40 dagentijdINFORMATIEBLAD VAN DEPAROCHIE ST. WERENFRIDUS40e JAARGANG NUMMER 41 MAART 2019

4MAART2019

BBIIJJ DDEE VVOOOORRPPLLAAAATTRREEDDAACCTTIIEEe-mail: parochieblad.nuenstraks@gmail.com

Pastorie: Dorpsstraat 71 Tel.: 581268 parochiewerenfridus@quicknet.nl

Kapelaan P. Pietskapelaanpiets@ziggo.nl

R. Kuin-Ooijevaar, S. Koopmanstr. 107, Tel.: 582893 A. Koomen-Kuip, Floralaan 27,Tel.: 583579 A. Neefjes-Kuip, Nieuwstraat 7,Tel.: 583603

www.wervershoof.rkregiowh.nl

Illustraties: P. Brandsen Drukwerk: F. Dudink Lay-out: T. de Hoogt

De redactie heeft de vrijheid omingekomen kopij eventueel aan te passen.

Bent u het spoor evenkwijt? Wilt u praten over uw problemen?

De Stichting Hulpverleningvanuit de WestfrieseKerken is er voor iedereen. Zij biedt gratis hulp enbegeleiding aan mensen inmoeilijke/ crisissituaties. Samen met u zoeken wenaar een weg om verder tegaan! Tel. 0229-271684 Website:www.hulpverlening-westfriesekerken.nl

In dit nummerLiturgisch rooster 3Gedicht: Vastentijd 4Uitnodiging Stille Omgang 4Veertigdagentijd 5Nieuws van de parochieraad 6WijkcontactavondEven terugblikken...AfscheidKerk en Samenleving 7Vastentijd/actieAdventsactiePalmzondag brunch 14 aprilVastenactie 2019 7Oproep kerkwerksters 8Stille Omgang 2019 9Uitnodiging Triduüm 9Het orgel 10PCI: Even geld opnemen 10Westfriese Lourdes Vliegreis 2019 11Auxilia-Brasili-Ja 12Nieuws van de werkgroep Vormen 13Nieuws van de Eerste Communiewerkgroep 13In gesprek met... Karin Huisman 14Familieberichten 16In memoriamVoor de kinderen: Marije voelt zich alleen en is bang 20

BBIIJJ DDEE VVOOOORRPPLLAAAATT

DDee vveerrlloorreenn zzoooonn

Jezus zeide tot hen dezegelijkenis: “Een man had twee zonen. Nuzei de jongste van hen tot zijnvader: Vader geef mij het deelvan het bezit waarop ik rechtheb. En hij verdeelde zijnvermogen onder hen. Niet langdaarna pakte de jongste zoonalles bij elkaar en vertrok naareen ver land. Daar verkwisttehij zijn bezit in een losbandigleven.

Toen hij alles opgemaakt hadkwam er een verschrikkelijkehongersnood over het land enhij begon gebrek te lijden.Toen kwam hij tot nadenkenen zei: Hoeveel dagloners vanmijn vader hebben eten inovervloed, en ik verga hier vande honger. Ik ga weer naarmijn vader en ik zal hemzeggen: Vader, ik heb misdaantegen de hemel en tegen u; ikben niet meer waard uw zoonte heten maar neem mij aanals een van uw dagloners. Hijging dus op weg naar zijnvader. Zijn vader zag hem al inde verte aankomen en hij werddoor medelijden bewogen; hijsnelde op hem toe, viel hemom de hals en kuste hemhartelijk.

Lucas 15,1-3.11-32

Van de redactieBuiten lijkt het wel voorjaar, het zonnetje schijnt ende temperatuur komt buiten boven de 10 graden,heerlijk. Er is deze keer veel kopij ingeleverd en daar zijn wijblij mee. De redactie is in gesprek gegaan met Karin Huis-man, een bezige bij in De Wilgenhof en De OudeDame. Leuk om te horen wat daar allemaal gebeurt.Margriet doet weer een oproep voor De Stille Om-gang in Amsterdam, al jaren een mooie gelegenheidom een stukje Amsterdam op een andere manier tebeleven. De werkgroepen en ouders van de Eerste Commu-nie en Vormen, zijn volop bezig met de voorberei-dingen. Verder kunt u de vaste rubrieken van Nu en Strakslezen, waaronder het gedicht en kinderverhaal vanArda en in memoriams geschreven door Ben (waarwij hem heel dankbaar voor zijn). Veel leesplezier.

2 | NNuu eenn SSttrraakkss | 1 maart 2019

In het weekend zijn de vieringen in de kerk: zaterdag om 19.00 uur, zondag om 10.00 uur. Op zondag is er om 11.30 uur Doopgelegenheid, na afspraak.

In de week zijn de vieringen in ‘de Inzet’ op: woensdagavond om 19.00 uur.

Op de eerste zondag van de maand is er na afloop van deviering van 10.00 uur in ‘De Inzet’ gelegen-heid om een kop koffie te gebruiken.

Van harte welkom!

Liturgisch roostervvaann 33 ffeebbrruuaarrii ttoott eenn mmeett 2255 mmaaaarrtt 22001188

1 maart 2019 | NNuu eenn SSttrraakkss | 3

23/24 februari (4e weekend)

Vrijdag 18.30 uur: Verzorgingshuis St. Jozef. EucharistievieringKapelaan P. Piets.Zondag 10.00 uur:Eucharistieviering met Dameskoor.Pastor J. Suidgeest.

2/3 maart (1e weekend) CARNAVAL

Vrijdag 18.30 uur: Verzorgingshuis St. Jozef. Eucharistieviering.Pastor J. van Dril.Zondag 10.00 uur:Eucharistieviering metKinder/Jeugdkoor “Weereenlied”.Voorstellingsdienst eerste communiekantjes. Kapelaan P. Piets. Woensdag 19.00 uur: ASWOENSDAGViering in de kerk met Heren van het koor. Kapelaan P. Piets.

9/10 maart (2e weekend) Eerste zondag 40 dagentijd

Vrijdag 18.30 uur: Verzorgingshuis St. Jozef. EucharistievieringKapelaan P. Piets.Zondag 10.00 uur:Eucharistieviering met Herenkoor. Kapelaan P. Piets.

16/17 maart (3e weekend) Tweede zondag 40 dagentijd/Boeteviering

Vrijdag 18.30 uur: Verzorgingshuis St. Jozef. Woord-Communieviering.Groep Wervershoof.Zaterdag 19.00 uur: Woord-Communieviering met Middenkoor.Groep Wervershoof.

23/24 maart (4e weekend) Derde zondag 40 dagentijd

Vrijdag 18.30 uur: Verzorgingshuis St. Jozef. Woord-Communieviering.Pastor A. Dekker.Zondag 10.00 uur:Woord-Communieviering met Dameskoor.Pastor A. Dekker.

30/31 maart (5e weekend) Vierde zondag 40 dagentijd /ZOMERTIJD VORMSELVIERING

Vrijdag 18.30 uur: Verzorgingshuis St. Jozef. Eucharistieviering met Herenkoor.Kapelaan P. Piets.Zaterdag 18.00 uur:VORMSELVIERING met AOW-jongerenkoor. Vormheer en Kapelaan P. Piets.

Zondag 10.00 uur:Eucharistieviering met Herenkoor. Pastor J. van Dril.

6/7 april (1e weekend) Vijfde zondag 40 dagentijd

Vrijdag 18.30 uur: Verzorgingshuis St. Jozef. Woord-Communieviering.Groep Wervershoof. Zondag 10.00 uur:Woord-Communieviering met Middenkoor.Groep Wervershoof.

13/14 april (2e weekend)PALMZONDAG

Vrijdag 18.30 uur: Verzorgingshuis St. Jozef. Eucharistieviering.Pastor J. van Dril.Zondag 10.00 uur: Eucharistieviering met Herenkoor. Kapelaan P. Piets.

GGAAAATT UU VVEERRHHUUIIZZEENNHelp onze administratie. Geef uw verhuizing tijdig door met een verhuiskaart ofmet deze bon.

Achternaam .............................................................................................................Voorletters of fam. ..................................................................................................Huidig adres.............................................................................................................Postcode/Plaats........................................................................................................Nieuw adres.............................................................................................................Postcode/Plaats........................................................................................................Verhuisdatum ..........................................................................................................

LLAAAATT ‘‘TT WWEETTEENN!!Bezorgadres: brievenbus pastorie.

VluchtelingHeb ik je weleens ontmoet?En onderweg begroet?Met een glimlach naar je toe,toen je verdrietig was en moe?

Heb ik je weleens gehoord?Wanneer je onverstoord,je levensverhaal vertelde,wat je al langer kwelde?

Over de oorlog en geweld,waardoor dakloos, zonder geld,je de vlucht hebt genomen,zo in de vreemde bent gekomen

zonder familie of spullen,niets kan je leed opvullen.Je staart voor je uit,neemt geen besluit.

Heb ik je wel gezien?Op de vlucht van kwart voor tien?Lopend tussen velen,kon het mij iets schelen?

Ben ik je al vergeten?Tijdens het koken van m’n eten?Hoe jij hongerig en koud,het bijna niet meer volhoudt.

Ben ik morgen die vluchteling?Veranderend van richting,zoekend naar onderdak en eten?Dat wil ik liever niet weten!

Arda

4 | NNuu eenn SSttrraakkss | 1 maart 2019

HARTELIJK DANK aan alle gulle gevers voor het mooie bedrag van € 52.000,- dat de Actie Kerk-balans 2019 heeft opgebracht.

zijn we toch al snel de hele pla-neet rond en krijgen we nogmeer oog en liefde voor deschepping.

Een makkelijke tocht zal hetniet altijd zijn, want veranderenis altijd lastig. Als christenmen-sen weten wij echter wat deaankomst inhoudt voor ons:leven in overvloed, een fantas-tisch reisdoel en de nabijheidvan onze Schepper.

