COMACTUEELDRIEMAANDELIJKS MAGAZINE • N°6 • MEI - JUNI - JULI 2016

IN DIT NUMMER★ 3000 BETOGERS TEGEN GEVECHTSVLIEGTUIGEN EN VOOR VREDE! ! 4 ★ VLUCHTELINGENCRISIS 6 ★ COMAC IN ACTIE 10 ★ IS HET RECHT OP ABORTUS EEN VROUWENRECHT? 16 ★ WAT WE NIET ALLEMAAL TOELATEN OM ONS VEILIG TE VOELEN? 19 ★

BIJ ONLEVERBAAR TERUGZENDEN: MAURICE LEMONNIERLAAN 171, 1000 BRUSSEL

bpost

PB-PP | B-919188BELGIE(N)-BELGIQUE

www.chengetheworld.be

EDITO

2

LINE DE WITTE

‘Het is crisis’ wordt wordt ons verteld en ‘iedereen moet be-sparen’. Met die boodschap wil de regering allerhande besparingsmaatregelen door-duwen. De besparingen op onderwijs bijvoorbeeld, die

steeds ondraaglijker worden, vooral in de hogescholen. Voor vluchtelingen is er geen geld, de pensioenen moeten omlaag, en er kan volgens Bart De We-ver zelfs enkel nog ‘in de sociale zeker-heid worden bespaard.

Diezelfde regering wil wel 15 miljard euro uitgeven aan defensie, waarvan het merendeel voor nieuwe gevechts-vliegtuigen. Die regering besliste ook om 700 miljoen euro, die onterecht aan multinationals werd cadeau gedaan niet terug te eisen, ondanks de vraag van Europa. Die regering beslist ook om geen onderzoek te lanceren naar de Panamafraudeurs. En als klap op de vuurpijl durft minister Peeters te bewe-ren dat “we boven onze stand leven”.

We pikken dit niet langer, en het verzet groeit. Het verzet tegen de Turteltaks (een taks waardoor je energiefactuur 100 euro duurder zal worden), zorg-de er al voor dat minister Turtelboom moest aftreden. In Frankrijk komen jon-geren massaal op straat: meer dan een miljoen Fransen protesteerden tegen de nieuwe flexibele arbeidswetgeving. Een gelijkaardige wet (de wet Peeters) wordt nu bij ons ook doorgevoerd en het verzet waait dan ook over naar onze contreien. Comac was altijd van de partij. We zijn aanwezig op de plein-vergaderingen Nuit Debout, we waren er in de gietende regen tijdens de beto-ging tegen de aankoop van de nieuwe gevechtsvliegtuigen. We vierden mas-saal 1 mei, de dag van de arbeid. We laten de regering onze sociale rechten die honderden jaren geleden zijn op-gebouwd, en waar deze dag voor cen-traal staat, niet afnemen. We laten onze toekomst niet afpakken. We willen niet terug in de tijd. Wij willen vooruit.

We waren uiteraard ook aanwezig op alle bijeenkomsten tegen de haat, tegen terreur en verdeling na de aanslagen in Zaventem en de metro in Brussel. We waren op de actie van de hogescholen,

3

waar duizenden studenten en perso-neelsleden het tekort aan middelen in het onderwijs aankaarten onder de slogan #wijzijnhetwaard. We organi-seerden de muziekwedstrijd Make Music Not War, over het hele land. Be-ginnende bands strijden daar om een plaatsje op ManiFiesta, het feest van de solidariteit in Bredene.

Het academiejaar loopt bijna op haar eind, en dat wil zeggen dat het weer tijd is voor de Week van de solidariteit in de hoge rielen. Een week bij uitstek om andere Comacleden van over het hele land te leren kennen, bij te leren over super actuele thema’s en hele-maal klaar te zijn voor een nieuw jaar vol van strijd. Tot dan!

Tekening: Jasmine Elsen

4

SEPPE DE MEULDER

Wind, regen en hagel konden ons niet tegenhouden. Samen met 3000 anderen stapte Comac Zondag 24 april mee in de nationale betoging tegen de aankoop van nieuwe gevechtsvliegtuigen. Het kan niet dat er overal op bespaard moet wor-den, maar er wel geld blijkt te zijn voor peperdure gevechtsvliegtuigen. Daarom kwamen we op straat met een duidelijke boodschap: “Investeer in vrede, niet in oorlog!”

LDe regering vertelt ons elke dag dat we moeten bespa-ren, dat er geen alternatief is. Theo Francken vertelt ons dat er geen geld is om meer vluchtelingen op te vangen. Bart De Wever komt vertellen dat er enkel nog geld be-sparingen mogelijk zijn in de sociale zekerheid. En dan komt hun partijgenoot, Steven Vandeput, doodleuk de mededelen dat hij 15 miljard gaat investeren in nieuwe gevechtsvliegtuigen. Uit een studie van de universiteit van Antwerpen bleek al dat de meerderheid van de Bel-gen geen nieuwe gevechtsvliegtui-gen willen, en gelijk hebben ze. Dit zijn geen logische of onvermijdelijke beslissingen. Dit zijn keuzes, foute keuzes.

15 miljard voor 34 F-35’s is niet alleen enorm veel geld. Het is ook enorm

slecht besteed geld. Gevechtsvliegtuigen die in de lucht kunnen bijtanken en kernwapens kunnen dragen die-nen niet om het eigen grondgebied te beschermen. Het

zijn moordmachines die dienen om andere landen plat te bom-barderen. De aankoop is dan ook een duidelijke keuze om vol-uit te investeren in de oorlogspo-litiek van de NAVO. Dit terwijl de bombardementen van de NAVO

3000 BETOGERS DOOR REGEN, WIND EN HAGEL TEGEN GEVECHTSVLIEGTUIGEN EN VOOR VREDE

Foto Comac

UIT EEN STUDIE VAN DE UNIVERSITEIT VAN ANTWERPEN BLEEK AL DAT DE MEERDERHEID VAN DE BELGEN GEEN NIEUWE GEVECHTSVLIEGTUIGEN WILLEN.

