Vertrekkersboot Job past als een jas - America’s Cup krijgt vleugels- Door de ogen van: Breehorn 48 - Onderweg van boot wisselen -Een schaduw valt over zee - 23 voeter met historie - Video’s en foto’s!

30 september 2010

foto

: © R

uud

Katt

enbe

rg

54

i n d

eze

Zilt.

.. 4 Bureaublad - Downloadfoto voor je scherm.

6 Reflectie - Bespiegeling van de Zilt-bemanning.

8 Passend als een jas -Vertrekkersboot naar eigen inzicht gebouwd.

20 Crashtest in de Med Cup -Zo moet het dus niet...

22 Door de ogen van -Aan het roer van de Breehorn 48.

32 Voortdurend inspelen - De 35e 24-Uurs.

34 In de Wind - De zeilwereld belicht.

38 Wind op het wad - In de 200 Myls Solo...

40 Onderweg overstappen -Verwegzeilers wisselen van schip.

48 ...weer arm - Overpeinzing van een oud-zeiler.

50 Zilte Spullen - Nieuws van de handel.

54 Heen en Weer - Retourtje Horta met een Mini...

Zilt

54/2010

56 Van figurant tot hoofdrolspeler -Riyal zeilt als in een film.

60 Voile St. Tropez - Klassiek nazomeren...

62 America’s Cup - Een cat met vleugel.

66 Er valt een schaduw over zeeEen bui waar je u tegen zegt.

70 Zilt Agenda

72 Silveren Swaen - Wint in Swan Cup.

75 Zilte Spullen - Nieuws van de handel.

80 Stilleven

84 WK 2.4 Meter

86 ‘My ship is so small’23 Voeter met een rijk verleden.

92 Zilte Wereld

video

interview

meer info

mail

download

meer foto's

In veel artikelenkom je knoppentegen zoals hier-onder. Klik eropen Zilt wordtnog leuker...

Zilt

54/2010

foto

: © S

jors

van

der

Woe

rd

Het lijkt alweer zolang geleden; een prachtige zomerdag, eenbriesje dat net de zeilen vult en een bijna verlaten wad. Met de

westpunt van Terschelling op de achtergrond legde Sjors van derWoerd het tafereel vast: ‘om er op sombere herfstdagen nog eens bij wegte kunnen dromen’. Bij deze dus... Klik op de downloadknop om deze foto

de achtergrond van je computerscherm te maken.

BUREAUBLAD

r efle

ctie

...SmaakDe definitie van Mooi en Lelijk wordt nergens andersbepaald dan in je eigen hoofd. Dat is zo'n geaccep-teerde opvatting dat er zelfs een eigen woord vooris: Smaak. Lastiger is, dat dat begrip wordt onderver-deeld in Goede en Slechte smaak. Het veronderstelt- en waarschijnlijk terecht - dat er een algemeenaanvaarde schoonheidsnorm bestaat waarvan jezowel positief als negatief kunt afwijken.

Wat maakt een boot mooi? De lijnen, de zeeg? Voorsommige zeilers zeker een criterium. We kennen eenverwegzeiler die een goed gevoel heeft als hij zijnvoor anker liggende boot op afstand bekijkt. En datuitgangspunt ook projecteert op andere schepen.Tegelijkertijd zijn er ook kopers die juist kiezen voorde hedendaagse hoekige lijnen, rechte ramen enhoge vrijboorden, die op de afgelopen natte Hiswade steigers domineerden. Vormen die wordengedicteerd door kille factoren als efficiëntie, onder-houdsvriendelijkheid en prijstelling. Niks mis mee,maar 'mooi'?

Het komt steeds vaker voor dat ons schoonheidsge-voel wordt uitgedaagd. Dat wij de uitzondering zijnin een zeilerswereld die in meerderheid hele anderedingen mooi is gaan vinden, willen we niet uitsluiten.

Zilt

54/2010

Wat we wel zeker weten, is dat we daar danniet alleen in staan.Zoals blijkt in dit nummer van Zilt, waarin hetgegeven 'Zeiler en Boot' centraal staat.In diverse verhalen lees je waarom zeilers eenbepaalde boot koesteren. Vanwege de lijnen,zeker. Maar ook vanwege het geheel eigenkarakter. En daarbij tellen dan nog: de zeilei-genschappen, uitrusting, zeewaardigheid ofsnelheid. En in een enkel bijzonder geval derijke historie die aan het schip kleeft. Schependie de eigenaren als 'mooie boot' zullen betitelen.

Ondertussen blijven begrippen als 'smaak' en'mooi' intrigeren. Waarom veert de een op bijeen goed nummer op de radio en de anderniet? Waarom smullen wij op de redactie col-lectief van een jakkerbak als de JP54 en moe-ten we wennen aan een hoog opgetrokkenvrijboord van een 36-toervoeter? We blijvenzoeken naar antwoorden. Jij ook? Mooi! Blijfdan Zilt lezen.

Zilt

54/2010

ALS EEN JASHet reisplan was er eerder dan het schip. Pieter Bos wilde rond dewereld, via het diepe zuiden. Daar zocht hij een boot bij. Hij vondgeen kant en klaar jacht. Dus bouwde er zelf een... Pieter heeft erinmiddels 14.000 mijl opzitten. De Job, zoals zijn 44-voeter heet,ligt aan de westkust van Chili en Pieter 'overwintert' in Nederland.Een goed moment om terug te blikken.

PASSEND

foto

: © P

iete

r Bos

LENGTE ALS FACTOR“Mijn vorige schip, een multihull, heb ik ook zelfgebouwd,” begint Pieter Bos het verhaal van zijn bijzon-dere boot. “Toen de plannen voor een wereldreis vormkregen, ging ik op zoek naar een geschikt ontwerp. Ik zochtiets moois, maar een klassieker met lange kiel wilde ik niet;daar houd ik niet zo van.Mijn lengte – ik ben 1,93 meter - was een factor. Daarmeekan ik op veel schepen niet uit de voeten. Mijn oog viel opeen ontwerp van Kees van de Stadt, de 40-voets Quaestor.Een modern schip met traditioneel uiterlijk. Ik heb Keesuitgelegd wat mijn plannen waren en ook wat ik allemaalwilde meenemen. We kwamen tot de conclusie dat die40-voeter net te klein zou zijn. Zo kwamen we tot debeslissing het ontwerp te verlengen tot 44 voet.”

VACUÜMINJECTIE“Ik had een verhaal gelezen over zeilers, Marco Bolt enJacob Giessen, die in een schuur in Groningen een schipmet vacuüminjectie hadden gebouwd. Dat leek mij welwat. Arjen Korevaar van Polyworks heeft bouwberekenin-gen voor mij gemaakt en toezicht gehouden. Het bouwenheb ik zelf gedaan, in een loods van een kennis, alles inschuim/epoxy.” De eigen inbreng van Pieter is groot.

Logboekfragmentbij de foto op de

vorige pagina

Hij verwerkte zijn wensen in het ontwerp en maakte zo eenschip dat hem past als een jas. “Ik heb de boot gebouwdom met twee personen te zeilen. Met veel bergruimte eneen, voor een 44-voeter, beperkte accommodatie. Belang-rijk is het compartiment waar je met natte plunje aan kuntzitten. Een 'werkruimte' waar je kunt koken, naar het toilet

foto

: © P

iete

r Bos

28 februari 2010Vertrokken naar Caleta Yal en zondag 28 februari aangeko-

men in marina Quinched, gerund door William, een Engelsman.

Voor onze aankomst is hier een grote kolonie zeeleeuwen

neergestreken op de tonnen van de oesterkwekerij, ze

stinken een uur in de wind en ruziën brullend over een

plaatsje. Afgelopen vrijdagnacht is er een zware aardbeving

geweest, het episch centrum lag bij Conception.'

foto

: © P

iete

r Bos

gaan en navigeren. Er iseen tweepersoons kooien verder doen de ban-ken dienst als zeekooien.Helemaal voorin is eenbedstee. Een dwarsslaperdie ik vooral in de havengebruik. Hoewel je er opzee, als je halve wind vaart,ook prima in kunt slapen.”

KLAPROERBijzonder is de roerconstructie, die Pieter zelf ontwierp en bouwde. Het iseen klaproer dat achterwaarts omhoog komt. Een systeem dat afkomstigis uit de multihullwereld. Pieter: “Ik wilde een enkel roer en geen twee inde zij. Zo'n enkel roer zit beter beschermd in het verlengde van de kiel. Ikkies voor veiligheid. Het roer steekt twee meter diep en scharniert om een30 mm roestvrijstalen pen. Twee dyneema lijnen houden het blad op z'nplaats; mocht het roer iets raken, dan schieten die lijnen los en kan hetblad opklappen. En natuurlijk kun je het blad opklappen om droog tevallen.”“Eenvoud is mijn uit-gangspunt,” vervolgtPieter, “daarom hebik ook geen stuur-wiel, maar een helm-stok. Die is deelbaar.Zodra ik de wind-vaarstuurinichting opde helmstok aansluit,haal ik een deel vande helmstok weg enheb ik alle ruimte inde kuip.”

HEFKIELMet de hefkiel is dediepgang van de Jobte variëren. De stalenkiel is voorzien vaneen loden L-bulb. Hetballastaandeel daar-van is niet heel groot,ongeveer 25 procent,maar die 2,5 ton zitwel flink diep. Tijdensde bouw heeft Pieter

de kielkast flink verstevigd. “Ik ben al eens onwijs hard aan de grondgelopen en hij gaf geen krimp. De kielkast zal er niet uitscheuren, maardaar ben je toch bang voor. Ik heb dan ook extra schotten en drempelsaangebracht tijdens de bouw. Ook heb ik meer lagen composiet aange-bracht dan nodig. Op details heb ik zwaarder gebouwd.”

VERSTEVIGINGENOok op andere punten verstevigde Pieter zijn schip. De boeg is ijsversterkt,met een 'kreukelzone' van aramidevezel en schuim. Ter hoogte van dewantputtings zitten extra stroken carbon. Die puttings bestaan uit RVSbussen waar een zware pen doorheen gaat, voor zowel het hoofd- enonderwant. Een constructie die sterk is, niet lekt en niet corrodeert.

TUIGAGEDe Job is 9/10 getuigd en voert geen overlappende voorzeilen. “Een 150%genua op ruime koers kan ik niet voeren door de brede zalings. In plaatsdaarvan gebruik ik lichtweer zeilen: een code zero van 120 m2, een codeone van 85 m2 en een hooggesneden kluiver. Ik heb een wegneembaarkotterstag dat tot de tweede zaling loopt. Als het hard waait, zet ik dehigh-aspect fok (45 m2). Zeilen met twee uitgeboomde passaatzeilen doetbijna niemand meer; afkruisen is veel efficiënter.”

foto

: © P

iete

r Bos

DEKHUISOpvallend aan de Job is het prominente dekhuis, waaropde grootschootoverloop zit. Opnieuw een eigen creatie vanPieter, die het geheel verstevigde met carbon voor deoverloop. “Hij komt geen millimeter omhoog,” bromtPieter, “maar als je op het doghouse klopt, kun je hetverschil in spanning in het materiaal wel horen...” Ookopmerkelijk is de aanwezigheid van veiligheidsgordels uitvliegtuigen in de kuip en salon. “Soms varen er mensenmee die niet lang genoeg zijn om zich schrap te zetten. Diekunnen die gordels gebruiken...”