Kapelaan P. Piets

Als ik vroeger oudere mensen (en voor deprille jeugd is oud al wanneer de anderslechts een jaar of dertig is) hoorde zeg-gen over dat naarmate je ouder wordt, dejaren elkaar steeds sneller opvolgen, danhad ik altijd zoiets van “laat maar waaien;dat ligt aan hoe jezelf in het leven staat.”Nu dat ik ook het beroemde en beruchtepotje mosterd van Abraham in ontvangstmocht nemen, merk ik dat je niet te snelmoet zijn met levenswijsheden en spreu-ken van mensen op zekere leeftijd te bagatelliseren. Het leven lijkt soms wel zosnel te gaan dat het gevoelsmatig wer- kelijk wegebt met het tikken van de klok.Dan kun je krampachtig reageren door teproberen je eigen leven meer in handente krijgen en zelf te gaan bepalen doorbaas over je eigen agenda te willen zijn.Een goeie echter die dat lukt!

Christus als ons grote voorbeeld en inspi-ratiebron maakte zich helemaal niet drukom hoe de tijd verloopt. Nu was Hij welafkomstig uit het Midden-Oosten waarmen een andere tijdsbeleving heeft danwij in de huidige, Westerse wereld, maarmisschien is een wat meer ontspannenhouding over de teugels zelf in handenhouden wel zo rust gevend en minderstressvol. Juist een periode van de zevenweken van de Veertigdagentijd kan ons deruimte bieden om te groeien in “loslaten.”Loslaten van bepaalde tijdsdruk die weervaren, loslaten van onhebbelijke ge-woontes, loslaten van zaken die ons gees-telijk blokkeren, loslaten van personen dieeen negatieve uitwerking in ons bestaan

hebben en vult u zelf maar verder in waaru afstand van zou willen nemen nu u dekans daartoe krijgt. Een periode vanzeven weken is dan echt niet tekort omonze gedachten en gedrag te veranderen,want als mensen zijn we al snel geneigdom terug te vallen in oud, ingesleten denken en doen. Daarom zijn de zonda-gen in de Veertigdagentijd geen vasten -dagen. Onze veranderingen moeten niette snel afgedwongen worden, want datsnijdt geen hout. Ook bij gewenste veran-deringen moet je toch af en toe even deteugels laten vieren om te kijken hoe hetje vergaat. Ben ik op de goede weg of wilik te snel te veel? Soms is het goed om eenpas op de plaats te maken en rustig je(groei-) processen te evalueren. Durf jezelf serieus te nemen, ook als het resul-taat je misschien wat tegenvalt. Stel devraag: “Hoe zou Jezus reageren in deze situatie en hoe kan Hij mij helpen?” U zultna enige tijd bemerken (groei/ ontwikke-ling vraagt nu eenmaal tijd) dat u nietmeer de oude mens bent, maar dankzij dehulp van de Heer en mensen uit uw omgeving die u steunen, bespeuren dat uverder uitgegroeid bent om de mooiemens te worden zoals de Heer u bedoeltheeft! Met het wonder van Pasen, de ver-rijzenis, zult u ontdekken dat Christusniet slechts verrezen is in de mensenge-schiedenis, maar juist ook vooral in uweigen leven! Met Christus mag u meewer-ken aan de opbouw van Zijn rijk hier opaarde. Zijn licht mag u doorgeven aan demensen om u heen. Als we dit zoudenkunnen doen bij maar een paar mensen,

Veertigdagentijd

1 maart 2019 | NNuu eenn SSttrraakkss | 5

Wijkcontactavond

De jaarlijkse wijkcontactavond was ditjaar op 19 februari. Gastspreker wasTheo Bregman. Hij kwam vertellenhoe hij asielzoekers de Nederlandsetaal leert.Deze avond werd speciaal georgani-seerd voor die vrijwilligers die Nu enStraks bij u thuis brengen, maar ookhet wel in wee in hun wijk in de gatenhouden.Voordat het zover is, zijn een groepvrijwilligers druk bezig met het rapenen nieten van de bladen, en wat denktu van het drukwerk dat komt er nietvanzelf in...

Veel tekst en stukken worden aangele-verd maar dan moet het ook nog eensnetjes en overzichtelijk in het blad te-recht komen.Gelukkig hebben we heel veel enthou-siaste vrijwilligers om dit voor elkaarte krijgen; iedere keer weer.Het jaarlijkse bezoek van cliënten vande Wilgenhof aan de kerk, onder-steund en begeleidt door vrijwilligersvan de bezoekersgroep, viel wederomin hele goede aarde. Zorgcentrum deWilgenhof bedankt de bezoekersgroepen kapelaan Piets voor de mooie ont-vangst in de kerk van Wervershoof.Al vele jaren krijgen we na de kerstda-gen een uitnodiging om met onze be-woners naar de kerk te komen omsamen te bidden en te zingen rondomde stal. Na afloop drinken we in deInzet met zijn allen koffie/thee metiets lekkers erbij. Deze activiteit wordtmede mogelijk gemaakt door de velevrijwilligers van de kerk en van deWilgenhof. Een hele mooie samen-werking die wij zeer waarderen. Namens de bewoners van de Wilgen-hof onze hartelijke dank daarvoor.

Even terugblikken...

Wat was er veel belangstelling voor deTop- 2000 uitvoering op 16 decemberjongstleden in onze mooie Werenfri-duskerk.Het AOW-jongerenkoor, Piet en JosBreg en Maryelle Deen hebben hunbeste beentje voorgezet. Goed gestemd was er zowel d.m.v. hetstemformulier uit Nu en Straks als viaFacebook. De meeste stemmen kregenThe Rose, Het Dorp, Imagine, Pasto-rale en Pianoman.Het aanwezige publiek zong deze fa-voriete samenzangnummers dan ookuit volle borst mee. Samen zingen enluisteren verbindt en maakt blij!Dank aan iedereen, die heeft bijgedra-gen om deze Top-2000 uitvoering telaten slagen tot een sfeervolle, prach-tige middag.

Met vriendelijke groet,Top 2000 commissie.

Afscheid

Op maandagochtend 21 januari 2019hebben Anneke, Riet, Gerda en onder-getekende, onder het genot van eenheerlijke tompouce, afscheid genomenvan Rina Schouten-Tensen.Ruim 18 jaar lang heeft Rina diverseadministratieve taken uitgevoerd.Grote waardering voor deze stillekracht achter de schermen!Vele hoogtepunten en dieptepunten(van doop tot dood) van vele parochi-anen, zijn in al die jaren door Rina’shoofd gegaan en werden door haarzorgvuldig en accuraat geregistreerdof aangepast.Ook mede dankzij Rina, verliep dejaarlijkse organisatie voor de Kerk ba-lans altijd op rolletjes. Want zoals Anneke Neefjes al vertelde in het in-terview in de vorige Nu en Straks: ‘ikhoefde nooit ergens aan te denken,Rina wist precies wanneer wat moestgebeuren.’Wij bedanken Rina, voor al die jarentrouwe dienst op de administratie vanonze parochie.Carine Kuin, Parochieraad Wervershoof.

Nieuws van de parochieraad

6 | NNuu eenn SSttrraakkss | 1 maart 2019

Schoon water verandert alles!

Even je handen wassen, een glas waterpakken, de wc doortrekken of theezetten: we staan er in Nederland nau-welijks bij stil wat een luxe het is datwe kranen in huis hebben waar altijdschoon water uit komt.In grote delen van de wereld is waterver weg en vaak ook onveilig. Dat ver-oorzaakt talloze problemen: op het ge-bied van gezondheid, opleiding enscholing, economische ontwikkelingen de verhouding tussen mannen envrouwen. Vooral vrouwen en kinderenondervinden namelijk de gevolgenvan het gebrek aan schoon, toeganke-lijk water. Ze lopen vaak dagelijksurenlang naar het dichtstbijzijnde

moeras, naar de rivier of het meer omwater te halen. Die tijd kunnen ze nietbesteden aan andere dingen, zoalsnaar school gaan of geld verdienen.Vastenactie steunt diverse projectendie schoon water dichtbij mensenbrengen. En daarmee worden levensblijvend veranderd!

Het aanleggen van watervoorzienin-gen kost natuurlijk geld, maar ookdaarna zullen er kosten zijn: voor hetonderhoud en voor reparaties. OmdatVastenactie niet iedere watervoorzie-ning jarenlang financieel kan steunen,is het voor ons een voorwaarde dat delokale gemeenschap deze kosten in detoekomst zelf kan opbrengen.Om te waarborgen dat het waterpro-

ject dat we steunen, zo lang mogelijkgoed functioneert, kan een waterco-mité opgezet worden. Een watercomitékan bijvoorbeeld regelen dat iedereendie gebruik maakt van de watervoor-zieningen een kleine maandelijkse bij-drage levert voor onderhoudskostenen kan ook actie ondernemen als erreparaties of onderhoud nodig is. Ookbij meningsverschillen over het ge-bruik van de voorziening kan het wa-tercomité een rol spelen.Watercomités krijgen een basistrai-ning in water, sanitatie en hygiëne enworden getraind in het onderhoud eneventuele reparatie van de watervoor-zieningen. Daarnaast leren ze de ba-sisbeginselen van boekhouden, zodatde gemeenschap zelf de toekomstige

Vastenactie 2019

1 maart 2019 | NNuu eenn SSttrraakkss | 7

Kerk en Samenleving

Vastentijd/actie

Met de maand maart in zicht breektook de vastentijd weer aan. De vasten-tijd is dit jaar van 6 maart t/m 21 april.Een tijd van bewustwording en watmeer stilstaan bij onze medemens diehet moeilijk hebben. Het inzamelenvan geld is gericht op ondersteuningvan ontwikkelingswerk. Dit jaar is het thema: ‘Water verandertalles’. Even je handen wassen, een glaswater pakken of het toilet doortrek-ken, we staan er in Nederland nauwe-lijks bij stil wat voor luxe dat is maarin grote delen van de wereld is waterver weg en onveilig. In Nu en Straks vindt u een vasten -actiezakje waarin u een donatie voordit goede doel kan doen. (elders in dit

blad leest u meer informatie over ditproject). Na de vieringen van Paas zaterdag 20april en Eerste Paasdag 21 april zal eendeurcollecte gehouden worden en/ofkunt u het vastenactiezakje inleveren.Na de voorstellingsdienst van de eerstecommunicanten op 3 maart zal er nogeen actie gehouden worden waarvande opbrengst ook voor de vastenactiebestemd is.