5

Arabië kunnen stoppen met een boycot. Ze zou kunnen streven naar een onderhandelde oplossing in het kader

van de Verenigde Naties. Vandaag wordt er echter bewust gekozen om dat niet te doen. Het zijn niet de debatten in het parlement die er voor hebben gezorgd dat België in 2000 niet deelnam aan de oorlog in Irak. Daar hebben de honderd-duizenden mensen die op straat kwamen voor vrede voor gezorgd. Ook vandaag zal het de beweging van onderuit zijn die de aankoop van nieuwe gevechtsvliegtui-gen zal tegenhouden. Laten we de voor-bije betoging als nieuw startpunt aangrij-pen om opnieuw zo een beweging op te bouwen.

LEES DE HELE BROCHURE VAN COMAC OVER DE OORLOGEN EN DE AANKOOP VAN GEVECHTSVLIEGTUIGEN OP ONZE SITE CHENGETHEWORLD.BE

in Irak, Afghanistan, Syrië en Libië hebben niet enkel miljoenen onschuldige slachtoffers gemaakt. Ze heb-ben de regio ook volledig gedestabiliseerd. De gevol-gen zijn een gigantische toename van het terrorisme, de uitbouw van de Islamitische Staat en miljoenen mensen die moeten vluchten.

Na meer dan 30 jaar zogenaamde ‘war on terror’ is het tijd om een bilan te maken. Bondgenoten als Israël en Saudi-Arabië, de aanwezige olie in de verwoeste re-gio’s en de ongecontroleerde wapenhandel maken het verhaal dat ‘het Westen’ democratie en vrede komt bombarderen volledig ongeloofwaardig. Het gaat om geopolitieke spelletjes ten voordele van grote multina-tionals, waarvan de bevol-king in de regio het slacht-offer is en de bevolking hier voor moet betalen. Het geld hier bepaalt de wereld daar. Dat is de on-gemakkelijke waarheid die we onder ogen moeten zien. De 15 miljard die de regering wilt investeren in nieuwe gevechtsvliegtui-gen zouden daarom beter geïnvesteerd worden in een actieve vredespolitiek.

De regering zou de keuze kunnen maken om ISIS droog te leggen door de oliekraan dicht te draaien. Ze zou de ideologische steun en de wapenverkoop vanuit Saudi-

Foto Comac

HET ZIJN NIET DE DEBATTEN IN HET PARLEMENT DIE ER VOOR HEBBEN GEZORGD DAT BELGIË IN 2000 NIET DEELNAM AAN DE OORLOG IN IRAK. DAAR HEBBEN DE HONDERDDUIZENDEN MENSEN DIE OP STRAAT KWAMEN VOOR VREDE VOOR GEZORGD.

6

MAX VANCAUWENBERGE

Op 18 maart sloot de EU een akkoord met Turkije om vluchtelingen te weer-houden naar Europa te komen. Het ak-koord werd meteen verworpen door Amnesty International. Zij stelden dat het akkoord onwettig was en wezen verder op het gebrek aan respect voor de rech-ten van vluchtelingen in Turkije. Maar voor Theo Francken “kan er geen sprake zijn ons te verzetten tegen het sluiten van een akkoord met Turkije”, aangezien het ervoor zorgt dat minder vluchtelin-gen naar Europa zullen komen.1

In dit akkoord staat dat alle vluchtelingen die naar Europa willen komen, worden tegengehouden in Turkije. Zij die proberen de Egeïsche zee over te steken worden in hechtenis gehouden op de Griekse eilanden, terwijl ze wachten om terug naar Turkije te worden gestuurd. Slechts 72.000 vluchtelingen - enkel Syriërs

krijgen toestemming om uit Turkije naar Europa over te komen. Als wederdienst betaalt de EU een som van 6 miljard euro aan Turkije, heropent het de onderhandelingen over de toetreding van het land tot de EU en laat men Turkse burgers zonder visum naar Europa reizen.

Met veel applaus onthaalde N-VA het akkoord. “Men is ons ge-volgd in onze vraag naar een push-back politiek met dit akkoord tussen de EU en Turkije” kunnen we lezen in een communiqué van Europees parlementair Sander Loones (N-VA), mogelijke opvolger voor het voorzitterschap van de nationalistische partij.

EEN ILLEGAAL EN ONMENSELIJK AKKOORD

Het akkoord met Turkije is tot stand kunnen komen doordat Grie-kenland Turkije erkent als ‘veilig land van herkomst’ (zie kader). Op 1 april publiceerde Amnesty International echter een rapport dat erop wijst dat de Turkse grenswachters sinds januari elke dag een hondertal Syrische vluchtelingen terugstuurt richting oorlogs-gebied. En op 15 april was het de NGO Human Rights Watch die een rapport uitstuurde over Turkse grenswachters die het vuur openden op Syrische vluchtelingen die IS ontvluchtten. Enkele maanden eerder, op 15 december had Amnesty International al een eerste rapport vrijgegeven waarin stond dat enkele honder-

VLUCHTELINGENCRISIS: HET AKKOORD TUSSEN EU EN TURKIJE IS ILLEGAAL EN ONMENSELIJK

WAT IS EEN VLUCHTELING?In het vluchtelingenstatuut van de conventie van Genève dat werd aangenomen in 1951 wordt een vluchteling gedefinieerd als iedereen die vreest voor vervolging op basis van ras, nationaliteit, religie, het deel uitmaken van een sociale groep of omwille van politieke overtuigingen. Personen die voldoen aan die voorwaar-den hebben recht op asiel in een andere staat.

7

den vluchtelingen illegaal en in het grootste geheim in Turkije wer-den vastgehouden. Ze kregen niet de mogelijkheid hun families te verwittigen, voordat zij met dwang teruggestuurd werden naar het land vanwaar ze eerder waren gevlucht. Deze rapporten to-nen stuk voor stuk aan hoe Turkije op geen enkele manier kan beschouwd worden als een veilig land van herkomst. Dat maakt het akkoord illegaal.

Op 20 april, in de parlementaire commissie, verklaarde Theo Fran-cken dat “er een oplossing moet worden gezocht in overleg met Turkije, om de ongecontroleerde stroom asielzoekers te stoppen. De laatste maand was de toestroom kleiner dan hij in de zeven laatste jaar is geweest. Er is dus geen sprake van ons tegen dit akkoord met Turkije te verzetten” . De voorzitter van de Europese Raad Donald Tusk, op bezoek in Turkije op 23 april in het gezel-schap van de Duitse bondskanselier Angela Merkel en vice-pre-sident van de Commissie Frans Timmermans, verklaarde dat wat hem betreft “Turkije het beste voorbeeld ter wereld is”.7

Volgens N-VA moeten we verder gaan. Op 24 april stelde Eu-ropees parlementslid Sander Loones tijdens een debat op in “De Zevende Dag” voor het akkoord met Turkije uit te breiden naar alle mediterrane landen.