ALLES NAAR WENS?Inmiddels heeft Pieter 14.000 mijl op het log staan. Deboot overwintert aan de Chileense westkust. Zou hij metde ervaring van nu andere keuzen maken?Pieter: “Nee, voor dit soort trajecten zou ik het precies zodoen. Alleen met zonnepanelen heb ik slechte ervaringen.Die zitten op dak gelijmd en worden te warm; ze hebbenventilatie nodig.” Niet dat Pieter problemen met stroomheeft; hij heeft voldoende accucapaciteit, een sleepgenera-tor en zet met gemak de motor bij. “Ik ben nu eenmaal niethet type dat in windstilte gaat liggen wachten op wind...” Z

FEITEN EN CIJFERS JOB

Type : Falcon 44Ontwerp : Satellite Yacht DesignLengte : 13,60 mBreedte : 4,00 mDiepgang : 1,50–2,50 mWaterverpl. : 9.700 kgZeiloppervlak : 100 m²Bouwmateriaal : Composiet

Website Job:www.zeilbootjob.nl

ADVERTENTIE

CRASHTESTMedCup

Alsof het een crashtest betrof. Zo onbesuisd knalde de Audi A1 van schipperJochen Schuemann binnen bij de Spaanse Bribon, die over bakboord zeilde en dusvoorrang had. Zelfs een topgun als Schuemann, olympisch kampioen, America'sCup zeiler, begaat dus nog wel eens een dure fout. "Het is duidelijk dat we situatieverkeerd hebben ingeschat,” aldus een schuldbewuste Schuemann.

in defoto

: © S

ande

r van

der

Bor

ch/A

udi M

edCu

p

"We streden om de tweede plaats met Bribon en wij dachten dat zij overstagzouden gaan in plaats van ons te kruisen. Het ging zo snel dat we niet meerachterlangs konden sturen om een aanvaring te voorkomen." Het resultaat van dekamikaze-actie: een gebroken boegspriet voor Audi A1 en een gapend gat enmeterslange scheur in de romp van Bribon. Plus: gedeukte ego's.

VIDEO

door de ogen van:Breehorn 48

foto

: © A

ndré

Min

kem

a/Br

eeho

rn

Geregeld stellen we op deze plek een nieuweof bijzondere boot aan je voor. Een boottest

is het niet. Onze eigen mening doet er niettoe. We nodigen telkens iemand uit die rechtvan spreken heeft. Een zeiler met ervaring invergelijkbare scheepstypen en met affiniteit

met de boot die we uitlichten. 'Door de ogenvan...' noemen we dat. In deze afleveringstaat Wouter Kruijt achter het roer van de

stoere Breehorn 48

door de ogen van:

PRODUCTIE

WOUTER KRUIJTWouter (48) runt een technisch consul-tancy bureau (www.bakboordconsult.nl)

In 1996 vertrok het gezin Kruijt voor eendrie jaar durende reis om de wereld met

hun zelf afgebouwde 43 voets Koop-mans, de Callista. Dat beviel zo goed dat

ze in 2007 weer losgooiden, deze keervoor een uitgebreid Rondje Atlantic.

foto

’s: ©

Zilt

Mag

azin

e

“Wacht,” zegt Wouter als we aan boord willen stappen, “even vanaf desteiger kijken voor een eerste indruk. Is hij mooi...? Een boot kan nog zogoed zijn, maar als hij geen mooie lijnen heeft, dan haak ik af. Roeiendnaar mijn voor anker liggende boot moet ik een lekker gevoel krijgen bijhet zien van m'n bezit. En ja, dat gevoel kan ik bij deze Breehorn zekerkrijgen. De strakke romp, het grote lege voordek, de korte opbouw metstoere kap en de degelijk ogende tuigage, hier ligt een boot die erabsoluut goed uitziet.”Dus mogen we aan boord. Wouter heeft mede-vertrekker Harry de Jongmeegenomen, die met zijn Atlantic 43 Loesje veel opvoer met de Callistatijdens het recente Rondje Atlantic. Werfeigenaar Oscar Kamp en ontwer-per Maarten Voogd maken de bemanning voor vandaag compleet.

HIJSEN BIJ DE MASTWouter begint met een ronde aan dek. Een man met zoveel oceaanmijlenop zijn naam kijkt kritisch naar elk detail. “Goed bedacht, die twee luikenvoorin. De voorste is alleen voor de ankerketting, daar mag het natworden. Het tweede luik, dat zo te zien waterdicht afgesloten kan worden,geeft toegang tot een diepe opbergruimte. Ideaal voor voorzeilen, bijbootof vouwfietsen. En de motor van de ankerlier blijft hier goed droog.Tussen de luiken en het babystag is voldoende ruimte om een opgeblazenbijboot aan dek vast te sjorren. Dat is een groot voordeel van dit lege

COMFORTABELE ZEEBOOT

voordek.” Harry wijst op de lieren aan demast: “Kijk Wouter, dit is precies wat je wilt,de zeilen hijsen bij de mast. Ik doe datliever vanuit de kuip, maar jij trekt tochgraag je zeilpak aan als je een rif moetsteken?” Bij het hekwerk rond de mastontstaat een discussie over het ideale reef-systeem, maar de standpunten komen nietbij elkaar. Wouter vindt het gewoon pretti-ger werken bij de mast, en het scheelt eenboel extra wrijving van blokken die lijnennaar de kuip moeten leiden. “Maar staat dithekwerk niet wat dichtbij de mast?” Oscarlegt uit: “Nee, het is juist de bedoeling datje buiten het hekwerk staat, je gebruikt hetals steun en ook als trapje om beter bij detophoek van het zeil te kunnen komen.”“Handig,” antwoordt Wouter, die inmiddelsbovenop het hekwerk staat om de huik loste ritsen. “Nu is er nog wind, laten we hetwater opgaan.”

HIER ZIT JE TOPAls de zeilen vol staan en de motor uit gaat,stuurt Wouter met een hand losjes aan hetgrote stuurwiel. “Voelt goed, zeg, de bootligt prima in balans en stuurcorrecties zijnnauwelijks nodig. Met dit vaargedrag kan jetoch veel beter dat hele stuurwiel vergetenen er een lekkere lange helmstok inmaken?” Oscar laat weten dat veel op dezeboot kan worden aangepast aan de wensenvan de klant, maar dat hij niet verwacht datveel zeilers bij deze maat boot de voorkeurgeven aan een helmstok. “Nou, ik zou het

foto

’s: ©

Zilt

Mag

azin

e

wel weten,” antwoordt Wouter, “het stuurt niet alleen fijn, maar bij regenzit je ook veel meer in de beschutting van de buiskap. En voor anker klapje een helmstok omhoog, terwijl zo'n wiel altijd in de weg blijft zitten.”De vaste kap oogst niets dan lof bij beide ex-vertrekkers. “Hier zit jehelemaal top. Vaak zijn doghouse-constructies lelijke vierkante dozen,maar hier is goed over nagedacht. De kap sluit mooi aan bij de belijningvan de boot. Hij oogt laag maar, is toch hoog genoeg en hij loopt vergenoeg door om er met twee personen naast elkaar droog onder teblijven. En de grootschootoverloop bovenop de kap houdt de kuip vrijvan lijnen. Echt perfect, deze constructie, dit zou ik op mijn Callista ookwel willen.”Harry en Wouter sturen om beurten en proberen de Breehorn op allekoersen uit. De wind is zwak, maar over de snelheid zijn ze dik tevreden.Voor de wind zeilend valt het Wouter op dat de giek ver naar buiten kan,zonder dat de zalings in het grootzeil prikken. “Zoveel moderne botenhebben sterk gepijlde zalings, soms over de hele breedte van de boot. Oplange reizen is dat waardeloos. Je zeilt 80 procent van de tijd voor de wind,en dan moet je je zeil goed los kunnen zetten. Met gepijlde zalings moetje bij een oceaanoversteek een paar keer je zeil strijken om reparaties uit

te voeren. In een etmaal prikt een zalingzelfs door verstevigd dacron heen.” Oscarherinnert Wouter eraan dat hij dit een paarjaar geleden al eens tijdens de Hiswa op deBreehorn stand had gemeld. Oscar: “Zie je,we luisteren naar goede argumenten vanervaren zeilers. In deze boot zijn ook veelervaringen en wensen van onze bestaandeklanten verwerkt.”

BREEHORN-SIGNATUURInmiddels staat Harry aan het roer. “Dit isveelbelovend, ik zou graag deze soepel zei-lende 48 voeter eens bij heftige wind doorhoge golven willen sturen. Je ziet dat deboot door en voor zeilers is gemaakt. De zitin de kuip, het zicht naar voren, de plaatsingvan de lieren en het mooi vrije voordek,alles werkt mee om dit een stoere en com-fortabele zeeboot te kunnen noemen.”Ontwerper Maarten Voogd stuurt zijn crea-tie vandaag voor het eerst. “Ik ben tevre-den met het resultaat. Voor mij is het ookgeen verrassing dat de boot prettig stuurt.Dat kunnen we met de huidige ontwerp-software al weten voordat de bootgebouwd is.” Oscar legt uit dat zij de ont-werper een aantal beperkingen hebbenopgelegd, omdat de boot wel een echteBreehorn-signatuur moet hebben. “Ik denkdat Maarten zonder deze beperkingen ietsmeer de nadruk op snelheid zou hebbengelegd.” De glimlach op het gezicht vanVoogd zegt ons genoeg.

‘Voelt goed, zeg, de boot ligt prima in balans...’

foto

: © A

ndré

Min

kem

a/Br

eeho

rn

ZEEVASTBeide langeafstandszeilers hebben een duidelijke mening over deeisen aan een goed zeegaand interieur. Ze stappen naar benedenmet de gedachte dat je je benedendeks altijd veilig moet kunnenbewegen, ook bij hoge golven en een forse helling. Beiden zijnverrast over het ruimtelijke gevoel in de met licht hout (anigre)betimmerde kajuit. Wouter: “Bij boten van deze afmeting zie jevaak een indeling met veel open ruimtes. Dat is misschien prettigin de haven, maar op zee werkt het niet. Zeilend moet je bij elkestap stevig houvast hebben. Dat gaat hier prima, al mis ik eengrijpstang op de hoek van de kombuis. Het keukenblok met deU-vorm is ideaal. Hellend over stuurboord of over bakboord, jestaat hier altijd goed. Op de kaartentafel is ook weinig aan temerken. Ruimte genoeg voor instrumenten en een computer-scherm. Ik zou er zelf nog wel een extra latje op schroeven zodatkaarten er niet kunnen afschuiven. En klasse, die stevige hand-grepen aan beide kanten van de doorloop naar voren.”Aan de grote U-bank buigen Harry en Wouter zich over dekajuittafel. “Aha, nu zie ik het, er schuift hier iets naar buiten. Ditis de steun voor het uitklapbare deel. Knap gemaakt, de tafelwordt zo groot genoeg voor een voltallige crew aan een uitge-breid maaltijd. Kom maar door met de borden...”“Maar met zes man aan tafel heb je wel behoefte aan frisse lucht,”merkt Harry op, “en ik zie hier niets dat open kan als het regent,behalve de twee kleine luiken onder de vaste kap. Op een bootwaarop je wilt kunnen wonen is ventilatie erg belangrijk, dus watmij betreft mogen er een paar grote luchthappers op het dekkomen.”Op de rest van het interieur hebben de zeilers weinig aan temerken. Ze roemen het afwerkingsniveau en de aandacht voordetail. Natte cel, kooien, opbergruimte, elektrische installatie,diesel- en watertanks, alles lijkt gemaakt voor de langeafstands-zeiler. Harry: “Gewoon mooi dit, en goed.”

foto

’s: ©

Zilt

Mag

azin

e

FOLDERZowel Wouter als Harry zijn verknocht aan hun huidigeboot. Ze zien maar zelden iets wat ze beter vinden danhun vertrouwde en beproefde stalen Callista en alumi-nium Loesje. Als deze mijlenvreters zo positief van eenboot afstappen als vandaag, zegt dat wel iets. Op wegnaar de auto denkt Wouter hardop; “48 Voet vind ikeigenlijk wat te groot. Maar deze boot heeft wel alles watje zou willen. Nooit meer roest bijwerken.., en die lek-kere kap... Hebben we de folder?”

