Eline Van Lembergen Balansverslag: opdracht 11 6EcoMtA

"De kracht van een goed geschreven verhaal is dat het jou als lezer bij de lurven pakt en pas weer loslaat op de laatste bladzijde."

(Ariane Meijer)

De boeken die ik dit jaar voor school heb moeten lezen zijn: De ontsnapping van Stephen King, Voor ik ga slapen van SJ Watson en Wit is altijd schoon van Leo Pleysier. Geen van deze boeken waren op het niveau dat ze moesten zijn en zijn me weinig bijgebleven. Behalve Voor ik ga slapen van SJ Watson vond ik top, het is een Literaire thriller dat draait rond het thema amnesie. Een boek met veel spanning en een zeer goeie opbouw. Ik heb met veel plezier dit verhaal gelezen want dit boek illustreert zeer mooi hoe belangrijk herinneringen voor ons zijn! De ontsnapping van Stephen King was absoluut geen uitmuntend boek, de film Shawshank Redamption daarentegen is van zeer hoog niveau en is absoluut het boek niet waard! Wit is altijd schoon is een verhaal met weinig spanning, een boek dat niemand kan boeien vind ik persoonlijk.

Boeken die ik niet moest lezen voor school :

Een uitspraak zoals: "De Cock, met C-O-C-K" of het bekende hoedje dat op de kapstok wordt geworpen, men kent de reeks allemaal: Baantjer! Een Nederlandse politiereeks waarbij een politieagent, die op leeftijd is, samen met zijn team de ene moord na de andere gaat uitpluizen. De hoofdrolspeler, Jurriaan de Cock, weet altijd wel hoe de vork in de steel zit, na een bezoek aan het café van Lowietje.

Zo’n twee jaar geleden ben ik beginnen kijken naar Baantjer, ik vond dit een leuke televisiereeks met steeds de nodige portie spanning. Toen ik wist dat Baantjer (de schrijver) ook boeken schreef met de Cock als hoofdpersonage was ik nieuwsgierig en wou ik toch eens proeven van deze romans . Ik was gefascineerd door de Oud – Hollandse taal waarin het boek geschreven werd en vond dit prettig om te lezen. Ik heb twee boeken gelezen uit de collectie en stel ze u even voor:

• Auteur: A.C. Baantjer• Titel: De Cock en de wurger op zondag• Korte inhoud:

Teruggeroepen uit zijn vakantie in Drente, moet De Cock nieuw leven blazen in het op dood spoor geraakte onderzoek naar de moord op een prostituee. Een tweede moord wordt ontdekt, weer op zondag, onder dezelfde omstandigheden. Geen sporen van een

SJ Watson

Voor ik ga slapen

worsteling of een vechtpartij. Door een toevallige ontmoeting met een zonderlinge 'zendeling' in de buurt, kan De Cock een lijn ontdekken in het denken dat de vermoedelijke dader aanzet tot zijn akelige moorden. En toch, slechts op het nippertje kan De Cock hem verhinderen nog een slachtoffer te maken.Recensie (Biblion recensie, Redactie)“In een kalm tempo voltrekken zich de noodlottige gebeurtenissen in een typisch Amsterdams milieu. De plot is deze keer wat minder gekunsteld, hetgeen het verhaal des te boeiender maakt.”

• Auteur: A.C. Baantjer• Titel: De Cock en danse macabre • Korte inhoud:

Uit een pand aan de Keizersgracht is een kostbare verzameling van oude zilveren gebruiksvoorwerpen verdwenen. De eigenaar moet aan een hartaanval gestorven zijn. Zijn nichtje, en enig erfgename komen verslag doen bij rechercheur De Cock. Een vreemd, onbestemd gevoel bekruipt de grijze speurder. Hoewel dit ogenschijnlijk geen zaak voor hem is, vermoedt hij dat het met de dood van de zilververzamelaar niet helemaal klopt. Hij gaat met zijn assistent Vledder op onderzoek uit en raakt verstrikt in een van zijn meest bizarre misdaadavonturen.

Recensie (Biblion recensie, Erna Lindenhovius-Siemerink) “ Een gezellige kabbelende detective met een goede plot. Toptien-

boek.”

Ik heb deze boeken heel graag gelezen. Het leuke is dat je het kan vergelijken met de serie die we op televisie kunnen bekijken. Zowel in het boek als in de serie komen een aantal gebeurtenissen terug zoals:

-De Cock wordt wel één of meerdere keren op de kamer van commissaris Buitendam geroepen. Buitendam laat vaak weten dat de Cock iets fout doet, of dat hij zich ergens niet mee mag bemoeien. Dit eindigt altijd in een felle woordenwisseling, waarna Buitendam de Cock zijn kamer uitstuurt, met de woorden D'r uit de Cock!