COMAC STEUNT EEN HUMANE EN EUROPESE OPLOSSINGEEN ACTIEVE VREDESPOLITIEKDe EU moet zich tegen de politiek van de NAVO uitspreken en stoppen met de militaire interventies in het Midden-Oosten. In

plaats daarvan moet er een embargo worden ingesteld tegen de verkoop van wapens aan landen zoals Saoedi-Arabië die terro-ristische groepen ondersteunen. De EU moet haar gewicht in de schaal leggen om een inclusieve, vredevolle oplossing te berei-ken in Syrië en Irak. Ondertussen, conform aan de Conventie van Genève, moet elke persoon die de oorlog ontvlucht de mogelijk-heid krijgen zijn of haar asielaanvraag in Europa doen.

EEN TOBINTAKS OP MIGRATIE VAN KAPITAAL OM DE MIGRATIE VAN MENSEN TE FINANCIERENEen taks van 0.05% op financiële transacties op Europees niveau, exclusief de transacties van minder dan 10.000 euro, zou 200 mil-jard euro per jaar kunnen opleveren. De inkomsten van de taks op migratie van kapitaal laat toe om de migratie van mensen die vluchten van bommen en oorlogsgruwels te financieren. Die op-brengsten zouden onder de lidstaten herverdeeld kunnen worden in functie van het aantal vluchtelingen dat men opvangt, terwijl de surplus geïnvesteerd zou kunnen worden in ontwikkelingssamen-werking opdat zulke crises in de toekomst kunnen worden ver-meden.

KERNCIJFERS VAN DE VLUCHTELINGENCRISIS IN 2015• Demeerderheidvandevluchtelingenbevindenzichinvolgendelanden:

2,7 miljoen in Turkije, 1 miljoen in Libanon en 0,6 miljoen in Jordanië. • InEuropazijner1,3asielaanvragen,voornamelijkuitSyrië(29%),Afghani-stan(14%)enIrak(10%).

• Belgiëheeft35.746asielzoekersopgevangen.• Detotalekostvanallevluchtelingendiezijnaangekomenin2015isom

en bij de 2,5 miljard voor de periode tussen 2015 en 2020, inclusief de socialeuitkeringendietoegekendzullenworden.10

VEILIG LAND VAN HERKOMSTHet idee “Veilig land van herkomst” werd in de Europese wetge-ving geïntroduceerd in 2005. Het laat lidstaten toe een land te erkennen als een veilig land van herkomst onder vier voorwaar-den:asielzoekers(1)mogenernietberechtwordenomwillevanhun ras, religie, nationaliteit, het behoren tot een sociale groep of hunpolitiekeovertuigingen(2)moetenbeschermdwordentegenelkevormvanonderdrukking(3)mogennietopgeslotenofwreedbehandeldworden(4)moetenhetrechthebbenomeenbescher-ming te genieten conform aan de conventie van Genève.

1 Compte-rendu de la Commission de l’Intérieur, des Affaires Générales et de la Fonction Publique du 20 avril 2016, p. 13 http://francais.n-va.be/actualite/la-reforme-des-regles-europeennes-en-matiere-dasile-enlisee-dans-lindecision3 Amnesty International, « Des expulsions illégales de réfugiés syriens en danger », 1 april 2016 De Morgen, 15 april 2016 Amnesty International, « Turquie. L’UE complice de graves violations au droit d’asile », 16 december 2015 Compte-rendu de la Commission de l’Intérieur, des Affaires Générales et de la Fonction Publique du 20 avril 2016, p. 13 Le Soir, 23 april 2016 Eurostat CGRA Nationale Bank van België, « Communication de Mme Marcia De Wachter, Vice-présidente du Conseil supérieur de

l’emploi : Conséquences économiques de l’afflux de réfugiés en Belgique », 24 februari 2016.

8

overwonnen om hier te geraken. Ieder persoon heeft een eigen verhaal, het één al huiveringwekkender dan het ander. Ze hebben hun huis achtergelaten en dagen en da-gen gewandeld, maanden buiten geslapen, ze hebben de oceaan overgestoken in minuscule en gam-

mele bootjes, ze hebben broers, zussen, vaders, moeders, vrienden en kinderen verloren.. En nu worden ze aan hun lot overgelaten, met nachtmerries over het verleden, heden en toekomst.

Iedereen woont hier in een minuscuul en koud “huis”. De personen die nieuw aankomen slapen in tenten. Hoe langer je blijft, hoe meer de tent wordt omge-vormd tot een huis. Laten we duidelijk zijn over wat “huis” wil zeggen in deze Jungle: de huizen zijn gemaakt van plan-ken, tentzeilen, metalen platen, alles wat

de in-woners in handen kunnen krijgen wordt gebruikt. Het geeft een indruk van chaos, maar een ordelijke

GETUIGENIS VAN NAOMI STOCKER

26 februari ging ik met een delegatie van Comac naar Frankrijk. We gingen de zogenaamde “jungle” in Calais bezoeken. Een enorme sloppenwijk van vluchtelingen.

Comac organiseert geregeld activiteiten van solidariteit met vluchtelingen. Deze keer was het doel om de reali-teit in de Jungle met onze eigen ogen te zien, om te zien wat er wordt gedaan om de inwoners te helpen en wat het beleid van Frankrijk is.

In de auto op weg naar het vluchtelin-genkamp, zien we de reusachtige hek-ken langs de weg. Ze voelen bedrei-gend aan, alsof we binnenrijden in een gevangenis. We kruisen ook een poli-tievoertuig. Wat doen zij ? Intimideren.. Aan elke ingang van het kamp staan agenten die iedereen die passeert controleren. En dat doen ze zeker niet om veiligheidsredenen. Intimidatie, op-nieuw intimidatie.

