Weigerachtige werknemers … boskamp en willems advocaten
-
Upload
boskamp-willems-advocaten -
Category
Business
-
view
389 -
download
2
Transcript of Weigerachtige werknemers … boskamp en willems advocaten
WEIGERACHTIGE WERKNEMERS …
Werkgever en werknemer worden geacht zich beiden in spannen voor re-
integratie van een zieke werknemer. Maar wat te doen als een zieke werknemer
niet meewerkt aan zijn re-integratie. De wet geeft dan de mogelijkheid om de
loonbetaling op te schorten of stop te zetten, maar zou de werkgever ook over
mogen gaan tot ontslag?
Een recente uitspraak van de kantonrechter te Haarlem, mr. Visser (ook wel
bekend als ‘de Rijdende Rechter’) laat zien dat ontslag (op staande voet) niet de
aangewezen sanctie is, ook niet als de werknemer het erg bont maakt.
Een werknemer meldde zich ziek met rugklachten. De werkgever vertrouwde
deze ziekmelding niet. Nadat de werknemer tot tweemaal toe niet bij werkgever
was verschenen voor een gesprek zette werkgever het loon stop. Vervolgens
legde de bedrijfsarts een huisbezoek af. Hij trof werknemer niet aan. Werkgever
handhaafde de stopzetting van de loonbetaling. Nadat de werknemer ook niet was
verschenen op een eerste oproep van de bedrijfsarts, verscheen hij wel op een
tweede oproep. Bij die gelegenheid bleek de pols van werknemer in het gips te
zitten. Hij weigerde echter te zeggen waarom. Op basis van de welbekende
informatie oordeelde de bedrijfsarts toch dat werknemer niet in staat was om zijn
werkzaamheden te verrichten. Vervolgens startte de werknemer een kort geding
om loonbetaling af te dwingen. De kantonrechter wees de vordering tot
loonbetaling af, kort gezegd omdat werknemer onvoldoende meewerkte aan zijn
re-integratie, onder meer omdat de bedrijfsarts geen toestemming kreeg om
informatie in te winnen bij de huisarts. Na de zitting kreeg de bedrijfsarts alsnog
toestemming om informatie in te winnen bij de huisarts. Nadat de werknemer
weer was opgeroepen bij de bedrijfsarts, verscheen hij opnieuw niet. Vervolgens
stelde de werknemer allerlei voorwaarden aan een gesprek bij de bedrijfsarts
waarmee de bedrijfsarts niet akkoord ging.
Voor werkgever was de maat vol en de werknemer werd op staande voet
ontslagen vanwege zijn weigering om bij de bedrijfsarts te verschijnen. Het UWV
stelde daarna nog vast dat werknemer in staat was het spreekuur van de
bedrijfsarts te bezoeken en dat hij eveneens in staat was aangepast werk te
verrichten. Het UWV oordeelde kort gezegd dat werknemer onvoldoende re-
integratie inspanningen had verricht.
De kantonrechter moest oordelen of het ontslag terecht was. De kantonrechter
vond dat het ontslag op staande voet geen gerechtvaardigd middel was om het
slepende conflict tussen partijen te beslechten. Werknemer was natuurlijk blij met
deze beslissing en vond dat hij recht had op loon, nu het ontslag geen stand hield.
Maar de rechter wees deze vordering grotendeels af, omdat de werknemer
onvoldoende aan zijn re-integratie had gedaan. De werknemer had bij de
bedrijfsarts kunnen en moeten verschijnen, wist hoe belangrijk dit was en had
zijn re-integratie willens en wetens belemmerd door niet op te komen dagen. De
eerdere overwinning leverde de werknemer dus uiteindelijk bar weinig op.
Deze uitspraak bevestigt dat werkgevers loonopschorting of loonstopzetting mag
inzetten in discussies over arbeidsongeschiktheid en het meewerken aan re-
integratie. Ontslag daarentegen wordt slechts in zeer bijzondere omstandigheden
gerechtvaardigd geacht.
Marcel Kokx
(hoofd) sectie arbeidsrecht
Boskamp & Willems Advocaten
Dr. Holtroplaan 42, Eindhoven
040-2501469