Adventsactie

Na de twee vieringen op kerstavond is een collecte gehouden voor de adventsactie. Diverse projecten in Burkino Faso, Malawi, Congo en Ruwanda heeft u hiermee gesteundd.m.v. een bijdrage. Er is een bedragvan € 938,43 opgehaald. Hartelijk dank daarvoor!

Palmzondag brunch 14 april

Als onderdeel van de veertigdagentijddenken we weer aan een Palmzondag-brunch zoals we dat voorgaande jarenhebben gedaan. Het was een mooi sa-menzijn met een veelzijdigheid aanlekkernijen. Zondag 14 april 10:00 ishier wederom de gelegenheid voor omvan elkaars meegebrachte lekkernijente genieten. Zin om iets te koken of tebakken, of kent u een specialiteit watu beslist wilt delen met anderen, danheeft u met de Palmzondag brunchhier de gelegenheid voor. Ook dit jaarzijn we benieuwd wat er allemaal optafel komt te staan. Hierbij wordt u dusalvast van harte uitgenodigd! Een aan-tal weken voorafgaand aan Palmzon-dag zal het nogmaals bekend wordengemaakt in de Binding en als medede-ling tijdens de viering.

Dit was het stukje wat in het kerst-nummer stond en deze keer niet voorniets.Er hebben zich eerst drie dames opge-geven .Cora Remmers, Dora Spruit en Margriet de Vries drie leden van hetdameskoor. En deze week kwamen er nog ZESdames bij geweldig. Hier ben ik en de

andere kerkwerksters erg blij mee.Ik heet jullie allemaal van harte wel-kom

Dat zijn:Edith SwartMargreet RuiterNatalie BeerepootLinda VerlaatCarolien KarstenMariska BoosAngelique Koomen.

Voor meer informatie Anneke Breg Swart mobiel: 06-37137422 of een mailnaar abreg@quicknet.nl

Oproep kerkwerkstersIn onze mooie Werenfriduskerk hebben we al jaren vele dames die twee keer inhet jaar de kerk komen schoonmaken. Maar aangezien de gemiddelde leeftijd 70jaar en nog even meer is doe ik hierbij een vriendelijke oproep aan de jongeregeneraties. Ik zoek twee maal vijf dames die één keer in het jaar een paar uur willen helpenmet het kerkwerken, eventueel op avond.

8 | NNuu eenn SSttrraakkss | 1 maart 2019

kosten kan dragen. Watercomités lerenook over de oorzaken van het dalen enstijgen van het grondwaterpeil en zijnverantwoordelijk voor maatregelenom het grondwaterpeil in stand tehouden. Dit houdt bijvoorbeeld in datze het gebied moeten beschermentegen ontbossing.Watercomités worden al gevormdvoordat de watervoorziening is aange-legd, zodat de lokale bevolking eenstem heeft in het bepalen van de loca-tie van de watervoorziening.Waarom is het zo belangrijk dat man-nen én vrouwen in een watercomitézitten?Mannen en vrouwen kunnen verschil-lende behoeftes hebben als het gaatom het gebruik van water. Het kan bij-voorbeeld de verantwoordelijkheidzijn van mannen om het vee te voor-zien van water, terwijl het water voorhuishoudelijk gebruik de verantwoor-delijkheid is van vrouwen. Daarom ishet belangrijk dat beide groepen ge-raadpleegd worden voordat een

nieuwe waterput wordt geslagen endat beide groepen betrokken zijn bijhet onderhoud.

Wat hebben we in 2018 kunnendoen? De definitieve cijfers zijn nog nietvastgesteld, maar we kunnen u wel al-vast een indicatie geven van de resul-taten die we met elkaar hebben bereiktin 2018. We hebben 63 projecten gesteund voor in totaal € 2.018.421.Daarmee hebben we zo’n 80.000 men-sen op de een of andere manier kunnen helpen: met bijvoorbeeldvoorlichting, training, een opleiding,schoon water, medische zorg, opvangen begeleiding en voedsel. We hielpenook mensen in noodsituaties, zoals opSulawesi.14.950 mensen kregen voorlichtingover HIV/aids.1.050 mensen hebben traumabegelei-ding ontvangen en 207 vrijwilligerszijn opgeleid om traumabegeleiding tegeven.

Ruim 1500 mensen hebben land-bouwtrainingen en beroepsopleidin-gen gevolgd.3594 kinderen hebben onderwijs ge-volgd.511 gehandicapte kinderen hebbenondersteuning gekregen in de vormvan onderwijs of medische zorg.14.115 mensen hebben toegang ge-kregen tot schoon drinkwater.21.500 mensen hebben medischevoorlichting gekregen.18.375 mensen hebben noodhulp ge-kregen.500 leerlingen hebben verbeterdevoeding op school gekregen en 4600 ouders en kinderen hebbenvoorlichting gekregen over goede voe-ding.2000 kinderen hebben een geboorte-certificaat gekregen; 7000 mensen hebben voorlichtingover geboortecertificaten gekregen.475 mensen hebben microkrediet gekregen.

West-Friesland

De jaarlijkse Stille Omgang naarAmsterdam vindt dit jaar plaats inhet weekend van 16 op 17 maart.

Dit jaar is de intentie: “Vreugde is een blijvend teken vanGod”.

Organisatie

De vertrektijd voor deelnemers, diemee willen rijden met de bus is afhan-kelijk van de opstapplaats. Vanaf 19.00uur gaan de bussen uit Venhuizenlangs verschillende dorpskernen meteen opstapplaats richting Amsterdam.

De kosten zijn € 18,- te voldoen bij hetinstappen van de bus.De Heilige Mis is om 21.30 uur in deSt. Nicolaaskerk (tegenover het Cen-traal Station)Hoofdcelebrant tijdens de viering isHulpbisschop dr. Hendriks van Haar-lem - Amsterdam,

Het Gemengd-koor uit Andijk ver-zorgd de gezangen, daarna wordt deStille Omgang gelopen.Na afloop van de Stille Omgang zijn erkoffie en broodjes in de Lutherse kerkaan het Spui.Opgave kan gedaan worden tot 13maart.

Voor inlichtingen en opgave kunt uzich melden bij:Onderdijk: Vera Steltenpool tel. 0228-526294 Andijk: Henk Hauwert tel. 06-22445350

Wervershoof: Margriet de Vries tel. 06-12206340Voor meer informatie internet:www.stille-omgang.nl

De bus vertrekt om:Onderdijk RK Kerk 19.20 uurAndijk Sarto 19.25 uurWervershoof Winkelcentrum 19.45 uurZwaagdijk-Oost RK Kerk 20.00 uur

We vertrekken dit jaar een kwartiereerder vanaf het Winkelcentrum om19.45 uur.

Het gemengd koor uit Andijk verzorgtde gezangen dit jaar in de Sint Nico-laas kerk. Er is dan gelegenheid voorhet koor om te kunnen inzingen.

Dit is een mooi stimulans is om eenkeer mee te lopen nu het Andijks ge-mengd koor zingt in de Sint Nicolaas-kerk.

Margriet de Vries

Stille Omgang 2019

Uitnodiging TriduümHierbij nodigen wij u uit om samenmet ons het jaarlijkse Triduüm inWognum te vieren. Vindt u het fijn om in een gezellige enontspannen sfeer te luisteren naarmooie warme en bemoedigendewoorden van de voorganger, eenmooie samenzang en ondertussen ver-wend worden door liefdevolle vrijwil-ligers, schroom dan niet en geef u opvoor deze bijzondere dagen.

De Voorganger dit jaar is EmeritusPastor Adri Verweij uit Odijk[Utrecht]Het triduüm duurt twee dagen: donderdag 25 april van 9.30 -15.30uur en vrijdag 26 april van 9.30-14.30uur. De onkosten zijn € 27,–. Als u gebracht en gehaald wilt worden,dan komen de vervoerskosten erbij.Dan nog even dit: het Triduüm is vooriedereen die daar kracht en ontspan-ning uit put en even wil ontsnappenaan de dagelijkse sleur.

U hoeft niet ziek te zijn om deze dagenmee te vieren en gaat het wat mindermet u,dan kunt u er zeker van zijn,datu deze dagen heerlijk verwend wordten in goede handen bent. Ook vindenwij het fijn als een paar vrijwilligersdeze dagen de gasten willen brengenen ophalen.

Opgeven graag voor 23 maart 2019.

Voor Wervershoof bij Greet Haakman,tel. 0228-581252Voor Onderdijk bij Tineke van der Lee.tel. 0228-586161Voor Andijk bij Tonny Smit. tel. 0228-593379.

