Zielzorgers en kloosterzusters afkomstig uit Einighausen 1836...

Zielzorgers en kloosterzusters uit Einighausen

pag 4

Zielzorgers en kloosterzusters afkomstig uit Einighausen.

Hendrik Arnold Houben 1747-1813.

Geboren te Einighausen 26 maart 1747 als zoon van Antoon Houben en Gertrudis

Göbbels. Zijn peetoom was Henricus Dircks, pastoor te Guttecoven 1, wiens opvolger

hij zou worden. Zijn paat was Catharina Hochstenbach - Göbbels, een tante van

moederszijde.

Hendrik Arnold werd in 1770 tot priester gewijd en in 1773 tot pastoor van

Guttecoven benoemd. Hij was bijna 66 jaar oud toen hij op 14 maart 1813 om half

drie in de morgen overleed aan een hersenbloeding. 16 maart werd hij op het kerkhof

van Guttecoven begraven tegenover het priesterkoor.

Zijn jongere broer Arnold Willem Houben huwde 3 november 1771 met Maria Sybilla

Lemmens, een Munstergeleense molenaarsdochter. Dit echtpaar ging in de

graanmolen van Munstergeleen wonen. Daar zou op 11 december 1821 de zoon

Andreas Houben worden geboren, die in 1893 te Dublin in geur van heiligheid zou

overlijden en 1988 zou worden zalig verklaard. Op 3 juni 2007 werd hij heilig

verklaard.

Bron Burgerlijke stand - Overlijden

Archieflocatie Regionaal Historisch Centrum Limburg

Algemeen Toegangnr: 12.054

Inventarisnr: 22

Gemeente: Limbricht

Soort akte: Overlijdensakte

Aktenummer: 10

Aangiftedatum: 14-03-1813

Overledene Henri Arnold Houben

Geslacht: M

Overlijdensdatum: 14-03-1813

Leeftijd: 65

Overlijdensplaats: Limbricht (Guttecoven)

Vader Antoine Houben

Moeder Gertrud Gobbels

Partner Relatie: zoon


pag 5

Bidprentje Henricus Arnoldus Houben. Collectie EHC Sittard-Geleen, parochie-archief

Einighausen.

Peter Arnold Dohmen 1799-1882.

Geboren te Einighausen 11 december 1799 2 als zoon van Willem Dohmen en Barbara

Dericks. Gedoopt te Limbricht 11 december 1799. Doopgetuigen Petrus Arnoldus

Kusters, Johanna Elisabeth Dohmen. Maria Elisabeth Keris trad op als vervangende

doopgetuige. Peter Arnold werd waarschijnlijk in Luik tot priester gewijd en werd als

kapelaan aangesteld te Aubel. In 1841 werd hij benoemd als rector te Raadt 3 bij

Bingelrade. 22 november 1882 is hij te Sittard overleden.




Inventarisnr: 80

Gemeente: Sittard


Aktenummer: 97


Overledene Peter Arnold Dohmen

Geslacht: M


Leeftijd: 83

Overlijdensplaats: Sittard

Vader Wilhelmus Dohmen

Moeder Barbara Dirks



pag 6

Karel Kaspar Dircks (Charles Caspard Dericks) 1807-1851.

Karel Kaspar Dericks werd te Einighausen geboren op 6 januari 1807 als zn. van Pierre

Nicolas Dericks en Marie Elisabethe Kelleners. Na zijn priesterwijding te luik op 1 mei

1835 werd hij tot kapelaan benoemd te Eys en in 1839 als kapelaan te Simpelveld. Op

24 september 1842 werd hij tot pastoor van Ubachsberg 4 benoemd. Hij overleed te

Einighausen op 19 augustus 1851. 5

Bron Burgerlijke stand - Geboorte



Inventarisnr: 4

Gemeente: Limbricht

Soort akte: Geboorteakte

Aktenummer: 1


Kind Charles Caspard Dericks

Geslacht: M

Geboortedatum: 06-01-1807

Vader Pierre Nicolas Dericks

Moeder Marie Elisabethe Kelleners

Sint-Bernarduskerk Ubachsberg.




Inventarisnr: 23

Gemeente: Limbricht


Aktenummer: 26


Overledene Carel Caspar Dericks

Geslacht: M


Leeftijd: 45

Overlijdensplaats: Limbricht (Einighausen)

Vader Peter Nicolas Dericks

Moeder Maria Elisabeth Helleners



pag 7

Pierre Joseph Spuisers (Spuijsers) 1808-1886.