FEITEN EN CIJFERS BREEHORN 48Lengte o.a. : 14,65 mLengte waterl : 12,50 mBreedte : 4,37 mDiepgang : 2,20 mWaterverpl. :16.000 kgBallast : 6.000 kgMotor : Yanmar 75pkGrootzeil : 66,7 m²Genua II : 48,8 m²Spinnaker : 140 m²Dieseltank : 600 lWatertank : 600 lOntwerper : Simonis VoogdPrijs : € 575.000www.breehorn.nl

Z

ADVERTENTIE

Het IJsselmeer bij Hindeloopen, de zaterdagochtend in de 46ste Delta Lloyd24-Uurs, even voor 11 uur. Fred Licht, bezig aan zijn 35ste (!) 24-Uurs, maaktedeze foto van een dreigende onweerslucht. Er kwam zoveel wind uit, dat hetalleen op fok verder ging. Evengoed nog met 7 knopen! Veteraan Fred was

VOORTDURENDINSPELEN

foto

: © F

red

Lich

t

navigator op de Matrix, een Bashford Howison 36 van schipper Ronald Albers. 'Hetpuzzelen, het uitkienen en het voortdurend inspelen op de steeds weer wisselendeomstandigheden' noemt Fred als verslavende prikkel van de 24-Uurs. Redenwaarom hij zeker doorgaat voor de 36ste keer... Uitslagen: www.kustzeilers.nl.

VIDEO

Hiswa wil naar AmsterdamDe Hiswa, de brancheorganisatie van de watersportindustrie, wil zich weer inAmsterdam vestigen. Op het terrein van de voormalige NDSM-werf aan de

noordoever van het IJ (foto).De Hiswa voert overleg met ondermeer gemeente en een project-ontwikkelaar om een nautischbedrijvencentrum te bouwen eneen haven aan te leggen. Als alleplannen doorgaan wordt ook deHiswa te Water verplaatst vanIJmuiden naar Amsterdam.

Stap eens in een Melges 24...Op 16 en 17 oktoberhoudt de Melges 24 klas-seorganisatie in oprich-ting open dagen op deBraassemermeer. Daarkun je kennismaken metdeze rappe eenheidsklas-ser. Volgens Melges 24-dealer Hein Ruytengroeit de belangstellingvoor de klasse : "We heb-ben acht teams die vijfevenementen in Nederland gaan varen." Daar komen ongetwijfeld nogandere ploegen bij. Op de Braassem liggen zes boten klaar voor proefvaar-ten. De klasseorganisatie wordt datzelfde weekend opgericht.www.heinruyten.com

INdeWINDTank-truc

Tanken gaat niet overal even soepel, zo waarschuwen deschippers van de Calypso en Alegria.Voordat we de Golf van Biskaje zouden oversteken, beslo-ten we onze schepen af te tanken in Marina La Coruna inSpanje. Vooraf moesten we pinnen: pas in het apparaat enpincode geven, zonder dat er bedragen zichtbaar waren.Deze jachthaven reserveert eerst een bedrag van je reke-

ning, verrekent daarna het getankte bedrag en belooft hetresterende bedrag na 10 dagen op je rekening terug te

storten. Na 12 dagen was dat echter nog niet het geval. Boven-dien zijn de gereserveerde bedragen erg hoog:400 euro voor de Calypso (getankt 150); 600 voor de Alegria (getankt 29,28).Een gewaarschuwd zeiler telt dus voor twee...Renee en Heleen Troff (Calypso), Rob Crena de Iongh (Alegria)

Oudste zeilregatta van LimburgOp 2 en 3 oktober organi-seert de RoermondseRoei- en ZeilverenigingMaas & Roer voor de40ste keer het Ynglingevenement op de Zuid-plas te Roermond. Het isde oudste zeilregatta vanLimburg. Naast zeiltop-pers komen ook talentenuit de jeugopleiding vanMaas & Roer aan de start.In het clubhuis is eenoverzichtstentoonstelling over 40 jaar zeilhistorie. www.yngling.nl

INdeWINDONK olympische klassen

Dat was wat, op het ONK olympi-sche klassen in Medemblik: leek'good old' Serge Kats regelrechtop de overwinning af te steve-nen in de Laser... Gelukkig voorde huidige kernploegzeilers ver-knalde de oud-olympiër zijnmedalrace, waardoor kernploeg-lid Roelof Bouwmeester zichNederlands kampioen Laser magnoemen. In de Laser Radiaal was

er een opsteker voor Claire Blom. Altijd eist Marit Bouwmeester de aan-dacht op, nu versloeg Claire haar trainingsmaatje in de medalrace en wondaarmee het NK. Steven LeFevre en Steven Krol hadden weinig last vanconcurrentie tijdens dit NK; zo ontbraken de broers Coster wegens eenblessure. Het team Steven pakte voor het eerst de Nederlandse titel. Meeruitslagen: www.deltalloydonk.org foto: © Thom Touw

Old surfers never die...De veteranen kunnen het nog:Stephan van den Berg, olympischsurfkampioen 1984, en Egbert deSauvage werden op de Oude Deu-ren Surf Cup in Aalsmeer allebeieen keer eerste en tweede. Omdatbij een gelijk aantal punten delaatste race doorslaggevend is,won Egbert bij de lichtgewichten.De ODSC is een initiatief van WSCAalsmeer en open voor surfers van 40 plus, met klassieke planken. Verdereuitslagen op www.odsc.nl. foto: © Diederic van Riemsdijk

ADVERTENTIE

200 myls

“Het was een 200 Myls met uitersten,” aldus Sander van Doorn van deJ/92 Stinkfoot. Bij Urk lag ik te dobberen en later kreeg ik 30 knopenwind om m'n oren. Deze foto is genomen op het wad. Er kwam een buimet veel wind; ik heb zelfs twee waterhoosslurfen gezien... Ik had net eenboei gerond; de Code 0 is weggerold, de boom staat nog uit en ik vaaronder vol tuig. Toen begon het echt te blazen, tot wel 34 knopen...'Jammer dat de Code 0 eraf moet blijven tot de volgende boei', dacht iknog. De foto geeft de onstuimigheid van de Waddenzee goed weer:banken, geulen, ondieptes. Korte, grillige, onhandige golven; helaas nietgeschikt om vanaf te surfen.” www. 200myls.nlfoto: © Sybrand Treffers

WIND WADop het

200 myls

Marion Ermers en Bert Boerema zijn al een paar jaar onderweg.Met de Seebaert, een Endurance 35 uit 1984. Ze besluiten tot eenopmerkelijke stap: overstappen op een andere boot...

Foto

’s: ©

bem

anni

ng L

una

Azul

ngelooflijk. Wat een droomboot. Maak het koopcon-tract maar klaar.” De Belg Stefaan is overgevlogennaar Rio Dulce in Guatemala en valt als een blok voor

de klassieke Seebaert. We zijn blij voor hem en natuurlijkvoor de boot die in goede handen is. Een emotioneelmoment volgt. We nemen afscheid van ons eerste schip engrote vriend. Samen legden we veilig ruim 21.000 mijl af.

Zes jaar na ons vertrek uit IJmuiden weten we precies watwe willen. In Guatemala laten we het plan varen om inMexico een huis te kopen. We besluiten verder te zeilennaar de Stille Oceaan en om langer aan boord te wonen.Daar hoort een geavanceerder schip bij met meer leef-ruimte en met meer zeilcomfort. Gezien de ligging vanGuatemala - vlakbij de VS en de route naar de StilleOceaan - is dit onze kans om onderweg over te stappenop een ander schip.Verkopen en kopen van schepen zijn vaak langdurigeprocessen. Zo heeft de verkoop van de Seebaert, viaregistratie op Amerikaanse en Nederlandse websites, zekereen half jaar in beslag genomen. We zijn echter optimis-tisch en denken binnen zes maanden in Panama te zijn meteen nieuw schip.

VAN DROOMBOOT NAAR DROOMBOOTWe formuleren de eisen voor een ander schip, kijken naarde financiële mogelijkheden en oriënteren ons op debotenmarkt in Europa, de VS en in Centraal Amerika. Weverzamelen adressen van makelaars in Amerika. Een vanhen huren we in als adviseur, omdat we geen ervaringhebben met Amerikaanse procedures en contracten. Wevliegen naar Florida om tien schepen te bekijken die we opinternet selecteerden. Veel merken die in Amerika bekendzijn, kennen we niet, zoals een Tayana 48, Garcia 46, Caliber

O,,

46 en een Saga 48. De dominantekaartentafels vinden we interieur-verstoorders op veel Amerikaanseschepen. Na het zien van negenschepen hebben we onze droom-boot nog niet gevonden.De makelaar, zelf zeiler, neemtons mee naar Deltaville aan Ches-apeake Bay in Virginia. Daar den-ken we onze droombootgevonden te hebben: een Itali-aanse 47-voets Franchini uit 2002waarvan er slechts tien zijngemaakt. Prachtig, met geraffi-neerde Italiaanse allure, alle com-fort en een perfecte zeiluitrusting.

Het interieur is verrassend licht door de deksalon.De eigenaar accepteert ons bod. De molen kan gaandraaien. We huren een huisje op loopafstand van demarina. De expert (door ons zelf uitgezocht) maakt eenexpertiserapport. De proefvaart vindt plaats onder barreomstandigheden in een sneeuwstorm. De eigenaar vragenwe het hemd van zijn lijf aan de hand van een zelfgemaaktboekwerk met vragen gerubriceerd op onderwerp.Helaas blijft een aantal vragen onbeantwoord. De eigenaarbelooft ons, als we ja zeggen, in contact te brengen met deeerste eigenaar in wiens opdracht het schip is gebouwd.We zeggen 'ja', maar daarmee zijn we nog niet klaar voorvertrek.

NOG GEEN VERTREKKERSSCHIPLuna Azul, de nieuwe naam, is nog geen vertrekkersschip.Op ons verlanglijstje staan onder andere: steps in de mast,een nieuwe bijboot, zonnepanelen, windgenerator, davits,Fo

to’s:

© b

eman

ning

Lun

a Az

ul

reserve stuurautomaat, Bruce anker, watermaker en eenSSB radio. Daarnaast moeten we enkele problemen oplos-sen zoals een beschadiging van de kielbescherming en eenlekkende dieseltank. Het winterse weer met de extreemlage temperaturen vertraagt het werk; een tegenvaller. Weverzetten de bakens en nemen andere zaken onder han-den. Terwijl ik het interieur aanpak, regelt Bert de verzeke-

Een geavanceerder schip,meer leefruimte,meer zeilcomfort...