1 maart 2019 | NNuu eenn SSttrraakkss | 9

In de komende maanden mei t/m sep-tember zullen weer vijf orgelconcertengaan klinken op ons fraaie Van Din-ter/Gradussenorgel. Behalve door mij-zelf zal er worden opgetreden doorTjeerd van der Ploeg, Marja van derPloeg en Pieter Rynja.De geschiedenis van het orgel in hetalgemeen gaat terug tot enkele eeuwenvoor Christus. In Egypte werd in 246voor Christus door Ktesibos het orgeluitgevonden te Alexandrië. Hij wasniet eens musicus, maar technicus enwerktuigkundig ingenieur. Daarnaastvond hij ook nog allerlei andere din-gen uit zoals bewegende vogelfiguren,waterspelen en brandweerspuiten.Ook in Griekenland was het orgel eengeliefd instrument. Blijkens een in-

scriptie te Delphi uit het jaar 90 v. Chr.werden er ter plaatse orgelwedstrijdengehouden. Wanneer het orgel in hetRomeinse rijk zijn intrede deed is nietgoed bekend. De filosoof Seneca, le-raar en opvoeder van keizer Nero,kende het orgel. Dan schrijven we on-geveer 50 na Chr.In de achtste eeuw kreeg de vader vanKarel de Grote, Pepijn de Korte bezoekvan de Byzantijnse keizer Constantijn.Deze nam als geschenk een orgel voorhem mee. In deze tijd speelde het orgelnog steeds geen rol in de kerk. Er werduitsluitend gezongen, zoals dat hedenten dage nog steeds zo is in de Oos-terse kerken. Heel geleidelijk komt hetorgel de kerk in. Voor het eerst in En-geland, later langzaam maar zeker ook

in Frankrijk en de rest van West-Eu-ropa. Lange tijd waren het vooral or-gels in de grote stadskerken. Pas in de19e eeuw worden er ook in veel dorps-kerken orgels geplaatst.Ons orgel werd in 1863 in de vorigekerk gebouwd door Van Dinter uit Te-gelen. Dit instrument werd in 1875overgeplaatst in de nieuwgebouwdekerk. In 1883 werd het vergroot doorde gebr. Gradussen uit Winsum. In1929 werd het orgel helaas door denieuwe heteluchtverwarming kapot-gestookt. In 1971 werd het gerepa-reerd door orgelbouwer Vermeulen uitAlkmaar. In 2000 werd het teruggeres-taureerd naar 1883 door Flentrop or-gelbouw uit Zaandam. Jan van der Leek

Het orgel

10 | NNuu eenn SSttrraakkss | 1 maart 2019

“Maar wat mij het meest ontroerde wasde grote kruisweg die mij persoonlijkdiep raakte, mede door de lezingen, ge-dichten en verhalen van Jules en enkelemensen uit de groep.” (Deelnemer Westfriese Lourdes Vlieg-reis 2018).

Dé Westfriese Lourdes Vliegreis 2019– 26-september t/m 1 oktober – kenteen goed gevuld programma metruimte voor bezinning én gezelligheid.We verzorgen rondleidingen over hetHeiligdom en in het stadje Lourdes. Ukunt deelnemen aan diverse vieringenzoals de lichtprocessie, handopleggingen de viering aan de Grot. Heel speci-aal is ieder jaar weer de eigen gebeds-dienst van Groep Westfriesland. Eenexcursie naar de Pyreneeën staat ookop het programma. Op woensdag 12juni is er in Hoogkarspel een informa-tie- en kennismakingsavond; de deel-nemers ontvangen twee weken van tevoren de uitnodiging met agenda.

Het tarief van de 6-daagse vliegreis –3-sterrengroepshotel, vol pension – is€ 899,00 exclusief reis- en annule-ringsverzekering. Voor het 4-sterrenzorghotel (voor hen

die zorg en/of verpleegkundige hulpnodig hebben, alsook voor degenendie moeilijk lopen en/of staan en geenrolstoelduwer hebben) € 999,00. Toeslag eenpersoonskamer € 150,00resp. € 200,00. Het busvervoer naar en van Maas-tricht Airport is gratis! Wanneer deelname om financiële re-denen een probleem is, kan een beroepworden gedaan op een aantal fondsen;er hoeft geen enkele pelgrim om financiële redenen thuis te blijven!Schroom niet om voor informatiecontact op te nemen met Harry Vetham.vet@quicknet.nl / 0228-514040of Roosmarie Manders (bureau VNB)roosmarie.manders@vnb.nl / 073-6818125.

Dé Westfriese Lourdes Vliegreisheeft inschrijfadressen in 22 plaat-sen: Andijk, (Wester)Blokker, Bovenkarspel, De Goorn, Enkhuizen,Grootebroek, Hoogkarspel, Hoorn,Lutjebroek, Medemblik, Nibbixwoud,Onderdijk, Oosterblokker, Spierdijk,Venhuizen, Wervershoof, Westwoud,Wognum, Zuidermeer, Zwaag,Zwaagdijk-Oost, Zwaagdijk-West.

Ook van buiten de regio zijn mensenwelkom!

Het inschrijfadres in Wervershoof begeleidt uw inschrijving. Tip: Voorkom teleurstelling, meld u nu(al) aan!

Wervershoof: Vera Ooijevaar, Raiffeisenlaan 81,tel.0228-582203mail chooijevaar@quicknet.nl

Werkgroep Westfriese Lourdes Vliegreis2019:

Westfriese Lourdes Vliegreis 2019

1 maart 2019 | NNuu eenn SSttrraakkss | 11

Februari 2019

Beste mensen

Voor u ligt de tweede rondzendbrief van dit jaar met daarineen artikel van Sjaak de Boer.

Ik heb u in de brief van januari gewezen ophet gratis sponsoren van onze stichting. Wehebben dat wat makkelijker voor u ge-maakt. Als u gaat naar de website www.au-xilia-brasili-ja.nl vindt u op de “homepage”het logo van Sponsorkliks. Als u de link die er onder staataanklikt komt u meteen op de juiste site. U kunt daar uwwinkel zoeken en bestellen zoals u gewend bent. Het kost u geen cent extra maar u helpt op deze manier welonze stichting.

“They Don’t really Care about us”Een videoclip met boven-staande titel werd door Mi-chael Jackson opgenomen inde krottenwijken van Rio in1996 met een grote drum-band bestaande uit straatkin-deren. Deze opname“Niemand zorgt er echt voorons” was de introductie vooreen symposium voor zorgverzekeraars die gehouden werdin Rotterdam in de Van Nelle fabriek in januari 2019.Ik was de “Mystery” gastspreker voor 500 juristen die hetvoor patiënten opnemen als de zorgverzekeraars niet overde brug komen. De meeste sprekers behandelden een casusvanuit het oogpunt van de wet of vanuit de praktijk. Hetwas mijn taak om over naastenliefde te spreken, oftewel hetoude charitas principe. Wat voor redelijke eisen kunnen weaan ons zorgstelsel stellen? Als verzekeringsmaatschappijende rekening betalen betekent dat dan dat we ook van dezorg verzekerd zijn die we echt nodig hebben?

In veel landen kunnen mensen die lijden op geen enkelevorm van steun rekenen. Straatkinderen hebben weinig in-stanties die hun welzijn verdedigen. Alleen via de media ofeen bekende artiest kunnen ze aandacht vragen voor hetfeit dat we een medeverantwoordelijkheid dragen voor hetleven van de zwaksten.

Het oude bijbelse idee om de mens boven de regels te ver-heffen is nog steeds een goed idee in een wereld waar geld

de regels bepaalt voor wie toegang heeft tot zorg of niet. Dewoorden charitas en naastenliefde zeggen iets over belan-geloze zorg. Charitas, genade en gratis komen vanuit het-zelfde idee. Op zich een goed begin om te spreken over zorgvoor elkaar en niet alleen voor diegene die het kunnen be-talen. Sjaak de Boer

Mieke LakemanIn januari 2019 fietste ze 300 km, van Sierra Leone naar Li-beria, om schoolprojecten te bezoeken voor 's wereldsmeest kwetsbare kinderen. Zij wilde hiermee aandacht vra-gen voor de kinderen en leraren die op dit moment helaasnog financieel afhankelijk zijn van anderen, om naar schoolte kunnen gaan. Naar school gaan verdient elk kind! “Bij ditbezoek wil ik zelf ook zoveel mogelijk geld mee brengenom meer kinderen naar school te laten gaan en het onder-wijs te verbeteren”. Via Streetchild hebben wij Marieke iets mee kunnen geven.

FoodVillage startte in december 2018 haarvierde project sinds haar oprichting. Ditproject zal wederom gerealiseerd worden inOeganda bij het St. Marys Primary TeacherCollege in Bukedea in het Noordoosten vanOeganda. Dit is een instituut waar meisjesworden opgeleid tot leraar. Er zijn ongeveer 300 studenten in opleiding. “Dit project is een kopie van ons andere project in Oeganda(in Tororo). Het betreft het aanleggen van een tuin metteeltbedden met een irrigatie systeem, een fruittuin en deomheining van het perceel. Het bouwen van een kippen-hok en de aanschaf van 300 kippen, inclusief voer voor deeerste drie maanden. We gaan weer samenwerken met de-zelfde aannemer als in Tororo. En ook dit project wordtweer ondersteund door Wilde Ganzen”.* Start van dit project in december 2018.* Geplande afronding in januari 2019”.Auxilia-Brasili-ja heeft de bouw van het kippenhok en deaanschaf van 300 kippen gesponsord

Elk jaar doen de kinderen van de basisscholen Werenfridusen Schelp in Wervershoof mee met de Vastenactie. Elk jaarkiezen zij een project of een stichting uit die zij willen gaanondersteunen. Dit jaar is de eer ons toegekomen. Op beidescholen zullen wij ons zo goed mogelijk gaan presenteren.

Tijdens onze vergadering infebruari heeft Wouter de Grootons verteld over zijn deelnameaan het realiseren van een aard-bevingsbestendig community-centre in Nepal.

