27 april 2010 9

‘In 2003 was het bijzonder datwe het voor elkaar kregen omde schildersopleiding van deROC’s weg te halen, en hele-maal in een eigen centrum telaten plaatsvinden,’ verteltHenny Meijer, penningmees-ter van Schilders^Cool Ros-malen, het toenmalige Spos,‘Dat was een hele stap vooruit,die gelukkig ook op andereplaatsen in Nederland werdgezet. Het is heel belangrijkdat jongens en meisjes vaneen jaar of zestien die hetschildervak willen lerendaar-voor één duidelijke oplei-dingsplaats kunnen vinden,met een heel eigen schilders-uitstraling.’

Centrum‘En als je dan zo’n centrumhebt, kun je als een spil in deschilderactiviteiten in de regiogaan fungeren,’ zegt JohnBroeders, directeur van hetcentrum in Den Bosch (en ove-rigens ook van het vakcentrumin Nuenen). Een grote verffa-brikant organiseert bij ons zijnscholingen; van winkelperso-neel in de dhz tot voorlichtingaan schilders en bedrijven. De MBO-school Sint Lucas inBoxtel maakt gebruik van onzefaciliteiten, omdat ze zelf geenschilderspraktijkplaats meerhebben. We nodigen ookvmbo-scholen uit om van onzefaciliteiten gebruik te maken.En dat werkt. Er zijn nu tweevmbo-scholen in de buurt dieweer een stuk schilderwerkgaan opnemen in de algeme-ne stroming ‘bouw’. Dat wásweg, en het komt weer terug.En verder vinden er wekelijksdiverse cursussen plaats onderregie van Kenniscentrum Savantis. Zo zaijn we echt hetregionale expertisecentrumvoor opleidingen in de schil-der- en onderhoudsbranche.’John van Balkum, voorzittervan de Rosmaalse Schil-ders^Cool: ‘Schildersbedrijven

in de regio Den Bosch zijn begaan met leerlingen. Overi-gens ook uit eigenbelang.Zonder leerlingen droogt deinstroom op en zijn er op eengegeven moment geen schil-ders meer om het werk tedoen. We hebben rond de 100bedrijven die lid zijn, zowelgrote als kleine. En we hebbeneen groep van 165 schilder-leerligen in huis, met elk jaar50 nieuwe instromers.’

VerbouwingNou, mooi allemaal. Waarommoet er dan zo nodig ver-bouwd worden? Broeders: ‘Demarkt wil anders opgeleideschilders. Ze moeten meer ei-gen initiatief tonen, zelfstan-diger kunnen werken, meerdisciplines beheersen, multi-disciplinair inzetbaar worden.Daarbij komt: we werken hiermet een zomer/wintercon-cept. De leerlingen volgenhun opleiding in blokken vaneen paar weken in de winter-tijd, waardoor ze buiten dewinter beschikbaar zijn om tewerken in de bedrijven. Als jedan alleen met werkstukkenwerkt, wandjes met een deuren een raam er in, voor alle ni-veau’s, dan wordt dat op denduur vervelend.’Meijer: ‘Voor de jongens die alver zijn in hun opleiding is hetsaai om steeds hetzelfdewandje te moeten aanpakken,maar voor de beginners is hetook vervelend. Ze zien geenontwikkeling in wat ze kun-nen doen.’Van Balkum: ‘Vandaar de in-vestering. We hebben eengrotere participatie genomenin het Vakcentrum, dat vooreen deel eigendom is vanKenniscentrum Savantis. Enwe hebben verbouwd. Dathebben we allemaal uit eigenmiddelen kunnen betalen.’Meijer: ‘De verdeling was 30 procent voor de schilders,70 procent voor Savantis. Dat

was ook gekoppeld aan hetvloeroppervlak. Die verdelingis nu 40/60 geworden. Daar-voor hebben we aanmerkelijkmeer ruimte gekregen.’