Eens geparkeerd gaan we de omgeving verkennen. Terwijl ik rond me kijk, dwalen mijn gedach-ten af naar de moeilijkheden die deze mensen hebben

EEN DAG IN “DE JUNGLE”

IN DE AUTO OP WEG NAAR HET VLUCHTELINGENKAMP, ZIEN WE DE REUSACHTIGE HEKKEN LANGS DE WEG. ZE VOELEN BEDREIGEND AAN, ALSOF WE BINNENRIJDEN IN EEN GEVANGENIS.

9

Na onze tas thee, vertrekken we weer. Aan de uitgang van het kamp staan opnieuw politieagenten, alle-maal tot de tanden toe bewapend. Ze zijn daar neergezet om

niets te doen. We voelen ons geïntimideerd wanneer een tiental gewapende agenten zich rond ons opstelt. Ze zijn het zoveelste bewijs van de angst die de regering ons wil inboeze-men voor chtelingen. Mijn bloed kookt.

Op de terugweg denk ik na over alles wat ik heb gezien. Ik denk aan de kinderen in de klas van de school in de Jungle, aan de jongeren die voetbal spelen. Hoe kunnen mensen die al zoveel miserie hebben meege-maakt, die getraumatiseerd zijn van een zo lange reis, hun leven verderzetten met een glimlach op

hun gezicht? En dat ondanks de verschrikkelijke leefom-standigheden in de Jungle en bedreigingen uit het land te worden gezet. Ik denk aan de politiek die dit mogelijk maakt. Deze situatie is onhoudbaar. Ze zou niet mogelijk mogen zijn. We moeten iets doen !

chaos. De huizen zijn niet opeengehoopt. De Jungle lijkt op een echte stad met kleine winkeltjes, een restaurant, een klein schooltje en zelfs plekken waar cultuur wordt beoefend.

We zitten in een café en drinken thee met de eigenaar die zijn verhaal vertelt. Hij werkte in Engeland, maar bezitte geen identiteitsbewijs. Hij werd aange-houden en naar Frankrijk gestuurd. Hij woont nu al een jaar in de Jungle en vol-gens hem is dit ook de plek waar hij de rest van zijn leven zal wonen. Hij vindt zichzelf te oud en gelooft niet de over-steek naar Engeland nog te kunnen ma-ken. Iedereen deelt hier dezelfde droom: naar Engeland gaan en daar een beter leven opbouwen. Elke dag proberen vluchtelingen deze droom in werke-lijkheid te brengen. Sommigen hebben geluk, maar voor velen mislukken de pogingen, waardoor ze langer in de Jungle moeten blijven, soms zelfs jaren.

AAN DE UITGANG VAN HET KAMP STAAN OPNIEUW POLITIEAGENTEN, ALLEMAAL TOT DE TANDEN TOE BEWAPEND.

10

COMAC IN ACTIE

TAMPONTAX « Wist je dat je op tampons en maandver-band in België worden belast als een luxe-product? Wij trokken naar de campus met petities tegen de zogenaamde tampontax. En succes dat we hadden!”

LINE DE WITTE

SOLIDARITEITSMARS“In Leuven organiseerde Comac samen met een aantal andere organisaties een solidariteitsmars voor vluchtelingen. Hon-derden jongeren namen deel. ‘voor ieder-een die hier met de boot komt en wie hier uit de boot valt’”

GEVECHTS-VLIEGTUIGEN“Nieuwe gevechtsvlieg-tuigen voor 9 miljard euro om de situatie in het Midden-Oosten nog te verslechteren? Nee bedankt! We haalden massaal petities op te-gen de aankoop van die vliegtuigen”

PAY BACK DAY“Comac was aanwezig op de Pay Back day van de PVDA. We kaartten daar de oneerlijke Tur-teltaks aan, waardoor iedereen binnenkort 100 euro meer moet betalen aan energie. De strijd heeft succes, Turtelboom moest al aftreden, nu de Turteltaks nog”

MARX TODAY“Jo cottenier, econoom en on-derzoeker bij het instituut voor marxistische studies toerde het land rond om meer uitleg te ge-ven over de crisis, en vooral een marxistische visie daarop. We leerden veel bij!”

MANAMA TE DUUR“In Gent besliste het universiteitsbestuur om het inschrijvings-geld van de ManaMa’s te verhogen tot soms wel 5330 euro. Zo wordt het volgen van zo’n opleiding enkel nog mogelijk voor wie het kan betalen. Maar dat was zonder ons gerekend. We voeren protest aan het rectoraat, we maakten zelfs een liedje. Deze strijd is nog niet afgelopen.”

KMS“Onder het motto ‘de wereld begrijpen om haar te veranderen’, organiseren we jaarlijks Karl Marx school, een weekend boordevol vor-mingen over allerhande actuele thema’s. 250 jongeren volgden vormingen, gaande van de vluchtelingencrisis tot socialisme, het was de moeite!”

11

LINE DE WITTE

KLIMAATAVOND COMAC A’PEN“Na de klimaattop in Parijs, wilden wij wel eens weten wat er nu goed en slecht aan dat akkoord was. We nodigden Natalie Eggermont en Anne-leen Kenis uit die hun ongezouten mening met ons deelden.”

COMAC VUB IN LUIK“Comac VUB ging naar Luik, en ontmoette daar Frederic Gillot, een PVDA’er die als arbeider ver-kozen is in het Waals Parlement. Hij vertelde over zijn strijd als vakbondsman tegen de sluiting van Arcelor Mittal, waardoor heel veel jobs verloren ging in de streek.”

COLLECTIEVE BLOK“Samen studeren om samen te slagen”, onder dat motto organiseerden we verschillende collectieve blokken tij-dens de paasvakantie. Nu die goeie resultaten nog!”

VROUWENDAG“8 maart was het vrouwendag, en dat lieten we niet aan ons voorbij-gaan. Feminisme niet meer nodig? Het zal wel! Vrouwen verdienen nog steeds 22% minder dan mannen, voor hetzelfde werk. Elke dag dienen acht vrouwen een klacht in wegens verkrachting. En dat is maar een tipje van de ijsberg.”

DIB“Als studenten worden we weinig geconfronteerd met de dagelijkse realiteit van sommige werkende mensen. Daarom kropen we even uit onze ivoren toren en we gingen twee dagen kijken hoe het eraan toe gaat op de werkvloer. Er is dui-delijk nog heel veel onrecht waar we tegen moeten strijden.”