KvK: 371000429 Bank: NL16 RABO 03689.48.870 t.n.v. Auxilia

Secr: Kees OoijevaarRaiffeisenlaan 811693 EP WervershoofTelefoon: 0228 582203E-mail: chooijevaar@quicknet.nlwww.auxilia-brasili-ja.nl

12 | NNuu eenn SSttrraakkss | 1 maart 2019

Even een berichtje van de vormsel-groep. Alle voorbereidingen naar hetvormsel toe zijn druk gaande. Devormelingen hebben de gastouder-avonden ondertussen afgerond. Wijkregen hele positieve reacties.

16 Januari hebben we vier kunstenaarsverwelkomd in De Schelp die met dekinderen creatief aan de slag gingen.Ze mochten een mooie kaart knippenbij Agatha Breg en een bloemetje op dedoopkaars maken bij Marèse Ruijter.Wij bedanken Klaas Schouten voor detulpen die hiervoor zijn gebruikt.

Zoals alle jaren was Bets de Vries ookaanwezig om met de kinderen een vo-

geltje van klei te maken en te vertellenover haar werk.

Als laatste had Jacqueline Weel iets ge-weldigs omtrent het thema “ieder zijneigen vorm, maar wij willen het samendoen”. Dit wordt tevens het aandenkenaan het vormsel.Alle kunstenaars gingen met een bloe-metje naar huis, nogmaals bedankt.Zonder jullie immers geen kunste-naarsavond.

Op naar de laatste loodjes! De ganzenbordavond staat nog op deplanning en uiteraard het oefenen. Op naar 30 maart, om 18.00 uur is deviering.

Wij hebben er in ieder geval zin in.

Werkgroep Vormsel

Nieuws van de werkgroep Vormen

Na weken van voorbereiding gaan we27 februari van start met 21 commu-nicantjes van groep 4 en 5. In de Inzetgaan we knutselen.

Het thema van de voorstellingsdienstis dit jaar: Wij vliegen mee...En op zondag 3 maart gaan deenthousiaste communicantjes zich tij-dens de viering van 10 uur voorstellenaan alle mensen in de kerk met hunzelf versierde luchtballon. De vrolijkeviering wordt weer opgeluisterd door

de kinderen van het kinderkoor Weer-enlied.

Tijdens de Voorstellingsdienst krijgende communicantjes hun projectmapuitgereikt. Daarin gaan we de ko-mende weken werken. In deze mapstaan allerlei verhaaltjes, opdrachtjesen gebedjes, waarmee de kinderenvoorbereid worden op hun eerste Hei-lige Communie. Voor de ouders is hetbelangrijk dat ze in de map, de briefvan het Gezamenlijk Gastouderprojectgoed lezen en het projectoverzichtgoed in de gaten houden. Sommigeonderdelen doen de kinderen met hunouders thuis en sommige onderdelendoen we samen in de Inzet. Daarnaast gaan we ook nog allerleileuke en interessante activiteitensamen doen. De kinderen brengen een bezoek aande molen van Wervershoof en er

wordt verteld over de projecten inGambia van Stichting June. De kinde-ren zullen ook met Kapelaan Piets aantafel gaan.

En wanneer we het hele project af heb-ben is het tijd voor hun Eerste HeiligeCommunie op zondagochtend 26 mei.We hopen dat er heel veel mensenkomen kijken en luisteren naar ditfeestelijke gebeuren. Voor nu wensen wij alle commu-nicantjes en hun ouders heel veel ple-zier met de voorbe reidingen.

Met vriendelijke groeten,

Werkgroep Eerste Communieviering

Namens de werkgroep: Sylvia Bakker(582268), Janneke Neefjes, RoselijneVerdonschot en Karin Kaagman ecwerenfridus@hotmail.com

Nieuws van de Eerste Communiewerkgroep

1 maart 2019 | NNuu eenn SSttrraakkss | 13

Hoe kwam je ertoe om in de zorgte werken?Het zorgen zit in haar bloed. Ze is dejongste van het gezin en haar zussenwerkten ook in de zorg. Na de huis-houdschool ging ze naar Amsterdamom een tweejarige opleiding te volgenvoor bejaardenverzorgster. Daarnakon ze gelijk “aan de bak” en dat ge-beurde in verzorgingshuis St. Jozef, 40uur zorg verlenen, lichte zorg en daar-naast alle huishoudelijke taken. Karin heeft ook in Opperdoes ge-werkt. Ze kreeg last van haar schouder,waardoor de zorgtaken minder wer-den. Hierdoor is ze geswitcht van zorgnaar huiskamerprojecten. In de huiskamer werden bewonersmet geheugenproblemen begeleiddoor middel van o.a. activiteiten. Ze vond dat heel leuk om te doen enze kwam erachter dat ze wel activitei-tenbegeleiding in zich had. Er kwameen vacature in Almere, het verzor-gingshuis in Opperdoes, daar werd zeaangenomen. Zes jaar heeft ze daar ge-werkt.

WilgenhofZe wilde toch weer graag terug naarWervershoof en heeft bij De Wilgen-hof een 0-uren contract aangenomen

om te kijken of het bij haar paste. Ditwas namelijk zorg met activiteiten, diecombinatie stond haar wel aan. Het isandere zorgverlening dan in een ver-zorgingshuis. Het 0-urencontractwerd een vast contract en zodoendewerd Opperdoes opgezegd. Ze kreeg toen nog geen uren om deactiviteiten die door vrijwilligers bege-leid werden te coördineren. Dit islangzamerhand zo gegroeid. Eerstkreeg ze hiervoor acht uur en nu heeftKarin een 20-uren contract waarbij zeacht uur besteedt aan de activiteitenvoor de bewoners samen met de vrij-willigers en ze de zorg ondersteunt. Deoverige uren zijn voor de invulling vanhet restaurant de Oude Dame.

Kleinschalig wonen Ze helpen de bewoners met geheu-genproblemen op weg met de dingendie ze nog kunnen.De hele dag door gebeuren er activi-teiten. Opstaan, ontbijten, koffie drin-ken, lunchen en daarnaast biedtWilgenhof de mogelijkheid om te hel-pen met koken, was opvouwen. Erwordt zelfs gestreken door een be-woonster. Die is daar heel gelukkigmee. Dat is dus een groot voordeel vankleinschalig wonen.

De Oude DameKarin probeert door middel van tweekoffieochtenden in de maand (op dewoensdagochtend) om mensen vanbuiten de Wilgenhof in de OudeDame kennis met elkaar te latenmaken onder het genot van een kop-pie komen er mooie gesprekken opgang. Sommige bewoners van Wilgen-hof sluiten hierbij aan. dat is mooi omte zien, op deze wijze spreken ze tochweer eens andere mensen. Een keer inde twee maanden wordt er ook met el-kaar geluncht na de koffieochtend.

Dit is ook zo met de fitness, dit wordtop de dinsdagochtend georganiseerd.De toestellen komen bij SportserviceNoord –Holland vandaan. Momenteel zijn er drie groepen, tweebewoners van de Wilgenhof doen dezeochtend ook actief in mee, een prach-tige manier om eens met andere men-sen in contact te komen en je hoeftdaarvoor niet naar buiten.Sinds dit jaar zijn er twee buffetavon-den. De bewoners kunnen samen metfamilieleden hier gebruik van maken.Ze ontmoeten dan weer andere men-sen, zijn er even uit en toch dichtbijhuis. Een kok met een assistent vanWilgaerden komt dan koken en verderhelpen er vrijwilligers.

WoongroepenDe woongroepen zitten vast aan DeOude Dame waardoor veel activiteitenvoor de bewoners hier gegeven kun-nen worden. Het is een prachtigeruimte. Ze hoeven geen jas aan te trek-ken, ze hoeven niet naar buiten, ze blij-ven in hetzelfde gebouw. DeWilgenhof bestaat uit drie woongroe-pen waar acht mensen wonen, dus to-taal 24 bewoners. De bewoners mogen ook hun verjaar-dag vieren in De Oude Dame, een ver-trouwde omgeving.

DagtaakKarin is bijna dagelijks met haar werkbezig, niet de hele dag uiteraard. Mails

Karin Huisman, een bezige bij en een “topper” voor de bewoners van De Wil-genhof, tevens coördinator van de vrijwillig(st)ers van de Wilgenhof en DeOude Dame.

was opvouwen. Er wordt zelfs gestreken door een bewoonster

In gesprek met....Karin Huisman

14 | NNuu eenn SSttrraakkss | 1 maart 2019

opstellen en versturen, beantwoorden,contact met de vrijwilligers, uitzettenvan activiteiten en momenteel DeOude Dame. Welke activiteit kan be-dacht worden voor de “buitenwijk”.Het voordeel is dat ook de bewonersbij sommige activiteiten kunnen aan-sluiten, dat kan ook weer andersom.Mensen kunnen bij ons terecht voorde koffieochtend, fitness, bingo, hand-werkclub, buffetavonden, muziek mid-dag of kerkviering. Info hierover is teverkrijgen in de Oude dame.

Activiteiten voor de bewonersIn de Wilgenhof gebeurt veel voor debewoners. Een keer per maand op demaandagochtend is er een netwerk-groep. Geprobeerd wordt dan om debewoners te laten netwerken, pratenmet elkaar over een bepaald onder-werp. Dat kan over b.v het jaargetijdegaan. Er worden attributen op tafel ge-legd en met een gedicht begonnen.Daaruit krijgt men gespreksstof.

Sport en spelEr zijn wandelgroepjes op verschil-lende dagen van de week. Dinsdag-ochtend wordt de ene weekgezamenlijk gezongen en de anderweek gegymd. Elke week wordt op dewoensdagmiddag gesjoeld, bingo ofkoersbal gespeeld.