Pieter Joseph Spuisers werd te Einighausen geboren op 22 september 1808 als zoon

van de wever Joseph Spuisers en Joanna Elisabeth Krekelberg. Hij werd te Luik tot

priester gewijd. Na zijn wijding werd hij tot kapelaan te Baelen 6 benoemd en daarna

tot pastoor te Remersdaal. Pieter Joseph overleed te Aken op 21 augustus 1886.




Inventarisnr: 4

Gemeente: Limbricht


Aktenummer: 31


Kind Pierre Joseph Spuijsers

Geslacht: M


Vader Joseph Spuijsers

Moeder Joanne Elisabethe Krekelberg

Jan Willem Lumens 1820-1873.

Geboren te Einighausen op 3 januari 1820 als zoon van Theodoor Martin Lumens en

diens tweede echtgenote Petronella Mobers. Priester gewijd op 20 december 1845 en

als kapelaan benoemd te Cadier en Keer. Op 21 december 1865 geïnstalleerd als

pastoor van Broeksittard. Hij werd door de schutterij met muziek afgehaald in de

Paardestraat te Sittard. Jan Willem Lumens overleed te Broeksittard op 9 december

1873 en werd op het door hemzelf een jaar eerder ingezegende nieuwe kerkhof

begraven.




Inventarisnr: 2

Gemeente: Limbricht


Aktenummer: 74


Kind Joannes Wilhelmus Lumens

Geslacht: M


Vader Theodorus Martinus Lumens

Moeder Petronella Mobers


pag 8




Inventarisnr: 16

Gemeente: Broeksittard


Aktenummer: 17


Overledene Jan Willem Lumens

Geslacht: M


Leeftijd: 53

Overlijdensplaats: Broeksittard

Vader Theodor Martin Lumens

Moeder Petronella Mobers


Oude kerk Broeksittard. Bron: parochie Broeksittard.


pag 9

Jan Willem Lumens.

Graf Jan Willem Lumens begraafplaats Broeksittard.


pag 10

Peter Arnold Broekhoven 1821-1856.

Peter Arnold Broekhoven (Brockhoven) werd geboren te Einighausen 30 december

1821 als zoon van Martin Gabriël Brockhoven en Maria Helena Dohmen. Tot priester

gewijd op 26 december 1846. In 1847 ging hij als kapelaan naar de H. Gregorius de

Grote parochie te Brunssum en overleed aldaar op 29 november 1856. Bij akte

gedateerd 10 november 1856 sticht Peter Arnold een jaargetijde en schenkt de

kerkfabriek fl.94,50 om een meubelstuk te kopen ter zijner gedachtenis. 7




Inventarisnr: 2

Gemeente: Limbricht


Aktenummer: 74


Kind Peter Arnoldus Brockhoven

Geslacht: M


Vader Martin Gabriel Brockhoven

Moeder Maria Helena Dohmen

Bron Burgerlijke stand – Overlijden



Inventarisnr: 30

Gemeente: Brunssum


Aktenummer: 15


Overledene Peter Arnold Broekhoven

Geslacht: M


Leeftijd: 34

Overlijdensplaats: Brunssum

Vader Martin Gabriel Broekhoven

Moeder Maria Helena Dohmen


Willem Laumen 1829-1893.

Willem werd geboren te Einighausen 25-06-1829 als zoon van Gerard Laumen en

Joanna Barbara Meeuwissen. Van oktober 1848 tot augustus 1854 was hij student

aan het gymnasium te Venray. 3 Oktober 1854 ontving hij het kleed van de

Serafijnsche Orde en legde 4 oktober 1855 zijn plechtige kloosterbeloften af. Van 4

oktober 1855 tot medio 1856 was hij student filosofie te Megen en van medio 1856

tot 21 mei 1861 student theologie te Weert. 29 Augustus 1858 werd hij te Roermond

tot priester gewijd en was achtereenvolgens gardiaan in het klooster te Venray en