MAKE MUSIC NOT WARComac organiseerde in alle afdelingen een muziekwedstrijd voor beginnende bands. De winnaars van de voorrondes mogen optreden op ManiFiesta, het feest van de solidariteit in september. MMNW is niet enkel een manier om cultuur toe-gankelijker te maken, het is ook onder-deel van onze strijd tegen de aankoop van nieuwe gevechtsvliegtuigen. Andere keuzes zijn mogelijk. Investeren in cultuur bijvoorbeeld.

WAKE TEGEN TERREUR:De aanslagen op 22 maart hebben ons allemaal hard geraakt. We waren dan ook met Comac aanwezig op alle wakes tegen terreur. Om ons medeleven te be-tuigen aan de slachtoffers en nabestaanden, maar ook om een boodschap tegen haat en verdeeldheid naar voren te brengen.

12

MORGANE DE MEUR

De werkgroep herdenkt de 26e verjaardag van de goedkeuring van het wetsontwerp van 3 april 1990, waardoor het plegen van abortus niet langer strafbaar is. Sindsdien heeft elke zwangere vrouw ‘in een noodsituatie’ het recht op abortus.

De huidige situatie is niet meer dezelfde als toen het wetsontwerp werd gestemd. Dit werd duidelijk door de optocht van de verwachte 6000 betogers voor “Marche pour la Vie” op 17 april 2016, die het recht op abortus in vraag stellen. Trieste afgezonderde zielen? We voelen duidelijk dat conservatieve stromingen terug aan kracht beginnen te winnen en stellen ons hier deze vraag bij: is het recht op vrijwillig zwangerschap bedreigd in Europa?

Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie sterven jaarlijks meer dan 65 700 vrouwen ter wereld ten ge-volge van een abortus en dit veelal in de landen waar dit juist zeer beperkt toegelaten of zelfs illegaal is. In de landen waar het illegaal is zijn het voornamelijk de vrouwen zonder middelen die het moeten doen met ge-vaarlijke methoden. 25% van de wereldbevolking leeft in 54 landen waar een strenge wetgeving geldt (voor-namelijk in Afrika, Zuid-Amerika en Azië). De vereniging Dokters van de Wereld benadrukt dat ‘een restrictieve wetgeving in geen geval het aantal gevallen van abortus vermindert, maar er wel voor zorgt dat de armeren hun leven in gevaar brengen door illegale en risicovolle ma-nieren te gebruiken.

HOE VER STAAT EUROPA OP VLAK VAN VROUWENRECHTEN?De stand van zaken in Europa is ver van vrolijk: in lan-den waar de Katholieke Kerk nog sterk aanwezig is, zo-als Ierland of Italië, is de wetgeving zeer streng. In Italië weigert 80% van de artsen een abortus uit te voeren. In Hongarije, waar de extreemrechtse regering van Viktor Orban aan de macht is, zijn er wetsontwerpen die een verbod op abortus willen invoeren. In Spanje hebben minderjarige vrouwen geen toegang tot abortus sinds 9 september van het ingangsjaar van de neoliberale en ultraconservatieve regering, waardoor ze 30 jaar terug in het Spanje van Franco worden gekatapulteerd. In

IS HET RECHT OP ABORTUS EEN VROUWENRECHT?

In Brussel werd in 2015 een vrouwengroep opgericht in deafdelingenvanComac.Indezewerkgroepwordenfeminisme en dagelijkse onderwerpen uit de genderpro-blematiek besproken. “Een niet-gemengde plaats waar vrouwenvrijuitkunnensprekenoverwatzedenken,eensafe-place waar de vrouwen de mogelijkheid krijgen om niet enkel te spreken over wat hen raakt, maar om ook meer verantwoordelijkheden op te nemen. Ze nemen hun plaats in binnen de organisatie in tijden van manne-lijk dominantie. Het is ook een politieke ruimte waar men wil werken rond het seksisme en de eisen die ermee gepaard gaan.”

13

Portugal werd een wet goedgekeurd die de akte niet langer volgt en waardoor vrouwen die abortus willen plegen nu eerst vernederende gesprekken moeten ondergaan.

Hoe is het mogelijk dat anno 2015 elk EU-land hier een eigen wetgeving voor heeft?

Het is hoog tijd dat het recht op abortus in het Europees verdrag voor de Rech-ten van de Mens komt te staan. Dit is het eerste middel om rechten afdwingbaar te maken. Het verdrag beschermt im-mers niet enkel basisrechten, maar kan ook schendingen onderzoeken via het beschermingsmechanisme in Straatsburg en er zo voor zorgen dat de staten deze rechten respecteren. Dit kan ervoor zorgen dat het verkrijgen van vrouwenrechten, die nodig zijn om de gezondheid en veiligheid van vrou-wen te verzekeren, een reële mogelijkheid wordt. Dit past ook binnen een progressieve politiek van sociale vooruitgang voor vrouwenrechten.

Met het oog hierop steunt het plat-form ‘Abortion Right’ de Belgische af-gevaardigden bij het nemen van de nodige maatregelen om een wetge-ving pro abortus mogelijk te maken. Ze willen dit doen door de regels

die met abortus te maken hebben uit het Strafwetboek te halen. Die staan daar nu nog in onder het hoofdstuk ‘Misdaden en wanbedrijven tegen de orde der familie en tegen de openbare zedelijkheid’. De voorwaarden voor een ‘noodsituatie’ voor een vrouw worden gezien als ‘niet objectief in de praktijk en bron van juridische onzekerheid’ en zijn ook terug een discussiepunt.

Foto : archivesdutravail.org

HET ZIJN HET VOORNAMELIJK DE VROUWEN ZONDER MIDDELEN DIE HET MOETEN DOEN MET GEVAARLIJKE METHODEN

14

DE STRIJD IS NOG LANG NIET GESTREDEN

De strijd om het recht op abortus is nochtans in veel opzichten een voorbeeld. Het is de speerpunt van en symbool voor een nieuw feminisme. Het werd van in het begin verdedigd door de marxistische beweging, en kende in Europa een herleving in de jaren 60-70. Begin jaren 60 kwamen de vrouwelijke arbeiders van de wakenfabriek FN Herstal in opstand en streden ze voor een gelijk loon. Hoewel ze even hard werkten als hun mannelijke collega’s hadden ze niet dezelfde rech-ten. Ook het recht om zelf te beslissen over hun eigen lichaam hadden ze niet, noch voor abortus noch voor anticonceptie. In 1923, na de Eerste Wereldoorlog, werd een nieuwe wet omtrent geboorte uitgevaardigd om zo België opnieuw te herbevolken, en dus werd iedere pu-bliciteit voor anticonceptie verboden. In progressieve kringen kwamen mannen en vrouwen op straat tegen deze schandelijke situatie.