Donderdagmiddag worden een aantalbewoners opgehaald voor de Toverta-fel (een keer per maand komen vierkleuters van de Schelp ook meedoenbij de Tovertafel, dat vinden de bewo-ners heel gezellig).Op vrijdagmiddag is elke week een ge-zellige koffieochtend. De ene keerkomt iemand met een accordeon, deandere keer speelt iemand op een key-board. De kinderen van de Schelpkomen ook een keer per maand zin-gen. De interactie met de bewoners isheel mooi om te zien. Het werkt inieder geval goed. Deze ochtend wordt verzorgd doorvier vrijwilligsters en dat gaat prima,dat is wel heel fijn. Dit jaar doet Wil-genhof weer mee aan NL doe dag. Debewoners worden dan extra verwend. Ook lopen ze al een paar jaar met deavond vierdaagse mee, een prachtigeactiviteit waar iedereen heel erg vangeniet.

KerkdienstDe eerste dinsdagmiddag van demaand wordt om 16.00 uur een kerk-dienst door kapelaan Piets gehouden.Deze duurt een half uur, dat is vooronze bewoners prima om te volgen.Langzamerhand komen er ook men-sen van buiten af deze dienst bezoe-ken.

We sluiten deze middag altijd af metkoffie/thee.

Ook wordt, als het weer het toelaat, ge-fietst door vrijwilligers en familieledenmet de bewoners op de duofiets. Lek-ker naar buiten.Vandaag was een clown aanwezig.Wilgenhof heeft van een anoniemeschenker een gift gekregen om declown (speciaal voor dementerenden),Maretty van den Mosselaar, eenmaalper maand de woongroepen te latenbezoeken. Zonder woorden en metmooie mimiek weet ze de bewoners inte pakken. Heel mooi om te zien.

CursussenKarin heeft een cursus gehad en moesteen verbeterplan maken. Hoe maak jevan gewone dingen die je doet een ac-tiviteit voor mensen met geheugen-problemen? Dat kan met kleinedingen. Sommige bewoners willen graag hel-pen met eten koken of afwassen. Er iseen bewoonsters die wil graag alle kle-ding strijken, daar maak je haar blijmee. Weer een andere bewoner wilgraag de vloer vegen. Onze mensen zijn er blij mee, ze heb-ben een doel en zijn in beweging. Hel-pen met aankleden en laten kiezentussen kledingstukken is ook al een ac-

De kinderen van de Schelp komen ook een keer per maand zingen. De interactie met de bewoners is heel mooi om te zien

1 maart 2019 | NNuu eenn SSttrraakkss | 15

tiviteit. Als een verzorgster de harenheeft gekamd van een bewoonster enin de spiegel laat kijken en vragen ofhet goed is, is maar een klein voor-beeld, maar de bewoonster houdt welzijn/haar eigenwaarde en dat is heelbelangrijk. Tijden het ontbijt vragen wij wat of zewillen eten. Er wordt weleens gezegd:‘oh, hij/zij heeft altijd kaas op zijnbrood’, maar misschien niet vandaag.Wij proberen ze dat aan te bieden endaardoor te stimuleren. Dat is ook dekracht van de Wilgenhof. Nog een voorbeeld, de volle vuilnis-zakken moeten buiten in een onder-grondse container. Een bewoner wildaarbij dolgraag helpen. Dat is geenenkel probleem, de jas gaat aan en hijloopt mee met een verzorgster. Nuworden de volle vuilniszakken ookdoor hem op de andere woongroepenweggebracht. Het lijkt gewoon maar isdus ook dus weer een activiteit.

Vrijwillig(st)ersKarin is heel blij met alle vrijwil-lig(st)ers, ruim 60 momenteel. Daar isze heel trots op. En op haar collega’s. Ieder doet het opzijn of haar eigen manier. Daardoor

kunnen er zoveel activiteiten georga-niseerd worden. Ze heeft nu nieuwespellen gekocht en wil dat ook aanbie-den aan de familie die op visite komtbij hun vader of moeder, opa of oma,tante of oom. Het is soms best lastigom in gesprek te gaan met mensenmet geheugenproblemen en een spelwil daar nog weleens bij helpen.In een mooi blikje met een nostal -gische foto zitten foto’s van vroeger.Kwebbelpotten staan nu ook op dewoongroepen, daar zitten kaartjes inmet algemene vragen. Deze kunnenaltijd gebruikt worden.

Dagbesteding bewonersHelpen met opstaan, wassen, aankle-den. Ontbijt, koffie drinken, lunchen.Na de middag rusten de meeste bewo-ners. Vaak zijn er ’smorgens of ’s mid-dags activiteiten. ’s Middags rond halfzes wordt gezamenlijk in de huiskamergekookt en gegeten. ’s Avonds wordtgezamenlijk koffie gedronken, tv ge-keken of een spel gespeeld.

WensenEr is een samenwerking aangegaanmet Leekerweide door Wilgaerden. Erverandert weinig voor De Wilgenhof.

Karin heeft wel plannen om de bewo-ners van de Koopman aan de SimonKoopmanstraat een keer uit te nodi-gen bij de Tovertafel.Haar grote wens is dat er ooit iets ge-vonden wordt waardoor dementiestopt, helaas is dit nu nog niet moge-lijk. Door middel van het aanbiedenvan activiteiten is het wel een uitda-ging voor haar om te kijken wat nogwel mogelijk is bij iemand met geheu-gen problemen. Nog meer activiteiten aanbieden in deOude Dame voor mensen van buitenaf is ook nog een wens. Tijdens het interview komt clown Ma-retty de Oude Dame binnen. Ze heefteen prachtig hartjespak aan en eenhart op haar wang geschminkt, van-wege Valentijnsdag. Ze heeft elkewoongroep een half uur bezocht.

Wij danken Karin voor dit leuke ge-sprek, ze laat met haar enthousiasmeeen prachtige indruk achter over hetwonen en werken in de Wilgenhof. Wijwensen haar en alle mensen om haarheen nog een hele mooie tijd toe.

Anneke Neefjes-Kuip,Riet Kuin-Ooijevaar

16 | NNuu eenn SSttrraakkss | 1 maart 2019

Ze heeft een prachtig hartjespak aan en een hart op haar wang geschminkt

Op 18 december 2018 is overleden teAerdenhout Zuster Majella MarthaFrancisca Laan Franciscanes van Aerdenhout. Zij was 76 jaar lid van deCongregatie (geboren te Wervershoofop 28 januari 1927).

Op 18 december 2018 is op 76-jarigeleeftijd overleden Tinie Spigt-Schuite-maker. Als derde kind in een gezin vanvijf kinderen werd zij geboren op 19april 1942 en groeide zij op aan deDriehuizen in Wervershoof. Samen methaar moeder en haar zussen had zij dezorg over haar vader die kampte metzijn gezondheid en al heel jong op 51jarige leeftijd overleed. Tiny is samenmet haar zussen jarenlang werkzaamgeweest in IJssalon ’t Zonnetje aan deDorpsstraat, door haar moeder opge-start na het overlijden van haar man. Inde jaren ‘60 is Tiny, samen met VeraSpigt als leidster actief geweest bij degidsen, een scoutingroep voor meisjes.Via Vera kwam ze in contact met NicoSpigt, met wie zij trouwde in 1965.Samen betrokken zij een woning aande Bonstraat, eerst op nummer 23 enlater op nummer 4a in een 2-onder éénkapwoning op de plaats waar het ou-derlijk huis stond van de ouders vanNico. Het huwelijk met Nico heeftTinie veel geluk gebracht; het brachthaar rust, veel liefde, gezelligheid eneen mooi leven met elkaar. Samen kre-gen ze drie dochters: Nicolette, Petra enTanja. Zij groeiden op in een harmoni-eus gezin en kijken met een groot ge-voel van dankbaarheid terug op eenfijne jeugd die ze van beide ouders heb-ben meegekregen. Tinie was heel trotsop haar acht kleinkinderen; zij haddenhet reuze naar hun zin bij opa en oma;logeren, winkelen in Hoorn of Emmen,

hutten bouwen in de tuin, ja zelfs in dekamer: het kon allemaal. Anderzijdswaren de kleinkinderen gek op hunoma, bij wie niets te veel was. Voor deparochie is Tinie heel wat jaren actiefgeweest als lectrice in woord- en com-munievieringen en bij avondwakes.Veel families heeft zij door de jarenheen bijgestaan met het verzorgen vanherdenkingsvieringen, vaak emotionelegesprekken, waarbij zij altijd rust wistuit te stralen. Daarnaast was zij, bijnacht en ontij, een grote steun voorhaar man Nico met zijn werk als uit-vaartverzorger. Toen de gezondheidvan Nico het steeds meer af liet wetenen bij Tinie de verschijnselen vanAlzheimer steeds zichtbaarder werden,volgde in februari 2016 een verhuizingnaar De Wilgenhof. Eerst drie maan-den samen en na die periode zonderNico. Ondanks de liefdevolle verzor-ging door het verplegend personeel ende liefde waarmee zij omringd werddoor haar kinderen, had zij er geen ge-makkelijke tijd. Ze heeft een zwarestrijd moeten leveren en heeft er veelverdrietige momenten doorgemaakt.Op 18 december kwam er, toch nog on-verwacht, stilte over haar leven; eenstilte en een rust waar zij zo aan toewas. Op 22 december was voor haareen druk bezochte avondwake, waarnaop 23 december de crematie in Hoorn.Afscheid van ‘een pracht mens en eenoma om van te dromen’.