Weert, lector en custos provinciae en instructor in het klooster van Weert, custos op


pag 11

het provinciaal kapittel te Maastricht. Bestuurde meermalen als prefect het

gymnasium van Venray van welke waardigheid hij echter telkens op zijn dringende

beden door zijn oversten ontheven werd. Van september 1874 tot 18 september

1892 was hij definitor provinciae en verbleef hij voortdurend in het klooster te

Venray en hield zich met de grootste ijver bezig met het onderwijs aan het

gymnasium en het bedienen van de H. Sacramenten, het bestuur van de 3e Orde van

de H. Franciscus en gedurende tal van jaren onafgebroken biechtvader van het

klooster van de Ursulinen en van het gesticht St. Joseph te Venray. Willem Laumen

was een verdienstelijk dichter die zijn werk echter nooit buiten het klooster kenbaar

heeft gemaakt. Willem Laumen werd de “bidprentjes pater” genoemd omdat hij vele

teksten voor bidprentjes maakte. Zo ook de tekst van zijn eigen bidprentje. Willem

Laumen overleed 04 juni 1893 te Venray en werd 08 juni 1893 na een plechtige

lijkdienst begraven.

Bron Burgerlijke stand – Geboorte



Inventarisnr: 2

Gemeente: Limbricht


Aktenummer: 52


Kind Willem Laumen

Geslacht: M


Vader Gerard Laumen

Moeder Joanna Barbara Meeuwissen

Bron Burgerlijke stand – Overlijden



Inventarisnr: 58

Gemeente: Venray


Aktenummer: 61


Overledene Wilhelmus Laumen

Geslacht: M


Leeftijd: 63

Overlijdensplaats: Venray

Vader Gerardus Laumen

Moeder Johanna Barbara Merissen



pag 12

Minderbroeders-Franciscanen klooster Sint Antonius van Padua te Megen.

De Tijd 16-08-1875

De Tijd 04-10-1883.

De Tijd 20-08-1889.


pag 13

De Tijd 09-06-1893.

Habijt van de Franciscanen of Minderbroeders. Na 1659 ook Recollecten genoemd.


pag 14

Bidprentje Willem Laumen. Collectie secretariaat bestuur provincialaat Franciscanen Utrecht.

Maria Cornelia Kusters, zuster Maria Conrada. Religieuze Franciscanes der Congregatie van Heythuysen 8 1842-1899.

Maria Cornelia Kusters werd geboren te Einighausen 26 mei 1842 als dochter van

Joseph Hubert Kusters (Custers) en Gertrudis Elisabeth Keris (Kehris of Kerens). Zij

werd geprofest te Heythuysen 16 november 1869 en nam de naam zuster Maria

Conrada aan. 12 februari 1877 kwam zij aan in de Missie van Nederlands Oost Indië.

Zij overleed te Ambarawa op het eiland Java 4 oktober 1899.




Inventarisnr: 3

Gemeente: Limbricht


Aktenummer: 21


Kind Maria Cornelia Kusters

Geslacht: V


Vader Joseph Hubertus Kusters

Moeder Gertrudis Elisabeth Keris


pag 15

Bidprentje zuster Maria Conrada Kusters. Privé-collectie: Sjra Lomme.

Kloostercomplex te Heythuysen.


pag 16

De Chinese wijk te Ambarawa, Semarang (1880). Bron: Wikipedia.

Jan Dominicus Kusters 1849-1921.

Jan Dominicus werd geboren te Einighausen 6

september 1849 in huisnummer 21 als zoon van

Jan Karel Kusters (onderwijzer) en Maria

Josepha Donners en werd dezelfde dag gedoopt

te Einighausen. Doopgetuigen waren Maria

Elisabeth Kelleners, Catharina Elisabeth Dircks

en Joannes Dominicus Donders. De aangifte van

zijn geboorte ten overstaan van de ambtenaar

van de burgelijke stand van Limbricht werd

gedaan op 7 september 1849. Getuigen waren

Jan hendrik Rademakers en Willem Dircks. Op

19 jarige leeftijd, 26 september 1868, trad hij in

bij de Societeit van Jezus. September 1882 werd

hij tot priester gewijd te Maastricht in de kerk

van het Heilig Hart van Jezus. Op 17 september

1882 droeg hij te Einighausen zijn 1e H. Mis op.