Foto

’s: ©

bem

anni

ng L

una

Azul

ring en de registratie in het Nederlandse kadaster.Daarnaast zitten we veel achter de pc om het schip af testemmen op de Seebaert, door z'n compleetheid onsvoorbeeld. Ontbrekende apparatuur bestellen we via inter-net of kopen we in een van de vele watersportwinkels.Alles is te koop in Amerika, maar de uurlonen van specia-listen zijn hoog. Om geld te besparen kopen we bijvoor-beeld wel de stof voor nieuwe bekleding in de kajuit, maarlaten we het werk hier niet uitvoeren.

MAIDENTRIPDrie maanden na de koop kunnen we eindelijkbeginnen aan onze maidentrip naar Norfolk, tenzuiden van Deltaville. Daar stapt de eerste eige-naar aan boord. In 24 uur nemen we gezamenlijkhet hele schip door. Deze ondersteuning, onder-deel van onze onderhandeling bij de koop, blijkteen goede zet. Dat geldt trouwens ook voor hetinhuren van de adviserende makelaar, een gou-den raadgever met een gedegen kennis van debotenmarkt.Drie weken later zijn we terug in de marina Tortugal in RioDulce. Tot onze vreugde krijgen we in een ligplaats toege-wezen naast Seebaert. Als de eerder opgeslagen privébezit-tingen een plaats aan boordhebben gekregen, nadert hetmoment van vertrek. Waar-schijnlijk is dit echt de laatstekeer dat we de Seebaertzien. Vergeten doen wehem nooit, oude liefderoest niet.

Vergeten doenwe hem nooit,

oude liefderoest niet.

CONCESSIESNa een dikke 3000 mijl is het in Panama tijd voor eenevaluatie. We kijken terug op een leerzaam proces. Ook nuis weer gebleken dat de meeste schepen voor cruisengeschikt moeten worden gemaakt. En dat kost tijd. In onsgeval heeft de overstap bijna een heel vaarseizoen inbeslag genomen. Desondanks zijn we wel binnen zes maan-den met een nieuw schip in Panama.

Vanwege de recessie hebben we met verlies verkocht,maar kochten we met winst. Natuurlijk doe je conces-sies. Het is onmogelijk om alles te krijgen wat je wenst.Ons droomschip heeft geen ophaalbare kiel, maar weleen deksalon waartegen je 'u' zegt. Om ons zwemterrasniet verder vol te bouwen zien we met tegenzin af vaneen windvaanstuurinrichting en kopen een reservestuurautomaat.

Luna Azul zeilt, met een lengte van ruim veertien meter eneen gewicht van 16.000 kg, gracieus en comfortabel doorhet water. En dat is precies wat we zochten. We zijn klaarvoor de Stille Oceaan en weer helemaal bij de tijd. Z

We kijkenterug op eenleerzaamproces

Foto

’s: ©

bem

anni

ng L

una

Azul

ADVERTENTIE

Ik heb deze zomer iets kunnen doen dat ik in een zeilersleven vanbijna zeventig jaar heb moeten nalaten, omdat al mijn zeilbotente diep staken: ik heb met mijn 1.25 meter stekende motorbootover op één na alle wantijen van ons wad en een aantal van hetDuitse wad gevaren. Ervaren platbodemzeilers zullen hiervan nietonder de indruk zijn, terwijl de kieljachtenschippers die velemalen heen en terug de drukke Texelstroom, de overvolle BlauweSlenk en Vliestroom hebben bevaren, er maar niet aan denken.Vastlopen en omvallen als het water zakt is een gruwelijk lotwaaraan je als kieljachtzeiler niet wilt denken.

Ik vond het de eerste keer, kijkend over het ver van de geijktevaarwegen liggende wad onder een lucht van jagende grijzewolken, niet alleen spannend maar ook van een grote schoon-heid. Mijn vrouw niet, die stuurde, ze had de tijd niet om hetmooi te vinden. Gespannen uitkijken naar de volgende boei ofstaak om die niet te missen in een scherpe bocht van het geultjeover de ondergelopen plaat en het risico van vastlopen als je 'mwel mist; ze vond het vervelend. Ze zei naderhand dat de enigeconversatie tijdens die tocht mijn gemompel was over het tijhalen, na de zoveelste keer op mijn horloge te hebben gekekenen dat ze geen hond gezien had en ze bedoelde geen zeehond.“En,” zei ze, “die heb je mij in groten getale beloofd.” Gelukkigbegon ze de daarna volgende wantijen steeds leuker te vinden enriep ze na enige tijd zelfs met de stem van een opgewonden gids

Waren we maarweer arm...

Cees van Staal is een zeiler in hart en nieren, die als geen ander hetgevoel van wind en water weet op te schrijven. Maar na zeventigjaar zeilen vraagt zijn lijf om enig mededogen. Dus werd de karak-teristieke kits ingeruild voor een stoere motorboot.Maar het schrijven bleef...

foto

: © S

jors

van

der

Woe

rd

van een waddenvereniging: “Kijk, een eidereend!” Ze vond boven-dien de nog niet door projectontwikkelaars verpeste waddenha-ventjes prachtig.

Mijn vrouw en ik hadden de laatste vijftien zomers van ons zeilers-leven hoofdzakelijk doorgebracht met het varen langs simpelehaventjes aan Europa’s door de massa nog nauwelijks ontdektekusten, als ’t effe kon zonder marina’s. Toen we dan ook almotorbotend de in lange tijd niet meer bezochte havens vanOudeschild en Vlieland aandeden raakten we gehinderd door hetgeweld der commerciële projecten. Grote disproportionele gebou-wen overheersen de haventjes. Gebouwen waarvan de entreehalde watersporter die zijn havengeld komt brengen meteen duidelijkmoet maken dat het bedrag dat hij in zijn hoofd heeft niet genoegis om de projectontwikkelende krachten achter de innende juf-frouw in het loket tevreden te stellen.

Hoe mooi steken de haventjes van het wantij daarbij af. Helaas,zulke originele haventjes als die op Schiermonnikoog en Juist ofzoals Greetsiel aan de Duitse Waddenkust zijn de laatste dieherinneren aan een tijd waarin je twee kwartjes havengeld betaaldein Hoorn of Enkhuizen. Een tijd waarin iedereen in die plaatsjes nogstraatarm was evenals je mede-zeilers in hun zelfgebouwde boten.Armoede is geluk in nostalgisch perspectief.

Elektriciteit aan boordDe moderne zeiler vertrouwt volledig op zijnboordelektriciteit, maar vreemd genoeg is zijnkennis over dat onderwerp meestal evenbeperkt als in de tijd dat GPS, kaartplotter ofradar nog science fiction waren. Niet zo verwon-derlijk dus, dat er over dat onderwerp met groteregelmaat boeken verschijnen. 'Elektriciteit aanboord' is de laatste nieuwkomer op dat gebied.Ondanks de weinig creatieve titel, gaat het daar-bij wel degelijk om een boek dat zich onder-scheidt van veel van zijn voorgangers.Net als iedereen die over techniek schrijft moetook Michael Hermann zich hebben afgevraagdwaar het onderwerp begint en eindigt. Vaak leidt zo'n afweging tot eencompromis tussen leesbaarheid, het versimpelen van de materie en hetoverslaan van droge theorie. Hermann gaat er echter terecht vanuit dat hetdoorgronden van elektrische systemen zonder stevige basis onmogelijk is.Gevolg is, dat een zeiler die zijn boek op een willekeurige plek openslaat,onmiddellijk concludeert dat het onderwerp nog veel ingewikkelder is danhij al vermoedde. Voor wat bladeren en af en toe even blijven hangen bijeen onderwerp van je gading, is dit boek dus niet bedoeld. Althans nietzonder dat je het op zijn minst een keer helemaal hebt gelezen.Stap voor stap begeleidt Hermann zijn lezers van totale leek tot eenvolwaardige gesprekspartner voor de echte experts. Dat gebeurt met deopbouw en didatiek die een studieboek niet zou misstaan. Vlot geschrevenbovendien, met beeldende illustraties en voldoende voorbeelden om deaandacht vast te houden. Maar niet zonder de inspanning te verlangen dienu eenmaal hoort bij het begrijpen van moeilijke materie. Wie consequentalle 279 pagina's doorwerkt, heeft een intensieve cursus doorlopen die veelelektrische storingen aan boord zal terugbrengen tot een onbetekenendprobleem dat je zelf oplost. En dat is de inspanning meer dan waard. Eenechte aanrader dus… (RK) www.hollandia-boeken.nl

Modern klassiekertjeTussen al het witte plastic aan denatte Hiswa-steigers lag ook dezeparmantige Fox'x. Een 30-voetsKoopmans-ontwerp met sierlijkezeeg, afgeleid van een Ameri-kaanse loodskotter. Een klassie-kertje in moderne jas. De romp issandwich: polyester met schuim-kern, volgens de vacuüminjectie-methode gebouwd. Dankzij hetkielmidzwaard – hydraulisch bediend - kan het schip droogvallen. De Fox'xis bedoeld als 'dagzeiler': het vooronder herbergt kooien, maar verwachtgeen stahoogte. Belangrijkste maten: 9 m lang (11 m incl. boegspriet), 2,95breed en een diepgang die varieert van 90 cm. tot 2,10 m.www.modestyclassicyachts.com.

Digitale Imray-kaarten bij StentecAlle digitale Imray-kaar-tensets zijn nu ookbeschikbaar in Stentec’sdkw2-formaat. Naast allewateren rond de Britseeilanden zijn er kaartenvoor de Atlantische kustvan West Europa totGibraltar, voor het weste-

lijke deel van de Middelandse Zee West en het Caribisch gebied. Eenupdate-service zorgt ervoor dat de kaartgegevens drie maal per jaarworden geactualiseerd. Prijzen vanaf 99,90 euro. www.stentec.nl

ZILTESPULLEN

Investeren in een droomNa terugkeer van een rondje Afrika begon Edo Ankum aan een bijzonderproject: Long Tall Sally. Een groot zeiljacht in deeleigendom, waarmeereizen naar bijzondere bestemmingen worden gemaakt. Bij de belasting-dienst heeft Edo met succes eenzelfde regeling bepleit zoals die voorinvesteerders in commerciële vrachtvaart geldt: investeren in een schip enbinnen anderhalf jaar de investering via belastingcompensatie van defiscus retour krijgen. Het is voor het eerst in Nederland dat particulierenop een dergelijke manier kunnen investeren in zeilschepen.Edo Ankum: “We hebben de fiscus laten zien dat we een solide onderne-ming kunnen zijn met een winstgevende exploitatie. Onze investeerderskrijgen daarom niet alleen hun inleg retour, zij delen ook in de winst.Omgekeerd geldt overigens dat zij net als bij de vrachtvaart ook zullenmoeten bijstorten in een onverhoopt exploitatietekort. De inkomstenkomen uit de verhuur aan camerateams, onderzoekers, avonturiers enzeilers die dromen van bestemmingen waar zij op eigen kiel nooit komen.Wij zoeken investeerders die affiniteit met avontuurlijke zeilreizen hebben

en die daardoor graag jaarlijks een periode meevaren. Daar betalen zij eenmarktconforme vergoeding voor zodat ze zelf bijdragen aan de exploita-tieinkomsten. Door een aandeel te nemen, beleggen de eigenaren ook inhun droom: ze verkennen op eigen kiel de laatste onontgonnen gebiedenvan onze planeet. Dat is een niet in geld uit te drukken rendement.” Wiewil profiteren van de fiscale regeling moet snel zijn: hij loopt tot 31december van dit jaar. De bedrijfsbrochure en het investeringsmemoran-dum zijn te downloaden op www.longtallsally.nl.