Op 19 december 2018 is, na een kortziekbed, overleden Afra Divera (Afra)van Ophem-Meester, geboren op 1 fe-bruari 1940 in Wervershoof als mid-delste in een gezin van zeven kinderenmet drie broers en drie zussen. Haarouders hadden een VéGé winkel aan deDorpsstraat 206. Toen Afra 16 jaar oudwas overleed haar vader onverwacht.Samen met haar zussen en broers hiel-pen ze hun moeder bij het runnen vande winkel. Haar moeder ging met defiets ‘boodschappen vragen’ en dezewerden dan aan huis bezorgd. Een drukbestaan in een gezin waarvan vader alzo jong was overleden. Begin jaren zes-tig ontmoette zij Jan van Ophem bij deBoezoeki Bar in Andijk tijdens het Zo-

meravondbal; het begin van een 58 jaardurende relatie. Ze trouwden op 25 juni1964 wat ook - zoals gebruikelijk in dietijd - het einde betekende van haarwerkzaamheden in de winkel. De eer-ste zeven jaar woonden ze op de Zee-weg, waar Ron en Sylvia werdengeboren; later zijn ze verhuisd naar deDorpsstraat waar ze 45 jaar hebben ge-woond. De kinderen bewaren eenwarme herinnering aan thuis; zo werdna het avondeten altijd snel de maaltijdverorberd, zodat ze gauw met z’n vie-ren een potje konden klaverjassen nahet eten. Dat was altijd erg gezellig.Ook bewaren ze fijne herinneringenaan de tijd op de Rivièra Camping,waar het gezin veel vrienden heeft op-gedaan. Later trokken Afra en haarman Jan er nog regelmatig op uit metde toercaravan. Afra had een sociaalkarakter en toonde een groot doorzet-tingsvermogen. Zij heeft zich vaak ingezet als vrijwilliger: zij was hand-werkmoeder op de Werenfridusschool,in verzorgingshuis St. Jozef hielp ze bijde dagverzorging en het zingen met debewoners en ook heeft ze jarenlang ge-holpen bij het patiëntenvervoer in hetWestfries Gasthuis. In de jaren ‘80 waszij tien jaar een vertrouwd gezicht opde pastorie als gastvrouw en huishou-delijke hulp. Begin september van ditjaar kreeg Afra een nierbekkenontste-king; de pijn bleef echter. Medio no-vember kreeg ze te horen dat bij haareen ernstige ziekte was geconstateerddie niet meer te genezen was. De pijnnam per week toe, maar je hoorde haarnooit klagen. Op 19 december is zij inalle vroegte overleden. Op 21 decem-ber was voor haar een drukbezochte enindrukwekkende avondwake, waarnaop 22 december begrafenis op het kerk-hof. ‘Verdrietig om wat niet meer is ennooit meer zal zijn. Dankbaar voor watwas en altijd zal blijven’. Afscheid vaneen lieve vrouw, moeder en trotse oma.

Op 20 december 2018 is op 84-jarigeleeftijd overleden: Anna Maria(Annie) Vertelman-Schaper. Zij is ge-boren op 8 oktober 1934 als negendekind in een gezin van tien kinderen.Ondanks het feit dat het thuis niet altijd

1 maart 2019 | NNuu eenn SSttrraakkss | 17

Familieberichten

gemakkelijk was de eindjes aan elkaarte knopen, bewaart zij mooie en dank-bare herinneringen aan haar ouders,hardwerkende mensen voor wie zij veelrespect had. Op haar achtste werd zeziek; ze had een tumor in haar hoofd enmoest worden geopereerd. Grote schrikbinnen het gezin, maar de operatieslaagde en wonderwel heeft zij hiernooit enig nadeel van ondervonden.Alhoewel ze na haar lagere schooltijdgraag verder wilde leren, moest ze -zoals in veel gezinnen het geval was –de kost gaan verdienen. Eerst in dehuishouding bij een gezin en laterkwam ze terecht op een naaiatelier.Annie genoot van haar jeugdjaren enging graag met vriendinnen uit. In dejaren ’50 ontmoette ze Piet Vertelman,met wie zij trouwde in 1959. Ze be-trokken een woning aan de SimonKoopmanstraat (de Vinkenbuurt), waarhun eerste drie kinderen werden gebo-ren. Na een aantal jaren verhuisde hetgezin naar de Zeeweg waar ze samenhet grootste deel van hun leven hebben gewoond. Annie zorgde met volle over-gave voor haar man en kinderen. Meteen groot gezin hadden ook zij het nietbreed. Met een goede financiële huis-houding zorgde zij ervoor dat haar kin-deren er altijd netjes bij liepen en nietstekort kwamen. Gezelligheid en gast-vrijheid waren troef binnen het gezin.Iedereen kon altijd langskomen en waswelkom. Vooral met kermis was huizeVertelman een zoete inval. Op 19 ja-nuari 1992 kwam er een keerpunt inhaar leven; haar man Piet overleedplotseling aan een hartaanval; zij waspas 57 en al weduwe. Annie was er echter de vrouw niet naar om bij depakken neer te gaan zitten; zij ging zelfsvoor het eerst op vakantie naar Italië ennog vele vakanties volgden. Ze was eengeweldige oma voor haar twaalf klein-kinderen. Naast de drukte binnen haargezin vond ze ook tijd voor ontspan-ning: sjoelclub, kaartersrondje enzwemmen. De laatste jaren ging haargezondheid langzaam achteruit. Ze ver-huisde van het Pinxterhof naar verzor-gingshuis St. Jozef. Daar heeft ze slechtsvijf maanden kunnen verblijven; na eenherseninfarct kwam ze uiteindelijkvoor revalidatie in het St. Nicolaas inLutjebroek terecht. Op 20 decemberwerd zij getroffen door een hartaanvalen kwam er definitief stilte over haarleven, waarna begrafenis op het kerk-

hof op 24 december. Afscheid van ‘eenliefdevolle moeder en een kanjer vaneen oma en omi’.

‘Nooit klagend, nooit vragend, je lastenin stilte dragend. Jouw handen hebbenvoor ons gewerkt, jouw hart heeft voorons geklopt, jouw ogen hebben ons tothet laatst gezocht. Rust nu maar uit, jehebt het verdiend.’ Deze veelzeggendewoorden stonden opgetekend boven derouwcirculaire van Antonius Corne-lius (Ton) van Breemen. Op 23 de-cember 2018 is hij – geheel onverwacht– overleden op de leeftijd van pas 70jaar. Het leven van Ton stond – zoalséén van zijn familieleden het ver-woordde – in het teken van dienst-baarheid, wijsheid, geduld, doorzet-tings vermogen en opofferingsgezind-heid voor zijn gezin. Hij stond altijdklaar; niet alleen voor zijn gezin, maarook voor een ieder die een beroep ophem deed. In de jaren ‘60 ontmoette hijzijn vrouw Ria met wie hij in 1969 inhet huwelijk trad; samen kregen ze driekinderen: Esther, Dianna en Maikel.Het huwelijk van Ton en Ria kende veeltegenslagen. Bij Dianna werd op deleeftijd van zeven maanden een her-senvliesontsteking ontdekt. Een medi-sche misser leidde ertoe dat zij verderdoor het leven moest met een meer-voudige handicap; het begin van eenzware periode vol zorg en verdriet.Dianne kreeg een woonplek in Rei-gersdael in Heerhugowaard. Van hetbegin af aan heeft Ton zich ingezetvoor het welzijn van de bewoners al-daar, maar ook voor hun verzorg(st)ers.De eerste jaren als lid van de ouder -vereniging, de laatste jaren als lid in de cliënten-verwantenraad. Iedereenkende Ton en andersom was dat ookhet geval. Op vrijdagmorgen was ersteevast een vader-dochter moment;samen met medebewoonster Inge enhaar vader Cees naar de manege omdaar met het huifbed een wandeling temaken en te snoezelen. Zijn blauwe be-stelauto, speciaal voor Dianne aange-schaft om haar ook naar huis te latenkomen, zal wat keren richting Heerhu-gowaard hebben gereden. In de begin-jaren 2000 moest hij een volgendverdriet verwerken; zijn vrouw Riawerd ziek en uiteindelijk werd duide-lijk dat die ziekte ongeneeslijk was. Zij

overleed in 2004 op 53 jarige leeftijd.Zijn kleinkinderen waren zijn grotetrots; zij waren voor Ton dé grote drijf-veer om het verlies van zijn vrouw Riate kunnen dragen en weer wat levens-plezier te krijgen. Bewonderingswaar-dig was zijn doorzettingsvermogen engeduld na het verlies van zijn vrouw,zijn aandacht volledig richtend op hetwelzijn en de levenskwaliteit van zijndochter Dianna. Zijn twee andere kin-deren Esther en Maikel wilde hij daarzo min mogelijk mee belasten. Op 24december kregen zij het onvoorstelbarebericht dat hun vader was overleden;een specifiek moment van afscheid iser helaas nooit geweest. Op 29 decem-ber was voor hem een drukbezochteherdenkingsdienst in het crematoriumin Hoorn. Afscheid van een lieve vaderen opa. ‘Hij was onze beste vriend’.

