ZOMERSCHOOL - vrijdag 17 augustus t/m vrijdag 24...
-
Upload
truongtruc -
Category
Documents
-
view
213 -
download
0
Transcript of ZOMERSCHOOL - vrijdag 17 augustus t/m vrijdag 24...
ZOMERSCHOOL - vrijdag 17 augustus t/m vrijdag 24 augustus 2007
Ik had een huisje gebouwd
Steeds meer uitgebreid, 't leek zo groot.
Helemaal volgestouwd met troep en zooi,
Raak het niet aan, het is van mij!
Dan loeit een koe en balkt een ezel,
Wat doet dat daar zo in mijn huis?
Mijn hart loeit, mijn geest balkt,
Ik zie het huis, ik zie de bouwer.
Dan ook de muur en het cement:
Ze verkondigen de Dharma.
In dankbaarheid,
Guido
ik snap er niks van
wie zit hier?
eenheid
Jean-Paul
Niets geleerd niets gewonnen
niets verloren niets gevonden
niet geleden niet gehuild
niet gereisd niets bevuild
niets bereikt niets gedaan
niet geslapen niet vergaan
niet geklonken niet gegeten
wel diep verzonken, maar ik heb niet gezeten
Landau
Mijn apengeest springt, lacht, wordt kwaad,
ik kijk het aan,
richt mijn aandacht dieper.
Marees
Zeven dagen uit het dagelijkse leven: stilte - stilstand - rust.
Geen chaos, of toch? Chaos in het denken.
Concentratie - ademhaling - discipline - doorzetting - liefdevol - respect.
Eerbied en verwondering - open.
Lichaamswerk, soms heerlijk, soms zwaar, soms vervelend.
Zitten, fysiek pijn in voeten, nekwervel. De benen met behulp van kussens aardig
horizontaal.
Ik heb hier leren zitten.
De ademhaling vanuit de buik: zwellen en naar het stuitje.
Het staan ging mij beter af dan het zitten.
Het moeilijkste was de concentratie op de ademhaling: de gedachten komen en gaan,
moeilijk te stoppen.
Ik wervelde nog teveel in de pauzes, kwam soms tot rust, soms te naar buiten gericht.
Veel gelopen buiten: het landschap, de bloemen, de koeien, paarden, de luchten,
accordeon, joods/zigeuner muziek.
De prachtige muziek van Ad, vooral de Indiase.
De sfeer zo fijn, zo liefdevol. Veel gelachen.
Ik kom graag weer en probeer dan meer bij mijzelf te blijven.
Moe en voldaan.
P.s.: kennismaking met het Universum.
Anne-Marie
De mist lost langzaam op.
Het ijs is aan het smelten.
Waar draai ik omheen?
Wieke
Naar alle kanten heen en weer getrokken.
Rake klappen, glooiende weide.
Jeroen
Innerlijkheid bestaat
Zoveel is zeker
Maar grijpen en toe-eigenen
Houdt mij veilig en klein.
Kleine lange dwaas
De emmer heeft geen bodem
Val achteruit het leven in -
en verdwijn.
Dirk
Laat vliegen
vliegen.
Birgitta
Niemand ziet me
"Niemand ziet me": zo vat Ad luchtigjes samen waar we staan.
Bedoeld voor momenten waarop we op het punt staan voor anderen in te springen,
ongevraagd. Voor iemand te denken: ons door iemand de maat te laten nemen.
"Doe ik het zo goed?"
"Relax! Niemand ziet me."
Start opnieuw van daaruit en leef jezelf.
Maar wacht even, "Niemand ziet me": is dat niet onze grootste nachtmerrie? We willen
gezien worden, toch, in onze diepste kern?
Waar sta je dan nog, als niemand je ziet?
Waar?
Aha, een vraag, het is tóch gelukt.
Dat is wat deze week doet:
Ruimte ontstaat.
Zicht ontstaat.
Lucht raakt.
Tevoorschijn gewekt:
de grote kwestie.
En voor nu, een volgend moment.
Voor thuis, een nieuw licht.
"Niemand ziet me" - welnu, de Dharma tegemoet.
In vertrouwen,
achterwaarts!
Piet
Mijn grondvraag was:
hoe kan ik mij beter verbinden met innerlijkheid?
Mijn grondvraag is nu:
hoe kan ik innerlijkheid dienen?
Willie
Leven
Pijn, pijn, pijn -
het lichaam sterft.
Ruimte, adem, ontspanning -
mysterie.
Michiel
Ontdekken wie ik ben.
Kijken, zien waar dit zelf vandaan komt.
Naar binnen kijken en dan
van binnen uit naar buiten.
Hub
Een ezel, koeien, een paard,
gracieus in de wei,
worden bewogen.
Hoe zit dat met mij?
Wandelend in dit prachtige land kwam de vraag, al zo vaak gesteld: waaruit bestaat
deze lopende mens?
Zoals een helder landschap zich vertoont als de nevel langzaam optrekt, ontstond een
inzicht:
ook ík ben de uitdrukking van de ware aard der dingen
zoals alles om me heen: één.
Geen karma- maar een Dharma-lijf.
Ga er zorgvuldig me om.
Deze, even bijna ondraaglijke, lichtheid van het bestaan zal bestendig en draaglijk
worden.
Juul
Van 5 hectaren
naar 10 m2.
Is voldoende.
Janine
Nu
Geen gedachten
geen woorden
voel alleen de beweging
van de adem.
Bernadette
Zeventien dode stronken
steken het lont in de reet van de Dharma,
Boeddha werpt wat zand op hun rug.
Een likje karmasaus verraadt
dat het om een Zengroep gaat.
Ad