ZILTESPULLENShitstrip tegen poepEen stuk aluminiumfolie in de mast, een plastic uil op de zaling, ofeen paar wapperende CD's in het want, het zijnoude oplossingen voor een hardnekkig pro-bleem: vogelpoep op je boot.Het Nederlandse bedrijf ROQ komt met ietsnieuws in de strijd tegen de vieze plekken in jegelcoat. Shitstrip heet die vondst. Het is eenkunststof strip met blauwe kunststof pinnenvoor montage op de reling. De pinnen zor-gen ervoor dat vogels niet meer uitgere-kend jouw boot kiezen om uit te rusten.Of de strip ook werkt tegen vogels die alvliegend poepen vermeldt het persbericht niet.www.shitstrip.com

Dehler by HanseHet Duitse Hanse Yachts maakt serieus werk van het weer stevig in de marktzetten van het merk Dehler. Dit jaar introduceerde ze de sportieve 32 voeteren deze maand werden de eerste tekeningen van de Dehler 41 bekend. Weereen ontwerp van Judel/Vrolijk en duidelijk bedoeld voor de zeiler diesnelheid belangrijk vindt. Door gebruik te maken van de efficiënte produc-tieprocessen van Hanse zal de prijs lager zijn dan we van Dehler gewend zijn.

Het is nog te vroeg voordetails, maar de eerste41 voeters zullen naarverwachting voor rondde 220.000 euro ver-kocht kunnen worden.Wordt vervolgd...www.dehler.com

Vorig jaar volbracht Rob Rosen Jacobson de loodzware Transat 650, nu zeildehij de 2700 mijl lange heen-en-weer-race tussen Les Sables d’Olonne enHorta. De heenrace werd een soort hordenloop: Rob raakte in Biskajeverstrikt in een visnet en onderweg raakte hij een aantal malen een walvis...Na 7 dagen en 15 uur liep hij als 4de Horta binnen. Het naar het noorden

foto

: © T

eam

NED

605

HEENenWEER

opgeschoven Azorenhoog beïnvloedde de terugrace: harde wind van 30knopen plus en hoge golven. Op 300 mijl voor de finish brak de boegsprietvan de NED 602, wat Rob een plaats kostte: hij finishte als 5de in Les Sablesd’Olonne, en eindigde daarmee als 5de overall. In 2011 wil Rob wederomstarten in de Transat 650 van Frankrijk naar Brazilië. www.ned602.org

VIDEO

Voorafgaand aan Sail voeren de schepen vanuit Hartlepool eenaanbrengrace op de Noordzee. Bert Albrink deed mee met zijnRiyal of Hamble, een Rival 36. Bert en zijn bemanning dachtenfiguranten te zijn. Maar kansen keren...

HOOFDROLSPELERFIGURANT

meetellen in de North Sea Tall Ships Regatta

e organisatie van de Sail Training Internationalontvangt ons in Hartlepool met alle egards engeeft ons een plaats bij snelle jachten van pakweg

zestig voet. Ons bekruipt het gevoel in een verkeerdefilm terecht te zijn gekomen.

De dag van de start breekt aan. Een kaartplotter heb ikzelf niet, maar Rob heeft zijn eigen exemplaar meege-nomen. Pas een uur voor de start lukt het ons deze vanstroom te voorzien en zetten we op de motor koersrichting de startlijn. Dan valt de plotter alsnog uit en allepogingen tot reanimatie baten niet. We hijsen vijf minu-ten voor de start de zeilen, ruimen in de resterendeminuten de rotzooi op en zien in onze ooghoeken deoverige deelnemers op een onlogische koers richting destartlijn varen. Wat is hiervan de bedoeling? We beslui-ten niet eigenwijs te zijn en de anderen maar te volgen;keurig buiten de startlijn worden we uitgezwaaid doorde raceorganisatie op het startschip.

De eerste avond valt. Het wordt een inktzwarte nacht.Ons eerste waypoint ligt ter hoogte van Edinburgh, datwe met de lopende wind rond middernacht kunnenbereiken. Maar de tot 25 knopen aantrekkende windkruipt mee naar het noorden. Knijpend aan de windkrijg ik lichten in het vizier die ik niet kan thuisbrengen.Een groot vrachtschip of iets anders? En welke koersvaart het? We komen er niet uit. Ik durf niet voorlangste varen en val zo ver af, dat we uiteindelijk een gijpmaken en weer richting de kustlijn varen. Het 'monster'blijft ogenschijnlijk op dezelfde afstand in onze richtingkomen. Na een uur varen in een grote cirkel, zien we

D

het ding eindelijk wenden en van ons af varen. In hetschijnsel van zijn eigen heklichten meen ik een tallship teontwaren. Ik ben er chagrijnig van, we zijn meer dan eenuur van ons doel afgeraakt!

Tegen de ochtend liggen we op een goed bezeilde ooste-lijke koers, richting volgend waypoint, 120 mijl verderop.We zien al uren geen enkel schip meer om ons heen. Eenonrustige, maar totaal lege zee. En als ’s morgens hetcommunicatieschip Stad Amsterdam buiten ons marifoon-bereik valt, om onze positie door te geven, bekruipt onsweer een gevoel van ‘in welke film zitten we eigenlijk?'

De olympische gedachte 'meedoen is belangrijker danwinnen' blijft onze drijfveer. Hoewel ook dat lastig is:Jannes is zeeziek, Cees en ik zijn katterig. Rob blijft echtergeestelijk en fysiek onvermoeibaar.

Dan komt het omslagmoment. Via de marifoon komt eentussenstand door: 'Klasse C, Riyal tweede en overall derde!'

We geloven het niet, het moet een fout zijn in de positiever-werking of zoiets. Maar we krijgen andere boten in het vizier...Voorzichtig groeit het geloof dat we echt meedoen!Een sms-bericht komt binnen. “Hé Bert, ik zie dat jullie bovenVlieland zitten. Gefeliciteerd, jullie zijn tweede in jullie klasseen tweede overall geworden!” We hebben het ons nietgerealiseerd, maar het thuisfront ziet ons varen, weet watonze (voorlopige) klassering is en was al die dagen veel beterop de hoogte van wat wij op zee uitspookten dan wijzelf...

In IJmuiden wordenwe verwelkomdalsof we helden zijn.We hebben de meeste schepen achter ons gelaten, zijn hetNederlandse schip met de meest gevaren mijlen, hoe kan dattoch? Achteraf blijken zeeziekte en tegenwind anderen par-ten te hebben gespeeld. Zo zijn de zware omstandighedenvoor ons kleine bootje een voordeel gebleken.In een euforische stemming en met een trots gevoel vol-waardig onderdeel van de Sailvloot te zijn, koersen we naarAmsterdam.

We worden verwelkomd als helden

Z

In de laatste week van september spoedt iedereen met een prachtigeklassieker in de Middellandse Zee zich naar de Rolex Voile Saint Tropez.Niet alleen voor een aangenaam maal en een goed glas met gelijkgestem-den, maar zeker ook voor een serie zeilwedstrijden waar het er ongemeenfanatiek aan toe gaat. Ook de Elena hierboven is van de partij. De 55 meter

foto

: © C

arlo

Bor

leng

hi/R

olex

lange schoener werd vorig jaar te water gelaten, maar is exact gebouwdvolgens de originele tekeningen van Herreshoff uit 1910. Echter, volgensonbevestigde geruchten vond de eigenaar het bij nader inzien toch welveel lakken elke winter. Daarom staat de Elena nu alweer te koop. Eenbuitenkansje voor het geval je nog nog ergens 8.9 miljoen hebt slingeren...

AMERICA'S CUPKRIJGT VLEUGELSnieuwe boot: 72-voets catamaran met vleugeltuigDe kogel is door de kerk: de nieuwe boot voor de America's Cup2013 wordt een 72-voets catamaran met vleugeltuig en gennaker.'Een boot voor de Facebook-generatie en niet voor de Flintstone-generatie', aldus Russell Coutts.

foto

: © G

illes

Mar

tin-R

aget

/BM

W O

racl

e

Op 13 september werd in Valencia bekend gemaakt in watvoor boten de strijd om de America’s Cup een vervolg krijgt.Geheel volgens de traditie is het bekerhouder BMW Oracledat bepaalt hoe, waar en wanneer zij de Cup wensen teverdedigen. De locatie en de datum zullen later dit jaarworden bekend gemaakt. Het type boot staat nu vast, datwordt een enorme catamaran met een vleugel in plaats vaneen gebruikelijk grootzeil. Bijzonder is dat de 72-voeter eenkleine broer krijgt: een 45-voets cat, ook met vleugeltuig.Met dat schip kunnen teams ervaring opdoen, maar hij isook bedoeld om een nieuwe generatie zeilers een platformte bieden en dichter bij de America's Cup te brengen. In2011 moeten al zes van deze AC45's in de vaart zijn.

TV-GENIEKBij de keuze voor de AC72 is niet alleen gekeken naar dezeiltechnische aspecten. Cup-houder Larry Ellisson wil eenbetere presentatie op de televisie. Afgelopen zomernodigde hij tal van tv-deskundigen uit, onder meer uit hetAmerican Football en de autoracerij, uit om het zeilen tebeoordelen. Daartoe werden een week lang zowel mono-hull- als multihullwedstrijden nagebootst en gevolgd ophet water, met 3D-camera's en al. De tv-adviezen hebbenmeegewogen in de besluitvorming.

'SPECTACULAIR ZEILEN'Dirk de Ridder is grootzeiltrimmer bij het BMW Oracle-team. Dirk: "Dit is een ontwikkeling die voor iedereeninteressant is. De boten zullen zeer overpowered zijn, zekunnen al met weinig wind zeilen, dus dat betekent minderuitstel van wedstrijden. En ze kunnen veel wind hebben,want je kunt heel goed de druk lozen. Het zal spectaculairzeilen worden, maar de banen moeten wel worden aange-past. Een standaard upwind-downwind-upwind baan geeft

AMERICA'S CUP

weinig tactische mogelijkheden.Daarom wordt volop gekeken naarandere banen; met een anderepre-startfase, een kort aandewindsrak, een lang voordewinds stuk enweer een kort upwind rak. Als je erook nog een reachrak aan toe-voegt, heb je meer actie dan opeen monohullbaan. Natuurlijk ishet nu handig om enkele multihull-specialisten in je team te hebben,maar het principe van het zeilenverandert op een vleugelcat niet

wezenlijk. Je vaart met ontzettend kleine schijnbare wind-hoeken; makkelijk, want je hebt veel minder variatie inzeilen en trim. Op de BMW Oracle tri voeren we aan dewind met 13 graden schijnbare windhoek en voor de wind33 graden..! Omdat je zo hard gaat."