In 1884 vertrok hij als missionaris naar

Nederlands-Indië waar hij op 21 december 1884

aankwam. Van 1888 tot 1897 verbleef hij op de Key eilanden en van 1900 tot 1921

was hij werkzaam te Magelang. Te Magelang overleed hij op 30 augustus 1921.


pag 17




Inventarisnr: 5

Gemeente: Limbricht


Aktenummer: 32


Kind Jan Dominicus Kusters

Geslacht: M


Vader Jan Karel Kusters

Moeder Maria Josepha Donners

De Missie in de Molukken. Het missiewerk in de Molukken - op Klein-Kei, Groot-Kei en het eiland Tanimbar - wordt de basis voor het missie-werk op Nederlands Nieuw-Guinea. Pater E. Cappers vertelt daarover in zijn boekje Een veelbelovende Missie

17 en daaraan ontlenen wij het volgende. Klein-Kei is een koraalrif, bedekt met

een dunne humuslaag die begroeid is met bos. Groot-Kei is een bergland met steile rotswanden. De uitlopers daarvan vormen kapen, waartussen een zandig strand gevonden wordt dat een geschikte bodem uitmaakt voor kokoscultuur. Te zamen bedraagt het bevolkingsaantal (rond 1919) een dertigduizend mensen over een honderdzestig nederzettingen verspreid. De sociale opbouw kent drie klassen: de adel (mèl-mèl), de burgerij (rènrèn) en de slaven (iri-iri). De taal is een van de vele Maleise varianten. De mannen dragen alleen een schaamgordel, de vrouwen een sarong van boven de borst tot nder de knieën. Zij leven van hun tuinen, van jacht en visserij. Zij staan bekend als goede timmerlieden en bekwame botenbouwers. De hoofdplaats is Toeal op Klein-Kei, de plaats van de controleur en de haven van de Koninklijke Pakketvaart Maatschappij (KPM), het centrum van handel in hout, kopra, vis, gedreven door Chinezen, Arabieren en Makassaren. Op Groot-Kei is te Banda-Elat een posthouder gestationeerd, tevens gezaghebber. De Keiees van die tijd was animist, de godheden waren zon en maan. Zij hadden hun priesters. Een klein gedeelte van de bevolking was reeds tot de Islam overgegaan (Doellah op Klein-Kei en een vijftien kampongs op Groot-Kei). Rond 1880 begonnen de Islamieten systematisch propaganda te maken en elk jaar nam het aantal Mekkagangers toe. De Resident van Ambon verzocht de Apostolisch Vicaris van Batavia missionarissen te zenden om een dam op te werpen tegen de Mohammedaanse vloedgolf.

De paters Jezuïeten namen in 1888 deze taak op zich, namelijk de paters J. Kusters en J. Booms. Het eerste jaar kreeg men geen toegang. Booms werd verplaatst naar Flores. Kusters hield vol, kreeg voet aan wal te Langgoer bij Toeal. Zijn medische hulp bij een kwaadaardige koorts won de harten, vooral van de jeugd. Hij kon een schooltje openen. In 1890 werden de eerste tien Keiezen gedoopt. De nieuw gedoopten bleken ijverige propagandisten; in 1891 kon het dorpshoofd plechtig gedoopt worden en het kerkje moest reeds drie maal vergroot worden. Het getal christenen groeide in de dorpen aan de oosten westkust. In Langgoer werd een opleiding voor catechisten opgezet. Dezen zouden in de toekomst van grote betekenis blijken te zijn als onderwijzers (goeroe's) en catechisten op Zuid-Nieuw-Guinea.

17 Cappers MSC, E., Een veelbelovende Missie. Tilburg, 1919.

Uit: Met Papoea’s samen op weg, deel 18 in de reeks KERK EN THEOLOGIE IN CONTEXT, J. Boelaars.

De missie. Naast de zending arbeidde de missie. Het woord naast is niet helemaal juist, daar de Roomsen ook op verschillende plaatsen hun geloofspropaganda voerden, waar de zending pionierswerk had verricht, zoals in de Minahassa en in de Bataklanden. Op Flores en Timor, Borneo en Nieuw-Guinea en verschillende kleine eilanden in het Oosten van de Archipel vond men voor 1940 reeds duizenden Roomse Christenen. Op Java, Sumatra en in de Minahassa breidde zich de missie steeds meer uit. Ook hier is met ware heldenmoed de strijd voor het Kruis gestreden. De missionaris Kusters heeft b.v. op de Kei-eilanden dikwijls grote ontberingen geleden, maar nimmer versaagde hij. Onderwijs en medische


pag 18

hulp vormden evenals bij de zending gewichtige hulpdiensten. De snelle groei blijkt uit de statistieken. In 1900 waren er een 26.000 R.K. Indonesiërs, in 1939 was dat aantal tot 478.000 aangegroeid. Gevoegd bij de Protestantse Christenen, komen wij op die wijze in dat jaar tot ongeveer 2¼ millioen gedoopten van inheemse of Chinese origine.