Op 26 december, Tweede kerstdag2018, is overleden op de leeftijd van 88jaar Theresia Maria (Trees) Boon. Zijis geboren op 22 mei 1930 in Kromme-nie en is daar opgegroeid in een gezinvan negen kinderen (zes broers en tweezussen). Na haar schooltijd heeft zijenige tijd gewerkt bij een groentebe-drijf in Amsterdam waar ook produc-ten werden bereid voor consumptie invliegtuigen. Op 14-jarige leeftijd ont-moette zij Piet Maas met wie zijtrouwde en zes kinderen kreeg: Piet,Ria, Corjan, Jos, Linda en Thecla. Na 31jaar kwam er een einde aan hun huwe-lijk en ging Trees alleen verder. De pe-riode daarna is niet altijd gemakkelijkvoor haar geweest; ze heeft hier ookveel verdriet van gehad en kon Pietmaar moeilijk vergeten. Gelukkigwaren er ook mooie momenten. Zokon ze genieten van gezellig winkelenmet haar dochters; ze hield ervan omkleding te kopen en er tip top uit tezien. Haar twaalf kleinkinderen warenhaar grote trots en haar ‘alles’. Alles watzij bij hun eigen vader en moeder nietmochten, mocht bij oma wel. Ze ver-wende ze heel graag en stopte hungraag wat extra’s toe; ze was voor huneen echte ‘oppas- en spelletjesoma’. Ja-renlang is Trees penningmeester ge-weest van de KBO; met grootenthousiasme organiseerde zij bingo-en spelactiviteiten in verzorgingshuisSt. Jozef en uitjes voor ouderen. Na op

18 | NNuu eenn SSttrraakkss | 1 maart 2019

de Kaagweg en de Mendelstraat te heb-ben gewoond heeft zij ruim 20 jaar langeen woning betrokken aan het Pinxter-hof, waar ze veel woonplezier heeft be-leefd. Fietsen was een grote passie vanhaar; heel wat kilometers heeft ze afge-legd in het Westfriese land. Op 78 jarigeleeftijd kreeg ze een nieuwe knie envier jaar later een nieuwe heup. Hetfietsen werd al moeilijker voor haar enbeperkte haar in het mobiel zijn, waar-door haar wereld steeds kleiner werd.In 2016 deden zich de eerste tekenenvoor van vergeetachtigheid; een ver-huizing naar St. Jozef in juli 2017 waseen volgende stap. In het laatste jaarsloeg de ziekte van Alzheimer echtergenadeloos toe. Alsof ze - zo ver-woordde één van haar kinderen het- ineen stuurloze tijdmachine terecht wasgekomen. Na vijf maanden in verzor-gingshuis St. Jozef te hebben gewoondwas in januari 2018 een opname in dezorginstelling Waterpark te Medembliknoodzakelijk. Haar laatste jaar was, on-danks de liefdevolle verzorging van hetverplegend personeel, niet gemakkelijk,zowel voor Trees zelf als voor haar kin-deren. Op 30 december was voor haarde herdenkingsdienst met mooie woor-den en passende muziek, waaronderhet gregoriaans waar Trees zo graagnaar luisterde, waarna crematie op dedag van oudjaar. Afscheid van een ‘lievemoeder en oma’.

Op 15 januari 2019 is, ondanks haar gezegende leeftijd van 90 jaar, toch nogonverwacht overleden: Afra (AfraMaria) Koopman-Schipper. Als oud-ste dochter van Alphons Schipper enAnne Lenior is zij geboren op 3 juni1928 te Ilpendam. Een leuk detail omte melden is dat die dag in heel Ilpen-dam de vlag uithing i.v.m. de openingvan het visseizoen. Dat verhaal zal zewat keren hebben verteld. Omdat zij deoudste was, nam zij een groot deel vande zorg voor het gezin op zich; ze wasvooral handig in het maken en verma-ken van kleding, wat goed van paskwam in die tijd en ook in de jarendaarna. In haar jonge jaren heeft Afrao.a. gewerkt in een marktcafé in Pur-merend en in een bakkerij in Amster-dam-Noord. Het was in de jaren ’50 dat

ze via haar broer Jan op de kermis vanWervershoof terecht kwam; daar ont-moette ze Kees Koopman, het beginvan een ruim 65 jaar durende relatie.Samen kregen ze vier kinderen: Kees,José, Tonny en Marian. Naast geluk en gezondheid kende haar leven ook deminder mooie kanten; het verlies vanhun zoon Tonny – hij was pas 2 wekenoud - heeft haar en haar man Kees heelveel verdriet bezorgd, een verdriet datzij hun leven lang bij zich hebben gedragen, waardoor het leven niet altijdgemakkelijk voor haar was. Afra waseen lieve moeder voor haar kinderen;zij eiste niet heel veel en was tevredenmet wat ze had. Toen de kinderen gro-ter werden kreeg ze meer tijd om haarcreativiteit de ruimte te geven; vooralhandwerken en kleding (ver)makenwaren haar grote hobby. Haar kinderenen kleinkinderen waren heel belangrijkvoor haar; er was altijd tijd voor eenkoppie en een praatje. De laatste jarenvan hun leven hebben zowel Afra alshaar man Kees veel in moeten leveren.De gezondheid van beiden werd min-der; het was Kees die als eerste de regieover zijn leven kwijt raakte. Uiteinde-lijk was opname in Waterpark voorhem noodzakelijk. Mede door haarsteeds verder afnemende gezondheidhad Afra het daar heel moeilijk mee. Delaatste jaren zijn voor haar daardoorniet gemakkelijk geweest; op 3 juni2018 heeft ze, ondanks haar broze ge-zondheidssituatie haar 90e verjaardagnog gevierd. Het zelfstandig wonen inhaar aanleunwoning werd steeds moei-lijker; een appartement in De Wilgen-hof moest uitkomst bieden in haarlaatste levensfase. Helaas heeft ze daar –op de dag af – maar één maand gewoond. Op 19 januari was voor haareen druk bezochte uitvaartviering,waarna begrafenis op het kerkhof bijhaar man Kees. Afscheid van een lievemoeder, oma en overoma.

Op 28 januari 2019 is overleden PetrusAdrianus Joseph (Piet) Haakman. Hijwerd geboren als tweede kind in eengezin van acht kinderen op 23 maart1939 en groeide op in een boerderij aande Neuvel. In zijn jonge jaren kreeg hijTBC en heeft hiervoor in een speciaal

daarvoor gebouwd huisje bij de boer-derij gelegen. Na zijn lagere schooltijdging Piet naar de tuinbouwschoolwaarna hij bij zijn vader op de bouw isgaan werken. Op 18 jarige leeftijdmoest hij ‘onder de wapenen’; hij ver-vulde de functie van mess-officier, eenjob die hem wel aanstond. Samen metzijn zus Riet heeft hij in die tijd een militaire bedevaartreis naar Lourdesgemaakt, een reis die hij afgelopen oktober samen met Nel nog eens heeftovergedaan. Na een korte tijd bij eenbronbemalingsbedrijf in Stompetorente hebben gewerkt, keerde hij weerterug naar de bouw. Aan de Kalver-straat werden twee nieuwe huizen eneen ‘bouwers’ schuur neergezet. Omdatzijn vader al jong overleed runde Piet,samen met zijn moeder en zijn broersAad en Dirk het bedrijf; hij was daarvooral de technische man. Hij trouwdein 1966 met Nel en samen kregen zedrie kinderen: Astrid, Ludo en Christelen hun grote trots: negen kleinkinde-ren. Piet was een echt gezelligheids-mens; hij zal wat keren de barbecuehebben aangestoken voor familie envrienden. Ook kon hij met overgave genieten van de natuur. ’s Morgensvroeg wandelde hij graag en vaak metzijn hond naar ’t Egboetswater; ook vanhet varen met zijn boot kon hij bijzon-der genieten en als het even kon gingende (klein)kinderen mee. Na een aantaljaren trok Piet zich terug uit de bouwen ging hij werken bij Uitwaterendesluizen; dat was een hele omschakelingvoor hem, van zelfstandig ondernemernaar werknemer. Een totaal anderewerkcultuur waar hij best aan moestwennen. Naast zijn werk heeft hij nogheel lang zijn tulpen aangehouden,evenals zijn groentetuin. Een anderehobby van hem was het maken vanhoutsnijwerken. Met grote precisie wisthij de mooiste objecten te maken. Delaatste jaren speelde zijn gezondheidhem behoorlijk parten; het warenvooral zijn nieren die het af lietenweten. Heel lang hebben we Piet nogrond kunnen zien rijden op zijn boos-ter door de omgeving, totdat ook datniet meer ging. Uiteindelijk heeft hijzelf het besluit genomen om afscheidvan zijn geliefden te nemen; hij ‘vondhet mooi geweest’. Heel intens en waar-devol waren de laatste dagen vóór zijn

1 maart 2019 | NNuu eenn SSttrraakkss | 19

Marije wordt vaak gepest. Andere kinderen plagenhaar, omdat ze precies dertien sproeten heeft. Dertienis een ongeluksgetal, en daarom noemen ze haar ‘stukongeluk’.Marije weet dan niets te zeggen. Ze gaat in haareentje in een hoekje zitten. Maar dan wachtenvervelende kinderen haarop, wanneer ze naar huisgaat. Marije probeertlangs telkens anderepaadjes naar huis te lopen.Maar ze wordt steedsontdekt. Op een dag looptMarije weer alleen. Zekomt een hondje tegen,dat daar ook loopt. Hethondje is heel mager: velover been. Het ziet erzielig uit. Het heeftwaarschijnlijk een pootgebroken. Marije neemthet hondje mee naar huis.Daar geeft ze het te etenen te drinken. Daar komtmoeder binnen. ‘Wat moet dat beesthier?’, vraagt ze. ‘Ach mam, het is zo’n zielighondje; mag ik hethouden?’, vraagt Marije. ‘Nou vooruit dan maar.’Marije zorgt goed voor hethondje. En ze gaatnadenken. Dat hondje wasook alleen en bang. Nubeseft Marije ineens datzij niet als enige bang enalleen was. Marije is nuniet meer alleen: zij heefthaar hondje. ‘Wat een raar mormel,’plaagt één van de jongensdie haar altijd uitlachen. ‘Moet je dat zien, zo’nmankepoot! Echt weer ietsvoor Marije.’ Dan wordtMarije heel kwaad. Ze laathaar hondje niet

uitschelden. En ze vliegt de naarling aan. Dat had hijniet verwacht. ‘Leve Marije,’ hoort ze roepen. De andere kinderenklappen ineens en lachen. En nu lachen ze Marije nietuit. Marije is niet langer alleen en bang. Marije hoorter voortaan bij.

20 | NNuu eenn SSttrraakkss | 1 maart 2019

Voor de kinderen Marije voelt zich alleen en is bang

IInnlleevveerrddaattuumm kkooppiijj vvoooorr ddee vvoollggeennddee uuiittggaavvee:: WWooeennssddaagg 2277 mmaaaarrtt 22001199..UUww ccoonnttaaccttppeerrssoooonn::