DENKT U OOKWEL EENS ’WATNU WEER?’, als uwmoeder belt? Omvervolgens met eenschuldgevoel te blij-ven zitten als u haarwegdrukt? Twee-derde van de vrou-wen vindt de zorgvoor hun ouderwordende vadersen moeders moeilijkte combineren metwerk en gezin.

door Marion van Es

T12 DE TELEGRAAFMAANDAG 23 MEI 2016

Ontaarde dochters

Dat blijkt uit een enquê-te onder ruim 1700mensen op de websitevrouw.nl. Meer dan dehelft van de deelne-

mers gaat wekelijks of vaker bijhun vader en/of moeder langs,maar 27 procent zou eigenlijkliever vaker gaan. Een op de drievrouwen voelt zich regelmatigschuldig omdat ze te weinig tijdheeft voor haar ouders.

Als het telefoonnummer vanpaps of mams op het telefoon-scherm verschijnt, denkt demeerderheid van de deelne-mers ’gezellig’ of ’leuk’. Maarook ’wat nu weer?’, ’pfff ’ en’help!’ zijn veel gegeven reac-ties. „Met mijn vader kan ikgoed praten, maar bij mijn moe-der wordt het altijd een gesprekvol geklaag. Ze trekt al mijnenergie weg, terwijl ik nog zo-veel moet doen”, schrijft eendeelneemster.

DrukToch neemt de overgrote

meerderheid (55 procent) altijdop. En lukt dat even niet, danbellen ze zo snel mogelijk terug(24 procent). Petra (34) drukthaar moeder regelmatig weg en

vergeet dan terug te bellen.„Mijn moeder is een schat, maarze begrijpt soms niet hoe drukhet leven van een werkendemoeder is. Een telefoongesprekmet haar duurt al snel een uur,dan wil ze weten of ik wel goedeet en of ik niet te hard werk.’Laat me toch met rust’, denk iksoms. Daar voel ik me schuldigover. Ik heb immers wel tijd ommet mijn man een film te kijken.Blijkbaar heeft mijn moederniet de hoogste prioriteit inmijn leven, terwijl dat anders-om wel zo is.”

Vooral tijdgebrek en het ge-voel tekort te schieten zijn deboosdoeners van het schuldge-voel. „Soms reageer ik kattig engeïrriteerd omdat ik druk ben,en dat heeft mijn moeder nietverdiend”, antwoordt een van

de respondenten. „Ik ben enigkind, dus ze is afhankelijk vanmij. Dat legt behoorlijk wat drukop mijn schouders”, zegt een an-der. En „ze doen zoveel voor mij.Ben ik wel dankbaar genoeg?”,vraagt iemand zich af.

AlzheimerOok Barbara (51) kampt met

een groot schuldgevoel. „Mijnvader heeft Alzheimer. Omdatmijn broer en ik allebei eendrukke baan hebben en niet inde buurt wonen, neemt mijnmoeder vrijwel de volledige zorgop zich. Ik zie dat dit te zwaar is,maar ik krijg het niet voor el-kaar om vaker dan eens pertwee weken op bezoek te gaan.”

Je ouders in huis nemen?Driekwart van de vrouwen zietdit niet zitten. Maar liefst twee

op de drie respondenten vindtdat de overheid de zorg teveelop de schouders van de kinde-ren laat rusten. Ook Barbara ishet daarmee eens. „Als een vanje ouders hulpbehoevend is,krijg je met veel instanties temaken. Bijna wekelijks is er eenwel een gesprek met een neuro-loog, diabetesverpleegkundigeof wijkverzorgster. Die afspra-ken zijn altijd onder werktijd enik kan niet altijd vrij nemen.Aan de ene kant wil de overheidmeer zorgtaken bij de kinderenleggen, aan de andere kantwordt er ook van ons verwachtdat we tot ons 67e fulltime door-werken. Hoe dan?”

Praat mee op vrouw.nl.