'GEEN TACKDUELS'Volgens Jochem 'The Boatspeed Doctor' Visser zal dekeuze voor de AC72 invloed hebben op het matchracen.

"Catzeilen is fantastisch en de vleu-gelmasttechnologie is onwijs inte-ressant. Maar ik vraag mij wel af ofhet matchracen erbij is gebaat.Zelfs met aangepaste banen zie ikgeen echte 1 tegen 1 wedstrijdenontstaan. Die 72-voeters hebbenzoveel acceleratie en zeilen metzoveel schijnbare wind. Als je eenkeer overstag gaat, verlies je veelterrein. Ik zie geen tackduels ont-staan. Het huidige Extreme 40 cir-cuit is zo interessant, omdat het

foto

: © G

illes

Mar

tin-R

aget

/BM

W O

racl

efo

to: ©

ww

w.b

oats

peed

.info

een vloot is. Maar 1 tegen 1 in die boot is niet boeiend.Massa is een essentieel gegeven om een interessantematchrace te krijgen. Zodra boten erg licht zijn en snelaccelereren, wordt het minder. Degene die de start wint,wint bijna gegarandeerd de wedstrijd. Als je het goed doetwin je in een 'two tack beat': een tack bij de start, een bijde bovenboei en klaar... Voor het publiek zal de AC72spectaculair ogen, maar ik vraag mij af of het goed is voorhet matchracen. De keuze voor de AC72 zal invloed heb-ben op het matchracecircuit. Dat trok altijd goede zeilersdie konden doorstromen naar de America's Cup. Dateinddoel wordt vager."

AC72Lengte oa 22,0 m (72’)Breedte 14,0 mWaterverpl. 7000 kgZeiloppervl. 300 m²Masthoogte 40 m

Z

VIDEO

VALT OVER ZEEEEN SCHADUWfo

to: ©

Mic

hiel

Sch

olte

s

oe. Moe van een oversteek naar Harwich die nietwil vlotten. Het begon gisteravond met hetgrootzeil dat in de stroomrafelingen voor IJmui-den naar beneden kwam: gebroken sluiting.

Terug naar binnen, klimmen naar de masttop, val aanslaan,opnieuw uitvaren. Het kostte anderhalf uur. Pas na 20.00uur passeerden we de zuiderpier.

Buitengaats stond een stugge deining uit het zuidwesten.De wind was een streek westelijker, maar zwak, zodat demotor moest helpen om op gang te blijven. Bats! Drieknoop, vier knoop, vierenhalve knoop. Bats! Drie knoop.Van dat werk. Eenhoorn houdt niet van deining zonderwind. En niet bezeild, die Orwell. Waarom ik daar dan perse heen wilde? Omdat mijn overwerkte kop daar noueenmaal heil van verwachtte.

’s Nachts viel de wind helemaal weg. Dat had als voordeeldat we niet hoefden te doen alsof we zeilden en de deiningpakten onder de beste hoek. En als nadeel dat geen euforieover sleurende zeilen en lichtend zeewater het wakencompenseerde. Zelfs een dreigend naderen van een zee-schip was ons niet gegund. Saai.

Vandaag heeft motorlawaai bijna voortdurend door deboot gedrensd. Gaar van slaaptekort, word ik voor zulkeherrie niet toleranter. Mijn humeur klampt zich nors vastaan het vooruitzicht van een paar weken Engelse rivieren.Alleen tussen 14.00 en 17.00 zeilt het lekker en staat hetmotorblok dampend maar stil tussen de spanten. Hartma-

FOTO EN TEKST: MICHIEL SCHOLTES

M

chine uit, lekker aan de beademing. Maar na vijven zakthet in en is het weer dreunen naar de Shipwash.Als aan bakboord windmolens van het Greater GabbardWindpark over de horizon schuiven, baart de zichtbarestreep land voor ons een rij spectaculaire buien: stapel-wolken en vroege vormen van cumulonimbus. Sommigekomen los van het land, trekken door de blauwe luchtnaar zee en passeren traag met regensluiers die onsgoeddeels missen. In de bovenlucht waait het blijkbaaruit het westen. Een bui boven zee groeit ’s avonds uit toteen enorm systeem met een donkere paddenbuik, bul-kende flanken en een halfdoorzichtig aanbeeld waarvanwe de hoogte niet kunnen schatten.

“Je blijft wel daar, ja! We moeten je niet, met je zwartepoten.” We hebben geluk, hij trekt naar het land, waarhij de omgeving uitveegt. Daar blijft hij hangen, flitsenden grommend, alsof hij zijn energie er rechtstreeksbetrekt van de atoomcentrale van Orfordness. Hoe is hetmogelijk dat zo’n ingewikkelde weermachine blijftbestaan? Waarom lost hij niet op, trekt hij niet verderover land? Welke perverse moeder voedt zo’n monster-kind? Terwijl we de laatste mijlen naar Shipwash motor-zeilen, denk ik nog: “Die stomme bui zal het toch niet inzijn hoofd halen om terug te komen?”

En verdomd, ik heb het nog niet gedacht of er komtbeweging in. Het lijkt wel alsof ik hem met mijn gedachteaan zijn staart heb getrokken. Ik kijk richting Shipwash en

Een bui boven zee groeituit tot een enorm systeem

zie drie vrachtschepen waarvan er minstens twee mijn kantop komen. Ik kijk achterom waar de lucht nog halfbewolkt, half blauw is en vraag me af of ik misschien terugmoet. Te laat. Het regenfront van de bui is te breed om vrijte varen en ook achter me varen schepen. Hoe ontwijkenwe die als we door regen geen hand voor ogen zien? Ikmaak de ongecoördineerde bewegingen van iemand diewil ontsnappen, maar steeds van plan verandert. Een scha-duw valt over zee. Ik ben nu erg bezorgd. Met mijn hoofdin mijn nek kijk ik naar de donkere spiralen, van bliksemsdoortrokken, met pluimen en plukken getooid. Dan is deroute naar de Shipwash versperd. Op een halve mijl voorons staat een bijna zwarte muur op het water met aan devoet een witte rand. Je hoort de regen ruisen. Ineens vaarter een schip uit die muur. Eerst een boeg, dan een halfschip, dan de brug, gutsend van water, of verbeeld ik medat? Het zal aan stuurboord passeren. Maar er zijn er meer.Opnieuw kijk ik om. Moet ik terug?

Dan, ineens, stopt daar de regen. Er vallen gaten in het beestdat zich over ons buigt. Hij lost op. Ik zie sterren. Het duurtgeen vijf minuten of het hele systeem heeft alle contact metde zee verloren en waait uiteen in hoge wolken met eenenkele roze rand.Meer schepen van de Shipwash waaieren uit naar de wind-streken en geen komt werkelijk dichtbij. Daar knippert deShipwash-noord. Als we die achter ons laten is de nachthelder en bijna wolkeloos. Zoals vaak na spannende gebeur-tenissen op zee, voel ik me zorgeloos. Knabbeltje, glaasjewijn. Maar er waarschuwt een stemmetje in mijn achter-hoofd: tijd voor AIS. Z

oktober 20101-3 oktober Studentenkampioenschappen Heeg.

www.studentensport.nl/nsk2 oktober Goofy's 1 winterserie. Colijnsplaat. www.wsvnb.nl2-3 oktober United 4 afsluiting. Roompot. www.united4sailing.org2-3 oktober Wijnmaand evenement. www.alkmaardermeer.nl2-3 oktober Friese Hoek Race. Lemmer. Platbodems

www.zevenwolden.nl2-3 oktober Oktoberraces. Hindeloopen. www.zvwestergo.nl2-3 oktober Rhederlaag sluiting. www.wsvgiesbeek.nl2-3 oktober Yngling-evenement. Zuidplas. www.maasenroer.nl2-3 oktober Houtskool Cup. Pampus, 12-voets, Solo. www.kwvl.nl3 oktober BM Spektakel. Muiderzand. www.flevomare.nl3 oktober Oktoberbokaal (vier zondagen). Cats. www.hellecat.nl8-10 oktober ONK H-boot. Zuidplas. www.maasenroer.nl9 oktober 23e Huysman Antwerp Race. Westerschelde.

www.antwerprace.be9 oktober Herfstrace. Spakenburg. wsv de Eendracht.

www.dedarp.nl9-10 oktober Draken en Bogen. Alkmaardermeer.

www.alkmaardermeer.nl9-10 oktober Coen Gülcher Memorial. Loosdrecht. www.kwvl.nl9-10 oktober 36e Klipperrace. Enkhuizen. www.klipperrace.nl10 oktober Winterwedstrijd. Muiderzand. www.flevomare.nl16-17 oktober Cooling Down J22. Braassem. www.J22.nl16-17 oktober Boerenkool Cup. Loosdrecht. Finn, Star,

www.wsv-hetwittehuis.nl16-17 oktober NCK Teamzeilen. Maashaven Rotterdam,

www.stichtingworldportsail.nl16-17 oktober Kuiper Brandarisrace. Harlingen -Terschelling.

www.kuiperbrandarisrace.nl16-17 oktober Roekoepole Race. Sneek e.o. Skûtsjes. www.sneekweek.nl

agenda@ziltmagazine.nl

16 oktober Duohanded. Haringvliet, Hellevoetsluis.www.haringvlietwedstrijden.nl

16 oktober Duo Race. Hindeloopen. www.zvwestergo.nl16-20 oktober 34e Singlehanded. IJsselmeer, Wad, Noordzee. www.singlehanded.nl17 oktober Start Velux 5 Oceans. La Rochelle.

www.velux5oceans.com17 oktober Start IJspegel serie. Scheveningen. www.ijspegel.com17 oktober Winterwedstrijd 1. Enkhuizen. www.wv-almere.nl17 oktober Winterwedstrijd 1. Hoorn. www.wsvhoorn.nl23 oktober Snertwedstrijden. Eenheidsklassen. Sneek.

www.sneekweek.nl23-24 oktober Bontekoe Race. Platbodems. Hoorn.

www.bontekoerace.com24 oktober Winterwedstrijd. Muiderzand. www.flevomare.nl24-28 oktober 37e Strontrace en Beurtveer. www.zeilvracht.nl29-31 oktober 31e Muider Hardzeildagen. Platbodems.

www.muiderhardzeildagen.nl24 oktober Hans Horrevoets Memorial. wsv Drimmelen.

www.wsv-drimmelen.nl31 oktober IJspegel 2. Scheveningen. www.ijspegel.com31 oktober Winterwedstrijd 2. Enkhuizen. www.wv-almere.nl

TENTOONSTELLINGEN, BEURZEN, OPEN DAGEN16-17 oktober Open dagen Melges 24. Braassem. www.heinruyten.com23-24 okt. Bootoutlet. WTC Expo Leeuwarden, www.bootoutlet.nl24-24 oktober J/Benelux Event, Lelystad. www.jboats.nl30 okt.-7 nov. Hanse boot Hamburg.

www.hamburg-messe.de/hanseboot.5-7 november Beurs Klassieke Schepen. Enkhuizen. www.klassieke-schepen.nl

Piet Hein Bakker zeilde niet voor niets zijn Silveren Swaen vanuit Neder-land naar Sardinië. De blauwe Swan 53 voer daar een ijzersterke serie inde Rolex Swan Cup 2010. De wedstrijden bij Puerto Cervo werden intypisch Mediterrane omstandigheden verzeild. Van hoge golven en 30knopen wind op de eerste wedstrijddag tot een bladstille zee en uitstel

van de start midden in de week naar perfecte condities en een windshiftvan 180 graden bij de langeafstandsrace. Bakker's team gebruikte dewisselende omstandigheden uitstekend.Het Nederlandse team haalde de eerste prijs in de Grand Prix klasse enging naar huis met een blinkende Rolex.

