Zuid-Afrika 2011-2012 Bijna 5 weken zon, dieren, oh’s en ah’s en lunches en diners. En erg veel aardige mensen.

Vol verwachting naar de zon.

Vlak voor het vertrek, chaos rules. De

vlucht wacht niet. Waarschijnlijk als ge-

volg van wijdverbreid bijgeloof was onze

vlucht vertrekkend op de 13e december

zeer voordelig. En de retourtocht op vrij-

dag de 13e januari natuurlijk ook.

Zonnige ontvangst in Kaapstad.

Ontwikkelingsland? Ja, voor het grootste

deel van de bevolking. Voor de witte rest

zijn er de terrassen aan de boulevard.

Maarten’s guest-

house Cape Town.

Cape Town.

De oranje cirkel geeft de

echte ‘’stad’’ aan. Maar al-

les binnen de gele cirkel

wordt tot (de regio) Kaap-

stad gerekend. Daarbinnen

is bijna alles wat er in fol-

ders getoond wordt: Kaap

de Goede Hoop, de stran-

den bij Fish Hoek en Mui-

zenberg, Robbeneiland, de

Tafelberg, de vele wijnboer-

derijen van Constantia.

Maar ook troepen baboons,

pinguins, walvissen in het

voorseizoen etc.

Alleen voor olifanten en

leeuwen moet je wat ver-

der weg.

Langebaan

Matjiesfontijn

Bergplaats

Graaff Reinet

Addo

George Kalk Bay

We zijn dan ook wat verder weg gegaan.

Mary en olifanten, nietwaar?

Op weg naar Langebaan. Een

grote familie doet een middag-

dutje onder een boom bij een

benzinestation. Aan de zeer be-

jaarde auto wordt gesleuteld.

Schoolreisje aan de Atlantische kust. De

Zuid-Afrikaanse zomervakantie begint.

B&B Mahdi in Langebaan.

Op weg naar Matjiesfontein door de eindeloze Karoo.

Hotel Lord Milner in Matjiesfontein, waar de tijd heeft stilgestaan.

Onze bungalow in de tuin van Lord Milner’s Hotel

Dieper de Karoo in, op zoek naar Bergplaats.

Gastheer Blikkies. Ex-dominee,

ex-schietinstructeur in de VS, ex-

jongerenwerker, nu fulltime ma-

nager van de hunting lodge Berg-

plaats. Ze schieten daar zelfgefokt

wild. We waren daar op meerdere

manieren verdwaald.

Verder naar Graaff-Reinet.

Een slaperig plaatsje diep

in de Karoo met een groot

Boeren-verleden.

Het onvolprezen restaurant

Polka in Graaff-Reinet.

Alweer de eindeloze Karoo. Met twee liftsters (moeder en kleine dochter) via Somerset naar Addo.

Na 220 km. Bij het hek mochten wij niet verder. Zij

moesten nog een stukje door de wildernis lopen.

Liefde op het eerste gezicht.

Er komt toch een einde

aan de Karoo. Kirkwood

bij Addo National Park.

Lemon3Lodge

Eindelijk, Addo National Park.

Eindelijk een

aaibaar dier.

Dit everzwijntje verloor zeer jong zijn moe-

der. Hij is toen op het ranger station opge-

voed door de moeder van de hond ...

...nu zijn het

‘’broertjes’’ die

everzwijnspel-

letjes spelen.

Lekker hard

met de koppen

tegen elkaar

rammen...

Garden Route. Indrukwekkend mooi.

Kirkwood-George 500 km.

George. Outeniqua Motel. Met honden en katten. Bestaat toeval?

Een motelkat die zo deskundig geaaid

werd dat hij besloot mee te gaan.

Kerstavond in George. Nee,

hier zijn we niet trots op.

Fancourt golfcourse in George,

een heftige aanval van nostalgie.

Vanaf Fancourt, waar Ernie Els’ teamscore van het vorige weekend nog op het scorebord stond, naar voorlopig eind-

station Kalk Bay. Langs de Kerkstraat waar de Zwetende Hollander een bistro runt. Goede lunch overigens.

Kalk Bay.

Twee weken in een gehuurd

appartement in het Majestic-

complex. Zeer comfortabel.

’Stamkroeg’ Brass Bell. Grotendeels in de zee gebouwd.

Restaurant

‘Harbour’. Op

de pier van de

haven van Kalk

Bay. Met zee-

honden blaffend

onder het raam.