Te weinig aandacht voor ouders: vrouwen voelen zich schuldig

27 procent van de vrouwen wilvaker langsgaan. FOTO CORBIS

’Wat vindt u van TTIP?”, vroegeen oudere vrouw in de zaalaan voormalig presidents-

kandidaat Jeb Bush. Bush antwoorddedat hij nog geen mening had, omdat hetverdrag nog niet uitonderhandeld was.„Jawel hoor”, beweerde de vrouw. „Datis al lang rond” . Bush zei van niet, maarde vrouw hield vol en riep dat er al langbesloten was dat de VS door TTIP haarsoevereiniteit ging inleveren. Waaropde zaal applaudisseerde. Jeb Bush ver-telde hierover aan NRC Handelsblad.Over het veranderde electoraat. Overalles in 140 tekens moeten zeggen enhet rekening moeten houden met deeigen waarheid van mensen. „Hoe kunje over meningsverschillen discussiërenals je het al niet eens bent over de fei-ten? Mensen accepteren geen autoriteit

meer, niet van politici, maar ook nietvan media”, verzuchtte Bush.Ik vond het exemplarisch. Ook MarkRutte riep onlangs geërgerd uit: „Wateen gelul!” Toen hem voor de voetenwerd gegooid dat het kabinet te terug-houdend was geweest in contact opne-men met de Turkse regering in de kwes-tie Ebru Umar. In ‘de maatschappij’ wasde indruk ontstaan dat het kabinetdanst naar de pijpen van Erdogan. Inalles wordt daarvan een bewijs gezien.Rutte, de politicus, is degene die het zoumoeten weten, maar hij wordt nietgeloofd. Net als Bush, die in het NRC-interview vertelde dat zijn bestuurlijkeervaring geen pre was maar een afknap-per. Hij was onderdeel van het ‘esta-blishment’.De totale uitholling van het vak politi-cus. Hoezo zou een politieke carrièrebeginnen als raadslid in de provincie?Hoppa, meteen op de eerste rij, dateisen mensen als Sylvana Simons ofBram Moskowicz zo je wil, die ‘de poli-tiek in gaan’. Gewone mensen, nietgehinderd door enige kennis van zaken,willen ‘de politiek in gaan’. Omdat zehet beter weten. Omdat ze het zat zijn.Omdat ze ‘gehoord’ willen worden. Hetzijn dezelfde mensen die menen dat zijbetere docenten zijn dan de schooljuf,die zelf wel artsje gaan spelen bij dehuisarts, die verhaal halen bij de voet-balcoach, die zelf wel een krant begin-nen omdat de media er toch niks vanafweten, die wel even een ‘stukje tikken’,want hoezo is ‘columnist zijn’ een vak?Om te kotsen, vind ik het.

Heleen van Royen vroeg haar demen-terende moeder om bij haar te komenwonen in een huisje in de tuin.„Absoluut niet uit schuldgevoel, ikwilde het zelf. Mijn moeder is eenzelfstandige vrouw, van haar hoefdehet niet. Maar ik heb aangedrongen.Ik wilde dat haar laatste jaren zo fijnmogelijk zouden zijn, niet dat ze diemoest slijten in een bejaardentehuis.Dat was ook eigenbelang: als zij geluk-kig is, ben ik het ook. Mijn moeder hadspaargeld, dus ze stond erop om alleszelf te betalen. Helaas heeft het nietlang geduurd, al na een paar maan-den bleek dat het niet meer verant-woord was. Door haar dementie gingze ’s nachts spoken. Ik had daar veelmoeite mee, wilde graag zo lang mo-gelijk zelf voor haar zorgen. Maar nuzit ze in een particulier verzorgingste-huis, waar ze het erg naar haar zinheeft. Ik ga een paar keer per weeklangs en dat voelt nooit als verplich-ting. Natuurlijk heb ik het voordeel datik mijn eigen werktijden kan indelen.Maar was dat niet zo, dan had ik als-nog een oplossing gezocht om haar zovaak mogelijk te kunnen zien. Ik vindhet niet reëel om van de overheid teverwachten dat zij het probleem op-lossen, als kind heb je een zorgplichtnaar je ouders. Maar de situatie vanmijn moeder was wel een eye-openervoor me. Ik realiseerde me dat hetslim is om te sparen voor je oude dag,zodat je niet afhankelijk wordt vananderen. Ik wil niet dat Bart straksmijn rolstoel moet duwen!” Op 9 juni praat Heleen samen metMohammed Benzakour in Almere overhoe het is om voor een van je ouderste zorgen. Meer info op www.vmca.nl.