VIDEOVIDEO

ADVERTENTIE

ZILTESPULLENPortretten van zeemannenAfgelopen jaren zijn drie markante red-dingbootschippers van de KNRM met pen-sioen gegaan, evenals directeur SipWiebenga. In het boek '4 Reddingboot-schippers - Afscheid van een generatie'vertellen zij anekdotes – mooie, spannen-de, ontroerende - over hun scheepselevens. De verhalen gaan niet alleen overreddingsoperaties; de vier hoofdpersonenhalen vooral herinneringen op.En: nemen geen blad voor de mond. Zepraten openlijk over de schaduwkantenvan hun vak en uiten ook kritiek. Datmaakt dat het boek her en der flinkschuurt. Begrijpelijk is het wel. De KNRM heeft enorme veranderingendoorgemaakt de afgelopen decennia: de eenwording, de vlootvernieuwing,de toename van hulpverlening aan de watersport... Zoiets gaat niet zonderslag of stoot. Komt bij dat de Reddingmaatschappij een unieke organisatie ismet al die op zichzelf staande reddingstations. Waar schippers een groteverantwoording dragen over personeel en materiaal en waar het dikwijls omleven en dood gaat. Het motto 'Ik ga met tien man naar zee en kom met tienman terug' telt zwaar. Geen wonder dat een schipper soms een onwrikbaarstandpunt innneemt, ook al maakt hij zich daarmee niet geliefd.Auteur Michiel Scholtes heeft al die verhalen opgetekend en in een prettigleesbare vorm gegoten. Daarbij heeft hij zich niet opgesteld als journalist diemet hoor en wederhoor voortdurend waarheidsbevinding nastreeft. Hij heeftherinneringen, kennis en ervaring vastgelegd en schetst zo vier portretten vanzeemannen van het oude stempel. Mannen van stavast die zich volledighebben gegeven voor de reddingmaatschappij. Het siert de KNRM dat zij eenboek durft uit te geven dat niet louter een lofzang op eigen organisatie. Juistdoor de beschreven diep menselijke kanten, krijg je nog meer begrip enontzag voor de redders en maatschappij. (LvZ) www.knrmwebwinkel.nl

Azores Adventure Cruise op eigen kielIn de tien jaar dat OceanPeople bestaat namen honderden zeilers deel aande Adventure Cruises op eigen kiel. De gezamenlijke zeiltochten gingen deafgelopen jaren naar bestemmingen als Noorwegen, Zweden, Kanaaleilan-den, Zuid-Bretagne en Land’s End. In het jubileumjaar heeft OceanPeopleheeft een nog uitdagender reis gepland: een rondje Azoren. Deze tot deverbeelding sprekende bestemming heeft natuurlijk Horta, Faial als hoogte-punt, een plaats waar je als serieuze zeiler een keer geweest móet zijn.De route gaat via de Kanaaleilanden, en de Golf van Biskaje naar deSpaanse Ria’s en langs de Portugese kust. Lissabon is het vertrekpunt voorde oversteek naar de Azoren. Na de omzwervingen door de eilandengroeparchipel wordt op Fastnet Rock aangestuurd, om via Zuid-Ierland en dezuidkust van Engeland te arriveren in Vlissingen. Natuurlijk wordt ookdeze tocht weer begeleid door Paul Matthijssen en Yvonne Kuijpers methun Sentijn 37IQ Shaula.

Ter voorbereidingwordt voor de deel-nemers een aantalspecifiek op deze reisafgestemde cursus-sen georganiseerd.Op het programmastaan bootuitrusting,meteo, EHBO, survi-val en tochtplanning.

Voor geïnteresseerden is er op zaterdag 30 oktober van 13.00 tot 16.00uur een informatiebijeenkomst over deze once in a lifetime reis. Plaats:Droogdok Jan Blanken in het historische centrum van Hellevoetsluis.www.oceanpeople.nl

ZILTESPULLEN

Eigenwijze 35 voeter van RMDe huisontwerper van het Franse RM-Yachts, Marc Lombard, kreeg deopdracht een 35 voeter te tekenen die kan wedijveren met de beste Europesekajuitboten, op het gebied van stijl, ergonomie en snelheid. Bouwnummer 1van de RM-1060 gaat deze week te water en ziet er veelbelovend uit. Hetbijzondere aan de boten van RM zit niet alleen in hun opvallende uiterlijkmaar vooral in de bouwwijze. De rompen worden gemaakt van Bruynzeelhechthout. De marine-grade multiplex platen worden aan beide zijden in eenlaag expoxy glasvezel gezet. De basis van de constructie is een gegalvaniseerdstalen frame en het dek is van polyester. Deze niet alledaagse manier vanbouwen zorgt volgens RM voor een extreem sterke en bijzonder lichte romp.Het gewicht van de 1060 is met 4400 kilo inderdaad laag te noemen. De bootlijkt door zijn extreme breedte vooral gemaakt voor ruime koersen. De optievoor een stuursysteem met twee roeren verwacht je wel zo'n brede romp.Aparter is dat je ook kunt kiezen voor een versie met twee kielen. De kielenworden in dat geval onder een hoek van 18 graden onder de romp bevestigd,wat de diepgang terugbrengt van 1,95 naar 1,65 meter.

Technische specificaties RM-1060Lengte o.a: 10,57 mLengte waterl: 10,30 mBreedte: 3,99 mDiepgang: 1,95/1,65mGrootzeil: 33,6 m²Genua: 38 m²Waterverpl: 4.400 kgBalast: 2.000 kgPrijs: € 155.000www.rm-yachts.nl

Transatter op LoosdrechtAndre Tromp wilde iets anders dan een Valk of een Pampus om met zijngezin op de Loosdrechtse Plassen te kunnen zeilen. Hij koos voor een

radicale aanpak en liet open dagzei-ler bouwen, die is afgeleid van eenTransatter. Inclusief superbredekont, dubbele roeren, hefkiel enboegspriet. Een Van Pethegem &Provoost-ontwerp. Op de afgelopennatte Hiswa was de Bloom 20 metzijn eigenzinnige uiterlijk beslist eenvan de blikvangers. Enkele cijfers:6.00 m lang, 2,49 m breed, een

diepgang van 0,65, 1,10 of 1,35 m en een aandewinds zeiloppervlak vanniet minder dan 28 m2. www.bloomsailing.nl

'Alle kennis op een hoop'Een aantal gerenommeerde zeilmakersis nauw gaan samenwerken. Ze blijvenzelfstandig opereren, maar vormensamen het dealernetwerk van het inter-nationale Hyde Sails. “We gooien alonze kennis op een hoop,” omschrijftBert Koeman van ZigZagzeilen uitMedemblik de samenwerking, “webrengen allemaal onze specialismenin.” En die 'we' zijn, naast Koeman: Martin Heineke van Heineke Sails inLoosdrecht, Ton Leeuwenstein van het Zeeuwse Lion Sails en Joop Schilp vanGlobal Sails in Harlingen dat zich richt op platbodems en charterschepen.Voor buiskappen en ander specialistisch doekwerk is Henjo Ruiter van HRSails in Medemblik aangehaakt. De productie gebeurt in de Filipijnen ondersupervisie van Hyde-deskundigen. Hyde Sails is in 1965 opgericht door debekende FD-zeilers Edward Hyde en Keith Musto. www.hydesails.nl

ZILTESPULLENStil aan de RienHet zal veel zeilers zijn ontgaan, maar in Lemmer gaat deze maand eenhistorisch bedrijf teloor: de firma Van der Neut, Polderdijk 1, aan de Rien.Sinds Dirk van der Neut het bedrijf in de jaren twintig van de twintigsteeeuw vestigde, is er weinig veranderd: lage houten werkplaatsen, overalbalken en planken, zagen, schaven, boren en scheepsbeslag, bergen zaagsel

en de geur vanhars en lak. Eenmuseum. Degebroeders Vander Neut, mas-ten- en blokken-makers, zijn opleeftijd. Boven-dien raakte deverhouding tus-sen teruglopendeopdrachten ensteeds strengerearbo-eisen volko-

men zoek. “Je mag geen blikje lak meer open laten staan en een mast lakkenmag alleen nog in een geconditioneerde ruimte,” klaagt Jan van der Neut,die er zestig jaar werkte.Een paar eeuwen is de Rien het centrum van nautische activiteit geweest,als vissershaven en bedrijfshaven. De familie de Boer ontwikkelde er deLemsteraak. Smederij en scheepsreparatiebedrijf Van der Berg en zeilmake-rij de Vries waren er generaties actief. Deze zomer sloot Van den Berg alsvoorlaatste. Nu doet Van der Neut het licht uit. Eeuwig zonde dat degemeente Lemmer niet de middelen vond voor eenmuseumwerf/mastenmakerij ten behoeve van de Bruine Vloot. Het wordtstil aan de Rien. (MS)

Ergens in het poelengebied nabij Aalsmeer troffen we onlangs dit stilleven. Demolen is de Zwarte Ruiter, anno 1778. Ervoor ligt een klassieke kanohekker.Ooit was dit iemands trots, blank gelakt, met gepoetste bronzen patrijspoorten.Ambachtelijk stuk vakwerk. We stellen ons voor: hij in plusfour en schippers-trui, met gestopte pijp. Koene schipper aan de helmstok. Zij met hoofddoek,

foto

: © L

aure

ns v

an Z

ijp

toen nog geen onderwerp van controverse, en lange broek; een tikje gewaagdvoor die tijd. Onder een wolk van zeilen trok het schip trots een zog over deWesteinder. En nu? Nu lijkt het iemands 'project'. Er moet nog veel gebeurenvoordat de volle glorie terug is.Als het er ooit van komt.... Z

GLORIEVERGANE

Weerkaarten interpreterenGribfiles gebruiken

RouteringSoftware en apparatuur aan

Deze winter organiseren Zilt magazine en Nimos Meteo Trainingweer een aantal weercursussen en workshops voor zeilers...

Meteocursussenvoor zeilers

iltZ magazine voor zeilers

K L I K V O O R M E E R I N F O R M A T I E

ADVERTENTIE

ZILTE KLIKS

K L I K V O O R M E E R I N F O R M A T I E

KLIK VOOR MEER INFORMATIE

Marine Communication Specialists

Rondje Azoren?Met uw eigen jacht in de zomer van 2011 drie maanden naar de Azoren

Vanuit Vlissingen naar Zuid-Engeland. Biskaje oversteken naar La Coruna.De Spaanse Ria’s, Lissabon, Horta (Faial, Azoren) en terug via de Ierse zuidkust.

Meer info en de volledige route vindt u op www.oceanpeople.nlRegel uw sabbatical en ga mee op de zeiltocht van uw leven.

Ontdek dé manier van avontuurlijk maar ook relaxed reizen met je eigen jacht.Wie met OceanPeople meegaat heeft wat te vertellen.