In 2002 heeft het Europees Hof voor de Rechten van de Mens zelf nog, in de Boso c.-affaire in Italië, beslist dat het objectieve verschil in persoonlijke betrokkenheid van de vrouw gerechtvaardigd was: ‘haar autonomie van beslissing is prioritair.’

De discussie gaat vooral in op de stelling dat er belang-rijkere zaken gelden bij het feit dat er vrouwen zijn in de maatschappij. Elk punt van de vrouwenrechten is weliswaar voortgekomen uit een politiek klimaat van democratie en de strijd tegen onrechtvaardigheid. Jean Faniel, directeur van het Centrum voor Socio-Politiek Onderzoek en Informatie, bevestigt meteen ‘dat er een link is tussen de Zweedse neoliberalen en het Tatcheris-me van de jaren 80’. En ook onze regering Michel streeft niet naar egalitarisme.

De dreigingen komen dus tot bij ons via de debatten over late abortus en over de vooruitgang in neonatolo-

gie, met het voorwendsel dat medische wetenschap vroeggeboortes kan voor-komen vanaf 26 weken zwangerschap. Of via juridische erkenning van de foetus als persoon, als gevolg van het recente wetsvoorstel door CD&V en SP.A. In 2011 diende Open VLD ook een voorstel in. In dit voorstel loven ze een drempel van 106 dagen na bevruchting, ofwel 15 weken zwangerschap. De bijeenkomsten van het OSVE werden een ontmoetingsplek voor religieuze fundamentalisten van over heel Europa. Als laatst werd ook de uitbreiding van de dienstweigering sterk teruggeslagen, hierdoor zou een abortus verhinderd worden door te gaan, maar

15

zou ook een dokter mogen weigeren het zelf uit te voe-ren. Het is ook zo dat in enkele regio’s in Europa recht-se partijen de overhand hebben. Laten we even kijken. Marine Le Pen, lid van de het Front National, sprak zich op 17 november uit voor het schrappen in het budget voor gezinsplanning en voor LGBT-verenigingen. “het is tijd om een schoonmaak (…) te houden daar waar ik het absoluut niet eens ben met de ideologie. Er zal hen geen cent gegeven worden.” In dezelfde lijn stemde de regionale raad in Ile-de-France tegen de ‘anticonceptie pass’, die het voor studenten mogelijk zou maken gratis toegang te hebben tot anticonceptiemiddelen of tot op-sporingstechnieken. Deze beslissing is onrustwekkend voor de seksuele gezondheid van onze jongeren.

Wij denken dat enkel een respectvolle legalisering van de vrouwenrechten over hun lichaam gelinkt aan een goed milieu zoals seksueel onderwijs op school voor iedereen, diensten voor gezinsplanning en een de mo-gelijkheid anticonceptiemiddelen te hebben in nood-gevallen een gestructureerd antwoord kan bieden. We merken dat de antiabortusbeweging in oorlog is: het heeft de financiële middelen en machtige lobby’s, en haar aanvallen zijn vooral ideologisch en politiek. Maar de abortussen die op illegale manier gebeuren en de vrouwen overal ter wereld die daarbij elke 9 minuten het leven laten als gevolg, tonen dat we tegenover een maatschappelijk probleem staan dat we niet kunnen

negeren. Deze strijd moet op drie velden gestreden worden: het juridische veld, om een erkenning van de vrouwenrechten te verkrijgen; het socio-sanitaire veld, om een vrije toegang tot diensten en middelen te ver-krijgen; en het politieke veld, door en voor vrouwen-groepen.

Om die redenen wil de werkgroep rond feminisme van Comac meestrijden door een actieve campagne te voe-ren om anticonceptiemiddelen makkelijk en kosteloos toegankelijk te maken. Dit is vooral hun doel gewor-den sinds het Waals Gewest de gezinsplanning legaal verboden heeft waardoor de pil en de morning-afterpil

niet verkrijgbaar is zonder een dokter. Zo worden we er nogmaals aan herinnerd dat democratie en gelijkheid twee doe-len zijn die samen gaan. De doelstelling is het verwijderen van onrechtvaardig-heid, of die er vrijwillig is of niet, en de sociale progressie.

Foto : cvfe.be

ELK PUNT VAN DE VROUWENRECHTEN IS WELISWAAR VOORTGEKOMEN UIT EEN POLITIEK KLIMAAT VAN DEMOCRATIE EN DE STRIJD TEGEN ONRECHTVAARDIGHEID

16

PANAMA PAPERSMeer dan 700 Belgen ontvlucht-ten belastingen via belastingspa-radijzen zoals Panama. Na de LuxLeaks, de SwissLeaks, de BelLeaks, zien we met de Pana-maLeaks opnieuw een staaltje fiscaal extremisme. En ook hier zien we dezelfde namen terug-komen. Het zijn leden van de gesloten clubje van grote Belgi-sche fortuinen, zoals de familie De Spoelberch, die een kapitaal bezitten van 52 miljard euro.

En dan durft De Wever te bewe-ren dat de enige plaats waar er nog geld te rapen valt de sociale zekerheid is. Een overheid die massaal geld wil uitgeven aan sociale fraude, maar niet aan fis-cale fraude. Een regering onder het motto: « Sire, laten we de ar-men belasten, ze zijn met zoveel meer ».

Hoog tijd voor een fiscaal alert-niveau 4.

DE HERVORMING VAN PEETERS : 150 JAAR TERUG IN DE TIJDKris Peeters wil de arbeidsmarkt ‘flexibiliseren’, zo heet dat mooi. Hij wil er onder andere voor zorgen dat mensen sommige weken tot 45 uur per week moeten werken, zonder daar overuren voor betaald te krijgen. Meer dan 100 jaar geleden streed de arbeiders-beweging over heel Europa voor de 8-urenwerkdag en die eis werd na stakingen, betogingen en jaren van heftige strijd, uiteinde-lijk ingewilligd. Nu wil de regering ons meer dan 100 jaar terug de tijd in katapulteren.