(On)opvallendDe verbouwing is aan de bui-tenkant zo goed als niet tezien -er is een dakkapel bij ge-komen voor het licht-, maar isbinnen spectaculair. De openvide is bij het gebouw getrok-ken en er is een lift geplaatst.De schilderafdeling neemt nude hele eerste verdieping inbeslag. Waar de schilders eerstzaten, op de begane grond,naast de stukadoors die blij-ven waar ze zaten, is nu eenopleidingsplek voor de wand-en plafondmontagesector envloerenleggers. Die bevondzich in het Brabantse Rijen,een locatie die niet echt geschikt was.De schilderafdeling beschikt

nu over een magazijn metmeerdere gespecialiseerderuimtes (waaronder een speci-ale behangopslagruimte), eennagebouwd huis met pannen-dak en dakkapel, waar steigerskunnen worden opgebouwd,een trap met een galerij metramen en vensters en een balustrade in zowel hout alsijzer, een glasafdeling, een uitgebreide spuiterij, en eenruim, geluiddicht klaslokaaldat ook een documentatie-centrum moet worden.’

Uitdagingen‘Het gaat er niet per se om datje zo’n grappig huis in je ge-bouw hebt,’ zegt Broeders, ‘Aloogt dat natuurlijk aantrekke-lijk voor een beginnend schil-der. Het gaat er om dat je dezenieuwe onderdelen integreertin het lesprogramma, de leer-lingen uitdagingen biedt diebij hun niveau passen. We krij-

gen steeds meer te makenmet niveauverschillen: leerlin-gen die helemaal niets vanhet schildersvak afweten,maar bijvoorbeeld voor ban-ketbakker of voor tuinman ge-leerd hebben. Op deze manierleren ze veel meer aspectenvan het vak kennen. Elke leer-lingen is bijvoorbeeld een tijd-je verantwoordelijk voor hetmagazijn. En gevorderde leer-lingen mogen een compleetschilderproject voorbereiden,plannen en uitvoeren, inclu-sief steigerwerk.’Broeders: ‘Het gaat nu econo-misch misschien wat minderin de schildersbranche, al hebik het idee dat de ergste klapal voorbij is. Maar zeker is datrond 2014, als de economieweer wat is aangetrokken ende gevolgen van de vergrij-zing meer merkbaar worden,het gevecht om de leerlingecht los gaat barsten. Er zijn

dan eenvoudig te veel banenin alle beroepen voor té wei-nig leerlingen. Voor die tijdmoet je dus alles zo goed mogelijk op orde hebben,je zo aantrekkelijk mogelijkkunnen presenteren.’

GlasWat wel minder is geworden, is de glasafdeling. Rosmalenbeschikt over slijp- snij- enboormachines voor glas, dienu in een beetje achteraf zijnneergezet. Meijer: ‘We hebbener heel hard aan getrokken,maar we hebben hier geenglasopleiding van de grondweten te krijgen. Leerlingen inhet glas bestáán vrijwel niet.En de glasmachines, die overi-gens eigendom zijn van Savantis, zijn te gevanceerdvoor een schilderopleiding.Maar als er ooit een glasoplei-ding komt, dan zijn we ookdaar klaar voor.’

ROSMALEN – ‘Wát? Is het Vakcentrum in Rosmalen nú alweer verbouwd?’ Niet alleen SchildersVakkrant was verbaasd. Het opvallende gebouw aan de rand van DenBosch werd immers in 2003 opgeleverd, en was toen ‘stateof the art’ voor opleidingen aan schilders en stukadoors.Maar anno 2010 vinden de Brabantse schilderpatroons dat niet genoeg.

V.l.n.r.: John van Balkum, John Broere en Henny Meijer zijn trost opde investering in een nog mooier schilderscentrum

De eye-catcher van de verbouwing: een nagebouwd huis binnen, waar je echt een steiger nodig hebt om er bij te kunnen. (foto: Jos van Oorsouw)

Een ontwerp van Print Gallery in Eindhoven, uitgevoerd door DRT Oss. De schilderattributen leiden richting schilderafdeling; de stukadoormaterialen naar de stukadoors

Ja, de ‘werkstukken’ zijn er nog steeds. Alleen: deze wanden kunnenróllen, en zo opgeborgen worden in een soort archiefkast. Kun jesteeds door waar je gebleven was en heb je meer wanden.

Nóg een ruimte met werkstukken en plaats voor onder andere behangplaktafels. Helemaal achterin is de glasafdeling gevestigd.

Balustrades in hout en in metaal, en een compleet nagebouwde galerij met verschillende kozijn- en glas-uitdagingen (foto’s JMS)

SCHILDERS^COOL ROSMALEN INVESTEERT IN EEN NIEUWE, MEER GROTE EN UITDAGENDE SCHILDERSAFDELING

Het gevecht om de leerling komt

10SVK04 rosmalen.qxp 4/17/10 1:04 PM Page 9