Azores Adventure Cruise 2011

foto

: © R

iann

e N

oord

egra

af

Schijn bedriegt. De 2.4 Meter lijkt een speelboot-je, maar het is een serieus trimbeest, afgeleid vande oude America's Cuppers. Schaal 1 op 5. EdwinVisser, Whitbread-veteraan en 2.4-importeursomt een scala aan trimmogelijkheden op: “Voor-en achterstagspanning, zijstagen, grootschoot,genuaschoten, tweakers, mastdrukker, overloop,Cunningham, onderlijkstrekker en neerhouder.”Hangen is er niet bij. Je zit diep in de boot. “Datwent snel,” aldus Edwin, “maar met harde windzeil je wel eens met je oorlel door het water...”

Dat doen de 82 zeilers die meedoen aan het WK2.4 Meter in Hoorn nauwelijks. Zeker in het beginis lichtweer troef. Paralympisch wereldkampioenThierry Schmitter, favoriet, vindt z'n draai niet.Bovendien speelt ronddrijvend wier hem enenkele collega's parten. Hij is niet tevreden overde wedstrijdorganisatie en over zijn eigen presta-ties. “Misschien is twee keer pieken in een seizoenteveel,” verzucht Schmitter.

“Risico van het vak,” zegt wedstrijdleider AllertMastenbroek van de wsv Hoorn over het wier. “Demeeste zeilers nemen het voor lief.” Hij kijkt welmet voldoening terug op dit WK. “We hebbengoede recensies van zeilers gehad en hebben alleelf geplande wedstrijden gezeild.” Zijn persoon-lijke opsteker: hij is uitgenodigd om volgend jaaropnieuw wedstrijdleider te zijn van het WK 2.4 inNoorwegen. www.24worlds2010.nl LvZ

'Met je oorleldoor het water'

WK 2.4 Meter in Hoorn

VIDEO

foto

: © K

emsle

y Pi

ctur

es/M

y Sh

ip is

So

Smal

l

Zeilmeisjes zijn van alle tijden, zo blijkt uit het relaas van MarcoWitkamp, en mooie boten ook. Met het zusterschip van zijn23-voeter Selene maakte Ann Davison (1914-1992) bijna 60 jaargeleden een grootse reis.

Dikwijls als ik de sfeervolle, maar o zo kleine kajuit van mijnSelene binnenkruip, denk ik aanAnn Davison. Zij verbleef in 1952en 1953 twee jaar op een schip alsdit. Met de Felicity Ann, het zuster-schip van de Selene, maakte Annsinglehanded de Atlantische over-steek. Ze was de eerste vrouw diedeze tocht volbracht; een prestatievan formaat. Zeker als je bedenkthoe de omstandigheden en materialen destijds waren.

Ann kon niet dagelijks met het thuisfront bellen, even delaatste gribfiles ophalen of facebooken met vrienden. Ze moesthet stellen zonder GPS, kaartplotter, autopilot, koelkast, zonne-panelen, ademende kleding en nog veel meer mod-cons, die ertoen domweg niet waren. Ze vertrok 'gewoon' met een 23-voets houten boot, met alleen een kompas, een sextant, eensimpel marifoontje, en voor het weer een barometer. Dedieselmotor kon alleen in zijn vooruit, maar was meestal hele-maal kapot. Al hoewel Ann destijds natuurlijk niet beter wist,moet je toch wel moed hebben om zoiets te ondernemen. Enal helemaal tegen de achtergrond van de schipbreuk die zij in1949 had geleden met de 72 voeter 'Reliance', waarbij haarman verdronk. Ann overleefde dat drama ternauwernood.

‘My ship is so small’zusterschip met rijk verleden

In 1936 ontwierp Sid Mash-ford, van de destijdsbefaamde werf 'MashfordBrothers' in Cremyll, Corn-wall, dit zeewaardig jachtje.Ik heb de kopieën van deoriginele tekeningen, lijnen-plannen en materiaallijstenweten te bemachtigen.Gekregen van de 83 jaaroude ex-directeur van Mash-ford Brothers, die mij ook

nog gedetailleerde informatie over de boten kon geven.Voor de Tweede Wereldoorlog bouwde de werf een aantalredelijk vergelijkbare ontwerpen, maar dit model werd eenserietje van vier 23-voeters. De kostprijs staat onderaan demateriaallijst in potlood geschreven: 222 pond en 10pence. De S-spant romp heeft pitch pine (Amerikaansgrenenhout) planken, op eiken spanten. Kielbalken enroerblad zijn eveneenss eiken. De dekbalken, kuip enopbouw zijn van teak.

De werf bouwde de vier 23-voeters pas naoorlog af, omdat er vanaf 1939 alleen nogmaar voor de Royal Navy werd gewerkt.Mijn Selene werd in 1946 verkocht als 'hullno. 2'. Ann kocht de laatste romp, dieinmiddels al grotendeels was afgebouwden die de naam Peter Piper had gekregen,in 1952. Een vriend van haar vond dat deboot Felicity Ann moest heten.

De Mashford-werf hielp Ann met het aanpassen en oce-aanwaardig maken van de boot, echter zonder van haarplannen af te weten. Pas tijdens de proefvaarten maakte

De eerste vrouwdie alleen deAtlantischeOceaanoverstak

foto

: © M

arco

Witk

amp

Ann in een radiointerview haar plannen bekend, die vervol-gens meteen wereldkundig werden gemaakt. Ann had zolang gewacht, omdat ze niet wilde dat haar trip een stunt-reis zou worden. Het was haar pure wil de plannen die zedestijds met haar man had, te volbrengen.Wel kwamen er donaties binnen. Zo kreeg Ann van deheren Heinz zes dozijn blikken soep, Tissot doneerde eenwaterdicht polshorloge en de British Paints Companyschonk verf en lak.

Op 18 mei 1952 vertrok ze vanuit Plymouth richting hetzuiden. Eerst naar Gibraltar, Casablanca, Madeira en deCanarische Eilanden, om vervolgens de Atlantische over-steek te maken naar Dominica en Antigua. Daarna voer ze

foto

: © K

emsle

y Pi

ctur

es/M

y Sh

ip is

So

Smal

l

via Nassau naar Miami, om op 23 november 1953 teeindigen in New York.Ann beschreef haar reis in het boek met de treffende titel'My ship is so small'. Daarna heeft de Felicity Ann diverseeigenaren gehad voor de boot recentelijk werd geschon-ken aan de 'Northwest School of Boatbuilding' in Seattle.Daar wordt het schip nu weer in volle glorie hersteld.

Met mijn Selene varen we jaarlijks de classic regatta in debaai van Palma de Mallorca, de thuishaven. Elk jaar zijn wehet kleinste bootje dat meedoet, maar laatste zijn wenooit!

Bron: My ship is so small - Peter Davies Ltd Press 1956

Z

foto

: © K

emsle

y Pi

ctur

es/M

y Sh

ip is

So

Smal

l

foto

: © M

arco

Witk

amp

foto

: © B

eman

ning

A S

mal

l Nes

t

ZILTEWERELD

Ankerplaats met X-factorEr zijn ankerplaatsen waar alles klopt.

Tenanamu, op de Society Islands,staat bij de Belgische bemanning van

A Small Nest te boek als een plekmet de X-factor. Met de machtigeberg van Bora Bora op de achter-

grond wordt de boot door rondomliggende motu's beschermd tegen de

rollers van de Pacific.

foto

’s: ©

Bem

anni

ng A

Sm

all N

est

RELAXTE AANPAKJarenlang knutselen om eenboot vertrekklaar te maken isaan Haïke de Vlieger en Wil-lem Stellamans niet besteed.In mei 2009 halen ze hunhagelnieuwe Bénéteau Ocea-nis 46, A Small Nest, op bij dewerf in Frankrijk om tweemaanden later al te vertrek-ken voor een reis om dewereld, samen met hun drieschoolgaande kinderen. Het idee dat je over zo'n ambitieus plan niet teingewikkeld hoeft te doen is versterkt door de ervaringen van hunlandgenoot, de Belg Thomas Siffer. In zijn boek 'Land in Zicht' (UitgeverijLanno) beschrijft Siffer hoe hij als onervaren zeiler zijn wereldreis beleeft.Net als Thomas Siffer wordt Willem Stellamans door velen vooraf gewaar-schuwd er niet te licht over te denken. Willem: “Ik hoorde vaak dat heteen zot plan zou zijn om met zo'n nieuwe boot aan deze reis te beginnen.Volgens de experts moesten we minstens een half jaar uittrekken om allekinderziektes weg te werken. Iemand zei me zelfs dat de boot al aanflarden zou liggen tegen de tijd dat we op de Canarische Eilanden zoudenaankomen.” Eenmaal in Las Palmas kijkt Willem terug op de adviezen diehij kreeg: “Allemaal gezever, die onheilspellende bezweringen. OnzeBénéteau doet het fantastisch. Na meer dan 1200 mijl zeilen is er behalveeen paar kastslotjes helemaal niets stuk gegaan.”

LEERMOMENTENNa Las Palmas zeilt A Small Nest naar de Carieb samen met de 210 andereboten in de ARC. Veel tijd gunt de bemanning zich daar niet. Er wordtstevig doorgevaren, want de Panama lokt. Het verplichte schoolwerk vande kinderen blijk geen enkele belemmering bij het afleggen van de groteafstanden in de Pacific. Op de Galapagos-eilanden en in Polynesië zijn er

Z

voldoende natuurlijke leermomenten zonder dat er een schoolboek vooropen hoeft. En de boot blijft het goed doen. De preken op de steiger inBelgië zijn vergeten. De relaxte aanpak van het gezin Stellamans werkt.Hoe de reis er verder uit gaat zien is nog onzeker. Willem: “Begin 2011kijken we of de piraten uit de Golf van Aden al verjaagd zijn en of er noggeld over is...”

GELUKZAKWat de kinderen betreft mag de reis nog lang doorgaan. Sepke (12 jaar)in haar logboek: “Wat ben ik een gelukzak, Het leven aan boord is zo leukdat ik me afvraag waarom we niet heel ons leven de wereld rond kunnenblijven zeilen.”

Volg de A Small Nest en alle andere zeilers onderweg op:

www.ziltewereld.nl

ZILTEWERELD

b em

anni

ng

Aan de kajuittafelOnze manier van werken is even onconventioneel als Zilt zelf.Verwacht ons daarom niet in een spectaculair kantoor. We zijnhet liefst aan boord, op het water of onderweg naar een goedverhaal.De redactievergadering houden we aan wisselende kajuit- enkeukentafels en verder zijn we uitgerust met e-mail, chat enSkype.De beste manier om ons te bereiken, is een e-mail te sturen aan:redactie@ziltmagazine.nl

De inhoud van Zilt Magazine mag op geen enkele wijze worden overgenomenzonder schriftelijke toestemming van de makers. Bij overtreding geldt het tarief datdaarvoor door de Nederlandse Vereniging van Journalisten is vastgesteld.De uitgever kan niet aansprakelijk worden gesteld voor fouten in deze publicatie.

De bemanning van Zilt Magazine bestaat uit:

Zilt

54/2010

RuudKattenberg

Sjorsvan der Woerd

HenkHuizinga

JimmyLengkeek

LaurensMorel

HansMartens

Laurensvan Zijp

PieterNijdeken

Robertvan der Weerdt

MichielScholtes

en veleopstappers

Zilt Zoekt Zeilers

Ga naar www.ziltmagazine.nlen vul je e-mailadres info

to: ©

Zilt

Mag

azin

e

abonneer je gratis