In 1930 stelde Keynes dat we op het einde van de 20ste eeuw, een werkdag van drie uur, en een werkweek van 15 uur zouden volstaan om aan onze behoeften te doen, dankzij de stijgende pro-ductiviteit. Keynes had, in tegenstelling tot Kris Peeters, geen reke-ning gehouden met de eindeloze winsthonger van de kapitalisten.

Nu al zien we langs de ene kant massale werkloosheid en langs de andere kant steeds meer burn-outs en een stijgende werkdruk voor wie werk heeft. De enige logische stap in de ge-schiedenis is het vermin-deren van de arbeidstijd. Zo creëren we meer jobs, en minder burnouts.

IN HET KORT...

17

#NUITDEBOUT: EERSTE BRIES VAN EEN WIND DIE AANWAKKERT?De nieuwe arbeidswet El Kohmri, die de arbeidsmarkt wil flexibiliseren (een beetje zoals de wet Peeters), oogste enorm veel kritiek en protest in Frankrijk. In de verlening van de grote betogingen, verspreidden de ‘#NuitDebouts zich over heel Frankrijk en verder. Van Bordeaux tot Lou-vain-La-Neuve, van Brussel tot Montréal.

Het principe ? Een populair forum, waar een gebarentaal overgeërfd van de Indignadobeweging de interventies kenmerkt. Interventies die even gevarieerd zijn als de zorgen van de deelnemers : Panama Papers, de oorlog in Syrië, de besparingen in de openbare diensten, de plaats van vrouwen in onze samenleving, ecologie,

Wat zullen de resultaten van deze beweging zijn? Zal het mogelijk zijn om te groeien ? Om te blijven duren ? Deze antwoorden moeten nog worden beantwoord, maar wat zeker is, is dat er een wind oplaait in Europa.

MEXICO : VROUWEN IN VERZET Ze kwamen op 25 april met honderdduizenden de straat op onder de hashtag #VivasNosQuere-mos (We zien onszelf liever levend). Dit protest verspreidde een golf van verzet over meer dan 40 steden van het land. Verzet tegen het machistische geweld en tegen vrouwenmoorden, tegen de genderrollen, maar ook tegen de verdwijning van studenten in de school Ayotzinapa (in 2014 zijn 43 linkse studenten ontvoerd, vermoedelijk door de politie, en zijn overhandigd aan drugshandelaren.

Er is nog steeds geen nieuws bekend over hun lichaam, nvdr).

In Mexico is groeit het geweld tegenover vrouwen: dagelijks worden zeven vrouwen vermoord. 63% van de Mexicaanse vrouwen ouder dan 15 is al slachtoffer geweest van fysiek en/of seksueel geweld. Wat schokkend is, is de straffeloosheid tegenover de daders van dit geweld: 95% van de klach-ten wordt geseponeerd.

Deze realiteit is jammer genoeg niet specifiek voor Mexico: ook in België dienen acht vrouwen per dag klacht in tegen verkrachting. En dat is nog maar een topje van de ijsberg.

IN HET KORT...…

18

Al snel zijn alle rijkdommen in de stad echter uitgeput en moet je verder gaan zoeken. Het kleine hotel bijvoorbeeld, waar het bejaarde koppel leeft. Ben je bereid hun medicatie te stelen die je nodig hebt om je zieke vriend te redden? Of verkies je om te zigzaggen tussen de snipers om in het centrum te geraken, met alle risico’s van dien.

De keuzes zijn verscheurend en de druk is immens. Tijdens de nacht ben je minder zichtbaar voor aanvallers. Het is dan ook ab-soluut noodzakelijk om opnieuw in je schuilplaats te zijn als de dag aanbreekt. Als je niet op tijd terug bent, is de kans groot dat je nooit meer bij je vrienden geraakt.

Ieder ander personage in het spel bezit zijn of haar eigen geschie-denis, twijfels, angsten en gebreken. Iedereen reageert anders op je acties. Het is dan ook belangrijk daar rekening mee te houden.

In een videowereld, gedomineerd door enkele bedrijven die in de eerste plaats winst willen maken en weinig progressieve bood-schappen verkopen, is This War of Mine een echte verademing. En ja, na het te hebben gespeeld, begrijpen we nog beter wat de re-aliteit moet zijn voor vrouwen, mannen en kinderen die geteisterd worden door imperialistische oorlogen of conflicten die worden gevoed door westerse landen.

Het spel kost minder dan 20 euro, en een deel van het geld gaat naar organisaties die hulp bieden aan kinderen die slachtoffer zijn van oorlogsgeweld. Geen enkele reden om het niet te proberen dus!

MAX VAN LAERE

This war of mine. De titel van een atypische videogame.

De hoofdpersonages zijn hier niet afgetrainde soldaten, die als enige doel voor ogen het afslachten van het vijandelijke kamp hebben. Nee, hier krijgen de grote afwezigen in andere spelen de hoofdrol: de ‘gewone’ burgers. Vergeet de debatten in het parlement waar de meerderheid beslist dat er geen geld is voor vluchtelingen, of waar diezelfde meerderheid beslist dat er 15 mil-jard euro is voor defensie, waarvan het merendeel voor nieuwe gevechtsvliegtuigen om zo de NAVO te ondersteunen. Vergeet alle typische commerciële videogames.

In This War of Mine speel je een groep burgers die zich in het mid-den van een burgeroorlog bevinden in een fictieve republiek in Oost-Europa. Het land doet denken aan Joegoslavië in de jaren 90, gevangen tussen etnische spanningen en een imperialistische interventie van de NAVO.

Het doel? Hetzelfde als de burgers in Irak, in Mali of in Palestina voor ogen hebben die door militairen worden geteisterd: overle-ven. Het spel is onderverdeeld in twee fasen. Tijdens de dag moet je je schuilplaats in orde brengen, het psychische en fysische wel-zijn van je groep verbeteren, de voorraad water en eten aanvul-len. Je construeert ook watervoorzieningen samen met andere groepen. Het moraal van de groep is een beslissende factor: te weinig eten, te weinig rust, te veel koude of het verlies van een naaste kunnen extreme gevolgen hebben voor je welzijn, met alle gevolgen van dien.