Uit: Dispereert niet. Deel 4, A. Algra en H. Algra.

Magelang is een stad en gemeente op Midden-Java in Indonesië. Het ligt tevens in het gelijknamige regentschap. Het ligt tussen twee gebergten, de Merbabu en Sumbing alsmede twee rivieren, de Progo en Elo. Bron: Wikipedia.

Jezuïeten. De Sociëteit van Jezus, bekend als de Jezuïeten, is een rooms-katholieke religieuze orde die in 1534 in Parijs werd opgericht door een groep studievrienden rond Iñigo Lopez de Loyola, beter bekend onder zijn Latijnse naam Ignatius van Loyola. Het aanvankelijke doel was hulp aan de naaste, vooral zieken. De sociëteit werd in 1540 goedgekeurd door Paus Paulus III in de bul Regimini militantis Ecclesiae. Van de rooms-katholieke orden met louter mannen is het de grootste, met ongeveer 19.000 leden waarvan ruim 13.000 priesters. Jezuïeten vormen geen kloosterorde en leven niet noodzakelijk in kloosters. Net als veel andere orden zijn zij gehouden tot kuisheid, armoede en gehoorzaamheid. Zij onderscheiden zich van andere orden vooral door absolute gehoorzaamheid aan de paus, en vallen niet onder het gezag van een bisschop. Een pater Jezuïet zet veelal achter zijn naam de afkorting sj of S.J. van Societas Jesu (vroeger ook S.I. van Societas Iesu, aangezien het oude Latijn geen 'j' kent). Veel Jezuïeten zijn naar de aard van hun opdracht leraar, maar zij vervullen ook andere beroepen, zoals advocaat en econoom. De Jezuïetenorde wordt geleid door de generaal-overste (Praepositus generalis) van de orde. Sinds 19 januari 2008 is dit de Spanjaard Adolfo Nicolás. Bron: Wikipedia.

" Jezuïet zijn is weten dat je zondaar bent en toch geroepen gezel van Jezus te zijn, net zoals Ignatius.”

Decreet nr 2, 32ste

Algemene Congregatie van de Sociëteit van Jezus. Bron: Wikipedia.

“Je verlangt, in onze Sociëteit die wij graag met de naam van Jezus getekend zien, je geheel en al in te zetten voor God, onder het teken van het kruis, in de dienst van onze Heer alleen en van zijn plaatsbekleder op aarde. Prent het dan goed in je hart – nadat je maagdelijkheid-voor-het-leven, armoede en gehoorzaamheid hebt beloofd – dat je deel uitmaakt van een gemeenschap met een specifiek doel : het christelijke leven en de christelijke leer bij de mensen bevorderen én het geloof doorgeven door de dienst van het woord, door Geestelijke Oefeningen, door dienstbetoon, en met name door kinderen en eenvoudigen christelijk te vormen.”

Uit: de “Formula instituti”, stichtingsakte van de Sociëteit van Jezus (1540). Bron: Wikipedia.

Officiële berichten.

Uit Het Nieuws van den Dag voor Nederlandsch-Indië, 6e jaargang woensdag 12-06-1901, nr. 131 (doorgehaald), 130.


pag 19

Bidprentje Jan Dominicus Kusters. Collectie EHC Sittard-Geleen, parochie-archief Einighausen.

Jan Arnold Lumens 1865-1926.

Jan Arnold Lumens werd te Einighausen

geboren in huisnummer 44 op 11 juni 1865 als

zoon van Jan Andreas Lumens en Maria

Elisabeth Hubertina Bruggen.

(Jan Andreas Lumens was een halfbroer van

priester Jan Willem Lumens, zie boven). Jan

Arnold werd tot priester gewijd te Roermond in

1892 en tot kapelaan in Bunde benoemd.

Kapelaan van de O.L.V. Basiliek te Maastricht

van 1896 tot 1916. Pastoor te Schinveld van

1916 tot 1921. In 1921 werd hij tot pastoor-

deken te Schinnen benoemd. Op 26 mei 1921

werd hij aldaar geïnstalleerd. In deze functie

bevorderde hij de oprichting van het rectoraat

Puth. Een hardnekkige kwaal dwong hem 1

oktober 1926 zijn ontslag te nemen. 29 oktober

1926 overleed hij in het sanatorium te Heerlen.


pag 20



Toegangnr: 12.054

Inventarisnr: 5

Gemeente: Limbricht


Aktenummer: 27


Kind Jan Arnold Lumens

Geslacht: M


Vader Jan Andreas Lumens

Moeder Elisabeth Hubertina Bruggen




Inventarisnr: 127

Gemeente: Heerlen


Aktenummer: 491


Overledene Jan Arnold Lumens

Geslacht: M


Leeftijd: 61

Overlijdensplaats: Heerlen

Vader Jan Andreas Lumens

Moeder Maria Elisabeth Hubertina Bruggen


Algemeen Handelsblad 02-10-1896.


pag 21

Limburger Koerier 25-07-1925.

