn...Zomer ˜˚.˜˜ uur ˇ˚.˜˜ uur Herfst ˜˚.˜˜ uur ˇ˚.˜˜ uur Lente ˜˚.˜˜ uur ˇ˚.˜˜ uur Winter ˜˚.˜˜ uur ˇ˚.˜˜ uur

4 m · 2018. 2. 27. · begin voorjaar voorjaar begin zomer laat zomer herfst winter 4 m 2 m. Title: matrix2 Created Date: 1/13/2016 8:31:44 PM

Herfst jeugd