EEru LAND zoNDER INDUSTRIE IS GEEN LAND MEER!Fedustria News Nr. 18 van 28 juli 2014

Textieltopman Jean-François Gribomont

CEO Jean-François Gribomont vechtals een leeuw om Utexbel bovenwater te houden.

En passant helpt hij als voorzittervan Fedustria mee de zware kar tetrekken van de hele textiel-, hout-en meubelsector. "Neem het van mijaan, het is enorm vermoeiend."

ln het kantoor van Gribomonthangt prominent een schilderij vanzijn grootvader. Op zijn verzoekging Gribomont in 1976 in hetfamiliebedrijf werken. Utexbel inRonse maakte toen enkel productenvoor regenkleding. Gribomont,die zo een carrière als hoogleraarbedrijfseconomie aan de Universiteitvan Boston aan zich voorbij lietgaan, transformeerde Utexbel toteen gediversifieerde textielgroepmet 800 werknemers en klanten inzeventig landen. Gribomont kreegUtexbel eindjaren tachtig in handenvia een management-buy-out, encontroleert nu samen met zijn broer98 procent van het bedrijf.

lntussen loopt hij al bijna vierdecennia het vuur uit de sloffen omUtexbel boven water te houden. De63-jarige CEO trekt zich overigensniet enkel het lot van het eigenbedrijf aan. De voorbije vijftien jaarzette hij zich ook sterk in voor deEuropese textielfederaties Euratexen Eurocoton. En sinds vorig jaaris hij voorzitter van Fedustria, defederatie van textiel-, hout- enmeubelproducenten, en staat hij opde barricaden voor andere gekweldesectoren.

"Ze hebben me gevraagd", verklaartGribomont. "Ze zeiden:.'Jij bent nogde enige die vecht voor ons'."Al eist die decennialange strijd stilaanzijn tol. "Neem het van mij aan, hetis enorm vermoeiend. Je moet altijdmet iedere parlij gaan discussiëren,iedereen overtuigen. Dat vreetenergie. lk blijf dat doen, maar hetmaakt het leven zuur en kapot. Jebent altijd nerveus en kwaad, en datis niet mijn karakter." Komt daarbijdat de dagen erg lang zijn, al heeftdat toch ook een voordeel. "Godheeft me slechts drie tot vier uurslaap per nacht gegeven. Dat is zeerweinig, maar laat me wel toe iederedag twintig uur te werken."

Hoe gaat het in uw sector?JEAN-FANCOIS GRIBOMONT "DElaatste crisis heeft de textielnijverheidzeer zwaar getroffen. Het mag dangaan om een waaier van bedrijvendie weinig met elkaar te makenhebben - van tapijt en weefselsvoor kleding tot meubelstoffen enmatrasstiksels - we kampen welvaak niet dezelfde problemen. Enwe gaan mondjesmaat achteruit.Niet alleen is de consumptie flauwin Europa, zodat de omzet nog altijdniet op het niveau van 2009 uitkomt.Er is ook een structureel probleem.Onze industrie is in Europa enBelgie amper welkom. We hebbende indruk dat we vergeten zijndoor Europa en onze politici. Weproberen dat te veranderen, maarhet lukt nauwelijks. Spijtig genoegzal het waarschijnlijk pas het gevalzijn wanneer onze sector dood is.Maar we blijven vechten. lk wil nietsterven zonder te roepen."

Komt er echt geen hulp?GRIBOMONT "lk ontmoetpolitici. Ze hebben begrip

veelvoor

nze problemen, maar doen erzeer weinig aan. Soms heb je hetgevoel dat ze het probleem echt nietbegrijpen, en dat ze zeer ver van dewerkelijkheid staan industriële

itiek van Vlaanderen is nnul eren

lang eus geweest, zo van 'wijzijn dé regio'. Maar Vlaanderen iszo klein."

"Ook de administratie is eennachtmerrie. De administratievebelemmering in Vlaanderen isongelofelijk. Controle na controledoen ze hier, en dat kost een bomgeld. Er wordt nooit bekeken of diecontroles wel nodig zijn. Als je tienjaar lang dezelfde controle hebtgehad, en tien jaar met dezelfderesultaten, moet er dan nog weleen elfde controle zijn? Ze blijvenook telkens nieuwe controlesuitvinden. Als je in een fabriek eendeur wil veranderen, heb je 27handtekeningen nodig. Dat vreetenergie en tijd.""De kracht van de inertie van deambtenarij in Belgie is de jongste jarengegroeid. Kabinetten hebben steedsminder te zeggen, de ambtenarij

steeds meer. Er zijn in Vlaanderenwel impulsen gegeven, maar dandoor ambtenaren die er niets vankennen. Zij maken plannen die ververwijderd zijn van de werkelijkheid.Ze hebben ons de jongste jaren omadvies gevraagd. Wij hebben nalang studeren en brainstormen zeerconcrete maatregelen voorgesteld,en een rapport voor de administratie.En dan volgt die totaal anderedenksporen. die ongelofelijk moeilijkzijn. Waarom vragen ze ons advies,als er toch niets mee wordt gedaan?lk ben daarvoor zeer kwaad geweestop minister-president Kris Peeters."