De tweede fase van het spel speelt zich af tijdens de nacht. Op een kaart van de stad heb je de keuze tussen verschillende plaatsen waar je grondstoffen kan vinden die ervoor kunnen zorgen dat je wat extra dagen in leven blijft, en misschien zelfs het einde van het conflict meemaakt.

THIS WAR OF MINE

CULTUUR

19

WAT WE NIET ALLEMAAL TOELATEN OM ONS VEILIG TE VOELEN?

OPINIEAÏMANE MENIOUI

De verschrikkelijke aanslagen van 22 maart in Zaventem en de metro in Brussel hebben mij enorm geraakt. Ik ga ervan uit dat dat voor jou ook het geval was. Na de momen-ten van rouw, stellen zich de vragen: Wie? Waarom? Zal er een volgende keer zijn? Hoe kunnen we dat voorkomen ? Wat heeft er niet gewerkt ? Had-den we het kunnen voorkomen?

Deze uiteenlopende vragen zijn allemaal legitiem. Ik weet niet hoe het voor jullie zit, maar ik wil er het antwoord op weten. We-ten waarom de daders gekend waren, maar toch zomaar overal door Europa kon-den reizen om zo hun gruweldaden voor te be-reiden. Ik wil weten waarom de autoriteiten de dagelijkse bedreigingen niet au serieux hebben genomen.

Nee, ik wil het niet alleen weten, ik moet het weten. Ik moet weten waarom de over-heid samenwerkt met landen die het Mid-den-Oosten totaal destabiliseren. Waarom België zich engageert in een oorlog die chaos en verdriet zal veroorzaken voor de mensen daar?

Al in 2015, reageerde de regering Michel met een resem aan maatregelen om de Belgische bevolking te beschermen tegen terroristische aanslagen. Mijn argwaan is toen gegroeid. Welke vrijheden zullen wor-

den opgeofferd? Durven ze onze vrijheden op het spel zetten, en zo ja, hoe ver durven ze gaan? In recordtempo werd een groot antiterroristisch plan uitgedacht, dat lange tijd in stand blijft. Die tijdspanne zorgt er uitein-delijk voor dat mensen wetten ac-cepteren die dienen om massasurveillance te normaliseren. Zo aanvaar-den we uitein-delijk dat we allemaal, op elk moment kun-nen worden gecontroleerd.

Deze maatregelen gaan van grensbewa-king, tot het massaal inschakelen van het leger (+500 militairen), over de herziening van de grondwet tot stemherkenning, en digitale screening van ieder persoon. Maar

dat is niet alles: telefoons worden afgetapt, een “plan voor Molenbeek” en recente-lijk, het ‘Passenger Name Record’ (PNR). Het PNR is een systeem dat internationale uitwisseling van informatie over mogelijk maakt (naam, voornaam, voertuig dat je gebruikt, hotels waar je hebt gelogeerd, maaltijden die je at, ..). Al deze maatregelen hebben de aanslagen in Zaventem of in de metro niet kunnen voorkomen.

Het beleid van de regering gaat veel ver-der, laat me dan ook dat hele beleid op de korrel nemen. Het gaat jammer genoeg niet enkel over deelname aan oorlogen. Daar-bovenop zorgen de keuzes van de regering voor een verarming van de bevolking, een precarisering van het werk en de sociale zekerheid. De meest kwetsbare groepen worden het eerst geraakt: de studenten, de gepensioneerden, de werkzoekenden, de gehandicapten, en éénoudergezinnen. Verder wordt een islamofoob discours ver-spreid dat stelt dat “een significant deel van de moslimgemeenschap” heeft gedanst tij-dens de aanslagen. De bewijzen? We zoe-ken ze nog steeds..

Kers op de taart: de fortuinen van de 1 procent rijksten worden consequent be-schermd in belastingspara-dijzen. De rege-ring weigert 700 000 000 euro belastingen terug te vragen die de multinationals België nog schuldig zijn. Dan stel ik mij dezelfde vragen: voor wie? Waarom? En voor wat ?

WORD LID VAN COMAC!Comac is de jongerenbeweging van de PVDA. We willen alle studenten verzamelen die de wereld niet aan-vaarden zoals hij is. Wij aanvaarden niet dat hun toekomst wordt afgenomen ten voordele van de 1 procent allerrijkten, dat de ongelijkheid on-gelijkheid groeit, dat het klimaat wordt verwoest, wij aanvaarden geen oorlog en racisme. We willen een eerlijke samenleving, een samenleving op mensenmaat en op maat van de natuur. Niet een samenleving die als enige vooruitzicht de winst van een kleine minderheid voor ogen heeft. Om die samenleving op te bouwen zoekt Comac alle jongeren die willen vechten tegen onrecht en voor een alternatief, het socialisme 2.0. Alles is mogelijk als we maar met genoeg zijn. Wil jij samen met ons de wereld veranderen?

Surf naar www.chengetheworld.be, en klik op ‘word lid’.

WEEK VAN DE SOLIDARITEITDe week van de Solidariteit, dat betekent: meer dan 100 leden van Comac die in het prachtige natuurreservaat de Hoge Rielen (Kasterlee, provincie Antwerpen) samenkomen om elkaar te ont-moeten, om een balans op te maken van het afgelopen jaar dat ze samen hebben beleefd. Het is een moment om stil te staan bij de campagnes en de acties die Comac heeft gevoerd, om het komende jaar nog beter te lanceren. Maar het is natuurlijk ook een moment van ontspanning met sport- en ludieke activiteiten, concertavonden en kampvuren. Het is een moment om te leren, discussiëren en debatteren over de wereld die we als jeugd wil-len veranderen, en over de alternatieven voor de huidige gang van zaken. De Week van de Solidariteit, dat is werkende mensen ontmoeten die spreken over hun dagelijkse leven over de sociale strijd op de werkvloer en voor de toekomst van de jongeren. Ons antwoord tegenover de onzekere toekomst die sommigen voor ogen hebben, is dat we meer waard zijn dan dat !

v.u.:

Line

De

Witt

e, W

elda

digh

eids

stra

at 3

6, 3

000

Leuv

en •

Afgi

fteka

ntoo

r : 10

70 A

NDER

LECH

T Au

tono

mie