Opnieuw
Steeds opnieuw
ben ik andere aspecten van
Van het leven aan het leren.
Steeds opnieuw kom ik mezelf
in de spiegel, in andere gedaantes tegen.
Steeds opnieuw herinner ik me,
wat ik allemaal ben vergeten.
Het is goed,
en het leven laat me zien dat ik
compleet ben, in het onvolledige
Het leven is een spiegel
het laat me mezelf zien:
door de dingen die ik doe
door de dingen die ik voel
Door de dingen,
die anderen mij teruggeven.
Het leven laat alles zien:
Het mooie, het volle, het lichte,
het lelijke, het donkere,
het verdriet dat we liever niet willen voelen.
We worden boos op het leven,
Boos op wat het ons aan heeft gedaan,
we zijn vergeten dat het ons
niet veroordeelt, de kans biedt
om onszelf liefde te geven.
Onvoorwaardelijke, zuivere liefde.
Het schijnt ons onaards en onmogelijk toe.
Of zijn we bang, om onszelf te zien,
in al het mooie, al het lelijke,
om onszelf voor al onze onhandigheid,
ons niet weten, te vergeven?
Mijn antwoord is ja.
Ik ben bang geweest om mezelf te zijn
om mezelf te zien.
Om de volledige verantwoordelijkheid
te nemen voor mijn eigen leven.
Ik heb onbewust ingestemd met
de angst, die goed in mij verborgen zat.
Het leek zo vanzelfsprekend, alles aan
anderen te geven.
Toch kwam er verandering.
Grote, diepgaande verandering.
Ik wil kiezen, voor het leven,
helemaal, met mijn hele hart,
ik wil alles ontvangen wat erin zit
en daarvoor hoef ik maar één ding te doen:
eerlijk zijn
En dat is het engste
En het mooiste
dat ik ooit heb gedaan.
Ik hoef me niet meer te verstoppen
Ik hoef geen antwoorden te geven
op vragen die ik nog niet weet.
Ik hoef geen schuld te dragen
van dingen die ik niet heb gedaan
Ik hoef geen dingen meer te aanvaarden
waarvan ik voel dat ze niet bij me passen
of me zelfs aantasten in mijn eigenwaarde.
En ik hoef ook niet boos om me heen te wijzen
naar anderen, omdat ik zelf nog niet in staat
ben
ze te begrijpen.
Alles wat ons verbindt
is dat we allemaal mens zijn.
We belichamen verschillende
kanten van dezelfde medaille.
En dat zorgt voor spanning,
het zorgt voor wrijving.
Het brengt ons van alles
Dat we liever niet zouden willen.
Het leven geeft ons altijd
de keuze.
Lang heb ik heen en weer
gereisd, tussen de dimensies,
die liggen tussen hemel en aarde.
Het heeft me veel gekost,
het heeft me krachtiger gemaakt,
en elke keer opnieuw
op mijn eigen vertrouwen gewezen.
Ik heb heen en weer gezweefd
tussen alle extremen
om uiteindelijk terug te kunnen
komen in het midden,
genoegen te nemen,
met dat wat het leven
me op dit moment
Te bieden heeft.
We zijn allemaal onderdeel
van het totaal.
Niemand kan het alleen doen,
iedereen draagt bij
met zijn eigen verhaal.
Ik heb van alles gecreëerd
Waarvan ik niet wist dat ik
het deed.
Ik probeerde alles zelf te doen
Alles zelf te zien
En alles zelf op te lossen.
Ik voelde me vaak eenzaam
Ik voelde me onbegrepen
door de mensen
door het leven.
En toch heb ik er zélf voor gekozen.
Ik heb ervoor gekozen,
deze ervaring zo aan te gaan.
Ik ben trots op mezelf
om heel veel dingen
al er zijn er ook,
die ik liever anders had gedaan.
Het enige dat ik zeker weet
Is dat ik mijn beste best doe,
Oprecht te luisteren
Alles wat ik in me heb te
geven.
Het is tijd.
Tijd om de volledige verantwoordelijkheid
voor mijn leven te nemen.
Tijd om voor mezelf te zorgen.
Mezelf in alle kwetsbaarheid te zien
Met alle fouten die ik maak
Het leven vertelt me:
Het is tijd.
Tijd om mezelf voor alles te vergeven
Opdat ik met open armen
kan ontvangen
En mijn eigen plek
Helemaal in durf
Te nemen!
***
Top Related