Wat had u gevraagd?

GRIBOMONT: "ln de textielsectorblijven enkel nog de bedrijvenovereind die innovatief zijn en nieuweproducten creëren. lk kan u tot op deeuro zeggen hoeveel wij spenderenaan innovatie. Vorig jaar was dat driemiljoen euro. Wel. Frankrijk heeftbeslist dat op zulke investeringenqeen sociale lasten moeten wordenbetaald. Zo'n maatregel zou ook hiereen enorme boost betekenen."

Zonder innovatie ben je dood.GRIBOMONT: "Absoluut. Dat is watwe steeds hebben verteld aan deVlaamse regering. En daar komtniets uit."

Het wordt u onmogelijk gemaaktom hier te werken?

GRIBOMONT: "Dat wordt mijonmogelijk gemaakt door allerleiniveaus. lk ben ook woedend opEuropa. Neem nu het vrijhandels-akkoord van de gget Vretæin,waaraan Europa werkt. Voor deEuropese textielnijverheid wordt datpen grote eatastrofe, maar Europawil dat er per se doordrukken.Niemand begrijpt waarom. Als jedaarover vragen stelt aan Europa,krijg je geen antwoord. Als je inBelgië vragen stelt, klinkt het dat zeniet op de hoogte worden gehouden.Vergeet niet dat zestig procent vande export uit Vietnam bestaat uittextiel en schoeisel. Wie is er danbetrokken? Wij toch? Het grootstebedrijf in Vietnam is Vinatex, datzeventig procent afhangt van deVietnamese staat. Het heeft onlangs

opnieuw 600 miljoen dollar gekregenom paraat te zijn wanneer hetakkoord er komt, om Europa kapotte maken."

"lk heb er in het Europese Parlementook bij heel wat politici voor gepleitdat Reach (het Europese programmadat het gebruik van gevaarlijkechemicaliën aan banden moetleggen, nvdr.) ook zou gelden voorimportgoederen. lk heb hun akkoordook bekomen. We zijn nu zevenjaar verder, en voor onze goederenwordt Reach steeds strenger. Maarop importproducten is het .noqaltiid niet van toepassing. Wanneerzãf-Oat^Oan wel zo zijn? Als allebedrijven dood zijn? Waarom moetmijn product Reach-conform zijn enwaarom een product dat van China,Pakistan of lndia komt, niet? Datis toch hallucinant. Wie in Europaproduceert, wordt gestraft."

"Nog een voorbeeld dat catastrofaalis voor onze industrie en dat Europatotaal uit het oog verloren heeft : eris in Europa geen enkele producentvan kleurstoffen meer. Wel, de prijsvan kleurstoffen is de jongste viermaanden met 60 tot 80 procentoesteoen. China en lndia hebbendemarkt kapotqemaakt. Er zijn nog vierof vijf spelers in de wereld. Die zittenallemaal ginds en hebben beslisteen kartel te vormen. lk kan nietzomaar aan het Belgische of Franseleger of de Franse politie meldendat de prijs fors is gestegen, of datik niet meer kan leveren omdat ikgeen kleurstoffen meer krijg om eenuniform donkerblauw te kleuren."

Hoe zit het met het eenheidsstatuut?

GRIBOMONT: "Een industrieel ishier tegenwoordig al gelukkig alser n¡ets negatiefs gebeurt. Maardat eenheidsstatuut is inderdaadopnieuw een enorme catastrofevoor de textielsector. Als erniets aan wordt gedaan, is eenherstructurering in textiel, maar ookin de hout- en de meubelsector, nietmeer mogelijk omdat die vier of vijfkeer meer zal kosten dan vandaag.Het zal meteen een sluiting worden.Dat betekent dat België over vijf jaargeen textiel-, hout- en meubelsectormeer zal hebben. ledereen weet dat,ook de ministers."

De problemen nemen alleen maartoe?

