verlangenvaneenziel.webnode.nl · Web viewPOK,15 jan 2019 16 januari Weekend naar Münster, vandaar...

6
15-21 januari 2020 15 januari Le Jardin Laurent Louis Welden Hawkins (1849 – 1910) Voor mij is dit een schilderij dat uitstraalt: 'het is goed'. Er is geen armoede maar ook niet uitbundige uiterlijke rijkdom van hebben, geen uitbuiting, natuurlijk wel levensarbeid, in dit geval tuinarbeid en het doen van de was, Alles is schoon en tevens natuurlijk (een groene tuin met een echte sloot, zie het riet), geen lawaai, gelegenheid voor ruimte en stilte, het aandachtig zijn, verbondenheid met de liefde van de natuur (de twee ganzen die zich dichtbij de vrouw helemaal op hun gemak zijn), gemeenschappelijkheid (het is lijkt me geen prive tuin, de gelegenheid om ook alleen zijn, evenwicht van samen en alleen, het dromen, mediteren, mijmeren. ja in de hedendaagse beleving zou dit misschien een 'dull moment' zijn, maar voor mij is het 'in het goddelijke zijn'. Wat moet er nog meer? Dat heb ik ook wel- soms- ervaren on 'onze' tuin in Riethoven. Om dankbaar voor te zijn! Is dit schilderij niet heel betrokken vanuit een dankbare houding geschilderd, niet uit op bejubelend als kunstenaar te worden of voor het geld? wat subtiel is de blauwe diagonale schortenlijn, door de bomen benadrukt, van het verbonden menselijke en dat geeft een bijzondere diepte aan deze schildering. Ook het wit van de twee ganzen op de voorgrond en de witte lakens aan de waslijn versterkt dit effect. POK,15 jan 2019

Transcript of verlangenvaneenziel.webnode.nl · Web viewPOK,15 jan 2019 16 januari Weekend naar Münster, vandaar...

15-21 januari 2020

15 januari

Le Jardin  Laurent Louis Welden Hawkins (1849 – 1910)

Voor mij is dit een schilderij dat uitstraalt: 'het is goed'.  Er is geen armoede maar ook niet uitbundige uiterlijke rijkdom van hebben, geen uitbuiting, natuurlijk wel levensarbeid, in dit geval tuinarbeid en het doen van de was, Alles is schoon en tevens natuurlijk (een groene tuin met een echte sloot, zie het riet), geen lawaai, gelegenheid voor ruimte en stilte, het aandachtig zijn, verbondenheid met de liefde van de natuur (de twee ganzen die zich dichtbij de vrouw helemaal op hun gemak zijn), gemeenschappelijkheid (het is lijkt me geen prive tuin, de gelegenheid  om ook alleen zijn, evenwicht van samen en alleen, het dromen, mediteren, mijmeren. ja in de hedendaagse beleving zou dit misschien een 'dull moment' zijn, maar voor mij is het 'in het goddelijke zijn'. Wat moet er nog meer? Dat heb ik ook wel- soms- ervaren on 'onze' tuin in Riethoven. Om dankbaar voor te zijn!

Is dit schilderij niet heel betrokken vanuit een dankbare houding geschilderd, niet uit op bejubelend als kunstenaar te worden of voor het  geld? wat subtiel is de blauwe diagonale schortenlijn, door de bomen benadrukt, van het verbonden menselijke en dat geeft een bijzondere diepte aan deze schildering. Ook het wit van de twee ganzen op de voorgrond en de witte lakens aan de waslijn versterkt dit effect. POK,15 jan 2019

16 januari

Weekend naar Münster, vandaar geen schilderijen.

17 januari

Zagen we in Münster.

Heinrich Deiters `Naar aanleiding van Münster 1`

18 januari

Heinrich Deiters `Naar aanleiding van Münster 2`

Vandaag kan ik niet kiezen welk schilderij, dus je krijgt er twee van de schilder Heinrich Deiters (zie ook 17 januari) waarmee we gisteren voor het eerst kennis maakten in het Stadtmuseum te Münster. Minder kleurrijk en minder 'plaatje'(waar van alles op te zien is) maar meer landschappelijk en mysterieuzer (vooral de bovenste).  Ik hoop dat je ervan geniet

19 januari

Heinrich Deiters Nach dem regen 

Nog weer even bij een herinnering nagenieten van ons uitje naar Münster, vandaar weer een schilderij van Heinrich Deiters en deze hebben we heel uitvoerig bekeken in het Stadtmuseum Münster. De subtiel geschilderde koetjes en ook mensen, de spiegeling van de witkop in het water, jij zag de eendjes in het water, de bloemen, het wuivende koren, de lucht en ook nog de wegtrekkende regenwolk, de bomen en het riet en groot hoefblad. Maar ook de compositie en de grotere vlakken: lucht en water (diagonaal gescheiden), hoge begroeiing en laag gedeelte, licht en donker. De diepte van het geheel. Best wel een goed realistisch en vredig schilderij. Paul 19 jan 2019

20 januari

Hans am Ende (gezien in Enschede 30 april 2018)

  

Ik stuur je vandaag nog eens (of is het de eerste keer) het schilderij van Hans am Ende. Daar hoef ik niet veel meer over te zeggen. Kijk op je Mac nader hoe mooi vol het wuivende korenveld is geschilderd en dat geeft een verticale 'sensatie'. De lucht daarentegen heeft met kleine horizontale streepjes een grote diepe ruimte gekregen (het lijkt wel de eindeloze rustige zee op zijn kop), En dan het kerkje dat beide vlakken bescheiden verbindt. Ik word 'spiritueel blij' als ik er naar kijk en dat steeds weer.

22 januari

Angelo Morbelli In The Rice Fields, 1901

Van Angelo Morbelli heb ik al meer schilderijen gestuurd. Toch een schilder die mij aanspreekt door de sociale thematiek en taferelen, door zijn wijze van schilderen (niet storend divisionisme), zijn kleurgebruik en ook hoe hij echte mensen in hun leven toont. Dit schilderij laat vrouwen zien in prachtig gekleurde kleding, hard samenwerkend en zonder dat ze door het werk hun vrouwelijke waardigheid verliezen. Integendeel, hoe vrouwelijk is wel niet de staande vrouw die haar hoofddoek gracieus ordent. Maar wat ligt er voor hen een gigantische werktaak te wachten, het rijstveld lijkt wel eindeloos, het strekt zich uit tot de bosrand in de verte. Ik kan blijven kijken naar het schilderij, naar de prachtige geelbruine kleuren en de menselijke dimensie te voelen (maar dat laatste lukt me niet) Paul, 21 januari 2019