De Tijd 21-03-1916.


pag 22




pag 23

Het Vaderland 01-11-1926.



pag 24

Limburger Koerier 30-10-1926 ov adertentie Jan Arnold Lumens.

Bidprentje Johannes Arnoldus Lumens.


pag 25


Peter Jacobus Dohmen, pater Géréon van de H. Joseph O.C.D. 1870-1949.

Peter Jacobus Dohmen werd te Einighausen in huisnummer 43 geboren op 16 oktober

1870 als zoon van Peter Martinus Dohmen en Anna Maria Kusters. Op zeer jeugdige

leeftijd meldde hij zich aan bij het klooster van de Ongeschoeide Carmelieten te

Geleen. Vandaar ging hij naar het novicaat in Reisach (DE), waar hij op 8 oktober 1887

geprofest werd. Op 8 september 1894 werd hij te Maastricht tot priester gewijd en op

9 september las hij zijn 1e H. Mis in zijn geboortedorp Einighausen. In 1896 vertrok hij

als missionaris naar Brits-Indie. Daar zou hij later vicaris-generaal van Verapoly

worden. Na meer dan 30 jaren in Brits-Indie te hebben doorgebracht kreeg hij Cairo in

Egypte als zijn nieuwe standplaats aangewezen. In Cairo bouwde hij een prachtige

kathedraal ter ere van de H. Theresia. Deze kathedraal werd in 1972 tot basiliek

verheven. 27 April 1949 overleed Peter Jacobus Dohmen te Cairo.


pag 26




Inventarisnr: 6

Gemeente: Limbricht


Aktenummer: 34


Kind Peter Jacobus Dohmen

Geslacht: M


Vader Peter Martinus Dohmen

Moeder Anna Maria Kusters

De orde van de karmelieten (Ordo Carmelitarum, O.Carm.; vrouwelijke vorm: karmelietessen) is een rooms-katholieke bedelorde, die zich net zoals de franciscanen, dominicanen en augustijnen onderscheidt van de andere monastieke orden doordat ze in plaats van de individuele armoede juist de collectieve armoede belijdt. Voor hun onderhoud zijn ze afhankelijk van hun eigen arbeid en van aalmoezen. De orde van de karmelieten kent haar oorsprong op de berg Karmel bij de havenplaats Haifa in Israël. Deze berg - die verbonden is met de profeet Elia - is lange tijd een verblijfplaats voor talrijke kluizenaars die in navolging van hem een aan God toegewijd leven leidden. Naast een hoogtepunt in de vierde tot de zevende eeuw kent het kluizenaarsleven daar in de elfde en twaalfde eeuw een ware renaissance. In de twaalfde eeuw kwamen verscheidene pelgrims onder leiding van Berthold van Calabrië en Albertus van Jeruzalem samen 'nabij de bron van Elia' om als heremieten te leven. Tussen de kluizenaarscellen werd een kapel ter ere van Maria gebouwd. Vanaf dat moment noemen de heremieten zichzelf 'Broeders van de heilige Maria van de Berg Karmel'.

Om 'juridische stabiliteit' te verwerven, richt de groep heremieten zich tot Albert Avogadro (1150-1214). Hij staat aan de basis van de officiële leefregel van de karmelieten. Armoede en handenarbeid zijn volgens deze leefregel het belangrijkst. Wat echter karakteristiek is voor de karmelieten, is het grote belang dat ze hechten aan het in stilte uitgevoerde gebed. In 1235 worden de karmelieten, onder het dreigende gevaar van de Saracenen, gedwongen de berg Karmel te verlaten. De meesten trekken naar delen van Europa. Bron: Wikipedia.

De berg Karmel Israel.

Zielzorgers en kloosterzusters afkomstig uit Einighausen 1836...

Documents

Transcript of Zielzorgers en kloosterzusters afkomstig uit Einighausen 1836...