GRIBOMONT: "Produceren in Europaen in België is crimineel. Produceer

je in Bangladesh, Cambodja ofVietnam, dan mag je doen wat jewil, iedereen applaudisseert, ook albiedt je geen sociale toegevoegdewaarde. Maar als je in Belgiëtewerkstelling creëert en veel geldverdient, ben je een bandiet, eendief. Maak je verlies of vind je geengeld, ben je onbeduidend. En ga jefailliet, ben je een dommerik. Er isgeen waardering voor de industrie.

Terwijl een land zonder industrie geenland meþr is. Bij iedere beslissingzou de sociale toegevoegde waardede parameter moeten zijn : 'datmensen een job hebben en aan heteinde van de maand betaald kunnenworden'."

"Maar als je alleen zo redeneert,hoef je 's morgens niet meer opte staan. lk zie zonnestraaltjes inde moed van de mensen en in hetfeit dat je soms eens een veldslagniet verliest of wint. Soms is ertoch wat vooruitgang, bijvoorbeeldbij de publieke aanbestedingen.De EU-lidstaten worden eindelijkaangemoedigd om publieke aan-bestedingen niet alleen op basis vande prijs toe te wijzen. Dat is eentotale ommekeer in de Europesegedachtegang."

Hoe moet het nu verder?

GRIBOMONT "Ken je het liedje vanLeonard Cohen, waarin hij zingt 'shedied without @rwhisper'? Kleinefirma's gaan dood, mensen glijdenweg in armoede, en je ziet Europaachteruitgaan. Twintig jaar geledenwerkten nog 150'000 mensen inde Europese textielsector, nu nogamper 20'000. Hetzelfde gebeurtmorgen met de autosector en anderesectoren.

Gelukkig zijn er niches waarin erminder concurrentie bestaat. Maar deindustrie wordt nooit aangemoedigden de mensen vechten niet meer.Veel van die ondernemingen zijnook familiebedrijven met eigenaarsdie 60 of 65 jaar zijn. Hun kinderenwillen het bedrijf niet voortzetten."

Zoals uzelf.

GRIBOMONï "lk spreek ook voormezelf, absoluut. Anderen vechtenniet meer, maar ik zal blijvenstrijden. Onze industrie heeft genoegkwaliteit in zich om goed te kunnenoverleven, als de context in Europaen Vlaanderen maar positief zouzijn."

U kreeg de bijnaam 'de José Bovévan de textiel', naar de bekendeFranse boerenleider en anders-globalist. Voelt u zich soms nietveeleer een don quichot?

GRIBOMONT: "Je mag het zo nietzien. De eerste keer dat ik begonover een verplichte invoering vanhet label 'made in Europe', wasde reactie ijskoud. We staan nutoch al veel verder. Niets doen, isgeen optie. Je ziet mensen hun jobverliezen, in de armoede belanden.lk ben daar ziek van."

Wat gebeurt er met Utexbel als umet pensioen gaat?

GRIBOMONT: "Dat zullen we weloplossen. lk weet nog niet hoe, maarik zal mijn mensen niet in de steeklaten."

Er zijn er hier velen die op urekenen.

GRIBOMONT "Dat is het net, endat maakt het leven zeer moeilijkvoor mij. Het is een voortdurendenachtmerrie. lk ben zoals een acteur.Om vijf voor acht zit ik op het toilet,omdat ik zo veel angst heb. Maar omacht uur ben ik van niets of niemandnog bang."

U hebt vier kinderen?

GRIBOMONï "Die werken niet in dezaak. Ze hebben me vlakaf gezegd:'papa, één gek in de familie volstaat'(lacht)."

Nog een aanmerking?

GRIBOMONT: "Jazeker. lk krijgiedere week 500 à 1000 bladzijdentekst over Europese bepalingen, dieverteerd moeten worden. Dat vergtveel tijd en energie. Een probleemis dat Europa onbegrijpelijk wordt.lndustriëlen gaan niet meer naarde vergaderingen of verlaten zena tien minuten, omdat er jargonwordt gebruikt dat voor die mensenonverstaanbaar is. Het is immersmoeilijker dan Hebreeuws!"

JEAN-FRANCOIS GRIBOMONT zaghet levenslicht te Ukkel, werdlicentiaat economie aan UCL, MBAen Boston, is gehuwd en heeft vierkinderen.

Hij is eigenaar en CEO van Utexbel,met vestigingen te Ronse, Moeskroen,Kluisbergen en Baisieux (Fr.).

Tevens is hij voorzitter van Fedustria,bestuurder van Euratex en lid vanEurocoton.

36ALGEMEEN NIEUWS UNITEX nr.4 - 2014 UN|TEXnr4-2014 ALGEMEEN NIEUWS

37