- In veel boeken gaat De Cock, en soms ook Vledder, op bezoek bij Smalle Lowietje. Hij is een café-eigenaar op de Wallen. Ze drinken altijd samen een cognac "Napoleon" . Vaak weet hij door zijn contacten bij te dragen aan de oplossing van een moord.

-…

Ik heb deze boeken vorige zomer gelezen. Toen ik in mijn tantes kast deze boeken zag staan vroeg ik haar of ze leuk en inspirerend waren om te lezen. Mijn tante gaf me duidelijk een positieve repliek en dus besloot ik op een zorgeloze zondag me er in te verdiepen .

Vandaag lees ik nog altijd het liefst detectiveverhalen of misdaadromans. Mijn leesvoorkeur is dus weinig veranderd op dat vlak. Zelf zal ik niet zo snel naar de bibliotheek gaan en een boek uitkiezen waar ik mij in ga verdiepen. Maar ik moet toegeven dat mijn leeslust is toegenomen sinds twee jaar, al lees ik nog niet super veel, maar ik doe men best!

Ik hou wel van schrijvers met een vlotte pen en een aangename schrijfstijl waardoor het verhaal leest als een trein. Het allerbelangrijkste aan een schrijver is dat hij de lezer verrast, op het verkeerde been

zet en doet verlangen naar meer. Wanneer deze elementen allemaal vervat zitten in één verhaal, is dat boek waarschijnlijk top!

Vorig jaar heb Ik de Helaasheid der dingen van Dimitri Verhulst gelezen terwijl ik aan het zwembad lag in Griekenland. Door de vele positieve commentaren over de film, die meer dan 300.000 mensen naar de bioscoopzalen heeft gelokt, was ik benieuwd of de roman ook zo goed zou zijn. Ik was aangenaam verrast toen ik de laatste bladzijde van het boek omdraaide. De roman telt 207 bladzijden en leest werkelijk als een trein.

• Auteur: Dimitri Verhulst• Titel: De Helaasheid der dingen

Op de cover van het boek zien we een sanseveria staan en die is niet zomaar gekozen. Deze plant was een cadeau voor een Iranees koppel omdat de Verhulstjes er televisie mochten gaan kijken, nadat ze die van hen moesten inleveren aan de deurwaarder. Een liveoptreden van Roy Orbison uitgezonden op tv wilden ze voor geen geld missen. Een sanseveria is een plant die met minimale zorgen, door iedereen kan gehouden worden. Een mooie vergelijking met Dimitri die maar weinig aandacht en verzorging van zijn vader en nonkels krijgt, maar die toch weet te overleven.

De helaasheid der dingen is een heerlijke roman om te lezen. Aan de hand van de fraaie pen van Verhulst wordt de lezer gevoerd naar een sappig Vlaams dorpsgebeuren, waar de familie Verhulst zich heeft overgegeven aan drank en seks. Zonder grof te worden maar met een heerlijke portie ironie en sarcasme zal de lezer moeten lachen om de alcoholprestaties van de vader en de ooms van Dimitri. Eén van de ooms organiseert een drankwedstrijd gebaseerd op de beginselen van de Tour de France. Ook het uiteindelijke thema van de vader-zoonrelatie zal een groot aantal lezers aanspreken. Echt een roman die je achter elkaar uitleest en die je ook nog bij zal blijven als een humorvolle literaire prestatie.

Tot slot maak in nog graag een finale topdrie van boeken die me al bij al hebben kunnen bekoren de laatste twee jaar. Op de eerste plaats staat duidelijk Voor ik ga slapen van SJ Watson, een absolute aanrader! Het tweede boek is De helaasheid der dingen van Dimitri Verhulst , ik hou van de schrijfstijl van de schrijver en van het feit dat het een puur Vlaams gebeuren is. De laatste boek die me kan bekoren is De Cock en de wurger op zondag van Baantjer. Ik hou van de nodige spanning in een verhaal en dit is absoluut wat dit boek te bieden heeft!

Uit dit verslag kunnen we besluiten dat ik absoluut geen boekenwurm ben, maar ik moet toegeven dat mijn leeslust is toegenomen en dat ik misschien nu wel rapper naar een boek zal grijpen voor op een heerlijke zomerse dag!

De helaasheid der dingen, het boek

De helaasheid der dingen, de film

Dimitri Verhulst