Heleen nam moeder in huis

FOTO AB BLAUW

T13DE TELEGRAAFMAANDAG 23 MEI 2016

Terwijl mannen vaak trotsvertellen dat ze ‘een bruinetrui hebben gebreid,’ doenvrouwen de grootste moeiteom te verbloemen dat zelanger dan vijf minuten op dewc hebben gezeten. Eenenorm taboe dat verbrokendient te worden, vindt Nien-ke Tode-Gottenbos, darmflo-ratherapeut en schrijfstervan het boek ‘De Poepdokter -Gezond van mond tot kont’,dat morgen verschijnt.

Eigenlijk moeten we, naast degesprekken over het weer en dekoetjes en de kalfjes, ook pratenover hoe onze ontlasting eruitziet?

„Haha nou, het hoeft niet overde stoelgang te gaan onder heteten, maar meer openheid overdit onderwerp zou wel goedzijn. Het is een van de weinigedingen waarvan je zeker weetdat iedereen het doet, maartoch wordt het niet besproken.Dat is toch gek? Hierdoor wetenmensen bijvoorbeeld niet dathun ontlasting niet goed is,

doordat ze niet weten hoe hethoort te zijn. Ik zou het top vin-den als het ooit normaal zouworden om je stoelgang te be-spreken met de buurvrouw.”

Hoe belangrijk is een goededarmflora dan?

„Heel belangrijk! Het heeft in-vloed op je hersenen, je huid, ei-genlijk je hele doen en laten. Hetis belangrijk om je darmen goedte verzorgen door vers voedselte eten, op je medicijngebruik teletten en minder gestrest tezijn.”

Praat je zelf makkelijk overpoepen?

„Natuurlijk, het is mijn werk.Misschien praat ik er wel iets temakkelijk over. Ik maak wel-eens een praatje met onbekendemensen op een feestje en dankan het voorkomen dat ik natien minuten al naar hun ontlas-ting vraag, omdat ze klagen overeen dikke buik. Of dat mensenop een verjaardag ineens uitge-breid hun darmklachten metmij willen bespreken. Fijn datze daar open over zijn, maar ikben niet altijd aan het werkhoor, haha!”

Toch lijken mannen ermakkelijker te praten over ‘watze nu weer geproduceerdhebben.’

„Bij mannen is ‘smerig’ gedragook meer geaccepteerd, net zo-als het laten van een boer na eenflinke slok bier. Boys will be

boys, dat idee, het hoort bijmannen. Vrouwen horen zichsexy te gedragen en als er ietsniet sexy is, dan is het wel poe-pen of scheten laten. Terwijlvrouwen dat dus óók doen.”

Dus eigenlijk moeten vrouwengewoon een wind laten als ze bijhun kersverse geliefde blijvenslapen?

„Uit onderzoek is wel geble-ken dat stellen die over poep enscheten praten, gelukkiger zijn.Dat komt waarschijnlijk door-dat je elkaar dan erg vertrouwt.Een goed teken dus!”

Veel vrouwen vinden het lastigom bij iemand anders naar de wc

te gaan. Hoe los je dat op?„Je moet proberen om het toi-

letbezoek voor jezelf soepeler temaken. Zorg ervoor dat je op dewc ontspant en goed blijft door-ademen. Houd je oren dicht, zo-dat je je eigen toiletgeluiden niethoort. Wat ook helpt, is als jenaar de wc gaat, een plaatje ingedachten te nemen. Iederekeer dat je naar de wc gaat, denkje aan datzelfde plaatje. Hier-door weet je lichaam dat hetmag ontspannen en kun je rus-tig gaan zitten.”

Vrouw praat lieverniet over stoelgang

Schaamteloos over je stoelgangpraten? Dat doen vrouwen niet.FOTO UITGEVERIJ SPLINT MEDIA BV

door Jorieke van Noorloos

NU OP WWW.VROUW.NL

Video: Michelle is militairNU OP WWW.VROUW.NL

’Mantelzorgers te zwaar belast’

COLUMNPHAEDRAWERKHOVEN

Waarheid

TWITTER.COM/PHAEDRAJANINE

Mensen die zelfartsje spelen bijde huisarts

’Bij mannen issmeriggedraggeaccepteerd’

Nienke Tode-Gottenbos noemt zichzelf’de Poepdokter’.FOTO MAASMAKER - ESTHER MAAS