Kalk Bay. Oorspronkelijk een bescheiden vis-

sersplaatsje. Nu vooral levend van toerisme.

Er hangt een wonderlijke hippieachtige

sfeer. Slechts 30 minuten van Cape Town,

aan de Indische Oceaan.

Brood halen om 06.30 bij de voortreffelijke bakker. Nooit

geweten dat ik ook ochtendmens kan zijn. Maar die zon ...

Rabo-tandem in Kalk Bay. Is Zuid-Afrika goedkoop? Tja, € 2,50 voor dit ontbijt.

Tussen Kalk Bay en Cape

Town liggen Klein en Groot

Constantia. Wijnboerderijen

waar je wijn kunt proeven en

ook van een fantastische

lunch kunt genieten. Veel

dichter bij de hemel ben ik

nog niet geweest ...

Buitenverwachting, wijnlandgoed in Klein Constantia.

Jarig ja, bedankt!

Zuidelijker kan hier niet. Kaap de Goede Hoop.

Die Kaap van de Goede Hoop.

Kaap de Goed Hoop. Waar we op een uitkijkplekje in de avondzon overvallen werden door een grote troep Baboons.

Bavianen dus. We zijn stilletjes in de auto blijven zitten. De foto’s zijn door de autoruit gemaakt, stilletjes.

Pinguins in de storm. Een kolonie van enkele duizenden dieren leeft vlak bij de Kaap. ‘Kijk onder uw

auto voor u wegrijdt’ staat er op borden bij een parkeerterrein in de buurt.

Vanaf Kalk Bay naar Somerset West via Muizen-

berg. Een fantastisch strand langs het bedroevende

township Khayelitsha. Anderhalf millioen mensen

in krotten van hout, golfplaat en plastic lappen.

Van 8-12 jan 2012, het einde van de reis,

logeren we in het bescheiden gehuurde

optrekje van Don en Mieke…

...met zwembad op het dak.

Diner op het terras 9-01-2012 bij 23 graden C.

Er wordt veel gekookt

en gegeten in Z-Afrika.

Bijna 5 weken lang wordt er copieus gegeten. Vaak lunch en diner. Italiaans in Cape Town. Vis en bobotie in Lange-

baan. Ontbijt, lunch en diner bij Polka in Graaff-Reinet . Duits in Kirkwood. Kerstdiner met hard knallende cadeautjes

in George. Een verjaardagslunch op een wijngoed in Klein Constantia. Veertien dagen in Kalk Bay dus veel Harbour

restaurant, The Annex en de Brass Bell Pub. Diners en lunches rond CapeTown, Somerset en Franschhoek bij prachtige

wijn-landgoederen als Vergelegen, Buitenverwachting en Grande Provence. Gelukkig geen weegschaal in de bagage.

Lunch in Franschhoek: Grande Provence.

Wijnlandgoed Vergelegen

Diner boven op de berg in Somerset West.

Werd er alleen gegeten?

Nee, vooral aan het einde van de trip werd er veel

gegolft. In een poging om de kilo’s eraf te lopen?

Nou nee, meestal waren de banen te heuvelachtig

voor wandelwerk. Buggies dus, maar mooie banen.

Clovelly, naast Kalk Bay.

Devon met een bejaardengreenfee van € 12,50.

Mowbray

Westlake

Mary en caddy. Clovelly en Westlake zijn de enige banen

waar we caddies hebben gehuurd. Ongeveer € 20 voor

een rondje, maar caddy John had een bijbaan als pro.

Stellenbosch, clubhuis.

Volgens Mary was het kleine lunchhapje

dat in het Stellenbosch clubhuis werd ge-

serveerd een typisch voorbeeld van Zuid-

Afrikaanse humor. Net als het bord bij een

hole op Mombray dat dicht bij een straat

ligt.

Stellenbosch

Golf tussen de wijnranken, een duivels dilemma.

Toch eindelijk een paar wolkjes.

Muizenberg, op de terugweg van Stellenbosch naar Kalk Bay.

Erinvale

Enkele dagen later is het weer een supergolfdag.

Somerset West, homecourse van Don.

Zomaar en vakantiehuisje op de baan.

‘Van een

golfbaanlunch

word je niet

dik, dat loop je

er toch meteen

af …’.

Ten slotte, weg uit Zuid Afrika.

Een laatste blik op Somerset West in

de avond. Vliegtuig terug naar Neder-

land. Het is mooi geweest.