onasnrtt8E?.rt(rvoorde-mrls.-dr66v"éÍIgëffi ífr @aegraadmeter is voor de hebzucht want vaak wordt de tvniet afgedankt omdat hij sruk is maar omdat er weer eengroter scherm op de markt komt."L. MBAngHOES,rtgr6

,Ikkan me nietvoorstellen dat ik vroe-ger ooit in de buurt van een doos vol metalcohol werd neergezet. Geen wonderdat al die kinderen tegenwoordig op hunnegende al in het ziekenhuis belandenwegens comazuipen,"EMMA MULDER, 1984

JANTANS§EN,1952

,,Volgens diverse onderzoek is de Nederlandsejeugdvan nu behoorlijk gelukkig. Geen wonder: ze kan rei-zen, shoppen, gamen, feesten en seks hebben. Jongerenblijven dikwijls lang thuis wonen en hebben baantjesvoor de bekostiging van al die leuke dingen, niet om inhun levensonderhoud te voorzien. Met deze materiëlesituatie vergeleken, is mijn jeugd een harde en vreug-deloze, ook nog in de magerejaren van na de oorlog."wTLLEM rencrvrro, r9z8

Pubers zijnzoals altijd, per definitie onbegrepenls tamelijk oude, in 1969 geborenmoeder van een dochter van vier,ben ik het contact met'de jeugd van

tegenwoordigi behoorlijk kwijtgeraakt. Ikgame niet, kom niet op YouTube, twitterniet. Dus hoe zou ik iets moeten zeggeÍrover jong zijn in deze tijd!

Ik lees het wel allemaal in de krant, hoede jeugd het doet. Meestal zijr het nueopiniestukken van babyboomers (ben ikniet) die voeling proberen te houden meteen generatie die door hen aI lang niet meerte begrijpen is. Volgens mij blijven pubersgewoon pubers - per definitie onbegrepen,

lk zie ze verveeld rondhangen op fami-liefeestjes, mijn nichtjes en neefjes in detienerleeftijd. Gekleed in een voor mij bijnaonzichtbaar gecodeerde kledingstijl. Ikweet nog goed dat mijn moeder altijd nétmet de verkeerde sjaal of T-shirts aankwam zetten. En haar teleurstelling als ikhetweer niet mooi vond. Datken ik dus welergens van.

Als ik de Hyvespagina's van mijn nicht-jes bekijk, herken ik het geklooi met ge-dichtjes en rondstuurenquétes met vragenals ,,zou je me kussen als het moest!" Enhet gedweep nret popsterren en acteurs. Ikben echt, écht verliefd geweest op Ernst

Jansz. En op George Michael voordat hij uitde kast kwam. Careless whisper heb ik zo'ndriehonderdduizend keer gedraaid. Opmijn cassetterecorder in plaats van op mijnlaptop.

Heel langzaam, veel te lang-zaaÍ:r ÍtaaÍ haar zin, zie ik dewat oudere jeugd (twintig)verschijnen op zichtbareplekken in de maat-schappij. Ik ben steedsweer verrast als een inmijn ogen heel jongewinkelbediende eensluitend betoog houdtover het door mij aante schaffen ingewikkel-de apparaat, Of een evenjong grietje een welover-wogen artikel schrijft inde krant.

Voor zover ik er iets van kanzeggen, zie ik niet zo veel verschiltussen de pubers van nu en die in mijn tijd.Natuurlijk heb je altijd de excessievegroepjes in de Randstad, waar dan weer eenhele generatie naar genoemd wordt, maardaar krijg je als tiener in Brabant niet zoveel van rnee, Zoals wij maar drie punkers

op school hadden, hebben mijn neefjes ennichtjes maar een paar coke snuivende ni-hilistische hedonisten in het dorp.

De kleuters van nu kan ik beter vergelij-ken met mijn eigen kleutertijd. Mijn doch-

ter behoort namelijk tot die doel-gÍoep, ze gaat tegenwoordig

naar groep één. rk ging des-tijds naar de kleuterklas,maar volgens mij is datwoord het enige verschil.Laatst vond ik een oudeklassenfoto, waar ik metmijn tong buitenboordop stond (van verlegen-heid), net als mijn doch-ter op die van haar.

Dingen uitprikken opeen matje van dikke stof.

Weer andere dingen knip-pen en dan opplakken met die

kinderlijm waar je bolletjes vankunt rollen. Vertellen over je week-

end, op maandagochtend in de kring. Mi-niloco. Het is allemaal precies hetzelfde ge-bleven.' Maakt het dan zo veel versehil datmijn dochter met Fawana en Sultan aan ta-fel zit, in plaats van met Michiel en Karin?

De kindjes hebben soms een andere

kleur, maar zijn verder net zo lastig of aar-dig. Er is het stuiterende ADHD-jongetjedat ook in mijn klas zat, alleen heette dattoen nog niet zo. En het meisje inet deblonde lange haren en de mooiste kleren isnog steeds het populairst.

,,Zezijnhetzelfde maar toch anders", ommijn jeugdheld (ongeveer) te citeren. Hurkindertijd lijkt op die van mi:i, ook al had ikgeefi My little Pony maar Barbie en geen

'schuddebuikjes' of 'K3-vruchtenhagel',maar simpele chocoladehagelslag. Mijndochter heeft een speelgoedlaptop terwijlik al tien was toen ik '10 MIRJAM,20 GO-TO 10'programmeerde op de Commodore64. Dan kreegje een heel beeldscherm volmet je naam.

Ja, het leven van de jeugd is doorwevenmet computers en internet, heel andersdan eerdere generaties. Maar de belangrijk-ste kenmerken van peutertijd of pubertijdblijven hetzelfde. Dus het had mij geen baluitgemaakt of ik in deze tijd was opge-groeid. Dan had ik toch, net als mijn oudezelf, 'eerst een boterham met goed en danpas één met zoet' moeten eten van mijnmoeder.

MTRIAM YAN zELsr, r969

oPINIE &DEBAT NRC HANDELSBLADDOND.EBDAG 24 DECEN4BER 2OO9 7